Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Asystentka stomatologiczna
Kwalifikacja: MED.01 - Asystowanie lekarzowi dentyście i utrzymanie gabinetu w gotowości do pracy
Data rozpoczęcia: 19 grudnia 2025 18:51
Data zakończenia: 19 grudnia 2025 19:13

Egzamin zdany!

Wynik: 37/40 punktów (92,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Po jakim zabiegu powinno się poinformować pacjenta o konieczności stosowania białej diety przez następne 7 dni?

A. Polishingu

B. Lakowaniu

C. Wybielaniu

D. Piaskowaniu

Wybielanie zębów to procedura, która ma na celu rozjaśnienie koloru zębów, usuwając przebarwienia i poprawiając estetykę uśmiechu. Po zabiegu wybielania niezwykle istotne jest, aby pacjent przestrzegał białej diety przez co najmniej 7 dni. Biała dieta oznacza unikanie pokarmów i napojów, które mogą powodować przebarwienia, takich jak kawa, herbata, czerwone wino, jagody czy sosy sojowe. Zastosowanie białej diety pozwala na zabezpieczenie efektów wybielania i minimalizację ryzyka nawrotu przebarwień. W praktyce, zaleca się również unikanie palenia papierosów oraz wysokotłuszczowych lub kolorowych pokarmów, które mogą wpłynąć na trwałość uzyskanego efektu. Dobre praktyki w stomatologii estetycznej podkreślają znaczenie informowania pacjentów o postępowaniu po zabiegu, co wpływa na ich satysfakcję oraz sukces terapeutyczny. Rekomendacje dotyczące diety po wybielaniu są powszechnie przyjęte i poparte badaniami klinicznymi, które wskazują na ich skuteczność w utrzymaniu bieli zębów.

Pytanie 2

Jaki materiał jest używany do tymczasowego wypełnienia kanałów korzeniowych?

A. Ćwieki gutaperkowe

B. Endomethasone N z eugenolem

C. Nietwardniejący wodorotlenek wapnia

D. Cement cynkowo-siarczanowy

Nietwardniejący wodorotlenek wapnia jest materiałem stosowanym w leczeniu kanałowym zębów, szczególnie w kontekście czasowego wypełnienia kanałów korzeniowych. Jego główną zaletą jest zdolność do zapewnienia środowiska alkalicznego, co sprzyja remineralizacji tkanek i działa antybakteryjnie. W przypadku tymczasowych wypełnień, nietwardniejący wodorotlenek wapnia pozwala na łatwe usunięcie go w kolejnej wizytę, co jest kluczowe w procesie leczenia kanałowego. Przykładem zastosowania może być sytuacja, gdy podczas leczenia endodontycznego lekarz musi czasowo zamknąć kanały korzeniowe, na przykład w przypadku potrzeby dalszej diagnostyki lub leczenia. W takich przypadkach, zastosowanie nietwardniejącego wodorotlenku wapnia pozwala na zachowanie możliwości dalszych działań terapeutycznych przy jednoczesnym zapewnieniu pacjentowi ochrony przed infekcją. Warto podkreślić, że według aktualnych standardów endodoncji, ten materiał jest rekomendowany jako skuteczne rozwiązanie tymczasowe.

Pytanie 3

Defekt próchnicowy w zębie bez żywej miazgi określa się jako próchnica

A. wtórna

B. okrągła

C. nietypowa

D. kwitnąca

Odpowiedź "nietypowa" jest poprawna, ponieważ ubytek próchnicowy w zębie pozbawionym żywej miazgi, czyli w zębie martwym, jest często określany jako próchnica nietypowa. Tego typu próchnica może występować w wyniku złożonych procesów patofizjologicznych, gdzie brak ukrwienia i unerwienia prowadzi do odmiennego przebiegu demineralizacji tkanek zęba. Przykładowo, w takich przypadkach może dojść do rozwoju ubytków w obszarach, które nie byłyby typowo zagrożone próchnicą w zębach żywych, co jest wynikiem braku reakcji zapalnych oraz zmniejszonej odpornośc tkanek zębowych. W praktyce klinicznej ważne jest, aby stomatolodzy potrafili zidentyfikować i odpowiednio leczyć tego typu ubytki, co może wymagać zastosowania bardziej zaawansowanych technik diagnostycznych oraz terapeutycznych zgodnych z aktualnymi standardami pracy. Ponadto, zrozumienie mechanizmów powstawania próchnicy nietypowej może przyczynić się do lepszej oceny stanu zdrowia jamy ustnej pacjentów, a także do wdrażania profilaktyki w przypadku osób z zębami po leczeniu endodontycznym.

Pytanie 4

Środek dezynfekcyjny działający grzybobójczo nosi oznaczenie

A. F

B. V

C. Tbc

D. B

Preparat dezynfekcyjny o działaniu grzybobójczym jest oznaczany literą F, co jest zgodne z normami i standardami w branży dezynfekcji. Oznaczenie to wskazuje, że dany środek chemiczny skutecznie zwalcza grzyby, co jest szczególnie istotne w kontekście ochrony zdrowia publicznego oraz w środowiskach, w których występuje ryzyko zakażeń grzybiczych. Przykładowo, w szpitalach i placówkach medycznych stosowanie preparatów o działaniu grzybobójczym jest kluczowe w zapobieganiu infekcjom u pacjentów, zwłaszcza u tych z obniżoną odpornością. W praktyce oznaczenie F jest istotne dla użytkowników, ponieważ umożliwia im dokonanie właściwego wyboru środka dezynfekcyjnego na podstawie jego działania. Używane preparaty powinny być również zgodne z wytycznymi WHO i lokalnymi regulacjami, co zapewnia ich skuteczność i bezpieczeństwo w zastosowaniach praktycznych.

Pytanie 5

Cechą terapeutyczną Biopulpu jest

A. długotrwałe działanie kariostatyczne

B. działanie odontotropowe oraz bakteriobójcze dzięki intensywnemu alkalizowaniu środowiska

C. działanie przeciwkrwotoczne oraz działanie mające na celu mumifikację tkanek miękkich

D. mumifikacja tkanek miękkich

Biopulp to materiał stosowany w endodoncji, którego właściwości lecznicze wynikają z jego zdolności do silnego alkalizowania środowiska, co sprzyja działaniu odontotropowemu i bakteriobójczemu. Wysoka zasadowość Biopulpu neutralizuje kwasy produkowane przez bakterie, co nie tylko hamuje ich rozwój, ale również stymuluje regenerację komórek miazgi zębowej. Dzięki temu Biopulp może być skutecznie zastosowany w leczeniu nieodwracalnych stanów zapalnych miazgi oraz w przypadkach, gdzie występuje potrzeba zachowania żywej miazgi. Przykładowo, w przypadku młodych pacjentów z niedojrzałymi wierzchołkami korzeni, Biopulp staje się doskonałym rozwiązaniem, umożliwiającym rozwój korzeni przy jednoczesnym zmniejszeniu ryzyka powikłań. Pozwala to na zachowanie zęba i zwiększenie szans na jego długoterminowe zdrowie. Takie podejście jest zgodne z aktualnymi standardami w endodoncji, które promują minimalnie inwazyjne metody leczenia oraz ochronę miazgi zębowej.

Pytanie 6

Zgodnie z opinią polskich specjalistów w zakresie indywidualnej profilaktyki fluorkowej wśród dzieci i młodzieży przy średnim ryzyku wystąpienia próchnicy, lakiery fluorkowe powinny być używane

A. dwa razy w roku

B. raz w roku

C. sześć razy w roku

D. trzy razy w roku

Odpowiedzi, które mówią o aplikacji lakierów fluorkowych trzy razy w roku, raz w roku czy nawet sześć razy w roku, nie są zgodne z zaleceniami specjalistów w stomatologii. Stosowanie lakierów mniej niż dwa razy w roku, jak mówi opcja raz w roku, to za mało, szczególnie dla dzieci i młodzieży z ryzykiem próchnicy. To rzadkie używanie nie zapewnia ochrony, biorąc pod uwagę, jak szybko mogą się pojawiać ubytki, szczególnie przy niewłaściwej higienie czy dużym spożyciu cukrów. Natomiast częstsze aplikacje, jak sześć razy w roku, mogą prowadzić do nadmiaru fluoru, co może być problematyczne i może powodować fluorozy, jeśli się tego nie kontroluje. Dobrze jest podejść do tego zrozumieć indywidualne potrzeby pacjenta i ich ryzyko, a także trzymać się ustalonych standardów, które mają na celu zapewnienie skuteczności i bezpieczeństwa. Dlatego decyzje o profilaktyce najlepiej podejmować w rozmowie ze specjalistą, żeby zminimalizować ryzyko i maksymalizować korzyści dla zdrowia jamy ustnej.

Pytanie 7

Jaką powinien mieć konsystencję fleczer stosowany do tymczasowego mocowania korony protetycznej?

A. Gęstej masy

B. Plastycznej masy

C. Zagęszczonej śmietany

D. Kitu

Odpowiedź 'Zagęszczonej śmietany' jest prawidłowa, ponieważ fleczer stosowany do czasowego umocowania korony protetycznej powinien charakteryzować się odpowiednią konsystencją, która umożliwia łatwe modelowanie i adaptację do kształtu zęba oraz uzyskanie stabilnego mocowania. Taka konsystencja pozwala na precyzyjne wypełnienie przestrzeni między koronką a zębem, co jest kluczowe dla zapewnienia odpowiedniego zamocowania, a także dla minimalizacji ryzyka mikroprzecieków, które mogą prowadzić do powikłań. W praktyce, masa o konsystencji zagęszczonej śmietany jest wystarczająco plastyczna, by umożliwić łatwe manewrowanie podczas aplikacji, jednocześnie zapewniając odpowiednią twardość po utwardzeniu. W branży stomatologicznej stosuje się takie materiały, jak masy polimeryzacyjne, które są zgodne z najnowszymi standardami, co zwiększa ich funkcjonalność i trwałość. Dodatkowo, fleczer o tej konsystencji może być łatwo usunięty po zakończeniu leczenia, co jest istotne dla komfortu pacjenta oraz dalszych procedur protetycznych.

Pytanie 8

Z dokumentacji medycznej pacjenta wynika, że w trakcie wizyty lekarz wprowadzi do ubytku dewitalizacyjną wkładkę endodontyczną. Co powinno być przygotowane do tego zabiegu?

A. Tepastę i fleczer czerwony

B. Depulpin oraz cement fosforanowy czerwony lub żółty

C. Devipastę i cement cynkowo-siarczanowy czerwony

D. Parapastę i fleczer żółty

Odpowiedź 'Devipastę i cement cynkowo-siarczanowy czerwony' jest właściwa, ponieważ devipasta jest materiałem przeznaczonym do dewitalizacji miazgi zęba, co jest kluczowym krokiem w leczeniu endodontycznym. Działa ona na zasadzie chemicznego usunięcia tkanki miazgowej, co pozwala na dalsze leczenie kanałowe. Cement cynkowo-siarczanowy czerwony jest z kolei idealnym materiałem do wypełnienia ubytku, gdyż charakteryzuje się dobrą adhezją do tkanek zęba oraz właściwościami biokompatybilnymi. W praktyce lekarze dentystyczni często stosują te materiały w przypadkach, kiedy zachodzi konieczność zabezpieczenia zęba przed dalszym zakażeniem oraz w celu minimalizacji dyskomfortu pacjenta. Dobre praktyki w endodoncji wskazują na wykorzystanie materiałów, które nie tylko dobrze wypełniają ubytek, ale także wspierają proces gojenia i regeneracji tkanek, co jest możliwe dzięki zastosowaniu odpowiednich wkładek i cementów. W związku z tym, znajomość właściwych materiałów oraz ich zastosowania jest kluczowa dla uzyskania sukcesu w leczeniu pacjentów.

Pytanie 9

Proszek preparatu Endomethasone N, który jest składnikiem pasty do wypełniania kanałów korzeniowych, powinien być wymieszany

A. z eugenolem

B. z kwasem ortofosforowym

C. z wodą destylowaną

D. z gliceryną

Wybór kwasu ortofosforowego jako medium do zarobienia proszku preparatu Endomethasone N jest błędny, ponieważ kwas ten ma właściwości silnie żrące i może powodować uszkodzenia tkanek, co jest niedopuszczalne w kontekście leczenia endodontycznego. Kwas ortofosforowy jest stosowany głównie jako środek do wytrawiania powierzchni zębów, a jego zastosowanie w preparatach do wypełnień kanałów korzeniowych może prowadzić do niekorzystnych reakcji chemicznych oraz obniżenia efektywności leczenia. Podobnie, stosowanie gliceryny, mimo że jest substancją znaną w stomatologii jako środek nawilżający, nie jest właściwe w tym kontekście. Gliceryna nie zapewnia odpowiedniej interakcji z materiałami stosowanymi do wypełnień kanałów korzeniowych i może wpływać na ich właściwości mechaniczne oraz adhezję. Z kolei woda destylowana nie jest optymalnym środkiem do przygotowania pasty, ponieważ jej zastosowanie może prowadzić do zbyt rzadkiej konsystencji, co utrudnia aplikację i skuteczne wypełnienie kanałów. Zrozumienie chemicznych interakcji między składnikami jest kluczowe w diagnostyce i leczeniu, a wybór nieodpowiednich środków może spowodować powikłania oraz zmniejszyć skuteczność terapii. Dlatego ważne jest, aby opierać się na sprawdzonych protokołach i dobrych praktykach, które gwarantują bezpieczeństwo i efektywność zabiegów endodontycznych.

Pytanie 10

Po ustaleniu średniej głębokości ubytku w zębie 16, lekarz zwrócił się z prośbą o dostarczenie kompozytu światłoutwardzalnego. Realizując prośbę lekarza, asystentka stomatologiczna powinna

A. przekazać lekarzowi tubkę kompozytu oraz lampę polimeryzacyjną

B. podać pierwszą dawkę kompozytu na nakładaczu kulkowym

C. umieścić kompozyt w ubytku za pomocą nakładacza i szybko użyć lampy polimeryzacyjnej

D. przekazać na nakładaczu płaskim porcję kompozytu wystarczającą do wypełnienia całego ubytku

Podanie pierwszej porcji kompozytu na nakładaczu kulkowym jest najbardziej właściwe w kontekście wypełniania ubytku w zębie. Nakładacz kulkowy pozwala na precyzyjne umiejscowienie materiału w ubytku, co jest kluczowe dla uzyskania estetycznego i funkcjonalnego wypełnienia. Dzięki kształtowi kulkowemu można łatwiej dotrzeć do trudnych miejsc i równomiernie rozprowadzić kompozyt w obrębie ubytku. Dodatkowo, stosowanie nakładacza kulkowego przyczynia się do mniejszego ryzyka powstawania pęcherzyków powietrza, co mogłoby osłabić wiązanie materiału. W praktyce stomatologicznej, przestrzeganie zasad stosowania kompozytów światłoutwardzalnych, takich jak odpowiednia technika nakładania oraz szybkość w używaniu lampy polimeryzacyjnej, jest niezbędne do uzyskania optymalnych efektów leczenia, co podkreślają standardy kliniczne.

Pytanie 11

Jakie właściwości lecznicze wykazują preparaty wodorotlenkowo-wapniowe?

A. długotrwałe i silne działanie kariostatyczne

B. działanie przeciwkrwotoczne

C. działanie odontotropowe i bakteriobójcze

D. mumifikowanie tkanek miękkich

Preparaty wodorotlenkowo-wapniowe charakteryzują się działaniem odontotropowym oraz bakteriobójczym, co czyni je niezwykle ważnymi w stomatologii, szczególnie w kontekście leczenia kanałowego. Działanie odontotropowe oznacza, że substancje te sprzyjają regeneracji tkanek zęba, stymulując procesy gojenia i odbudowy. Dodatkowo, ich właściwości bakteriobójcze pozwalają na skuteczne eliminowanie drobnoustrojów, co jest kluczowe w leczeniu zapaleń miazgi zębowej oraz w przypadku zakażeń endodontycznych. W praktyce, preparaty te są stosowane jako materiał wypełniający kanały korzeniowe, a także przy leczeniu perforacji zębów. Warto zaznaczyć, że zgodnie z wytycznymi Międzynarodowej Federacji Stomatologicznej, stosowanie wodorotlenku wapnia w terapii endodontycznej jest standardem, który zapewnia wysoką skuteczność oraz bezpieczeństwo terapii. Ponadto, ich długotrwałe działanie umożliwia skuteczne kontrolowanie zakażeń, co jest kluczowe dla utrzymania zdrowia jamy ustnej pacjentów.

Pytanie 12

Stomatolog zaplanował dokonanie podścielenia aparatu ortodontycznego, dlatego asystentka powinna przygotować na swoim stanowisku

A. masę akrylową, lampę do polimeryzacji, szklany kieliszek, metalową łopatkę, frezy

B. masę akrylową samopolimeryzującą, miskę z gorącą wodą, kieliszek szklany, łopatkę metalową

C. masę wyciskową, gumową miskę i plastikową łopatkę, model gipsowy

D. woskową płytkę, nożyk do wosku, gumową miskę z gorącą wodą, model gipsowy

Masa akrylową samopolimeryzującą, miskę z gorącą wodą, kieliszek szklany oraz łopatkę metalową to kluczowe elementy niezbędne do prawidłowego podścielenia aparatu ortodontycznego. Masa akrylowa samopolimeryzująca jest materiałem, który charakteryzuje się doskonałymi właściwościami mechanicznymi oraz estetycznymi, co czyni ją idealnym wyborem do wypełnienia pustych przestrzeni w aparatach ortodontycznych. Umożliwia ona uzyskanie odpowiedniego dopasowania oraz komfortu pacjenta. Miska z gorącą wodą służy do podgrzewania masy, co przyspiesza proces jej przekształcania i ułatwia aplikację. Kieliszek szklany jest niezbędny do przygotowania masy, gdzie dokładnie odmierzamy odpowiednie ilości składników. Łopatka metalowa pozwala na precyzyjne mieszanie i nakładanie masy. W praktyce stomatologicznej te materiały są standardem, co potwierdzają liczne wytyczne i normy branżowe, takie jak ISO oraz zalecenia Polskiego Towarzystwa Stomatologicznego dotyczące jakości używanych materiałów. Wiedza na temat odpowiednich narzędzi i materiałów jest kluczowa dla zapewnienia wysokiej jakości usług ortodontycznych.

Pytanie 13

Artykaina jest substancją stosowaną w stomatologii, która ma działanie

A. przeciwgrzybicze

B. kariostatyczne

C. znieczulające

D. odontotropowe

Artykaina to środek znieczulający stosowany w stomatologii, który należy do grupy amide'owych środków znieczulających lokalnie. Jej działanie polega na blokowaniu przewodnictwa impulsów nerwowych, co prowadzi do zmniejszenia odczuwania bólu w obszarze, gdzie jest podawana. Artykaina ma szybki początek działania oraz stosunkowo krótki czas utrzymywania się efektu, co czyni ją idealnym wyborem w praktyce stomatologicznej. Jest to szczególnie ważne w przypadku zabiegów wymagających precyzyjnego znieczulenia, jak ekstrakcje zębów czy leczenie kanałowe. W praktyce klinicznej artykaina jest często stosowana razem z adrenaliną, co zwiększa jej efektywność oraz wydłuża czas działania, zmniejszając jednocześnie ryzyko krwawienia. Warto zaznaczyć, że artykaina jest dobrze tolerowana przez pacjentów, a jej bezpieczeństwo zostało potwierdzone w licznych badaniach, co czyni ją standardem w znieczuleniu stomatologicznym.

Pytanie 14

Niewłaściwe mycie zębów może prowadzić do

A. recesji dziąseł

B. erozji szkliwa

C. abfrakcji zęba

D. resorpcji korzenia

Recesja dziąseł to stan, w którym dziąsła cofają się, odsłaniając korony zębów oraz zwiększając ryzyko wystąpienia chorób przyzębia. Nieprawidłowe szczotkowanie, takie jak zbyt intensywne lub agresywne ruchy, może prowadzić do mechanicznych uszkodzeń tkanki dziąsłowej. W praktyce zaleca się stosowanie techniki szczotkowania, takiej jak metoda BASS, która umożliwia skuteczne czyszczenie zębów przy minimalnym ryzyku urazów dziąseł. Używanie odpowiednich narzędzi, takich jak szczoteczki o miękkim włosiu, jest kluczowe dla ochrony delikatnej tkanki dziąsłowej. Regularne wizyty u dentysty oraz edukacja pacjentów na temat prawidłowego szczotkowania zębów są fundamentalne w zapobieganiu recesji. Świadomość pacjentów o właściwych technikach higieny jamy ustnej przyczynia się do zachowania zdrowia zębów i dziąseł w długim okresie. Warto również zauważyć, że recesja może prowadzić do nadwrażliwości zębów oraz estetycznych problemów, co może wpłynąć na komfort życia pacjenta.

Pytanie 15

Szkliwo w plamach jest typowe dla

A. próchnicy rozwijającej się

B. hipoplazji

C. fluorozy

D. osadu na zębach

Szkliwo plamkowe jest charakterystyczne dla fluorozy, która jest wynikiem nadmiernego spożycia fluoru w okresie rozwoju zębów. Fluoroza prowadzi do zmian w strukturze szkliwa, co objawia się w postaci białych plam lub ciemniejszych przebarwień na powierzchni zębów. Zmiany te mogą być wynikiem zaburzonej mineralizacji szkliwa i są często zauważane u dzieci, których zęby rozwijają się w czasie, gdy są narażone na wysokie stężenia fluoru, na przykład poprzez wodę pitną lub stosowanie past do zębów z dużą zawartością fluoru. W praktyce dentystycznej, identyfikacja szkliwa plamkowego jest kluczowa dla oceny stanu zdrowia jamy ustnej pacjentów. Stosowanie odpowiednich środków zapobiegawczych oraz edukacja pacjentów na temat właściwego stosowania fluoru są niezbędne w zapobieganiu fluorozie. Ponadto, dentysta może zalecić zastosowanie aplikacji fluoru w formie lakieru, aby wzmocnić szkliwo u pacjentów z ryzykiem jego osłabienia, a także odpowiednie zabiegi estetyczne, które poprawiają wygląd zębów dotkniętych fluoroza.

Pytanie 16

W celu leczenia początkowej próchnicy należy zastosować

A. lakieru fluorowego

B. azotanu srebra

C. tlenku cynku

D. wodorotlenku wapnia

Lakier fluorowy jest skutecznym środkiem w profilaktyce i leczeniu próchnicy początkowej zębów. Zawiera on fluor, który wzmacnia szkliwo zębów, zwiększając jego odporność na działanie kwasów wytwarzanych przez bakterie próchnicze. Stosowanie lakieru fluorowego jest powszechnie zalecane w pediatrii stomatologicznej oraz w praktyce stomatologicznej dla dorosłych, szczególnie w przypadku pacjentów z wysokim ryzykiem wystąpienia próchnicy. Aplikacja lakieru fluorowego jest szybka i nieinwazyjna, co czyni ją atrakcyjną opcją dla pacjentów. Stosowanie tego preparatu powinno odbywać się zgodnie z zaleceniami producenta oraz wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia i Polskiego Towarzystwa Stomatologicznego, co pozwala na maksymalizację korzyści zdrowotnych oraz minimalizację ryzyka potencjalnych działań niepożądanych. Regularne stosowanie lakieru fluorowego, w połączeniu z odpowiednią higieną jamy ustnej oraz dietą niskocukrową, znacznie poprawia zdrowie zębów i zmniejsza ryzyko wystąpienia próchnicy.

Pytanie 17

Azotan srebra oraz eugenol to substancje chemiczne wykorzystywane podczas terapii

A. periodontologicznej

B. zachowawczej

C. chirurgicznej

D. kanałowej

Wybór azotanu srebra i eugenolu w kontekście leczenia zachowawczego jest jak najbardziej trafny. Te substancje rzeczywiście mają swoje miejsce w stomatologii, zwłaszcza przy leczeniu próchnicy i odbudowie zębów. Azotan srebra działa jak środek antyseptyczny, więc pomaga w zwalczaniu bakterii w ubytkach, co jest mega ważne. Dzięki temu zęby mogą się lepiej remineralizować. A eugenol? No, to naprawdę fajny składnik z uwagi na swoje działanie znieczulające i przeciwbólowe. Przy zabiegach to bardzo cenne! Azotan srebra wykorzystuje się często do impregnacji tkanek i w terapii stanów zapalnych, które można cofnąć. Co więcej, jak na dzisiejsze standardy stomatologiczne, to wszystko pasuje, więc jest to narzędzie, z którego dentysta może śmiało korzystać w codziennej pracy.

Pytanie 18

Który typ materiału ściernego jest stosowany do ostrzenia kiret?

A. Arkansas

B. Diament

C. Węglik spiekany

D. Pumeks

Odpowiedź 'Arkansas' jest właściwa, ponieważ te materiały ścierne są super do ostrzenia narzędzi, w tym kiret. Kamienie Arkansas to naturalne ścierniwo, które ma naprawdę dużą twardość i potrafi zrobić bardzo ostrą krawędź. Jak ostrzymy kirety – te precyzyjne narzędzia do rysunku technicznego czy grafiki – ważne jest, żeby krawędź była dobrze wyprofilowana i ostra. Dzięki temu rysowanie staje się precyzyjne i łatwe do kontrolowania. W branży artystycznej i inżynieryjnej używa się ich na co dzień, bo dają świetne efekty i podnoszą jakość pracy. Regularne ostrzenie narzędzi to też dobry pomysł, bo wtedy dłużej posłużą. No i te kamienie Arkansas dostępne są w różnych gradacjach, co pozwala im dopasować ostrzenie do własnych potrzeb czy preferencji. Naprawdę warto z nich korzystać.

Pytanie 19

Po aplikacji wytrawiacza na przygotowaną powierzchnię zęba pacjenta, co powinna zrobić asystentka po pewnym czasie?

A. wysuszyć

B. spolimeryzować

C. wypłukać

D. zdjąć

Wypłukanie wytrawiacza to naprawdę ważny krok, jeśli chodzi o przygotowanie zęba do dalszego leczenia, zwłaszcza gdy używamy materiałów kompozytowych. Wytrawiacz, zazwyczaj na bazie kwasu fosforowego, ma za zadanie usunąć warstwę szkliwa oraz stworzyć mikroszczeliny, co pozwala lepiej trzymać się materiałowi wypełniającemu. Po jego nałożeniu i działaniu przez wyznaczony czas, kluczowe jest, żeby dokładnie go wypłukać. Jeśli zostawimy wytrawiacz, to może to osłabić strukturę zęba i negatywnie wpłynąć na jakość połączenia z wypełnieniem. W praktyce stomatologicznej warto też zwracać uwagę na zalecenia producentów materiałów kompozytowych, które mówią o potrzebie wypłukania po określonym czasie. W moim doświadczeniu dobrze jest również mieć na oku pacjenta w tym momencie, żeby upewnić się, że żadne substancje, jak alkohol używany do płukania, nie zostaną na zębie. Takie podejście nie tylko poprawia trwałość leczenia, ale i zmniejsza ryzyko problemów z zębem później.

Pytanie 20

Który z podanych materiałów posiada właściwości odontotropowe?

A. Cement cynkowo-siarczanowy

B. Cement fosforanowy

C. Cement wodorotlenkowo-wapniowy

D. Cement polikarboksylowy

Cement wodorotlenkowo-wapniowy to naprawdę fajny materiał, szczególnie w stomatologii. Działa na zęby, bo wspiera ich rozwój i mineralizację, co jest super ważne, gdy mamy do czynienia z ubytkami. Używa się go jako podkład albo wypełnienie, jak chcemy leczyć zęby albo zajmujemy się terapią endodontyczną. Ten cement uwalnia jony wapnia i wodorotlenkowe, co naprawdę pomaga w remineralizacji zębiny oraz pobudza miazgę zębową do działania. Przykładem, gdzie się go używa, są ubytki próchnicowe - jego działanie wspomaga zdrowienie zębów. A, co ciekawe, materiały te są zgodne z normami, jak ISO 4049, co potwierdza, że są dobrze opracowane. Użycie cementu wodorotlenkowo-wapniowego w praktyce stomatologicznej to świetny wybór, bo faktycznie wspiera procesy naprawcze w tkankach zębowych i to jest ważne w leczeniu.

Pytanie 21

Wskaż substancje (leki), które nie są używane w endodoncji?

A. Dexadent, Metronidazol

B. Optosil, Impregnum

C. AH-26, AH-Plus

D. Largal Ultra, File Eze

Optosil i Impregnum to materiały, które nie mają zastosowania w endodoncji. Są one głównie używane do diagnostyki i odbudowy tkanek twardych zębów. Optosil to materiał silikonowy, który sprawdza się w protetyce dentystycznej, idealnie nadaje się do robienia precyzyjnych wycisków. Z kolei Impregnum też jest stosowany w protetyce, ale nie w leczeniu kanałowym. Endodoncja potrzebuje specjalistycznych materiałów takich jak różne uszczelniacze i wypełniacze, które są zaprojektowane do wypełnienia kanałów korzeniowych i zapewnienia ich szczelności. Przykładowo, AH-Plus i AH-26 to materiały, które są biokompatybilne, co oznacza, że nie powodują reakcji alergicznych ani toksycznych w organizmie. To jest w zasadzie kluczowe dla skutecznego leczenia kanałowego. W endodoncji ważne jest, żeby korzystać z materiałów, które zapewniają długotrwałą szczelność i stabilność, co jest niezbędne dla zdrowia zębów oraz otaczających je tkanek.

Pytanie 22

W terapii początkowych objawów próchnicy na gładkich powierzchniach u pacjentów poddawanych leczeniu ortodontycznemu stosuje się

A. aldehyd mrówkowy

B. racestypinę

C. aminofluorki

D. 2% roztwór jodu

Aminofluorki odgrywają kluczową rolę w leczeniu wczesnych zmian próchnicowych, szczególnie u pacjentów ortodontycznych. Stosowane w postaci lakierów czy żeli, aminofluorki wykazują silne właściwości remineralizacyjne, co jest istotne w procesie odwracania wczesnych zmian próchnicowych. Mechanizm ich działania polega na wzmocnieniu struktury szkliwa poprzez dostarczanie jonów fluoru, które integrują się z mineralami zęba, co zwiększa jego odporność na demineralizację. W praktyce klinicznej, aminofluorki są szczególnie przydatne w przypadkach, gdy pacjenci noszą aparaty ortodontyczne, gdyż trudniej jest im utrzymać odpowiednią higienę jamy ustnej. Badania wykazują, że regularne stosowanie aminofluorków prowadzi do zmniejszenia ryzyka wystąpienia próchnicy i poprawy ogólnej kondycji zębów. Warto również zwrócić uwagę na standardy leczenia, które rekomendują stosowanie aminofluorków jako skutecznej metody profilaktycznej w ortodoncji oraz jako integralnej części programu ochrony zdrowia jamy ustnej.

Pytanie 23

Aby przeprowadzić fluoryzację z użyciem metody Torella, należy przygotować

A. Fluormex-płyn

B. 0,2% roztwór fluorku sodu

C. 2% roztwór fluorku sodu

D. Fluor Protector

Zabieg fluoryzacji metodą Torella polega na aplikacji fluorku sodu w odpowiednim stężeniu, które wynosi 0,2%. To niskie stężenie fluoru jest skuteczne w profilaktyce próchnicy, ponieważ pozwala na remineralizację szkliwa, jednocześnie minimalizując ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, takich jak fluoroza. 0,2% roztwór fluorku sodu jest powszechnie stosowany w stomatologii, szczególnie w przypadku dzieci oraz pacjentów z podwyższonym ryzykiem próchnicy. Warto zaznaczyć, że odpowiednie przygotowanie pacjenta i narzędzi przed zabiegiem fluoryzacji jest kluczowe dla osiągnięcia oczekiwanych rezultatów. W praktyce stomatologicznej, fluoryzację przeprowadza się po dokładnym oczyszczeniu jamy ustnej, co zwiększa skuteczność działania fluoru. Dobrą praktyką jest również informowanie pacjentów o tym, jak ważna jest higiena jamy ustnej oraz regularne wizyty kontrolne, co w połączeniu z zabiegami fluoryzacyjnymi, może znacząco przyczynić się do poprawy stanu uzębienia.

Pytanie 24

W celu zabezpieczenia wycisku alginatowego do przewozu do pracowni techniki dentystycznej, należy go

A. umieścić w naczyniu z wodą

B. zdezynfekować i umieścić w torbie foliowej

C. owinąć wilgotną ligniną i włożyć do torby foliowej

D. zapakować w pojemnik z środkiem dezynfekującym

Odpowiedź, która mówi o dezynfekcji i pakowaniu wycisku alginatowego w torebkę foliową, jest poprawna, ponieważ zgodnie z obowiązującymi standardami w technice dentystycznej, kluczowe jest zapewnienie odpowiednich warunków transportu materiałów biologicznych. Wyciski alginatowe są szczególnie podatne na zanieczyszczenia mikrobiologiczne, dlatego przed ich transportem do laboratorium technicznego powinny być poddane dezynfekcji, aby zminimalizować ryzyko przeniesienia patogenów. Dezynfekcja wycisku polega na zastosowaniu odpowiednich preparatów, które nie uszkadzają materiału, ale skutecznie eliminują bakterie i wirusy. Po dezynfekcji, wycisk należy starannie zapakować w torebkę foliową, co chroni go przed mechanicznymi uszkodzeniami oraz kontaktami z innymi materiałami, co jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi. Przykładem może być użycie torebek z zamkiem strunowym, które zapewniają dodatkową szczelność. Takie podejście nie tylko zabezpiecza wycisk, ale również spełnia wymogi sanitarno-epidemiologiczne dotyczące transportu materiałów diagnostycznych.

Pytanie 25

Jakiego materiału używa się do wypełnienia ubytku bez etchingowania tkanek?

A. Charisma

B. Heliomolar

C. Herculite

D. Dyract

Dyract to materiał stosowany w stomatologii, który charakteryzuje się unikalną możliwością zakładania go do ubytków bez potrzeby wytrawiania tkanek zęba. To podejście ma na celu minimalizację inwazyjności procedur stomatologicznych, co jest zgodne z aktualnymi trendami w dentystyce zachowawczej, które promują oszczędzanie zdrowych tkanek zęba. Dyract jest materiałem kompozytowym, który wykazuje dobre właściwości adhezyjne, co pozwala na jego efektywne wiązanie z zębiną i szkliwem. Przykładem zastosowania Dyractu może być leczenie niewielkich ubytków lub przywracanie konturu zęba, gdzie zależy nam na zachowaniu jak największej ilości naturalnej tkanki. Stosując Dyract, stomatolog może również uzyskać estetyczny efekt, ponieważ materiał ten dostępny jest w różnych odcieniach, co pozwala na dopasowanie koloru do naturalnego wyglądu zębów pacjenta. Zgodnie z wytycznymi międzynarodowych organizacji stomatologicznych, stosowanie materiałów, które nie wymagają wytrawiania tkanek, jest zalecane, aby zmniejszyć ryzyko nadwrażliwości i innych powikłań związanych ze standardowymi procedurami wytrawiania.

Pytanie 26

Jakiej łopatki powinno się używać do sporządzania cementu cynkowo-siarczanowego?

A. Agatowej

B. Gumowej

C. Plastikowej

D. Metalowej

Metalowa łopatka jest preferowana przy przygotowywaniu cementu cynkowo-siarczanowego ze względu na jej trwałość i odporność na działanie chemikaliów. Cement cynkowo-siarczanowy to materiał stosowany m.in. w stomatologii i ortodoncji, gdzie wymagana jest precyzyjna mieszanka. Metalowe narzędzia nie wchodzą w reakcję z cementem, co zapewnia zachowanie jego właściwości mechanicznych oraz chemicznych. W praktyce, metalowe łopatki umożliwiają dokładne wymieszanie składników, eliminując ryzyko wprowadzenia zanieczyszczeń, które mogą wpłynąć na finalny efekt. W branży budowlanej oraz medycznej metalowe narzędzia są standardem, co jest zgodne z normami ISO oraz innymi regulacjami dotyczącymi bezpieczeństwa i jakości materiałów. Dodatkowo, metalowe łopatki cechują się łatwością w utrzymaniu czystości oraz długowiecznością, co czyni je bardziej ekonomicznym wyborem w dłuższym okresie użytkowania.

Pytanie 27

Próchnicę, która rozwija się wokół lub pod wcześniej założonym wypełnieniem stałym, nazywamy

A. wtórną

B. początkową

C. podminowującą

D. okrężną

Odpowiedź 'wtórna' jest poprawna, ponieważ próchnica wtórna odnosi się do procesu demineralizacji tkanek zęba, który występuje w obrębie lub pod wypełnieniem stałym. Taka sytuacja pojawia się, gdy bakterie dostają się do szczelin pomiędzy wypełnieniem a zębem, co prowadzi do dalszej degradacji materiału zębowego. Przykładem może być pacjent z wypełnieniem amalgamatowym, u którego po kilku latach obserwuje się rozwój próchnicy wtórnej w okolicach brzegów wypełnienia. Dobre praktyki stomatologiczne zalecają regularne kontrole, aby monitorować stan wypełnień i wczesne wykrywanie potencjalnych problemów, co może zapobiec poważniejszym uszkodzeniom zębów. Warto również podkreślić znaczenie właściwej higieny jamy ustnej oraz technik szczotkowania, które pomagają w zapobieganiu powstawaniu próchnicy wtórnej.

Pytanie 28

Masy należące do hydrokoloidalnych materiałów wyciskowych to

A. alginatowa

B. silikonowa

C. stentsowa

D. elastomerowa

Masa alginatowa to jeden z tych materiałów, które są mega ważne w stomatologii. Dzięki swojej elastyczności i niskiemu skurczowi po utwardzeniu, naprawdę świetnie sprawdza się w praktyce. Alginat, jak pewnie wiesz, pochodzi z alg morskich i po dodaniu wody zmienia się w gęsty żel. To właśnie dzięki temu można dobrze odwzorować zęby i różne tkanki. Używamy go do wycisków przy implantach, ortodoncji czy protetyce. Zgodnie z normami ISO, powinien być stabilny wymiarowo i odporny na wodę, więc generalnie można na nim polegać. Co więcej, jest jednorazowy, co zwiększa komfort pacjenta i ułatwia zachowanie higieny. Jego właściwości są naprawdę korzystne, przez co często jest wybierany przez specjalistów ponad inne materiały.

Pytanie 29

Na jaki zabieg należy przygotować uniwersalne kleszcze kramponowe?

A. Przeklejenia zamka ortodontycznego w aparacie stałym

B. Przecięcia pierścienia ortodontycznego podczas demontażu aparatu stałego

C. Pobrania wycisków funkcjonalnych

D. Dogięcia klamry metalowej protezy akrylowej

Odpowiedź dotycząca dogięcia klamry metalowej protezy akrylowej jest poprawna, ponieważ uniwersalne kleszcze kramponowe są specjalistycznym narzędziem stosowanym do precyzyjnego formowania i dostosowywania elementów protez dentystycznych. Przygotowanie kleszczy w tym kontekście umożliwia stomatologom i protetykom precyzyjne dopasowanie klamry do indywidualnych potrzeb pacjenta, co jest kluczowe w procesie tworzenia protez akrylowych. Kleszcze te są zaprojektowane do pracy z różnymi materiałami, co sprawia, że są niezwykle wszechstronne i niezbędne w praktyce protetycznej. Przykłady zastosowania obejmują m.in. dostosowywanie protez w celu zapewnienia lepszego komfortu oraz funkcjonalności, co znacznie poprawia jakość życia pacjentów. W branży protetycznej stosuje się różne standardy, takie jak normy ISO dotyczące jakości wyrobów medycznych, które podkreślają znaczenie precyzyjnych narzędzi w procesie produkcji i dostosowywania protez, co czyni kleszcze kramponowe niezbędnym narzędziem w codziennej praktyce stomatologicznej.

Pytanie 30

Jakiej masy wyciskowej używa się do wykonywania wycisków czynnościowych?

A. Silikonowej

B. Alginatowej

C. Gipsowej

D. Agarowej

Odpowiedź silikonowa jest prawidłowa, ponieważ silikony charakteryzują się doskonałymi właściwościami mechanicznymi oraz stabilnością wymiarową, co czyni je idealnym materiałem do wycisków czynnościowych. W praktyce stomatologicznej, wyciski silikonowe oferują dużą precyzję odwzorowania detali, co jest niezwykle istotne przy wykonywaniu prac protetycznych, ortodontycznych czy implantologicznych. Silikony są dostępne w różnych wariantach, takich jak silikony A i silikony P, co pozwala na dobór odpowiedniego materiału w zależności od potrzeb klinicznych. Przykładowo, silikony A, dzięki swojej elastyczności, są stosowane do wycisków w sytuacjach, gdzie wymagana jest precyzyjna reprodukcja szczegółów anatomicznych, natomiast silikony P charakteryzują się lepszą odpornością na deformacje. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, wyciski powinny być wykonane z materiałów o wysokiej biokompatybilności, a silikony w pełni spełniają te normy, co zapewnia bezpieczeństwo pacjenta oraz trwałość uzyskanych modeli.

Pytanie 31

Zabieg hemisekcji zęba 37 przeprowadza się w gabinecie

A. periodontologii

B. pedodoncji

C. chirurgii stomatologicznej

D. protetyki stomatologicznej

Zabieg hemisekcji zęba 37, który jest zębem trzonowym dolnym, wykonuje się w gabinecie chirurgii stomatologicznej, ponieważ jest to procedura chirurgiczna polegająca na usunięciu jednej z korzeni zęba, który ma więcej niż jeden korzeń. Hemisekcja jest stosowana w przypadkach, gdy ząb jest dotknięty ciężką chorobą, taką jak zaawansowana próchnica lub choroby przyzębia, które wpływają na jeden z korzeni oraz tkanki otaczające ząb. W trakcie zabiegu chirurg stomatologiczny dba o to, aby zachować jak największą ilość zdrowej tkanki zęba oraz struktury kostnej. Przykładem zastosowania hemisekcji może być sytuacja, w której jeden z korzeni zęba 37 jest poważnie uszkodzony, a drugi korzeń wykazuje zdrowie i stabilność. Po przeprowadzeniu hemisekcji, na zdrowym korzeniu zęba można przeprowadzić dalsze leczenie protetyczne, na przykład zakładając koronę, co umożliwia dalsze funkcjonowanie zęba. Zgodnie z wytycznymi American Association of Endodontists, hemisekcja jest jedną z opcji leczenia zębów z wieloma korzeniami w przypadku niepowodzenia innych form terapii.

Pytanie 32

Aby przeprowadzić znieczulenie śródwięzadłowe zęba 31 u ciężarnej pacjentki, należy przygotować

A. środek do znieczulenia powierzchniowego i strzykawkę bezigłową

B. znieczulenie bez substancji zwężających naczynia krwionośne oraz strzykawkę ciśnieniową

C. znieczulenie z komponentami zwężającymi naczynia oraz strzykawkę typu karpula bez aspiracji

D. preparat do znieczulenia miejscowego i strzykawkę typu karpula samoaspirującą

Znieczulenie do znieczulenia śródwięzadłowego w przypadku pacjentki w ciąży powinno być wolne od środków zwężających naczynia krwionośne, ze względu na ryzyko ich wpływu na krążenie płodowe. W takich przypadkach, aby zminimalizować potencjalne ryzyko dla matki i dziecka, preferowane są środki znieczulające, które nie mają działania vasokonstrykcyjnego. Zastosowanie strzykawki ciśnieniowej umożliwia dokładne i kontrolowane wprowadzenie znieczulenia, co jest kluczowe w kontekście precyzyjnego znieczulenia zęba 31. Dzięki takim praktykom, można zapewnić pacjentce komfort podczas zabiegu, minimalizując jednocześnie ryzyko powikłań. Warto także podkreślić, że w przypadku pacjentek w ciąży, lekarze dentysty powinni stosować znieczulenia zgodnie z wytycznymi dotyczącymi bezpieczeństwa, preferując preparaty uznawane za bezpieczne w czasie ciąży. Przykładem może być użycie lidokainy bez dodatku epinefryny, co jest szeroko zalecane w literaturze medycznej.

Pytanie 33

Aby zneutralizować warstwę mazistą zębiny podczas przygotowania ubytku zęba do nałożenia wypełnienia kompozytowego, lekarz powinien zastosować

A. coupling

B. adhesive

C. primer

D. conditioner

No, wybór primera jako substancji do zneutralizowania warstwy mazistej zębiny jest w porządku. Primer ma na celu poprawienie przyczepności materiału wypełniającego do zęba. Działa tak, że usuwa wszelkie zanieczyszczenia i dobrze przygotowuje powierzchnię zębiny, co potem sprzyja lepszemu wnikaniu materiału kompozytowego. W stomatologii często korzysta się z prime'ów na bazie żywic, które mają składniki aktywne, na przykład monomery, które potrafią wniknąć w mikropory zębiny, tworząc mocne połączenie między zębem a materiałem wypełniającym. Używanie prime'ów w naprawie zębów jest kluczowe, bo zapewnia wysoką trwałość wypełnienia. W zasadzie, zgodnie z obecnymi standardami w stomatologii, użycie primera to najlepsza praktyka w przygotowywaniu ubytków zębowych, co naprawdę wpływa pozytywnie na długoterminowe efekty leczenia.

Pytanie 34

Podczas którego z poniższych zabiegów może wystąpić chemiczne uszkodzenie błony śluzowej jamy ustnej?

A. Usuwania złogów nazębnych

B. Wybielania zębów

C. Laseroterapii

D. Skalingu

Wybielanie zębów to tak naprawdę dość popularna procedura, która zazwyczaj korzysta z substancji chemicznych, jak nadtlenek wodoru czy nadtlenek karbamidu. One super działają na przebarwienia, ale mogą też trochę podrażnić błonę śluzową jamy ustnej. Trzeba pamiętać, że podczas zabiegu te substancje mogą się na nią dostać, co czasami prowadzi do podrażnień, a nawet uszkodzeń. Z mojego doświadczenia, zanim zacznie się wybielanie, warto, żeby pacjent wiedział, co może się wydarzyć, czyli jakie są potencjalne skutki uboczne. Dobrze, żeby stosować indywidualnie dopasowane nakładki i dokładnie trzymać się instrukcji – to ogranicza ryzyko problemów z błoną śluzową. Po zabiegu też ważna jest odpowiednia pielęgnacja jamy ustnej, żeby zmniejszyć ewentualne podrażnienia. Jak wszystko pójdzie zgodnie z planem, to można cieszyć się ładnym efektem bez złych konsekwencji dla zdrowia jamy ustnej.

Pytanie 35

Materiał o właściwościach odontotropowych, wykorzystywany jako tymczasowe wypełnienie w przypadkach głębokiego ubytku próchnicowego, to cement

A. cynkowo-siarczanowy

B. fosforanowy

C. polikarboksylowy

D. tlenkowo-cynkowo-eugenolowy

Cement tlenkowo-cynkowo-eugenolowy (CZA) jest materiałem o unikalnych właściwościach odontotropowych, co czyni go idealnym wyborem do stosowania jako wypełnienie tymczasowe w przypadkach głębokiej próchnicy. Jego skład chemiczny zawiera tlenek cynku i eugenol, co zapewnia działanie przeciwbólowe oraz przeciwzapalne, a także sprzyja regeneracji tkanki miazgi zębowej. CZA jest stosowany nie tylko w wypełnieniach tymczasowych, ale również w leczeniu kanałowym oraz jako podkład pod wypełnienia stałe, co podkreśla jego wszechstronność w stomatologii. Jego właściwości odontotropowe oznaczają, że wspiera on zdrowie tkanki zębowej i ma pozytywny wpływ na miazgę, co jest szczególnie ważne w przypadku ubytków głębokich, gdzie zachowanie żywotności miazgi jest kluczowe. W praktyce, zastosowanie CZA jako wypełnienia tymczasowego pozwala na minimalizację bólu oraz przyspieszenie procesu gojenia, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w stomatologii. Z tego względu, cement tlenkowo-cynkowo-eugenolowy jest rekomendowany przez wiele organizacji stomatologicznych na całym świecie.

Pytanie 36

Jaki materiał wykorzystuje się w nieinwazyjnym leczeniu zmian wokół wierzchołków korzeni zębowych?

A. Wodorotlenek magnezu

B. Cement glassjonomerowy

C. Wodorotlenek wapnia

D. Cement fosforanowy

Wodorotlenek wapnia jest materiałem o wysokiej biokompatybilności, który odgrywa kluczową rolę w niechirurgicznym leczeniu zmian okołowierzchołkowych. Jego właściwości zasadowe sprzyjają neutralizacji kwasów produkowanych przez bakterie, co wspiera procesy gojenia. W praktyce stomatologicznej wodorotlenek wapnia stosuje się do wypełniania kanałów korzeniowych, a także w przypadku perforacji oraz jako materiał tymczasowy. Jego działanie antybakteryjne oraz stymulujące tworzenie zębiny sprawia, że jest idealnym wyborem w leczeniu zmian okołowierzchołkowych. Zgodnie z wytycznymi Amerykańskiego Towarzystwa Stomatologicznego (ADA), wodorotlenek wapnia powinien być stosowany w terapii endodontycznej jako materiał zabezpieczający i wspomagający regenerację tkanek. W przypadku leczenia zmian okołowierzchołkowych, jego wysokie właściwości alkaliczne przyczyniają się do tworzenia środowiska sprzyjającego odnowie tkanek, a także zmniejszają ryzyko powikłań.

Pytanie 37

Po połączeniu 1960 ml wody oraz 40 ml rozpoczynającego środka dezynfekcyjnego, jakie będzie stężenie powstałego roztworu?

A. 2,0%

B. 1,0%

C. 1,5%

D. 0,5%

Odpowiedź 2,0% jest poprawna, ponieważ stężenie roztworu oblicza się jako stosunek objętości koncentratu do całkowitej objętości roztworu. W naszym przypadku mamy 40 ml koncentratu i 1960 ml wody, co daje łącznie 2000 ml roztworu. Stężenie obliczamy według wzoru: (objętość koncentratu / całkowita objętość roztworu) * 100%. Podstawiając wartości, otrzymujemy (40 ml / 2000 ml) * 100% = 2%. Takie obliczenia są szczególnie istotne w przemyśle chemicznym oraz przy produkcji środków dezynfekcyjnych, gdzie precyzyjne proporcje składników mają kluczowe znaczenie dla efektywności działania produktu. Zastosowanie tej wiedzy pozwala na właściwe przygotowanie roztworów, co jest niezbędne w kontekście przestrzegania norm sanitarnych oraz jakościowych, a także w skutecznej dezynfekcji powierzchni w różnych środowiskach, od medycyny po przemysł spożywczy.

Pytanie 38

Jaka jest optymalna temperatura wody potrzebnej do sporządzenia masy alginatowej?

A. 18 °C

B. 24 °C

C. 21 °C

D. 27 °C

Wybór nieodpowiedniej temperatury wody, takiej jak 21 °C, 27 °C czy 24 °C, może prowadzić do niepożądanych efektów w przygotowanej masie alginatowej. W przypadku wyższych temperatur, cząsteczki alginianu mogą nie tworzyć odpowiedniej struktury żelu, co skutkuje osłabieniem stabilności końcowego produktu. Temperatura 21 °C, choć zbliżona do optymalnej, może być zbyt wysoka, co prowadzi do szybszej degradacji właściwości alginatu, a to z kolei wpływa na jego zdolność do formowania żeli. Z kolei przy 27 °C proces hydratacji alginianu z wodą staje się mniej kontrolowany, co może skutkować chaotycznym ułożeniem cząsteczek i ostatecznie niejednorodnym żelem. Co więcej, temperatura 24 °C, choć nieco niższa od 27 °C, nadal nie spełnia wymagań dla uzyskania stabilnych i wysokiej jakości produktów. Dlatego utrzymanie temperatury wody na poziomie 18 °C jest kluczowe dla zapewnienia prawidłowego funkcjonowania alginatu oraz uzyskania produktów odpowiadających standardom jakości w branży spożywczej i medycznej. Ignorowanie tego aspektu może prowadzić do poważnych problemów w procesie produkcyjnym oraz w końcowym efekcie wizualnym i smakowym produktów.”

Pytanie 39

Aby dostosować wysokość zęba w zgryzie, asystentka powinna przygotować dla lekarza

A. zwierak

B. pasek celuloidowy

C. kalkę zgryzową

D. pilnik

Kalka zgryzowa jest narzędziem wykorzystywanym w stomatologii do analizy zgryzu oraz dopasowywania wysokości zębów. Umożliwia lekarzowi ocenę, w jaki sposób zęby górne i dolne stykają się ze sobą, co jest kluczowe w procesie protetyki oraz ortodoncji. Stosowanie kalki zgryzowej jest zgodne z powszechnie uznawanymi standardami w praktyce stomatologicznej, gdzie precyzyjne dopasowanie zębów jest niezbędne dla uzyskania prawidłowego zgryzu i funkcji żucia. Przykładem zastosowania kalki zgryzowej jest przygotowanie do wykonania protezy, gdzie lekarz może określić, jakie zmiany są potrzebne w wysokości zębów. Dodatkowo, kalka zgryzowa pomaga w identyfikacji obszarów, które mogą wymagać korekcji, co przyczynia się do lepszego komfortu pacjenta oraz estetyki uśmiechu. W praktyce klinicznej, analiza zgryzu za pomocą kalki zgryzowej jest istotnym elementem diagnostyki i planowania leczenia.

Pytanie 40

Jaki cement może być zastosowany do trwałego osadzania mostu protetycznego?

A. Szkło-jonomerowy.

B. Tlenkowo-cynkowo-eugenolowy.

C. Cynkowo-siarczanowy.

D. Tymczasowy.

Cement szkło-jonomerowy jest idealnym materiałem do stałego osadzania mostów protetycznych. Jego unikalne właściwości chemiczne i fizyczne sprawiają, że doskonale wiąże się z tkankami zębowymi i metalami, co jest kluczowe w protetyce stomatologicznej. Szkło-jonomerowe ma zdolność do uwalniania fluoru, co nie tylko wspomaga remineralizację zębów, ale również zmniejsza ryzyko próchnicy w okolicy osadzenia mostu. Dodatkowo, materiał ten jest biokompatybilny, co minimalizuje ryzyko reakcji alergicznych i podrażnień. W praktyce, cement szkło-jonomerowy jest często stosowany w przypadku zębów mlecznych oraz u pacjentów z ryzykiem próchnicy, gdyż jego właściwości ochronne są szczególnie cenione. Ponadto, stosowanie tego rodzaju cementu zgodnie z wytycznymi ASDC (American Society of Dentistry for Children) oraz ADA (American Dental Association) zapewnia wysoką jakość leczenia protetycznego, co jest standardem w nowoczesnej stomatologii.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej