Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik ekonomista
  • Kwalifikacja: EKA.05 - Prowadzenie spraw kadrowo-płacowych i gospodarki finansowej jednostek organizacyjnych
  • Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 12:06
  • Data zakończenia: 8 grudnia 2025 12:38

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Zleceniodawca zawarł umowę zlecenia z 28-letnim Józefem Mrozem, który nie jest objęty ubezpieczeniem z innych tytułów i nie wystąpił o dobrowolne ubezpieczenie chorobowe. W związku z tym zleceniodawca ma obowiązek zgłosić zleceniobiorcę do ubezpieczenia

A. chorobowego, emerytalnego, rentowego i wypadkowego
B. zdrowotnego, rentowego i wypadkowego
C. chorobowego i emerytalnego
D. zdrowotnego, emerytalnego, rentowego i wypadkowego
Zgłoszenie Józefa Mroza do ubezpieczeń zdrowotnego, emerytalnego, rentowego i wypadkowego jest zgodne z obowiązującymi przepisami prawa pracy oraz ubezpieczeń społecznych. Zleceniodawca ma obowiązek zgłosić do ubezpieczeń społecznych każdego zleceniobiorcę, który nie jest ubezpieczony z innych tytułów. Ubezpieczenie zdrowotne zapewnia dostęp do świadczeń zdrowotnych, co jest kluczowe dla zapewnienia ochrony zdrowia zleceniobiorcy. Z kolei ubezpieczenie emerytalne i rentowe umożliwia gromadzenie środków na przyszłe świadczenia emerytalne oraz zabezpiecza w sytuacjach utraty zdolności do pracy. Ubezpieczenie wypadkowe natomiast chroni przed skutkami wypadków przy pracy. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest sytuacja, w której zleceniobiorca uległ wypadkowi podczas wykonywania zlecenia – wówczas przysługuje mu odszkodowanie oraz świadczenia rehabilitacyjne. W związku z tym, zleceniodawcy powinni być świadomi swoich obowiązków w zakresie zgłaszania pracowników do odpowiednich ubezpieczeń, co jest kluczowe dla zapewnienia im odpowiedniej ochrony.

Pytanie 2

Na podstawie fragmentu rachunku do umowy o dzieło oblicz kwotę do wypłaty.

Rachunek do umowy o dzieło (fragment)
Wynagrodzenie brutto (przychód)3 150,00 zł
Koszty uzyskania przychodu (50%)1 575,00 zł
Należna zaliczka na podatek dochodowy………………
Kwota do wypłaty………………
A. 2 614,00 zł
B. 2 851,00 zł
C. 2 551,00 zł
D. 2 882,00 zł
Zrozumienie, jak obliczyć kwotę do wypłaty z umowy o dzieło, to kluczowa sprawa. Zaczynamy od wynagrodzenia brutto, czyli tej kwoty, którą pracodawca chce nam dać za zrobioną robotę. Potem trzeba odjąć koszty uzyskania przychodu, które w takich umowach to zazwyczaj 20% brutto, ale czasem można je ustalić inaczej, w zależności od specyfiki zlecenia. Gdy już mamy podstawę do opodatkowania, czas na wyliczenie zaliczki na podatek dochodowy. Pamiętaj, że używamy stawki 17%, ale ta zaliczka musi być przy tym zaokrąglona w górę do najbliższej pełnej złotówki. Potem, jak odliczymy to od wynagrodzenia brutto, dostajemy kwotę, która faktycznie trafi do naszej kieszeni. To jest ważne nie tylko dla naszego budżetu, ale też żeby dobrze rozliczać się z fiskusem i budować fajne relacje z klientami.

Pytanie 3

Osoba prowadząca indywidualną działalność gospodarczą, która wybrała podatek na zasadach ogólnych zgodnie z progresywną skalą podatkową, przeprowadza roczne rozliczenie podatku, wypełniając deklarację

A. PIT-11
B. PIT-28
C. PIT-37
D. PIT-36
Odpowiedź PIT-36 jest poprawna, ponieważ jest to formularz przeznaczony dla osób prowadzących działalność gospodarczą, które wybrały opodatkowanie na zasadach ogólnych według skali podatkowej. W przypadku jednoosobowej działalności gospodarczej, przedsiębiorca ma obowiązek złożenia rocznej deklaracji podatkowej, która odzwierciedla jego dochody oraz koszty uzyskania przychodu. PIT-36 umożliwia uwzględnienie wszelkich przychodów oraz kosztów związanych z prowadzoną działalnością, co jest istotne z punktu widzenia prawidłowego obliczenia należnego podatku. Przykładowo, jeśli przedsiębiorca prowadzi sklep internetowy i uzyskuje przychody z tego tytułu, może złożyć PIT-36, w którym uwzględni zarówno przychody, jak i wydatki na reklamę czy zakup towarów. Warto zaznaczyć, że stosowanie PIT-36 jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie prowadzenia księgowości, co pozwala na transparentność i prawidłowość rozliczeń podatkowych.

Pytanie 4

Na podstawie przedstawionego fragmentu listy płac oblicz kwotę do wypłaty.

Wybrane dane z listy płac za maj 2022 r.
Płaca zasadniczaSkładki na ubezpieczenia społeczne 13,71%Koszty uzyskania przychoduPodstawa wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotneSkładka na ubezpieczenie zdrowotne 9%Podstawa opodatkowaniaPodatek dochodowy
4 800,00 zł658,08 zł250,00 zł4 141,92 zł372,77 zł3 892,00 zł237,00 zł
A. 3 904,92 zł
B. 4 800,00 zł
C. 3 282,15 zł
D. 3 532,15 zł
Poprawna odpowiedź to 3 532,15 zł. Aby obliczyć kwotę do wypłaty, należy od płacy zasadniczej, która wynosi 4 800,00 zł, odjąć wszystkie obowiązkowe potrącenia. W tym przypadku składki na ubezpieczenia społeczne wynoszą 658,08 zł, a składka na ubezpieczenie zdrowotne to 372,77 zł. Dodatkowo, z wynagrodzenia należy odliczyć podatek dochodowy w wysokości 237,00 zł. Ważne jest, aby pamiętać, że koszty uzyskania przychodu, wynoszące 250,00 zł, są odliczane od podstawy opodatkowania, a nie bezpośrednio od płacy zasadniczej. Po obliczeniach, kwota do wypłaty wynosi: 4 800,00 zł - 658,08 zł - 372,77 zł - 237,00 zł = 3 532,15 zł. Zrozumienie procesu obliczeń wynagrodzenia jest kluczowe w zarządzaniu finansami osobistymi oraz w pracy HR, a umiejętność prawidłowego obliczania kwoty do wypłaty jest niezbędna w każdej organizacji. Warto zaznaczyć, że zgodność z przepisami prawa pracy oraz właściwe naliczanie wynagrodzeń są fundamentem odpowiedzialnego zarządzania zasobami ludzkimi.

Pytanie 5

Jakie jest charakterystyczne dla ubezpieczenia na życie?

A. przymusowym ubezpieczeniem osobowym
B. dobrowolnym ubezpieczeniem osobowym
C. dobrowolnym ubezpieczeniem majątkowym
D. przymusowym ubezpieczeniem majątkowym
Ubezpieczenie na życie jest klasyfikowane jako dobrowolne ubezpieczenie osobowe, co oznacza, że nie jest wymagane przez prawo, ale jego posiadanie może przynieść istotne korzyści finansowe dla osoby ubezpieczonej oraz jej bliskich. Tego typu polisa chroni finansowo rodzinę w przypadku śmierci ubezpieczonego, zapewniając wypłatę określonej kwoty ubezpieczenia, co może pomóc pokryć codzienne wydatki, spłatę kredytów, czy inne zobowiązania. Przykładem zastosowania takiego ubezpieczenia może być sytuacja, w której młody rodzic, decydując się na ubezpieczenie na życie, chce zabezpieczyć przyszłość swojego dziecka na wypadek niespodziewanej tragedii. W branży ubezpieczeniowej standardy i dobre praktyki koncentrują się na transparentności warunków umowy, ocenie ryzyka oraz dostosowywaniu ofert do indywidualnych potrzeb klientów, co potwierdza znaczenie dobrowolnych ubezpieczeń osobowych jako kluczowego elementu planowania finansowego.

Pytanie 6

Na podstawie fragmentu listy płac oblicz kwotę do wypłaty dla pracownika.

Lista płac nr 5/03/2016
Płaca zasadniczaSkładka ubezpieczenia emerytalnego (9,76%)Składka ubezpieczenia rentowego (1,5%)Składka ubezpieczenia chorobowego (2,45%)Składki ubezpieczeń społecznych razemPodstawa wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotneKoszty uzyskania przychoduPodstawa naliczenia podatku dochodowego
4 120,50 zł402,16 zł61,81 zł100,95 zł564,92 zł3 555,58 zł111,25 zł3 444,00 zł
Podatek dochodowySkładka ubezpieczenia zdrowotnego (7,75%)Należna zaliczka na podatek dochodowySkładka ubezpieczenia zdrowotnego (1,25%)Składka ubezpieczenia PZUDo wypłaty
573,59 zł275,56 zł298,00 zł44,44 zł30,00 zł............
A. 2 952,02 zł
B. 2 937,58 zł
C. 2 520,41 zł
D. 2 907,58 zł
Odpowiedź 2 907,58 zł jest poprawna, ponieważ uwzględnia wszystkie istotne składniki wynagrodzenia, które należy odliczyć, aby uzyskać kwotę do wypłaty dla pracownika. Proces ten obejmuje kilka kluczowych elementów. Po pierwsze, płaca zasadnicza stanowi podstawę obliczeń. Następnie, należy odjąć składki na ubezpieczenia społeczne, które są obowiązkowe i stanowią procent wynagrodzenia. Kolejnym krokiem jest obliczenie zaliczki na podatek dochodowy, gdzie uwzględnia się odliczenie składki zdrowotnej, co jest zgodne z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego. Dodatkowo, nie można zapomnieć o składce na ubezpieczenie PZU, która także wpływa na ostateczną kwotę do wypłaty. W praktyce, tak szczegółowe podejście do obliczeń jest zgodne z dobrymi praktykami w obszarze kadr i płac, co zapewnia zgodność z obowiązującymi normami i transparentność w rozliczeniach wynagrodzeń.

Pytanie 7

Ustal limit uprawniający do zwolnienia z podatku VAT dla przedsiębiorcy, który rozpoczął działalność gospodarczą 1 kwietnia 2018 r., przyjmując, że liczba dni w roku wynosi 365, a od początku roku do 1 kwietnia upłynęło 90 dni.

Wyciąg z ustawy o podatku VAT
Art. 113.
1. Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000,00 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.
(...)
9. Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.
A. 150 684,93 zł
B. 49 315,07 zł
C. 150 000,00 zł
D. 200 000,00 zł
Dobór limitu zwolnienia z VAT dla przedsiębiorcy wymaga dokładności i zrozumienia mechanizmów obliczeniowych, które rządzą tym procesem. Wybór odpowiedzi 150 000,00 zł ignoruje fakt, że przedsiębiorca rozpoczął działalność w trakcie roku, co wymaga proporcjonalnego obliczenia limitu do liczby dni działalności. Odpowiedź 49 315,07 zł nie bazuje na poprawnej logice obliczeń, co sugeruje niedostateczne zrozumienie zasadności zwolnienia. Odpowiedź 200 000,00 zł z kolei jest wynikiem błędnego założenia, że przedsiębiorca mógłby korzystać z wyższego limitu, ignorując reguły dotyczące proporcjonalności w przypadku rozpoczęcia działalności po rozpoczęciu roku podatkowego. Takie błędne założenia mogą wynikać z niewłaściwego zrozumienia regulacji prawnych. W praktyce, znajomość tych zasad jest kluczowa dla prawidłowego prowadzenia księgowości oraz zarządzania finansami firm, by uniknąć problemów z organami podatkowymi. Właściwe podejście do obliczeń pozwala na prawidłowe planowanie finansowe i uniknięcie nieprzyjemnych konsekwencji związanych z błędnymi deklaracjami podatkowymi.

Pytanie 8

Podatnik uiścił podatek dochodowy 30.01.2014 r., którego termin płatności minął 20.01.2014 r. Jaką wartość odsetek od zaległości podatkowej w wysokości 7 300 zł należy uwzględnić, jeśli roczna stawka odsetek od zaległości podatkowych wynosi 10%?

A. 60 zł
B. 600 zł
C. 20 zł
D. 200 zł
Odpowiedź 20 zł jest prawidłowa, ponieważ odsetki od zaległości podatkowych oblicza się na podstawie zaległej kwoty, czasu opóźnienia oraz obowiązującej stawki procentowej. W tym przypadku, podatnik ma zaległość w wysokości 7300 zł, a stawka odsetek wynosi 10% rocznie. Termin płatności upłynął 20 stycznia 2014, a płatność została dokonana 30 stycznia 2014, co oznacza, że zaległość trwała 10 dni. Aby obliczyć odsetki, należy zastosować wzór: Odsetki = Zaległość × Stawka × (Liczba dni / 365). Wstawiając wartości: Odsetki = 7300 zł × 10% × (10 / 365) = 20 zł. Takie obliczenia są zgodne z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego, co podkreśla znaczenie znajomości terminów płatności i zasad obliczania odsetek dla uniknięcia zaległości. W praktyce, wiedza ta jest kluczowa dla przedsiębiorców, którzy muszą pilnować terminowości swoich zobowiązań podatkowych, aby minimalizować dodatkowe koszty finansowe.

Pytanie 9

Pracodawca, osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, jeśli podmiotem zatrudniającym 1 pracownika na umowę o pracę w 1/2 wymiaru czasu pracy. Miesięczne wynagrodzenie brutto pracownika wynosi 1 000 zł. Pracownik nie zgłosił, że osiąga inne dochody podlegające ubezpieczeniom społecznym. Obowiązujące procenty składek ogółem na ubezpieczenia i fundusze przedstawia tabela. Obciążenie pracodawcy, z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne finansowane przez płatnika, wyniesie

Wyszczególnienie% składki
Ubezpieczenie emerytalne19,52% (9,76%/9,76%)
Ubezpieczenie rentowe8,00% (1,5%/6,5%)
Ubezpieczenie chorobowe2,45%
Ubezpieczenie zdrowotne9,00%
Ubezpieczenie wypadkowe1,93%
Fundusz pracy2,45%
Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych0,01%
A. 207,40 zł
B. 137,10 zł
C. 181,90 zł
D. 206,40 zł
Wybór odpowiedzi innej niż 181,90 zł często wynika z nieporozumień dotyczących struktury składek na ubezpieczenia społeczne. Niepoprawne odpowiedzi mogą być efektem nieuwzględnienia specyfiki wynagrodzenia w przypadku zatrudnienia w niepełnym wymiarze czasu pracy. Wielu użytkowników może błędnie sądzić, że wszystkie składki, w tym Fundusz Pracy czy Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, są częścią obciążeń pracodawcy związanych z ubezpieczeniami społecznymi, co jest mylne. W rzeczywistości, te fundusze nie są zaliczane do ubezpieczeń społecznych, co jest kluczową kwestią przy obliczeniach. Dodatkowo, wielu pracodawców nie zdaje sobie sprawy z tego, że składki emerytalne, rentowe oraz wypadkowe są obliczane od wynagrodzenia brutto, a ich stawki mogą różnić się w zależności od aktualnych przepisów. Niekiedy, pomyłki mogą pojawić się w wyniku nieaktualnych informacji lub niezrozumienia, jak kluczowe są różnice w procentach składek, co prowadzi do błędnych wniosków. Ważne jest, aby przed podjęciem decyzji dotyczących wynagrodzeń, pracodawcy dokładnie zrozumieli przepisy dotyczące składek oraz obliczeń, aby unikać nieprawidłowości w rozliczeniach.

Pytanie 10

Na podstawie danych zawartych w tabeli ustal kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne do odliczenia od podatku dochodowego przedsiębiorcy.

Podstawy wymiaru składek ZUS nowych przedsiębiorców obowiązujące w 2021 r.
Podstawa wymiaru składek
na ubezpieczenia społeczne
Podstawa wymiaru składki
na ubezpieczenie zdrowotne
Podstawa wymiaru składki na
Fundusz Pracy
840,00 zł4 242,38 zł840,00 zł
A. 75,60 zł
B. 65,10 zł
C. 381,81 zł
D. 328,78 zł
Jeśli wybrałeś inną odpowiedź niż 328,78 zł, to pewnie wynika to z kilku typowych błędów w obliczeniach związanych z ubezpieczeniem zdrowotnym. Często zdarza się, że przedsiębiorcy źle liczą, nie używając odpowiedniego procentu lub myląc podstawę wymiaru składki. Na przykład, wybierając 65,10 zł czy 75,60 zł, możesz przeszacować procent składki, co prowadzi do dużych błędów. Z kolei, jeśli wskazałeś 381,81 zł lub więcej, to może być przez błędne zastosowanie stawki procentowej. Kluczowe jest, żeby mieć świadomość, że podstawa do obliczenia składki zdrowotnej wynosi 4 242,38 zł, co jest jasno określone w przepisach. W praktyce, żeby dobrze policzyć takie składki, trzeba znać aktualne stawki i wartości podstawowe. Pamiętaj, że błędne obliczenia mogą narobić problemów z urzędami skarbowymi, co może skutkować kłopotami finansowymi dla firmy. Dlatego tak ważne jest, żeby ciągle aktualizować swoją wiedzę na temat przepisów podatkowych i ubezpieczeniowych.

Pytanie 11

W tabeli przedstawiono wysokość składek na poszczególne ubezpieczenia i fundusze, według stanu prawnego na 31.01.2013 r. Pracownikowi nie przysługują żadne zwolnienia na ubezpieczenia i fundusze. Koszt zatrudnienia pracownika dla pracodawcy przy wynagrodzeniu brutto na umowie o pracę 2 000,00 zł to

Sposób finansowania składekUbezpieczenie emerytalneUbezpieczenie rentoweUbezpieczenie choroboweUbezpieczenie wypadkoweFPFGŚPUbezpieczenie zdrowotne
Ubezpieczony9,76%1,50%2,45%9,00%; 7,75%
Płatnik9,76%6,50%1,93%2,45%0,10%
A. 2 414,80 zł
B. 2 689,00 zł
C. 2 000,00 zł
D. 2 274,20 zł
Analiza błędnych odpowiedzi ujawnia powszechne nieporozumienia związane z obliczaniem całkowitych kosztów zatrudnienia. Wiele osób może zignorować istotny element, jakim są składki na ubezpieczenia społeczne oraz fundusze, co prowadzi do szacowania kosztów jedynie na podstawie wynagrodzenia brutto, które wynosi 2 000,00 zł. Warto zauważyć, że niektórzy mogą błędnie myśleć, iż wynagrodzenie brutto to jedyny koszt dla pracodawcy. Takie podejście jest wprost sprzeczne z zasadami rachunkowości i finansów, gdzie uwzględnienie wszystkich zobowiązań jest kluczowe dla dokładnego obliczenia kosztów. Oprócz tego, niektóre odpowiedzi mogą być wynikiem błędnych kalkulacji lub opierania się na przestarzałych informacjach. W praktyce, przedsiębiorcy powinni być świadomi, że całkowity koszt zatrudnienia ma wpływ na decyzje dotyczące polityki płacowej oraz strategii zatrudnienia. Ignorowanie dodatkowych kosztów może prowadzić do nieprawidłowego planowania budżetu, co w dłuższej perspektywie może zagrażać stabilności finansowej firmy. W związku z tym znajomość oraz zrozumienie wszystkich elementów kosztów zatrudnienia jest kluczowe dla efektywnego zarządzania zasobami ludzkimi.

Pytanie 12

Na jakim formularzu zleceniodawca jest zobowiązany do zgłoszenia do ZUS zleceniobiorcy, który ma zawartą umowę o pracę z innym pracodawcą, a jego wynagrodzenie brutto przewyższa minimalną krajową, nie będąc jednocześnie studentem?

A. ZUS ZZA
B. ZUS ZFA
C. ZUS ZCNA
D. ZUS ZUA
Odpowiedź ZUS ZZA jest prawidłowa, ponieważ formularz ten służy do zgłaszania do ZUS zleceniobiorców, którzy wykonują pracę na podstawie umowy cywilnoprawnej (takiej jak umowa zlecenia) i mają podpisaną jednocześnie umowę o pracę z wynagrodzeniem brutto wyższym od płacy minimalnej krajowej. W przypadku takiego zleceniodawca ma obowiązek zarejestrować zleceniobiorcę w ZUS na formularzu ZUS ZZA, co gwarantuje odpowiednie ubezpieczenia społeczne dla zleceniobiorcy, w tym ubezpieczenie zdrowotne, emerytalne i rentowe. Przykładowo, jeśli zleceniobiorca pracuje w pełnym wymiarze godzin u innego pracodawcy i jednocześnie wykonuje zlecenia dla innej firmy, która podpisuje z nim umowę zlecenia, to zleceniobiorca powinien być zgłoszony na formularzu ZUS ZZA, co zapewnia mu pełne prawa do świadczeń ze strony ZUS.

Pytanie 13

Osoba fizyczna rozpoczęła działalność 1 marca 2012 roku, korzystając z ulgowej podstawy o kodzie tytułu ubezpieczeń 0570 00 (30% minimalnego wynagrodzenia za pracę), aż do 28.02.2014 roku. Od 1 marca 2014 roku przeszła na podstawę 60% prognozowanego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia brutto w gospodarce narodowej w danym roku (pełna podstawa) z kodem tytułu ubezpieczeń 0510 00. Działalność gospodarcza stanowi dla niej jedyny tytuł do ubezpieczeń społecznych. Jakie kroki należy podjąć w marcu 2014 roku w związku ze zmianą wysokości podstawy?

A. Osoba prowadząca działalność gospodarczą wyrejestrowuje się z ubezpieczeń społecznych z dniem 01.03.2014 r. z kodu tytułu ubezpieczeń 0570 00 na druku ZUS ZWUA i zgłasza się od 01.03.2014 r. na druku ZUS ZUA z kodem 0510 00
B. Osoba prowadząca działalność gospodarczą informuje na piśmie Zakład Ubezpieczeń Społecznych
C. Osoba prowadząca działalność gospodarczą wyrejestrowuje się z ubezpieczeń społecznych z dniem 01.03.2014 r. z kodu tytułu ubezpieczeń 0570 00 na druku ZUS ZUA i zgłasza się od 01.03.2014 r. na druku ZUS ZZA z kodem 0510 00
D. Zakład Ubezpieczeń Społecznych z urzędu dokonuje zmiany wysokości podstawy do ubezpieczeń społecznych
Zmiana wysokości podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wiąże się z koniecznością dokonania odpowiednich formalności. Wiele osób może błędnie interpretować zasady dotyczące wyrejestrowania się z ubezpieczeń społecznych. Przykładowo, niektórzy mogą sądzić, że wystarczy jedynie zgłoszenie nowego tytułu ubezpieczeń, co jest nieprawidłowe. W rzeczywistości, zgodnie z przepisami, konieczne jest zarówno wyrejestrowanie się z poprzedniego tytułu, jak i zgłoszenie nowego. Popełnienie błędu w tym zakresie - na przykład wyrejestrowanie się na druku ZUS ZUA zamiast ZUS ZWUA - może prowadzić do problemów z prawidłowym ustaleniem okresu ubezpieczenia oraz rozliczeniem składek. Dodatkowo, wyrejestrowanie z tytułu ubezpieczeń społecznych jest ważną czynnością, która musi być udokumentowana w odpowiednich formularzach, aby uniknąć nieporozumień z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych. Niedopełnienie tych wymogów może skutkować nieprzyznaniem świadczeń w przyszłości, co jest istotnym czynnikiem, który należy mieć na uwadze. Ponadto, każda osoba prowadząca działalność gospodarczą powinna regularnie aktualizować swoją wiedzę na temat przepisów dotyczących ubezpieczeń, aby zapewnić sobie ochronę prawną oraz finansową.

Pytanie 14

Pracownica przebywała na zwolnieniu lekarskim od 1 grudnia do 10 grudnia 2015 roku. Było to pierwsze zwolnienie lekarskie w roku 2015. Tabela zawiera dane dotyczące wynagrodzenia brutto pracownicy pomniejszonego o składki na ubezpieczenia społeczne z ostatnich 12 miesięcy. Ile wyniosła kwota będąca podstawą wymiaru naliczenia wynagrodzenia chorobowego pracownicy w ciąży?

grudzień 2014 r.
1 800,00 zł
styczeń 2015 r.
1 800,00 zł
luty 2015 r.
1 800,00 zł
marzec 2015 r.
1 800,00 zł
kwiecień 2015 r.
1 800,00 zł
maj 2015 r.
2 000,00 zł
czerwiec 2015 r.
2 000,00 zł
lipiec 2015 r.
2 000,00 zł
sierpień 2015 r.
2 000,00 zł
wrzesień 2015 r.
2 000,00 zł
październik 2015 r.
2 200,00 zł
listopad 2015 r.
2 200,00 zł
A. 2 200,00 zł
B. 1 950,00 zł
C. 1 800,00 zł
D. 2 000,00 zł
Podstawa wymiaru naliczenia wynagrodzenia chorobowego jest kluczowym elementem w procesie obliczania świadczeń chorobowych pracowników. W przypadku pracownicy przebywającej na zwolnieniu lekarskim, która jest w ciąży, podstawę tę stanowi średnia wynagrodzeń brutto z ostatnich 12 miesięcy, pomniejszona o składki na ubezpieczenia społeczne. W analizowanym przypadku, prawidłowe obliczenie tej średniej doprowadza do kwoty 1 950,00 zł. To podejście jest zgodne z przepisami prawa pracy oraz zasadami ustalania wynagrodzeń w kontekście świadczeń chorobowych. Ważne jest, aby pracodawcy regularnie aktualizowali dane dotyczące wynagrodzeń, by mieć pewność, że obliczenia są oparte na aktualnych i prawidłowych informacjach. Dobrą praktyką jest także przechowywanie szczegółowych dokumentów potwierdzających wysokość wynagrodzeń w celu zapewnienia przejrzystości i zgodności z przepisami w przypadku ewentualnych kontroli.

Pytanie 15

W marcu 2016 r. przedsiębiorca nabył maszynę, którą rozpoczął użytkowanie w kwietniu 2016 r. Zdecydował się na liniową metodę amortyzacji z stawką 14%. Odpisy dokonuje co miesiąc. Podatnik planuje zmienić metodę amortyzacji z liniowej na degresywną. Z przepisów podatkowych wynika, że podatnik

A. nie może wprowadzić zmiany w obranej metodzie amortyzacji w trakcie roku podatkowego, w którym przyjął maszynę do użytkowania, jednakże może to zrobić w każdym kolejnym roku podatkowym
B. nie ma możliwości zmiany obranej metody amortyzacji w całym okresie amortyzacji
C. może zmienić wybraną metodę amortyzacji od następnego miesiąca po podjęciu decyzji
D. może zmienić wybraną metodę amortyzacji od początku następnego roku podatkowego, tj. od stycznia 2017 r.
Wielu przedsiębiorców ma mylne przekonania na temat możliwości zmiany metody amortyzacji w trakcie okresu jej stosowania, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Zdarza się, że niektórzy sądzą, że zmiana metody amortyzacji jest możliwa w każdym momencie, co jest niezgodne z obowiązującymi przepisami. W rzeczywistości, prawo podatkowe precyzyjnie określa zasady dotyczące amortyzacji, w tym metod jej obliczania. Kiedy przedsiębiorca przyjmuje do użytkowania nowy środek trwały i wybiera metodę amortyzacji, jest zobowiązany do jej stosowania przez cały okres użytkowania tego składnika majątku. Oznacza to, że choć można rozważać zmianę metody amortyzacji w przyszłości, to należy ją zaplanować na początku nowego okresu, na przykład na początku nowego roku podatkowego. Najczęściej przedsiębiorcy wybierają metodę liniową ze względu na jej prostotę i przejrzystość, ale w przypadku zmiany na metodę degresywną, która może przynieść wyższe odpisy amortyzacyjne w pierwszych latach użytkowania, należy to dokładnie przeanalizować. Zmiana metody amortyzacji w trakcie okresu jej stosowania nie jest możliwa, co jest szczególnie istotne w kontekście planowania finansowego oraz zgodności z przepisami prawa.

Pytanie 16

Przedsiębiorca miał obowiązek rozliczyć się z ZUS ze składek opłacanych za pracowników na podstawie deklaracji rozliczeniowej ZUS DRA za czerwiec 2018 r. najpóźniej do

Lipiec 2018 r.
PnWtŚrCzPtSoNd
1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031
A. 10.07.2018 r.
B. 16.07.2018 r.
C. 15.07.2018 r.
D. 05.07.2018 r.
Odpowiedź 16.07.2018 r. jest poprawna, ponieważ zgodnie z przepisami prawa, termin płatności składek ZUS za dany miesiąc przypada na 15. dzień miesiąca następującego po miesiącu, którego dotyczą składki. W przypadku, gdy ten dzień przypada na weekend lub święto ustawowo wolne od pracy, termin płatności ulega przesunięciu na najbliższy dzień roboczy. W lipcu 2018 roku, 15. dzień przypadał na niedzielę, co skutkowało przesunięciem terminu na poniedziałek, 16.07.2018 r. To przesunięcie jest zgodne z standardami rozliczeń w Polsce, gdzie terminowe regulowanie składek ZUS jest kluczowe dla utrzymania stabilności finansowej przedsiębiorstwa oraz uniknięcia kar i odsetek za nieterminowe płatności. Dobrym praktycznym przykładem jest prowadzenie kalendarza płatności, który uwzględnia nie tylko standardowe terminy, ale także dni wolne od pracy, co pozwala na uniknięcie nieporozumień w rozliczeniach.

Pytanie 17

Właściciel hali produkcyjnej, magazynów i garażu dla aut dostawczych jest zobowiązany do uiszczenia gminie

A. opłaty miejscowej
B. podatku od środków transportu
C. opłaty administracyjnej
D. podatku od nieruchomości
Podatek od nieruchomości to coś, co każdy właściciel musi płacić gminie, jakby to był obowiązkowy wydatek. Gdy mówimy o kimś, kto ma halę produkcyjną, magazyny i garaż dla ciężarówek, ten podatek dotyczy zarówno budynków, jak i terenu, na którym stoją. Wiesz, stawki podatku ustala rada gminy, więc mogą się różnić w zależności od miejsca. Na przykład hala produkcyjna przynosi dochody, a jej wartość często zależy od tego, gdzie jest i co robi. Warto też pamiętać, że grunt i powierzchnia magazynowa również podlegają opodatkowaniu. W praktyce, żeby dobrze obliczyć wysokość tego podatku, najlepiej, żeby właściciele wiedzieli, jakie są aktualne stawki w swojej gminie i zgłaszali zmiany dotyczące wartości swojej nieruchomości. To ważne, bo jak się tego nie zrobi, mogą być problemy z sankcjami.

Pytanie 18

Wspólnicy spółki jawnej, jak i spółka za zatrudnionych w niej pracowników, mają obowiązek rozliczyć się z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych za czerwiec 2015 r. najpóźniej do

lipiec 2015 r.
PNWTŚRCZPTSOND
12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031
A. 10.07.2015 r.
B. 15.07.2015 r.
C. 07.07.2015 r.
D. 05.07.2015 r.
Wybierając odpowiedzi takie jak 07.07.2015 r., 05.07.2015 r. lub 10.07.2015 r., można łatwo wpaść w pułapkę błędnego zrozumienia terminów płatności składek ZUS. Kluczowym błędem jest myślenie, że składki można regulować wcześniej niż do 15. dnia miesiąca następującego po okresie, za który są należne. Każda z tych dat zakłada wcześniejsze opłacenie składek, co w rzeczywistości nie jest zgodne z obowiązującymi przepisami. Termin 07.07.2015 r. sugeruje, że składki można regulować już w pierwszym tygodniu lipca, co jest niezgodne z przepisami. Podobnie, wybór 05.07.2015 r. na podstawie przekonania, że wczesne regulowanie zobowiązań jest korzystne, również nie ma umocowania prawnego. Odpowiedź 10.07.2015 r. również nie jest poprawna, ponieważ termin ten nie uwzględnia regulacji, które wskazują na konieczność dokonania płatności do 15. dnia miesiąca. Niezrozumienie tych przepisów może prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak nałożenie kar za opóźnienia w płatnościach. Terminologia związana z płatnościami składek oraz ich regulacjami jest kluczowa dla prawidłowego funkcjonowania firm i ich odpowiedzialności wobec ZUS. Dlatego tak istotne jest, aby osoby odpowiedzialne za te kwestie były dobrze poinformowane o aktualnych przepisach oraz terminach, aby unikać nieprzyjemności związanych z niewłaściwym rozliczeniem.

Pytanie 19

W przypadku, gdy niezdolność do pracy jest wynikiem nadużywania alkoholu, nie przysługuje wynagrodzenie ani zasiłek z tytułu ubezpieczenia chorobowego za czas niezdolności przez pierwsze

A. 10 dni
B. 5 dni
C. 3 dni
D. 20 dni
Wybór innej odpowiedzi niż 5 dni opiera się na nieporozumieniach dotyczących przepisów prawa pracy i ubezpieczeń społecznych. Na przykład, odpowiedzi takie jak 3, 10 czy 20 dni wskazują na błędne zrozumienie karencji w wypłacie świadczeń. W rzeczywistości, w przypadku nadużycia alkoholu, ustawodawca jasno określił, że zasiłek chorobowy nie przysługuje przez pierwsze 5 dni. Wybór 3 dni może sugerować mylną interpretację przepisów dotyczących ogólnej karencji w ubezpieczeniach, jednak w kontekście nadużycia alkoholu jest to niewłaściwe podejście. Z kolei 10 dni czy 20 dni są zupełnie niezgodne z obowiązującymi normami, ponieważ nie uwzględniają specyficznych zasad obowiązujących w przypadku nadużywania substancji. Tego rodzaju błędy mogą wynikać z ogólnych nieporozumień dotyczących polityki ubezpieczeń zdrowotnych, które nie zawsze są wystarczająco dokładnie objaśniane pracownikom lub menedżerom. Właściwe zrozumienie przepisów prawnych oraz ich zastosowania w praktyce jest kluczowe, aby uniknąć nieporozumień i zapewnić prawidłowe świadczenie usług w obszarze ubezpieczeń społecznych. Edukacja w tym zakresie jest niezbędna dla pracowników HR oraz działów księgowości, aby mogli efektywnie zarządzać sprawami pracowniczymi i minimalizować ryzyko prawne.

Pytanie 20

Pracownik pobrał zaliczkę na zakup materiałów biurowych i nie rozliczył jej. Jest on zatrudniony na umowę o pracę na pełny etat z wynagrodzeniem minimalnym. Pracodawca potrąci w liście płac pobraną przez pracownika zaliczkę pieniężną w najbliższym terminie. Korzystając z przepisów Kodeksu pracy, ustal, jaka część wynagrodzenia pracownika jest wolna od potrąceń.

Art. 871.
§1. Wolna od potrąceń jest kwota wynagrodzenia za pracę w wysokości:
  1. minimalnego wynagrodzenia za pracę, ustalanego na podstawie odrębnych przepisów, przysługującego pracownikom zatrudnionym w pełnym wymiarze czasu pracy, po odliczeniu składek na ubezpieczenia społeczne oraz zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych – przy potrącaniu sum egzekwowanych na mocy tytułów wykonawczych na pokrycie należności innych niż świadczenia alimentacyjne,
  2. 75% wynagrodzenia określonego w pkt 1 – przy potrącaniu zaliczek pieniężnych udzielonych pracownikowi,
  3. 90% wynagrodzenia określonego w pkt 1 – przy potrącaniu kar pieniężnych przewidzianych w art. 108.
§2. Jeżeli pracownik jest zatrudniony w niepełnym wymiarze czasu pracy, kwoty określone w § 1 ulegają zmniejszeniu proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy.
A. 90% minimalnego wynagrodzenia brutto.
B. 90% minimalnego wynagrodzenia netto.
C. i 75% minimalnego wynagrodzenia brutto.
D. 75% minimalnego wynagrodzenia netto.
Odpowiedź wskazująca na 75% minimalnego wynagrodzenia netto jest poprawna, ponieważ zgodnie z art. 87 §1 pkt 2 Kodeksu pracy, wynagrodzenie, które jest wolne od potrąceń, wylicza się po odliczeniu obowiązkowych składek na ubezpieczenia społeczne oraz zaliczki na podatek dochodowy. Minimalne wynagrodzenie brutto nie odzwierciedla realnej kwoty, którą pracownik otrzymuje na rękę, ponieważ nie uwzględnia tych obciążeń. W praktyce oznacza to, że przed przystąpieniem do obliczeń, pracodawca musi najpierw określić wysokość składek i podatków, a następnie zastosować odpowiedni procent do kwoty netto. W sytuacji, gdy pracownik pobrał zaliczkę, pracodawca musi potrącić ją tylko z kwoty wynagrodzenia, które zostanie mu wypłacone po odliczeniach. Warto podkreślić, że przestrzeganie tych zasad jest istotne nie tylko dla zgodności z prawem, ale także dla zapewnienia pracownikom transparentności i sprawiedliwości w procesie wynagradzania.

Pytanie 21

Składki, które wchodzą w skład ubezpieczeń społecznych to

A. chorobowe, zdrowotne, emerytalne, fundusz pracy
B. emerytalne, chorobowe, rentowe, zdrowotne
C. rentowe, wypadkowe, podatkowe, zdrowotne
D. emerytalne, chorobowe, rentowe, wypadkowe
Odpowiedź emerytalne, chorobowe, rentowe, wypadkowe jest prawidłowa, ponieważ wymienia składki, które są powszechnie uznawane za elementy systemu ubezpieczeń społecznych w Polsce. Składka emerytalna zapewnia świadczenia dla osób, które osiągnęły wiek emerytalny lub stały się niezdolne do pracy, co jest kluczowe w kontekście zapewnienia bezpieczeństwa finansowego w późniejszym życiu. Składka chorobowa umożliwia otrzymywanie zasiłków chorobowych w przypadku niezdolności do pracy z powodu choroby, co jest istotne dla ochrony zdrowia pracowników. Składka rentowa z kolei zapewnia wsparcie finansowe dla osób, które nie mogą pracować z powodu trwałej niezdolności do pracy. Ostatnia składka, wypadkowa, dotyczy ochrony ubezpieczeniowej w przypadku wypadków przy pracy, co jest szczególnie ważne w kontekście dbania o bezpieczeństwo w miejscu pracy. Te składki są fundamentem polskiego systemu zabezpieczeń społecznych, który jest zgodny z dyrektywami Unii Europejskiej, a ich prawidłowe opłacanie jest obowiązkiem każdego pracodawcy, co ma na celu zabezpieczenie pracowników przed ryzykiem utraty źródła dochodu.

Pytanie 22

Bartosz Grosik, który ma 41 lat, pracuje na podstawie umowy zlecenia opiewającej na kwotę brutto 1 800,00 zł. Umowa ta jest dla niego jedynym tytułem do ubezpieczeń społecznych. Jaką łączną kwotę składki na Fundusz Pracy oraz Fundusz Solidarnościowy należy odprowadzić z tytułu tej umowy?

A. 45,90 zł
B. 44,10 zł
C. 0,00 zł
D. 1,80 zł
Wybór kwot, które nie są równe 0,00 zł, opiera się na błędnym rozumieniu przepisów dotyczących ubezpieczeń społecznych oraz zasad naliczania składek na Fundusz Pracy i Fundusz Solidarnościowy. Warto zauważyć, że Fundusz Pracy i Fundusz Solidarnościowy wspierają osoby bezrobotne oraz te, które wymagają wsparcia w trudnych sytuacjach życiowych, jednakże składki na te fundusze są obowiązkowe tylko dla pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę oraz dla osób, które mają status ubezpieczonego w ramach ZUS. W przypadku umowy zlecenia, jak w sytuacji Bartosza Grosika, który nie ma innych tytułów do ubezpieczeń społecznych, a jego dochody są poniżej określonego progu, musi on mieć świadomość, że nie nalicza się na niego obowiązek płatności tych składek. Decyzje, które wskazują na konieczność płacenia tych składek, mogą wynikać z błędnej interpretacji przepisów lub mylenia statusu umowy zlecenia z umową o pracę. W praktyce, błędne podejście do tematu składek społecznych i ich obowiązkowości prowadzi do nieprawidłowego obliczania kosztów zatrudnienia oraz może skutkować nieprawidłowym rozliczeniem podatkowym. Zrozumienie zasad dotyczących ubezpieczeń społecznych jest kluczowe dla efektywnego zarządzania finansami osobistymi oraz dla prowadzenia działalności gospodarczej.

Pytanie 23

Podatek od towarów i usług jest rodzajem podatku

A. bezpośrednim, cenotwórczym
B. bezpośrednim, wielofazowym
C. pośrednim, konsumpcyjnym
D. pośrednim, majątkowym
Podatek od towarów i usług (VAT) jest klasyfikowany jako podatek pośredni oraz konsumpcyjny. Oznacza to, że nie jest bezpośrednio płacony przez producentów, ale jest wliczany w cenę towarów i usług, które nabywają konsumenci. Przykładem zastosowania VAT jest sytuacja, gdy przedsiębiorca sprzedaje produkt detalicznie za 100 zł. W tym przypadku, jeśli stawka VAT wynosi 23%, to cena sprzedaży dla konsumenta wynosi 123 zł. Przedsiębiorca odprowadza z tej kwoty 23 zł do urzędów skarbowych, a zatem VAT obciąża ostatecznego konsumenta. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie podatków, ponieważ umożliwia efektywne zbieranie podatków przez państwo bez zniekształcania decyzji inwestycyjnych przedsiębiorców. Pośrednie podatki, takie jak VAT, są powszechnie stosowane w wielu krajach na świecie, co świadczy o ich efektywności w systemie fiskalnym, gdyż pozwalają na zrównoważenie obciążeń podatkowych w sposób, który jest mniej odczuwalny dla podatników niż bezpośrednie podatki dochodowe.

Pytanie 24

Firma zawarła z osobą fizyczną, która nie jest jej pracownikiem, umowę o dzieło z przeniesieniem praw autorskich, ustalając wynagrodzenie na poziomie 4 000,00 zł brutto. Wykonawca nie zgłosił chęci objęcia go dobrowolnymi ubezpieczeniami społecznymi i zdrowotnym. Jaka będzie kwota do wypłaty za zrealizowanie dzieła?

A. 3 640,00 zł
B. 3 620,00 zł
C. 3 280,00 zł
D. 4 000,00 zł
Prawidłowa odpowiedź wynosi 3 640,00 zł, co można obliczyć z uwagi na zasady ustalania wynagrodzenia za umowę o dzieło. W tym przypadku wynagrodzenie brutto wynosi 4 000,00 zł. Pracodawca, w związku z umową o dzieło, musi odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy, która wynosi 18% od przychodu. Dodatkowo, należy pamiętać, że dla dzieł tworzonych przez osoby fizyczne, od wynagrodzenia można odliczyć koszty uzyskania przychodu, które standardowo wynoszą 20% przychodu. W praktyce, obliczenia będą wyglądały następująco: od 4 000,00 zł odejmujemy 20% kosztów uzyskania (800,00 zł), co daje 3 200,00 zł. Następnie obliczamy podatek dochodowy, który wynosi 18% z 3 200,00 zł (576,00 zł). Zatem wynagrodzenie netto wyniesie 3 200,00 zł - 576,00 zł, co daje 2 624,00 zł. Jednak w przypadku umowy o dzieło, wynagrodzenie brutto jest już kwotą całkowitą do wypłaty, co oznacza, że 3 640,00 zł to kwota, którą otrzyma wykonawca po uwzględnieniu powyższych odliczeń.

Pytanie 25

Mikroprzedsiębiorca, który jest czynnym podatnikiem VAT, zobowiązany jest do przesyłania w formie elektronicznej pliku JPK_V7M do organu podatkowego najpóźniej do

A. 20. dnia miesiąca następującego po poprzednim.
B. 25. dnia miesiąca następującego po poprzednim.
C. 15. dnia miesiąca następującego po poprzednim.
D. 10. dnia miesiąca następującego po poprzednim.
Mikroprzedsiębiorcy, jako czynni podatnicy VAT, mają obowiązek składania pliku JPK_V7M do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego dotyczy raport. Termin ten jest zgodny z regulacjami zawartymi w ustawie o podatku od towarów i usług oraz w przepisach dotyczących Jednolitego Pliku Kontrolnego. Przykładowo, jeśli mikroprzedsiębiorca rozlicza VAT za styczeń, plik JPK_V7M musi być przesłany najpóźniej do 25 lutego. Przekazywanie plików elektronicznych w ustalonym terminie jest kluczowe dla zapewnienia zgodności z przepisami podatkowymi oraz uniknięcia potencjalnych sankcji finansowych. Dodatkowo, regularne i terminowe składanie dokumentów przekłada się na poprawność rozliczeń podatkowych oraz umożliwia lepsze zarządzanie płynnością finansową przedsiębiorstwa. Warto również pamiętać o stosowaniu odpowiednich narzędzi do automatyzacji tego procesu, co znacząco ułatwia życie mikroprzedsiębiorcom oraz minimalizuje ryzyko błędów.

Pytanie 26

Pracownik zatrudniony od 01.06.2020 r. przebywał w grudniu na zwolnieniu lekarskim przez 5 dni z tytułu niezdolności do pracy spowodowanej przeziębieniem. Jest to jego pierwsza niezdolność do pracy w tym roku. Ustal wysokość wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy, korzystając z informacji zawartych w tabeli.

MiesiącWynagrodzenie brutto pracownika pomniejszone o składki na ubezpieczenia społeczne
VI3 950,00 zł
VII3 920,00 zł
VIII3 800,00 zł
IX3 970,00 zł
X4 110,00 zł
XI4 100,00 zł
razem23 850,00 zł
A. 662,50 zł
B. 530,00 zł
C. 3 180,00 zł
D. 1 987,50 zł
Poprawna odpowiedź to 530,00 zł, co wynika z obliczeń dotyczących wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy. W przypadku niezdolności spowodowanej przeziębieniem, pracownikowi przysługuje wynagrodzenie w wysokości 80% jego przeciętnego wynagrodzenia. W analizowanym przypadku średnie wynagrodzenie z ostatnich 6 miesięcy wynosi 3 975 zł. Po obliczeniu 80% tej kwoty, uzyskujemy 3 180 zł, które następnie dzielimy przez liczbę dni roboczych w miesiącu. Przy założeniu, że w grudniu jest 22 dni robocze, otrzymujemy wynagrodzenie dzienne w wysokości 144,55 zł. Mnożąc tę kwotę przez 5 dni niezdolności do pracy, uzyskujemy 722,75 zł. Ponieważ jednak pierwsze 33 dni niezdolności do pracy w roku kalendarzowym nie podlegają wynagrodzeniu, a tym samym osoba ta nie otrzymuje wynagrodzenia za czas niezdolności. Na przykład, jeśli pracownik byłby niezdolny do pracy w innym miesiącu lub miałby więcej dni niezdolności, zasady te mogłyby się różnić, ale w tej konkretnej sytuacji kwota wynagrodzenia za czas niezdolności wynosi 530,00 zł.

Pytanie 27

Przedsiębiorca zawarł umowę o dzieło z osobą, która nie jest jego pracownikiem, na kwotę brutto 4 000,00 zł. Jaką wysokość będzie miała zaliczka na podatek dochodowy od tej umowy, zakładając 20% koszty uzyskania przychodu?

A. 621,00 zł
B. 576,00 zł
C. 720,00 zł
D. 360,00 zł
Wybór kwoty zaliczki na podatek dochodowy od umowy o dzieło wymaga znajomości przepisów prawnych oraz zasad prowadzenia ewidencji finansowej. Odpowiedzi, które nie uwzględniają zastosowania kosztów uzyskania przychodu lub błędnie obliczają stawkę podatku, mogą prowadzić do nieprawidłowych wniosków. Przykładowo, wybór 621,00 zł może wynikać z błędnego obliczenia stawki podatkowej na podstawie pełnej kwoty brutto, co jest niezgodne z zasadą uwzględnienia kosztów uzyskania przychodu. Z kolei odpowiedź 360,00 zł może opierać się na założeniu zbyt małych kosztów lub pominięciu obliczenia podstawy opodatkowania, co jest kluczowe w tym kontekście. Ponadto, wybór 720,00 zł również jest nietrafiony, ponieważ kwota ta może sugerować błędne założenie o zastosowaniu stawki podatku wyższej niż obliczona, co jest stosowane w przypadku wyższych dochodów. Wiele z tych błędów wynika z niepełnego zrozumienia procedur obliczeniowych lub zignorowania wymogów prawnych dotyczących umowy o dzieło. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, jak prawidłowo obliczać zaliczki na podstawie rzeczywistych przepisów podatkowych oraz znaczenia kosztów uzyskania przychodu w procesie obliczeniowym.

Pytanie 28

Podatnik wystawił fakturę dla odbiorcy w styczniu 2021 roku. Termin uregulowania płatności VAT minął 25 lutego 2021 roku. Podaj datę, która zamyka okres archiwizacji tej faktury w związku z podatkiem VAT.

A. 25 lutego 2026 r.
B. 31 grudnia 2026 r.
C. 31 grudnia 2027 r.
D. 25 lutego 2025 r.
Wybór daty 25 lutego 2025 r. lub 25 lutego 2026 r. może wynikać z niepoprawnego zrozumienia zasad dotyczących okresu przechowywania dokumentacji podatkowej. Warto zauważyć, że okres pięcioletni nie jest liczony od daty wystawienia faktury ani od terminu zapłaty, lecz od końca roku, w którym upłynął ten termin. Dlatego daty te nie uwzględniają zasady, która wyraźnie wskazuje na zakończenie okresu przechowywania na koniec roku kalendarzowego. Natomiast wybór daty 31 grudnia 2027 r. sugeruje, że osoba odpowiadająca mogła mylnie założyć, iż obowiązuje dłuższy okres przechowywania niż pięć lat, co jest niezgodne z przepisami. Istotne jest zrozumienie, że przepisy podatkowe są precyzyjne w określaniu okresów przechowywania dokumentów, a ich nieprzestrzeganie może prowadzić do konsekwencji prawnych oraz finansowych. W praktyce przedsiębiorcy często borykają się z problemem niewłaściwego archiwizowania dokumentów, co prowadzi do niepewności w przypadku ewentualnych kontroli skarbowych. Ważne jest, aby mieć świadomość tych regulacji i stosować się do nich, aby zminimalizować ryzyko problemów z organami podatkowymi.

Pytanie 29

Mały podatnik, który zdecydował się na miesięczną metodę rozliczania podatku VAT i odpowiednio powiadomił naczelnika urzędu skarbowego, ma obowiązek złożyć deklarację VAT-7 najpóźniej do

A. 25 dnia danego miesiąca za miesiąc ubiegły
B. 20 dnia danego miesiąca za bieżący miesiąc
C. 25 dnia następnego miesiąca po zakończeniu kwartału za dany kwartał
D. 20 dnia ostatniego miesiąca kwartału za dany kwartał
Niepoprawne odpowiedzi opierają się na błędnym rozumieniu terminów i zasadności terminów składania deklaracji VAT-7. Odpowiedź wskazująca na 20 dnia danego miesiąca za dany miesiąc sugeruje, że przedsiębiorcy powinni składać deklaracje za bieżący miesiąc, co jest niezgodne z przepisami. Zgodnie z ustawą o VAT, mały podatnik musi składać deklaracje za miesiąc miniony, a nie za miesiąc, w którym aktualnie się rozlicza. Z kolei odpowiedź sugerująca 25 dnia następnego miesiąca po zakończeniu kwartału za dany kwartał, jest myląca, ponieważ dotyczy osób rozliczających się kwartalnie. Warto zauważyć, że przedsiębiorcy, którzy decydują się na taką formę rozliczenia, mają inne terminy, które są dostosowane do charakterystyki rozliczeń kwartalnych. Typowy błąd myślowy polega na pomylaniu miesięcznych i kwartalnych terminów składania deklaracji, co może prowadzić do poważnych konsekwencji finansowych. Istotne jest, aby przedsiębiorcy dokładnie zapoznali się z przepisami oraz terminami w kontekście swojej formy rozliczania się z VAT, aby uniknąć błędów i nieprawidłowości w obowiązkach podatkowych.

Pytanie 30

Zgodnie z Kodeksem pracy do obowiązkowych składników wynagrodzenia zalicza się

A. dodatek za staż pracy
B. dodatek za znajomość języków obcych
C. dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych
D. premię regulaminową
Dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych jest uznawany za obowiązkowy dodatek do wynagrodzenia zgodnie z Kodeksem pracy w Polsce. Pracownicy, którzy wykonują pracę w godzinach przekraczających ustalone normy, mają prawo do dodatkowego wynagrodzenia, co jest szczególnie istotne w kontekście ochrony praw pracowniczych oraz motywacji do efektywnej pracy. Przykładem zastosowania tej regulacji jest sytuacja, w której pracownik wykonuje nadgodziny w odpowiedzi na zwiększone zapotrzebowanie na usługi firmy. W takim przypadku, zgodnie z przepisami, jego wynagrodzenie za te dodatkowe godziny powinno być powiększone, co nie tylko rekompensuje jego wysiłek, ale również podkreśla znaczenie przestrzegania standardów pracy. Warto zwrócić uwagę, że dodatki te mają na celu nie tylko ochronę pracowników, ale również regulację rynku pracy, zapewniając pracodawcom odpowiednią elastyczność w zarządzaniu zespołem. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla efektywnego zarządzania zasobami ludzkimi w każdej organizacji.

Pytanie 31

Na podstawie danych z podatkowej książki przychodów i rozchodów za rok 2014 wskaż koszty uzyskania przychodu, które należy ująć w deklaracji PIT B

Remanent początkowy
na 01-01-2014
Koszty uzyskania przychodu
poniesione w okresie
od 01-01-2014 do 31-12-2014
Remanent końcowy
na 31-12-2014
5 000,00 zł80 000,00 zł4 000,00 zł
A. 84 000,00 zł
B. 80 000,00 zł
C. 81 000,00 zł
D. 79 000,00 zł
Wybór innej wartości jako kosztów uzyskania przychodu wskazuje na kilka błędnych koncepcji dotyczących sposobu obliczania tych kosztów. Niezrozumienie roli remanentów początkowego i końcowego w procesie ustalania kosztów może prowadzić do zaniżania lub zawyżania wartości uzyskanych przychodów. Na przykład, jeśli ktoś wybiera wartość 80 000,00 zł, może to sugerować, że nie uwzględnił on remanentu początkowego, co jest fundamentalnym błędem w analizie. Koszty uzyskania przychodu powinny zawsze odzwierciedlać rzeczywiste wydatki poniesione przez przedsiębiorcę, a zatem pominięcie jakiegokolwiek elementu tej kalkulacji prowadzi do fałszywego obrazu sytuacji finansowej firmy. W przypadku wyboru 84 000,00 zł lub 79 000,00 zł, błędy mogą wynikać z nieprawidłowego dodawania lub odejmowania wartości remanentów, co uświadamia, jak istotne jest zrozumienie zasadniczych zasad księgowości oraz znajomość regulacji podatkowych. Niezrozumienie tych podstawowych zasad może prowadzić do poważnych konsekwencji w obliczeniach podatkowych, co podkreśla znaczenie dokładności oraz skrupulatności w prowadzeniu dokumentacji podatkowej.

Pytanie 32

Pani Jadwiga zdecydowała się na zamknięcie prowadzonej działalności gospodarczej i złożyła wniosek o wykreślenie wpisu w CEUDG, wskazując datę 31 października 2016 r. jako ostatni dzień działalności. Jaką datę powinna wpisać w formularzu ZUS ZWUA w polu Wyrejestrowanie z ubezpieczeń od dnia?

A. 10 listopada 2016 r.
B. 01 listopada 2016 r.
C. 31 października 2016 r.
D. 07 listopada 2016 r.
Wybór daty 31 października 2016 r. sugeruje, że osoba wyrejestrowała się z ubezpieczeń w dniu zakończenia działalności gospodarczej. To podejście jest nieprawidłowe z perspektywy przepisów prawa, ponieważ wyrejestrowanie z ubezpieczeń obowiązuje od dnia następującego po zakończeniu działalności. W praktyce oznacza to, że osoba, która zaprzestaje prowadzenia działalności, nie może od razu zakończyć również swoich zobowiązań związanych z ubezpieczeniami. Kolejną nieprawidłową datą jest 7 listopada 2016 r., ponieważ wykracza ona poza termin wyrejestrowania, co prowadziłoby do nieprawidłowego naliczania składek za dodatkowe dni, które osoba powinna już być wyrejestrowana. Wybór daty 10 listopada 2016 r. również jest błędny, gdyż oznaczałby opóźnienie w formalnym zgłoszeniu wyrejestrowania, co mogłoby skutkować naliczaniem składek w okresie, kiedy osoba nie prowadzi już działalności. Typowym błędem myślowym przy takich wyborach jest mylenie zakończenia działalności z zakończeniem obowiązków związanych z ubezpieczeniami społecznymi. Z perspektywy praktycznej, ważne jest, aby przedsiębiorcy pamiętali o obowiązujących terminach oraz przepisach dotyczących wyrejestrowania z ubezpieczeń, aby uniknąć nieprzyjemnych konsekwencji finansowych oraz prawnych.

Pytanie 33

Rejestrację w urzędzie skarbowym w odniesieniu do podatku od towarów i usług należy przeprowadzić za pomocą formularza

A. VAT-Z
B. VAT-R
C. VAT-7
D. VAT-7K
Wybór innych formularzy w odpowiedzi na to pytanie sugeruje brak zrozumienia podstawowych zasad dotyczących rejestracji podatników VAT. Na przykład formularz VAT-7 jest wykorzystywany do składania deklaracji VAT, a nie do zgłoszenia rejestracyjnego. Deklaracje VAT-7 są składane regularnie, zazwyczaj miesięcznie lub kwartalnie, aby wykazać należny podatek do zapłaty lub do odliczenia, co jest zupełnie inną procedurą niż rejestracja podatnika. Z kolei VAT-Z jest formularzem, który dotyczy zgłoszeń związanych z tzw. zerowym VAT-em dla podatników, który również jest stosowany w innych okolicznościach. Użycie formularza VAT-7K, który jest skierowany do małych podatników korzystających z kwartalnego rozliczenia VAT, wskazuje na mylenie procedur, co może prowadzić do nieprawidłowości w obszarze prawidłowego rozliczania podatku. W praktyce, aby prawidłowo funkcjonować w systemie VAT, kluczowe jest zrozumienie, że każdy formularz ma swoje specyficzne przeznaczenie oraz wymogi. Użycie niewłaściwego formularza może skutkować nie tylko opóźnieniami w rejestracji, ale również poważnymi konsekwencjami finansowymi i prawnymi. Dlatego, aby uniknąć takich sytuacji, kluczowe jest dobrze przyswojenie wiedzy na temat stosowanych formularzy oraz ich funkcji w systemie podatkowym.

Pytanie 34

Czego dotyczy umowa o dzieło?

A. sporządzenie zamknięcia bilansu spółki
B. stała obsługa prawna firmy
C. prowadzenie dokumentacji personalnej pracowników firmy
D. prowadzenie kompleksowej księgowości spółki
Sporządzenie bilansu zamknięcia spółki jest odpowiednim przedmiotem umowy o dzieło, ponieważ dotyczy wykonania konkretnego zadania, które ma wyraźny rezultat w postaci dokumentu finansowego. Umowa o dzieło ma na celu wykonanie określonego dzieła, które jest jednorazowe i ma charakter jakościowy. Bilans zamknięcia, będący podsumowaniem sytuacji finansowej spółki na koniec roku obrotowego, jest zadaniem, które wymaga specjalistycznej wiedzy oraz umiejętności. W praktyce, taka umowa może być zawierana z biurami rachunkowymi lub niezależnymi księgowymi, którzy są w stanie przygotować bilans zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa oraz zasadami rachunkowości. Dobrze przygotowany bilans nie tylko spełnia wymogi formalne, ale także dostarcza istotnych informacji dla przyszłych decyzji zarządu, inwestorów oraz organów podatkowych, co podkreśla jego znaczenie w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa.

Pytanie 35

Osoba zatrudniona na mocy umowy o pracę na czas nieokreślony, która przepracowała 6 lat, złożyła pracodawcy 20 czerwca 2016 r. pisemne wypowiedzenie umowy o pracę. Kiedy nastąpiło rozwiązanie stosunku pracy?

A. 20 września 2016 r.
B. 20 lipca 2016 r.
C. 30 września 2016 r.
D. 31 lipca 2016 r.
Wypowiedzenie umowy o pracę przez pracownika zatrudnionego na czas nieokreślony wymaga przestrzegania określonych terminów, które są regulowane przepisami Kodeksu pracy. Zgodnie z tymi przepisami, pracownik ma obowiązek złożyć wypowiedzenie z zachowaniem okresu wypowiedzenia, który w przypadku zatrudnienia powyżej 6 lat wynosi 3 miesiące. Pracownik, składając wypowiedzenie 20 czerwca 2016 r., rozpoczyna bieg trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia, który kończy się 30 września 2016 r. To oznacza, że stosunek pracy ustaje na koniec miesiąca, w którym kończy się okres wypowiedzenia. Przykładem praktycznym może być sytuacja, kiedy pracownik decyduje się na zmianę pracy i składa wypowiedzenie, planując rozpoczęcie nowego zatrudnienia po zakończeniu tego okresu. Dobrą praktyką jest planowanie takich zmian z wyprzedzeniem, aby zminimalizować potencjalne luki w zatrudnieniu i zachować ciągłość zawodową. Warto również pamiętać o konieczności formalnego potwierdzenia przyjęcia wypowiedzenia przez pracodawcę, co może być istotne w kontekście ewentualnych roszczeń lub sporów.

Pytanie 36

Który z pracowników nabył prawo do urlopu wypoczynkowego w wymiarze 26 dni?

PracownikLata wliczane do stażu pracy z tytułu ukończonej szkołyStaż pracy po ukończonej szkole
Piotr Rak
absolwent zasadniczej szkoły zawodowej
3 lata6 lat i 2 miesiące
Ewa Gryc
absolwentka technikum
4 lata5 lat i 8 miesięcy
Dawid Trojan
absolwent szkoły policealnej
6 lat4 lata i 1 miesiąc
Justyna Kowalczyk
absolwentka szkoły wyższej
8 lat1 rok i 5 miesięcy
A. Dawid Trojan.
B. Piotr Rak.
C. Justyna Kowalczyk.
D. Ewa Gryc.
Dawid Trojan nabył prawo do urlopu wypoczynkowego w wymiarze 26 dni, ponieważ jego staż pracy przekracza 10 lat. Zgodnie z polskim Kodeksem pracy, pracownicy z co najmniej 10-letnim stażem pracy mają prawo do 26 dni urlopu rocznie. Warto zauważyć, że staż pracy uwzględnia okresy zatrudnienia u różnych pracodawców, co może być istotne dla obliczenia uprawnień urlopowych. Przykładem może być pracownik, który pracował w różnych firmach przez łączny czas przekraczający 10 lat, zyskując tym samym prawo do maksymalnego wymiaru urlopu. W praktyce, znajomość przepisów dotyczących urlopów wypoczynkowych jest kluczowa dla zarządzania kadrami i przestrzegania praw pracowników. Odpowiednie obliczanie urlopów wpływa na satysfakcję w pracy oraz na ogólną atmosferę w zespole, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w obszarze HR.

Pytanie 37

Z osobą, która nie jest zatrudniona w przedsiębiorstwie, zawarto umowę o dzieło na kwotę brutto 3 000,00 zł. Jaka będzie kwota, którą należy wypłacić wykonawcy, przyjmując 50% koszty uzyskania przychodu oraz 18% podatku dochodowego?

A. 2 730,00 zł
B. 2 319,00 zł
C. 2 086,00 zł
D. 2 589,00 zł
Prawidłowa odpowiedź wynika z właściwego obliczenia kwoty do wypłaty wykonawcy dzieła. W pierwszej kolejności należy ustalić podstawę opodatkowania, co zgodnie z przepisami prawa wynosi kwota brutto minus koszty uzyskania przychodu. W tym przypadku, przy kwocie brutto 3000 zł i przyjętych 50% kosztach uzyskania, podstawę obliczeń stanowi 3000 zł - 1500 zł = 1500 zł. Następnie od tej podstawy należy obliczyć podatek dochodowy, który wynosi 18% z 1500 zł, co daje 270 zł. Zatem kwota do wypłaty wykonawcy będzie wynosić 3000 zł - 270 zł = 2730 zł. Taki sposób obliczania wynagrodzeń przy umowach o dzieło jest zgodny z obowiązującymi przepisami prawnymi, które przewidują koszty uzyskania przychodu oraz stawki podatkowe. Daje to również możliwość optymalizacji wynagrodzenia, co jest istotne w kontekście współpracy z freelancerami i zleceniodawcami.

Pytanie 38

Pracownik zatrudniony w systemie akordowym, w bieżącym miesiącu zrealizował wymagane normy czasu pracy i wytworzył 810 sztuk elementów, z czego jedynie 800 sztuk spełniało normy jakości. Norma produkcji wynosi 5 elementów na godzinę, a wynagrodzenie godzinowe tego pracownika wynosi 30,00 zł. Jakie będzie wynagrodzenie brutto pracownika za ten miesiąc?

A. 4 000,00 zł
B. 4 800,00 zł
C. 4 050,00 zł
D. 4 860,00 zł
Aby obliczyć wynagrodzenie brutto pracownika zatrudnionego w systemie akordowym, należy najpierw ustalić, ile godzin pracy przepracował w danym miesiącu. Przy normie wyrobu wynoszącej 5 elementów na godzinę, a wyprodukowanych 800 sztuk normatywnych, pracownik pracował 800 / 5 = 160 godzin. Stawka godzinowa wynosi 30,00 zł, więc wynagrodzenie brutto obliczamy jako 160 godzin * 30,00 zł = 4 800,00 zł. Warto zauważyć, że w systemie akordowym liczy się tylko wyprodukowane elementy spełniające normy jakościowe. W tym przypadku, chociaż pracownik wytworzył 810 sztuk, tylko 800 z nich było zgodnych z normą jakości, co jest kluczowe dla obliczenia wynagrodzenia. Praktyka ta pokazuje, że jakość produkcji jest równie ważna jak ilość, co jest zgodne z zasadami Lean Manufacturing, które promują dążenie do eliminacji marnotrawstwa i podnoszenia jakości produkcji. Tego rodzaju podejście jest istotne dla efektywności operacyjnej i zadowolenia klientów w długim okresie czasowym.

Pytanie 39

Osoba pracująca na ¾ etatu, mająca dwuletnie doświadczenie zawodowe i będąca absolwentem szkoły średniej zawodowej, ma prawo do urlopu wypoczynkowego w wysokości

A. 19 dni
B. 26 dni
C. 20 dni
D. 15 dni
Odpowiedź 15 dni jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z polskim Kodeksem pracy, pracownik zatrudniony na ¾ etatu ma prawo do urlopu wypoczynkowego w wymiarze proporcjonalnym do czasu pracy. Pracownik, który ma co najmniej 10-letni staż pracy, przysługuje 26 dni urlopu, a dla pracowników z krótszym stażem, wymiar ten jest obliczany w oparciu o staż pracy oraz status zatrudnienia. W przypadku pracownika o dwóch latach stażu pracy oraz średnim wykształceniu, przysługuje mu 20 dni urlopu, co w przypadku zatrudnienia na ¾ etatu obniża się do 15 dni. Przykładowo, systematyczne obliczanie urlopu jest istotne przy planowaniu harmonogramu pracy oraz urlopów, co może wpłynąć na efektywność organizacyjną. Warto również zauważyć, że pracownicy mają prawo do pełnego wykorzystania swojego urlopu, co jest realizowane poprzez zgodne z przepisami planowanie urlopów w firmie oraz wprowadzenie polityki urlopowej, która promuje zdrowie i dobrostan pracowników.

Pytanie 40

Zgodnie z Kodeksem pracy pora nocna trwa przez 8 godzin w przedziale czasowym

A. 23.00 a 8.00
B. 20.00 a 7.00
C. 22.00 a 8.00
D. 21.00 a 7.00
Dobra robota! Prawidłowa odpowiedź mówi, że pora nocna w Kodeksie pracy to czas od 21.00 do 7.00. Warto wiedzieć, że ta pora to 8 godzin, które zaczynają się właśnie od 21.00. Ma to spore znaczenie dla pracowników, bo przepisy dotyczące pracy w nocy różnią się od tych w ciągu dnia, zwłaszcza jeśli chodzi o wypłaty i warunki pracy. Pracownicy, którzy pracują na zmianach nocnych, mogą mieć prawo do dodatkowych korzyści, jak wyższe stawki. Wiedza o tym, co to jest pora nocna, jest ważna, żeby pracodawcy mogli stosować prawo pracy i żeby pracownicy wiedzieli, co im przysługuje. Niektóre branże, na przykład zdrowie publiczne czy transport, mają sporo nocnych zmian, dlatego warto znać te przepisy, zarówno dla pracodawców, jak i pracowników.