Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 13 listopada 2025 15:17
Data zakończenia: 13 listopada 2025 15:38

Egzamin zdany!

Wynik: 30/40 punktów (75,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aby podłączyć kasę fiskalną z interfejsem DB-9M do komputera stacjonarnego, należy użyć przewodu

A. DB-9F/F

B. DB-9M/F

C. DB-9M/M

D. DB-9F/M

Wybór niepoprawnego przewodu, takiego jak DB-9M/F, DB-9F/M czy DB-9M/M, oparty jest na nieprawidłowym zrozumieniu specyfikacji złącz i ich odpowiedniości do urządzeń. Przewód DB-9M/F, mający jedno męskie i jedno żeńskie złącze, nie będzie odpowiedni do połączenia kasy fiskalnej z portem szeregowego komputera, ponieważ nie pasuje on do złącza DB-9M w kasie. Z kolej, przewody DB-9F/M i DB-9M/M, składające się z żeńskiego i męskiego złącza lub dwóch męskich złącz, również nie zrealizują prawidłowego połączenia, co w praktyce prowadzi do problemów z komunikacją między urządzeniami. Typowym błędem jest mylenie rodzajów złącz i ich zastosowań, co może wynikać z niepełnej wiedzy na temat standardów komunikacji szeregowej. Złącza DB-9M są powszechnie wykorzystywane w różnych urządzeniach, ale zawsze muszą być łączone z odpowiednimi portami, aby zapewnić prawidłowe przesyłanie danych. W branży IT i automatyce, dobór właściwych przewodów jest kluczowy dla zapewnienia prawidłowych połączeń i minimalizacji ryzyka awarii sprzętu. Zrozumienie różnicy między męskimi a żeńskimi złączami, a także zastosowania poszczególnych przewodów, jest niezbędne dla każdego, kto zajmuje się instalacją oraz konserwacją systemów komunikacyjnych.

Pytanie 2

Który z wymienionych adresów należy do klasy C?

A. 176.18.5.26

B. 125.9.3.234

C. 154.0.12.50

D. 196.74.6.29

Adres klasy C to adresy IP, które w głównym zakresie mają pierwszą oktet w przedziale od 192 do 223. Adres 196.74.6.29 spełnia ten warunek, ponieważ jego pierwsza oktet, 196, mieści się w tym przedziale. Adresy klasy C są powszechnie stosowane w mniejszych sieciach, gdzie organizacje potrzebują od 256 do 65 536 adresów IP do przypisania do swoich urządzeń. Dzięki podziałowi na podsieci, administratorzy mogą efektywnie zarządzać ruchem w sieci oraz zwiększać bezpieczeństwo poprzez ograniczenie komunikacji między różnymi podsieciami. Praktycznym zastosowaniem adresów klasy C jest np. przypisanie adresów IP dla małych biur, gdzie liczba urządzeń nie przekracza 254. Oprócz tego, zastosowanie CIDR (Classless Inter-Domain Routing) pozwala na bardziej elastyczne zarządzanie adresami IP, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie administracji sieci.

Pytanie 3

Thunderbolt stanowi interfejs

A. równoległy, dwukanałowy, dwukierunkowy, bezprzewodowy

B. szeregowy, dwukanałowy, dwukierunkowy, przewodowy

C. równoległy, asynchroniczny, przewodowy

D. szeregowy, asynchroniczny, bezprzewodowy

Odpowiedź 'szeregowy, dwukanałowy, dwukierunkowy, przewodowy' jest poprawna, ponieważ interfejs Thunderbolt, stworzony przez firmę Intel we współpracy z Apple, rzeczywiście operuje w trybie szeregowym. Oznacza to, że dane są przesyłane jeden po drugim, co pozwala na osiąganie dużych prędkości transferu, sięgających nawet 40 Gbps w najnowszych wersjach. Dwukanałowość oznacza, że Thunderbolt wykorzystuje dwa kanały do przesyłania danych, co podwaja przepustowość w porównaniu do jednego kanału. Dwukierunkowość pozwala na jednoczesne wysyłanie i odbieranie danych, co jest kluczowe w zastosowaniach wymagających dużych przepustowości, takich jak edycja wideo w czasie rzeczywistym czy transfer dużych zbiorów danych. Przewodowy charakter interfejsu Thunderbolt oznacza, że wymaga on fizycznego połączenia kablowego, co zapewnia stabilność oraz mniejsze opóźnienia w transmisji. W praktyce, wykorzystanie Thunderbolt można zaobserwować w nowoczesnych laptopach, stacjach dokujących oraz zewnętrznych dyskach twardych, które korzystają z tej technologii do szybkiej komunikacji. Standard ten jest uznawany za jedną z najlepszych opcji do podłączania wysokowydajnych urządzeń. Dodatkowo, Thunderbolt obsługuje protokoły DisplayPort i PCI Express, co czyni go wszechstronnym rozwiązaniem dla różnych zastosowań.

Pytanie 4

Jakie są wartości zakresu częstotliwości oraz maksymalnej prędkości przesyłu danych w standardzie 802.11g WiFi?

A. 5 GHz 54 Mbps

B. 2,4 GHz 54 Mbps

C. 2,4 GHz 300 Mbps

D. 5 GHz 300 Mbps

Standard 802.11g jest częścią rodziny standardów IEEE 802.11, który definiuje zasady komunikacji w sieciach bezprzewodowych. Działa w paśmie 2,4 GHz, co jest korzystne, ponieważ to pasmo jest powszechnie dostępne i może być używane przez wiele urządzeń bez potrzeby uzyskiwania zezwoleń. Maksymalna szybkość transmisji danych w standardzie 802.11g wynosi 54 Mbps, co czyni go znacznym ulepszeniem w porównaniu do starszego standardu 802.11b, który oferował maksymalnie 11 Mbps. Użycie standardu 802.11g jest szczególnie praktyczne w środowiskach domowych i biurowych, gdzie wiele urządzeń, takich jak laptopy, smartfony i tablety, korzysta z sieci Wi-Fi. Standard ten jest również zgodny wstecz z 802.11b, co pozwala na współpracę starszych urządzeń z nowymi. W praktyce, mimo że teoretyczna prędkość wynosi 54 Mbps, rzeczywiste prędkości mogą być niższe z powodu interferencji, przeszkód fizycznych oraz liczby urządzeń podłączonych do sieci. Zrozumienie tych parametrów pozwala administratorom sieci i użytkownikom lepiej planować oraz optymalizować ich konfiguracje sieciowe.

Pytanie 5

Zaprezentowany tylny panel płyty głównej zawiera następujące interfejsy:

A. 2 x USB 3.0; 2 x USB 2.0, 1.1; 2 x DP, 1 x DVI

B. 2 x PS2; 1 x RJ45; 6 x USB 2.0, 1.1

C. 2 x HDMI, 1 x D-SUB, 1 x RJ11, 6 x USB 2.0

D. 2 x USB 3.0; 4 x USB 2.0, 1.1, 1 x D-SUB

Odpowiedź 3 jest prawidłowa, ponieważ przedstawiony panel tylny płyty głównej rzeczywiście posiada 2 porty USB 3.0, które charakteryzują się niebieskim wnętrzem, oraz 4 porty USB 2.0, 1.1, których wnętrza są zazwyczaj czarne lub białe. Dodatkowo znajduje się tam port D-SUB, znany również jako VGA, który jest używany do przesyłania analogowego sygnału wideo do monitorów lub projektorów. USB 3.0 to standard, który zapewnia prędkość przesyłania danych do 5 Gb/s, co jest około dziesięciokrotnie szybsze niż USB 2.0. Jest to istotne w przypadku przesyłania dużych plików lub korzystania z szybkich urządzeń zewnętrznych, takich jak dyski SSD na USB. Porty USB 2.0, choć wolniejsze, są nadal powszechnie używane do podłączania urządzeń peryferyjnych takich jak klawiatury, myszy, czy drukarki. Użycie portów D-SUB jest coraz rzadsze, ale nadal występuje w starszych monitorach i projektorach. Poprawne rozpoznanie i wykorzystanie tych interfejsów jest kluczowe dla efektywnej obsługi urządzeń komputerowych, zapewniając kompatybilność i optymalną wydajność.

Pytanie 6

Komputer dysponuje adresem IP 192.168.0.1, a jego maska podsieci wynosi 255.255.255.0. Który adres stanowi adres rozgłoszeniowy dla podsieci, do której ten komputer przynależy?

A. 192.168.0.31

B. 192.168.0.63

C. 192.168.0.127

D. 192.168.0.255

Adres 192.168.0.255 to adres rozgłoszeniowy dla sieci, do której należy komputer z adresem 192.168.0.1 i maską 255.255.255.0. Tak naprawdę, przy tej masce, pierwsze trzy oktety (192.168.0) wskazują na sieć, a ostatni (czyli ten czwarty) służy do adresowania urządzeń w tej sieci. Warto pamiętać, że adres rozgłoszeniowy to ten ostatni adres w danej podsieci, co w tym przypadku to właśnie 192.168.0.255. Ta funkcjonalność jest mega ważna, bo pozwala na wysłanie pakietów do wszystkich urządzeń w sieci naraz. W praktyce, rozgłoszenia są wykorzystywane w takich protokołach jak ARP czy DHCP, co pozwala na automatyczne przydzielanie adresów IP. Moim zdaniem, zrozumienie tego, jak działają adresy rozgłoszeniowe, ma znaczenie dla każdego, kto chce ogarnąć sprawy związane z sieciami komputerowymi. Właściwe użycie tych adresów naprawdę wpływa na to, jak dobrze działa sieć.

Pytanie 7

Podczas wyłączania systemu operacyjnego na monitorze pojawił się błąd, znany jako bluescreen 0x000000F3 Bug Check 0xF3 DISORDERLY_SHUTDOWN - nieudane zamykanie systemu, spowodowane niewystarczającą ilością pamięci. Co ten błąd może oznaczać?

A. niewystarczający rozmiar pamięci wirtualnej

B. przegrzanie CPU

C. uszkodzenie systemowej partycji

D. uruchamianie zbyt wielu programów podczas startu komputera

Przegrzanie procesora, uszkodzenie partycji systemowej oraz uruchamianie zbyt wielu aplikacji przy starcie komputera mogą być przyczynami różnych problemów z komputerem, lecz nie są one bezpośrednio związane z błędem 0x000000F3. Przegrzanie procesora prowadzi do ograniczenia wydajności oraz tymczasowego wyłączania systemu w celu zapobieżenia uszkodzeniom sprzętu. Choć może to powodować problemy z działaniem systemu, nie jest przyczyną błędów podczas zamykania systemu. Uszkodzenie partycji systemowej może skutkować różnymi błędami, jednak zazwyczaj objawia się to innymi komunikatami błędów, a nie specyficznie błędem o kodzie F3. Uruchamianie nadmiaru aplikacji przy starcie może rzeczywiście prowadzić do wolniejszego działania systemu, ale nie jest bezpośrednio przyczyną problemu z zamykaniem. Typowym błędem myślowym jest przypisywanie różnych objawów systemowych do jednego problemu bez analizy ich rzeczywistych przyczyn. W rzeczywistości, skuteczne zarządzanie pamięcią systemową i odpowiednie ustawienia pamięci wirtualnej powinny być kluczowym elementem w diagnostyce problemów z zamykaniem systemu. Aby skutecznie rozwiązywać problemy związane z wydajnością systemu, warto wykorzystywać narzędzia diagnostyczne oraz analizować logi systemowe w celu zidentyfikowania rzeczywistych przyczyn problemów.

Pytanie 8

Aby umożliwić wymianę informacji pomiędzy sieciami VLAN, wykorzystuje się

A. punkt dostępowy.

B. koncentrator.

C. modem.

D. router.

Routery są kluczowymi urządzeniami w architekturze sieciowej, które umożliwiają komunikację między różnymi sieciami, w tym między sieciami VLAN (Virtual Local Area Network). VLAN-y są technologią, która pozwala na segmentację ruchu sieciowego w obrębie jednej fizycznej sieci lokalnej, co zwiększa bezpieczeństwo i efektywność zarządzania ruchem. Aby urządzenia znajdujące się w różnych VLAN-ach mogły się ze sobą komunikować, niezbędne jest wykorzystanie routera, który działa na warstwie trzeciej modelu OSI. Routery dokonują inspekcji pakietów i podejmują decyzje o trasowaniu ruchu między VLAN-ami, co umożliwia wymianę danych. Przykładem zastosowania routerów w sieciach VLAN jest konfiguracja trunkingowa, gdzie router łączy z różnymi VLAN-ami przy pomocy jednego interfejsu, wykorzystując protokoły takie jak 802.1Q. Dzięki zastosowaniu routerów można również implementować polityki bezpieczeństwa i zarządzania ruchem, co jest zgodne z dobrą praktyką w inżynierii sieciowej.

Pytanie 9

Narzędzie, które chroni przed nieautoryzowanym dostępem do sieci lokalnej, to

A. analityk sieci

B. oprogramowanie antywirusowe

C. analizator pakietów

D. zapora sieciowa

Zapora sieciowa, znana również jako firewall, jest kluczowym narzędziem zabezpieczającym sieć przed nieautoryzowanym dostępem. Działa na zasadzie monitorowania i kontrolowania ruchu sieciowego, zarówno przychodzącego, jak i wychodzącego, na podstawie ustalonych reguł bezpieczeństwa. W praktyce, zapory sieciowe mogą być konfigurowane, aby zezwalać lub blokować określone protokoły, porty oraz adresy IP. Użycie zapory sieciowej jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa sieci, takimi jak model zaufania zero (Zero Trust), który zakłada, że każda próba dostępu powinna być traktowana jako potencjalnie niebezpieczna, niezależnie od lokalizacji. Zapory sieciowe są szczególnie ważne w środowiskach korporacyjnych, gdzie ochrona danych i zasobów jest priorytetem. Przykładem zastosowania zapory sieciowej może być blokowanie dostępu do nieautoryzowanych serwisów internetowych czy ochrona przed atakami DDoS. Standardy takie jak ISO/IEC 27001 oraz NIST SP 800-53 podkreślają znaczenie stosowania zapór sieciowych w ramowych zasadach zarządzania bezpieczeństwem informacji.

Pytanie 10

Które z urządzeń nie powinno być serwisowane podczas korzystania z urządzeń antystatycznych?

A. Pamięć.

B. Dysk twardy.

C. Zasilacz.

D. Modem.

Wybór modemu, pamięci lub dysku twardego jako urządzenia, które można naprawiać podczas korzystania z urządzeń antystatycznych, jest błędny z kilku powodów. Modem, jako urządzenie do komunikacji sieciowej, nie wiąże się bezpośrednio z zagrożeniem porażeniem prądem, jednak niewłaściwe podejście w czasie naprawy może prowadzić do uszkodzeń wynikających z wyładowań elektrostatycznych. Pamięć, szczególnie RAM, to komponenty, które są niezwykle wrażliwe na ładunki elektrostatyczne; ich naprawa lub wymiana bez użycia odpowiednich środków ochrony antystatycznej może prowadzić do ich uszkodzenia. Użytkownicy często nie zdają sobie sprawy z tego, że elektrostatyka ma zdolność do uszkadzania chipów, co może skutkować całkowitą utratą danych lub koniecznością wymiany kosztownych komponentów. Dysk twardy z kolei, szczególnie w wersjach mechanicznych, jest podatny na uszkodzenia związane z wstrząsami oraz działaniem elektrostatycznym, co może prowadzić do utraty danych. W praktyce, błędne jest przekonanie, że każdy komponent można naprawiać w trakcie korzystania z antystatycznych środków ochrony. Kluczowe jest, aby przed przystąpieniem do jakiejkolwiek naprawy wyłączyć urządzenie oraz odłączyć je od zasilania, a następnie użyć odpowiednich praktyk antystatycznych, aby zminimalizować ryzyko uszkodzeń oraz zachować integralność podzespołów.

Pytanie 11

Na ilustracji pokazano komponent, który stanowi część

A. drukarki igłowej

B. napędu CD-ROM

C. HDD

D. plotera

Element przedstawiony na rysunku to typowa część składana HDD, czyli dysku twardego. Dyski twarde wykorzystują złożone mechanizmy do przechowywania i odczytywania informacji, które są zapisywane na obracających się talerzach magnetycznych. Prezentowany element najprawdopodobniej jest częścią mechanizmu napędowego, który odpowiada za precyzyjne obracanie talerzy. Obrót ten jest kluczowy dla prawidłowego działania dysku, ponieważ głowice odczytu i zapisu muszą mieć dostęp do odpowiednich sektorów na talerzach. W nowoczesnych dyskach HDD stosuje się również technologie poprawiające precyzję i szybkość odczytu danych, takie jak systemy servo. Te mechanizmy pozwalają na dokładne pozycjonowanie głowic, co jest niezbędne dla optymalnej wydajności dysku. W przemyśle standardem jest również stosowanie technologii SMART do monitorowania stanu dysków twardych, co pozwala na wczesne wykrywanie potencjalnych awarii i przedłużenie żywotności urządzenia. HDD to wciąż powszechnie stosowane rozwiązanie w wielu systemach komputerowych, gdzie niezawodność i pojemność są kluczowe, mimo że w ostatnich latach rośnie popularność szybszych dysków SSD.

Pytanie 12

W systemie Linux zarządzanie parametrami transmisji w sieciach bezprzewodowych jest możliwe dzięki

A. ifconfig

B. winipcfg

C. iwconfig

D. ipconfig

Odpowiedzi 'ifconfig', 'ipconfig' i 'winipcfg' są nieprawidłowe, ponieważ każda z tych opcji ma inny zakres zastosowania i nie spełnia funkcji zarządzania parametrami transmisji bezprzewodowej w systemie Linux. 'ifconfig' jest narzędziem używanym do konfiguracji interfejsów sieciowych w systemach UNIX i Linux, ale koncentruje się głównie na interfejsach przewodowych oraz ogólnych ustawieniach sieciowych, a nie zarządzaniu specyficznymi parametrami sieci bezprzewodowej. 'ipconfig' jest powiązane z systemem Windows i służy do wyświetlania lub zmiany konfiguracji pamięci IP, co również nie obejmuje funkcji dla połączeń bezprzewodowych w systemie Linux. Z kolei 'winipcfg' to starsze narzędzie, również dedykowane systemowi Windows, które pozwala zobaczyć informacje o konfiguracji IP, ale nie jest używane w kontekście sieci bezprzewodowych w Linuxie. Te błędne odpowiedzi wynikają z nieporozumienia dotyczącego funkcji narzędzi sieciowych oraz z pomylenia systemów operacyjnych. Ważne jest, aby znać różnice pomiędzy tymi narzędziami i ich zastosowaniem w odpowiednich środowiskach, co jest kluczowe dla efektywnego zarządzania sieciami.

Pytanie 13

Wskaż poprawną wersję maski podsieci?

A. 255.255.0.128

B. 0.0.0..0

C. 255.255.252.255

D. 255.255.255.255

Odpowiedź 255.255.255.255 to tzw. maska podsieci, która jest używana do określenia adresu sieci i rozróżnienia pomiędzy częścią adresu identyfikującą sieć a częścią identyfikującą hosta. Ta specyficzna maska, określana również jako maska broadcast, jest stosowana w sytuacjach, gdy komunikacja musi być skierowana do wszystkich urządzeń w danej sieci. W praktyce, maska 255.255.255.255 oznacza, że wszystkie bity są ustawione na 1, co skutkuje tym, że nie ma zdefiniowanej podsieci, a wszystkie adresy są traktowane jako adresy docelowe. Jest to szczególnie istotne w kontekście protokołu IPv4, który wykorzystuje klasy adresowe do określenia rozmiaru podsieci oraz liczby możliwych hostów. Przy użyciu tej maski, urządzenia mogą komunikować się ze wszystkimi innymi w tej samej sieci, co jest kluczowe w scenariuszach takich jak broadcasting w sieciach lokalnych. W kontekście standardów, zgodność z protokołami TCP/IP jest fundamentalna, a poprawne stosowanie masek podsieci jest niezbędne dla efektywnego zarządzania ruchem w sieci.

Pytanie 14

Aby zainstalować serwer FTP w systemach z rodziny Windows Server, konieczne jest dodanie roli serwera

A. sieci Web

B. DNS

C. aplikacji

D. DHCP

Aby zainstalować serwer plików FTP w systemach rodziny Windows Server, należy zainstalować rolę serwera sieci Web (IIS). FTP, czyli File Transfer Protocol, jest protokołem służącym do przesyłania plików między komputerami w sieci. Rola serwera sieci Web zawiera niezbędne komponenty do obsługi FTP oraz innych usług internetowych. Po zainstalowaniu roli IIS, administrator może skonfigurować FTP poprzez menedżera IIS, co pozwala na łatwe zarządzanie kontami użytkowników, uprawnieniami dostępu oraz konfiguracją połączeń. Przykładem zastosowania może być stworzenie serwera FTP dla firmy, który umożliwi pracownikom przesyłanie i pobieranie dokumentów projektowych z dowolnego miejsca. Warto również pamiętać o zapewnieniu odpowiednich zabezpieczeń, takich jak szyfrowanie SSL/TLS, aby chronić przesyłane dane. Dobrą praktyką jest również monitorowanie logów serwera, co pozwala na wykrywanie i analizowanie ewentualnych prób nieautoryzowanego dostępu.

Pytanie 15

W ustawieniach karty graficznej w sekcji Zasoby znajduje się jeden z zakresów pamięci tej karty, który wynosi od A0000h do BFFFFh. Ta wartość odnosi się do obszaru pamięci wskazanego adresem fizycznym

A. 1100 1111 1111 1111 1111 – 1110 1111 1111 1111 1111

B. 1010 0000 0000 0000 0000 – 1011 1111 1111 1111 1111

C. 1011 0000 0000 0000 0000 – 1100 1111 1111 1111 1111

D. 1001 1111 1111 1111 1111 – 1010 0000 0000 0000 0000

Poprawna odpowiedź dotyczy zakresu pamięci związanego z kartą graficzną, który mieści się w określonym adresie fizycznym. W systemie adresowania pamięci, zakres od A0000h do BFFFFh obejmuje adresy od 1010 0000 0000 0000 0000 do 1011 1111 1111 1111 1111 w systemie binarnym. Oznacza to, że jest to obszar pamięci przeznaczony na pamięć wideo, która jest używana przez karty graficzne do przechowywania danych dotyczących wyświetlania. W praktyce, ten zakres pamięci jest używany do przechowywania buforów ramki, co pozwala na efektywne renderowanie grafiki w aplikacjach wymagających dużych zasobów graficznych, takich jak gry czy aplikacje graficzne. Zrozumienie, jak działają adresy fizyczne oraz jak są one związane z architekturą pamięci w systemach komputerowych, jest kluczowe w pracy z zaawansowanymi technologiami, które wymagają optymalizacji wydajności i zarządzania pamięcią. W kontekście standardów branżowych, znajomość tych adresów pamięci jest również istotna dla programistów tworzących oprogramowanie korzystające z GPU.

Pytanie 16

Awaria klawiatury może być spowodowana przez uszkodzenie

A. przełącznika membranowego

B. matrycy CCD

C. czujnika elektromagnetycznego

D. kontrolera DMA

Przełącznik membranowy w klawiaturze jest kluczowym elementem odpowiedzialnym za rejestrację naciśnięć klawiszy. Działa na zasadzie kontaktu elektrycznego, gdzie membrana przewodząca dotyka ścieżki na płytce drukowanej, zamykając obwód i wysyłając sygnał do kontrolera. Uszkodzenie tego elementu może skutkować brakiem reakcji na nacisk klawisza lub generowaniem błędnych sygnałów. Naprawa często polega na wymianie całego modułu klawiatury lub na dokładnym czyszczeniu styków. W praktyce branżowej zaleca się regularne czyszczenie klawiatury, aby zapobiec gromadzeniu się kurzu i zanieczyszczeń, co może wpływać na działanie membrany. Wiedza o budowie i działaniu przełączników membranowych jest niezbędna dla techników serwisujących sprzęt komputerowy, ponieważ pozwala na szybką diagnostykę i skuteczne usunięcie usterki. Dodatkowo znajomość standardów, takich jak ANSI dotyczących konstrukcji klawiatur, pomaga w wyborze odpowiednich komponentów zamiennych. Warto również znać różnice między różnymi technologiami przełączników, jak mechaniczne czy pojemnościowe, aby lepiej dostosować rozwiązania do specyficznych wymagań użytkowników.

Pytanie 17

Przydzielaniem adresów IP w sieci zajmuje się serwer

A. WINS

B. DNS

C. DHCP

D. NMP

Serwer DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) jest odpowiedzialny za automatyczne przydzielanie adresów IP oraz innych informacji konfiguracyjnych urządzeniom w sieci. Dzięki temu procesowi możliwe jest zarządzanie adresacją IP w sposób zautomatyzowany i efektywny, co jest niezbędne w dużych sieciach. DHCP działa w oparciu o mechanizm, w którym urządzenia klienckie wysyłają zapytania o adres IP, a serwer DHCP przydziela im dostępne adresy z puli. Przykładem zastosowania DHCP jest sytuacja w biurze, gdzie wiele komputerów, drukarek i innych urządzeń wymaga unikalnego adresu IP. W takim przypadku administracja siecią może skonfigurować serwer DHCP, aby automatycznie przydzielał adresy IP, co znacząco ułatwia zarządzanie siecią oraz minimalizuje ryzyko konfliktów adresowych. Dobre praktyki w używaniu DHCP obejmują rezerwacje adresów dla urządzeń, które wymagają stałego IP, jak serwery, co pozwala na zachowanie stabilności konfiguracji sieci. Współczesne standardy sieciowe uznają DHCP za kluczowy element infrastruktury sieciowej, umożliwiający dynamiczne zarządzanie zasobami IP.

Pytanie 18

Który z poniższych programów nie jest wykorzystywany do zdalnego administrowania komputerami w sieci?

A. Virtualbox

B. Team Viewer

C. Rdesktop

D. UltraVNC

VirtualBox to oprogramowanie służące do wirtualizacji, które pozwala na uruchamianie wielu systemów operacyjnych na jednym fizycznym komputerze. W odróżnieniu od programów do zdalnego zarządzania, takich jak TeamViewer, UltraVNC czy Rdesktop, które umożliwiają zdalny dostęp do już działających systemów, VirtualBox tworzy wirtualne maszyny. W praktyce oznacza to, że użytkownik może testować różne systemy operacyjne lub oprogramowanie w zamkniętym środowisku, co jest szczególnie przydatne w programowaniu, testowaniu oprogramowania, a także w edukacji, gdzie studenci mogą eksperymentować bez wpływu na główny system. Wirtualizacja staje się kluczowym elementem w infrastrukturze IT, pozwalając na efektywne wykorzystanie zasobów sprzętowych, zgodnie z zasadami zarządzania zasobami w środowiskach chmurowych. Warto zaznaczyć, że standardy takie jak ISO/IEC 27001 kładą nacisk na bezpieczeństwo i zarządzanie danymi, co w kontekście wirtualizacji również ma swoje znaczenie.

Pytanie 19

Jakie urządzenie jest kluczowe do połączenia pięciu komputerów w sieci o topologii gwiazdy?

A. modem.

B. przełącznik.

C. most.

D. ruter.

Przełącznik, znany również jako switch, jest kluczowym urządzeniem w sieciach komputerowych, szczególnie w topologii gwiazdy, gdzie wszystkie urządzenia są podłączone do jednego punktu centralnego. Jego główną funkcją jest przekazywanie danych między komputerami w sieci lokalnej, co czyni go idealnym rozwiązaniem dla łączenia pięciu komputerów. W odróżnieniu od koncentratorów, które przesyłają dane do wszystkich portów, przełączniki działają na poziomie warstwy drugiej modelu OSI i inteligentnie kierują pakiety tylko do odpowiednich portów, co zwiększa wydajność sieci i zmniejsza kolizje danych. W praktyce, jeśli pięć komputerów wymaga współdzielenia zasobów, takich jak pliki czy drukarki, przełącznik zapewni szybkie i niezawodne połączenia, co jest kluczowe w środowiskach biurowych. Dodatkowo, nowoczesne przełączniki oferują funkcje zarządzania, takie jak VLAN, co umożliwia segmentację sieci i zwiększa bezpieczeństwo oraz efektywność. Dlatego wybór przełącznika jako centralnego urządzenia w topologii gwiazdy jest zgodny z najlepszymi praktykami w projektowaniu sieci lokalnych.

Pytanie 20

Bez uzyskania zgody właściciela praw autorskich do oprogramowania, jego legalny użytkownik, zgodnie z ustawą o prawie autorskim i prawach pokrewnych, co może uczynić?

A. może stworzyć dowolną ilość kopii programu na własny użytek

B. może wykonać jedną kopię, jeśli jest to konieczne do korzystania z programu

C. nie ma możliwości wykonania jakiejkolwiek kopii programu

D. ma prawo do rozpowszechniania programu

Wybór odpowiedzi sugerującej, że użytkownik nie może wykonać żadnej kopii programu, jest błędny, ponieważ nie uwzględnia on możliwości, które daje prawo autorskie w kontekście legalnego użytkowania oprogramowania. Użytkownik, który nabył program, ma prawo do jego użytkowania, a wykonanie kopii jest często niezbędne, aby można było z niego korzystać w różnych warunkach, na przykład w przypadku awarii sprzętu. Twierdzenie, że użytkownik może rozpowszechniać program, jest całkowicie sprzeczne z zasadami licencji, które zazwyczaj zastrzegają, że jedynie posiadacz praw autorskich ma prawo do dystrybucji. Rozpowszechnianie programu bez zgody posiadacza praw naruszałoby prawo autorskie. Użytkownicy często mylą prawo do tworzenia kopii na własny użytek z prawem do ich rozpowszechniania, co jest błędnym wnioskiem. Ponadto, odpowiedź sugerująca, że użytkownik może wykonać dowolną liczbę kopii na własny użytek, ignoruje ograniczenia licencyjne, które wprowadza prawo autorskie. W rzeczywistości, wykonanie kopii powinno być ograniczone do sytuacji, gdy jest to absolutnie niezbędne do korzystania z programu, a nie do swobodnego kopiowania go w dowolnych ilościach. Kluczowe jest, aby użytkownicy zrozumieli, że każde oprogramowanie posiada określone zasady licencyjne, które muszą być przestrzegane, a ich naruszenie może prowadzić do konsekwencji prawnych.

Pytanie 21

Przyglądając się przedstawionemu obrazkowi, można dostrzec, że deklarowany limit pamięci wynosi 620976 KB. Zauważamy również, że zainstalowana pamięć fizyczna w badanym systemie jest mniejsza niż pamięć zadeklarowana. Który typ pamięci wpływa na podniesienie limitu pamięci zadeklarowanej powyżej rozmiaru zainstalowanej pamięci fizycznej?

A. Pamięć jądra

B. Pamięć pliku stron

C. Pamięć cache procesora

D. Pamięć RAM

Pamięć pliku stron, znana również jako pamięć wirtualna, odgrywa kluczową rolę w systemach operacyjnych, gdy fizyczna pamięć RAM jest ograniczona. Jest to obszar na dysku twardym, który system operacyjny wykorzystuje jako dodatkową pamięć RAM. Kiedy zainstalowana pamięć fizyczna nie wystarcza, system operacyjny może przenieść mniej używane dane procesów do pliku stronicowania. Dzięki temu operacje mogą kontynuować, nawet gdy fizyczna pamięć RAM jest zapełniona. Praktyczne zastosowanie pamięci pliku stron jest powszechne w systemach z ograniczoną pamięcią RAM, pozwalając na jednoczesne uruchamianie wielu aplikacji. Branżowe standardy rekomendują optymalizację rozmiaru pliku stronicowania, aby zbalansować wydajność i zużycie przestrzeni dyskowej. W systemach Windows plik stronicowania jest zazwyczaj konfigurowany automatycznie, ale administratorzy mogą dostosować jego rozmiar w zależności od potrzeb użytkowników i aplikacji. Dobre praktyki sugerują umieszczenie pliku stronicowania na osobnym, szybkim dysku, co minimalizuje opóźnienia dostępu i poprawia ogólną wydajność systemu. Efektywne zarządzanie pamięcią wirtualną jest kluczowe dla płynności działania systemu, zwłaszcza w środowiskach o wysokim obciążeniu.

Pytanie 22

Na podstawie zaprezentowanego cennika oblicz, jaki będzie całkowity koszt jednego dwumodułowego podwójnego gniazda abonenckiego montowanego na powierzchni.

A. 28,00 zł

B. 25,00 zł

C. 32,00 zł

D. 18,00 zł

Wybór innych odpowiedzi może być wynikiem nieporozumienia dotyczącego elementów składających się na gniazdo abonenckie. Często mylone są pojedyncze moduły z całkowitym kosztem gniazda. Na przykład, wybierając 18,00 zł, można błędnie zakładać, że uwzględniono tylko wybrane elementy, takie jak sama puszka i ramka, nie biorąc pod uwagę adapterów czy modułów keystone. Takie podejście prowadzi do niedoszacowania całkowitego kosztu instalacji, co jest typowym błędem wśród osób nieprzeszkolonych w zakresie doboru komponentów elektronicznych. Dla odpowiedzi 25,00 zł, pominięto koszty związane z dodatkowymi modułami, co wskazuje na brak uwzględnienia pełnej specyfikacji produktu. Warto zaznaczyć, że przy projektowaniu systemów IT i telekomunikacyjnych kluczowe jest uwzględnienie wszystkich niezbędnych elementów, aby uniknąć niespodzianek podczas instalacji. W kontekście standardów branżowych, takich jak ISO/IEC 11801, niezbędne jest dostosowanie się do określonych norm, co zapewnia nie tylko zgodność, ale również długoterminową efektywność i bezpieczeństwo systemów.

Pytanie 23

W komunikacie o błędzie w systemie, informacja przedstawiana w formacie heksadecymalnym oznacza

A. definicję błędu

B. nazwę sterownika

C. odnośnik do systemu pomocy

D. kod błędu

Odpowiedź "kod błędu" jest poprawna, ponieważ w kontekście komunikatów o błędach w systemach komputerowych, informacje prezentowane w formacie heksadecymalnym zazwyczaj dotyczą identyfikacji konkretnego błędu. Heksadecymalne reprezentacje kodów błędów są powszechnie stosowane w wielu systemach operacyjnych oraz programach, jako że umożliwiają one precyzyjne określenie rodzaju problemu. Przykładowo, w systemach Windows, kody błędów są często wyświetlane w formacie heksadecymalnym, co pozwala technikom oraz zespołom wsparcia technicznego na szybkie zdiagnozowanie problemu poprzez odniesienie się do dokumentacji, która opisuje znaczenie danego kodu. Dobrą praktyką w obszarze IT jest stosowanie standardowych kodów błędów, które są dobrze udokumentowane, co ułatwia komunikację między użytkownikami a specjalistami IT, a także przyspiesza proces rozwiązywania problemów. Warto także zwrócić uwagę, że znajomość heksadecymalnych kodów błędów pozwala na efektywniejsze korzystanie z zasobów wsparcia technicznego oraz narzędzi diagnostycznych.

Pytanie 24

Zanim zainstalujesz sterownik dla urządzenia peryferyjnego, system operacyjny Windows powinien weryfikować, czy sterownik ma ważny podpis

A. kryptograficzny

B. zaufany

C. cyfrowy

D. elektroniczny

Odpowiedź 'cyfrowy' jest poprawna, ponieważ system operacyjny Windows przed instalacją sterownika urządzenia peryferyjnego sprawdza, czy sterownik posiada cyfrowy podpis. Cyfrowy podpis to forma zabezpieczeń, która wykorzystuje kryptografię do potwierdzenia, że dane, takie jak oprogramowanie, pochodzą od zaufanego źródła i nie zostały zmodyfikowane w trakcie przesyłania. Podpis cyfrowy jest kluczowym elementem w zapewnieniu integralności i autentyczności oprogramowania. W praktyce, zastosowanie cyfrowych podpisów w sterownikach zapobiega instalacji potencjalnie złośliwego oprogramowania i chroni użytkowników przed zagrożeniami bezpieczeństwa. Warto zaznaczyć, że Microsoft wprowadził obowiązek stosowania cyfrowych podpisów dla sterowników od Windows Vista, co podkreśla znaczenie tego mechanizmu w systemach operacyjnych. Ponadto, organizacje przestrzegające standardów takich jak ISO/IEC 27001, które dotyczą zarządzania bezpieczeństwem informacji, również kładą duży nacisk na używanie takich technologii, aby chronić dane i infrastrukturę IT.

Pytanie 25

Administrator sieci komputerowej z adresem 192.168.1.0/24 podzielił ją na 8 równych podsieci. Ile adresów hostów będzie dostępnych w każdej z nich?

A. 32

B. 26

C. 28

D. 30

Odpowiedź 30 jest poprawna, ponieważ przy podziale sieci o adresie 192.168.1.0/24 na 8 równych podsieci, musimy najpierw obliczyć, ile bitów jest potrzebnych do reprezentacji 8 podsieci. Używając wzoru 2^n, gdzie n to liczba bitów, odkrywamy, że 2^3 = 8, co oznacza, że potrzebujemy 3 bitów. Zmieniając maskę sieci, pierwotna maska /24 staje się /27 (24 + 3 = 27). Oznacza to, że w każdej podsieci dostępne będą 32 adresy (2^(32-27)=32), z czego dwa adresy są zarezerwowane: jeden dla adresu sieci, a drugi dla adresu rozgłoszeniowego. Pozostaje zatem 32 - 2 = 30 możliwych adresów hostów w każdej z 8 podsieci. Ta wiedza jest kluczowa w administracji sieci, gdzie efektywne zarządzanie adresacją IP pozwala na lepsze wykorzystanie zasobów sieciowych oraz ich skalowalność.

Pytanie 26

Sieci lokalne o architekturze klient-serwer są definiowane przez to, że

A. żaden komputer nie ma dominującej roli wobec innych

B. wszystkie komputery w sieci są sobie równe

C. istnieje jeden dedykowany komputer, który udostępnia swoje zasoby w sieci

D. wszystkie komputery klienckie mają możliwość korzystania z zasobów innych komputerów

W architekturze sieci lokalnych istnieją różne modele organizacyjne, a jednomyślne traktowanie wszystkich komputerów jako równoprawnych nie jest adekwatne do opisu struktury klient-serwer. W modelu peer-to-peer, który jest alternatywą dla architektury klient-serwer, każdy komputer pełni zarówno rolę klienta, jak i serwera, co prowadzi do sytuacji, w której żaden z komputerów nie ma nadrzędnej pozycji. To podejście może być odpowiednie w małych i prostych sieciach, jednak nie sprawdza się w bardziej złożonych środowiskach, gdzie hierarchia i kontrola dostępu są kluczowe. Użytkownicy często mylą te dwa modele, co prowadzi do błędnego przekonania, że każda sieć oparta na współpracy pomiędzy komputerami jest siecią typu klient-serwer. Dodatkowo, stwierdzenie o ogólnym dostępie klientów do zasobów innych komputerów w sieci nie odnosi się do modelu klient-serwer, ponieważ w tym przypadku dostęp do zasobów jest ściśle regulowany przez serwer. Oznacza to, że klienci nie mają swobodnego dostępu do wszystkich zasobów, co jest kluczowym elementem zapewnienia bezpieczeństwa i integralności danych w sieci. Również rozważając kwestie wydajności, architektura klient-serwer jest zaprojektowana tak, aby centralizować zarządzanie i optymalizować wykorzystanie zasobów, co nie jest charakterystyczne dla sieci peer-to-peer, gdzie każdy komputer jest równorzędny i może prowadzić do większego rozproszenia obciążenia. Tego rodzaju nieporozumienia mogą skutkować niewłaściwym projektowaniem i zarządzaniem sieciami, co w dłuższej perspektywie może prowadzić do problemów z wydajnością i bezpieczeństwem danych.

Pytanie 27

Jakie urządzenie diagnostyczne zostało zaprezentowane na ilustracji oraz opisane w specyfikacji zawartej w tabeli?

A. Analizator sieci bezprzewodowych

B. Multimetr cyfrowy

C. Diodowy tester okablowania

D. Reflektometr optyczny

Analizator sieci bezprzewodowych to zaawansowane urządzenie diagnostyczne używane do zarządzania i monitorowania sieci WLAN. Urządzenie to pozwala na przeprowadzanie testów zgodności ze standardami 802.11 a/b/g/n, co jest niezbędne dla zapewnienia efektywnego i bezpiecznego działania sieci bezprzewodowych. Analizatory tego typu umożliwiają diagnozowanie problemów z połączeniami, ocenę bezpieczeństwa sieciowego, a także optymalizację wydajności. Praktyczne zastosowanie obejmuje zarządzanie sieciami w dużych przedsiębiorstwach, centrach danych, a także w środowiskach produkcyjnych, gdzie stabilność i bezpieczeństwo połączeń są kluczowe. Urządzenia te często zawierają funkcje raportowania, co ułatwia analizę i podejmowanie decyzji dotyczących rozwiązywania problemów. Wiedza na temat użycia analizatorów jest istotna dla specjalistów IT, ponieważ pozwala na skuteczne zarządzanie zasobami sieciowymi oraz minimalizację ryzyka związanego z nieautoryzowanym dostępem czy zakłóceniami. Właściwe stosowanie analizatorów jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży technologii informacyjnej i jest niezbędne dla utrzymania wysokiej jakości usług sieciowych.

Pytanie 28

Wskaź na zakres adresów IP klasy A, który jest przeznaczony do prywatnej adresacji w sieciach komputerowych?

A. 10.0.0.0 - 10.255.255.255

B. 192.168.0.0 - 192.168.255.255

C. 127.0.0.0 - 127.255.255.255

D. 172.16.0.0 - 172.31.255.255

Adresy IP w zakresie od 10.0.0.0 do 10.255.255.255 są zarezerwowane dla prywatnej adresacji w sieciach komputerowych, co czyni je częścią standardu RFC 1918. Ten zakres jest często wykorzystywany w sieciach lokalnych, ponieważ pozwala na efektywne zarządzanie adresacją bez potrzeby korzystania z publicznych adresów IP, co z kolei pomaga zaoszczędzić cenną przestrzeń adresową. Przykładowo, wiele organizacji wdraża ten zakres w infrastrukturze sieciowej, aby stworzyć lokalne sieci LAN, które mogą komunikować się ze sobą, ale są izolowane od Internetu. Dzięki możliwości stosowania NAT (Network Address Translation), urządzenia w sieci lokalnej mogą korzystać z adresów prywatnych, a ich ruch może być tłumaczony na publiczny adres, umożliwiając komunikację z zewnętrznymi sieciami. W kontekście bezpieczeństwa, użycie prywatnych adresów IP zmniejsza ryzyko ataków z zewnątrz, ponieważ te adresy nie są routowane w Internecie. Warto również zauważyć, że prywatne adresy IP mogą być dowolnie używane w sieciach wewnętrznych, co sprawia, że są niezwykle popularne wśród administratorów sieci.

Pytanie 29

Główny protokół stosowany do ustalania ścieżki i przesyłania nią pakietów danych w sieci komputerowej to

A. PPP

B. SSL

C. POP3

D. RIP

RIP, czyli Routing Information Protocol, to jeden z najstarszych protokołów do routingu. Został zaprojektowany, żeby ustalać trasy i przesyłać dane w sieciach komputerowych. Działa tak, że rozsyła info o dostępnych trasach do wszystkich routerów w lokalnej sieci. Dzięki temu routery mogą wymieniać się informacjami o trasach i dostosowywać do zmian w sieci. Używa się tu algorytmu Bellmana-Forda, a metryka bazuje na liczbie przeskoków. Krótko mówiąc, najkrótsza trasa to ta, gdzie jest najmniej routerów. RIP sprawdza się w małych i średnich sieciach IP, bo jest prosty i łatwy w obsłudze. Kiedy już sieci stają się bardziej skomplikowane, to administratory mogą patrzeć na inne protokoły, jak OSPF czy EIGRP, które mają bardziej zaawansowane opcje. Ale RIP jest ważny, bo wprowadza nas w podstawowe pojęcia, których potrzeba, żeby zrozumieć bardziej złożone protokoły routingu.

Pytanie 30

Które z urządzeń sieciowych funkcjonuje w warstwie fizycznej modelu ISO/OSI, transmitując sygnał z jednego portu do wszystkich pozostałych portów?

A. Karta sieciowa

B. Koncentrator

C. Przełącznik

D. Modem

Wybierając inne urządzenia sieciowe, jak modem, przełącznik czy karta sieciowa, można się pogubić w ich rolach i działaniu w sieci. Modem, na przykład, przekształca sygnał cyfrowy na analogowy i vice versa, co jest potrzebne do łączenia naszej lokalnej sieci z Internetem. Jego zadaniem jest umożliwienie komunikacji z sieciami szerokopasmowymi, a nie przesyłanie sygnałów w lokalnej sieci według zasady 'jeden do wielu'. Przełącznik, z kolei, działa na wyższym poziomie, bo na warstwie drugiej modelu OSI i potrafi rozpoznawać adresy MAC podłączonych urządzeń. Dzięki temu potrafi kierować ruch do konkretnego portu, co poprawia efektywność sieci i zmniejsza kolizje. Karta sieciowa to element, który pozwala urządzeniu łączyć się z siecią, zmieniając dane z formy cyfrowej na analogową i na odwrót. Można błędnie myśleć, że ich funkcje są podobne do koncentratora, ale każde z tych urządzeń ma swoje specyficzne zastosowanie w sieci. Zrozumienie ich roli jest kluczowe, jak się chce dobrze zaprojektować i zarządzać siecią.

Pytanie 31

Który z protokołów służy do synchronizacji czasu?

A. NNTP

B. NTP

C. HTTP

D. FTP

NTP, czyli Network Time Protocol, jest protokołem używanym do synchronizacji zegarów w komputerach i sieciach komputerowych. Jego głównym celem jest zapewnienie, aby czas na różnych urządzeniach był zsynchronizowany z czasem referencyjnym, co jest kluczowe dla wielu aplikacji i systemów. NTP działa w hierarchicznej strukturze, w której serwery czasowe są podzielone na poziomy, a im niższy poziom, tym dokładniejszy czas jest dostarczany. Na przykład, urządzenia mogą synchronizować czas z serwerem NTP o najwyższym poziomie dokładności, co jest istotne w kontekście transakcji finansowych, systemów rozproszonych oraz w telekomunikacji. Standard NTP jest zgodny z dokumentem RFC 5905 i jest szeroko stosowany w praktyce. Dzięki NTP, organizacje mogą zminimalizować problemy związane z różnicami czasowymi, co wpływa pozytywnie na bezpieczeństwo i efektywność operacyjną.

Pytanie 32

Napięcie dostarczane przez płytę główną dla pamięci typu SDRAM DDR3 może wynosić

A. 1,2 V

B. 1,5 V

C. 3,3 V

D. 2,5 V

Zasilanie pamięci SDRAM DDR3 nie może wynosić 3,3 V, 1,2 V ani 2,5 V z uwagi na szereg podstawowych różnic w konstrukcji i działaniu tych technologii. Pamięci DDR3 zostały zaprojektowane z myślą o efektywności energetycznej, stąd napięcie zasilania zostało obniżone do 1,5 V, co jest istotnym krokiem w kierunku zmniejszenia zużycia energii przez komponenty komputerowe. Napięcie 3,3 V jest typowe dla starszych standardów, takich jak SDR SDRAM lub DDR SDRAM, które nie są już powszechnie stosowane w nowoczesnych systemach. Pamięci z wyższym napięciem mogą prowadzić do większego wydzielania ciepła i mniejszej efektywności energetycznej, co jest niepożądane w dzisiejszych aplikacjach. Z drugiej strony, wartość 1,2 V odnosi się do pamięci DDR4, która jest nowszym standardem i zapewnia jeszcze większą efektywność energetyczną oraz wyższe prędkości transferu danych. Podobnie, napięcie 2,5 V jest związane z technologią DDR2, która również jest już przestarzała. W związku z tym, błędne podejście do napięcia zasilania pamięci DDR3 może prowadzić do nieodpowiedniej konfiguracji systemów, co w konsekwencji może skutkować niestabilnością lub uszkodzeniem podzespołów. Ważne jest, aby dostosować wybór pamięci do specyfikacji producenta płyty głównej oraz systemu, co jest kluczowym elementem w zapewnieniu optymalnej wydajności i niezawodności całego systemu komputerowego.

Pytanie 33

W komunikacie błędu systemowego informacja prezentowana w formacie szesnastkowym oznacza

A. nazwę kontrolera

B. kod błędu

C. definicję problemu

D. odnośnik do dokumentacji

W komunikatach o błędach systemowych, informacja wyświetlana w postaci heksadecymalnej faktycznie odnosi się do kodu błędu. Kody błędów są kluczowymi elementami w diagnostyce problemów w systemach komputerowych i aplikacjach. Umożliwiają one programistom i administratorom systemów szybkie identyfikowanie i lokalizowanie źródła problemu. Heksadecymalna reprezentacja kodu błędu jest powszechnie stosowana, ponieważ pozwala na bardziej zwięzłe przedstawienie dużych liczb, które często są używane w kontekście identyfikatorów błędów. Na przykład, system operacyjny Windows używa kodów błędów w formacie 0x0000007B, co oznacza specyficzny problem dotyczący krytycznych błędów systemowych. Praktyka stosowania heksadecymalnych kodów błędów jest zgodna z najlepszymi praktykami branżowymi, co ułatwia wymianę informacji i szybsze diagnozowanie problemów. Zrozumienie tych kodów jest niezbędne dla efektywnej analizy błędów w systemach IT.

Pytanie 34

Na stabilność obrazu w monitorach CRT istotny wpływ ma

A. odwzorowanie kolorów

B. wieloczęstotliwość

C. czas reakcji

D. częstotliwość odświeżania

Częstotliwość odświeżania jest kluczowym parametrem wpływającym na stabilność obrazu w monitorach CRT. Oznacza ona, jak często obraz na ekranie jest aktualizowany w ciągu jednej sekundy, wyrażając się w hercach (Hz). Wyższa częstotliwość odświeżania pozwala na wygładzenie ruchu i eliminację zjawiska migotania, co jest szczególnie istotne podczas długotrwałego użytkowania monitora, gdyż zmniejsza zmęczenie oczu. W praktyce, standardowe wartości częstotliwości odświeżania dla monitorów CRT wynoszą 60 Hz, 75 Hz, a nawet 85 Hz, co znacząco poprawia komfort wizualny. Ponadto, stosowanie wyższej częstotliwości odświeżania jest zgodne z normami ergonomii i zaleceniami zdrowotnymi, które sugerują, że minimalna wartość powinna wynosić co najmniej 75 Hz dla efektywnej pracy z komputerem. Zrozumienie tego parametru może być również kluczowe przy wyborze monitora do zastosowań profesjonalnych, takich jak projektowanie graficzne czy gry komputerowe, gdzie jakość obrazu ma fundamentalne znaczenie.

Pytanie 35

Podaj nazwę funkcji przełącznika, która pozwala na przypisanie wyższego priorytetu dla przesyłania VoIP?

A. SNMP

B. STP

C. VNC

D. QoS

QoS, czyli Quality of Service, to technologia, która umożliwia priorytetyzację różnych typów ruchu sieciowego w celu zapewnienia optymalnej jakości usług, szczególnie w przypadku aplikacji wrażliwych na opóźnienia, takich jak VoIP (Voice over Internet Protocol). Dzięki QoS można skonfigurować routery i przełączniki tak, aby przeznaczały więcej zasobów dla ruchu VoIP, co minimalizuje opóźnienia, utratę pakietów i jitter, co jest kluczowe w zapewnieniu płynności rozmów telefonicznych przez Internet. Przykładem zastosowania QoS w praktyce może być konfiguracja w sieci firmowej, gdzie pracownicy często korzystają z komunikacji głosowej. Administrator sieci może ustawić reguły QoS, które przydzielą wyższy priorytet pakietom VoIP w porównaniu do ruchu generowanego przez aplikacje do przesyłania danych, co poprawi jakość rozmów i zminimalizuje problemy z utratą połączenia. W kontekście standardów, QoS opiera się na protokołach takich jak Differentiated Services (DiffServ) i Integrated Services (IntServ), które definiują, jak różne typy ruchu powinny być traktowane w zestawach reguł priorytetyzacji. Dobrze skonfigurowany QoS jest kluczowym elementem każdej nowoczesnej infrastruktury sieciowej, szczególnie w środowiskach, gdzie korzysta się z telefonii IP.

Pytanie 36

W systemie Linux, żeby ustawić domyślny katalog domowy dla nowych użytkowników na katalog /users/home/new, konieczne jest użycie polecenia

A. useradd -D -b /users/home/new

B. /users/home/new -n -D useradd

C. /users/home/new useradd -s -D

D. useradd /users/home/new -D -f

Polecenie 'useradd -D -b /users/home/new' jest poprawne, ponieważ używa opcji '-D' do ustawienia wartości domyślnych dla nowych użytkowników, a opcja '-b' pozwala na określenie katalogu domowego, który ma być używany w przyszłości dla nowych kont. Właściwe ustawienie katalogu domowego jest kluczowe dla organizacji plików użytkowników w systemie Linux. Dobrą praktyką jest unikanie używania domyślnych lokalizacji, takich jak '/home', aby zminimalizować ryzyko konfliktów oraz zapewnić lepszą strukturę zarządzania danymi. Aby zweryfikować zmiany, można użyć polecenia 'useradd -D' bez dodatkowych argumentów, co wyświetli aktualne ustawienia, w tym domyślny katalog domowy. Przykład użycia: po ustawieniu katalogu domowego w ten sposób, gdy stworzymy nowego użytkownika za pomocą 'useradd username', katalog '/users/home/new/username' zostanie automatycznie utworzony jako katalog domowy nowego użytkownika.

Pytanie 37

Jaka licencja ma charakter zbiorowy i pozwala instytucjom komercyjnym oraz organizacjom edukacyjnym, rządowym, charytatywnym na nabycie większej liczby programów firmy Microsoft na korzystnych warunkach?

A. OEM

B. APSL

C. MOLP

D. MPL

Licencja MOLP (Microsoft Open License Program) jest skierowana do instytucji komercyjnych, edukacyjnych, państwowych oraz charytatywnych, umożliwiając im zakup większej liczby licencji na oprogramowanie Microsoft na korzystnych warunkach. Jest to model licencjonowania, który pozwala na elastyczne zarządzanie licencjami oraz dostosowanie ich do potrzeb organizacji. Przykładowo, szkoły i uczelnie mogą zyskać dostęp do oprogramowania Microsoft, takiego jak Windows czy Office, w przystępniejszej cenie, co pozwala im na lepsze wykorzystanie budżetów edukacyjnych. Program MOLP ułatwia również aktualizację i zarządzanie licencjami, co jest zgodne z dobrymi praktykami w obszarze IT, gdzie efektywność i oszczędność kosztów są kluczowe. Z perspektywy branżowej, MOLP odpowiada na rosnące zapotrzebowanie na elastyczne i skalowalne rozwiązania licencyjne, co czyni go idealnym wyborem dla większych instytucji, które potrzebują dostępu do najnowszych technologii w sposób ekonomiczny i efektywny.

Pytanie 38

Narzędzie używane do przechwytywania oraz analizy danych przesyłanych w sieci, to

A. sniffer

B. spywer

C. keylogger

D. viewer

Sniffer to narzędzie używane do przechwytywania i analizy ruchu w sieci komputerowej. Jego głównym zadaniem jest monitorowanie danych, które są przesyłane przez sieć, co pozwala na diagnozowanie problemów z komunikacją oraz analiza bezpieczeństwa. Sniffery są wykorzystywane zarówno w celach administracyjnych, jak i w badaniach i analizie ruchu sieciowego. Przykładowo, administratorzy sieci mogą wykorzystać sniffery do identyfikacji wąskich gardeł w komunikacji lub do wykrywania nieautoryzowanego dostępu do sieci. Popularnymi narzędziami tego typu są Wireshark oraz tcpdump. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, sniffery powinny być używane odpowiedzialnie i zgodnie z politykami bezpieczeństwa organizacji, aby nie naruszać prywatności użytkowników ani regulacji prawnych dotyczących ochrony danych. Może to obejmować szyfrowanie danych przesyłanych przez sieć oraz stosowanie zasad dostępu do informacji.

Pytanie 39

Jakie zakresy adresów IPv4 mogą być używane jako adresy prywatne w lokalnej sieci?

A. 127.0.0.0 ÷ 127.255.255.255

B. 172.16. 0.0 ÷ 172.31.255.255

C. 200.186.0.0 ÷ 200.186.255.255

D. 168.172.0.0 ÷ 168.172.255.255

Zakres adresów IP 127.0.0.0 do 127.255.255.255 jest zarezerwowany dla adresów loopback, co oznacza, że są one używane do testowania lokalnych połączeń na danym urządzeniu. Adres 127.0.0.1 jest powszechnie znany jako 'localhost' i służy do komunikacji wewnętrznej w systemie operacyjnym. Użycie tych adresów w sieciach lokalnych nie jest wskazane, ponieważ nie są one routowane poza urządzenie, co uniemożliwia ich wykorzystanie do komunikacji między różnymi urządzeniami w sieci. Zakres 168.172.0.0 do 168.172.255.255 nie jest zdefiniowany jako prywatny w żadnym standardzie, co oznacza, że mogą być one przypisane jako publiczne adresy IP. Ostatecznie, zakres 200.186.0.0 do 200.186.255.255 również nie znajduje się w ramach prywatnych adresów IP, a adresy te są routowane w Internecie. Typowe błędy, które mogą prowadzić do nieprawidłowych wniosków, obejmują mylenie adresów prywatnych z publicznymi, co może skutkować problemami z dostępem do sieci oraz bezpieczeństwem. Kluczowe jest, aby zrozumieć, jakie adresy są przeznaczone do użytku lokalnego a jakie do komunikacji w Internecie, aby skutecznie projektować i zarządzać sieciami komputerowymi.

Pytanie 40

Adres IP urządzenia, zapisany jako sekwencja 172.16.0.1, jest przedstawiony w systemie

A. dwójkowym

B. dziesiętnym

C. szesnastkowym

D. ósemkowym

Adres IP 172.16.0.1 jest zapisany w systemie dziesiętnym, co oznacza, że każda liczba w tej sekwencji jest wyrażona w standardowym formacie dziesiętnym. Adresy IP w wersji 4 (IPv4) składają się z czterech oktetów, z których każdy jest reprezentowany jako liczba całkowita w zakresie od 0 do 255. System dziesiętny jest najczęściej używany do prezentacji adresów IP, co ułatwia ich odczyt i zapamiętanie przez użytkowników. Przykładem zastosowania adresów IP jest konfiguracja urządzeń w sieci lokalnej czy przydzielanie adresów IP przez serwery DHCP. W praktyce, standardy takie jak RFC 791 określają zasady dotyczące struktury adresów IP, w tym ich przedstawianie. Użycie systemu dziesiętnego w adresach IP jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie inżynierii sieciowej, zapewniając przejrzystość i ułatwiając diagnostykę problemów sieciowych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej