Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik elektryk
  • Kwalifikacja: ELE.05 - Eksploatacja maszyn, urządzeń i instalacji elektrycznych
  • Data rozpoczęcia: 20 grudnia 2025 01:05
  • Data zakończenia: 20 grudnia 2025 01:16

Egzamin zdany!

Wynik: 32/40 punktów (80,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 2

Jakie z wymienionych elementów można wymieniać w instalacjach elektrycznych o napięciu 230 V bez konieczności wyłączania zasilania?

A. Wyłączników różnicowoprądowych.
B. Opraw oświetleniowych.
C. Elementów łącznikowych.
D. Wkładek bezpiecznikowych.
Wkładki bezpiecznikowe są elementami instalacji elektrycznych, które można wymieniać bez konieczności wyłączania zasilania, o ile zastosowane są odpowiednie rozwiązania technologiczne, takie jak wkładki bezpiecznikowe typu 'hot swap'. W praktyce oznacza to, że użytkownicy mogą wymieniać te elementy, aby przywrócić funkcjonalność obwodu, minimalizując ryzyko wystąpienia przerw w zasilaniu. Wkładki bezpiecznikowe mają kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa instalacji, ponieważ zabezpieczają obwody przed przeciążeniem i zwarciem. Prawidłowa wymiana tych wkładek, bez wyłączania zasilania, jest zgodna z normami bezpieczeństwa elektrycznego, takimi jak PN-IEC 60947, które określają wymagania dla urządzeń przeznaczonych do pracy w instalacjach elektrycznych. Przykładowo, w obiektach przemysłowych, gdzie nieprzerwane zasilanie ma kluczowe znaczenie, możliwość wymiany wkładek bezpiecznikowych w czasie pracy instalacji przyczynia się do zwiększenia efektywności operacyjnej.

Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 4

Który z wymienionych czynników dotyczących przewodów nie wpływa na wartość spadku napięcia w systemie elektrycznym?

A. Typ materiału izolacyjnego
B. Długość przewodu
C. Przekrój żył
D. Typ materiału żyły
Rodzaj materiału izolacji nie ma wpływu na spadek napięcia w przewodach elektrycznych, ponieważ spadek napięcia jest ściśle związany z oporem żyły przewodowej, jej długością oraz przekrojem. Opór elektryczny przewodu jest obliczany na podstawie materiału, z którego wykonana jest żyła, oraz jej wymiarów. Izolacja przewodu ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa, ochrony przed uszkodzeniami i minimalizacji strat energii, ale sama w sobie nie wpływa na opór elektryczny. Przykładowo, w instalacjach domowych wykorzystywane są przewody miedziane o odpowiednich przekrojach, co zapewnia minimalny spadek napięcia. Standardy takie jak PN-IEC 60228 oraz PN-EN 50525 precyzują wymagania dotyczące przewodów, skupiając się na ich właściwościach elektrycznych, a nie na materiale izolacyjnym. Ważne jest, aby inżynierowie i elektrycy zdawali sobie sprawę, że odpowiednio dobrane przewody mogą znacznie zwiększyć efektywność energetyczną instalacji elektrycznych.

Pytanie 5

Po włączeniu oświetlenia na klatce schodowej przez automat schodowy, żarówka na pierwszym piętrze nie zaświeciła, podczas gdy pozostałe żarówki na innych piętrach działały bez zarzutów. Jakie może być źródło tej awarii?

A. Uszkodzony automat schodowy
B. Niedokręcony przewód do łącznika na pierwszym piętrze
C. Niedokręcony przewód do oprawy na pierwszym piętrze
D. Uszkodzony łącznik na pierwszym piętrze
Niedokręcony przewód do oprawy na pierwszym piętrze może być przyczyną braku działania żarówki w tym miejscu. Ta sytuacja często występuje w instalacjach elektrycznych, gdy podczas montażu lub konserwacji, przewody nie są odpowiednio dokręcone. W przypadku oświetlenia na klatkach schodowych, gdzie automaty schodowe kontrolują oświetlenie, każdy element musi być prawidłowo podłączony, aby zapewnić szczelność obwodu. Przykładem może być sytuacja, gdy podczas wymiany żarówki osoba nie zwraca uwagi na stan połączeń, co może prowadzić do ich luzowania. W praktyce, regularne kontrole i konserwacja instalacji elektrycznych, zgodne z normami PN-IEC 60364, są kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa oraz efektywności działania systemów oświetleniowych. Zawsze warto sprawdzić połączenia przed uznaniem, że część jest uszkodzona, co może zaoszczędzić czas i koszty związane z naprawą.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 7

Aby zapewnić skuteczną ochronę przed porażeniem prądem dla użytkowników gniazd wtyczkowych z prądem nieprzekraczającym 32 A, należy je chronić wyłącznikiem różnicowoprądowym o nominalnym prądzie różnicowym wynoszącym

A. 100 mA
B. 30 mA
C. 1 000 mA
D. 500 mA
Wyłącznik różnicowoprądowy o znamionowym prądzie różnicowym równym 30 mA jest uważany za standard w przypadku ochrony użytkowników obwodów gniazd wtyczkowych o prądzie nieprzekraczającym 32 A. Jego głównym zadaniem jest szybka detekcja prądów upływowych, które mogą stwarzać zagrożenie porażenia prądem elektrycznym. Prąd różnicowy 30 mA jest skutecznym zabezpieczeniem, które wyłącza obwód w przypadku wykrycia różnicy prądów powyżej tej wartości, co znacząco redukuje ryzyko poważnych obrażeń ciała. W praktyce, w przypadku zastosowań w domach i lokalach użyteczności publicznej, wyłączniki te są często stosowane w obwodach zasilających gniazda, gdzie użytkownicy mogą mieć styczność z wodą lub wilgotnymi warunkami. Dodatkowo, zgodnie z normą PN-EN 61008-1, wyłączniki różnicowoprądowe o prądzie różnicowym 30 mA powinny być standardem w instalacjach elektrycznych, gdzie występuje ryzyko porażenia ciała ludzkiego.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 11

Podczas diagnostyki silnika elektrycznego stwierdzono, że uzwojenie stojana ma obniżoną rezystancję izolacji. Jakie działania należy podjąć?

A. Zwiększyć częstotliwość napięcia zasilającego
B. Zmniejszyć prąd wzbudzenia
C. Przeprowadzić osuszanie uzwojenia lub wymienić izolację
D. Zastosować dodatkowe uziemienie
Obniżona rezystancja izolacji w uzwojeniu stojana silnika elektrycznego jest poważnym problemem, który może prowadzić do awarii silnika lub nawet zagrożenia bezpieczeństwa. Jednym z podstawowych działań, które należy podjąć, jest osuszanie uzwojenia. Proces ten ma na celu usunięcie wilgoci, która często jest przyczyną obniżonej rezystancji izolacji. Osuszanie można przeprowadzić za pomocą specjalnych urządzeń grzewczych lub wykorzystując energię elektryczną do podgrzania uzwojeń. Jeśli osuszanie nie przynosi oczekiwanych rezultatów, konieczna może być wymiana izolacji na nową, co jest bardziej skomplikowanym i kosztownym procesem. Współczesne normy i dobre praktyki branżowe zalecają regularne monitorowanie stanu izolacji oraz stosowanie materiałów o wysokiej odporności na wilgoć i temperaturę. Dzięki temu można zminimalizować ryzyko wystąpienia tego typu problemów i zapewnić niezawodną pracę urządzeń elektrycznych. Ważne jest, aby wszelkie prace naprawcze były wykonywane zgodnie z wytycznymi producenta oraz normami bezpieczeństwa, co zapewnia długą i bezawaryjną pracę silnika elektrycznego.

Pytanie 12

Podstawowa ochrona przed porażeniem prądem za pomocą przegród lub obudów jest realizowana dzięki

A. całkowitemu i trwałemu pokryciu części czynnych materiałem izolacyjnym
B. wprowadzeniu barier chroniących przed przypadkowym kontaktem
C. umieszczeniu elementów aktywnych poza zasięgiem ręki
D. zastosowaniu osłon chroniących przed zamierzonym dotykiem
Odpowiedź dotycząca zastosowania osłon chroniących przed celowym dotykiem jest poprawna, ponieważ wskazuje na kluczowy aspekt ochrony przeciwporażeniowej. Osłony te mają za zadanie zabezpieczyć dostęp do części czynnych urządzeń elektrycznych, które mogłyby być narażone na nieautoryzowany kontakt. Przykładami takich osłon są obudowy ochronne, które stosuje się w instalacjach elektrycznych na zewnątrz budynków, a także osłony w rozdzielnicach, które zapobiegają przypadkowemu dotykowi osób postronnych. Zgodnie z normami IEC 61439 oraz PN-EN 60529, które definiują stopnie ochrony obudów, ważne jest, aby urządzenia były projektowane z myślą o bezpieczeństwie użytkowników. Takie podejście nie tylko zabezpiecza przed przypadkowym porażeniem prądem, ale także minimalizuje ryzyko świadomego kontaktu z urządzeniami, co jest szczególnie istotne w miejscach publicznych. Prawidłowe zastosowanie osłon przyczynia się do zwiększenia bezpieczeństwa w środowisku pracy oraz w przestrzeni publicznej, co jest zgodne z dobrymi praktykami w dziedzinie inżynierii elektrycznej.

Pytanie 13

Jakiego rodzaju zabezpieczenie powinno być zastosowane, gdy rozruch silnika indukcyjnego pierścieniowego bez urządzeń rozruchowych jest niedopuszczalny?

A. Zabezpieczenia zwarciowego
B. Zabezpieczenia nadnapięciowego
C. Zabezpieczenia podnapięciowego
D. Zabezpieczenia przeciążeniowego
Zastosowanie zabezpieczeń przeciążeniowych, zwarciowych, czy nadnapięciowych w kontekście rozruchu silników indukcyjnych pierścieniowych nie jest może najlepszym rozwiązaniem, bo jak rozruch się odbywa bez odpowiednich urządzeń, to może być kłopot. Zabezpieczenie przeciążeniowe niby chroni silnik przed przeciążeniem, no ale nie radzi sobie z problemem za niskiego napięcia. Z kolei zabezpieczenia zwarciowe mają na celu ochronę przed krótkimi spięciami, ale nie zapobiegają uruchomieniu przy niskim napięciu, co może prowadzić do uszkodzenia. Producenci sprzętu elektrycznego i dostawcy energii czasem zalecają stosowanie zabezpieczeń podnapięciowych jako ważny element w systemie ochrony silników, aby uniknąć złego rozruchu. Nadnapięcie to inny temat, jest groźne dla silnika, ale w kontekście rozruchu ważne jest to, żeby napięcie nie było za niskie, bo wtedy silnik nie ruszy, albo jeszcze gorzej – działa źle. Warto pomyśleć o tym, że wybór złego zabezpieczenia może prowadzić do dużych problemów i wyższych kosztów, co pokazuje, jak ważne jest, aby stosować odpowiednie rozwiązania według norm i dobrych praktyk inżynieryjnych.

Pytanie 14

Obwód typu SELV powinien być zasilany z sieci energetycznej poprzez

A. autotransformator
B. rezystor w układzie szeregowym
C. transformator bezpieczeństwa
D. dzielnik napięcia
Transformator bezpieczeństwa jest kluczowym elementem zasilania obwodów SELV (Separated Extra Low Voltage), który zapewnia izolację i bezpieczeństwo użytkowników. Takie zasilanie charakteryzuje się niskim napięciem, co minimalizuje ryzyko porażenia prądem oraz innych niebezpieczeństw. Transformator bezpieczeństwa działa poprzez separację obwodu niskonapięciowego od sieci zasilającej, dzięki czemu nie ma bezpośredniego połączenia ze źródłem wysokiego napięcia. Przykładem zastosowania transformatorów bezpieczeństwa mogą być systemy oświetlenia w obiektach użyteczności publicznej, gdzie zapewnia się wysokie bezpieczeństwo, zwłaszcza w miejscach narażonych na kontakt z wodą, takich jak łazienki czy baseny. Zastosowanie transformatora bezpieczeństwa jest zgodne z normami, takimi jak IEC 60364 oraz dyrektywami Unii Europejskiej, które podkreślają znaczenie stosowania urządzeń zapewniających bezpieczeństwo elektryczne. Dzięki tym rozwiązaniom można znacząco zredukować ryzyko wypadków związanych z elektrycznością.

Pytanie 15

Dla układu o parametrach U0 = 230 V, Ia = 100 A oraz Zs = 3,1 Ω działającego w systemie TN-C nie działa efektywnie dodatkowa ochrona przed porażeniem prądem, ponieważ

A. impedancja sieci zasilającej jest zbyt niska
B. opór izolacji miejsca pracy jest zbyt duży
C. impedancja pętli zwarcia jest zbyt duża
D. opór uziemienia jest zbyt niski
Impedancja pętli zwarcia jest kluczowym parametrem w systemach elektroenergetycznych, który wpływa na skuteczność ochrony przed porażeniem prądem elektrycznym. W przypadku układu TN-C, wysoka impedancja pętli zwarcia oznacza, że prąd zwarciowy, który może wyniknąć z uszkodzenia, jest zbyt niski, aby zadziałały zabezpieczenia, takie jak wyłączniki różnicowoprądowe czy bezpieczniki. Standardy, takie jak PN-IEC 60364, określają maksymalne wartości impedancji pętli zwarcia, aby zapewnić szybkie wyłączenie zasilania w przypadku awarii. W praktyce, dla instalacji niskonapięciowych, impedancja pętli zwarcia powinna być na tyle niska, aby prąd zwarciowy mógł osiągnąć wartość, która aktywuje zabezpieczenia w krótkim czasie, co minimalizuje ryzyko porażenia prądem. Przykładem może być obliczenie impedancji pętli w instalacji o zainstalowanych zabezpieczeniach, gdzie impedancja nie powinna przekraczać 1 Ω, aby zapewnić efektywność ochrony.

Pytanie 16

Jakie są minimalne wymagania, oprócz odpowiedniego wykształcenia, które powinna spełniać osoba odpowiedzialna za przeprowadzanie pomiarów odbiorczych instalacji elektrycznej w budynku mieszkalnym?

A. Wyłącznie świadectwo kwalifikacyjne w zakresie D
B. Jedynie świadectwo kwalifikacyjne w zakresie E
C. Świadectwo kwalifikacyjne w zakresie E + D + pomiary
D. Świadectwo kwalifikacyjne w zakresie E + pomiary
Posiadanie wyłącznie świadectwa kwalifikacyjnego w zakresie D lub E jest niewystarczające do samodzielnego wykonywania pomiarów odbiorczych instalacji elektrycznej. Świadectwo kwalifikacyjne w zakresie D odnosi się do eksploatacji urządzeń, instalacji i sieci elektrycznych, ale nie obejmuje bezpośrednio umiejętności przeprowadzania pomiarów, które są kluczowe dla zapewnienia prawidłowego funkcjonowania instalacji elektrycznej. Odpowiedzi sugerujące, że samo świadectwo w zakresie E wystarczy, aby wykonywać pomiary, ignorują fakt, że pomiary wymagają specyficznych umiejętności i wiedzy technicznej. W praktyce, pomiar izolacji, pomiar prądu oraz pomiar napięcia to podstawowe czynności, które muszą być przeprowadzane przez osobę posiadającą odpowiednie przygotowanie. Dodatkowo, odpowiedź sugerująca, że świadectwo w zakresie E i D z pomiarami jest wystarczające, jest myląca, gdyż nie uwzględnia konieczności specjalistycznej wiedzy z zakresu pomiarów, która jest niezbędna w kontekście norm i przepisów dotyczących praktyki instalacyjnej. W praktyce, dobrze jest również znać obowiązujące przepisy prawa, które regulują wymagania dotyczące bezpieczeństwa i jakości wykonania instalacji elektrycznych. Dlatego kluczowe jest, aby technik elektryk posiadał zarówno odpowiednie świadectwa, jak i umiejętności praktyczne związane z pomiarami.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 18

Podczas wymiany uzwojeń w jednofazowym transformatorze o parametrach: SN = 200 VA , U1N = 230 V, U2N = 14,6 V, uzwojenie pierwotne powinno być wykonane z drutu nawojowego

A. o tej samej średnicy i większej liczbie zwojów niż uzwojenie wtórne
B. o większej średnicy i większej liczbie zwojów niż uzwojenie wtórne
C. o większej średnicy i mniejszej liczbie zwojów w porównaniu do uzwojenia wtórnego
D. o mniejszej średnicy i mniejszej liczbie zwojów niż uzwojenie wtórne
Odpowiedź wskazująca, że uzwojenie pierwotne powinno być wykonane o niniejszej średnicy i większej liczbie zwojów niż uzwojenie wtórne jest poprawna, ponieważ wynika to z zasady działania transformatorów. W transformatorze jednofazowym, stosunek napięcia do liczby zwojów jest kluczowy dla jego właściwej funkcji. Uzwojenie pierwotne, które jest zasilane napięciem sieciowym (230 V), ma więcej zwojów niż uzwojenie wtórne, co pozwala na uzyskanie niższego napięcia wtórnego (14,6 V). Przykładowo, jeśli przyjmiemy, że uzwojenie wtórne ma 10 zwojów, to uzwojenie pierwotne powinno mieć co najmniej 157 zwojów, aby zachować odpowiedni stosunek napięcia. W praktyce, większa liczba zwojów w uzwojeniu pierwotnym przy jednoczesnym zachowaniu średnicy drutu pozwala na lepsze zarządzanie prądem i ciepłem, co jest kluczowe dla efektywności transformatora oraz jego bezawaryjnego działania. Dodatkowo, stosowanie odpowiednich norm, takich jak IEC 60076, zapewnia zgodność z międzynarodowymi standardami w zakresie projektowania i budowy transformatorów.

Pytanie 19

Jakiego rodzaju pracy powinien być przystosowany silnik elektryczny, który ma napędzać wentylator wyciągowy w procesie obróbki drewna?

A. S3 - praca okresowa przerywana
B. S9 - praca z nieokresowymi zmianami obciążenia i prędkości obrotowej
C. S1 - praca ciągła
D. S7 - praca okresowa długotrwała z hamowaniem elektrycznym
Silnik elektryczny do wentylatora wyciągowego w obróbce drewna powinien być przystosowany do pracy ciągłej. To znaczy, że powinien działać bez przerwy, co jest bardzo ważne w kontekście wentylacji. Wentylatory wyciągowe często są używane tam, gdzie potrzebne jest ciągłe usuwanie powietrza z miejsca pracy. Przykładem mogą być hale produkcyjne, gdzie trzeba na bieżąco pozbywać się pyłów i szkodliwych oparów. Z mojego doświadczenia wynika, że takie warunki są kluczowe, by zapewnić zdrowie pracowników. Silniki do pracy ciągłej są też tak projektowane, żeby uniknąć przegrzewania. To z kolei przekłada się na ich wydajność i niezawodność. W branży są normy, jak IEC 60034, które określają, jak powinny działać silniki w różnych sytuacjach, co zapewnia bezpieczeństwo i efektywność.

Pytanie 20

Jaki jest cel uziemienia ochronnego w instalacjach elektrycznych?

A. Redukcja zużycia energii elektrycznej w instalacjach elektrycznych
B. Zwiększenie mocy znamionowej urządzeń elektrycznych
C. Poprawa jakości sygnału w instalacjach telekomunikacyjnych
D. Zabezpieczenie ludzi przed porażeniem elektrycznym
Uziemienie ochronne ma na celu przede wszystkim zabezpieczenie ludzi przed porażeniem elektrycznym, co jest jednym z najważniejszych aspektów bezpieczeństwa w instalacjach elektrycznych. W praktyce oznacza to, że obudowy urządzeń elektrycznych są połączone z ziemią, co umożliwia szybkie odprowadzenie prądu w przypadku zwarcia lub uszkodzenia izolacji. Dzięki temu, jeżeli np. przewód fazowy zetknie się z metalową obudową urządzenia, prąd popłynie do ziemi, a nie przez ciało człowieka, co znacząco zmniejsza ryzyko porażenia. Takie uziemienie jest wymagane przez normy bezpieczeństwa elektrycznego, takie jak PN-IEC 60364. W skrócie, uziemienie ochronne działa jako środek zapobiegawczy, który minimalizuje ryzyko wypadków i zwiększa ogólne bezpieczeństwo użytkowników instalacji elektrycznych. Dodatkowo, uziemienie ochronne pomaga w stabilizacji napięcia sieci i eliminuje potencjalne różnice napięcia, co jest kluczowe w utrzymaniu właściwego działania urządzeń elektrycznych. To nie tylko praktyka, ale też standard w branży, który musi być przestrzegany, by zapewnić bezpieczne i efektywne działanie instalacji.

Pytanie 21

Podczas wymiany uzwojeń w transformatorze jednofazowym o parametrach: SN = 200 VA, U1N = 230 V, U2N = 14,6 V, uzwojenie pierwotne powinno być wykonane z drutu nawojowego

A. o większej średnicy i mniejszej ilości zwojów niż uzwojenie wtórne
B. o mniejszej średnicy i większej liczbie zwojów niż uzwojenie wtórne
C. o mniejszej średnicy i mniejszej liczbie zwojów niż uzwojenie wtórne
D. o większej średnicy i większej liczbie zwojów niż uzwojenie wtórne
Odpowiedź wskazująca, że uzwojenie pierwotne powinno być wykonane z drutu o mniejszej średnicy i większej liczbie zwojów niż uzwojenie wtórne jest poprawna. W transformatorze jednofazowym, stosunek napięć uzwojeń związany jest z relacją liczby zwojów w każdym uzwojeniu. Zależność ta wyraża się wzorem: U1/U2 = N1/N2, gdzie U1 i U2 to napięcia na uzwojeniach pierwotnym i wtórnym odpowiednio, a N1 i N2 to liczby zwojów. Wymiana uzwojeń pierwotnych i wtórnych wiąże się z doborem odpowiedniej średnicy drutu. Mniejsze napięcie na uzwojeniu wtórnym wymaga większej liczby zwojów, co z kolei oznacza, że uzwojenie pierwotne musi być wykonane z cieńszego drutu, aby pomieścić więcej zwojów na danej długości. Przykładowo, w transformatorach stosuje się standardy dotyczące przekrojów drutów, aby zapewnić odpowiednią wydajność prądową i minimalizować straty w cieple. Zastosowanie tej zasady w praktyce prowadzi do efektywniejszego projektu transformatora, co jest kluczowe w wielu aplikacjach elektrycznych, od zasilania urządzeń domowych po zastosowania w przemyśle. Właściwe dobranie wymagań dla uzwojeń jest istotnym elementem inżynieryjnym, który warunkuje trwałość i efektywność transformatora.

Pytanie 22

Wartość rezystancji cewki stycznika w układzie sterującym silnikiem wynosi 0 Ω. Co można na podstawie tego pomiaru wnioskować?

A. przewód neutralny jest odłączony
B. przewód fazowy jest odłączony
C. cewka stycznika działa prawidłowo
D. cewka stycznika jest uszkodzona
Rozważając inne odpowiedzi, można zauważyć, że stwierdzenie o odłączeniu przewodu fazowego jest mylne, ponieważ w przypadku odłączonego przewodu nie można by było zmierzyć rezystancji cewki. Przy braku połączenia zasilania nie byłoby żadnych wartości pomiarowych. Z drugiej strony, twierdzenie o sprawności cewki stycznika również jest fałszywe, ponieważ pomiar rezystancji 0 Ω wskazuje na zwarcie, co jest jednoznacznie oznaką uszkodzenia, a nie sprawności. Z kolei koncepcja odłączenia przewodu neutralnego również nie może być uznana za prawidłową, ponieważ niezależnie od stanu przewodu neutralnego, cewka stycznika, będąc elementem elektromagnetycznym, wymaga zarówno przewodu fazowego, jak i neutralnego do prawidłowego działania. W związku z tym, wszelkie błędne wnioski prowadzą do nieporozumień dotyczących diagnozowania problemów z cewkami styczników. Kluczowe jest zrozumienie, że pomiar rezystancji jest podstawowym narzędziem w diagnostyce, a jego interpretacja wymaga wiedzy o działaniu układów elektrycznych. Umiejętność skutecznej diagnostyki pozwala uniknąć kosztownych przestojów i niebezpieczeństw związanych z niewłaściwym działaniem instalacji.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 26

Jeżeli silnik prądu stałego z komutatorem po włączeniu zasilania nie zaczyna pracować, to możliwą przyczyną tej sytuacji może być

A. zbyt mocny nacisk szczotek na komutator
B. zaśmiecenie komutatora pyłem węglowym
C. brak kontaktu szczotek z komutatorem
D. umiejscowienie szczotek poza obszarem neutralnym
Brak przylegania szczotek do komutatora jest kluczowym problemem w silnikach komutatorowych prądu stałego. Gdy szczotki nie mają odpowiedniego kontaktu z komutatorem, nie dochodzi do przekazywania prądu do wirnika, co skutkuje brakiem obrotów silnika. Regularne kontrole stanu szczotek oraz komutatora są częścią dobrej praktyki w konserwacji tych urządzeń. W przypadku, gdy szczotki są zbyt zużyte, mogą nie przylegać wystarczająco, co uniemożliwia silnikowi uruchomienie. Właściwe ciśnienie szczotek na komutatorze oraz ich właściwe ustawienie w odpowiedniej strefie neutralnej są istotne dla efektywności działania silnika. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest rutynowe serwisowanie silników w aplikacjach przemysłowych, gdzie ich awaria może prowadzić do znacznych przestojów. Zgodnie z normami branżowymi, regularne czyszczenie komutatora i kontrola stanu szczotek powinny być częścią harmonogramu konserwacji, aby zapewnić niezawodność i długowieczność urządzeń."

Pytanie 27

Aby przygotować instalację elektryczną oświetlenia do przeprowadzenia pomiarów rezystancji izolacji, konieczne jest odłączenie zasilania oraz

A. otworzyć łączniki instalacyjne i wykręcić żarówki
B. zamknąć łączniki instalacyjne i wykręcić żarówki
C. zamknąć łączniki instalacyjne i wkręcić żarówki
D. otworzyć łączniki instalacyjne i wkręcić żarówki
Zamknięcie łączników i wykręcenie żarówek to naprawdę kluczowy krok przy przygotowywaniu instalacji elektrycznej do pomiarów rezystancji izolacji. Robiąc to, unikasz ryzyka przypadkowego załączenia prądu, co mogłoby narobić sporych szkód w sprzęcie pomiarowym oraz stwarzać niebezpieczeństwo dla osoby przeprowadzającej pomiary. Normy, jak PN-IEC 60364, mówią, że izolację trzeba sprawdzać przy wyłączonym zasilaniu, żeby wszystko było bezpieczne i wyniki były wiarygodne. Wykręcenie źródeł światła zmniejsza ryzyko przewodzenia prądu lub nieprzyjemnych napięć, co jest szczególnie ważne w mocnych instalacjach. Takie praktyki stosuje się np. w obiektach komercyjnych, gdzie bezpieczeństwo ludzi jest na pierwszym miejscu. Dobre przygotowanie instalacji do badań to nie tylko spełnienie przepisów, ale też sposób na to, żeby system elektryczny działał długo i bezawaryjnie.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 30

Jakie dodatkowe urządzenie jest wymagane do funkcjonowania silnika indukcyjnego trójfazowego, zasilanego napięciem jednofazowym U = 230 V, f = 50 Hz?

A. Wyłącznik różnicowoprądowy
B. Opornik
C. Kondensator
D. Bezpiecznik silnikowy
Kondensator jest niezbędnym elementem dla silnika indukcyjnego trójfazowego zasilanego napięciem jednofazowym, ponieważ umożliwia on utworzenie sztucznego przesunięcia fazowego. Silnik indukcyjny trójfazowy wymaga trzech faz zasilania do prawidłowego działania, a zasilanie jednofazowe dostarcza tylko jedną. Dodanie kondensatora do obwodu silnika pozwala na wytworzenie dodatkowej fazy, co z kolei umożliwia rozwinięcie momentu obrotowego i rozpoczęcie pracy silnika. W praktyce zastosowanie kondensatorów jest powszechne w układach, gdzie konieczne jest zasilanie silników trójfazowych z jednofazowych źródeł energii, na przykład w małych warsztatach czy w domach jednorodzinnych. Warto również zaznaczyć, że przy doborze kondensatora należy kierować się jego pojemnością, która powinna być odpowiednia do konkretnego silnika, aby zapewnić optymalne parametry pracy oraz uniknąć uszkodzenia urządzenia. Dobre praktyki wskazują na konieczność stosowania kondensatorów o odpowiedniej klasie i znamionach, aby zapewnić długotrwałą i bezpieczną pracę silnika.

Pytanie 31

Jakie rozwiązania powinny być wdrożone w celu kompensacji mocy biernej w zakładzie przemysłowym, w którym znajdują się liczne silniki indukcyjne?

A. Podłączyć dławiki indukcyjne równolegle do silników
B. Podłączyć kondensatory szeregowo do silników
C. Podłączyć dławiki indukcyjne szeregowo do silników
D. Podłączyć kondensatory równolegle do silników
Włączenie kondensatorów równolegle do silników indukcyjnych jest skuteczną metodą kompensacji mocy biernej, ponieważ kondensatory te generują moc bierną pojemnościową, co pomaga zrównoważyć moc bierną indukcyjną pobieraną przez silniki. Silniki indukcyjne, zwłaszcza te pracujące w zakładach przemysłowych, mają tendencję do pobierania znacznych ilości mocy biernej, co może prowadzić do obciążenia sieci zasilającej oraz zwiększenia kosztów energii elektrycznej. Zastosowanie kondensatorów w konfiguracji równoległej pozwala na efektywne zredukowanie współczynnika mocy, co jest zgodne z normami branżowymi takimi jak IEC 61000-3-2 dotyczące jakości energii elektrycznej. Ponadto, kondensatory mogą być stosowane w systemach automatycznego sterowania, co umożliwia dynamiczną kompensację mocy biernej, zapewniając oszczędności operacyjne i zwiększając niezawodność systemu. Przykłady zastosowań obejmują przemysłowe instalacje zasilające, gdzie pojemnościowe kompensatory są zintegrowane z systemami zarządzania energią, co prowadzi do optymalizacji efektywności energetycznej.

Pytanie 32

W jakim zakresie powinien znajdować się zmierzony rzeczywisty prąd różnicowy IΔN wyłącznika różnicowoprądowego typu AC w odniesieniu do jego wartości znamionowej, aby mógł być dopuszczony do użytkowania?

A. Od 0,3 IΔN do 0,8 IΔN
B. Od 0,5 IΔN do 1,0 IΔN
C. Od 0,5 IΔN do 1,2 IΔN
D. Od 0,3 IΔN do 1,0 IΔN
Odpowiedź "Od 0,5 IΔN do 1,0 IΔN" jest jak najbardziej ok, bo mówi o zakresie prądu różnicowego, który wyłączniki różnicowoprądowe typu AC powinny mieć. Z normami, takimi jak PN-EN 61008-1, mamy pewność, że wyłącznik nie zareaguje zbyt szybko w normalnych warunkach, a jednocześnie ochrona przed porażeniem prądem jest na dobrym poziomie. Wiesz, gdyby ten prąd był za mały, to mogą pojawić się problemy z izolacją. Z kolei zbyt wysoka wartość mogłaby wyłączyć urządzenie przez zakłócenia, co jest niebezpieczne. Dlatego ważne, żeby przed włączeniem wyłącznika upewnić się, że prąd mieści się w tym zakresie. Dobrym przykładem jest wyłącznik w domu, który daje dodatkową ochronę dla domowników.

Pytanie 33

Który przekrój przewodu jest najczęściej używany do tworzenia obwodów gniazd wtyczkowych w podtynkowych instalacjach mieszkaniowych?

A. 1,5 mm2
B. 4 mm2
C. 2,5 mm2
D. 1 mm2
Przewód o przekroju 2,5 mm2 jest standardowo stosowany w obwodach gniazd wtyczkowych w instalacjach elektroenergetycznych w budownictwie mieszkaniowym. Taki przekrój zapewnia odpowiednią przewodność elektryczną oraz bezpieczeństwo użytkowania, co jest niezwykle istotne, biorąc pod uwagę maksymalne obciążenia, które mogą wystąpić w codziennym użytkowaniu. Przykładowo, w przypadku podłączenia urządzeń elektrycznych, takich jak odkurzacze czy piekarniki, które mogą wymagać wyższego poboru prądu, przewód 2,5 mm2 spełnia normy bezpieczeństwa i nie doprowadza do przegrzewania się instalacji. Zgodnie z normami PN-IEC 60364, stosowanie przewodów o mniejszym przekroju może prowadzić do nieefektywności energetycznej i zwiększonego ryzyka pożaru. Ważne jest również, aby pamiętać o odpowiednim doborze zabezpieczeń, takich jak bezpieczniki, które powinny być dostosowane do przekroju przewodu oraz przewidywanego obciążenia.

Pytanie 34

Osoby wykonujące wymianę instalacji elektrycznej o napięciu 230/400 V w obiekcie przemysłowym powinny mieć kwalifikacje potwierdzone świadectwem, które jest co najmniej typu

A. D do 1 kV
B. E do 1 kV
C. E do 30 kV
D. D do 15 kV
Odpowiedź E do 1 kV jest prawidłowa, ponieważ osoby wykonujące prace przy instalacjach elektrycznych o napięciu do 1 kV muszą posiadać odpowiednie kwalifikacje. W Polsce, zgodnie z przepisami prawa, uprawnienia te potwierdzane są świadectwem kwalifikacyjnym, które powinno być wydane przez odpowiednie instytucje. Prace w obiektach przemysłowych, w których napięcie wynosi 230/400 V, są najczęściej związane z instalacjami niskonapięciowymi. Wymagania dotyczące szkoleń i certyfikacji osób zajmujących się instalacjami elektrycznymi są ściśle określone w normach, takich jak PN-EN 50110-1, która odnosi się do eksploatacji urządzeń elektrycznych. Pracownicy muszą być świadomi zagrożeń związanych z elektrycznością oraz umieć stosować odpowiednie środki ochrony osobistej. Przykładowo, osoby z uprawnieniami E do 1 kV będą w stanie wykonać wymianę osprzętu elektrycznego, takich jak gniazda, włączniki czy oświetlenie, zapewniając jednocześnie bezpieczeństwo pracy oraz zgodność z obowiązującymi normami.

Pytanie 35

Podczas wymiany gniazdka trójfazowego w instalacji przemysłowej należy

A. zmienić przewody na nowe o większym przekroju
B. zamontować końcówki oczkowe na przewodach
C. utrzymać odpowiednią kolejność przewodów fazowych w zaciskach gniazda
D. zagiąć oczka na końcach przewodów
Zachowanie kolejności przewodów fazowych w zaciskach gniazda trójfazowego jest kluczowym aspektem bezpieczeństwa i prawidłowego działania instalacji. W układach trójfazowych, każdy z przewodów fazowych (L1, L2, L3) ma przypisane określone funkcje oraz wartości napięć, które powinny być utrzymywane w odpowiedniej sekwencji. Niezachowanie tej kolejności może prowadzić do problemów z równowagą obciążenia, co z kolei może skutkować uszkodzeniem urządzeń elektrycznych, a nawet zagrożeniem pożarowym. W praktyce, np. w przypadku podłączania silników elektrycznych, niewłaściwa kolejność faz może spowodować, że silnik będzie działał w odwrotnym kierunku, co może prowadzić do poważnych uszkodzeń. Zgodnie z normami PN-IEC 60364, zachowanie odpowiedniej kolejności połączeń jest niezbędne dla zapewnienia właściwej funkcjonalności oraz bezpieczeństwa instalacji elektrycznych.

Pytanie 36

Jakie styczniki z podanych kategorii należy zainstalować przy modernizacji szafy sterowniczej, która zasila maszyny napędzane silnikami indukcyjnymi klatkowym?

A. DC-4
B. DC-2
C. AC-1
D. AC-3
Styczniki klasy AC-3 są odpowiednie do pracy z silnikami indukcyjnymi klatkowym, ponieważ są zaprojektowane do częstości załączania i rozłączania tych urządzeń. Klasa AC-3 pozwala na obsługę prądu rozruchowego silnika, który w momencie uruchomienia może być od 5 do 7 razy wyższy od nominalnego prądu roboczego. Styczniki te zapewniają również odpowiednie zabezpieczenie przed przeciążeniem oraz zwarciami, co jest niezwykle istotne w kontekście bezpieczeństwa i niezawodności pracy maszyn. W praktyce, w modernizowanych szafach sterowniczych stosuje się styczniki AC-3 do wyłączania i włączania silników, co pozwala na efektywne zarządzanie ich pracą oraz minimalizację ryzyka uszkodzeń. Dobrą praktyką jest również stosowanie dodatkowych zabezpieczeń, takich jak termiczne i elektromagnetyczne, które można zintegrować z systemem sterowania, aby zwiększyć poziom ochrony urządzeń. Zgodność ze standardami IEC 60947-4-1 potwierdza, że styczniki AC-3 są odpowiednie do aplikacji związanych z silnikami indukcyjnymi.

Pytanie 37

W trakcie naprawy części instalacji elektrycznej zasilającej silnik indukcyjny, uszkodzone przewody aluminiowe zamieniono na przewody H07V-R o przekroju żyły 50 mm2. Jaki powinien być minimalny przekrój przewodu PE, aby warunek samoczynnego wyłączenia zasilania został spełniony?

A. 20 mm2
B. 25 mm2
C. 35 mm2
D. 50 mm2
Wybór innego przekroju przewodu PE niż 25 mm2 może wynikać z nieporozumienia dotyczącego zasad ochrony przeciwporażeniowej. Przekroje 35 mm2, 20 mm2 oraz 50 mm2 są nieadekwatne dla tego przypadku. Przekrój 35 mm2 jest zbyt duży i niezgodny z wymaganiami normatywnymi, które określają minimalne wartości. W przypadku przewodu 20 mm2, jest on poniżej wymaganego minimum, co stwarza ryzyko niedostatecznego zabezpieczenia w razie awarii. Odpowiedź 50 mm2 natomiast, mimo że technicznie spełnia normy, jest zbyt wysoka, co prowadzi do zbędnych kosztów oraz nieoptymalnego doboru materiałów. W praktyce, zbyt duży przekrój może skutkować trudnościami w montażu i nieefektywnym wykorzystaniu przestrzeni instalacyjnej. Ponadto, w przypadku przewodów ochronnych, ich główną funkcją jest przewodzenie prądu zwarciowego do ziemi, co minimalizuje ryzyko porażenia prądem. Dlatego normy jasno definiują, że odpowiedni przekrój powinien być proporcjonalny do przekroju przewodów zasilających, a w przypadku aluminium wynosić 25 mm2. Niezrozumienie zasadności tych wartości może prowadzić do zastosowania niewłaściwych przekrojów, co skutkuje obniżeniem poziomu bezpieczeństwa w instalacji elektrycznej.

Pytanie 38

W głównych rozdzielnicach instalacji w budynkach mieszkalnych powinny być montowane urządzenia do ochrony przed przepięciami klasy

A. C+D
B. D
C. A
D. B+C
Odpowiedź B+C jest prawidłowa, ponieważ w rozdzielnicach głównych instalacji budynków mieszkalnych wymagane jest zastosowanie urządzeń ochrony przepięciowej klasy II oraz III. Klasa II to urządzenia o podwyższonej odporności na przepięcia, które są stosowane w miejscach narażonych na wyładowania atmosferyczne i inne zjawiska powodujące nagłe skoki napięcia. Przykładem są warystory oraz urządzenia typu SPD (Surge Protective Device), które skutecznie ograniczają przepięcia do poziomu bezpiecznego dla urządzeń elektrycznych. Klasa III natomiast dotyczy urządzeń, które chronią obwody końcowe, stosowane w każdym pomieszczeniu budynku. Zastosowanie obu klas urządzeń ochrony przepięciowej w rozdzielnicach głównych zapewnia kompleksową ochronę instalacji i podłączonych do niej urządzeń, co jest zgodne z normami PN-EN 61643-11 oraz PN-EN 62305, które wyznaczają wymagania dotyczące ochrony przed przepięciami. Stosowanie odpowiednich klas ochrony redukuje ryzyko uszkodzeń spowodowanych przepięciami oraz zwiększa bezpieczeństwo użytkowników budynku.

Pytanie 39

Silnik prądu stałego w układzie szeregowym dysponuje parametrami: PN = 8 kW, UN = 440 V, IN = 20 A, Rt = 0,5 ? (całkowita rezystancja twornika), RW = 0,5 ? (rezystancja wzbudzenia). Jaką wartość powinna mieć całkowita rezystancja rozrusznika, jeśli prąd rozruchowy silnika ma wynosić dwa razy więcej niż prąd znamionowy?

A. 11 ?
B. 10 ?
C. 22 ?
D. 21 ?
Analizując błędne odpowiedzi, warto zauważyć, że niektóre z nich opierają się na niewłaściwym zrozumieniu relacji między prądem, napięciem a rezystancją. Na przykład, odpowiedzi sugerujące 21 ?, 11 ? czy 22 ? mogą wynikać z mylnych założeń dotyczących sposobu obliczania rezystancji rozrusznika. W przypadku obliczeń związanych z prądem rozruchowym, kluczowe jest prawidłowe zrozumienie, że prąd ten jest dwukrotnością prądu znamionowego, co powinno prowadzić do obliczeń w oparciu o prawo Ohma. Wiele osób może błędnie zakładać, że rezystancja powinna być wyższa niż obliczona wartość, nie biorąc pod uwagę całkowitych rezystancji w obwodzie i sumując je niepoprawnie. Dodatkowo, pomijanie wpływu rezystancji twornika i wzbudzenia na ogólną rezystancję układu prowadzi do poważnych błędów w obliczeniach. Ważne jest, aby przy projektowaniu obwodów rozruchowych brać pod uwagę wszystkie elementy, które wpływają na przepływ prądu, co jest kluczowe dla zapewnienia prawidłowego działania silnika. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy w inżynierii elektrycznej polega na zapewnieniu odpowiednich warunków pracy urządzeń, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 40

Jakie rozwiązania powinny być wdrożone, aby zapewnić ochronę przed porażeniem elektrycznym w przypadku uszkodzenia pracowników obsługujących maszynę roboczą, która jest napędzana silnikiem trójfazowym o napięciu 230/400 V, podłączonym do sieci TN-S i zabezpieczonym wyłącznikiem różnicowoprądowym?

A. Podłączyć obudowę silnika do przewodu PE
B. Wykorzystać zasilanie w systemie PELV
C. Wprowadzić zasilanie w systemie SELV
D. Podłączyć obudowę silnika do przewodu N
Wybór połączenia korpusu silnika z przewodem N jest nieodpowiedni, ponieważ przewód neutralny nie jest przewodem ochronnym. W systemach TN-S przewód N pełni funkcję przewodu roboczego, a nie ochronnego, co może prowadzić do poważnych zagrożeń. W przypadku uszkodzenia, prąd może przepływać przez korpus maszyny, wprowadzając ryzyko porażenia elektrycznego. Zasada bezpieczeństwa wymaga, aby przewód ochronny PE był stosowany do odprowadzania prądów doziemnych i zapewnienia bezpiecznej drogi dla prądu w przypadku awarii, co nie jest możliwe przy połączeniu z przewodem neutralnym. Zastosowanie zasilania w systemie PELV nie jest odpowiednie w tym przypadku, gdyż system ten ogranicza napięcie do wartości bezpiecznej, ale nie zapewnia pełnej ochrony w kontekście porażenia prądem w systemach trójfazowych. Ponadto, system SELV, chociaż również niesie ze sobą pewne zabezpieczenia, nie jest przystosowany do pracy z urządzeniami o napięciu 230/400 V, co czyni go nieodpowiednim dla omawianej sytuacji. Nieprawidłowe podejścia wskazują na niepełne zrozumienie zasad ochrony przeciwporażeniowej oraz wymagań normatywnych, co może prowadzić do ryzykownych decyzji w zakresie bezpieczeństwa pracy.