Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik fotografii i multimediów
Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
Data rozpoczęcia: 12 listopada 2025 14:15
Data zakończenia: 12 listopada 2025 14:25

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aby uzyskać równomierne oświetlenie postaci w studio, należy wykorzystać

A. stożkowy tubus

B. sofbox z dyfuzorem

C. strumienicę

D. wrota

Sofbox z dyfuzorem to naprawdę świetne narzędzie, jeśli chodzi o oświetlenie postaci w studio. Dzięki swojej budowie, rozprasza światło w taki sposób, że ostre cienie stają się mniej widoczne, a całość wygląda bardziej naturalnie. Widać to szczególnie w zdjęciach i filmach, gdzie miękkie światło super sprawdza się w portretach. Na przykład, podczas sesji zdjęciowych, artyści czy modele mogą być oświetleni w taki sposób, że ich cechy są podkreślone, a jednocześnie cienie nie przeszkadzają. W branży mówi się, że dyfuzory są kluczowe do zmiękczania światła, co naprawdę poprawia jakość wizualną materiałów. Dodatkowo, warto łączyć sofboxy z różnymi źródłami światła, żeby uzyskać fajny, artystyczny efekt. To wszystko jest standardem w profesjonalnych studiach fotograficznych i filmowych.

Pytanie 2

Jaki format pozwala na zapisanie wielobarwnego obrazu w trybie CMYK z wykorzystaniem kompresji bezstratnej?

A. GIF

B. CDR

C. TIFF

D. PNG

Format TIFF (Tagged Image File Format) jest preferowanym standardem dla przechowywania wielobarwnych obrazów w trybie CMYK, zwłaszcza w kontekście druku profesjonalnego. TIFF obsługuje kompresję bezstratną, co oznacza, że obraz może być skompresowany bez utraty jakości, co jest kluczowe dla zachowania detali i kolorów w druku. Używanie TIFF ma istotne znaczenie w branży graficznej, ponieważ pozwala na wysoką jakość, która jest wymagana w zastosowaniach takich jak druk broszur, plakatów czy czasopism. Warto również zauważyć, że TIFF wspiera różne głębokości kolorów oraz wiele warstw, co czyni go elastycznym narzędziem w rękach projektantów i grafików. Dodatkowo, ze względu na swoją wszechstronność i zgodność z wieloma programami graficznymi, TIFF stał się jednym z najczęściej używanych formatów w profesjonalnym workflow. Posiadanie obrazów w tym formacie pozwala na naukę i eksperymentowanie z różnymi technikami przeróbki bez obawy o degradację jakości obrazu.

Pytanie 3

Podaj rodzaj aparatów, które nie mają opcji nagrywania wideo?

A. Kompaktowe wodoodporne

B. Wielkoformatowe

C. Aparaty kompaktowe

D. Aparaty bezlusterkowe

Wielkoformatowe aparaty fotograficzne to urządzenia, które charakteryzują się dużym formatem matrycy lub filmu, co umożliwia uzyskanie wyjątkowo wysokiej jakości obrazów. Takie aparaty są powszechnie używane w profesjonalnej fotografii, zwłaszcza w studiach fotograficznych oraz przy fotografii krajobrazowej i architektonicznej. Ze względu na swoją konstrukcję i zastosowanie, aparaty wielkoformatowe nie posiadają trybu rejestracji wideo. Ich głównym celem jest tworzenie statycznych obrazów o wysokiej rozdzielczości, co jest zgodne z ich specyfiką oraz wymaganiami branżowymi. Przykładem zastosowania aparatów wielkoformatowych mogą być fotografie wykonywane na wystawach sztuki, gdzie jakość obrazu jest kluczowa. Dodatkowo, te urządzenia często wykorzystują techniki takie jak kontrola perspektywy i głębi ostrości, co daje fotografom kreatywne możliwości, które są niedostępne w innych typach aparatów. Standardy jakości w profesjonalnej fotografii wymagają użycia sprzętu, który zapewnia doskonałą reprodukcję kolorów i detali, a aparaty wielkoformatowe idealnie spełniają te potrzeby.

Pytanie 4

Podział obrazu na mniejsze fragmenty ułatwiające tworzenie stron internetowych realizowany jest przez narzędzie

A. cięcie na plasterki

B. pędzel korygujący

C. lasso wielokątne

D. magiczna gumka

Cięcie na plasterki to technika używana w projektowaniu stron internetowych, która polega na dzieleniu obrazu na mniejsze sekcje. Ta metoda jest niezwykle przydatna, ponieważ umożliwia efektywne zarządzanie grafiką na stronie, co prowadzi do optymalizacji wydajności ładowania. Na przykład, zamiast umieszczać jeden duży plik graficzny, możemy podzielić obraz na mniejsze fragmenty, co skraca czas ładowania i poprawia responsywność strony. Dodatkowo, w przypadku modyfikacji tylko jednej sekcji obrazu, wystarczy zaktualizować tylko fragment, co oszczędza czas i zasoby. W praktyce, cięcie na plasterki przyczynia się do lepszej organizacji kodu HTML i CSS, a także wspiera techniki takie jak sprity CSS, które mogą znacząco zwiększyć wydajność witryny. Zastosowanie tej techniki jest zgodne z aktualnymi standardami projektowania stron internetowych, takimi jak Responsive Web Design (RWD), co podkreśla jej znaczenie w nowoczesnym projektowaniu graficznym.

Pytanie 5

Aby poprawnie uchwycić detale w cieniach i światłach na zdjęciu, należy skorzystać z techniki łączenia kilku ekspozycji, znanej jako

A. Timelapse

B. HDR

C. Cross-processing

D. ISO Bracketing

ISO Bracketing polega na robieniu serii zdjęć z różnymi ustawieniami czułości ISO, co może wpływać na szum w zdjęciu, ale nie bezpośrednio na uchwycenie szczegółów w cieniach i światłach. Jest to technika, która bardziej nadaje się do testowania tego, jak różne wartości ISO wpływają na jakość zdjęcia, a nie do poprawy zakresu dynamicznego samego obrazu. Cross-processing to technika stosowana w fotografii analogowej, polegająca na wywoływaniu filmu w chemikaliach przeznaczonych dla innego rodzaju filmu. Daje to zazwyczaj nietypowe kolory i kontrasty, ale nie poprawia detali w cieniach i światłach w sposób, w jaki robi to HDR. W kontekście cyfrowym, jest to raczej kwestia postprodukcji, a nie balansowania ekspozycji. Timelapse to technika polegająca na robieniu serii zdjęć w regularnych odstępach czasu, które następnie są odtwarzane w szybszym tempie, by pokazać procesy zachodzące powoli, jak np. ruch chmur czy kwitnienie roślin. Nie ma ona związku z poprawą zakresu dynamicznego ani szczegółowością cieni i świateł na pojedynczym obrazie. Wykorzystanie Timelapse służy do innych celów kreatywnych i dokumentacyjnych niż poprawa jakości samego zdjęcia w zakresie dynamicznym.

Pytanie 6

Jakie jest najniższe wymaganie dotyczące rozmiaru obrazu cyfrowego przeznaczonego do druku w formacie 10 x 10 cm z rozdzielczością 300 dpi?

A. 1,5 Mpx

B. 2,0 Mpx

C. 0,5 Mpx

D. 1,0 Mpx

Jeśli chcesz obliczyć, jakiej wielkości powinien być obraz cyfrowy do druku w formacie 10 x 10 cm przy rozdzielczości 300 dpi, trzeba najpierw przeliczyć centymetry na piksele. Przy 300 dpi oznacza to, że mamy 300 punktów w jednym calu. Jak przeliczymy centymetry na cale (1 cal ma 2,54 cm), to 10 cm to w przybliżeniu 3,937 cala. Tak więc, jeśli weźmiemy 3,937 cala i pomnożymy przez 300 dpi, dostaniemy 1181,1 pikseli na każdym boku. Jeśli chcemy znać całkowitą ilość pikseli, to po prostu pomnóżmy te wymiary: 1181,1 px razy 1181,1 px, co daje około 1396 Mpx. Dlatego minimalna wielkość obrazu powinna wynosić około 1,5 Mpx. W praktyce oznacza to, że obrazy przeznaczone do druku muszą być dostatecznie dobrej jakości, żeby uniknąć rozmycia czy zniekształceń, bo to są istotne rzeczy w grafice.

Pytanie 7

Jaką część padającego światła odbija powierzchnia szarej karty?

A. 30%

B. 90%

C. 18%

D. 3%

Odpowiedź 18% jest poprawna, ponieważ szara karta została zaprojektowana jako standardowe narzędzie w fotografii i grafice komputerowej do oceny i kontroli kolorów. Odbija ona 18% padającego światła, co czyni ją neutralnym punktem odniesienia w pomiarach. W praktyce, szare karty są wykorzystywane do kalibracji ekspozycji oraz do ustawienia balansu bieli, co jest szczególnie istotne przy pracy w zmiennych warunkach oświetleniowych. W standardzie ISO 12232 odnajdujemy informacje dotyczące pomiaru światła i czułości, które wskazują na znaczenie neutralnych tonów w uzyskiwaniu dokładnych kolorów. Szara karta jest również powszechnie stosowana w postprodukcji, gdzie umożliwia precyzyjne dopasowanie kolorów w programach graficznych, a jej użycie w procesie obróbki zdjęć pozwala na zachowanie spójności kolorystycznej. Umiejętność korzystania z szarej karty w praktyce jest kluczowym elementem w pracy każdego profesjonalnego fotografa oraz grafika.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 10

Drukarka, która produkuje wydruki ekologiczne, nietoksyczne, bez zapachu oraz odporne na zmienne warunki atmosferyczne i promieniowanie UV, korzysta z materiałów elastycznych

A. termiczna

B. lateksowa

C. igłowa

D. sublimacyjna

Drukarki termiczne, sublimacyjne oraz igłowe charakteryzują się zupełnie innymi procesami drukowania, które nie umożliwiają osiągnięcia właściwości, jakie oferuje drukarka lateksowa. Drukarki termiczne wykorzystują ciepło do wytwarzania obrazu na specjalnym papierze, co ogranicza ich zastosowanie głównie do druku paragonów lub etykiet. Wydruki te nie są odporne na działanie promieni UV ani warunków atmosferycznych, co czyni je nieodpowiednimi do długoterminowej ekspozycji na zewnątrz. Z kolei drukarki sublimacyjne wykorzystują proces sublimacji barwników, co skutkuje utrwaleniem obrazu w podłożu, jednakże są one głównie stosowane do druku tekstylnego i nie oferują elastyczności, jaką zapewniają farby lateksowe. Ponadto, wydruki sublimacyjne są zazwyczaj mniej odporne na czynniki atmosferyczne i mogą blaknąć pod wpływem promieni UV. Drukarki igłowe, z kolei, działają na zasadzie uderzania igieł w taśmę barwiącą, co ogranicza jakość wydruków i sprawia, że są one bardziej odpowiednie do dokumentów tekstowych niż do grafiki. W kontekście ekologiczności, te technologie nie posiadają zalet farb lateksowych, które są przyjazne dla środowiska oraz użytkowników. Dlatego istotne jest, aby przy wyborze technologii druku kierować się ich właściwościami i zastosowaniami, co pozwoli na uzyskanie optymalnych efektów w konkretnych projektach.

Pytanie 11

Aby wydrukować zdjęcia przeznaczone do ekspozycji na kartonowym materiale, należy dobrać papier fotograficzny o gramaturze z zakresu

A. 80÷110 g/m2

B. 100÷150 g/m2

C. 70÷90 g/m2

D. 200÷350 g/m2

Wybór papieru fotograficznego o gramaturze 200÷350 g/m2 do wydruku fotografii przeznaczonych do celów wystawienniczych jest kluczowy dla uzyskania odpowiedniej jakości i trwałości druku. Tego rodzaju papier zapewnia solidną podstawę, która jest niezbędna do wytrzymania warunków wystawowych, gdzie fotografie są narażone na różnorodne czynniki, takie jak światło, wilgoć czy dotyk. Wyższa gramatura papieru nie tylko wpływa na estetykę wydruku, ale również na jego odporność na uszkodzenia mechaniczne. W praktyce, fotografie wydrukowane na papierze o wyższej gramaturze prezentują się bardziej profesjonalnie, a ich kolory są bardziej nasycone i wyraziste. W branży fotograficznej standardem jest używanie papieru o gramaturze z tego przedziału, aby osiągnąć najlepsze efekty wizualne. Ponadto, wiele drukarek, zwłaszcza te przeznaczone do zastosowań profesjonalnych, jest dostosowanych do pracy z papierem o wyższej gramaturze, co umożliwia uzyskanie lepszej jakości druku, a także minimalizuje ryzyko zacięć i innych problemów technicznych.

Pytanie 12

Aby wymienić żarówkę w powiększalniku, najpierw należy

A. wymontować zużytą żarówkę

B. odłączyć powiększalnik od zasilania

C. odkręcić śruby zabezpieczające

D. usunąć negatyw z urządzenia powiększającego

Odłączenie powiększalnika od zasilania przed przystąpieniem do wymiany żarówki jest kluczowym krokiem, który zapewnia bezpieczeństwo podczas pracy z urządzeniem. Praca z urządzeniem elektrycznym, takim jak powiększalnik, wiąże się z ryzykiem porażenia prądem, dlatego zawsze należy najpierw odłączyć je od źródła zasilania. W tym przypadku, działając zgodnie z zasadami BHP (Bezpieczeństwa i Higieny Pracy), eliminujemy ryzyko niewłaściwego działania urządzenia oraz potencjalnych uszkodzeń. Dobre praktyki w obsłudze sprzętu fotograficznego i laboratoryjnego zalecają, aby przed jakąkolwiek konserwacją lub wymianą części, upewnić się, że urządzenie jest wyłączone. Po odłączeniu zasilania można bezpiecznie przystąpić do wymiany żarówki, co pozwala na zabezpieczenie nie tylko zdrowia operatora, ale i samego sprzętu. Pamiętaj, aby używać odpowiednich narzędzi i technik zgodnych z instrukcją producenta, co dodatkowo zwiększa bezpieczeństwo i efektywność pracy.

Pytanie 13

Na którym etapie chemicznej obróbki materiałów fotograficznych dochodzi do redukcji halogenków srebra do metalicznego srebra?

A. Wywoływania

B. Utrwalania

C. Stabilizowania

D. Wybielania

Wybielanie, stabilizowanie i utrwalanie to różne etapy obróbki zdjęć, ale nie prowadzą do redukcji halogenków srebra w srebro metaliczne. Wyblakłe obrazy i ich stabilizacja to procesy, które mają na celu poprawę trwałości zdjęć i ich odporność na światło. Wybielanie, które często mylone jest z wywoływaniem, polega na usuwaniu niepożądanych resztek materiałów, co może wpłynąć na jasność i kontrast, ale to nie jest proces redukcji. Stabilizowanie to inna sprawa — chodzi o zabezpieczenie obrazu przed kolejnymi reakcjami chemicznymi, więc też się nie odnosi do redukcji halogenków srebra. Utrwalanie, mimo, że to ważny etap, to właściwie usunięcie niewykorzystanego halogenku srebra z filmu, a nie jego redukcja. Typowy błąd to mylenie tych etapów i ich funkcji, co prowadzi do złych wniosków o tym, jak tworzy się obraz fotograficzny. Żeby to ogarnąć, warto poznać cały cykl obróbki i zasady chemiczne, które rządzą tym wszystkim.

Pytanie 14

Który kolor filtru powinien być użyty przy kopiowaniu negatywu na wielokontrastowy papier fotograficzny, aby zwiększyć kontrast obrazu?

A. Zielony

B. Żółty

C. Szary

D. Purpurowy

Wybór purpurowego filtru podczas kopiowania negatywu na wielokontrastowy papier fotograficzny jest kluczowy dla uzyskania wyższego kontrastu obrazu. Filtr purpurowy działa na zasadzie absorpcji światła zielonego i żółtego, co pozwala na zwiększenie różnicy między najjaśniejszymi a najciemniejszymi tonami w obrazie. W praktyce, stosując purpurowy filtr, można uzyskać bardziej dramatyczne efekty w fotografiach czarno-białych, podkreślając detale, które w innych przypadkach mogą zniknąć w szarościach. Dobrym przykładem może być wykorzystanie tego filtru przy kopiowaniu negatywów krajobrazowych, gdzie różnorodność tonacji zieleni w negatywie może sprawić, że zdjęcie będzie wyglądać płasko. Dzięki purpurowemu filtrowi, zyskujemy głębię oraz bogatsze tony, co jest szczególnie pożądane w fotografii artystycznej. Warto zaznaczyć, że wybór odpowiedniego filtru to standardowa praktyka w darkroomach, zgodna z zaleceniami profesjonalnych fotografów, którzy dążą do jak najlepszego odwzorowania wizji artystycznej.

Pytanie 15

Aby osiągnąć efekt modyfikacji odległości ogniskowej, konieczne jest zastosowanie

A. konwentera

B. monopodu

C. filtra konwersyjnego

D. nasadki zwielokrotniającej

Konwentery, zwane także telekonwerterami, to specjalne akcesoria optyczne, które zmieniają ogniskową obiektywu, zwiększając przy tym jego zasięg. Używanie konwentera pozwala na uzyskanie efektu przybliżenia obrazu bez konieczności zmiany obiektywu na dłuższy. Na przykład, zastosowanie 2x konwentera do obiektywu 200 mm skutkuje uzyskaniem ogniskowej 400 mm. Tego rodzaju akcesoria są szczególnie popularne w fotografii przyrodniczej i sportowej, gdzie fotografowie często muszą uchwycić szczegóły z dużych odległości. Warto jednak pamiętać, że użycie konwentera wpływa na przysłonę obiektywu, co może skutkować mniejszą ilością światła docierającą do matrycy oraz zmniejszeniem jakości obrazu. W związku z tym, podczas pracy w trudnych warunkach oświetleniowych, należy zachować ostrożność i być świadomym potencjalnych ograniczeń związanych z zastosowaniem konwentera. Dobrą praktyką jest testowanie różnych ustawień oraz analizowanie rezultatów, aby uzyskać najlepsze efekty fotograficzne.

Pytanie 16

Pomiar odbitego światła wykonuje się, ustawiając światłomierz z miejsca aparatu na

A. tło

B. obiekt fotografowany

C. aparat fotograficzny

D. źródło światła

Pomiar światła odbitego z obiektów fotografowanych jest kluczowym aspektem pracy fotografa, ponieważ pozwala na uzyskanie właściwej ekspozycji i odwzorowania kolorów. Kierując światłomierz na obiekt fotografowany, uzyskujemy pomiar intensywności światła, które jest odbite od obiektu do obiektywu aparatu. Taki pomiar jest bardziej istotny, ponieważ różne obiekty mogą mieć różną zdolność do odbicia światła, co wpływa na finalny efekt fotografii. Na przykład, czarne przedmioty pochłaniają większą część światła, podczas gdy jasne refleksyjne powierzchnie mogą wprowadzać zniekształcenia w pomiarze, jeśli kierujemy światłomierz na źródło światła. Standardy branżowe zalecają używanie matrycowych światłomierzy, które dostosowują pomiar do różnych scenariuszy, co pozwala na precyzyjne dostosowanie parametrów ekspozycji. Działania te są zgodne z praktykami zalecanymi przez profesjonalistów, aby zapewnić najlepszą jakość zdjęć w różnych warunkach oświetleniowych.

Pytanie 17

W jakim celu używa się siatki kadrowej (grid) w wizjerze aparatu?

A. Do ułatwienia kompozycji kadru zgodnie z zasadą trójpodziału

B. Do zmniejszenia refleksów świetlnych w wizjerze

C. Do zwiększenia precyzji w ocenie głębi ostrości

D. Do poprawy dokładności ręcznego ustawiania ostrości

Siatka kadrowa, znana również jako grid, jest narzędziem fotograficznym, które pomaga w poprawnym komponowaniu kadru. Jednym z najczęściej stosowanych standardów kompozycji jest zasada trójpodziału, według której obraz dzielimy na dziewięć równych części za pomocą dwóch poziomych i dwóch pionowych linii. Umiejscowienie kluczowych elementów kompozycji wzdłuż tych linii lub na ich przecięciach pomaga w stworzeniu wizualnie bardziej atrakcyjnych i zrównoważonych zdjęć. Taki układ jest zgodny z naturalnym sposobem, w jaki ludzkie oko skanuje obraz, co sprawia, że zdjęcie jest przyjemniejsze do oglądania. Zasada ta jest powszechnie stosowana nie tylko w fotografii, ale również w malarstwie i filmie. Użycie gridu w wizjerze aparatu ułatwia fotografowi szybkie i efektywne zastosowanie tej zasady bez konieczności późniejszego kadrowania podczas postprodukcji. Z mojego doświadczenia, stosowanie siatki kadrowej może znacząco poprawić jakość wizualną zdjęć, zwłaszcza dla osób początkujących, które dopiero uczą się zasad kompozycji.

Pytanie 18

Aby uwiecznić szczegół architektoniczny z znacznej odległości, powinno się użyć aparatu fotograficznego z obiektywem

A. długoogniskowym

B. standardowym

C. krótkoogniskowym

D. rybie oko

Aby skutecznie sfotografować detal architektoniczny z dużej odległości, najlepszym wyborem jest obiektyw długoogniskowy. Obiektywy te charakteryzują się większą ogniskową, co pozwala na uchwycenie szczegółów znajdujących się daleko od aparatu bez utraty jakości obrazu. W praktyce oznacza to, że możemy z powodzeniem rejestrować detale, takie jak rzeźby, ornamenty czy inne architektoniczne akcenty, z perspektywy, która może być nieosiągalna dla obiektywów krótkich. Długie ogniskowe obiektywy są również mniej podatne na zniekształcenia obrazu, co jest kluczowe w przypadku architektury, gdzie szczegóły muszą być wiernie odwzorowane. Użycie obiektywu długoogniskowego pozwala na zastosowanie techniki kompozycji, w której tło jest rozmyte, a główny obiekt ostro wyeksponowany, co podkreśla jego wartość estetyczną. Przykładowo, obiektyw 70-200 mm jest często wykorzystywany przez fotografów architektury, aby uchwycić niezwykłe detale znanych budowli, zachowując jednocześnie ich kontekst w otoczeniu.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 21

Fotografując w trybie Bulb należy pamiętać, że

A. możliwe jest tylko fotografowanie z lampą błyskową

B. aparat automatycznie dobiera czułość ISO do czasu naświetlania

C. migawka pozostaje otwarta tak długo, jak długo wciśnięty jest spust migawki

D. wszystkie zdjęcia wykonywane są w trybie bracketing ekspozycji

W trybie Bulb migawka aparatu pozostaje otwarta tak długo, jak długo wciśnięty jest spust migawki. To oznacza, że fotograf mając pełną kontrolę nad czasem naświetlania, może tworzyć wyjątkowe zdjęcia w warunkach słabego oświetlenia lub podczas długich ekspozycji. Taki tryb jest często wykorzystywany do rejestrowania ruchu, na przykład w fotografii nocnej, gdzie chcemy uchwycić ślady światła, jak np. światła samochodów na drodze. Warto pamiętać, że w trybie Bulb użycie statywu jest niemalże obowiązkowe. Stabilizacja aparatu jest kluczowa, aby uniknąć poruszenia zdjęcia. Dobrze jest też skorzystać z wężykowego spustu migawki lub pilota, aby nie trzymać palca na spustcie przez długi czas, co mogłoby wprowadzać drgania. Praktyka ta pozwala na kreatywne eksperymenty z czasem naświetlania, co często prowadzi do zaskakujących efektów artystycznych, które są niemożliwe do osiągnięcia w trybach automatycznych.

Pytanie 22

Błąd obrazu, którego nie można skorygować w trakcie edycji cyfrowej, to błąd

A. ostrości

B. perspektywy

C. balansu bieli

D. kadru

Każda z pozostałych odpowiedzi sugeruje błędy, które są w rzeczywistości możliwe do skorygowania podczas obróbki cyfrowej. W przypadku błędu kadrowania, możemy łatwo przyciąć obraz, aby uzyskać lepszą kompozycję. Programy graficzne, takie jak Adobe Photoshop czy Lightroom, oferują narzędzia do precyzyjnego przycinania i zmiany kadru, co pozwala na dostosowanie zdjęcia do zamierzonych efektów wizualnych. Błąd balansu bieli również można skutecznie skorygować, stosując odpowiednie filtry kolorów lub narzędzia do edycji kolorów, które umożliwiają dostosowanie temperatury barwowej obrazu do warunków oświetleniowych, w jakich zostało zrobione zdjęcie. Użytkownicy powinni być świadomi, jak różne oświetlenie wpływa na kolory i jak można to poprawić w postprodukcji. Z kolei błędna perspektywa, na przykład wynikająca z niewłaściwego kąt ustawienia aparatu, także może zostać skorygowana. Wiele programów do edycji zdjęć oferuje funkcję prostowania linii horyzontu oraz narzędzia do transformacji, które pozwalają na zmianę kąta i zniekształcenia perspektywy. Pomimo że każde z tych błędów można naprawić, kluczowe jest zrozumienie, że najlepsze rezultaty osiąga się poprzez odpowiednie przygotowanie i staranne planowanie przed wykonaniem zdjęcia. Właściwe przygotowanie sprzętu oraz technik fotograficznych jest kluczowe dla uzyskania optymalnej jakości obrazu.

Pytanie 23

Podczas robienia zdjęcia aparatem lustrzanym cyfrowym przy użyciu lamp halogenowych, jaką temperaturę barwową należy ustawić dla balansu bieli?

A. 10000K

B. 5600K

C. 1800K

D. 3200K

Ustawienie balansu bieli na wartość 3200K jest odpowiednie, gdy korzystamy z lamp halogenowych, które emitują światło o ciepłej barwie. Lampy halogenowe emitują światło z temperaturą barwową zbliżoną właśnie do 3200K, co oznacza, że ich światło jest znacznie cieplejsze niż światło dzienne (około 5600K). Właściwe ustawienie balansu bieli pozwala na uzyskanie naturalnych kolorów na zdjęciach, eliminując niepożądane odcienie. Przykładowo, jeśli nie ustawimy balansu bieli odpowiednio do źródła światła, nasze zdjęcia mogą mieć żółtawy lub pomarańczowy odcień, co jest efektem dominacji ciepłych tonów w oświetleniu. Użytkownicy lustrzanek cyfrowych powinni stosować precyzyjne ustawienia balansu bieli w zależności od warunków oświetleniowych, co jest kluczowe dla profesjonalnych wyników. Warto również zauważyć, że w sytuacjach, gdy fotografujemy w różnych warunkach oświetleniowych, użycie funkcji manualnego ustawiania balansu bieli może przynieść jeszcze lepsze rezultaty, umożliwiając dostosowanie do konkretnego źródła światła.

Pytanie 24

Bez znajomości rozdzielczości drukarki, plik cyfrowy przeznaczony do umieszczenia w folderze reklamowym powinien być stworzony w rozdzielczości

A. 150 ppi

B. 200 ppi

C. 300 ppi

D. 72 ppi

Rozdzielczość 300 ppi (pikseli na cal) jest standardem stosowanym w przygotowywaniu materiałów przeznaczonych do druku. Wysoka rozdzielczość pozwala uzyskać lepszą jakość wydruku, co jest szczególnie istotne przy projektach reklamowych, które mają przyciągać uwagę klientów i prezentować produkty w korzystnym świetle. Przygotowując plik w rozdzielczości 300 ppi, zapewniamy, że szczegóły będą wyraźne i ostre, co jest kluczowe w przypadku zdjęć, grafik oraz tekstu. W praktyce, jeśli plik przygotowany w niższej rozdzielczości, np. 150 ppi lub 72 ppi, zostanie wydrukowany, może skutkować rozmytymi obrazami oraz nieczytelnym tekstem, co negatywnie wpłynie na odbiór materiału. W kontekście standardów branżowych, 300 ppi jest powszechnie akceptowane jako minimalna wartość rozdzielczości dla materiałów drukowanych, aby zapewnić najwyższą jakość prezentacji. Dobrą praktyką jest również zapoznanie się z wymaganiami konkretnego drukarza, ponieważ mogą oni mieć własne preferencje dotyczące rozdzielczości.

Pytanie 25

Podczas robienia zdjęć z użyciem lampy błyskowej najkrótszy czas synchronizacji migawki szczelinowej to czas

A. naświetlania trwający tyle, ile czas trwania błysku

B. otwarcia migawki, w którym można oświetlić całą powierzchnię klatki

C. w którym następuje równoczesne aktywowanie błysku wszystkich lamp błyskowych

D. naświetlania umożliwiający naładowanie lampy błyskowej

Odpowiedź wskazująca na otwarcie migawki, przy którym jest możliwe oświetlenie całej powierzchni klatki, jest prawidłowa w kontekście działania migawki szczelinowej i synchronizacji z lampą błyskową. Czas synchronizacji to najkrótszy moment, w którym migawka jest całkowicie otwarta, co pozwala na równoczesne naświetlenie całej powierzchni klatki przez błysk lampy. W przypadku migawki szczelinowej, która otwiera się w formie szczeliny przesuwającej się przez pole widzenia, kluczowe jest, aby błysk lampy zakończył się przed zamknięciem szczeliny. Praktyczne zastosowanie tego zjawiska można zaobserwować podczas fotografowania obiektów w ruchu, gdzie istotne jest uchwycenie całej sceny w jednym błysku. Standardy w fotografii zalecają używanie lamp błyskowych w połączeniu z czasami synchronizacji wynoszącymi od 1/200 do 1/250 sekundy, co zapewnia optymalne warunki do uzyskania dobrze naświetlonych zdjęć. Praktyka ta jest szczególnie ważna w fotografii sportowej oraz przy pracy z szybko poruszającymi się obiektami.

Pytanie 26

Aby uzyskać efekt wyeksponowania chmur, przyciemnienia nieba oraz stworzenia burzowego klimatu w czarno-białych zdjęciach krajobrazowych, jaki filtr należy zastosować?

A. szary

B. zielony

C. niebieski

D. czerwony

Filtr czerwony w czarno-białych zdjęciach krajobrazowych naprawdę robi robotę, jeśli chodzi o dodanie głębi i dramatyzmu. Szczególnie w przypadku chmur i nieba, które wtedy wyglądają rewelacyjnie. Czerwony filtr blokuje niebieskie i zielone światło, co sprawia, że niebo staje się ciemniejsze, a chmury bardziej wyraziste. Dzięki temu zdjęcia mają lepszy kontrast, co jest super ważne w krajobrazówkach, gdzie światło i cień odgrywają dużą rolę. Na przykład w górskim krajobrazie, chmury nabierają bardziej intensywnej struktury, a niebo zyskuje na dramaturgii. Takie techniki są zgodne z dobrymi praktykami fotografii, bo kolor naprawdę potrafi podkreślić atmosferę i nastrój. W czarno-białych zdjęciach kontrast i faktura to kluczowe elementy, więc warto o tym pamiętać.

Pytanie 27

Zastosowanie metody wielokrotnego błysku ma miejsce w przypadku fotografii

A. błyskawic w nocy

B. z efektem sztafażu

C. w nocy słabo oświetlonych budowli

D. pod słońcem

Metoda wielokrotnego błysku jest techniką stosowaną przede wszystkim w trudnych warunkach oświetleniowych, takich jak nocne zdjęcia słabo oświetlonych budowli. W takiej sytuacji, wielokrotne błyski lampy błyskowej pozwalają na uchwycenie różnych detali obiektu oraz zredukowanie problemów związanych z ruchem. Dzięki zastosowaniu tej metody, fotograf może uzyskać efekt 'zamrożenia' ruchu oraz poprawić równowagę między światłem naturalnym a sztucznym, co jest kluczowe przy fotografowaniu architektury nocą. Przykładowo, podczas fotografowania zabytkowego budynku w nocy, wielokrotny błysk umożliwia naświetlenie detali fasady, które mogłyby być w cieniu lub niedostatecznie oświetlone. W praktyce, zaleca się ustawienie lampy błyskowej w trybie synchronizacji z długim czasem naświetlania, co pozwala na połączenie efektów błysku z naturalnym światłem otoczenia, tworząc harmonijną kompozycję. Metoda ta jest szczególnie ceniona w fotografii architektury oraz reportażowej, gdzie kluczowe jest uchwycenie detali i atmosfery otoczenia.

Pytanie 28

Podczas ręcznej obróbki filmu czarno-białego temperatura wywoływacza powinna wynosić 20°C. Jeśli temperatura jest wyższa, należy

A. zaniechać mieszania, aby spowolnić proces wywoływania

B. wydłużyć czas wywoływania o 10% za każdy stopień Celsjusza powyżej 20°C

C. dodać niewielką ilość utrwalacza do wywoływacza, kierując się zasadą: 1 łyżeczka utrwalacza na każdy stopień powyżej 20°C

D. skrócić czas wywoływania o 10% na każdy stopień Celsjusza powyżej 20°C

Sugerowanie przedłużenia czasu wywoływania o 10% na każdy stopień Celsjusza powyżej 20°C jest błędne, ponieważ prowadzi to do nadmiernego wywoływania filmu. Wysoka temperatura wywoływacza przyspiesza proces chemiczny, co wymaga skrócenia czasu, a nie jego wydłużania. Dodatkowo, zaprzestanie mieszania w celu spowolnienia wywoływania jest mylne, gdyż mieszanie jest kluczowym elementem procesu wywoływania, ponieważ zapewnia równomierne rozprowadzenie chemikaliów na powierzchni filmu. Bez mieszania ryzykujesz nierównomierne wywołanie, co może prowadzić do powstawania plam lub innych defektów. Propozycja wlewania utrwalacza do wywoływacza, kierując się zasadą 1 łyżeczka na każdy stopień, jest niezgodna z praktycznymi i chemicznymi zasadami obróbki filmów. Utrwalacz i wywoływacz to dwa różne procesy; dodawanie jednego do drugiego może zaburzyć równowagę chemiczną, co skutkuje defektem obrazu. Ważne jest zrozumienie, że temperatura jest kluczowym czynnikiem wpływającym na proces wywoływania, a błędne przekonania, takie jak te zawarte w niewłaściwych odpowiedziach, mogą prowadzić do znacznych strat w jakości zdjęć. Z tego względu każdy, kto pracuje z filmami, powinien przestrzegać sprawdzonych zasad i norm, aby uzyskać optymalne wyniki.

Pytanie 29

Aby zarchiwizować pliki graficzne na zewnętrznym nośniku pamięci, zachowując informacje o warstwach cyfrowego obrazu, należy zapisać plik w formacie

A. GIF

B. BMP

C. TIFF

D. JPEG

Format TIFF (Tagged Image File Format) jest idealnym wyborem do archiwizacji plików graficznych, zwłaszcza gdy zachowanie informacji o warstwach obrazu cyfrowego jest kluczowe. TIFF obsługuje wiele warstw, przezroczystość oraz różne modele kolorów, co czyni go niezwykle elastycznym i wszechstronnym formatem. W praktyce, fotograficy i graficy często używają TIFF do przechowywania wysokiej jakości obrazów, ponieważ format ten nie kompresuje danych w sposób stratny, jak ma to miejsce w przypadku JPEG. Dzięki temu, podczas edytowania i zapisywania plików TIFF, nie tracimy na jakości obrazu, co jest istotne przy profesjonalnych projektach graficznych. Dodatkowo, TIFF jest powszechnie akceptowany przez wiele programów graficznych i systemów obróbczych, co ułatwia współpracę w zespołach kreatywnych. Używając TIFF do archiwizacji, masz pewność, że wszystkie szczegóły i efekty zastosowane w warstwach zostaną zachowane, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 30

Aby uzyskać szeroki kadr, trzeba użyć obiektywu

A. krótkoogniskowy

B. standardowy z konwerterem

C. portretowy

D. długoogniskowy

Długi ogniskowy obiektyw, który jest często mylony z obiektywem krótkoogniskowym, jest zaprojektowany do rejestrowania mniejszych fragmentów sceny, co skutkuje węższym polem widzenia. W fotografii portretowej, gdzie często korzysta się z obiektywów o większej ogniskowej, to często prowadzi do uzyskania płaskiego efektu, co w przypadku szerokich kadrów jest niepożądane. Ponadto, standardowe obiektywy z konwerterem, mimo że oferują pewne możliwości poszerzenia kadrów, zazwyczaj nie są w stanie dorównać jakości uzyskiwanej przez dedykowane obiektywy krótkoogniskowe. Użytkownicy mogą być skłonni sądzić, że użycie konwertera jest wystarczające, jednak generuje to dodatkowe zniekształcenia i pogorszenie jakości obrazu. Podobnie obiektywy portretowe, które są zaprojektowane do uwydatniania detali twarzy w bliskich ujęciach, nie nadają się do fotografii szerokokątnej, gdyż ich konstrukcja koncentruje się na kompozycji o węższym zakresie widzenia. W praktyce, błędne przekonanie dotyczące zastosowania obiektywów często prowadzi do nieodpowiednich wyborów w fotografii, co skutkuje niezadowalającymi efektami wizualnymi oraz brakiem możliwości pełnego uchwycenia zamierzonej kompozycji.

Pytanie 31

Do wykonania zamieszczonego zdjęcia zastosowano technikę

A. skaningową.

B. makrofotografii.

C. fotomikrografii.

D. mikrofilmowania.

Makrofotografia to technika, która pozwala na uchwycenie małych obiektów w dużym powiększeniu, co idealnie ilustruje zamieszczone zdjęcie owada. W tej technice kluczowe jest wykorzystanie obiektywów makro, które umożliwiają uzyskanie wysokiej ostrości i szczegółowości w zbliżeniach. Przykładem makrofotografii mogą być zdjęcia owadów, roślin czy detali przedmiotów codziennego użytku. W praktyce, fotografowie często stosują techniki oświetleniowe, takie jak oświetlenie boczne czy użycie pierścieni oświetleniowych, aby uwydatnić detale i tekstury. Makrofotografia znajduje zastosowanie nie tylko w fotografii artystycznej, ale także w naukach przyrodniczych, gdzie może być używana do dokumentowania obserwacji w terenie lub w laboratoriach. Umożliwia to badanie morfologii i anatomii obiektów z bliska, co jest nieocenione w takich dziedzinach jak entomologia czy botanika. Warto również zaznaczyć, że technika ta wymaga dużej precyzji i umiejętności, aby uzyskać zadowalające rezultaty, zgodne z najlepszymi praktykami w fotografii.

Pytanie 32

Jaki typ oświetlenia przy robieniu zdjęć portretowych może doprowadzić do osiągnięcia na fotografii efektu porcelanowego, zbyt intensywnie rozjaśnionego, nienaturalnego odcienia skóry modela?

A. Z przodu

B. Od góry

C. Od dołu

D. Z boku

Oświetlenie z dołu, boczne oraz z góry mogą wydawać się atrakcyjnymi opcjami, ale każda z tych metod ma swoje ograniczenia i niekoniecznie prowadzi do efektu porcelanowego. Oświetlenie z dołu, często wykorzystywane w kreatywnych portretach czy w fotografii horroru, może nadawać niepokojący lub dramatyczny charakter zdjęciu, wzmacniając cienie na twarzy. Taki efekt może być interesujący w określonych kontekstach, ale nie jest odpowiedni do uzyskania naturalnego wizerunku. Oświetlenie boczne jest często stosowane, aby dodać głębi i tekstury, co sprawia, że model wydaje się bardziej trójwymiarowy. Właściwe użycie światła bocznego pozwala na rzucenie cienia na jedną stronę twarzy, co jest standardem w profesjonalnej fotografii. Z kolei oświetlenie z góry, chociaż może być użyteczne w pewnych sytuacjach, potencjalnie może prowadzić do niekorzystnych cieni pod oczami i na szyi, co również nie sprzyja uzyskaniu naturalnych efektów. Kluczowym błędem jest założenie, że każde światło może działać jako uniwersalne rozwiązanie; skuteczna fotografia wymaga świadomego wyboru i dostosowania oświetlenia do zamierzonego efektu. Zrozumienie interakcji między kierunkiem światła a wyglądem modela pozwala na tworzenie zdjęć o wysokiej jakości, które oddają rzeczywistość, jednocześnie unikając niepożądanych efektów, takich jak nadmierne rozjaśnienie, które prowadzi do efektu porcelanowego.

Pytanie 33

Urządzenie drukujące, które pozwala na uzyskanie wydruków bez rastrowania poprzez odparowanie barwników z trzech kolorów folii, to drukarka

A. laserowa

B. atramentowa

C. sublimacyjna

D. igłowa

Drukarki igłowe są przestarzałą technologią, wykorzystywaną głównie do druku na formularzach wielowarstwowych. Działają one na zasadzie uderzania igieł w taśmę barwiącą, co prowadzi do powstawania rastra na wydrukach. Te urządzenia nie są w stanie uzyskać bezrastrowych efektów, co jest kluczowe w kontekście współczesnego druku fotograficznego i reklamowego. Z kolei drukarki laserowe używają technologii elektrofotograficznej, gdzie obraz jest tworzony na bębnie światłoczułym, a następnie przenoszony na papier przy użyciu tonera. Chociaż są one w stanie generować wysokiej jakości wydruki, ich mechanizm również nie pozwala na sublimację barwników, co jest niezbędne do uzyskania efektu bezrastrowego. Drukarki atramentowe, chociaż bardziej zaawansowane od igłowych, również nie są odpowiednie w kontekście pytania. Wykorzystują one atrament, który nie sublimuje, co prowadzi do powstawania rastra. Zrozumienie tych różnic technologicznych jest kluczowe dla właściwego doboru urządzeń w zależności od specyfikacji wydruku oraz oczekiwań jakościowych. Często błędne wnioski wynikają z mylenia różnych technologii druku, co prowadzi do nieoptymalnych decyzji w kontekście wyboru sprzętu do konkretnych zastosowań.

Pytanie 34

Aby uzyskać płynne przejścia pomiędzy kolorami, konieczne jest skorzystanie z narzędzia

A. aerograf

B. stempel

C. gradient

D. ołówek

Gradient to technika, która pozwala na uzyskanie płynnych przejść między kolorami, co jest kluczowym aspektem w wielu dziedzinach sztuki i projektowania graficznego. Użycie gradientu umożliwia tworzenie efektów wizualnych, które mogą nadać głębię i dynamikę projektom, zarówno w grafice rastrowej, jak i wektorowej. Przykładowo, w projektowaniu stron internetowych gradienty są często wykorzystywane w tle lub elementach interfejsu, aby zwiększyć estetykę, a także poprawić użyteczność poprzez lepsze wyróżnienie kluczowych elementów. W programach graficznych, takich jak Adobe Photoshop czy Illustrator, narzędzie gradientu pozwala na precyzyjne dostosowanie kolorów, ich intensywności oraz kątów przejścia, co daje projektantom pełną kontrolę nad finalnym efektem. Warto również wspomnieć, że dobre praktyki w zastosowaniu gradientów sugerują unikanie przesadnego kontrastu oraz zbyt jaskrawych kolorów, aby nie przytłoczyć odbiorcy. Zastosowanie gradientów w designie to nie tylko estetyka, ale także technika, która może wpłynąć na emocje i wrażenia użytkowników.

Pytanie 35

Który format pliku jest najczęściej używany do druku wysokojakościowych fotografii?

A. SVG

B. GIF

C. TIFF

D. WEBP

GIF, czyli Graphics Interchange Format, znany jest głównie ze swojej zdolności do przechowywania animacji, ale jest ograniczony do 256 kolorów. W kontekście druku, taki ograniczony zakres kolorów jest niewystarczający do oddania pełnej palety barw i detali, jakie oferują wysokojakościowe fotografie. SVG, czyli Scalable Vector Graphics, to format oparty na wektorach, idealny do grafiki, która musi być skalowalna, jak loga czy ikony. Jednakże, SVG nie nadaje się do przechowywania zdjęć, które są rastrowe, a nie wektorowe. Użycie SVG w druku fotografii mogłoby prowadzić do utraty detali i niedokładnego odwzorowania kolorów. WEBP, stosunkowo nowy format opracowany przez Google, oferuje lepszą kompresję niż JPEG, ale wciąż jest stratny i nie jest szeroko wspierany przez oprogramowanie do druku wysokojakościowego. WEBP może być atrakcyjny dla stron internetowych ze względu na mniejsze rozmiary plików, ale nie jest odpowiedni dla profesjonalnych zastosowań drukarskich, gdzie każdy szczegół i jakość kolorów są kluczowe. Wybór GIF, SVG lub WEBP do druku fotografii to typowe błędne podejścia wynikające z niezrozumienia ich przeznaczenia i ograniczeń technicznych.

Pytanie 36

Który z poniższych formatów pozwala na zapisanie przetworzonego zdjęcia z zachowaniem warstw, a także umożliwia jego otwieranie w różnych programach graficznych oraz przeglądarkach?

A. BMP

B. PSD

C. TIFF

D. JPG

Wybór formatu PSD może być mylący, gdyż jest on dedykowany głównie dla aplikacji Adobe Photoshop i nie jest obsługiwany przez wiele innych programów graficznych. Oznacza to, że użytkownicy muszą mieć dostęp do konkretnego oprogramowania, aby móc otworzyć lub edytować pliki w tym formacie. Pomimo że PSD obsługuje warstwy, co czyni go przydatnym do skomplikowanej edycji, nie jest to format, który zapewnia uniwersalność i dostępność na różnych platformach. Format JPG, choć niezwykle popularny ze względu na mały rozmiar pliku i dobrą jakość obrazu przy kompresji, nie obsługuje warstw ani nie zachowuje informacji o edycji. Obrazy zapisane w formacie JPG są kompresowane stratnie, co oznacza, że mogą tracić szczegóły i jakość po wielokrotnym zapisywaniu. BMP, z kolei, to format bitmapowy, który również nie obsługuje warstw. Choć BMP może być używany do przechowywania obrazów o wysokiej jakości, to z reguły generuje znacznie większe pliki, co czyni go mniej praktycznym w zastosowaniach związanych z edytowaniem i archiwizacją. Istotne jest, aby przy wyborze formatu graficznego kierować się nie tylko jego możliwościami technicznymi, ale również kompatybilnością z innymi narzędziami i potrzebą zachowania jakości obrazu.

Pytanie 37

Aktualnie powszechnie stosowanym standardem protokołu komunikacji między aparatem cyfrowym a komputerem jest

A. PTP (Picture Transfer Protocol)

B. HTTP (Hypertext Transfer Protocol)

C. FTP (File Transfer Protocol)

D. SMTP (Simple Mail Transfer Protocol)

PTP, czyli Picture Transfer Protocol, to standardowy protokół komunikacji zaprojektowany specjalnie do przesyłania obrazów z aparatów cyfrowych oraz urządzeń peryferyjnych do komputerów. PTP jest używany głównie w kontekście aparatów fotograficznych, co czyni go szczególnie popularnym wśród użytkowników, którzy chcą szybko i efektywnie przesyłać swoje zdjęcia na komputer. Dzięki PTP użytkownik nie musi korzystać z dodatkowego oprogramowania, ponieważ większość systemów operacyjnych obsługuje ten protokół natywnie. Znaczącą zaletą PTP jest to, że pozwala on na przesyłanie zdjęć w sposób zorganizowany, umożliwiając przesyłanie metadanych, takich jak daty i ustawienia aparatu. Przykładem zastosowania PTP mogłoby być szybkie przesyłanie zdjęć z wakacji na laptop, co może być niezwykle praktyczne dla fotografów lub pasjonatów, którzy chcą szybko zarchiwizować swoje zdjęcia. Dodatkowo, protokół ten jest zgodny z wieloma standardami branżowymi, co zwiększa jego użyteczność w różnych zastosowaniach.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 39

Aby uzyskać wydruk w formacie 10 x 15 cm przy rozdzielczości 300 dpi, zdjęcie o wymiarach 20 x 30 cm powinno być zeskanowane z minimalną rozdzielczością

A. 75 PPI

B. 600 PPI

C. 150 PPI

D. 300 PPI

Wybór 75 PPI jako rozdzielczości do skanowania to nie jest najlepszy pomysł. To za niska wartość, żeby uzyskać porządną jakość druku. Chociaż, kto nie ma takich doświadczeń, może sobie pomyśleć, że to wystarczy, to przy druku zdjęć 10 x 15 cm jakość będzie niszcząca, bo obrazy mogą być rozmyte i nieczytelne. Praktycznie potrzebujesz przynajmniej 150 PPI, żeby obraz był sensowny, co jest standardem w branży fotograficznej. W przypadku 300 PPI to też można powiedzieć, że to przesada, bo chociaż jakość jest świetna, to nie ma sensu skanować takiego formatu w takiej rozdzielczości, bo pliki będą ogromne a różnicy w jakości prawie nie zauważysz. A 600 PPI? No, to już totalny overkill, bo prowadzi do problemów z zarządzaniem danymi i przechowywaniem. Warto zrozumieć, jaka rozdzielczość jest właściwa do skanowania zdjęć, bo to ma realny wpływ na to, jak to potem wygląda i jak efektywnie można to wykorzystać.

Pytanie 40

Aby uwydatnić fakturę wyrobów z drewna, powinno się wykorzystać odpowiednie oświetlenie?

A. tylne

B. boczne

C. dolne

D. przednie

Oświetlenie boczne jest kluczowe przy podkreślaniu faktury wyrobów drewnianych, ponieważ pozwala na uwydatnienie szczegółów strukturalnych i tonalnych, które są istotne z perspektywy estetycznej i jakościowej. Dzięki bocznemu oświetleniu można uzyskać ciekawe efekty cieni, które podkreślają unikalne rysy drewna, takie jak słoje czy usłojenia. Przykładem zastosowania takiego oświetlenia może być prezentacja mebli drewnianych na wystawach, gdzie efektowne oświetlenie boczne może przyciągnąć uwagę klientów. Zgodnie z zasadami fotografii produktowej oraz standardami aranżacji wnętrz, właściwe oświetlenie ma ogromny wpływ na postrzeganie przedmiotu. W praktyce, stosując oświetlenie boczne, można manipulować kątem padania światła, co wpływa na to, jak materiał jest postrzegany przez odbiorcę. Dzięki temu można skutecznie eksponować atuty produktów drewnianych, co przekłada się na lepsze wyniki sprzedaży oraz zwiększenie zainteresowania ofertą.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej