Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.03 - Tworzenie i administrowanie stronami i aplikacjami internetowymi oraz bazami danych
Data rozpoczęcia: 9 grudnia 2025 12:52
Data zakończenia: 9 grudnia 2025 13:06

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W przedstawionej regule CSS: h1 {color: blue} h1 symbolizuje

A. wartość

B. deklarację

C. selektor

D. klasę

W podanej regule CSS, h1 {color: blue}, h1 jest selektorem, który identyfikuje elementy HTML, na które ma być zastosowany styl. Selektory są kluczowym elementem w CSS, ponieważ pozwalają na precyzyjne określenie, do których elementów stosować dane style. W tym przypadku h1 wskazuje na wszystkie nagłówki pierwszego poziomu w dokumentach HTML. Używając selektora h1, możemy na przykład zmienić kolor wszystkich tytułów na niebieski, co jest istotne dla poprawy estetyki i czytelności strony. Dobrą praktyką jest stosowanie odpowiednich selektorów, aby unikać niepotrzebnej redundancji w kodzie, co przyczynia się do lepszej wydajności ładowania strony. Zrozumienie selektorów CSS jest niezbędne do efektywnego stylizowania stron internetowych i jest zgodne z najlepszymi standardami w branży, takimi jak W3C. Na przykład, możemy również używać selektorów klas lub identyfikatorów, aby stosować różne style do konkretnych elementów, co pozwala na większą elastyczność i kontrolę nad wyglądem strony.

Pytanie 2

Podaj definicję metody, którą trzeba umieścić w miejscu kropek, aby na stronie WWW pojawił się tekst: Jan Kowalski

A. D

B. A

C. C

D. B

Pozostałe odpowiedzi zawierają błędy związane z niepoprawnym użyciem kontekstu this lub niekompletną definicją funkcji. W opcji B metoda dane została zdefiniowana jako funkcja globalna, co powoduje, że this nie odnosi się do obiektu osoba, ale do obiektu globalnego, co uniemożliwia poprawne odwołanie się do właściwości imie i nazwisko. To prowadzi do błędnych lub niezdefiniowanych wyników, ponieważ this w tym kontekście nie zawiera oczekiwanych właściwości. Opcja C nie używa słowa kluczowego this, co oznacza, że zmienne imie i nazwisko są traktowane jako zmienne globalne, a nie właściwości obiektu osoba. Jeżeli takie zmienne globalne nie istnieją, powoduje to błąd w wykonaniu, ponieważ kod próbuje odwołać się do niezdefiniowanych zmiennych. W opcji D użycie funkcji bez return powoduje, że metoda dane nie zwraca żadnej wartości, co skutkuje przypisaniem undefined do innerHTML, co jest oczywistym błędem w kontekście oczekiwanego wyświetlenia tekstu. Wszystkie te błędne podejścia wynikają z niepoprawnego zarządzania kontekstem obiektowym w JavaScript, co podkreśla znaczenie zrozumienia wiązania dynamicznego słowa kluczowego this i dobrych praktyk w projektowaniu metod obiektowych w JavaScript. Kluczowym aspektem jest zapewnienie, że metody mają dostęp do właściwości obiektu, w ramach którego zostały zdefiniowane, co jest osiągane przez poprawne użycie this w kontekście metody wewnętrznej obiektu.

Pytanie 3

W bazie danych znajduje się tabela pracownicy z kolumnami: id, imie, nazwisko, pensja. W nadchodzącym roku postanowiono zwiększyć wynagrodzenie wszystkim pracownikom o 100 zł. Zmiana ta w bazie danych będzie miała formę

A. UPDATE pensja SET +100;

B. UPDATE pracownicy SET pensja = pensja +100;

C. UPDATE pensja SET 100;

D. UPDATE pracownicy SET pensja = 100;

W celu podniesienia pensji wszystkim pracownikom o 100 zł, zastosowanie ma polecenie SQL UPDATE. Poprawna instrukcja 'UPDATE pracownicy SET pensja = pensja + 100;' działa na zasadzie modyfikacji istniejących wartości w kolumnie 'pensja' w tabeli 'pracownicy'. Ta konstrukcja przyjmuje bieżącą wartość pensji każdego pracownika i dodaje do niej 100 zł. Jest to standardowa praktyka w SQL, gdzie używamy operatora '+', aby zmodyfikować dane. Warto pamiętać, że takie operacje są powszechnie wykorzystywane w systemach baz danych do aktualizacji informacji, co pozwala na efektywne zarządzanie danymi. Dla porównania, instrukcje SELECT, które służą do pobierania danych, nie są odpowiednie w tym kontekście. W rezultacie każdy pracownik w tabeli otrzyma nową, zwiększoną pensję, co odzwierciedli aktualizację w bazie danych.

Pytanie 4

Podczas tworzenia tabeli w SQL, dla jednej z kolumn ustalono klucz główny. Jakie atrybuty należy zastosować, aby uniemożliwić wprowadzenie wartości pustej?

A. DEFAULT

B. UNIQUE

C. NOT NULL

D. NULL

Atrybut NOT NULL jest kluczowym elementem w definiowaniu struktury tabeli w języku SQL, który zabezpiecza kolumnę przed wstawianiem wartości pustych (NULL). W kontekście klucza głównego, który ma zapewnić unikalność i identyfikowalność każdego rekordu w tabeli, użycie NOT NULL jest niezbędne, aby zagwarantować, że każda wartość w tej kolumnie jest zawsze obecna. Dla przykładu, w stworzonej tabeli `Pracownicy`, jeśli kolumna `ID_Pracownika` jest kluczem głównym, atrybut NOT NULL wymusi, że każde wstawienie rekordu będzie wymagało podania unikalnej wartości dla `ID_Pracownika`, co uniemożliwia dodanie rekordu bez tej wartości. Standard SQL definiuje NOT NULL jako jeden z podstawowych atrybutów, które mogą być używane w deklaracji kolumn, a jego stosowanie jest kluczowe dla integracji danych oraz zapewnienia spójności bazy danych. W praktyce, w przypadku prób dodania rekordu z pustą wartością w takiej kolumnie, system generuje błąd, co eliminuje ryzyko powstawania niekompletnych danych.

Pytanie 5

Aby zmienić strukturę już istniejącej tabeli przy użyciu zapytania SQL, należy użyć kwerendy

A. ALTER TABLE

B. CREATE TABLE

C. INSERT INTO

D. UPDATE

Odpowiedź 'ALTER TABLE' jest poprawna, ponieważ ta kwerenda jest używana do modyfikacji struktury istniejącej tabeli w bazach danych SQL. Dzięki komendzie ALTER TABLE można dodawać nowe kolumny, usuwać istniejące kolumny, zmieniać typy danych kolumn, a także modyfikować ograniczenia (constraints) dotyczące tabeli. Dla przykładu, aby dodać nową kolumnę 'wiek' do tabeli 'pracownicy', można użyć następującej kwerendy: 'ALTER TABLE pracownicy ADD wiek INT;'. Warto również wspomnieć, że ALTER TABLE może być używane w różnych systemach zarządzania bazami danych, takich jak MySQL, PostgreSQL czy SQL Server, co czyni go uniwersalnym narzędziem w pracy z bazami danych. Podczas modyfikacji tabeli należy jednak zachować ostrożność, aby nie wprowadzić niezgodności w aplikacjach korzystających z tej tabeli. Praktyką zalecaną jest wykonywanie kopii zapasowej danych przed wprowadzeniem większych zmian. Zrozumienie tej komendy i jej zastosowania jest kluczowe dla efektywnego zarządzania danymi w systemach bazodanowych.

Pytanie 6

Standard kodowania ISO-8859-2 jest używany do poprawnego wyświetlania

A. znaków zarezerwowanych dla języka opisu strony

B. znaków specjalnych dla języka kodu strony

C. polskich liter, takich jak: ś, ć, ń, ó, ą

D. symboli matematycznych

Wybór odpowiedzi dotyczący znaków specjalnych dla języka kodu strony sugeruje, że ISO-8859-2 byłoby używane do obsługi elementów związanych z kodowaniem strony, co jest mylące. Chociaż kodowanie znaków jest istotne dla wyświetlania treści, odnosi się ono głównie do sposobu, w jaki znaki są reprezentowane w kodzie komputerowym, a nie do języka kodu strony. Z kolei odpowiedź dotycząca znaków zarezerwowanych dla języka opisu strony wprowadza dodatkowy zamęt, ponieważ zarezerwowane znaki nie mają związku z kodowaniem znaków, lecz dotyczy to specyficznych symboli i elementów w języku HTML, które mogą być interpretowane przez przeglądarki. Ostatnia odpowiedź sugerująca, że ISO-8859-2 jest używane dla symboli matematycznych nie ma podstaw, ponieważ ten standard koncentruje się na znakach używanych w językach europejskich. Takie nieprawidłowe podejścia mogą wynikać z braku zrozumienia specyfikacji standardów kodowania, co prowadzi do nieporozumień w zakresie ich zastosowania w praktyce. Należy pamiętać, że w kontekście tworzenia stron internetowych kluczowe jest wykorzystanie odpowiedniego kodowania, które zapewnia prawidłowe wyświetlanie treści, a nie symboli specyficznych dla danej dziedziny. Dlatego, dla zrozumienia znaczenia kodowania znaków, niezbędne jest zapoznanie się z dokumentacją oraz standardami, które definiują, jak różne znaki są reprezentowane w różnych kodowaniach.

Pytanie 7

Jaką funkcję pełni program debugger?

A. interpretacji kodu w ramach wirtualnej maszyny Java

B. badania kodu źródłowego w celu wykrycia błędów składniowych

C. analizy działającego programu w celu wykrycia błędów

D. przekładania kodu napisanego w języku wyższego poziomu na język maszynowy

Debugger jest narzędziem, które pozwala na analizowanie i monitorowanie działania programów w trakcie ich wykonywania. Jego głównym celem jest lokalizacja błędów, co jest kluczowe w procesie programowania. Umożliwia on programiście śledzenie wartości zmiennych, monitorowanie stanu aplikacji oraz identyfikowanie momentów, w których występują błędy. Dobre praktyki wskazują, że regularne korzystanie z debuggersów w procesie developmentu przyczynia się do wczesnego wykrywania problemów, co z kolei redukuje koszty i czas potrzebny na naprawę. Na przykład, w przypadku aplikacji webowych, debugger może pomóc w analizie, dlaczego dany fragment kodu nie działa tak, jak oczekiwano, umożliwiając programiście zatrzymanie wykonania w konkretnym punkcie oraz sprawdzenie stanu aplikacji. Współczesne środowiska programistyczne, takie jak Visual Studio czy IntelliJ IDEA, oferują rozbudowane funkcje debugowania, które są nieocenione w codziennej pracy programisty.

Pytanie 8

Czego nie należy robić, aby zabezpieczyć serwer bazy danych przed atakami hakerów?

A. defragmentacja dysków.

B. blokowanie portów związanych z bazą danych.

C. aktywacja zapory.

D. używanie skomplikowanych haseł do bazy.

Defragmentacja dysków nie jest bezpośrednio związana z zabezpieczaniem serwera bazy danych przed atakami hakerskimi. Choć defragmentacja może poprawić wydajność systemu plików poprzez uporządkowanie fragmentów plików na dysku, nie ma wpływu na kwestie bezpieczeństwa. Przykłady skutecznych działań w zakresie zabezpieczeń obejmują włączenie zapory, co stanowi pierwszą linię obrony, blokowanie portów, które mogą być wykorzystywane przez potencjalnych intruzów, oraz stosowanie złożonych haseł, co minimalizuje ryzyko nieautoryzowanego dostępu. W kontekście zarządzania bezpieczeństwem baz danych, kluczowe jest przestrzeganie najlepszych praktyk, takich jak regularne aktualizacje oprogramowania, monitorowanie logów dostępu oraz stosowanie zasad minimalnych uprawnień. Właściwe zabezpieczenia powinny być wdrażane zgodnie z wytycznymi standardów takich jak ISO/IEC 27001.

Pytanie 9

W języku JavaScript stworzono obiekt Samochod. Aby wywołać jedną z jego metod, trzeba wpisać

A. Samochod.kolor

B. Samochod()

C. Samochod.spalanie_na100

D. Samochod.spalanie()

W przypadku niepoprawnych odpowiedzi, możemy zauważyć, że pierwsza z nich, Samochod(), sugeruje wywołanie konstruktora obiektu, co nie jest poprawne w kontekście wywołania metody. Kiedy używamy nawiasów, JavaScript interpretuje to jako próbę stworzenia nowego obiektu, a nie dokonania akcji na istniejącym obiekcie. Kolejna odpowiedź, Samochod.kolor, odnosi się do właściwości obiektu, a nie do metody. W JavaScript możemy uzyskać dostęp do właściwości obiektów za pomocą notacji kropkowej, ale nie wykonuje to żadnej akcji ani nie wywołuje funkcji, co czyni tę odpowiedź niepoprawną w kontekście pytania. Ostatnia propozycja, Samochod.spalanie_na100, również nie jest poprawna, ponieważ sugeruje, że spalanie_na100 jest właściwością obiektu, a nie metodą. Warto zauważyć, że w JavaScript metody są definiowane jako funkcje w obiektach, co oznacza, że muszą być wywoływane z użyciem nawiasów, aby uzyskać pożądany efekt. Dlatego tylko odpowiedź wskazująca na metodę spalanie() jest właściwa. W kontekście programowania obiektowego w JavaScript, każde polecenie powinno być zgodne z definicją i zastosowaniem metod, co zwiększa przejrzystość kodu i jego funkcjonalność.

Pytanie 10

Ile razy zostanie wykonana poniższa pętla w PHP?

for($i = 0; $i < 25; $i += 5) { ... }

A. 26

B. 5

C. 0

D. 25

Pętla for w PHP jest jednym z fundamentalnych narzędzi kontrolnych używanych do wykonywania powtarzających się zadań. W przedstawionym przykładzie pętli mamy następującą składnię: for($i = 0; $i < 25; $i += 5). Pętla rozpoczyna się od wartości początkowej zmiennej $i równej 0, a warunek kontynuacji pętli określa, że $i musi być mniejsze niż 25. W każdym przebiegu pętli zmienna $i zwiększa się o 5. Dzięki tej konstrukcji pętla wykona się dla wartości $i wynoszących kolejno 0, 5, 10, 15 i 20, co oznacza, że pętla zostanie wykonana dokładnie 5 razy. Takie konstrukcje są powszechnie stosowane w programowaniu do iteracyjnego przetwarzania danych, takich jak iterowanie przez tablice lub generowanie ciągów. Warto zwrócić uwagę na dobre praktyki programistyczne, które nakazują klarowność i czytelność kodu, dzięki czemu inni programiści mogą go łatwo zrozumieć i utrzymywać. Projektowanie pętli z precyzyjnie zdefiniowanymi warunkami początkowymi i końcowymi jest kluczowe dla unikania błędów logicznych, takich jak nieskończone pętle lub błędne iteracje. Użycie odpowiednich inkrementacji, jak w tym przypadku $i += 5, pozwala na kontrolowanie tempa i liczby iteracji zgodnie z zamierzonymi celami algorytmu.

Pytanie 11

W języku JavaScript należy sformułować warunek, który będzie prawdziwy, gdy zmienna a będzie jakąkolwiek liczbą naturalną dodatnią (również nie zerową) lub gdy zmienna b będzie liczbą mieszczącą się w przedziale od 10 do 100, włącznie. Wyrażenie logiczne zastosowane w tym warunku powinno mieć formę

A. (a>0) && ((b>=10) || (b<=100))

B. (a>0) || ((b>=10) && (b<=100))

C. (a>0) || ((b>=10) || (b<=100))

D. (a>0) && ((b>=10) && (b<=100))

Analizując inne odpowiedzi, widać, że zawierają one różne błędne koncepcje w interpretacji warunków logicznych. W przypadku (a>0) && ((b>=10) || (b<=100)), użycie operatora || w drugiej części powoduje, że warunek dla b zawsze będzie spełniony, niezależnie od wartości b, co jest niezgodne z założeniem, że b powinno znajdować się w przedziale od 10 do 100. Takie błędne zrozumienie operatorów logicznych prowadzi do niepoprawnych interpretacji. W odpowiedzi (a>0) || ((b>=10) || (b<=100)), ponownie użycie operatora || w drugiej części sprawia, że warunek b również nie działa zgodnie z założeniem, ponieważ b może być każdą liczbą, co nie spełnia wymogu ograniczenia do przedziału 10-100. Kolejna odpowiedź, (a>0) && ((b>=10) && (b<=100)), wprowadza błędny wniosek, że obie części muszą być spełnione jednocześnie. Takie podejście jest zrozumiałe, ale nie odpowiada na pierwotne założenie, że wystarczy, aby jeden z warunków był spełniony. Rozumienie logiki warunkowej w programowaniu jest kluczowe dla tworzenia efektywnych algorytmów i unikania problemów z bezpieczeństwem danych. Dlatego ważne jest, aby dokładnie analizować składnię i semantykę wyrażeń logicznych, co przekłada się na jakość kodu i jego łatwość w utrzymaniu.

Pytanie 12

W tabeli zwierzeta znajdują się kolumny nazwa, gatunek, gromada, cechy, dlugosc_zycia. Aby uzyskać listę nazw zwierząt, które dożywają przynajmniej 20 lat oraz są ssakami, jakie zapytanie należy wykonać?

A. SELECT nazwa FROM zwierzeta WHERE gromada = 'ssak';

B. SELECT nazwa FROM zwierzeta WHERE dlugosc_zycia >= 20 OR gromada = 'ssak';

C. SELECT nazwa FROM zwierzeta WHERE dlugosc_zycia >= 20;

D. SELECT nazwa FROM zwierzeta WHERE dlugosc_zycia >= 20 AND gromada = 'ssak';

Wybrana odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ spełnia wymagania określone w pytaniu, które dotyczą zarówno długości życia zwierząt, jak i ich przynależności do grupy ssaków. Zapytanie SQL 'SELECT nazwa FROM zwierzeta WHERE dlugosc_zycia >=20 AND gromada = ‘ssak‘;' precyzyjnie definiuje warunki, które muszą być spełnione, aby uzyskać oczekiwane wyniki. Warunek 'dlugosc_zycia >=20' zapewnia, że tylko zwierzęta o długości życia wynoszącej co najmniej 20 lat będą uwzględnione w rezultatach, co jest kluczowe dla osiągnięcia zamierzonego celu. Dodatkowo, użycie operatora 'AND' łączy oba kryteria, co oznacza, że obie zasady muszą być spełnione jednocześnie. Dzięki temu zapytanie jest zwięzłe i efektywne, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie baz danych, gdzie ważne jest, aby unikać zbędnych danych w wynikach, co usprawnia proces przetwarzania informacji. Ta metoda jest szczególnie przydatna w kontekście analizy danych i raportowania, gdzie precyzyjne filtry pomagają w uzyskaniu istotnych informacji.

Pytanie 13

Jaką funkcję pełni instrukcja DROP w języku SQL?

A. wprowadzić nowy obiekt

B. usunąć już istniejący obiekt

C. aktualizować dane obiektu

D. zmienić właściwości obiektu

Instrukcja DROP w języku SQL jest kluczowym narzędziem do zarządzania bazami danych, używaną do usuwania istniejących obiektów, takich jak tabele, widoki czy procedury składowane. Kiedy używamy polecenia DROP, nie tylko usuwamy obiekt z bazy danych, ale również wszystkie dane z nim związane, co sprawia, że operacja ta jest nieodwracalna. Przykładowo, jeśli chcemy usunąć tabelę o nazwie 'Użytkownicy', musimy użyć polecenia DROP TABLE Użytkownicy. Ważne jest, aby przed wykonaniem takiej operacji upewnić się, że dane są już zarchiwizowane lub nie są już potrzebne, ponieważ ta instrukcja nie da nam możliwości ich odzyskania po wykonaniu. W praktyce, DROP powinno być stosowane z rozwagą — zaleca się przed wykonaniem operacji wykorzystanie polecenia SELECT, aby sprawdzić, jakie dane są w danym obiekcie. Zgodnie z najlepszymi praktykami, organizacje powinny wprowadzać polityki dotyczące usuwania danych, aby zminimalizować ryzyko przypadkowej utraty ważnych informacji.

Pytanie 14

W przypadku przedstawionego fragmentu kodu walidator HTML zgłosi błąd, ponieważ

<img src="kwiat.jpg alt="kwiat">

A. użyto niewłaściwego znacznika do wyświetlenia obrazu

B. nie zamknięto cudzysłowu

C. wprowadzono nieznany atrybut alt

D. nie odnaleziono pliku kwiat.jpg

Poprawna odpowiedź to nie domknięto cudzysłowu ponieważ w kodzie HTML atrybuty muszą być poprawnie zamknięte aby poprawnie interpretować ich wartości. W przedstawionym fragmencie kodu dla znacznika img brakuje końcowego cudzysłowu po wartości src co stanowi błąd składniowy. Tego typu błędy mogą prowadzić do nieprawidłowego działania strony ponieważ przeglądarka nie jest w stanie jednoznacznie określić końca wartości atrybutu co może skutkować nieprawidłowym renderowaniem danych. Zgodnie z najlepszymi praktykami każde otwarte cudzysłowie powinno być zamknięte aby zapewnić poprawną interpretację kodu. Ponadto stosowanie poprawnego zamykania cudzysłowów zwiększa czytelność kodu co jest istotne przy współpracy zespołowej i ułatwia jego utrzymanie. Warto także korzystać z walidatorów HTML które automatycznie wykrywają takie błędy pomagając w ich szybkim usunięciu. Tego rodzaju narzędzia są kluczowe w procesie tworzenia stron internetowych ponieważ umożliwiają weryfikację zgodności kodu z obowiązującymi standardami co ma bezpośredni wpływ na jego wydajność i kompatybilność z różnymi przeglądarkami.

Pytanie 15

W SQL instrukcja INSERT INTO

A. wprowadza dane do tabeli.

B. wprowadza nową tabelę.

C. dodaje kolumny do istniejącej tabeli.

D. modyfikuje rekordy przypisaną wartością.

Odpowiedź 'wprowadza dane do tabeli' jest poprawna, ponieważ polecenie INSERT INTO w języku SQL służy dokładnie do tego celu - do dodawania nowych rekordów (wierszy) do istniejącej tabeli w bazie danych. W praktyce, polecenie to pozwala na wprowadzenie danych zgodnych z określoną strukturą tabeli, co oznacza, że musimy dostarczyć wartości dla odpowiednich pól. Przykład użycia polecenia INSERT INTO: 'INSERT INTO pracownicy (imie, nazwisko, wiek) VALUES ('Jan', 'Kowalski', 30);' W tym przypadku, dodawany jest nowy rekord do tabeli 'pracownicy', wskazując konkretne wartości dla kolumn 'imie', 'nazwisko' oraz 'wiek'. Zgodnie z dobrą praktyką, przed wprowadzeniem danych do tabeli warto upewnić się, że są one zgodne z definicją kolumn, aby uniknąć błędów w czasie wykonywania polecenia. Ponadto, często zaleca się stosowanie transakcji, aby mieć możliwość wycofania wprowadzonych zmian w przypadku wystąpienia błędów. INSERT INTO jest fundamentalną częścią operacji CRUD (Create, Read, Update, Delete), które są podstawą zarządzania danymi w bazach danych, a jego właściwe zrozumienie jest kluczowe dla każdego, kto pracuje z SQL.

Pytanie 16

Po uruchomieniu poniższego fragmentu kodu PHP:

echo date("Y");

na ekranie pojawi się bieżąca data zawierająca tylko:

A. dzień

B. rok

C. miesiąc i rok

D. dzień i miesiąc

W odpowiedzi na pytanie, kod PHP echo date("Y"); zwraca aktualny rok, co jest zgodne z jego konstrukcją. Funkcja date() w PHP jest standardowym sposobem na formatowanie daty i czasu. Przekazany argument "Y" oznacza, że chcemy otrzymać rok w czterocyfrowym formacie. Na przykład, jeśli aktualny rok to 2023, wynik będzie wynosił 2023. Tego rodzaju operacje są niezwykle przydatne w różnych aplikacjach, od prostych stron internetowych po bardziej złożone systemy zarządzania treścią, gdzie dane o roku mogą być wykorzystywane do generowania dynamicznych treści, takich jak stopki z roku lub nagłówki z aktualnym rokiem. Użycie funkcji date() w odpowiedni sposób jest zgodne z najlepszymi praktykami programowania w PHP, które zalecają używanie wbudowanych funkcji do zarządzania datami i czasem, co zapewnia większą niezawodność i prostotę w kodzie.

Pytanie 17

Do zdefiniowania listy nienumerowanej w języku HTML, jaki znacznik należy zastosować?

A. <ol>

B. <ul>

C. <dd>

D. <dt>

Aby zdefiniować w języku HTML listę nienumerowaną, należy użyć znacznika <ul>, co jest standardem w HTML. Znacznik <ul> oznacza "unordered list", czyli listę, w której poszczególne elementy nie są uporządkowane w kolejności numeracyjnej. Elementy tej listy są zazwyczaj wyświetlane z ikoną (punktami) przed każdym elementem, co podkreśla ich nienumerowany charakter. Każdy element listy jest definiowany za pomocą znacznika <li> (list item). Przykładowo, pełna struktura HTML dla listy nienumerowanej może wyglądać następująco: <ul><li>Pierwszy element</li><li>Drugi element</li></ul>. Używanie list nienumerowanych jest szczególnie pomocne w organizowaniu treści w sposób, który nie wymaga hierarchii, ale raczej prezentuje różne elementy na równym poziomie. W standardach W3C HTML5, <ul> jest zalecanym znakiem do tworzenia takich struktur, co czyni go kluczowym elementem w budowie przejrzystych i zrozumiałych stron internetowych. Implementacja list nienumerowanych w HTML jest istotnym krokiem w tworzeniu semantycznie poprawnych dokumentów, co wpływa na dostępność oraz SEO.

Pytanie 18

Do jakiego celu służy certyfikat SSL?

A. zidentyfikowania posiadacza witryny

B. blokowania złośliwego oprogramowania na stronie

C. deszyfracji danych przesyłanych w sieci

D. zapisywania informacji o sesjach generowanych w witrynie

Odpowiedzi związane z blokowaniem szkodliwego oprogramowania, zapisywaniem danych o sesjach oraz deszyfracją transmitowanych danych są niepoprawne w kontekście funkcji certyfikatu SSL. Certyfikat SSL nie ma funkcji blokowania złośliwego oprogramowania, ponieważ jego zadaniem jest zapewnienie bezpieczeństwa komunikacji poprzez szyfrowanie danych. Złośliwe oprogramowanie jest zazwyczaj eliminowane przez oprogramowanie zabezpieczające, a nie przez SSL. W odniesieniu do zapisania danych o sesjach, certyfikat SSL nie przechowuje informacji o sesjach ani o użytkownikach. Sesje są zarządzane przez aplikacje serwerowe, a SSL jedynie zabezpiecza przesyłane dane podczas sesji. Co więcej, SSL nie zajmuje się deszyfracją transmitowanych danych, ponieważ szyfrowanie i deszyfrowanie danych odbywa się w momencie komunikacji, a nie jako osobny proces czy funkcja certyfikatu. SSL działa na zasadzie wymiany kluczy szyfrujących pomiędzy serwerem a klientem, gdzie dane są szyfrowane w momencie przesyłania, a następnie deszyfrowane przez odbiorcę, co również nie jest funkcją certyfikatu, ale całego protokołu zabezpieczeń.

Pytanie 19

W PHP zmienna $_GET stanowi zmienną

A. zwykłą, utworzoną przez autora strony

B. predefiniowaną, wykorzystywaną do zbierania danych formularza po nagłówkach żądania HTTP (informacje z formularza nie są widoczne w URL)

C. utworzoną przez autora strony, przeznaczoną do przesyłania danych z formularza przez adres URL

D. predefiniowaną, służącą do przesyłania informacji do skryptów PHP przez adres URL

Odpowiedzi, które wskazują na to, że zmienna $_GET jest zwykłą zmienną lub jest definiowana przez twórcę strony, są nieprawidłowe. $_GET jest superglobalną tablicą, co oznacza, że jej dostępność jest zapewniona w całym skrypcie bez potrzeby wcześniejszego deklarowania. Zrozumienie różnicy między zmiennymi predefiniowanymi a tymi zdefiniowanymi przez użytkownika jest kluczowe dla właściwego zarządzania danymi w PHP. Ponadto, odpowiedzi sugerujące, że $_GET służy do gromadzenia wartości formularza po nagłówkach zlecenia HTTP, mylą metodę GET z metodą POST. W przeciwieństwie do POST, dane przesyłane za pomocą GET są widoczne w adresie URL, co czyni je mniej bezpiecznymi dla wrażliwych danych. Mówiąc o formularzach, $_GET jest jedynie jedną z metod przesyłania danych, obok $_POST i $_REQUEST, z których każda ma swoje specyficzne zastosowania i ograniczenia. Generalnie, korzystanie z $_GET jest odpowiednie do przesyłania niewielkich ilości danych, takich jak parametry zapytań, ale należy być świadomym, że wykorzystywanie tej metody z danymi wrażliwymi jest ryzykowne i należy unikać tego podejścia w praktyce. Dbając o bezpieczeństwo aplikacji, warto zrozumieć te różnice i stosować się do dobrych praktyk dotyczących przetwarzania danych wejściowych.

Pytanie 20

$x = 0; while($x < 5) { echo "$x,"; $x++; } Wskaż instrukcję, która jest funkcjonalnie równoważna dla podanej pętli while w języku PHP.

A. Instrukcja 2

B. Instrukcja 1

C. Instrukcja 4

D. Instrukcja 3

W programowaniu często spotyka się różne sposoby implementacji pętli, jednak nie wszystkie z nich są równie efektywne czy poprawne w kontekście stawianych wymagań. W przypadku zaproponowanych instrukcji for, które miałyby być równoważne funkcjonalnie do podanej pętli while, kluczowym aspektem jest zachowanie identycznych warunków początkowych, warunku końcowego oraz sposobu inkrementacji zmiennej sterującej. Podczas gdy instrukcja 3 dokładnie odwzorowuje działanie pętli while pod względem inicjalizacji wartości $x, warunku kontynuacji ($x < 5) oraz kroku inkrementacyjnego ($x++), inne opcje różnią się w tych aspektach. Instrukcja 1 zawiera podwójną inkrementację zmiennej w każdym kroku pętli, co skutkuje zbyt szybkim osiągnięciem warunku końcowego. Instrukcja 2 zmienia krok inkrementacji na $x+=2, co prowadzi do pominięcia wartości i skrócenia pętli. Instrukcja 4 modyfikuje warunek początkowy, startując z $x równym 1, zamiast 0, co również wpływa na zakres wyświetlanych wartości. Te modyfikacje mogą wprowadzać w błąd i generować nieprzewidywalne wyniki, co jest niepożądane w kontekście pisania stabilnego i przewidywalnego kodu. Zrozumienie różnic w tych implementacjach jest kluczowe dla skutecznego programowania i unikania typowych błędów, które mogą prowadzić do niezamierzonych konsekwencji w działaniu aplikacji. Dlatego ważne jest, aby każda z pętli była precyzyjnie dostosowana do zamierzonej funkcjonalności i zgodna z założonymi celami projektu, co jest podstawą dobrych praktyk w branży inżynierii oprogramowania.

Pytanie 21

W CSS, poniższy zapis spowoduje, że czerwony kolor zostanie zastosowany do

h1::first-letter {color:red;}

A. pierwsza linia akapitu

B. pierwsza litera nagłówka pierwszego poziomu

C. pierwsza litera nagłówka drugiego poziomu

D. tekst nagłówka pierwszego poziomu

Wiesz, użycie selektora CSS ::first-letter w połączeniu z stylem h1 to fajny sposób na zmianę wyglądu pierwszej litery w nagłówku. Kiedy używasz tego, kolor czerwony sprawi, że ta litera będzie się wyróżniać, co jest super, zwłaszcza w przypadku nagłówków czy akapitów. To technika, którą często stosuje się w projektowaniu stron, żeby nadać im trochę typograficznego stylu, jak w książkach z dużymi inicjałami. Ale pamiętaj, że ten selektor działa tylko z blokowymi elementami, takimi jak czy <h1>, więc jeżeli spróbujesz zastosować go z elementami liniowymi, to niestety efekty nie będą takie, jak się spodziewasz. Zawsze warto też mieć na uwadze standardy W3C, bo one pomagają w tworzeniu dostępnych stron. No i ten selektor jest częścią specyfikacji CSS Pseudo-Elements Level 3, więc przeglądarki go dobrze wspierają. Zrozumienie, jak i kiedy stosować takie selektory, to klucz do tworzenia nowoczesnych stron.

Pytanie 22

Aby stworzyć tabelę, należy wykorzystać polecenie

A. CREATE TABLE

B. INSERT INTO

C. CREATE DATABASE

D. ALTER TABLE

Polecenie CREATE TABLE to naprawdę ważna sprawa, jeśli chodzi o budowanie struktury bazy danych w systemach DBMS. Dzięki niemu możemy stworzyć nową tabelę w bazie, nadając jej różne nazwy i typy danych dla kolumn. Na przykład, można użyć takiego zapisu: CREATE TABLE pracownicy (id INT PRIMARY KEY, imie VARCHAR(50), nazwisko VARCHAR(50), data_zatrudnienia DATE); W efekcie mamy tabelę 'pracownicy' z czterema kolumnami, a 'id' to nasz klucz główny. W praktyce, poprawne stworzenie tabeli to podstawa dalszej pracy z danymi, więc warto się postarać, żeby schematy baz danych były dobrze zaprojektowane, w zgodzie z zasadami normalizacji. To zmniejsza zbędne powtarzanie danych i sprawia, że potem łatwiej nimi zarządzać. Pamiętaj, żeby przed użyciem CREATE TABLE dobrze zaplanować strukturę bazy danych, bo to pomoże w wydajności i elastyczności aplikacji. Fajnie jest też dodać różne ograniczenia, jak klucze obce, żeby mieć pewność, że nasze dane są w porządku.

Pytanie 23

Które z poniższych stwierdzeń dotyczy skalowania obrazu?

A. Prowadzi do zmiany wielkości obrazu bez zmiany istotnej zawartości wizualnej

B. Skutkuje wycięciem z oryginalnego obrazu konkretnego fragmentu, aby uzyskać lepszy widok

C. Łączy bądź pozbywa się kształtów

D. Opiera się na modyfikacji formatu zapisu obrazu w celu zmiany metody kompresji

Skalowanie obrazu to proces, który polega na zmianie rozmiaru obrazu przy zachowaniu jego kluczowych elementów wizualnych. W praktyce oznacza to, że przy skalowaniu nie zmienia się proporcji ani istotne detale, co jest niezbędne w wielu zastosowaniach profesjonalnych, takich jak grafika komputerowa, projektowanie stron internetowych czy edycja zdjęć. Dobrze wykonane skalowanie gwarantuje, że obraz będzie czytelny i estetyczny, niezależnie od zmienionych wymiarów. Na przykład, w przypadku przygotowywania obrazów do publikacji online, właściwe skalowanie pozwala na optymalne ładowanie strony oraz utrzymanie jakości wizualnej. W branży graficznej korzysta się z różnych algorytmów skalowania, takich jak najbliższego sąsiada, bilinearny czy bicubic, w zależności od wymaganych efektów końcowych. Przestrzeganie standardów dotyczących rozmiarów obrazów, takich jak te określone przez W3C, pomoże uniknąć problemów z wydajnością i estetyką w projektach multimedialnych.

Pytanie 24

Użycie standardu ISO-8859-2 ma na celu zapewnienie prawidłowego wyświetlania

A. symboli matematycznych

B. specjalnych znaków przeznaczonych dla języka kodu strony

C. polskich znaków, takich jak: ś, ć, ń, ó, ą

D. znaków zarezerwowanych dla języka opisu strony

Wybór znaków matematycznych jako celu kodowania w standardzie ISO-8859-2 jest błędny, ponieważ ten standard nie koncentruje się na symbolach matematycznych, a raczej na literach i znakach typowych dla języków łacińskich, w tym polskiego. Mylne jest również stwierdzenie, że ISO-8859-2 jest używane do wyświetlania znaków specjalnych dla języka kodu strony, ponieważ te znaki są ogólnie obsługiwane przez różne standardy kodowania, w tym UTF-8, a ich obecność w ISO-8859-2 jest ograniczona. W przypadku znaków zarezerwowanych dla języka opisu strony, takich jak HTML, ich interpretacja nie zależy od konkretnego kodowania, lecz od zgodności z określonymi standardami HTML i CSS. Warto zwrócić uwagę, że wiele osób zapomina o różnicy między kodowaniem a samym językiem programowania; kodowanie dotyczy sposobu reprezentacji znaków, podczas gdy języki programowania definiują logikę oraz składnię. Często stosowanym błędem jest założenie, że każda strona internetowa musi wykorzystywać ISO-8859-2, co nie jest prawdą, zwłaszcza w dobie globalizacji i różnorodności językowej, gdzie coraz powszechniejsze staje się kodowanie UTF-8, które jest bardziej elastyczne i obsługuje szerszy zakres znaków.

Pytanie 25

W systemie MySQL przypisanie roli DBManager daje użytkownikowi dostęp do

A. zakładania kont użytkowników serwera oraz ustalania im haseł

B. nadzorowania serwera

C. wszystkich działań na bazach danych oraz użytkownikach serwera

D. wszystkich działań na bazach danych

Sformułowane odpowiedzi, które nie wskazują na pełnię uprawnień roli DBManager, są mylące. Przyznawanie możliwości monitorowania serwera nie jest związane z rolą DBManager, ponieważ tę funkcję pełnią inne role lub użytkownicy, którzy posiadają specyficzne uprawnienia dostępu do narzędzi monitorujących. Monitorowanie serwera wymaga dostępu do logów systemowych oraz narzędzi analitycznych, co nie jest objęte rolą DBManager. Argumentując kwestię tworzenia użytkowników serwera i ustawiania im haseł, należy zauważyć, że zarządzanie użytkownikami to funkcjonalność, która jest zazwyczaj przypisywana administratorom bazy danych, a nie roli DBManager. W końcu, koncepcja pełnych operacji na bazach danych i użytkownikach serwera jest zbyt szeroka. Rolą DBManager jest zarządzanie samymi bazami danych, natomiast operacje na użytkownikach wymagają uprawnień, które nie są bezpośrednio związane z tą rolą. Właściwe przypisanie ról i uprawnień w MySQL jest kluczowe dla bezpieczeństwa oraz integralności danych, dlatego ważne jest, aby zrozumieć różnice między tymi funkcjami.

Pytanie 26

Jakie wartości zostaną wyświetlone kolejno w wyniku wykonania podanego skryptu?

<script language = "JavaScript">
 var x = 1;
 var y;
 ++y;
 document.write(++x);
 document.write(" ");
 document.write(x--);
 document.write(" ");
 document.write(x);
 </script>

A. 2 2 1

B. 1 2 2

C. 1 2 1

D. 2 1 1

Poprawna odpowiedź to 2 2 1 ponieważ skrypt modyfikuje wartość zmiennej x krok po kroku. Pierwsza instrukcja ++x zwiększa wartość x z 1 do 2 i wypisuje ją na ekranie. Jest to przykład preinkrementacji gdzie wartość zmiennej jest zwiększana przed jej użyciem w wyrażeniu. Drugie wywołanie x-- to postdekrementacja która najpierw zwraca bieżącą wartość zmiennej x czyli 2 a dopiero potem ją zmniejsza. Dlatego w wyniku druga wartość to również 2. Wreszcie ostatnia instrukcja wypisuje aktualną wartość x po dekrementacji która wynosi teraz 1. Tego typu operacje na zmiennych są kluczowe w programowaniu gdyż pozwalają na efektywną kontrolę nad przepływem danych i logiką sterującą w aplikacjach. Zrozumienie różnicy między pre- i post- inkrementacją jest istotne w kontekście optymalizacji kodu i zapobiegania potencjalnym błędom logicznym.

Pytanie 27

Do czego można wykorzystać program FileZilla?

A. do testowania prędkości ładowania strony

B. do weryfikacji strony internetowej

C. do interpretacji kodu PHP

D. do publikowania strony internetowej

Odpowiedzi, które wybrałeś, niestety nie dotyczą FileZilli. Mieszają się tu różne tematy, jak interpretacja kodu PHP czy testowanie wczytywania strony, co nie ma nic wspólnego z tym narzędziem. PHP jest odrębną sprawą, bo skrypty są wykonywane na serwerze, a nie przez FileZillę. Walidacja strony też dotyczy zupełnie innych rzeczy – chodzi o to, czy strona pasuje do jakichś standardów, co robią specjalne narzędzia. A testowanie prędkości wczytywania to już w ogóle inny temat, do tego są inne aplikacje. Czasem zdarza się pomylić funkcje różnych narzędzi, co prowadzi do nieporozumień. Ważne jest, żeby zrozumieć, co naprawdę robi FileZilla i jak można z niej efektywnie korzystać przy tworzeniu stron.

Pytanie 28

Naciśnięcie przycisku o nazwie "niebieski" spowoduje uruchomienie podanego kodu JavaScript. Jaki będzie rezultat jego działania?

A. Zmiana koloru tekstu "Przykładowy tekst" na niebieski

B. Zmiana koloru przycisku na niebieski

C. Zmiana koloru tekstu "i skrypt" na niebieski

D. Zmiana koloru tekstu "Przykładowy tekst i skrypt" na niebieski

W analizowanym kodzie JavaScript celem operacji jest zmiana koloru tekstu przy użyciu funkcji changeColor. Funkcja ta została zaprojektowana do modyfikacji koloru tekstu konkretnego elementu HTML z identyfikatorem 'para1'. Błędne interpretacje wynikały z nieprawidłowego rozumienia struktury kodu i mechanizmu działania funkcji. Jednym z częstych błędów myślowych jest przypuszczenie, że przycisk uruchamiający funkcję zmienia swój własny kolor, jednak w rzeczywistości funkcja modyfikuje tylko wskazany element za pomocą getElementById. Kolejna niepoprawna interpretacja dotyczyła modyfikacji tekstu 'i skrypt', który znajduje się w osobnym paragrafie bez id, przez co nie jest objęty zmianą koloru. Funkcja changeColor została zaprojektowana tak, aby modyfikować jedynie elem.style.color dla określonego elementu identycznego z parametrem id. Błędy w analizie tego kodu często wynikają z pomijania istotnych szczegółów oraz z niedokładnej interpretacji funkcji JavaScript. Ważne jest odpowiednie zrozumienie kontekstu działania funkcji oraz ich parametrów, co pozwala na uniknięcie takich pomyłek. W praktyce programistycznej, dokładne poznanie metod operujących na elementach DOM jest kluczowe dla tworzenia interaktywnych i dynamicznych stron internetowych.

Pytanie 29

W hurtowni danych stworzono tabelę sprzedaz, która zawiera pola: id, kontrahent, grupa_cenowa, obrot. Jakie polecenie trzeba zastosować, aby znaleźć tylko kontrahentów z grupy cenowej numer dwa, których obrót przekracza 4000 zł?

A. SELECT sprzedaz FROM kontrahent WHERE grupa_cenowa = 2 AND obrot > 4000;

B. SELECT kontrahent FROM sprzedaz WHERE grupa_cenowa = 2 AND obrot > 4000;

C. SELECT sprzedaz FROM kontrahent WHERE obrot > 4000;

D. SELECT kontrahent FROM sprzedaz WHERE grupa_cenowa = 2 OR obrot > 4000;

Twoja odpowiedź jest na właściwej drodze. Wykorzystałeś klauzulę SELECT w zapytaniu SQL, żeby wydobyć konkretne dane z tabeli sprzedaz. Świetnie, że zastosowałeś WHERE z warunkami 'grupa_cenowa = 2' oraz 'obrot > 4000', bo to dokładnie filtruje wyniki do tych kontrahentów, którzy są w drugiej grupie cenowej i mają obrót większy niż 4000 zł. Takie operacje są bardzo ważne w analizie danych, szczególnie w hurtowniach danych, gdzie musisz dobrze filtrować i agregować informacje, żeby wyciągnąć sensowne wnioski. W praktyce takie zapytania mogą być przydatne przy tworzeniu raportów sprzedażowych czy ocenie rentowności klientów. Warto też pamiętać, żeby tabele i kolumny były jasno nazwane, bo to zdecydowanie ułatwia tworzenie zapytań SQL.

Pytanie 30

Który z poniższych kodów HTML spowoduje taki sam efekt formatowania jak na zaprezentowanym rysunku?

A. W tym paragrafie zobaczysz sposoby formatowania tekstu w HTML

B. W tym paragrafie zobaczysz sposoby formatowania tekstu w HTML

C. W tym paragrafie zobaczysz sposoby formatowania tekstu w HTML

D. W tym paragrafie zobaczysz sposoby formatowania tekstu w HTML

Twoja odpowiedź jest w porządku, bo tag w HTML rzeczywiście służy do pisania tekstu kursywą, a do pogrubiania. Jak użyjesz tych znaczników razem, to zyskujesz fajny efekt, który widać na obrazku. Kawałek tekstu paragrafie zobaczysz sposoby formatowania sprawi, że cały fragment będzie w kursywie, ale tylko wyraz w będzie pogrubiony. To jest spoko, bo pokazuje jak poprawnie używać znaczniki w HTML. Warto jednak pamiętać, żeby nie przesadzać z tymi znacznikami i używać ich tylko wtedy, gdy naprawdę chcesz wyróżnić coś w tekście. Dzisiaj większość stylizacji robi się przez CSS, co pozwala lepiej oddzielić strukturę od wyglądu dokumentu. Ale jak chcesz coś szybko wyróżnić w HTML, to użycie i jak najbardziej ma sens. To wszystko jest mega ważne, bo zrozumienie tych podstaw będzie przydatne, gdy będziesz budować strony.

Pytanie 31

W kodzie XHTML znajduje się fragment, który zawiera błąd walidacji. Jakiego rodzaju jest to błąd?

<h6>tekst</h6>
<p>pierwsza <b>linia</b><br>
Druga linia</p>

A. Nagłówek szóstego poziomu nie istnieje.

B. Znacznik musi być zamknięty.

C. Nie można zagnieżdżać znacznika w znaczniku .

D. Znaczniki powinny być zapisane wielkimi literami.

W języku XHTML wszystkie znaczniki, które nie posiadają treści wewnętrznej muszą być zamknięte. Oznacza to, że znaczniki takie jak powinny być zapisane w formie . Zasada ta wynika z potrzeby zgodności z XML-em, na którym XHTML bazuje. XML wymaga, aby każde otwarcie znacznika było zakończone odpowiednim zamknięciem, nawet jeśli nie ma treści pomiędzy nimi. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy obejmuje tworzenie stron internetowych, które są zgodne ze standardami XHTML i poprawnie wyświetlane w przeglądarkach. Znaczniki samozamykające jak <img>, <input> czy wcześniej wspomniany muszą zawsze być poprawnie zamknięte, aby uniknąć błędów walidacji. Warto także pamiętać, że zachowanie zgodności z XHTML zwiększa dostępność treści i wpływa pozytywnie na SEO oraz kompatybilność pomiędzy różnymi przeglądarkami i urządzeniami. W kontekście doskonalenia umiejętności programowania warto praktykować pisanie poprawnego kodu zgodnego ze standardami XHTML, co jest dobrą praktyką w branży i wyrazem dbałości o jakość tworzonego oprogramowania

Pytanie 32

W trakcie walidacji dokumentu HTML5 napotkano komunikat o treści: "Error: Element head is missing a required instance of child element title". Co to oznacza w kontekście dokumentu?

A. nie zdefiniowano elementu <title> w sekcji <head> dokumentu.

B. element <title> nie jest konieczny.

C. nie zdefiniowano wymaganego atrybutu title w znaczniku <img>.

D. element <title> nie został poprawnie zamknięty przez </title>.

Element <title> jest kluczowym składnikiem sekcji <head> każdego dokumentu HTML, zgodnie z wytycznymi W3C. Jego głównym zadaniem jest określenie tytułu strony, który jest wyświetlany w pasku tytułowym przeglądarki oraz w wynikach wyszukiwania. Brak tego elementu w dokumencie skutkuje błędem walidacji, ponieważ HTML5 wymaga, aby każdy dokument miał zdefiniowany tytuł. Przykładowo, poprawny fragment dokumentu HTML5 powinien wyglądać następująco: <head><title>Mój dokument</title></head>. Niezdefiniowanie elementu <title> może negatywnie wpłynąć na SEO, ponieważ wyszukiwarki często używają tytułu strony do określenia jej zawartości. W praktyce oznacza to, że każda strona internetowa powinna mieć unikalny tytuł odzwierciedlający jej tematykę, co nie tylko poprawi doświadczenie użytkownika, ale także pomoże w pozycjonowaniu w wynikach wyszukiwania.

Pytanie 33

Podany fragment kodu PHP ma na celu wstawienie wartości z zmiennych $a, $b, $c do bazy danych, w tabeli dane. Tabela ta składa się z czterech kolumn, z których pierwsza to autoinkrementowany klucz podstawowy. Które z zapytań powinno być przypisane do zmiennej $zapytanie? ``````

A. ```SELECT NULL, '$a', '$b', '$c' FROM dane;```

B. ```INSERT INTO dane VALUES ('$a', '$b', '$c');```

C. ```INSERT INTO dane VALUES (NULL, '$a', '$b', '$c');```

D. ```SELECT '$a', '$b', '$c' FROM dane;```

Prawidłowa odpowiedź to "INSERT INTO dane VALUES (NULL, '$a', '$b', '$c');" ponieważ wstawia dane do bazy danych w sposób zgodny z jej strukturą. W tabeli dane pierwsze pole jest kluczem głównym, który jest autoinkrementowany, co oznacza, że nie musimy go podawać ręcznie. Wartość NULL w tym przypadku pozwala bazie danych na automatyczne wygenerowanie nowego identyfikatora. Pozostałe zmienne, $a, $b i $c, zawierają dane, które chcemy wstawić do odpowiednich kolumn. Stosowanie przygotowanych zapytań (prepared statements) w PHP z wykorzystaniem mysqli jest najlepszą praktyką, ponieważ zapewnia ochronę przed atakami SQL injection oraz poprawia wydajność. Przykład zastosowania tego typu zapytania może obejmować dodawanie użytkowników do systemu, gdzie każdy użytkownik ma unikalny identyfikator generowany przez bazę danych. Warto również pamiętać o walidacji i sanitizacji danych przed ich wprowadzeniem do bazy.

Pytanie 34

Które z podanych formatów NIE JEST zapisane w języku CSS?

A. C

B. B

C. A

D. D

Odpowiedź C jest prawidłowa, ponieważ atrybut bgcolor jest przestarzałą metodą określania koloru tła w HTML i nie jest częścią CSS. CSS (Cascading Style Sheets) zostało stworzone, aby oddzielić prezentację dokumentu od jego struktury. Korzystanie z CSS pozwala na lepsze zarządzanie stylem i spójność w wyglądzie wielu stron internetowych. Atrybuty HTML związane z wyglądem, takie jak bgcolor, zostały zastąpione przez deklaracje w CSS. Na przykład w CSS można ustawić kolor tła całej strony za pomocą selektora body i właściwości background-color. Takie podejście jest bardziej elastyczne i zgodne z nowoczesnymi standardami. Dzięki CSS możliwe jest stosowanie zaawansowanych stylizacji, takich jak gradienty czy obrazy tła, które nie były dostępne w prostych atrybutach HTML. Przy projektowaniu stron internetowych zaleca się, aby unikać przestarzałych atrybutów HTML, które mogą być niekompatybilne z nowoczesnymi przeglądarkami i powodować problemy z dostępnością.

Pytanie 35

W bazie danych dotyczącej pojazdów pole kolor w tabeli samochody może mieć wartości jedynie z definicji lakier. Aby nawiązać relację między tabelami samochody a lakier, należy użyć kwerendy

A. ALTER TABLE samochody ADD FOREIGN KEY kolor REFERENCES lakier;

B. ALTER TABLE samochody ADD FOREIGN KEY (kolor) REFERENCES lakier(lakierId);

C. ALTER TABLE samochody ADD FOREIGN KEY barwa REFERENCES samochody.lakier;

D. ALTER TABLE lakier ADD FOREIGN KEY (barwa) REFERENCES samochody(kolor);

Odpowiedzi, które nie pasują do zapytania, często wynikają z nieporozumienia dotyczącego koncepcji kluczy obcych oraz ich zastosowania w relacyjnych bazach danych. Na przykład, zmiana struktury tabeli lakier przez dodanie klucza obcego do tabeli samochody nie jest zasadne, ponieważ relacja powinna zostać zdefiniowana w tabeli, która zawiera odwołanie do innej tabeli. Klucz obcy powinien znajdować się w tabeli, której dane są uzależnione od innej tabeli, co nie jest spełnione w tej sytuacji. Innym typowym błędem jest niepoprawne odwołanie się do kolumny w kontekście klucza obcego. Użycie "barwa" lub "kolor", jako klucza obcego w niewłaściwy sposób, prowadzi do sytuacji, gdzie nie można skutecznie zapewnić integralności danych. Należy pamiętać, że klucz obcy odnosi się do kolumny, która pełni rolę klucza głównego w innej tabeli, a w przypadku lakier, kluczem głównym jest lakierId. Stosowanie kluczy obcych nie tylko wspomaga zarządzanie danymi, ale również poprawia ich spójność oraz wiarygodność. Praktyki te są fundamentalnym aspektem projektowania baz danych, które powinny być przestrzegane, aby uniknąć nieporozumień w przyszłości.

Pytanie 36

Co należy zweryfikować przed wykonaniem kopii zapasowej bazy danych, aby było możliwe jej późniejsze odtworzenie w poprawny sposób?

A. prawa dostępu do serwera bazy danych

B. możliwość udostępnienia bazy danych

C. spójność bazy danych

D. poprawność składni zapytań

Spójność bazy danych jest kluczowym aspektem, który należy zweryfikować przed wykonaniem kopii bezpieczeństwa. Oznacza to, że wszystkie dane w bazie powinny być poprawne, zgodne i w stanie nienaruszonym. W przypadku, gdy baza danych zawiera niezgodne dane, na przykład w wyniku przerwania transakcji lub błędów aplikacji, kopia zapasowa może być niewłaściwa lub niekompletna. Sprawdzanie spójności można realizować poprzez techniki takie jak walidacja danych, które mogą obejmować sprawdzanie kluczy obcych, unikalności oraz reguł integralności. Na przykład, w systemach zarządzania bazami danych (DBMS) często dostępne są wbudowane narzędzia do analizy i naprawy spójności. Dobrą praktyką jest także wykonywanie kopii zapasowych w czasie, gdy baza jest w trybie offline lub w trakcie minimalnego obciążenia, aby zminimalizować ryzyko utraty spójności. W ten sposób zwiększamy szansę na prawidłowe przywrócenie danych w przypadku awarii.

Pytanie 37

W PHP, aby połączyć się z bazą danych MySQL przy użyciu biblioteki mysqli, w zapisie zamieszczonym poniżej, w miejscu litery 'c' powinno się wpisać

A. nazwę użytkownika

B. lokalizację serwera bazy danych

C. hasło użytkownika

D. nazwę bazy danych

W języku PHP używając biblioteki mysqli do połączenia z bazą danych MySQL, jako drugi argument funkcji mysqli należy podać nazwę użytkownika. Konstruktor mysqli przyjmuje pięć głównych argumentów: lokalizację serwera, nazwę użytkownika, hasło użytkownika, nazwę bazy danych oraz opcjonalne port i socket. Nazwa użytkownika jest kluczowa, ponieważ określa, który użytkownik bazy danych będzie używany do połączenia. Najczęściej używanym użytkownikiem przy lokalnych połączeniach testowych jest 'root', ale w środowiskach produkcyjnych stosuje się bardziej restrykcyjne podejście, tworząc dedykowane konta z ograniczonymi uprawnieniami dostępowymi. Korzystając z odpowiednich danych uwierzytelniających, można także lepiej logować działania i zarządzać prawami dostępu. Dobra praktyka wymaga, aby hasło było przechowywane bezpiecznie, np. w plikach konfiguracyjnych poza dostępem zewnętrznym, a dane użytkownika zawsze były szyfrowane przy przesyłaniu. Znajomość poprawnej konfiguracji połączenia z bazą danych jest kluczowa dla bezpieczeństwa i wydajności aplikacji.

Pytanie 38

Która z metod wyświetlenia tekstu nie jest określona w języku JavaScript?

A. Właściwość innerHTML

B. Funkcja window.alert()

C. Funkcja MessageBox()

D. Metoda document.write()

Funkcja MessageBox() nie jest zdefiniowana w języku JavaScript, co czyni tę odpowiedź poprawną. W JavaScript do wyświetlania interaktywnych okien dialogowych służy metoda window.alert(), która wyświetla prosty komunikat. Metoda ta przyjmuje jeden argument, który jest tekstem wyświetlanym w oknie alertu. Przykład użycia: window.alert('To jest komunikat');. Kolejną metodą jest document.write(), która umożliwia dynamiczne dodawanie treści do dokumentu HTML. Przykład: document.write('<h1>Witaj w JavaScript!</h1>');. W praktyce, podczas tworzenia interaktywnych aplikacji webowych, wybór metody prezentacji danych powinien być przemyślany, biorąc pod uwagę doświadczenia użytkowników. Warto również stosować standardy dotyczące dostępności, aby zapewnić, że wszyscy użytkownicy, niezależnie od ich umiejętności technicznych, mogą z łatwością korzystać z aplikacji.

Pytanie 39

W instrukcjach mających na celu odtwarzanie dźwięku na witrynie internetowej jako podkładu muzycznego nie stosuje się atrybutu

A. balance="-10"

B. loop="10"

C. volume="-100"

D. href="C:/100.wav">

Odpowiedź 'href="C:/100.wav"' jest prawidłowa, ponieważ atrybut 'href' nie jest używany w kontekście odtwarzania dźwięku na stronie internetowej. Atrybut ten jest przeznaczony do definiowania hiperłączy w elementach, takich jak <a> (linki). W przypadku odtwarzania dźwięków na stronach internetowych, stosuje się atrybuty, takie jak 'src' w elemencie <audio> lub <embed>, które wskazują lokalizację pliku audio, który ma być odtwarzany. Dobre praktyki webowe zalecają korzystanie z elementu <audio>, który pozwala na kontrolowanie odtwarzania dźwięku przy pomocy takich atrybutów jak 'controls', 'autoplay', 'loop' itp. Na przykład, aby odtworzyć plik audio, można użyć znacznika <audio src="C:/100.wav" controls></audio>, co pozwala na interaktywne sterowanie odtwarzaniem. Zrozumienie różnicy między atrybutami i ich zastosowaniem w kontekście HTML jest kluczowe dla projektowania funkcjonalnych i dostępnych stron internetowych.

Pytanie 40

Tabele Klienci oraz Zgloszenia są związane relacją jeden do wielu. Jakie polecenie należy wydać, aby uzyskać tylko opis zgłoszenia oraz odpowiadające mu nazwisko klienta dla zgłoszenia numer 5?

A. SELECT opis, nazwisko FROM Zgloszenia JOIN Klienci WHERE Klienci.id = 5

B. SELECT opis, nazwisko FROM Zgloszenia JOIN Klienci ON Klienci.id = Zgloszenia.id WHERE Zgloszenia.id = 5

C. SELECT opis, nazwisko FROM Zgloszenia JOIN Klienci ON Klienci.id = Zgloszenia.Klienci_id WHERE Zgloszenia.id = 5

D. SELECT opis, nazwisko FROM Zgloszenia JOIN Klienci ON Klienci.id = Zgloszenia.Klienci_id WHERE Klienci.id = 5

W przypadku nieprawidłowych odpowiedzi często występuje błędne rozumienie relacji i składni SQL. W pierwszym przykładzie, klauzula WHERE Klienci.id = 5 próbuje filtrować według identyfikatora klienta zamiast zgłoszenia, co nie jest zgodne z celem zapytania. Taki zapis prowadzi do niepoprawnych wyników, ponieważ zamiarem jest uzyskanie danych dla konkretnego zgłoszenia, a nie wszystkich zgłoszeń danego klienta. Innym częstym błędem jest pominięcie klauzuli ON w zapytaniu, co widać w trzeciej odpowiedzi. Bez określenia warunku łączenia, SQL nie ma informacji, jak powiązać rekordy z dwóch tabel, co może skutkować błędem lub zwróceniem niepoprawnych danych. W czwartym przypadku, klauzula ON jest błędnie skonstruowana, używając Klienci.id = Zgloszenia.id, co nie odpowiada relacji klucz główny-klucz obcy. Takie błędy wynikają z niezrozumienia struktury bazy danych i jej modeli relacyjnych. W praktyce, takie niepoprawne zapytania mogą prowadzić do błędnych wniosków, utraty integralności danych i problemów z wydajnością systemu. Aby tego uniknąć, istotne jest zrozumienie logicznej struktury bazy danych oraz poprawne stosowanie składni SQL, co jest kluczowe w pracy z relacyjnymi bazami danych. W profesjonalnym środowisku, testowanie i walidacja zapytań pomogą zidentyfikować i poprawić takie błędy przed wdrożeniem w produkcji.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej