Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik logistyk
Kwalifikacja: SPL.04 - Organizacja transportu
Data rozpoczęcia: 29 października 2025 13:32
Data zakończenia: 29 października 2025 13:50

Egzamin zdany!

Wynik: 33/40 punktów (82,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Wyznacz minimalną liczbę stanowisk do przeładunku potrzebnych do rozładunku 8 pojazdów w trakcie jednej zmiany roboczej, mając na uwadze, że nominalny czas pracy punktu przeładunkowego wynosi 7 godzin. Każdy z pojazdów transportuje 30 paletowych jednostek ładunkowych (pjł), a czas obsługi jednej jednostki ładunkowej to 3 minuty.

A. 1 stanowisko

B. 2 stanowiska

C. 4 stanowiska

D. 11 stanowisk

Aby obliczyć minimalną liczbę stanowisk przeładunkowych potrzebnych do rozładunku 8 pojazdów w ciągu jednej zmiany roboczej, musimy najpierw obliczyć całkowity czas obsługi wszystkich jednostek ładunkowych. Każdy z 8 pojazdów przewozi 30 paletowych jednostek ładunkowych, co daje łącznie 240 pjł. Czas obsługi jednej jednostki wynosi 3 minuty, więc całkowity czas rozładunku wynosi 240 pjł * 3 min = 720 minut, czyli 12 godzin. Z uwagi na to, że nominalny czas pracy punktu przeładunkowego wynosi 7 godzin, a nie 12, niezbędne jest obliczenie liczby stanowisk. Dzieląc całkowity czas pracy (720 minut) przez czas pracy jednego stanowiska (420 minut, co odpowiada 7 godzinom) otrzymujemy 720/420 ≈ 1,71. Oznacza to, że potrzebujemy co najmniej 2 stanowisk, aby sprawnie rozładować wszystkie pojazdy w założonym czasie. W praktyce, posiadanie dodatkowego stanowiska może zwiększyć wydajność i zredukować ryzyko opóźnień, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w logistyce i zarządzaniu łańcuchem dostaw, gdzie elastyczność i zdolność do szybkiego reagowania na zmiany są kluczowe.

Pytanie 2

Aby zrealizować bezpośredni przeładunek kontenerów z jednostki pływającej na wagony kolejowe, jakie urządzenie powinno być użyte?

A. suwnicę pomostową

B. suwnicę STS

C. wóz podsiębierny

D. wózek widłowy

Wybór innych urządzeń do przeładunku kontenerów, takich jak wózki widłowe czy suwnice pomostowe, nie jest optymalnym rozwiązaniem w kontekście transportu kontenerów z jednostek morskich na wagony kolejowe. Wózki widłowe, mimo że są wszechstronne i często stosowane w magazynach, nie są przystosowane do obsługi ciężkich kontenerów na dużych wysokościach. Ich możliwości załadunkowe są ograniczone, co w przypadku kontenerów może prowadzić do uszkodzeń ładunku albo samego urządzenia. Suwnice pomostowe, choć również mogą być używane w portach, mają ograniczoną mobilność w porównaniu do suwnic STS, które są projektowane z myślą o przeładunku z jednostek pływających. Użycie wozów podsiębiernych, które służą głównie do transportu materiałów sypkich, jest całkowicie nieadekwatne w przypadku kontenerów, które wymagają specjalistycznego podejścia do załadunku i rozładunku. Każde z tych urządzeń nie spełnia wymagań dotyczących efektywności i bezpieczeństwa, jakie stawia się przed operacjami przeładunkowymi w nowoczesnym porcie. Dlatego kluczowe jest, aby w kontekście przeładunku kontenerów zawsze stosować odpowiednie technologie, co jest zgodne z międzynarodowymi standardami oraz najlepszymi praktykami w branży logistyki i transportu.

Pytanie 3

Korzystając z zamieszczonego fragmentu umowy określ oznaczenie pojazdu przeznaczonego do przewozu materiałów ciekłych o temperaturze zapłonu nie wyższej niż 61ºC.

„Pojazd EX/II lub EX/III": oznacza pojazd przeznaczony do przewozu materiałów i przedmiotów wybuchowych (klasy 1);

„Pojazd FL": oznacza pojazd przeznaczony do przewozu materiałów ciekłych o temperaturze zapłonu nie wyższej niż 61°C (...);

„Pojazd OX": oznacza pojazd przeznaczony do przewozu nadtlenku wodoru;

„Pojazd AT": oznacza pojazd, inny niż pojazd FL lub OX, przeznaczony do przewozu towarów niebezpiecznych w kontenerach-cysternach, cysternach przenośnych lub MEGC, o pojemności powyżej 3 m³, lub w cysternach stałych (...).

A. EX/II

B. AT

C. FL

D. OX

Odpowiedź FL jest prawidłowa, ponieważ oznaczenie to odnosi się do pojazdów przeznaczonych do transportu materiałów ciekłych o temperaturze zapłonu, która nie przekracza 61ºC. Zgodnie z Międzynarodowym Porozumieniem w Sprawie Przewozu Towarów Niebezpiecznych (ADR), klasyfikacja materiałów i pojazdów jest kluczowa dla zapewnienia bezpieczeństwa w transporcie. Pojazdy oznaczone symbolem FL są zaprojektowane w sposób, który minimalizuje ryzyko wycieku substancji niebezpiecznych oraz zapewniają odpowiednie warunki wentylacji i zabezpieczenia. Przykładem zastosowania oznaczenia FL mogą być cysterny transportujące benzynę, rozpuszczalniki lub inne chemikalia o niskiej temperaturze zapłonu. Odpowiednie oznaczenie pojazdu nie tylko ułatwia identyfikację, ale również wpływa na procedury awaryjne, które mogą być podejmowane w razie wypadku. Długofalowe stosowanie tych standardów zwiększa bezpieczeństwo transportu niebezpiecznych materiałów, co jest kluczowe w branży logistycznej.

Pytanie 4

Który system poziomej obsługi intermodalnego ruchu kolejowego opisano w tabeli?

Opis poziomej obsługi intermodalnego ruchu kolejowego
Jest to w pełni zautomatyzowany system załadunku naczep. Do poprawnego działania wymaga specjalnych wagonów wyposażonych w platformę obrotową, na którą wjeżdża ciągnik z naczepą. Następnie zestaw jest rozłączany, a platforma wraz z naczepą obraca się i ustawia równolegle do osi wagonu.

A. Cargobeamer.

B. Modalohr.

C. Flexiwaggon.

D. Piggyback.

Modalohr to zaawansowany system intermodalnego transportu kolejowego, który charakteryzuje się w pełni zautomatyzowanym procesem załadunku naczep. Jego innowacyjność polega na zastosowaniu specjalnych wagonów, wyposażonych w platformy obrotowe, co umożliwia łatwy i szybki załadunek i rozładunek naczep ciężarowych. W praktyce system ten znajduje zastosowanie w transporcie towarów na dużą skalę, gdzie efektywność czasowa i kosztowa są kluczowe. Dzięki obrotowym platformom, naczepy mogą być wprowadzone na wagony w sposób optymalny, co znacznie przyspiesza proces logistyczny. Modalohr jest często stosowany w europejskich projektach transportowych, gdzie intermodalność jest kluczowym elementem zrównoważonego rozwoju transportu, zgodnym z zasadami Green Logistics. Zastosowanie systemu Modalohr przyczynia się do redukcji emisji CO2 oraz zwiększenia efektywności wykorzystania infrastruktury kolejowej, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 5

Firma transportowa wystawiła rachunek na 615,00 zł brutto za przewóz 20 ton ładunku na dystansie 100 kilometrów. Usługa ta podlega 23% stawce VAT. Jaka jest cena jednostkowa netto za jeden tonokilometr?

A. 5,00 zł

B. 500,00 zł

C. 25,00 zł

D. 0,25 zł

Aby obliczyć cenę jednostkową netto za jeden tonokilometr, należy najpierw wyliczyć wartość netto faktury. Kwota brutto wynosi 615,00 zł, a stawka VAT to 23%. Możemy obliczyć wartość netto, korzystając ze wzoru: wartość netto = wartość brutto / (1 + stawka VAT). W naszym przypadku mamy: 615,00 zł / 1,23 = 500,00 zł. Następnie, aby uzyskać cenę jednostkową netto za jeden tonokilometr, musimy podzielić wartość netto przez całkowitą liczbę tonokilometrów. Całkowita liczba tonokilometrów to masa ładunku (20 ton) pomnożona przez odległość (100 kilometrów), co daje 2000 tonokilometrów. Zatem cena jednostkowa netto za jeden tonokilometr wynosi 500,00 zł / 2000 = 0,25 zł. Tego typu obliczenia są niezwykle istotne w branży transportowej, ponieważ pozwalają na prawidłowe ustalanie cen usług oraz efektywne zarządzanie kosztami, co jest kluczowe dla rentowności przedsiębiorstwa.

Pytanie 6

W transporcie morskim do przewozu towarów wykorzystywany jest dokument

A. Master Air Waybil

B. FIATA Warehause Receipt

C. Bill of Lading

D. FIATA Forwarding Instruction

Bill of Lading, znany również jako konosament, to kluczowy dokument w transporcie morskim, który pełni trzy podstawowe funkcje: jest dowodem na zawarcie umowy przewozu, potwierdzeniem odbioru towaru przez przewoźnika oraz dokumentem własności ładunku. Dzięki jego zastosowaniu, właściciel towaru może skutecznie przekazywać prawa do ładunku innym osobom, co jest niezwykle istotne w międzynarodowym handlu. Przykładem praktycznego zastosowania Bill of Lading jest sytuacja, gdy importer otrzymuje towar drogą morską i musi przedstawić ten dokument w celu odbioru ładunku w porcie. Warto również zaznaczyć, że w przypadku transportu kontenerowego, Bill of Lading może mieć formę elektroniczną, co znacząco przyspiesza proces logistyczny. Zgodność z międzynarodowymi regulacjami, takimi jak Konwencja o jednolitym prawie stosowanym do międzynarodowego przewozu drogowego, podkreśla znaczenie Bill of Lading w praktyce, ponieważ zapewnia bezpieczeństwo i przejrzystość w transakcjach handlowych.

Pytanie 7

Firma transportowa posiada 20 ciężarówek. W trakcie ostatnich siedmiu dni użytkowano kolejno: 14, 12, 18, 16, 13, 8 oraz 10 pojazdów. Jaki procentowy udział, średnio w skali tygodnia, stanowi wykorzystanie pojazdów z bazy transportowej?

A. 35%

B. 65%

C. 80%

D. 90%

Aby obliczyć średniotygodniowe wykorzystanie pojazdów w przedsiębiorstwie transportowym, należy zsumować liczbę eksploatowanych samochodów w poszczególnych dniach tygodnia, a następnie podzielić tę sumę przez liczbę dni oraz przez całkowitą liczbę posiadanych pojazdów. W analizowanym przypadku suma wykorzystanych pojazdów wynosi 14 + 12 + 18 + 16 + 13 + 8 + 10 = 91. Średnia dzienna wynosi zatem 91/7 = 13. Przechodząc do obliczenia średniego wykorzystania, podzielimy liczbę wykorzystanych pojazdów przez liczbę posiadanych pojazdów (20) i pomnożymy przez 100%, co daje (13/20) * 100% = 65%. W praktyce, zrozumienie poziomu wykorzystania floty pozwala na optymalizację kosztów, efektywniejsze planowanie tras oraz identyfikację ewentualnych problemów z dostępnością pojazdów. W branży transportowej dąży się do utrzymania wysokiego wskaźnika wykorzystania, co wpływa na rentowność oraz konkurencyjność firmy, zgodnie z dobrymi praktykami zarządzania flotą.

Pytanie 8

Firma ma dostarczyć towar od producenta do trzech odbiorców. Odległości pomiędzy punktem nadania i punktami odbioru przedstawia schemat. Średnia prędkość przewozu na każdym odcinku wynosi 60 km/h. Najszybsza dostawa towaru odbędzie się trasą

A. Zakład Produkcyjny - Odbiorca Y - Odbiorca Z - Odbiorca X

B. Zakład Produkcyjny - Odbiorca Z - Odbiorca X - Odbiorca Y

C. Zakład Produkcyjny - Odbiorca Z - Odbiorca Y - Odbiorca X

D. Zakład Produkcyjny - Odbiorca X - Odbiorca Z - Odbiorca Y

Wybór innej trasy niż 'Zakład Produkcyjny - Odbiorca Z - Odbiorca Y - Odbiorca X' wskazuje na pominięcie kluczowych czynników wpływających na efektywność dostaw. Często zdarza się, że przewoźnicy koncentrują się na intuicyjnych trasach, co może prowadzić do nieefektywności. Na przykład, trasa przez Odbiorcę Y przed Odbiorcą X może wydawać się logiczna, jednak może zwiększać całkowity czas przejazdu, zwłaszcza jeśli odległość do Odbiorcy Y jest większa niż do Odbiorcy Z. Ewolucja metod transportowych i logistycznych podkreśla znaczenie optymalizacji, gdzie każda minuta opóźnienia w dostawie może wpłynąć na wydajność całego łańcucha dostaw. Kluczowym aspektem jest analiza czasów podróży oraz maksymalizacja efektywności operacyjnej. Warto również zauważyć, że niektóre odpowiedzi mogą zmniejszać wydajność przez nieodpowiednią kolejność realizacji dostaw, co prowadzi do wzrostu kosztów operacyjnych oraz obniżenia jakości obsługi klienta. Rekomenduje się zatem korzystanie z narzędzi analitycznych i planistycznych, które umożliwiają bardziej kompleksowe spojrzenie na trasę oraz jej optymalizację, zamiast polegania na subiektywnych odczuciach.

Pytanie 9

W tabeli zawarta jest charakterystyka

Opis drogi
Jest to droga o ograniczonej dostępności, czyli nie każdy pojazd może się po niej poruszać. Dla ruchu odbywającego się w przeciwnych kierunkach posiada ona jezdnie rozdzielone od siebie pasem terenu i najczęściej barierą. Drogi tej klasy są pozbawione jednopoziomowych, kolizyjnych skrzyżowań, sygnalizacji świetlnej, przejazdów kolejowych, chodników, czy przejść dla pieszych. Obowiązuje na nich zakaz ruchu poprzecznego, zawracania, zatrzymywania się poza pasem awaryjnym, poruszania się pieszo, pojazdami wolnobieżnymi i zaprzęgowymi oraz rowerami. Połączenie tej drogi z innymi drogami odbywa się poprzez węzeł drogowy.

Opis drogi

Jest to droga o ograniczonej dostępności, czyli nie każdy pojazd może się po niej poruszać. Dla ruchu odbywającego się w przeciwnych kierunkach posiada ona jezdnie rozdzielone od siebie pasem terenu i najczęściej barierą. Drogi tej klasy są pozbawione jednopoziomowych, kolizyjnych skrzyżowań, sygnalizacji świetlnej, przejazdów kolejowych, chodników, czy przejść dla pieszych. Obowiązuje na nich zakaz ruchu poprzecznego, zawracania, zatrzymywania się poza pasem awaryjnym, poruszania się pieszo, pojazdami wolnobieżnymi i zaprzęgowymi oraz rowerami. Połączenie tej drogi z innymi drogami odbywa się poprzez węzeł drogowy.

A. drogi zakładowej.

B. autostrady.

C. drogi ekspresowej.

D. drogi ogólnodostępnej.

Odpowiedź "autostrady" jest prawidłowa, ponieważ autostrady charakteryzują się specyficznymi cechami, które są zgodne z opisem zawartym w tabeli. Przede wszystkim, autostrady mają oddzielone pasy ruchu, co jest realizowane poprzez pas terenu, co zwiększa bezpieczeństwo podróżujących. Dodatkowo, brak jednopoziomowych skrzyżowań i sygnalizacji świetlnej na autostradach minimalizuje ryzyko wypadków i pozwala na płynny ruch pojazdów. W przypadku autostrad obowiązuje również szereg ograniczeń, takich jak zakaz ruchu pieszych, pojazdów wolnobieżnych i rowerów, co podkreśla ich charakter jako dróg przeznaczonych wyłącznie dla pojazdów mechanicznych. Połączenia z innymi drogami odbywają się wyłącznie poprzez węzły drogowe, co jest zgodne z dobrymi praktykami w projektowaniu infrastruktury drogowej. Przykłady autostrad to A1, A2 czy A4 w Polsce, które spełniają powyższe standardy, co czyni je kluczowymi trasami dla transportu krajowego i międzynarodowego.

Pytanie 10

Czas wyładunku ze statku 25 kontenerów, zgodnie z przedstawionym harmonogramem czynności, wynosi

Harmonogram czynności rozładunku kontenerowca
–	przemieszczenie chwytni suwnicy nadbrzeżnej do ładowni po kontener – 38 sek.
–	zaryglowanie kontenera do chwytni suwnicy nadbrzeżnej – 15 sek.
–	podniesienie kontenera z ładowni na wysokość 30 metrów z prędkością 2 m/sek.
–	przemieszczenie kontenera nad nabrzeże 80 metrów z prędkością 2 m/sek.
–	opuszczenie kontenera na naczepę terminalową 18 metrów z prędkością 1,5 m/sek.

A. 30 min

B. 125 min

C. 50 min

D. 120 min

Odpowiedź 50 minut jest prawidłowa, ponieważ czas wyładunku jednego kontenera wynosi 120 sekund. Aby obliczyć całkowity czas wyładunku 25 kontenerów, należy pomnożyć czas wyładunku jednego kontenera przez ich liczbę. W tym przypadku 120 sekund razy 25 daje 3000 sekund. Konwertując to na minuty, otrzymujemy 3000 sekund podzielone przez 60, co równa się 50 minut. Jest to doskonały przykład zastosowania matematycznych zasad w logistyce i zarządzaniu łańcuchami dostaw, gdzie precyzyjne obliczenia czasów operacyjnych są kluczowe dla efektywności. Prawidłowe zrozumienie czasu wyładunku kontenerów pozwala na lepsze planowanie procesu logistycznego, co przyczynia się do redukcji kosztów operacyjnych. W praktyce, takie obliczenia są niezbędne do optymalizacji harmonogramów, minimalizacji przestojów oraz zwiększenia efektywności procesów transportowych w branży morskiej. Warto zauważyć, że efektywność w obszarze wyładunku kontenerów może również wpływać na całościową wydajność portów i terminali, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 11

W terminalu zmiana środka transportu w systemie "ruchomej drogi" realizowana jest przy użyciu

A. wózków widłowych

B. suwnic bramowych

C. ramp najazdowych

D. wozów podsiębiernych

Suwnice bramowe, wózki widłowe i wozy podsiębierne to różne sprzęty, które mają swoje miejsca w transporcie i logistyce, ale nie nadają się do zmiany środka transportu w systemie "ruchomej drogi". Suwnice bramowe chociaż fajne, głównie podnoszą i przemieszczają ciężkie rzeczy w górę i w dół, więc ich użycie przy rampach jest raczej ograniczone. Wózki widłowe są super w magazynach, gdzie między towarami się kręcą, ale nie mogą przenosić ładunków między pojazdami w skuteczny sposób. A wozy podsiębierne, które służą do przewozu materiałów sypkich, to już w ogóle nie to, co potrzebne w terminalach. Niezrozumienie, jak działa rampa najazdowa w logistyce, może prowadzić do bałaganu i problemów w przeładunku. Optymalizacja tych procesów wymaga korzystania z odpowiednich narzędzi i technologii, takich jak rampy najazdowe, które pozwalają na bezpieczną i efektywną wymianę środków transportu.

Pytanie 12

Jakie urządzenie powinno być wykorzystane do załadunku kontenerów na naczepy podkontenerowe, jeśli plac składowy kontenerów znajduje się w odległości 200 metrów od miejsca, gdzie oczekują pojazdy na załadunek?

A. Stacjonarny żuraw portowy

B. Przenośnik rolkowy

C. Wóz podsiębierny

D. Stacjonarną suwnicę bramową

Wóz podsiębierny to specjalistyczne urządzenie, które idealnie nadaje się do załadunku kontenerów na naczepy podkontenerowe, szczególnie w sytuacjach, gdy zachodzi potrzeba przemieszczania kontenerów na stosunkowo krótkie odległości, jak w przypadku 200 metrów. Jego konstrukcja pozwala na sprawne i efektywne załadunki oraz rozładunki na placu składowym. Wóz podsiębierny charakteryzuje się dużą zwrotnością oraz możliwością pracy w ograniczonych przestrzeniach, co czyni go bardzo praktycznym rozwiązaniem w portach oraz terminalach kontenerowych. Przykład zastosowania to sytuacje, w których kontenery muszą być szybko przetransportowane z placu składowego do naczepy, co jest szczególnie ważne w kontekście efektywności operacyjnej i minimalizacji czasu przestoju. Osoby odpowiedzialne za logistykę powinny również być świadome, że wóz podsiębierny jest zgodny z normami bezpieczeństwa i wydajności, co czyni go standardowym narzędziem w branży transportu kontenerowego.

Pytanie 13

Książka serwisowa pojazdu nie zawiera danych dotyczących

A. wykonanych przeglądów okresowych

B. adresu zameldowania właściciela pojazdu

C. napraw oraz wymiany komponentów

D. licznika przebiegu pojazdu

Książka serwisowa pojazdu jest kluczowym dokumentem, który gromadzi istotne informacje dotyczące historii serwisowej danego auta. Zawiera ona szczegółowe dane dotyczące napraw, wymiany części, a także informacji o przebiegu pojazdu oraz wykonanych przeglądach okresowych. Adres zamieszkania właściciela pojazdu nie jest częścią tego dokumentu, ponieważ jego celem jest rejestrowanie informacji technicznych i serwisowych, a nie danych osobowych właściciela. Standardy branżowe, takie jak normy ISO dotyczące zarządzania informacjami serwisowymi, jednoznacznie wskazują na konieczność oddzielenia danych technicznych od danych osobowych. Przykładem zastosowania książki serwisowej może być sytuacja, gdy właściciel pojazdu sprzedaje auto, a potencjalny nabywca chce zweryfikować historię serwisową, aby ocenić stan techniczny pojazdu oraz jego wartość rynkową. Właściwe prowadzenie książki serwisowej umożliwia także szybsze diagnozowanie problemów oraz planowanie przyszłych napraw, co jest korzystne zarówno dla właściciela, jak i serwisu samochodowego.

Pytanie 14

Jak często przeprowadza się badanie techniczne ciągnika siodłowego w stacji diagnostycznej?

A. Raz na rok

B. Co sześć miesięcy

C. Raz na trzy lata

D. Raz na dwa lata

Badanie techniczne ciągnika siodłowego w stacji kontroli pojazdów jest obowiązkowe raz w roku. Jest to zgodne z przepisami określonymi w Ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym oraz w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury. Regularne kontrole techniczne mają kluczowe znaczenie dla zapewnienia bezpieczeństwa na drogach oraz minimalizacji ryzyka awarii pojazdów. Każde badanie techniczne obejmuje szereg testów, które mają na celu ocenę stanu technicznego pojazdu, w tym układu hamulcowego, oświetlenia, zawieszenia oraz emisji spalin. Przykładowo, niewłaściwy stan układu hamulcowego może prowadzić do poważnych wypadków drogowych, dlatego tak istotne jest, aby ciągniki siodłowe były regularnie kontrolowane przez wykwalifikowanych specjalistów. Warto również pamiętać, że niedopełnienie obowiązku wykonania badania technicznego może skutkować poważnymi konsekwencjami prawnymi oraz finansowymi, w tym mandatami oraz zakazami w ruchu.

Pytanie 15

Jakie są właściwe etapy realizacji procesu transportowego?

A. Dojazd pojazdu do punktu załadunku — rozładunek — transport — załadunek oraz zabezpieczenie ładunku — powrót pojazdu z miejsca rozładunku do bazy lub nowego punktu załadunku

B. Załadunek oraz zabezpieczenie ładunku — dojazd pojazdu do miejsca załadunku — transport — rozładunek — powrót pojazdu z miejsca rozładunku do bazy lub nowego punktu załadunku

C. Dojazd pojazdu do miejsca załadunku — załadunek oraz zabezpieczenie ładunku — transport — rozładunek — powrót pojazdu z miejsca rozładunku do bazy lub nowego punktu załadunku

D. Dojazd pojazdu do miejsca załadunku — załadunek oraz zabezpieczenie ładunku — transport — powrót pojazdu z miejsca rozładunku do bazy lub nowego punktu załadunku — rozładunek

Analiza błędnych koncepcji w przedstawionych odpowiedziach ujawnia szereg istotnych nieporozumień związanych z procesem przewozowym. W wielu odpowiedziach pojawia się pomylenie kolejności czynności, co może prowadzić do nieefektywności oraz potencjalnych zagrożeń. Na przykład, uwzględnienie rozładunku przed załadunkiem i zabezpieczeniem ładunku wprowadza chaos w logistyce, ponieważ nie można rozładować towaru, który nie został wcześniej załadowany. Takie podejście może skutkować nie tylko opóźnieniami, ale również stwarzaniem ryzyka uszkodzenia towarów. Ponadto, błędne odpowiedzi wskazują na pomijanie kluczowego etapu, jakim jest zabezpieczenie ładunku. Ten element jest niezbędny do zapewnienia bezpieczeństwa przewożonego towaru, a jego pominięcie może prowadzić do poważnych incydentów. W praktyce, efektywny proces przewozowy wymaga staranności na każdym etapie oraz przestrzegania norm, takich jak przepisy dotyczące transportu ciężarowego i zarządzania ładunkiem. Ostatecznie, ważne jest, aby mieć świadomość, że każdy element procesu przewozowego jest ze sobą powiązany i jego prawidłowe wykonanie ma kluczowe znaczenie dla sukcesu całej operacji logistycznej.

Pytanie 16

O której godzinie należy zacząć realizację usługi transportowej, jeśli kierowca poruszający się ze średnią prędkością 50 km/h ma do przebycia dystans 200 km, a dostawa powinna być zrealizowana w systemie "Just in time" między godziną 14.00 a 15.00?

A. Najwcześniej o godzinie 10.30

B. Najpóźniej o godzinie 11.30

C. Najpóźniej o godzinie 10.00

D. Najwcześniej o godzinie 10.00

Odpowiedź "Najwcześniej o godzinie 10.00" jest poprawna, ponieważ aby dostarczyć ładunek w systemie Just in Time między godziną 14.00 a 15.00, musimy uwzględnić czas podróży. Kierowca jadąc ze średnią prędkością 50 km/h pokonuje odległość 200 km w czasie 4 godzin. Aby dotrzeć na czas, kierowca musi wyjechać najwcześniej o godzinie 10.00, co daje mu wystarczająco dużo czasu na pokonanie dystansu oraz na ewentualne nieprzewidziane opóźnienia. W praktyce, w logistyce, kluczowe jest planowanie transportu, aby zminimalizować ryzyko opóźnień i zapewnić terminowość dostaw. Zasady zarządzania łańcuchem dostaw oraz techniki takie jak Lean Management podkreślają znaczenie punktualności i efektywności w realizacji dostaw. Dlatego ważne jest, aby planować wyjazdy z odpowiednim zapasem czasowym, co pozwala na uniknięcie problemów związanych z nieprzewidywalnymi sytuacjami na drodze.

Pytanie 17

Licencję na prowadzenie zarobkowego transportu drogowego wydaje się na okres, który nie może być krótszy niż

A. 5 lat i nie może być dłuższy niż 50 lat

B. 5 lat i nie dłuższy niż 40 lat

C. 2 lata i nie dłuższy niż 50 lat

D. 1 rok i nie dłuższy niż 10 lat

Licencja na wykonywanie zarobkowego transportu drogowego jest wydawana na czas określony, co ma na celu zapewnienie, że przedsiębiorcy będą w stanie spełniać obowiązujące normy prawne oraz standardy jakości. W Polsce minimalny czas, na jaki udziela się takiej licencji, wynosi 2 lata, a maksymalny to 50 lat. Taki okres jest wystarczający, aby weryfikować działalność przewoźnika, monitorować jego wyniki finansowe oraz przestrzeganie przepisów dotyczących bezpieczeństwa. W praktyce, przedsiębiorcy muszą na bieżąco dostosowywać swoje działania do zmieniających się przepisów prawa, dlatego krótszy okres licencji sprzyja szybszej reakcji na ewentualne nieprawidłowości. Umożliwia to też wprowadzenie ewentualnych zmian w wymaganiach rynkowych, co jest kluczowe w dynamicznie rozwijającej się branży transportowej. Przykładem może być zmiana w przepisach dotyczących norm emisji spalin, która może wpłynąć na decyzje przedsiębiorców dotyczące floty pojazdów. W związku z tym, 2-letni okres licencji jest praktycznym rozwiązaniem, które wspiera zarówno regulację rynku, jak i rozwój odpowiedzialnych praktyk transportowych.

Pytanie 18

Który z komponentów wózka odpowiada za zachowanie stabilności podczas transportu ładunku?

A. Przeciwwaga

B. Maszt

C. Maska silnika

D. Karetka

Przeciwwaga jest kluczowym elementem wózka widłowego, który odgrywa fundamentalną rolę w utrzymaniu równowagi podczas transportowania ładunków. Jej głównym celem jest zrównoważenie ciężaru ładunku znajdującego się na widłach, co jest szczególnie istotne w przypadku transportu ciężkich materiałów. Przeciwwaga jest umieszczona z tyłu wózka, co pozwala na kompensację siły działającej na przód wózka wskutek podnoszenia ładunku. W praktyce, odpowiednie dobranie i umiejscowienie przeciwwagi zgodnie z normami bezpieczeństwa oraz specyfikacjami producenta wózka jest kluczowe dla zapewnienia stabilności operacji. Na przykład, wózki o większym udźwigu często wymagają większych przeciwwag, aby uniknąć przewrócenia się, co może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji. Zgodnie z normą ISO 3691-1, która reguluje bezpieczeństwo wózków jezdniowych, przeciwwaga musi być odpowiednio skonstruowana i umiejscowiona, aby zapewnić maksymalne bezpieczeństwo i wydajność operacyjną. Właściwe zrozumienie roli przeciwwagi może także pomóc operatorom w lepszym dostosowaniu techniki jazdy oraz w unikaniu sytuacji stwarzających ryzyko wypadków.

Pytanie 19

W sytuacji, gdy odpowiedzialność za transport na głównym etapie przewozu przypada kupującemu, powinna być użyta formuła INCOTERMS 2010?

A. EXW

B. DAP

C. DDP

D. DAT

Odpowiedź EXW (Ex Works) jest rzeczywiście prawidłowa. W tej formule to kupujący ma na sobie odpowiedzialność za transport głównej części przewozu. Sprzedający dostarcza towar do wskazanego miejsca, ale za zorganizowanie transportu ani pokrycie kosztów nie odpowiada. To rozwiązanie często stosuje się w handlu międzynarodowym, zwłaszcza gdy kupujący ma lepsze warunki do ogarnięcia transportu lub potrafi znaleźć tańszych przewoźników. Na przykład, jeśli firma sprzedająca maszyny budowlane zdecyduje się, że odbiór będzie w ich zakładzie, to kupujący musi sam ogarnąć transport. Często to się opłaca, gdyż można wykorzystać swój sprzęt i znajomości. Używanie tej formuły wymaga, żeby obie strony rozumiały swoje obowiązki i zasady sprzedaży, co jest mega ważne, żeby być zgodnym z międzynarodowymi standardami handlowymi jak INCOTERMS 2010.

Pytanie 20

Korzystając z informacji ujętych w tabeli oblicz, łączny koszt załadunku 240 paletowych jednostek ładunkowych (pjł) do kontenera przy użyciu wózka widłowego i przeładunku 10 kontenerów, jeżeli wydajność suwnicy wynosi 5 kontenerów na 1 godzinę.

Cennik
Rodzaj usługi	Stawka
Załadunek jednej pjł przy użyciu wózka widłowego	2,00 zł/szt.
Przeładunek kontenera przy użyciu suwnicy	250,00 zł/godz.

A. 980,00 zł

B. 730,00 zł

C. 1 250,00 zł

D. 1 730,00 zł

Poprawna odpowiedź wynosi 980,00 zł, co można obliczyć sumując koszty załadunku i przeładunku. Koszt załadunku 240 paletowych jednostek ładunkowych to 480 zł, a koszt przeładunku 10 kontenerów wynosi 500 zł. Dlatego całkowity koszt wynosi 480 zł + 500 zł = 980 zł. W praktyce, przy zarządzaniu logistyką, ważne jest uwzględnienie wszystkich składników kosztów, takich jak wynajem sprzętu, pensje pracowników oraz koszty transportu. W branży logistycznej stosowane są standardowe procedury do kalkulacji kosztów, co pozwala na dokładne planowanie budżetu i optymalizację procesów. Zrozumienie kosztów operacyjnych jest kluczowe dla efektywnego zarządzania łańcuchem dostaw i osiągania zysków. Warto również pamiętać o analizach rentowności, które pomagają w podejmowaniu świadomych decyzji biznesowych.

Pytanie 21

Którą naczepę należy zastosować do transportu 33 paletowych jednostek ładunkowych (pjł) o wymiarach (dł. x szer. x wys.): 1 200 x 1 000 x 1 400 mm i masie brutto 732 kg/pjł?

parametr	Naczepa 1.	Naczepa 2.	Naczepa 3.	Naczepa 4.
długość [m]	7,30	10,62	13,62	13,62
szerokość [m]	2,48	2,49	2,48	2,48
wysokość [m]	2,60	2,95	2,50	2,95
ładowność [t]	14	20	24	26

A. Naczepę 1.

B. Naczepę 3.

C. Naczepę 2.

D. Naczepę 4.

Wybór nieodpowiedniej naczepy może prowadzić do wielu problemów, w tym do nieefektywności transportu oraz potencjalnych naruszeń przepisów dotyczących maksymalnej ładowności pojazdów. W przypadku niepoprawnych odpowiedzi, można zauważyć, że niektóre naczepy mogą mieć niewystarczającą ładowność dla 33 palet o masie 732 kg każda. Na przykład, naczepy o ładowności poniżej 24,156 t nie będą w stanie skutecznie przetransportować tego ładunku bez ryzyka przekroczenia norm. Naciski na oś, które mogą być spowodowane zbyt dużym ciężarem, mogą nie tylko prowadzić do uszkodzenia pojazdu, ale także stwarzać zagrożenie dla innych uczestników ruchu drogowego. Ponadto, wybór niewłaściwej naczepy może skutkować dodatkowymi kosztami, takimi jak kary za przekroczenie dozwolonej masy całkowitej lub konieczność przeładunku towaru, co generuje dodatkowe koszty i czas. W transporcie, kluczowe jest także zarządzanie ryzykiem, a odpowiedni wybór naczepy jest jednym z elementów wpływających na bezpieczeństwo operacji transportowych. Dlatego tak istotne jest, aby dokładnie analizować wymagania ładunkowe przed dokonaniem wyboru odpowiedniego wyposażenia transportowego.

Pytanie 22

Przedstawiony na rysunku znak, umieszczony na środku transportu, oznacza, że przewożone są materiały

A. promieniotwórcze.

B. samozapalne.

C. żrące.

D. zakaźne.

Wybór innych odpowiedzi, takich jak żrące, samozapalne czy promieniotwórcze, wynika z błędnych założeń dotyczących charakterystyki materiałów niebezpiecznych. Materiały żrące to substancje, które mogą powodować uszkodzenia tkanki żywej, a ich oznaczenie różni się od tego dla materiałów zakaźnych. W przypadku materiałów samozapalnych, są to substancje, które mogą zapalić się w kontakcie z powietrzem lub innymi substancjami, co również nie jest związane z transportem materiałów zakaźnych. Z kolei materiały promieniotwórcze emitują promieniowanie i są oznaczane zgodnie z innymi standardami bezpieczeństwa. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć różnice między tymi kategoriami, ponieważ błędne przypisanie oznaczenia może prowadzić do poważnych konsekwencji, w tym zagrożenia zdrowia. W praktyce, błędne zrozumienie oznaczeń może wynikać z niewystarczającej wiedzy na temat klasyfikacji materiałów niebezpiecznych. Kluczowe jest, aby osoby pracujące w tej dziedzinie posiadały odpowiednie szkolenia i wiedzę na temat klasyfikacji oraz oznakowania materiałów niebezpiecznych, co przyczyni się do większego bezpieczeństwa i skuteczności w transporcie.

Pytanie 23

Która z formuł INCOTERMS 2010 zobowiązuje sprzedającego do dostarczenia zamówionego towaru pod wskazany adres oraz oddania go do dyspozycji kupującego, na środku transportowym, gotowego do rozładunku?

A. FAS

B. DDP

C. FOB

D. CIF

Odpowiedź DDP (Delivered Duty Paid) jest prawidłowa, ponieważ według warunków INCOTERMS 2010, sprzedający ponosi pełną odpowiedzialność za dostarczenie towaru do ustalonego miejsca przeznaczenia, a także za opłacenie wszelkich należności celnych i podatków związanych z transportem. W praktyce oznacza to, że sprzedający musi zorganizować transport towaru, dostarczyć go do miejsca wyznaczonego przez kupującego oraz zapewnić, że towar jest gotowy do wyładunku na środku transportu. Na przykład, jeśli firma zajmująca się sprzedażą maszyn budowlanych wysyła sprzęt do klienta w innym kraju, to sprzedający musi zapewnić, że maszyny dotrą do określonego magazynu klienta, przejść przez odprawę celną oraz opłacić wszelkie związane z tym opłaty. Użycie formuły DDP jest korzystne dla kupującego, który może skupić się na swoim biznesie, nie martwiąc się o kwestie logistyczne i celne.

Pytanie 24

Jaką odległość pokona samochód poruszający się przez 3 godziny i 18 minut z prędkością średnią wynoszącą 70 km/h?

A. 198,0 km

B. 138,6 km

C. 231,0 km

D. 222,6 km

Aby obliczyć odległość, jaką pokona pojazd poruszający się ze średnią prędkością 70 km/h przez 3 godziny i 18 minut, należy najpierw przeliczyć czas na godziny. 3 godziny i 18 minut to 3 + (18/60) = 3,3 godziny. Następnie stosujemy wzór na drogę: droga = prędkość × czas. Wstawiając wartości, otrzymujemy: droga = 70 km/h × 3,3 h = 231 km. Tego rodzaju obliczenia są powszechnie stosowane w logistyce i transporcie do planowania tras oraz oszacowywania czasu dostaw. Przykładowo, kierowcy ciężarówek muszą dokładnie znać swoje prędkości średnie, aby optymalizować trasy i minimalizować koszty paliwa. Zrozumienie tych obliczeń może również wspierać efektywne zarządzanie flotą pojazdów, co jest kluczowe w branży transportowej.

Pytanie 25

Na podstawie wykresu określ, w którym roku nastąpił największy przyrost przychodów przedsiębiorstw z branży TSL, w stosunku do roku poprzedniego

A. w 2018 r.

B. w 2015 r.

C. w 2017 r.

D. w 2019 r.

Wybór roku 2018 jako momentu największego przyrostu przychodów przedsiębiorstw z branży TSL jest prawidłowy, ponieważ analizy wykresu wykazują, że przychody wzrosły o 7,73 mld zł w porównaniu do roku 2017. Taki wzrost jest znaczący i wskazuje na dynamiczny rozwój sektora transportu i logistyki w Polsce. Warto zauważyć, że wzrost w tym roku był wynikiem kilku czynników, takich jak rosnące zapotrzebowanie na usługi transportowe, zwiększenie efektywności operacyjnej oraz rozwój infrastruktury transportowej. Praktycznie, znajomość tych danych jest istotna dla analityków rynkowych, którzy muszą podejmować decyzje o inwestycjach oraz strategiach rozwoju. Zrozumienie trendów przychodowych pozwala również na lepsze prognozowanie przyszłych wyników finansowych i planowanie działań marketingowych zgodnych z rynkowymi potrzebami. Ponadto, raporty branżowe oraz analizy rynku, bazujące na takich danych, są kluczowe dla kształtowania polityki transportowej i logistycznej w kraju, co wpisuje się w standardy dobrych praktyk w zarządzaniu przedsiębiorstwami w branży TSL.

Pytanie 26

Każdy środek transportu przewożący substancje niebezpieczne powinien być zaopatrzony w podstawowy zestaw ratunkowy, który zawiera

A. klin pod koła, dwa znaki ostrzegawcze stojące, kamizelkę ostrzegawczą, okulary i rękawice ochronne dla każdego członka załogi oraz przynajmniej jedną latarkę

B. dwa kliny pod koła, znak ostrzegawczy stojący, kamizelkę ostrzegawczą, rękawice oraz okulary ochronne dla każdego członka załogi

C. klin pod koła, dwa stojące znaki ostrzegawcze, co najmniej dwie kamizelki ostrzegawcze oraz latarkę dla każdego członka załogi

D. co najmniej jeden klin pod koła, dwa stojące znaki ostrzegawcze oraz dla każdego członka załogi: kamizelka ostrzegawcza, rękawice ochronne, okulary ochronne i latarka

W analizowanych odpowiedziach można dostrzec kilka kluczowych błędów, które wynikają z niepełnego zrozumienia wymogów dotyczących wyposażenia pojazdów przewożących materiały niebezpieczne. Przede wszystkim, niektóre z propozycji pomijają istotne elementy, które są konieczne do zapewnienia bezpieczeństwa. Na przykład, w przypadku braku latarki w zestawie awaryjnym, załoga może stanąć przed poważnymi trudnościami w identyfikacji zagrożeń w nocy lub w warunkach ograniczonej widoczności. Kolejnym problemem jest pomijanie minimalnych wymagań dotyczących ilości i rodzaju znaków ostrzegawczych, które powinny być obecne. Prawidłowe oznakowanie jest kluczowe dla zminimalizowania ryzyka wypadków, ponieważ informuje innych uczestników ruchu o specyfice transportowanego ładunku. W odpowiedziach, które sugerują mniejszą ilość klinów pod koła, można dostrzec typowy błąd polegający na niedocenianiu znaczenia stabilizacji pojazdu w sytuacjach awaryjnych. W kontekście transportu materiałów niebezpiecznych, każdy element wyposażenia musi być traktowany jako część całościowego systemu bezpieczeństwa, który ma na celu ochronę zarówno załogi, jak i osób postronnych. Zrozumienie tych wymogów jest kluczowe dla efektywnego zarządzania ryzykiem i zgodności z przepisami prawnymi.

Pytanie 27

Jednostką transportową, która działa w systemie intermodalnym, jest

A. paletowa jednostka ładunkowa

B. kontener IBC

C. nadwozie wymienne

D. big bag

Nadwozie wymienne to typ intermodalnej jednostki transportowej, który umożliwia łatwe przemieszczanie ładunku pomiędzy różnymi środkami transportu, takimi jak ciężarówki, pociągi czy statki. Jego kluczowym atutem jest możliwość szybkiej wymiany nadwozia bez potrzeby przeładunku towaru, co znacząco zwiększa efektywność logistyczną. Przykładem zastosowania nadwozia wymiennego może być transport kontenerów, gdzie nadwozie jest załadowane na naczepę samochodu ciężarowego, a następnie bez przeszkód może być przetransportowane na pociągu do miejsca docelowego. Takie rozwiązanie jest zgodne z międzynarodowymi standardami transportowymi, takimi jak standard ISO 6346, który określa normy dla kontenerów intermodalnych. Nadwozia wymienne są również wykorzystywane w sektorze e-commerce, gdzie szybki czas dostawy staje się kluczowy, a ich użycie pozwala na optymalizację procesów dostaw i minimalizację kosztów operacyjnych.

Pytanie 28

Która transakcja, zgodnie z zamieszczonym fragmentem ustawy Prawo przedsiębiorców, powinna być zrealizowana za pośrednictwem rachunku płatniczego?

Fragment ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców
(...) Art. 19. Dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy, w każdym przypadku gdy: 1) stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz 2) jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza 15 000 zł lub równowartość tej kwoty, przy czym transakcje w walutach obcych przelicza się na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania transakcji. (...)
Transakcja	Jednorazowa wartość transakcji	Średni kursu walut obcych ogłaszanych przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania transakcji
A.	2 400,00 USD	4,2022 PLN/USD
B.	3 650,00 EUR	4,5390 PLN/EUR
C.	15 600,00 CNY	0,5924 PLN/CNY
D.	37 240,00 CZK	0,1680 PLN/CZK

A. Transakcja A

B. Transakcja B

C. Transakcja D

D. Transakcja C

Transakcja B jest poprawnym wyborem, ponieważ zgodnie z ustawą Prawo przedsiębiorców, wszystkie transakcje, których jednorazowa wartość przekracza 15 000 zł, muszą być realizowane za pośrednictwem rachunku płatniczego. W przypadku transakcji B, po przeliczeniu wartości na złote według średniego kursu NBP, otrzymujemy kwotę 16 567,35 PLN, co jednoznacznie przekracza wspomniany próg. Ważne jest, aby przedsiębiorcy przestrzegali tego przepisu, ponieważ ma on na celu zwiększenie transparentności transakcji oraz ograniczenie szarej strefy w obrocie gospodarczym. Używanie rachunków płatniczych nie tylko ułatwia ewidencjonowanie transakcji, ale także pozwala na lepszą kontrolę finansów przedsiębiorstwa. Warto zaznaczyć, że stosowanie rachunków płatniczych jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie zarządzania finansami, co przyczynia się do budowania zaufania w relacjach z klientami oraz kontrahentami. W kontekście przepisów prawa, przedsiębiorcy są zobowiązani do przestrzegania tych regulacji, co ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia legalności prowadzonych działań gospodarczych.

Pytanie 29

Firma transportowa przy obliczaniu opłaty za przewóz stosuje prowizję w wysokości 20% wartości przewożonego ładunku. Klienci, którzy korzystają z usług regularnie, otrzymują 10% zniżki na wyliczone przewoźne. Oblicz wartość przewoźnego dla klienta, który zlecił przewóz ładunku o wartości 200 000,00 zł.

A. 60 000,00 zł

B. 36 000,00 zł

C. 44 000,00 zł

D. 20 000,00 zł

Aby obliczyć wysokość przewoźnego dla stałego klienta, należy najpierw ustalić prowizję, która wynosi 20% wartości ładunku. Wartość ładunku w tym przypadku wynosi 200 000,00 zł, co oznacza, że prowizja wynosi 40 000,00 zł (20% z 200 000,00 zł). Następnie, jako stały klient, przysługuje mu 10% rabatu od obliczonego przewoźnego. Rabat ten można obliczyć na podstawie wartości 40 000,00 zł, co daje 4 000,00 zł (10% z 40 000,00 zł). Ostatecznie, po odjęciu rabatu od pierwotnej kwoty, wysokość przewoźnego wynosi 36 000,00 zł (40 000,00 zł - 4 000,00 zł). Praktyczne zastosowanie tej kalkulacji jest istotne w obszarze logistyki i transportu, gdzie znajomość zasad naliczania prowizji i rabatów pozwala na lepsze zarządzanie kosztami oraz budowanie relacji z klientami. Zrozumienie mechanizmów wyceny usług transportowych jest kluczowe dla efektywnego planowania budżetu oraz strategii marketingowych przedsiębiorstw transportowych.

Pytanie 30

Jakie oznaczenie służy do identyfikacji jednostek logistycznych zgodnie z normami GS1?

A. GCN (Global Coupon Number)

B. SSCC (Serial Shipping Container Code)

C. GLN (Global Location Number)

D. GTIN (Global Trade Item Number)

SSCC, czyli Serial Shipping Container Code, to unikalny identyfikator jednostki logistycznej, który służy do oznaczania kontenerów i palet w łańcuchu dostaw. Jego głównym celem jest umożliwienie śledzenia przesyłek oraz ich efektywnego zarządzania. SSCC składa się z 18 cyfr, w tym prefiksu GS1, który identyfikuje producenta, oraz numeru seryjnego przypisanego do konkretnej przesyłki. Dzięki SSCC, firmy mogą łatwo identyfikować i monitorować towar na każdym etapie jego drogi do klienta, co zwiększa przejrzystość i efektywność operacyjną. Praktyczne zastosowanie SSCC można zobaczyć w systemach magazynowych, gdzie kod ten jest skanowany przy przyjęciu towaru, co automatycznie aktualizuje stan zapasów. Umożliwia to także szybką lokalizację przesyłek, a tym samym redukcję błędów związanych z wysyłką i odbiorem. W kontekście standardów GS1, SSCC jest kluczowym elementem, który wspiera automatyzację procesów logistycznych i dostosowanie do wymagań rynkowych.

Pytanie 31

Umieszczanie oraz zabezpieczanie ładunku w trakcie transportu to działania

A. wykonawcze

B. przemieszczania

C. administracyjne

D. organizacyjne

Załadunek oraz zabezpieczenie ładunku na środku transportu to kluczowe czynności określane jako wykonawcze. Dotyczą one praktycznego działania związane z transportem towarów, obejmując procesy takie, jak właściwe ustawienie ładunku w pojeździe, a także zastosowanie odpowiednich technik zabezpieczających, aby zapobiec przemieszczaniu się ładunku podczas transportu. Stosowanie systemów mocujących, takich jak pasy, siatki, czy poduszki powietrzne, jest niezbędne, aby zapewnić bezpieczeństwo zarówno ładunku, jak i innych uczestników ruchu. W praktyce, wykonawcze czynności związane z załadunkiem powinny być zgodne z normami, takimi jak ISO 3874, które określają zasady dotyczące transportu i załadunku ładunków. Ponadto, znajomość specyfikacji dotyczących odpowiednich środków transportu oraz ich zdolności ładunkowej jest istotna dla efektywnego zarządzania ryzykiem podczas transportu. Właściwe zrozumienie i realizacja tych czynności przyczynia się do minimalizacji uszkodzeń towarów oraz zwiększa efektywność procesów logistycznych.

Pytanie 32

Znak "X" umieszczony przed numerem niebezpieczeństwa na tablicy ADR znajdującej się na pojeździe transportującym materiały niebezpieczne oznacza, że

A. przewożone materiały niebezpieczne wchodzą w reakcję z wodą

B. transportowane materiały niebezpieczne mogą być przewożone jedynie w cysternach

C. zwiększa się intensywność zagrożenia podstawowego

D. nie występuje żadne dodatkowe niebezpieczeństwo

Znak "X" przed numerem niebezpieczeństwa na tablicy ADR oznacza, że przewożone materiały niebezpieczne reagują z wodą. Reakcja z wodą może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji, takich jak wydzielanie gazów toksycznych lub wybuchowych, co czyni odpowiednie oznakowanie kluczowym elementem bezpieczeństwa transportu. Przykładami takich substancji są niektóre metale alkaliczne, jak sód, czy też niektóre kwasy, które mogą tworzyć niebezpieczne związki chemiczne w kontakcie z wodą. Zgodnie z przepisami ADR, konieczne jest, aby kierowcy oraz osoby zajmujące się transportem materials niebezpiecznych byli odpowiednio przeszkoleni i znali zasady postępowania w przypadku kontaktu tych substancji z wodą. Przestrzeganie tych standardów jest istotne nie tylko dla bezpieczeństwa osób zaangażowanych w transport, ale także dla ochrony środowiska oraz mienia.

Pytanie 33

Która dziedzina transportu pozwala na jednorazowy przewóz niezwykle dużej masy towaru na inny kontynent przy stosunkowo niskim kosztie jednostkowym przewozu?

A. Transport kolejowy

B. Transport powietrzny

C. Transport morski

D. Transport samochodowy

Transport morski to najefektywniejsza forma przewozu ładunków na długich dystansach, szczególnie gdy mówimy o dużych masach towarów. Statki frachtowe mogą pomieścić ogromne ilości kontenerów, co znacząco obniża jednostkowy koszt transportu. Przykładem mogą być kontenerowce, które są przystosowane do przewożenia ładunków między kontynentami, często w ramach międzynarodowych standardów, takich jak te określone przez Międzynarodową Organizację Morską (IMO). W praktyce, przewóz ładunków drogą morską jest szczególnie korzystny dla przemysłów takich jak handel międzynarodowy, gdzie towary, takie jak elektronika, odzież czy surowce naturalne, są transportowane na dużą skalę. Dodatkowo, transport morski charakteryzuje się niskim wpływem na środowisko w porównaniu do transportu lotniczego, co czyni go bardziej zrównoważonym rozwiązaniem w kontekście globalnego handlu. Warto również zauważyć, że dzięki rozwojowi portów i infrastruktury morskiej, czas transportu staje się coraz bardziej konkurencyjny.

Pytanie 34

Firma transportowa wynajęła 4 naczepy kłonicowe na czas 5 godzin. Koszt wypożyczenia jednej naczepy na godzinę wynosi 50,00 zł netto. Jaka będzie całkowita kwota brutto, za którą wystawiona zostanie faktura za korzystanie z naczep, jeśli przysługuje jej 10% rabatu, a usługa objęta jest stawką VAT wynoszącą 23%?

A. 1 000,00 zł

B. 1 107,00 zł

C. 1 230,00 zł

D. 900,00 zł

Aby obliczyć kwotę brutto za wynajem naczep, należy najpierw obliczyć koszt wynajęcia bez rabatu. Koszt wynajęcia jednej naczepy na godzinę wynosi 50,00 zł. Wynajmując 4 naczepy przez 5 godzin, całkowity koszt wynajmu wynosi: 4 naczepy * 5 godzin * 50,00 zł = 1 000,00 zł. Następnie, przysługujący rabat wynoszący 10% należy odjąć od tej kwoty: 1 000,00 zł * 10% = 100,00 zł. Zatem koszt po rabacie wynosi: 1 000,00 zł - 100,00 zł = 900,00 zł. Teraz należy dodać podatek VAT. Stawka VAT wynosi 23%, więc kwotę netto 900,00 zł należy pomnożyć przez 1,23 (100% + 23% VAT): 900,00 zł * 1,23 = 1 107,00 zł. Warto podkreślić, że znajomość zasad obliczania kosztów wynajmu oraz odpowiednich stawek podatków jest kluczowa w branży transportowej i wynajmu, co pozwala na prawidłowe oszacowanie wydatków oraz zysków, a także lepsze planowanie działań finansowych.

Pytanie 35

Firma zajmująca się transportem uzyskała wskaźnik niezawodności dostaw na poziomie 90%. To oznacza, że z 250 złożonych zleceń transportowych firma nie wykonała na czas

A. 225 zleceń

B. 90 zleceń

C. 25 zleceń

D. 10 zleceń

Wskaźnik niezawodności dostaw wynoszący 90% oznacza, że przedsiębiorstwo zrealizowało na czas 90% zleceń, co w przypadku 250 zleceń oznacza 225 zrealizowanych na czas. Pozostałe zlecenia, które nie zostały zrealizowane na czas, to 10% zleceń. Aby obliczyć liczbę nieterminowych dostaw, należy pomnożyć 250 przez 10%, co daje 25. Taki poziom niezawodności jest zgodny z dobrą praktyką w branży transportowej, gdzie często za cel stawia się osiągnięcie minimum 95% niezawodności. Wysoki wskaźnik niezawodności jest kluczowy dla utrzymania zaufania klientów oraz konkurencyjności na rynku. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być analiza efektywności procesów logistycznych w przedsiębiorstwie, co prowadzi do wprowadzenia usprawnień w zarządzaniu łańcuchem dostaw, poprawy planowania tras oraz monitorowania czasu dostaw.

Pytanie 36

Zleceniodawca wskazał 12 kryteriów, które powinny być zrealizowane przy transporcie ładunku. Firma transportowa, która podjęła się realizacji zlecenia, nie spełniła 3 z tych kryteriów. W jakim procencie wymagania postawione przez klienta zostały zrealizowane?

A. 75%

B. 125%

C. 25%

D. 175%

Aby obliczyć procent spełnionych wymagań, należy zastosować wzór: (liczba spełnionych wymagań / całkowita liczba wymagań) × 100%. W tym przypadku, nadawca określił 12 wymagań, a przedsiębiorstwo transportowe nie dotrzymało 3 z nich, co oznacza, że spełniono 9 wymagań. Wstawiając wartości do wzoru: (9 / 12) × 100% = 75%. Oznacza to, że 75% wymagań zostało spełnionych. Praktycznie, w branży transportowej oraz logistyce, spełnienie wymagań klienta jest kluczowe dla utrzymania dobrych relacji oraz reputacji firmy. Niekiedy może to wpływać na wyniki finansowe przedsiębiorstwa, dlatego też regularne monitorowanie i ocenianie realizacji zleceń w zgodzie z wymaganiami klientów jest jednym z elementów zarządzania jakością. Organizacje transportowe powinny wdrażać procedury mające na celu ciągłe doskonalenie procesów, aby zminimalizować ryzyko niedotrzymania wymagań, co zazwyczaj skutkuje niezadowoleniem klientów.

Pytanie 37

Transport gazu płynnego za pomocą cysterny samochodowej klasyfikuje się jako przewóz

A. masowego ciekłego

B. masowego sypkiego

C. drobnicowego sypkiego

D. drobnicowego ciekłego

Przewóz gazu płynnego cysterną samochodową kwalifikuje się do transportu masowego ciekłego, ponieważ gaz płynny, w tej formie, jest transportowany w dużych ilościach i w stanie skroplonym. Zgodnie z definicją transportu masowego, odnosi się on do przewozu materiałów, które są jednorodne i transportowane w dużych objętościach. W przypadku gazów płynnych, takich jak propan czy butan, ich transport wymaga specjalistycznych cystern, które są odpowiednio przystosowane do zachowania ich stanu ciekłego. Taki transport jest kluczowy w branży energetycznej oraz przemysłowej, gdzie gaz płynny jest wykorzystywany jako surowiec do produkcji energii, chemikaliów czy paliw. Przykładem zastosowania transportu masowego ciekłego jest dostarczanie gazu do stacji paliw lub zakładów przemysłowych. Zgodność z normami bezpieczeństwa, jak ADR (Umowa o Międzynarodowym Przewozie Towarów Niebezpiecznych Drogą Lądową), jest niezbędna, aby zapewnić bezpieczeństwo zarówno podczas transportu, jak i załadunku oraz rozładunku.

Pytanie 38

Jaki jest współczynnik wykorzystania objętościowe pojazdu o pojemności 100 m³, w którym załadowano 50 skrzyniopalet o wymiarach 1200 x 1000 x 1500 mm?

A. 0,80

B. 1,00

C. 0,70

D. 0,90

Współczynnik wypełnienia objętościowego pojazdu oblicza się bardzo prosto. Bierzemy objętość załadunku i dzielimy ją przez objętość przestrzeni ładunkowej. W tym przypadku mamy pojazd o pojemności 100 m³, a 50 skrzyniopalet, które mają wymiary 1200 mm x 1000 mm x 1500 mm, daje nam całkowitą objętość 90 m³. Jak to policzyłem? Po prostu: 50 skrzyniopalet podzielone przez 1,2 m * 1,0 m * 1,5 m daje 90 m³. Zatem współczynnik wypełnienia obliczamy jako 90 m³ podzielone przez 100 m³, co wychodzi 0,90. Taki wynik to naprawdę dobry znak, bo pokazuje, że przestrzeń ładunkowa jest wykorzystywana efektywnie. To ważne w logistyce, bo pozwala zredukować koszty transportu i lepiej zorganizować przestrzeń w magazynach. Przy planowaniu załadunku ta wiedza może naprawdę się przydać, a skuteczna organizacja przekłada się na większą wydajność. W branży transportowej zawsze staramy się maksymalizować ten współczynnik, bo ma to wpływ na zyski i ogólną efektywność operacyjną.

Pytanie 39

Pojazdy przeznaczone do transportu materiałów niebezpiecznych mogą być złożone

A. z jednej naczepy oraz jednej przyczepy.

B. z dwóch przyczep.

C. z jednej naczepy lub jednej przyczepy.

D. z dwóch naczep.

Odpowiedź "z jednej naczepy lub jednej przyczepy" jest poprawna, ponieważ zgodnie z przepisami dotyczącymi transportu materiałów niebezpiecznych, takich jak ADR (Umowa Europejska dotycząca Międzynarodowego Przewozu Drogowego Towarów Niebezpiecznych), zezwala się na użycie jednego pojazdu typu naczepa lub przyczepa. Zastosowanie jednej naczepy lub jednej przyczepy ogranicza ryzyko związane z przewozem substancji niebezpiecznych, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa na drodze. Przewożenie takich materiałów wiąże się z określonymi zagrożeniami, dlatego zgodność z przepisami oraz stosowanie odpowiednich pojazdów jest istotne. Przykładem praktycznym może być transport substancji chemicznych, gdzie jeden pojazd odpowiednio przygotowany do takich ładunków, z zachowaniem norm bezpieczeństwa, minimalizuje ryzyko wypadków oraz umożliwia skuteczne zarządzanie sytuacjami awaryjnymi. W praktyce, pojazdy muszą być wyposażone w odpowiednie oznakowanie oraz urządzenia zabezpieczające, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży transportowej.

Pytanie 40

W naczepie o wewnętrznej pojemności 90 m³ umieszczono 30 pjł. Jaki jest współczynnik wypełnienia przestrzeni ładunkowej, jeśli objętość jednego pjł wynosi 1,5 m³?

A. 1,45

B. 1,50

C. 0,50

D. 0,33

Współczynnik wypełnienia przestrzeni ładunkowej oblicza się jako stosunek objętości ładunku do objętości dostępnej w naczepie. W tym przypadku mamy naczepę o objętości wewnętrznej 90 m3, a załadunek wynosi 30 pjł, z czego każdy pjł zajmuje 1,5 m3. Obliczając całkowitą objętość ładunku, otrzymujemy: 30 pjł * 1,5 m3/pjł = 45 m3. Następnie, aby znaleźć współczynnik wypełnienia, dzielimy objętość ładunku przez objętość naczepy: 45 m3 / 90 m3 = 0,50. W praktyce, znajomość tego wskaźnika jest kluczowa, ponieważ pozwala na ocenę efektywności załadunku oraz optymalizację kosztów transportu. Utrzymywanie odpowiedniego współczynnika wypełnienia jest istotne dla zmniejszenia liczby przejazdów i związanych z tym emisji CO2, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w logistyce i zrównoważonym rozwoju.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej