Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
Data rozpoczęcia: 1 kwietnia 2025 12:03
Data zakończenia: 1 kwietnia 2025 12:19

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Korzystając z przedstawionego normatywu surowcowego należy sporządzić

Normatyw surowcowy
Surowiec	Jednostka miary	Ilość
ziemniaki	kg	1,75
jaja	szt	2
mąka ziemniaczana	kg	0,38
sól	kg	do smaku

A. kluski śląskie.

B. knedle.

C. kopytka.

D. leniwe pierogi.

Wybór odpowiedzi związanych z kopytkami, knedlami czy leniwymi pierogami wynika z powszechnych nieporozumień dotyczących składników i metod ich przygotowania. Kopytka to danie, które różni się od klusek śląskich pod względem proporcji składników. Zazwyczaj są one przygotowywane z ugotowanych ziemniaków oraz mąki pszennej, co wpływa na inną konsystencję i smak. Knedle z kolei, to danie, które w wielu regionalnych wersjach zawiera farsz, co jest całkowicie sprzeczne z prostą formą klusek śląskich. Leniwe pierogi to kolejny przykład, w którym kluczowym składnikiem jest twaróg, a nie ziemniaki w dominującej roli. Takie różnice merytoryczne nie tylko prowadzą do poważnych błędów w przygotowaniu potraw, ale także mogą skutkować niezadowoleniem gości z efektywności kulinarnej. Przygotowując różnorodne dania, ważne jest zrozumienie, że każdy przepis opiera się na ściśle określonych zasadach dotyczących składników. Stosowanie niewłaściwych proporcji czy niewłaściwych surowców często prowadzi do nieudanych efektów. Dlatego tak istotne jest przestrzeganie normatywów surowcowych oraz znajomość charakterystyki dań, które chcemy przygotować.

Pytanie 2

Po wyjęciu z zaprawy oczyść wołowinę z warzyw, wypełnij przyprawioną, pokrojoną w cienkie paski słoniną, układając je w rzędach jak na szachownicy. Posól tuż przed obróbką cieplną. Jaką potrawę należy przygotować na podstawie tego przepisu?

A. Zrazy

B. Wołowinę po angielsku

C. Pieczeń na dziko

D. Sztufadę

Odpowiedzi takie jak pieczeń na dziko, zrazy czy wołowina po angielsku nie są zgodne z opisanym w przepisie procesem przygotowania. Pieczeń na dziko zazwyczaj wiąże się z marynowaniem mięsa przez dłuższy czas oraz pieczeniem go w całości, a nie z duszeniem. W przypadku zrazów, które są cienko pokrojonymi kawałkami mięsa zawijanymi z nadzieniem, proces szpikowania nie jest typowy dla tej potrawy, co może prowadzić do mylnego zrozumienia jej charakterystyki. Wołowina po angielsku natomiast oznacza sposób przygotowania, który często polega na smażeniu lub pieczeniu w wysokich temperaturach, co stoi w sprzeczności z techniką duszenia opisaną w przepisie. W kontekście kulinarnym, każde z tych podejść wymaga odmiennych metod obróbki i jest związane z innymi składnikami. Kluczowe jest zrozumienie technik kulinarnych oraz ich zależności od rodzaju potrawy, aby uniknąć pomyłek i nieprawidłowych przygotowań. Właściwe rozpoznawanie technik kulinarnych oraz ich zastosowania w praktyce jest niezbędne dla każdego kucharza, aby móc skutecznie realizować przepisy i tworzyć smaczne dania.

Pytanie 3

Jaką fizyczną metodę stosuje się do konserwacji żywności?

A. fermentacja

B. solenie

C. pasteryzacja

D. dymienie

Kiszenie, wędzenie i peklowanie to metody utrwalania żywności, które opierają się na innych zasadach chemicznych i biologicznych niż pasteryzacja. Kiszenie to proces fermentacji, w którym naturalne bakterie kwasu mlekowego przekształcają cukry zawarte w warzywach w kwas mlekowy. Choć skutkuje to zwiększeniem trwałości żywności, jest to proces biologiczny, a nie fizyczny. Wędzenie, z kolei, polega na poddawaniu żywności działaniu dymu z palonego drewna, co nie tylko nadaje charakterystyczny smak, ale również działa antybakteryjnie dzięki substancjom chemicznym zawartym w dymie. Peklowanie to proces, w którym mięso poddawane jest działaniu soli oraz często azotanów, co pozwala na konserwację produktów mięsnych, ale jest również metodą chemiczną. Wartościowe jest zrozumienie, że metody te, mimo że skuteczne, nie eliminują drobnoustrojów w ten sam sposób jak pasteryzacja, co czyni pasteryzację skuteczniejszą w zapewnieniu mikrobiologicznego bezpieczeństwa żywności. Efektywnie zrozumiane, różnice między tymi metodami pomagają w dokonywaniu świadomych wyborów w zakresie bezpieczeństwa i jakości żywności.

Pytanie 4

Czym są dipy?

A. słodkie sosy do deserów.

B. sosy do podawania z warzywami

C. napoje na bazie owoców.

D. zupy z dodatkiem przypraw.

Dipy to sosy, które są często stosowane do podawania z surowymi lub gotowanymi warzywami. Ich celem jest wzbogacenie smaku warzyw oraz stworzenie atrakcyjnej przekąski, która zachęca do ich spożywania. Dipy mogą mieć różnorodne składniki, w tym jogurty, majonez, śmietanę, a także różne zioła i przyprawy, co pozwala na uzyskanie szerokiego wachlarza smaków. Przykładowo, dip na bazie jogurtu greckiego z dodatkiem czosnku i koperku świetnie komponuje się z marchewką, papryką czy ogórkiem. Stosowanie dipów w diecie ma również zalety zdrowotne – zachęcają do jedzenia warzyw, które są bogate w witaminy, minerały i błonnik. W kontekście kulinarnym, dipy stanowią istotny element wielu potraw, w tym dań na zimno, czy jako element cateringu na przyjęciach. Warto zauważyć, że dipy są zgodne z trendami zdrowego żywienia, które promują spożycie większej ilości warzyw. W związku z tym, wprowadzenie dipów do codziennej diety może być korzystne dla zdrowia.

Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

Siekaną polędwicę wołową, która ma być użyta do befsztyku tatarskiego, powinno się przechowywać w warunkach chłodniczych maksymalnie

A. 2 godziny

B. 2 dni

C. 8 godzin

D. 1 dzień

Przechowywanie siekanej polędwicy wołowej jako surowego mięsa ma swoje specyficzne wymagania, które są często mylone. Odpowiedzi sugerujące, że polędwicę można przechowywać przez jeden dzień, osiem godzin lub dwa dni, są niezgodne z zasadami bezpieczeństwa żywności. Surowe mięso, niezależnie od jego rodzaju, jest szczególnie podatne na kontaminację bakteryjną po upływie krótkiego czasu w temperaturze pokojowej. Temperatura pokojowa sprzyja rozwojowi bakterii, a po dwóch godzinach mięso zaczyna stawać się niebezpieczne do spożycia. Przykład błędnego myślenia to założenie, że mięso, które wygląda i pachnie dobrze, jest bezpieczne do spożycia. Takie podejście ignoruje fakt, że wiele patogenów nie wpływa na wygląd czy zapach żywności, a ich obecność może być niebezpieczna dla zdrowia. Przepisy dotyczące przechowywania żywności, w tym te oparte na HACCP, jednoznacznie wskazują na konieczność szybkiego spożycia surowego mięsa lub jego przechowywania w odpowiednio niskich temperaturach do momentu jego obróbki. Dlatego istotne jest, aby stosować się do zasad dotyczących czasu przechowywania surowych produktów mięsnych, co ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia bezpieczeństwa konsumentów.

Pytanie 8

Zatkany komin w kuchni z instalacją gazową stwarza ryzyko zatrucia dla pracujących tam kucharzy

A. czadem

B. aflatoksyną

C. pestycydem

D. oktanem

Odpowiedź czadem jest prawidłowa, ponieważ niedrożny przewód kominowy w kuchni z instalacją gazową może prowadzić do gromadzenia się tlenku węgla, który jest bezbarwnym i bezwonnym gazem. Tlenek węgla powstaje podczas niepełnego spalania gazu, co może mieć miejsce w przypadku, gdy przewód kominowy jest zablokowany i nie odprowadza spalin. W takich warunkach kucharze i personel pracujący w kuchni narażeni są na ryzyko zatrucia, które może być poważne, a w skrajnych przypadkach prowadzić do śmierci. Zgodnie z normami bezpieczeństwa, takie jak Polska Norma PN-EN 15004-1, instalacje gazowe muszą być odpowiednio wentylowane i wyposażone w sprawne przewody kominowe, aby zapewnić bezpieczne warunki pracy. Regularne przeglądy techniczne i czyszczenie przewodów kominowych są kluczowe dla zapewnienia ich prawidłowego funkcjonowania oraz minimalizacji ryzyka zatrucia czadem.

Pytanie 9

Zylc, prażnica, pieczony śledź oraz pierśniki są charakterystyczne dla kuchni

A. podhalańskiej

B. kaszubskiej

C. wielkopolskiej

D. mazowieckiej

Odpowiedź 'kaszubskiej' jest całkiem trafna. Zylc, prażnica, śledź pieczony i pierśniki to dania, które naprawdę pasują do kuchni kaszubskiej. Kaszuby mają długą i bogatą tradycję kulinarną, gdzie świeże ryby, dziczyzna i lokalne składniki odgrywają dużą rolę. Zylc to coś w rodzaju pasztetu, typowe dla kaszubów i często jedzone na zimno. A prażnica? To rybne danie, które często przygotowuje się na świeżym powietrzu, co świetnie oddaje klimat tej kuchni. Śledź pieczony to często spotykana potrawa na różne okazje, zwłaszcza podczas świąt. A te pierśniki, to placki, które można robić na różne sposoby, często nadziewane owocami czy serem – i są super popularne jako deser. Ważne jest, żeby pamiętać o tradycjach regionalnych, bo dzięki temu możemy zachować lokalne smaki, które są teraz też na fali w gastronomii.

Pytanie 10

Który typ przetworów owocowych uzyskuje się poprzez konserwację surowca techniką zagęszczania?

A. Powidła

B. Galaretki

C. Syropy

D. Dżemy

Syropy, dżemy i galaretki to różne rodzaje przetworów owocowych, które są produkowane w odmienny sposób niż powidła. Syropy to płynne przetwory, które powstają poprzez rozpuszczenie cukru w soku owocowym lub poprzez macerację owoców z dodatkiem syropu cukrowego. Proces ten nie polega na zagęszczaniu surowca w taki sposób, jaki ma miejsce w przypadku powideł. Ponadto, powidła charakteryzują się dużą zawartością owoców i wysoką gęstością, co czyni je odmiennymi od syropów, które są znacznie rzadsze. Dżemy, z kolei, są przetworem, w którym owoce są gotowane z cukrem oraz pektynami, co nadaje im charakterystyczną konsystencję i ułatwia ich rozprowadzenie. Galaretki są przetworami, które zawierają sok owocowy oraz substancje żelujące, takie jak pektyny lub żelatyna, co sprawia, że mają one zupełnie inną strukturę niż powidła. Te różnice w metodzie produkcji i właściwościach końcowego produktu często prowadzą do mylnego rozumienia tych przetworów. Warto zatem zwracać uwagę na skład i proces produkcji, aby móc prawidłowo klasyfikować różne rodzaje przetworów owocowych.

Pytanie 11

Wymień funkcjonalne i ekonomiczne wyposażenie pokoju w motelu?

A. Łóżko, fotel, stolik, szafa, komoda, biurko, sejf, TV

B. Łóżko, krzesło, stolik, wieszak, TV

C. Łóżko, fotel, barek, komoda, stolik, szafka nocna, szafa, TV

D. Łóżko, fotel, stolik, szafka nocna, lampka nocna, szafa, TV

W analizie nieprawidłowych odpowiedzi ważne jest zrozumienie, że funkcjonalne wyposażenie pokoju motelowego powinno przede wszystkim odpowiadać potrzebom gości oraz standardom branżowym. Odpowiedzi, które nie uwzględniają lampki nocnej oraz stolika nocnego, nie spełniają podstawowych wymagań komfortu. Brak lampki nocnej ogranicza możliwość wygodnego czytania czy korzystania z telefonu w nocy, co jest kluczowe dla wielu gości. Również nieobecność szafy w niektórych odpowiedziach jest dużym niedopatrzeniem, ponieważ goście potrzebują miejsca na przechowanie ubrań i innych rzeczy osobistych, co wpływa na ich poczucie komfortu i prywatności. W przypadku odpowiedzi, które wskazują na komodę i biurko, warto zauważyć, że te elementy nie są zawsze wymagane w standardowych pokojach motelowych, gdzie priorytetem jest prostota i funkcjonalność. Przytłoczenie pokoju zbyt dużą ilością mebli może prowadzić do poczucia zagracenia, co jest niepożądane. Właściwe wyposażenie powinno więc być dostosowane do oczekiwań grupy docelowej oraz lokalizacji motelu, a także przestrzegać zasad ergonomii. Takie podejście pomaga w tworzeniu przyjaznej atmosfery, co jest kluczowe dla udanego pobytu gości.

Pytanie 12

Korzystając z przedstawionego normatywu surowcowego, oblicz, ile porcji potrawy należy sporządzić z 1,2 kg kiełbasy.

Pyzy z mięsem
Normatyw surowcowy na 5 porcji
Nazwa surowca	Ilość [g]
Ziemniaki	2000
Mąka pszenna	120
Słonina	80
Kiełbasa	300
Sól, pieprz	do smaku

A. 40 porcji.

B. 20 porcji.

C. 16 porcji.

D. 25 porcji.

Odpowiedź 20 porcji jest prawidłowa, ponieważ opiera się na dokładnym zastosowaniu normatywu surowcowego. Zgodnie z tym normatywem, na 5 porcji potrawy potrzebujemy 300 g kiełbasy. Przekształcając jednostki, 1,2 kg kiełbasy to 1200 g. Aby obliczyć, ile porcji można przygotować z posiadanej ilości kiełbasy, dzielimy 1200 g przez 300 g. Wynik to 4, co oznacza, że możemy przygotować 4 razy więcej porcji niż w normatywie. Zatem 4 razy 5 porcji daje nam 20 porcji. Tego typu obliczenia są kluczowe w gastronomii, gdzie precyzyjne określenie ilości składników pozwala na efektywne zarządzanie zasobami oraz minimalizację strat. W praktyce, takie umiejętności są niezbędne do zapewnienia stałej jakości potraw oraz utrzymania rentowności lokalu. Właściwe wykorzystanie normatywów surowcowych jest również zgodne z najlepszymi praktykami w branży, co zwiększa konkurencyjność i satysfakcję klientów.

Pytanie 13

Aby przygotować 30 porcji kotletów panierowanych, które składają się z 800 g filetów drobiowych na 5 porcji, 2 jaj (100 g), 50 g mąki oraz 120 g bułki tartej, ile składników należy użyć:

A. 4800 g filetów, 12 jaj, 300 g mąki, 720 g bułki tartej

B. 7200 g filetów, 18 jaj, 450 g mąki, 1080 g bułki tartej

C. 5500 g filetów, 10 jaj, 200 g mąki, 400 g bułki tartej

D. 2400 g filetów, 6 jaj, 150 g mąki, 360 g bułki tartej

Widzisz, w odpowiedziach, które są błędne, jest sporo pomyłek w tych obliczeniach. Wiele osób zapomina, jak ważne są proporcje przy gotowaniu. Na przykład, jeśli ktoś podaje za mało drobiu, jajek czy mąki, to się widać, że nie rozumie, jak działa skalowanie przepisów. W kuchni, zwłaszcza przy większych porcjach, trzeba pamiętać o proporcjach, bo inaczej potrawa może się nie udać, a smak będzie nie taki jak trzeba. Z drugiej strony, jak ktoś podaje za dużo składników, to robi się marnotrawstwo i niepotrzebne koszty. Co więcej, planując posiłki dla większej liczby osób, warto też pamiętać o bezpieczeństwie jedzenia i standardach sanitarno-epidemiologicznych. To wszystko jest naprawdę ważne, żeby dobrze funkcjonować w gastronomii.

Pytanie 14

Leczo to tradycyjna potrawa z Węgier. Kluczowe składniki to cebula, pomidory oraz

A. jaja

B. ziemniaki

C. mięso

D. papryka

Wybór składników w leczo jest kluczowy dla jego autentycznego smaku, a pomimo że niektóre z wymienionych opcji mogą być używane w innych potrawach, nie są one odpowiednie w kontekście leczo. Jaja, mimo że są popularnym składnikiem w wielu kuchniach, nie pasują do charakterystyki leczo, które jest potrawą jednogarnkową skupiającą się na warzywach i mięsie. Ziemniaki również nie są tradycyjnym składnikiem leczo, chociaż można je dodać dla zwiększenia sytości, jednak podstawowy przepis tego nie zakłada. Mięso, chociaż może być używane w leczo, nie jest jego podstawowym składnikiem - potrawa może być przygotowywana w wersji wegetariańskiej oraz z różnymi rodzajami mięsa, jednak to papryka nadaje jej charakterystyczny smak. Błędem jest myślenie, że leczo można zdefiniować bez uwzględnienia papryki, która jest kluczowym elementem tego dania. Często błędne wnioski wynikają z nieznajomości tradycyjnych przepisów oraz różnorodności kuchni węgierskiej, gdzie papryka zajmuje centralne miejsce. Zrozumienie podstaw kuchni regionalnych i ich składników jest istotne w kontekście nauki gotowania oraz przygotowywania potraw zgodnych z ich kulturowym dziedzictwem.

Pytanie 15

Który zestaw cech jest charakterystyczny dla śmietanki?

Zestaw cech	Barwa	Smak	Konsystencja	Zawartość tłuszczu w %
I	biała	kwaśny, orzeźwiający	płynna, gęsta	0 ÷ 4
II	kremowa	słodki	płynna	12 ÷ 36
III	kremowa	lekko kwaśny	gęsta, zawiesista	12 ÷ 20
IV	biała	łagodnie kwaśny	galaretowata	10 ÷ 20

A. III

B. I

C. II

D. IV

Śmietanka to produkt mleczny, który wyróżnia się specyficznymi cechami organoleptycznymi, takimi jak kremowa barwa, słodki smak oraz płynna konsystencja. Zawartość tłuszczu w śmietance waha się od 12 do 36%, co czyni ją idealnym składnikiem do wielu zastosowań kulinarnych. Śmietanka jest często wykorzystywana w cukiernictwie, do przygotowywania sosów, zup oraz jako dodatek do deserów. Przykładowo, w przemyśle gastronomicznym, śmietanka 36% jest niezastąpiona w przygotowaniu bitej śmietany, a także w potrawach wymagających emulsji. Warto również zauważyć, że śmietanka podlega różnym standardom jakościowym, które regulują jej skład oraz proces produkcji, co ma znaczenie dla zachowania jej właściwości sensorycznych i zdrowotnych. Znajomość tych cech jest kluczowa dla profesjonalistów w branży gastronomicznej oraz mleczarskiej, aby mogli świadomie wybierać odpowiednie produkty w zależności od zastosowania.

Pytanie 16

Jakie mięso wykorzystuje się do przygotowania befsztyku po angielsku?

A. z polędwicy wołowej

B. z mostka cielęcego

C. z rostbefu

D. z combru

Polędwica wołowa to prawdziwy hit, jeśli mówimy o befsztykach! Jest super delikatna i soczysta, co sprawia, że idealnie nadaje się do tego dania. To mięsień, który nie pracuje zbyt intensywnie, dlatego ma mało tkanki łącznej i tłuszczu, co przekłada się na to, że po prostu rozpływa się w ustach. Można ją przygotować na różne sposoby, najczęściej grillując, smażąc na patelni albo piekąc w piekarniku. Kluczowa jest wysoka temperatura, bo wtedy befsztyk zyskuje chrupiącą skórkę, a wnętrze pozostaje soczyste. Warto mieć na uwadze, że polędwica to ulubienica wielu szefów kuchni, bo można ją podać na wiele różnych sposobów – od klasycznego z ziemniakami i warzywami, po bardziej wyszukane dania z sosami. Naprawdę warto postawić na jakość mięsa, zwłaszcza przy daniach mięsnych, bo to robi różnicę!

Pytanie 17

Zachowywanie mięsa w solance z wody, soli, cukru, saletry i przypraw to

A. tablerowanie

B. bejcowanie

C. peklowanie

D. macerowanie

Tablerowanie, bejcowanie oraz macerowanie to procesy związane z obróbką żywności, ale każdy z nich ma zupełnie inny cel i zastosowanie. Tablerowanie jest techniką stosowaną w produkcji cukierków i polega na pokrywaniu ich warstwą cukru, co ma na celu nadanie atrakcyjnego wyglądu oraz chrupkości. Nie ma to jednak związku z konserwacją mięsa ani jego długotrwałym przechowywaniem. Bejcowanie to proces, który najczęściej odnosi się do ryb i polega na ich marynowaniu w mieszankach przypraw i kwasów, co ma na celu poprawę smaku i tekstury, ale nie służy konserwacji na dłuższą metę. Macerowanie natomiast dotyczy namaczania owoców lub warzyw w płynach, takich jak alkohol lub syrop, aby uwydatnić ich smak, co jest zupełnie innym procesem w porównaniu do peklowania. Brak zrozumienia różnic pomiędzy tymi technikami może prowadzić do błędnych wniosków i nieefektywnych praktyk kulinarnych. Właściwe stosowanie terminologii jest kluczowe dla efektywności obróbki żywności oraz dla bezpieczeństwa konsumentów, co powinno być priorytetem w każdej kuchni, profesjonalnej czy domowej.

Pytanie 18

Wzrost objętości fasoli podczas namaczania w wodzie jest rezultatem zjawiska

A. ekstrakcji

B. koagulacji

C. kleikowania

D. osmozy

Koagulacja jest procesem, w którym cząsteczki białek łączą się w większe struktury, co nie ma związku z pęcznieniem fasoli w wyniku moczenia. W kontekście fasoli, koagulacja nie występuje, ponieważ nie jest to proces, który zachodzi w obecności wody. Ekstrakcja dotyczy wydobywania substancji z jednego medium do drugiego, jednak w przypadku moczenia fasoli nie mamy do czynienia z wydobywaniem jakichkolwiek składników ze ziarna do wody. Zjawisko kleikowania odnosi się do procesu, w którym skrobia w produkcie spożywczym pęcznieje i żeluje pod wpływem ciepła, co również nie ma zastosowania w kontekście moczenia na zimno. W praktyce, osoby mogą mylnie uważać, że te procesy są ze sobą powiązane, co prowadzi do nieporozumień. Zrozumienie różnicy między osmozą a innymi procesami fizycznymi i chemicznymi jest kluczowe w naukach o żywności i technologii kulinarnej. Właściwe zrozumienie procesów związanych z moczeniem może znacząco wpłynąć na jakość przygotowywanych potraw oraz na ich wartość odżywczą, co jest istotne w kontekście zdrowego żywienia.

Pytanie 19

Którego surowca brakuje w normatywie wykonania pierogów ruskich?

Surowce i półprodukty	Normatyw na 5 porcji
Mąka pszenna	400 g
Woda	130 cm³
Ziemniaki	700 g
?	200 g
Smalec	60g
Cebula	80 g
Sól, pieprz	do smaku

A. Boczek.

B. Ser biały.

C. Mleko.

D. Cukier puder.

Ser biały jest kluczowym składnikiem farszu w pierogach ruskich, który nadaje im charakterystyczny smak i kremową konsystencję. Pierogi ruskie, będące tradycyjnym polskim daniem, składają się głównie z ziemniaków i sera białego, co zostało potwierdzone w literaturze kulinarnej. W procesie przygotowania pierogów, ser biały ma fundamentalne znaczenie, ponieważ nie tylko dostarcza białka, ale także wpływa na teksturę farszu, nadając mu odpowiednią wilgotność i smak. Warto podkreślić, że w przepisach na pierogi ruskie typowo nie występują takie składniki jak boczek, mleko czy cukier puder, które mogą wprowadzać niepożądane smaki i zmieniać charakter potrawy. Dobrą praktyką w kulinariach jest stosowanie składników autentycznych dla danego dania, co pozwala zachować jego tradycyjny charakter. Dlatego brak sera białego w normatywie wykonania pierogów ruskich jest istotny i powinien być brany pod uwagę w każdym przepisie, aby otrzymać pierogi o odpowiedniej jakości.

Pytanie 20

Jaką dietę powinno się zalecić osobie po hospitalizacji z powodu wirusowego zapalenia wątroby?

A. Wysokobiałkową

B. Niskokaloryczną

C. Niskowęglowodanową

D. Niskobiałkową

Zalecenia dotyczące diety po wirusowym zapaleniu wątroby powinny opierać się na zrozumieniu funkcji i potrzeb organizmu w okresie rekonwalescencji. Niskobiałkowa dieta, która jest często stosowana w niektórych schorzeniach nerek, może prowadzić do niedoboru białka, co w przypadku pacjentów po zakażeniach wirusowych jest niewłaściwe. Niedostateczna podaż białka może osłabić zdolność organizmu do regeneracji i odbudowy uszkodzonych tkanek wątroby. Z kolei niskokaloryczna dieta, mimo że może wydawać się korzystna w kontekście kontroli wagi, w rzeczywistości może nie dostarczyć wystarczających składników odżywczych potrzebnych do zdrowienia. Osoby po wirusowym zapaleniu wątroby często potrzebują odpowiednich kalorii, aby wspierać procesy metaboliczne. Niskowęglowodanowe podejście może prowadzić do ograniczenia energii, co jest szczególnie niekorzystne w przypadku osób, które doświadczają osłabienia po chorobie. Właściwe odżywianie powinno być zatem zrównoważone, biorąc pod uwagę wszystkie makroskładniki, a białko powinno odgrywać kluczową rolę w diecie osób po tak poważnych schorzeniach.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 22

Galaretę wieprzową powinno się przygotować

A. ucha. z golonki, nóżek, głowizny

B. z golonki, boczku, szynki

C. z łopatki, nóżek, szynki

D. z łopatki, podgardla

Odpowiedzi, które nie uwzględniają ucha, golonki, nóżek i głowizny, nie są w pełni właściwe, ponieważ ignorują kluczowy składnik, jakim jest kolagen, który jest niezbędny do uzyskania odpowiedniej konsystencji galarety. Golonka i szynka, choć również zawierają pewne ilości kolagenu, nie są tak bogate w ten składnik jak ucho i nóżki. Użycie łopatki czy boczku, jak w innych odpowiedziach, prowadzi do mniej żelatynowej konsystencji, co w efekcie przekłada się na mniej satysfakcjonujące doświadczenie kulinarne. W praktyce kulinarnej często popełnia się błąd polegający na wyborze mięsa, które nie jest odpowiednie dla danego przepisu. W przypadku galarety wieprzowej, kluczowe jest zrozumienie, że do jej przygotowania najlepiej nadają się części zwierzęcia, które mają dużą zawartość tkanki łącznej, a nie te, które są bardziej delikatne. Ponadto, wybór niewłaściwych składników może prowadzić do galarety o nieodpowiedniej fakturze, co wpływa na jej przyjemność spożycia. Dlatego ważne jest, aby przy tworzeniu potrawy korzystać ze sprawdzonych przepisów oraz dobrych praktyk kulinarnych, które opierają się na wiedzy o komponentach mięsnych i ich właściwościach.

Pytanie 23

W restauracji miejsce dla kelnerów powinno znajdować się pomiędzy

A. przygotowalnią, salą dla gości i zmywalnią naczyń.

B. zmywalnią naczyń kuchennych oraz salą dla gości.

C. kuchnią, przygotowalnią oraz salą dla gości.

D. salą dla gości, zmywalnią naczyń stołowych i kuchnią.

Odpowiedź wskazująca, że rozdzielnia kelnerska powinna znajdować się pomiędzy salą konsumencką, zmywalnią naczyń stołowych i kuchnią, jest prawidłowa z kilku powodów. Rozdzielnia kelnerska pełni kluczową rolę w organizacji pracy w zakładzie gastronomicznym, służąc jako miejsce, gdzie kelnerzy mogą odbierać zamówienia, przygotowywać je do serwisu i przekazywać na stół. Umiejscowienie jej pomiędzy tymi trzema strefami pozwala na efektywną komunikację oraz szybkie dostarczanie potraw do gości. Przykładowo, gdy kelnerzy mogą łatwo przechodzić pomiędzy kuchnią a salą konsumencką, zmniejsza to czas oczekiwania na serwis, co jest kluczowe dla satysfakcji klientów. Dobre praktyki wskazują, że rozdzielnia powinna być zlokalizowana w taki sposób, aby minimalizować ruch w obszarze sali konsumenckiej, co pozwala na zachowanie komfortu gości. Dodatkowo, umiejscowienie jej w pobliżu zmywalni naczyń stołowych ułatwia zarządzanie naczyniami używanymi podczas serwisu, co przyczynia się do sprawniejszego funkcjonowania restauracji i efektywności pracy personelu.

Pytanie 24

Jakiego rodzaju ciasto potrzebuje wcześniejszego przygotowania zarówno ciasta bazowego, jak i ciasta maślanego?

A. Parzone

B. Francuskie

C. Półfrancuskie

D. Zbijane

Ciasto francuskie to jeden z najbardziej zaawansowanych rodzajów ciasta, które wymaga przygotowania zarówno ciasta podstawowego, jak i ciasta maślanego. Ciasto podstawowe, czyli ciasto drożdżowe, jest podstawą wielu wypieków, a ciasto maślane, które powstaje poprzez wielokrotne wałkowanie i składanie masła z mąką, nadaje ciastu francuskiemu charakterystyczną, warstwową strukturę. W procesie przygotowania ciasta francuskiego kluczowe jest zachowanie odpowiednich proporcji składników, aby uzyskać idealną konsystencję. Przykładem zastosowania ciasta francuskiego są klasyczne słodkie wypieki, takie jak croissanty oraz różne tarty. Standardy branżowe w cukiernictwie zalecają używanie masła o wysokiej zawartości tłuszczu, które lepiej się topnieje i pozwala na uzyskanie wyraźnych warstw. Wiedza na temat technik wałkowania i składania ciasta jest niezwykle ważna, aby uzyskać odpowiednią teksturę i smak, co czyni ciasto francuskie jednym z najbardziej pożądanych w branży cukierniczej.

Pytanie 25

Która substancja wprowadzona do żywności pełni rolę konserwanta?

A. Aspartam

B. Glutaminian sodu

C. Benzoesan sodu

D. Lecytyna

Benzoesan sodu to sól sodowa kwasu benzoesowego, uznawana za skuteczny środek konserwujący stosowany w przemyśle spożywczym. Jego główną funkcją jest zapobieganie rozwojowi drobnoustrojów, w tym bakterii i pleśni, co pozwala na wydłużenie trwałości produktów spożywczych. Benzoesan sodu działa najlepiej w środowisku kwaśnym, dlatego często stosuje się go w napojach gazowanych, dżemach, sokach owocowych oraz konserwach. Zgodnie z regulacjami Unii Europejskiej, jego użycie jest ściśle kontrolowane, a maksymalne dopuszczalne stężenie wynosi 0,1 g na litr. W praktyce, dodawanie benzoesanu sodu do żywności jest zgodne z zasadami HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points), co zapewnia bezpieczeństwo i jakość produktów. Warto również zauważyć, że nadmierne spożycie benzoesanu sodu może prowadzić do reakcji alergicznych u niektórych osób, dlatego świadomość jego obecności w żywności jest kluczowa dla konsumentów.

Pytanie 26

Jaką wartość brutto ma cena gastronomiczna jednej porcji wina o objętości 100 ml, jeśli koszt zakupu butelki wina o pojemności 0,7 l wynosi 14 zł, marża gastronomiczna to 50%, a podatek VAT to 23%?

A. 3,69 zł

B. 3,07 zł

C. 21,48 zł

D. 25,83 zł

Cena gastronomiczna brutto jednej porcji wina w ilości 100 ml wynosi 3,69 zł. Aby obliczyć tę wartość, należy najpierw ustalić cenę zakupu butelki wina o pojemności 0,7 l, która wynosi 14 zł. Z tej butelki otrzymujemy 7 porcji po 100 ml każda (0,7 l = 700 ml, a 700 ml / 100 ml = 7). Cena zakupu jednej porcji wynosi zatem 14 zł / 7 = 2 zł. Następnie przystępujemy do obliczenia marży gastronomicznej. Przy marży wynoszącej 50%, cena porcji z marżą wynosi 2 zł + 50% z 2 zł, co daje 2 zł + 1 zł = 3 zł. Na koniec uwzględniamy podatek VAT, który w tym przypadku wynosi 23%. Obliczamy zatem: 3 zł + 23% z 3 zł = 3 zł + 0,69 zł = 3,69 zł. To pokazuje, jak ważne jest uwzględnianie wszystkich czynników, takich jak koszty zakupu, marża oraz podatki, które wpływają na finalną cenę gastronomiczną. W praktyce, zrozumienie tych obliczeń pozwala restauratorom prawidłowo ustalać ceny, co jest kluczowe dla rentowności lokalu.

Pytanie 27

Narodowy napój orzeźwiający Rosji, przygotowywany z chleba żytniego z dodatkiem drożdży oraz cukru to

A. orszada

B. kwas chlebowy

C. podpiwek

D. poncz

Kwas chlebowy jest tradycyjnym rosyjskim napojem orzeźwiającym wytwarzanym głównie z żytniego chleba, którego produkcja polega na fermentacji z użyciem drożdży i cukru. W procesie tym, enzymy zawarte w chlebie przekształcają skrobię w cukry, które są następnie fermentowane przez drożdże, co prowadzi do powstania alkoholu i dwutlenku węgla. Kwas chlebowy ma lekko musujący charakter oraz specyficzny, kwaskowaty smak, który czyni go wyjątkowym napojem. Może być stosowany jako dodatek do potraw, zwłaszcza w tradycyjnej kuchni rosyjskiej, lub jako orzeźwiający napój na gorące dni. Jego korzenie sięgają czasów starożytnych, a w wielu regionach Rosji jest uznawany za napój narodowy, często podawany w domach lub na festynach. Pod względem wartości odżywczych, kwas chlebowy jest źródłem probiotyków, co przyczynia się do poprawy zdrowia jelit oraz wspomaga procesy trawienne, co jest zgodne z aktualnymi trendami zdrowotnymi i dietetycznymi.

Pytanie 28

Białe wino nie powinno być serwowane z

A. rybami

B. dziczyzną

C. cielęciną

D. szparagami

Białe wino jest często podawane z daniami rybnymi, szparagami i cielęciną, ponieważ ich delikatne smaki harmonizują z kwasowością i świeżością białego wina. Białe wina, szczególnie te wytrawne, takie jak Sauvignon Blanc czy Chardonnay, doskonale współgrają z rybami, podkreślając ich naturalny smak oraz aromaty. Szparagi, które mają unikalny, lekko gorzkawy smak, również zyskują na połączeniu z białym winem, które potrafi zharmonizować ich charakter. Natomiast cielęcina, będąca mięsem o subtelnym smaku, zyskuje na elegancji w połączeniu z lekkimi, owocowymi białymi winami. Z kolei dziczyzna, na ogół mocniejsza w smaku, wymaga bardziej wyrazistych win czerwonych, które lepiej podkreślają jej intensywność oraz pełnię smaku. Dlatego podawanie białego wina do dziczyzny jest niezalecane, jako że nie harmonizuje ono z jej charakterem, co jest zgodne z zasadami dobrego serwowania win. Przykładowo, do potraw z dziczyzny, takich jak sarnina czy jeleń, zaleca się podawanie win czerwonych, jak Cabernet Sauvignon czy Merlot, które są w stanie zrównoważyć bogactwo smakowe tych dań.

Pytanie 29

Czynnikiem przyspieszającym proces zepsucia masła w trakcie jego przechowywania jest

A. brak dostępu do światła

B. niska wilgotność powietrza

C. niska temperatura powietrza

D. brak szczelnego opakowania

Brak szczelnego opakowania jest kluczowym czynnikiem przyspieszającym psucie się masła, ponieważ otwarte masło jest narażone na działanie powietrza oraz mikroorganizmów. Tlen z powietrza przyczynia się do utleniania tłuszczów, co prowadzi do pogorszenia jakości produktu i powstawania nieprzyjemnych zapachów. Ponadto, bez szczelnego opakowania masło może absorbować zapachy z otoczenia, co negatywnie wpływa na jego smak. Zgodnie z zaleceniami przechowywania artykułów mleczarskich, powinno się używać hermetycznych pojemników lub oryginalnych opakowań, które zmniejszają kontakt z tlenem i wilgocią. Przechowywanie masła w niskiej temperaturze (np. w lodówce) oraz w szczelnym opakowaniu to standard w gastronomii i domowych praktykach kulinarnych, zapewniający dłuższą trwałość produktu. Warto również pamiętać, że masło można zamrażać, co dodatkowo wydłuża jego przydatność do spożycia.

Pytanie 30

Zatrucie salmonellą, spowodowane niewłaściwą obróbką wstępną, może wystąpić po spożyciu

A. ryby konserwowej w occie

B. kiszonego ogórka

C. kompotu ze truskawek

D. sernika na zimno

Sernik na zimno, będący deserem często przygotowywanym z wykorzystaniem serka śmietankowego, może stwarzać ryzyko zatrucia salmonellą, jeżeli nie jest odpowiednio przygotowany. Kluczowym elementem jest użycie surowych jajek, które mogą zawierać bakterie salmonelli. W przypadku nieodpowiedniej obróbki wstępnej, takiej jak niewłaściwe przechowywanie lub niedostateczne schłodzenie, bakterie mogą się namnażać i prowadzić do zakażenia po spożyciu. Właściwe praktyki obejmują mycie rąk, używanie świeżych i nieuszkodzonych jajek oraz przechowywanie sernika w odpowiedniej temperaturze. Standardy bezpieczeństwa żywności, takie jak HACCP, zalecają kontrolę krytycznych punktów, aby zminimalizować ryzyko zatrucia. Warto również stosować się do lokalnych przepisów dotyczących przygotowywania potraw, aby zapewnić najwyższe standardy higieny. Poznanie potencjalnych zagrożeń związanych z przygotowaniem potraw, takich jak sernik na zimno, a także ich eliminacja, jest kluczowe w zapewnieniu bezpieczeństwa żywności.

Pytanie 31

W profilaktyce przed powstawaniem odleżyn u pacjentów leżących kluczową rolę odgrywa

A. korzystanie z pościeli antyalergicznej

B. systematyczny pomiar temperatury ciała

C. nacieranie ciała spirytusem i oklepywanie

D. stosowanie diety lekkostrawnej

Nacieranie ciała spirytusem i oklepywanie to techniki, które mogą wspierać zapobieganie odleżynom u pacjentów obłożnie chorych poprzez poprawę mikrokrążenia oraz stymulację skóry. Spirytus działa jako środek dezynfekujący, co może ograniczać ryzyko infekcji w miejscach narażonych na odleżyny. Oklepywanie z kolei poprawia ukrwienie i może przyczynić się do lepszego odżywienia tkanek. W praktyce, te metody powinny być stosowane jako część szerszego programu pielęgnacji pacjenta, który obejmuje regularną zmianę pozycji, użycie materacy przeciwodleżynowych oraz monitorowanie stanu skóry. Standardy pielęgniarskie zalecają, aby osoby opiekujące się pacjentami zwracały szczególną uwagę na miejsca najbardziej narażone na ucisk, takie jak pięty, łokcie i kość ogonowa. Zastosowanie tych technik może znacznie zmniejszyć ryzyko powstawania odleżyn, poprawiając jakość życia pacjentów oraz ograniczając koszty związane z ich leczeniem. Warto również pamiętać, że każda interwencja powinna być dostosowana do indywidualnych potrzeb pacjenta oraz jego stanu zdrowia.

Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 33

Potrawą, którą nie można uznać za typową dla kuchni włoskiej jest

A. rizotto

B. musaka

C. ravioli

D. krostata

Musaka jest potrawą, która wywodzi się z kuchni bałkańskiej i śródziemnomorskiej, a jej szczególnym przedstawicielem jest wersja grecka. Składa się głównie z warstw bakłażanów, mięsa mielonego (najczęściej jagnięcego), ziemniaków oraz sosu beszamelowego. Włoska kuchnia, znana z różnorodności potraw, skupia się na takich daniach jak ravioli, risotto i krostatas, które są charakterystyczne dla tego regionu. Ravioli to rodzaj nadziewanych klusek, a risotto to kremowy ryż przygotowywany na bulionie. Krostata to z kolei słodka tarta z owocami lub dżemem. Zrozumienie różnic między potrawami z różnych kultur kulinarnych pozwala na lepsze docenienie unikalnych smaków i tradycji, co jest kluczowe dla każdego miłośnika gastronomii. Znajomość tych różnic może również przyczynić się do rozwoju umiejętności kulinarnych oraz lepszego planowania menu.

Pytanie 34

Na podstawie zamieszczonego normatywu surowcowego wskaż, ile surowców należy użyć do produkcji 30 porcji dipu serowego.

Normatyw surowcowy na 5 porcji dipu serowego
Nazwa surowca	Ilość [g]
Ser pleśniowy	100
Ser twarogowy chudy	150

A. 0,6 kg sera pleśniowego i 0,9 kg twarogu.

B. 3 kg sera pleśniowego i 4,5 kg twarogu.

C. 6 kg sera pleśniowego i 9 kg twarogu.

D. 0,3 kg sera pleśniowego i 0,45 kg twarogu.

Wybór niepoprawnej odpowiedzi może wynikać z kilku błędów poznawczych. Często osoby mylą skalowanie ilości surowców, co prowadzi do pomyłek w obliczeniach. Na przykład, jeżeli ktoś zauważył, że normatyw na 5 porcji wynosi 0,1 kg sera pleśniowego i 0,15 kg twarogu, to może błędnie przeliczyć je na 30 porcji, mnożąc te wartości przez 30, co daje 3 kg i 4,5 kg. W rzeczywistości, aby uzyskać potrzebne ilości, należy dostosować wartości zgodnie z proporcją, co często jest pomijane w obliczeniach. Innym typowym błędem jest nieznajomość lub niedocenianie znaczenia normatywów surowcowych, co skutkuje niską dokładnością w przygotowywaniu potraw. Prawidłowe przeliczenia są kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości produktu oraz kontroli kosztów. Warto również pamiętać, że nieprawidłowe obliczenia mogą prowadzić do marnotrawstwa surowców, co jest szczególnie niekorzystne w kontekście zrównoważonego rozwoju w gastronomii. Zrozumienie nawyków związanych z przeliczaniem surowców oraz ich praktyczne zastosowanie jest niezbędne w każdej kuchni profesjonalnej oraz domowej.

Pytanie 35

Osoba organizująca rodzinne spotkanie powinna wystroić stół w stylu rustykalnym. Jaki to będzie stół?

A. prezydialny

B. rosyjski

C. bankietowy

D. na ludowo

Wybór odpowiedzi prezydialny, rosyjski czy bankietowy nie jest adekwatny do tematyki stylu rustykalnego. Stół prezydialny charakteryzuje się formalnością i jest przeznaczony do oficjalnych uroczystości, co jest w opozycji do swobodnej, domowej atmosfery rustykalnych spotkań. Styl rosyjski, z kolei, łączy mocne, wyraziste kolory oraz bogate zdobienia, co również nie odpowiada zasadom prostoty i naturalności, jakimi kieruje się styl ludowy. Stół bankietowy jest z kolei zaaranżowany na większe wydarzenia, gdzie głównym celem jest zapewnienie gościom komfortu oraz eleganckiego wrażenia, co w kontekście domowego przyjęcia rodzinnego może być zbędne. Typowe błędy w wyborze nieprawidłowej odpowiedzi często wynikają z mylenia kontekstu formalności z przytulnym, nieformalnym podejściem do organizacji. Podczas projektowania przestrzeni należy mieć na uwadze, że wybór stylu powinien odzwierciedlać charakter wydarzenia oraz jego uczestników, co w przypadku rustykalnego przyjęcia implikowałoby prostotę oraz bliskość do natury. Warto zatem zwracać uwagę na cechy charakterystyczne stylów oraz ich zastosowanie w kontekście planowanych wydarzeń.

Pytanie 36

Jakie aspekty w lokalu gastronomicznym mogą ułatwić poruszanie się osobie niepełnosprawnej korzystającej z wózka inwalidzkiego?

A. Zainstalowanie hokerów trwale przymocowanych do podłoża

B. Układ wnętrza z różnymi wysokościami podłóg i posadzek

C. Układ wnętrza bez barierek przy schodach

D. Wykorzystanie antypoślizgowych podłóg i posadzek

Zastosowanie antypoślizgowych posadzek i podłóg jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa osób poruszających się na wózkach inwalidzkich. Antypoślizgowe materiały znacznie redukują ryzyko upadków, co ma szczególne znaczenie w przestrzeniach publicznych, takich jak zakłady gastronomiczne. Standardy budowlane oraz przepisy dotyczące dostępności architektonicznej zalecają stosowanie takich rozwiązań, aby stworzyć komfortowe warunki dla wszystkich użytkowników. Przykładami zastosowania mogą być posadzki wykonane z gumy, ceramiki lub specjalnych kompozytów, które charakteryzują się odpowiednią przyczepnością. Warto również pamiętać, że odpowiednie projektowanie przestrzeni, w tym właściwa aranżacja mebli i ciągów komunikacyjnych, wspiera samodzielność osób z niepełnosprawnościami. Zastosowanie antypoślizgowych podłóg jest istotnym krokiem w kierunku tworzenia inkluzywnych środowisk, które sprzyjają integracji społecznej.

Pytanie 37

Którego surowca brakuje w przedstawionym wykazie surowców, potrzebnych do sporządzenia pstrąga na niebiesko?

Surowiec

Pstrąg rzeczny

Włoszczyzna

Ziele angielskie

Pieprz

Gorczyca

Sól

A. Piwa.

B. Octu.

C. Oleju.

D. Mleka.

Prawidłowa odpowiedź to ocet, który jest naprawdę ważnym składnikiem w gotowaniu pstrąga na niebiesko. W tym daniu ryba jest gotowana w rosole z dodatkiem octu, co sprawia, że nabiera pięknego koloru i smaku. Wiesz, ocet nie tylko wpływa na smak, ale też zmienia pH, a to pomaga w denaturacji białek w rybie. Dzięki temu skóra pstrąga nabiera intensywnej, niebieskiej barwy. Takie rzeczy w kuchni są zgodne z tradycją, bo chemia składników ma tu kluczowe znaczenie. Warto też pamiętać, że są różne rodzaje octu, jak winny czy jabłkowy, co może zmienić ostateczny smak dania, więc ocet jest naprawdę uniwersalnym składnikiem w kuchni.

Pytanie 38

Do przygotowania jednej porcji pierogów potrzebne jest 160 g ugotowanej wołowiny. Ile surowej wołowiny trzeba zamówić, aby przygotować 40 porcji pierogów, biorąc pod uwagę, że straty podczas obróbki cieplnej wynoszą 20%?

A. 7,20 kg

B. 8,00 kg

C. 6,40 kg

D. 5,00 kg

Kiedy próbujemy obliczyć ilość surowej wołowiny, jaką potrzebujemy do przygotowania 40 porcji pierogów, nie możemy przeoczyć istotnego aspektu, jakim są straty podczas obróbki cieplnej. Niektóre błędne podejścia do rozwiązania tego problemu mogą polegać na pomijaniu tego czynnika lub na niepoprawnym obliczaniu ilości surowca. Na przykład, jeśli ktoś obliczyłby tylko 6400 g ugotowanej wołowiny jako potrzebną ilość, a następnie nie uwzględniłby strat, doszedłby do wniosku, że zamówienie 6,4 kg surowej wołowiny będzie wystarczające. Takie podejście jest błędne, ponieważ nie uwzględnia, że tylko 80% surowej wołowiny staje się gotowym produktem. Dlatego musimy podzielić wymaganą ilość ugotowanej wołowiny przez współczynnik wydajności, czyli 0,8. Inne błędy mogą wynikać z nieprawidłowego przeliczenia jednostek miary lub z braku znajomości zasad dotyczących obróbki cieplnej mięsa. Ważne jest, aby w procesie gotowania i przygotowania potraw dokładnie analizować, jakie straty mogą wystąpić, co pomaga w optymalizacji kosztów i zasobów. Udoskonalenie umiejętności kalkulacyjnych oraz znajomości procesów technologicznych to kluczowe elementy w każdej kuchni, które wpływają na jakość serwowanych dań oraz ich rentowność.

Pytanie 39

W celu zagęszczenia sosu wykorzystuje się zawiesinę mąki z wodą, mlekiem lub śmietaną. Jakie zmiany w skrobi mąki są odpowiedzialne za zagęszczenie sosu podczas podgrzewania?

A. Kiełkowanie

B. Karmelizacja

C. Retrogradacja

D. Dekstrynizacja

Zrozumienie zagęszczania sosów wymaga znajomości różnych procesów chemicznych zachodzących w składnikach. Retrogradacja odnosi się do procesu, w którym skrobia, po ugotowaniu, ulega ponownemu krystalizowaniu, co zwykle prowadzi do twardnienia i nie jest korzystne w przypadku sosów. Kiełkowanie dotyczy natomiast procesu, w którym nasiona zaczynają rosnąć, co nie ma bezpośredniego związku z zagęszczaniem sosów ani z przemianami skrobi. Karmelizacja, z kolei, to proces, w którym cukry pod wpływem wysokiej temperatury ulegają przemianom, co prowadzi do uzyskania charakterystycznego smaku i koloru, ale nie wpływa na konsystencję sosu w taki sposób jak dekstrynizacja. Typowe błędy myślowe to mylenie procesów skrobiowych z innymi chemicznymi transformacjami, co może prowadzić do nieprawidłowych wniosków dotyczących technik kulinarnych. Aby poprawnie zrozumieć zagęszczanie sosów, istotne jest rozróżnienie tych procesów oraz znajomość ich wpływu na strukturę i konsystencję przygotowywanych potraw.

Pytanie 40

Jaki sos powinien być przygotowany na podstawie emulsji składającej się z żółtka i masła?

A. Holenderski

B. Beszamelowy

C. Potrawowy

D. Chrzanowy

Sos potrawkowy, chrzanowy i beszamelowy to różne klasyki sztuki kulinarnej, ale nie mają one nic wspólnego z techniką emulsji, charakterystyczną dla sosu holenderskiego. Sos potrawkowy zazwyczaj jest bazą do przygotowywania potraw mięsnych lub warzywnych, oparty na klasycznym sosie z mąki i tłuszczu, często z dodatkiem bulionu. Kluczowym elementem jest tutaj zredukowanie płynów, co nie ma związku z emulsjami. Sos chrzanowy, z kolei, to sos na bazie chrzanu, który może być przygotowywany na różnych podłożach, ale nie wymaga emulsji, a jego tekstura i smak różnią się znacznie od sosu holenderskiego. Beszamel, znany także jako sos biały, powstaje z mąki, masła i mleka, co również nie wpisuje się w kategorię emulsji. W błędnych odpowiedziach często występuje mylenie technik kulinarnych oraz brak zrozumienia, co oznacza emulsja. Emulsja to technika łączenia dwóch składników, które normalnie się nie mieszają, takich jak tłuszcz i woda. W przypadku sosu holenderskiego, biorąc pod uwagę, że opiera się na emulsji żółtek jaj i masła, staje się jasne, dlaczego tylko sos holenderski jest odpowiednią odpowiedzią. Zrozumienie różnic pomiędzy tymi sosami jest kluczowe w nauce technik kulinarnych, co pozwala na lepsze przygotowanie i serwowanie potraw.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej