Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik logistyk
  • Kwalifikacja: SPL.04 - Organizacja transportu
  • Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 10:50
  • Data zakończenia: 8 grudnia 2025 11:03

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jaką maksymalną trasę w czasie 3 godzin i 30 minut przebył pojazd poruszający się z przeciętną prędkością 50 km/h?

A. 150 km
B. 165 km
C. 105 km
D. 175 km
Żeby policzyć maksymalną odległość, jaką może pokonać samochód w 3 godziny i 30 minut przy prędkości średniej 50 km/h, potrzebujemy wzoru: droga = prędkość × czas. W tym wypadku, 3 godziny i 30 minut to 3,5 godziny. Więc robimy proste obliczenie: 50 km/h × 3,5 h = 175 km. Takie obliczenia są naprawdę ważne w wielu dziedzinach, na przykład w logistyce czy podczas planowania podróży. Gdy nie znamy dokładnej odległości, ciężko zaplanować czas dostawy czy trasę. Z mojego doświadczenia, kierowcy w transporcie często muszą wiedzieć, ile czasu spędzą na drodze, żeby wszystko dobrze zorganizować. Fajnie jest regularnie śledzić średnie prędkości pojazdów, bo to pozwala lepiej przewidywać czas przyjazdu. Takie umiejętności przeliczania czasu na godziny naprawdę przydają się w życiu codziennym, chociażby przy planowaniu wakacji czy dojazdów do pracy.

Pytanie 2

Ile punktów załadunkowych powinno być zaplanowanych, posiadając 15 pojazdów do rozładunku w trakcie jednej zmiany roboczej, przy standardowym czasie pracy magazynu wynoszącym 8 godzin oraz czasie obsługi jednego pojazdu równym 30 minutom?

A. 1 punkt.
B. 2 punkty.
C. 4 punkty.
D. 8 punktów.
Aby określić, ile stanowisk przeładunkowych należy zaplanować dla 15 środków transportu w magazynie, musimy uwzględnić czas pracy oraz czas obsługi. Magazyn pracuje przez 8 godzin, co daje 480 minut. Czas obsługi jednego środka transportu wynosi 30 minut, co oznacza, że jedno stanowisko może obsłużyć 16 środków transportu w ciągu jednej zmiany roboczej (480 minut / 30 minut na transport). W związku z tym, dla 15 środków transportu wystarczy jedno stanowisko, ponieważ jedno stanowisko jest w stanie obsłużyć wszystkie środki transportu w wyznaczonym czasie. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w logistyce i zarządzaniu magazynem, gdzie efektywność operacyjna i optymalizacja wykorzystania zasobów są kluczowe. W praktyce, odpowiednie planowanie i rozmieszczenie stanowisk przeładunkowych pozwala na płynne i szybkie rozładowanie towarów, co zwiększa wydajność całego procesu logistycznego.

Pytanie 3

Kierowca transportujący materiały niebezpieczne drogą lądową powinien przestrzegać regulacji konwencji

A. RID
B. ADR
C. IMDGC
D. DGR
Odpowiedź 2, czyli ADR, dotyczy przepisów międzynarodowych, które regulują przewóz towarów niebezpiecznych na drogach. To taka konwencja, która obowiązuje w wielu krajach. W zasadzie, ADR ustala zasady klasyfikacji, pakowania i oznakowania tych towarów, a także mówi, co trzeba mieć w dokumentach. Jak myślisz, co by się stało, gdyby kierowcy nie przestrzegali tych zasad? Pewnie byłoby sporo problemów z bezpieczeństwem na drogach, bo to przecież chodzi o nasze życie i zdrowie. W praktyce kierowcy muszą być przeszkoleni i mieć odpowiednie dokumenty, na przykład List Przewozowy, żeby móc przewozić materiały niebezpieczne. Bez tego ani rusz. Przykłady? Czasami transportują chemikalia albo materiały wybuchowe. Moim zdaniem, przestrzeganie konwencji ADR jest naprawdę kluczowe, bo dzięki temu unikamy niebezpieczeństw dla siebie i dla środowiska.

Pytanie 4

Jakie przepisy określają zasady transportu ładunków niebezpiecznych drogą morską?

A. ADR
B. IATA-DGR
C. RID
D. IMDG-Code
IMDG-Code, czyli Międzynarodowy Kodeks dla Transportu Morskiego Towarów Niebezpiecznych, reguluje zasady transportu ładunków niebezpiecznych drogą morską. Kodeks ten został stworzony przez Międzynarodową Organizację Morską (IMO) i ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa oraz ochrony środowiska podczas przewozu takich towarów. IMDG-Code określa klasyfikację materiałów niebezpiecznych, wymagania dotyczące pakowania, znakowania oraz dokumentacji towarzyszącej transportowi. Przykład zastosowania tego kodeksu można znaleźć w przypadku transportu chemikaliów przez statki, gdzie niezbędne jest przestrzeganie zasad dotyczących ich pakowania w odpowiednie kontenery, aby zminimalizować ryzyko wypadków. Warto również zauważyć, że IMDG-Code jest regularnie aktualizowany, co pozwala na dostosowywanie przepisów do zmieniających się warunków i nowych zagrożeń. W praktyce stosowanie IMDG-Code w połączeniu z innymi regulacjami, takimi jak SOLAS (Międzynarodowa Konwencja o Bezpieczeństwie Żeglugi), stanowi kompleksowy system bezpieczeństwa dla transportu towarów niebezpiecznych na morzu.

Pytanie 5

Transport każdej partii towarów zajmuje jeden dzień, a zlecenie powinno być zrealizowane w ciągu 20 dni. Ile maksymalnie środków transportu o ładowności 8 ton jest potrzebnych do przewozu 4000 ton towaru?

A. 4 szt.
B. 25 szt.
C. 160 szt.
D. 50 szt.
Analizując odpowiedzi, które nie są poprawne, można dostrzec kilka typowych błędów myślowych. Na przykład, wybierając odpowiedź 160 sztuk, ktoś mógł nie uwzględnić, że przewożenie 4000 ton towaru nie wymaga tak dużej floty. Obliczenie oparte na błędnym założeniu, że potrzebne jest tyle środków transportu, które przewożą 8 ton jednorazowo, prowadzi do nadmiernej liczby pojazdów, co może skutkować nieefektywnością i wyższymi kosztami. W innej niepoprawnej odpowiedzi, wskazującej na 4 sztuki, pojawia się niewłaściwe rozumienie skali przewozu. Oznacza to, że zbyt mała liczba pojazdów została zaproponowana na 200 ton dziennie, co jest fizycznie niemożliwe do zrealizowania w zadanym czasie. Zdecydowanie za mała flota nie tylko spowoduje opóźnienia w dostawach, ale również może podnieść koszty operacyjne przez konieczność wynajmowania dodatkowych pojazdów w ostatniej chwili. Ostatecznie, wybór 50 sztuk jako odpowiedzi również nie jest trafny, ponieważ obliczone potrzeby przewozu nie wymagają tak dużej ilości środków transportu. Kluczowe jest, aby przy podejmowaniu decyzji transportowych bazować na precyzyjnych obliczeniach i aktualnych zasobach, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu logistyką. Prawidłowe planowanie floty oraz optymalizacja procesów przewozowych znacząco wpływają na efektywność operacyjną oraz zadowolenie klienta.

Pytanie 6

Suwnica terminalowa zaczyna pracę o godzinie 8:00. Czas załadunku kontenera 20-stopowego wynosi
50 sekund, natomiast 40-stopowego 100 sekund. Po upływie jednej godziny pracy suwnicy następuje przerwa trwająca 15 minut. O której godzinie zakończy się załadunek 30 kontenerów TEU oraz 45 kontenerów FEU na wagony kolejowe?

A. 8:43
B. 9:55
C. 9:40
D. 8:58
Analizując podane opcje odpowiedzi, można zauważyć typowe błędy w podejściu do obliczenia czasu załadunku. Na przykład, jeśli ktoś wskazałby 8:58, mógłby nie uwzględnić całkowitego czasu załadunku, co wprowadza w błąd. Osoba ta mogłaby skupić się jedynie na czasie potrzebnym do załadunku jednego rodzaju kontenera, ignorując drugi typ, co prowadzi do zaniżenia całkowitego czasu. Inna odpowiedź, taka jak 9:40, nie uwzględnia przerwy, co jest kluczowe w procesie załadunku, w którym przerwy są standardową procedurą operacyjną. Z kolei wskazanie 8:43 może wynikać z błędnego założenia o czasie pracy suwnicy, co ignoruje fakt, że załadunek zaczyna się dopiero o 8:00 i wymaga czasu na wykonanie wszystkich operacji. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że w procesie logistycznym każdy czynnik, w tym przerwy oraz czas załadunku dla różnych typów kontenerów, ma znaczenie. Ignorowanie tych aspektów prowadzi do nieprawidłowych obliczeń, co jest powszechnym błędem w planowaniu operacyjnym w logistyce.

Pytanie 7

Jak często przeprowadza się badanie techniczne ciągnika siodłowego w stacji diagnostycznej?

A. Raz na dwa lata
B. Raz na rok
C. Raz na trzy lata
D. Co sześć miesięcy
Badanie techniczne ciągnika siodłowego w stacji kontroli pojazdów jest obowiązkowe raz w roku. Jest to zgodne z przepisami określonymi w Ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym oraz w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury. Regularne kontrole techniczne mają kluczowe znaczenie dla zapewnienia bezpieczeństwa na drogach oraz minimalizacji ryzyka awarii pojazdów. Każde badanie techniczne obejmuje szereg testów, które mają na celu ocenę stanu technicznego pojazdu, w tym układu hamulcowego, oświetlenia, zawieszenia oraz emisji spalin. Przykładowo, niewłaściwy stan układu hamulcowego może prowadzić do poważnych wypadków drogowych, dlatego tak istotne jest, aby ciągniki siodłowe były regularnie kontrolowane przez wykwalifikowanych specjalistów. Warto również pamiętać, że niedopełnienie obowiązku wykonania badania technicznego może skutkować poważnymi konsekwencjami prawnymi oraz finansowymi, w tym mandatami oraz zakazami w ruchu.

Pytanie 8

Transport samochodów na statek powinien być realizowany z wykorzystaniem technologii przeładunkowej?

A. lift on - lift off
B. pump in - pump out
C. roll on - roll off
D. ro - la
Odpowiedź "roll on - roll off" (RoRo) jest prawidłowa, ponieważ jest to technologia przeładunkowa, która umożliwia załadunek i wyładunek samochodów oraz innych pojazdów na statek w sposób efektywny i bezpieczny. Proces ten polega na tym, że pojazdy wjeżdżają na pokład statku na własnych kołach, co eliminuje potrzebę użycia dźwigów czy innych urządzeń podnoszących. Tego typu transport jest szeroko stosowany w transporcie morskim, zwłaszcza w przypadku statków towarowych, w których transportuje się duże ilości samochodów. Przykładem mogą być promy przewożące pasażerów oraz ich pojazdy, które dzięki technologii RoRo mogą sprawnie obsługiwać dużą liczbę jednostek. Metoda ta ma wiele zalet, w tym skrócenie czasu załadunku i wyładunku, zmniejszenie uszkodzeń oraz obniżenie kosztów operacyjnych. W branży transportowej i logistycznej uznawana jest za standard, który przyczynia się do zwiększenia efektywności całego procesu transportowego.

Pytanie 9

Oblicz wskaźnik zajęcia przestrzeni ładunkowej naczepy, jeśli pojemność tego pojazdu wynosi 160 m3, a objętość właściwa ładunku to 80 m3?

A. 0,8
B. 0,5
C. 2,0
D. 0,4
W celu obliczenia współczynnika wypełnienia przestrzeni ładunkowej naczepy, należy podzielić objętość właściwą ładunku przez pojemność pojazdu. W tym przypadku mamy pojemność naczepy równą 160 m³ oraz objętość właściwą ładunku wynoszącą 80 m³. Obliczamy współczynnik wypełnienia: 80 m³ / 160 m³ = 0,5. Oznacza to, że naczepa jest wypełniona w 50% przestrzeni ładunkowej, co jest typowe w branży transportowej. Praktyczne znaczenie tego wskaźnika jest ogromne, ponieważ pozwala ocenić efektywność wykorzystania przestrzeni ładunkowej. Optymalne wypełnienie naczepy wpływa na koszty transportu, zużycie paliwa oraz emisję CO2. W standardach branżowych dąży się do maksymalizacji użycia przestrzeni, co wpływa na rentowność operacji transportowych. Ponadto, wypełnienie nie powinno przekraczać 80% w celu zapewnienia bezpieczeństwa oraz łatwego załadunku i rozładunku towarów.

Pytanie 10

Na której ilustracji jest przedstawiona infrastruktura liniowa transportu kolejowego?

Ilustracja do pytania
A. Na ilustracji 3.
B. Na ilustracji 1.
C. Na ilustracji 2.
D. Na ilustracji 4.
Poprawna odpowiedź to ilustracja 3, ponieważ przedstawia ona kluczowe elementy infrastruktury liniowej transportu kolejowego, takie jak torowiska i sieci trakcyjne. Infrastruktura ta jest niezwykle istotna w kontekście zapewnienia bezpiecznego i efektywnego transportu kolejowego. Torowiska są fundamentem, po którym poruszają się pociągi, a ich jakość i sposób utrzymania mają bezpośredni wpływ na komfort i bezpieczeństwo podróży. Sieci trakcyjne, które dostarczają energię elektryczną do pociągów elektrycznych, również są częścią infrastruktury liniowej. Przykładem zastosowania dobrych praktyk w tej dziedzinie jest regularne monitorowanie stanu torów oraz sieci trakcyjnych, co pozwala na wczesne wykrywanie usterek i ich skuteczne usuwanie. Właściwe zarządzanie infrastrukturą kolejową jest kluczowe dla zminimalizowania ryzyka awarii i wypadków, a także dla zapewnienia terminowości przewozów.

Pytanie 11

Transport lądowy bezszynowy odbywa się przy użyciu

A. transportu kolejowego
B. transportu morskiego
C. transportu lotniczego
D. transportu samochodowego
Przewozy lądowe bezszynowe, które są realizowane transportem samochodowym, odzwierciedlają kluczowy aspekt logistyki i transportu lądowego. Transport samochodowy ma wiele zalet, w tym elastyczność, możliwość dostosowania tras do specyficznych potrzeb klientów oraz zdolność do przewozu towarów w miejscach, które nie są dostępne dla innych środków transportu. W praktyce, przewozy takie mogą obejmować dostarczanie produktów do sklepów, transport materiałów budowlanych na plac budowy czy dystrybucję żywności do restauracji. Wysokie standardy w branży wymagają, aby pojazdy wykorzystywane w transporcie były zgodne z przepisami dotyczącymi bezpieczeństwa oraz ochrony środowiska, co wpływa na wybór odpowiednich środków transportu. Dodatkowo, efektywność transportu samochodowego można zwiększyć dzięki zastosowaniu nowoczesnych technologii, takich jak systemy GPS do monitorowania floty oraz oprogramowanie do zarządzania łańcuchem dostaw, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w sektorze logistycznym.

Pytanie 12

Firma zrealizowała 340 dostaw, z czego 30 było niepełnych, a 4 opóźnionych. Oblicz wskaźnik niezawodności dostaw, które zostały zrealizowane?

A. 0,95
B. 0,06
C. 0,90
D. 0,10
Wskaźnik niezawodności dostaw oblicza się jako stosunek liczby dostaw zrealizowanych w sposób kompletny i terminowy do łącznej liczby dostaw. W analizowanym przypadku mamy 340 dostaw, z czego 30 było niekompletnych, co oznacza, że 310 dostaw było kompletnych. Ponadto, z 340 dostaw, 4 były nieterminowe, co oznacza, że 336 dostaw zostało zrealizowanych na czas. W związku z tym, liczba dostaw zrealizowanych zarówno kompletnie, jak i terminowo wynosi 310 (kompletne) - 4 (nieterminowe) = 306. Zatem wskaźnik niezawodności obliczamy jako 306/340 = 0,90. Praktycznie, wskaźnik ten pozwala ocenić efektywność logistyczną przedsiębiorstwa oraz identyfikować obszary do poprawy. W kontekście standardów jakości, takich jak ISO 9001, monitorowanie wskaźników niezawodności dostaw jest kluczowe dla utrzymania wysokiego poziomu satysfakcji klientów i ciągłego doskonalenia procesów. Warto również zauważyć, że wysoka wartość wskaźnika niezawodności może być czynnikiem konkurencyjnym na rynku.

Pytanie 13

Obowiązki i prawa określone w umowie handlowej, dotyczące organizacji transportu towarów, pokrywania kosztów związanych z ich przewozem, ubezpieczeniem i odprawami celnymi to

A. kongestia transportowa
B. gestia transportowa
C. kontyngent
D. akredytywa
Gestia transportowa to termin odnoszący się do zakresu obowiązków i praw związanych z organizowaniem transportu towarów, co obejmuje również pokrycie kosztów ich przewozu, ubezpieczenia oraz odpraw celnych. W praktyce gestia transportowa może obejmować różne aspekty związane z logistyka, takie jak wybór odpowiedniego środka transportu, negocjacje z przewoźnikami, zapewnienie odpowiednich ubezpieczeń oraz załatwienie formalności celnych. Na przykład, w przypadku eksportu towarów, firma musi nie tylko zorganizować transport, ale także upewnić się, że wszystkie dokumenty celne są w porządku i że towar jest ubezpieczony na czas transportu. Dbałość o te elementy jest kluczowa dla minimalizacji ryzyka i zapewnienia efektywności procesu logistycznego, co jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi i standardami, takimi jak INCOTERMS, które definiują odpowiedzialności stron w transakcjach międzynarodowych.

Pytanie 14

Którym wózkiem widłowym można załadować najszybciej 30 paletowych jednostek ładunkowych (pjł), każda o masie brutto 1 290 kg?

Wózek 1.Wózek 2.Wózek 3.Wózek 4.
udźwig [kg]1 5001 2001 4001 100
średnia prędkość [km/h]612815
A. Wózkiem 1.
B. Wózkiem 3.
C. Wózkiem 4.
D. Wózkiem 2.
Wybór wózka 3 do załadunku 30 palet o wadze 1 290 kg każda wydaje się być słuszny. Ma on udźwig 1 400 kg, co jakby zapewnia, że spokojnie da radę temu ciężarowi. Do tego, prędkość 8 km/h to naprawdę niezły wynik w porównaniu do wózka 1, który ma tę samą nośność, ale jest znacznie wolniejszy. W sytuacjach, gdy mamy do czynienia z dużymi operacjami załadunkowymi, czas jest kluczowy. Myślę, że wózek 3, z tą wyższą prędkością i dobrym udźwigiem, będzie bardziej efektywny i pozwoli szybciej wykonać zadania. To ważne, aby dobierać wózki nie tylko na podstawie udźwigu, ale też prędkości, bo w logistyce liczą się zwłaszcza te aspekty, gdy w ruchu jest dużo zadań.

Pytanie 15

Pojazd spala 25 litrów diesel na każde 100 km dystansu. Jaką ilość paliwa zużyje ten samochód podczas podróży o długości 1 000 km?

A. 500 litrów
B. 150 litrów
C. 200 litrów
D. 250 litrów
Odpowiedź 250 litrów to strzał w dziesiątkę! Liczymy zużycie paliwa na podstawie tego, że mamy 25 litrów na 100 km. Jak to przeliczyć na 1000 km? To proste! Wychodzi 0,25 litra na kilometr, więc jak to pomnożymy przez 1000, to mamy 250 litrów. Świetnie to pokazuje, jak ważne jest zrozumienie, ile paliwa nam potrzeba, kiedy planujemy wyjazdy. Wiedza o tym, ile paliwa pójdzie na trasę, pomaga też w lepszym planowaniu kosztów związanych z autem. Chyba wiadomo, że przedsiębiorcy muszą mieć to na uwadze, żeby nie przepłacać za transport. W branży transportowej są różne techniki do monitorowania, ile paliwa się zużywa, co pomaga poprawić działania operacyjne.

Pytanie 16

Jednostką transportową, która działa w systemie intermodalnym, jest

A. paletowa jednostka ładunkowa
B. big bag
C. kontener IBC
D. nadwozie wymienne
Nadwozie wymienne to typ intermodalnej jednostki transportowej, który umożliwia łatwe przemieszczanie ładunku pomiędzy różnymi środkami transportu, takimi jak ciężarówki, pociągi czy statki. Jego kluczowym atutem jest możliwość szybkiej wymiany nadwozia bez potrzeby przeładunku towaru, co znacząco zwiększa efektywność logistyczną. Przykładem zastosowania nadwozia wymiennego może być transport kontenerów, gdzie nadwozie jest załadowane na naczepę samochodu ciężarowego, a następnie bez przeszkód może być przetransportowane na pociągu do miejsca docelowego. Takie rozwiązanie jest zgodne z międzynarodowymi standardami transportowymi, takimi jak standard ISO 6346, który określa normy dla kontenerów intermodalnych. Nadwozia wymienne są również wykorzystywane w sektorze e-commerce, gdzie szybki czas dostawy staje się kluczowy, a ich użycie pozwala na optymalizację procesów dostaw i minimalizację kosztów operacyjnych.

Pytanie 17

Z fizycznych, chemicznych oraz biologicznych właściwości i cech przewożonych ładunków wynika

A. naturalna podatność transportowa
B. ładunkowa podatność transportowa
C. techniczna podatność transportowa
D. ekonomiczna podatność transportowa
Naturalna podatność transportowa odnosi się do cech fizycznych, chemicznych i biologicznych towarów, które mają bezpośredni wpływ na ich transport. Oznacza to, że różne materiały mają swoje unikalne właściwości, które mogą wpływać na sposób ich pakowania, przechowywania i transportu. Na przykład, towary wrażliwe na temperaturę, takie jak leki czy żywność, wymagają specjalnych warunków transportowych, aby zachować swoje właściwości. Standardy branżowe, takie jak ISO 9001, zwracają uwagę na zarządzanie jakością w procesie transportowym, co obejmuje również odpowiednie zabezpieczenie towarów w zależności od ich naturalnych cech. Zrozumienie naturalnej podatności transportowej pozwala na optymalizację procesów logistycznych, redukcję ryzyka uszkodzeń oraz zwiększenie efektywności dostaw. Przykładowo, transport żywności wymaga przestrzegania przepisów dotyczących temperatury, co jest kluczowe dla zachowania jej świeżości i bezpieczeństwa konsumpcji.

Pytanie 18

O której godzinie kierowca zakończy realizację przewozu, jeśli ma pokonać 120 km ze średnią prędkością 50 km/h, a rozpoczął usługę o godz. 8:00, wykonując 30-minutowy załadunek?

A. 10:54
B. 10:24
C. 10:30
D. 11:54
Zrozumienie obliczeń związanych z czasem transportu jest kluczowe w branży logistycznej. Nieprawidłowe odpowiedzi na to pytanie mogą wynikać z kilku typowych błędów w myśleniu. Na przykład, niektórzy mogą źle zrozumieć jednostki czasu, myląc godziny z minutami lub mając trudności w przeliczeniu godzin na godziny i minuty. W przypadku obliczania czasu przejazdu, istotne jest, aby najpierw obliczyć czas przejazdu na podstawie dystansu i prędkości, a następnie dodać czas załadunku. Użytkownicy mogą również popełniać błąd, ignorując czas potrzebny na załadunek, co jest krytyczne w rzeczywistych operacjach transportowych. Zazwyczaj załadunek jest nieodłącznym elementem planowania transportu, dlatego pominięcie tego etapu prowadzi do błędnych wniosków. Jeszcze innym błędem może być nieprawidłowe dodanie czasu przejazdu do godziny rozpoczęcia. Ważne jest, aby mieć na uwadze, że 2,4 godziny to nie 2 godziny i 40 minut, lecz 2 godziny i 24 minuty, co często prowadzi do zamieszania. Dobrze jest również zwrócić uwagę na standardy transportowe, które uwzględniają nie tylko czas przejazdu, ale także czas przestoju. W końcu precyzyjne obliczenia i znajomość zasad logistyki są kluczowe dla efektywnego zarządzania czasem w transporcie.

Pytanie 19

Aktualny odczyt licznika całkowitego przebiegu pojazdu wynosi 128 720 km. Ostatni transport odbył się trasą Bydgoszcz – Paryż – Bydgoszcz. Jaki był odczyt licznika przed wyjazdem z Bydgoszczy, skoro odległość pomiędzy Bydgoszczą a Paryżem wynosi 1 424 km?

A. 125 872 km
B. 127 296 km
C. 130 144 km
D. 128 008 km
Stan licznika przed wyjazdem z Bydgoszczy można obliczyć, odejmując całkowity przebieg pokonany w trasie Bydgoszcz – Paryż – Bydgoszcz od obecnego stanu licznika. Całkowita odległość tej trasy wynosi 2 x 1 424 km = 2 848 km. Dlatego, aby znaleźć stan licznika przed wyjazdem, należy wykonać obliczenie: 128 720 km - 2 848 km = 125 872 km. To podejście odzwierciedla podstawową zasadę rachunkowości, gdzie wylicza się wartość początkową w oparciu o wartości końcowe oraz zmiany. Tego typu obliczenia są niezwykle istotne w logistyce i zarządzaniu flotą, gdzie dokładność pomiarów przebiegu jest kluczowa do planowania przeglądów technicznych oraz oszacowania zużycia paliwa. Regularne śledzenie przebiegu i jego analizy umożliwia optymalizację kosztów operacyjnych oraz lepsze zarządzanie cyklem życia pojazdów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 20

Przedsiębiorstwo transportowe otrzymało zlecenie przewozu ładunku na trasie Toruń - Stryków - Toruń. Odległość między miastami wynosi po 150 km. Z Torunia do Strykowa przewoźnik będzie transportował ładunek o masie 20 t, a w drodze powrotnej o masie 16 t. Oblicz łączny koszt realizacji usługi transportowej na podstawie zamieszczonego cennika.

Cennik
do 100 km 0,20 zł/km
od 101 km do 200 km 0,25 zł/km
od 201 km do 300 km 0,30 zł/km
od 301 km do 400 km 0,35 zł/km
powyżej 400 km 0,40 zł/km
A. 2 160,00 zł
B. 1 620,00 zł
C. 1 890,00 zł
D. 1 350,00 zł
Niestety, wybrana odpowiedź nie jest poprawna. W procesie obliczania łącznego kosztu transportu istotne jest zrozumienie, jakie elementy wpływają na ostateczną kwotę. Zamiast jedynie przyjmować założenia lub stosować uproszczenia, kluczowe jest dokładne przeanalizowanie kosztów związanych z każdym etapem transportu. W przypadku błędnych odpowiedzi, często dochodzi do pominięcia istotnych danych, takich jak różnice w masie ładunku w drodze do Strykowa i z powrotem. Na przykład, nie uwzględniając masy ładunku powrotnego, można łatwo zaniżyć lub zawyżyć całkowity koszt transportu. Ponadto, nieprawidłowe oszacowanie odległości lub zastosowanie niewłaściwych stawek za tonokilometr prowadzi do nieścisłości w kalkulacjach. Warto również zauważyć, że w praktyce transportowej, poprawne zrozumienie przepisów oraz stawek jest kluczowe dla efektywności kosztowej operacji. Zrozumienie, jak różne elementy wpływają na koszty, jest niezbędne dla zapewnienia konkurencyjności na rynku transportowym oraz minimalizacji ryzyka błędnych obliczeń.

Pytanie 21

Transport rzekami, kanałami i jeziorami odbywa się przy pomocy transportu

A. lądowym drogowym
B. wodnym morskim
C. wodnym śródlądowym
D. lądowym kolejowym
Przewozy rzekami, kanałami i jeziorami są realizowane transportem wodnym śródlądowym, co oznacza transport towarów i ludzi za pomocą statków po wodach wewnętrznych, takich jak rzeki i jeziora. Transport wodny śródlądowy odgrywa kluczową rolę w logistyce, zwłaszcza w krajach z rozwiniętą siecią rzek i kanałów, ponieważ pozwala na przewóz dużych ilości ładunków w sposób efektywny kosztowo i ekologicznie. Przykładem zastosowania transportu wodnego śródlądowego mogą być przewozy kontenerów, surowców budowlanych, a także paliw, które odbywają się na rzekach takich jak Ren czy Wisła. W praktyce, korzystanie z transportu wodnego śródlądowego może zredukować koszty transportu o nawet 70% w porównaniu do transportu drogowego na tych samych trasach. Standardy branżowe, takie jak dyrektywy Unii Europejskiej dotyczące transportu multimodalnego, promują rozwój tego segmentu, zapewniając lepszą integrację z innymi środkami transportu oraz ochronę środowiska.

Pytanie 22

W firmie zatrudnionych jest 5 pracowników. Codzienny czas pracy każdego z nich wynosi 8 godzin. W tym czasie przysługuje im 24 minutowa przerwa. Jaki jest dzienny współczynnik efektywnego wykorzystania czasu pracy wszystkich zatrudnionych?

A. 65%
B. 85%
C. 75%
D. 95%
Aby obliczyć dzienny współczynnik efektywnego wykorzystania czasu pracy wszystkich pracowników, należy uwzględnić całkowity czas pracy oraz czas przerw. Każdy z pięciu pracowników pracuje 8 godzin dziennie, co przekłada się na 40 godzin pracy dla całego zespołu. Następnie, uwzględniając 24-minutową przerwę dla każdego pracownika, całkowity czas przerw wynosi 120 minut (5 pracowników x 24 minuty). Przerwy te muszą być przeliczone na godziny, co daje 2 godziny. Zatem efektywny czas pracy wynosi 38 godzin (40 godzin - 2 godziny przerw). Aby obliczyć współczynnik efektywnego wykorzystania czasu pracy, należy podzielić efektywny czas pracy przez całkowity czas pracy i pomnożyć przez 100%, co daje 95% (38 godzin/40 godzin x 100%). Taki sposób analizy jest zgodny z dobrymi praktykami zarządzania czasem pracy, które podkreślają konieczność optymalizacji wykorzystania zasobów ludzkich w organizacji.

Pytanie 23

Którą naczepę należy zastosować do transportu 33 paletowych jednostek ładunkowych (pjł) o wymiarach (dł. x szer. x wys.): 1 200 x 1 000 x 1 400 mm i masie brutto 732 kg/pjł?

parametrNaczepa 1.Naczepa 2.Naczepa 3.Naczepa 4.
długość [m]7,3010,6213,6213,62
szerokość [m]2,482,492,482,48
wysokość [m]2,602,952,502,95
ładowność [t]14202426
A. Naczepę 3.
B. Naczepę 2.
C. Naczepę 4.
D. Naczepę 1.
Naczepa nr 4 jest odpowiednia do transportu 33 paletowych jednostek ładunkowych o wymiarach 1200 x 1000 x 1400 mm i masie brutto 732 kg każda, co łącznie daje wymaganą ładowność wynoszącą 24,156 t. Warto zwrócić uwagę na fakt, że przy projektowaniu transportu, kluczowe jest uwzględnienie zarówno wymiarów, jak i masy ładunku. Naczepa nr 4, mająca ładowność 26 t, nie tylko spełnia wymogi, ale także zapewnia odpowiedni zapas ładowności, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży transportowej. W przypadku naczepy, istotne jest również, aby wybrać model, który zapewnia stabilność i bezpieczeństwo ładunku podczas transportu. Użycie naczepy, która ma wystarczającą ładowność, minimalizuje ryzyko przekroczenia dopuszczalnej masy całkowitej pojazdu, co mogłoby prowadzić do problemów z przepisami drogowymi oraz zwiększa bezpieczeństwo na drodze. Warto również rozważyć układ osi naczepy, aby zapewnić równomierne rozłożenie ciężaru, co przyczynia się do lepszej stabilności podczas jazdy.

Pytanie 24

Ilustracja przedstawia samochód cysternę z przyczepą zbiornikową do przewozu mleka. Cysterna ma pojemność 15 000 litrów, a przyczepa 13 000 litrów. Ile takich zestawów drogowych jest potrzebnych do jednorazowego transportu 140 000 litrów mleka przy założeniu, że każdy zbiornik może mieć 100% wypełnienie?

Ilustracja do pytania
A. 3 zestawy.
B. 5 zestawów.
C. 6 zestawów.
D. 4 zestawy.
Zgadza się, potrzebujemy 5 zestawów drogowych. Każdy z nich, z cysterną i przyczepą, ma pojemność 28 000 litrów – dokładnie 15 000 litrów w cysternej i 13 000 litrów w przyczepie. Jak to zrobimy? Znajdujemy liczbę zestawów, dzieląc 140 000 litrów mleka przez 28 000 litrów na zestaw, co daje nam właśnie 5 zestawów. W praktyce, planując transport takich produktów jak mleko, ważne jest nie tylko to, ile zmieści się w transporcie, ale też, żeby zadbać o bezpieczeństwo oraz odpowiednie warunki przewozu. W branży mleczarskiej jakość i świeżość są na pierwszym miejscu, dlatego trzeba dobrze zorganizować transport, żeby wszystko było zgodne z normami i przepisami.

Pytanie 25

Jak długa może być maksymalnie tygodniowa praca kierowcy, łącznie z godzinami nadliczbowymi, jeśli średni czas pracy w tym okresie nie przekroczy 48 godzin, a rozliczenie obejmuje maksymalnie 4 miesiące?

A. Maksymalnie 60 godzin
B. Maksymalnie 50 godzin
C. Maksymalnie 90 godzin
D. Maksymalnie 80 godzin
Właściwa odpowiedź to 60 godzin, co wynika z przepisów dotyczących maksymalnego czasu pracy kierowców określonych w dyrektywach unijnych oraz krajowych regulacjach prawnych. W przyjętym okresie rozliczeniowym, który nie przekracza 4 miesięcy, tygodniowy czas pracy kierowcy, łącznie z godzinami nadliczbowymi, może być przedłużony do 60 godzin, pod warunkiem że średnia tygodniowa nie przekroczy 48 godzin. Przykładowo, jeśli kierowca pracuje 60 godzin w danym tygodniu, w kolejnych tygodniach powinien zrekompensować ten czas, aby nie przekroczyć średniej 48-godzinnej w całym okresie rozliczeniowym. Zasady te mają na celu zapewnienie odpowiednich standardów bezpieczeństwa na drogach oraz ochronę zdrowia i samopoczucia kierowców. W praktyce często stosuje się systemy monitorowania czasu pracy, co pozwala na dokładne zarządzanie grafikami oraz planowanie nadgodzin, aby uniknąć przekroczenia dozwolonych limitów. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla zarządzania flotą i efektywności operacyjnej w firmach transportowych.

Pytanie 26

Dokumentem, który potwierdza, że towar, którego dotyczy, został wyprodukowany w kraju, z którego pochodzi, a dzięki któremu władze celne mogą stosować preferencje celne lub regulacje dotyczące importu wynikające z określonych źródeł, jest

A. świadectwo pochodzenia
B. faktura handlowa
C. packing list
D. konosament
Świadectwo pochodzenia to dokument, który stwierdza, w jakim kraju dany towar został wyprodukowany. Jest kluczowe w międzynarodowym obrocie towarami, ponieważ pozwala urzędom celnym na stosowanie preferencji celnych oraz regulacji importowych, które mogą wynikać z umów międzynarodowych. Przykładem zastosowania świadectwa pochodzenia może być sytuacja, gdy towary importowane z kraju o preferencyjnych stawkach celnych, jak na przykład niektóre państwa członkowskie Unii Europejskiej, muszą przedstawić taki dokument, aby skorzystać z obniżonych opłat celnych. Świadectwa te powinny być wystawiane przez odpowiednie organy w kraju producenta i spełniać określone normy, co zapewnia ich wiarygodność. W praktyce przedsiębiorcy powinni dbać o prawidłowe uzyskiwanie i przechowywanie tych dokumentów, aby uniknąć problemów podczas odprawy celnej, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie zarządzania importem i eksportem.

Pytanie 27

Zgodnie z przedstawionym fragmentem umowy CMR drugi egzemplarz oryginału listu przewozowego jest przeznaczony dla

Fragment umowy międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR)
Artykuł 5.
1. List przewozowy wystawia się w trzech oryginalnych egzemplarzach, podpisanych przez nadawcę i przez przewoźnika, przy czym podpisy te mogą być wydrukowane lub też zastąpione przez stemplę nadawcy i przewoźnika, jeżeli pozwala na to ustawodawstwo kraju, w którym wystawiono list przewozowy. Pierwszy egzemplarz wręcza się nadawcy, drugi towarzyszy przesyłce, a trzeci zatrzymuje przewoźnik.
2. Jeżeli przeznaczony do przewozu towar ma być ładowany na różne pojazdy lub jeżeli chodzi o różne rodzaje towarów albo o oddzielne partie, nadawca lub przewoźnik ma prawo wymagać wystawienia tylu listów przewozowych, ile pojazdów należy użyć lub ile jest rodzajów bądź partii towarów.
A. przewoźnika.
B. odbiorcy.
C. nadawcy.
D. spedytora.
Wybór odpowiedzi, który wskazuje na nadawcę, spedytora lub przewoźnika jako odbiorców drugiego egzemplarza listu przewozowego jest nieprawidłowy, ponieważ wprowadza istotne nieporozumienie dotyczące roli poszczególnych uczestników procesu transportowego. Nadawca, jako strona przekazująca towary, otrzymuje pierwszy egzemplarz listu przewozowego, który jest dla niego dokumentem potwierdzającym nadanie przesyłki. Spedytor, pełniący funkcję pośrednika w transporcie, również nie ma prawa do drugiego egzemplarza, który ma na celu zapewnienie odbiorcy jasnej informacji o towarze oraz potwierdzenie jego odbioru. Przewoźnik, natomiast, zatrzymuje trzeci egzemplarz, który służy mu jako dokumentacja do ewidencji transportu. Te błędne odpowiedzi mogą wynikać z niepełnego zrozumienia funkcji listu przewozowego oraz nieznajomości ról poszczególnych uczestników w transporcie. Właściwe zrozumienie, kto posiada który egzemplarz, jest kluczowe dla prawidłowej realizacji procesu logistycznego, jak również dla rozwiązywania ewentualnych sporów na etapie dostawy. W praktyce, znajomość tych zasad jest niezbędna dla profesjonalistów w branży transportowej, aby zminimalizować ryzyko błędów oraz zapewnić zgodność z obowiązującymi standardami i dobrymi praktykami.

Pytanie 28

Czas potrzebny na załadunek kontenera na naczepę wynosi 10 minut. Odległość między nadawcą a stacją kolejową to 30 km. Pojazd porusza się ze średnią prędkością 40 km/h. O której najpóźniej powinien być podstawiony pojazd pod załadunek kontenera u nadawcy, jeżeli kontener musi dotrzeć do stacji 30 minut przed odjazdem pojazdu? Pociąg odjeżdża o 17:05.

A. 16:10
B. 16:25
C. 15:55
D. 15:40
Aby obliczyć najpóźniejszy czas, w którym pojazd drogowy musi być podstawił pod załadunek kontenera, należy uwzględnić kilka kluczowych elementów. Pociąg odjeżdża o 17:05, więc kontener musi być dostarczony na stację kolejową najpóźniej o 16:35, aby umożliwić 30 minut na przygotowanie do transportu. Następnie, obliczamy czas potrzebny na przejazd 30 km przy średniej prędkości 40 km/h. Czas przejazdu wynosi 30 km / 40 km/h = 0,75 godziny, co daje 45 minut. Dodając ten czas do godziny 16:35, otrzymujemy 17:20 jako najpóźniejszy czas, w którym pojazd musiałby wyruszyć w trasę, co oznacza, że pojazd musi być załadowany najpóźniej o 16:25, biorąc pod uwagę 10 minut załadunku. Dlatego odpowiedzią na pytanie jest 15:40, co daje wystarczający zapas czasowy na ewentualne opóźnienia. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest kluczowe w logistyce, gdzie należy planować operacje, uwzględniając czas załadunku i transportu, aby zapewnić terminowe dostawy.

Pytanie 29

Jaką maksymalną odległość w kilometrach pokona kierowca podczas standardowego czasu jazdy, między codziennymi przerwami, jeśli prędkość auta wynosi 70 km/h?

A. 315 km
B. 630 km
C. 560 km
D. 280 km
Odpowiedzi sugerujące inne wartości kilometrażu wynikają z nieprawidłowego zrozumienia przepisów regulujących czas pracy kierowców. Odpowiedzi takie jak 280 km i 315 km mogłyby wydawać się logiczne, jednak nie uwzględniają one maksymalnego czasu jazdy, który można rozłożyć na więcej niż jedną sesję. Zgodnie z normami, kierowcy mogą prowadzić pojazdy przez dłuższy czas, a po pierwszym okresie jazdy mogą robić przerwy, które następnie umożliwiają dalszą jazdę. Z kolei 560 km to również niepoprawny wynik, ponieważ wskazuje na błąd w obliczeniach dotyczących długości czasu jazdy i przerw. Często osoby rozwiązujące tego typu testy popełniają błąd, zakładając, że maksymalne odległości można osiągnąć jedynie w trakcie jednej sesji jazdy. W rzeczywistości, zgodnie z zasadami, kierowcy muszą planować swoje trasy, uwzględniając zarówno przepisy, jak i potrzebę odpoczynku. Dlatego prawidłowe obliczenie maksymalnego dystansu uwzględnia zarówno jazdę, jak i zaplanowane przerwy, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa na drodze oraz zgodności z obowiązującymi regulacjami.

Pytanie 30

W morskim liście przewozowym nazwę odbiorcy przesyłki oraz jego adres umieszcza się w polu oznaczonym literą

Ilustracja do pytania
A. D.
B. A.
C. B.
D. C.
Odpowiedzi wskazujące na pola A, B lub C są niepoprawne, ponieważ odnoszą się one do zupełnie innych informacji w morskim liście przewozowym. Pole A dotyczy nadawcy przesyłki (shipper), czyli firmy lub osoby, która zleca transport i odpowiada za jego przygotowanie. W tym miejscu umieszcza się numer nadawcy, jego dane oraz opcjonalnie numer zamówienia. Pole B służy do bardziej szczegółowego wpisania adresu i danych kontaktowych nadawcy, a więc dotyczy wyłącznie strony wysyłającej towar, a nie odbiorcy. Z kolei pole C odnosi się do danych płatnika frachtu — jest ono wykorzystywane w sytuacjach, gdy koszty przewozu pokrywa ktoś inny niż nadawca lub odbiorca. Jak widać, każde z tych pól ma swoją odrębną funkcję i żadne z nich nie jest przeznaczone na dane odbiorcy przesyłki. Dlatego wybór którejkolwiek z tych odpowiedzi prowadzi do błędu. Poprawnym miejscem, w którym zawsze wpisuje się nazwę i adres odbiorcy, jest pole D oznaczone jako consignee. Właściwe wskazanie tego pola gwarantuje, że przesyłka dotrze do osoby lub firmy, dla której była przeznaczona, co ma kluczowe znaczenie w transporcie morskim i spedycji międzynarodowej.

Pytanie 31

Jaką masę ładunku należy wskazać w dokumencie przewozowym, jeśli naczepa została załadowana 98 m3 wełny mineralnej, której objętość właściwa wynosi 7 m3/t?

A. 9,8 t
B. 14,0 t
C. 7,0 t
D. 10,0 t
W przypadku obliczania masy ładunku, ważne jest, aby zrozumieć właściwe zastosowanie objętości właściwej, co wyjaśnia, dlaczego niektóre podejścia prowadzą do błędnych wniosków. Obliczenia oparte na objętości ładunku mogłyby sugerować, że ładunek o objętości 98 m³ ma masę poniżej 14 ton, co jest mylnym założeniem. Na przykład, odpowiedzi sugerujące 9,8 t lub 7,0 t pomijają kluczowy krok w obliczeniach związanym z objętością właściwą. Jeśli ktoś zaproponowałby masę 9,8 t, mógłby błędnie obliczyć, przyjmując inne wartości objętości. Z kolei wybór 7,0 t mógłby wynikać z mylnego założenia, że objętość właściwa to 14 m³/t, co jest niezgodne z rzeczywistością. W transporcie zawsze należy opierać się na sprawdzonych normach oraz zasadach, aby uniknąć nieporozumień i potencjalnych naruszeń prawa. Takie błędy mogą prowadzić do naruszenia limitów masy, co w praktyce skutkuje nie tylko problemami prawnymi, ale także zwiększonym ryzykiem wypadków transportowych. Dlatego tak istotne jest zrozumienie zasad obliczania masy ładunku i stosowanie ich w praktyce, aby zapewnić bezpieczeństwo i efektywność w transporcie.

Pytanie 32

Firma transportowa otrzymała zlecenie na przewóz 272 kartonów o wymiarach: 300 x 300 x 1 000 mm (dł. x szer. x wys.), umieszczonych na paletach EUR o wymiarach: 1200 x 800 x 144 mm (dł. x szer. x wys.). Kartony i palety nie mogą być układane w stosy. Jaką liczbę naczep trzeba użyć do przewozu ładunku, jeśli w jednej naczepie mieści się 34 paletowe jednostki ładunkowe (pjł) w jednej warstwie?

A. 2 naczepy
B. 4 naczepy
C. 3 naczepy
D. 1 naczepę
Pomocne jest zrozumienie, dlaczego dodatkowe naczepy nie są konieczne, co przyczynia się do błędnych ocen w kontekście transportu. Wiele osób może pomylić liczbę wymagań dotyczących powierzchni transportowej, zwłaszcza w sytuacji, gdy nie uwzględnia się maksymalnej pojemności naczepy w kontekście rozkładu powierzchni. Na przykład, odpowiedzi sugerujące dwie, trzy lub cztery naczepy mogą wynikać z nieprawidłowego obliczenia potrzebnej powierzchni palet lub nieprawidłowego zrozumienia jednowarstwowego układu palet. W rzeczywistości, pojemność naczepy powinna być obliczana na podstawie współczynnika pakowania i wymagań dotyczących przestrzeni, a odpowiedni standard przyjmuje, że ładunki powinny być transportowane w sposób optymalny, minimalizujący zużycie przestrzeni i czasu transportu. Kluczowym błędem jest również nieuznanie, że przedmioty nie mogą być piętrzone, co ogranicza zdolność do efektywnego wykorzystania dostępnej objętości. Takie pomyłki mogą prowadzić do zbyt dużej liczby naczep, co w konsekwencji zwiększa koszty i czas dostawy. Dobrą praktyką w branży transportowej jest regularne przeszkalanie pracowników w zakresie obliczeń transportowych oraz znajomości norm, takich jak standardy europejskie dotyczące transportu i logistyki, co poprawia efektywność operacyjną i pozwala na lepsze zarządzanie ładunkiem.

Pytanie 33

Jak długo potrwa rozładowanie 92 paletowych jednostek ładunkowych (pjł), jeśli do tego celu użyto 4 wózki widłowe, które unoszą po jednej palecie, a czas jednego cyklu transportowego dla wózka to 2 minuty?

A. 13 minut
B. 46 minut
C. 86 minut
D. 23 minuty
Patrząc na błędne odpowiedzi, można zauważyć, że sporo z nich wynika z niezrozumienia zasad obliczeń związanych z cyklami transportowymi i wydajnością wózków widłowych. Na przykład, odpowiedzi 23 minuty, 86 minut czy 13 minut często opierają się na mylnych założeniach dotyczących liczby palet, które można rozładować w określonym czasie. Często błędem jest myślenie, że jeden wózek może w krótszym czasie rozładować więcej niż jedną paletę. W przypadku 23 minut wydaje się, że 4 wózki powinny być dużo bardziej wydajne, ale to wprowadza w błąd, bo zapomina się o czasie, jaki zajmuje powrót wózków do punktu załadunku. Odpowiedź 86 minut sugeruje, że cykl transportowy trwa dłużej lub że palet było znacznie więcej, co nie zgadza się z danymi. A z kolei 13 minut może być skutkiem błędnego liczenia, które nie bierze pod uwagę, ile palet można rozładować w danym czasie. Kluczowe jest zrozumienie, że rozładunek 92 palet wymaga pracy wszystkich 4 wózków w cyklach, które sumują się do 46 minut. Tego nie da się skrócić, przyspieszając tylko jeden wózek. W logistyce trzeba rzetelnie liczyć czas operacji, żeby lepiej planować i wykorzystywać zasoby.

Pytanie 34

Przeglądy okresowe wózka widłowego z wysięgnikiem należy przeprowadzać

A. co trzy lata w uproszczonym zakresie
B. co trzy lata w pełnym zakresie
C. co roku w uproszczonym zakresie
D. co roku w pełnym zakresie
Wiele osób może mylić częstotliwość przeprowadzania badań okresowych wózków widłowych z wysięgnikiem, co może prowadzić do niedoszacowania ich znaczenia dla bezpieczeństwa operacji. Odpowiedzi sugerujące przeprowadzanie badań raz na trzy lata w jakimkolwiek zakresie są niezgodne z aktualnymi normami prawnymi i technicznymi. Taki długi okres czasu pomiędzy badaniami może prowadzić do kumulacji potencjalnych usterek, które mogłyby być łatwo wykryte podczas corocznych kontrol. W przypadku odpowiedzi wskazujących na uproszczony zakres, warto zauważyć, że nawet w prostszych przeglądach należy uwzględnić istotne aspekty, takie jak ocena stanu technicznego i bezpieczeństwa wózka. Uproszczone badania mogłyby nie obejmować wszystkich krytycznych komponentów, co stwarzałoby ryzyko dla operatorów i otoczenia. Bezpieczeństwo w miejscu pracy nie powinno być kompromitowane na rzecz oszczędności czasu lub kosztów, dlatego regularne i pełne przeglądy są niezbędne, aby zapewnić, że wózki widłowe działają w zgodzie z przepisami oraz standardami. Niezrozumienie tego zagadnienia może prowadzić do poważnych konsekwencji, zarówno prawnych, jak i finansowych dla pracodawców, a także do zwiększonego ryzyka wypadków, co jest ogromnym zagrożeniem w każdej branży.

Pytanie 35

W przypadku ciągnięcia wieloosiowych przyczep o znacznej ładowności, najbardziej odpowiednie są ciągniki

A. balastowe
B. siodłowe
C. rolnicze
D. specjalne
Wybór ciągnika do transportu wieloosiowych przyczep o dużej ładowności wymaga przemyślenia kilku kluczowych aspektów, które niestety nie zostały uwzględnione w innych odpowiedziach. Ciągniki siodłowe, chociaż powszechnie używane w transporcie drogowym, nie są optymalnym rozwiązaniem dla bardzo ciężkich ładunków, jakimi są przyczepy balastowe. Ich konstrukcja jest bardziej dostosowana do przewozu standardowych kontenerów lub ładunków paletowych, a nie maszyn o dużej masie. Z kolei ciągniki specjalne są projektowane do specyficznych zadań, a ich użycie w transporcie balastowym może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania zasobów. Ciągniki rolnicze, mimo że są robustne, nie są przystosowane do transportu na drogach publicznych z dużymi prędkościami, co ogranicza ich uniwersalność w kontekście przewozu ciężkich ładunków. Właściwe zrozumienie zastosowania i specyfikacji technicznych różnych typów ciągników jest kluczowe, aby uniknąć błędów, które mogą wpłynąć na bezpieczeństwo i efektywność transportu. W przypadku ciągników balastowych, ich konstrukcja i większa masa pozwalają na lepsze radzenie sobie z wysokimi obciążeniami, co czyni je najbardziej odpowiednim wyborem w tej sytuacji.

Pytanie 36

W systemie Ro-La (Rollende Landstrasse - ruchoma droga) pojazdy są załadowywane na wagony niskopodwoziowe zawsze w poziomie poprzez najazd z przodu pojazdu

A. tyłem na rampę boczną
B. przodem na rampę czołową
C. tyłem na rampę czołową
D. przodem na rampę boczną
Załadunek pojazdów tyłem na rampę czołową, przodem na rampę boczną oraz tyłem na rampę boczną są podejściami, które nie są zgodne z zasadami praktyki transportowej w systemie Ro-La. Załadunek tyłem na rampę czołową wiąże się z trudnościami w manewrowaniu, a także z problemami z widocznością, co zwiększa ryzyko wypadków i uszkodzeń. Tego rodzaju podejście jest niewskazane, ponieważ ogranicza kontrolę kierowcy nad pojazdem w trakcie wjazdu na wagon. Z kolei załadunek przodem na rampę boczną jest również niewłaściwy, ponieważ wiele wagonów Ro-La nie jest zaprojektowanych do obsługi takich manewrów. Rampy boczne nie zapewniają wystarczającej stabilności oraz przestrzeni do bezpiecznego wjazdu, co może prowadzić do nieprawidłowego umiejscowienia pojazdu na wagonie. Dodatkowo, załadunek tyłem na rampę boczną zwiększa ryzyko uszkodzenia części naczepy lub kontenera podczas manewrów. W praktyce, takie błędne podejścia mogą prowadzić do wydłużenia czasu załadunku oraz wyładunku, co jest nieefektywne z perspektywy operacyjnej. Niestety, często spotyka się mylne przekonania związane z różnymi metodami załadunku, które nie opierają się na rzetelnych standardach branżowych ani praktycznym doświadczeniu, co może prowadzić do niezamierzonych komplikacji.

Pytanie 37

Koszty związane z realizacją usług transportowych w minionym roku wyniosły 322 000,00 zł, natomiast w roku przed nim osiągnęły 280 000,00 zł. Jak zmieniły się wydatki na usługi transportowe w roku minionym w porównaniu do roku przed nim?

A. Zwiększyły się o 38 000,00 zł
B. Spadły o 13%
C. Wzrosły o 15%
D. Obniżyły się o 42 000,00 zł
Analiza błędnych odpowiedzi ujawnia typowe nieporozumienia związane z obliczaniem zmian kosztów. Przykładowo, odpowiedzi sugerujące zmniejszenie kosztów są mylące, ponieważ liczby jednoznacznie wskazują na wzrost. Warto zwrócić uwagę, że przy obliczaniu różnicy pomiędzy dwoma wartościami, podstawowym błędem jest zrozumienie, że porównujemy bezpośrednio wartości nominalne, nie uwzględniając struktury procentowej. W odpowiedziach, które wskazują na obniżenie kosztów o 13% lub 42 000 zł, brakuje właściwego zrozumienia, że wartości 322 000 zł i 280 000 zł wskazują na wzrost, a nie spadek. Ponadto, w przypadku wzrostu o 38 000 zł, obliczenia nie uwzględniają wpływu na procentowy wzrost w odniesieniu do wcześniejszego roku, co jest kluczowe w analizach ekonomicznych. Błędy te często wynikają z braku znajomości podstawowych zasad matematyki finansowej oraz niedostatecznej analizy kontekstu, co jest niezbędne do podejmowania właściwych decyzji biznesowych. W praktyce, osoby zajmujące się finansami powinny być biegłe w obliczeniach procentowych, aby móc prawidłowo interpretować zmiany kosztów i ich wpływ na działalność przedsiębiorstwa.

Pytanie 38

Przedstawiony znak, umieszczony na opakowaniu transportowym, oznacza

Ilustracja do pytania
A. "nie odwracać".
B. "nie przemieszczać przez toczenie".
C. "nie piętrzyć".
D. "nie chwytać w tym miejscu".
Odpowiedź "nie chwytać w tym miejscu" jest poprawna, ponieważ symbol umieszczony na opakowaniu transportowym jednoznacznie wskazuje na obszary, w których chwytanie może prowadzić do uszkodzenia zawartości lub samego opakowania. W praktyce, oznaczenie to jest stosowane w branży transportowej i logistycznej, aby zapewnić nie tylko bezpieczeństwo towarów, ale również efektywność procesu obsługi. Na przykład, przy transporcie delikatnych materiałów, takich jak szkło czy elektronika, niewłaściwe chwytanie może prowadzić do poważnych uszkodzeń, co generuje dodatkowe koszty. Zgodnie z międzynarodowymi standardami transportu, jak ISO 9001, właściwe oznaczenie opakowań jest kluczowe dla minimalizacji ryzyka uszkodzeń. Dbanie o to, aby osoby zajmujące się obsługą towarów były świadome znaczenia takich symboli, jest elementem szkoleń BHP oraz procedur operacyjnych. Dlatego znajomość tego rodzaju oznaczeń jest istotna dla każdego pracownika branży logistycznej.

Pytanie 39

Jeżeli wartość jednostki pracy przewozowej zwiększa się wraz z wzrastającym zakresem świadczonej usługi przewozowej, to do ustalenia ceny tej usługi stosuje się stawkę

A. mieszana
B. degresywna
C. stała
D. progresywna
Wybierając odpowiedź stała, można błędnie zrozumieć, że stawka jednostkowa jest niezmienna niezależnie od ilości świadczonej usługi. Takie podejście nie uwzględnia zmieniających się kosztów operacyjnych, które mogą się różnić w zależności od wielkości zlecenia. W transporcie stała stawka może być zastosowana w przypadku krótkoterminowych umów, ale nie jest praktyczna w dłuższej perspektywie, gdzie różnice w kosztach mogą znacznie wpłynąć na rentowność. Odpowiedź mieszana mogłaby sugerować, że stawka jednostkowa nie jest jednolita, ale również nie jest w pełni progresywna, co wprowadza niejasności co do mechanizmu ustalania cen. W rzeczywistości stawka mieszana może odnosić się do sytuacji, w których zastosowane są różne stawki w zależności od segmentów usług, ale nie w sposób, który byłby odpowiedni do opisu rosnącej stawki w miarę wzrostu usług. Ostatecznie, stawka degresywna sugeruje z kolei, że koszty jednostkowe maleją wraz ze wzrostem ilości świadczonych usług, co jest wprost przeciwieństwem sytuacji opisanej w pytaniu. Stawki degresywne mogą być stosowane w sytuacjach, w których głównym celem jest zachęcenie do większego wykorzystania usług, ale nie są adekwatne dla usług, które generują większe koszty w miarę ich wzrostu. Błędne interpretowanie tych koncepcji może prowadzić do złych decyzji finansowych, błędnego planowania i strategii cenowych, które nie odpowiadają rzeczywistości operacyjnej w branży transportowej.

Pytanie 40

Podstawowa opłata za transport nawozów wynosi 2 400,00 zł, a współczynnik korekcyjny to 0,8. Jakie będą wydatki na przewóz tego ładunku?

A. 1 900 zł
B. 2 270 zł
C. 1 920 zł
D. 2 200 zł
W przypadku obliczeń kosztu przewozu nawozów, nieprawidłowe odpowiedzi najczęściej wynikają z błędnych założeń lub niepoprawnego stosowania współczynników. Na przykład, wiele osób może błędnie zakładać, że koszt przewozu oblicza się przez dodanie współczynnika korygującego do opłaty podstawowej, co prowadzi do pomyłek. W rzeczywistości, współczynnik korygujący jest mnożnikiem, który zmienia wartość opłaty podstawowej na podstawie specyfikacji przewozu. Ponadto, niektórzy mogą pomylić wartości, co skutkuje obliczeniem opłat na poziomie 2 270 zł lub 2 200 zł, które nie odpowiadają rzeczywistym obliczeniom. Istotne jest, aby zapoznać się z zasadami obliczania kosztów transportu oraz nauką związaną z obliczaniem cen w zależności od różnorodnych czynników, które wpływają na transport. Warto również pamiętać, że w branży transportowej kluczowe jest rozumienie różnic między różnymi rodzajami współczynników, które mogą mieć wpływ na ostateczne wyniki finansowe. Takie zrozumienie jest fundamentem dla skutecznego zarządzania kosztami oraz planowania budżetu firm zajmujących się logistyką.