Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik ochrony środowiska
Kwalifikacja: CHM.05 - Ocena stanu środowiska, planowanie i realizacja zadań w ochronie środowiska
Data rozpoczęcia: 19 grudnia 2025 10:34
Data zakończenia: 19 grudnia 2025 11:06

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Wskaż inwestycję, która nie wymaga sporządzania oceny oddziaływania na środowisko?

A. Zakład produktów farmaceutycznych

B. Zakład produkujący nawozy sztuczne

C. Studnia głębinowa

D. Studnia kopana

Inwestycje takie jak studnia głębinowa, zakład produkujący nawozy sztuczne oraz zakład produktów farmaceutycznych są klasyfikowane jako projekty, które mogą znacząco wpływać na środowisko. Studnia głębinowa, mimo że jest prostszą formą pozyskiwania wody, może wiązać się z kwestiami dotyczącymi głębokości odwiertu, jakości wód gruntowych oraz ich ewentualnego zanieczyszczenia. Zakład produkujący nawozy sztuczne generuje ryzyko związane z emisją substancji chemicznych oraz odpadów, co wymaga dokładnej analizy wpływu na lokalne ekosystemy, zdrowie ludzi i zwierząt. Z kolei zakład produktów farmaceutycznych operuje w branży o wysokim ryzyku dla środowiska, ze względu na materiały niebezpieczne oraz konieczność zarządzania odpadami medycznymi i chemicznymi. Błędne przypisanie braku konieczności przeprowadzania oceny oddziaływania na środowisko dla tych typów inwestycji może wynikać z niedostatecznej wiedzy na temat ich wpływu na ekosystemy oraz lokalne społeczności. Kluczowym błędem myślowym jest postrzeganie inwestycji jedynie przez pryzmat ich wielkości czy skomplikowania, a nie rzeczywistego oddziaływania na środowisko. Każda inwestycja powinna być oceniana indywidualnie, z uwzględnieniem lokalnych uwarunkowań oraz potencjalnych skutków. Dlatego też niezbędne jest stosowanie odpowiednich standardów i praktyk, aby zapewnić, że wszystkie istotne aspekty ochrony środowiska są właściwie analizowane i dokumentowane.

Pytanie 2

Mietlica stanowi bioindykator, który jest wrażliwy na

A. zanieczyszczenia powietrza

B. wysokie stężenie metali ciężkich w glebie

C. wzrost poziomu hałasu

D. obecność ciężkich metali w wodzie

Odpowiedzi dotyczące obecności metali ciężkich w wodzie oraz zanieczyszczenia atmosfery są nieprawidłowe, ponieważ mietlica nie jest bezpośrednio związana z tymi czynnikami. Obecność metali ciężkich w wodzie może prowadzić do ogólnych problemów środowiskowych, jednak nie wpływa to bezpośrednio na zdolności bioindykacyjne mietlicy. Zmiany w jakości wody mogą skutkować innymi efektami, np. zaburzeniem ekosystemów wodnych, ale nie oddziałują one w sposób bezpośredni na rośliny glebowe jak mietlica. Zanieczyszczenia atmosfery są również krytyczne, ale ich wpływ na mietlicę nie jest tak oczywisty jak wpływ metali w glebie. Wzrost poziomu hałasu, z kolei, jest czynnikiem, który dotyka bardziej zachowania zwierząt i ich populacji, aniżeli wpływa na zdrowotność roślin. Te błędne odpowiedzi mogą wynikać z nieporozumienia dotyczącego różnic między parametrami gleby a innymi elementami środowiska. Kluczowe jest zrozumienie, że bioindykatory są specyficzne dla konkretnych zanieczyszczeń, co wymaga dokładnej analizy ich środowiska życia. Właściwe podejście do ochrony środowiska polega na monitorowaniu i ocenie wpływów, a nie na uogólnianiu ich źródeł zanieczyszczeń.

Pytanie 3

Na pniach drzew w parku zaobserwowano porosty: pustułkę pęcherzykowatą i tarczownicę bruzdkowaną. Jaki jest stan zanieczyszczenia powietrza badanego terenu, biorąc pod uwagę informację z tabeli.

Stan powietrza	Typy plech porostów
bardzo silnie zanieczyszczone	misecznica proszkowata, liszajec zwyczajny
silnie zanieczyszczone	paznokietnik ostrygowy, złotorost postrzępiony
średnio zanieczyszczone	pustułka pęcherzykowata, tarczownica bruzdkowana
mało zanieczyszczone	mąkla tarniowa, mąklik otrębiasty
nieznacznie zanieczyszczone	włostka brązowa, brodaczka kępkowa

A. słabo.

B. nieznacznie.

C. średnio.

D. silnie.

Obecność porostów pustułki pęcherzykowatej i tarczownicy bruzdkowanej na pniach drzew w parku jest wskazówką dotyczącą stanu zanieczyszczenia powietrza. Porosty są organizmami, które są bardzo wrażliwe na jakość powietrza, a ich obecność lub brak może być użyteczna w ocenie ekosystemu. W przypadku badanych porostów, ich występowanie sugeruje średnie zanieczyszczenie powietrza, co oznacza, że istnieje pewien poziom szkodliwych substancji, ale nie jest on na tyle wysoki, by całkowicie uniemożliwić wzrost tych organizmów. Przykładowo, w praktyce, badania porastów są często wykorzystywane w monitoringach środowiskowych oraz w programach ochrony przyrody, ponieważ dostarczają one istotnych informacji na temat zmian środowiskowych. W związku z tym, poprawna odpowiedź to "średnio", ponieważ wskazuje na zrównoważony stan ekosystemu, który wymaga dalszej obserwacji i potencjalnie działań ochronnych.

Pytanie 4

Co roku przygotowywany jest Raport dotyczący stanu środowiska w województwie, w którym przedstawione są wyniki monitoringu środowiska uzyskane w ramach Państwowego Monitoringu Środowiska, a jego opracowaniem zajmuje się

A. Inspekcję Ochrony Środowiska

B. Państwowa Inspekcja Ochrony Środowiska

C. Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska

D. Główny Inspektorat Ochrony Środowiska

Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska (WIOŚ) jest organem odpowiedzialnym za realizację zadań związanych z monitoringiem środowiska na poziomie wojewódzkim. To właśnie WIOŚ opracowuje coroczny Raport o stanie środowiska, który bazuje na danych uzyskanych w ramach Państwowego Monitoringu Środowiska. Raport ten jest kluczowym dokumentem, który dostarcza informacji na temat jakości powietrza, wód, gleby oraz stanu bioróżnorodności w danym regionie. Dzięki tej wiedzy możliwe jest podejmowanie świadomych decyzji w zakresie ochrony środowiska oraz planowania działań mających na celu poprawę jego stanu. Przykładem praktycznego zastosowania tych raportów może być formułowanie polityki ochrony środowiska na poziomie lokalnym oraz monitorowanie skuteczności już wdrożonych działań. Działania te są zgodne z normami krajowymi oraz unijnymi, które nakładają obowiązek regularnego raportowania i oceny stanu środowiska w celu zapewnienia zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 5

Na podstawie danych zawartych w tabeli obliczona opłata za wprowadzanie do ziemi przez zakład przemysłowy 1000 dam3 wód chłodniczych o temperaturze 30oC wynosi

Jednostkowe stawki opłat za wprowadzanie do wód lub do ziemi 1 dam³ (1000 m³) wód chłodniczych.
Lp.	Wody chłodnicze	Jednostkowa stawka opłaty w zł/dam³
1	Temperatura wprowadzanej wody jest wyższa niż +26°C, a nie przekracza +32°C	0,68
2	Temperatura wprowadzanej wody jest wyższa niż +32°C, a nie przekracza +35°C	1,36
3	Temperatura wprowadzanej wody jest wyższa niż +35°C	4,24

A. 3 400,00 zł

B. 680,00 zł

C. 2 040,00 zł

D. 1 360,00 zł

Aby obliczyć opłatę za wprowadzenie wód chłodniczych do ziemi, niezwykle istotne jest zrozumienie stawki jednostkowej, która jest uzależniona od temperatury wody. W tym przypadku, woda o temperaturze 30°C mieści się w przedziale stawki, co oznacza, że możemy skorzystać z odpowiednich wartości określonych w tabeli opłat. Po zastosowaniu stawki do objętości 1000 dam3, uzyskujemy całkowitą opłatę wynoszącą 680,00 zł. Takie obliczenia są kluczowe w zarządzaniu zasobami wodnymi w przemyśle, ponieważ pozwalają na zrozumienie wpływu działalności zakładów przemysłowych na środowisko oraz umożliwiają firmom przestrzeganie regulacji prawnych dotyczących ochrony wód. W praktyce, właściwe obliczenie tych opłat nie tylko wspiera działania proekologiczne, ale także pozwala na uniknięcie kar finansowych za niewłaściwe gospodarowanie wodami.

Pytanie 6

W procesie przeróbki osadów ściekowych w trakcie oczyszczania ścieków komunalnych i przemysłowych nie wykorzystuje się metody

A. zmiękczania

B. zagęszczania

C. wapnowania

D. suszenia

Odpowiedź 'zmiękczania' jest poprawna, ponieważ proces ten nie jest stosowany w przeróbce osadów ściekowych. Zmiękczanie odnosi się głównie do usuwania twardych minerałów, takich jak wapń i magnez, z wody, co jest typowe dla uzdatniania wody, a nie dla przetwarzania osadów ściekowych. Procesy takie jak suszenie, zagęszczanie i wapnowanie mają kluczowe znaczenie w zarządzaniu osadami. Na przykład, suszenie pozwala na zmniejszenie objętości osadów, co ułatwia ich transport i składowanie, natomiast zagęszczanie zwiększa ich gęstość, co poprawia efektywność dalszych operacji. Wapnowanie z kolei jest procesem, który stabilizuje osady, redukując ich zawartość wody oraz eliminując potencjalne patogeny. Te techniki są zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi oraz normami, które zalecają efektywne zarządzanie osadami w celu minimalizacji ich wpływu na środowisko.

Pytanie 7

Procedura ustalania opłat za użytkowanie środowiska, opierająca się na wyborze wskaźnika generującego najwyższą opłatę, dotyczy kosztów związanych z

A. składowaniem odpadów

B. emisją gazów lub pyłów do atmosfery

C. poborem wód

D. wprowadzaniem ścieków do wód albo ziemi

Wybrane odpowiedzi, takie jak wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza, pobór wód oraz składowanie odpadów, nie dotyczą procedury naliczania opłat opartej na wskaźniku generującym najwyższą opłatę w kontekście środowiskowym. W przypadku wprowadzania gazów do powietrza, chociaż również podlega regulacjom, opłaty są z reguły naliczane na podstawie norm emisji, a nie na zasadzie wskaźnika generującego maksymalne koszty. Dla przykładu, przemysł energetyczny zobowiązany jest do przestrzegania zasad dotyczących norm emisji zanieczyszczeń, a nie do porównywania wskaźników emisji w celu maksymalizacji opłat. Pobór wód, mimo że również regulowany przez prawo, opiera się na ilości wydobytej wody oraz przeznaczeniu jej użycia, co nie jest bezpośrednio związane z naliczaniem opłat na podstawie wskaźnika zanieczyszczeń. Składowanie odpadów podlega innym przepisom, które koncentrują się na ilości odpadów oraz ich rodzaju, a także na efektywności recyklingu, co również nie przylega do koncepcji naliczania opłat w oparciu o maksymalne wskaźniki zanieczyszczeń. Dlatego, na ogół, typowe błędy myślowe prowadzące do tych nieprawidłowych odpowiedzi mogą wynikać z niepełnego zrozumienia różnic między różnymi rodzajami opłat środowiskowych oraz przepisów regulujących te obszary.

Pytanie 8

Określ poprawną hierarchię metod zarządzania odpadami?

A. Przygotowanie do ponownego użycia, zapobieganie ich powstawaniu, inne metody odzysku, recykling, unieszkodliwianie

B. Zapobieganie ich powstawaniu, przygotowanie do ponownego użycia, recykling, inne metody odzysku, unieszkodliwianie

C. Recykling, inne metody odzysku, zapobieganie ich powstawaniu, przygotowanie do ponownego użycia, unieszkodliwianie

D. Unieszkodliwianie, recykling, inne metody odzysku, przygotowanie do ponownego użycia, zapobieganie ich powstawaniu

To dobrze, że wiesz, jak ważna jest hierarchia w gospodarce odpadami. Na szczycie tej hierarchii jest zapobieganie powstawaniu odpadów. To znaczy, że zanim produkt trafi do kosza, powinniśmy pomyśleć, jak można go tak zaprojektować, żeby nie produkować zbędnych odpadów. Na przykład, wybierać materiały, które są bardziej ekologiczne albo zachęcać ludzi do mądrego konsumowania. Potem mamy przygotowanie do ponownego użycia, czyli dawanie produktom drugiego życia, na przykład naprawiając je lub zmieniając ich przeznaczenie. Recykling jest na trzecim miejscu – to proces, gdzie odpady przerabiamy na nowe materiały, co jest mega ważne dla oszczędności surowców i energii. Kompostowanie też się tu wlicza jako sposób na ponowne wykorzystanie. Na końcu jest unieszkodliwianie, które powinno być ostatecznością, raczej stosowane, gdy inne metody zawodzą. Świetnie, że znasz te zasady, bo to naprawdę pomaga w dążeniu do lepszego zarządzania odpadami.

Pytanie 9

Kolmatacja, polegająca na osadzaniu w porowatym ośrodku drobnych cząsteczek minerałów lub substancji chemicznych transportowanych przez wodę, następuje

A. w osadnikach

B. w komorach mieszania

C. w filtrach

D. w odtłuszczaczach

Odtłuszczacze są substancjami chemicznymi używanymi do usuwania tłuszczu z różnych powierzchni, ale proces kolmatacji nie zachodzi w nich w kontekście osadzania cząstek w ośrodkach porowatych. Z kolei osadniki, choć są stosowane w procesach separacji, działają na zasadzie grawitacyjnego osadzania się cząstek stałych w cieczy, co różni się od kolmatacji w filtrach, gdzie cząstki zatrzymywane są w strukturze porowatej. Komory mieszania to miejsca, gdzie dochodzi do mieszania różnych substancji, ale nie mają one związku z kolmatacją. Właściwe zrozumienie tych procesów jest kluczowe, by nie mylić funkcji różnych elementów w systemach filtracyjnych. Typowym błędem jest utożsamianie kolmatacji z procesami zachodzącymi w innych komponentach systemu oczyszczania, co może prowadzić do nieefektywnego projektowania instalacji. W branży inżynieryjnej kluczowe jest rozróżnienie funkcji sprzętu, aby zapewnić właściwą efektywność procesów filtracyjnych. Zrozumienie różnic między kolmatacją a innymi procesami separacji jest niezbędne, aby uniknąć pomyłek w analizach i praktycznych aplikacjach inżynieryjnych.

Pytanie 10

Jakie odpady mogą być wykorzystane do stworzenia warstwy izolacyjnej na wysypisku śmieci?

A. Foliowe torby

B. Liście, trawa oraz gałęzie

C. Papier oraz karton

D. Gruz budowlany

Papier i tektura nie są odpowiednie do tworzenia warstwy izolacyjnej na składowisku odpadów. Materiały te są organiczne i ulegają biodegradacji, co prowadzi do ich rozkładu w środowisku. Tego rodzaju rozkład może powodować powstawanie gazów, takich jak metan, które są szkodliwe dla atmosfery. Dodatkowo, papier i tektura nie mają wystarczającej wytrzymałości mechanicznej, aby zapewnić odpowiednią stabilność warstwy izolacyjnej. Worki foliowe, mimo że są tworzywami sztucznymi, również nie spełniają wymogów dla skutecznej izolacji składowisk. Ich struktura jest delikatna i może łatwo ulegać uszkodzeniu, co prowadzi do problemów z ich długoterminową efektywnością. Zastosowanie liści, trawy i gałęzi w kontekście warstwy izolacyjnej również nie jest zalecane, gdyż te materiały ulegają szybkiemu rozkładowi i nie tworzą stabilnej, trwałej izolacji. Istotnym błędem jest przekonanie, że materiały organiczne mogą skutecznie izolować lub stabilizować odpady. W rzeczywistości, nieprzemyślane wykorzystanie takich materiałów może prowadzić do poważnych problemów środowiskowych, w tym do zwiększenia ryzyka kontaminacji wód gruntowych oraz wydzielania szkodliwych substancji do atmosfery.

Pytanie 11

W trakcie analizy elementów środowiska w parku miejskim zaobserwowano, że liście drzew żółkną, wysychają i obumierają. Który wskaźnik pozwoli na zidentyfikowanie przyczyny tego zjawiska?

A. DDT

B. BZT5

C. dwutlenku węgla

D. dwutlenku siarki

Odpowiedź na pytanie dotyczące przyczyny żółknięcia, schnięcia i obumierania liści drzew w parku miejskim wskazuje na dwutlenek siarki jako kluczowy wskaźnik. Dwutlenek siarki (SO2) jest zanieczyszczeniem powietrza, które powstaje głównie w wyniku spalania paliw kopalnych, takich jak węgiel czy ropa naftowa. Jego wysokie stężenia mogą prowadzić do poważnych uszkodzeń roślin, ponieważ SO2 jest wchłaniany przez liście, co prowadzi do uszkodzenia ich tkanek, a w efekcie do objawów takich jak żółknięcie i obumieranie. Standardy ochrony środowiska wskazują na konieczność monitorowania stężenia dwutlenku siarki, szczególnie w rejonach przemysłowych i miejskich. Przykładem dobrych praktyk jest wdrażanie systemów monitorowania jakości powietrza, które pozwalają na systematyczne śledzenie zanieczyszczeń, w tym SO2. Prawidłowe zarządzanie takim monitoringiem może przyczynić się do ochrony roślinności oraz poprawy jakości życia mieszkańców.

Pytanie 12

Wskaż działanie zabronione podczas eksploatacji ujęcia wody powierzchniowej?

A. Ciągłe monitorowanie warunków funkcjonowania ujęcia

B. Nadzór sanitarny nad ujęciem

C. Zachowanie ujęcia oraz jego otoczenia w warunkach zapewniających odpowiednią jakość wody

D. Stosowanie środków ochrony roślin w strefie ochrony bezpośredniej

Stosowanie środków ochrony roślin w strefie ochrony bezpośredniej jest działaniem niedozwolonym, ponieważ może prowadzić do zanieczyszczenia wód powierzchniowych, co zagraża ich jakości oraz zdrowiu publicznemu. W strefach ochrony wód powierzchniowych należy unikać wszelkich substancji chemicznych, które mogą wpłynąć na czystość ujęcia, a środki ochrony roślin, takie jak pestycydy czy herbicydy, mogą przenikać do wód gruntowych i powierzchniowych, wpływając negatywnie na ich jakość. Dobre praktyki w zarządzaniu ujęciami wody polegają na zastosowaniu naturalnych metod ochrony upraw oraz opracowywaniu planów zarządzania strefą ochrony, które uwzględniają minimalizację użycia chemikaliów. Ponadto, stosowanie biologicznych metod ochrony roślin oraz integracja różnych technik agrotechnicznych mogą przyczynić się do zminimalizowania ryzyka zanieczyszczenia. Warto również zwrócić uwagę na wytyczne zawarte w aktach prawnych, takich jak Dyrektywa Wodna Unii Europejskiej, które podkreślają potrzebę ochrony zasobów wodnych przed zanieczyszczeniami.

Pytanie 13

Z jakim sposobem można postępować z odciekami ze składowisk komunalnych?

A. należy je zbierać w zbiornikach bezodpływowych i okresowo poddawać neutralizacji chemicznej

B. można wykorzystać jako nawóz, ponieważ zawierają dużą ilość substancji organicznych

C. można je odprowadzać do środowiska, lecz po wcześniejszym oczyszczeniu

D. można je odprowadzać bezpośrednio do rzeki lub jeziora

Odpowiedzi sugerujące odprowadzanie odcieków do środowiska bez odpowiedniego oczyszczenia lub ich bezpośrednie zrzucenie do rzeki czy jeziora są wysoce nieodpowiedzialne i mogą prowadzić do poważnych konsekwencji ekologicznych. Odcieki ze składowisk komunalnych zawierają wiele zanieczyszczeń, w tym metale ciężkie, związki organiczne oraz patogeny, które mogą mieć szkodliwy wpływ na ekosystemy wodne i zdrowie ludzi. Ich odprowadzanie bez wcześniejszego oczyszczenia narusza fundamentalne zasady ochrony środowiska, w tym prawo wodne, które nakłada obowiązki dotyczące ochrony zasobów wodnych przed zanieczyszczeniem. Ponadto, gromadzenie odcieków w zbiornikach bezodpływowych jest nie tylko środkiem ochrony środowiska, ale także sposobem na lepsze zarządzanie ryzykiem związanym z ich ewentualnym wyciekiem. Wykorzystanie odcieków jako nawozu, choć może wydawać się atrakcyjne, wiąże się z dużym ryzykiem, ponieważ niewłaściwe ich stosowanie może prowadzić do skażenia gleb i wód gruntowych. Kluczowe jest zrozumienie, że odpowiednie zarządzanie odciekami wymaga przestrzegania rygorystycznych norm oraz przeprowadzania odpowiednich badań i analiz, aby zapewnić, że nie stają się one zagrożeniem dla zdrowia publicznego i środowiska.

Pytanie 14

Oblicz, o ile procent należy zmniejszyć poziom tlenków azotu w gazach spalinowych instalacji, mając na uwadze, że ich emitowana ilość wynosi 600 mg NO_x/m³, a normy emisyjne zezwalają na 450 mg NO_x/m³?

A. 50%

B. 45%

C. 75%

D. 25%

Błędne odpowiedzi często wynikają z niepełnego zrozumienia pojęcia redukcji emisji oraz sposobu obliczania wartości procentowej. Na przykład, odpowiedź sugerująca redukcję o 50% może wydawać się logiczna na pierwszy rzut oka, jednak w rzeczywistości obliczenia wskazują na znacznie mniejszą wartość. Osoby, które odpowiadają w ten sposób, mogą nie dostrzegać istotnej różnicy między wartością wyjściową a wartością docelową. 50% redukcji oznaczałoby, że emisja wynosiłaby tylko 300 mg NO<sub>x</sub>/m<sup>3</sup>, co jest znacznie poniżej wymaganego standardu. Z kolei odpowiedzi sugerujące redukcję o 45% również opierają się na błędnych założeniach dotyczących proporcji redukcji. Ponadto, błędne odpowiedzi mogą wynikać z nieporozumień w zakresie tego, co dokładnie oznacza wprowadzenie norm emisji; nie oznacza to jedynie obniżenia wartości, ale także przemyślenia całego procesu produkcji, aby uczynić go bardziej ekologicznym. Zrozumienie, jak obliczać procenty oraz interpretować dane emisji, jest kluczowe w zarządzaniu jakością powietrza i spełnianiu wymogów prawnych. W związku z tym, warto zwrócić uwagę na zasady obliczeń oraz starannie analizować dane, ponieważ dokładność w takich kwestiach jest niezbędna dla sukcesu działań związanych z ochroną środowiska oraz zgodnością z obowiązującymi standardami.

Pytanie 15

Zamieszczony schemat ilustruje prawo

A. Linneusza.

B. Mendla.

C. Shelforda.

D. Liebiga.

Prawo tolerancji ekologicznej, sformułowane przez Victora Shelforda, odnosi się do możliwości przetrwania organizmów w zmieniających się warunkach środowiskowych, które mogą wpływać na ich rozwój i reprodukcję. Na schemacie przedstawiono zakres tolerancji, w którym różne czynniki, takie jak temperatura, wilgotność czy dostępność składników odżywczych, mają kluczowe znaczenie. Przykłady praktyczne zastosowania tego prawa obejmują zarządzanie ekosystemami, gdzie znajomość zakresu tolerancji gatunków pozwala na efektywne planowanie ochrony bioróżnorodności oraz rekonstrukcję ekosystemów zniszczonych przez działalność ludzką. W kontekście rolnictwa, wiedza o tolerancji roślin na czynniki środowiskowe pozwala na optymalizację upraw i selekcję odpowiednich gatunków do konkretnego środowiska, co przyczynia się do zrównoważonego rozwoju produkcji rolnej. Zrozumienie tego prawa jest fundamentalne w ekologii i ochronie środowiska, gdyż pozwala przewidzieć, które gatunki mogą przetrwać w zmieniających się warunkach, co ma kluczowe znaczenie w kontekście zmian klimatycznych.

Pytanie 16

Jakie zagospodarowanie rolnicze zaleca się dla gleb silnie zanieczyszczonych metalami ciężkimi?

A. użytkowanie pastwiskowe

B. zadarnianie i zadrzewienie

C. uprawa roślin zbożowych

D. produkcja materiału siewnego

Produkcja materiału siewnego w glebach silnie zanieczyszczonych metalami ciężkimi jest metodą, która może nie przynieść oczekiwanych rezultatów. Zanieczyszczenia te mogą zostać wchłonięte przez rośliny, co prowadzi do ich kumulacji w nasionach, a następnie do ich spożycia przez ludzi lub zwierzęta, co stwarza poważne zagrożenia zdrowotne. W kontekście użytkowania pastwiskowego, również nie jest to odpowiednie podejście, gdyż zwierzęta pasące się na takich terenach narażone są na toksyczne działanie metali ciężkich, co może prowadzić do ich zatrucia. Uprawa roślin zbożowych na zanieczyszczonych glebach niesie za sobą ryzyko wprowadzenia zanieczyszczeń do łańcucha pokarmowego ludzi. Prawidłowe podejście do zagospodarowania takich terenów wymaga zrozumienia dynamiki zanieczyszczeń i ich wpływu na zdrowie roślin i zwierząt. W praktyce, wybór nieodpowiednich metod może prowadzić do dalszego pogarszania stanu środowiska oraz zdrowia publicznego, co podkreśla znaczenie stosowania zasad fitoremediacji i zrównoważonego zarządzania glebą. Takie błędne wnioski mogą wynikać z niedostatecznej wiedzy na temat interakcji między zanieczyszczeniami a organizmami żywymi oraz braku świadomości dotyczącej długoterminowych skutków zdrowotnych zanieczyszczeń w agroekosystemach.

Pytanie 17

Do zbiornika na materiały syntetyczne nie należy wkładać

A. kartonów po mleku

B. opakowań po jogurcie

C. styropianu budowlanego

D. butelek PET

Styropian budowlany to materiał, który nie nadaje się do recyklingu w pojemnikach na tworzywa sztuczne. Zwykle jest to tworzywo polistyrenowe, które jest szeroko stosowane w budownictwie jako izolacja termiczna. W przeciwieństwie do popularnych tworzyw sztucznych, takich jak PET, które są powszechnie przetwarzane i mogą być ponownie wykorzystywane do produkcji nowych opakowań, styropian wymaga specjalistycznych procesów recyklingowych. Z tego powodu, wrzucanie styropianu do pojemników na tworzywa sztuczne prowadzi do zanieczyszczenia strumienia surowców wtórnych i może negatywnie wpływać na proces recyklingu. Przykładem dobrego praktyki jest segregacja odpadów budowlanych w osobnych kontenerach, co ułatwia ich odpowiednie przetwarzanie i zmniejsza ilość odpadów trafiających na wysypiska. Właściwe postępowanie z styropianem, na przykład poprzez oddanie go do punktów zbiórki, wspiera zrównoważony rozwój oraz zmniejsza obciążenie środowiska.

Pytanie 18

Wskaż element o najmniejszym znaczeniu ograniczającym egzystencję organizmów na lądzie?

A. temperatura

B. opady

C. światło

D. rodzaj gleby

Wybór gleby jako czynnika ograniczającego życie organizmów lądowych jest błędny, ponieważ gleba dostarcza niezbędnych składników odżywczych oraz wody, co jest kluczowe dla wzrostu i rozwoju roślin. Gleba pełni także rolę w utrzymywaniu struktury ekosystemów, a jej jakość i typ mają decydujący wpływ na różnorodność biologiczną. Na przykład, gleby o wysokiej zawartości organicznej sprzyjają większej bioróżnorodności, co kontrastuje z glebami ubogimi w składniki odżywcze. Woda jest równie krytycznym czynnikiem, gdyż każda forma życia potrzebuje jej do podstawowych procesów metabolicznych. Brak wody prowadzi do stresu hydricznego, co jest jednym z najczęstszych powodów obumierania roślin i zwierząt w środowisku lądowym. Temperatura z kolei wpływa na metabolizm organizmów – zbyt niskie lub zbyt wysokie wartości mogą prowadzić do ich śmierci lub znacznego osłabienia. To jest szczególnie widoczne w kontekście zmian klimatycznych, które wprowadzają ekstremalne warunki temperaturowe. Wybierając czynniki wpływające na życie organizmów, ważne jest zrozumienie, że różne elementy oddziałują ze sobą i łączą się w skomplikowane zależności, co wymaga holistycznego podejścia do ekologii i ochrony środowiska.

Pytanie 19

W przeprowadzonych badaniach jakości powietrza metody sedymentacyjne są wykorzystywane do określenia

A. stężenia gazów

B. ilości metali ciężkich

C. stężenia BZT5

D. opadu pyłu

Metoda sedymentacyjna jest szeroko stosowana w analizach jakości powietrza do pomiaru opadu pyłu, co jest kluczowe dla oceny wpływu zanieczyszczeń na środowisko oraz zdrowie ludzi. Opad pyłu odnosi się do cząstek stałych, które opadają na powierzchnię ziemi z atmosfery. Stosując metodę sedymentacyjną, zbiera się próbki pyłu na specjalnych powierzchniach w określonym czasie, co pozwala na dokładne określenie stężenia pyłu w powietrzu. Przykładem zastosowania tej metody jest monitorowanie jakości powietrza w pobliżu przemysłów emitujących zanieczyszczenia lub w rejonach o dużym natężeniu ruchu, co jest zgodne z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) oraz normami unijnymi, takimi jak Dyrektywa 2004/107/WE. Regularne pomiary opadu pyłu są istotne, aby ocenić wpływ zanieczyszczeń na zdrowie publiczne, a także do oceny efektywności wprowadzanych regulacji dotyczących jakości powietrza.

Pytanie 20

W trakcie analizy bakteriologicznej wody z ujęcia głębinowego stwierdzono obecność bakterii Escherichia coli w liczbie 200 bakterii/100 ml. Na podstawie tej oceny można powiedzieć, że

A. woda nie jest odpowiednia do picia

B. woda jest zdatna do spożycia po jej przegotowaniu

C. woda nadaje się do spożycia

D. obecność tych bakterii nie wpływa na jej przydatność do picia

Obecność bakterii Escherichia coli w stężeniu 200 bakterii/100 ml wody ze studni głębinowej wskazuje na zanieczyszczenie wody, co czyni ją nieodpowiednią do picia. Woda zawierająca E. coli jest uznawana za potencjalnie niebezpieczną, ponieważ bakterie te są markerem zanieczyszczenia fekalnego. Zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) oraz krajowymi normami jakości wody pitnej, woda do spożycia nie powinna zawierać żadnych drobnoustrojów patogennych. Zanieczyszczenie wody E. coli może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, takich jak biegunka, zapalenie żołądka i jelit, a w skrajnych przypadkach do powikłań zagrażających życiu. W praktyce, woda z wykrytą obecnością E. coli powinna być poddawana dalszym badaniom oraz dezynfekcji przed ponownym dopuszczeniem do konsumpcji. Przykłady działań obejmują filtrację, chlorowanie lub stosowanie promieniowania UV, aby usunąć niebezpieczne mikroorganizmy. W każdym przypadku, gdy istnieje podejrzenie zanieczyszczenia, zaleca się regularne monitorowanie jakości wody.

Pytanie 21

Jakie wymagania powinny spełniać odpady przeznaczone do kompostowania?

A. Niska liczba bakterii

B. Wysoka zawartość wody

C. Brak metali ciężkich

D. Obecność próchnicy

Odpady przeznaczone do kompostowania muszą być wolne od metali ciężkich, ponieważ ich obecność może prowadzić do zanieczyszczenia gleby, wód gruntowych oraz finalnego produktu kompostowego. Metale ciężkie, takie jak ołów, kadm czy rtęć, są toksyczne dla organizmów żywych i mogą kumulować się w łańcuchu pokarmowym. Stosując odpady, które nie zawierają tych substancji, można zapewnić, że kompost będzie bezpieczny dla roślin oraz zdrowia ludzi i zwierząt. Przykładem dobrego praktycznego podejścia jest stosowanie odpadów organicznych pochodzących z upraw ekologicznych, które są regularnie badane pod kątem obecności metali ciężkich. Ponadto, zgodnie z normami europejskimi, odpady do kompostowania powinny przechodzić odpowiednie procesy, które zminimalizują ryzyko zanieczyszczenia, takie jak proces kompostowania w kontrolowanych warunkach, co pozwala na eliminację patogenów oraz szkodliwych substancji.

Pytanie 22

Która organizacja na podstawie ustawy ma możliwość koordynowania systemu krajowego monitoringu środowiska?

A. Organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej

B. Organy Inspekcji Ochrony Środowiska

C. Lokalne władze terytorialne

D. Minister środowiska

Organy Inspekcji Ochrony Środowiska (OIOŚ) są mega ważne dla monitorowania stanu naszego środowiska w Polsce. Wynika to z przepisów ustawy o Inspekcji Ochrony Środowiska, które jasno określają ich kompetencje. OIOŚ mają uprawnienia do robienia pomiarów i analiz w różnych aspektach środowiskowych, jak jakość powietrza, wody czy gleby. Co więcej, one koordynują działania różnych instytucji i lokalnych władz, co pozwala na lepsze zarządzanie i szybsze reakcje na różne zagrożenia. Na przykład, tworzą raporty dotyczące jakości powietrza w miastach, co jest przydatne do wprowadzania programów ochrony zdrowia publicznego. OIOŚ są też częścią międzynarodowej współpracy w ochronie środowiska, przestrzegając unijnych standardów. Dzięki tym wszystkim działaniom, przyczyniają się do zrównoważonego rozwoju i ochrony bioróżnorodności, co jest naprawdę zgodne z najlepszymi praktykami w tej dziedzinie.

Pytanie 23

Wśród wskaźników stosowanych w ramach monitorowania jakości wód powierzchniowych, które są używane do zaopatrzenia ludności w wodę pitną, można wyróżnić:

A. odczyn pH, azot rozpuszczony, siarczany(VI)

B. zawiesiny ogólne, tlen rozpuszczony, żelazo rozpuszczone

C. odczyn pH, tlenek węgla(II) rozpuszczony, azotany(V)

D. zawiesiny ogólne, siarczany(VI), tlenek węgla(II) rozpuszczony

Wybór wskaźników w pozostałych odpowiedziach nie spełnia wymogów monitorowania jakości wód powierzchniowych do spożycia. Odczyn pH, chociaż istotny, nie jest wystarczającym wskaźnikiem samodzielnie. Może on wskazywać na zakwaszenie wody, co może być problematyczne, ale nie dostarcza informacji o zanieczyszczeniach, które mogą wpłynąć na zdrowie ludzi. Tlenek węgla(II) rozpuszczony, w kontekście wód powierzchniowych, nie jest typowym wskaźnikiem, ponieważ jego obecność w wodzie nie jest związana z normalnym monitorowaniem jakości wód pitnych. Azotany(V) są również ważne, ale ich obecność może być wynikiem zanieczyszczenia ze źródeł rolniczych, a nie jest to wskaźnik jakości wody w tym kontekście. Siarczany(VI) mogą wpływać na smak wody, ale ich pomiar nie odnosi się bezpośrednio do jej przeznaczenia do spożycia. Zrozumienie tych parametrów jest kluczowe, aby unikać błędnych wniosków na temat jakości wody i jej bezpieczeństwa. Właściwe monitorowanie powinno koncentrować się na wskaźnikach, które rzeczywiście odzwierciedlają stan zdrowotny wód i ich przydatność do spożycia, co można osiągnąć poprzez stosowanie jednolitych metod i standardów ustalonych przez instytucje takie jak WHO oraz lokalne regulacje prawne.

Pytanie 24

Wskaż, które z poniższych stwierdzeń nie opisuje metody klasyfikacji odpadów według regulacji Ministra Środowiska?

A. Regulacja zawiera katalog odpadów z podziałem na grupy, podgrupy i rodzaje

B. Odpady w katalogu zostały podzielone na 20 kategorii

C. Kody odpadów mają sześć cyfr

D. Wykaz odpadów niebezpiecznych jest ujęty w osobnym katalogu

Odpowiedź, że wykaz odpadów niebezpiecznych jest ujęty w osobnym katalogu, jest prawidłowa, ponieważ w myśl przepisów prawa, w tym przede wszystkim rozporządzenia Ministra Środowiska, odpady niebezpieczne muszą być klasyfikowane w sposób odrębny od innych rodzajów odpadów. Katalog odpadów, który jest częścią polskiego systemu gospodarki odpadami, obejmuje różne kategorie odpadów, ale odpady niebezpieczne są klasyfikowane w osobnym wykazie ze względu na ich potencjalne oddziaływanie na zdrowie ludzi i środowisko. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest identyfikacja i segregacja odpadów w przedsiębiorstwach, gdzie odpady niebezpieczne wymagają specjalnego traktowania, a także raportowania zgodnie z obowiązującymi przepisami. W praktyce, firmy muszą posiadać odpowiednie procedury zarządzania odpadami, aby zapewnić zgodność z normami ochrony środowiska oraz bezpieczeństwa. Właściwa klasyfikacja i segregacja odpadów niebezpiecznych mają kluczowe znaczenie dla minimalizacji ryzyka oraz przestrzegania ustawowych wymogów, co jest istotnym elementem odpowiedzialności ekologicznej przedsiębiorstw.

Pytanie 25

Która z poniższych metod nie jest wykorzystywana w procesie uzdatniania wód?

A. Aeracja

B. Adsorpcja

C. Odmulanie

D. Dezodoryzacja

Odmulanie to proces, który polega na usuwaniu osadów oraz zanieczyszczeń, takich jak muł i piasek, z dna zbiorników wodnych, a nie metodą uzdatniania wód. Choć odmulanie ma na celu poprawę jakości wód w zbiornikach, nie jest to proces bezpośrednio związany z uzdatnianiem wód do picia. W kontekście uzdatniania wód stosuje się takie metody jak adsorpcja, która polega na usuwaniu zanieczyszczeń poprzez przyciąganie ich do powierzchni materiału adsorbującego, oraz dezodoryzacja, która eliminuje nieprzyjemne zapachy, co jest istotne w przypadku wód użytkowych. Aeracja z kolei jest procesem wzbogacania wody w tlen, co sprzyja rozkładowi substancji organicznych. Przykładem może być uzdatnianie wód gruntowych, gdzie te metody są kluczowe do zapewnienia bezpieczeństwa mikrobiologicznego i chemicznego wody pitnej. W praktyce, zastosowanie odpowiednich metod uzdatniania wód jest istotne dla zapewnienia jakości wody, co jest regulowane przez normy sanitarno-epidemiologiczne oraz standardy jakości wody pitnej.

Pytanie 26

Jakie odpady obejmuje system zbiórki na żądanie?

A. odpady zielone

B. wraki pojazdów

C. odpady wielkogabarytowe

D. wszystkie odpady niebezpieczne

Odpady wielkogabarytowe, takie jak meble, sprzęt elektroniczny czy inne duże przedmioty, wymagają specjalnego systemu zbiórki, aby zapewnić ich prawidłową utylizację i recykling. System zbiórki odpadów na żądanie pozwala mieszkańcom na zgłaszanie potrzeby odbioru tych odpadów w dogodnym dla nich czasie. Dzięki temu unika się problemów związanych z nielegalnym porzucaniem dużych śmieci, co może prowadzić do zanieczyszczenia środowiska oraz obniżenia jakości życia w danym obszarze. Dobre praktyki w tej dziedzinie, zgodne z lokalnymi regulacjami i normami dotyczącymi gospodarki odpadami, wskazują na konieczność edukacji społeczeństwa w zakresie odpowiedzialnego pozbywania się odpadów. System ten umożliwia również efektywniejsze zarządzanie zasobami i ograniczenie kosztów związanych z transportem oraz składowaniem odpadów, co jest korzystne zarówno dla mieszkańców, jak i dla gmin. Warto zwrócić uwagę, że efektywny system zbiórki odpadów wielkogabarytowych jest kluczowy w kontekście zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska.

Pytanie 27

Pojawienie się zielonych smug, kożucha lub piany w otwartym zbiorniku, które wskazuje na masowy zakwit sinic, jest oznaką

A. niedostatecznego nasłonecznienia zbiornika

B. wysokiego natlenienia wody

C. znacznego zanieczyszczenia wody

D. podwyższonego zasolenia wody

Wybór odpowiedzi dotyczących słabego nasłonecznienia, dużego natlenienia wody oraz zasolenia wody nie odnosi się do rzeczywistych przyczyn masowego zakwitu sinic. Słabe nasłonecznienie może wpływać na fotosyntezę roślin i organizmów wodnych, ale nie jest bezpośrednim czynnikiem odpowiadającym za zakwit sinic. Wręcz przeciwnie, sinice zwykle preferują warunki dobrze oświetlone, co sprzyja ich rozmnażaniu. Duże natlenienie wody jest zjawiskiem korzystnym dla ekosystemu wodnego, ponieważ wspiera życie ryb i innych organizmów, a nie przyczynia się do zakwitów sinic. Z kolei zasolenie wody, choć może wpływać na niektóre organizmy, nie jest czynnikiem kluczowym w kontekście zakwitów sinic w zbiornikach słodkowodnych, gdzie sinice zazwyczaj występują. Dlatego błędne rozumienie przyczyn zakwitów sinic może prowadzić do niewłaściwych działań w zakresie zarządzania jakością wody, co w dłuższym okresie może pogłębiać problemy z zanieczyszczeniem wód. Kluczem do rozwiązania problemu eutrofizacji jest zrozumienie konieczności ograniczenia dopływu substancji odżywczych do zbiorników wodnych.

Pytanie 28

Oblicz roczną emisję tlenków azotu, przyjmując jako podstawę obliczeń średnią arytmetyczną z pomiarów i czas pracy kotła wynoszący 6389 h/rok.

	Wyniki pomiarów emisji [kg/h]
Średnia arytmetyczna	NOx	SO₂	CO₂
Średnia arytmetyczna	0,478	0,0061	698,4

A. 44 620 078 kg

B. 3054 kg

C. 39 kg

D. 366 859 kg

Poprawna odpowiedź to 3054 kg, ponieważ roczna emisja tlenków azotu (NOx) oblicza się na podstawie średniej emisji na godzinę, pomnożonej przez całkowitą liczbę godzin pracy kotła w ciągu roku, czyli 6389 godzin. Przyjmując, że średnia emisja wynosi 0,478 kg/h, otrzymujemy: 0,478 kg/h * 6389 h = 3053,842 kg, co po zaokrągleniu daje 3054 kg. Przykłady zastosowania tej wiedzy obejmują monitorowanie emisji w przemyśle energetycznym, gdzie zgodność z normami emisji jest kluczowa. Zgodnie z dyrektywą UE w sprawie emisji przemysłowych (IED) oraz krajowymi regulacjami, takie obliczenia są niezbędne do oceny efektywności ekologicznej procesów spalania. Dobrą praktyką jest prowadzenie regularnych audytów emisji, co pozwala na optymalizację procesu i redukcję wpływu na środowisko.

Pytanie 29

Dla skutecznego działania Zintegrowany Monitoring Środowiska Przyrodniczego realizowany w ramach PMŚ powinien obejmować

A. maksymalnie dwa elementy środowiska naturalnego

B. jak najwięcej elementów środowiska naturalnego

C. jak najmniej elementów środowiska naturalnego

D. tylko jeden element środowiska naturalnego

Ograniczenie się do monitorowania tylko kilku elementów środowiska to trochę kiepski pomysł. Może prowadzić do błędnych wniosków i działań, które nie będą skuteczne. Skupiając się na jednym lub dwóch aspektach, nie dostrzegamy, jak skomplikowane są te systemy ekologiczne. Na przykład, jak monitorujemy tylko jakość powietrza, to możemy przegapić ważne zmiany w wodzie, które są wynikiem zanieczyszczeń. To może prowadzić do sytuacji, gdzie wiedza specjalistów jest niepełna, a to już nie jest dobra droga. W praktyce takie ograniczone podejście może zignorować kluczowe interakcje w ekosystemie. W końcu podejmowanie decyzji na podstawie niekompletnych danych to ryzyko, z którym trzeba się liczyć. Dostatnie standardy ochrony środowiska mówią jasno, że potrzebujemy zintegrowanego podejścia, by lepiej zarządzać naszym środowiskiem.

Pytanie 30

Czego można użyć w procesie kompostowania?

A. odpady pochodzące z budownictwa

B. popioły oraz żużle pochodzące z energetyki

C. osady ze ścieków z oczyszczalni komunalnych

D. grube gałęzie drzew

Osady ściekowe z oczyszczalni komunalnych są doskonałym materiałem do kompostowania ze względu na swoją wysoką zawartość azotu oraz mikroelementów, które korzystnie wpływają na rozwój mikroorganizmów w kompoście. W procesie kompostowania, osady te ulegają rozkładowi, wspierając powstawanie wartościowego humusu. Warto jednak pamiętać, że przed wprowadzeniem osadów ściekowych do kompostu, powinny one spełniać odpowiednie normy sanitarno-epidemiologiczne, co zapewnia ich bezpieczeństwo. Przykładowo, w Polsce stosuje się standardy określone przez Ministerstwo Klimatu i Środowiska, które regulują kwestie dotyczące jakości osadów, ich stosowania w rolnictwie czy w ogrodnictwie. Dobrą praktyką jest również mieszanie osadów z innymi materiałami organicznymi, takimi jak liście czy trawa, co przyspiesza proces kompostowania i poprawia jakość końcowego produktu. W rezultacie uzyskuje się wartościowy nawóz, który można wykorzystać w ogrodach, na działkach oraz w uprawach rolnych, co sprzyja zrównoważonemu rozwojowi i ochronie środowiska.

Pytanie 31

Lokalny monitoring jakości gleby i ziemi związany jest ze zmianą jakości gleby i ziemi pod wpływem antropopresji. Uporządkuj poniższe etapy monitoringu według kolejności jego wykonania.

a – przekazywanie informacji w celu sporządzenia przez Główną Inspekcję Ochrony Środowiska informacji ogólnopolskiej (rejestr ogólnopolski obszarów) b – wybranie obszarów, dla których trzeba podjąć procesy naprawcze i rekultywację c – udostępnianie informacji o terenach, na których przekroczono standardy jakości (rejestr obszarów) d – określenie obszarów lokalnych zanieczyszczeń gleb i ziemi
	Etap I	Etap II	Etap II	Etap IV
A.	a	b	c	d
B.	b	c	a	d
C.	d	c	b	a
D.	d	b	c	a

A. C.

B. A.

C. B.

D. D.

Odpowiedź D jest jak najbardziej trafna. Zaczyna się od znalezienia miejsc z zanieczyszczeniami, co jest bardzo ważne, bo dzięki temu możemy skupić się na obszarach, które najbardziej tego potrzebują. Potem trzeba przekazać te informacje do Głównej Inspekcji Ochrony Środowiska, żeby mogła stworzyć raport na poziomie ogólnopolskim. To jest kluczowe dla zrozumienia, jak duży mamy problem w kraju. Następnie wybieramy tereny, które wymagają działań naprawczych. To jest zgodne z tym, co mówi się o dobrym zarządzaniu środowiskiem. Na końcu nie możemy zapominać o informowaniu o miejscach, gdzie normy jakości są przekroczone, bo to jest niezbędne do planowania dalszych działań i dla zdrowia publicznego. Moim zdaniem, dobre zrozumienie tych kroków jest kluczowe w monitoringu i podejmowaniu decyzji o potrzebnych interwencjach. Sytematyczne podejście, oparte na danych, to podstawa.

Pytanie 32

Głównym źródłem zanieczyszczeń wód gruntowych fenolami, chlorowanymi substancjami organicznymi (ChZO) oraz wielopierścieniowymi substancjami aromatycznymi (WWA) są

A. ścieki komunalne i nawozy syntetyczne

B. ścieki miejskie

C. ścieki pochodzące z wysypisk odpadów, nawozów oraz pestycydów

D. wody ogrzewane

Nieprawidłowe odpowiedzi koncentrują się na źródłach zanieczyszczenia, które z perspektywy szerszej analizy nie są kluczowe dla zrozumienia problematyki zanieczyszczenia wód podziemnych. Ścieki bytowo-gospodarcze oraz komunalne, choć również mogą powodować zanieczyszczenia, nie są głównym źródłem fenoli czy chlorowanych związków organicznych. Zanieczyszczenia te najczęściej pochodzą z sektora przemysłowego oraz rolnictwa, gdzie stosowanie chemikaliów jest bardziej intensywne. Ścieki bytowo-gospodarcze zawierają głównie substancje organiczne i mikrobiologiczne, które, choć mogą stwarzać problemy ekologiczne, nie są odpowiedzialne za wprowadzenie specyficznych substancji takich jak WWA czy fenole. Wody podgrzewane, w zależności od ich pochodzenia, mogą wpływać na lokalne ekosystemy, ale nie są źródłem substancji organicznych czy chemicznych, które prowadzą do kontaminacji wód podziemnych. Powszechnym błędem jest również przekonanie, że wszystkie rodzaje ścieków są jednorodne w swoim działaniu, podczas gdy różnorodność chemiczna tych odpadów znacząco wpływa na ich właściwości oraz skutki dla środowiska. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że specyfika zanieczyszczenia wód podziemnych wymaga złożonego podejścia, które uwzględnia różnorodność źródeł zanieczyszczeń oraz ich chemiczne i biologiczne właściwości.

Pytanie 33

Fragment ekosystemu, który obejmuje wszystkie organizmy żywe, określamy mianem

A. biocenozą

B. biosferą

C. biomem

D. biotopem

Wybór biosfery, biotopu czy biomu jako odpowiedzi na to pytanie może wynikać z nieporozumienia dotyczącego tych terminów. Biosfera odnosi się do całej planety Ziemi jako systemu żywego, w którym zachodzą procesy biologiczne. Obejmuje wszystkie biocenozy na Ziemi, co czyni ją znacznie szerszym pojęciem niż biocenoza. Biotop to natomiast termin opisujący fizyczne miejsce, w którym żyją organizmy, takie jak dany fragment gleby czy wody. Biotop koncentruje się na warunkach abiotycznych, takich jak klimat, gleba i inne czynniki środowiskowe, które wpływają na życie organizmów. Biom zaś to duża jednostka ekologiczna, która łączy różne biocenozy w oparciu o podobne warunki klimatyczne i wegetacyjne, na przykład tajga, tundra czy sawanna. Pojęcia te, choć związane z ekosystemem, mają różne znaczenia i zastosowania w biologii i ekologii. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie tych terminów, co prowadzi do nieścisłości w zrozumieniu struktury i funkcji ekosystemów. Aby efektywnie zarządzać środowiskiem i prowadzić badania ekologiczne, konieczne jest precyzyjne rozróżnianie tych koncepcji.

Pytanie 34

Bilans emisji S0₂ z danego źródła zanieczyszczeń ustala się na podstawie

A. koncentracji S02 w μg/m3 oraz przepływu gazu w emitorze

B. ilości S02 w μg w emitorze

C. koncentracji S02 w μg/m3 w emitorze

D. przepływu S02 w m3/s w emitorze

Odpowiedzi, które opierają się jedynie na stężeniu SO2 w emitorze lub na przepływie gazu, pomijają kluczowe aspekty niezbędne do dokładnego bilansowania emisji. Stężenie SO2 samo w sobie nie daje pełnego obrazu sytuacji, ponieważ nie uwzględnia objętości gazu, który jest emitowany. Na przykład, nawet jeśli stężenie SO2 jest wysokie, ale przepływ gazu jest niski, całkowita emisja może być znikoma. Przykład błędnego myślenia występuje w odpowiedzi, która opiera się na ilości SO2 w mikrogramach w emitorze. Taki pomiar nie odnosi się do dynamicznego procesu emisji i nie uwzględnia zmienności w czasie, co jest kluczowe dla oceny wpływu danego źródła na jakość powietrza. Ponadto, brak uwzględnienia przepływu gazu w odpowiedzialnych metodach pomiaru może prowadzić do nieprecyzyjnych danych, co może mieć konsekwencje w kontekście regulacji prawnych i ochrony zdrowia publicznego. W praktyce, aby odpowiednio zarządzać emisjami, każda analiza powinna być oparta na kombinacji zarówno stężenia, jak i przepływu, co jest podkreślone w wytycznych dotyczących monitorowania i raportowania emisji.

Pytanie 35

Jakie urządzenie służy do pomiaru głębokości wody?

A. wodomierz.

B. echosonda.

C. hydrograf.

D. pływak.

Pomiar głębokości wody to zadanie, które wymaga precyzyjnych narzędzi, a wybór niewłaściwego urządzenia może prowadzić do błędnych wniosków. Hydrograf, choć może zajmować się pomiarami związanymi z wodami, jest ogólnym pojęciem odnoszącym się do nauki o pomiarach geograficznych i hydrologicznych, a nie konkretnego narzędzia. W praktyce hydrografowie mogą korzystać z różnych technologii, w tym echosond, ale sama nazwa nie odnosi się bezpośrednio do pomiaru głębokości. Pływak, z kolei, chociaż użyteczny w pomiarach poziomu cieczy, nie jest narzędziem przeznaczonym do pomiaru głębokości wody. Działa on na zasadzie unoszenia się na powierzchni wody, co uniemożliwia mu dokładne określenie głębokości wody pod sobą. Wodomierz, jak sama nazwa wskazuje, jest stosowany głównie do pomiaru przepływu wody w systemach wodociągowych, a nie do określania głębokości zbiorników wodnych. Powszechnym błędem jest mylenie różnych narzędzi pomiarowych i ich specyfikacji. Właściwe zrozumienie zastosowania każdego z tych urządzeń oraz ich ograniczeń jest kluczowe dla uzyskania dokładnych i wiarygodnych pomiarów. W kontekście pomiarów głębokości, echosonda pozostaje niezastąpiona ze względu na swoje zaawansowane możliwości technologiczne i precyzję działania.

Pytanie 36

Kto jest odpowiedzialny za nadzór nad monitoringiem środowiska w Polsce?

A. Główny Inspektor Ochrony Środowiska

B. Państwowa Inspekcja Sanitarna

C. Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska

D. Minister Środowiska

Główny Inspektor Ochrony Środowiska (GIOŚ) jest organem administracji publicznej, który pełni kluczową rolę w monitorowaniu stanu środowiska w Polsce. Jego zadania obejmują kontrolę jakości powietrza, wód, gleby oraz nadzór nad działalnością instalacji przemysłowych w kontekście ochrony środowiska. GIOŚ odpowiada za realizację polityki ekologicznej państwa, w tym przestrzeganie przepisów unijnych i krajowych dotyczących ochrony środowiska. Na przykład, w ramach monitoringu jakości powietrza, GIOŚ prowadzi sieć stacji pomiarowych, które dostarczają danych na temat poziomu zanieczyszczeń. Dzięki tym działaniom, instytucja ta nie tylko identyfikuje problemy ekologiczne, ale także podejmuje działania naprawcze oraz doradza innym organom w zakresie polityki ochrony środowiska. GIOŚ współpracuje również z innymi instytucjami, takimi jak Ministerstwo Środowiska, aby skutecznie wprowadzać standardy ochrony środowiska.

Pytanie 37

Gdzie powinno znajdować się stanowisko pomiarowe dotyczące zanieczyszczenia gleby metalami ciężkimi?

A. w okolicy miejskich oczyszczalni ścieków.

B. na terenach do wypoczynku.

C. wzdłuż trasy szybkiego ruchu.

D. blisko zbiorników wodnych.

Umieszczanie stanowisk pomiarowych w pobliżu zbiorników wód powierzchniowych, terenów rekreacyjnych czy oczyszczalni ścieków miejskich jest obarczone istotnymi ograniczeniami, które mogą prowadzić do błędnych wniosków. Obszary w pobliżu zbiorników wodnych często są narażone na różne formy zanieczyszczeń, w tym pestycydy i nawozy, które mogą maskować wpływ metali ciężkich. Tereny rekreacyjne są z kolei miejscami o zwiększonej aktywności ludzi, co może wprowadzać dodatkowe czynniki zanieczyszczające, takie jak odpady, ale niekoniecznie są to obszary kluczowe dla monitorowania emisji metali ciężkich. Oczyszczalnie ścieków mogą wpływać na jakość gleby w swoim otoczeniu, jednakże ich kontrola jest bardziej związana z zanieczyszczeniami organicznymi niż metalami ciężkimi. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że miejsca o wysokiej aktywności, ale nie związane z emisjami z transportu, będą równie dobrymi punktami do monitorowania. To może prowadzić do niewłaściwej oceny ryzyka oraz nieefektywnego planowania działań ochronnych. Standardy pomiarowe zalecają wybór miejsc w bezpośredniej bliskości źródeł emisji dla rzetelnych i reprezentatywnych wyników.

Pytanie 38

Naturalnym źródłem uwalniania metanu - jednego z gazów cieplarnianych, do atmosfery są

A. komory fermentacyjne

B. szamba

C. składowiska odpadów komunalnych

D. bagna

Bagna są naturalnym źródłem emisji metanu, ponieważ w ich ekosystemach zachodzą procesy beztlenowe, które sprzyjają rozkładowi materii organicznej. W warunkach beztlenowych mikroorganizmy, takie jak metanogeny, rozkładają substancje organiczne, uwalniając metan jako produkt uboczny. Przykładem są torfowiska, które są nie tylko habitatami dla wielu gatunków roślin i zwierząt, ale także istotnymi magazynami węgla. W skali globalnej, bagna odpowiadają za około 20% całkowitej emisji metanu. Wiedza na temat tych naturalnych źródeł metanu jest kluczowa dla zrozumienia ich roli w cyklu węglowym oraz strategii redukcji emisji gazów cieplarnianych, co jest zgodne z globalnymi standardami ochrony środowiska, takimi jak porozumienia klimatyczne i wytyczne IPCC. Analizowanie i monitorowanie tych ekosystemów mogą przyczynić się do lepszego zarządzania zasobami oraz ochrony bioróżnorodności.

Pytanie 39

Do oznaczania objętościowego ilości osadu osiadającego w ciekłej mieszance niejednorodnej wykorzystuje się

A. lej Imhoffa

B. kolbę

C. biuretę

D. cylinder miarowy

Użycie kolby, biurety lub cylindra miarowego do oznaczania ilości osadu ulegającego sedymentacji może wydawać się praktyczne, jednak żadne z tych narzędzi nie są przeznaczone do tego konkretnego celu. Kolba, zazwyczaj stosowana w reakcjach chemicznych, nie posiada odpowiednich właściwości do oddzielania osadu od cieczy w sposób, który umożliwiałby precyzyjny pomiar. Biureta, z kolei, jest używana do precyzyjnego dozowania cieczy w titracji, a jej konstrukcja nie odpowiada potrzebom oceny ilości osadu, który jest zjawiskiem dynamicznym i wymaga odpowiedniego ujęcia w czasie. Cylinder miarowy, mimo że służy do pomiarów objętości, również nie jest optymalnym narzędziem do tego zastosowania z uwagi na jego ograniczone możliwości w zakresie rozdzielania faz stałych od cieczy. Użycie niewłaściwego narzędzia do pomiaru osadu może prowadzić do błędnych interpretacji wyników oraz skutkować nieprawidłowymi wnioskami, co może mieć poważne konsekwencje w kontekście zarządzania jakością wody. W praktyce, błędne wybory narzędzi pomiarowych mogą wynikać z niedostatecznej wiedzy na temat właściwego doboru metod, co jest kluczowe w kontekście analityki chemicznej oraz badań środowiskowych.

Pytanie 40

W jakim przemyśle ładunek ścieków jest możliwy do opisania za pomocą wskaźnika biochemicznego zapotrzebowania tlenu?

A. Galwanicznym

B. Przetwórstwa owocowo-warzywnego

C. Chemicznym - produkcja kwasu siarkowego

D. Metalurgicznym

Wybór przemysłu chemicznego w kontekście wytwarzania kwasu siarkowego jest błędny, gdyż procesy chemiczne nie generują ścieków, które charakteryzowałyby się wysokim biochemicznym zapotrzebowaniem na tlen. Wytwarzanie kwasu siarkowego jest procesem, w którym dominują reakcje chemiczne, a generowane ścieki mają zupełnie inną charakterystykę chemiczną, często zdominowaną przez związki nieorganiczne. W przemyśle metalurgicznym, głównie związanym z obróbką metali i ich stopów, również nie występują ścieki o wysokim BZT, a większy nacisk kładzie się na usuwanie metali ciężkich i innych zanieczyszczeń nieorganicznych. Galwanika, zajmująca się pokrywaniem metali powłokami, również generuje odpady, które są zazwyczaj silnie zanieczyszczone metalami i chemikaliami, a ich charakterystyka nie odpowiada typowym ściekom organicznym. W przemyśle przetwórstwa owocowo-warzywnego natomiast występuje intensywne rozkładanie materii organicznej, co prowadzi do wysokiego BZT. Warto zwrócić uwagę, że umiejętność identyfikacji odpowiednich wskaźników zanieczyszczenia jest kluczowa w pracy inżynierów środowiska i technologii oczyszczania, a błędne przypisanie wskaźników do nieodpowiednich procesów technologicznych może prowadzić do nieefektywnego zarządzania ściekami i ich negatywnego wpływu na środowisko. Znajomość specyfiki generowanych ścieków w różnych gałęziach przemysłu jest kluczowym elementem w projektowaniu systemów oczyszczania, które muszą spełniać rygorystyczne normy środowiskowe.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej