Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik spedytor
  • Kwalifikacja: SPL.05 - Organizacja transportu oraz obsługa klientów i kontrahentów
  • Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 07:18
  • Data zakończenia: 8 grudnia 2025 07:40

Egzamin zdany!

Wynik: 31/40 punktów (77,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jaką wagę obliczeniową należy zastosować do wyliczenia frachtu za 12 sztuk paczek o wymiarach
0,7 x 0,8 x 0,4 m (dł. x szer. x wys.) każda, jeżeli przelicznik 1m³ = 1 000 kg?

A. 3 840 kg
B. 3 360 kg
C. 6 720 kg
D. 2 688 kg
Aby obliczyć wagę obliczeniową przesyłek na podstawie ich wymiarów, należy najpierw obliczyć objętość jednej przesyłki, a następnie pomnożyć ją przez ilość przesyłek oraz przelicznik wagowy. W tym przypadku, wymiary jednej przesyłki wynoszą 0,7 m x 0,8 m x 0,4 m. Obliczamy objętość: 0,7 * 0,8 * 0,4 = 0,224 m³. Następnie mnożymy tę wartość przez liczbę przesyłek: 0,224 m³ * 12 = 2,688 m³. Ponieważ przelicznik wynosi 1 m³ = 1 000 kg, to waga obliczeniowa wynosi 2,688 m³ * 1 000 kg/m³ = 2,688 kg. Tego typu obliczenia są standardowo stosowane w logistyce do ustalania kosztów transportu, gdzie waga obliczeniowa (czyli objętość przeliczone na wagę) jest kluczowym czynnikiem wpływającym na fracht. Używanie obliczeń opartych na objętości zamiast rzeczywistej wagi jest szczególnie istotne w przypadku lekkich, ale objętnych przesyłek, co jest zgodne z praktykami w branży transportowej.

Pytanie 2

W tabeli przedstawiono zebrane przez przedsiębiorstwo informacje dotyczące wykonywanych zleceń.
Ile wynosi jego współczynnik terminowości realizacji zleceń?

Zlecenie (numer)Uzgodniony termin realizacji zleceniaRzeczywisty termin wykonania zlecenia
103.06.202003.06.2020
210.06.202010.06.2020
312.06.202013.06.2020
413.06.202014.06.2020
515.06.202015.06.2020
A. 0,67
B. 0,60
C. 0,40
D. 1,00
Współczynnik terminowości realizacji zleceń, który wynosi 0,60, oblicza się jako stosunek liczby zleceń zrealizowanych w terminie do ogólnej liczby zleceń. W tym przypadku, na podstawie analizy przedstawionych danych, 3 z 5 zleceń zostało wykonanych zgodnie z ustalonym harmonogramem. Takie podejście do obliczania terminowości wykonywania zleceń jest zgodne z powszechnie przyjętymi standardami w zarządzaniu projektami i operacjami, gdzie kluczowym wskaźnikiem efektywności jest zdolność do dotrzymywania ustalonych terminów. W przedsiębiorstwach, gdzie realizacja zleceń jest kluczowa, monitorowanie współczynnika terminowości pozwala na optymalizację procesów oraz identyfikację potencjalnych obszarów do poprawy. Przykładowo, jeśli terminowość spada, może to sugerować konieczność przeglądu procesów produkcyjnych, zarządzania zasobami lub komunikacji z klientami. Systematyczne śledzenie tego wskaźnika sprzyja lepszemu planowaniu oraz zwiększa satysfakcję klientów, co jest fundamentalne dla sukcesu każdej organizacji.

Pytanie 3

Jakim środkiem transportu nie da się przeprowadzić transportu lądowego?

A. Kontenerowcem
B. Zestawem bimodalnym
C. Pociągiem
D. Samochodem ciężarowym
Kontenerowiec to jednostka pływająca używana głównie do transportu towarów drogą morską. Jego konstrukcja i przeznaczenie są ściśle związane z przewozem kontenerów przez ocean lub inne zbiorniki wodne. W przeciwieństwie do innych środków transportu, takich jak zestawy bimodalne, pociągi czy samochody ciężarowe, które mogą poruszać się po lądzie, kontenerowiec nie ma możliwości przemieszczania się po drogach czy torach kolejowych. Przykładami zastosowania kontenerowców są międzynarodowe transporty towarów, gdzie kontenery są ładowane i rozładowywane w portach. W kontekście logistyki, kontenerowce odgrywają kluczową rolę w globalnych łańcuchach dostaw, umożliwiając efektywne i ekonomiczne przewozy na dużą skalę. Dlatego poprawna odpowiedź na pytanie, który środek transportu nie może realizować przewozu lądowego, to kontenerowiec.

Pytanie 4

Firma transportowa nabyła specjalistyczną naczepę chłodniczą oraz ciągnik za kwotę 420 000,00 zł. Określ, przez ile lat firma będzie mogła dokonywać odpisów amortyzacyjnych, stosując metodę liniową, jeżeli roczna stawka amortyzacji zakupionego sprzętu wynosi 25%.

A. 4 lata
B. 15 lat
C. 3 lata
D. 20 lat
Odpowiedź 4 lata jest prawidłowa, ponieważ przy zastosowaniu metody liniowej oblicza się okres amortyzacji na podstawie wartości początkowej i rocznej stopy amortyzacji. W przypadku nabycia naczepy chłodnia i ciągnika o łącznej wartości 420 000 zł oraz rocznej stopy amortyzacji wynoszącej 25%, roczna kwota odpisu amortyzacyjnego wynosi 105 000 zł (420 000 zł x 25%). Aby obliczyć liczbę lat, przez które będziemy dokonywać odpisów, dzielimy wartość początkową przez kwotę rocznego odpisu: 420 000 zł / 105 000 zł = 4 lata. W praktyce, amortyzacja liniowa jest szeroko stosowaną metodą w branży transportowej, gdzie inwestycje w sprzęt są znaczne, a ich użytkowanie rozciąga się na wiele lat. Kluczowe jest, aby przedsiębiorstwa prawidłowo planowały budżet oraz przewidywały koszty związane z wymianą sprzętu, co pomoże w długoterminowej strategii finansowej oraz zarządzaniu aktywami.

Pytanie 5

Jaką rolę odgrywa opakowanie, które chroni ładunek przed uszkodzeniami mechanicznymi, wpływem warunków atmosferycznych oraz ubytkami?

A. Magazynową
B. Sprzedażną
C. Informacyjną
D. Ochronną
Opakowanie pełni kluczową funkcję ochronną, która ma na celu zabezpieczenie ładunku przed uszkodzeniami mechanicznymi, działaniem niekorzystnych warunków atmosferycznych oraz zminimalizowaniem ryzyka ubytków. W kontekście transportu towarów, odpowiednie opakowanie powinno być zgodne z ustalonymi standardami branżowymi, takimi jak ISO 11607 dla opakowań materiałów medycznych czy ISO 22320 dla logistyki. Na przykład, opakowanie z tektury falistej lub tworzywa sztucznego często stosowane jest do transportu delikatnych przedmiotów, ponieważ zapewnia amortyzację i zabezpiecza przed wstrząsami. Dobre praktyki w zakresie opakowań obejmują także użycie etykiet informujących o sposobie przechowywania i transportu, co również przyczynia się do ochrony zawartości. Takie podejście nie tylko chroni ładunek, ale również zwiększa efektywność procesów logistycznych, co jest niezbędne w globalnym handlu. Dlatego prawidłowe zrozumienie funkcji ochronnej opakowania jest kluczowe dla każdego profesjonalisty w dziedzinie logistyki i zarządzania łańcuchem dostaw.

Pytanie 6

Korzystając z informacji zawartych w tabeli, określ który pojazd uzyskał najwyższy wskaźnik wykorzystania pojemności skrzyni ładownej.

PojazdPojemność skrzyni ładownej [m3]Liczba jednostek ładunkowych umieszczonych w pojeździe [szt.]Objętość jednej jednostki ładunkowej [m3]
A.68,4281,96
B.87,4202,40
C.91,2341,06
D.45,6162,11
A. A.
B. C.
C. D.
D. B.
Pojazd A uzyskał najwyższy wskaźnik wykorzystania pojemności skrzyni ładownej, wynoszący około 0,802, co oznacza, że efektywnie wykorzystuje 80,2% swojej pojemności. Taki wynik jest przykładem efektywnego zarządzania przestrzenią ładunkową, co jest kluczowe w logistyce i transporcie. W praktyce, wyższy wskaźnik wykorzystania pojemności skrzyni ładunkowej oznacza nie tylko lepszą efektywność operacyjną, ale również mniejsze koszty transportu na jednostkę towaru. Przemysł transportowy coraz bardziej zwraca uwagę na optymalizację ładowności, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju. Efektywne wykorzystanie przestrzeni ładunkowej może przyczynić się do zmniejszenia liczby kursów potrzebnych do przewiezienia tej samej ilości towaru, co z kolei wpływa na redukcję emisji CO2 i obniżenie kosztów paliwa. Dobrą praktyką w branży logistycznej jest regularne analizowanie wskaźników efektywności, co pozwala na dostosowanie floty do zmieniających się wymagań i optymalizację procesów transportowych.

Pytanie 7

Na podstawie fragmentu "Ogólnych Polskich Warunków Spedycyjnych" określ, w jakiej formie i jakim terminie powinno być złożone roszczenie zleceniodawcy w stosunku do spedytora w związku z uszkodzeniem przesyłki podczas przewozu.

REKLAMACJE
§ 24
24.1. Reklamacja zleceniodawcy złożona spedytorowi winna być wniesiona do spedytora na piśmie w ciągu 6 dni od daty, w której zleceniodawca dowiedział się lub powinien był się dowiedzieć o zaistniałej szkodzie. W terminie 14 dni od jej otrzymania spedytor zobowiązany jest do potwierdzenia otrzymania reklamacji i udzielenia wyjaśnień co do sposobu i terminu jej rozpatrzenia.
24.2. Reklamacji powinny towarzyszyć dokumenty stwierdzające stan przesyłki oraz okoliczności powstania szkody/braków.
24.3. Procedura reklamacyjna związana z wykonywaniem przez spedytora funkcji przewoźnika umownego uregulowana jest odrębnymi przepisami.
A. Ustnie w terminie 14 dni.
B. Ustnie w terminie 8 dni.
C. Na piśmie w terminie 12 dni.
D. Na piśmie w terminie 6 dni.
Odpowiedź "Na piśmie w terminie 6 dni" jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z § 24.1 Ogólnych Polskich Warunków Spedycyjnych, roszczenie zleceniodawcy w stosunku do spedytora w przypadku uszkodzenia przesyłki musi być złożone na piśmie w terminie 6 dni. Ważne jest, aby zleceniodawcy byli świadomi, że terminy te są ściśle określone, aby zapewnić skuteczną komunikację i umożliwić szybkie reagowanie na sytuacje związane z uszkodzeniem przesyłek. Przykładowo, jeśli zleceniodawca zauważy uszkodzenie przesyłki po dostawie, powinien niezwłocznie przygotować odpowiednie pismo reklamacyjne, w którym dokładnie opisze zaistniałą sytuację. Warto również dołączyć dokumentację fotograficzną oraz inne dowody, które mogą pomóc w procesie reklamacyjnym. Tego rodzaju praktyki są zgodne z najlepszymi standardami branżowymi, które kładą duży nacisk na dokumentację i terminowość zgłoszeń reklamacyjnych, co ma kluczowe znaczenie dla efektywnego zarządzania ryzykiem w transportach.

Pytanie 8

SDR (Specjalne Prawa Ciągnienia) jest jednostką wykorzystywaną do

A. bezgotówkowych transakcji rozrachunkowych
B. rozliczania czasu pracy kierowców
C. wynagradzania zatrudnionych
D. uregulowania mandatów
SDR, czyli Specjalne Prawa Ciągnienia, to międzynarodowa jednostka rozrachunkowa stworzona przez Międzynarodowy Fundusz Walutowy (MFW). Służy do bezgotówkowych operacji rozrachunkowych między państwami członkowskimi, a jej wartość oparta jest na koszyku walut: dolara amerykańskiego, euro, jena japońskiego oraz funta szterlinga. W praktyce SDR pełni funkcję rezerwy walutowej, co umożliwia krajom zwiększenie swoich zasobów walutowych bez konieczności prowadzenia skomplikowanych transakcji walutowych. Przykładowo, w sytuacjach kryzysowych lub przy braku płynności na rynkach, państwa mogą używać SDR jako alternatywy do walut tradycyjnych, co pozwala na zachowanie stabilności finansowej. Ponadto, SDR mogą być wymieniane między krajami na waluty, co stanowi istotny instrument w zarządzaniu międzynarodowymi rezerwami. W związku z tym, zrozumienie roli SDR w globalnym systemie finansowym jest kluczowe dla analizy międzynarodowych operacji finansowych.

Pytanie 9

Jakie czynności systemu serwisowo-naprawczego pojazdu powinny być realizowane samodzielnie przez kierowcę?

A. Okresowa obsługa techniczna po osiągnięciu określonego przebiegu lub po upływie czasu
B. Naprawa główna, która ma na celu przywrócenie pojazdowi sprawności do pracy
C. Codzienna obsługa obejmująca prace porządkowe oraz kontrolno-przeglądowe
D. Okresowe przeglądy techniczne w pełnym zakresie, obejmujące także kontrolę powłoki lakierniczej
Obsługa codzienna, która obejmuje czynności porządkowe i przeglądowo-kontrolne, jest kluczowym elementem utrzymania środka transportu w dobrym stanie technicznym. Każdy kierowca powinien być w stanie samodzielnie przeprowadzić te czynności, ponieważ są one podstawą zapobiegania poważniejszym usterkom oraz zapewnienia bezpieczeństwa w ruchu drogowym. Do czynności tych zalicza się m.in. sprawdzenie poziomu oleju silnikowego, ciśnienia w oponach, stanu hamulców oraz ogólnego stanu technicznego pojazdu. Regularne wykonywanie tych zadań pozwala na wczesne wykrycie potencjalnych problemów, co może znacząco obniżyć koszty ewentualnych napraw oraz zwiększyć trwałość pojazdu. W kontekście standardów branżowych, takie praktyki są zgodne z wytycznymi organizacji zajmujących się bezpieczeństwem ruchu drogowego, które zalecają, aby kierowcy byli odpowiedzialni za zapewnienie, że ich pojazdy są sprawne i gotowe do użycia przed każdą podróżą. Dobrą praktyką jest również prowadzenie dziennika przeglądów, co dodatkowo ułatwia monitorowanie stanu technicznego pojazdu oraz planowanie przyszłych działań serwisowych.

Pytanie 10

Degresywna taryfa przewozowa (zł/km) oznacza, że jednostkowa cena

A. jest odmieniająca się w różnych strefach odległości.
B. jest jednolita na całej długości transportu.
C. rośnie w miarę zmniejszania odległości.
D. maleje wraz z wydłużeniem odległości.
Degresywna taryfa przewozowa oznacza, że cena jednostkowa za przewóz zmniejsza się w miarę wydłużania się odległości. Taki model taryfowy jest stosowany w logistyce i transporcie, aby zachęcić klientów do korzystania z usług na dłuższych trasach, co może prowadzić do zwiększenia efektywności przewozu i obniżenia kosztów jednostkowych. Na przykład, jeśli firma transportowa ustala stawki w ten sposób, że za pierwsze 100 km obowiązuje wyższa stawka, a za każdy kolejny kilometr stawka maleje, to klienci planujący dłuższe trasy mogą skorzystać z bardziej atrakcyjnych cen. Z perspektywy ekonomicznej, zmniejszenie ceny za kilometr przy większych odległościach może także wynikać z obniżonych kosztów operacyjnych – dłuższa trasa oznacza, że pojazd jest w ruchu dłużej, co może zredukować koszty związane z przestojami. Degresywne taryfy są zgodne z praktykami stosowanymi w branży transportowej, gdzie obliczenia kosztów przewozu muszą uwzględniać różne czynniki, takie jak czas, odległość i rodzaj transportowanego ładunku.

Pytanie 11

Jaka strategia bazuje na wprowadzeniu niskich cen w celu zapobieżenia wejściu na rynek potencjalnych rywali lub ich zniechęcenia?

A. Cen prestiżowych
B. Ekspansywnego kształtowania cen
C. Cen eliminujących konkurentów
D. Prewencyjnego kształtowania cen
Strategia prewencyjnego kształtowania cen ma na celu zniechęcenie potencjalnych konkurentów do wejścia na rynek poprzez stosowanie niskich cen. Tego rodzaju podejście jest szczególnie istotne w branżach, gdzie bariery wejścia są niskie, a konkurencja może szybko zareagować na zmiany rynkowe. Przykładem może być rynek technologii mobilnych, gdzie nowi gracze mogą wprowadzać innowacyjne produkty, ale niskie ceny już obecnych liderów rynku mogą skutecznie zniechęcać ich do inwestycji. Firmy stosujące tę strategię często analizują koszty produkcji oraz marżę, aby ustalić ceny, które są wystarczająco niskie, by zniechęcić do konkurencji, ale jednocześnie pozwalają na osiągnięcie akceptowalnego poziomu zysku. Warto również zauważyć, że takie praktyki powinny być zgodne z przepisami prawa antymonopolowego, aby nie prowadziły do nieuczciwej konkurencji. Dobrze zaplanowana strategia prewencyjnego kształtowania cen może zapewnić firmie dominującą pozycję i stabilizację na rynku.

Pytanie 12

Określ minimalną liczbę pojazdów drogowych, potrzebnych do transportu 5 kontenerów 40′ oraz 4 kontenerów 20′.

A. 2 samochody ciężarowe o ładowności 1 TEU oraz 3 naczepy o ładowności 2 TEU
B. 7 naczep o ładowności 2 TEU
C. 4 samochody ciężarowe o ładowności 1 TEU i 4 naczepy o ładowności 2 TEU
D. 9 samochodów ciężarowych o ładowności 1 TEU
Poprawna odpowiedź to 7 naczep o ładowności 2 TEU, ponieważ każde naczepa o tej ładowności jest w stanie pomieścić dwa kontenery typu TEU. W przypadku, gdy mamy do przewozu 5 kontenerów 40′, które odpowiadają 10 TEU (1 kontener 40′ to równowartość 2 TEU), oraz 4 kontenery 20′, które odpowiadają 4 TEU (1 kontener 20′ to 1 TEU), łączna liczba TEU do przewozu to 14 TEU. Zastosowanie 7 naczep o ładowności 2 TEU pozwala na efektywne załadunek wszystkich kontenerów, ponieważ 7 naczep pomieści 14 TEU. W praktyce, organizacja transportu drogowego powinna zawsze uwzględniać maksymalne wykorzystanie przestrzeni ładunkowej i ograniczenia wagowe pojazdów zgodne z przepisami ruchu drogowego. Tego typu rozwiązania są zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają optymalizację ładunku w celu zwiększenia efektywności transportu i zmniejszenia kosztów operacyjnych.

Pytanie 13

Progresywna taryfa przewozowa (zł/km) wskazuje, że cena jednostkowa

A. maleje w miarę wydłużania się odległości
B. pozostaje taka sama na całej trasie przewozu
C. rośnie w miarę wydłużania się odległości
D. różni się w zależności od poszczególnych stref odległości
Progresywna taryfa przewozowa oznacza, że cena jednostkowa wzrasta w miarę zwiększania się odległości, co jest związane z rosnącymi kosztami operacyjnymi oraz eksploatacyjnymi przewoźników. W praktyce, im dłuższy kurs, tym większe wydatki na paliwo, czas pracy kierowcy oraz utrzymanie pojazdu. Progresywne taryfikowanie ma na celu efektywne odzwierciedlenie tych kosztów, co jest korzystne zarówno dla przewoźników, jak i klientów. Przykładowo, małe firmy transportowe mogą ustalać wyższe stawki za przewozy na dłuższe dystanse, aby zabezpieczyć swoje interesy finansowe. Ponadto, metoda ta może być zgodna z regulacjami branżowymi, które zalecają przejrzystość w ustalaniu cen. Warto zauważyć, że w przypadku niektórych przewoźników mogą występować dodatkowe zniżki dla klientów zwiększających objętość zamówień, co również wpisuje się w ramy progresywnej taryfy przewozowej. Zrozumienie tej koncepcji jest kluczowe dla analizy kosztów transportu oraz podejmowania strategicznych decyzji biznesowych.

Pytanie 14

W której sekcji planu marketingowego zawarte są kluczowe mocne i słabe strony przedsiębiorstwa oraz możliwości i zagrożenia dla działalności?

A. Analizie długoterminowej
B. Analizie SWOT
C. Celach strategicznych firmy
D. Streszczeniu planu
Analiza SWOT jest kluczowym elementem planu marketingowego, w którym wyróżnia się cztery podstawowe komponenty: mocne strony, słabe strony, szanse oraz zagrożenia. Ten rodzaj analizy pozwala firmom na zrozumienie ich pozycji na rynku, a także na ocenę zewnętrznych i wewnętrznych czynników, które mogą wpływać na działalność. Na przykład, mocne strony mogą obejmować unikalne zasoby, takie jak silna marka czy lojalna baza klientów, podczas gdy słabe strony mogą odnosić się do braku kompetencji w określonym obszarze lub ograniczonego dostępu do technologii. Szanse mogą obejmować nowe rynki lub zmiany w preferencjach konsumentów, natomiast zagrożenia mogą być związane z rosnącą konkurencją lub regulacjami rynkowymi. Zastosowanie analizy SWOT w praktyce umożliwia firmom lepsze planowanie strategiczne, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania i marketingu. Dzięki analizie SWOT organizacje mogą dostosować swoje strategie, aby wykorzystać mocne strony i szanse, jednocześnie minimalizując wpływ słabych stron i zagrożeń.

Pytanie 15

Polisa zabezpieczająca mienie (towar, ładunek) w transporcie drogowym, kolejowym, powietrznym oraz wodnym realizowanym na terenie RP lub poza nim to

A. OPWS
B. ubezpieczenie CARGO
C. ubezpieczenie AC
D. gestia transportowa
Ubezpieczenie CARGO jest specjalistycznym produktem, który chroni mienie, takie jak towar czy ładunek, podczas transportu różnymi środkami lokomocji, w tym drogą, koleją, powietrzem oraz wodami śródlądowymi, zarówno na terenie Polski, jak i poza jej granicami. Ta forma ubezpieczenia jest niezwykle istotna dla przedsiębiorstw zajmujących się logistyką i transportem, ponieważ minimalizuje ryzyko finansowe związane z utratą lub uszkodzeniem ładunku w trakcie przewozu. Ubezpieczenie CARGO może obejmować różnorodne zdarzenia, takie jak kradzież, uszkodzenie podczas transportu, opóźnienia czy straty wynikające z działania siły wyższej. Na przykład, firma transportowa przewożąca elektronikę z Polski do Niemiec może skorzystać z tego ubezpieczenia, aby zabezpieczyć się przed ewentualnymi stratami finansowymi, jakie mogłyby wyniknąć z uszkodzenia towaru w trakcie transportu. Warto także zaznaczyć, że w praktyce, ubezpieczenie CARGO jest zgodne z międzynarodowymi standardami, takimi jak Instytutowy Warunki Ubezpieczenia CARGO (Institute Cargo Clauses), które precyzują zakres ochrony oraz wyłączenia odpowiedzialności. Regularne przeglądanie warunków ubezpieczenia oraz dostosowywanie ich do zmieniających się potrzeb biznesowych jest kluczowym elementem zarządzania ryzykiem w transporcie.

Pytanie 16

Model organizacji transportu, który polega na odebraniu ładunku z miejsca załadunku i dostarczeniu go do kilku odbiorców w trakcie jednej trasy, to

A. obwodowy
B. promienisty
C. wahadłowy
D. sztafetowy
Wybór modelu sztafetowego, promienistego lub wahadłowego jako odpowiedzi na pytanie o organizację przewozu, w której towar jest pobierany z jednego punktu i dostarczany do wielu klientów, wskazuje na pewne nieporozumienia w zakresie terminologii logistycznej. Model sztafetowy odnosi się do przewozu, w którym różne środki transportu przekazują towary na określonych odcinkach trasy, ale nie zakłada on bezpośredniego dostarczania do wielu odbiorców w ramach jednej trasy. Z kolei model promienisty koncentruje się na dostarczaniu towarów z jednego centralnego punktu do różnych miejsc, jednak nie zapewnia on efektywności transportu w kontekście jednoczesnego dostarczania do wielu klientów. Model wahadłowy z kolei charakteryzuje się przewożeniem towarów w stałych cyklach między dwoma punktami, co również nie odpowiada opisanej sytuacji. Te nieprawidłowe odpowiedzi często wynikają z mylnego przekonania, że organizacja transportu polegająca na wielu dostawach z jednego punktu wymaga bardziej skomplikowanej struktury niż model obwodowy. Kluczowym błędem jest pomijanie znaczenia efektywności i optymalizacji w procesach logistycznych, co jest podstawą podejścia obwodowego, które pozwala na maksymalne wykorzystanie zasobów transportowych oraz zminimalizowanie kosztów i czasów dostaw.

Pytanie 17

Który środek transportu wykonał największą pracę przewozową [tkm]?

Środek
transportu 1
Środek
transportu 2
Środek
transportu 3
Środek
transportu 4
Odległość przewozu [km]200900600500
Masa przewiezionego
ładunku [kg]
20 00010 00019 00011 000
A. Środek transportu 4
B. Środek transportu 2
C. Środek transportu 1
D. Środek transportu 3
Środek transportu 3 został uznany za ten, który wykonał największą pracę przewozową, ponieważ jego wartość tkm (tonokilometrów) wynosi 11400. Aby obliczyć pracę przewozową, należy pomnożyć masę przewożonego ładunku przez odległość, na jaką ten ładunek został przetransportowany. Taka metoda obliczeniowa jest powszechnie stosowana w logistyce i transporcie, ponieważ pozwala na dokładne oszacowanie efektywności środków transportu. Na przykład w praktyce może to wyglądać tak: jeśli przewozimy 10 ton towaru na odległość 1000 km, to praca przewozowa wynosi 10 t * 1000 km = 10000 tkm. W przypadku środka transportu 3 zastosowanie tej metody wykazało, że uzyskuje on najwyższą wartość, co czyni go najbardziej efektywnym środkiem transportu w analizowanym przypadku. W praktyce, aby poprawić efektywność transportu, warto analizować różne środki transportu i ich parametry, co zgodne jest z zaleceniami efektywnego zarządzania łańcuchem dostaw.

Pytanie 18

Jaki typ stawki transportowej wykorzystuje firma, gdy pobiera stałą cenę za każdą jednostkę pracy przewozowej, niezależnie od skali wykonanej usługi?

A. Mieszaną
B. Degresywną
C. Stałą
D. Progresywną
Odpowiedź 'stała' jest prawidłowa, ponieważ w tym modelu stawki przewozowej przedsiębiorstwo pobiera taką samą cenę jednostkową za każdą jednostkę pracy przewozowej, niezależnie od wielkości zrealizowanej usługi. Przykładem zastosowania stałej stawki przewozowej mogą być usługi taksówkowe, gdzie pasażer płaci stałą kwotę za przejazd bez względu na długość trasy. Takie podejście zapewnia przewidywalność kosztów dla klientów oraz ułatwia zarządzanie budżetem. Dodatkowo, stałe stawki są często stosowane w transportach na krótkich dystansach, gdzie zmienność kosztów jest minimalna. W kontekście standardów branżowych, stosowanie stałych stawek przewozowych może przyczynić się do uproszczenia procesu fakturowania i zwiększenia transparentności usług, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w obszarze logistyki i transportu. Kluczowym elementem tego modelu jest również jego stabilność, co może sprzyjać długoterminowym relacjom z klientami.

Pytanie 19

Jaką ilość paliwa wykorzysta auto, podróżując trasą Kraków-Szczecin-Kraków, przy założeniu, że norma zużycia paliwa wynosi 30 litrów na 100 km, a odległość między miastami to 665 km?

A. 1 995,0 litrów paliwa
B. 90,5 litra paliwa
C. 199,5 litra paliwa
D. 399,0 litrów paliwa
Aby obliczyć zużycie paliwa na trasie Kraków-Szczecin-Kraków, należy najpierw ustalić całkowitą odległość, którą pojazd pokona. Odległość w jedną stronę wynosi 665 km, więc w obie strony to 1330 km (665 km x 2). Normą zużycia paliwa w tym przypadku jest 30 litrów na 100 km. Możemy obliczyć całkowite zużycie paliwa, stosując następujący wzór: (całkowita odległość / 100) x norma zużycia paliwa. Podstawiając wartości, otrzymujemy (1330 km / 100) x 30 l = 399 litrów paliwa. To obliczenie jest zgodne z praktyką obliczania kosztów podróży i zużycia paliwa, co jest niezbędne przy planowaniu podróży, szczególnie dla firm transportowych oraz osób podróżujących na dłuższe trasy. Umożliwia to oszacowanie wydatków oraz zrozumienie wpływu na środowisko, co jest szczególnie ważne w kontekście zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 20

Która z formuł INCOTERMS 2010 zobowiązuje sprzedającego do dostarczenia towaru w pobliżu burty statku w porcie załadunku, podczas gdy kupujący musi zawrzeć umowę przewozu i powiadomić sprzedającego o nazwie statku, miejscu załadunku oraz terminie dostarczenia ładunku do portu załadunku?

A. FAS
B. EXW
C. CIF
D. DDP
Formuła INCOTERMS 2010, która odnosi się do dostarczenia towaru wzdłuż burty statku w porcie załadunku, to FAS (Free Alongside Ship). W tej formule sprzedający ma obowiązek dostarczyć towar wzdłuż burty statku, co oznacza, że ryzyko i koszty związane z transportem przechodzą na kupującego w momencie, gdy towar jest dostarczony w pobliżu statku. Kupujący z kolei zobowiązany jest do zawarcia umowy przewozu oraz poinformowania sprzedającego o nazwie statku, miejscu załadunku i terminie dostawy ładunku do portu załadunku. Dzięki temu FAS jest szczególnie przydatne w transakcjach międzynarodowych, gdzie kontrola nad transportem i ryzykiem jest kluczowa. Przykładem zastosowania FAS może być sytuacja, w której sprzedający dostarcza ładunek do portu morskiego, a kupujący organizuje dalszy transport morski. Dzięki temu sprzedający ma ograniczoną odpowiedzialność za dalszy transport, co może zwiększyć jego efektywność operacyjną.

Pytanie 21

Na podstawie jakiego dokumentu wystawca zobowiązuje inną osobę do bezwarunkowego uiszczenia określonej kwoty w ustalonym miejscu i czasie na rzecz osoby trzeciej?

A. Weksla trasowanego
B. Czeku imiennego
C. Weksla własnego
D. Czeku rozrachunkowego
Weksle własne to dokumenty, które zawierają zobowiązanie wystawcy do zapłaty określonej kwoty we wskazanym terminie, jednak w przeciwieństwie do weksla trasowanego, nie wskazują osoby trzeciej, która miałaby otrzymać tę płatność. Weksle własne są zobowiązaniami bezpośrednio od wystawcy do odbiorcy, co wprowadza mniej elastyczności w obiegu finansowym, a także ogranicza możliwości dalszego obrotu tym instrumentem. Czek imienny, z drugiej strony, to dokument, który umożliwia posiadaczowi czeku pobranie określonej kwoty z konta wystawcy, jednak także nie zawiera mechanizmu zobowiązania do zapłaty na rzecz osoby trzeciej, co czyni go innym narzędziem finansowym, które jest bardziej ograniczone w zastosowaniach. Czek rozrachunkowy to forma płatności, która pozwala na realizację zobowiązań między bankami i instytucjami finansowymi, ale nie jest narzędziem, które wiąże się z bezwarunkowym zobowiązaniem do zapłaty kwoty na rzecz konkretnej osoby trzeciej. Właściwe zrozumienie różnic między tymi dokumentami jest kluczowe dla zarządzania instrumentami finansowymi w praktyce biznesowej. Typowym błędem jest zatem mylenie tych różnych instrumentów i ich funkcji, co może prowadzić do nieporozumień w transakcjach oraz niewłaściwego zarządzania płynnością finansową.

Pytanie 22

Ubezpieczeniem samego ładunku podczas transportu jest

A. autocasco
B. cargo
C. casco
D. assistance
Ubezpieczenie cargo jest specjalistycznym rodzajem polisy, która chroni ładunek transportowany drogą lądową, morską czy powietrzną. Obejmuje ono różnorodne ryzyka, takie jak uszkodzenie, zaginięcie czy kradzież. W praktyce, wybór ubezpieczenia cargo jest kluczowy dla firm zajmujących się handlem międzynarodowym, ponieważ pozwala na zabezpieczenie wartości towarów w trakcie ich transportu. Na przykład, jeśli firma wysyła cenne urządzenia elektroniczne, polisa cargo zapewni odszkodowanie w przypadku uszkodzenia tych towarów w transporcie. Praktyczne zastosowanie ubezpieczenia cargo jest zgodne z międzynarodowymi standardami, takimi jak incoterms, które określają odpowiedzialność za ubezpieczenie towarów w transporcie. Również, w przypadku transportu multimodalnego, ubezpieczenie cargo staje się niezwykle ważnym elementem zarządzania ryzykiem, co wskazuje na jego znaczenie w dzisiejszym łańcuchu dostaw. Takie podejście nie tylko minimalizuje straty finansowe, ale również wzmacnia zaufanie klientów i partnerów biznesowych.

Pytanie 23

Jakie urządzenie zainstalowane w pojeździe monitoruje zachowania kierowcy, aktualną prędkość oraz odległość przebywaną przez pojazd?

A. Taksometr
B. Termograf
C. Tachograf
D. Tempomat
Tachograf jest urządzeniem elektronicznym, które zostało zaprojektowane do rejestrowania danych dotyczących aktywności kierowcy, prędkości pojazdu oraz przejechanego dystansu. W pojazdach ciężarowych oraz autobusach tachografy są obligatoryjnie stosowane zgodnie z regulacjami Unii Europejskiej, co zapewnia nie tylko kontrolę czasu pracy kierowców, ale również zwiększa bezpieczeństwo na drogach. Tachogramy, czyli zapisane dane, stanowią podstawowy materiał dowodowy w przypadku kontroli drogowej, a ich analiza pozwala na monitorowanie naruszeń przepisów dotyczących czasu pracy i odpoczynku kierowców. Przykładem zastosowania tachografu jest system zarządzania flotą, gdzie dane z tachografu mogą być integrowane z innymi systemami, co umożliwia optymalizację kosztów eksploatacji oraz zwiększenie efektywności transportu. Warto również dodać, że tachografy cyfrowe są bardziej zaawansowane technologicznie, oferując m.in. funkcję analizy danych na poziomie znacznie bardziej zaawansowanym niż ich analogowe odpowiedniki, co wpływa na lepsze zarządzanie czasem i zasobami transportowymi.

Pytanie 24

Zgodnie z przedstawionym fragmentem ustawy o podatku od towarów i usług przedsiębiorca realizujący usługę przewozu 10 stycznia bieżącego roku jest zobowiązany do wystawienia faktury za jej wykonanie najpóźniej do dnia

Fragment ustawy o podatku od towarów i usług
Art. 106i. 1.Fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę (...)
A. 15 lutego bieżącego roku.
B. 15 stycznia bieżącego roku.
C. 25 stycznia bieżącego roku.
D. 25 lutego bieżącego roku.
Odpowiedź 15 lutego bieżącego roku jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług, termin wystawienia faktury za usługi przewozu powinien przypadać na 15. dzień miesiąca następującego po miesiącu, w którym usługa została wykonana. W tym przypadku, usługa przewozu miała miejsce 10 stycznia, co oznacza, że termin na wystawienie faktury upływa 15 lutego. W praktyce oznacza to, że przedsiębiorcy powinni planować swoje działania związane z fakturowaniem, aby nie przekroczyć ustawowych terminów, co mogłoby prowadzić do niepotrzebnych komplikacji podatkowych. Dobrą praktyką jest również monitorowanie terminów wystawiania faktur w systemach księgowych, aby zapewnić zgodność z obowiązującymi normami prawnymi.

Pytanie 25

Jaką maksymalną liczbę opakowań zbiorczych o wymiarach 40 x 50 x 50 cm (dł. x szer. x wys.) i masie 30 kg można ustawić na palecie o wymiarach 1 200 x 800 x 144 mm i masie własnej 25 kg, jeśli maksymalna wysokość pjł nie może przekroczyć 120 cm oraz masa pjł nie może być większa niż 500 kg?

A. 12 sztuk
B. 9 sztuk
C. 6 sztuk
D. 8 sztuk
Odpowiedź 8 sztuk jest poprawna, ponieważ obliczenia potwierdzają, że wyniki mieszczą się w granicach ustalonych przez wymagania dotyczące wymiarów oraz masy. Paleta ma wymiary 1200 mm x 800 mm, co przekłada się na 1,2 m x 0,8 m, a maksymalna wysokość, jaką możemy osiągnąć, wynosi 120 cm. Sprawdźmy, jak możemy ułożyć opakowania zbiorcze o wymiarach 40 cm x 50 cm x 50 cm. Na podstawie wymiarów palety możemy umieścić 3 opakowania wzdłuż długości (120 cm / 40 cm = 3) i 2 opakowania wzdłuż szerokości (80 cm / 50 cm = 1,6, co zaokrąglamy do 1, ponieważ nie możemy wstawić części opakowania). Ponadto, w przypadku wysokości, możemy ułożyć 2 opakowania jedno na drugim (120 cm / 50 cm = 2, ponieważ 100 cm to maksymalne osiągalne). W efekcie uzyskujemy 3 opakowania wzdłuż długości, 2 w szerokości i 2 w wysokości, co daje 3 * 2 * 2 = 12 opakowań. Jednak ze względu na maksymalną dopuszczalną masę palety, która wynosi 500 kg, musimy również rozważyć ciężar opakowań. Każde opakowanie waży 30 kg, więc maksimum wynosi 8 opakowań (240 kg), co nie przekracza dozwolonej masy. Dlatego prawidłowa odpowiedź to 8 sztuk.

Pytanie 26

Na podstawie cennika firmy transportowej RAJD, zamieszczonego w tabeli, określ całkowity koszt załadunku i przewozu 25 paletowych jednostek ładunkowych (pjł) na odległość 285 km.

Cennik firmy transportowej RAJD
Liczba nadanych pjłZa pierwsze 150 kmZa każdy następny kilometr ponad 150 km
Od 1 do 5 pjł150,00 zł3,50 zł
Od 6 do 10 pjł130,00 zł2,50 zł
Od 11 do 20 pjł100,00 zł2,00 zł
Od 21 do 30 pjł95,00 zł1,50 zł
Ponadto firma dolicza 1,50 zł za załadunek każdej pjł
A. 202,00 zł
B. 297,00 zł
C. 335,00 zł
D. 430,00 zł
Poprawna odpowiedź na pytanie dotyczące całkowitego kosztu przewozu 25 paletowych jednostek ładunkowych na odległość 285 km to 335,00 zł. Aby obliczyć całkowity koszt, należy uwzględnić kilka kluczowych elementów cenowych zawartych w cenniku firmy RAJD. Koszt za pierwsze 150 km wynosi 95,00 zł. Następnie, dla pozostałych 135 km, które są przeliczone na koszt za każdy dodatkowy kilometr, wynosi 1,50 zł za kilometr. Oznacza to dodatkowy koszt 202,50 zł za te kilometry. Dodatkowo, przy załadunku 25 pjł, koszt załadunku wynosi 37,50 zł (25 pjł x 1,50 zł). Łącząc wszystkie te koszty, otrzymujemy: 95,00 zł + 202,50 zł + 37,50 zł = 335,00 zł. Zrozumienie tego procesu obliczeniowego jest kluczowe w logistyce oraz zarządzaniu łańcuchem dostaw, gdzie prawidłowe kalkulacje kosztów wpływają na efektywność operacyjną i rentowność usług transportowych.

Pytanie 27

Jaki typ pojazdu, biorąc pod uwagę jego ładowność, powinien zostać wybrany do transportu 12 jednostek ładunku, z których każda waży 1 200 kg?

A. Dostawczy
B. Wysokotonażowy
C. Niskotonażowy
D. Średniotonażowy
Odpowiedź "Wysokotonażowy" jest prawidłowa, ponieważ przewóz 12 sztuk ładunku o masie 1 200 kg każda łącznie daje 14 400 kg. Wysokotonażowe środki transportu, takie jak ciężarówki o ładowności powyżej 12 ton, są przeznaczone do transportu dużych ładunków. W przypadku standardów branżowych, pojazdy te muszą spełniać określone normy dotyczące ładowności, co jest regulowane przepisami drogowymi, takimi jak dyrektywy unijne dotyczące transportu towarów. Przykładami zastosowania wysokotonażowych środków transportu mogą być przewozy materiałów budowlanych, sprzętu ciężkiego lub palet z towarami. W kontekście efektywności kosztowej, wykorzystanie wysokotonażowych środków transportu przy dużych ładunkach pozwala na zmniejszenie liczby kursów potrzebnych do przetransportowania towaru, co z kolei redukuje koszty związane z paliwem, czasem oraz eksploatacją pojazdów. Dlatego w przypadku ładunków o masie przekraczającej 12 ton zdecydowanie zaleca się korzystanie z pojazdów wysokotonażowych, aby zapewnić zarówno efektywność, jak i bezpieczeństwo transportu.

Pytanie 28

Dokument, który zawiera wykaz indywidualnych przesyłek skonsolidowanych przeznaczonych do transportu lotniczego, w którym określona jest kwota za przewóz zgodnie z stawką zaproponowaną przez spedytora, to

A. HAWB
B. SMGS
C. B/L
D. CIM
HAWB, czyli House Air Waybill, to dokument stosowany w transporcie lotniczym, który zawiera szczegółowy spis przesyłek skonsolidowanych. Jest to kluczowy element w procesie logistycznym, ponieważ umożliwia identyfikację każdego z pakunków oraz określenie kosztów transportu. HAWB jest wystawiany przez spedytora dla konkretnego klienta i zawiera informacje takie jak opis przesyłki, wartości, wymiary oraz cenę przewozu, co czyni go niezbędnym narzędziem w codziennej praktyce transportowej. W odróżnieniu od dokumentów takich jak B/L (Bill of Lading), który jest stosowany głównie w transporcie morskim, HAWB jest dostosowany do specyfiki lotniczej i uwzględnia charakterystyczne potrzeby tej branży. Stosowanie HAWB pozwala na zachowanie przejrzystości w relacjach z klientami oraz dostawcami, a także wspiera poprawne zarządzanie łańcuchem dostaw, zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 29

W konosamencie w sekcji "Consignee" powinno się wpisać

A. adres oraz podpis przewoźnika
B. miejsce oraz kraj pochodzenia towaru
C. nazwę i adres wysyłającego towar
D. nazwę oraz adres odbiorcy towaru
W konosamencie, w rubryce "Consignee", należy podać nazwę i adres odbiorcy ładunku, co jest kluczowe dla prawidłowego przebiegu procesu transportowego. Odbiorca to osoba lub firma, która ma odebrać przesyłkę po jej dostarczeniu. Właściwe wypełnienie tej sekcji jest istotne, aby uniknąć nieporozumień oraz opóźnień w dostawie. Na przykład, w przypadku przesyłek międzynarodowych, błędne dane odbiorcy mogą prowadzić do problemów celnych, a także mogą skutkować zwrotem paczki. Dobre praktyki sugerują, aby podać pełne dane, w tym nazwę, adres, kod pocztowy oraz numer telefonu odbiorcy. Zgodnie z międzynarodowymi standardami transportowymi, takie jak Incoterms, precyzyjne określenie odbiorcy jest kluczowe dla odpowiedzialności za przesyłkę oraz kosztów związanych z jej transportem. Ponadto, znajomość i stosowanie tych zasad nie tylko ułatwia logistykę, ale także przyczynia się do budowania profesjonalnych relacji z partnerami biznesowymi.

Pytanie 30

Jaką wartość podatku VAT należy obliczyć dla transportu 20 t ładunku na dystansie 250 km, jeśli stawka netto za przewóz wynosi 0,40 zł/tkm, a usługa podlega 23% VAT?

A. 2 000,00 zł
B. 460,00 zł
C. 2 460,00 zł
D. 1 540,00 zł
Aby obliczyć kwotę podatku VAT za przewóz 20 ton ładunku na odległość 250 km z uwzględnieniem stawki netto 0,40 zł/tkm oraz 23% VAT, należy wykonać kilka kroków. Po pierwsze, obliczamy wartość netto usługi przewozu. Wartość ta jest równa: 20 t * 250 km * 0,40 zł/tkm = 2000 zł. Następnie, obliczamy podatek VAT. Stawka VAT wynosi 23%, więc kwota VAT wyniesie: 2000 zł * 0,23 = 460 zł. Dlatego całkowity koszt usługi przewozu z uwzględnieniem VAT wynosi 2000 zł + 460 zł = 2460 zł. Jest to przykład zastosowania podstawowych zasad obliczania podatku VAT w transporcie, które są kluczowe dla przedsiębiorców zajmujących się logistyką i przewozem towarów. Zrozumienie tego procesu jest niezbędne dla prawidłowego rozliczania podatków oraz prowadzenia działalności zgodnej z przepisami prawa. Warto również zaznaczyć, że poprawne obliczenia pozwalają uniknąć problemów z urzędami skarbowymi, co jest istotne dla stabilności finansowej firmy.

Pytanie 31

W Polsce, w zależności od właściwości techniczno-eksploatacyjnych, kolejowe linie dzieli się na

A. nizinne, górskie oraz podgórskie
B. wąskotorowe, normalnotorowe oraz szerokotorowe
C. jednotorowe, dvutorowe i wielotorowe
D. magistralne, pierwszorzędne, drugorzędne i miejscowego znaczenia
Wybrałeś odpowiedź 'magistralne, pierwszorzędne, drugorzędne i miejscowego znaczenia', co jest jak najbardziej trafne. Te klasyfikacje są super ważne, jeżeli chodzi o linie kolejowe w Polsce. Linie magistralne to te, które mają największe znaczenie, łączą duże miasta i przewożą najwięcej pasażerów i towarów. Linie pierwszorzędne są również istotne, ale już mniej niż magistralne. Z kolei linie drugorzędne obsługują bardziej lokalne połączenia, a te miejscowego znaczenia to już totalnie niewielkie transporty, głównie dla małych miejscowości. Rozumienie tych kategorii pomoże w planowaniu infrastruktury kolejowej i zarządzaniu ruchem. Na przykład linia E20 to magistralna trasa, która łączy Warszawę z Poznaniem i ma ogromne znaczenie dla mobilności mieszkańców. Warto znać te standardy i regulacje, bo to klucz do bezpiecznego i komfortowego podróżowania.

Pytanie 32

Na europalecie ważącej 20 kg umieszczono 42 zgrzewki mąki. Każda zgrzewka zawiera 15 opakowań po 1 kg. Jaka jest całkowita masa ładunku w pojeździe, w którym załadowano 33 paletowe jednostki ładunkowe z mąką?

A. 11 286 kg
B. 21 450 kg
C. 19 800 kg
D. 20 790 kg
Aby obliczyć masę ładunku w pojeździe, należy najpierw ustalić całkowitą masę towaru na jednej europalecie. Na europalecie o masie 20 kg umieszczono 42 zgrzewki mąki, z których każda zawiera 15 jednokilogramowych opakowań. Zatem masa mąki na jednej palecie wynosi: 42 zgrzewki * 15 kg = 630 kg. Całkowita masa jednej palety z mąką wynosi zatem: 20 kg (masa palety) + 630 kg (masa mąki) = 650 kg. W pojeździe załadowano 33 paletowe jednostki ładunkowe, co daje całkowitą masę ładunku równą: 33 palety * 650 kg = 21 450 kg. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w logistyce i transporcie, gdzie precyzyjne ustalenie masy ładunku pozwala na efektywne zarządzanie transportem, a także zgodność z normami bezpieczeństwa i przepisami transportowymi, które wymagają odpowiedniego rozkładu masy w pojeździe.

Pytanie 33

Spedytor otrzymał zlecenie rozładunku 20 kontenerów oraz ich magazynowanie przez 3 dni. Który podwykonawca oferuje realizację całego zlecenia po najniższych kosztach?

CZYNNOŚĆWykonawca A.Wykonawca B.Wykonawca C.Wykonawca D.
Rozładunek kontenerów9,00 zł/szt.12,00 zł/szt.18,00 zł/szt.19,00 zł/szt.
Magazynowanie kontenerów20 zł/dzień/1szt.15 zł/dzień/1szt.14 zł/dzień/1szt.13 zł/dzień/1szt.
A. B.
B. C.
C. D.
D. A.
Wybór innej odpowiedzi niż B może wynikać z nieporozumienia dotyczącego analizy kosztów lub braku zrozumienia, jak kluczowe jest porównanie całkowitych kosztów zlecenia. Odpowiedzi A, C i D mogą być kuszące ze względu na potencjalne błędne założenia, takie jak zaniżona cena oferowana przez konkretnego wykonawcę, która jednak nie uwzględnia wszystkich kosztów związanych z realizacją zlecenia. Na przykład, niektórzy wykonawcy mogą oferować niższe stawki za rozładunek, ale podnosić koszty magazynowania lub wprowadzać dodatkowe opłaty, co w efekcie zwiększa całkowity koszt usługi. Zdarza się także, że brak analizy szczegółowych kosztów prowadzi do mylnego wniosku, że najniższa oferta jest najlepsza, co w praktyce może prowadzić do nieefektywności. Kluczowe w tym kontekście jest zrozumienie, że wybór wykonawcy powinien być oparty na kompleksowej analizie, a nie tylko na pojedynczych stawkach. Spedytorzy powinni pamiętać, że na rynku logistycznym, optymalizacja kosztów wymaga nie tylko porównania cen, ale także analizy jakości usług i reputacji wykonawców, z czym wiąże się również ryzyko związane z niewłaściwymi decyzjami. Ignorowanie tych aspektów może prowadzić do wyboru wykonawcy, który z pozoru wydaje się tańszy, ale w dłuższej perspektywie generuje większe koszty i problemy operacyjne.

Pytanie 34

Reklamacja to dokument

A. zobowiązujący adresata do nabycia towaru
B. informujący o możliwości odbioru przesyłki
C. informujący adresata o nadaniu przesyłki
D. informujący o niezgodności ilości dostarczonych produktów z zamówieniem
Wszystkie inne odpowiedzi nie przedstawiają prawidłowej definicji reklamacji i mogą prowadzić do nieporozumień w kontekście zarządzania reklamacjami. Informacje o możliwości odbioru towaru, jak również powiadomienia o wysyłce ładunku, dotyczą procesów logistycznych i nie odnoszą się do zgłaszania problemów związanych z jakością lub zgodnością towarów. Z kolei zobowiązanie odbiorcy do zakupienia towaru sugeruje przymusową transakcję, co jest sprzeczne z zasadami uczciwego handlu oraz prawami konsumenckimi. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków mogą wynikać z mylenia różnych etapów procesu zakupu i dostawy z formalnością zgłaszania reklamacji. Reklamacja ma na celu ochrona interesów klienta, a nie nakładanie na niego dodatkowych obowiązków. Warto zrozumieć, że każda niezgodność w ilości lub jakości towarów powinna być dokumentowana i zgłaszana dostawcy w odpowiedniej formie, co umożliwia efektywne rozwiązanie problemu oraz poprawę jakości usług w przyszłości.

Pytanie 35

Jak długo przed planowanym przewozem w transporcie międzynarodowym należy poinformować kolej o przewozie ładunku ponadnormatywnego?

A. 7 dni
B. 30 dni
C. 60 dni
D. 14 dni
Wybór krótszego okresu powiadomienia, takiego jak 30 dni, 14 dni czy 7 dni, może wynikać z błędnych założeń dotyczących procesów logistycznych i regulacji przewozów kolejowych. Często uważa się, że krótszy czas powiadomienia jest wystarczający dla tak skomplikowanej operacji jak transport przesyłek ponadgabarytowych. Jednakże, nie uwzględnia to złożoności, jaka wiąże się z takimi przewozami. Przesyłki ponadgabarytowe wymagają nie tylko specjalistycznych wagonów, ale także odpowiedniego planowania trasy, które może wymagać zatwierdzenia przez różne instytucje oraz zgodności z regulacjami lokalnymi i międzynarodowymi. Zgłoszenie przewozu na zbyt krótko przed planowaną datą może prowadzić do sytuacji, w której dostępność odpowiedniego taboru oraz niezbędnych zezwoleń nie jest zapewniona, co może skutkować opóźnieniami i dodatkowymi kosztami. Ponadto, w przypadku transportu przez różne kraje, każdy z nich może mieć swoje specyficzne regulacje dotyczące czasów powiadamiania, które często są dłuższe niż myślą niektórzy przewoźnicy. Dlatego kluczowe jest, aby przed planowanym przewozem zasięgnąć informacji o obowiązujących przepisach oraz standardach branżowych, co pozwoli na uniknięcie nieprzyjemnych niespodzianek.

Pytanie 36

Regulacje dotyczące transportu materiałów niebezpiecznych w międzynarodowym transporcie morskim określa konwencja

A. ADR
B. RID
C. IATA DGR
D. IMDG/Code
Jakbyś wybrał odpowiedź związaną z IATA DGR, ADR czy RID, to byłoby to do pewnego stopnia zrozumiałe, ale każda z tych konwencji dotyczy innych rodzajów transportu. IATA DGR, czyli regulacje dotyczące przewozu materiałów niebezpiecznych samolotami, są super ważne, ale nie mają nic wspólnego z transportem morskim. Z kolei ADR odnosi się do przewozu niebezpiecznych towarów w ruchu drogowym i to też nie dotyczy transportu morskiego. RID to z kolei przepisy dotyczące transportu kolejowego. Co prawda wszystkie te konwencje są po to, żeby chronić ludzi i środowisko, ale każda z nich działa w innym środowisku transportowym i ma swoje własne zasady. Ważne jest, żeby zrozumieć, które przepisy do czego się odnoszą, bo ignorowanie tego może skutkować poważnymi problemami, w tym konsekwencjami prawnymi dla firm transportowych.

Pytanie 37

Zgodnie z przedstawionym fragmentem OPWS zlecenie spedycyjne

Fragment Ogólnych Polskich Warunków Spedycyjnych (OPWS)
Zlecenie spedycyjne
§ 8
8.1. Spedytor wykonuje czynności na podstawie zlecenia.
8.2. Zlecenie dla jego ważności nie wymaga formy pisemnej, jednakże dla uniknięcia nieporozumień i nieprawidłowości w jego realizacji zaleca się, by wystawione zostało lub potwierdzone w formie pisemnej.
8.2.1. Spedytor nie jest odpowiedzialny za następstwa błędów i nieporozumień wynikłych w związku z otrzymaniem zlecenia ustnie lub telefonicznie.
8.2.2. Spedytor nie jest odpowiedzialny za skutki dodatkowych instrukcji udzielanych przez zleceniodawcę bezpośrednio innym stronom uczestniczącym w realizacji spedycji.
A. musi być zawarte w formie pisemnej.
B. musi być potwierdzone w formie pisemnej.
C. może być zawarte w formie ustnej.
D. musi być zawarte w formie aktu notarialnego.
Wybór odpowiedzi sugerującej, że zlecenie spedycyjne musi być zawarte w formie pisemnej, jest błędny, ponieważ nie uwzględnia elastyczności przepisów OPWS. Współczesne praktyki w logistyce i spedycji zakładają, że zlecenia mogą być składane w formie ustnej, co jest szczególnie istotne w dynamicznych i szybko zmieniających się sytuacjach. Z kolei stwierdzenie, że zlecenie musi być potwierdzone w formie pisemnej, może wprowadzać w błąd, ponieważ nie jest to wymóg, ale raczej zalecenie. Osoby podejmujące takie decyzje mogą mieć tendencję do nadmiernego formalizowania procesów, co może prowadzić do opóźnień i utraty elastyczności w działaniu. Ponadto, mylenie formy dokumentacyjnej z obowiązkami prawnymi może prowadzić do nieprawidłowego zrozumienia tematu. Warto pamiętać, że w praktyce ustne zlecenia są powszechnie akceptowane, lecz ich późniejsze potwierdzenie może znacząco ułatwić rozwiązywanie sporów. Zaleca się więc, aby w każdej sytuacji, zwłaszcza w kontekście profesjonalnym, dążyć do pisemnego potwierdzenia ustnych ustaleń, co nie tylko zwiększa przejrzystość, ale także wspiera dobre praktyki zarządzania ryzykiem w branży.

Pytanie 38

W sytuacji, gdy sprzedawca udostępnia towar do odbioru przez nabywcę w punkcie odbioru, a nabywca zajmuje się transportem oraz ponosi wydatki i ryzyko na całej drodze, to według regulacji INCOTERMS 2010 należy zastosować formułę

A. EXW "Ex works"
B. FCA "Free Carrier"
C. FAS "Free Alongside Ship"
D. DDP "Delivered Duty Paid"
Formuły FCA, DDP i FAS mają różne implikacje dotyczące odpowiedzialności za transport oraz ryzyko, co czyni je niewłaściwymi w kontekście przedstawionego pytania. W przypadku FCA "Free Carrier", sprzedający jest zobowiązany dostarczyć towar do wskazanego miejsca, gdzie kupujący przejmuje odpowiedzialność od momentu przekazania towaru przewoźnikowi. To różni się od EXW, ponieważ w FCA sprzedający ma obowiązek zapewnienia transportu do miejsca wyznaczonego przez kupującego, a tym samym bierze na siebie część odpowiedzialności. DDP "Delivered Duty Paid" oznacza, że sprzedający pokrywa wszystkie koszty i ryzyka związane z dostarczeniem towaru na miejsce przeznaczenia, co jest przeciwieństwem sytuacji opisanej w pytaniu. Z kolei FAS "Free Alongside Ship" dotyczy transportu morskiego i oznacza, że sprzedający dostarcza towar wzdłuż burty statku, co również nie jest zgodne z wymaganiami pytania. Typowym błędem myślowym jest mylenie poziomu odpowiedzialności sprzedającego i kupującego w różnych formułach INCOTERMS, co może prowadzić do nieporozumień w zakresie kosztów i ryzyka związanych z transportem towarów.

Pytanie 39

Jaki dokument pozwala na bezcłowy transport i odprawę celną towarów wywożonych tymczasowo na zagraniczne wystawy?

A. Karnet ATA
B. Karnet TIR
C. Konwencja IATA
D. Umowa AETR
Karnet ATA (Admission Temporaire/Temporary Admission) to dokument celny, który umożliwia bezcłowy przewóz oraz odprawę towarów przewożonych tymczasowo do krajów obcych, w tym na targi czy wystawy. Jest on szczególnie przydatny dla przedsiębiorców, którzy chcą zaprezentować swoje produkty za granicą, unikając jednocześnie skomplikowanych procedur celnych. Dokument ten jest honorowany w krajach, które są sygnatariuszami konwencji ATA, co obejmuje wiele państw na całym świecie. Przykładowo, wystawcy na międzynarodowych targach w Europie często korzystają z karnetu ATA do transportu maszyn, materiałów promocyjnych czy próbek towarów. Dzięki temu proces odprawy celnej staje się znacznie uproszczony, a przedsiębiorcy mogą skoncentrować się na promocji swoich produktów. Warto zaznaczyć, że karnet ATA jest ważny przez rok i pozwala na wielokrotne wykorzystanie, co czyni go elastycznym narzędziem dla firm operujących na rynkach międzynarodowych.

Pytanie 40

Palety z cegłami są transportowane naczepą skrzyniową. Oprócz pasów, jakie inne środki mogą wspierać utrzymanie ładunku w danym miejscu?

A. siatki z lin
B. łańcuchy
C. maty antypoślizgowe
D. kliny
Wykorzystanie łańcuchów do zabezpieczania ładunku, chociaż może wydawać się silnym rozwiązaniem, nie jest odpowiednie w przypadku transportu palet z cegłami. Łańcuchy są zazwyczaj stosowane w transporcie ciężkich maszyn czy pojazdów, gdzie istnieje ryzyko ich przewrócenia lub przesunięcia. Zastosowanie ich w transporcie palet nie tylko może być niewygodne, ale także nieefektywne, ponieważ nie zapewniają one odpowiedniej stabilizacji dla towarów o dużej powierzchni kontaktu. Siatki z lin również nie są optymalnym rozwiązaniem, szczególnie przy materiałach budowlanych, które mogą łatwo uszkodzić delikatne elementy zabezpieczające. Podczas gdy siatki mogą być użyte w kontekście przewozu mniejszych elementów, ich zastosowanie w przypadku ciężkich palet z cegłami może prowadzić do ich fruwania lub przemieszczania się, co stwarza zagrożenie dla bezpieczeństwa w transporcie. Co więcej, kliny mogą być stosowane w niektórych przypadkach, ale ich efektywność w zabezpieczaniu ładunku na płaskiej powierzchni naczepy jest ograniczona i mogą one nie zadziałać skutecznie w przypadku dynamicznych ruchów pojazdu. Właściwe zabezpieczenie ładunku wymaga zrozumienia specyfiki towaru oraz zastosowania odpowiednich metod, które zapewnią ich stabilność i bezpieczeństwo podczas transportu.