Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik fotografii i multimediów
Kwalifikacja: AUD.05 - Realizacja projektów graficznych i multimedialnych
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 14:31
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 14:54

Egzamin zdany!

Wynik: 30/40 punktów (75,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakiej wielkości będzie Plik BMP o wymiarach 800 x 600 zapisany w 24-bitowej głębi kolorów?

A. 400 kB

B. 1,4 MB

C. 980 kB

D. 1,2 MB

Odpowiedź 1,4 MB jest poprawna, ponieważ plik BMP o rozmiarach 800 x 600 pikseli, zapisany w 24-bitowej palecie barw, potrzebuje określonej ilości miejsca na dysku. BMP jest formatem nieskompresowanym, co oznacza, że każdy piksel obrazu jest reprezentowany przez 24 bity (3 bajty) - 8 bitów dla każdego z trzech kanałów kolorów: czerwonego, zielonego i niebieskiego. Aby obliczyć rozmiar pliku BMP, stosujemy wzór: (szerokość x wysokość x liczba bajtów na piksel) + nagłówki. W tym przypadku: 800 x 600 x 3 bajty = 1 440 000 bajtów, co daje 1,4 MB po przeliczeniu na megabajty. W praktyce, przy pracy z grafiką, zrozumienie rozmiaru plików jest kluczowe dla optymalizacji przestrzeni dyskowej i zarządzania zasobami w aplikacjach graficznych. Standardy kompresji, takie jak JPEG czy PNG, są często wykorzystywane w celu zmniejszenia rozmiaru plików bez znacznej utraty jakości, co warto brać pod uwagę przy wyborze formatu dla różnych zastosowań.

Pytanie 2

Jakie kolory pędzli są stosowane podczas edytowania maski warstwy?

A. Czerwony, zielony, fioletowy

B. Błękitny, zielony, szary

C. Biały, czarny, szary

D. Czerwony, zielony, niebieski

Wiesz, że odpowiedzią są biały, czarny i szary? To są takie podstawowe kolory, które mocno pomagają w pracy z maskami warstw w programach graficznych jak Photoshop. Maski warstw dają ci możliwość kontrolowania, co jest widoczne, a co nie. Biały pędzel ujawnia części warstwy, więc wszystko, co na nim zrobisz, będzie widoczne. Czarny natomiast maskuje te obszary, chowając je przed wzrokiem. A szary? On daje półprzezroczystość – super sprawa, bo dzięki temu możesz lepiej kontrolować, jak bardzo coś ma być widoczne. Ta kombinacja kolorów jest naprawdę ważna, zwłaszcza przy retuszu zdjęć czy tworzeniu bardziej skomplikowanych kompozycji. Zrozumienie, jak maski działają i jakie kolory się używa, to naprawdę klucz do sukcesu dla każdego grafika zajmującego się edycją zdjęć i grafiki cyfrowej.

Pytanie 3

Jakie oprogramowanie umożliwia tworzenie jednego slajdu w innym, stosując technikę zoomowania oraz tzw. mapę myśli?

A. Paint 3D

B. Corel Draw

C. LibreOffice Impress

D. Prezi Desktop

Choć Corel Draw, LibreOffice Impress i Paint 3D to wartościowe narzędzia, żadne z nich nie oferuje techniki zoomowania w kontekście tworzenia prezentacji, co czyni je nieodpowiednimi rozwiązaniami w tym przypadku. Corel Draw to program głównie przeznaczony do grafiki wektorowej, co oznacza, że skupia się na tworzeniu i edytowaniu obrazów, a nie na interaktywnych prezentacjach. W przypadku LibreOffice Impress, mimo że jest to program służący do tworzenia prezentacji, brak w nim funkcji zoomowania, które umożliwiają płynne przejścia i skupienie uwagi na kluczowych elementach. Paint 3D, z kolei, jest narzędziem do prostego modelowania 3D, które nie oferuje możliwości tworzenia prezentacji w stylu mapy myśli. Typowe błędy w myśleniu przy wyborze tych odpowiedzi mogą wynikać z mylenia celów i zastosowania danego oprogramowania. Zrozumienie różnic między narzędziami do edycji grafiki a aplikacjami do prezentacji jest kluczowe dla efektywnego korzystania z technologii w celu komunikacji wizualnej. Dodatkowo, dobre praktyki przy tworzeniu prezentacji wskazują na potrzebę wykorzystywania narzędzi, które wspierają interaktywną interakcję z odbiorcą oraz zachęcają do eksploracji przedstawianych treści.

Pytanie 4

W jakim z poniższych programów należy dokonać edycji ścieżki dźwiękowej, która ma być wykorzystana w multimedialnej prezentacji?

A. Audacity

B. Adobe Pixel Bender

C. Ashampoo Burining Studio

D. Movie Marker

Audacity to bezpłatny, otwartoźródłowy program do edycji dźwięku, który jest szeroko stosowany w branży audio. Jego główne funkcje obejmują nagrywanie dźwięku na wielu ścieżkach, edytowanie nagrań, a także dodawanie efektów dźwiękowych. Dzięki intuicyjnemu interfejsowi, użytkownicy mogą łatwo przeprowadzać korekty ścieżek dźwiękowych, co jest kluczowe w kontekście prezentacji multimedialnych. Na przykład, audycje radiowe, podcasty oraz filmy wideo wymagają starannej edycji dźwięku, aby zapewnić wysoką jakość audio. W przypadku prezentacji multimedialnych, odpowiednia korekta dźwięku zapewnia, że przekaz jest zrozumiały i przyjemny dla odbiorcy. Audacity wspiera również różne formaty plików dźwiękowych, umożliwiając łatwą integrację z innymi narzędziami multimedialnymi. Używając tego programu, można dostosować głośność, wyciąć niepożądane fragmenty oraz zastosować efekty, co w efekcie poprawia odbiór całej prezentacji.

Pytanie 5

Obrazy cyfrowe zapisane w przestrzeni kolorów sRGB w rozdzielczości 72 ppi są wykorzystywane do

A. realizacji całostronicowej reklamy w prasie

B. umieszczenia na opakowaniu kartonowym w formie druku wysokiej jakości

C. umieszczenia w projekcie multimedialnym przeznaczonym do publikacji w sieci

D. przygotowania reklamy w formie druku wielkoformatowego

Odpowiedź dotycząca umieszczenia obrazów cyfrowych w trybie barwnym sRGB w projekcie multimedialnym przeznaczonym do publikacji w internecie jest poprawna, ponieważ sRGB to standardowy model kolorów używany w internecie. Obrazy zapisane w tym formacie są zoptymalizowane do wyświetlania na ekranach komputerów oraz innych urządzeń, co sprawia, że idealnie nadają się do zastosowań online. Rozdzielczość 72 ppi oznacza, że obrazy te są przystosowane do wyświetlania, a nie do druku, gdzie zwykle wymagana jest wyższa rozdzielczość (na przykład 300 ppi). W praktyce, użycie sRGB w projektach internetowych pozwala na zachowanie spójności kolorystycznej podczas wyświetlania na różnych urządzeniach, co jest kluczowe w kontekście marketingu cyfrowego oraz designu stron internetowych. Przykładem może być umieszczanie grafik na stronach internetowych, w banerach reklamowych lub w prezentacjach multimedialnych. Ponadto, sRGB jest często domyślnym profilem kolorów w większości aplikacji graficznych, co ułatwia pracę projektantom. Wskazanie na ten standard w kontekście publikacji online jest zatem zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 6

Jakiego efektu należy użyć w programie Audacity, aby podnieść głośność dźwięku?

A. Zmień wysokość

B. Stretch

C. Wzmocnij

D. Echo

Wybór 'Wzmocnienia' to naprawdę trafna decyzja. To przecież coś, co bezpośrednio zwiększa głośność dźwięku w Audacity. Działa tak, że podnosi poziom amplitudy audio, przez co dźwięk staje się wyraźniejszy i głośniejszy. Możesz to zastosować w różnych częściach nagrania, co jest super, bo można dostosować głośność tam, gdzie jest to potrzebne. Na przykład, jak masz fragmenty, które są ciche, to wzmocnienie może zbalansować całość nagrania. Tylko pamiętaj, żeby nie przekroczyć 0 dB, bo inaczej dźwięk zacznie zniekształcać – coś, co nazywa się clippingiem. Warto stosować wzmocnienie rozsądnie i korzystać z narzędzi do analizy poziomów, jak wskaźniki poziomu wyjścia, żeby upewnić się, że końcowy miks jest głośny, ale też czysty. Wzmocnienie naprawdę może poprawić jakość nagrań i podnieść ich słyszalność bez utraty charakteru dźwięku.

Pytanie 7

Który z poniższych paneli nie jest obecny w programie do edycji grafiki rastrowej?

A. Próbki

B. Kanały

C. Ścieżki

D. Mikser

Mikser to element, który nie jest typowym panelem w programach do obróbki grafiki rastrowej. W takich programach, jak Adobe Photoshop czy GIMP, użytkownicy najczęściej korzystają z paneli takich jak Ścieżki, Kanały oraz Próbki, które umożliwiają bardziej zaawansowane manipulacje obrazem. Mikser, jako pojęcie, może być bardziej związany z obróbką dźwięku lub w kontekście miksowania różnych warstw, jednak nie jest to standardowy termin używany w kontekście grafiki rastrowej. W praktyce, znajomość różnych paneli i ich zastosowań jest kluczowa, ponieważ umożliwia efektywne zarządzanie warstwami, kolorami oraz innymi parametrami obrazu, co jest istotne w profesjonalnym procesie edycji graficznej. Zrozumienie różnicy między tymi terminami pomaga użytkownikom lepiej orientować się w narzędziach i funkcjach dostępnych w popularnych programach do edycji grafiki.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 9

Jaki operator w języku JavaScript służy do obliczania reszty z dzielenia?

A. operator *

B. operator +

C. operator /

D. operator %

Operator % w języku JavaScript jest używany do obliczania reszty z dzielenia dwóch liczb. Zastosowanie tego operatora jest niezwykle przydatne w wielu kontekstach, na przykład podczas ustalania, czy liczba jest parzysta czy nie. Możemy to zweryfikować, dzieląc liczbę przez 2 i sprawdzając, czy reszta wynosi 0. Przykładowo, wyrażenie 4 % 2 zwróci 0, co potwierdza, że liczba 4 jest parzysta. Operator ten jest również kluczowy w algorytmach, które wymagają cyklicznych powtórzeń lub rozdzielenia danych, takich jak w przypadku iteracji przez tablicę. Przykładowo, w przypadku 10 % 3 otrzymujemy 1, co wskazuje, że 10 dzieli się przez 3 z resztą 1. W kontekście najlepszych praktyk programowania, użycie operatora modulo powinno być przemyślane, aby uniknąć błędów logicznych, zwłaszcza w sytuacjach złożonych, jak na przykład w grach, gdzie często trzeba kontrolować stany i cykle. Warto również pamiętać, że operator ten działa zarówno na liczbach całkowitych, jak i zmiennoprzecinkowych, co czyni go wszechstronnym narzędziem w wielu scenariuszach programistycznych.

Pytanie 10

Jakie narzędzia muszą mieć określone źródło klonowania przed ich pierwszym użyciem?

A. Ostrzenie i jasność.

B. Korekta czerwonych oczu oraz łatka.

C. Pędzel korygujący punktowy oraz pędzel historii.

D. Pędzel korygujący i stempel.

Pędzel korygujący i stempel są narzędziami, które wymagają zdefiniowanego źródła klonowania przed ich użyciem, ponieważ oba te narzędzia bazują na technice klonowania pikseli z jednego obszaru obrazu w celu zastosowania ich w innym. Pędzel korygujący używany jest do wygładzania i retuszu niedoskonałości, a stempel do kopiowania fragmentów obrazu. W obydwu przypadkach, przed rozpoczęciem pracy, użytkownik musi określić, z jakiego obszaru obrazu ma być pobierany materiał do klonowania. Przykładowo, przy użyciu pędzla korygującego, użytkownik może poprawić zmarszczki na twarzy, klonując zdrową skórę z pobliskiego miejsca. Takie podejście jest standardem w retuszu zdjęć i jest powszechnie stosowane w branży fotograficznej oraz graficznej. Dobrym nawykiem jest również ciągłe monitorowanie efektywności klonowania i dostosowywanie źródła w miarę potrzeby, co pozwoli na uzyskanie bardziej naturalnych rezultatów. Zdefiniowane źródło klonowania jest kluczowe dla uzyskania spójności i jakości w procesie edycji obrazu.

Pytanie 11

Na rysunku przedstawiono panel programu Adobe Photoshop zawierający warstwę

A. z obiektem inteligentnym.

B. dopasowania.

C. korygującą.

D. z maską przycinającą.

To jest właśnie to — warstwa z obiektem inteligentnym w Photoshopie zawsze wyróżnia się tą charakterystyczną ikonką dokumentu z malutkim symbolem w prawym dolnym rogu miniatury warstwy. Obiekty inteligentne (Smart Objects) są niesamowicie praktyczne, bo pozwalają pracować na warstwach w sposób nieniszczący. Co to znaczy w praktyce? Możesz skalować, obracać, stosować filtry, a nawet wprowadzać efekty bez utraty jakości oryginalnego obrazu. Z mojego doświadczenia, w większych projektach — szczególnie tych, gdzie często wraca się do edycji poszczególnych elementów — obiekty inteligentne ratują skórę i pozwalają uniknąć frustracji związanej z degradacją grafiki. To też jedyny standard, jeśli chodzi o przygotowanie plików do większych kompozycji czy do druku. Branżowe workflow, np. w agencjach kreatywnych, niemal zawsze zakłada wykorzystanie właśnie takich warstw do pracy z logotypami, ilustracjami czy zdjęciami stockowymi. Często też na etapie eksportu do innych programów (np. After Effects albo Illustrator) zachowanie obiektów inteligentnych ułatwia dalszą pracę i integrację plików między aplikacjami Adobe. Warto się zaprzyjaźnić z tą funkcją — to naprawdę zmienia komfort i elastyczność pracy przy dużych i małych projektach.

Pytanie 12

CC-NC to typ licencji, która umożliwia

A. swobodne używanie udostępnionych materiałów, jednak z obowiązkiem podania autora

B. dowolne dysponowanie materiałem, lecz wyłącznie w celach niekomercyjnych

C. korzystanie z materiałów prywatnie, w celach komercyjnych oraz bez konieczności podawania autora

D. używanie materiałów komercyjnie jedynie po zgonie autora

Licencja CC-NC (Creative Commons - NonCommercial) pozwala na swobodne korzystanie z udostępnionych materiałów, jednak z obowiązkiem podania autora. Jest to istotne w kontekście ochrony praw autorskich, ponieważ pozwala twórcom zachować kontrolę nad swoim dziełem, jednocześnie umożliwiając innym korzystanie z niego w sposób, który nie jest związany z działalnością komercyjną. Przykładowo, uczniowie mogą wykorzystać teksty literackie lub obrazy w swoich projektach szkolnych, pod warunkiem, że wymienią autora. W praktyce oznacza to, że osoby chcące korzystać z takich materiałów powinny uwzględnić źródło, co promuje etykę w korzystaniu z cudzej twórczości. Licencje Creative Commons są szeroko stosowane w edukacji, sztuce oraz w różnych projektach społecznych, co czyni je ważnym narzędziem w budowaniu społeczności kreatywnych, w których twórcy mogą dzielić się swoimi dziełami przy jednoczesnym poszanowaniu praw autorskich. Dodatkowo, zasady licencji CC-NC są zharmonizowane z międzynarodowymi standardami ochrony własności intelektualnej, co czyni je niezwykle ważnymi w kontekście globalnym.

Pytanie 13

Baner internetowy skierowany do młodzieży powinien

A. zawierać animacje

B. nie wyrażać emocji

C. łączyć jasne tło, intensywny kolor, mały nagłówek

D. łączyć emocje pozytywne i negatywne

Odpowiedź wskazująca na konieczność zawarcia animacji w banerze internetowym skierowanym do młodzieży jest prawidłowa, ponieważ animacje przyciągają uwagę i stymulują interakcję. Młodsze pokolenia są bardziej podatne na ruchome elementy graficzne, co może znacząco zwiększyć skuteczność kampanii reklamowej. Zastosowanie animacji, jak np. subtelne przewijanie tekstu lub zmieniające się obrazy, może wzmocnić przekaz i uczynić go bardziej angażującym. W praktyce, animowane banery mogą być wykorzystywane do prezentacji dynamicznych ofert, promocji, a także do przekazywania emocji i wartości marki. Zgodnie z wytycznymi dotyczącymi projektowania interfejsów użytkownika, animacje powinny być używane w sposób, który nie przytłacza odbiorcy, ale raczej wzbogaca jego doświadczenie. Dobre praktyki branżowe sugerują, by animacje były subtelne i zharmonizowane z całością projektu, co pozwala na lepszą percepcję komunikatu.

Pytanie 14

Do bezprzewodowego przesyłania materiału wideo z telefonu na komputer nie używa się

A. Bluetooth

B. sieci WiFi

C. Wi-Fi Direct

D. sieci Ethernet

Sieć Ethernet to technologia, która w zasadzie nie jest stosowana do bezprzewodowego przesyłania materiału wideo z telefonu na komputer. Ethernet opiera się na połączeniu kablowym, zwykle za pomocą przewodu RJ-45, co z definicji wyklucza komunikację bezprzewodową. W praktyce, jeśli mamy telefon i komputer, to nie podłączymy ich bezpośrednio przewodem Ethernet — telefony nie posiadają takiego portu, a nawet jeśli użyjemy przejściówek, to nadal nie będzie to transmisja bezprzewodowa. Moim zdaniem, takie pytanie świetnie pokazuje jak łatwo można pomylić różne technologie przesyłu danych. W realnych zastosowaniach do bezprzewodowego przesyłania wideo korzysta się z WiFi, Bluetooth lub Wi-Fi Direct, bo to są protokoły nastawione na łączność bezprzewodową. Ethernet jest domeną sieci lokalnych, tam gdzie liczy się stabilność i prędkość transmisji przez kabel — na przykład w biurach, serwerowniach czy nawet w domu do podłączenia komputera stacjonarnego. Standard IEEE 802.3 reguluje Ethernet i nie przewiduje transmisji bezprzewodowej. Oczywiście, można się spotkać z pojęciem Ethernet over WiFi, ale to zupełnie co innego i nie dotyczy typowego przesyłania wideo z telefonu. Często spotykam się też z opinią, że 'wszystko idzie przez Ethernet', ale to uproszczenie – w przypadku bezprzewodowego przesyłania wideo to tak nie działa. Lepiej pamiętać, że Ethernet = kabel.

Pytanie 15

Który z programów nie jest odpowiedni do tworzenia kolaży z zestawu zdjęć?

A. Corel Paint Shop Pro

B. Prezi

C. Adobe Photoshop

D. Shape Collage

Adobe Photoshop, Shape Collage i Corel Paint Shop Pro to programy, które są doskonale przystosowane do tworzenia kolaży ze zdjęć, a wybór ich do takich zastosowań wynika z ich zaawansowanych funkcji edycyjnych. Adobe Photoshop, jako standard w branży graficznej, oferuje obsługę warstw, maski, filtry oraz wiele narzędzi do precyzyjnej edycji obrazów. To pozwala użytkownikowi na twórcze komponowanie zdjęć w dowolny sposób, co jest kluczowe przy projektowaniu kolaży. Tego typu oprogramowanie umożliwia również eksport gotowych projektów w różnych formatach, co jest istotne z punktu widzenia dystrybucji i dalszej obróbki. Shape Collage to narzędzie bezpośrednio skoncentrowane na tworzeniu kolaży, które automatycznie generuje kompozycje na podstawie zadanej liczby zdjęć oraz wybranego kształtu. Dzięki intuicyjnemu interfejsowi użytkownicy mogą szybko uzyskać satysfakcjonujące rezultaty. Corel Paint Shop Pro również posiada funkcje edycyjne, które pozwalają na łączenie zdjęć i stosowanie efektów, co czyni go użytecznym narzędziem do kolażu. Zrozumienie różnic między tymi programami a Prezi, które z kolei jest narzędziem do tworzenia interaktywnych prezentacji, jest kluczowe w kontekście efektywnego wykorzystania technologii w praktyce. Typowym błędem myślowym jest mylenie funkcji prezentacyjnych z edycyjnymi, co prowadzi do nieprecyzyjnych wniosków na temat zastosowania tych narzędzi.

Pytanie 16

Model CMYK stanowi przestrzeń kolorów

A. stosowaną w ekranach oraz aparatach cyfrowych

B. bazującą na addytywnym łączeniu kolorów

C. wykorzystywaną w druku wielokolorowym w drukarniach

D. określającą każdą z barw wartością z zakresu 0÷225

Model CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, Black) jest przestrzenią barw, która jest szeroko stosowana w branży druku, szczególnie w drukarniach zajmujących się produkcją materiałów wielobarwnych. System ten opiera się na subtraktywnym mieszaniu kolorów, co oznacza, że kolory uzyskuje się poprzez odejmowanie od białego światła. Główną zaletą modelu CMYK jest jego zdolność do reprodukcji szerokiej gamy kolorów na papierze, co czyni go standardem w branży poligraficznej. Przykładowo, przy produkcji ulotek, plakatów czy książek, drukarze używają tego modelu, aby uzyskać zróżnicowane odcienie i nasycenie kolorów. Aby uzyskać pożądany efekt kolorystyczny, kluczowe jest precyzyjne zrozumienie proporcji kolorów CMYK, co jest niezbędne w procesie przygotowywania materiałów do druku. Dobre praktyki w zakresie druku obejmują użycie odpowiednich profili kolorystycznych oraz kalibrację sprzętu, co pozwala na osiąganie spójnych wyników oraz wysokiej jakości wydruków.

Pytanie 17

Wskaź najczęściej stosowaną skalę czułości w fotografii.

A. DIN

B. GOST

C. PN

D. ISO

Skala ISO (International Organization for Standardization) jest najpowszechniej używaną miarą czułości filmu fotograficznego, która pozwala na określenie, jak film reaguje na światło. Standard ISO definiuje czułość materiałów światłoczułych, przy czym im wyższa liczba ISO, tym większa czułość na światło, co umożliwia fotografowanie w trudnych warunkach oświetleniowych. Na przykład, film o czułości 100 ISO nadaje się do fotografii w jasnym świetle, podczas gdy film o czułości 800 ISO lepiej sprawdzi się w warunkach słabego oświetlenia. Praktyczne zastosowanie tej skali można zaobserwować w profesjonalnej fotografii, gdzie odpowiedni dobór czułości wpływa na jakość zdjęć, ich ziarnistość oraz ogólną ekspozycję. Stosowanie standardu ISO jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży fotograficznej, co czyni go niezastąpionym narzędziem dla każdego fotografa, niezależnie od poziomu zaawansowania. Warto również zwrócić uwagę, że zrozumienie skali ISO jest kluczowe dla efektywnego korzystania z ustawień aparatu, a także przy wyborze odpowiednich materiałów fotograficznych w zależności od warunków, w jakich chcemy pracować.

Pytanie 18

W jakiej jednostce wyraża się współczynnik odświeżania klatek w programie Adobe Flash?

A. kl/s

B. kl/t

C. kl/ms

D. kl/ts

Poprawna odpowiedź to 'kl/s', co oznacza klatki na sekundę. Współczynnik prędkości wyświetlania klatek jest kluczowym parametrem w produkcji filmowej oraz animacji, a także w programach takich jak Adobe Flash, gdzie płynność animacji jest istotna dla odbiorcy. Standardowa prędkość wyświetlania wynosi zazwyczaj 24 kl/s w filmach, ale w przypadku animacji i gier, może ona wynosić nawet 60 kl/s lub więcej, co zapewnia jeszcze większą płynność ruchu. Zrozumienie tego parametru jest niezbędne przy tworzeniu materiałów multimedialnych, ponieważ wpływa na jakość wizualną oraz doświadczenia użytkownika. Przykładowo, w animacji 3D, odpowiednia liczba klatek na sekundę może decydować o wrażeniu realizmu i dynamiki na ekranie. Warto również zauważyć, że różne platformy mogą mieć różne wymagania dotyczące liczby klatek, dlatego projektanci muszą być elastyczni i dostosowywać swoje materiały do specyfikacji odbiorców.

Pytanie 19

Multimedialny projekt stworzony w programie Flash, który ma być opublikowany w sieci, powinien być zapisany w formacie

A. FLA

B. PSD

C. PDF

D. SWF

Wybór formatu PDF nie jest odpowiedni dla projektów multimedialnych stworzonych w Flash. PDF (Portable Document Format) służy głównie do publikacji dokumentów tekstowych i obrazowych w formie statycznej, a jego możliwości interaktywne są ograniczone. Choć PDF może zawierać multimedia, takie jak filmy czy dźwięki, nie jest dostosowany do dynamicznych animacji, które wymagają interakcji w czasie rzeczywistym. Z kolei format PSD (Photoshop Document) jest specyficzny dla programu Adobe Photoshop i przeznaczony do edycji grafiki rastrowej. Nie jest to format przeznaczony do publikacji w Internecie, a jego zastosowanie ogranicza się głównie do pracy z obrazami w programie graficznym. FLA (Flash Document) jest natomiast formatem, w którym zapisywane są projekty w Adobe Flash, ale nie jest to format publikacji. FLA jest plikiem źródłowym, który zawiera wszystkie elementy edytowalne projektu, lecz do publikacji w Internecie musi być wyeksportowany do formatu SWF. Wybór niewłaściwego formatu może prowadzić do problemów z kompatybilnością, wydajnością oraz ograniczenia możliwości interakcji użytkownika z treściami, co jest kluczowe w kontekście multimedialnych projektów online. Zrozumienie różnic między tymi formatami jest istotne dla efektywnego planowania i realizacji projektów w środowisku cyfrowym.

Pytanie 20

Dlaczego zamieszczony kod jest niezgodny z XHTML 1.1?

<!DOCTYPE html>
 <html>
 <head>
  <title>Agencja Grafiki Użytkowej GRAFA</title>
  <link rel="stylesheet" href="css/styles.css"/>
 </head>
 <body>
 <table> <tr><td id="menu">..tu menu... </td>
 <td id="header">Nasza agencja została stworzona przez ludzi dla ludzi.
 Jesteśmy na rynku od 1999 roku, stale zmieniając się dla WAS.
   <blockquote><p> Nasze motto: ....</p> </blockquote></td> </tr>
 <tr> <td colspan="2" id="content"> … tu opis oferty.... </td> </tr>
 </table>
 </body>
 </html>

A. Brakuje znacznika <meta> i jego atrybutów.

B. W deklaracji !DOCTYPE brak jest odniesienia do definicji typu dokumentu (DTD).

C. Znacznika <blockquote> nie można użyć wewnątrz znaczników <td></td>.

D. Brakuje znaczników <heading> <article> <nav> <aside> <footer>.

Analizując pozostałe odpowiedzi, można dostrzec kilka powszechnych nieporozumień związanych z XHTML 1.1. Pierwsza koncepcja sugerująca, że brakuje znaczników <heading>, <article>, <nav>, <aside> i <footer>, nie uwzględnia faktu, że XHTML 1.1 nie wymaga tych znaczników jako obowiązkowych. Chociaż są one zgodne z HTML5 i zalecane w kontekście semantycznego HTML, nie są one konieczne w XHTML 1.1. Ponadto, przedstawienie tych znaczników jako kluczowych dla zgodności z XHTML 1.1 jest mylące. Kolejnym często spotykanym błędem jest przekonanie, że brak znacznika <meta> i jego atrybutów, jak charset, jest krytyczny dla zgodności z XHTML 1.1. W rzeczywistości, mimo że znacznik <meta> jest ważny dla określenia kodowania i innych właściwości dokumentu, jego brak nie czyni dokumentu niezgodnym z XHTML 1.1. Ostatecznie, zrozumienie, że znacznik <blockquote> nie może być użyty wewnątrz znaczników <td></td>, jest błędne; zgodnie z specyfikacją HTML, <blockquote> jest dozwolony w obrębie <td> i może być użyty do przedstawienia cytatów w tabelach. Zatem wszystkie te odpowiedzi wynikają z błędnych założeń i niezrozumienia specyfikacji XHTML 1.1 oraz zasad dotyczących struktury dokumentu.

Pytanie 21

Jakiego typu filtr używa się w technice analogowej, aby rozjaśnić żółtobrązowe piegi u osoby na fotografii?

A. Pomarańczowy

B. Zielony

C. Czerwony

D. Niebieski

Wybór filtrów, które nie są odpowiednie, jak niebieski, czerwony czy zielony, często bierze się z niewłaściwego rozumienia kolorów i tego, jak wpływają one na całokształt zdjęcia. Na przykład, niebieski filtr sprawia, że ciepłe tony są osłabione, co może prowadzić do tego, że skóra staje się za bardzo blada i wygląda nienaturalnie. Czerwony filtr z kolei zwiększa kontrast w ciemnych miejscach, ale nie za bardzo pasuje do brązowych czy żółtych odcieni, co może zepsuć efekt. Zielony filtr, chociaż przydatny w krajobrazach, w portretach nie jest najlepszym rozwiązaniem, bo potrafi przytłoczyć ciepłe tony cery, co daje niepożądane rezultaty. Więc, żeby dobrze dobierać filtry, trzeba naprawdę rozumieć teorię kolorów i jak to działa w praktyce. A w analogowej fotografii kolory mogą się zmieniać subtelnie i ich efekty mogą być o wiele bardziej zauważalne niż w cyfrowej, więc umiejętność doboru odpowiednich filtrów jest mega ważna do osiągnięcia świetnych rezultatów.

Pytanie 22

Zdjęcia, które mają być umieszczone na stronie internetowego sklepu, powinny mieć

A. zintegrowaną dodatkową paletę kolorów

B. zainstalowany dedykowany plug-in

C. minimalny rozmiar pliku

D. maksymalny rozmiar pliku

Wybór opcji "jak najmniejszy rozmiar pliku" jest kluczowy dla efektywności działania sklepu internetowego. Zmniejszenie rozmiaru plików graficznych wpływa na szybkość ładowania strony, co jest istotnym czynnikiem w doświadczeniu użytkownika oraz pozycji w wynikach wyszukiwania. Zgodnie z wytycznymi Google, strony ładujące się szybciej mają większe szanse na lepsze pozycjonowanie w wynikach wyszukiwania. Praktyczne zastosowania tej wiedzy obejmują kompresję zdjęć przy użyciu narzędzi takich jak TinyPNG czy ImageOptim, które zmniejszają rozmiar grafik bez zauważalnej utraty jakości. Dodatkowo, korzystanie z odpowiednich formatów plików, takich jak JPEG dla zdjęć i PNG dla grafik z przezroczystością, również przyczynia się do optymalizacji. Warto również pamiętać o responsywności grafik, co oznacza, że obrazy powinny być dostosowane do różnych rozmiarów ekranów, co z kolei wpływa na szybkość ładowania oraz oszczędność danych użytkowników mobilnych. Zastosowanie tych praktyk nie tylko poprawia wydajność strony, ale także zwiększa satysfakcję klientów, co w efekcie prowadzi do lepszych wyników sprzedażowych.

Pytanie 23

Aby opublikować rastrowy obraz cyfrowy w sieci, należy ustalić jego parametry:

A. tryb barwny CMYK, rozdzielczość 96 ppi, jak najmniejszy rozmiar pliku

B. tryb barwny CMYK, rozdzielczość 96 ppi, jak największy rozmiar pliku

C. tryb barwny RGB, rozdzielczość 72 ppi, jak największy rozmiar pliku

D. tryb barwny RGB, rozdzielczość 72 ppi, jak najmniejszy rozmiar pliku

Poprawna odpowiedź to tryb barwny RGB, rozdzielczość 72 ppi, jak najmniejszy rozmiar pliku. Tryb RGB (Red, Green, Blue) jest standardem dla mediów elektronicznych, ponieważ jest oparty na sposobie, w jaki monitory wyświetlają kolory. W przeciwieństwie do CMYK, który jest używany głównie w druku, RGB zapewnia lepszą jakość wyświetlania na stronach internetowych. Rozdzielczość 72 ppi (pixels per inch) jest wystarczająca dla większości zastosowań internetowych, ponieważ obrazy o wyższej rozdzielczości nie oferują zauważalnie lepszej jakości przy standardowych ekranach. Minimalizacja rozmiaru pliku jest kluczowa dla szybkości ładowania strony oraz jej optymalizacji pod kątem SEO. Praktyczne przykłady zastosowania obejmują publikowanie obrazów w galeriach internetowych, na blogach, czy w social mediach, gdzie szybkość wczytywania i jakość obrazu mają kluczowe znaczenie dla doświadczenia użytkowników i ogólnej wydajności strony.

Pytanie 24

Jakiego modelu kolorów używa się podczas skanowania zdjęć?

A. RGB

B. Skala szarości

C. CMYK

D. Czarno-biały

Przy analizie innych trybów barw, takich jak CMYK, skala szarości oraz czarno-biały, można dostrzec, dlaczego nie są one odpowiednie do skanowania fotografii. CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, Black) jest modelem koloru subtraktywnego, który jest używany głównie w druku, gdzie kolory powstają poprzez odejmowanie od białego światła. Choć CMYK jest istotny w procesach druku, nie jest stosowany w skanowaniu, gdyż nie pozwala na uchwycenie pełnego zakresu kolorów, które może być widoczne w formacie RGB. Z kolei skala szarości ogranicza obraz do odcieni szarości, co może być użyteczne w specyficznych kontekstach, takich jak dokumenty tekstowe, ale nie w pełnowymiarowych fotografiach, które wymagają bogatej palety kolorów. Czarno-biały to jeszcze bardziej uproszczona forma, która całkowicie eliminuje kolory, skupiając się jedynie na kontraście, co z kolei nie oddaje detali i złożoności kolorystycznej zdjęcia. Wybór niewłaściwego trybu barw podczas skanowania fotografii może prowadzić do utraty informacji kolorystycznej i jakości obrazu, co jest typowym błędem myślowym związanym z niepełnym zrozumieniem różnic pomiędzy tymi modelami. Dlatego kluczowe jest, aby przed przystąpieniem do skanowania zrozumieć, który model najlepiej odpowiada potrzebom i celom danego projektu.

Pytanie 25

Jaka jest maksymalna liczba wierszy, które można umieścić na jednym slajdzie prezentacji, aby zapewnić jego czytelność?

A. 6 wierszy

B. 36 wierszy

C. 15 wierszy

D. 20 wierszy

Zarówno odpowiedzi wskazujące 36, 15, jak i 20 wierszy na slajdzie są nieprawidłowe i świadczą o błędnym zrozumieniu zasad projektowania prezentacji. W przypadku 36 wierszy, ilość tekstu przekracza granice przyswajalności informacji przez odbiorców. Badania pokazują, że ludzie mają ograniczoną zdolność przetwarzania dużych ilości informacji jednocześnie, co prowadzi do obniżonej efektywności komunikacji. Wykorzystanie 15 wierszy jest również niewłaściwe, ponieważ nadmiar tekstu na slajdzie może powodować, że widzowie nie będą w stanie skupić się na prezentowanym materiale, co ogranicza ich zdolność do zrozumienia i zapamiętania kluczowych punktów. Z kolei 20 wierszy to nadal zbyt dużo, co jest sprzeczne z zasadą, która mówi, że mniej to więcej. Optymalnie zaprojektowane slajdy powinny być zwięzłe i jasne, co oznacza używanie punktów w formie wypunktowanej lub wybranych haseł, a nie pełnych zdań. Właściwa liczba wierszy sprzyja lepszemu zrozumieniu treści i angażuje odbiorców w interakcję z prezentowanym materiałem. Prawidłowe podejście do projektowania slajdów powinno być zgodne z zasadami 'Zasady 10-20-30' Guy'a Kawasakiego, które sugerują, że prezentacje powinny mieć nie więcej niż 10 slajdów, trwać nie dłużej niż 20 minut, a czcionka nie powinna być mniejsza niż 30 punktów. W ten sposób można skutecznie przekazać informację bez przytłaczania odbiorców nadmiarem tekstu.

Pytanie 26

W jakim formacie zapisywane są fotografie cyfrowe, które będą poddawane dalszej edycji?

A. RAW

B. PSD

C. TIFF

D. JPEG

Format RAW jest preferowanym wyborem dla fotografów i operatorów wideo, którzy planują dalszą obróbkę swoich zdjęć lub nagrań. Oferuje on nieprzetworzone dane z matrycy aparatu, co pozwala na zachowanie maksymalnej jakości obrazu. Dzięki temu, w postprodukcji, użytkownicy mogą w pełni kontrolować parametry takie jak ekspozycja, balans bieli, nasycenie kolorów czy kontrast, co jest szczególnie ważne w profesjonalnej pracy fotograficznej. W przeciwieństwie do formatów takich jak JPEG, które stosują kompresję stratną, RAW nie traci żadnych szczegółów obrazu, co czyni go idealnym wyborem dla tych, którzy wymagają najwyższej jakości. Przykładowo, w studiach fotograficznych standardem jest używanie formatu RAW w celu uzyskania optymalnych rezultatów przy edycji zdjęć w programach takich jak Adobe Lightroom czy Photoshop. Dzięki zachowaniu pełnych danych, użytkownik ma możliwość wychwycenia detali, które mogłyby zostać utracone w przypadku użycia formatu kompresji stratnej. Warto zaznaczyć, że korzystanie z RAW wymaga większej przestrzeni dyskowej oraz specyficznych umiejętności w obróbce, ale korzyści w postaci wyższej jakości końcowego produktu są niezaprzeczalne.

Pytanie 27

Technika teksturowania w grafice 3D polega na

A. analizie modelu danej sceny.

B. rzutowaniu obrazów bitmapowych na powierzchnię obiektu w celu przedstawienia szczegółów powierzchni obiektów przestrzennych.

C. utworzeniu dwuwymiarowego obrazu wyjściowego w formie statycznej lub dynamicznej na podstawie przeanalizowanej sceny.

D. projektowaniu tekstur.

Technika teksturowania w grafice 3D to jedno z tych zagadnień, które na pierwszy rzut oka wydają się proste, a potem okazują się kluczowe w pracy grafika czy programisty. Chodzi tutaj głównie o rzutowanie obrazów bitmapowych (czyli tekstur) na powierzchnię trójwymiarowych modeli. W praktyce oznacza to, że suchy, jednokolorowy model 3D – na przykład prosta kula albo sześcian – zyskuje realizm dzięki temu, że nakładamy na niego obrazek, np. z fakturą drewna, kamienia czy skóry. Takie operacje wykonuje się niemal w każdym silniku graficznym, od Unity po Unreal Engine. Dobrze przemyślane teksturowanie pozwala „oszukać” oko gracza czy widza, bo nawet proste modele zaczynają wyglądać jak prawdziwe przedmioty. Moim zdaniem, bez teksturowania cała grafika 3D wyglądałaby po prostu płasko i nieciekawie. W branży uznaje się, że teksturowanie to podstawa pipeline’u produkcji gier, animacji czy wizualizacji architektonicznych. Najczęściej wykorzystywanym standardem jest UV mapping, gdzie tworzy się tzw. mapę UV, żeby precyzyjnie rozmieścić teksturę na powierzchni modelu. Warto też wiedzieć, że tekstury mogą zawierać nie tylko kolor, ale też dane o bump-mappingu, normal-mappingu czy przezroczystości, co jeszcze bardziej zwiększa realizm. Przykład z życia: teksturowanie wykorzystywane jest nawet w prostych grach mobilnych i reklamach, nie tylko w wielkich filmach animowanych. Dobra tekstura potrafi „zrobić robotę” i zdecydowanie zwiększa jakość finalnego efektu.

Pytanie 28

Przed rozpoczęciem archiwizacji zasobów należy

A. pogrupować wszystkie warstwy obrazu cyfrowego a następnie je scalić.

B. pogrupować wszystkie elementy na warstwach oraz zamienić tekst i obiekty na krzywe Beziera.

C. posortować pliki i zapisać ich kopie w formacie PDF.

D. posortować pliki tekstowe, graficzne oraz muzyczne umieszczając je w osobnych folderach.

Właśnie tak powinno się to robić – odpowiednie posortowanie plików przed archiwizacją to podstawa porządku i bezpieczeństwa danych. Umieszczenie plików tekstowych, graficznych i muzycznych w osobnych folderach nie tylko ułatwia późniejsze zarządzanie zasobami, ale też zapobiega przypadkowemu nadpisaniu czy utracie ważnych danych. Takie działanie to właściwie standard w każdej większej firmie czy instytucji, gdzie archiwizuje się dane regularnie. Przykładowo, w archiwach medialnych czy bibliotekach cyfrowych zawsze stosuje się strukturę katalogów tematycznych lub typów plików. Dzięki temu odzyskanie konkretnego zasobu trwa sekundy, a nie godziny. Moim zdaniem, nawet w zwykłych projektach szkolnych czy firmowych warto trzymać się tej zasady – szybko docenisz przejrzystość i brak chaosu. Dobrze zorganizowany podział plików to też większe bezpieczeństwo przy tworzeniu kopii zapasowych, bo wtedy łatwiej kontrolować, czy wszystko zostało zarchiwizowane. W branży IT często mówi się: porządek w plikach to podstawa skutecznej archiwizacji. Z praktyki wiem, że lekceważenie tego kroku kończy się bałaganem i stratą czasu, dlatego naprawdę warto poświęcić chwilę na takie sortowanie – to inwestycja, która szybko się zwraca.

Pytanie 29

Jakie narzędzie w Adobe Photoshop pozwala na generowanie obiektów wektorowych?

A. Kształt własny

B. Magiczna różdżka

C. Przejrzystość

D. Pieczenie

Kształt własny w Adobe Photoshop to narzędzie, które pozwala na tworzenie obiektów wektorowych, co jest kluczowe w wielu aspektach projektowania graficznego. Obiekty wektorowe są tworzone na podstawie matematycznych równań, co pozwala na ich skalowanie bez utraty jakości. W przeciwieństwie do obrazów rastrowych, które składają się z pikseli, obiekty wektorowe są idealne do projektów, gdzie wymagana jest elastyczność, na przykład w logotypach, ikonach czy ilustracjach. Używając narzędzia kształt własny, możesz tworzyć różnorodne kształty, które można modyfikować w dowolny sposób, zachowując ich ostrość i detale. Ponadto, kształty wektorowe mogą być edytowane w dowolnym momencie, co stanowi dużą zaletę w procesie twórczym. Dobrym przykładem zastosowania kształtu własnego jest projektowanie logo, gdzie często wymagana jest precyzyjna geometria oraz możliwość łatwej zmiany kolorystyki i rozmiaru bez utraty jakości. Warto również zaznaczyć, że obiekty wektorowe są często stosowane w materiałach drukowanych, gdzie wysoka jakość obrazu jest kluczowa.

Pytanie 30

Wykonanie prezentacji multimedialnej należy rozpocząć od

A. wstawienia opisu slajdów.

B. podglądu prezentacji.

C. wyboru gotowego motywu lub własnego stylu graficznego prezentacji.

D. utworzenia slajdu końcowego z podsumowaniem informacji zawartych w prezentacji.

Bardzo często osoby zaczynające przygodę z prezentacjami skupiają się najpierw na treści albo na podglądzie gotowej prezentacji, co z pozoru wydaje się logiczne, ale niestety prowadzi do szeregu problemów w późniejszych etapach pracy. Jeśli ktoś zacznie od wstawienia opisu slajdów czy tworzenia slajdu końcowego z podsumowaniem, pomija jeden z kluczowych etapów projektowania, czyli ustalenie stylu i motywu prezentacji. Brak określonego stylu na samym początku może skutkować tym, że każdy slajd wygląda inaczej; zdarza się, że na jednym są inne czcionki, na innym rozjeżdżają się kolory, a to mocno obniża jakość odbioru całej prezentacji. Podgląd prezentacji jest co prawda ważny, ale korzysta się z niego raczej na końcu, kiedy trzeba sprawdzić ogólną spójność i estetykę, a nie na samym początku. To typowy błąd, że ktoś chce podejrzeć pustą prezentację lub od razu przechodzi do końcowego slajdu. Z kolei wpisywanie opisów slajdów bez ustalonego szablonu oznacza konieczność późniejszego, czasochłonnego przerabiania i formatowania treści, żeby cokolwiek wyglądało sensownie. W branży przyjęło się najpierw ustalić motyw graficzny, bo dzięki temu każdy kolejny krok jest łatwiejszy i bardziej przewidywalny. W wyborze motywu nie chodzi tylko o wygląd, ale też o czytelność, jasność przekazu i zgodność z identyfikacją wizualną firmy lub wydarzenia. W skrócie – dobre praktyki mówią jasno: na początku wybieramy motyw, dopiero później zabieramy się za wprowadzanie treści czy podsumowań. Pominięcie tej kolejności prawie zawsze skutkuje chaosem na slajdach i niepotrzebną stratą czasu.

Pytanie 31

Drukarka 3D nie jest w stanie wydrukować

A. protezy kończyny

B. modeli postaci z filmów

C. folderu reklamowego

D. makiety architektonicznej

Foldery reklamowe to materiały drukowane, które zawierają informacje marketingowe, ale ich stworzenie wymaga przede wszystkim technologii druku tradycyjnego. Drukarki 3D są przeznaczone do wytwarzania trójwymiarowych obiektów z tworzyw sztucznych, metali lub innych materiałów, co nie ma zastosowania w przypadku druku grafiki na papierze. W praktyce, druk 3D znajduje zastosowanie w produkcji prototypów, modeli postaci filmowych, a także specjalistycznych zastosowań medycznych, takich jak protezy kończyn. W przemyśle reklamowym wykorzystuje się druk cyfrowy lub offsetowy do tworzenia folderów, co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości druku kolorowego oraz skomplikowanych grafik. Warto zaznaczyć, że technologie druku 3D i tradycyjnego druku różnią się nie tylko zastosowaniem, ale także materiałami i procesami produkcyjnymi, co czyni odpowiedź na to pytanie kluczową w kontekście zrozumienia ich funkcji.

Pytanie 32

Rozpoczynając fotografowanie w trybie manualnym, trzeba ustawić aparat na tryb

A. S

B. P

C. A

D. M

Odpowiedź M oznacza tryb manualny, co jest kluczowe dla fotografów pragnących pełnej kontroli nad ustawieniami aparatu. Umożliwia to samodzielne dostosowanie parametrów takich jak przysłona, czas naświetlania i ISO, dzięki czemu można osiągnąć pożądany efekt artystyczny i techniczny. W trybie manualnym fotograf musi świadomie dobierać te wartości, co jest niezbędne w sytuacjach, gdy automatyczne tryby mogą zawodzić, na przykład w trudnych warunkach oświetleniowych. Przykładem może być fotografowanie w kontrastowych scenach, gdzie automatyka fotograficzna może niewłaściwie ocenić ekspozycję. Użycie trybu M pozwala na kreatywne eksperymentowanie, takie jak uzyskiwanie efektu rozmycia tła przy niskiej głębi ostrości lub zamrażanie ruchu w dynamicznych scenach. Dobrą praktyką w pracy z tym trybem jest regularne ćwiczenie i analiza rezultatów, co skutkuje rozwijaniem umiejętności fotograficznych oraz lepszym zrozumieniem działania aparatu i jego ustawień.

Pytanie 33

Narzędziem koniecznym do stworzenia projektu witryny internetowej w programie Adobe Photoshop jest

A. pióro

B. cięcie na plasterki

C. zaznaczanie

D. próbkowanie kolorów

Cięcie na plasterki (ang. slicing) jest kluczowym narzędziem w procesie tworzenia projektu strony internetowej w Adobe Photoshop. To technika, która polega na podzieleniu obrazu na mniejsze fragmenty, co umożliwia ich łatwe eksportowanie jako osobne pliki graficzne. Dzięki temu projektanci mogą precyzyjnie kontrolować każdy element interfejsu, zapewniając optymalizację rozmiaru plików i szybkość ładowania strony. Przykładowo, podczas projektowania przycisków czy ikon w Photoshopie, każda część może być wydzielona i zapisana w odpowiednim formacie, co jest istotne dla responsywności strony. Standardy webowe zalecają ograniczenie rozmiaru plików graficznych, aby poprawić doświadczenie użytkownika i SEO. Cięcie na plasterki jest zatem nie tylko praktycznym narzędziem, ale również zgodnym z najlepszymi praktykami projektowania stron internetowych, które koncentrują się na efektywności i jakości. Warto również pamiętać, że odpowiednie cięcie może wpłynąć na estetykę oraz funkcjonalność strony, co jest istotne w kontekście użytkowników mobilnych i ich różnorodnych rozdzielczości ekranów.

Pytanie 34

Wskaż jednostkę rozdzielczości i tryb koloru, które należy zdefiniować, przygotowując fotografie cyfrowe do projektu galerii internetowej.

A. dpi i CMYK

B. lpi i RGB

C. ppi i RGB

D. spi i CMYK

Właśnie tak – przy przygotowywaniu zdjęć do galerii internetowej kluczowe są dwa parametry: ppi oraz tryb koloru RGB. PPI, czyli piksele na cal (ang. pixels per inch), to miara rozdzielczości wykorzystywana w grafice rastrowej, zwłaszcza cyfrowej. Dla internetu praktycznie zawsze liczy się rozmiar obrazu w pikselach, bo przeglądarki i ekrany operują na tej jednostce – dpi, lpi czy spi dotyczą innych zastosowań (np. druku lub skanowania). RGB z kolei to tryb koloru dostosowany do wyświetlania na monitorach, ekranach telefonów czy tabletów, bo właśnie na tych urządzeniach widzimy efekt końcowy. Jeśli wrzucisz do galerii obraz w CMYK, kolory mogą wyświetlać się źle lub matowo – wynika to z innej charakterystyki profilów barwnych. Prawidłowo przygotowane zdjęcie do internetu to takie, które ma odpowiednią rozdzielczość w pikselach (np. 1200x800 px) i jest zapisane w trybie RGB – najlepiej z profilem sRGB, bo to jest najbezpieczniejszy wybór dla sieci, zgodny z zaleceniami konsorcjum W3C. Moim zdaniem, wielu początkujących grafików myli ppi z dpi, a RGB z CMYK, przez co potem pojawiają się różne problemy z kolorami czy ostrością na stronie. Pamiętaj, że w internecie nie chodzi o rozdzielczość do druku, tylko o to, jak obraz wygląda na ekranie – i tutaj ppi oraz RGB są wręcz obowiązkowe.

Pytanie 35

Jaki format jest najbardziej odpowiedni do przechowywania zdjęć cyfrowych, które będą dalej edytowane?

A. RAW

B. JPEG

C. PSD

D. TIFF

Format RAW jest uznawany za najbardziej optymalny do magazynowania zdjęć cyfrowych, które mają być poddawane dalszej obróbce. Przede wszystkim, pliki RAW przechowują surowe dane z matrycy aparatu, co oznacza, że nie są one kompresowane ani przetwarzane przez aparat. Dzięki temu użytkownik ma pełną kontrolę nad parametrami takimi jak ekspozycja, balans bieli czy nasycenie kolorów, co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości końcowego obrazu. Na przykład, w przypadku zdjęć wykonywanych w trudnych warunkach oświetleniowych, możliwość dostosowania ekspozycji po zrobieniu zdjęcia może uratować wiele ujęć, które w formacie JPEG mogłyby być stracone z powodu prześwietlenia lub niedoświetlenia. Ponadto, pliki RAW oferują szerszy zakres dynamiczny, co zapewnia lepszą jakość obrazu w postprodukcji. Warto również dodać, że wiele profesjonalnych programów do edycji zdjęć, takich jak Adobe Lightroom czy Capture One, obsługuje format RAW, co sprawia, że jego wykorzystanie w pracy zawodowej fotografów jest standardem branżowym.

Pytanie 36

Na rysunku przedstawiono panel programu Adobe Photoshop zawierający warstwę

A. z obiektem inteligentnym.

B. korygującą.

C. z maską przycinającą.

D. dopasowania.

Obiekt inteligentny w programie Adobe Photoshop to warstwa, która umożliwia zaawansowane manipulacje graficzne bez utraty oryginalnych danych. W przedstawionym panelu widoczna jest ikona z zakręconym rogiem, co jednoznacznie wskazuje na obiekt inteligentny. Tego typu warstwy pozwalają na nieodwracalne edytowanie obrazów, co oznacza, że możemy wprowadzać zmiany, ale zawsze mamy możliwość powrotu do wersji pierwotnej. Przykładem zastosowania obiektów inteligentnych może być edycja zdjęć, gdzie zachowując oryginalne pliki, można na przykład zastosować różne efekty filtrów, a później w każdej chwili dostosować te efekty do pożądanych rezultatów. Dobrą praktyką w pracy z obiektami inteligentnymi jest również ich grupowanie, co ułatwia organizację projektu oraz zarządzanie warstwami. Używanie obiektów inteligentnych to standard w branży graficznej, który zapewnia elastyczność i zachowanie jakości graficznej.

Pytanie 37

Przygotowując kadr filmowy z wykorzystaniem planu amerykańskiego, należy przedstawić sylwetkę aktora w ujęciu od

A. linii podbródka po czubek głowy.

B. kolan w górę.

C. linii ramion w górę.

D. pasa w górę.

Plan amerykański, czasem spotykany także pod nazwą „three-quarter shot”, to jedno z najpopularniejszych ujęć w filmie fabularnym i serialach. Ta konwencja wywodzi się z klasycznych westernów, gdzie często ważne było, by pokazać zarówno wyraz twarzy aktora, jak i całą sylwetkę z kaburą na biodrze – stąd właśnie kadrowanie od kolan w górę. To nie jest przypadek – takie ujęcie daje bardzo uniwersalny efekt: pozwala reżyserowi uchwycić emocje i mimikę, a jednocześnie pokazać mowę ciała, gesty rąk, elementy kostiumu czy rekwizyty. W praktyce plan amerykański sprawdza się świetnie w scenach dialogowych, walkach czy dynamicznych interakcjach, bo nie jest ani zbyt szeroki (jak plan pełny), ani zbyt bliski (jak portret czy plan średni). Moim zdaniem to naprawdę złoty środek – aktor nie traci kontaktu z widzem, a my mamy szansę zobaczyć coś więcej niż tylko twarz. Co ciekawe, w literaturze branżowej, np. w podręcznikach operatorskich, niezmiennie podkreśla się, że „kolana w górę” to prosty wyznacznik tego planu – nie mylić z kadrami od pasa lub tylko od ramion! Cięcia powyżej lub poniżej tej linii potrafią zaburzyć kompozycję i sprawić, że postać wygląda nienaturalnie. W skrócie: jeśli zależy ci na klasycznej narracji wizualnej i czytelności ruchu – właśnie plan amerykański będzie najlepszym wyborem. Warto to ćwiczyć na planie, bo czasem nawet drobna różnica w kadrowaniu daje zupełnie inny efekt!

Pytanie 38

Który z modeli kolorów jest najczęściej używany do określania różnic w kolorach?

A. CMYK

B. CIELab

C. HSB

D. CIEXYZ

Odpowiedzi CMYK, CIEXYZ i HSB mają swoje zastosowanie w modelowaniu kolorów, ale nie są najlepszymi wyborami, jeśli chodzi o wyznaczanie różnic barw. Model CMYK, to głównie do druku. Jego głównym celem jest oddanie kolorów na papierze, a nie do oceniania różnic kolorystycznych. Więc mimo, że dobrze się spisuje w druku, nie jest najlepszy do analizowania, jak my widzimy różnice kolorów. CIEXYZ też ma swoje ograniczenia, bo jak się przyjrzeć, to nie zawsze dobrze oddaje to, jak postrzegamy kolory. A HSB, no to bardziej do edycji obrazów w cyfrowym świecie, więc też nie za bardzo pasuje do naukowego badania różnic barwnych. Użycie niewłaściwego modelu do oceniania kolorów może prowadzić do błędów w interpretacji i kiepskich wyników, co w produkcji może mieć duże konsekwencje. Warto więc wiedzieć, które modele są najlepsze do analizy kolorów w konkretnych sytuacjach.

Pytanie 39

Co przedstawia obraz formatu svg zdefiniowany za pomocą zamieszczonego w ramce kodu?

<svg width="200" height="200">
<circle cx="100" cy="100" r="90" fill="#00FF00" />
</svg>

A. Pełne, zielone koło o promieniu 90 px.

B. Pełne, zielone koło o średnicy 100 px.

C. Pełny, niebieski kwadrat o boku 200 px.

D. Pełny, czerwony kwadrat o boku 90 px.

Wybór odpowiedzi, który sugeruje pełny, niebieski kwadrat o boku 200 px, jest błędny z kilku powodów. Po pierwsze, kod SVG nie zawiera informacji dotyczących kwadratów, a jedynie o okręgach, co jest kluczowe dla zrozumienia tego typu grafiki wektorowej. W systemie SVG każdy kształt jest definiowany za pomocą specyficznych elementów, a ich atrybuty określają właściwości takie jak kolor, kształt czy rozmiar. Ponadto, niebieski kolor nie jest wskazany w kodzie, co dodatkowo potwierdza, że ta odpowiedź jest nieprawidłowa. Z drugiej strony, odpowiedź dotycząca pełnego, zielonego koła o średnicy 100 px myli się z pojęciem średnicy i promienia, co jest częstym błędem w analizie grafiki wektorowej. W praktyce, zrozumienie różnicy między średnicą a promieniem jest fundamentalne w pracy z grafikami opartymi na SVG. Koło o promieniu 90 px, które ma średnicę 180 px, wprowadza w błąd osoby, które mogą nie znać tych podstawowych pojęć. Również wskazanie czerwonego kwadratu o boku 90 px jest całkowicie sprzeczne z danymi w kodzie, ponieważ nie zdefiniowano żadnych elementów o takim kolorze i kształcie. Dlatego analiza grafiki wektorowej wymaga nie tylko znajomości kodu, ale również zrozumienia podstawowych pojęć geometrycznych oraz sposobów definiowania kształtów w różnych formatach graficznych.

Pytanie 40

Aby móc używać plików typu NEF, CRW, CR2, ARW w projekcie strony internetowej, należy

A. zwiększyć ich rozmiar oraz zastosować tryb koloru RGB

B. zapisać pliki w odpowiednim formacie, zmniejszyć ich rozmiar oraz zastosować tryb koloru RGB

C. zmienić rozszerzenie pliku i zastosować tryb koloru CMYK

D. zapisać pliki w odpowiednim formacie, zmniejszyć ich rozmiar oraz zastosować tryb koloru CMYK

Odpowiedź "zapisać pliki w odpowiednim formacie, zmniejszyć ich rozmiar i zastosować tryb koloru RGB" jest poprawna, ponieważ formaty NEF, CRW, CR2 i ARW to surowe formaty obrazów używane w aparatach fotograficznych. Aby wykorzystać te pliki na stronie internetowej, konieczne jest ich przetworzenie. Pierwszym krokiem jest konwersja do bardziej powszechnego formatu, takiego jak JPEG lub PNG, które są idealne do użytku w sieci. Zmniejszenie rozmiaru plików jest kluczowe, aby przyspieszyć ładowanie strony i zoptymalizować doświadczenia użytkowników. Warto pamiętać, że zbyt duże pliki graficzne mogą znacznie spowolnić czas ładowania strony. Zastosowanie trybu koloru RGB jest również istotne, gdyż jest to standardowy model kolorów wykorzystywany w wyświetlaczach komputerowych i w Internecie. Przykładem może być przygotowanie zdjęć do galerii internetowej, gdzie po konwersji i optymalizacji zdjęcia zyskują na jakości wyświetlania oraz na szybkości ładowania.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej