Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik teleinformatyk
Kwalifikacja: INF.08 - Eksploatacja i konfiguracja oraz administrowanie sieciami rozległymi
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 11:15
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 11:24

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Prezentacja numeru telefonu inicjującego połączenie w sieciach ISDN oraz GSM jest realizowana dzięki usłudze

A. CLIP

B. CLIR

C. COLR

D. COLP

CLIP (Calling Line Identification Presentation) to usługa, która umożliwia prezentację numeru abonenta wywołującego w sieciach telekomunikacyjnych, takich jak ISDN oraz GSM. Usługa ta przekazuje do odbiorcy informacji o numerze dzwoniącego, co pozwala na identyfikację skąd pochodzi połączenie jeszcze przed jego odebraniem. Zastosowanie CLIP jest niezwykle praktyczne, ponieważ umożliwia użytkownikom podejmowanie świadomych decyzji dotyczących odbierania połączeń, co jest szczególnie istotne w kontekście ochrony przed niepożądanymi połączeniami. CLIP jest zgodny z międzynarodowymi standardami telekomunikacyjnymi, co czyni go integralną częścią nowoczesnych systemów komunikacyjnych. W praktyce, użytkownicy mogą korzystać z tej funkcji, aby zidentyfikować nieznane numery oraz zarządzać swoimi połączeniami; wiele współczesnych telefonów komórkowych oraz stacjonarnych ma wbudowane możliwości, które wykorzystują tę technologię. Dodatkowo, CLIP wspiera wszystkie standardowe mechanizmy zarządzania połączeniami, w tym przekierowania, co sprawia, że jego wszechstronność jest niezastąpiona w codziennej komunikacji.

Pytanie 2

Gdy ruter stosuje mechanizmy równoważenia obciążenia (load balancing), to w tablicy routingu

A. przechowywana jest wyłącznie jedna trasa, ruter wysyła wszystkie pakiety zawsze tą samą trasą.

B. przechowywana jest tylko jedna trasa, proces routingu odbywa się dla wszystkich pakietów.

C. znajduje się kilka najlepszych tras, ruter wysyła pakiety jednocześnie wszystkimi trasami.

D. znajduje się kilka najlepszych tras, ruter wysyła wszystkie pakiety jedną z tych tras.

W kontekście routingu, niepoprawne podejście do zarządzania trasami może prowadzić do poważnych problemów w funkcjonowaniu sieci. Stwierdzenie, że w tablicy routingu jest przechowywana tylko jedna trasa, sugeruje, że ruter nie może wykorzystać potencjalnych alternatyw, co jest niezgodne z zasadami nowoczesnego zarządzania siecią. Odpowiedzi mówiące o tym, że ruter wysyła wszystkie pakiety jedną trasą, ignorują korzyści płynące z równoważenia obciążenia, takie jak zwiększona wydajność i autonomia sieci. Utrzymywanie jedynie jednej trasy oznacza, że w przypadku awarii lub przeciążenia to połączenie stanie się wąskim gardłem, co może prowadzić do przerw w dostępie do usługi. Dodatkowo, stwierdzenia dotyczące rutingu dla wszystkich pakietów na podstawie jednej trasy są mylące, ponieważ nowoczesne rutery są zaprojektowane do dynamicznego dostosowywania się do zmieniających się warunków w sieci. W rzeczywistości, stosowanie mechanizmów takich jak Equal-Cost Multi-Path (ECMP) czy Load Balancing across multiple links jest standardem w branży, które zapewniają równomierne rozłożenie obciążenia i zwiększenie dostępności. Ignorowanie tych zasad prowadzi do nieefektywnego zarządzania ruchem i zaniżenia jakości usług.

Pytanie 3

Jakie oznaczenie ma skrętka, w której każda para jest pokryta folią oraz wszystkie pary są dodatkowo otoczone ekranem foliowym?

A. S/FTP

B. U/UTP

C. F/UTP

D. F/FTP

Odpowiedzi U/UTP, F/UTP oraz S/FTP mają swoje specyficzne zastosowania, które różnią się od standardu F/FTP. U/UTP oznacza, że skrętka nie ma żadnego ekranowania, co czyni ją najbardziej podatną na zakłócenia elektromagnetyczne. W praktyce, takie kable są używane w środowiskach o niskim poziomie zakłóceń, co ogranicza ich wszechstronność w trudniejszych warunkach. Z kolei F/UTP to kabel, który ma ekranowanie na całej długości, ale nie jest ekranowany indywidualnie każda para, co również nie daje tak wysokiego poziomu ochrony jak F/FTP. S/FTP z kolei oznacza, że każda para jest ekranowana osobno oraz całość jest otoczona dodatkowym ekranem, co jest jeszcze bardziej skuteczne w redukcji zakłóceń, ale nie odpowiada na pytanie dotyczące oznaczenia F/FTP. Typowe błędy w myśleniu o tych standardach wynikają z niezrozumienia różnicy między rodzajami ekranowania oraz poziomem ochrony, jaki oferują poszczególne typy kabli. Konsekwentne stosowanie odpowiednich rozwiązań w zależności od środowiska instalacji jest kluczowe dla osiągnięcia niezawodnych połączeń sieciowych.

Pytanie 4

Jaką liczbę punktów podparcia powinno mieć krzesło na kółkach w obrębie stanowiska komputerowego?

A. Dwa

B. Pięć

C. Trzy

D. Cztery

Krzesło z kółkami jezdnymi na stanowisku komputerowym powinno mieć pięć punktów podparcia, co jest zgodne z obowiązującymi normami ergonomii i bezpieczeństwa pracy. Pięć punktów podparcia zapewnia lepszą stabilność oraz równomierne rozłożenie ciężaru, co minimalizuje ryzyko przewrócenia się użytkownika. Dobrze zaprojektowane krzesło z pięcioma kółkami umożliwia swobodne poruszanie się po stanowisku pracy, co jest szczególnie istotne w środowisku biurowym, gdzie użytkownik często przemieszcza się w celu sięgnięcia po dokumenty czy korzystania z różnych urządzeń. W praktyce, krzesła biurowe wyposażone w pięć punktów podparcia często spotyka się w biurach, gdzie ergonomiczne aspekty pracy są priorytetem. Normy takie jak PN-EN 1335 określają wymagania dotyczące mebli biurowych, w tym krzeseł, co podkreśla znaczenie stabilności i komfortu użytkowania. Wybór krzesła z pięcioma kółkami jest więc nie tylko zgodny z przepisami, ale także przyczynia się do poprawy zdrowia i samopoczucia pracowników.

Pytanie 5

Który z wymienionych algorytmów szyfrowania nie korzysta z kluczy szyfrowania i jest wykorzystywany w sieciach VPN?

A. TEA (Tiny Encryption Algorithm)

B. RSA (Rivest-Shamir-Adleman cryptosystem)

C. DES (Data Encryption Standard)

D. AES (Advanced Encryption Standard)

TEA (Tiny Encryption Algorithm) to algorytm szyfrowania, który charakteryzuje się prostotą i wydajnością, jednak jego zastosowanie w kontekście VPN (Virtual Private Network) wymaga pewnych wyjaśnień. TEA nie wykorzystuje kluczy szyfrowania w tradycyjnym sensie, gdyż operuje na stałej długości bloków danych. Algorytm ten jest stosowany w różnych aplikacjach, które wymagają szybkiego i efektywnego szyfrowania, szczególnie w środowiskach, gdzie zasoby są ograniczone, jak w przypadku urządzeń mobilnych. TEA jest również stosowany w systemach, które wymagają niskiej latencji i wysokiej wydajności, co sprawia, że jest popularny w implementacjach sprzętowych. Z perspektywy norm branżowych, TEA nie jest tak rozpowszechniony jak nowocześniejsze algorytmy, takie jak AES, ale pozostaje istotnym narzędziem w arsenale algorytmów szyfrowania. Warto również zauważyć, że TEA jest stosunkowo odporny na ataki, co czyni go odpowiednim do zabezpieczania komunikacji w sieciach VPN, przy założeniu, że odpowiednio zarządzane są inne aspekty bezpieczeństwa, takie jak autoryzacja i uwierzytelnianie.

Pytanie 6

Podczas uruchamiania komputera użytkownik natrafił na czarny ekran z informacją ntldr is missing. W rezultacie tego błędu

A. system operacyjny załadowany, ale będzie działał niestabilnie

B. uruchomi się automatycznie narzędzie do przywracania systemu

C. system operacyjny nie zostanie załadowany

D. komputer będzie się nieustannie restartował

Odpowiedź 'system operacyjny nie będzie mógł się załadować' jest prawidłowa, ponieważ komunikat 'ntldr is missing' oznacza, że system operacyjny Windows nie może znaleźć pliku NTLDR (ang. NT Loader), który jest niezbędny do uruchomienia systemu. NTLDR jest kluczowym elementem procesu startowego, odpowiedzialnym za załadowanie systemu operacyjnego oraz zarządzanie rozruchem. Kiedy plik NTLDR jest niedostępny, komputer nie jest w stanie zainicjować procesu ładowania systemu, co skutkuje wyświetleniem czarnego ekranu z tym komunikatem. W praktyce, aby rozwiązać ten problem, użytkownik może spróbować przywrócić plik NTLDR za pomocą nośnika instalacyjnego Windows lub narzędzi do naprawy systemu. Dobrą praktyką jest również regularne tworzenie kopii zapasowych istotnych plików systemowych oraz monitorowanie stanu dysku twardego, aby zminimalizować ryzyko wystąpienia tego typu problemów w przyszłości.

Pytanie 7

Parametr jednostkowy miedzianej linii transmisyjnej wskazujący na straty w dielektryku nazywa się

A. pojemnością jednostkową

B. konduktancją jednostkową

C. rezystancją jednostkową

D. indukcyjnością jednostkową

Indukcyjność jednostkowa, pojemność jednostkowa i rezystancja jednostkowa to wartości, które są często mylone z konduktancją jednostkową w kontekście analizy linii transmisyjnych. Indukcyjność jednostkowa odnosi się do zdolności linii do generowania pola magnetycznego, co nie ma bezpośredniego związku ze stratami dielektrycznymi. Pojemność jednostkowa dotyczy zdolności do przechowywania ładunku elektrycznego w dielektrykach, co również nie jest miarą strat, lecz właściwości materiału. Rezystancja jednostkowa z kolei odnosi się do oporu elektrycznego, który materialne przewodniki stawiają przepływającemu prądowi. Łączenie tych konceptów z konduktancją jednostkową może prowadzić do mylnych wniosków, ponieważ każda z tych właściwości ma różne zastosowania i znaczenie w kontekście projektowania i analizy systemów elektronicznych. W praktyce, ignorowanie różnic między tymi parametrami może skutkować nieefektywnym doborem materiałów oraz nieoptymalnym projektowaniem układów, co w dłuższej perspektywie prowadzi do zwiększenia strat energii oraz pogorszenia wydajności systemów elektronicznych. W związku z tym, kluczowe jest zrozumienie różnic między tymi pojęciami, aby unikać typowych błędów myślowych w inżynierii elektrotechnicznej.

Pytanie 8

Według modelu OSI, ustanawianie połączenia logicznego oraz jego zakończenie po zakończeniu przesyłania danych jest jedną z ról warstwy

A. fizycznej

B. linku

C. sieci

D. sesji

Zrozumienie funkcji poszczególnych warstw modelu OSI jest kluczowe dla prawidłowego projektowania i implementacji systemów sieciowych. Warstwa fizyczna, która jest pierwszą warstwą modelu, zajmuje się przesyłem surowych bitów przez medium transmisyjne. Jej głównym celem jest zapewnienie fizycznych połączeń oraz detekcji sygnałów, jednak nie ma ona żadnych mechanizmów związanych z nawiązywaniem lub kończeniem połączeń logicznych. Funkcje te są całkowicie poza zakresem jej odpowiedzialności. Z kolei warstwa sieci, będąca trzecią warstwą modelu OSI, zajmuje się kierowaniem pakietów przez sieć oraz ustalaniem tras, ale nie ma na celu zarządzania sesjami pomiędzy aplikacjami. Warstwa linku, która jest drugą warstwą, koncentruje się na przesyłaniu ramek między urządzeniami w tej samej sieci lokalnej, również nie podejmując działań związanych z kontrolą sesji. Często błędne myślenie w tym temacie wynika z braku zrozumienia, że nawiązywanie połączeń i zarządzanie nimi to zadanie wykraczające poza zadania fizycznych i sieciowych aspektów działania, a wymaga interakcji na poziomie wyższym, co jest zarezerwowane dla warstwy sesji. Właściwe przypisanie zadań poszczególnym warstwom modelu OSI jest niezbędne dla efektywnego diagnozowania problemów w sieci oraz dla prawidłowego projektowania aplikacji sieciowych.

Pytanie 9

Aby dodać kolejny dysk ATA do komputera PC, należy

A. podzielić nowy dysk na partycje zgodnie z ustawieniami systemu WIN

B. sformatować oba dyski w systemie NTFS lub FAT

C. ustalić tryb współpracy dysków MASTER/SLAVE

D. zainstalować na dodatkowym dysku aplikacje systemowe FTP

Ustalenie trybu współpracy dysków MASTER/SLAVE jest kluczowe dla prawidłowego działania dwóch dysków ATA w jednym systemie. W konfiguracji ATA, każdy z dysków potrzebuje określonej roli, aby mogły one współdziałać w ramach jednego kontrolera. Dysk ustawiony jako MASTER będzie głównym dyskiem, z którego system operacyjny uruchamia się, podczas gdy dysk ustawiony jako SLAVE będzie działał jako dodatkowe urządzenie do przechowywania danych. Przykładowo, w przypadku konfiguracji systemu, gdzie używamy dwóch dysków twardych do przechowywania danych, jeden z nich musimy ustawić jako MASTER. Ważne jest, aby przeprowadzić odpowiednie ustawienia na złączu dysków, zazwyczaj poprzez zworki znajdujące się na ich obudowach. W praktyce, błędna konfiguracja trybu MASTER/SLAVE może prowadzić do problemów z rozruchem systemu, a także z dostępnością danych na dysku SLAVE. Zgodność z tą zasadą jest kluczowa dla zapewnienia stabilności i wydajności systemu komputerowego oraz jego zgodności z zasadami klasyfikacji i instalacji sprzętu komputerowego.

Pytanie 10

Który z poniższych protokołów pozwala na ustanawianie bezpiecznych połączeń?

A. PKCS#7

B. Telnet

C. HTTP

D. SSL

SSL (Secure Sockets Layer) to protokół kryptograficzny, który zapewnia bezpieczne połączenia przez internet. Umożliwia szyfrowanie danych przesyłanych między klientem a serwerem, co chroni informacje przed podsłuchiwaniem i manipulacją. SSL jest szeroko stosowany w aplikacjach webowych, gdzie bezpieczeństwo danych jest kluczowe, takich jak bankowość online, zakupy e-commerce czy platformy komunikacyjne. Protokół ten zapewnia również uwierzytelnianie serwera, co oznacza, że klienci mogą mieć pewność, że łączą się z właściwym serwisem, a nie z oszustem. W praktyce, wdrożenie SSL na stronie internetowej odbywa się poprzez uzyskanie certyfikatu SSL od zaufanego urzęd certyfikacji. Przykładami zastosowania SSL są strony internetowe z adresami zaczynającymi się od 'https://', co wskazuje na aktywne szyfrowanie danych. Warto również zaznaczyć, że SSL został zastąpiony przez bardziej nowoczesny protokół TLS (Transport Layer Security), jednak termin SSL jest nadal powszechnie używany.

Pytanie 11

Aby zwiększyć zasięg sieci WLAN, gdy Access Point znajduje się w centralnej części obszaru, powinno się wybrać antenę o charakterystyce

A. dookólnej

B. parabolicznej

C. sektorowej

D. kierunkowej

Odpowiedź dookólna jest prawidłowa, ponieważ anteny o charakterystyce dookólnej emitują sygnał w równomierny sposób we wszystkich kierunkach w poziomie. Taki typ anteny jest idealny do zastosowania w centralnym punkcie obszaru, ponieważ pozwala na pokrycie większej powierzchni bez martwych stref. W praktyce, anteny dookólne są często wykorzystywane w sieciach WLAN w środowiskach biurowych czy publicznych, gdzie użytkownicy mogą przemieszczać się w różnych kierunkach. Dobrą praktyką jest umieszczanie takich anten na wysokości, aby zminimalizować przeszkody, które mogłyby tłumić sygnał, co jest zgodne z wytycznymi IEEE 802.11 dotyczącymi projektowania sieci bezprzewodowych. Ponadto, anteny dookólne charakteryzują się prostotą instalacji i konfiguracji, co czyni je popularnym wyborem dla administratorów sieci, którzy pragną szybko zwiększyć zasięg WLAN.

Pytanie 12

Zegar, który stanowi źródło częstotliwości odniesienia dla innych zegarów oraz którego skala czasowa jest synchronizowana wyłącznie z UTC (Universal Time Coordinated), nosi nazwę

A. SDU (Synchronization Distribution Unit)

B. SEC (SDH Equipment Clock)

C. SSU (Synchronization Supply Unit)

D. PRC (Primary Reference Clock)

Odpowiedź PRC (Primary Reference Clock) jest poprawna, ponieważ odnosi się do zegara, który służy jako główne źródło częstotliwości odniesienia, koordynowane bezpośrednio ze standardem UTC (Universal Time Coordinated). PRC jest kluczowym elementem w systemach synchronizacji czasowej, szczególnie w telekomunikacji i sieciach komputerowych. Jego głównym zadaniem jest zapewnienie stabilnej i dokładnej skali czasu, która jest niezbędna do synchronizacji różnych urządzeń w sieci. Przykładowo, w sieciach SDH (Synchronous Digital Hierarchy) PRC odgrywa fundamentalną rolę w synchronizowaniu sygnałów przesyłanych przez sieć, co jest kluczowe dla zapewnienia jakości usług i minimalizacji opóźnień. Zgodnie z normami ITU-T, takimi jak G.811, PRC powinien spełniać rygorystyczne wymagania dotyczące precyzji i stabilności, aby zapewnić, że wszelkie urządzenia synchronizowane przy jego pomocy działają w harmonii i zminimalizować ryzyko błędów w transmisji danych. PRC jest również często wykorzystywany w systemach GPS, gdzie precyzyjne pomiary czasu są kluczowe dla określenia pozycji geograficznej.

Pytanie 13

Jaka modulacja jest wykorzystywana w transmisji modemowej protokołu V.90?

A. PCM (Pulse Code Modulation)

B. FSK (Frequency-Shift Keying)

C. QAM (Quadrature Amplitude Modulation)

D. ASK (Amplitude Shift Keying)

Wybór FSK (Frequency-Shift Keying) jako modulacji dla protokołu V.90 jest błędny, ponieważ FSK jest techniką modulacji stosowaną w innych zastosowaniach, głównie w transmisji danych o niższych prędkościach, na przykład w systemach radiowych i telemetrii. FSK polega na zmianie częstotliwości nośnej w zależności od przesyłanych danych, co jest mniej efektywne w kontekście wysokiej jakości transmisji wymaganej przez protokoły takie jak V.90. PCM, w porównaniu do FSK, oferuje lepszą jakość sygnału oraz większą odporność na zniekształcenia. PCM jest także bardziej odpowiednie dla komunikacji wymagającej dużej wydajności. Z kolei wybór ASK (Amplitude Shift Keying) również jest niepoprawny, gdyż ta technika polega na modulacji amplitudy nośnej, co jest bardziej podatne na zakłócenia, zwłaszcza w środowisku o dużych szumach. Natomiast QAM (Quadrature Amplitude Modulation), choć również używana w kontekście transmisji danych, jest bardziej skomplikowaną metodą, która łączy aspekty zarówno modulacji amplitudy, jak i fazy, co powoduje, że jest stosowana głównie w nowoczesnych technologach szerokopasmowych, a nie w protokole V.90. W ten sposób, niepoprawne wybory mogą wynikać z mylnego przekonania, że wszystkie techniki modulacji są zamienne, podczas gdy każda z nich ma swoje specyficzne zastosowania i preferencje w zależności od wymagań sygnałowych i jakości transmisji.

Pytanie 14

W jakiej generacji telefonii komórkowej wprowadzono standard transmisji danych LTE (ang. Long Term Evolution)?

A. 1G

B. 4G

C. 2G

D. 3G

Odpowiedź 4G jest prawidłowa, ponieważ standard LTE (Long Term Evolution) został wprowadzony w ramach czwartej generacji sieci telefonii komórkowej. LTE stanowi znaczący krok naprzód w porównaniu do wcześniejszych technologii, oferując znacznie wyższe prędkości przesyłu danych, mniejsze opóźnienia oraz lepszą jakość usług. Dzięki LTE użytkownicy mogą korzystać z aplikacji wymagających dużej przepustowości, takich jak strumieniowe wideo w wysokiej rozdzielczości, gry online i inne usługi multimedialne. Standard LTE jest zgodny z architekturą podziału na warstwy, co umożliwia lepszą integrację z innymi technologiami, takimi jak 3G i przyszłymi standardami, w tym 5G. LTE wprowadza także techniki takie jak MIMO (Multiple Input Multiple Output), które znacząco poprawiają efektywność i wydajność transmisji danych. W praktyce oznacza to, że użytkownicy mogą doświadczać bardziej stabilnych połączeń oraz szybszego dostępu do internetu mobilnego. Warto zauważyć, że LTE to nie tylko protokół transmisji danych, ale także całkowicie nowa architektura sieci, która zrewolucjonizowała sposób, w jaki korzystamy z telefonów komórkowych i internetu mobilnego.

Pytanie 15

Jak odbywa się realizacja zestawień w polu komutacyjnym przy użyciu podziału przestrzennego?

A. Wszystkie połączenia są realizowane przez fizycznie oddzielone ścieżki połączeniowe

B. Wszystkie połączenia są realizowane poprzez segmentację danych z różnych kanałów na pakiety i ich przesyłanie tą samą trasą

C. Wiele połączeń może być zrealizowanych w jednym łączu fizycznym, każdy kanał otrzymuje kolejno ramkę czasową

D. Wiele połączeń może być zrealizowanych w jednym łączu fizycznym przez przypisanie każdemu kanałowi innej częstotliwości nośnej

Wśród błędnych koncepcji związanych z realizacją zestawień w polu komutacyjnym z rozdziałem przestrzennym pojawia się stwierdzenie, że wiele połączeń może być realizowanych w jednym łączu fizycznym poprzez przydzielenie każdemu kanałowi innej częstotliwości nośnej. Takie podejście odnosi się do techniki znanej jako FDMA (Frequency Division Multiple Access), która jest szeroko stosowana w systemach radiowych, jednak nie jest typowe dla klasycznych systemów komutacyjnych o fizycznym rozdzieleniu dróg. W systemie komutacyjnym połączenia nie są dzielone na podstawie częstotliwości, lecz dedykowanych ścieżek, co zapewnia ich niezależność. Z kolei odpowiedź sugerująca, że wszystkie połączenia są realizowane przez podział danych z różnych kanałów na pakiety i przesyłanie ich tą samą drogą, odnosi się do komutacji pakietów, która nie wykorzystuje dedykowanych ścieżek, ale segmentuje dane. W tym modelu mogą występować kolizje, co jest mniej pożądane w tradycyjnej komutacji łącz. Twierdzenie, że wiele połączeń może być realizowanych w jednym łączu fizycznym, z przydzieleniem kolejno ramki czasowej, odnosi się do TDM (Time Division Multiplexing), co również nie oddaje istoty fizycznego rozdzielenia dróg, które zapewnia wyższą jakość połączeń. W przypadku komunikacji w sieciach, gdzie zapewnienie jakości jest kluczowe, stosowanie metod, które nie zapewniają fizycznej dedykacji ścieżki, może prowadzić do problemów z jakością usług oraz zwiększonej latencji. Dlatego kluczowe jest zrozumienie różnic między tymi technologiami oraz ich zastosowań w praktyce.

Pytanie 16

Ruter to urządzenie stanowiące węzeł w sieci, które działa

A. w czwartej warstwie modelu OSI

B. w trzeciej warstwie modelu OSI

C. w drugiej warstwie modelu OSI

D. w pierwszej warstwie modelu OSI

Ruter to urządzenie sieciowe, które pracuje w trzeciej warstwie modelu OSI, zwanej warstwą sieci. Jego głównym zadaniem jest zarządzanie ruchem danych pomiędzy różnymi sieciami, co oznacza, że podejmuje decyzje o trasowaniu pakietów danych na podstawie adresów IP. Ruter analizuje adresy docelowe pakietów i kieruje je do odpowiednich interfejsów, co pozwala na efektywne korzystanie z różnych połączeń sieciowych. Przykładowo, w przypadku dużych organizacji, ruter może łączyć sieć lokalną z Internetem, zapewniając jednocześnie bezpieczeństwo dzięki funkcjom takim jak NAT (Network Address Translation) oraz filtrowanie pakietów. Ponadto, rutery implementują protokoły routingu, takie jak OSPF czy BGP, które umożliwiają dynamiczne dostosowywanie tras w zależności od obciążenia sieci. Dzięki tym funkcjom, rutery odgrywają kluczową rolę w architekturze współczesnych sieci komputerowych, zgodnie z najlepszymi praktykami inżynieryjnymi, co czyni je niezastąpionymi w budowie skalowalnych i efektywnych systemów komunikacyjnych.

Pytanie 17

Jakie jest pasmo kanału D w dostępie BRA w sieci ISDN?

A. 56 kbit/s

B. l00 kbit/s

C. 16 kbit/s

D. 64 kbit/s

Przepływność kanału D w dostępie BRA sieci ISDN wynosi 16 kbit/s. Wiesz, to jest związane z całym tym systemem ISDN, gdzie mamy dostęp podstawowy z jednym kanałem 64 kbit/s (to kanał B) oraz kanałem D, który ma te 16 kbit/s i jest odpowiedzialny za sygnalizację i kontrolowanie połączeń. Kanał D przesyła ważne informacje, dzięki którym możemy nawiązywać, utrzymywać i kończyć połączenia. Tak naprawdę, przy dzwonieniu, kanał D trochę zajmuje dostępne pasmo, co pomaga w lepszym zarządzaniu połączeniami w sieci. Dobrze jest zrozumieć, czemu kanał D jest tak ważny w telekomunikacji, bo to przekłada się na to, jak dobrze zarządzamy zasobami sieciowymi i jaką mamy jakość połączeń. W dzisiejszych czasach, kanał D jest mega istotny, żeby zapewnić jakość usług telekomunikacyjnych, czyli zarówno głosu, jak i przesyłania danych, co ma znaczenie przy rosnącym zainteresowaniu usługami VoIP oraz przesyłaniu danych w czasie rzeczywistym.

Pytanie 18

Które z poniższych kryteriów charakteryzuje protokoły routingu, które wykorzystują algorytm wektora odległości?

A. Wybór trasy opiera się wyłącznie na przepustowości w poszczególnych segmentach

B. Router tworzy logiczną strukturę sieci w formie drzewa, w którym on sam stanowi "korzeń"

C. Wybór trasy zależy od liczby routerów prowadzących do celu

D. Routery przekazują rozgłoszenia LSA do wszystkich routerów w danej grupie

Odpowiedź wskazująca, że wybór marszruty zależy od ilości routerów do miejsca przeznaczenia, jest zgodna z zasadami działania protokołów rutingu opartych na algorytmie wektora odległości, jak RIP (Routing Information Protocol). W takich protokołach każdy router utrzymuje tablicę tras, w której zawarte są informacje o najlepszej drodze do osiągnięcia różnych sieci, bazując na liczbie hopów (routerów) do celu. Im mniej hopów, tym lepsza trasa, co jest kluczowym aspektem tego podejścia. Praktycznym zastosowaniem tego kryterium jest sytuacja, w której routery wymieniają informacje o trasach, co pozwala na dynamiczne dostosowywanie się do zmieniającego się stanu sieci. Na przykład, w przypadku awarii jednego z routerów, inne routery szybko aktualizują swoje tablice tras, co pozwala na zapewnienie ciągłości usług. Tego rodzaju adaptacja jest fundamentalna w środowiskach sieciowych, gdzie zmiany w topologii mogą występować nagle. Zgodnie z najlepszymi praktykami, protokoły te powinny być również zintegrowane z mechanizmami zabezpieczeń, aby zminimalizować ryzyko ataków na infrastrukturę sieciową, co dodatkowo podkreśla znaczenie prawidłowego doboru tras na podstawie liczby routerów.

Pytanie 19

Jaką prędkość transmisji oferuje karta sieciowa Gigabit LAN podczas przesyłania danych?

A. 1 000 b/s

B. 1 000 Gb/s

C. 1 000 kb/s

D. 1 000 Mb/s

Karta sieciowa Gigabit LAN umożliwia przesyłanie danych z prędkością 1 000 Mb/s, co jest równoznaczne z 1 Gbps (gigabit na sekundę). Taki transfer danych umożliwia szybkie łączenie komputerów oraz urządzeń sieciowych w sieciach lokalnych, co jest kluczowe w środowiskach wymagających dużej przepustowości, jak biura, centra danych czy sieci domowe z dużą ilością urządzeń. W praktyce, przy takim transferze możliwe jest jednoczesne korzystanie z wielu aplikacji wymagających dużej ilości danych, takich jak strumieniowanie wideo w wysokiej rozdzielczości, gry online czy transfer dużych plików. Gigabit LAN jest standardem określonym przez IEEE 802.3ab, który zapewnia nie tylko wysoką prędkość, ale także wsparcie dla technologii, takich jak VLAN, co pozwala na bardziej efektywne zarządzanie ruchem sieciowym. Posiadanie karty sieciowej wspierającej tę prędkość jest niezbędne w nowoczesnych infrastrukturach IT, gdzie skuteczna komunikacja między urządzeniami jest kluczowa dla wydajności operacyjnej.

Pytanie 20

Jaki typ modulacji łączy w sobie modulację amplitudy oraz fazy?

A. GFSK

B. ASK

C. DPCM

D. QAM

QAM, czyli modulacja kwadraturowa amplitudy, to naprawdę ciekawa technika. Łączy w sobie amplitudę i fazę sygnału, co pozwala przesyłać więcej informacji niż w tradycyjnych metodach, jak ASK czy PSK. Spotkałem się z nią często w telekomunikacji, na przykład w DVB-T czy w Wi-Fi, co przekłada się na lepsze prędkości przesyłania danych. W praktyce, QAM występuje w różnych wariantach, jak 16-QAM, 64-QAM czy 256-QAM, co oznacza, że możemy przesyłać jednocześnie różną liczbę stanów sygnału. Gdy potrzebujemy szybkiej i wydajnej transmisji, QAM staje się standardem w nowoczesnych systemach komunikacyjnych. Umożliwia też szerokopasmowe internety i transmisje w systemach satelitarnych, co sprawia, że jest niezwykle wszechstronna.

Pytanie 21

Technik instaluje wewnętrzny system telefoniczny w małej firmie. Urządzenia telefoniczne powinien podłączyć do zacisków centrali abonenckiej oznaczonych

A. BRA-S1-BRA-S8

B. LM1, LM2

C. USB1, USB2

D. LW1-LW8

Niepoprawne odpowiedzi, takie jak USB1, USB2, LM1, LM2 oraz BRA-S1-BRA-S8, wskazują na nieporozumienie dotyczące klasyfikacji portów w systemach telefonicznych. Oznaczenia USB odnoszą się do złącza używanego głównie w komunikacji komputerowej, a nie w telekomunikacji. Zastosowanie portów USB do podłączania telefonów nie jest zgodne z praktykami w branży, ponieważ porty te nie są przystosowane do przekazywania sygnałów audio, które są kluczowe dla funkcji telefonicznych. Podobnie, oznaczenia LM oraz BRA odnoszą się do innych typów portów, które nie są standardowo używane w klasycznych centralach telefonicznych. Porty LM często wiążą się z systemami monitorowania, podczas gdy BRA są zazwyczaj stosowane w kontekście analogowych interfejsów, które nie odpowiadają bezpośrednio na potrzeby w małych firmach. Te nieporozumienia mogą prowadzić do błędnej konfiguracji systemu, co z kolei negatywnie wpływa na jakość połączeń oraz funkcjonalność. Błędem jest również założenie, że wszystkie oznaczenia są wymienne w kontekście różnych typów urządzeń. Kluczowe jest zrozumienie specyfiki sprzętu i zastosowanie odpowiednich standardów, aby uniknąć problemów z komunikacją.

Pytanie 22

Zjawisko, które polega na modyfikacji częstotliwości analogowego sygnału nośnego w zależności od zmian amplitudy analogowego sygnału informacyjnego, nosi nazwę modulacja

A. PCM

B. AM

C. FM

D. PAM

Modulacja AM, czyli modulacja amplitudy, to proces, gdzie zmienia się amplituda fali nośnej w odpowiedzi na sygnał informacyjny. Kiedyś była popularna, ale teraz nie jest najlepszym wyborem, bo jest strasznie wrażliwa na zakłócenia i szumy. Wspomniana modulacja PAM, czyli Pulse Amplitude Modulation, zmienia amplitudę impulsów, ale to nie jest to samo, co modulacja częstotliwości. PAM zazwyczaj pojawia się w systemach cyfrowych, ale nie ma związku z pytaniem o częstotliwość. PCM, czyli Pulse Code Modulation, to technika, która przekształca sygnał analogowy w cyfrowy, ale też nie dotyczy bezpośrednio tego, o co pytamy. Często popełniane błędy to mylenie modulacji amplitudy z częstotliwością lub mieszanie technik cyfrowych, które nie pasują do definicji w pytaniu. Warto pamiętać, że wybór odpowiedniej techniki modulacji jest szalenie ważny dla jakości i stabilności przesyłanych informacji, dlatego dobrze jest znać te koncepcje w telekomunikacji.

Pytanie 23

Który z poniższych standardów technologii Ethernet umożliwia największą długość połączenia między hostem a aktywnym urządzeniem sieciowym?

A. 10Base-2

B. 10Base-T

C. 100Base-TX

D. 10Base-5

10Base-T, 10Base-2 i 100Base-TX to standardy Ethernet, które mają swoje ograniczenia w zakresie maksymalnego zasięgu. 10Base-T, na przykład, wykorzystuje skrętkę kategorii 3 lub wyższej i jest w stanie przesyłać dane na odległość do 100 metrów. Wynika to z zastosowania sygnału elektrycznego, który traci swoją moc na dłuższych dystansach, co ogranicza jego efektywność. W praktyce standard ten sprawdza się w typowych lokalnych sieciach komputerowych, ale nie jest odpowiedni dla większych instalacji, gdzie urządzenia znajdują się w znacznych odległościach od siebie. 10Base-2, znany jako 'Thin Ethernet', używa cieńszego kabla coaxialnego, co pozwala na zasięg do 185 metrów, jednak jego podatność na zakłócenia oraz trudności w instalacji sprawiają, że jest rzadko stosowany w nowoczesnych sieciach. 100Base-TX, używając skrętki kategorii 5, może zapewnić prędkości do 100 Mbps, ale również ogranicza zasięg do 100 metrów. Kluczowym błędem w rozumowaniu jest przekonanie, że te standardy mogą konkurować z 10Base-5 pod względem odległości; w rzeczywistości, żaden z nich nie dorównuje możliwościom 10Base-5. Użytkownicy powinni być świadomi, że w kontekście zarządzania siecią, wybór odpowiedniego standardu Ethernet wymaga uwzględnienia zarówno zasięgu, jak i warunków instalacyjnych.

Pytanie 24

Co oznacza skrót PID w systemach operacyjnych obsługujących wiele zadań?

A. procent wykorzystania pamięci operacyjnej

B. średni czas pomiędzy awariami

C. identyfikator procesu

D. procent wykorzystania zasobów procesora

Skrót PID (Process ID) odnosi się do identyfikatora procesu, który jest unikalnym numerem przypisywanym każdemu procesowi w systemie operacyjnym. PID jest kluczowy dla zarządzania procesami, ponieważ umożliwia systemowi operacyjnemu oraz użytkownikom monitorowanie i kontrolowanie pracy poszczególnych procesów. Na przykład, używając polecenia 'ps' w systemach opartych na Unixie, możemy wyświetlić listę aktywnych procesów wraz z ich identyfikatorami. Dzięki PID-y, system może również efektywnie zarządzać zasobami, takimi jak pamięć i czas procesora, przypisując je odpowiednim procesom. W praktyce, znajomość PID-u jest niezbędna dla administratorów systemów, którzy często muszą kończyć lub zarządzać procesami na podstawie ich identyfikatorów. Warto również zauważyć, że standardy w zakresie zarządzania procesami są zdefiniowane w dokumentacji POSIX, co czyni PID istotnym elementem wielu systemów operacyjnych. W kontekście aplikacji wielozadaniowych, PID odgrywa fundamentalną rolę w zapewnieniu, że system operacyjny może skutecznie koordynować i kontrolować wiele aktywnych procesów równocześnie.

Pytanie 25

Jakie narzędzie należy wykorzystać do aktualizacji sterownika urządzenia w systemie MS Windows?

A. menedżer urządzeń

B. ustawienia zasilania

C. wygląd oraz personalizacja

D. bezpieczeństwo i konserwacja

Menedżer urządzeń to kluczowe narzędzie w systemie MS Windows, które umożliwia zarządzanie sprzętem podłączonym do komputera. Używając Menedżera urządzeń, użytkownicy mogą aktualizować sterowniki, co jest istotne dla zapewnienia optymalnej wydajności i kompatybilności sprzętu. Aktualizacja sterowników może rozwiązać problemy z działaniem urządzeń, takich jak drukarki, karty graficzne czy urządzenia USB. Aby zaktualizować sterownik, wystarczy kliknąć prawym przyciskiem myszy na odpowiednim urządzeniu w Menedżerze urządzeń, a następnie wybrać opcję „Aktualizuj sterownik”. System automatycznie sprawdzi dostępność nowszych wersji sterowników w Internecie lub umożliwi ręczne wskazanie lokalizacji pliku sterownika. W kontekście dobrych praktyk IT, regularne aktualizowanie sterowników jest zalecane przez producentów sprzętu oraz organizacje zajmujące się bezpieczeństwem, ponieważ nowe wersje często zawierają poprawki błędów oraz usprawnienia wydajności. Zrozumienie, jak korzystać z Menedżera urządzeń, jest niezbędne dla każdego użytkownika, który chce utrzymać system operacyjny w dobrym stanie.

Pytanie 26

Co to jest backup systemu?

A. kopią zapasową systemu operacyjnego

B. wykonaniem ponownej instalacji systemu operacyjnego

C. kończeniem działania komputera

D. zakończeniem wszelkich operacji realizowanych przez system operacyjny

Backup systemu operacyjnego to proces tworzenia kopii zapasowej danych oraz konfiguracji systemu, co ma na celu zabezpieczenie ich przed utratą w wyniku awarii, korupcji danych lub błędów użytkownika. Przykładem zastosowania backupu może być sytuacja, w której użytkownik instaluje nową aplikację lub aktualizację systemu. W przypadku nieprzewidzianych problemów, takich jak błędna instalacja, posiadanie aktualnej kopii zapasowej pozwala na szybkie przywrócenie systemu do stanu sprzed instalacji. W branży IT rekomenduje się stosowanie strategii 3-2-1, która polega na posiadaniu trzech kopii danych na dwóch różnych nośnikach, z jedną kopią przechowywaną w innym miejscu, co zapewnia dodatkową warstwę bezpieczeństwa. Regularne wykonywanie kopii zapasowych jest standardem w zarządzaniu danymi, minimalizującym ryzyko ich utraty oraz umożliwiającym szybkie odzyskiwanie po awarii. Ponadto, wiele narzędzi do backupu oferuje zaawansowane opcje, takie jak automatyzacja procesów, co pozwala użytkownikom skupić się na innych zadaniach, wiedząc, że ich dane są zabezpieczone.

Pytanie 27

Protokół SNMP (ang. Simple Network Management Protocol) jest wykorzystywany w modelu TCP/IP na poziomie

A. aplikacji

B. transportowym

C. międzysieciowym

D. dostępu do sieci

Protokół SNMP (Simple Network Management Protocol) działa w warstwie aplikacji modelu TCP/IP, co oznacza, że jest odpowiedzialny za zarządzanie i monitorowanie urządzeń sieciowych w sieci IP. SNMP umożliwia administratorom sieci gromadzenie informacji o stanie i wydajności urządzeń, takich jak routery, przełączniki, serwery i inne komponenty infrastruktury. Dzięki SNMP można zbierać dane o zużyciu zasobów, takich jak pamięć, CPU i przepustowość, co jest kluczowe dla efektywnego zarządzania siecią. Protokół ten wykorzystuje mechanizm zapytań i odpowiedzi, co pozwala na zdalne zarządzanie sieciami i reagowanie na problemy na bieżąco. W praktyce SNMP jest szeroko stosowany w systemach monitorowania, takich jak Nagios, Zabbix czy PRTG, które implementują SNMP, aby uzyskiwać dane o stanie monitorowanych urządzeń. Standardy i dobre praktyki branżowe zalecają korzystanie z SNMPv2c lub SNMPv3, które oferują lepsze zabezpieczenia i funkcje w porównaniu do wcześniejszej wersji SNMP.

Pytanie 28

Linia długa bezstratna to taka linia, dla której

A. pojemność jednostkowa oraz upływność jednostkowa mają wartość zerową

B. indukcyjność jednostkowa oraz pojemność jednostkowa wynoszą zero

C. upływność jednostkowa oraz rezystancja jednostkowa są równe zero

D. pojemność jednostkowa oraz rezystancja jednostkowa są równe zeru

Analizując inne odpowiedzi, można zauważyć, że pojęcia pojemności jednostkowej i indukcyjności jednostkowej nie wpływają bezpośrednio na klasyfikację linii jako bezstratnych. Pojemność jednostkowa dotyczy zdolności linii do gromadzenia ładunku elektrycznego, a indukcyjność jednostkowa odnosi się do zdolności do generowania pola magnetycznego. W rzeczywistości, linie o niskiej rezystancji i upływności mogą również posiadać określone wartości pojemności i indukcyjności, co nie wpływa na ich klasyfikację jako bezstratne. Kolejnym błędnym założeniem jest przekonanie, że niska rezystancja jednostkowa i pojemność jednostkowa mogą w jakiś sposób zastępować brak upływności. Rzeczywistość jest taka, że nawet przy niskiej pojemności, jeśli upływność jest znacząca, straty energii mogą być istotne. Typowym błędem myślowym jest mylenie pojęć związanych z właściwościami elektrycznymi materiałów, co prowadzi do nieporozumień w kontekście projektowania efektywnych systemów przesyłu sygnałów. W standardach branżowych, takich jak normy IEC, podkreśla się znaczenie zrozumienia różnych parametrów elektrycznych w kontekście ich wpływu na efektywność przesyłu sygnałów oraz minimalizację strat, co jest kluczowe w inżynierii telekomunikacyjnej.

Pytanie 29

Ile częstotliwości występuje w tonie generowanym po naciśnięciu klawisza DTMF w telefonie?

A. Trzy.

B. Dwie.

C. Jedna.

D. Cztery.

Odpowiedź, że ton generowany podczas naciśnięcia przycisku klawiatury DTMF aparatu telefonicznego składa się z dwóch częstotliwości, jest prawidłowa. System DTMF, czyli Dual-Tone Multi-Frequency, opiera się na zasadzie generowania dwóch różnych tonów dla każdego przycisku. Każdy przycisk na klawiaturze DTMF przypisany jest do kombinacji dwóch częstotliwości, z których jedna pochodzi z pasma niskich, a druga z pasma wysokich częstotliwości. Przykładowo, przycisk '1' generuje ton składający się z 697 Hz i 1209 Hz. Takie podejście zwiększa odporność na zakłócenia, a także pozwala na bardziej precyzyjne odczytywanie sygnałów w systemach telekomunikacyjnych. Standardy ITU-T, w szczególności standard Q.23, definiują zakresy tych częstotliwości. W praktyce oznacza to, że połączenia telefoniczne oparte na DTMF są bardziej niezawodne i mniej podatne na błędy, co jest kluczowe w aplikacjach takich jak interaktywne systemy odpowiedzi głosowej (IVR). Zrozumienie działania DTMF jest nie tylko istotne dla specjalistów z branży telekomunikacyjnej, ale także dla każdego, kto korzysta z systemów telefonicznych.

Pytanie 30

W celu zabezpieczenia komputerów w sieci lokalnej przed nieautoryzowanym dostępem oraz atakami DoS, konieczne jest zainstalowanie i odpowiednie skonfigurowanie

A. programu antywirusowego

B. zapory ogniowej

C. bloku okienek pop-up

D. filtru antyspamowego

Zainstalowanie i skonfigurowanie zapory ogniowej (firewall) jest kluczowym krokiem w zabezpieczaniu sieci lokalnej przed nieautoryzowanym dostępem oraz atakami typu DoS (Denial of Service). Zapora ogniowa działa jako bariera pomiędzy zaufaną siecią a nieznanym lub potencjalnie niebezpiecznym ruchem, analizując pakiety danych i decydując, które z nich powinny być dopuszczone do dalszego przetwarzania. Praktyczne zastosowanie zapory ogniowej obejmuje zarówno kontrolowanie ruchu przychodzącego, jak i wychodzącego, co pozwala na blokowanie nieautoryzowanych prób dostępu oraz identyfikację potencjalnych zagrożeń. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, wykorzystanie zapór ogniowych w połączeniu z innymi technologiami bezpieczeństwa, takimi jak systemy IDS/IPS (Intrusion Detection/Prevention Systems), pozwala na stworzenie wielowarstwowej architektury zabezpieczeń. Ponadto, zapory ogniowe mogą być konfigurowane do filtrowania ruchu na podstawie adresów IP, portów, a także protokołów, co jeszcze bardziej zwiększa poziom bezpieczeństwa sieci lokalnej. Wspierają one także implementację polityk bezpieczeństwa, które są zgodne z różnymi standardami branżowymi, takimi jak ISO 27001 czy NIST SP 800-53.

Pytanie 31

Jakie polecenie w systemie Windows pozwala na aktywację lub dezaktywację usług systemowych?

A. msconfig.exe

B. secpol.msc

C. sysdm.cpl

D. wscui.cpl

Odpowiedzi sysdm.cpl, secpol.msc i wscui.cpl nie są zbyt trafne w kontekście zarządzania usługami systemowymi. Sysdm.cpl otwiera 'Właściwości systemu', które głównie służą do ustawienia sprzętu i kont użytkowników, a to nie to samo, co zarządzanie usługami. Secpol.msc dotyczy zasad bezpieczeństwa lokalnego i nie ma nic wspólnego z usługami systemowymi. Wykorzystanie tego narzędzia tutaj to całkiem powszechny błąd, bo nie odpowiada na konkretne potrzeby związane z administracją usługami. No i wscui.cpl, to narzędzie od Centrum zabezpieczeń Windows, skupia się tylko na bezpieczeństwie, a nie na włączaniu czy wyłączaniu usług. Widać, że ważne jest zrozumienie, które narzędzia pasują do danej sytuacji, żeby unikać nieporozumień w przyszłości.

Pytanie 32

Który z poniższych adresów może być zastosowany do komunikacji w sieci publicznej?

A. 192.168.200.99

B. 169.254.255.250

C. 172.33.242.1

D. 172.168.254.11

Adres 172.33.242.1 jest poprawnym adresem do użycia w sieci publicznej, ponieważ należy do tzw. klasy B adresów IP, które są przeznaczone do szerokiego zastosowania w internecie. W przeciwieństwie do adresów prywatnych, takich jak 192.168.200.99 czy 172.168.254.11, adresy z zakresu 172.16.0.0 do 172.31.255.255 są zarezerwowane jako prywatne, co oznacza, że nie mogą być routowane w sieci publicznej. Publiczne adresy IP, takie jak 172.33.242.1, umożliwiają komunikację z innymi urządzeniami w Internecie. W praktyce, aby korzystać z zasobów sieci publicznej, takie adresy są niezbędne, szczególnie dla serwerów, które muszą być dostępne dla użytkowników z zewnątrz. Warto również zauważyć, że korzystanie z publicznych adresów IP wiąże się z koniecznością zarządzania bezpieczeństwem, ponieważ są one narażone na ataki z sieci. Standardy takie jak RFC 1918 definiują zasady dotyczące adresowania prywatnego i publicznego, co jest kluczowe w projektowaniu sieci komputerowych i zarządzaniu nimi."

Pytanie 33

Wstrzymanie funkcjonowania łącza abonenckiego, spowodowane znacznym obniżeniem rezystancji pętli abonenckiej, może sugerować

A. zwarcie żył

B. zatrzymanie obu żył

C. uszkodzenie izolacji jednej z żył

D. zatrzymanie jednej z żył

Wybór opcji związanej z przerwą obu żył opiera się na błędnym założeniu, że przerwa w obwodzie zmniejsza rezystancję, co jest niezgodne z zasadami elektrotechniki. Tak naprawdę, przerwa w obu żyłach powoduje, że nie ma sygnału i nie zarejestrujesz żadnego pomiaru. Pomysł z przerwą jednej z żył też nie jest dobry, bo wtedy rezystancja pętli nie zmniejszy się tak bardzo, ale wręcz może wzrosnąć, co oznacza, że coś jest uszkodzone. Uszkodzenie izolacji jednej żyły może wprawdzie prowadzić do spadku rezystancji, ale nie zawsze oznacza zwarcie. Może to wynikać z interakcji z otoczeniem, a nie z bezpośredniego połączenia dwóch żył. Warto zrozumieć, że analizując problemy z pętlą abonencką, kluczowe jest zdiagnozowanie kontekstu, w jakim spadek rezystancji występuje. W przypadku dużego spadku rezystancji, najprawdopodobniej mamy do czynienia z zwarciem, a nie z przerwami czy uszkodzeniami, które mogą zwiększać rezystancję. Dobrze jest trzymać się zasad i regularnie robić pomiary w sieciach telekomunikacyjnych, co pomaga w szybkim wykrywaniu problemów.

Pytanie 34

W trybie skojarzonym sygnalizacja międzycentralowa jest przesyłana

A. w szczelinie informacyjnej tylko na pierwszych czterech bitach

B. w szczelinie informacyjnej tylko na pierwszych dwóch bitach

C. w wydzielonym kanale, który znajduje się w tej samej wiązce co kanały przesyłające informację rozmówną

D. w wydzielonym kanale, który znajduje się w innej wiązce niż kanały przesyłające informacje rozmówną

W przypadku innych odpowiedzi w pytaniu, można zauważyć szereg nieporozumień dotyczących sposobów, w jakie sygnalizacja międzycentralowa może być realizowana. Przykładowo, stwierdzenie, że sygnalizacja jest przekazywana w szczelinie informacyjnej wyłącznie na pierwszych czterech bitach, jest mylne, ponieważ nie uwzględnia odpowiednich standardów przekazywania informacji w telekomunikacji. W rzeczywistości, tylko dwa bity są wykorzystywane do sygnalizacji, a pozostałe bity służą innym celom, takim jak przesyłanie danych użytkowych. Kolejna koncepcja, mówiąca o wydzielonym kanale znajdującym się w innej wiązce niż kanały niosące informacje rozmówną, jest również niepoprawna, ponieważ w rzeczywistości sygnalizacja i dane rozmowne są często przesyłane w tej samej wiązce, co zapewnia efektywną obsługę połączeń. Użycie wydzielonego kanału w oddzielnej wiązce mogłoby prowadzić do nieefektywności w zarządzaniu zasobami i wydłużać czas nawiązywania połączeń, co jest sprzeczne z dobrymi praktykami w telekomunikacji. Warto również zauważyć, że takie podejście może skutkować dodatkowymi opóźnieniami w komunikacji oraz zwiększać złożoność architektury sieci, co negatywnie wpływa na ogólną jakość usług. Dla efektywności sieci kluczowe jest zrozumienie, jak różne elementy sygnalizacji współdziałają, aby zapewnić optymalną komunikację.

Pytanie 35

Standard DDR (ang. Double Data Rate) dla komputerów typu PC jest normą dla

A. zewnętrznych interfejsów

B. pamięci RAM

C. napędów twardych

D. gniazd na płycie głównej

DDR, czyli Double Data Rate, to standard pamięci, który jest jakby sercem każdego komputera. Dzięki niemu dane przesyłają się na dwóch krawędziach sygnału zegarowego, co sprawia, że wszystko działa znacznie szybciej niż w przypadku starszej technologii SDR. Na przykład DDR4 może działać na poziomie 3200 MT/s, co jest naprawdę imponujące, zwłaszcza że zużycie energii jest przy tym mniejsze. To super ważne w dzisiejszych komputerach, które często muszą radzić sobie z dużym obciążeniem. Technologia ta jest stosowana praktycznie wszędzie, w stacjonarnych komputerach, laptopach, a nawet w serwerach, co czyni ja standardem w branży. A pamięci DDR są różne – na przykład DIMM dla pecetów i SO-DIMM dla laptopów. Dlatego warto znać te różnice, bo mogą one mieć spore znaczenie przy budowie czy modernizacji sprzętu.

Pytanie 36

Rodzajem sygnalizacji stosowanej w naturalnych łączach akustycznych, polegającej na przerywaniu obiegu lub w niektórych sytuacjach modyfikowaniu kierunku płynącego w nim prądu, jest sygnalizacja

A. prądem przemiennym w paśmie

B. prądem stałym

C. prądem przemiennym poza pasmem

D. cyfrowa poza szczeliną

Sygnalizacja prądem stałym jest techniką stosowaną w naturalnych łączach akustycznych, która polega na przerywaniu pętli lub zmianie kierunku płynącego prądu. W praktyce oznacza to, że sygnalizacja prądem stałym wykorzystuje stałe napięcie do komunikacji, co pozwala na jednoznaczne i niezawodne przesyłanie informacji. Jest szeroko wykorzystywana w systemach telekomunikacyjnych, gdzie stabilność sygnału jest kluczowa. Przykładem zastosowania sygnalizacji prądem stałym jest wiele systemów alarmowych, w których zmiana stanu obwodu elektrycznego (np. otwarcie drzwi) aktywuje sygnał alarmowy. W kontekście branżowych standardów, sygnalizacja prądem stałym jest zgodna z normami telekomunikacyjnymi, które zapewniają niezawodność i bezpieczeństwo przesyłu informacji. Dodatkowo, w porównaniu do innych metod sygnalizacji, prąd stały minimalizuje ryzyko zakłóceń, co czyni go preferowanym rozwiązaniem w instalacjach wymagających wysokiej efektywności i precyzji.

Pytanie 37

Wskaź na kluczową właściwość protokołów trasowania, które stosują algorytm wektora odległości (ang. distance-vector)?

A. Decyzja dotycząca marszruty opiera się głównie na obciążeniu poszczególnych segmentów.

B. Decyzja dotycząca marszruty zależy od liczby ruterów prowadzących do celu.

C. Rutery przesyłają komunikaty LSA do wszystkich ruterów w danej grupie.

D. Ruter tworzy logiczną strukturę topologii sieci w formie drzewa, w którym on sam jest "korzeniem".

Wybierając trasę w protokołach trasowania, które działają na zasadzie wektora odległości, kluczowe jest to, jak wiele ruterów muszą przejść nasze pakiety, żeby dotrzeć tam, gdzie chcemy. Protokoły, takie jak RIP, korzystają z metryk, które wskazują liczbę przeskoków między źródłem a celem. Każdy ruter ma tablicę routingu, która zawiera najbliższe znane odległości do różnych sieci. Dzięki tym informacjom ruterzy mogą na bieżąco aktualizować swoje tablice, co pozwala im dostosować trasy, gdy coś w sieci się zmienia, na przykład przy awariach lub dodawaniu nowych ruterów. W praktyce, w większych sieciach, wybór trasy na podstawie liczby ruterów ma ogromne znaczenie dla efektywności trasowania, ponieważ pozwala zredukować opóźnienia i poprawia wydajność przesyłu danych. Ruterzy powinni być skonfigurowani tak, żeby regularnie wymieniać informacje o trasach, co wspiera lepszą komunikację w sieci.

Pytanie 38

Jakiego rodzaju kod charakteryzuje się tym, że pary 2-bitowych sekwencji danych są reprezentowane jako jeden z czterech możliwych poziomów amplitudy?

A. NRZ-M

B. CMI

C. 2B1Q

D. Manchester

Wybór odpowiedzi Manchester, CMI lub NRZ-M sugeruje pewne nieporozumienia dotyczące sposobu kodowania i podstawowych zasad transmisji danych. Kod Manchester jest techniką kodowania, która łączy dane binarne z sygnałem zegarowym, co prowadzi do tego, że każdy bit jest reprezentowany przez zmianę stanu sygnału. Z tego powodu, nie koduje on bezpośrednio par bitów jako czterech poziomów amplitudy, co czyni go niewłaściwym w kontekście przedstawionego pytania. Z kolei CMI (Conditional Mark Inversion) to metoda kodowania, która również nie jest zgodna z wymogami pytania, ponieważ skupia się na zachowaniu zrównoważonej liczby zer i jedynek, a nie na kodowaniu par bitów jako kwaternarnych poziomów. Natomiast NRZ-M (Non-Return-to-Zero Mark) stosuje różne poziomy sygnału dla różnych bitów, ale wciąż nie wykorzystuje czterech poziomów amplitudy dla par bitów. Często błędne jest myślenie, że każda metoda kodowania z wykorzystaniem bitów może być stosowana zamiennie, co prowadzi do nieporozumień. Kluczowym elementem w transmisji jest zrozumienie, że różne kodowania są dostosowane do różnych potrzeb i warunków transmisyjnych, a ich efektywność zależy od specyficznych wymagań systemu.

Pytanie 39

W światłowodach jednomodowych sygnał doświadcza dyspersji chromatycznej, która jest wynikiem dwóch zjawisk:

A. dyspersja materiałowa i falowodowa

B. zakłócenia elektromagnetyczne i absorpcja

C. absorpcja i dyspersja modowa

D. dyspersja modowa i falowodowa

Wybór odpowiedzi, która nie bierze pod uwagę dyspersji materiałowej i falowodowej, może wprowadzać zamieszanie co do działania światłowodów. Dyspersja modowa jest ważna dla światłowodów wielomodowych, gdzie różne tryby propagacji wpływają na czas dotarcia sygnałów, ale w przypadku światłowodów jednomodowych nie jest to kluczowe. Zakłócenia elektromagnetyczne i absorpcja też wpływają na jakość sygnału, ale to nie one są głównymi przyczynami dyspersji chromatycznej. Ważne, żeby zrozumieć, że dyspersja chromatyczna wiąże się z różnicą prędkości fal świetlnych w materiałach optycznych i budowie falowodu. Czasami myli się dyspersję z tłumieniem; tłumienie dotyczy strat sygnału przez absorpcję lub rozpraszanie, a dyspersja chodzi o rozmycie sygnału w czasie. Jak się tego nie rozumie, można podjąć złe decyzje projektowe, które wpłyną na wydajność systemów komunikacyjnych. Więc naprawdę warto nauczyć się tych zagadnień, żeby lepiej rozumieć technologię światłowodową.

Pytanie 40

Modulacja, która polega na jednoczesnej zmianie amplitudy oraz fazy sygnału nośnego, gdzie każda modyfikacja fali nośnej koduje czterobitową informację wejściową, definiowana jest jako modulacja

A. PSK

B. FSK

C. QAM

D. ASK

Modulacja QAM, czyli Quadrature Amplitude Modulation, jest techniką, która łączy w sobie zmiany amplitudy oraz fazy sygnału nośnego, co pozwala na efektywne kodowanie informacji. W przypadku QAM, każdy symbol reprezentuje wiele bitów danych. Przykładowo, w standardzie 16-QAM można zakodować 4 bity na jeden symbol, co znacząco zwiększa wydajność transmisji. QAM znajduje szerokie zastosowanie w systemach komunikacji cyfrowej, takich jak sieci bezprzewodowe (np. Wi-Fi), modemy kablowe oraz w telekomunikacji. Dzięki swojej efektywności w wykorzystaniu pasma, QAM stała się jedną z kluczowych technik w nowoczesnej transmisji danych, umożliwiając przesyłanie informacji w warunkach o wysokim poziomie zakłóceń i ograniczonej przepustowości. Z perspektywy standardów branżowych, QAM jest zgodna z wymaganiami takich organizacji jak IEEE, co czyni ją nie tylko popularną, ale i uznaną metodą w komunikacji cyfrowej.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej