Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.03 - Tworzenie i administrowanie stronami i aplikacjami internetowymi oraz bazami danych
  • Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 13:40
  • Data zakończenia: 8 grudnia 2025 13:43

Egzamin niezdany

Wynik: 4/40 punktów (10,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W języku JavaScript zapisano kod, którego wynikiem działania jest

var osoba = prompt("Podaj imię", "Adam");
A. bezpośrednie wpisanie do zmiennej osoba wartości "Adam".
B. wyświetlenie okna z pustym polem edycyjnym.
C. pobranie z formularza wyświetlonego na stronie HTML imienia "Adam".
D. wyświetlenie okna z polem edycyjnym, w którym jest wpisany domyślny tekst "Adam".
Twoja odpowiedź jest poprawna. W JavaScript metoda prompt() służy do wyświetlenia okna dialogowego z polem tekstowym dla użytkownika. Pierwszy argument metody to wiadomość, która jest wyświetlana w oknie dialogowym, natomiast drugi argument to domyślna wartość, jaka jest wpisana w polu tekstowym. W przypadku podanego kodu, drugi argument to 'Adam', co oznacza, że w polu edycyjnym domyślnie będzie wpisany tekst 'Adam'. Metoda ta jest często stosowana do zbierania od użytkownika informacji w prosty i szybki sposób. Pamiętaj jednak, że nie jest to bezpieczny sposób przekazywania danych, ponieważ informacje wpisane przez użytkownika mogą być łatwo przechwycone przez nieautoryzowane osoby.

Pytanie 2

W instrukcji warunkowej w JavaScript powinno się zweryfikować sytuację, w której zmienne a oraz b są większe od zera, przy czym zmienna b jest mniejsza od 100. Taki warunek należy zapisać w następujący sposób:

A. if ( a > 0 || (b > 0 && b < 100))
B. if ( a > 0 && b > 0 || b > 100)
C. if ( a > 0 || b > 0 || b > 100)
D. if ( a > 0 && b > 0 && b < 100)
Odpowiedź if ( a > 0 && b > 0 && b < 100) jest poprawna, ponieważ precyzyjnie spełnia wszystkie wymagane warunki. Wyrażenie to sprawdza, czy obie zmienne a i b są dodatnie, przy czym dodatkowo b musi być mniejsze niż 100. W kontekście programowania, taki sposób sprawdzania warunków jest zgodny z najlepszymi praktykami, gdyż wykorzystuje operator logiczny AND (&&), co zapewnia, że wszystkie warunki muszą być spełnione jednocześnie. Na przykład, w aplikacji, w której mamy do czynienia z ograniczeniami dla zmiennej b, takie podejście pozwala na kontrolowanie wartości, co jest istotne w kontekście bezpieczeństwa danych. W przypadku, gdyby b miało mieć wartość większą lub równą 100, mogłoby to generować błędy, a więc taki warunek jest kluczowy w zabezpieczaniu logiki programu. Dodatkowo, stosowanie złożonych warunków w instrukcjach warunkowych pozwala na elastyczność i łatwość w modyfikacjach kodu w przyszłości, co jest zgodne z zasadą DRY (Don't Repeat Yourself).

Pytanie 3

W jakiej technologii niemożliwe jest przetwarzanie danych wprowadzanych przez użytkownika na stronie WWW?

A. PHP
B. CSS
C. AJAX
D. JavaScript
PHP, AJAX i JavaScript to technologie, które mają zdolność do przetwarzania danych użytkownika wprowadzanych na stronach WWW. PHP jest językiem skryptowym po stronie serwera, który może obsługiwać dane użytkowników z formularzy, przetwarzać je, a następnie zwracać odpowiedzi do klienta. Dzięki PHP można na przykład zbierać dane z formularzy rejestracyjnych, walidować je i przechowywać w bazach danych. AJAX, będący technologią asynchronicznego przetwarzania danych, pozwala na komunikację z serwerem bez potrzeby przeładowywania strony. Dzięki AJAX użytkownicy mogą wprowadzać dane w formularzach i otrzymywać na bieżąco odpowiedzi z serwera, co poprawia interaktywność aplikacji internetowych. JavaScript, jako język skryptowy po stronie klienta, umożliwia manipulację danymi wprowadzanymi przez użytkowników i wykonuje walidację danych w czasie rzeczywistym. Przykładowo, JavaScript może kontrolować poprawność danych w formularzach przed ich wysłaniem na serwer, co zapobiega błędom i zwiększa użyteczność aplikacji. Dlatego, w przeciwieństwie do CSS, te technologie są kluczowe dla przetwarzania i interakcji z danymi użytkowników, co sprawia, że są niezbędne w nowoczesnym web developmencie.

Pytanie 4

W JavaScript poprawnie zdefiniowana zmienna to

A. imię%
B. #imie
C. imie2
D. imię2
Odpowiedź 'imie2' jest prawidłowa, ponieważ spełnia wszystkie zasady dotyczące nazewnictwa zmiennych w języku JavaScript. Zgodnie z tymi zasadami, nazwy zmiennych mogą zaczynać się od litery (a-z, A-Z), znaku podkreślenia (_) lub znaku dolara ($). Następnie, dozwolone są litery, cyfry (0-9), znaki podkreślenia oraz znaki dolara. Nazwa 'imie2' jest zgodna z tymi zasadami, ponieważ zaczyna się od litery, a następnie zawiera cyfrę, co jest akceptowalne. Przykładowo, dobra praktyka w programowaniu polega na nadawaniu zmiennym nazw związanych z ich przeznaczeniem, na przykład 'userAge' dla wieku użytkownika. Warto pamiętać, że unikanie użycia polskich znaków oraz specjalnych symboli w nazwach zmiennych, takich jak znaki procentu czy hashtagi, zwiększa czytelność i przenośność kodu, szczególnie w międzynarodowych projektach. Dobra praktyka sugeruje również używanie camelCase, co ułatwia identyfikację zmiennych w większych projektach.

Pytanie 5

W JavaScript wynik operacji przyjmuje wartość NaN, jeśli skrypt próbował wykonać

A. operację arytmetyczną na dwóch zmiennych liczbowych dodatnich
B. funkcję parseFloat zamiast parseInt na zmiennej typu liczbowego
C. funkcję sprawdzającą długość napisu, a zawartość zmiennej była liczbą
D. operację arytmetyczną, a zmienna miała postać napisu
Odpowiedzi, które nie są poprawne, można analizować z perspektywy ich logicznych i technicznych uzasadnień. W przypadku pierwszej sugestii, użycie funkcji parseFloat zamiast parseInt na zmiennej liczbowej nie prowadzi bezpośrednio do uzyskania wartości NaN, ponieważ obie funkcje są zaprojektowane do konwersji wartości tekstowych na liczby. Działanie parseFloat zwróci wartość liczbową, co pozwoli uniknąć błędu NaN. W konsekwencji, niezależnie od wyboru funkcji konwertującej, jeśli dane są poprawne, wynik nie będzie NaN. Kolejna niepoprawna odpowiedź odnosi się do przypadku, w którym działanie arytmetyczne jest wykonywane na dwóch zmiennych liczbowych dodatnich. W takim przypadku, jeśli obie zmienne są liczbami, wynik operacji arytmetycznej będzie również liczbą, a nie NaN. Ostatnia analiza dotyczy sytuacji, w której funkcja sprawdzająca długość napisu jest używana na zmiennej, która jest liczbą. Metoda ta, .length, działa na obiektach typu string i nie ma wpływu na zwracanie NaN, nawet jeśli wejściowe dane są liczbowe. Dlatego wszystkie te odpowiedzi nie są trafne w kontekście pytania dotyczącego pojawienia się wartości NaN w JavaScript.

Pytanie 6

W JavaScript metoda getElementById odnosi się do

A. znacznika HTML o podanej nazwie klasy
B. znacznika HTML o wskazanym id
C. zmiennej numerycznej
D. klasy zdefiniowanej w CSS
Metoda getElementById w JavaScript jest kluczowym narzędziem do interakcji z modelowaniem DOM (Document Object Model). Służy do uzyskiwania dostępu do pojedynczego elementu HTML na podstawie jego atrybutu id, co jest zgodne z zasadą unikalności identyfikatorów w dokumencie HTML. Dzięki temu programiści mogą stosunkowo łatwo manipulować pojedynczymi elementami, co jest istotne w dynamicznych aplikacjach internetowych. Przykładem zastosowania tej metody może być zmiana tekstu w elemencie <h1>, gdzie używamy getElementById('myHeader').innerHTML = 'Nowy nagłówek';. Zgodnie z dobrymi praktykami, powinno się unikać używania zduplikowanych id w dokumencie, aby zapewnić, że metoda ta zawsze zwraca jeden, a nie wiele elementów. Warto również pamiętać, że w przypadku braku elementu o podanym id, metoda zwróci null, co powinno być uwzględnione w logice aplikacji, aby uniknąć błędów. Użycie tej metody jest standardem w programowaniu JavaScript i stanowi fundament dla wielu bardziej zaawansowanych technik manipulacji DOM.

Pytanie 7

Jaki będzie efekt wykonania poniższego kodu JavaScript?

var akapit = document.createElement("p");
document.body.appendChild(akapit);
A. Skasowanie akapitu ze strony
B. Wstawienie akapitu na szczycie strony
C. Dodanie akapitu na końcu strony
D. Pokazanie okna dialogowego z napisem akapit
Zrozumienie dlaczego niektóre odpowiedzi są błędne wymaga analizy działania metod JavaScriptowych w kontekście modelu DOM. Pierwsza odpowiedź wskazuje na usunięcie akapitu ze strony co nie jest zgodne z działaniem zaprezentowanego kodu ponieważ metoda document.createElement tworzy nowy element a nie usuwa istniejący. Usunięcie elementu zamiast tego można osiągnąć za pomocą metody removeChild która wymaga wskazania konkretnego elementu do usunięcia. Druga odpowiedź sugeruje dodanie akapitu na początku strony co również jest niepoprawne. Metoda appendChild zawsze dodaje element na koniec wskazanego rodzica czyli w tym przypadku dokumentu body. Aby dodać element na początku strony należałoby użyć metody insertBefore w połączeniu z odwołaniem do pierwszego dziecka body. Trzecia odpowiedź mówi o wyświetleniu okna dialogowego co jest błędem konceptualnym gdyż omawiany kod nie zawiera żadnej funkcji wyświetlającej alert czy prompt. Tworzenie i manipulowanie elementami DOM nie wpływa bezpośrednio na interakcje dialogowe z użytkownikiem. Aby wyświetlić okno dialogowe używa się zazwyczaj metod takich jak alert confirm czy prompt co nie ma miejsca w podanym fragmencie kodu. Analizując te odpowiedzi zauważamy że błędne rozumowanie może wynikać z mylenia funkcji manipulujących DOM z elementami interfejsu użytkownika co jest częstym błędem wśród początkujących programistów. Znajomość specyfiki oraz kontekstu użycia poszczególnych metod jest kluczowa dla poprawnego kodowania w JavaScript i efektywnego zarządzania treścią na stronie internetowej.

Pytanie 8

Który sposób na utworzenie tablicy w JavaScript jest niepoprawny pod względem składniowym?

A. var liczby = new Array(1, 2, 3);
B. var liczby = [3];
C. var liczby = new Array[1, 2, 3];
D. var liczby = [1, 2, 3];
Wybranie odpowiedzi, która mówi, że inne zapisy są poprawne, to nie najlepszy wybór. Na początku, niepoprawne jest użycie nawiasów kwadratowych zamiast okrągłych w wywołaniu konstruktora 'Array'. Zapis 'var liczby = new Array[1, 2, 3];' jest po prostu błędny. Zamiast tego powinieneś napisać 'var liczby = new Array(1, 2, 3);'. Co więcej, zapis 'var liczby = [3];' jest jak najbardziej w porządku - tworzy tablicę z jednym elementem, co czasami jest przydatne. A 'var liczby = [1, 2, 3];' to klasyka, bo używa literałów tablicowych, które są łatwiejsze w odbiorze. Pamiętaj, że stosowanie literałów jest zalecane, bo są prostsze i bardziej przejrzyste. Warto zrozumieć różnicę między nawiasami, bo to może ułatwić życie, zwłaszcza przy pisaniu kodu.

Pytanie 9

Jakiego języka należy użyć, aby stworzyć skrypt realizowany po stronie klienta w przeglądarki internetowej?

A. Perl
B. JavaScript
C. Python
D. PHP

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
JavaScript to język skryptowy, który super nadaje się do interakcji z użytkownikami w przeglądarkach. Właściwie to jedyny język z tej całej paczki, który działa po stronie klienta. To znaczy, że skrypty w JavaScript są interpretowane przez przeglądarkę, a nie przez serwer. Można go używać na przykład do zmieniania treści stron w locie, walidacji formularzy, animacji i różnych interaktywnych elementów. Jest też ważnym elementem w technologiach internetowych, obok frameworków jak React, Angular czy Vue.js, które pomagają tworzyć nowoczesne aplikacje webowe. Uważam, że każdy programista webowy powinien znać JavaScript przynajmniej na poziomie średnim, żeby wdrażać dobre praktyki dotyczące wydajności i UX. Standardy takie jak ECMAScript mówią, jak ten język ma działać, a jego wszechstronność sprawia, że obecnie jest jednym z najpopularniejszych języków programowania na świecie. Ostatnio dużo mówi się też o używaniu go po stronie serwera z Node.js.

Pytanie 10

W języku JavaScript, w celu przekształcenia specjalnie przygotowanego tekstu w tablicę, można wykorzystać metodę

A. trim()
B. replace()
C. split()
D. slice()

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Metoda split() w języku JavaScript jest niezwykle użyteczna do dzielenia łańcucha tekstowego na elementy tablicy na podstawie określonego separatora. Gdy weźmiemy pod uwagę kontekst przetwarzania tekstu, na przykład możemy mieć ciąg znaków reprezentujący listę imion oddzielonych przecinkami, taki jak "Jan,Kasia,Piotr". Używając funkcji split(',', 2), możemy uzyskać tablicę ['Jan', 'Kasia'], co pozwala nam na łatwe manipulowanie i przetwarzanie tych danych. Metoda ta jest zgodna z zasadami programowania funkcyjnego, umożliwiając praktyczne podejście do przetwarzania danych. Warto również zauważyć, że split() może być wykorzystywana w różnorodnych kontekstach, takich jak praca z danymi z formularzy, analizowanie tekstów czy rozdzielanie argumentów w funkcjach. Stosując tę metodę, programiści powinni pamiętać o dobrych praktykach, takich jak walidacja danych wejściowych oraz zarządzanie sytuacjami, gdy ciąg wejściowy jest pusty lub nie zawiera separatora, co można osiągnąć poprzez dodatkowe sprawdzenia. W kontekście nowoczesnych aplikacji webowych, efektywne zarządzanie danymi tekstowymi jest kluczowe dla optymalizacji wydajności oraz poprawy UX, co czyni metodę split() fundamentalnym narzędziem w arsenale programisty JavaScript.

Pytanie 11

Jakie zdarzenie umożliwia uruchomienie kodu w języku JavaScript w momencie przesyłania formularza HTML oraz kontrolowanie tego, czy ma on zostać wysłany?

A. onSubmit
B. onEnter
C. onChange
D. onClick

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź onSubmit jest rzeczywiście na miejscu, bo to zdarzenie uruchamia się, gdy wysyłasz formularz HTML. Dzięki temu można wprowadzić kod JavaScript, który pozwoli na przeprowadzenie dodatkowych walidacji przed wysłaniem danych na serwer. To super sprawa, bo jeśli coś jest nie tak, to można zablokować wysłanie formularza. Można też zrobić inne rzeczy, na przykład zapisać dane lokalnie albo pokazać jakiś komunikat użytkownikowi. Weźmy na przykład formularz logowania – sprawdzamy, czy hasło i login są odpowiednie przed wysłaniem. Takie podejście to norma w branży, bo walidacja danych po stronie klienta naprawdę poprawia doświadczenia użytkownika i zmniejsza obciążenie serwera. Fajnie jest też korzystać z metod asynchronicznych, jak AJAX, żeby przetwarzać formularze bez potrzeby przeładowywania strony, co naprawdę dodaje interaktywności aplikacjom webowym.

Pytanie 12

Dla dowolnego a w zakresie (0,99), celem funkcji napisanej w JavaScript jest:

function fun1(a)
{
    for(n=a; n<=100; n++)
        document.write(n);
    return n;
}
A. wypisanie wartości zmiennej a oraz zwrócenie wartości zmiennej n
B. zwrócenie wartości z zakresu a..99
C. wypisanie wartości z zakresu a...100 i zwrócenie wartości zmiennej n
D. wypisanie wartości z zakresu a..99 i zwrócenie liczby 100

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź numer trzy jest poprawna ponieważ kod funkcji w języku JavaScript zawiera pętlę for która iteruje od wartości a aż do 100 włącznie. W każdym przebiegu pętli wywoływana jest metoda document.write która wypisuje na ekranie bieżącą wartość zmiennej n. Ponieważ pętla kończy się na 100, ostatnia wartość która zostanie wypisana to 100. Dodatkowo zauważmy że po zakończeniu pętli funkcja zwraca wartość zmiennej n, która po zakończeniu pętli będzie równa 101. Jest to typowy wzorzec używany w JavaScript gdzie pętla jest wykorzystywana do iteracji po zbiorze wartości a po jej zakończeniu zwracana jest ostatnia wartość zmiennej sterującej. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy obejmuje rozumienie podstawowych mechanizmów iteracji w JavaScript co jest kluczowe w programowaniu. Dobre praktyki wskazują na wyraźne rozdzielenie logiki wyświetlania od logiki zwracania wartości co ułatwia testowanie i utrzymanie kodu. Zwracanie wartości po pętli może być używane w sytuacjach gdy chcemy uzyskać informację o stanie końcowym iteracji co jest częstym scenariuszem w obliczeniach arytmetycznych lub przetwarzaniu danych.

Pytanie 13

W jakim języku została napisana podana linia kodu

Ilustracja do pytania
A. C#
B. Python
C. JavaScript
D. PHP

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Kod pokazany na obrazku jest zapisany w języku JavaScript. JavaScript jest językiem programowania, który odgrywa kluczową rolę w tworzeniu dynamicznych i interaktywnych stron internetowych. Linia kodu wykorzystuje metodę document.getElementById która jest częścią Document Object Model (DOM) w JavaScript. DOM pozwala na manipulację elementami HTML strony internetowej. W tym wypadku, metoda getElementById odwołuje się do elementu o identyfikatorze paragraf1, a właściwość innerHTML umożliwia zmianę zawartości tego elementu. To podejście jest powszechnie stosowane w celu dynamicznej aktualizacji treści na stronach bez konieczności przeładowania całej strony. Znajomość JavaScriptu pozwala na tworzenie bardziej responsywnych i atrakcyjnych wizualnie aplikacji webowych. JavaScript jest integralną częścią stosu technologii sieciowych i jest szeroko stosowany w praktycznie każdej nowoczesnej witrynie internetowej. Standardy ECMAScript definiują zasady i poprawne użycie JavaScript, co wspiera rozwój profesjonalny i zgodny z dobrymi praktykami.

Pytanie 14

W języku JavaScript rezultat wykonania polecenia zmienna++; będzie identyczny jak polecenia

A. zmienna --;
B. zmienna+=1;
C. zmienna=zmienna+10;
D. zmienna===zmienna+1;

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
W języku JavaScript operator inkrementacji '++' zwiększa wartość zmiennej o 1. Zapis 'zmienna++' jest równoważny z 'zmienna += 1', ponieważ obydwa polecenia prowadzą do tej samej końcowej wartości zmiennej. Operator '+=' to skrót, który dodaje wartość po prawej stronie operatora do aktualnej wartości zmiennej. Warto nadmienić, że 'zmienna++' działa w trybie post-inkrementacji, co oznacza, że zwraca pierwotną wartość przed inkrementacją, podczas gdy '++zmienna' działa w trybie pre-inkrementacji, zwracając wartość po inkrementacji. Przykładowo, jeśli zmienna wynosi 5, to po zastosowaniu 'zmienna++' jej nowa wartość stanie się 6, a jej wartość zwracana to 5. Zastosowanie operatora '+=' jest zgodne z ECMAScript, standardem, na którym oparty jest JavaScript. Użycie tych operatorów jest powszechne w programowaniu, zwłaszcza w iteracjach i obliczeniach. Przykładając to do praktyki, w kodzie można zobaczyć takie zastosowanie: let x = 5; x++; console.log(x); // wypisze 6, a let y = 5; y += 1; console.log(y); // również wypisze 6.

Pytanie 15

W JavaScript zapis a++; można przedstawić w inny sposób jako

A. 1 += a
B. a = a + 1
C. a << 1
D. a = a & 1

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'a = a + 1;' jest poprawna, ponieważ dokładnie odzwierciedla działanie operatora inkrementacji 'a++;'. Operator '++' w JavaScript zwiększa wartość zmiennej o 1. W przypadku użycia 'a = a + 1;', operacja ta jest explicite zapisana jako przypisanie aktualnej wartości 'a' powiększonej o 1. Taki zapis jest często stosowany w sytuacjach, gdy chcemy lepiej zrozumieć, co się dzieje w kodzie, szczególnie dla początkujących programistów. Przykładowo, jeśli mamy zmienną, która przechowuje liczbę, możemy użyć 'a = a + 1;' w pętli, aby zliczać ilość iteracji. Warto zauważyć, że użycie operatora '++' jest bardziej zwięzłe i często preferowane w profesjonalnym kodzie, jednak zrozumienie, jak działa to na poziomie podstawowym, jest kluczowe. Dobrą praktyką jest dbałość o przejrzystość kodu, zwłaszcza w zespołach, gdzie różne osoby mogą pracować nad tym samym projektem.

Pytanie 16

Jak należy poprawnie udokumentować wzorzec weryfikacji dla pola nazwa w kodzie aplikacji JavaScript?

Ilustracja do pytania
A. /* Pole nazwa może zawierać dowolny ciąg cyfr (z wyłączeniem 0), następnie musi zawierać dużą literę i ciąg minimum dwóch małych liter. */
B. /* Pole nazwa może składać się z dowolnego ciągu cyfr (z wyłączeniem 0), małych i dużych liter. */
C. /* Pole nazwa powinno składać się w tej kolejności: z ciągu cyfr (z wyłączeniem 0), następnie dużej litery i ciągu małych liter. */
D. /* Pole nazwa musi składać się w tej kolejności: z ciągu cyfr (z wyłączeniem 0), następnie dużych liter i dwóch małych liter. */

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Poprawna odpowiedź zakłada, że pole 'nazwa' musi zawierać określoną strukturę wyrażenia regularnego które jest kluczowym elementem w walidacji danych wejściowych w aplikacjach JavaScript. Wzorzec /[1-9]*[A-Z]{1}[a-z]{2,}$/ wskazuje że pole może zaczynać się od dowolnej liczby cyfr z wyłączeniem 0 po których następuje jedna duża litera i co najmniej dwie małe litery. Taka konstrukcja jest przydatna w tworzeniu bezpiecznych aplikacji ułatwiając wymuszenie określonego formatu danych które mogą być używane na przykład w formularzach rejestracyjnych gdzie wymagane jest podanie specyficznego identyfikatora użytkownika. Warto pamiętać że walidacja po stronie klienta jak w tym przypadku powinna być zawsze wspierana dodatkowymi sprawdzeniami po stronie serwera co jest dobrą praktyką programistyczną w celu zabezpieczenia aplikacji przed niepożądanym dostępem oraz złośliwymi atakami. Zrozumienie i stosowanie wyrażeń regularnych znacznie poprawia jakość kodu oraz jego zdolność do adaptacji w różnych warunkach technicznych co jest kluczowe w dzisiejszym dynamicznym środowisku IT.

Pytanie 17

W języku JavaScript zapisano poniższy fragment kodu. `````` Po uruchomieniu skryptu zmienna x

A. będzie miała wartość 11 i zostanie wyświetlona w konsoli przeglądarki internetowej
B. będzie miała wartość 10 i zostanie wyświetlona w głównym oknie przeglądarki internetowej
C. będzie miała wartość 11 i zostanie wyświetlona w oknie popup
D. będzie miała wartość 10 i zostanie pokazana w dokumencie HTML

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
W analizowanym fragmencie kodu JavaScript mamy do czynienia z prostą operacją inkrementacji zmiennej x, która początkowo wynosi 10. Operator ++ zwiększa wartość zmiennej o 1, co skutkuje wartością 11. Wartością, która zostanie wyświetlona, jest wartość zmiennej x, która po inkrementacji wynosi 11. Jednak ważnym aspektem jest to, że w kodzie jest błąd składniowy w wywołaniu funkcji console.log. Poprawna składnia powinna wyglądać tak: console.log(x); zamiast console.logx);. W obecnej formie kodu, mimo inkrementacji zmiennej x do wartości 11, pojawi się błąd wykonania, a wartość nie zostanie wypisana. Gdyby błąd został naprawiony, wynik 11 zostałby wyświetlony w konsoli przeglądarki, co jest standardowym miejscem do monitorowania wyjścia w aplikacjach JavaScript. To zachowanie jest zgodne ze specyfikacjami ECMAScript, które definiują zasady działania operatorów oraz metod konsoli.

Pytanie 18

Jakie działanie wykonuje poniższy fragment kodu w języku JavaScript? n = "Napis1"; s = n.length;

A. Przypisuje wartość zmiennej n do zmiennej s
B. Zwraca długość napisu zawartego w zmiennej n
C. Przypisuje do zmiennej s wartość odpowiadającą długości napisu z zmiennej n
D. Przypisuje do zmiennej s część napisu z zmiennej n, o długości określonej przez zmienną length

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Fragment skryptu w języku JavaScript, w którym zmienne n i s są definiowane, wykonuje przypisanie wartości długości napisu z zmiennej n do zmiennej s. Metoda length jest właściwością obiektów typu string, która zwraca liczbę znaków w danym napisie. W tym przypadku, jeśli zmienna n zawiera napis "Napis1", to zmienna s po wykonaniu tego skryptu przyjmie wartość 6, ponieważ napis ten składa się z 6 znaków. Praktyczne zastosowanie tej funkcji polega na możliwości dynamicznego określenia długości wprowadzanych danych, co jest kluczowe przy walidacji formularzy, obliczaniu rozmiaru danych czy tworzeniu interfejsów użytkownika. Dobrą praktyką w programowaniu jest zawsze uwzględnienie długości napisu w algorytmach przetwarzania tekstu, aby uniknąć błędów podczas operacji na stringach. Warto również wiedzieć, że w JavaScript właściwość length nie wymaga wywołania metody, co jest zgodne z ogólnym założeniem o uproszczeniu użycia obiektów, a tym samym podnosi czytelność kodu.

Pytanie 19

Instrukcją równoważną funkcjonalnie do przedstawionej instrukcji JavaScript jest

for (i = 0; i < 100; i += 10)
  document.write(i + ' ');
Kod 1.
while (i < 10) {
  document.write(i + ' ');
  i += 10;
}
Kod 2.
while (i < 100)
  document.write(i + ' ');
Kod 3.
i = 0;
while (i < 100) {
  document.write(i + ' ');
  i += 10;
}
Kod 4.
i = 0;
while (i < 10) {
  document.write(i + ' ');
  i++;
}
A. Kod 2.
B. Kod 4.
C. Kod 3.
D. Kod 1.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Gratulacje! Wybrałeś poprawną odpowiedź, która jest Kodem 3. Pętla for prezentowana na obrazku inicjuje zmienną i na 0, a następnie sprawdza warunek i < 100, wykonuje instrukcje w pętli for i zwiększa i o 10 za każdą iteracją. To jest standardowe zachowanie dla pętli for w języku programowania JavaScript. Kod 3 jest równoważny funkcjonalnie z pętlą for, ponieważ również inicjuje zmienną i na 0, a następnie w pętli while sprawdza warunek (i < 100), wykonuje instrukcje w pętli i zwiększa i o 10 w każdej iteracji. Zrozumienie różnych rodzajów pętli i ich równoważności jest kluczowe dla skutecznego programowania, ponieważ pozwala na optymalizację kodu i poprawę jego czytelności. Dobrą praktyką jest zrozumienie, kiedy używać różnych typów pętli w zależności od specyficznych wymagań danego problemu programistycznego.

Pytanie 20

Podaj zapis w języku JavaScript, który sprawdzi, czy spełniony jest przynajmniej jeden z następujących warunków: 1) dowolna liczba naturalna a jest liczbą trzycyfrową, 2) dowolna liczba całkowita b jest liczbą ujemną?

A. ((a>99) && (a<1000)) && (b<0)
B. ((a>99) || (a<1000)) || (b<0)
C. ((a>99) || (a<1000)) && (b<0)
D. ((a>99) && (a<1000)) || (b<0)

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź ((a>99) && (a<1000)) || (b<0) jest prawidłowa, ponieważ warunek ten skutecznie sprawdza, czy dowolna naturalna liczba a jest trzycyfrowa lub czy dowolna całkowita liczba b jest ujemna. Część wyrażenia (a>99) && (a<1000) weryfikuje, czy liczba a jest w przedziale od 100 do 999, co definiuje liczby trzycyfrowe. Z kolei druga część (b<0) sprawdza, czy liczba b jest mniejsza od zera. Całość połączona jest operatorem OR (||), co oznacza, że wystarczy spełnienie jednego z tych warunków, aby cały warunek był spełniony. W praktyce, takie wyrażenia są powszechnie stosowane w programowaniu, szczególnie w formularzach walidacyjnych, gdzie ważne jest, aby dane wprowadzone przez użytkowników spełniały określone kryteria. Dobrą praktyką jest dbałość o czytelność kodu i stosowanie odpowiednich nazw zmiennych, co ułatwia zrozumienie logiki działania aplikacji. Warto również pamiętać o testowaniu różnych przypadków, aby upewnić się, że warunki działają zgodnie z zamierzeniami, co jest kluczowe w zapewnieniu wysokiej jakości oprogramowania.

Pytanie 21

W przedstawionym kodzie JavaScript linie zostały ponumerowane dla wygody. Kod ten zawiera błąd, ponieważ po jego uruchomieniu nie wyświetla się żaden komunikat. Aby usunąć ten błąd, należy

1  if(a<b)
2 document.write(a);
3 document.write("jest mniejsze");
4 else
5 document.write(b);
6 document.write("jest mniejsze");
A. dodać nawiasy klamrowe do sekcji if i else
B. w liniach 2 i 5 zmienne a i b umieścić w cudzysłowie
C. umieścić znaki $ przed nazwami zmiennych
D. w liniach 3 i 6 zastąpić znaki cudzysłowu apostrofami, np. ’jest mniejsze’

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź zakłada wstawienie nawiasów klamrowych do sekcji if oraz else co jest kluczowym elementem praktyki programowania w JavaScript. Nawiasy klamrowe zapewniają prawidłowe wykonanie bloku kodu w przypadku warunków jeśli i else co jest standardową praktyką w większości języków programowania. Nawet jeśli blok kodu zawiera tylko jedną linię dodanie nawiasów klamrowych zwiększa czytelność kodu i ułatwia jego przyszłą edycję. Użycie nawiasów klamrowych jest również kluczowe gdyż zapobiega błędom logicznym i nieoczekiwanym zachowaniom programu. W implementacji systemów produkcyjnych oraz podczas pracy z zespołem przestrzeganie takich standardów jest niezmiernie ważne ponieważ zapewnia spójność kodu i ułatwia jego zrozumienie przez innych programistów. Przykładowo dodanie nawiasów klamrowych do instrukcji if w kodzie który jest często aktualizowany minimalizuje ryzyko wprowadzenia błędów. Programiści zawsze powinni dążyć do pisania kodu który jest łatwy do zrozumienia utrzymania i modyfikacji co jest jednym z fundamentów inżynierii oprogramowania.

Pytanie 22

W języku JavaScript trzeba sformułować warunek, który będzie spełniony, gdy zmienna a będzie dowolną liczbą naturalną dodatnią (więcej niż 0) lub gdy zmienna b będzie dowolną liczbą z przedziału domkniętego od 10 do 100. Wyrażenie logiczne w tym warunku powinno mieć postać

A. (a > 0) || ((b >= 10) && (b <= 100))
B. (a > 0) && ((b >= 10) && (b <= 100))
C. (a > 0) || ((b >= 10) || (b <= 100))
D. (a > 0) && ((b >= 10) || (b <= 100))

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Poprawna odpowiedź (a > 0) || ((b >= 10) && (b <= 100)) uwzględnia wymaganie, aby warunek był spełniony, gdy zmienna a jest liczbą naturalną dodatnią bądź zmienna b znajduje się w przedziale od 10 do 100, włącznie. W tym przypadku użycie operatora logicznego '||' (lub) jest kluczowe, ponieważ wystarczy, że jeden z warunków będzie prawdziwy, aby cały warunek był spełniony. Przykładem może być skrypt walidujący dane wejściowe użytkownika: jeśli zmienna a przechowuje wartość 5 (czyli liczbę naturalną dodatnią), to niezależnie od wartości zmiennej b, warunek będzie prawdziwy. Analogicznie, jeśli a wynosi 0, a b = 15, warunek również będzie spełniony, ponieważ b mieści się w wymaganym przedziale. Taka konstrukcja warunku jest zgodna z dobrą praktyką programistyczną, gdyż pozwala na jasne i zrozumiałe określenie, kiedy pewne zasady powinny być stosowane. Zastosowanie operatorów logicznych w taki sposób wspiera tworzenie czytelnych i elastycznych warunków, co jest istotne w kontekście utrzymania kodu i jego przyszłych modyfikacji.

Pytanie 23

Który fragment kodu stanowi zamiennik dla kodu umieszczonego w ramce?

Ilustracja do pytania
A. D
B. A
C. B
D. C

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Prawidłowa odpowiedź to A ponieważ kod alternatywny reprodukuje dokładnie tę samą logikę co oryginalny kod w ramce. W pierwotnym kodzie pętla for iteruje od 1 do 55 włącznie i używa instrukcji continue do pominięcia nieparzystych liczb. Rezultatem jest wyświetlenie tylko parzystych liczb z tego zakresu. Alternatywny kod w odpowiedzi A osiąga to samo poprzez inicjowanie zmiennej x od 2 i inkrementację o 2 co powoduje że iterujemy tylko po parzystych liczbach od 2 do 54. Pętla zatrzymuje się na 54 ponieważ jest to ostatnia parzysta liczba w zadanym zakresie. Taki sposób iteracji jest bardziej efektywny ponieważ unika niepotrzebnych operacji sprawdzających parzystość co jest zalecane jako dobra praktyka programowania. W praktyce pozwala to na optymalizację kodu i zmniejszenie jego złożoności obliczeniowej co ma szczególne znaczenie w systemach o ograniczonych zasobach. Dobre praktyki programistyczne oraz znajomość struktury pętli i ich możliwości to kluczowe umiejętności w profesjonalnym kodowaniu.

Pytanie 24

Która metoda obiektu location w języku JavaScript pozwala na zamianę aktualnego dokumentu na dokument z adresu podanego w parametrze metody?

A. reaload();
B. close();
C. open();
D. replace();

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Metoda replace() obiektu location w JavaScript jest kluczowym narzędziem umożliwiającym zastąpienie bieżącego dokumentu nowym dokumentem wskazywanym przez zdefiniowany adres URL. Kiedy używamy location.replace(url), przeglądarka ładuje nowy dokument z podanego adresu, a bieżąca strona nie pozostaje w historii przeglądania, co oznacza, że użytkownik nie może wrócić do niej za pomocą przycisku "wstecz". Jest to szczególnie użyteczne w scenariuszach, gdy chcemy uniknąć zbędnego gromadzenia historii, na przykład w aplikacjach jednoskalowych (SPA), gdzie nawigacja pomiędzy różnymi widokami powinna być płynna. Przykładowo, po zalogowaniu użytkownika, można przekierować go na stronę główną aplikacji, używając location.replace('/home'). Warto również wspomnieć, że stosowanie tej metody jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie UX, gdyż pozwala na lepsze zarządzanie historią przeglądarki, co może poprawić doświadczenia użytkownika.

Pytanie 25

Aby włączyć zewnętrzny skrypt JavaScript zatytułowany skrypt.js, należy umieścić w kodzie HTML

A. <script src="skrypt.js"></script>
B. <link rel="JavaScript" type="js" href="skrypt.js" />
C. <link rel="script" href="skrypt.js" />
D. <script> skrypt.js </script>

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź <script src="skrypt.js"></script> jest poprawna, ponieważ jest to standardowy sposób dołączania zewnętrznych plików JavaScript do dokumentu HTML. Element <script> informuje przeglądarkę, że zawiera on kod JavaScript, a atrybut src wskazuje na lokalizację pliku, który ma zostać załadowany. W praktyce, umieszczanie skryptów w tagu <script> z atrybutem src umożliwia oddzielenie logiki skryptowej od struktury HTML, co jest zgodne z zasadami programowania modularnego i ułatwia zarządzanie kodem. Taka struktura pozwala na łatwe ponowne wykorzystanie skryptów w różnych projektach bez konieczności kopiowania kodu. Ponadto, dobrym zwyczajem jest umieszczanie skryptów na końcu sekcji <body>, co pozwala na załadowanie całej zawartości HTML przed wykonaniem skryptu, co przekłada się na lepszą wydajność i doświadczenia użytkownika.

Pytanie 26

Jak nazywa się metoda, która pozwala na nawiązanie asynchronicznego połączenia klienta z serwerem oraz umożliwia wymianę danych bez konieczności przeładowania całej strony WWW?

A. XML
B. VBScript
C. AJAX
D. PHP

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
AJAX, czyli Asynchronous JavaScript and XML, to technika umożliwiająca asynchroniczną komunikację pomiędzy klientem a serwerem bez potrzeby przeładowania całej strony WWW. Umożliwia to tworzenie bardziej responsywnych i interaktywnych aplikacji internetowych. Przykładem zastosowania AJAX może być formularz kontaktowy, który po wypełnieniu wysyła dane do serwera i otrzymuje odpowiedź bez odświeżania całej strony, co poprawia doświadczenie użytkownika. Technologia ta wykorzystuje XMLHttpRequest lub Fetch API do przesyłania i odbierania danych w formacie JSON, co jest bardziej efektywne niż tradycyjne metody. AJAX jest szeroko stosowany w aplikacjach typu single-page, gdzie szybkość i wydajność są kluczowe. Warto również zwrócić uwagę na bezpieczeństwo przy korzystaniu z AJAX, takie jak walidacja danych wejściowych oraz ochrona przed atakami XSS i CSRF, które są standardami w branży.

Pytanie 27

W JavaScript funkcja document.getElementById(id) ma na celu

A. pobrać wartości z formularza i przypisać je do zmiennej id
B. zweryfikować poprawność formularza o identyfikatorze id
C. zwrócić referencję do pierwszego elementu HTML o wskazanym id
D. umieścić tekst o treści ’id’ na stronie internetowej

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Fajnie, że zwróciłeś uwagę na metodę document.getElementById(id). To naprawdę ważne narzędzie w JavaScript, jeśli chodzi o pracę z DOM. Dzięki niej możesz łatwo znaleźć element HTML, który ma konkretny identyfikator, co jest super przydatne, gdy chcesz coś zmienić na stronie. Na przykład, żeby zmienić tekst nagłówka, używasz: document.getElementById('header').innerText = 'Nowy tekst nagłówka'. Warto pamiętać, żeby identyfikatory były unikalne, bo to potem ułatwia odnajdywanie i manipulację tymi elementami. Unikaj też zbyt ogólnych nazw, bo to może prowadzić do zamieszania. Metoda ta jest naprawdę szeroko stosowana w nowoczesnym programowaniu stron internetowych, co czyni strony bardziej interaktywnymi i dynamicznymi.

Pytanie 28

Jakie będzie wyjście programu napisanego w języku JavaScript, umieszczonego w ramce, po podaniu wartości 5 na wejściu?

Ilustracja do pytania
A. 625
B. 60
C. 120
D. 125

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Pytanie dotyczy obliczenia silni liczby podanej przez użytkownika w języku JavaScript. Program przy użyciu pętli for oblicza silnię liczby n, zaczynając od wartości a równej 1. Silnia liczby, oznaczana jako n!, to iloczyn wszystkich liczb naturalnych od 1 do n. W tym przypadku, użytkownik podaje liczbę 5, co oznacza że program oblicza 5! czyli 5 * 4 * 3 * 2 * 1. Wynik tego działania to 120, co jest poprawną odpowiedzią. Silnia jest często wykorzystywana w kombinatoryce i statystyce, a także w algorytmach związanych z analizą permutacji. Wykorzystanie pętli for w tym kontekście jest powszechną praktyką w programowaniu, umożliwiającą iterację poprzez określony zakres liczb oraz wykonywanie logicznych działań w złożonych obliczeniach algorytmicznych. Dobrą praktyką jest zrozumienie, jak działają pętle i jawne przypisywanie wartości początkowych zmiennych, co ułatwia debugowanie i rozwój kodu. Tego typu operacje matematyczne są podstawą wielu zaawansowanych zastosowań, od teoretycznych podstaw algorytmów do praktycznych implementacji w analizach danych.

Pytanie 29

W języku JavaScript poniższy fragment funkcji ma na celu

wynik = 0;
for (i = 0; i < tab.length; i++) {
  wynik += tab[i];
}
A. wprowadzić do każdego elementu tablicy bieżącą wartość zmiennej i
B. obliczyć sumę wszystkich elementów tablicy
C. dodać do każdego elementu tablicy ustaloną wartość
D. wyświetlić wszystkie elementy tablicy

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Funkcja w podanym fragmencie rzeczywiście ma na celu policzenie sumy wszystkich elementów tablicy. Przy inicjalizacji zmiennej 'wynik' na 0, kod iteruje przez każdy element tablicy 'tab' przy użyciu pętli for. W każdej iteracji do 'wynik' dodawana jest wartość bieżącego elementu tablicy, co prowadzi do skumulowania wszystkich wartości. Tego typu operacje są powszechnie stosowane w programowaniu, szczególnie w analizie danych, gdzie często zachodzi potrzeba obliczenia sumy, średniej lub innych statystyk na podstawie zebranych danych. Ważne jest również, aby pamiętać o typach danych w JavaScript – elementy tablicy powinny być liczbami, aby suma była poprawna. Zastosowanie tej techniki jest standardem w wielu algorytmach i jest fundamentalne dla zrozumienia bardziej zaawansowanych koncepcji, jak np. funkcje redukujące.

Pytanie 30

W języku JavaScript zadeklarowano funkcję.
function absValue(f) {
    return Math.abs(f);
}

A. zwrócić wartość bezwzględną z f
B. wypisać wartość przeciwną do f
C. wypisać wartość bezwzględną z f
D. zwrócić wartość przeciwną do f

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Poprawna odpowiedź to „zwrócić wartość bezwzględną z f”. Funkcja absValue(f) korzysta z wbudowanej metody Math.abs(), która zwraca wartość bezwzględną liczby przekazanej jako argument. Oznacza to, że jeśli liczba f jest ujemna, zostanie zamieniona na dodatnią, a jeśli dodatnia — pozostanie bez zmian. Funkcja nie wypisuje wartości, lecz zwraca wynik, który można następnie wykorzystać w dalszych obliczeniach. Takie podejście jest często stosowane w programowaniu, gdy chcemy operować na wielkościach zawsze nieujemnych, np. przy obliczaniu różnic, odległości lub w analizie danych numerycznych.

Pytanie 31

W instrukcji warunkowej w języku JavaScript należy zweryfikować sytuację, w której zmienne a i b są większe od zera, przy czym zmienna b nie przekracza wartości 100. Taki warunek powinien być zapisany w następujący sposób:

A. if (a>0 || b> 0 || b > 100) ...
B. if (a > 0 && b > 0 || b > 100) ...
C. if (a>0 || (b> 0 && b<100)) ...
D. if (a > 0 && b > 0 && b < 100) ...

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Warunek zapisany jako 'if (a > 0 && b > 0 && b < 100)' jest prawidłowy, ponieważ spełnia wszystkie wymagane kryteria. Składnia tego wyrażenia logicznego wskazuje, że zarówno zmienna 'a' musi być większa od zera, jak i zmienna 'b' musi być większa od zera oraz mniejsza od 100. Użycie operatora '&&' (AND) oznacza, że wszystkie warunki muszą być spełnione, aby blok kodu wewnątrz instrukcji 'if' został wykonany. To jest zgodne z najlepszymi praktykami programowania, które zalecają, aby warunki były wyraźnie zdefiniowane i logicznie powiązane, aby uniknąć nieporozumień i błędów. W praktycznych zastosowaniach, jeśli chcemy np. przyznać użytkownikowi dostęp do systemu tylko wtedy, gdy spełnione są konkretne kryteria, takie podejście zapewnia, że nasze instrukcje są wykonywane tylko w odpowiednich okolicznościach. Dodatkowo, definiując precyzyjnie nasze warunki, zwiększamy czytelność kodu, co jest kluczowe w projektach zespołowych, gdzie wiele osób może pracować nad tym samym kodem.

Pytanie 32

Jakie jest zadanie funkcji przedstawionej w języku JavaScript?

 function fun1(a, b) {
    if (a % 2 != 0) a++;
    for (n = a; n <= b; n+=2)
        document.write(n);
}
A. wypisanie wszystkich liczb z zakresu od a do b
B. wypisanie liczb parzystych z zakresu od a do b
C. zwrócenie wartości liczb parzystych od a do b
D. sprawdzenie, czy liczba a jest nieparzysta; w przypadku potwierdzenia, wypisanie jej

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "wypisanie liczb parzystych z przedziału od a do b" jest prawidłowa, ponieważ funkcja fun1(a, b) w języku JavaScript ma na celu wyświetlenie wszystkich liczb parzystych w zdefiniowanym zakresie. Funkcja najpierw sprawdza, czy liczba a jest nieparzysta; jeśli tak, to zwiększa ją o 1, co zapewnia, że zaczynamy od najbliższej liczby parzystej. Następnie, za pomocą pętli for, iteruje przez liczby od a do b, zwiększając n o 2 w każdej iteracji. Dzięki temu wypisujemy tylko liczby parzyste. Przykładowo, jeśli a = 3 i b = 9, to funkcja zacznie od 4 i wypisze 4, 6, i 8. Tego typu funkcje są przydatne w różnych kontekstach programistycznych, takich jak generowanie sekwencji liczb dla algorytmów matematycznych, generowanie danych testowych czy też przy pracy z interfejsami użytkownika, gdzie występują interwały liczbowe. Dobrą praktyką jest zawsze jasno określać zakres przetwarzanych danych, co ta funkcja realizuje, zapewniając, że wyniki są zgodne z oczekiwaniami użytkownika.

Pytanie 33

Co można powiedzieć o wyświetlonym przez witrynę tekście "test kolorów"?

<p id="p1" style="color:blue;">test kolorów</p>
<button type="button"
  onclick="document.getElementById('p1').style.color='red'">
  test</button>
A. Po wciśnięciu przycisku test kolor tekstu jest czerwony.
B. Po wciśnięciu przycisku test kolor tekstu jest niebieski.
C. Zaraz po załadowaniu witryny kolor tekstu jest czerwony.
D. Wciskanie przycisku test sprawia, że kolor tekstu jest na przemian niebieski i czerwony.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zauważyłem, że w kodzie HTML kolor tekstu na początku jest niebieski. Jest to ustawione w atrybucie style dla elementu o id='p1'. Po kliknięciu w przycisk, uruchamia się funkcja JavaScript, która zmienia kolor na czerwony. Ta funkcja jest przypisana w atrybucie onclick. Takie podejście to świetny sposób na interakcję użytkownika z witryną, korzystając ze skryptów JavaScript. Myślę, że to bardzo dobry przykład, który pokazuje, jak można robić interaktywne elementy na stronach. Wiedza na ten temat może pomóc lepiej zrozumieć, jak działają strony internetowe i co można zrobić z JavaScriptem.

Pytanie 34

W języku JavaScript zdefiniowano obiekt. Aby uzyskać wartość atrybutu, można użyć następującego zapisu:

obiekt = { q: 1, w: 2, e: 3, r:4 };
A. obiekt->w
B. obiekt.w
C. obiekt::w
D. obiekt:w

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'obiekt.w' jest prawidłowa, ponieważ w JavaScript używamy notacji kropkowej do uzyskiwania dostępu do właściwości obiektów. W tym przypadku mamy obiekt zadeklarowany jako 'obiekt = { q: 1, w: 2, e: 3, r:4 };'. Aby uzyskać wartość przypisaną do właściwości 'w', wystarczy użyć notacji kropkowej i napisać 'obiekt.w', co zwróci wartość '2'. Tego typu dostęp do danych jest standardem w JavaScript i jest szeroko stosowany w projektach, co pozwala na efektywne i czytelne manipulowanie danymi. Przykładowo, możemy użyć tej techniki w funkcjach, które przetwarzają obiekty lub w kodzie, który reaguje na zdarzenia, gdzie często zachodzi potrzeba uzyskania konkretnych wartości z obiektów. Dobrą praktyką jest również używanie notacji kropkowej, gdy właściwości obiektu mają znane i stabilne nazwy, co zwiększa czytelność kodu.

Pytanie 35

W ramce przedstawiono kod JavaScript z błędem logicznym. Program powinien wypisywać informację, czy liczby są sobie równe czy nie, lecz nie wykonuje tego. Wskaż odpowiedź, która dotyczy błędu.

var x = 5;
var y = 3;
if (x = y)     document.getElementById("demo").innerHTML = 'zmienne są równe';
else         document.getElementById("demo").innerHTML = 'zmienne się różnią';
A. Przed klauzulą else nie powinno być średnika.
B. Nieprawidłowo zadeklarowano zmienne.
C. Instrukcje wewnątrz sekcji if oraz else powinny być zamienione miejscami.
D. W klauzuli if występuje przypisanie zamiast porównania.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Gratulacje! Poprawnie zauważyłeś, że w klauzuli if występuje przypisanie zamiast porównania. W JavaScript, operatorem przypisania jest pojedynczy znak równości (=), natomiast operatorem porównania jest podwójny (==) lub potrójny znak równości (===). W przypadku prezentowanego kodu, zamiast porównać wartości zmiennych x i y, wartość zmiennej y jest przypisywana do zmiennej x, co prowadzi do błędu logicznego. Jest to typowy błąd, który często występuje, szczególnie u początkujących programistów. W praktyce, aby nie pomylić operatorów, warto zawsze umieszczać wartość stałą po lewej stronie operatora porównania - wtedy próba przypisania wartości stałej zwróci błąd kompilacji. Dodatkowo, niektóre narzędzia do analizy statycznej kodu, takie jak ESLint, mogą pomóc w wykrywaniu tego typu błędów.

Pytanie 36

W języku JavaScript potrzebne jest odwołanie się do elementu znajdującego się w pierwszym paragrafie danego fragmentu kodu HTML. Można to osiągnąć przy użyciu funkcji

<body>
<p>pierwszy paragraf</p>
<p>drugi paragraf</p>
<p>trzeci paragraf</p>
A. getElement('p')
B. getElementsByTagName('p')[0]
C. getElementsByClassName('p.1')[0]
D. getElementById('p1')

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź getElementsByTagName("p")[0]; jest poprawna, ponieważ metoda getElementsByTagName zwraca kolekcję wszystkich elementów o danym tagu, w tym przypadku "p". Wywołując tę metodę, otrzymujemy tablicę wszystkich paragrafów na stronie, co pozwala na łatwy dostęp do pierwszego z nich, korzystając z indeksu [0]. Jest to standardowy sposób uzyskiwania dostępu do elementów w DOM w JavaScript. Zastosowanie tej metody jest zgodne z dobrą praktyką, umożliwiającą selekcję elementów w sposób dynamiczny i elastyczny. Przykładowo, jeśli chcemy zmienić tekst pierwszego paragrafu, możemy wykorzystać: document.getElementsByTagName("p")[0].innerText = 'Nowy tekst';. Dzięki temu możemy skutecznie manipulować zawartością stron internetowych, co jest kluczowe w rozwoju front-endu. Dodatkowo, metody takie jak getElementsByTagName są dobrze wspierane przez wszystkie nowoczesne przeglądarki, co zapewnia ich niezawodność w codziennej pracy programisty.

Pytanie 37

Poniżej zamieszczony fragment skryptu w JavaScript zwróci

Ilustracja do pytania
A. wo
B. wodzenia
C. owodzeni
D. ze

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Ten skrypt w JavaScript zaczyna od zadeklarowania zmiennej x, której przypisywana jest fraza 'Powodzenia na egzaminie'. Potem korzysta z metody substring na tej zmiennej z parametrami (3, 9). To znaczy, że wyciąga kawałek tekstu od indeksu 3 do 9. Pamiętaj, w JavaScript liczymy od zera, więc indeks 3 to czwarty znak, czyli 'o'. Dlatego z.substring(3, 9) zwraca 'odzeni'. Następnie, robimy kolejne wywołanie substring na tym wyniku, z parametrami (2, 4), co daje nam fragment od indeksu 2 do 4 w 'odzeni', czyli 'ze'. Na końcu, funkcja document.write(y) pokaże ten wynik na stronie. To świetny przykład na to, jak manipulować tekstem, co jest naprawdę przydatne w pracy z danymi. Z mojej perspektywy, zrozumienie operacji na tekstach to klucz do skutecznego przetwarzania i prezentacji informacji. Użycie takich metod w JavaScript do pracy z tekstem to absolutna podstawa, z którą warto się zapoznać.

Pytanie 38

W języku JavaScript wartość typu boolean może być przedstawiana przez

A. null
B. –20
C. true
D. 45.3

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Typ boolean w języku JavaScript jest jednym z podstawowych typów danych, reprezentującym jedynie dwie możliwe wartości: true (prawda) oraz false (fałsz). Typ ten jest kluczowy w programowaniu, umożliwiając tworzenie warunków oraz podejmowanie decyzji w kodzie. W praktyce, boolean jest wykorzystywany w instrukcjach warunkowych, takich jak if, gdzie wyrażenia zwracające wartość logiczną decydują o dalszym przebiegu programu. Na przykład, wyrażenie 'if (x > 10)' zwraca true, jeśli x jest większe od 10, i false w przeciwnym razie. JavaScript, zgodnie ze specyfikacją ECMA-262, nie tylko definiuje typ boolean, ale również określa sposób konwersji innych typów danych na boolean. Funkcje takie jak Boolean() oraz operatory logiczne (&&, ||, !) są używane do uzyskania wartości boolean z innych typów. Warto również zauważyć, że JavaScript stosuje tzw. "truthy" i "falsy" wartości, co oznacza, że niemal każdy typ danych może być interpretowany jako boolean w kontekście warunków, jednak tylko true i false są typowymi wartościami tego typu. Zrozumienie działania typu boolean jest fundamentalne dla programistów, umożliwiając skuteczne kontrolowanie przepływu programu oraz implementację logiki decyzyjnej."

Pytanie 39

W języku JavaScript zdefiniowano następującą funkcję:

function fun1(f) {
    if (f < 0) f = f * (-1);
    return f;
}
Jej celem jest:
A. Wypisać wartość bezwzględną argumentu f
B. Zwrócić wartość bezwzględną argumentu f
C. Zwrócić wartość odwrotną do argumentu f
D. Wypisać wartość odwrotną do argumentu f

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Funkcja w języku JavaScript przedstawiona w pytaniu realizuje zadanie zwracania wartości bezwzględnej z argumentu f. Wartość bezwzględna liczby jest jej odległością od zera na osi liczbowej i jest zawsze liczbą nieujemną. Mechanika działania funkcji polega na sprawdzeniu za pomocą instrukcji warunkowej if czy wartość przekazanego argumentu f jest mniejsza od zera. Jeśli tak, wartość ta jest mnożona przez -1 co przekształca ją w liczbę dodatnią. W przeciwnym razie liczba pozostaje bez zmian. Ostatecznie funkcja zwraca wynik operacji co jest typowym podejściem w programowaniu funkcyjnym. Warto zwrócić uwagę że takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami programistycznymi ponieważ funkcja ma jednoznacznie określony cel i nie powoduje efektów ubocznych takich jak modyfikacja zmiennych globalnych. W realnych projektach często korzysta się z funkcji Math.abs która jest wbudowana w JavaScript i zwraca wartość bezwzględną liczby co jest bardziej wydajnym podejściem i zgodnym ze standardami języka

Pytanie 40

Kod przedstawiony poniżej został napisany w języku JavaScript. W zdefiniowanym obiekcie metoda to element o nazwie

 var obj1 = {
    czescUlamkowa: 10,
    czescCalkowita: 20,
    oblicz: function () { ... }
}
A. obj1
B. czescUlamkowa
C. oblicz
D. czescCalkowita

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'oblicz' jest poprawna, ponieważ w przedstawionym kodzie JavaScript to właśnie ta właściwość jest metodą obiektu 'obj1'. Metoda to funkcja zdefiniowana w kontekście obiektu, która może operować na danych przechowywanych w tym obiekcie. W tym przypadku, 'oblicz' definiuje funkcję, której szczegóły nie zostały pokazane (zaznaczone jako '…'), ale można domyślić się, że jej zadaniem jest wykonanie pewnych operacji na wartościach 'czescUlamkowa' i 'czescCalkowita'. Praktyczne zastosowanie metod obiektowych polega na umożliwieniu organizacji kodu w sposób, który łączy dane i operacje na tych danych, co jest zgodne z zasadami programowania obiektowego. Dzięki temu kod staje się bardziej czytelny, łatwiejszy w utrzymaniu i rozwoju. Dobre praktyki w JavaScript podkreślają znaczenie metod w obiektach, co pozwala na lepsze modelowanie rzeczywistych problemów, jak na przykład obliczanie wartości matematycznych w aplikacjach webowych, gdzie metody obiektowe zapewniają modularność i reusability kodu.