Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik budownictwa
Kwalifikacja: BUD.12 - Wykonywanie robót murarskich i tynkarskich
Data rozpoczęcia: 7 grudnia 2025 20:40
Data zakończenia: 7 grudnia 2025 20:59

Egzamin zdany!

Wynik: 30/40 punktów (75,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jak należy przeprowadzać wewnętrzne tynki gipsowe jednowarstwowe z gipsu tynkarskiego GTM?

A. Mechanicznie przy użyciu agregatu tynkarskiego

B. Ręcznie poprzez rozkładanie zaprawy gęstoplastycznej pacą

C. Mechanicznie przy pomocy działka natryskowego

D. Ręcznie poprzez nakładanie rzadkiej zaprawy czerpakiem

Wybór mechanicznego wykonywania wewnętrznych tynków gipsowych jednowarstwowych przy użyciu agregatu tynkarskiego jest zgodny z obowiązującymi standardami w branży budowlanej. Agregaty tynkarskie umożliwiają szybkie i efektywne nakładanie tynku, co jest istotne w kontekście oszczędności czasu oraz uzyskiwania jednolitej grubości warstwy tynkarskiej. Dzięki temu proces tynkowania staje się bardziej przewidywalny, co redukuje ryzyko błędów związanych z ręcznym aplikowaniem materiału. Przykładem zastosowania tego rozwiązania mogą być prace w dużych obiektach budowlanych, gdzie wymagana jest stosunkowo duża powierzchnia do pokrycia tynkiem w krótkim czasie. Agregaty tynkarskie zapewniają również lepszą jakość wykończenia, eliminując niejednorodności, które mogą wystąpić przy ręcznym natryskiwaniu. Warto także zauważyć, że korzystanie z tego typu sprzętu wiąże się z mniejszym zmęczeniem fizycznym pracowników, co przekłada się na ich wydajność oraz bezpieczeństwo pracy.

Pytanie 2

Keramzyt to lekkie materiały budowlane, wykorzystywane do wytwarzania zapraw

A. krzemionkowych

B. kwasoodpornych

C. szamotowych

D. ciepłochronnych

Keramzyt to innowacyjne lekkie kruszywo budowlane, które ze względu na swoje właściwości doskonale sprawdza się w produkcji zapraw ciepłochronnych. Jego niska gęstość oraz porowata struktura pozwalają na skuteczną izolację termiczną, co jest kluczowe w tworzeniu energooszczędnych budynków. Przykładem zastosowania keramzytu może być jego użycie w warstwie izolacyjnej w budynkach jednorodzinnych, gdzie przyczynia się do minimalizacji strat ciepła. W standardach budowlanych, takich jak PN-EN 13055, podkreśla się znaczenie stosowania materiałów, które nie tylko spełniają normy wytrzymałościowe, ale również przyczyniają się do efektywności energetycznej budynków. Keramzyt, dzięki swoim właściwościom, jest także materiałem ekologicznym, co wpisuje się w trendy zrównoważonego budownictwa, dążącego do ograniczenia wpływu na środowisko. Stosując keramzyt w zaprawach ciepłochronnych, inwestorzy mogą znacząco obniżyć koszty ogrzewania, co jest szczególnie istotne w kontekście rosnących cen energii.

Pytanie 3

Oblicz powierzchnię ściany przedstawionej na rysunku wiedząc, że zgodnie z zasadami przedmiarowania konstrukcji murowych od powierzchni ścian należy odejmować powierzchnię otworów większych od 0,5 m².

A. 15,95 m2

B. 14,15 m2

C. 15,41 m2

D. 13,61 m2

Powierzchnia ściany wynosząca 13,61 m2 została obliczona w sposób zgodny z zasadami przedmiarowania, które nakazują odejmowanie powierzchni otworów większych niż 0,5 m2. W pierwszym kroku obliczamy całkowitą powierzchnię ściany, która wynosi 15,95 m2. Następnie musimy zidentyfikować powierzchnie otworów, które w tym przypadku obejmują drzwi o powierzchni 1,8 m2 oraz okno o powierzchni 0,54 m2, co łącznie daje 2,34 m2 do odjęcia. Po dokonaniu obliczenia 15,95 m2 - 2,34 m2 otrzymujemy 13,61 m2. Takie podejście jest zgodne z normami budowlanymi oraz praktykami stosowanymi w branży budowlanej, co pozwala na dokładne i rzetelne oszacowanie materiałów potrzebnych do realizacji projektu. Przykładowo, w praktyce architektonicznej i budowlanej, poprawne obliczenie powierzchni jest kluczowe dla późniejszego wyceny robót budowlanych oraz zamówienia odpowiednich materiałów, co przekłada się na efektywność i oszczędności w trakcie całego procesu budowlanego.

Pytanie 4

Aby zapewnić odpowiednią przyczepność tynku do ceglanego muru, konieczne jest

A. wykonać mur z pełnymi spoinami

B. wykonać mur z niepełnymi spoinami

C. nanosić na mur preparat poprawiający przyczepność

D. nanosić na mur rzadką zaprawę z wapna

Wykonanie muru na pełne spoiny nie jest zalecaną praktyką w kontekście tynkowania murów z cegieł, ponieważ może prowadzić do problemów z przyczepnością tynku. W przypadku pełnych spoin, zaprawa tynkarska ma ograniczone możliwości wnikania w szczeliny między cegłami, co skutkuje słabszym połączeniem. Pełne spoiny mogą również powodować, że tynk nie przylega do muru w równomierny sposób, co zwiększa ryzyko odspajania się tynku w przyszłości. Ponadto, naniesienie preparatu adhezyjnego na powierzchnię muru, mimo że może poprawić przyczepność, nie zastępuje właściwej konstrukcji muru. Preparaty te są stosowane w specyficznych sytuacjach, a ich nadużywanie może prowadzić do dodatkowych kosztów i nieefektywności. Z kolei rzadkie zaprawy wapienne, choć mogą działać jako łącznik, nie są odpowiednie dla większości zastosowań tynkarskich, gdyż ich niska gęstość i konsystencja mogą utrudniać uzyskanie trwałego wykończenia. W praktyce budowlanej kluczowe jest zrozumienie, że odpowiednia struktura muru oraz zastosowanie właściwej metody tynkowania mają kluczowe znaczenie dla trwałości i estetyki wykończeń budowlanych.

Pytanie 5

Odpowiednia organizacja miejsca pracy przy wykonywaniu robót murarskich polega na podzieleniu go na

A. 3 równoległe do muru pasma: robocze, materiałowe, transportowe

B. 3 prostopadłe do muru pasma: robocze, materiałowe, transportowe

C. 4 równoległe do muru pasma: robocze, materiałowe, transportowe, narzędziowe

D. 4 prostopadłe do muru pasma: robocze, materiałowe, transportowe, narzędziowe

Właściwa organizacja stanowiska roboczego w robót murarskich jest kluczowa dla efektywności i bezpieczeństwa pracy. Podział stanowiska na trzy równoległe do muru pasma: robocze, materiałowe i transportowe, jest zgodny z najlepszymi praktykami w zakresie organizacji pracy w budownictwie. Pasmo robocze to obszar, w którym wykonuje się główne czynności murarskie, co pozwala na płynne układanie materiałów budowlanych. Pasmo materiałowe powinno być zorganizowane w sposób umożliwiający łatwy dostęp do cegieł, zaprawy oraz innych niezbędnych materiałów, co zwiększa wydajność pracy. Pasmo transportowe natomiast powinno być wolne od przeszkód, co ułatwia przemieszczanie się i transportowanie materiałów do miejsca roboczego. Taki podział nie tylko zwiększa efektywność pracy, ale także minimalizuje ryzyko wypadków, ponieważ pozwala na lepszą kontrolę nad otoczeniem roboczym, a także umożliwia zachowanie porządku. Warto również pamiętać, że zgodnie z normami ISO oraz Kodeksem Pracy, odpowiednia organizacja stanowiska pracy jest kluczowa dla zachowania bezpieczeństwa pracowników.

Pytanie 6

Wykorzystanie deskowania pełnego jest kluczowe przy realizacji stropu?

A. Teriva

B. Akermana

C. DZ-3

D. Fert

Zastosowanie deskowania pełnego w systemie Akermana jest kluczowe, gdyż zapewnia stabilność i odpowiednią jakość wykonywanego stropu. W systemie Akermana, który jest nowoczesnym rozwiązaniem w budownictwie, deskowanie pełne wykorzystuje się do uzyskania gładkiej powierzchni oraz zminimalizowania ryzyka związanych z kruszeniem się betonu. Pełne deskowanie pozwala na równomierne rozłożenie obciążeń i zapewnia odpowiednią formę podczas wiązania betonu, co jest istotne dla utrzymania wytrzymałości konstrukcji. Praktyczne zastosowanie deskowania pełnego w systemie Akermana można zaobserwować na przykład w budowie dużych obiektów przemysłowych, gdzie wymagana jest wysoka jakość stropów, a także w budynkach mieszkalnych, gdzie estetyka i funkcjonalność stropów mają kluczowe znaczenie. Warto również zauważyć, że w przypadku systemu Akermana, zastosowanie deskowania pełnego pozwala na efektywne prowadzenie prac budowlanych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży budowlanej i jest zgodne z normami budowlanymi, które nakładają obowiązek zachowania odpowiednich standardów jakościowych.

Pytanie 7

Który etap naprawy spękanego tynku przedstawiono na fotografii?

A. Nakładanie zaprawy szpachlowej.

B. Gruntowanie obrzeża rysy.

C. Poszerzanie rysy.

D. Oczyszczanie obrzeża rysy.

Wybierając inną odpowiedź, można wpaść w pułapkę niewłaściwego postrzegania etapów naprawy tynku. Gruntowanie obrzeża rysy, oczyszczanie obrzeża rysy oraz nakładanie zaprawy szpachlowej to działania, które są ważne, ale nie mogą być wykonywane przed poszerzeniem rysy. Gruntowanie, na przykład, ma na celu przygotowanie powierzchni do nałożenia zaprawy, ale jeśli rysa nie jest najpierw odpowiednio poszerzona, grunt nie będzie miał szansy skutecznie związać się z tynkiem. Oczyszczanie obrzeża rysy to kolejny element, który następuje po poszerzeniu, ponieważ usunięcie luźnych fragmentów tynku i zanieczyszczeń jest niezbędne do prawidłowego wykonania naprawy. Nakładanie zaprawy szpachlowej przed poszerzeniem rysy prowadzi do ryzyka, że materiał nie wypełni pęknięcia we właściwy sposób, co może skutkować ponownym pękaniem w tym samym miejscu. Często spotykanym błędem jest również mylenie kolejności działań, co wynika z braku zrozumienia procesu naprawy i skutków niewłaściwych decyzji. Przestrzeganie standardów i dobrej praktyki w tym zakresie jest kluczowe, aby uniknąć kosztownych i czasochłonnych poprawek w przyszłości. Dlatego istotne jest, aby każdy etap naprawy był przeprowadzany w odpowiedniej kolejności oraz z zachowaniem odpowiednich technik i narzędzi.

Pytanie 8

Rozpoczęcie docieplania ściany metodą lekką suchą polega na zamontowaniu

A. wełny mineralnej

B. kratek odpowietrzających

C. izolacji wiatrowej

D. rusztu konstrukcyjnego

Docieplenie ściany metodą lekką suchą zaczynamy od montażu rusztu konstrukcyjnego, ponieważ stanowi on podstawę dla dalszych warstw izolacyjnych. Ruszt ten może być wykonany z profili stalowych lub drewnianych, które są dostosowane do specyfiki budynku i rodzaju zastosowanej izolacji. Jego głównym zadaniem jest zapewnienie stabilności i nośności całego systemu ociepleń, a także umożliwienie montażu izolacji. Dobre praktyki wskazują na konieczność precyzyjnego wyznaczenia osi rusztu, co ma kluczowe znaczenie dla estetyki i efektywności izolacji. Po zamontowaniu rusztu, przystępuje się do aplikacji materiału izolacyjnego, który najczęściej jest wykonany z wełny mineralnej lub styropianu, zależnie od wymagań projektowych. Warto pamiętać, że zgodnie z normami budowlanymi ruszt powinien być odpowiednio zabezpieczony przed wilgocią oraz wiatrem, co znacząco wpływa na długoletnią efektywność izolacji. Takie podejście pozwala na skuteczne zarządzanie ciepłem w budynku oraz poprawia jego efektywność energetyczną.

Pytanie 9

Jakie składniki należy podgrzać podczas przygotowywania zaprawy murarskiej w chłodnych miesiącach, gdy temperatura otoczenia spada poniżej +5°C?

A. Piasek i cement przed ich wymieszaniem

B. Piasek i wodę przed ich wymieszaniem

C. Wodę i piasek po ich wymieszaniu

D. Wodę i cement po ich wymieszaniu

Dobra robota z odpowiedzią! Podgrzanie piasku i wody przed wymieszaniem to naprawdę ważna zasada, zwłaszcza w zimie. Jak temperatura spada poniżej +5°C, istnieje duże ryzyko, że woda w zaprawie zamarznie. A to nie byłoby dobre, bo osłabia strukturę muru. Podgrzewając wodę do przynajmniej +20°C i używając ciepłego piasku, poprawiamy plastyczność mieszanki i adhezję składników. Dzięki temu zaprawa jest bardziej jednorodna. Warto też pomyśleć o różnych dodatkach przeciwmroźnych, które mogą jeszcze bardziej zwiększyć odporność zaprawy na zimno. Dlatego naprawdę warto stosować te sprawdzone metody w budownictwie, żeby zapewnić solidność konstrukcji.

Pytanie 10

Element budowlany przedstawiony na rysunku służy do wykonania

A. belki stropowej.

B. nadproża.

C. żebra rozdzielczego.

D. podciągu.

Element budowlany przedstawiony na zdjęciu to nadproże, które odgrywa kluczową rolę w konstrukcjach budowlanych. Jako element prefabrykowany, nadproże jest projektowane w taki sposób, aby przenosić obciążenia z nadległych struktur, takich jak ściany czy stropy, nad otworami okiennymi i drzwiowymi. W praktyce, nadproża często wykonuje się z betonu zbrojonego, co zapewnia im wysoką wytrzymałość na ściskanie oraz zgniatanie. W przypadku budynków mieszkalnych, nadproża są niezbędne do zapewnienia stabilności konstrukcji, a ich rozmieszczenie powinno być zgodne z normami budowlanymi, takimi jak PN-EN 1992-1-1. Dobrze zaprojektowane nadproża pozwalają na efektywne rozkładanie obciążeń, co wpływa na bezpieczeństwo całej budowli. Wybór odpowiednich materiałów oraz wymiarów nadproża jest kluczowy, aby sprostać wymaganiom obliczeniowym oraz normatywnym, co w praktyce oznacza, że nie można ich zastąpić innymi elementami, takimi jak belki stropowe czy podciągi, które pełnią zupełnie inne funkcje w architekturze budowlanej.

Pytanie 11

Aby naprawić uszkodzony narożnik muru, w którym konieczna jest wymiana cegieł, zbudowanego z cegły ceramicznej pełnej klasy 15 na zaprawie cementowo-wapiennej M15, należy użyć cegieł

A. ceramiczne pełne klasy 15

B. klinkierowe klasy 20

C. ceramiczne pełne klasy 20

D. kratówki klasy 15

Odpowiedź "ceramiczne pełne klasy 15" jest poprawna, ponieważ zachowuje spójność z materiałem, z którego został wykonany oryginalny mur. Cegły ceramiczne pełne klasy 15 charakteryzują się odpowiednimi właściwościami mechanicznymi i trwałością, co zapewnia ich kompatybilność z zaprawą cementowo-wapienną M15 używaną do budowy muru. Zastosowanie identycznego materiału jest kluczowe dla utrzymania jednorodności i stabilności strukturalnej. W praktyce, przy wymianie cegieł, szczególnie w narożnikach, kluczowe jest, aby nowo zastosowane cegły miały podobne właściwości, aby unikać problemów związanych z różnicami w rozszerzalności cieplnej czy absorpcji wilgoci. Ponadto, zachowanie klasy 15 w cegłach zapewnia odpowiednią nośność i odporność na czynniki zewnętrzne, co jest zgodne z normami budowlanymi. Warto pamiętać, że użycie cegieł o wyższej klasie, takich jak klasy 20, mogłoby wprowadzić niepożądane napięcia w strukturze muru, co w dłuższej perspektywie mogłoby prowadzić do uszkodzeń murów.

Pytanie 12

Jaką minimalną grubość powinny mieć przegrody oddzielające przewody spalinowe od dymowych w ścianach murowanych z cegły?

A. ½ cegły

B. 1 cegły

C. 1½ cegły

D. ¼ cegły

Minimalna grubość przegród oddzielających przewody spalinowe od dymowych wynosząca ½ cegły jest zgodna z regulacjami dotyczącymi bezpieczeństwa budowlanego. Tego rodzaju przegrody są kluczowe w zapobieganiu rozprzestrzenieniu się dymu oraz szkodliwych substancji w budynkach, co ma istotne znaczenie dla ochrony zdrowia i życia ludzi. Przegrody te powinny być projektowane zgodnie z wytycznymi zawartymi w normach budowlanych, takich jak PN-EN 13501-2, które określają wymagania dla klasyfikacji ogniowej materiałów budowlanych. W praktyce, zapewnienie odpowiedniej grubości przegrody wpływa na skuteczność ochrony przed pożarem, a także na trwałość konstrukcji. W sytuacjach, gdy przewody są umieszczane w bliskiej odległości od siebie, grubość ½ cegły stanowi minimalny standard, który można zastosować, aby zachować właściwe warunki bezpieczeństwa. Na przykład w budynkach użyteczności publicznej, gdzie istnieje większe ryzyko wystąpienia pożaru, zastosowanie takich przegrody jest nie tylko zalecane, ale może być wymagane przez lokalne przepisy budowlane.

Pytanie 13

W przypadku tynków z klasy II i III maksymalne odchylenie promieni krzywizny powierzchni wnęki od zaplanowanego promienia nie może przekraczać

A. 10 mm

B. 30 mm

C. 5 mm

D. 7 mm

Wybór odpowiedzi 30 mm, 5 mm lub 10 mm jest niewłaściwy, ponieważ nie spełniają one wymogów dotyczących odchyleń promieni krzywizny dla tynków kategorii II i III. Odpowiedź 30 mm wprowadza poważny błąd, gdyż tak duże odchylenie może prowadzić do znacznych zaburzeń estetycznych oraz funkcjonalnych. W praktyce budowlanej, nadmierne odchylenia mogą skutkować zbieraniem się wody w zakamarkach, co z kolei prowadzi do degradacji tynku, a nawet korozji elementów budowlanych. Odpowiedź 5 mm, mimo że jest mniejsza niż 7 mm, również nie jest odpowiednia, ponieważ nie spełnia wymogów projektowych, które zostały jasno określone dla tynków tej kategorii. Tynki muszą być aplikowane z zachowaniem precyzyjnych wymiarów, aby zapewnić trwałość oraz estetykę wykonania. Przykłady nieprawidłowych podejść w aplikacji tynków mogą prowadzić do powstawania szczelin, pęknięć oraz innych defektów, które są nieakceptowalne w kontekście standardów budowlanych. Ostatecznie, wybór odpowiednich wartości odchyleń jest kluczowy dla osiągnięcia wysokiej jakości wykończenia oraz długotrwałej użyteczności, co jest istotne dla każdego projektu budowlanego.

Pytanie 14

Do wyrównywania powierzchni tynku służy narzędzie przedstawione na rysunku

A. D.

B. B.

C. A.

D. C.

Odpowiedź B jest strzałem w dziesiątkę, bo narzędzie na zdjęciu to właśnie szpachla tynkarska. Bez niej ciężko wyobrazić sobie wyrównywanie tynku. Dzięki szpachli da się naprawdę fajnie nałożyć i wygładzić tynk, co jest mega ważne, jeśli chce się, żeby ściany wyglądały ładnie. Używając szpachli, można uzyskać gładką powierzchnię, co później ma duże znaczenie przy malowaniu albo tapetowaniu. W ekipach budowlanych często korzysta się z szpachek o różnych szerokościach, bo to zależy od tego, co trzeba wyrównać. I jeszcze jedno – obsługa szpachli wymaga trochę wprawy i znajomości technik tynkarskich, co jest super ważne w budowlance. Szpachla jest też przydatna do drobnych napraw, więc naprawdę jest to narzędzie, które warto mieć zawsze pod ręką.

Pytanie 15

Która zaprawa charakteryzuje się najlepszymi właściwościami plastycznymi?

A. Cementowo-wapienna

B. Wapienna

C. Cementowo-gliniana

D. Gipsowa

Zaprawa wapienna posiada najlepsze właściwości plastyczne spośród wymienionych opcji, co czyni ją idealnym materiałem w wielu zastosowaniach budowlanych. Jej plastyczność wynika z obecności węglanu wapnia, który po zmieszaniu z wodą tworzy pastę, umożliwiającą łatwe formowanie i aplikację. Dzięki temu, zaprawy wapienne są niezwykle wszechstronne i stosowane w tradycyjnym murarstwie, renowacji zabytków oraz w budownictwie ekologicznym, gdzie istotne jest zachowanie naturalnych właściwości materiałów. W praktyce, zaprawy wapienne są często wykorzystywane do łączenia cegieł i kamieni, oferując korzystne właściwości odprowadzania wilgoci, co chroni przed rozwojem pleśni i grzybów. Dodatkowo, w porównaniu do innych zapraw, takich jak gipsowe czy cementowe, zaprawy wapienne są bardziej elastyczne, co pozwala im lepiej dostosowywać się do ruchów budynku oraz minimalizuje ryzyko pęknięć. Standardy budowlane, takie jak PN-EN 998-1, podkreślają znaczenie zapraw wapiennych w kontekście ich zastosowania w budownictwie, co czyni je preferowanym wyborem w wielu projektach.

Pytanie 16

Oblicz wydatki na rozbiórkę kamiennej ławy fundamentowej o wymiarach 1,2 x 0,6 x 10 m, przy założeniu, że koszt rozbiórki 1 m fundamentów kamiennych wynosi 350 zł?

A. 420 zł

B. 2520 zł

C. 210 zł

D. 2100 zł

Aby obliczyć koszt rozbiórki kamiennej ławy fundamentowej, musimy najpierw określić objętość rozbieranego materiału. Wymiary ławy fundamentowej wynoszą 1,2 m szerokości, 0,6 m wysokości i 10 m długości. Obliczamy objętość, stosując wzór: V = długość x szerokość x wysokość. W naszym przypadku będzie to: V = 10 m x 1,2 m x 0,6 m = 7,2 m³. Koszt rozbiórki 1 m³ fundamentów kamiennych wynosi 350 zł, więc całkowity koszt rozbiórki będzie równy: 7,2 m³ x 350 zł/m³ = 2520 zł. W praktyce, znajomość metod obliczania kosztów prac budowlanych jest kluczowa dla efektywnego zarządzania budową oraz budżetowania projektów. Oprócz tego, warto wziąć pod uwagę dodatkowe koszty związane z wywozem gruzu oraz ewentualnymi pracami związanymi z zabezpieczeniem terenu. Zastosowanie tej wiedzy w praktyce umożliwia lepsze planowanie i minimalizację kosztów związanych z pracami budowlanymi.

Pytanie 17

Na rysunku podano wysokość ściany

A. kolankowej.

B. instalacyjnej.

C. działowej.

D. osłonowej.

Wysokość ściany kolankowej to kluczowy element konstrukcji budowlanych, szczególnie w kontekście poddaszy oraz dachów. Jest to pionowa odległość od podłogi do miejsca, w którym ściana łączy się z nachyloną częścią dachu. Na ilustracji wysokość ta oznaczona jest liczba 105, co jednoznacznie wskazuje na wysokość ściany kolankowej. Zastosowanie ściany kolankowej jest istotne z punktu widzenia efektywności przestrzennej oraz estetyki wnętrz. Dzięki niej możliwe jest uzyskanie dodatkowej przestrzeni użytkowej na poddaszu, co ma znaczenie w projektowaniu domów jednorodzinnych, a także w obiektach użyteczności publicznej. Dodatkowo, odpowiednia wysokość ściany kolankowej wpływa na ergonomię pomieszczeń, zapewniając komfort użytkowania oraz odpowiednią ilość światła dziennego. Znajomość wysokości tych ścian jest również istotna przy planowaniu instalacji, takich jak wentylacja czy oświetlenie. W zgodzie z normami budowlanymi, odpowiednie zaplanowanie wysokości kolankowej ma również znaczenie w kontekście bezpieczeństwa i stabilności konstrukcji. Właściwe zrozumienie i zastosowanie tej wiedzy jest kluczowe dla każdego projektanta i architekta.

Pytanie 18

Strzępia zazębione tworzy się, pozostawiając w każdej drugiej warstwie muru puste miejsce o głębokości

A. 1 cegła

B. 2 cegły

C. 1/2 cegły

D. 1/4 cegły

Strzępia zazębione to technika stosowana w murarstwie, która polega na wprowadzeniu do muru pustek w regularnych odstępach. Pozostawienie pustki o głębokości 1/4 cegły w co drugiej warstwie muru pozwala na uzyskanie odpowiednich właściwości strukturalnych oraz estetycznych. Głębokość 1/4 cegły jest standardowym rozwiązaniem, które umożliwia efektywne łączenie różnych warstw muru, co zwiększa jego stabilność. Pustki te mają kluczowe znaczenie dla przewietrzania muru oraz jego zabezpieczenia przed wilgocią. W praktyce, murarz wykonujący strzępia zazębione musi dokładnie przestrzegać określonych wymiarów, aby zapewnić trwałość konstrukcji. Zgodnie z zasadami sztuki budowlanej, odpowiednia głębokość pustek jest niezbędna do uzyskania właściwej cyrkulacji powietrza, co z kolei wpływa na długowieczność muru. Dodatkowo, w budownictwie wykorzystuje się różne rodzaje zapraw, które również powinny być dostosowane do wykonywanych strzępów, aby zapewnić odpowiednią przyczepność i wytrzymałość.

Pytanie 19

W celu skonstruowania jednowarstwowych ścian zewnętrznych, ze względu na potrzebę osiągnięcia właściwej izolacji cieplnej, najczęściej wykorzystuje się

A. bloczki z betonu komórkowego lub pustaki ceramiczne poryzowane

B. cegły ceramiczne klinkierowe bądź cegły ceramiczne dziurawki

C. bloczki silikatowe bądź płyty gipsowo-kartonowe

D. cegły ceramiczne pełne lub bloczki wykonane z betonu kruszywowego

Wybór materiałów budowlanych do konstrukcji jednowarstwowych ścian zewnętrznych powinien być uzależniony od ich właściwości izolacyjnych, co niestety nie jest brane pod uwagę w przypadku bloczków silikatowych czy płyty gipsowo-kartonowej. Bloczki silikatowe nie są powszechnie stosowane w ścianach zewnętrznych ze względu na ich ograniczone parametry izolacyjne i większą gęstość, co skutkuje wyższym współczynnikiem przewodzenia ciepła. Płyty gipsowo-kartonowe, choć wykorzystywane w budownictwie, są materiałem przeznaczonym głównie do budowy ścian działowych oraz wykończeniowych, a nie do konstrukcji nośnych ścian zewnętrznych. Cegły ceramiczne pełne również mają ograniczenia w zakresie izolacyjności, a ich duża masa sprawia, że nie są optymalnym rozwiązaniem dla budynków wymagających odpowiedniej efektywności energetycznej. Z kolei cegły klinkierowe i cegły ceramiczne dziurawki oferują lepsze parametry, ale nadal nie dorównują właściwościom izolacyjnym betonu komórkowego i pustaków poryzowanych. Warto również zauważyć, że materiały budowlane muszą spełniać określone normy i standardy, które regulują ich zastosowanie w kontekście izolacyjności cieplnej. Ignorowanie tych aspektów może prowadzić do nieefektywności energetycznej budynku, co w dłuższej perspektywie skutkuje wyższymi kosztami eksploatacyjnymi i negatywnym wpływem na środowisko.

Pytanie 20

Zgodnie z wskazówkami producenta, zużycie gotowej mieszanki tynkarskiej do nałożenia tynku o grubości 15 mm wynosi 19,5 kg/m². Ile worków po 30 kilogramów tej mieszanki jest potrzebnych do pokrycia powierzchni 150 m² tym tynkiem?

A. 98 worków

B. 225 worków

C. 147 worków

D. 75 worków

Odpowiedź 98 worków jest poprawna, ponieważ aby obliczyć całkowite zużycie zaprawy tynkarskiej do wykonania tynku na powierzchni 150 m², należy pomnożyć zużycie na metr kwadratowy przez całkowitą powierzchnię. W tym przypadku, zużycie wynosi 19,5 kg/m², co daje 19,5 kg/m² * 150 m² = 2925 kg. Następnie, aby obliczyć liczbę worków zaprawy potrzebnych do zakupu, należy podzielić całkowite zapotrzebowanie na kilogramy przez wagę jednego worka. Przy masie worka wynoszącej 30 kg, obliczenie wygląda następująco: 2925 kg / 30 kg/worek = 97,5 worków. Ostatecznie, zaokrąglając w górę, potrzebujemy 98 worków. Takie obliczenia są istotne w praktyce budowlanej, ponieważ precyzyjne szacowanie materiałów pozwala uniknąć niedoborów oraz nadmiaru, co z kolei przekłada się na efektywność kosztową i terminowość realizacji projektów budowlanych. Wykorzystanie standardów kalkulacyjnych w branży budowlanej, takich jak normy PN-EN, wspiera dokładność tego procesu.

Pytanie 21

Na rysunku przedstawiono zestaw narzędzi stosowanych podczas wznoszenia ścian z

A. bloczków z betonu komórkowego.

B. pustaków keramzytobetonowych.

C. cegły klinkierowej szkliwionej.

D. płyt gipsowo-kartonowych.

Zgadza się, odpowiedź o bloczkach z betonu komórkowego jest w porządku. Na zdjęciu widać narzędzia, które są typowe do pracy z tym materiałem. W budownictwie te bloczki są super popularne, bo są lekkie, dobrze izolują termicznie i łatwo je obrabiać. Na przykład, piły do cięcia betonu komórkowego pozwalają na dokładne dopasowanie bloczków. A specjalne kielnie są ważne do nakładania zaprawy, co jest kluczowe, by cała konstrukcja była stabilna. Warto też pamiętać, że w budownictwie są różne standardy, które mówią, jakie narzędzia najlepiej stosować do danych materiałów. To wpływa na jakość i trwałość ścian. Z mojego doświadczenia, bloczki z betonu komórkowego zyskują na popularności w budownictwie zarówno jednorodzinnym, jak i wielorodzinnym, bo ich efektywność energetyczna to mniejsze rachunki za ogrzewanie.

Pytanie 22

Który z elementów sklepienia oznaczono na rysunku cyfrą 5?

A. Grzbiet.

B. Czoło.

C. Podniebienie.

D. Pachę.

Element sklepienia oznaczony cyfrą 5 to podniebienie, które pełni kluczową rolę w anatomii i funkcjonowaniu organizmu. Podniebienie, będące dolną częścią sklepienia jamy ustnej, oddziela jamę ustną od jamy nosowej. Dzięki swojej budowie, podniebienie przyczynia się do prawidłowego funkcjonowania procesów takich jak mówienie, połykanie oraz oddychanie. W praktyce klinicznej, zrozumienie anatomii podniebienia jest istotne w kontekście leczenia zaburzeń ortodontycznych czy też w procedurach chirurgicznych, takich jak plastykę podniebienia. Ponadto, poprawne funkcjonowanie podniebienia ma wpływ na jakość życia pacjentów, co podkreśla znaczenie jego odpowiedniego zrozumienia i diagnozowania wszelkich patologii. W standardach medycznych i stomatologicznych kładzie się duży nacisk na znajomość budowy i funkcji podniebienia, co pozwala na skuteczne podejmowanie działań terapeutycznych.

Pytanie 23

Oblicz płatność dla tynkarza za nałożenie tynku zwykłego z obu stron ściany o wymiarach 5×3 m, jeśli stawka za godzinę pracy tynkarza wynosi 15,00 zł, a norma wykonania tego tynku to
1,2 r-g/m².

A. 270,00 zł

B. 450,00 zł

C. 225,00 zł

D. 540,00 zł

Aby obliczyć wynagrodzenie tynkarza za wykonanie tynku zwykłego, należy najpierw określić powierzchnię ściany, którą należy otynkować. Ściana o wymiarach 5 m na 3 m ma powierzchnię wynoszącą 15 m². Ponieważ tynk ma być nałożony po obu stronach ściany, całkowita powierzchnia do tynkowania wynosi 30 m² (15 m² x 2). Następnie, patrząc na normę pracy, która wynosi 1,2 r-g/m², możemy obliczyć, ile roboczogodzin jest potrzebnych do wykonania tynku na tej powierzchni. Obliczamy to mnożąc 30 m² przez 1,2 r-g/m², co daje 36 roboczogodzin. Przy stawce 15,00 zł za godzinę, całkowite wynagrodzenie tynkarza wyniesie 36 r-g x 15,00 zł/r-g, co daje 540,00 zł. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest istotne w zakresie budownictwa i wykończeń wnętrz, gdzie precyzyjne obliczenia kosztów pracy i materiałów są kluczowe dla efektywnego zarządzania projektem.

Pytanie 24

Na rysunku przedstawiono rusztowanie

A. na kozłach teleskopowych.

B. ramowe.

C. wiszące – koszowe.

D. drabinowe.

Rusztowanie ramowe to taka konstrukcja, która składa się z gotowych elementów. Dzięki temu jest stabilne i łatwe do złożenia czy rozłożenia. Wygląda to tak, że ma pionowe ramy, które są połączone poprzeczkami i poziomymi częściami. To sprawia, że rusztowania ramowe potrafią utrzymać spore obciążenia, co czyni je super rozwiązaniem do pracy na wysokości. W praktyce wykorzystuje się je w budownictwie, na przykład przy elewacjach budynków, montażach konstrukcji czy wykończeniach. Pamiętaj, że rusztowania muszą być stawiane zgodnie z zasadami bezpieczeństwa, bo to ważne dla ochrony pracowników. I jeszcze, dobrze jest regularnie sprawdzać i konserwować rusztowania ramowe, żeby były w dobrym stanie i bezpiecznie się ich używało.

Pytanie 25

Tynk klasy II to tynk

A. pospolity o powierzchni równej i szorstkiej

B. pospolity o powierzchni równej i gładkiej

C. doborowy o powierzchni równej i szorstkiej

D. doborowy o powierzchni równej i gładkiej

Odpowiedzi wskazujące na tynki doborowe o powierzchni gładkiej nie są właściwe, ponieważ tynki tej kategorii są zdefiniowane przez swoje cechy mechaniczne i estetyczne, które różnią się od tynków pospolitych. Tynki doborowe zazwyczaj charakteryzują się wyższą jakością oraz określonymi właściwościami, które nie są typowe dla tynków pospolitych. Odpowiedzi sugerujące gładką powierzchnię nie uwzględniają, że tynki doborowe są projektowane głównie do zastosowań wewnętrznych oraz wymagają precyzyjnego wykonania, co sprawia, że nie są one odpowiednie w kontekście tynków kategorii II. Ponadto tynki pospolite, ze względu na swoje cechy, są bardziej uniwersalne i mogą być stosowane w różnych warunkach. Wybór tynku o powierzchni gładkiej w kontekście tynku kategorii II jest błędny, ponieważ to prowadzi do mylnych wniosków na temat jego zastosowania oraz właściwości. Tynki o powierzchni gładkiej mają swoje miejsce w budownictwie, ale są często klasyfikowane inaczej, co może prowadzić do dezorientacji wśród osób pracujących w branży budowlanej. Dlatego tak istotne jest zrozumienie różnic pomiędzy poszczególnymi rodzajami tynków oraz ich zastosowania w praktyce.

Pytanie 26

Uszkodzenie tynku przedstawione na rysunku to

A. pęknięcie.

B. zabrudzenie.

C. odbarwienie.

D. wysolenie.

Wysolenie, jako zjawisko występujące na tynkach, jest wynikiem migracji soli z głębszych warstw budynku na powierzchnię tynku. Woda, która wnika w materiał budowlany, transportuje rozpuszczone sole, a ich kondensacja na powierzchni następuje w wyniku parowania wody. Wykwity solne, które widzimy na zdjęciu, są efektem tego procesu. W praktyce, identyfikacja wysolenia jest kluczowa dla oceny stanu tynku oraz planowania odpowiednich prac konserwacyjnych. Wysolenie nie tylko wpływa na estetykę, ale również na trwałość tynku, ponieważ sole mogą powodować kruszenie i osłabienie struktury. W przypadku wystąpienia tego zjawiska zaleca się zastosowanie odpowiednich środków, takich jak dedykowane preparaty do usuwania wykwitów solnych. Istotne jest również zwrócenie uwagi na źródło wilgoci, aby podjąć kroki w celu jego eliminacji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w budownictwie.

Pytanie 27

Który etap naprawy spękanego tynku przedstawiono na ilustracji?

A. Oczyszczanie obrzeża rysy.

B. Poszerzanie rysy.

C. Nakładanie zaprawy szpachlowej.

D. Gruntowanie obrzeża rysy.

Wybór innej odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia procesu naprawy spękanego tynku. Gruntowanie obrzeża rysy, które może wydawać się odpowiednim krokiem, jest jednak etapem, który następuje po poszerzeniu rysy. To działanie ma na celu zwiększenie przyczepności nowej zaprawy do powierzchni tynku, ale bez wcześniejszego poszerzenia rysy i usunięcia luźnych fragmentów, gruntowanie nie przyniesie oczekiwanych rezultatów. Nakładanie zaprawy szpachlowej bez odpowiedniego przygotowania rysy również jest niewłaściwe, ponieważ może prowadzić do osłabienia struktury naprawy i szybszego pojawienia się pęknięć. Oczyszczanie obrzeża rysy jest ważne, lecz nie jest to pierwszy krok naprawy - ma ono na celu jedynie przygotowanie rysy do dalszych działań, ale bez poszerzenia nie będzie skuteczne. Typowym błędem jest mylenie kolejności wykonywanych prac; każdy etap ma swoje przeznaczenie i wykonać go należy w odpowiedniej kolejności, aby zapewnić trwałość i estetykę naprawy. Nieprawidłowe podejście do kolejności etapów naprawy tynku może prowadzić do nieefektywnych i nietrwałych rozwiązań, co jest sprzeczne z zasadami profesjonalnego rzemiosła budowlanego.

Pytanie 28

Na którym rysunku przedstawiono podłużny układ konstrukcyjny budynku?

A. D.

B. A.

C. C.

D. B.

Na rysunku A przedstawiono budynek, w którym ściany nośne są zorganizowane wzdłuż dłuższego boku budynku, co jest kluczowym elementem podłużnego układu konstrukcyjnego. Tego typu układ jest często stosowany w budownictwie, szczególnie w dużych obiektach komercyjnych i przemysłowych, gdzie efektywność przestrzenna i łatwość wprowadzenia zmian w układzie wnętrza są istotne. W takim układzie ściany nośne są z reguły równoległe do kierunku płyt stropowych, co sprzyja lepszemu rozkładowi obciążeń oraz umożliwia łatwiejsze wprowadzenie otworów na okna czy drzwi, bez wpływu na integralność konstrukcyjną. Przykłady zastosowania tej metodologii można znaleźć w projektowaniu fabryk, magazynów, a także budynków biurowych, gdzie podłużny układ zapewnia większą elastyczność w użytkowaniu przestrzeni. Dodatkowo, zgodnie z normami budowlanymi, takie podejście minimalizuje ryzyko uszkodzeń w wyniku obciążeń dynamicznych, co czyni je preferowanym w wielu aspektach projektowania budynków.

Pytanie 29

Zadaniem jest zbudowanie ścianki działowej z cegły pełnej o grubości ½ cegły. Jeśli zużycie zaprawy na 1 m² tej ścianki wynosi 0,030 m³, to ile zaprawy będzie potrzebne do zrealizowania 25 m²?

A. 0,75 m3

B. 0,375 m3

C. 0,625 m3

D. 0,50 m3

W przypadku błędnych odpowiedzi, istotne jest zrozumienie, jak doszło do pomyłki w obliczeniach. Odpowiedzi takie jak 0,375 m³, 0,50 m³ czy 0,625 m³ często wynikają z niepoprawnego pomnożenia lub błędnego zrozumienia jednostek miary. Na przykład, niektórzy mogą pomylić jednostki i obliczyć zużycie zaprawy na podstawie innej powierzchni niż 25 m², co prowadzi do zaniżenia szacunków. Inny typowy błąd to pominięcie konieczności pomnożenia zapotrzebowania na 1 m² przez całkowity metraż. Warto również zwrócić uwagę, że niektóre odpowiedzi mogą być rezultatem uproszczeń, takich jak założenie, że zaprawa jest zużywana w stałej ilości, co nie uwzględnia różnorodności warunków budowlanych. Rzeczywiste zużycie zaprawy może się różnić w zależności od techniki murowania, rodzaju materiałów, a także specyfiki projektu budowlanego. Dlatego kluczowe jest, aby dokładnie analizować wymagania projektowe oraz być świadomym standardów, które regulują proces budowlany, aby uniknąć nieścisłości w obliczeniach i planowaniu.

Pytanie 30

Na którym rysunku przedstawiono prawidłowy kształt rysy o głębokości poniżej 0,5 cm, występującej na tynku wewnętrznym, przygotowanej do uzupełnienia zaprawą?

A. D.

B. B.

C. A.

D. C.

Rysunek A pokazuje, jak powinna wyglądać rysa do naprawy. Ta głębokość poniżej 0,5 cm jest wręcz idealna do uzupełnienia zaprawą. Kształt trapezu, który tu zastosowano, naprawdę sprzyja dobremu trzymaniu się zaprawy, co jest mega ważne, żeby naprawa była skuteczna. Kiedy rysa ma szerszy dół i węższy górę, jak w tym przypadku, zmniejsza się ryzyko odpryskiwania zaprawy. To też trochę zmniejsza szansę na nowe pęknięcia, co jest super ważne, zwłaszcza w budowlance. W sumie, to co opisałeś, pasuje do najlepszych praktyk w naprawie tynków. Również, jak dobrze przygotujesz rysę–czyli oczyścisz ją z luźnych fragmentów i nałożysz grunt–to połączenie zaprawy z podłożem będzie znacznie lepsze i bardziej trwałe, więc warto o tym pamiętać.

Pytanie 31

Oblicz całkowity koszt realizacji tynku mozaikowego na ścianie o powierzchni 30 m², przy założeniu, że koszt robocizny wynosi 25,00 zł/m², a wydatki na materiały to 20,00 zł/m²?

A. 1 350,00 zł

B. 600,00 zł

C. 750,00 zł

D. 1 500,00 zł

Aby policzyć, ile będzie kosztowało zrobienie tynku mozaikowego na ścianie o powierzchni 30 m², musimy zsumować koszty robocizny i materiałów. Koszt robocizny to 25 zł za m², więc przy 30 m² wychodzi 750 zł. Koszt materiałów to 20 zł za m², co daje 600 zł. Zatem całkowity koszt wynosi 1 350 zł. W branży budowlanej to standardowe podejście do obliczeń. Dobrze jest też pamiętać o innych wydatkach, które mogą się pojawić, jak np. transport materiałów czy wynajem sprzętu – to wszystko może mieć wpływ na ostateczną cenę.

Pytanie 32

W którym rodzaju stropu gęstożebrowego można znaleźć prefabrykowane belki żelbetowe?

A. DZ-3

B. Teriva

C. Fert

D. Akermana

Strop gęstożebrowy Fert nie jest odpowiedzią, ponieważ jest to system, który wykorzystuje płyty ceramiczne i żelbetowe, ale nie obejmuje prefabrykowanych belek żelbetowych. W praktyce jest on stosowany w budownictwie jednorodzinnym oraz w obiektach o małej rozpiętości, co ogranicza jego zastosowanie w większych projektach. Użycie belek żelbetowych w tym systemie jest rzadkie i nieoptymalne ze względu na ich masywność, co prowadzi do większych nakładów materiałowych i czasowych. Ponadto, strop Akermana, także niewłaściwy w tym kontekście, charakteryzuje się zupełnie inną konstrukcją, opartą na arkuszach żelbetowych, które również nie są prefabrykowane w klasycznym rozumieniu. W przypadku systemu Teriva, stosowane są płyty betonowe na żelbetowych belkach nośnych, co również nie pasuje do opisanego pytania. Te różnice mogą prowadzić do błędnych wniosków przy wyborze odpowiedniego systemu stropowego. Warto pamiętać, że wybór stropu powinien być zawsze uzależniony od specyfiki projektu, wymagań nośnych oraz lokalnych norm budowlanych, aby zapewnić bezpieczeństwo i funkcjonalność konstrukcji.

Pytanie 33

Jakie kruszywo wykorzystuje się do produkcji ciepłochronnych zapraw murarskich?

A. Kruszywo piaskowe

B. Pospółka

C. Perlit

D. Kruszywo żwirowe

Perlit to materiał o doskonałych właściwościach izolacyjnych, który jest powszechnie stosowany do produkcji ciepłochronnych zapraw murarskich. Jego unikalna struktura, powstała w wyniku poddania wysokiej temperaturze naturalnego wulkanicznego szkła, sprawia, że perlit ma niską przewodność cieplną. Dzięki temu, zaprawy murarskie z dodatkiem perlitu skutecznie ograniczają straty ciepła, co jest istotne w kontekście budownictwa energooszczędnego. Przykłady zastosowania perlitu obejmują budowę domów pasywnych, gdzie kluczowe jest osiągnięcie jak najniższego zapotrzebowania na energię. Standardy branżowe, takie jak PN-EN 998-1, podkreślają znaczenie jakości izolacji w budynkach, a użycie perlitu w zaprawach murarskich jest zgodne z najlepszymi praktykami w tej dziedzinie. Warto dodać, że perlit jest materiałem ekologicznym, co dodatkowo zwiększa jego atrakcyjność w nowoczesnym budownictwie.

Pytanie 34

Na podstawie danych zawartych w tabeli podaj, ile wynosi koszt zakupu 1 m3 zaprawy wapiennej M1 do wykonania tynków zewnętrznych zgodnie z drugą pozycją kosztorysu?

KOSZTORYS

L p.	Podstawa	Opis	jm	Nakłady	Koszt jedn.	R	M	S
1	KNR 2-02 0103-06	Ściany budynków jednokond.o wys.do 4.5m z cegieł pełnych lub dziurawek na zapr.cement.gr.2ceg. obmiar = 125m²	m²
1*		-- R -- robocizna 3.91r-g/m² * 35.00zł/r-g	r-g	488.7500	136.850	17106.25
2*		-- M -- cegła budowlana pełna 200.6szt/m² * 0.59zł/szt	szt	25075.0000	118.354		14794.25
3*		zaprawa cementowa 0.143m³/m² * 174.64zł/m³	m³	17.8750	24.974		3121.69
4*		materiały pomocnicze 1.5% * 17915.94zł	%	1.5000	2.150		268.74
Razem koszty bezpośrednie: 35291.00 Ceny jednostkowe					282.328	17106.25 136.850	18184.68 145.478	0.000
2	KNR 2-02 0903-02	Tynki zewn.zwykłe doborowe kat.IV na ścia- nach płaskich i pow.poziom.(balkony i loggie) wyk.mech. obmiar = 125m²	m²
1*		-- R -- robocizna 0.7567r-g/m² * 35.00zł/r-g	r-g	94.5875	26.485	3310.56
2*		-- M -- zaprawa wapienna M1 0.0028m³/m² * 148.68zł/m³	m³	0.3500	0.416		52.04
3*		zaprawa cementowo wapienna M15 0.0217m³/m² * 233.64zł/m³	m³	2.7125	5.070		633.75
4*		zaprawa cementowo-wapienna M5 0.0007m³/m² * 318.60zł/m³	m³	0.0875	0.223		27.88
5*		materiały pomocnicze 1.5% * 713.67zł	%	1.5000	0.086		10.71
6*		-- S -- agregat tynkarski 1.1-3 m3/h 0.1225m-g/m² * 40.00zł/m-g	m-g	15.3125	4.900			612.50
Razem koszty bezpośrednie: 4647.50 Ceny jednostkowe					37.180	3310.56 26.485	724.38 5.795	612.50 4.900

A. 148,68 zł

B. 318,60 zł

C. 174,64 zł

D. 233,64 zł

Koszt zakupu 1 m³ zaprawy wapiennej M1 do wykonania tynków zewnętrznych wynosi 148,68 zł, co można znaleźć w drugiej pozycji kosztorysu. Ta suma pozostaje zgodna z aktualnymi standardami w branży budowlanej, gdzie cena materiałów jest kluczowym elementem planowania budżetu. Wybór odpowiednich materiałów, takich jak zaprawa wapienna M1, jest istotny nie tylko ze względu na koszty, ale również na właściwości techniczne, jakie one oferują. Zaprawa wapienna charakteryzuje się dobrą paroprzepuszczalnością, co jest kluczowe w przypadku tynków zewnętrznych, gdzie możliwość odparowania wilgoci jest niezbędna dla zachowania trwałości i estetyki wykończenia. W kontekście kosztorysowania, zrozumienie, jak oblicza się koszty jednostkowe oraz ich wpływ na całkowity budżet projektu, jest niezbędne dla każdego specjalisty w branży budowlanej. Przykładowo, przy dużych projektach budowlanych, różnice w cenach materiałów mogą znacznie wpłynąć na końcowy koszt budowy, dlatego tak ważne jest, aby dokładnie analizować każdy wpis w kosztorysie.

Pytanie 35

Rodzaj rusztowania wykorzystywanego w pomieszczeniach, zbudowanego z dwóch podpór oraz pomostu roboczego, to rusztowanie

A. stojakowe

B. wspornikowe

C. kozłowe

D. modułowe

Wydaje mi się, że wybór innych typów rusztowań, jak wspornikowe czy modułowe, może wynikać z braku zrozumienia, do czego się je używa. Na przykład, rusztowanie wspornikowe opiera się na punktach podporowych na wysokości, co sprawia, że jest dobre do pracy na fasadach budynków, ale nie za bardzo nadaje się do wnętrz. Jego konstrukcja nie jest zbyt stabilna w małych przestrzeniach, a prace wewnątrz to nie jego bajka. Z kolei stojakowe rusztowanie jest bardziej skomplikowane i wymaga więcej elementów, co sprawia, że jego montaż trwa dłużej, a tak naprawdę rusztowanie kozłowe to lepsza opcja, bo można je szybko przestawiać. Modułowe rusztowanie, chociaż bardzo uniwersalne, często wykracza poza potrzeby typowych prac wewnętrznych, co może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania czasu i zasobów. Ważne jest, żeby rozumieć te różnice, bo to wpływa na bezpieczeństwo i efektywność pracy w budowlance.

Pytanie 36

Urządzenia przedstawionego na rysunku używa się do cięcia

A. bloczków gazobetonowych.

B. metali.

C. płyt pilśniowych.

D. glazury.

Wybrana odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ urządzenie przedstawione na zdjęciu to przecinarka do metalu, która jest standardowym narzędziem w obróbce metali. Przecinarki te są często wykorzystywane w warsztatach mechanicznych oraz w budownictwie do precyzyjnego cięcia różnych rodzajów metali, jak stal, aluminium czy miedź. Dzięki dużej tarczy tnącej i silnikom o wysokiej mocy, te urządzenia pozwalają na wykonywanie cięć zarówno prostych, jak i kątowych. Warto zaznaczyć, że podczas pracy z przecinarką do metalu istotne jest przestrzeganie zasad bezpieczeństwa, takich jak noszenie okularów ochronnych i rękawic. Użycie osłon ochronnych znajduje również potwierdzenie w normach BHP, co świadczy o odpowiedzialnym podejściu do pracy. Przecinarki tarczowe są również stosowane w procesach produkcyjnych, gdzie precyzyjne cięcie metali jest niezbędne dla zapewnienia jakości i efektywności produkcji.

Pytanie 37

Przedstawiona na rysunku łata typu H służy do

A. gładzenia tynku po zwilżeniu jego powierzchni.

B. nakładania poszczególnych warstw tynku.

C. wyrównywania tynku po lekkim związaniu.

D. zaciągania tynku bezpośrednio po nałożeniu zaprawy.

Zrozumienie zastosowania łaty typu H jest kluczowe dla skutecznego tynkowania. Wybór odpowiedzi dotyczących wyrównywania tynku po lekkim związaniu, nakładania poszczególnych warstw tynku, czy gładzenia tynku po zwilżeniu jego powierzchni opiera się na nieprawidłowym zrozumieniu funkcji tego narzędzia. W przypadku wyrównywania tynku po związaniu, narzędzie o innej konstrukcji, takie jak paca, jest bardziej odpowiednie, ponieważ łata H jest zaprojektowana do działania na świeżo nałożonym tynku. Co więcej, nakładanie poszczególnych warstw tynku wymaga precyzyjnego dozowania materiału, co również nie jest funkcją łaty H, gdyż jej głównym celem jest zaciąganie tynku, a nie jego nakładanie. Gładzenie tynku po zwilżeniu jego powierzchni może być mylnie postrzegane jako zadanie dla łaty, jednak w rzeczywistości, dla uzyskania gładkiej powierzchni po wyschnięciu, najczęściej stosuje się pacy gładkie lub inne narzędzia. Typowe błędy myślowe, prowadzące do takich niepoprawnych wniosków, obejmują mylenie różnych etapów procesu tynkowania, a także niepoprawne przypisanie funkcji narzędzi do ich rzeczywistych zastosowań w budownictwie. Kluczowe jest zrozumienie specyfiki każdego narzędzia i jego optymalnego zastosowania, co ma fundamentalne znaczenie dla uzyskania wysokiej jakości wykończenia.

Pytanie 38

Jaki będzie koszt mieszanki betonowej potrzebnej do zbudowania dwóch słupów o wymiarach 60×60 cm i wysokości 3 m każdy, zakładając, że norma zużycia mieszanki betonowej wynosi 1,02 m³/m³, a cena 325,00 zł/m³?

A. 351,00 zł

B. 702,00 zł

C. 716,04 zł

D. 358,02 zł

Obliczanie kosztu mieszanki betonowej do zrobienia dwóch słupów o wymiarach 60 na 60 cm i wysokości 3 metry zaczynamy od wyliczenia objętości jednego słupa. Tak więc 60 cm na 60 cm daje nam 0,6 metra na 0,6 metra, co w rezultacie to 0,36 metra kwadratowego. Potem mnożymy to przez wysokość, czyli 0,36 m² pomnożone przez 3 metry daje 1,08 metra sześciennego. Ponieważ mamy dwa słupy, całkowita objętość betonu wynosi 1,08 metra sześciennego razy 2, co daje 2,16 metra sześciennego. Właściwie licząc zużycie mieszanki betonowej, zakładając normę 1,02 m³/m³, wychodzi nam 2,16 metra sześciennego razy 1,02, co daje około 2,20 metra sześciennego mieszanki. Na końcu, żeby obliczyć koszt, mnożymy to przez cenę za m³ betonu, na przykład 2,20 m³ razy 325 zł za m³ wychodzi 716,04 zł. Dobre obliczenia i znajomość norm w budownictwie są na prawdę istotne, bo to pomaga zaplanować wydatki na materiały budowlane w projekcie.

Pytanie 39

Aby zrealizować izolację termiczną ścian, należy wykorzystać

A. wełnę mineralną, emulsję asfaltową

B. styropian, wełnę mineralną

C. styropian, papę

D. wełnę mineralną, masy bitumiczne

Izolacja cieplna ścian jest kluczowym elementem skutecznego zarządzania energią w budynków. Wybór odpowiednich materiałów izolacyjnych, takich jak styropian i wełna mineralna, wynika z ich doskonałych właściwości termoizolacyjnych. Styropian, znany z niskiego współczynnika przewodzenia ciepła, jest lekki, łatwy w obróbce i stosunkowo tani. Jego zastosowanie w izolacji ścian zewnętrznych pozwala na znaczną redukcję strat ciepła, co przekłada się na niższe koszty ogrzewania. Wełna mineralna z kolei charakteryzuje się nie tylko dobrą izolacyjnością termiczną, ale również akustyczną, a także odpornością na ogień. Dzięki tym właściwościom, stosowanie obu materiałów w połączeniu pozwala na stworzenie kompleksowego systemu izolacji, który nie tylko poprawia komfort cieplny, ale także spełnia wymagania norm budowlanych i standardów efektywności energetycznej, takich jak np. normy PN-EN 13162 dla styropianu. W praktyce, użycie tych materiałów może być różnorodne, od prostych ścian jednowarstwowych po bardziej skomplikowane systemy ociepleń budynków wielokondygnacyjnych.

Pytanie 40

Z informacji podanych w tabeli wynika, że aby otrzymać zaprawę cementowo-wapienną marki 5, należy 2 pojemniki wapna hydratyzowanego zmieszać z

Orientacyjny skład objętościowy zapraw cementowo-wapiennych
Marka zaprawy	z użyciem ciasta wapiennego	z użyciem wapna hydratyzowanego
1,5	1:1,5:8	1:1:9
3	1:1:7	1:1:6
5	1:0,3:4	1:0,5:4,5

A. 2 pojemnikami cementu i 12 pojemnikami piasku.

B. 4 pojemnikami cementu i 16 pojemnikami piasku.

C. 2 pojemnikami cementu i 14 pojemnikami piasku.

D. 4 pojemnikami cementu i 18 pojemnikami piasku.

Żeby uzyskać dobrą zaprawę cementowo-wapienną klasy 5, musisz trzymać się konkretnych proporcji składników, co jest naprawdę ważne w budowlance. W tym przypadku proporcje są takie: 1 część cementu, 0,5 części wapna hydratyzowanego i 4,5 części piasku. Jeśli używasz 2 pojemników wapna, to żeby obliczyć cement, musisz pomnożyć te proporcje przez 4 – czyli będziesz potrzebować 4 pojemników cementu. Potem obliczając piasek, wychodzi 18 pojemników. Takie obliczenia są istotne, ponieważ jeśli coś pójdzie nie tak, zaprawa może być za słaba, co skutkuje pęknięciami murów czy odspajaniem tynku. Dlatego trzymanie się norm i wytycznych, jak PN-EN 998, które mówią o zaprawach murarskich i tynkarskich, jest super ważne, żeby wszystko było zrobione porządnie i trwało długo.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej