Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 10 listopada 2025 23:57
Data zakończenia: 11 listopada 2025 00:07

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie zastosowanie ma oprogramowanie Microsoft Hyper-V?

A. wirtualizacji rzeczywistych komputerów

B. łączenia się z innym hostem zdalnie

C. rozpoznawania komputera w sieci

D. znajdowania zasobów w sieci

Microsoft Hyper-V to naprawdę fajna platforma do wirtualizacji. Dzięki niej można na jednym fizycznym komputerze uruchomić kilka systemów operacyjnych, co jest super przydatne. To pozwala na lepsze wykorzystanie zasobów sprzętowych, co przekłada się na mniejsze koszty i większą elastyczność w IT. Na przykład, deweloperzy mogą stworzyć środowisko testowe, gdzie bawią się różnymi systemami i aplikacjami, nie martwiąc się o dodatkowy sprzęt. Hyper-V wspiera standardy jak Open Virtualization Format (OVF), co ułatwia przenoszenie wirtualnych maszyn między różnymi platformami. Co więcej, Hyper-V ma też świetne funkcje, jak live migration, co oznacza, że można przenieść maszyny wirtualne między serwerami bez żadnych przestojów. To jest naprawdę ważne w miejscach, gdzie liczy się ciągłość działania. Moim zdaniem, Hyper-V wprowadza wiele dobrego w zarządzaniu infrastrukturą, ułatwiając m.in. konsolidację serwerów, co z kolei pozwala na mniejsze zużycie energii.

Pytanie 2

Który z wymienionych systemów operacyjnych nie obsługuje wielozadaniowości?

A. UNIX

B. Windows

C. DOS

D. Linux

DOS (Disk Operating System) to jeden z najwcześniejszych systemów operacyjnych, który został zaprojektowany głównie do pracy w trybie jednego zadania. Oznacza to, że w danym momencie mógł obsługiwać tylko jedno zadanie lub proces, co było charakterystyczne dla systemów operacyjnych z lat 80. i wcześniejszych. Przykładowo, gdy użytkownik uruchamiał program w DOS-ie, nie było możliwości jednoczesnego uruchamiania innych aplikacji. Dzięki prostocie i niskim wymaganiom sprzętowym, DOS stał się popularny wśród użytkowników komputerów osobistych. W praktyce, pomimo ograniczeń, DOS był używany w różnych zastosowaniach, takich jak gry komputerowe, programowanie w języku C oraz do obsługi urządzeń peryferyjnych. W kontekście standardów branżowych, DOS stanowił fundament dla wielu systemów operacyjnych, które później wprowadziły wielozadaniowość, umożliwiając równoczesne wykonywanie wielu procesów, co stało się normą w nowoczesnych systemach takich jak Linux czy Windows."

Pytanie 3

Który z protokołów należy do warstwy transportowej, działa bez nawiązywania połączenia i nie posiada mechanizmów weryfikujących poprawność dostarczania danych?

A. IP

B. UDP

C. ICMP

D. TCP

IP (Internet Protocol) to protokół warstwy sieciowej, a nie transportowej, co oznacza, że jego głównym zadaniem jest adresowanie i dostarczanie pakietów danych pomiędzy hostami w sieci. IP nie jest protokołem bezpołączeniowym w kontekście dostarczania danych, ponieważ operuje na bardziej podstawowym poziomie niż protokoły warstwy transportowej. TCP, z kolei, jest protokołem warstwy transportowej, który zapewnia niezawodne, połączeniowe przesyłanie danych, co jest przeciwieństwem mechanizmów UDP. TCP wykorzystuje techniki takie jak retransmisja, kontrola przepływu i kontrola błędów, aby zapewnić, że wszystkie dane dotrą w odpowiedniej kolejności oraz w nienaruszonej formie. ICMP (Internet Control Message Protocol) jest protokołem pomocniczym, który działa równolegle z IP i służy głównie do przesyłania komunikatów kontrolnych i diagnostycznych, takich jak ping. Często dochodzi do mylnych wniosków, gdyż protokoły te są ze sobą powiązane, ale pełnią różne funkcje. Właściwe zrozumienie architektury protokołów sieciowych oraz ich warstw jest kluczem do analizy i optymalizacji komunikacji w sieciach komputerowych.

Pytanie 4

Na diagramie przedstawione są symbole

A. 4 przełączników i 8 ruterów

B. 4 przełączników i 3 ruterów

C. 3 przełączników i 4 ruterów

D. 8 przełączników i 3 ruterów

Wybór odpowiedzi zawierających błędną liczbę przełączników lub ruterów wynika często z nieznajomości podstawowych symboli używanych w schematach sieciowych. Przełączniki są często przedstawiane jako prostokąty i działają na poziomie warstwy drugiej modelu OSI zapewniając szybkie i efektywne przełączanie pakietów danych pomiędzy urządzeniami wewnątrz sieci LAN. Rutery natomiast przedstawiane jako okrągłe urządzenia operują na poziomie warstwy trzeciej umożliwiając komunikację pomiędzy różnymi sieciami poprzez trasowanie. W pytaniu błędne są odpowiedzi sugerujące obecność trzech lub ośmiu przełączników co może wynikać z pomylenia symboli albo braku zrozumienia ich funkcji. Podobnie z błędną liczbą ruterów niepoprawne jest zakładanie że istnieje ich osiem co znacząco przekracza prawidłową ilość trzech. Prawidłowe rozpoznawanie i interpretacja tych urządzeń na schemacie sieciowym jest kluczowym elementem zrozumienia całej architektury sieciowej oraz jej efektywnego projektowania i zarządzania. Wybierając odpowiednie urządzenia i poprawnie planując ich rolę w sieci zwiększamy efektywność przepustowość oraz bezpieczeństwo całego środowiska sieciowego co jest fundamentalną zasadą w zarządzaniu infrastrukturą IT. Należy unikać pochopnych wniosków i zwracać szczególną uwagę na detaliczne różnice w symbolice co pomoże uniknąć błędów w interpretacji schematów.

Pytanie 5

Jakie pole znajduje się w nagłówku protokołu UDP?

A. Wskaźnik pilności

B. Numer potwierdzenia

C. Suma kontrolna

D. Numer sekwencyjny

Suma kontrolna w protokole UDP jest kluczowym elementem, który zapewnia integralność danych przesyłanych w sieci. Jest to 16-bitowe pole, które pozwala na wykrycie błędów w danych, co jest szczególnie ważne w kontekście komunikacji sieciowej, gdzie utrata lub uszkodzenie pakietów mogą prowadzić do poważnych problemów. UDP, jako protokół bezpołączeniowy, nie implementuje mechanizmów gwarantujących dostarczenie pakietów, dlatego suma kontrolna odgrywa istotną rolę w zapewnieniu, że odebrane dane są zgodne z wysłanymi. Przykładem zastosowania sumy kontrolnej może być przesyłanie strumieni audio lub wideo, gdzie każde uszkodzenie danych może skutkować zakłóceniem lub utratą jakości. Wartością dodaną jest to, że suma kontrolna jest obliczana zarówno przez nadawcę, jak i odbiorcę, co zwiększa bezpieczeństwo i niezawodność przesyłu. Dzięki tym mechanizmom UDP jest szeroko stosowane w aplikacjach wymagających niskich opóźnień, takich jak gry online czy transmisje w czasie rzeczywistym.

Pytanie 6

Komputery K1 i K2 nie są w stanie nawiązać komunikacji. Adresy urządzeń zostały przedstawione w tabeli. Co należy zmienić, aby przywrócić połączenie w sieci?

A. Maskę w adresie dla K1

B. Maskę w adresie dla K2

C. Adres bramy dla K2

D. Adres bramy dla K1

Nieprawidłowa konfiguracja maski podsieci lub bramy może prowadzić do problemów z łącznością. W przypadku K1 zmiana maski na inną niż 255.255.255.128 mogłaby wywołać błąd w komunikacji, zwłaszcza jeśli sieć została zaprojektowana z myślą o konkretnej topologii. Maska definiuje, które bity adresu IP są częścią adresu sieciowego, a które identyfikują urządzenie w tej sieci. Zła maska uniemożliwia poprawne adresowanie, co w konsekwencji blokuje komunikację. Z kolei zmiana adresu bramy dla K1, gdy ten adres już pasuje do podsieci z maską 255.255.255.128, nie miałaby wpływu na K2. Brama musi być w tej samej podsieci co urządzenie, aby mogła efektywnie przekazywać pakiety poza segment lokalny. Częsty błąd to myślenie, że zmiana na dowolny inny adres rozwiąże problem; jednak brama musi odpowiadać topologii sieci. Z kolei zmiana maski dla K2 nie rozwiąże problemu, jeśli brama pozostanie nieprawidłowa. Adres bramy musi być częścią tej samej podsieci, co urządzenie chcące z niej korzystać, co oznacza, że zmiana tylko maski bez dostosowania bramy jest niewystarczająca. Kluczem jest zrozumienie, jak działają podsieci i jak konfiguracja każdego elementu wpływa na całą sieć, co wymaga wiedzy i staranności w planowaniu.

Pytanie 7

Jakiego systemu operacyjnego powinien nabyć użytkownik, aby zmodernizowany komputer miał możliwość uruchamiania gier obsługujących DirectX12?

A. Windows 8.1

B. Windows XP

C. Windows 8

D. Windows 10

Windows 10 jest systemem operacyjnym, który w pełni wspiera DirectX 12, co czyni go idealnym wyborem dla graczy poszukujących najnowszych technologii w grach komputerowych. DirectX 12 wprowadza szereg zaawansowanych funkcji, takich jak lepsza obsługa wielordzeniowych procesorów, co pozwala na bardziej efektywne wykorzystanie zasobów sprzętowych. Dzięki temu, gry mogą działać w wyższej jakości z bardziej szczegółową grafiką oraz płynniejszymi animacjami. W praktyce, korzystanie z Windows 10 umożliwia graczom dostęp do najnowszych tytułów, które wymagają tego standardu, a także do poprawionych wersji starszych gier, które stały się bardziej optymalne po aktualizacjach. Warto również zaznaczyć, że Windows 10 regularnie otrzymuje aktualizacje, co zapewnia wsparcie dla nowych urządzeń i technologii, a także poprawia bezpieczeństwo oraz stabilność. Dla każdego nowoczesnego gracza, wybór Windows 10 jest więc podstawą zapewniającą długoterminowe wsparcie i rozwój w obszarze gier komputerowych.

Pytanie 8

Sekwencja 172.16.0.1, która reprezentuje adres IP komputera, jest zapisana w systemie

A. ósemkowym

B. dziesiętnym

C. dwójkowym

D. szesnastkowym

Odpowiedzi wskazujące na inne systemy numeryczne, takie jak binarny, ósemkowy czy szesnastkowy, wynikają z nieporozumienia dotyczącego reprezentacji adresów IP. System binarny, w którym informacje są przedstawiane jako ciąg zer i jedynek, jest rzeczywiście podstawowym systemem używanym przez komputery do przetwarzania danych. Jednak w kontekście adresów IP, ludzie zazwyczaj operują na zapisach dziesiętnych, które są bardziej zrozumiałe. Podobnie, system ósemkowy, oparty na liczbach od 0 do 7, nie jest standardowym formatem używanym do zapisu adresów IP, co może prowadzić do mylnych interpretacji. Z kolei system szesnastkowy, który wykorzystuje cyfry od 0 do 9 oraz litery od A do F, jest często używany do reprezentacji adresów MAC czy wartości w pamięci, ale nie jest stosowany do adresów IP. Zrozumienie, że różne systemy numeryczne mają swoje zastosowania w różnych kontekstach, jest kluczowe dla właściwego przyswajania wiedzy o adresacji sieciowej. Często mylone są również pojęcia związane z konwersją między tymi systemami; na przykład, konwersja adresu IP na format binarny może być użyteczna w analizie pakietów, ale nie zmienia samego sposobu, w jaki adres jest przedstawiany użytkownikom, co jest kluczowe dla prawidłowego zrozumienia funkcjonowania sieci.

Pytanie 9

Aby zabezpieczyć system przed atakami typu phishing, nie zaleca się

A. używania stron WWW, które korzystają z protokołu HTTPS

B. wykorzystywania bankowości internetowej

C. posługiwania się przestarzałymi przeglądarkami internetowymi

D. aktualizowania oprogramowania do obsługi e-maili

Używanie starszych przeglądarek internetowych jest niewłaściwe, ponieważ te przeglądarki często nie są aktualizowane, co prowadzi do luk w zabezpieczeniach. Starsze wersje przeglądarek mogą nie obsługiwać najnowszych standardów bezpieczeństwa, takich jak protokoły TLS, co naraża użytkowników na ataki phishingowe. Phishing to technika oszustwa, w której hakerzy podszywają się pod zaufane źródła, aby wyłudzić poufne dane, takie jak hasła czy numery kart kredytowych. Przykładowo, przeglądarki, które nie wspierają nowoczesnych zabezpieczeń, mogą nie ostrzegać użytkowników przed stronami, które są potencjalnie niebezpieczne, co zwiększa ryzyko udanego ataku. Warto regularnie aktualizować przeglądarki oraz korzystać z tych, które mają aktywne wsparcie techniczne i są zgodne z bieżącymi standardami bezpieczeństwa, takimi jak OWASP. Pamiętajmy, że cyberprzestępcy stale udoskonalają swoje metody, dlatego kluczowe jest, aby nasze narzędzia do przeglądania internetu były zawsze na czasie.

Pytanie 10

Podanie nieprawidłowych napięć do płyty głównej może skutkować

A. puchnięciem kondensatorów, zawieszaniem się procesora oraz nieoczekiwanymi restartami

B. uruchomieniem jednostki centralnej z kolorowymi pasami i kreskami na wyświetlaczu

C. pojawieniem się błędów w pamięci RAM

D. brakiem możliwości instalacji aplikacji

Dostarczanie nieprawidłowych napięć do płyty głównej może prowadzić do puchnięcia kondensatorów, zawieszania się jednostki centralnej oraz niespodziewanych restartów. Kondensatory na płycie głównej są kluczowymi elementami odpowiedzialnymi za stabilizację napięcia zasilającego różne komponenty systemu. Kiedy napięcie przekracza dopuszczalne wartości, kondensatory mogą ulec uszkodzeniu, co objawia się ich puchnięciem lub wyciekiem. Zjawisko to jest szczególnie istotne w kontekście kondensatorów elektrolitycznych, które są wrażliwe na zbyt wysokie napięcia. Dodatkowo, nieprawidłowe napięcie wpływa na stabilność pracy procesora oraz pamięci RAM, co może prowadzić do zawieszeń, bluescreenów oraz niespodziewanych restartów. W branży komputerowej standardem jest stosowanie zasilaczy z certyfikatem 80 Plus, które gwarantują efektywność i stabilność napięcia, co minimalizuje ryzyko uszkodzenia komponentów. Dbanie o odpowiednie parametry zasilania to kluczowy element utrzymania długowieczności sprzętu i jego niezawodności.

Pytanie 11

W systemie Linux narzędzie iptables wykorzystuje się do

A. konfigurowania zapory sieciowej

B. konfigurowania karty sieciowej

C. konfigurowania zdalnego dostępu do serwera

D. konfigurowania serwera pocztowego

Iptables to bardzo ważne narzędzie w Linuxie, które pozwala na zarządzanie ruchem w sieci. Dzięki niemu, administratorzy mogą na przykład ustawienia zabezpieczeń. Iptables działa na poziomie jądra systemu, co oznacza, że jest w stanie filtrować pakiety w czasie rzeczywistym. Możesz tworzyć różne reguły, które mówią, które pakiety można przyjąć, a które powinny być zablokowane. Na przykład, jeśli chcesz zablokować niechciany ruch z konkretnego adresu IP, to iptables to umożliwia. Ciekawe jest też to, że iptables używa tzw. łańcuchów do organizowania reguł, co zdecydowanie ułatwia sprawę. Pamiętaj, aby regularnie przeglądać i aktualizować swoje reguły, to ważne dla bezpieczeństwa. Dobre praktyki w tym zakresie nie tylko chronią Twoją sieć, ale też pomagają w szybkim rozwiązywaniu ewentualnych problemów.

Pytanie 12

Aby w systemie Linux wykonać kopię zapasową określonych plików, należy wprowadzić w terminalu polecenie programu

A. set

B. cal

C. tar

D. gdb

Odpowiedzi set, cal i gdb są nieodpowiednie do tworzenia kopii zapasowych w systemie Linux z kilku powodów. Set, będący narzędziem do ustawiania i kontrolowania zmiennych powłoki, nie ma zastosowania w kontekście archiwizacji danych. Typowe myślenie, że jakiekolwiek polecenie związane z konfiguracją powłoki może również odpowiadać za operacje na plikach, prowadzi do błędnych wniosków. Z kolei cal, który jest programem do wyświetlania kalendarza, również nie ma żadnego związku z operacjami na plikach czy tworzeniem kopii zapasowych. To zamieszanie między różnymi funkcjonalnościami narzędzi jest częstym błędem, który może prowadzić do frustracji i utraty danych, jeśli nie zrozumie się podstawowych ról poszczególnych programów. Gdb, debugger dla programów w C i C++, jest narzędziem do analizy i debugowania kodu, a nie do zarządzania plikami. Użytkownicy często mylą funkcje narzędzi, co może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania systemu i braku zabezpieczeń danych. W kontekście tworzenia kopii zapasowych, kluczowe jest poznanie narzędzi dedykowanych tym operacjom, takich jak tar, które są stworzone z myślą o tych potrzebach.

Pytanie 13

Na ilustracji przedstawiona jest konfiguracja

A. sieci bezprzewodowej

B. rezerwacji adresów MAC

C. przekierowania portów

D. wirtualnych sieci

Wybór odpowiedzi związanej z siecią bezprzewodową jest błędny ponieważ na rysunku nie ma nic co odnosiłoby się do elementów specyficznych dla sieci bezprzewodowych jak punkty dostępowe czy konfiguracje SSID. Sieci bezprzewodowe wykorzystują technologie takie jak Wi-Fi które opierają się na standardach IEEE 802.11. Przekierowanie portów odnosi się do translacji adresów sieciowych (NAT) co jest związane z mapowaniem portów zewnętrznych na wewnętrzne adresy IP i porty. Jednak w kontekście rysunku nie ma żadnych wskazówek dotyczących konfiguracji NAT. Rezerwacja adresów MAC sugerowałaby ustawienia związane z przypisywaniem konkretnych adresów MAC do interfejsów sieciowych aby zapewnić kontrolę dostępu do sieci. Choć jest to funkcjonalność użyteczna w zarządzaniu sieciami to również nie dotyczy przedstawionego rysunku który koncentruje się na konfiguracji VLAN. Typowym błędem jest mylenie tych pojęć z uwagi na ich zastosowanie w zarządzaniu siecią jednak każde z nich pełni odrębne funkcje i odnosi się do różnych aspektów administracji sieciowej. Poprawne rozpoznanie elementów VLAN jest kluczowe dla skutecznego zarządzania segmentacją sieci i jej bezpieczeństwem co ma fundamentalne znaczenie w nowoczesnych infrastrukturach IT

Pytanie 14

Jaki port na tylnym panelu płyty głównej jest w dokumentacji określany jako port zgodny z normą RS232C?

A. USB

B. LPT

C. COM

D. PS/2

Wybór portu LPT wskazuje na nieporozumienie dotyczące standardów komunikacyjnych. Port LPT, znany również jako port równoległy, był używany głównie do podłączania drukarek i nie ma związku z standardem RS232C. W przeciwieństwie do komunikacji szeregowej, porty równoległe przesyłają dane jednocześnie na wielu liniach, co umożliwia szybszą transmisję w porównaniu do portów szeregowych w niektórych zastosowaniach. Port PS/2, z kolei, jest używany do podłączania klawiatur i myszy, co również wyklucza go z kategorii portów szeregowych. USB to zmodernizowany standard, który zyskuje na popularności dzięki swojej wszechstronności i możliwości podłączania wielu typów urządzeń, ale nie jest bezpośrednio związany z RS232C. Zrozumienie różnic pomiędzy tymi portami jest kluczowe dla skutecznego projektowania systemów komputerowych, ponieważ błędny wybór złącza może prowadzić do problemów z komunikacją i kompatybilnością urządzeń. Ważne jest, aby przed podjęciem decyzji o wyborze portu, zrozumieć, jakie są jego właściwości i przeznaczenie oraz jak te aspekty wpływają na ogólną architekturę systemu.

Pytanie 15

Jakie zdanie charakteryzuje SSH Secure Shell?

A. Sesje SSH nie umożliwiają stwierdzenia, czy punkty końcowe są autentyczne

B. Protokół do pracy zdalnej na odległym komputerze, który nie zapewnia kodowania transmisji

C. Bezpieczny protokół terminalowy oferujący usługi szyfrowania połączenia

D. Sesje SSH powodują wysłanie zwykłego tekstu, niezaszyfrowanych danych

SSH, czyli Secure Shell, to protokół, który umożliwia bezpieczne zdalne połączenie z innymi komputerami w sieci. Jego główną funkcją jest zapewnienie poufności i integralności danych przesyłanych przez sieć poprzez szyfrowanie połączenia. Dzięki temu, nawet jeśli ktoś przechwyci dane, będą one dla niego nieczytelne. Protokół ten jest niezbędny w zarządzaniu serwerami i urządzeniami sieciowymi, gdzie administratorzy często muszą się łączyć z systemami znajdującymi się w innych lokalizacjach. Przykładem zastosowania SSH może być logowanie się do serwera Linux z lokalnego komputera przy użyciu terminala. W praktyce, SSH jest standardem w branży IT, a wiele organizacji stosuje go jako część swojej polityki bezpieczeństwa, aby chronić komunikację wewnętrzną oraz zdalny dostęp do zasobów. Istotne jest również, że SSH pozwala na autoryzację użytkowników za pomocą kluczy publicznych i prywatnych, co zwiększa bezpieczeństwo i eliminuje potrzebę przesyłania haseł w postaci tekstu jawnego.

Pytanie 16

Jakie narzędzie służy do obserwacji zdarzeń w systemie Windows?

A. tsmmc.msc

B. dfrg.msc

C. eventvwr.msc

D. gpedit.msc

Odpowiedzi tsmmc.msc, gpedit.msc oraz dfrg.msc są błędne z kilku powodów. Tsmmc.msc odnosi się do narzędzia Microsoft Terminal Services Manager, które jest używane do zarządzania sesjami zdalnymi i nie ma związku z monitorowaniem zdarzeń. Gpedit.msc to edytor zasad grupy, który pozwala na zarządzanie politykami zabezpieczeń w systemie Windows, ale nie oferuje funkcji monitorowania zdarzeń. Dfrg.msc to narzędzie do defragmentacji dysków, które również nie ma związku z rejestrowaniem czy analizowaniem zdarzeń systemowych. Użytkownicy często mylą te narzędzia ze względu na ich techniczne nazewnictwo, co prowadzi do nieporozumień w kontekście ich zastosowania. Kluczowe jest, aby zrozumieć, które narzędzia odpowiadają za konkretne funkcje w systemie operacyjnym, co jest niezbędne w kontekście efektywnego zarządzania i zabezpieczania środowiska IT. Wiedza o tym, jakie narzędzia służą do monitorowania, a jakie do zarządzania lub konfiguracji, jest fundamentalna dla administratorów systemów, a jej brak może skutkować poważnymi lukami w bezpieczeństwie lub nieefektywnym zarządzaniem zasobami.

Pytanie 17

Na ilustracji pokazano porty karty graficznej. Które złącze jest cyfrowe?

A. złącze 1 oraz 2

B. tylko złącze 1

C. tylko złącze 2

D. tylko złącze 3

Złącze numer 1 widoczne na zdjęciu to złącze VGA (Video Graphics Array) które wykorzystuje sygnał analogowy do przesyłania obrazu do monitora. Technologia VGA jest starsza i chociaż była bardzo popularna w przeszłości obecnie jest rzadziej używana ze względu na niższą jakość przesyłanego obrazu w porównaniu do nowszych złączy cyfrowych. Złącze numer 2 przypomina złącze S-Video które również jest analogowe i używane głównie do przesyłu obrazu wideo o niskiej rozdzielczości. Złącze VGA oraz S-Video są mniej efektywne w przesyłaniu obrazu wysokiej jakości ponieważ są podatne na zakłócenia sygnału i ograniczenia rozdzielczości. W przeciwieństwie do nich złącze numer 3 czyli DVI oferuje bezstratny przesył cyfrowego sygnału wideo co eliminuje problemy związane z konwersją sygnału analogowego na cyfrowy. W rezultacie złącza VGA i S-Video nie są preferowanymi rozwiązaniami w nowoczesnych systemach komputerowych gdzie wymagane są wysokiej jakości wyświetlenia. Typowym błędem jest przyjmowanie że każde złącze wideo jest cyfrowe co wprowadza w błąd zwłaszcza w kontekście starszych technologii. Ostatecznie wybór odpowiedniego złącza zależy od wymagań jakości obrazu i kompatybilności z urządzeniami docelowymi.

Pytanie 18

Kable światłowodowe nie są szeroko używane w lokalnych sieciach komputerowych z powodu

A. wysokich kosztów elementów pośredniczących w transmisji

B. znacznych strat sygnału podczas transmisji

C. niskiej odporności na zakłócenia elektromagnetyczne

D. niskiej przepustowości

Kable światłowodowe są uznawane za zaawansowane rozwiązanie w zakresie transmisji danych, jednak ich zastosowanie w lokalnych sieciach komputerowych bywa ograniczone z powodu dużych kosztów elementów pośredniczących w transmisji. Elementy te, takie jak przełączniki światłowodowe, konwertery mediów oraz panele krosowe, są droższe niż ich odpowiedniki dla kabli miedzianych. W praktyce, przy niewielkim zasięgu i ograniczonej liczbie urządzeń w lokalnych sieciach, inwestycja w światłowody nie zawsze jest uzasadniona ekonomicznie. Niemniej jednak, w przypadkach wymagających wysokiej przepustowości i niskich opóźnień, takich jak centra danych czy sieci szkieletowe, kable światłowodowe wykazują swoje zalety. Stanowią one standard w projektowaniu nowoczesnych rozwiązań telekomunikacyjnych, zapewniając nie tylko odpowiednią przepustowość, ale również znacznie mniejsze straty sygnału na dużych odległościach, co czyni je nieprzecenionym elementem infrastruktury IT.

Pytanie 19

Czym jest układ RAMDAC?

A. jest typowy dla standardu S-ATA

B. zawiera przetwornik analogowo-cyfrowy

C. stanowi wyjście końcowe karty graficznej

D. jest specyficzny dla standardu ATA

Błędne odpowiedzi na to pytanie, takie jak związki RAMDAC z standardem S-ATA czy ATA, wskazują na nieporozumienia dotyczące funkcji i zastosowania różnych komponentów komputerowych. Standardy S-ATA oraz ATA odnoszą się do interfejsów komunikacyjnych używanych głównie do podłączania dysków twardych i innych urządzeń magazynujących, a nie do przetwarzania sygnałów graficznych. Różnica w tych technologiach opiera się na ich zastosowaniu; ATA (Advanced Technology Attachment) to starszy standard, który był szeroko stosowany, natomiast S-ATA (Serial ATA) to nowocześniejsza wersja, która oferuje wyższe prędkości transferu danych oraz prostsze połączenie. Zrozumienie, jak funkcjonują te interfejsy, jest kluczowe, jednak nie mają one nic wspólnego z wyjściem wideo, za które odpowiada RAMDAC. Dodatkowo, odpowiedzi sugerujące, że RAMDAC zawiera konwerter analogowo-cyfrowy, są mylące; w rzeczywistości RAMDAC wykonuje odwrotną funkcję, czyli konwersję sygnałów cyfrowych na analogowe. W konsekwencji, mylenie tych terminów może prowadzić do nieporozumień w dziedzinie technologii komputerowej i grafiki, dlatego kluczowe jest precyzyjne zrozumienie roli każdego z tych komponentów w systemie.

Pytanie 20

Jak skonfigurować czas wyczekiwania na wybór systemu w programie GRUB, zanim domyślny system operacyjny zostanie uruchomiony?

A. GRUB_TIMEOUT

B. GRUB_HIDDEN

C. GRUB_INIT

D. GRUB_ENABLE

Odpowiedź GRUB_TIMEOUT jest poprawna, ponieważ ta opcja w pliku konfiguracyjnym GRUB (zwykle /etc/default/grub) określa czas w sekundach, przez jaki użytkownik ma możliwość wyboru innego systemu operacyjnego przed automatycznym załadowaniem domyślnego systemu. Ustawienie tej wartości jest kluczowe w kontekście zarządzania wieloma systemami operacyjnymi, zwłaszcza na komputerach z dual boot. Przykładowo, jeśli GRUB_TIMEOUT jest ustawione na 10, użytkownik ma 10 sekund na dokonanie wyboru. Po tym czasie GRUB załadowuje domyślny system. Dobrą praktyką jest dostosowanie tego czasu w zależności od potrzeb użytkowników; dla systemów, w których często zmienia się domyślany system operacyjny, dłuższy czas może być korzystny, podczas gdy dla stabilnych konfiguracji można zastosować krótszy. Zmiana ustawienia GRUB_TIMEOUT można wygodnie wykonać poleceniem `sudo update-grub`, co aktualizuje konfigurację GRUB po dokonaniu zmian. Warto również zauważyć, że zwracając uwagę na dostępność opcji, można korzystać z GRUB_HIDDEN, ale tylko w kontekście ukrywania menu, a nie w ustalaniu czasu oczekiwania.

Pytanie 21

W sieciach komputerowych miarą prędkości przesyłu danych jest

A. dpi

B. ips

C. byte

D. bps

Odpowiedź 'bps' (bits per second) jest poprawna, ponieważ jest to jednostka używana do pomiaru szybkości transmisji danych w sieciach komputerowych. W kontekście sieci komputerowych, szybkość ta odnosi się do liczby bitów, które są przesyłane w ciągu jednej sekundy. Jest to kluczowy parametr, który pozwala ocenić wydajność sieci, a także porównywać różne technologie transmisji, takie jak Ethernet, Wi-Fi czy łączność mobilna. Na przykład, szybkie połączenia optyczne mogą osiągać prędkości rzędu kilku gigabitów na sekundę (Gbps), co jest istotne w zastosowaniach wymagających dużej przepustowości, jak strumieniowanie wideo w wysokiej rozdzielczości czy przesyłanie dużych plików. Warto także zaznaczyć, że standardy sieciowe, takie jak IEEE 802.3 dla Ethernetu, definiują minimalne i maksymalne wartości dla bps, co pozwala na standaryzację i zapewnienie interoperacyjności między urządzeniami.

Pytanie 22

W systemie Linux polecenie touch jest używane do

A. stworzenia pliku lub zmiany daty edycji bądź daty ostatniego dostępu

B. policzenia liczby linii, słów oraz znaków w pliku

C. przeniesienia lub zmiany nazwy pliku

D. znalezienia określonego wzorca w treści pliku

Polecenie 'touch' w systemie Linux jest jednym z fundamentalnych narzędzi używanych do zarządzania plikami. Jego podstawową funkcją jest tworzenie nowych plików, a także aktualizowanie daty modyfikacji i daty ostatniego dostępu do istniejących plików. Kiedy wywołujemy 'touch', jeśli plik o podanej nazwie nie istnieje, zostaje on automatycznie utworzony jako pusty plik. To jest niezwykle przydatne w wielu scenariuszach, na przykład w skryptach automatyzacji, gdzie potrzebujemy szybko przygotować plik do dalszych operacji. Dodatkowo, zmiana daty modyfikacji pliku za pomocą 'touch' jest kluczowa w kontekście wersjonowania plików, gdyż pozwala na manipulowanie metadanymi plików w sposób, który może być zgodny z wymaganiami procesu. Dobrą praktyką jest również używanie opcji takich jak '-a' i '-m', które pozwalają odpowiednio na aktualizację daty ostatniego dostępu i daty modyfikacji bez zmiany pozostałych atrybutów. Warto zwrócić uwagę, że standardowe operacje na plikach, takie jak te wykonywane przez 'touch', są integralną częścią zarządzania systemem plików w Linuxie, co czyni zrozumienie ich działania kluczowym dla każdego administratora systemu.

Pytanie 23

Jak nazywa się interfejs wewnętrzny w komputerze?

A. IrDA

B. PCMCIA

C. AGP

D. D-SUB

Interfejsy IrDA, D-SUB i PCMCIA są wykorzystywane w różnych kontekstach, ale nie pełnią roli interfejsu wewnętrznego komputera w taki sposób, jak AGP. IrDA (Infrared Data Association) to standard komunikacji bezprzewodowej, który umożliwia przesyłanie danych za pomocą promieniowania podczerwonego. Jego zastosowanie obejmuje głównie bezprzewodowe połączenia między urządzeniami, co sprawia, że nie jest on związany z wewnętrzną architekturą komputerów stacjonarnych. D-SUB, z kolei, to typ złącza analogowego używanego do podłączenia monitorów, które także nie odnosi się do komunikacji wewnętrznej systemu komputerowego. Wreszcie, PCMCIA (Personal Computer Memory Card International Association) jest standardem dla kart rozszerzeń w laptopach, co również dotyczy bardziej zewnętrznych rozszerzeń niż komunikacji wewnętrznej. Stąd wynika mylne przekonanie, że te interfejsy mogą być klasyfikowane jako wewnętrzne; w rzeczywistości zajmują one różne miejsca w ekosystemie komputerowym, wypełniając inne funkcje niż AGP, który jest zoptymalizowany do bezpośredniej współpracy z kartami graficznymi w kontekście wewnętrznej architektury komputera.

Pytanie 24

Który protokół służy do wymiany danych o trasach oraz dostępności sieci pomiędzy routerami w ramach tego samego systemu autonomicznego?

A. RIP

B. TCP

C. HTTP

D. RARP

TCP (Transmission Control Protocol) to protokół komunikacyjny, który zapewnia niezawodną, uporządkowaną i sprawdzoną dostawę danych między aplikacjami działającymi na różnych urządzeniach w sieci. Jego głównym celem jest zapewnienie transferu danych, a nie wymiana informacji o trasach, co czyni go nieodpowiednim wyborem w kontekście zarządzania trasami w sieciach. HTTP (Hypertext Transfer Protocol) jest protokołem służącym do przesyłania danych w Internecie, głównie do komunikacji między przeglądarkami a serwerami www. Nie jest on zaprojektowany do zarządzania trasami w sieciach, a jego ograniczenia w tym zakresie są oczywiste. RARP (Reverse Address Resolution Protocol) jest protokołem używanym do mapowania adresów IP na adresy MAC w przypadku, gdy urządzenie nie zna swojego adresu IP. To znacznie odbiega od celu wymiany informacji o trasach. Typowym błędem jest mylenie roli tych protokołów; TCP i HTTP są odpowiednie dla przesyłania danych, a RARP dla rozwiązywania adresów, ale żaden z nich nie jest używany do zarządzania trasami w sieciach. Właściwe zrozumienie funkcji poszczególnych protokołów w architekturze sieciowej jest kluczowe dla efektywnego projektowania i zarządzania infrastrukturą sieciową. W kontekście wymiany informacji o trasach w systemie autonomicznym, protokoły takie jak RIP są zdecydowanie bardziej odpowiednie.

Pytanie 25

Jak określa się technologię stworzoną przez firmę NVIDIA, która pozwala na łączenie kart graficznych?

A. CROSSFIRE

B. RAMDAC

C. SLI

D. ATI

SLI, czyli Scalable Link Interface, to technologia opracowana przez firmę NVIDIA, która umożliwia łączenie dwóch lub więcej kart graficznych w celu zwiększenia wydajności graficznej systemu. Dzięki SLI, użytkownicy mogą uzyskać lepsze rezultaty w grach komputerowych, renderingach 3D oraz aplikacjach wymagających intensywnego przetwarzania grafiki. W praktyce, SLI dzieli obciążenie graficzne między karty, co pozwala na osiągnięcie wyższych liczby klatek na sekundę (FPS) oraz płynniejszej grafiki. Warto jednak pamiętać, że aby technologia SLI działała efektywnie, muszą być spełnione określone warunki, takie jak posiadanie odpowiedniej płyty głównej, zasilacza o odpowiedniej mocy oraz kompatybilnych kart graficznych. Dodatkowo, nie wszystkie gry wspierają SLI, dlatego przed zakupem warto sprawdzić, czy konkretne tytuły będą w stanie wykorzystać tę technologię. W branży gier oraz profesjonalnego renderingu, SLI stało się standardem wśród zaawansowanych użytkowników, którzy szukają maksymalnej wydajności swoich systemów.

Pytanie 26

Protokół pakietów użytkownika, który zapewnia dostarczanie datagramów w trybie bezpołączeniowym, to

A. TCP

B. ARP

C. IP

D. UDP

UDP (User Datagram Protocol) to protokół transportowy, który umożliwia bezpołączeniowe przesyłanie danych w formie datagramów. W przeciwieństwie do TCP, UDP nie nawiązuje dedykowanego połączenia przed przesłaniem danych, co czyni go bardziej efektywnym w sytuacjach, gdzie niższe opóźnienia są kluczowe. Przykłady zastosowań UDP obejmują aplikacje strumieniowe, takie jak transmisje wideo na żywo czy gry online, gdzie szybkie dostarczanie danych jest ważniejsze niż gwarancja ich dostarczenia. Protokół ten pozwala na wysyłanie pakietów bez potrzeby ich potwierdzania przez odbiorcę, co znacząco zwiększa wydajność w odpowiednich zastosowaniach. Dobre praktyki branżowe zalecają stosowanie UDP w przypadkach, gdzie tolerancja na utratę pakietów jest wyższa, a latencja ma kluczowe znaczenie. Specyfikacja UDP jest zawarta w standardzie IETF RFC 768, co potwierdza jego powszechnie akceptowane zastosowanie w sieciach komputerowych.

Pytanie 27

W systemie Windows można zweryfikować parametry karty graficznej, używając następującego polecenia

A. dxdiag

B. cliconfig

C. color

D. graphics

Wybierając inne opcje jak 'color', 'graphics' czy 'cliconfig', nie trafiasz zbytnio w sedno, ponieważ to nie są dobre polecenia do sprawdzania karty graficznej. Opcja 'color' w ogóle nie odnosi się do diagnostyki sprzętu w Windowsie, więc to nie zadziała. 'Graphics' też nie jest poleceniem, które można użyć samodzielnie; to bardziej ogólne pojęcie. Co do 'cliconfig', to narzędzie związane z ustawieniami baz danych, a nie z diagnostyką. Używanie tych złych poleceń może być frustrujące, bo nie przynosi oczekiwanych rezultatów. Wiele osób myli różne terminy, co sprawia, że wybierają niewłaściwe narzędzia. Dlatego ważne jest, żeby zrozumieć, co się używa i do czego to służy, żeby lepiej radzić sobie z problemami w systemie.

Pytanie 28

Który adres IP jest najwyższy w sieci 196.10.20.0/26?

A. 196.10.20.0

B. 196.10.20.63

C. 196.10.20.64

D. 192.10.20.1

Adres IP 196.10.20.63 jest największym adresem IP w podsieci 196.10.20.0/26, ponieważ podsieć ta ma 64 dostępne adresy (od 196.10.20.0 do 196.10.20.63). W tej konfiguracji 196.10.20.0 jest adresem sieci, a 196.10.20.63 to adres rozgłoszeniowy (broadcast), który jest używany do wysyłania wiadomości do wszystkich hostów w danej podsieci. W praktyce, największy adres IP, który można przypisać urządzeniom w tej podsieci, to 196.10.20.62, co oznacza, że 196.10.20.63 nie może być przypisany praktycznym hostom, ale pełni istotną rolę w komunikacji w sieci. Zrozumienie, jak wyznaczać adresy IP w ramach podsieci, oraz umiejętność identyfikacji adresów sieciowych i rozgłoszeniowych są kluczowe w zarządzaniu sieciami komputerowymi oraz w projektowaniu infrastruktury sieciowej zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi. Te umiejętności są niezbędne dla administratorów sieci i inżynierów, którzy muszą dbać o efektywne wykorzystanie dostępnych zasobów IP.

Pytanie 29

Fast Ethernet to norma sieci przewodowej, która pozwala na przesył danych z maksymalną szybkością

A. 54 Mbps

B. 108 Mbps

C. 100 Mbps

D. 1000 Mbps

Wybór odpowiedzi innych niż 100 Mbps wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące standardów sieciowych oraz ich prędkości transmisji. Odpowiedź 54 Mbps odnosi się do standardu 802.3, znanego jako Ethernet, który był jednym z pierwszych standardów sieciowych, jednak nie jest on związany z Fast Ethernet. Natomiast 108 Mbps to z kolei wynik zastosowania różnych technik, które nie są zgodne z klasycznym Ethernetem ani z Fast Ethernet. Może to sugerować mylne przekonanie, że Fast Ethernet obsługuje prędkości powyżej 100 Mbps, co jest nieprawdziwe w kontekście jego definicji. Odpowiedź 1000 Mbps dotyczy standardu Gigabit Ethernet, który jest znacznie szybszy od Fast Ethernet. Tego rodzaju nieporozumienia mogą wynikać z braku znajomości technologii sieciowych oraz ich ewolucji. Fast Ethernet, z prędkością 100 Mbps, to kluczowy standard w rozwoju sieci lokalnych. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla właściwego projektowania i wdrażania sieci, aby nie pomylić ze sobą różnych standardów oraz ich możliwości. W praktyce, wybór niewłaściwego standardu może prowadzić do nieefektywnej komunikacji i spadku wydajności całej sieci.

Pytanie 30

Czym jest kopia różnicowa?

A. kopiowaniem wyłącznie plików, które zostały zmienione od utworzenia ostatniej kopii pełnej

B. kopiowaniem jedynie tych plików, które zostały stworzone lub zmodyfikowane od momentu wykonania ostatniej kopii pełnej

C. kopiowaniem tylko plików, które powstały od ostatniej kopii pełnej

D. kopiowaniem jedynie tej części plików, która została dodana od momentu stworzenia ostatniej kopii pełnej

Wybór niewłaściwej odpowiedzi na temat kopii różnicowej może wynikać z nieporozumienia dotyczącego tego, jakie dane są faktycznie kopiowane. Odpowiedzi wskazujące jedynie na pliki utworzone lub zmienione, ale w węższym zakresie, jak tylko pliki utworzone lub tylko zmienione, są nieprawidłowe, ponieważ ignorują istotny aspekt działania kopii różnicowej, który opiera się na pełnej ocenie stanu plików od ostatniej kopii pełnej. Warto zrozumieć, że kopia różnicowa nie jest ani kopią pełną, ani kopią inkrementalną, ale stanowi połączenie obu tych metod, co czyni ją najbardziej efektywną w wielu scenariuszach. Ponadto, odpowiedź sugerująca kopiowanie tylko części plików, które zostały dopisane, wprowadza w błąd, ponieważ kopia różnicowa nie koncentruje się na fragmentach plików, lecz na całych plikach, które zostały zmodyfikowane. Tego rodzaju myślenie może prowadzić do błędnych praktyk przy tworzeniu strategii tworzenia kopii zapasowych, co z kolei może wpłynąć na zdolność organizacji do przywracania danych w przypadku awarii. Zrozumienie tych koncepcji jest kluczowe, aby skutecznie zarządzać danymi i minimalizować ryzyko utraty informacji.

Pytanie 31

Jaką najwyższą liczbę urządzeń można przypisać w sieci z adresacją IPv4 klasy C?

A. 65534

B. 254

C. 126

D. 2024

Wybór odpowiedzi 126, 2024 lub 65534 wynika z nieprecyzyjnego zrozumienia podstaw adresacji IPv4 oraz struktury klas adresowych. Odpowiedź 126 może być mylnie postrzegana jako poprawna z uwagi na to, że w sieci IPv4 klasy A, która ma znacznie większy zakres adresowania, liczba hostów jest rzeczywiście wyższa, ale klasa C oferuje znacznie większe możliwości. Z kolei 2024 to całkowita liczba, którą można uzyskać poprzez zsumowanie adresów z różnych klas lub mylne obliczenia, co jest błędne w kontekście pojedynczej klasy C. W przypadku 65534, ta liczba jest związana z klasą B, która pozwala na znacznie większą ilość urządzeń, jednak klasy C mają ograniczenie do 254. Typowe błędy myślowe to brak rozróżnienia pomiędzy różnymi klasami adresów IP oraz nieznajomość podstawowych zasad rezerwacji adresów w każdej z klas. W efekcie, używanie niepoprawnych wartości prowadzi do nieefektywnego projektowania sieci, co może powodować problemy z komunikacją i zarządzaniem adresami IP. Dlatego tak ważne jest zrozumienie zasad funkcjonowania IPv4 oraz ich praktyczne zastosowanie.

Pytanie 32

Jaką usługę należy zainstalować na systemie Linux, aby umożliwić bezpieczny zdalny dostęp?

A. tftp

B. telnet

C. ssh

D. rlogin

Usługa SSH (Secure Shell) jest kluczowym narzędziem do bezpiecznego zdalnego dostępu do serwerów Linux. Umożliwia ona szyfrowanie połączeń, co zapewnia ochronę przesyłanych danych przed podsłuchiwaniem i atakami. SSH działa poprzez protokół, który zapewnia zarówno poufność, jak i integralność danych, co czyni go standardem w branży do bezpiecznej administracji systemami. Przykładem praktycznego zastosowania SSH może być zdalne logowanie się do serwera, edytowanie plików konfiguracyjnych lub wykonywanie poleceń administracyjnych. Przy pomocy SSH można również tworzyć tunelowanie portów, co pozwala na zabezpieczony dostęp do innych usług, takich jak bazy danych czy serwery aplikacyjne, które nie są bezpośrednio wystawione na zewnątrz. Warto podkreślić, że w środowisku produkcyjnym SSH jest często używane w połączeniu z innymi technologiami, takimi jak SFTP do bezpiecznego przesyłania plików. Stosowanie SSH jest zgodne z najlepszymi praktykami bezpieczeństwa, które zalecają używanie protokołów szyfrujących w celu ochrony komunikacji sieciowej.

Pytanie 33

Zgodnie z zamieszczonym fragmentem testu w systemie komputerowym zainstalowane są

A. pamięć fizyczna 0,50 GB i plik wymiany 1,00 GB

B. pamięć fizyczna 0,70 GB i plik wymiany 1,22 GB

C. pamięć fizyczna 0,49 GB i plik wymiany 1,20 GB

D. pamięć fizyczna 0,49 GB i plik wymiany 1,22 GB

Niepoprawne odpowiedzi dotyczą różnic w interpretacji i odczycie wartości pamięci fizycznej oraz pliku wymiany. Napotykane błędy wynikają często z błędnego rozumienia jednostek miary oraz mechanizmów zarządzania pamięcią przez systemy operacyjne. Pamięć fizyczna odnosi się do zainstalowanego RAM, podczas gdy plik wymiany to logiczna przestrzeń na dysku twardym, której system operacyjny używa jako wirtualnego rozszerzenia pamięci RAM. Niepoprawne odczytanie tych wartości może wynikać z pomylenia jednostek miary takich jak MB i GB, co jest powszechnym problemem w interpretacji danych systemowych. Niezrozumienie tego, jak system wykorzystuje pamięć fizyczną i wirtualną, prowadzi do błędnych wniosków dotyczących wydajności komputera. Użytkownicy często nie uwzględniają różnic między pamięcią używaną a dostępną, co jest kluczowe, by odpowiednio zarządzać zasobami systemowymi. W kontekście zawodowym takie nieporozumienia mogą prowadzić do niewłaściwych decyzji związanych z zakupem czy konfiguracją sprzętu komputerowego. Dlatego tak ważne jest, aby regularnie poszerzać swoją wiedzę na temat zarządzania pamięcią w systemach komputerowych oraz umiejętnie interpretować dane związane z jej użyciem i alokacją w celu optymalizacji wydajności systemu.

Pytanie 34

Jaką usługą można pobierać i przesyłać pliki na serwer?

A. ICMP

B. DNS

C. CP

D. FTP

FTP, czyli File Transfer Protocol, to standardowy protokół wykorzystywany do przesyłania plików pomiędzy komputerami w sieci. Umożliwia on zarówno pobieranie, jak i przesyłanie plików na serwer. FTP działa na zasadzie klient-serwer, gdzie klient wysyła żądania do serwera, a ten odpowiada na nie, umożliwiając przesył danych. Przykładami zastosowania FTP są przesyłanie plików na serwery internetowe, zarządzanie plikami na serwerach zdalnych oraz synchronizacja danych. W praktyce, wiele aplikacji do zarządzania treścią (CMS) oraz platform e-commerce wykorzystuje FTP do aktualizacji plików i obrazów. Standardy branżowe, takie jak RFC 959, definiują zasady działania FTP, co czyni go niezawodnym narzędziem w zarządzaniu plikami w sieci. Dobrą praktyką jest również stosowanie FTPS (FTP Secure) lub SFTP (SSH File Transfer Protocol), które zapewniają dodatkowe zabezpieczenia w postaci szyfrowania przesyłanych danych, co jest istotne w kontekście ochrony danych wrażliwych.

Pytanie 35

Jaki typ macierzy dyskowych zapewnia tak zwany mirroring dysków?

A. RAID-1

B. RAID-0

C. RAID-3

D. RAID-5

RAID-0 to technologia, która dzieli dane na kilka dysków, co zwiększa wydajność, ale nie oferuje żadnej redundancji. W przypadku awarii jednego z dysków, wszystkie dane są tracone. W praktyce RAID-0 jest często stosowany w systemach, gdzie priorytetem jest szybkość zapisu i odczytu danych, na przykład w gamingowych komputerach stacjonarnych. RAID-3 wykorzystuje dysk parzystości do ochrony danych, ale nie jest on powszechnie używany, ponieważ nie zapewnia wysokiej wydajności przy operacjach zapisu. RAID-5 łączy zarówno rozdzielanie danych, jak i parzystość, co daje większą niezawodność niż RAID-0, ale nadal nie odpowiada na fundamentalne założenia mirroringu, ponieważ nie tworzy pełnej kopii danych na wszystkich dyskach. Typowym błędem jest mylenie przypadków, w których zależy nam na wydajności, a nie na bezpieczeństwie danych. Kluczowe jest zrozumienie, że RAID-1 jest jedynym rozwiązaniem w odpowiedzi na pytanie o mirroring, natomiast inne poziomy RAID są projektowane z różnymi celami, które nie obejmują czystej redundantności danych.

Pytanie 36

Numer 22 umieszczony w adresie http://www.adres_serwera.pl:22 wskazuje na

A. PID procesu działającego na serwerze

B. program, do którego wysyłane jest zapytanie

C. port, różny od standardowego numeru dla danej usługi

D. numer sekwencyjny pakietu przesyłającego dane

Odpowiedź wskazująca, że liczba 22 w adresie http://www.adres_serwera.pl:22 odnosi się do portu, który jest inny od standardowego numeru dla danej usługi, jest poprawna. W kontekście protokołów komunikacyjnych, porty służą do identyfikacji konkretnych usług działających na serwerze. Standardowo, dla protokołu HTTP używa się portu 80, a dla HTTPS portu 443. W przypadku, gdy aplikacja wymaga innego portu, należy go wskazać w adresie URL, co czyni go kluczowym elementem w kontekście komunikacji sieciowej. Na przykład, port 22 jest standardowo używany dla protokołu SSH (Secure Shell), który umożliwia bezpieczne zdalne logowanie i zarządzanie serwerami. W praktyce, zrozumienie i umiejętność korzystania z różnych portów jest niezwykle istotne dla administratorów systemów oraz programistów, którzy muszą skonfigurować zapory sieciowe i reguły dostępu, aby zapewnić odpowiednią komunikację z aplikacjami. Z uwagi na rosnące zagrożenia w sieci, dobre praktyki obejmują również monitorowanie i zarządzanie portami, aby ograniczyć potencjalne wektory ataków.

Pytanie 37

Proces zapisywania kluczy rejestru do pliku określamy jako

A. modyfikacją rejestru

B. kopiowaniem rejestru

C. eksportowaniem rejestru

D. edycją rejestru

Edycja rejestru to proces, w którym użytkownicy zmieniają istniejące wartości kluczy i wartości w rejestrze systemowym. To działanie nie polega jednak na zapisywaniu tych wartości do pliku, co różni je od eksportowania. W praktyce edytowanie rejestru może prowadzić do modyfikacji ustawień systemowych, które mogą wpływać na działanie oprogramowania i samego systemu operacyjnego. Modyfikacja rejestru, z kolei, odnosi się do procesu zmiany jego struktury lub wartości, co również nie jest tożsame z eksportowaniem. Niezrozumienie tych różnic może prowadzić do poważnych problemów, takich jak usunięcie kluczowych wartości, co może skutkować niestabilnością systemu czy nawet jego awarią. Kopiowanie rejestru, jako termin, nie jest używane w kontekście operacji związanych z rejestrem w systemie Windows, co może wprowadzać w błąd. Użytkownicy często mylą kopiowanie z eksportowaniem, zapominając o tym, że proces eksportu tworzy plik, który można zaimportować w przyszłości. Typowym błędem myślowym jest także zakładanie, że modyfikacje i edycje rejestru są bezpieczne bez wcześniejszego wykonania kopii zapasowej, co jest fundamentalnym błędem w zarządzaniu systemem operacyjnym. Dlatego tak istotne jest, aby przed jakimikolwiek zmianami zawsze wykonywać eksport rejestru, co stanowi kluczową praktykę w administracji systemami operacyjnymi.

Pytanie 38

Główny punkt, z którego odbywa się dystrybucja okablowania szkieletowego, to punkt

A. abonamentowy

B. dostępowy

C. dystrybucyjny

D. pośredni

Punkt dystrybucyjny to kluczowy element w infrastrukturze okablowania szkieletowego, pełniący rolę centralnego punktu, z którego rozprowadzane są sygnały do różnych lokalizacji. Przy jego pomocy można efektywnie zarządzać siecią, co obejmuje zarówno dystrybucję sygnału, jak i zapewnienie odpowiedniej organizacji kabli. W praktyce, punkt dystrybucyjny zazwyczaj znajduje się w pomieszczeniach technicznych lub serwerowych, gdzie zainstalowane są urządzenia aktywne, takie jak przełączniki czy routery. Zgodnie z normami ANSI/TIA-568, efektywne planowanie i instalacja infrastruktury okablowania szkieletowego powinny uwzględniać lokalizację punktów dystrybucyjnych, aby minimalizować długość kabli oraz optymalizować ich wydajność. Dobrze zaprojektowany punkt dystrybucyjny umożliwia łatwy dostęp do urządzeń, co jest istotne podczas konserwacji i rozbudowy sieci.

Pytanie 39

Który z symboli w systemach operacyjnych z rodziny Windows powinien być użyty przy udostępnianiu zasobu ukrytego w sieci?

A. $

B. @

C. #

D. ?

Znak dolara ($) jest używany w systemach operacyjnych Windows do oznaczania zasobów ukrytych w sieci. Kiedy udostępniasz folder lub plik w sieci, dodanie znaku dolara na końcu nazwy zasobu sprawia, że staje się on niewidoczny dla użytkowników, którzy nie mają odpowiednich uprawnień. Na przykład, jeśli utworzysz folder o nazwie 'Zasób$', będąc administratorem, użytkownicy standardowi nie będą mogli go zobaczyć w przeglądarce zasobów sieciowych. Ta praktyka jest szeroko stosowana w środowiskach, gdzie bezpieczeństwo i prywatność danych są kluczowe. Dobrą praktyką jest także zarządzanie uprawnieniami dostępu do tych zasobów, co dodatkowo zabezpiecza informacje przed nieautoryzowanym dostępem. Znajomość takich technik jest istotna dla administratorów sieci oraz specjalistów IT, ponieważ pozwala na efektywne zarządzanie zasobami i ochronę danych przed zagrożeniami. Warto również zauważyć, że odpowiednie korzystanie z ukrytych zasobów może ułatwić pracę grupom projektowym, które dzielą się danymi, ale nie chcą, by były one dostępne dla wszystkich użytkowników w sieci.

Pytanie 40

Użytkownik napotyka trudności z uruchomieniem systemu Windows. W celu rozwiązania tego problemu skorzystał z narzędzia System Image Recovery, które

A. odtwarza system na podstawie kopii zapasowej

B. naprawia pliki startowe, używając płyty Recovery

C. przywraca system, wykorzystując punkty przywracania

D. odzyskuje ustawienia systemowe, korzystając z kopii rejestru systemowego backup.reg

Nieprawidłowe odpowiedzi opierają się na mylnych założeniach dotyczących funkcji narzędzi dostępnych w systemie Windows. Naprawa plików startowych przy użyciu płyty Recovery dotyczy procesu, który ma na celu przywrócenie zdolności systemu do uruchamiania, ale nie odnosi się do pełnego przywracania systemu na podstawie obrazu. Takie podejście ma swoje zastosowanie w przypadku uszkodzenia plików systemowych, jednak nie przywraca wszystkich ustawień i danych, co czyni je mniej kompleksowym rozwiązaniem. Kolejną kwestią jest przywracanie systemu za pomocą punktów przywracania. Punkty te są tworzone automatycznie w momencie instalacji oprogramowania lub aktualizacji systemu, co oznacza, że działają na zasadzie zapisu stanu systemu, lecz nie obejmują pełnego obrazu, co ogranicza ich skuteczność w poważniejszych przypadkach. Ostatnia odpowiedź dotycząca odzyskiwania ustawień systemu z kopii rejestru wydaje się nieadekwatna, ponieważ rejestr systemowy nie jest samodzielnym elementem, który można po prostu przywrócić jako całość – jego złożoność i zależności z innymi komponentami sprawiają, że taki proces jest problematyczny i potencjalnie niebezpieczny, mogący prowadzić do dalszych uszkodzeń systemu. Właściwe podejście do rozwiązywania problemów z uruchamianiem systemu Windows obejmuje zrozumienie, które narzędzia są odpowiednie dla danych sytuacji oraz umiejętność ich odpowiedniego zastosowania. Dlatego ważne jest posiadanie wiedzy na temat różnych metod odzyskiwania i ich ograniczeń, co pozwoli na skuteczniejsze zarządzanie problemami związanymi z systemem operacyjnym.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej