Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik logistyk
  • Kwalifikacja: SPL.04 - Organizacja transportu
  • Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 18:45
  • Data zakończenia: 17 grudnia 2025 19:13

Egzamin zdany!

Wynik: 31/40 punktów (77,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jaki model organizacji transportu wyróżnia się regularnymi kursami jednego środka przewozu pomiędzy ustalonym miejscem załadunku a punktem wyładunku?

A. Wahadłowy
B. Obwodowy
C. Sztafetowy
D. Promienisty
Wybór modelu obwodowego, sztafetowego lub promienistego nie jest trafny w kontekście pytania o regularne kursy między stałymi punktami. Model obwodowy, polegający na poruszaniu się środka transportu po zamkniętej trasie, nie zapewnia stałego połączenia między określonymi punktami, co może prowadzić do nieefektywności, zwłaszcza w kontekście czasów przejazdu oraz wydajności. Z kolei model sztafetowy, który zakłada zmianę środków transportu na różnych odcinkach trasy, wprowadza dodatkowe przestoje i komplikacje, które mogą negatywnie wpłynąć na regularność kursów. Natomiast model promienisty, z kolei, koncentruje się na rozprowadzeniu transportu promieniście z jednego centralnego punktu, co może prowadzić do rozproszenia zasobów i zmniejszenia częstotliwości połączeń między stałymi punktem załadunku a miejscem wyładunku. W przypadku transportu, gdzie kluczowa jest regularność, efektywność oraz przewidywalność, wybór modelu wahadłowego jest zdecydowanie bardziej odpowiedni. Ważne jest, aby w procesie decyzyjnym uwzględnić specyfikę operacyjną i wymagania klientów, co pomoże uniknąć błędów w wyborze odpowiedniego modelu organizacji transportu.

Pytanie 2

W naczepie o wewnętrznej pojemności 90 m3 umieszczono 30 pjł. Jaki jest współczynnik wypełnienia przestrzeni ładunkowej, jeśli objętość jednego pjł wynosi 1,5 m3?

A. 0,33
B. 0,50
C. 1,45
D. 1,50
Współczynnik wypełnienia przestrzeni ładunkowej oblicza się jako stosunek objętości ładunku do objętości dostępnej w naczepie. W tym przypadku mamy naczepę o objętości wewnętrznej 90 m<sup>3</sup>, a załadunek wynosi 30 pjł, z czego każdy pjł zajmuje 1,5 m<sup>3</sup>. Obliczając całkowitą objętość ładunku, otrzymujemy: 30 pjł * 1,5 m<sup>3</sup>/pjł = 45 m<sup>3</sup>. Następnie, aby znaleźć współczynnik wypełnienia, dzielimy objętość ładunku przez objętość naczepy: 45 m<sup>3</sup> / 90 m<sup>3</sup> = 0,50. W praktyce, znajomość tego wskaźnika jest kluczowa, ponieważ pozwala na ocenę efektywności załadunku oraz optymalizację kosztów transportu. Utrzymywanie odpowiedniego współczynnika wypełnienia jest istotne dla zmniejszenia liczby przejazdów i związanych z tym emisji CO2, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w logistyce i zrównoważonym rozwoju.

Pytanie 3

Firma transportowa średnio w skali miesiąca realizuje pracę przewozową na poziomie 882 000 tonokilometrów (tkm). W doborze środków transportu używa 7 pojazdów, których ładowność jest wykorzystywana przeciętnie w 70%. Jaką ilość pracy przewozowej w przeciągu miesiąca zrealizuje przedsiębiorstwo przy 7 pojazdach, na tych samych trasach, jeśli wykorzystanie ładowności wzrośnie do 80%?

A. 945 000 tkm
B. 899 000 tkm
C. 1 008 000 tkm
D. 1 071 000 tkm
Wiele osób popełnia błąd, przyjmując, że wzrost wykorzystania ładowności pojazdów nie wpływa proporcjonalnie na całkowitą wydajność pracy przewozowej. Na przykład, w przypadku odpowiedzi sugerujących wartości powyżej 1 008 000 tkm, często opierają się one na mylnych założeniach dotyczących liniowego związku między ładownością a wydajnością. Ważne jest zrozumienie, że podniesienie współczynnika wykorzystania ładowności z 70% do 80% nie oznacza, że zyskamy 10% więcej ładunków, ale raczej, że efektywnie wykorzystamy większą część dostępnej ładowności, co w tym przypadku przekłada się na konkretną wartość. Również należy pamiętać, że zmiany w wykorzystaniu ładowności mogą być ograniczone przez inne czynniki, takie jak dostępność towaru do transportu czy zmiany w popycie na usługi transportowe. Przy podejmowaniu decyzji o zwiększeniu wydajności operacyjnej, przedsiębiorstwa powinny skupić się na optymalizacji całego procesu logistycznego, w tym analizy tras, zarządzania czasem pracy kierowców czy też efektywności ładunków. Tylko kompleksowe podejście do zarządzania flotą transportową oraz ich ładownością może przynieść pożądane efekty w postaci wzrostu wydajności i przychodu.

Pytanie 4

Umieszczanie oraz zabezpieczanie ładunku w trakcie transportu to działania

A. wykonawcze
B. przemieszczania
C. organizacyjne
D. administracyjne
Wybór odpowiedzi administracyjne, organizacyjne oraz przemieszczania jest wynikiem nieporozumienia dotyczącego terminologii używanej w kontekście logistyki i transportu. Czynności administracyjne odnoszą się do działań związanych z dokumentacją, kontrolą i zarządzaniem procesami, ale nie obejmują praktycznych działań związanych z fizycznym załadunkiem ładunku. Z kolei organizacyjne aspekty koncentrują się na planowaniu i koordynacji działań transportowych, co również nie dotyczy konkretnych działań wykonawczych związanych z załadunkiem. Czynności przemieszczania odnoszą się do transportu jako całości, ale nie wskazują na konkretne działania związane z załadunkiem czy zabezpieczeniem ładunku. W praktyce, każda z tych kategorii ma swoje określone miejsce w procesie logistycznym, lecz nie można ich mylić z czynnościami wykonawczymi, które są bezpośrednio odpowiedzialne za fizyczne załadunek oraz zabezpieczenie towaru. Właściwe rozumienie różnicy między tymi pojęciami jest kluczowe dla efektywności operacyjnej w branży transportowej oraz minimalizacji ryzyka uszkodzenia ładunków podczas transportu.

Pytanie 5

Czas, przez jaki środek transportu funkcjonuje poprawnie przed uszkodzeniem lub przebieg, po którym następuje uszkodzenie, określa się jako

A. uszkodzenie
B. zawodność
C. obsługę
D. trwałość
Termin "trwałość" odnosi się do czasu, przez jaki środek transportu może działać poprawnie przed wystąpieniem awarii lub uszkodzenia. W kontekście inżynierii transportu oraz zarządzania flotą, trwałość jest kluczowym parametrem, który wpływa na niezawodność operacyjną pojazdów i systemów transportowych. Przykładowo, w przypadku autobusów miejskich, trwałość jest ściśle związana z ich regularnym przeglądem technicznym oraz jakością użytych materiałów. W praktyce, monitorowanie trwałości pojazdów pozwala optymalizować procesy utrzymania, co skutkuje mniejszymi kosztami eksploatacji i zwiększoną efektywnością przewozów. Dobre praktyki branżowe, takie jak raportowanie danych o awariach i ich przyczynach, umożliwiają lepsze prognozowanie potrzeb konserwacyjnych i poprawiają ogólną jakość usług transportowych. Zrozumienie trwałości jest zatem fundamentalne dla inżynierów, menedżerów flot oraz osób odpowiedzialnych za planowanie i zarządzanie infrastrukturą transportową.

Pytanie 6

Podstawowa opłata za transport nawozów wynosi 2 400,00 zł, a współczynnik korekcyjny to 0,8. Jakie będą wydatki na przewóz tego ładunku?

A. 1 900 zł
B. 1 920 zł
C. 2 270 zł
D. 2 200 zł
Koszt przewozu ładunku oblicza się poprzez pomnożenie opłaty podstawowej za przewóz nawozów przez współczynnik korygujący. W tym przypadku, opłata podstawowa wynosi 2 400,00 zł, a współczynnik korygujący jest równy 0,8. Zatem, koszt przewozu to 2 400,00 zł * 0,8 = 1 920,00 zł. Taki sposób obliczania kosztów transportu jest powszechnie stosowany w branży logistycznej, gdzie różne czynniki, takie jak rodzaj przewożonego towaru, jego wartość oraz warunki transportu, mogą wpływać na ostateczny koszt. Używanie współczynników korygujących pozwala na elastyczne dostosowywanie cen w odpowiedzi na zmieniające się warunki rynkowe oraz specyfikę przewozu. Warto również zaznaczyć, że znajomość tego typu obliczeń jest niezbędna dla profesjonalistów zajmujących się logistyką, aby mogli efektywnie zarządzać kosztami i optymalizować procesy transportowe.

Pytanie 7

Do zestawów drogowych należy załadunek 127,8 t ładunku w formie pakietowych jednostek ładunkowych. Masa brutto jednego pakietu wynosi 3 550 kg. Transport będzie przeprowadzany wózkiem, który jednorazowo przemieszcza jedną pakietową jednostkę ładunkową. Czas trwania jednego cyklu pracy wózka to 3,5 minuty. O której godzinie najpóźniej powinien rozpocząć się załadunek zestawów drogowych, aby cały ładunek był załadowany do godziny 9:00?

A. O godzinie 6:50
B. O godzinie 7:06
C. O godzinie 6:59
D. O godzinie 6:54
Odpowiedź o godzinie 6:54 jest prawidłowa, ponieważ aby obliczyć czas rozpoczęcia załadunku, należy najpierw określić całkowitą liczbę pakietów, które muszą zostać załadowane. Masa brutto jednego pakietu wynosi 3 550 kg, a całkowity ładunek to 127,8 t, co oznacza, że 127,8 t = 127800 kg. Dzieląc 127800 kg przez 3550 kg, otrzymujemy około 36 pakietów. Każdy cykl załadunku trwa 3,5 minuty, co przekłada się na 36 pakietów x 3,5 min = 126 minut. 126 minut to 2 godziny i 6 minut. Aby załadunek zakończył się o 9:00, należy rozpocząć go najpóźniej o 9:00 - 2 godziny 6 minut = 6:54. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w logistyce oraz zarządzaniu łańcuchem dostaw, gdzie precyzyjne planowanie i obliczenia czasowe są kluczowe dla efektywności operacyjnej.

Pytanie 8

List przewozowy dla pojedynczej przesyłki lotniczej skonsolidowanej oznacza się skrótem

A. SMGS
B. CMR
C. HAWB
D. CIM
HAWB, czyli House Air Waybill, to dokument transportowy używany w lotnictwie do przewozu pojedynczej przesyłki w ramach większej konsolidacji. Jest to ważny dokument, który zawiera szczegółowe informacje na temat nadawcy, odbiorcy, rodzaju przesyłki oraz warunków przewozu. HAWB jest wystawiany przez agenta frachtowego lub przewoźnika lotniczego i pełni funkcję dowodu umowy przewozu. W przypadku konsolidacji, gdzie wiele przesyłek jest przewożonych w jednym locie, HAWB umożliwia identyfikację poszczególnych przesyłek. W praktyce, HAWB jest kluczowy dla operacyjnej efektywności, ponieważ pozwala na śledzenie przesyłek, a także na zarządzanie dokumentacją celno-skarbową. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, każdy HAWB powinien być starannie wypełniony i zgodny z międzynarodowymi standardami IATA, aby ułatwić sprawną obsługę i transport towarów.

Pytanie 9

Jaką maksymalną liczbę kartonów o wymiarach (dł. x szer. x wys.): 200 x 200 x 200 mm można ułożyć w jednej warstwie na palecie o wymiarach (dł. x szer. x wys.): 1,2 x 1,0 x 0,15 m?

A. 24 kartony
B. 32 kartony
C. 30 kartonów
D. 11 kartonów
Odpowiedź 30 kartonów jest poprawna, ponieważ w celu obliczenia maksymalnej liczby kartonów, które można ułożyć na palecie, należy najpierw przeliczyć wymiary palety i kartonów na te same jednostki. Wymiary palety wynoszą 1,2 m x 1,0 m, co po przeliczeniu daje 1200 mm x 1000 mm. Karton ma wymiary 200 mm x 200 mm. Aby obliczyć, ile kartonów zmieści się na palecie, dzielimy długość i szerokość palety przez wymiary kartonów. Z długości palety 1200 mm dzielimy przez 200 mm, co daje 6 kartonów wzdłuż długości. Z szerokości palety 1000 mm dzielimy przez 200 mm, co daje 5 kartonów wzdłuż szerokości. Łączna liczba kartonów to 6 (długość) x 5 (szerokość) = 30 kartonów. Tego typu obliczenia są kluczowe w logistyce i magazynowaniu, gdzie efektywne wykorzystanie przestrzeni jest istotne dla optymalizacji kosztów transportu i przechowywania. Przykładem zastosowania jest planowanie układów magazynowych, które zwiększają efektywność operacyjną.

Pytanie 10

Regulacje dotyczące międzynarodowego transportu szybko psujących się produktów spożywczych określa konwencja

A. ADN
B. AGC
C. ADR
D. ATP
Odpowiedź ATP odnosi się do europejskiej konwencji dotyczącej transportu towarów wrażliwych na zmiany temperatury, w tym żywności szybko psującej się, która zapewnia odpowiednie standardy przewozu tych artykułów. Konwencja ATP, czyli 'Accord Transport Perissable', została ustanowiona, aby zapewnić bezpieczeństwo oraz jakość transportu produktów, które wymagają kontrolowanej temperatury, co jest kluczowe dla ochrony zdrowia publicznego. Przykładem zastosowania ATP jest transport świeżych owoców i warzyw, które muszą być przewożone w odpowiednich warunkach chłodniczych, aby zminimalizować ryzyko psucia się. Konwencja ta reguluje zarówno konstrukcję pojazdów chłodni, jak i warunki ich eksploatacji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży transportowej. Dzięki przestrzeganiu norm ATP, firmy transportowe mogą zyskać zaufanie klientów, a także uniknąć strat wynikających z nieodpowiedniego przewozu towarów, co jest niezwykle istotne w kontekście globalnej wymiany handlowej.

Pytanie 11

Koszt transportu 1 t towaru na dystansie 1 km wynosi 0,45 zł. Jaką sumę trzeba będzie zapłacić za przewóz 24 t materiałów biurowych na odległość 175 km?

A. 1 890,00 zł
B. 78,75 zł
C. 1 811,25 zł
D. 10,80 zł
Aby obliczyć koszt przewozu 24 ton materiałów biurowych na odległość 175 km, należy zastosować podstawowe zasady kalkulacji kosztów transportu. Cena przewozu 1 tony ładunku na 1 km wynosi 0,45 zł. W pierwszym kroku obliczamy całkowity koszt przewozu dla 1 tony na 175 km: 0,45 zł * 175 km = 78,75 zł. Następnie, aby uzyskać całkowity koszt przewozu 24 ton, mnożymy ten wynik przez 24: 78,75 zł * 24 tony = 1 890,00 zł. Tego rodzaju kalkulacje są standardową praktyką w branży transportowej i logistyce, gdzie precyzyjność obliczeń jest kluczowa dla efektywności kosztowej operacji. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być tworzenie ofert dla klientów czy analizowanie rentowności usług transportowych.

Pytanie 12

Jaką całkowitą masę ładunku należy podać w liście przewozowym, odnosząc się do transportu 72 kartonów, gdzie każdy z nich ma masę brutto 50 kg, rozmieszczonych na 6 paletach o jednostkowej masie własnej 25 kg?

A. 3 900 kg
B. 3 750 kg
C. 3 450 kg
D. 3 600 kg
Przy analizie odpowiedzi, które nie są poprawne, warto skupić się na zrozumieniu, skąd mogą wynikać błędy w obliczeniach. Wiele osób może popełnić błąd, pomijając masę palet, co prowadzi do zaniżenia całkowitej masy brutto ładunku. Na przykład, odpowiedzi takie jak 3600 kg mogą wydawać się logiczne, ponieważ dokładnie odpowiadają masie kartonów, jednak nie uwzględniają one dodatkowego ciężaru palet, co jest kluczowe w transporcie. Inny typowy błąd polega na błędnym obliczeniu masy palet poprzez pomnożenie liczby palet przez jednostkową masę, ale zapominając o tym, że masa palet również wpływa na całkowitą masę brutto. W transporcie i logistyce, pełne zrozumienie komponentów masy ładunku jest niezbędne, aby unikać nieporozumień z przewoźnikami oraz przestrzegać obowiązujących regulacji prawnych dotyczących transportu. Prawidłowe podejście do obliczeń zapewnia nie tylko zgodność z przepisami, ale również efektywność operacyjną, co jest kluczowe dla zarządzania kosztami i optymalizowania zasobów w branży. Biorąc pod uwagę powyższe, istotne jest, aby nie tylko wykonywać obliczenia, ale również zrozumieć ich kontekst w szerokim zakresie operacji logistycznych.

Pytanie 13

Norma spalania paliwa w pojeździe na trasie o długości 100 km wynosi 12 litrów. Jakie będzie zużycie paliwa na odcinku 350 km?

A. 42 litry
B. 24 litry
C. 36 litrów
D. 48 litrów
Odpowiedź 42 litry jest poprawna, ponieważ norma zużycia paliwa wynosząca 12 litrów na 100 km oznacza, że każdy przejechany kilometr wymaga 0,12 litra paliwa. Aby obliczyć zużycie paliwa na trasie o długości 350 km, należy pomnożyć długość trasy przez zużycie paliwa na kilometr: 350 km * 0,12 l/km = 42 litry. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe dla zarządzania kosztami eksploatacji pojazdów, co ma istotne znaczenie w branży transportowej. W praktyce, znajomość norm zużycia paliwa pozwala na lepsze planowanie budżetu, optymalizację tras oraz poprawę efektywności energetycznej floty. Umożliwia to również przedsiębiorstwom podejmowanie świadomych decyzji dotyczących inwestycji w pojazdy bardziej ekologiczne, co jest zgodne z rosnącymi standardami ochrony środowiska. Warto zwrócić uwagę na to, że rzeczywiste zużycie paliwa może się różnić w zależności od obciążenia pojazdu, warunków drogowych i stylu jazdy kierowcy, dlatego istotne jest regularne monitorowanie tych parametrów.

Pytanie 14

Cross-docking to proces polegający na

A. naklejaniu banderol na produkty lub ich opakowania
B. przeładowaniu oraz wysyłce towarów do odbiorcy bezpośrednio po ich dostarczeniu do magazynu, bez potrzeby ich składowania
C. zwiększeniu liczby pojazdów na drogach, co jest wynikiem zakorkowania niektórych odcinków dróg
D. transportowaniu towarów przez terytorium danego kraju
Cross-docking to nowoczesna metoda zarządzania łańcuchem dostaw, która polega na efektywnym przetwarzaniu towarów poprzez ich szybkie przeładowanie i wysyłkę do odbiorcy zaraz po dostarczeniu do magazynu, bez potrzeby ich składowania. Przykładem zastosowania cross-dockingu może być logistyka w centrach dystrybucyjnych, gdzie towary są przyjmowane, sortowane i natychmiast kierowane do odbiorców, co ogranicza czas przestoju. Metoda ta pozwala na znaczną redukcję kosztów magazynowania, zwiększa efektywność operacyjną i skraca czas realizacji zamówień, co jest niezwykle ważne w dzisiejszym szybko zmieniającym się rynku. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, cross-docking może obejmować różne kategorie produktów, w tym świeże produkty spożywcze, które wymagają szybkiej dystrybucji. Wdrożenie odpowiednich technologii, takich jak systemy zarządzania magazynem (WMS) oraz automatyzacja procesów, jest kluczowe dla sukcesu tej strategii.

Pytanie 15

Transport wewnętrzny zasobów w obrębie jednego przedsiębiorstwa określa się mianem transportu

A. bezpośrednim
B. zewnętrznym
C. bliskim
D. dalekim
Rozważając inne odpowiedzi, warto zauważyć, że transport daleki odnosi się do przemieszczania towarów na dłuższe dystanse, zazwyczaj między różnymi lokalizacjami geograficznymi. To podejście nie dotyczy jednak wewnętrznego transportu zapasów w obrębie jednego przedsiębiorstwa, co jest kluczowym punktem w zrozumieniu transportu bliskiego. Często mylone jest również pojęcie transportu bezpośredniego, które sugeruje przewóz towarów bez jakiejkolwiek dodatkowej obsługi czy przestojów pomiędzy punktami A i B. W kontekście transportu wewnętrznego, nie jest to adekwatne, ponieważ zazwyczaj obejmuje różne etapy, takie jak załadunek, transport i rozładunek, które są integralną częścią procesu. Transport zewnętrzny, z kolei, odnosi się do przewozu towarów poza granice danej organizacji, co również nie jest zgodne z definicją transportu bliskiego. Takie pomyłki często wynikają z niepełnego zrozumienia terminów branżowych oraz ich praktycznego zastosowania w kontekście logistyki. Kluczowym błędem myślowym jest brak rozróżnienia między transportem wewnętrznym a zewnętrznym, co może prowadzić do nieefektywnego zarządzania łańcuchem dostaw oraz nieoptymalnych decyzji operacyjnych.

Pytanie 16

Jakie uprawnienie jest konieczne zgodnie z regulacjami Unii Europejskiej, aby firma mogła prowadzić międzynarodowy przewóz drogowy w celach zarobkowych?

A. Metryka
B. Zaświadczenie
C. Pozwolenie
D. Licencja
Licencja na wykonywanie międzynarodowego zarobkowego przewozu drogowego jest niezbędnym dokumentem regulowanym przez prawo unijne, który potwierdza, że przedsiębiorstwo spełnia określone wymagania oraz standardy jakości. Licencja ta jest wydawana na podstawie przepisów rozporządzenia (WE) nr 1071/2009, które określa zasady dostępu do rynku przewozów drogowych. Aby uzyskać licencję, firma musi wykazać, że dysponuje odpowiednimi środkami finansowymi, zdatnymi pojazdami oraz spełnia wymogi dotyczące kwalifikacji zawodowych kierowców. Przykładowo, kierowcy muszą posiadać certyfikat kompetencji zawodowych. Licencja ta jest kluczowym dokumentem, ponieważ zapewnia legalność działalności transportowej oraz jest świadectwem profesjonalizmu i rzetelności przedsiębiorstwa w oczach klientów oraz organów nadzoru. Bez licencji firma nie może wykonywać przewozów międzynarodowych, co skutkuje poważnymi konsekwencjami prawnymi oraz finansowymi.

Pytanie 17

Oblicz, ile maksymalnie sztuk ładunku o długości 3 ldm (metr ładowny) można załadować na naczepę o wymiarach (długość x szerokość): 13,6 m x 2,48 m, jeżeli 1 ldm = 1m długości x 2,45 m szerokości pojazdu?

A. 3 szt.
B. 4 szt.
C. 1 szt.
D. 2 szt.
Niepoprawne odpowiedzi wynikają z niewłaściwego zrozumienia zasad obliczania załadunku na naczepie. W przypadku 1 sztuki, przyjęto, że tylko jedna jednostka ładunku o długości 3 m zmieści się w naczepie, co ignoruje fakt, że naczepa ma znaczną długość i pozwala na umieszczenie więcej niż jednej sztuki. Odpowiedź 2 sztuki również nie uwzględnia pełnej długości dostępnej w naczepie, co prowadzi do błędnych wniosków. W przypadku 3 sztuk, przyjęto, że można załadować trzy ładunki, co wciąż nie maksymalizuje wykorzystania przestrzeni. Kluczowe jest zrozumienie, że w transporcie drogowym optymalizacja ładunku nie polega jedynie na zliczaniu jednostek, ale także na ich wymiarach oraz dostępnej przestrzeni. Stąd błędem jest niepełne podejście do analizy wymiarów ładunku i naczepy, co prowadzi do zaniżenia liczby jednostek. Aby skutecznie planować załadunek, należy szczegółowo analizować wymiary pojazdów oraz to, jak poszczególne ładunki mogą się w nich rozmieszczać. Użycie obliczeń opartych na wymiarach jednostek ładunkowych oraz dostępnej długości i szerokości naczepy jest kluczowe, aby uniknąć strat przestrzeni i zwiększyć efektywność transportu.

Pytanie 18

Jak długo trzeba poczekać na załadunek jednej paletowej jednostki ładunkowej (pjł) przez wózek widłowy, gdy średni czas jednego cyklu wynosi 5 minut? O której najpóźniej kierowca powinien podstawić pojazd do załadunku, mając na uwadze, że wyjazd z ładunkiem zaplanowano na godzinę 7:00, a do załadunku czeka 24 pjł?

A. 5:00
B. 6:00
C. 6:30
D. 5:30
Odpowiedź 5:00 jest poprawna, ponieważ średni czas jednego cyklu pracy wózka widłowego przy załadunku jednej paletowej jednostki ładunkowej wynosi 5 minut. Przy załadunku 24 pjł czas potrzebny na załadunek wyniesie: 24 pjł x 5 minut/pjł = 120 minut, co przekłada się na 2 godziny. Planowany wyjazd z ładunkiem na godzinę 7:00 oznacza, że wózek widłowy musi być podstawiiony do załadunku najpóźniej o godzinie 5:00. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w logistyce, gdzie precyzyjne planowanie i czasowe zarządzanie są kluczowe dla efektywności operacyjnej. Rozważając ten problem w kontekście zarządzania łańcuchem dostaw, warto zwrócić uwagę na potrzebę uwzględnienia dodatkowego czasu na ewentualne opóźnienia lub problemy, co czyni wcześniejsze podstawienie wózka widłowego jeszcze bardziej uzasadnionym. W praktyce oznacza to, że kierowcy muszą mieć świadomość czasów cykli operacyjnych, aby efektywnie planować swoje działania.

Pytanie 19

Firma zajmująca się transportem wynajęła 2 podnośniki na 4 dni i poniosła wydatki w wysokości 1 600 zł. Jaką kwotę należy uiścić za 1 dzień korzystania z jednego podnośnika?

A. 200 zł
B. 800 zł
C. 400 zł
D. 600 zł
Aby obliczyć opłatę za 1 dzień użytkowania jednego podnośnika, należy najpierw ustalić całkowity koszt wynajmu obu podnośników. W tym przypadku wynosi on 1 600 zł za 4 dni. Całkowity koszt wynajmu należy podzielić przez liczbę dni wynajmu oraz przez liczbę podnośników. Obliczenia wyglądają następująco: 1 600 zł / 4 dni = 400 zł za dzień za oba podnośniki, a następnie 400 zł / 2 podnośniki = 200 zł za dzień za jeden podnośnik. Taki sposób obliczania kosztów jest zgodny z powszechnymi praktykami w branży wynajmu sprzętu, gdzie ważne jest zrozumienie całkowitych wydatków oraz umiejętność ich rozkładu na jednostkowe stawki. Przedsiębiorstwa często stosują podobne metody kalkulacji kosztów, aby lepiej planować budżet i wydatki związane z wynajmem. Warto również zaznaczyć, że kalkulacja ta jest istotna nie tylko dla wynajmujących, ale także dla osób planujących długoterminowe projekty, gdzie zrozumienie kosztów jednostkowych może pomóc w optymalizacji wydatków.

Pytanie 20

Jakie formuły handlowe z Incoterms 2020 nakładają na sprzedającego obowiązek ubezpieczenia ładunku w trakcie transportu?

A. DAP i EXW
B. CIP i CIF
C. FCA i CPT
D. FOB i FAS
Odpowiedź CIP (Carriage and Insurance Paid to) oraz CIF (Cost, Insurance and Freight) jest prawidłowa, ponieważ obie formuły handlowe wymagają od sprzedającego zorganizowania i opłacenia ubezpieczenia ładunku w czasie transportu. W przypadku CIP, sprzedający musi zapewnić ubezpieczenie na minimalnym poziomie, które pokrywa ryzyka w czasie transportu do wskazanego miejsca przeznaczenia. Natomiast CIF to formuła, która obejmuje zarówno koszty, jak i ubezpieczenie oraz fracht do portu przeznaczenia. Te zasady są zgodne z międzynarodowymi standardami transportowymi i praktykami handlowymi, które podkreślają znaczenie minimalizacji ryzyka w transakcjach międzynarodowych. Na przykład, w sytuacji, gdy firma eksportowa wysyła towary do klienta za granicą, odpowiednie ubezpieczenie może chronić zarówno sprzedającego, jak i kupującego przed stratami wynikającymi z uszkodzenia lub utraty ładunku. W praktyce, wybór odpowiedniej formuły handlowej jest kluczowy dla zabezpieczenia interesów obu stron i należy go rozważyć na etapie negocjacji umowy.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 22

Na podstawie danych z tabeli określ, który pojazd osiągnął najwyższą średnią prędkość.

PojazdPrzejechany dystans [km]Czas jazdy
A.2205 godzin 30 minut
B.2755 godzin
C.3306 godzin
D.4507 godzin 30 minut
A. C.
B. B.
C. D.
D. A.
Odpowiedź D jest właściwa, ponieważ pojazd D osiągnął najwyższą średnią prędkość, co zostało obliczone na podstawie wzoru: średnia prędkość = dystans / czas. W kontekście analizy ruchu pojazdów, istotne jest prawidłowe przeliczenie czasu z godzin i minut na godziny dziesiętne. W praktyce, taką konwersję można przeprowadzić, dzieląc minuty przez 60 i dodając wynik do godzin. Dzięki temu, możemy uzyskać dokładne wartości potrzebne do obliczeń. Ustalając najwyższą średnią prędkość, która wynosi 60 km/h, musimy również uwzględnić zasady dotyczące pomiarów prędkości, które są kluczowe w logistyce i transporcie. Pamiętajmy, że znajomość metod obliczania i analizy prędkości ma zastosowanie nie tylko w transporcie, ale i w wielu innych dziedzinach, takich jak inżynieria lub zarządzanie ruchem. W praktyce, wiedza ta pozwala na optymalizację procesów transportowych oraz zwiększenie efektywności operacyjnej.

Pytanie 23

Jaki jest czas przejazdu ciężarówki przewożącej ładunek z Warszawy do Poznania, biorąc pod uwagę, że odległość między tymi miastami wynosi 300 km, a samochód porusza się ze średnią prędkością 60 km/h? Czas na czynności dodatkowe (np. postoje na światłach) wynosi 25% całkowitego czasu przejazdu.

A. 5 h 15 minut
B. 5 h 30 minut
C. 6 h 30 minut
D. 6 h 15 minut
Aby obliczyć czas trwania kursu samochodu ciężarowego przewożącego ładunek z Warszawy do Poznania, należy najpierw ustalić czas przejazdu przy danej prędkości. Odległość między miastami wynosi 300 km, a średnia prędkość pojazdu to 60 km/h. Czas przejazdu można obliczyć, dzieląc odległość przez prędkość: 300 km / 60 km/h = 5 godzin. Następnie, uwzględniając dodatkowy czas na postój i inne czynności, który wynosi 25% czasu przejazdu, obliczamy tę wartość: 5 godzin * 0,25 = 1,25 godziny, czyli 1 godzina i 15 minut. Całkowity czas podróży wynosi więc 5 godzin + 1 godzina 15 minut = 6 godzin 15 minut. Wiedza na temat obliczania czasu przejazdu jest kluczowa w logistyce, szczególnie dla firm transportowych, które muszą efektywnie planować trasy i utrzymywać terminy dostaw.

Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 25

Dokumentem informacyjnym w zakresie wysyłki jest instrukcja wysyłkowa?

A. potwierdzającym zawarcie umowy przewozu
B. informującym o zasadach przygotowania towaru do wysyłki
C. precyzującym przedmiot umowy przewozu
D. potwierdzającym zawarcie umowy spedycji
Nieprawidłowe odpowiedzi sugerują mylne zrozumienie roli, jaką pełni instrukcja wysyłkowa w kontekście logistyki i dokumentacji transportowej. Odpowiedzi, które twierdzą, że instrukcja precyzuje przedmiot umowy przewozu lub potwierdza zawarcie umowy spedycji czy przewozu, opierają się na błędnym założeniu, że dokument ten ma charakter umowy. W rzeczywistości, instrukcja wysyłkowa jest dokumentem operacyjnym, a nie prawnym, który ma na celu jedynie ułatwienie procesu transportu poprzez dostarczenie praktycznych wskazówek dotyczących przygotowania przesyłek. W kontekście operacyjnym, instrukcja nie zawiera warunków umowy przewozu, które są zwykle regulowane w osobnych dokumentach, takich jak list przewozowy lub umowa spedycyjna. Zrozumienie tej różnicy jest kluczowe, ponieważ może prowadzić do nieporozumień i błędów w procesie transportowym. Często spotykanym błędem jest utożsamianie instrukcji wysyłkowej z dokumentami, które mają charakter formalny, co może prowadzić do niepoprawnych działań w zakresie logistyki. Właściwe zrozumienie roli i funkcji instrukcji wysyłkowej pozwala na skuteczniejsze zarządzanie procesem transportu oraz minimalizację ryzyk związanych z jego realizacją.

Pytanie 26

Na palecie EUR o masie 15 kg znajdują się 4 jednorodne sztuki ładunku, każdy o masie 100 kg. Dobierz urządzenie do mechanizacji prac ładunkowych, którym będzie można przenieść paletowe jednostki ładunkowe na środki transportu drogowego.

urządzenie 1urządzenie 2urządzenie 3urządzenie 4
Udźwig: 400kgUdźwig: 400kgUdźwig: 500kgUdźwig: 550kg
Uchwyt: widłowyUchwyt: chwytakUchwyt: widłowyUchwyt: zawiesie
A. urządzenie 3
B. urządzenie 4
C. urządzenie 1
D. urządzenie 2
Odpowiedź urządzenie 3 jest poprawna, ponieważ do przenoszenia paletowych jednostek ładunkowych o łącznej masie 415 kg (4 sztuki 100 kg każda plus masa palety 15 kg) odpowiednie jest zastosowanie wózka widłowego. Wózki widłowe są powszechnie używane w logistyce i magazynowaniu do manipulacji ciężkimi ładunkami. Charakteryzują się one zdolnością do podnoszenia i transportowania materiałów na wózkach paletowych, co czyni je idealnym wyborem do przenoszenia towarów na środki transportu drogowego. Praktyczne zastosowania wózków widłowych obejmują załadunek towarów na ciężarówki, co pozwala na efektywne wykorzystanie przestrzeni ładunkowej. Ponadto, zgodnie z normami bezpieczeństwa, wózki widłowe są zaprojektowane z myślą o stabilności i kontroli, co jest kluczowe przy przenoszeniu ciężkich ładunków. Użycie wózków widłowych wpływa również na czas realizacji operacji magazynowych, co jest istotne w kontekście nowoczesnego zarządzania łańcuchem dostaw.

Pytanie 27

Firma zrealizowała 340 dostaw, z czego 30 było niepełnych, a 4 opóźnionych. Oblicz wskaźnik niezawodności dostaw, które zostały zrealizowane?

A. 0,90
B. 0,95
C. 0,10
D. 0,06
Wskaźnik niezawodności dostaw oblicza się jako stosunek liczby dostaw zrealizowanych w sposób kompletny i terminowy do łącznej liczby dostaw. W analizowanym przypadku mamy 340 dostaw, z czego 30 było niekompletnych, co oznacza, że 310 dostaw było kompletnych. Ponadto, z 340 dostaw, 4 były nieterminowe, co oznacza, że 336 dostaw zostało zrealizowanych na czas. W związku z tym, liczba dostaw zrealizowanych zarówno kompletnie, jak i terminowo wynosi 310 (kompletne) - 4 (nieterminowe) = 306. Zatem wskaźnik niezawodności obliczamy jako 306/340 = 0,90. Praktycznie, wskaźnik ten pozwala ocenić efektywność logistyczną przedsiębiorstwa oraz identyfikować obszary do poprawy. W kontekście standardów jakości, takich jak ISO 9001, monitorowanie wskaźników niezawodności dostaw jest kluczowe dla utrzymania wysokiego poziomu satysfakcji klientów i ciągłego doskonalenia procesów. Warto również zauważyć, że wysoka wartość wskaźnika niezawodności może być czynnikiem konkurencyjnym na rynku.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 29

Na podstawie zestawienia wymiarów kontenerów morskich określ wysokość wewnętrzną kontenera 40-stopowego high cube.

Wymiary kontenerów morskich
Rodzaj konteneraWymiary wewnętrzne [mm]
długośćszerokośćwysokość
20'591923402380
40'DV1204523092379
40'HC1205623472684
20' OPEN TOP591923402286
40' OPEN TOP1204323402272
20' REEFER542822662240
40' REEFER1162822942509
20' FLAT RACK566224382327
40' FLAT RACK1208024381950
45' HC1355623522698
A. 2 379 mm
B. 2 509 mm
C. 2 272 mm
D. 2 684 mm
Wysokość wewnętrzna kontenera 40-stopowego high cube wynosząca 2684 mm jest kluczową informacją, szczególnie w kontekście logistyki i transportu morskiego. Tego rodzaju kontenery są projektowane tak, aby maksymalizować pojemność ładunkową, co czyni je niezwykle wartościowymi w branży. Odpowiedź "2 684 mm" dokładnie odpowiada wartości podanej w standardowych specyfikacjach kontenerów, co jest zgodne z międzynarodowymi normami ustalonymi przez organizacje takie jak ISO. Wysokość ta pozwala na załadunek większych ładunków, takich jak sprzęt budowlany czy palety z towarami, co wpływa na efektywność transportu. Dodatkowo, znajomość tych wymiarów jest niezbędna dla planowania przestrzeni w magazynach oraz na statkach towarowych, gdzie każdy centymetr przestrzeni ma znaczenie. Przykładem może być optymalizacja układu ładunkowego, która uwzględnia wysokość kontenera, co pozwala na lepsze wykorzystanie dostępnej przestrzeni i obniżenie kosztów transportu. Zrozumienie wymiarów kontenerów jest zatem fundamentalne dla efektywnego zarządzania łańcuchem dostaw.

Pytanie 30

Firma zajmuje się wynajmem sprzętu technicznego, który poprawia transport wewnętrzny. Koszt wynajmu jednego urządzenia wynosi 250,00 zł netto za dobę. Usługi są objęte 23% stawką VAT. Oblicz wartość brutto wynajmu 4 urządzeń technicznych na 3 dni dla stałego klienta, który ma przyznany rabat w wysokości 5%

A. 1 168,50 zł
B. 2 873,00 zł
C. 3 505,50 zł
D. 3 540,00 zł
Aby obliczyć wartość brutto wynajmu 4 środków technicznych na 3 dni, należy najpierw ustalić koszt wynajmu bez podatku VAT. Koszt wynajmu jednego urządzenia wynosi 250,00 zł netto, więc dla 4 urządzeń przez 3 dni będzie to 250,00 zł * 4 * 3 = 3 000,00 zł. Następnie należy uwzględnić rabat w wysokości 5%. Rabat ten wynosi 3 000,00 zł * 0,05 = 150,00 zł, co daje nam nową kwotę wynajmu netto: 3 000,00 zł - 150,00 zł = 2 850,00 zł. Teraz możemy obliczyć VAT, który wynosi 23% tej kwoty: 2 850,00 zł * 0,23 = 655,50 zł. Ostateczna wartość brutto wynajmu wynosi zatem 2 850,00 zł + 655,50 zł = 3 505,50 zł. Takie obliczenia są standardową praktyką w branży wynajmu, gdzie często stosuje się rabaty dla stałych klientów.

Pytanie 31

Do Intermodalnych Jednostek Transportowych UTI nie zaliczają się

A. siodłowe naczepy
B. kontenery dużych rozmiarów
C. wymienne nadwozia samochodowe
D. jednostki ładunkowe typu paletowego
Palety to świetne narzędzie w logistyce, ale nie pasują do kategorii intermodalnych jednostek transportowych. Dlaczego? Bo nie da się ich łatwo przemieszczać między różnymi środkami transportu bez dodatkowych opakowań. Intermodalne jednostki to takie, które mogą być przewożone z miejsca na miejsce, na przykład w kontenerach, które zaprojektowano do tego celu. Kontenery można transportować zarówno statkiem, ciężarówką, jak i pociągiem. Palety, chociaż są powszechnie używane, nie mają tej samej wszechstronności. Zazwyczaj muszą być umieszczane w innych opakowaniach, zanim trafią do różnych środków transportu. Żeby coś można było uznać za UTI, musi spełniać o wiele więcej norm, które są zapisane w międzynarodowych dokumentach. To właśnie te normy są kluczowe w przewozach multimodalnych.

Pytanie 32

Przedsiębiorstwo transportowe zaplanowało wzrost wykorzystania przebiegu środków transportu. W zależności od gałęzi transportu wzrost miał kształtować się na poziomie od 5% do 20%. Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli oceń, która gałąź transportu osiągnęła co najmniej zaplanowany wzrost wykorzystania przebiegu pojazdów.

WyszczególnienieTransport morskiTransport lotniczyTransport kolejowyTransport samochodowy
Współczynnik wykorzystania przebiegu środków transportu w roku bazowym – 2015 r.0,900,650,750,70
Planowany wzrost wykorzystania przebiegu środków transportu5%10%15%20%
Współczynnik wykorzystania przebiegu środków transportu w roku badanym – 2016 r.0,950,700,800,80
A. Transport morski.
B. Transport lotniczy.
C. Transport kolejowy.
D. Transport samochodowy.
Wybór transportu samochodowego, lotniczego lub kolejowego jako gałęzi, która osiągnęła zaplanowany wzrost wykorzystania przebiegu pojazdów, oparty jest na nietrafnych analizach rzeczywistego wzrostu. Każda z tych gałęzi miała swoje specyficzne przeszkody, które mogły wpłynąć na ich wyniki. Transport samochodowy często zmaga się z różnorodnymi ograniczeniami, takimi jak wzrastające korki i koszty paliwa, co może prowadzić do obniżenia efektywności. W przypadku transportu lotniczego, mimo że jest to jedna z najszybszych metod, jego koszt oraz wpływ na środowisko mogą ograniczać jego zastosowanie w dłuższej perspektywie. Transport kolejowy, z kolei, często stoi przed wyzwaniami związanymi z infrastrukturą oraz konkurencją ze strony innych gałęzi transportu. Te elementy wskazują na podstawowe błędy myślowe, które polegają na niezrozumieniu dynamiki sektora transportowego oraz rzeczywistych zmiennych wpływających na efektywność poszczególnych gałęzi. Kluczowe jest podejście oparte na danych, które pozwala na precyzyjne ocenienie sytuacji i uniknięcie subiektywnych wniosków. Rzetelne analizy powinny uwzględniać wszystkie czynniki wpływające na wyniki transportowe, co stanowi podstawę skutecznego zarządzania operacyjnego.

Pytanie 33

Jaką średnią prędkość osiągnął pojazd, który w czasie 2 godzin i 30 minut przejechał 175 km?

A. 70 km/h
B. 80 km/h
C. 50 km/h
D. 60 km/h
Odpowiedź 70 km/h jest całkiem ustalona. Tak naprawdę, średnią prędkość pojazdu można obliczyć, dzieląc całkowitą odległość przez czas, który zajmuje podróż. W naszym przypadku musimy najpierw zamienić 2 godziny i 30 minut na godziny, co daje 2,5 godziny. Potem dzielimy 175 km przez 2,5 godziny i otrzymujemy 70 km/h. To jest dość proste, w praktyce wykorzystywane w różnych dziedzinach, jak transport czy inżynieria. Wiedza o średniej prędkości jest ważna, kiedy planujemy trasy lub szacujemy czas na dojazd, a także przydaje się w optymalizacji kosztów transportu. Widziałem, że firmy transportowe często opierają się na takich obliczeniach, by lepiej zarządzać flotą. Warto jednak pamiętać, że średnia prędkość nie bierze pod uwagę zmieniających się warunków na drodze, jak korki czy różne postoje. To może mieć duże znaczenie, gdy podróżujemy naprawdę.

Pytanie 34

Zasady umowy ADR powinny być brane pod uwagę podczas realizacji transportu

A. żywego drobiu
B. paliw płynnych
C. mrożonych warzyw
D. mebli tapicerowanych
Odpowiedź 'paliw płynnych' jest prawidłowa, ponieważ materiały i substancje niebezpieczne, w tym paliwa, są regulowane przez przepisy umowy ADR (Umowy Europejskiej o międzynarodowym przewozie drogowym towarów niebezpiecznych). Te przepisy mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa podczas transportu substancji, które mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia ludzi, mienia lub środowiska. W praktyce oznacza to, że przewoźnicy muszą stosować się do rygorystycznych norm dotyczących pakowania, oznakowania i dokumentacji towarów niebezpiecznych. Na przykład, paliwa płynne muszą być przewożone w specjalnie przystosowanych zbiornikach, które spełniają normy ADR, a kierowcy muszą być odpowiednio przeszkoleni w zakresie postępowania z tymi materiałami. Nieprzestrzeganie przepisów ADR może skutkować poważnymi konsekwencjami prawnymi i finansowymi, dlatego znajomość i stosowanie tych regulacji jest kluczowe w branży transportowej.

Pytanie 35

Obowiązki i prawa określone w umowie handlowej, dotyczące organizacji transportu towarów, pokrywania kosztów związanych z ich przewozem, ubezpieczeniem i odprawami celnymi to

A. gestia transportowa
B. kongestia transportowa
C. kontyngent
D. akredytywa
Gestia transportowa to termin odnoszący się do zakresu obowiązków i praw związanych z organizowaniem transportu towarów, co obejmuje również pokrycie kosztów ich przewozu, ubezpieczenia oraz odpraw celnych. W praktyce gestia transportowa może obejmować różne aspekty związane z logistyka, takie jak wybór odpowiedniego środka transportu, negocjacje z przewoźnikami, zapewnienie odpowiednich ubezpieczeń oraz załatwienie formalności celnych. Na przykład, w przypadku eksportu towarów, firma musi nie tylko zorganizować transport, ale także upewnić się, że wszystkie dokumenty celne są w porządku i że towar jest ubezpieczony na czas transportu. Dbałość o te elementy jest kluczowa dla minimalizacji ryzyka i zapewnienia efektywności procesu logistycznego, co jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi i standardami, takimi jak INCOTERMS, które definiują odpowiedzialności stron w transakcjach międzynarodowych.

Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 37

Postanowienia zawarte w Konwencji Wiedeńskiej dotyczą

A. jednolitych norm ruchu drogowego.
B. dozwolonej prędkości poruszania się.
C. ochrony morza przed zanieczyszczeniami przez statki.
D. reguł użytkowania karnetu CDP.
Konwencja Wiedeńska o ruchu drogowym, która została przyjęta w 1968 roku, ma na celu ujednolicenie zasad ruchu drogowego na świecie, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa na drogach międzynarodowych. W ramach tej konwencji ustalono wspólne zasady dotyczące sygnalizacji świetlnej, znaków drogowych oraz przepisów dotyczących zachowania kierowców. Przykładem zastosowania tych zasad jest jednolity system znaków drogowych, który jest stosowany w wielu krajach, co ułatwia podróżującym poruszanie się w obcym kraju. Przyjęcie i wdrożenie zasad określonych w Konwencji Wiedeńskiej sprzyja zwiększeniu bezpieczeństwa na drogach oraz ułatwia międzynarodowy transport towarów i osób. Dodatkowo, konwencja ta jest podstawą dla wielu krajowych ustawodawstw, które regulują ruch drogowy, a jej standardy są często przywoływane w dyskusjach dotyczących polityki transportowej.

Pytanie 38

Która z poniższych czynności nie może być zlecona do wykonania w ramach umowy spedycji?

A. Konwojowanie ładunku
B. Przechowywanie ładunku
C. Produkcja opakowań transportowych
D. Odprawa celna
Niektóre czynności, takie jak odprawa celna, konwojowanie ładunku oraz przechowywanie ładunku, są integralnymi elementami procesu spedycji. Odprawa celna jest kluczowym etapem, ponieważ zapewnia legalny i zgodny z przepisami wjazd lub wyjazd towarów z danego kraju. Firmy spedycyjne często współpracują z agencjami celnymi, aby zrealizować ten proces, co pozwala na minimalizację ryzyka związanego z niezgodnością dokumentów celnych. Konwojowanie ładunku, z kolei, jest procesem zapewniającym bezpieczeństwo towarów w tranzycie, szczególnie w przypadku cennych lub wrażliwych ładunków. Firmy spedycyjne mogą zlecać konwojowanie wyspecjalizowanym firmom ochroniarskim. Przechowywanie ładunku jest również zazwyczaj obsługiwane przez spedycję, ponieważ wymaga infrastruktury magazynowej oraz odpowiednich procedur zarządzania zapasami. W związku z tym, błędne wybranie produkcji opakowań transportowych może wynikać z nieporozumienia co do zakresu działań spedycji i jej roli w łańcuchu dostaw. Należy pamiętać, że spedycja ma na celu głównie organizację transportu i zarządzanie procesami logistycznymi, a nie produkcję, co jest zupełnie innym aspektem działalności gospodarczej. Zrozumienie różnic między tymi obszarami jest kluczowe dla efektywnego zarządzania logistyką.

Pytanie 39

Proces załadunku i wyładunku w systemie ruchomej drogi Ro-La jest realizowany poprzez

A. uniesienie ładunku za naroża zaczepowe
B. najazd przodem za pomocą ruchomej lub stałej rampy czołowej
C. najazd tyłem na wózki wagonowe
D. przeładunek pionowy z użyciem suwnicy
Załadunek i wyładunek w systemie ruchomej drogi Ro-La odbywa się poprzez najazd przodem przez ruchomą lub stałą rampę czołową, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w logistyce. System Ro-La (Rolling Highway) zapewnia efektywny transport intermodalny, w którym wykorzystuje się wagony kolejowe do przewozu zestawów drogowych, umożliwiając jednocześnie zachowanie ich integralności. Rampy czołowe, zarówno ruchome, jak i stałe, pozwalają na płynne wprowadzenie pojazdów na wagon, zwiększając bezpieczeństwo operacji oraz redukując czas załadunku. Przykładem zastosowania tej metody jest transport pojazdów ciężarowych na trasach między Europą a Azją, gdzie szybki i bezpieczny załadunek jest kluczowy dla efektywności łańcucha dostaw. Warto również zauważyć, że zgodnie z normami bezpieczeństwa, stosowanie ramp czołowych minimalizuje ryzyko uszkodzenia ładunku oraz pojazdów, co jest istotne w kontekście wysokich kosztów związanych z uszkodzeniami i opóźnieniami.

Pytanie 40

Do elementów kalkulacji kosztu transportu ładunku nie uwzględnia się

A. kwoty mandatów za wykroczenia drogowe
B. składki ZUS zarządu firmy
C. czynszu za wynajem pomieszczeń firmy przewozowej
D. amortyzacji pojazdu
Kwota mandatów za wykroczenia drogowe nie jest uważana za część podstawy kalkulacji ceny za transport ładunku, ponieważ mandaty te są sankcjami, które wynikają z naruszeń przepisów ruchu drogowego. Takie wydatki są zdarzeniami incydentalnymi i nie powinny być wliczane w stałe koszty operacyjne. W praktyce, w celu prawidłowego ustalenia ceny transportu, należy brać pod uwagę jedynie te koszty, które regularnie występują i mają charakter przewidywalny. Do typowych kosztów można zaliczyć amortyzację pojazdu, która uwzględnia zużycie środka transportu w czasie oraz składki ZUS kierownictwa firmy, które są związane z zatrudnieniem personelu. Dobre praktyki w branży transportowej podkreślają znaczenie transparentności w kalkulacji kosztów, co również oznacza, że należy oddzielać koszty operacyjne od ewentualnych kar finansowych, które są wynikiem niewłaściwego zarządzania i przestrzegania przepisów. Przykładowo, firma transportowa powinna skupić się na optymalizacji kosztów operacyjnych, aby uniknąć sytuacji, w której mandaty mają wpływ na rentowność usług.