Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Asystentka stomatologiczna
Kwalifikacja: MED.01 - Asystowanie lekarzowi dentyście i utrzymanie gabinetu w gotowości do pracy
Data rozpoczęcia: 26 grudnia 2025 21:23
Data zakończenia: 26 grudnia 2025 21:48

Egzamin zdany!

Wynik: 39/40 punktów (97,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Czynnikiem mogącym prowadzić do dysfunkcji układu żucia jest

A. nawykowe podpieranie podbródka

B. oddychanie ustami

C. gryzienie paznokci

D. korzystanie ze smoczka

Oddychanie przez usta ma istotny wpływ na funkcjonowanie narządu żucia. W normalnych warunkach, prawidłowe oddychanie powinno odbywać się przez nos, co sprzyja naturalnemu rozwojowi zgryzu oraz ustawieniu żuchwy. Kiedy jednak osoba oddycha przez usta, może to prowadzić do szeregu dysfunkcji, takich jak zniekształcenie zgryzu, problemy z artykulacją oraz osłabienie mięśni żucia. Przykładowo, dzieci, które nawykowo oddychają przez usta, często mają szersze podniebienie, co może spowodować problemy ortodontyczne w przyszłości. Właściwe nawyki oddechowe są kluczowe dla zdrowia jamy ustnej, a ich ignorowanie może prowadzić do długofalowych konsekwencji zdrowotnych. Warto konsultować się z ortodontą lub specjalistą od medycyny stomatologicznej, aby zidentyfikować potencjalne problemy związane z oddychaniem oraz wdrożyć odpowiednie metody terapeutyczne, takie jak ćwiczenia oddechowe czy terapie ortodontyczne, które mogą pomóc w przywróceniu prawidłowego wzorca oddychania.

Pytanie 2

Oznaczając górny pierwszy trzonowiec mleczny po prawej stronie w systemie Haderupa, asystentka stomatologiczna powinna zanotować w dokumentacji

A. +IV

B. 04+

C. 16

D. 54

Odpowiedź 04+ jest okej, bo w systemie Haderupa to oznaczenie dotyczy pierwszego trzonowego mlecznego zęba górnego po prawej stronie. To dość powszechny system w stomatologii, gdzie klasyfikacja zębów ma znaczenie, zwłaszcza w takiej praktyce. W tym systemie cyfry odnoszą się do konkretnych zębów, a '0' oznacza zęby mleczne, więc '+' mówi nam, że to ząb mleczny. Tego typu oznaczenia są super ważne przy dokumentacji leczenia ortodontycznego, bo pomagają śledzić, jak idzie postęp i co dalej robić. Jak są poprawnie oznaczone zęby, to łatwiej się komunikować między specjalistami. Z mojego doświadczenia, zapisanie takich rzeczy w międzynarodowym standardzie to klucz do sukcesu!

Pytanie 3

Czynnością polegającą na usunięciu fragmentów tkanek wewnętrznej struktury patologicznej kieszonki przyzębnej jest

A. polishing

B. kiretaż

C. piaskowanie

D. koagulacja

Kiretaż to zabieg chirurgiczny stosowany w periodontologii, który polega na usunięciu zainfekowanej tkanki z kieszonek przyzębnych. Jego głównym celem jest redukcja stanu zapalnego oraz poprawa zdrowia tkanek otaczających zęby. W trakcie kiretażu stomatolog używa specjalnych narzędzi, tzw. kiret, które umożliwiają precyzyjne usunięcie nie tylko zanieczyszczeń, ale również martwych oraz patologicznych tkanek. Przykładem praktycznego zastosowania kiretażu jest leczenie pacjentów z paradontozą, gdzie niezbędne jest oczyszczenie głębokich kieszonek przyzębnych, co pozwala na odbudowę tkanek oraz stabilizację zębów. Kiretaż jest zgodny z aktualnymi wytycznymi i standardami postępowania w leczeniu chorób przyzębia, co czyni go kluczowym elementem terapii. Warto podkreślić, że po zabiegu pacjenci często otrzymują zalecenia dotyczące dalszej pielęgnacji jamy ustnej oraz mogą być skierowani na dodatkowe wizyty kontrolne, aby monitorować efekty leczenia.

Pytanie 4

Wczesna próchnica u dzieci zazwyczaj zaczyna się

A. na górnych siekaczach

B. na górnych zębach trzonowych

C. na dolnych siekaczach

D. na dolnych zębach trzonowych

Prawidłowa odpowiedź wskazuje, że próchnica wczesna u dzieci najczęściej rozpoczyna się na górnych siekaczach. Jest to zjawisko dobrze udokumentowane w literaturze stomatologicznej, które wynika z anatomicznych i funkcjonalnych cech zębów mlecznych. Górne siekacze, ze względu na swoją lokalizację i sposób użytkowania, są bardziej narażone na działanie szkodliwych bakterii, które prowadzą do demineralizacji szkliwa. Zęby te są również pierwszymi zębami, które są narażone na kontakt z pokarmem i napojami, co zwiększa ryzyko wystąpienia kariestwórczych procesów. Praktyczne przykłady obejmują znaczenie profilaktyki, takiej jak nauka prawidłowego szczotkowania zębów oraz regularne wizyty kontrolne u stomatologa, co jest kluczowe w wczesnym wykrywaniu i leczeniu próchnicy. Zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia, wczesna interwencja i edukacja w zakresie higieny jamy ustnej mogą skutecznie zmniejszyć częstość występowania próchnicy u dzieci.

Pytanie 5

W amerykańskim systemie oznaczeń, jaką cyfrą określa się stały dolny drugi trzonowiec prawy?

A. 31

B. 18

C. 47

D. 17

Stały drugi trzonowiec dolny prawy, oznaczany w systemie amerykańskim jako 31, znajduje się w dolnej prawej ćwiartce jamy ustnej. System ten, znany jako system FDI (Fédération Dentaire Internationale), przypisuje unikalne numery zębom w oparciu o ich lokalizację oraz rodzaj. Numeracja zębów zaczyna się od przednich zębów w każdej ćwiartce i porusza się w kierunku tylnym. W przypadku zębów strefy dolnej, pierwsze dwa zęby to siekacze, następnie kły, a następnie trzonowce. W praktyce dentystycznej, zrozumienie numeracji zębów jest kluczowe dla skutecznej komunikacji między specjalistami oraz dokumentacji medycznej. Przykładowo, podczas planowania leczenia ortodontycznego lub protetycznego, precyzyjne oznaczenie lokalizacji zębów jest niezbędne do właściwego wykonania procedur. Ponadto, znajomość systemu numeracji pomaga w interpretacji dokumentacji medycznej oraz w analizie przypadków klinicznych, co jest zgodne z dobrymi praktykami w dziedzinie stomatologii.

Pytanie 6

Która technika polega na aplikacji 2% fluorku sodu na zęby czterokrotnie w odstępach tygodniowych?

A. Metoda Torella

B. Metoda Berggrena-Welandera

C. Metoda Brudevold' a

D. Metoda Knutsona

Metoda Knutsona jest uznawana za jedną z efektywnych strategii w profilaktyce próchnicy, szczególnie w kontekście zastosowania fluorku sodu. W tej metodzie stosuje się 2% roztwór fluorku sodu, który jest aplikowany na zęby czterokrotnie w odstępach tygodniowych. Taki schemat aplikacji pozwala na stopniowe wchłanianie fluoru przez szkliwo, co przyczynia się do remineralizacji zębów i zwiększenia ich odporności na działanie kwasów. W praktyce, metoda ta jest szczególnie polecana dla pacjentów z grupy ryzyka wystąpienia próchnicy, takich jak dzieci z niską higieną jamy ustnej lub te, które mają problemy z dietą wysokocukrową. Warto również podkreślić, że skuteczność tej metody została potwierdzona w wielu badaniach klinicznych, a jej stosowanie jest zgodne z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia oraz krajowych standardów stomatologicznych. Dzięki regularnym aplikacjom fluoru, pacjenci mogą zauważyć poprawę stanu zdrowia jamy ustnej oraz zmniejszenie występowania próchnicy.

Pytanie 7

Które palce lewej dłoni asysty pełnią rolę podającą w trakcie przekazywania instrumentów metodą 'podaj - przejmij'?

A. Serdeczny i mały

B. Kciuk, serdeczny i piąty

C. Kciuk, wskazujący i środkowy

D. Serdeczny i piąty

Odpowiedź 'Kciuk, wskazujący i środkowy' jest prawidłowa, ponieważ te palce pełnią kluczową rolę w procesie przekazywania instrumentów metodą 'podaj - przejmij'. Kciuk oraz palce wskazujący i środkowy są odpowiedzialne za stabilizację i precyzyjne trzymanie instrumentu, co jest niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa i efektywności podczas przekazywania narzędzi. W praktyce, podczas przekazywania instrumentu, kciuk działa jako punkt wsparcia, podczas gdy palec wskazujący i środkowy zapewniają kontrolę nad kierunkiem i siłą przekazania. W kontekście standardów branżowych, takich jak zasady aseptyki i bezpieczeństwa w operacjach medycznych, właściwe użycie dłoni i palców jest kluczowe dla minimalizacji ryzyka zakażeń oraz kontuzji. Dobre praktyki w tym zakresie podkreślają znaczenie ergonomii oraz technik manualnych, które przyczyniają się do efektywności współpracy w zespole.

Pytanie 8

Zgłębnik periodontologiczny jest stosowany do

A. weryfikacji szczelności wypełnień stałych

B. oceny spójności twardych tkanek zęba

C. ustalania głębokości kieszonek dziąsłowych

D. identyfikacji ubytków próchnicowych

Zgłębnik periodontologiczny jest narzędziem wykorzystywanym w stomatologii do pomiaru głębokości kieszonek dziąsłowych, co jest kluczowe w ocenie stanu zdrowia tkanek przyzębia. Pomiar ten pozwala na dokładną ocenę, czy występuje choroba przyzębia, co jest niezwykle istotne w diagnostyce i planowaniu leczenia. Zgłębnik jest zazwyczaj wykonany z metalu, a jego końcówka ma różne kształty, co umożliwia precyzyjne wprowadzenie go w obszary między dziąsłami a zębami. Używanie zgłębnika w połączeniu z odpowiednimi technikami pomiaru (np. stosując lekką siłę i unikanie niepotrzebnego dyskomfortu pacjenta) jest zgodne z najlepszymi praktykami w periodontologii. Regularne pomiary głębokości kieszonek dziąsłowych pozwalają na monitorowanie postępów w leczeniu oraz identyfikowanie pacjentów wymagających dodatkowych interwencji, takich jak skaling czy chirurgia periodontologiczna. Właściwe użycie zgłębnika przyczynia się do lepszego zrozumienia dynamiki chorób przyzębia i skuteczniejszego leczenia.

Pytanie 9

Przedstawiona na rysunku wada zgryzu spowodowana jest

A. ssaniem kciuka.

B. złym układaniem małego dziecka w łóżeczku.

C. oddychaniem przez usta.

D. przedwczesnym usunięciem zębów mlecznych.

Ssanie kciuka jest jedną z najczęstszych przyczyn wad zgryzu u dzieci, co potwierdzają liczne badania kliniczne. Długotrwałe ssanie kciuka może prowadzić do powstania otwartego zgryzu, w którym górne i dolne zęby nie stykają się ze sobą w trakcie zamykania szczęki. Taki zgryz może również doprowadzić do przemieszczenia zębów oraz deformacji łuku zębowego, co negatywnie wpływa na estetykę oraz funkcjonalność uzębienia. W praktyce stomatologicznej lekarze często spotykają się z przypadkami dzieci, u których zidentyfikowano problemy z zgryzem związane z tym nawykiem. Wczesne rozpoznanie oraz wprowadzenie odpowiednich działań, takich jak terapia ortodontyczna czy zmiana nawyków, mogą znacząco poprawić sytuację. Istotne jest, aby rodzice byli świadomi potencjalnych problemów związanych z tym nawykiem, gdyż ich interwencja może zapobiec poważniejszym konsekwencjom zdrowotnym. W kontekście dobrych praktyk w ortodoncji, zaleca się regularne wizyty kontrolne u stomatologa, które pozwalają na monitorowanie rozwoju zgryzu i podejmowanie działań zapobiegawczych.

Pytanie 10

Na rysunku przedstawiono

A. nakładacz do amalgamatu.

B. strzykawkę typu karpula.

C. strzykawkę do masy wyciskowej.

D. podajnik do amalgamatu.

Strzykawka typu karpula to narzędzie medyczne, które odgrywa kluczową rolę w praktyce stomatologicznej, zwłaszcza w kontekście podawania znieczulenia miejscowego. Jej konstrukcja, składająca się z metalowego tłoka i cylindrycznego zbiornika na nabój z płynem znieczulającym, zapewnia precyzyjne dawkowanie leku. Strzykawki tego typu są wielokrotnego użytku, co jest zgodne z aktualnymi standardami dotyczącymi ochrony zdrowia oraz higieny w praktykach medycznych. Dzięki temu, że strzykawka karpulowa jest łatwa w dezynfekcji i sterylizacji, jej stosowanie znacznie redukuje ryzyko infekcji. W stomatologii wykorzystuje się ją nie tylko do podawania znieczulenia, ale także w procedurach takich jak ekstrakcje zębów, leczenie kanałowe czy wypełnienia, co czyni ją niezastąpionym narzędziem w codziennej praktyce stomatologicznej. Ważne jest również, aby personel medyczny był odpowiednio przeszkolony w zakresie obsługi tego typu strzykawek, co pozwala na efektywne i bezpieczne wykonanie zabiegów.

Pytanie 11

Metoda przekazywania narzędzi w systemie 'Duo' nosi nazwę

A. oburęcznego przekazywania, stosowaną u pacjenta siedzącego

B. jednoręcznego przekazywania, stosowaną u pacjenta siedzącego

C. jednoręcznego przekazywania, stosowaną u pacjenta leżącego

D. oburęcznego przekazywania, stosowaną u pacjenta leżącego

Metoda przekazywania narzędzi podaj-przejmij w metodzie "Duo" jest uznawana za jednoręczne przekazywanie w kontekście pracy z leżącym pacjentem, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w obszarze opieki zdrowotnej. W tej metodzie, jeden opiekun używa jednej ręki do przekazania narzędzia drugiemu opiekunowi, co minimalizuje ryzyko przypadkowego uszkodzenia pacjenta lub narzędzi. Przykładem może być sytuacja, w której jeden z pracowników medycznych przekazuje narzędzie chirurgiczne drugiemu podczas operacji, co powinno być wykonane w sposób kontrolowany i ostrożny. Zgodnie z zasadami bezpieczeństwa, kluczowe jest, aby obie osoby były dobrze zaznajomione z procedurą oraz miały odpowiednie umiejętności, aby uniknąć niebezpieczeństw związanych z przekazywaniem narzędzi. Tego typu podejście jest również wspierane przez standardy, takie jak te opracowane przez organizations takie jak American National Standards Institute (ANSI) i American College of Surgeons (ACS), które podkreślają znaczenie efektywnej komunikacji oraz koncentracji na bezpieczeństwie pacjenta w operacjach medycznych.

Pytanie 12

Jaką klasę według Blacka przypisuje się ubytkowi usytuowanemu na powierzchni stycznej siekaczy i kłów, bez uszkodzenia brzegu siecznego zęba?

A. IV kl.

B. III kl.

C. I kl.

D. II kl.

Ubytek zlokalizowany na powierzchni stycznej siekaczy i kłów, który nie narusza brzegu siecznego zęba, klasyfikowany jest do III klasy według systemu klasyfikacji Blacka. Klasa III obejmuje ubytki znajdujące się na powierzchniach stycznych zębów przednich, które są niewidoczne z zewnątrz, ponieważ nie obejmują brzegu siecznego. Przykładami praktycznymi mogą być ubytki powstałe w wyniku próchnicy w obszarze stycznym siekaczy, które wymagają zastosowania materiałów kompozytowych lub amalgamatów do ich rekonstrukcji. Zgodnie z aktualnymi standardami dentystycznymi, ważne jest, aby przy takich ubytkach zachować odpowiednią estetykę oraz funkcjonalność zęba, co jest kluczowe dla zdrowia jamy ustnej pacjenta. Zastosowanie technik minimalnie inwazyjnych w leczeniu ubytków III klasy sprzyja zachowaniu zdrowych tkanek zęba oraz obniżeniu ryzyka poważniejszych uszkodzeń w przyszłości. Z tego powodu istotne jest, aby dentyści byli dobrze zaznajomieni z klasyfikacją Blacka oraz umieli stosować ją w praktyce, aby zapewnić pacjentom optymalne leczenie.

Pytanie 13

Przedstawione na rysunku narzędzia stosowane są w gabinecie

A. protetyki.

B. pedodoncji.

C. chirurgicznym.

D. periodontologii.

Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ na zdjęciu znajdują się szczęki protetyczne, które są kluczowymi narzędziami w protetyce stomatologicznej. Protetyka zajmuje się odbudową brakujących zębów oraz poprawą funkcji i estetyki uśmiechu pacjentów. Narzędzia protetyczne, takie jak szczęki, służą do precyzyjnego dopasowania protez zębowych, co jest istotne dla zapewnienia komfortu pacjenta oraz poprawnej funkcji żucia. W praktyce, protetycy korzystają z takich narzędzi, aby testować różne warianty protez, co pozwala na optymalizację wymiarów i kształtów, aby uzyskać jak najlepsze efekty estetyczne i funkcjonalne. Dodatkowo, stosowanie standardów, takich jak ISO 13485, które dotyczą systemów zarządzania jakością w wyrobach medycznych, jest kluczowe w pracy protetyków, aby zapewnić najwyższą jakość usług.

Pytanie 14

Jakim oznaczeniem charakteryzuje się mleczny drugi trzonowiec górny po prawej stronie?

A. 55

B. +5

C. 15

D. 5+

Odpowiedź 55 jest poprawna, ponieważ w międzynarodowym systemie oznaczania zębów mlecznych, drugi trzonowiec górny prawy jest oznaczany numerem 55. System ten jest oparty na numeracji FDI (Fédération Dentaire Internationale), która przypisuje każdemu zębowi unikalny numer. W przypadku zębów mlecznych, numeracja rozpoczyna się od 51 do 85, przy czym pierwsza cyfra określa kwadrant, a druga oznacza konkretny ząb. W przypadku górnych zębów mlecznych, numery zaczynają się od 51 dla górnego lewego, 52 dla górnego środkowego, 53 dla górnego prawego oraz 54 dla górnego drugiego trzonowca. W praktyce oznaczenie zębów jest istotne dla dentystów, zwłaszcza w kontekście dokumentacji medycznej oraz planowania leczenia. Umożliwia to łatwe identyfikowanie i komunikowanie się między specjalistami, a także zwiększa dokładność w diagnostyce i interwencjach stomatologicznych.

Pytanie 15

Do przygotowania masy do wycisku czynnościowego, jakie elementy są wymagane?

A. bloczek woskowy, metalowa szpatułka, łyżka standardowa, masa hydrokoloidalna

B. miska gumowa, łopatka do mieszania masy, łyżka do bezzębnych, masa silikonowa

C. bloczek papieru woskowego, metalowa szpatułka, łyżka indywidualna, masa silikonowa

D. płytka szklana, łopatka do mieszania masy, łyżka protetyczna do braków częściowych, masa hydrokoloidalna odwracalna

Aby skutecznie przygotować masę do wycisku czynnościowego, kluczowe jest użycie odpowiednich narzędzi i materiałów, które zapewnią precyzyjne odwzorowanie anatomicznych kształtów jamy ustnej pacjenta. Bloczek papierowy woskowany służy jako wygodne podłoże do mieszania masy silikonowej, co pozwala na dokładne i równomierne połączenie składników. Szpatułka metalowa, dzięki swojej sztywności i gładkiej powierzchni, ułatwia mieszanie masy oraz jej aplikację na łyżkę indywidualną, która jest dostosowana do specyficznego kształtu łuku zębowego pacjenta. Użycie masy silikonowej jest preferowane ze względu na jej wysoką stabilność wymiarową, co jest istotne dla dokładnego odwzorowania detali. Przykłady zastosowania obejmują przygotowanie wycisków do koron, mostów czy protez, gdzie precyzyjne odwzorowanie jest kluczowe dla dalszego etapu leczenia oraz komfortu pacjenta. Przygotowanie według tych standardów gwarantuje wysoką jakość i trwałość wykonanych prac protetycznych.

Pytanie 16

Aby przeprowadzić nacięcie ropnia przy zębie 14, jakie materiały należy przygotować?

A. sterylne nożyczki, skalpel, jałowy tampon, gumowy sączek, jednorazowy kubek z roztworem dezynfekcyjnym dla pacjenta

B. znieczulenie nasiękowe, skalpel, raspator, jałowy tampon, gumowy sączek, strzykawkę z roztworem wskazanym przez lekarza

C. skalpel, jałową watkę, preparat hemostatyczny Alustin, gumowy sączek, tabletki przeciwbólowe, roztwór dezynfekcyjny dla pacjenta

D. kleszcze Luera, jałowy skalpel, jałowy tampon, gumowy sączek, strzykawkę z roztworem wskazanym przez lekarza

W przypadku nacięcia ropnia przy zębie 14, prawidłowo dobrane materiały i narzędzia są kluczowe dla skuteczności zabiegu oraz bezpieczeństwa pacjenta. Znieczulenie nasiękowe jest pierwszym krokiem, który umożliwia znieczulenie obszaru wokół zęba, co jest niezbędne dla komfortu pacjenta oraz zminimalizowania bólu. Skalpel jest niezbędny do wykonania incyzji w tkankach, a raspator pomaga w odsłonięciu i oddzieleniu tkanek, co ułatwia dostęp do ropnia. Jałowy tampon służy do zabezpieczenia pola operacyjnego i kontrolowania krwawienia, a gumowy sączek pozwala na drenaż ropnia, co jest kluczowe dla jego prawidłowego gojenia. Strzykawka z odpowiednim roztworem, wskazanym przez lekarza, umożliwia podawanie leków lub irygację rany, co również przyspiesza proces leczenia. Te elementy wspierają standardy praktyki klinicznej, które podkreślają znaczenie aseptyki i znieczulenia w zabiegach stomatologicznych, co zapewnia bezpieczeństwo pacjenta oraz efektywność terapii.

Pytanie 17

Instrument do wykrywania ubytków próchnicowych przedstawia rysunek

A. C.

B. D.

C. A.

D. B.

Zgłębnik przedstawiony na rysunku C jest niezbędnym narzędziem w praktyce stomatologicznej, stosowanym do wykrywania ubytków próchnicowych. Jego konstrukcja umożliwia precyzyjne badanie powierzchni zębów, co jest kluczowe w diagnostyce stanu zdrowia jamy ustnej. Zgłębnik pozwala na ocenę gładkości szkliwa oraz identyfikację miejsc, gdzie może występować próchnica. W praktyce, stomatolodzy używają tego narzędzia do wstępnego badania pacjentów, co pozwala na wczesne wykrywanie problemów i podejmowanie odpowiednich działań, takich jak remineralizacja czy leczenie chirurgiczne. W kontekście standardów stomatologicznych, wykrywanie ubytków jest istotnym elementem zapewnienia jakości usług dentystycznych i ochrony zdrowia pacjentów. Zgłębnik C spełnia wymogi ergonomiczne i jest dostosowany do różnorodnych technik diagnostycznych, co czyni go niezbędnym narzędziem w codziennej praktyce stomatologicznej.

Pytanie 18

Która technika szczotkowania jest rekomendowana dla dzieci w wieku przedszkolnym?

A. Bassa

B. Fonesa

C. Chartersa

D. Roll

Metoda Fonesa, znana też jako okrężna, jest super dla małych dzieci, bo jest łatwa i skuteczna. Maluchy często nie mają jeszcze rozwiniętych zdolności manualnych, więc ta metoda, która polega na delikatnych, okrężnych ruchach szczoteczką, jest dla nich intuicyjna. Dzięki temu można naprawdę dobrze usunąć płytkę bakteryjną z zębów, co jest mega ważne, żeby nie miały próchnicy. Rodzice powinni uczyć dzieci tej metody, zachęcając do robienia małych kółek, tak jak to mówią stomatolodzy. Co więcej, Fonesa zmniejsza ryzyko uszkodzenia dziąseł, co jest istotne, bo dzieci mają delikatne dziąsła. Ważne, by dzieci szczotkowały zęby przynajmniej dwa razy dziennie, tak jak mówi WHO i Polskie Towarzystwo Stomatologiczne.

Pytanie 19

Z dokumentacji w karcie stomatologicznej pacjenta wynika, że podczas ostatniej wizyty w gabinecie przeprowadzono ekstrakcję zęba 38 oraz zastosowano szwy materacowe. Na wizytę kontrolną, zaplanowaną tydzień po zabiegu, należy przygotować:

A. kleszczyki, jałowe kuleczki waty, roztwór wodorotlenku wapnia

B. kleszczyki, jałowe kuleczki waty, roztwór podchlorynu sodu

C. nożyczki, pęsetę, jałowe tampony, sól fizjologiczną

D. nożyczki, kleszczyki hemostatyczne, jałowe tampony, wodę

Wybór nożyczek, pęsety, jałowych tamponów oraz soli fizjologicznej jako wyposażenia na wizytę kontrolną po ekstrakcji zęba 38 oraz założeniu szwów materacowych jest jak najbardziej uzasadniony. Nożyczki będą niezbędne do precyzyjnego usunięcia szwów, co jest kluczowym krokiem w procesie gojenia i zapewnienia pacjentowi komfortu. Pęseta ułatwi chwytanie i manipulację tkankami lub materiałem szewnym, a jałowe tampony posłużą do absorpcji ewentualnych krwawień. Sól fizjologiczna jest istotnym elementem, który może być użyty do przemywania ran pooperacyjnych, co wspiera proces gojenia oraz minimalizuje ryzyko infekcji. W kontekście opieki stomatologicznej, przestrzeganie zasad aseptyki i anestezjologii, jak również umiejętność przeprowadzania wizyt kontrolnych po zabiegach chirurgicznych, są kluczowe dla zapewnienia pacjentowi bezpieczeństwa i wysokiej jakości usług. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w stomatologii, zgodnie z zaleceniami towarzystw stomatologicznych oraz protokołami postępowania w przypadku zabiegów chirurgicznych w jamie ustnej.

Pytanie 20

Na pojawienie się nabytych wad zgryzu może wpływać

A. terapia protetyczna w trakcie rozwoju

B. czynnik dziedziczny

C. eksponowanie na promieniowanie rentgenowskie w czasie ciąży

D. próchnica zębów i jej skutki

Próchnica zębów i jej powikłania mogą znacząco wpływać na rozwój wad zgryzu, ponieważ zęby dotknięte próchnicą są osłabione i mogą ulegać deformacjom, co prowadzi do nieprawidłowego ustawienia zębów. W wyniku nieleczonej próchnicy, zęby mogą ulegać ekstrakcji, co z kolei powoduje przesunięcia sąsiednich zębów i zmiany w układzie zgryzu. Zmiany te mogą przyczyniać się do powstania wad zgryzu, takich jak zgryz krzyżowy czy zgryz otwarty. Ważne jest, aby regularnie kontrolować stan zdrowia jamy ustnej, aby wczesne wykrywanie i leczenie próchnicy mogło zminimalizować ryzyko takich powikłań. Dobre praktyki obejmują regularne wizyty u dentysty, stosowanie odpowiedniej higieny jamy ustnej oraz edukację pacjentów na temat znaczenia profilaktyki. Ponadto, leczenie ortodontyczne powinno uwzględniać historię stomatologiczną pacjenta, w tym występowanie próchnicy, aby dostosować metody terapeutyczne do indywidualnych potrzeb pacjenta.

Pytanie 21

W systemie numeracji FDI kwadrant dolny lewy dla zębów mlecznych identyfikuje się cyfrą

A. 3

B. 6

C. 2

D. 7

Kwadrant lewy dolny dla zębów mlecznych w systemie numeracji FDI oznaczany jest cyfrą 7. System FDI (Fédération Dentaire Internationale) jest powszechnie stosowany w stomatologii w celu identyfikacji zębów. Zęby mleczne są oznaczane cyframi od 5 do 8, gdzie cyfra 5 dotyczy pierwszego zęba mlecznego w prawym górnym kwadrancie, cyfra 6 – drugiego zęba mlecznego w tym samym kwadrancie, cyfra 7 – pierwszego zęba mlecznego w lewym dolnym kwadrancie, a cyfra 8 – drugiego zęba mlecznego w lewym dolnym kwadrancie. Zrozumienie tej numeracji jest kluczowe w praktyce stomatologicznej, ponieważ ułatwia komunikację pomiędzy specjalistami, umożliwia dokładną dokumentację stanu uzębienia i wspiera planowanie leczenia. Warto również pamiętać, że znajomość numeracji zębów mlecznych ma znaczenie podczas wykonywania zabiegów ortodontycznych oraz w przypadku konieczności usuwania zębów mlecznych w kontekście ich wpływu na rozwój zębów stałych.

Pytanie 22

Jakie rodzaje tkanek budują przyzębie?

A. Korona, korzeń, wyrostek zębodołowy

B. Błona śluzowa, zęby, wyrostki podniebienne

C. Dziąsło, wyrostki podniebienne, zęby

D. Cement korzeniowy, ozębna, kość wyrostka zębodołowego, dziąsło

Odpowiedź, która wskazuje na cement korzeniowy, ozębna, kość wyrostka zębodołowego oraz dziąsło, jest prawidłowa, ponieważ te tkanki są kluczowymi składnikami przyzębia. Przyzębie pełni istotną rolę w utrzymaniu zębów w ich właściwej pozycji oraz w ich stabilności, co jest niezbędne dla prawidłowej funkcji żucia i estetyki. Cement korzeniowy, który pokrywa korzenie zębów, jest odpowiedzialny za ich przyczepność do ozębnej, tkanki łącznej, która otacza korzeń zęba. Kość wyrostka zębodołowego wspiera zęby, zapewniając im odpowiednią stabilizację, natomiast dziąsło chroni i wspiera zęby, tworząc barierę dla drobnoustrojów. W praktyce stomatologicznej znajomość tych strukturalnych elementów jest kluczowa w diagnostyce oraz leczeniu chorób przyzębia, takich jak paradontoza, która może prowadzić do utraty zębów. Z punktu widzenia standardów stomatologicznych, ważne jest regularne monitorowanie zdrowia tkanek przyzębia, co może pomóc w zapobieganiu poważnym komplikacjom. Właściwa higiena jamy ustnej oraz regularne wizyty u stomatologa są kluczem do utrzymania zdrowia tych tkanek.

Pytanie 23

Jakie rodzaje cementów zawierają fluor, który może uwalniać się z materiału wiążącego?

A. Cementy fosforanowe

B. Cementy polikarboksylowe

C. Cementy glassjonomerowe

D. Cementy cynkowo-siarczanowe

Cementy glassjonomerowe, znane również jako cementy szkło-jonomerowe, zawierają fluorki, które są w stanie uwalniać się z materiału związanego. Jednym z kluczowych atutów tych cementów jest ich zdolność do wymiany jonów z otoczeniem, co pozwala na uwalnianie fluoru, który działa ochronnie na zęby, zmniejszając ryzyko próchnicy. W praktyce oznacza to, że cementy te są szczególnie polecane w stomatologii dziecięcej oraz w przypadku pacjentów z wysokim ryzykiem wystąpienia ubytków. Dodatkowo, ich właściwości bioaktywne sprawiają, że są stosowane jako materiał do wypełnień oraz cementów do mocowania uzupełnień protetycznych. Zgodnie z normami ISO, cementy glassjonomerowe charakteryzują się wysoką biokompatybilnością i są uznawane za materiał preferowany w leczeniu zębów mlecznych. Warto również zauważyć, że cementy te mają zdolność do wchłaniania minerałów z śliny, co dodatkowo wspiera remineralizację szkliwa.

Pytanie 24

Narzędzie do endodoncji - wypełniacz kanałowy to:

A. K-Reamer

B. spreader

C. plugger

D. K-File

Upychadło kanałowe, znane jako plugger, jest specjalistycznym narzędziem stosowanym w endodoncji do opakowywania materiałów wypełniających w kanałach korzeniowych zęba. Jego konstrukcja umożliwia skuteczne i precyzyjne wprowadzenie materiału obturacyjnego, takiego jak gutaperka, co jest kluczowe dla zapewnienia szczelności i eliminacji potencjalnych źródeł infekcji. Użycie upychadła pozwala na uzyskanie odpowiedniej gęstości wypełnienia, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w endodoncji. Należy pamiętać, że technika wypełniania kanałów korzeniowych powinna być precyzyjna, aby uniknąć nieprawidłowego wypełnienia, co może prowadzić do niepowodzeń terapeutycznych. W standardach endodontycznych zaleca się stosowanie upychadeł, aby osiągnąć optymalne rezultaty kliniczne oraz skuteczność leczenia, jak również minimalizować ryzyko powikłań. W praktyce, podczas zabiegu, dentysta stosuje upychadło, aby równomiernie rozprowadzić materiał wypełniający, co zapewnia długotrwałe efekty i zadowolenie pacjenta.

Pytanie 25

Rozszerzone lakowanie polega na

A. uszczelnieniu lakiem anatomicznych otworów siekaczy bocznych górnych

B. dodatkowym pokryciu bruzdy lakierem fluorkowym po procesie polimeryzacji laku

C. wykonaniu otworu w bruzdzie zęba przy pomocy małego wiertła diamentowego i jej zalakowaniu

D. zalakowaniu także bruzdy policzkowej zęba

Poszerzone lakowanie zębów jest istotnym elementem profilaktyki stomatologicznej, który polega na otwarciu bruzdy zęba przy użyciu małego wiertła diamentowego, co umożliwia dokładniejsze wypełnienie jej materiałem lakującym. Stosując tę metodę, stomatolog może usunąć zanieczyszczenia oraz zmniejszyć ryzyko powstania próchnicy w obszarach trudnodostępnych. Po otwarciu bruzdy, materiał lakujący jest aplikowany, co pozwala na skuteczne zabezpieczenie zęba przed szkodliwymi bakteriami. Odpowiednie poszerzenie bruzdy i precyzyjne wypełnienie ma kluczowe znaczenie dla długotrwałej ochrony zębów. Dobre praktyki wskazują, że poszerzone lakowanie powinno być wykonywane w regularnych odstępach czasu, aby zapewnić ciągłość ochrony zębów, zwłaszcza u dzieci i młodzieży, u których ryzyko wystąpienia próchnicy jest wyższe. W tym kontekście, stosowanie laków fluorowych po polimeryzacji jest również powszechną praktyką, która może dodatkowo wzmocnić szkliwo.

Pytanie 26

Jakiego rodzaju masa wyciskowa stosowana jest do wykonywania wycisków ortodontycznych?

A. Stensowa

B. Cynkowo-eugenolowa

C. Alginatowa

D. Gipsowa

Alginatowa masa wyciskowa jest powszechnie stosowana w ortodoncji ze względu na swoje korzystne właściwości, takie jak łatwość przygotowania i stosunkowo niska cena. Charakteryzuje się ona wysoką elastycznością oraz zdolnością do dokładnego odwzorowywania detali anatomicznych, co jest kluczowe przy tworzeniu wycisków dla pacjentów. Alginat, będący głównym składnikiem tej masy, zapewnia szybkie wiązanie i można go łatwo usunąć z jamy ustnej pacjenta, minimalizując dyskomfort. Dodatkowo, wyciski wykonane z alginatu są odpowiednie do późniejszego odlewania modeli gipsowych, co jest istotne w procesie planowania leczenia ortodontycznego. Zgodnie z zaleceniami American Dental Association (ADA), alginat jest zalecany do wycisków w zastosowaniach ortodontycznych, gdzie wymagana jest wysoka precyzja. W praktyce, jego zastosowanie pozwala na efektywne i dokładne zaplanowanie dalszego leczenia, co przyczynia się do sukcesu całego procesu ortodontycznego.

Pytanie 27

Jakie zalecenie powinien otrzymać pacjent po usunięciu zęba stałego?

A. Intensywne przepłukiwanie jamy ustnej

B. Wstrzymywanie się od jedzenia i picia przez dwie godziny

C. Przestrzeganie tzw. 'białej diety'

D. Nakładanie ciepłych kompresów na policzek

Wstrzymywanie się od jedzenia i picia przez dwie godziny po ekstrakcji zęba stałego jest niezwykle istotne dla zapewnienia właściwego gojenia się rany i minimalizacji ryzyka powikłań. Po zabiegu, w miejscu ekstrakcji tworzy się skrzep krwi, który jest kluczowy dla procesu regeneracji. Spożywanie pokarmów lub płynów zbyt szybko po zabiegu może prowadzić do rozpuszczenia tego skrzepu, co z kolei może prowadzić do suchego zębodołu, stanu charakteryzującego się intensywnym bólem oraz opóźnieniem w gojeniu. W praktyce, zaleca się, aby pacjenci przestrzegali tej zasady, szczególnie w kontekście spożywania napojów gazowanych czy gorących, które mogą podrażnić miejsce operowane. Takie podejście jest zgodne z wytycznymi chirurgicznymi oraz normami postępowania po ekstrakcji zębów, które nakładają nacisk na unikanie wszelkich działań mogących zakłócić proces gojenia. Dodatkowo, informowanie pacjentów o tym, jak ważne jest stosowanie się do tych wskazówek, może przyczynić się do zmniejszenia liczby powikłań i poprawy ogólnej satysfakcji z leczenia dentystycznego.

Pytanie 28

Jednym z elementów zapobiegania wadom zgryzu w rejonie bocznym jest unikanie

A. używania smoczka do ssania

B. nabywania nawyku niewyraźnego wymawiania

C. wcześnie występującej utracie zębów mlecznych

D. spożywania twardych posiłków

Przedwczesna utrata zębów mlecznych jest kluczowym czynnikiem w profilaktyce wad zgryzu, szczególnie w odcinku bocznym. Utrata zębów mlecznych w zbyt wczesnym wieku może prowadzić do nieprawidłowego ustawienia zębów stałych, co w konsekwencji może wpłynąć na rozwój zgryzu. W przypadku braku zęba mlecznego, sąsiednie zęby mogą przesuwać się w kierunku pustego miejsca, co prowadzi do nieprawidłowości w okluzji lub stłoczeń. Dlatego istotne jest, aby rodzice i opiekunowie dbali o zdrowie zębów mlecznych przez regularne wizyty u dentysty oraz edukację dzieci na temat higieny jamy ustnej. W przypadku utraty zęba mlecznego na skutek urazu lub próchnicy, wskazane jest rozważenie zastosowania tymczasowych rozwiązań protetycznych, aby zachować odpowiednie miejsce dla zęba stałego. Te działania są zgodne z zaleceniami Amerykańskiej Akademii Stomatologii Dziecięcej, która podkreśla znaczenie zachowania zębów mlecznych dla prawidłowego rozwoju zgryzu oraz ogólnego zdrowia jamy ustnej.

Pytanie 29

Który rysunek przedstawia kiretę Gracey do ręcznego usuwania kamienia poddziąsłowego?

A. B.

B. A.

C. C.

D. D.

Odpowiedź D jest poprawna, ponieważ przedstawia kiretę Gracey, która jest kluczowym narzędziem w stomatologii, szczególnie w periodontologii. Kirety Gracey są zaprojektowane do usuwania kamienia poddziąsłowego oraz wygładzania powierzchni korzeni zębów, co jest niezbędne w leczeniu chorób przyzębia. Specyficzny kształt kirety, w tym wygięty koniec roboczy, pozwala na precyzyjne dotarcie do trudno dostępnych miejsc w jamie ustnej oraz efektywne usunięcie osadów. W praktyce, stomatolog używa tych narzędzi w połączeniu z odpowiednią techniką skalowania, co zapewnia nie tylko usunięcie kamienia, ale także minimalizację uszkodzeń tkanek miękkich. Warto zauważyć, że stosowanie kiret Gracey zgodnie z ich przeznaczeniem jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, co podkreśla ich znaczenie w rutynowej praktyce dentystycznej.

Pytanie 30

Cement cynkowo-siarczanowy, który służy do tymczasowego osadzenia korony, powinien być przygotowany do konsystencji

A. plasteliny

B. gęstej śmietany

C. kitu

D. sypkiej

Cement cynkowo-siarczanowy do czasowego osadzenia korony powinien być zarobiony do konsystencji gęstej śmietany, ponieważ taka forma zapewnia odpowiednią plastyczność i łatwość aplikacji. Konsystencja gęstej śmietany umożliwia swobodne wypełnienie przestrzeni między koronką a zębem, co jest kluczowe dla stabilności i ochrony struktury zęba. W praktyce, ta konsystencja pozwala również na precyzyjne modelowanie materiału, co jest istotne, gdyż zbyt gęsty lub zbyt rzadki materiał może prowadzić do nieprawidłowego osadzenia korony. Warto również zauważyć, że standardy branżowe zalecają przygotowanie cementów w sposób, który zapewnia ich optymalne właściwości fizyczne. Utrzymywanie odpowiedniej konsystencji cementu pomaga uniknąć problemów, takich jak szczeliny czy niewłaściwe przyleganie, co może skutkować dalszymi komplikacjami w leczeniu stomatologicznym.

Pytanie 31

Właściwie przygotowany z dwóch past kompozyt chemoutwardzalny powinien charakteryzować się konsystencją

A. twardą

B. plastyczną

C. półpłynną

D. płynną

Prawidłowo przygotowany chemoutwardzalny kompozyt powinien mieć konsystencję plastyczną, co oznacza, że materiał jest na tyle gęsty, aby można go formować, ale jednocześnie dostatecznie elastyczny, by dopasować się do kształtu miejsca aplikacji. Konsystencja plastyczna jest istotna, ponieważ umożliwia dokładne wypełnienie ubytków i zapewnia dobrą przyczepność do tkanek zęba. Kompozyty chemoutwardzalne, które są powszechnie stosowane w stomatologii, wymagają odpowiedniego przygotowania, aby uzyskać optymalne właściwości mechaniczne i estetyczne. W praktyce oznacza to, że materiał powinien być łatwy do manipulacji, co jest kluczowe w przypadku skomplikowanych ubytków. Dobre praktyki wskazują na to, że zbyt twarda konsystencja może prowadzić do trudności w aplikacji oraz nieprawidłowego wypełnienia, natomiast zbyt płynna nie zapewni odpowiedniej retencji. Dlatego plastyczność jest preferowana, umożliwiając efektywną pracę z materiałem i osiąganie wysokiej jakości wypełnień stomatologicznych.

Pytanie 32

W trakcie wizyty pacjenta lekarz będzie sporządzał rejestr zwarcia. Jakie materiały należy przygotować do tego zabiegu?

A. modele z próbnymi protezami woskowymi oraz ołówek kopiowy

B. wosk zgryzowy oraz palnik gazowy

C. łyżki wyciskowe, gumową miseczkę oraz szpatułkę do mieszania

D. kompletną protezę oraz wzornik kolorów

Wybór wosku zgryzowego i palnika gazowego jako narzędzi do pobierania rejestru zwarcia jest zgodny z najlepszymi praktykami w stomatologii. Wosk zgryzowy jest materiałem o odpowiedniej plastyczności, który po podgrzaniu i uformowaniu na łuku zębowym pozwala uzyskać dokładny odcisk zgryzu pacjenta. Palnik gazowy umożliwia szybkie i precyzyjne podgrzewanie wosku, co jest kluczowe dla uzyskania właściwej konsystencji i formy, co z kolei zwiększa precyzję pomiaru. W praktyce, po pobraniu odcisku, wosk pozwala na odtworzenie kształtu zgryzu pacjenta, co jest niezbędne przy projektowaniu protez lub innych uzupełnień protetycznych. Przeprowadzenie takiego zabiegu zgodnie z przyjętymi standardami zapewnia wysoką jakość leczenia oraz satysfakcję pacjenta, co jest priorytetem w nowoczesnej stomatologii. Dodatkowo, wosk zgryzowy pozwala na łatwą korekcję i dopasowanie, co czyni go materiałem niezwykle praktycznym w procesie protetycznym.

Pytanie 33

Choroba, która dotyczy przede wszystkim zębów mlecznych i objawia się ciemnymi plamami na zewnętrznych powierzchniach zębów siecznych oraz kłów, a jej zmiany rozprzestrzeniają się na obwód i w stronę zębiny, to

A. hipoplazja

B. porfiria wrodzona

C. melanodoncja

D. fluoroza

Melanodoncja jest chorobą, która dotyczy głównie zębów mlecznych i charakteryzuje się występowaniem ciemnych plam na powierzchniach wargowych zębów siecznych i kłów. Zmiany te często mają charakter progredientny, co oznacza, że mogą się rozszerzać ku obwodowi oraz w kierunku zębiny. Kluczowym aspektem melanodoncji jest jej etiologia, która może być związana z różnymi czynnikami genetycznymi oraz środowiskowymi. W praktyce stomatologicznej, rozpoznanie melanodoncji jest niezwykle istotne, ponieważ pozwala na podjęcie odpowiednich działań profilaktycznych i terapeutycznych. Należy zwrócić uwagę na różnicowanie tej choroby z innymi schorzeniami, takimi jak hipoplazja szkliwa czy fluoroza, które mają różne przyczyny i mechanizmy. W przypadku melanodoncji, istotne jest również monitorowanie postępu zmian oraz ich wpływu na uzębienie pacjenta, co może wymagać współpracy z pediatrą lub specjalistą w dziedzinie stomatologii dziecięcej. Znajomość tej choroby i jej objawów jest kluczowa w zakresie profilaktyki zdrowia jamy ustnej u dzieci, a także w edukacji rodziców na temat prawidłowej higieny jamy ustnej oraz znaczenia regularnych wizyt kontrolnych u stomatologa.

Pytanie 34

Jakiego strącalnika należy użyć po wcześniejszym nasączeniu zęba azotanem srebra przez dentystę?

A. 5% roztwór jodku potasu

B. Eugenol

C. 2% roztwór fluorku sodu

D. Kamfenol

Eugenol jest substancją, która wykazuje silne działanie przeciwbólowe oraz wspomaga gojenie tkanek. Po nasączeniu zęba azotanem srebra, który działa jako środek o właściwościach antyseptycznych i może powodować przebarwienia, eugenol jest stosowany, aby złagodzić podrażnienia oraz ułatwić proces leczenia. Jego właściwości przeciwzapalne oraz zdolność do tworzenia ochronnego filmu na tkankach sprawiają, że jest doskonałym wyborem w praktyce stomatologicznej. Eugenol jest często stosowany w mieszankach na bazie cementu dentystycznego, co zwiększa jego zastosowanie w różnych procedurach stomatologicznych. Na przykład, może być używany jako składnik w cementach do wypełnień lub jako środek znieczulający w procedurach stomatologicznych. Zgodnie z wytycznymi organizacji stomatologicznych, stosowanie eugenolu w połączeniu z innymi środkami, takimi jak azotan srebra, wpisuje się w najlepsze praktyki w zakresie leczenia i ochrony tkanek zębowych oraz dziąseł.

Pytanie 35

Masa, która należy do materiałów wyciskowych twardych, to

A. silikonowa

B. stentsowa

C. elastomerowa

D. alginatowa

Masa stentsowa jest materiałem wyciskowym sztywnym, który znajduje zastosowanie w stomatologii oraz protetyce. Charakteryzuje się dużą precyzją odwzorowania detali anatomicznych, co jest niezwykle istotne w procesach protetycznych i ortodontycznych. Dzięki swojej strukturze, masa stentsowa zapewnia doskonałą stabilność wymiarową, co jest kluczowe w przypadku wykonywania uzupełnień protetycznych. Przykładowo, w przypadku odbudowy zębów, precyzyjnie wykonane wyciski stentsowe pozwalają na idealne dopasowanie koron czy mostów, co przekłada się na funkcjonalność oraz estetykę. Zgodnie z normami ISO i dobrą praktyką, materiały wyciskowe powinny być z wyboru dostosowane do specyficznych potrzeb pacjenta oraz warunków klinicznych, a masa stentsowa jest jednym z najczęściej wybieranych materiałów w tej dziedzinie, zwłaszcza tam, gdzie wymagana jest wysoka sztywność i precyzja.

Pytanie 36

W trakcie przeprowadzania leczenia endodontycznego dentysta prosi o przygotowanie narzędzi w kolejności: 25, 30, 35. Zgodnie z normami ISO asystentka stomatologiczna powinna zorganizować narzędzia w kolorach:

A. żółtym, czerwonym, niebieskim

B. białym, żółtym, niebieskim

C. czerwonym, niebieskim, zielonym

D. czerwonym, żółtym, zielonym

Odpowiedź wskazująca na kolory czerwony, niebieski i zielony jest zgodna z normami standaryzacji ISO dotyczącymi narzędzi endodontycznych. W systemie kolorów ISO narzędzia o średnicy 25, 30 i 35 są odpowiednio oznaczone kolorami: czerwonym dla średnicy 25, niebieskim dla 30 oraz zielonym dla 35. Ta standaryzacja pomaga w szybkiej identyfikacji narzędzi podczas leczenia endodontycznego, co jest kluczowe w praktyce klinicznej, gdzie czas odgrywa istotną rolę. Przykładowo, asystentka stomatologiczna, znając te kolory, może sprawnie przygotować odpowiednie narzędzia, co przyspiesza proces leczenia pacjenta i minimalizuje ryzyko błędów. Warto również zauważyć, że stosowanie standardów ISO w stomatologii nie tylko zwiększa efektywność pracy, ale także podnosi bezpieczeństwo procedur oraz zadowolenie pacjentów. W praktyce, wiedza o kolorach narzędzi jest nieoceniona, a jej znajomość jest podstawą dobrych praktyk w każdym gabinecie stomatologicznym.

Pytanie 37

Lekarz planuje wypełnić bruzdy na zębach u 6-letniego pacjenta, które nie mają próchnicy. Jaki materiał stomatologiczny powinna przygotować asystentka?

A. Lak.

B. Cement.

C. Fleczer.

D. Lakier.

Cement stomatologiczny, choć ma swoje zastosowania, nie jest odpowiednim materiałem do wypełniania bruzd zębów bez próchnicy. Cementy, takie jak cement glasjonomerowy, są zazwyczaj wykorzystywane do trwałych wypełnień i cementowania koron, ale ich właściwości nie są optymalne do prewencji próchnicy. Użycie cementu w takich przypadkach może nie zapewnić wystarczającej ochrony przed bakteriami i kwasami. Lakier, choć również może być stosowany do ochrony zębów, w tym przypadku nie jest tak skuteczny jak lak. Fleczer jest to materiał, który najczęściej kojarzy się ze stosowaniem w ortodoncji i nie ma zastosowania w kontekście wypełniania bruzd, co może prowadzić do nieporozumień w praktyce. Lak jest materiałem dedykowanym do tego celu, a jego zastosowanie jest zgodne z najlepszymi praktykami w stomatologii dziecięcej. Wybór niewłaściwego materiału, takiego jak cement lub fleczer, może prowadzić do zwiększonego ryzyka powstawania próchnicy, co jest sprzeczne z celem prewencji, którym jest ochrona zdrowia jamy ustnej najmłodszych pacjentów. W stomatologii kluczowe jest podejście oparte na dowodach, a wybór odpowiednich materiałów powinien być zawsze oparty na ich właściwościach i zastosowaniu klinicznym.

Pytanie 38

Na jakich zębach znajduje się dodatkowy guzek określany jako guzek Carabellego?

A. Zębach trzonowych dolnych

B. Zębach kłów

C. Zębach siekaczy centralnych

D. Zębach pierwszych górnych trzonowych

Guzek Carabellego jest dodatkowym guzkiem, który może występować na pierwszych górnych trzonowych zębach, a jego obecność jest wynikiem genetycznych uwarunkowań w rozwoju zębów. Jest to struktura anatomiczna, która może być spotykana w różnych populacjach, aczkolwiek jej występowanie nie jest powszechne. Guzek ten zlokalizowany jest na powierzchni żującej zęba, co może mieć wpływ na funkcję żucia oraz estetykę. Wiedza o występowaniu guzka Carabellego jest istotna w stomatologii, szczególnie w kontekście diagnostyki i planowania leczenia. W praktyce stomatologicznej, podczas analizowania zdjęć rentgenowskich, dentysta powinien rozpoznawać takie cechy anatomiczne, aby uniknąć błędów diagnostycznych. Dodatkowo, zrozumienie morfologii zębów oraz ich różnych wariantów jest kluczowe dla opracowywania planów leczenia endodontycznego i protetycznego, co zgodne jest z zasadami dobrych praktyk stomatologicznych.

Pytanie 39

Mepiwakaina to substancja stosowana w stomatologii o właściwościach

A. przeciwgrzybiczych

B. kariostatycznych

C. znieczulających

D. odontotropowych

Mepiwakaina jest lekiem stosowanym w stomatologii jako środek znieczulający. Działa poprzez blokowanie przewodzenia impulsów nerwowych, co prowadzi do zmniejszenia odczuwania bólu w obszarze, gdzie jest podawana. Jest szczególnie ceniona za swoje szybkie działanie oraz umiarkowany czas trwania znieczulenia, co czyni ją odpowiednim wyborem w procedurach stomatologicznych, takich jak ekstrakcje zębów czy leczenie kanałowe. Mepiwakaina może być stosowana w różnych formach, w tym w znieczuleniu przewodowym i miejscowym. Ważnym aspektem jej stosowania jest fakt, że nie zawiera adrenaliny, co sprawia, że jest preferowanym lekiem w przypadku pacjentów z chorobami serca. Przy odpowiednim podawaniu zgodnym z zaleceniami i standardami, mepiwakaina pozwala na komfortowe przeprowadzenie zabiegów stomatologicznych, minimalizując stres i dyskomfort pacjentów. Takie podejście do znieczulenia jest zgodne z zasadami najlepszej praktyki w stomatologii, które kładą nacisk na zapewnienie pacjentowi maksymalnego komfortu i bezpieczeństwa.

Pytanie 40

Z dokumentacji medycznej pacjenta wynika, że podczas wizyty planowany jest zabieg redukcji nadwrażliwości zębów. Asystentka powinna przygotować dla tego pacjenta lakier

A. triklosanowy

B. fosforanowy

C. fluorkowy

D. chlorowy

Lakier fluorkowy jest powszechnie stosowany w stomatologii w celu zapobiegania próchnicy oraz wzmacniania szkliwa zębów. Jego działanie opiera się na dostarczaniu jonów fluoru, które przyczyniają się do remineralizacji zębów oraz zwiększenia ich odporności na działanie kwasów. W przypadku nadwrażliwości zębów, lakier fluorkowy nie tylko pomaga w ochronie szkliwa, ale także działa łagodząco na objawy nadwrażliwości, tworząc barierę na powierzchni zębów. W praktyce stomatologicznej, aplikacja lakieru fluorkowego jest prostym zabiegiem, który można szybko przeprowadzić w gabinecie. Zaleca się stosowanie tego typu lakierów szczególnie u pacjentów z podwyższonym ryzykiem wystąpienia próchnicy oraz u osób z nadwrażliwością zębów. Warto również zwrócić uwagę, że stosowanie lakierów fluorkowych jest zgodne z wytycznymi organizacji takich jak Amerykańska Akademia Stomatologiczna, która rekomenduje ich użycie jako skuteczną metodę prewencji w stomatologii.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej