Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik teleinformatyk
Kwalifikacja: INF.08 - Eksploatacja i konfiguracja oraz administrowanie sieciami rozległymi
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 12:06
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 12:12

Egzamin niezdany

Wynik: 11/40 punktów (27,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Zakres fal radiowych oznaczony jako UHF (Ultra High Frequency) obejmuje częstotliwości w przedziale

A. 3 MHz ÷ 30 MHz

B. 3 000 MHz ÷ 30 000 MHz

C. 300 MHz ÷ 3 000 MHz

D. 30 MHz ÷ 300 MHz

Wybierając zakres 3 000 MHz ÷ 30 000 MHz, 30 MHz ÷ 300 MHz lub 3 MHz ÷ 30 MHz, można wpaść w pułapkę błędnych założeń dotyczących klasyfikacji fal radiowych. Pierwsza z podanych odpowiedzi wskazuje na zakres mikrofali (30 GHz - 300 GHz), który jest stosowany w technologii radarowej oraz komunikacji satelitarnej, a nie w UHF. Druga odpowiedź obejmuje zakres fal VHF (Very High Frequency), który rozciąga się od 30 MHz do 300 MHz i jest używany w radiu i telewizji, ale nie obejmuje pasma UHF. Z kolei ostatnia odpowiedź, sugerująca zakres 3 MHz ÷ 30 MHz, odnosi się do pasma fal krótkich, wykorzystywanym głównie w komunikacji amatorskiej i niektórych zastosowaniach wojskowych. Takie pomyłki najczęściej wynikają z niepełnego zrozumienia struktury pasm radiowych oraz ich zastosowań. Wiedza na temat pasm częstotliwości jest niezbędna dla inżynierów i techników w branży elektronicznej, a dokładne rozróżnienie pomiędzy UHF, VHF i mikrofalami ma kluczowe znaczenie dla projektowania efektywnych systemów komunikacyjnych. Używanie niewłaściwych zakresów częstotliwości może prowadzić do zakłóceń w transmisji, co jest nie tylko nieefektywne, ale również może powodować naruszenie przepisów dotyczących użycia pasm radiowych.

Pytanie 2

Jakie polecenie powinno się wykonać w systemie Windows, aby przenieść zawartość folderu KAT1 do folderu KAT2, zakładając, że oba foldery znajdują się w aktualnym katalogu?

A. rm KAT1 KAT2

B. dir KAT1 KAT2

C. copy KAT1 KAT2

D. move KAT1 KAT2

Wybór innych poleceń do skopiowania zawartości folderu KAT1 do folderu KAT2 nie spełnia podstawowych wymagań dla operacji kopiowania. Wskazane polecenie 'dir KAT1 KAT2' służy do wyświetlania listy plików i folderów w katalogach, a nie do kopiowania danych. Użytkownicy mogą błędnie sądzić, że mogą użyć tej komendy do przeniesienia danych, co w rzeczywistości nie ma miejsca. Z kolei komenda 'move KAT1 KAT2' przenosi pliki z jednego folderu do drugiego, co oznacza, że zawartość folderu KAT1 po wykonaniu tej operacji zniknie, zamiast zostać skopiowana. To podejście może prowadzić do nieodwracalnej utraty danych, co jest sprzeczne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania informacjami. Ostatnia opcja, 'rm KAT1 KAT2', jest poleceniem używanym do usuwania plików w systemach Unix, a nie w Windows. Użytkownik może nie być świadomy, że to polecenie nie zadziała w systemie Windows, a jego użycie w niewłaściwym kontekście prowadzi do błędów syntaktycznych. Zrozumienie różnic między poleceniami oraz ich zastosowaniem jest kluczowe dla efektywnej pracy w systemie operacyjnym i minimalizacji ryzyka błędów, które mogą prowadzić do utraty danych.

Pytanie 3

Który typ telefonu powinien być podłączony do wyjścia S/T w centrali abonenckiej?

A. POTS

B. ISDN

C. CTS

D. VoIP

Odpowiedź ISDN (Integrated Services Digital Network) jest poprawna, ponieważ jest to technologia cyfrowa, która umożliwia przesyłanie głosu, danych i obrazu przez standardowe linie telefoniczne. Wyjście S/T w centrali abonenckiej jest przeznaczone do podłączenia urządzeń ISDN, które wymagają cyfrowego połączenia, aby zapewnić wysoką jakość rozmów oraz szybszy transfer danych. Praktycznym zastosowaniem ISDN jest możliwość jednoczesnego prowadzenia kilku rozmów telefonicznych oraz transmisji danych z dużą prędkością, co jest szczególnie ważne w biurach oraz w zastosowaniach wymagających niezawodnej komunikacji. Standard ISDN jest szeroko stosowany w branży telekomunikacyjnej i zapewnia zgodność z międzynarodowymi normami, co czyni go idealnym wyborem dla profesjonalnych zastosowań. Warto również zauważyć, że urządzenia ISDN, w tym telefony i modemy, są zaprojektowane zgodnie z najlepszymi praktykami inżynieryjnymi, co gwarantuje ich efektywność i niezawodność w codziennym użytkowaniu.

Pytanie 4

Które z poniższych stwierdzeń odnosi się do opóźnień propagacji?

A. Określa osłabienie sygnału w analizowanym torze transmisyjnym i ma znaczący wpływ na liczbę błędów przesyłanych danych

B. Jest silnie związane z właściwościami kabla i dielektryka, który stanowi izolację, a lokalne zmiany tego parametru powodują odbicie części sygnału i jego powrót do źródła

C. Jest to czas, jaki impuls potrzebuje na przemieszczenie się od jednego końca do drugiego końca badanego toru i ogranicza maksymalną długość połączeń w sieci

D. Określa błąd przesyłu i ilustruje, w jaki sposób amplituda sygnału odbieranego z dalekiego końca toru będzie zakłócana przez sygnały z bliskiego końca

Opóźnienia propagacji to czas, jaki potrzebuje sygnał, aby dotrzeć z miejsca nadania do odbiorcy w torze transmisyjnym. Rozumienie tego zagadnienia jest mega ważne przy projektowaniu i optymalizacji sieci, bo dzięki temu można lepiej planować długość połączeń i unikać problemów z synchronizacją czy jakością sygnału. W praktyce, im dłuższy tor, tym większe opóźnienie, co może być dość problematyczne w systemach, gdzie czas ma znaczenie – na przykład w VoIP czy streamingu wideo na żywo. Co do projektowania sieci telekomunikacyjnych, inżynierowie muszą mieć na uwadze granice długości kabli, żeby zredukować opóźnienia. W końcu to zgodne z dobrymi praktykami w branży oraz standardami, jak ITU-T. Wiedza o opóźnieniach jest także istotna w kontekście 5G, gdzie niskie opóźnienia to klucz do wysokiej jakości usług.

Pytanie 5

Ruter to urządzenie stanowiące węzeł w sieci, które działa

A. w pierwszej warstwie modelu OSI

B. w trzeciej warstwie modelu OSI

C. w czwartej warstwie modelu OSI

D. w drugiej warstwie modelu OSI

Analizując niepoprawne odpowiedzi, warto zauważyć, że wiele z nich opiera się na błędnym zrozumieniu, w której warstwie modelu OSI działają różne urządzenia sieciowe. Warstwa pierwsza, znana jako warstwa fizyczna, odpowiada za przesyłanie bitów przez medium transmisyjne, co dotyczy urządzeń takich jak huby czy switche. Jednak nie mają one zdolności do kierowania ruchu na podstawie adresów IP, w związku z czym ich funkcjonalność jest znacznie ograniczona w porównaniu do ruterów. Druga warstwa, czyli warstwa łącza danych, zajmuje się ramkami i adresowaniem MAC. Urządzenia takie jak switche operują na tej warstwie, co również nie odnosi się do funkcji rutera, który działa na wyższym poziomie. Trzecia warstwa to kluczowy obszar dla ruterów, ponieważ to właśnie w tej warstwie podejmowane są decyzje dotyczące trasowania pakietów danych. Wybór drugiej lub pierwszej warstwy wskazuje na nieporozumienie odnośnie do funkcji, jakie realizują rutery w sieci. Możliwość zarządzania ruchem między różnymi sieciami oraz interpretacja adresów IP to fundamentalne aspekty ich działania, które nie mogą być realizowane na poziomie niższym. Zrozumienie tego podziału jest niezbędne dla prawidłowego projektowania oraz zarządzania infrastrukturą sieciową, co jest kluczowe w kontekście nowoczesnych rozwiązań IT.

Pytanie 6

Zainstalowanie usługi infolinii w centrali abonenckiej wymaga właściwej konfiguracji

A. funkcji DISA w tej centrali

B. czasów realizacji upgrade karty SYS

C. funkcji automatycznej dystrybucji ruchu ACD

D. karty PRA (30B+D) w tej centrali

Wybierając inne odpowiedzi, można ulec kilku nieporozumieniom dotyczącym funkcji i zastosowań elementów centrali abonenckiej. Użycie karty PRA (30B+D) dotyczy technologii ISDN, która umożliwia przesyłanie danych i głosu w ramach jednego połączenia. Choć jest to ważny komponent w systemach telekomunikacyjnych, nie jest bezpośrednio związany z konfiguracją infolinii. Karta PRA służy do łączenia centrali z siecią ISDN, ale nie wpływa na sposób, w jaki klienci wchodzą w interakcję z infolinią. Kolejna koncepcja, funkcja automatycznej dystrybucji ruchu (ACD), jest pomocna w zarządzaniu przychodzącymi połączeniami, jednak jej rola jest bardziej złożona i odnosi się do optymalizacji przepływu połączeń wewnątrz systemu. Nie rozwiązuje to jednak problemu bezpośredniego dostępu do systemu, który zapewnia DISA. W końcu, czasy wykonywania upgrade karty SYS są istotne dla utrzymania systemu, ale nie mają znaczenia w kontekście konfiguracji infolinii. Często zdarza się, że osoby zajmujące się telekomunikacją mylą te funkcje, co prowadzi do błędnych wniosków o ich zastosowaniu. Kluczowe jest zrozumienie, że każda z tych funkcji pełni różne role i musi być stosowana zgodnie z odpowiednimi wymaganiami operacyjnymi.

Pytanie 7

Ocena jakości izolacji pomiędzy żyłami w kablu miedzianym może być przeprowadzona przez dokonanie pomiaru

A. miliwoltomierzem

B. amperomierzem

C. oscyloskopem

D. megaomomierzem

Pomiar jakości izolacji w kablu miedzianym nie może być skutecznie wykonany za pomocą amperomierza, oscyloskopu ani miliwoltomierza, ponieważ każde z tych urządzeń ma inne zastosowanie i nie jest przeznaczone do oceny stanu izolacji. Amperomierz służy do pomiaru prądu elektrycznego w obwodzie, co pozwala na ocenę obciążenia i efektywności działania urządzeń elektrycznych, ale nie dostarcza informacji na temat właściwości izolacyjnych kabli. Użycie amperomierza do oceny jakości izolacji byłoby mylące, ponieważ nie wskazuje na poziom izolacji, a jedynie na przepływ prądu, co może prowadzić do błędnych wniosków o stanie instalacji. Oscyloskop z kolei jest narzędziem wykorzystywanym do analizy sygnałów elektrycznych, umożliwiającym obserwację kształtu fal i zmian napięcia w czasie. Chociaż oscyloskop jest niezwykle przydatny w diagnostyce w zastosowaniach cyfrowych i analogowych, nie dostarcza danych o rezystancji izolacji. Miliwoltomierz, jako urządzenie do pomiaru niskich napięć, również nie ma zastosowania w ocenie jakości izolacji, ponieważ jego zakres pomiarowy nie obejmuje wymaganych wartości rezystancji. W praktyce, takie nieprawidłowe podejścia mogą prowadzić do poważnych błędów w diagnostyce i ocenie stanu instalacji elektrycznych. Zastosowanie nieodpowiednich narzędzi może skutkować zarówno niewłaściwą oceną, jak i narażeniem na ryzyko bezpieczeństwa użytkowników oraz niezgodności z normami branżowymi.

Pytanie 8

Czym zajmuje się program MS Access?

A. przygotowywaniem prezentacji multimedialnych

B. edycją tekstu wielostronicowego

C. tworzeniem publikacji prasowych

D. tworzeniem baz danych i ich zarządzaniem

Edycja wielostronicowego tekstu, przygotowywanie multimedialnych prezentacji oraz tworzenie publikacji prasowych to zadania, które nie są związane z funkcjonalnościami programu MS Access. Programy takie jak Microsoft Word są dedykowane do edycji tekstu, umożliwiając formatowanie, wstawianie grafik oraz tworzenie zaawansowanych dokumentów. W przypadku multimedialnych prezentacji, odpowiednim narzędziem byłby Microsoft PowerPoint, który oferuje szeroką gamę opcji wizualnych i animacyjnych. Wreszcie, publikacje prasowe często przygotowuje się za pomocą programów do składu, takich jak Adobe InDesign, które pozwalają na zaawansowane zarządzanie układem graficznym i typografią. Wybór niewłaściwego narzędzia do konkretnego zadania może prowadzić do nieefektywności i utraty czasu. Typowym błędem jest mylenie funkcji programów, co może wynikać z niepełnego zrozumienia ich przeznaczenia. Właściwe dobieranie narzędzi do zadań, które chcemy wykonać, jest kluczowe dla optymalizacji pracy oraz osiągania założonych celów. W przypadku baz danych, MS Access jest uznawany za jedno z najlepszych narzędzi, które stosuje się w małych oraz średnich przedsiębiorstwach, dlatego ważne jest zrozumienie, w jakim kontekście można go skutecznie wykorzystać.

Pytanie 9

W jakich jednostkach przedstawiamy wynik pomiaru parametru RTT (Round Trip Delay Time)?

A. m

B. s

C. Hz

D. dB

Wynik pomiaru parametru RTT (Round Trip Delay Time) podawany jest w sekundach (s), co jest jednostką czasu w Międzynarodowym Układzie Jednostek Miar (SI). RTT jest kluczowym parametrem w analizie opóźnień w sieciach komputerowych, który mierzy czas potrzebny na przesłanie pakietu danych z jednego punktu do drugiego i z powrotem. Pomiar ten jest szczególnie istotny w kontekście jakości usług (QoS) w sieciach transmisyjnych, gdzie niskie opóźnienia są niezbędne dla aplikacji w czasie rzeczywistym, takich jak gry online, wideokonferencje czy VoIP. Na przykład, w testach wydajności sieci, takich jak ping, użytkownicy mogą zaobserwować czasy RTT, co pozwala na ocenę responsywności połączenia. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, monitorowanie RTT jest integralną częścią zarządzania wydajnością sieci i jest wykorzystane w różnych protokołach, takich jak TCP, co podkreśla jego znaczenie w optymalizacji komunikacji sieciowej.

Pytanie 10

Klient zamierza podpisać umowę abonamentową na zakup i korzystanie z telefonu komórkowego przez 12 miesięcy. Na podstawie informacji zamieszczonych w tabeli wskaż najtańszą ofertę.

Taryfa abonamentowa	Cena brutto telefonu komórkowego	Miesięczny koszt abonamentu (z VAT)
I	800,00 zł	20,00 zł
II	500,00 zł	40,00 zł
III	100,00 zł	70,00 zł
IV	1,00 zł	90,00 zł

A. II

B. III

C. IV

D. I

Wybór nieprawidłowej oferty może wynikać z kilku czynników, które często prowadzą do błędnych wniosków. Wymienione opcje, takie jak oferty I, II i IV, mogą na pierwszy rzut oka wydawać się atrakcyjne, jednak po dokładnej analizie okazuje się, że nie uwzględniają wszystkich istotnych kosztów. Typowym błędem jest skupienie się jedynie na wysokości miesięcznego abonamentu, bez uwzględnienia ceny samego telefonu oraz dodatkowych opłat, które mogą znacząco wpłynąć na całkowity koszt umowy. Klienci często nie biorą pod uwagę, że niska cena abonamentu może wiązać się z wyższymi kosztami początkowymi lub dodatkowymi opłatami za usługi. Kolejnym problemem jest brak umiejętności kalkulacji całkowitych wydatków w dłuższej perspektywie. Warto pamiętać, że dobrym rozwiązaniem jest sporządzenie prostego arkusza kalkulacyjnego, w którym można porównać całkowity koszt każdej oferty. Ignorowanie tych zasad oraz nieprzemyślane wybory mogą prowadzić do frustracji oraz nadmiernych wydatków w przyszłości. Dlatego zaleca się dokładne zapoznanie się z warunkami każdej oferty oraz przeanalizowanie ich z perspektywy całkowitych kosztów przez cały okres umowy.

Pytanie 11

Przy jakiej długości fali świetlnej włókno światłowodowe charakteryzuje się najmniejszą tłumiennością?

A. 850 mm

B. 850 nm

C. 1550 mm

D. 1550 nm

Odpowiedzi związane z długościami fal 850 mm, 850 nm i 1550 mm są wynikiem nieporozumienia dotyczącego jednostek miary oraz zrozumienia charakterystyki włókien światłowodowych. Długości fali światła są mierzone w nanometrach (nm), a nie milimetrach (mm), dlatego odpowiedzi 850 mm i 1550 mm są niepoprawne. Ponadto, długość fali 850 nm może być stosowana w krótszych trasach, zwłaszcza w komunikacji na krótkie odległości, jednak w przypadku długodystansowych transmisji, jej tłumienność jest znacznie wyższa niż dla 1550 nm. W kontekście technologii światłowodowej, 850 nm jest często stosowane w urządzeniach do przesyłu sygnału na krótsze odległości, takich jak w sieciach lokalnych (LAN) czy połączeniach międzyserwerowych. Zrozumienie tych parametrów jest kluczowe dla właściwego doboru włókien w zależności od wymagań systemowych. Dlatego też, wybierając długość fali do zastosowań telekomunikacyjnych, warto kierować się standardami branżowymi, które wskazują, że do długodystansowych połączeń preferuje się fale o długości 1550 nm, co minimalizuje straty sygnału i zwiększa efektywność systemu.

Pytanie 12

Jaki typ komunikacji jest stosowany w tradycyjnej telefonii stacjonarnej?

A. Łączy

B. Ramek

C. Komórek

D. Pakietów

Wybór odpowiedzi związanej z pakietami w kontekście analogowej telefonii stacjonarnej jest trochę mylący. Pakiety to coś, co jest typowe dla komunikacji cyfrowej, gdzie dzielimy dane na mniejsze kawałki. To działa świetnie w Internecie, ale nie ma miejsca w analogowej telefonii, która polega na ciągłym przesyłaniu sygnału. Odpowiedź dotycząca ramek też jest nietrafiona, bo ramki to rzecz, która dotyczy sieci lokalnych. Tam dane są organizowane w struktury zwane ramkami, co znów różni się od analogowego sygnału. A co do komórek, to już w ogóle dotyczy telefonii komórkowej, która korzysta z cyfrowych standardów. W analogowej telefonii wcale nie potrzebujemy tych wszystkich podziałów ani cyfryzacji. Wygląda na to, że niektóre z tych odpowiedzi wynikają z niepełnego zrozumienia różnic między różnymi technologiami komunikacyjnymi.

Pytanie 13

Który protokół routingu jest używany do wymiany danych dotyczących dostępności sieci pomiędzy autonomicznymi systemami?

A. RIPv1

B. IGRP

C. EIGRP

D. BGPv4

EIGRP (Enhanced Interior Gateway Routing Protocol) jest protokołem stosowanym wewnątrz systemów autonomicznych do wymiany informacji o trasach, ale nie jest przeznaczony do komunikacji między różnymi AS. EIGRP jest hybrydowym protokołem routingu, który łączy cechy protokołów wektora odległości i stanu łącza, co sprawia, że jest efektywny w sieciach wewnętrznych, ale nie spełnia wymagań dla wymiany danych między systemami autonomicznymi. IGRP (Interior Gateway Routing Protocol) to starszy protokół stworzony przez Cisco, również skoncentrowany na routingu wewnętrznym, a nie między AS. RIPv1 (Routing Information Protocol version 1) jest prostym protokołem routingu, który również nie obsługuje wymiany informacji między AS i ma wiele ograniczeń, takich jak brak obsługi CIDR (Classless Inter-Domain Routing). Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego projektowania i wdrażania sieci. Często błędem jest mylenie protokołów wewnętrznych z tymi, które są przeznaczone do pracy na poziomie globalnym; ważne jest, aby rozpoznać potrzeby i kontekst użycia konkretnego protokołu, aby móc skutecznie zarządzać i optymalizować routing w sieci.

Pytanie 14

Zjawisko tłumienności w torze światłowodowym przejawia się poprzez

A. zmniejszenie amplitudy sygnału

B. zwiększenie kąta załamania impulsu świetlnego

C. rozmycie impulsu optycznego

D. zmniejszenie częstotliwości sygnału

Często pojawiają się nieporozumienia dotyczące pojęcia tłumienności toru światłowodowego, które nie zawsze jest jednoznacznie interpretowane. Na przykład, spadek częstotliwości sygnału nie jest związany z tłumiennością, ponieważ tłumienność dotyczy głównie amplitudy sygnału, a nie jego częstotliwości. Zmniejszenie częstotliwości odbierane w systemach optycznych może wynikać z innych zjawisk, takich jak modulacja sygnału, a nie z samej tłumienności. Kąt załamania impulsu świetlnego również nie jest bezpośrednio powiązany z tłumiennością. Zjawisko to odnosi się do interakcji światła z granicą między różnymi mediami, a nie do strat sygnału w torze światłowodowym. Rozmywanie impulsu optycznego, choć może być skutkiem działania tłumienności, nie jest jej bezpośrednim przejawem, lecz konsekwencją innych zjawisk, takich jak dyspersja. Te nieporozumienia pokazują, jak ważne jest zrozumienie fundamentalnych właściwości transmisji optycznej oraz znaczenia testów i kalibracji systemów, aby właściwie interpretować zachowanie sygnału w torze światłowodowym. Właściwa diagnoza problemów z tłumiennością jest kluczowa dla projektowania efektywnych systemów komunikacji optycznej."

Pytanie 15

W systemach optycznych SDH, aby zredukować długie ciągi impulsów o identycznej polaryzacji, wykorzystywany jest

A. skramblowanie

B. kod AMI

C. kod HDB-3

D. BIP-n

Zarówno kod HDB-3, kod AMI, jak i BIP-n mają swoje zastosowania w systemach telekomunikacyjnych, jednak żaden z tych kodów nie jest odpowiedni do eliminacji długich sekwencji impulsów o tej samej polaryzacji w kontekście optycznych systemów SDH. Kod HDB-3, mimo że redukuje liczbę długich sekwencji zer, nie jest przeznaczony do bezpośredniego skramblowania sygnału. Jego działanie opiera się na wprowadzeniu większej różnorodności w sygnale, lecz nie eliminuje w pełni problemu długich sekwencji impulsów jednakowej polaryzacji. Kod AMI (Alternate Mark Inversion) polega na zamianie impulsu dodatniego na ujemny po każdym wystąpieniu, co zmniejsza ryzyko wystąpienia długich sekwencji impulsów tej samej polaryzacji, ale wciąż nie zapewnia wystarczającej ochrony przed długimi okresami braku zmian, co może wpłynąć na synchronizację. BIP-n (Bit Interleaved Parity) z kolei jest stosowany do detekcji błędów w transmisji, a nie do eliminacji długich sekwencji impulsów. Zrozumienie tych technik i ich ograniczeń jest kluczowe dla prawidłowego projektowania i wdrażania systemów telekomunikacyjnych, ponieważ niewłaściwy wybór metody kodowania może prowadzić do problemów z jakością sygnału i efektywnością transmisji.

Pytanie 16

Jakie pasmo częstotliwości umożliwia antenie zachowanie określonych parametrów?

A. pasmo przenoszenia

B. zysk kierunkowy

C. impedancja wejściowa anteny

D. charakterystyka promieniowania anteny

Odpowiedzi, które wskazują na zysk kierunkowy, charakterystykę promieniowania anteny oraz impedancję wejściową, wydają się mylące, ponieważ dotyczą innych aspektów działania anteny i nie odnoszą się bezpośrednio do zakresu częstotliwości, w którym antena utrzymuje swoje deklarowane parametry. Zysk kierunkowy to miara zdolności anteny do skupiania energii w określonym kierunku, co jest istotne w kontekście optymalizacji zasięgu sygnału, ale nie definiuje pasma przenoszenia. Charakterystyka promieniowania anteny opisuje, jak energia jest rozprzestrzeniana w przestrzeni, co również nie jest bezpośrednio związane z częstotliwością pracy. Impedancja wejściowa jest parametrem elektrycznym anteny, który wpływa na efektywność transmisji, ale nie określa, w jakim zakresie częstotliwości antena działa prawidłowo. Często popełnianym błędem jest mylenie tych pojęć oraz ich funkcji w kontekście projektowania systemów komunikacyjnych. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy z tych parametrów ma swoje znaczenie, ale tylko pasmo przenoszenia bezpośrednio odnosi się do zakresu częstotliwości, w którym antena spełnia swoje właściwości deklarowane przez producenta.

Pytanie 17

Listy kontrolne w ruterach stanowią narzędzie

A. filtracji pakietów.

B. przydzielania adresów MAC urządzeniom.

C. filtracji adresów MAC.

D. przydzielania adresów IP urządzeniom.

Chyba coś nie tak z tym pytaniem, bo te alternatywne odpowiedzi nie mają za bardzo sensu, jeśli chodzi o zastosowanie list dostępu. Na przykład, przydzielanie adresów IP hostom to nie ich robota, tylko raczej protokołów jak DHCP, które robi to automatycznie. Kolejna sprawa, twierdzenie, że listy dostępu filtrują adresy MAC, to trochę nieporozumienie - to raczej robota przełączników. Tak naprawdę to adresy MAC są przypisane już przez producentów do interfejsów sieciowych i nie zmieniają się przez routing czy ACL. Często wiążemy różne warstwy modelu OSI i przez to mamy błędne wnioski. Zrozumienie tego, jak działają listy dostępu, jest mega ważne, żeby dobrze zarządzać bezpieczeństwem i ruchem w sieciach.

Pytanie 18

Gdy ruter stosuje mechanizmy równoważenia obciążenia (load balancing), to w tablicy routingu

A. przechowywana jest tylko jedna trasa, proces routingu odbywa się dla wszystkich pakietów.

B. przechowywana jest wyłącznie jedna trasa, ruter wysyła wszystkie pakiety zawsze tą samą trasą.

C. znajduje się kilka najlepszych tras, ruter wysyła pakiety jednocześnie wszystkimi trasami.

D. znajduje się kilka najlepszych tras, ruter wysyła wszystkie pakiety jedną z tych tras.

W kontekście routingu, niepoprawne podejście do zarządzania trasami może prowadzić do poważnych problemów w funkcjonowaniu sieci. Stwierdzenie, że w tablicy routingu jest przechowywana tylko jedna trasa, sugeruje, że ruter nie może wykorzystać potencjalnych alternatyw, co jest niezgodne z zasadami nowoczesnego zarządzania siecią. Odpowiedzi mówiące o tym, że ruter wysyła wszystkie pakiety jedną trasą, ignorują korzyści płynące z równoważenia obciążenia, takie jak zwiększona wydajność i autonomia sieci. Utrzymywanie jedynie jednej trasy oznacza, że w przypadku awarii lub przeciążenia to połączenie stanie się wąskim gardłem, co może prowadzić do przerw w dostępie do usługi. Dodatkowo, stwierdzenia dotyczące rutingu dla wszystkich pakietów na podstawie jednej trasy są mylące, ponieważ nowoczesne rutery są zaprojektowane do dynamicznego dostosowywania się do zmieniających się warunków w sieci. W rzeczywistości, stosowanie mechanizmów takich jak Equal-Cost Multi-Path (ECMP) czy Load Balancing across multiple links jest standardem w branży, które zapewniają równomierne rozłożenie obciążenia i zwiększenie dostępności. Ignorowanie tych zasad prowadzi do nieefektywnego zarządzania ruchem i zaniżenia jakości usług.

Pytanie 19

Licencja umożliwiająca darmowe udostępnianie oprogramowania zawierającego elementy reklamowe to

A. freeware

B. adware

C. trialware

D. shareware

Adware to rodzaj oprogramowania, które umożliwia użytkownikom bezpłatne korzystanie z aplikacji, kontrastując z innymi modelami licencyjnymi. Adware generuje przychody poprzez wyświetlanie reklam w aplikacji lub na systemie operacyjnym użytkownika. Jest to technika często stosowana w przypadku aplikacji mobilnych i komputerowych, które oferują użytkownikom darmowy dostęp, w zamian za przeglądanie reklam. Przykłady adware obejmują aplikacje, które pokazują reklamy na ekranie startowym lub w trakcie korzystania z programu. Z perspektywy branżowej, adware jest zgodne z zasadami monetizacji, które pozwalają deweloperom na generowanie przychodów z darmowych produktów, jednak istotne jest, aby te reklamy były odpowiednio zarządzane, aby nie naruszały prywatności użytkowników ani ich doświadczenia z korzystaniem z oprogramowania. Użytkownicy powinni być świadomi, że niektóre adware mogą zbierać informacje o ich preferencjach, co rodzi pytania dotyczące prywatności.

Pytanie 20

Która z wymienionych cech nie jest typowa dla komutacji pakietów?

A. Wysoka efektywność przepustowości sieci

B. Każdy pakiet ma niezależne trasowanie

C. Odporność na awarie w sieci

D. Weryfikacja poprawności pakietu odbywa się jedynie w urządzeniu końcowym

Poprawność pakietu sprawdzana jest tylko w urządzeniu odbiorczym. To stwierdzenie jest zgodne z zasadami działania sieci komutacji pakietów. W tej architekturze, pakiety danych są rozdzielane na mniejsze jednostki i przesyłane przez sieć z różnymi trasami. Każdy pakiet zawiera informacje o źródle, celu oraz sekwencji, ale tylko na końcu, w urządzeniu odbiorczym, sprawdzana jest ich integralność. Jest to szczególnie ważne w kontekście protokołów, takich jak TCP, gdzie stosuje się mechanizmy, takie jak sumy kontrolne, aby zapewnić, że dane dotarły w nienaruszonej formie. Przykładowo, przy przesyłaniu strumieni wideo lub danych w czasie rzeczywistym, takie podejście zapewnia większą elastyczność i efektywność, ponieważ umożliwia przesyłanie pakietów z różnych ścieżek, co z kolei zwiększa odporność na awarie sieci oraz optymalizuje wykorzystanie dostępnej przepustowości. Istotne jest również, że dzięki temu, że weryfikacja poprawności odbywa się tylko w końcowym punkcie, sieć może lepiej zarządzać ruchem i minimalizować opóźnienia.

Pytanie 21

Efektywność energetyczna anteny to stosunek

A. mocy promieniowania izotropowego w stosunku do mocy w kierunku maksymalnego promieniowania rzeczywistej anteny

B. mocy emitowanej przez antenę do mocy zasilającej tę antenę

C. impedancji anteny do charakterystycznej impedancji linii

D. mocy fali padającej do mocy fali odbitej

Pomimo, że inne odpowiedzi podają różne wskaźniki związane z pracą anten, nie oddają one istoty sprawności energetycznej anteny. Odpowiedź dotycząca mocy promieniowania izotropowego do mocy w kierunku maksymalnego promieniowania rzeczywistej anteny dotyczy zysku anteny, a nie jej sprawności. Zysk anteny określa zdolność anteny do koncentrowania energii w określonym kierunku, natomiast sprawność energetyczna koncentruje się na całkowitym efekcie zamiany energii, co jest fundamentalne dla oceny wydajności anteny. W kontekście mocy fali padającej do mocy fali odbitej, mowa tu o parametrach tzw. współczynnika odbicia, który jest istotny dla analizy dopasowania impedancyjnego, ale nie bezpośrednio odnosi się do sprawności energetycznej. Ostatnia odpowiedź, odnosząca się do impedancji anteny i impedancji charakterystycznej linii, dotyczy prawidłowego dopasowania impedancyjnego, co ma ogromne znaczenie dla minimalizacji strat energii, ale nie dostarcza informacji na temat sprawności energetycznej jako takiej. Powszechnym błędem jest mylenie tych pojęć, co może prowadzić do niewłaściwego projektowania anten oraz systemów komunikacyjnych, w których efektywność energetyczna jest kluczowa dla funkcjonowania.

Pytanie 22

Wymień kroki, które prowadzą do konwersji sygnału analogowego na cyfrowy?

A. Modulacja, kluczowanie, kodowanie

B. Kluczowanie, modulacja, kwantyzacja

C. Próbkowanie, modulacja, kwantyzacja

D. Próbkowanie, kwantyzacja, kodowanie

W kontekście przetwarzania sygnału analogowego na cyfrowy, wiele osób może mylić terminy związane z różnymi technikami modulacji oraz kodowania. Kluczowanie i modulacja to procesy, które są używane głównie w transmisji sygnałów, a nie w samym przetwarzaniu analogowo-cyfrowym. Kluczowanie odnosi się do zmiany stanu sygnału w odpowiedzi na sygnał wejściowy, co jest użyteczne w telekomunikacji, ale nie jest częścią procesu konwersji sygnału analogowego na cyfrowy. Z kolei modulacja to technika, która zmienia parametry fali nośnej (takie jak amplituda, częstotliwość czy faza) w celu przeniesienia informacji, a więc ma zastosowanie w transmisji, a nie w przetwarzaniu. Zastosowanie modulacji i kluczowania w kontekście konwersji sygnału analogowego na cyfrowy, jak wskazują niektóre z błędnych odpowiedzi, może prowadzić do mylnych wniosków. Ponadto, niektóre odpowiedzi wskazują na kwantyzację i kodowanie, które są prawidłowymi etapami, ale ich połączenie z procesami modulacji wprowadza zamieszanie. Zrozumienie poprawnych terminów i koncepcji jest kluczowe dla rozwoju umiejętności w dziedzinach takich jak inżynieria elektroniczna czy telekomunikacja, gdzie precyzyjne przełożenie z sygnału analogowego na cyfrowy ma istotne znaczenie dla jakości i efektywności przesyłania danych.

Pytanie 23

Kiedy stosuje się sygnalizację prądem stałym?

A. w łączach cyfrowych

B. w systemach radiowych

C. w systemach światłowodowych

D. w łączach naturalnych

Wybór odpowiedzi, która wskazuje na zastosowanie sygnalizacji prądem stałym w systemach radiowych, jest nieuzasadniony, ponieważ systemy te opierają się głównie na sygnałach radiowych, które są transmitowane za pomocą fal elektromagnetycznych. Radiowiedza polega na modulacji fal radiowych, a nie na przesyłaniu sygnałów prądem stałym. Podobnie, łącza cyfrowe, które koncentrują się na przesyłaniu danych w formacie cyfrowym, zazwyczaj korzystają z prądu przemiennego (AC) oraz zaawansowanych protokołów, takich jak Ethernet, które wymagają stosowania różnych metod modulacji i kodowania sygnałów. Zastosowanie prądu stałego w tym kontekście jest ograniczone, a typowym błędem myślowym jest utożsamianie prądu stałego z wszelkimi formami komunikacji, co prowadzi do błędnych wniosków. Również w przypadku systemów światłowodowych, gdzie informacje są przenoszone za pomocą impulsów świetlnych, prąd stały nie odgrywa znaczącej roli. Światłowody bazują na technologii optycznej, a sygnały są przesyłane przez włókna szklane, co jest zupełnie innym procesem niż przesyłanie sygnałów elektrycznych. Te błędne założenia mogą prowadzić do niepoprawnych diagnoz w projektowaniu systemów komunikacyjnych i zasilania, co może wpłynąć na ich niezawodność i efektywność operacyjną.

Pytanie 24

Jaka jest prędkość przesyłu danych kanału D w systemie PRA dla sieci ISDN?

A. 16 kbit/s

B. 32 kbit/s

C. 128 kbit/s

D. 64 kbit/s

Odpowiedź 64 kbit/s jest prawidłowa, ponieważ w kontekście dostępu PRA do sieci ISDN, przepływność kanału D wynosi właśnie 64 kbit/s. Ta parametryzacja jest zgodna z normami ITU-T, które definiują ISDN jako system zorganizowany w sposób umożliwiający transport danych w strukturze cyfrowej. Kanał D jest odpowiedzialny za przesyłanie sygnałów sterujących oraz sygnalizacji, co jest kluczowe dla ustanawiania połączeń i zarządzania nimi. W praktyce, użycie kanału D o przepływności 64 kbit/s pozwala na efektywne zarządzanie wieloma połączeniami równocześnie, co jest istotne w przypadku zastosowań wymagających wysokiej dostępności i jakości usług, takich jak telefonia cyfrowa czy przesyłanie danych w czasie rzeczywistym. W kontekście rozwoju technologii telekomunikacyjnych, znajomość standardów ISDN oraz ich zastosowań w dzisiejszych systemach komunikacyjnych, jest kluczowa dla specjalistów w tej dziedzinie. Warto również zauważyć, że powiązanie kanału D z innymi kanałami, takimi jak kanał B (przepływność 64 kbit/s), pozwala na tworzenie złożonych architektur komunikacyjnych, które są niezbędne w nowoczesnych rozwiązaniach telekomunikacyjnych.

Pytanie 25

Który typ przetwornika A/C charakteryzuje się prostą konstrukcją oraz analizuje różnice między kolejnymi próbkami?

A. Przetwornik porównania bezpośredniego

B. Przetwornik z wagową kompensacją

C. Przetwornik z kolejno zbliżającymi się wartościami

D. Przetwornik delta

Przetwornik delta to typ przetwornika analogowo-cyfrowego, który charakteryzuje się prostą budową i efektywnym sposobem przetwarzania sygnałów. W przeciwieństwie do innych typów przetworników, przetwornik delta koncentruje się na przetwarzaniu różnic wartości kolejnych próbek sygnału analogowego. Oznacza to, że zamiast przetwarzać każdą wartość bezpośrednio, analizuje zmiany między kolejnymi pomiarami. Taki sposób działania pozwala na redukcję ilości danych, które muszą być przetwarzane, co zwiększa efektywność całego systemu. Przykładem zastosowania przetworników delta są systemy audio, gdzie kluczowe jest zachowanie wysokiej jakości dźwięku przy jednoczesnym minimalizowaniu szumów. W przemyśle automatyki oraz w aplikacjach medycznych, takich jak pomiary parametrów życiowych, również często wykorzystuje się te przetworniki, ze względu na ich zdolność do precyzyjnego i szybkiego przetwarzania danych. Przykładowo, w systemach monitorowania zdrowia, przetworniki delta mogą radzić sobie z sygnałami o dużej dynamice, co jest kluczowe dla dokładności diagnoz oraz monitorowania stanu pacjenta.

Pytanie 26

Serwery SIP (ang. Session Initiation Protocol) są stosowane do nawiązywania połączeń w technologii

A. PSTN

B. ISDN

C. VoIP

D. UMTS

Podstawową przyczyną błędnego wskazania odpowiedzi w kontekście zestawienia połączeń jest niezrozumienie różnicy między protokołami odpowiednimi dla różnych technologii komunikacyjnych. UMTS (Universal Mobile Telecommunications System) to standard mobilnej telekomunikacji, który obsługuje transmisję danych i głosu, ale nie jest bezpośrednio związany z SIP. UMTS używa innego typu połączeń i nie wykorzystuje SIP do zarządzania sesjami, co sprawia, że nie jest odpowiednią odpowiedzią na postawione pytanie. Z kolei ISDN (Integrated Services Digital Network) to technologia, która również nie bazuje na protokole SIP, lecz na cyfrowych liniach telefonicznych, co ogranicza jej elastyczność w kontekście nowoczesnych zastosowań. PSTN (Public Switched Telephone Network) jest tradycyjną siecią telefoniczną, która nie korzysta z protokołów internetowych i również nie obsługuje SIP. Zrozumienie roli SIP w kontekście VoIP i porównanie go z innymi technologiami, takimi jak ISDN, UMTS czy PSTN, pozwala dostrzec, że tylko VoIP w pełni wykorzystuje możliwości, jakie niesie ze sobą protokół SIP, w tym jego zdolności do efektywnego zarządzania komunikacją w sieciach opartych na IP. Stąd, wybór VoIP jako prawidłowej odpowiedzi jest kluczowy dla właściwego zrozumienia współczesnych trendów w telekomunikacji.

Pytanie 27

Jakie kodowanie jest używane na styku S w ISDN BRA?

A. Manchester

B. Millera

C. Zmodyfikowany AMI

D. RZ bipolarny

Wybór innych metod kodowania, takich jak Manchester, Millera czy RZ bipolarny, nie jest właściwy w kontekście zastosowania w ISDN BRA. Kodowanie Manchester stosuje zmianę sygnału w każdym bicie, co może prowadzić do wyższej przepływności potrzebnej do zachowania synchronizacji, ale nie jest optymalne dla aplikacji, które wymagają długich sesji bez przerywania. W praktyce, takie podejście może wiązać się z większymi wymaganiami na pasmo oraz złożonością w implementacji, co czyni je mniej efektywnym w kontekście ISDN. Z kolei kodowanie Millera, które łączy cechy kodowania AMI i Manchester, wprowadza bardziej skomplikowane mechanizmy, które są mniej intuicyjne i mogą prowadzić do większej ilości błędów w systemach, które nie są odpowiednio przygotowane. RZ bipolarny (Return-to-Zero) również nie jest zalecany, ponieważ charakteryzuje się tym, że sygnał wraca do zera w połowie bitu, co może prowadzić do problemów z detekcją poziomów logicznych w dłuższej perspektywie czasowej, powodując trudności w synchronizacji. Powszechnym błędem jest przekonanie, że wszystkie te metody są równoważne, podczas gdy różnice w ich działaniu i efektywności w praktycznych zastosowaniach telekomunikacyjnych są znaczące. Właściwe zrozumienie tych kodowań i ich ograniczeń jest kluczowe dla efektywnej implementacji systemów telekomunikacyjnych.

Pytanie 28

Technologia ATM (Asynchronous Transfer Mode) realizuje komutację

A. połączeń

B. komórek

C. torów

D. pakietów

Wydaje mi się, że odpowiedzi dotyczące łączy, kanałów czy ramek mogą wynikać z nieporozumień związanych z tym, jak działa ATM. Chociaż komutacja łączy się zdarza, jest to bardziej związane z telefonami analogowymi i nie pasuje do charakterystyki ATM. A jeśli chodzi o kanały, to też są używane w przesyłaniu danych, ale nie oddają tego, co ATM robi dzięki komórkom. Z kolei odpowiedź na temat ramek też nie jest trafna, bo ATM nie korzysta z ramek; w przeciwieństwie do protokołów jak Ethernet, które przesyłają dane w zmiennych rozmiarach. Wygląda na to, że mogłeś źle zrozumieć, że ATM to system komutacji, który nie używa komórek. To powoduje, że umykają ci jego unikalne zalety związane z efektywnością i jakością usług. ATM jest stworzony do integracji różnych typów ruchu w jednym strumieniu, więc bez komórek byłoby to trudne do zrealizowania. Tak więc, te niepoprawne wybory pokazują, że może nie do końca rozumiesz podstawy działania ATM i jego miejsce w nowoczesnych sieciach telekomunikacyjnych.

Pytanie 29

Nawiązanie połączenia pomiędzy urządzeniami końcowymi przed przesłaniem informacji odbywa się w przypadku komutacji

A. pakietów w trybie datagram

B. ramek

C. łączy

D. wiadomości

Ustanowienie połączenia między użytkownikami końcowymi przed przesłaniem danych ma miejsce w przypadku komutacji łączy, co oznacza, że przed rozpoczęciem transferu danych, tworzone jest dedykowane połączenie między dwoma końcowymi punktami. Jest to kluczowy element w architekturze sieci, zwłaszcza w kontekście tradycyjnych systemów telekomunikacyjnych oraz niektórych technologii sieciowych, które stosują komunikację w oparciu o połączenia, jak na przykład TCP (Transmission Control Protocol). W przeciwieństwie do komutacji pakietów, w której dane są przesyłane w postaci niezależnych pakietów bez zapewnienia stałego połączenia, komutacja łączy gwarantuje, że wszystkie dane są przesyłane w ramach ustalonej sesji, co znacznie poprawia jakość i stabilność komunikacji. Przykłady zastosowania komutacji łączy obejmują tradycyjne połączenia telefoniczne oraz niektóre formy wideokonferencji, gdzie wymagane jest niezawodne i ciągłe połączenie przez cały czas trwania rozmowy. Proces ten opiera się na standardach i dobrych praktykach, które zapewniają optymalizację transferu danych oraz minimalizację opóźnień.

Pytanie 30

Optyczny sygnał o mocy 100 mW został przesłany przez światłowód o długości 100 km. Do odbiornika dociera sygnał optyczny o mocy 10 mW. Jaka jest tłumienność jednostkowa tego światłowodu?

A. 0,1 dB/km

B. 2,0 dB/km

C. 1,0 dB/km

D. 0,2 dB/km

Aby skutecznie analizować błędne odpowiedzi, ważne jest zrozumienie, jak obliczamy tłumienność światłowodu i jakie błędy mogą prowadzić do mylnych wniosków. W przypadku odpowiedzi wskazujących tłumienność na poziomie 0,2 dB/km lub 1,0 dB/km, można zauważyć, że błędne obliczenia mogły wynikać z nieprawidłowego zrozumienia logarytmicznej natury tłumienności. Często popełnianym błędem jest próba prostego podzielenia różnicy mocy przez długość w sposób liniowy, co nie uwzględnia, że tłumienność jest zdefiniowana w skali logarytmicznej. W przypadku tłumienności 2,0 dB/km, problem polega na tym, że użytkownik mógł założyć większe straty sygnału, ignorując prawidłową relację między mocą sygnału wprowadzoną i mocą odbieraną. Tego rodzaju pomyłki często wynikają z braku zrozumienia, że światłowody, szczególnie nowoczesne włókna jednomodowe, mają znacznie niższe straty, co jest zgodne z nowoczesnymi standardami. Dla każdego inżyniera lub technika ważne jest, aby znać i stosować odpowiednie wzory oraz zasady obliczeniowe, aby uniknąć tego typu błędów i zapewnić niezawodność systemów komunikacyjnych, które projektują. Analizując tłumienność i jej wpływ na przesył danych, musimy też wziąć pod uwagę czynniki zewnętrzne, takie jak temperatura czy jakość złączek, które mogą wpływać na całkowitą efektywność transmisji. W związku z tym, zrozumienie prawidłowego obliczenia tłumienności i związanych z nim parametrów jest niezbędne w pracy z systemami światłowodowymi.

Pytanie 31

Zasada użytkowania dotycząca kompatybilności elektromagnetycznej (EMC) systemu teleinformatycznego polega na

A. połączeniu dwóch sieci energetycznych

B. połączeniu sieci energetycznej z siecią logiczną

C. połączeniu dwóch sieci logicznych

D. umiejętności systemu do niegenerowania zakłóceń pola elektromagnetycznego, które mogłyby wpływać na inne urządzenia

Zakładając, że połączenie sieci zasilającej z siecią logiczną może zapewniać kompatybilność elektromagnetyczną, można dojść do błędnych wniosków na temat rzeczywistych wymagań dotyczących EMC. Połączenie tych sieci nie gwarantuje, że system nie będzie emitował zakłóceń elektromagnetycznych. W rzeczywistości, aby zapewnić EMC, kluczowe jest, aby urządzenia były zaprojektowane tak, aby ograniczać emisję zakłóceń. Połączenie dwóch sieci zasilających lub logicznych nie jest żadnym rozwiązaniem, które mogłoby wpłynąć na ich zdolność do ograniczania zakłóceń. Często zdarza się, że technicy koncentrują się na fizycznych aspektach połączeń, zaniedbując zasady projektowania, które powinny być uwzględnione, aby uniknąć emisji zakłóceń. Dobre praktyki w projektowaniu systemów teleinformatycznych nakładają na inżynierów obowiązek stosowania odpowiednich materiałów i technologii, takich jak ekranowanie, filtracja czy odpowiednie rozmieszczenie komponentów, które skutecznie zminimalizują ryzyko zakłóceń. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że sama infrastruktura sieciowa, choć ważna, nie jest wystarczająca do zapewnienia pełnej zgodności z normami EMC. W końcu, w kontekście współczesnych systemów teleinformatycznych, ignorowanie zasad EMC może prowadzić do poważnych problemów, takich jak utrata danych, awarie systemów oraz zwiększone koszty eksploatacji związane z koniecznością napraw i modyfikacji.

Pytanie 32

Na podstawie oferty cenowej pewnej telefonii satelitarnej zaproponuj klientowi, dzwoniącemu średnio 1 000 minut miesięcznie, najtańszą taryfę.

Plany taryfowe	Taryfa A	Taryfa B	Taryfa C	Taryfa D
Taryfa miesięczna	50 €	100 €	250 €	300 €
Pakiet tanszych minut	100/m	200/m	800/m	1 000/m
Opłata za minutę w pakiecie	0,70 €	0,50 €	0,30 €	0,20 €
Opłata za dodatkowe minuty	1,50 €	1,00 €	0,50 €	0,40 €

A. Taryfa C

B. Taryfa B

C. Taryfa A

D. Taryfa D

Wybór taryfy, który nie jest Taryfą D, może prowadzić do nieefektywnego zarządzania kosztami telekomunikacyjnymi. Na przykład, Taryfa A, B i C posiadają różne struktury cenowe, które są mniej korzystne dla użytkowników, którzy intensywnie korzystają z usług telefonicznych, jak w przypadku 1000 minut miesięcznie. Typowym błędem jest zakładanie, że niższa opłata miesięczna w jednej z taryf oznacza oszczędności. Często jednak, te taryfy mają ograniczenia co do liczby minut, a każda dodatkowa minuta jest płatna, co w rezultacie prowadzi do wyższych rachunków. Zrozumienie, że koszty dodatkowych minut mogą znacznie przewyższać oszczędności wynikające z niższej stawki miesięcznej, jest kluczowe. Ponadto, innym powszechnym błędem jest nieprawidłowe szacowanie własnych potrzeb w zakresie minut. Klienci często nie biorą pod uwagę swojego rzeczywistego zużycia minut, co prowadzi do wyboru taryfy, która na pierwszy rzut oka wydaje się korzystna, ale w praktyce okazuje się droższa. Aby unikać takich pułapek, warto dokładnie analizować oferty i wybierać taryfę, która najlepiej odpowiada naszym rzeczywistym potrzebom, korzystając z kalkulatorów kosztów dostępnych na stronach operatorów telekomunikacyjnych. Tylko w ten sposób można dokonać świadomego wyboru, który nie tylko przyniesie oszczędności, ale także zapewni komfort korzystania z usług bez niespodzianek finansowych.

Pytanie 33

Proces, który dotyczy przesyłania informacji o wynikach monitorowania stanu linii abonenckiej lub łącza międzycentralowego, to sygnalizacja

A. adresową

B. zarządzającą

C. rejestrową

D. liniową

Sygnalizacja liniowa to proces związany z przesyłaniem informacji o stanie linii abonenckiej lub łącza międzycentralowego. Obejmuje ona różne formy komunikacji, które umożliwiają monitorowanie i zarządzanie połączeniami w sieciach telekomunikacyjnych. W praktyce, sygnalizacja liniowa jest kluczowym elementem, który pozwala na szybkie reagowanie w przypadku wystąpienia problemów z łącznością. Przykładem zastosowania sygnalizacji liniowej jest protokół ISDN, w którym dane o stanie połączenia są przekazywane w czasie rzeczywistym, co umożliwia efektywne zarządzanie jakością usług. Standardy takie jak ITU-T Q.931 i Q.932 określają zasady działania sygnalizacji w usługach telefonicznych, zapewniając interoperacyjność między różnymi systemami. Zrozumienie sygnalizacji liniowej jest zatem niezbędne dla specjalistów zajmujących się telekomunikacją, ponieważ pozwala na optymalizację zarządzania sieciami oraz zapewnienie ich niezawodności.

Pytanie 34

Parametr jednostkowy symetrycznej linii długiej, który odpowiada za pole magnetyczne obu przewodów, to

A. pojemność jednostkowa

B. rezystancja jednostkowa

C. upływność jednostkowa

D. indukcyjność jednostkowa

Wybór innych opcji, takich jak rezystancja jednostkowa, upływność jednostkowa czy pojemność jednostkowa, wskazuje na niepełne zrozumienie specyfiki linii długich oraz fizycznych zasad rządzących polem magnetycznym. Rezystancja jednostkowa odnosi się do oporu elektrycznego przewodnika, a choć ma wpływ na straty energii, nie dostarcza informacji o polu magnetycznym generowanym przez prąd w przewodach. Upływność jednostkowa, z kolei, jest związana z przewodnictwem dielektryków, co jest istotne w kontekście kondensatorów, a nie przewodów elektrycznych generujących pole magnetyczne. Pojemność jednostkowa odnosi się do zdolności układu do gromadzenia ładunku elektrycznego, co również nie jest bezpośrednio związane z analizą pola magnetycznego w kontekście przewodów. Typowym błędem myślowym jest mylenie różnych parametrów elektrycznych. Zrozumienie, które z parametrów są właściwe w danym kontekście, jest kluczowe dla analizy i projektowania układów elektrycznych. Zastosowanie odpowiednich standardów, takich jak IEC 60287 do analizy przewodów, podkreśla znaczenie precyzyjnego doboru wartości parametrów, w tym indukcyjności, dla zapewnienia efektywności i niezawodności systemów przesyłowych.

Pytanie 35

Pole komutacyjne z rozszerzeniem to takie pole, które dysponuje

A. większą liczbą wyjść niż wejść

B. większą liczbą wejść niż wyjść

C. dwukrotnie większą liczbą wejść niż wyjść

D. równą liczbą wejść i wyjść

Pole komutacyjne z ekspansją, które charakteryzuje się większą liczbą wyjść niż wejść, jest kluczowym elementem w nowoczesnych systemach informacyjnych i telekomunikacyjnych. Tego typu struktury pozwalają na bardziej złożone operacje przetwarzania danych, umożliwiając jednoczesne generowanie wielu wyników na podstawie ograniczonej liczby danych wejściowych. Przykładem zastosowania takiego pola jest system rozdzielania sygnałów w telekomunikacji, gdzie pojedynczy sygnał wejściowy może być przetwarzany i kierowany do wielu różnych odbiorników, co efektywnie zwiększa wydajność przesyłania informacji. Tego typu podejście jest zgodne z zasadami projektowania systemów, które promują efektywne wykorzystanie zasobów i optymalizację przepływu danych. W praktyce, zwiększona liczba wyjść w polach komutacyjnych z ekspansją pozwala na lepsze zarządzanie ruchem danych, co jest szczególnie istotne w kontekście rosnącej złożoności i wymagań nowoczesnych aplikacji.

Pytanie 36

Na jaki adres IP protokół RIP v2 przesyła tablice routingu do swoich najbliższych sąsiadów?

A. 224.0.0.6

B. 224.0.0.10

C. 224.0.0.9

D. 224.0.0.5

W kontekście odpowiedzi na pytanie o adres IP, na który protokół RIP v2 wysyła tablice routingu, pojawiają się pewne nieporozumienia dotyczące używanych adresów multicastowych. 224.0.0.6 jest adresem używanym przez protokoły, które wspierają grupy multicastowe, ale dotyczy to głównie protokołów takich jak OSPF (Open Shortest Path First). Z kolei adres 224.0.0.9 jest przeznaczony dla protokołu EIGRP (Enhanced Interior Gateway Routing Protocol), który również działa na zasadach multicastu, ale nie ma związku z RIP v2. W zakresie nauki o sieciach i protokołów routingu, kluczowe jest zrozumienie różnic w zastosowaniu poszczególnych adresów multicastowych oraz ich specyfikacji. Adres 224.0.0.10 również nie jest prawidłowy, ponieważ nie jest przypisany do żadnego z popularnych protokołów routingu. Błędne odpowiedzi mogą wynikać z mylnego przekonania, że wszystkie adresy w zakresie 224.0.0.x są identyczne i mogą być używane zamiennie, co jest zdecydowanie nieprawidłowe. W rzeczywistości każdy protokół routingu ma swoje unikalne adresy multicastowe, co ma na celu zwiększenie efektywności i precyzyjności w komunikacji między routerami. W związku z tym, aby odpowiadać na pytania dotyczące protokołów routingu, ważne jest, aby znać konkretne adresy związane z danym protokołem oraz ich zastosowanie w praktyce sieciowej.

Pytanie 37

Jakie zadanie pełni preselekcja w centrali telefonicznej?

A. rozpoznanie abonenta, który podniósł słuchawkę telefonu

B. przesłanie sygnału dzwonienia

C. rozpoznanie abonenta po wprowadzeniu całego numeru telefonu

D. przesłanie sygnału zajętości

Wybór odpowiedzi dotyczących wysyłania sygnału zajętości lub sygnału dzwonienia jest błędny, ponieważ nie odzwierciedla rzeczywistej funkcji preselekcji w centrali telefonicznej. Sygnał zajętości jest generowany, gdy linia telefoniczna jest już zajęta, co ma na celu informowanie dzwoniącego, że połączenie nie może być nawiązane. Ten sygnał ma zastosowanie w innej fazie komunikacji, a nie w procesie identyfikacji abonenta. Z kolei sygnał dzwonienia jest generowany po nawiązaniu połączenia, informując abonenta o przychodzącym połączeniu, a nie o tożsamości dzwoniącego. Ponadto, identyfikacja abonenta po wybraniu całego numeru telefonu jest procesem, który nie uwzględnia etapu, w którym abonent podnosi słuchawkę. W rzeczywistości, jeśli numer nie jest rozpoznawany zanim połączenie jest nawiązane, cała procedura preselekcji traci na znaczeniu. Wybierając niepoprawne odpowiedzi, można wprowadzić się w błąd, myśląc, że sygnały dzwonienia i zajętości odgrywają kluczową rolę w kontekście identyfikacji. W rzeczywistości, identyfikacja następuje w momencie podniesienia słuchawki, co jest niezbędne do efektywnego kierowania połączeń w sieciach telekomunikacyjnych. Warto zaznaczyć, że zrozumienie tych koncepcji jest istotne dla wszelkich działań związanych z projektowaniem i zarządzaniem systemami telekomunikacyjnymi.

Pytanie 38

Jaką klasę ruchową w sieciach ATM przydziela się aplikacjom korzystającym z czasu rzeczywistego?

A. ABR

B. UBR

C. rt-VBR

D. nrt-VBR

Odpowiedź rt-VBR (real-time Variable Bit Rate) jest poprawna, ponieważ klasa ta została zaprojektowana specjalnie z myślą o aplikacjach czasu rzeczywistego, takich jak transmisje audio i wideo na żywo. W przeciwieństwie do innych klas ruchowych, rt-VBR zapewnia stały poziom jakości usług (QoS) i jest w stanie dostarczać dane w czasie rzeczywistym z minimalnymi opóźnieniami i spadkami jakości. Działa w oparciu o mechanizm, który pozwala na dynamiczne dostosowywanie przepływności do zmieniających się warunków sieciowych, co jest kluczowe w kontekście strumieniowania multimediów oraz interaktywnych aplikacji. Przykłady zastosowania rt-VBR obejmują systemy wideokonferencyjne, usługi VoIP oraz transmisje na żywo, gdzie opóźnienia są niedopuszczalne. Wspieranie rt-VBR jest zgodne z rekomendacjami ITU-T oraz standardami ATM, które kładą nacisk na zapewnienie odpowiednich parametrów jakości dla aplikacji czasu rzeczywistego.

Pytanie 39

Plik z rozszerzeniem *.exe to plik

A. graficzny

B. wykonywalny

C. tekstowy

D. muzyczny

Wybór odpowiedzi, która klasyfikuje plik .exe jako tekstowy, muzyczny lub graficzny, opiera się na fundamentalnym nieporozumieniu dotyczącym typów plików i ich przeznaczenia. Pliki tekstowe, takie jak .txt czy .csv, przechowują dane w formie tekstu, które mogą być odczytane przez edytory tekstu. Pliki muzyczne, takie jak .mp3 czy .wav, zawierają dane dźwiękowe, które są interpretowane przez odtwarzacze multimedialne, umożliwiając użytkownikom słuchanie muzyki. Z kolei pliki graficzne, takie jak .jpg czy .png, przechowują obrazy, które mogą być wyświetlane na ekranie przez przeglądarki obrazów. Odpowiedzi te są błędne, ponieważ nie uwzględniają faktu, że plik .exe jest zdefiniowany w systemie operacyjnym jako plik, który można uruchomić, a jego zawartość jest interpretowana przez procesor. Typowym błędem myślowym w tym przypadku jest mylenie formatu pliku z jego funkcjonalnością. Użytkownicy mogą błędnie zakładać, że wszystkie pliki są jedynie przechowalniami danych, ignorując ich rolę w ekosystemie oprogramowania. Ważne jest zrozumienie, że z punktu widzenia systemu operacyjnego, pliki wykonywalne mają szczególną rolę, a ich niewłaściwe klasyfikowanie może prowadzić do poważnych problemów z bezpieczeństwem i stabilnością systemu. Właściwe rozpoznawanie typów plików jest kluczowym elementem efektywnego zarządzania systemem operacyjnym oraz bezpieczeństwem informatycznym.

Pytanie 40

Która technika konwersji sygnału z postaci analogowej na cyfrową charakteryzuje się najmniejszym błędem przetwarzania?

A. Technika całkowa

B. Technika z kompensacją wagową

C. Technika z bezpośrednim porównaniem

D. Technika z równoważeniem ładunków

Wybór innych metod przetwarzania sygnału na cyfrowy, takich jak równoważenie ładunków, kompensacja wagowa czy bezpośrednie porównanie, wiąże się z różnymi ograniczeniami, które mogą prowadzić do zwiększenia błędów w odwzorowaniu sygnału. Metoda równoważenia ładunków, choć może być użyteczna w określonych aplikacjach, często narażona jest na wpływy szumów i zniekształceń, co w rezultacie obniża dokładność przetwarzania sygnału. Z kolei metoda kompensacji wagowej opiera się na stosunku wag przypisanych do różnych próbek sygnału, co może prowadzić do błędów, jeżeli wagi nie są dokładnie skalibrowane. Tego rodzaju podejście jest stosunkowo łatwe do zaimplementowania, ale jego dokładność jest ograniczona, co czyni je mniej preferowanym w zastosowaniach wymagających wysokiej precyzji. Bezpośrednie porównanie sygnałów może wydawać się atrakcyjne ze względu na prostotę, lecz jest to technika, która zazwyczaj nie uwzględnia złożoności sygnałów analogowych, co prowadzi do nieprecyzyjnego odwzorowania. W praktyce, stosowanie tych metod bez zrozumienia ich ograniczeń może prowadzić do mylnych wniosków na temat jakości przetwarzanego sygnału. Dlatego ważne jest, aby przed wyborem odpowiedniej metody, przeanalizować jej specyfikę oraz potencjalne błędy, które mogą wystąpić w danym zastosowaniu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej