Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik rolnik
  • Kwalifikacja: ROL.04 - Prowadzenie produkcji rolniczej
  • Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 12:45
  • Data zakończenia: 17 grudnia 2025 13:02

Egzamin zdany!

Wynik: 32/40 punktów (80,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Głównym działaniem w konserwacji rowów melioracyjnych jest

A. odmulanie studzienek drenarskich
B. usuwanie roślin wodnych
C. koszenie skarp i odmulanie dna
D. naprawa urządzeń piętrzących
Koszenie skarp i odmulanie dna rowów melioracyjnych to kluczowy zabieg konserwacyjny, który ma na celu zapewnienie prawidłowego przepływu wód oraz utrzymanie efektywności systemów melioracyjnych. W trakcie tego procesu usuwane są nadmiarowe osady i roślinność, które mogą osłabiać funkcjonalność rowów. Regularne koszenie skarp zapobiega zarastaniu rowów przez rośliny, a odmulanie dna pozwala na usunięcie zanieczyszczeń i osadów, które mogą prowadzić do zatorów. Przykładem zastosowania tej metody jest sezonowe utrzymywanie rowów w dobrym stanie, co jest zgodne z wytycznymi lokalnych służb melioracyjnych i ochrony środowiska. Dobrą praktyką jest również monitorowanie stanu rowów, co pozwala na wczesne wykrywanie problemów i podejmowanie odpowiednich działań konserwacyjnych. Właściwie przeprowadzona konserwacja rowów melioracyjnych jest niezbędna dla zapewnienia ich funkcji hydrologicznych oraz dla ochrony przed powodziami.

Pytanie 2

Obowiązkowe oznaczenia na powierzchni jaj konsumpcyjnych obejmują: kod metody chowu, kod kraju pochodzenia oraz numer identyfikacyjny weterynaryjny. Cyfra "0" wskazuje na chów

A. ściółkowy
B. ekologiczny
C. z wolnym wybiegiem
D. klatkowy
Tak, zgadłeś! Odpowiedź 'ekologiczny' jest rzeczywiście poprawna. Cyfra '0' na skorupie jajek oznacza, że pochodzą z chowu ekologicznego. Wiesz, w tym systemie mamy numery od '0' do '3', gdzie '0' sygnalizuje, że kury były hodowane w super warunkach - czyli miały dużo miejsca, świeżego powietrza i naturalne jedzenie. W ekologicznym chowu stosuje się pasze z certyfikatem ekologicznym, a także unika się antybiotyków i hormonów. I te kurki mogą wychodzić na dwór! Wybierając jaja z '0', wspierasz zdrowe podejście do hodowli i dobrostan zwierząt. To ważny krok w stronę zrównoważonego rozwoju i troski o środowisko.

Pytanie 3

Otręby są produktem ubocznym powstającym w trakcie procesów w przemyśle

A. mleczarskim
B. cukrowniczym
C. młynarskim
D. browarnianym
Odpowiedź "młynarskim" jest poprawna, ponieważ otręby to resztki z przemiału zbóż w procesie młynarskim. Otręby powstają w trakcie obróbki ziarna, gdy zewnętrzna warstwa ziarna jest oddzielana od jego rdzenia, co jest kluczowym etapem produkcji mąki. To produkt uboczny, który jest bogaty w błonnik, witaminy z grupy B oraz minerały, co czyni go wartościowym składnikiem diety. Otręby są szeroko stosowane w branży spożywczej, szczególnie w produktach pełnoziarnistych, gdzie wpływają na poprawę wartości odżywczej. Standardy branżowe, takie jak te opracowane przez Food and Drug Administration (FDA) w USA, promują stosowanie otrębów jako składnika korzystnego dla zdrowia, ze względu na ich właściwości wspomagające trawienie oraz regulujące poziom cholesterolu. Warto również zauważyć, że otręby znajdują zastosowanie nie tylko w piekarstwie, ale także w suplementach diety, co świadczy o ich wszechstronności i wartości odżywczej.

Pytanie 4

Rolnik, który jest ryczałtowym podatnikiem VAT, zobowiązany jest do przechowywania faktur przez

A. 10 lat
B. 5 lat
C. 7 lat
D. 8 lat
Odpowiedź 5 lat jest prawidłowa, ponieważ rolnicy będący ryczałtowymi podatnikami VAT są zobowiązani do przechowywania faktur przez okres 5 lat od końca roku, w którym powstał obowiązek podatkowy. Dokumentacja ta jest istotna dla celów podatkowych oraz w przypadku ewentualnych kontroli skarbowych. Przechowywanie faktur przez ten czas umożliwia organom podatkowym weryfikację transakcji i obliczeń VAT. Na przykład, jeśli rolnik dokonał zakupu maszyn rolniczych w 2020 roku, musi przechowywać faktury do końca 2025 roku. Praktyka ta jest zgodna z ogólnymi przepisami prawa podatkowego, które podkreślają znaczenie odpowiedniego archiwizowania dokumentacji księgowej. Warto również zwrócić uwagę, że zasady te są ustandaryzowane w przepisach dotyczących VAT, co zapewnia spójność i przewidywalność w obszarze zarządzania dokumentacją podatkową.

Pytanie 5

W obrębie gospodarstwa rolnego płynne nawozy naturalne powinny być

A. trzymane na płycie gnojowej obok obornika
B. przechowywane w hermetycznych zbiornikach
C. aplikowane na pole na zamarzniętą ziemię
D. systematycznie wywożone na pole
Przechowywanie płynnych nawozów naturalnych w nieodpowiednich warunkach lub stosowanie niepoprawnych metod ich aplikacji prowadzi do wielu problemów zarówno w gospodarstwie, jak i w szerszym kontekście ekologicznym. Rozlewanie nawozów na zamarzniętą glebę jest niezgodne z zasadami agrotechniki, gdyż w takich warunkach substancje odżywcze nie są w stanie wniknąć w glebę, co skutkuje ich odpływem z powierzchni i zanieczyszczeniem wód gruntowych. Tego typu praktyki są sprzeczne z normami ochrony środowiska oraz dobrymi praktykami rolniczymi, które zalecają stosowanie nawozów w odpowiednich warunkach glebowych, aby maksymalizować ich efektywność. Przechowywanie nawozów na płycie gnojowej razem z obornikiem jest również niewłaściwe, ponieważ może prowadzić do niekontrolowanego spływu składników odżywczych, co z kolei może spowodować eutrofizację zbiorników wodnych. Niezbędne jest przestrzeganie zasad dotyczących czasu i sposobu aplikacji nawozów, aby ograniczyć ich negatywny wpływ na środowisko. Wywożenie nawozów na bieżąco na pole bez odpowiedniego planowania i analizy potrzeb glebowych prowadzi do nadmiernego stosowania nawozów, co jest nieekonomiczne i może skutkować degradacją gleby. Przy odpowiedzialnym zarządzaniu nawozami, rolnicy powinni kłaść duży nacisk na zrównoważone praktyki nawożenia, które uwzględniają lokalne warunki oraz potrzeby upraw, co przyczyni się do długotrwałego rozwoju ich gospodarstw.

Pytanie 6

Aby zredukować skutki stresu u odsadzonych prosiąt, należy

A. usunąć lochę z kojca i pozostawić w nim prosięta przez 10 do 14 dni
B. od razu zabrać cały miot od lochy
C. najpierw odłączyć najcięższe prosięta, później średnie, a na końcu najlżejsze
D. najpierw odsadzić najsilniejsze prosięta, a po kilku dniach pozostałe
Zabranie lochy z kojca i pozostawienie prosiąt w nim przez 10 do 14 dni to podejście, które minimalizuje skutki stresu związane z odsadzeniem. Praktyka ta jest oparta na obserwacjach dotyczących zachowań prosiąt, które wskazują, że pozostawienie ich w znanym otoczeniu z ograniczoną interakcją z matką pozwala na stopniowe przyzwyczajanie się do nowej sytuacji. W tym okresie prosięta mogą rozwijać umiejętności społeczne i biologiczne, co jest kluczowe dla ich dalszego rozwoju. Dodatkowo, w tym czasie można monitorować ich zdrowie oraz kondycję, co pozwala na wczesne zauważenie potencjalnych problemów. Zgodnie z zaleceniami weterynaryjnymi, istotne jest, aby prosięta nie były narażone na dodatkowy stres, co może prowadzić do osłabienia układu immunologicznego i zwiększenia podatności na choroby. W konsekwencji, ta metoda jest zgodna z najlepszymi praktykami w zakresie hodowli trzody chlewnej, które promują dobrostan zwierząt oraz optymalizację ich wzrostu i wydajności produkcyjnej.

Pytanie 7

Przedstawiona na rysunku zgorzel liści sercowych buraka, jest objawem

Ilustracja do pytania
A. nadmiaru azotu.
B. nadmiaru wody.
C. braku potasu.
D. braku boru.
Wybór jednej z innych opcji, jak nadmiar azotu, brak potasu czy nadmiar wody, może wynikać z ogólnego pojęcia o nawożeniu roślin, ale prowadzi do błędnych wniosków. Nadmiar azotu może rzeczywiście powodować, że rośliny rosną za dużo liści, ale to nie ma nic wspólnego ze zgorzelą liści sercowych. Często mylone objawy mogą być efektem niewiedzy o konkretnych potrzebach roślin, co może przekładać się na złe nawożenie. Jeśli chodzi o brak potasu, to on odpowiada za odporność roślin i równowagę wodną, a jego brak objawia się innymi symptomami, jak żółknięcie liści. Z kolei nadmiar wody prowadzi do chorób grzybowych i gnicie korzeni, ale nie ma tu związku z zgorzelą. Ważne, żeby oceniać problemy roślin na podstawie ich konkretnych potrzeb i stosować odpowiednie nawozy oraz metody pielęgnacji, które uwzględniają ich wymagania pokarmowe.

Pytanie 8

Przegląd techniczny systemu solarnego należy realizować co jaką ilość czasu?

A. co sześć miesięcy
B. co dwa lata
C. raz w roku
D. co pięć lat
Przeprowadzanie przeglądów technicznych instalacji solarnych co rok jest kluczowe dla zapewnienia ich efektywności oraz bezpieczeństwa. Regularne inspekcje pozwalają na wczesne wykrywanie potencjalnych problemów, takich jak uszkodzenia paneli słonecznych, problemy z okablowaniem czy nieprawidłowości w działaniu falowników. Standardy branżowe, takie jak normy ISO dotyczące jakości oraz dokumenty wytycznych od organizacji takich jak SolarPower Europe, zalecają coroczne przeglądy w celu zapewnienia optymalnej wydajności systemu. Przykładowo, po przeprowadzeniu przeglądu można zidentyfikować zanieczyszczenia na panelach, które mogą ograniczać ich efektywność. Ponadto, regularne przeglądy mogą również pomóc w identyfikacji ewentualnych problemów związanych z montażem lub instalacją, co może zapobiec poważniejszym awariom w przyszłości. Warto również pamiętać, że niektóre programy gwarancyjne wymagają przeprowadzania regularnych przeglądów, aby utrzymać ważność gwarancji na urządzenia.

Pytanie 9

W którym z poniższych przypadków konieczne jest przeprowadzenie siewu na połowie szerokości siewnika podczas pierwszego przejazdu, aby uzyskać zadany rozstaw ścieżek technologicznych?

A. Szerokość siewnika 4 m, rozstaw ścieżek - 12 m
B. Szerokość siewnika 3 m, rozstaw ścieżek - 12 m
C. Szerokość siewnika 3 m, rozstaw ścieżek - 15 m
D. Szerokość siewnika 6 m, rozstaw ścieżek - 18 m
Wybór innych odpowiedzi mógłby wynikać z tego, że nie do końca rozumiesz, jak działają siewniki i co to oznacza dla rozstawu ścieżek. Na przykład, siewnik o szerokości 3 m z rozstawem 15 m nie ma sensu, bo szersze ścieżki nie dają lepszego efekty siewu. Takie coś prowadzi do rozłożenia roślin, które potem muszą walczyć o światło i składniki odżywcze. Podobnie, siewnik 4 m z 12 m rozstawem to też nie to, bo nie wykorzystujemy go w pełni, a gęstość siewu może być zbyt mała. Z kolei przy 6 m siewniku i 18 m rozstawie też nie osiągamy dobrych rezultatów – szersze ścieżki mogą zajmować przestrzeń, co obniża plony. W nowoczesnym rolnictwie chodzi o to, żeby maksymalnie wykorzystać przestrzeń, a odpowiednie rozstawienie narzędzi ma kluczowe znaczenie dla jakości plonów. Dlatego warto zrozumieć, jak szerokość siewnika i rozstaw ścieżek wpływają na całą uprawę.

Pytanie 10

W gospodarstwie hodowanych jest 60 krów. Jedna krowa w ciągu roku wytwarza 10 t obornika. Na jaką powierzchnię działek rolnych można wykorzystać obornik, jeśli zaplanowana norma wynosi 30 t/ha?

A. 20 ha
B. 180 ha
C. 2 ha
D. 90 ha
Poprawna odpowiedź wynika z prostych obliczeń dotyczących produkcji obornika przez krowy. W gospodarstwie utrzymywanych jest 60 krów, a każda z nich produkuje 10 ton obornika rocznie. Zatem całkowita ilość obornika generowanego w ciągu roku wynosi 60 krów x 10 t = 600 t. Jeśli zaplanowana dawka obornika wynosi 30 t/ha, to możemy obliczyć, na jaką powierzchnię gruntów ornych można go zastosować. Dzieląc 600 t przez 30 t/ha, otrzymujemy 20 ha. Takie podejście do nawożenia jest zgodne z zaleceniami agrotechnicznymi, które sugerują, że stosowanie obornika w odpowiednich dawkach nie tylko poprawia jakość gleby, ale również zwiększa plony roślin, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rolnictwa. W praktyce, regularne stosowanie obornika przyczynia się do podnoszenia zawartości cennych składników odżywczych w glebie, co ma kluczowe znaczenie dla zdrowia roślin i efektywności produkcji rolniczej.

Pytanie 11

Zdjęcie przedstawia

Ilustracja do pytania
A. słodyszka rzepakowego.
B. pchełkę rzepakową.
C. chowacza podobnika.
D. pryszczarka kapustnika.
Odpowiedź, którą wybrałeś, jest prawidłowa, ponieważ zdjęcie przedstawia słodyszka rzepakowego (Ceutorhynchus assimilis), który jest jednym z kluczowych szkodników rzepaku. Gatunek ten charakteryzuje się niewielkimi rozmiarami oraz czarnym ubarwieniem, co jest istotnym elementem w jego identyfikacji. Słodyszek rzepakowy żeruje na kwiatach, co prowadzi do znacznych strat w plonach. Znając cykl życia tego owada, można podjąć odpowiednie działania ochrony roślin, takie jak stosowanie insektycydów w odpowiednich fazach rozwoju roślin. W praktyce, monitorowanie obecności tych szkodników powinno być częścią integralnej strategii zarządzania uprawami, aby minimalizować straty oraz zapewnić efektywność produkcji. Współczesne praktyki agronomiczne sugerują także stosowanie metod biologicznych, takich jak wprowadzenie naturalnych wrogów, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju w rolnictwie.

Pytanie 12

Która z podanych roślin uprawnych posiada największe wymagania temperaturowe w trakcie rozwoju organów wegetatywnych?

A. Owies
B. Ziemniaki
C. Kukurydza
D. Gryka
Kukurydza (Zea mays) jest rośliną o wysokich wymaganiach cieplnych, szczególnie w okresie tworzenia organów wegetatywnych. Ta kultura preferuje temperatury w zakresie 20-30°C, co sprzyja jej wzrostowi i rozwojowi. Wysoka temperatura wpływa na proces fotosyntezy, co jest kluczowe dla produkcji biomasy oraz plonów. Przykładem zastosowania kukurydzy w praktyce jest jej uprawa na glebach o dobrej strukturze i odpowiedniej wilgotności, co jest zgodne z zaleceniami w zakresie agronomii. W regionach o chłodniejszym klimacie, stosuje się techniki takie jak przedplonowanie czy osłanianie sadzonek, aby zapewnić odpowiednie warunki cieplne. Ponadto, kukurydza jest często wykorzystywana w systemach rotacji upraw, co pozwala na poprawę jakości gleby i ograniczenie chorób roślin. Wysoka odporność na suszę i możliwość uprawy w różnych warunkach glebowych czynią ją jedną z najważniejszych roślin uprawnych na świecie, co podkreśla jej znaczenie w produkcji żywności.

Pytanie 13

Planowane zużycie paszy pełnoporcjowej Grower, w ilości 60 kg oraz cenie 1000 zł/t, przeznaczone jest na odchów warchlaka od 10 kg do 30 kg. Jaki jest koszt żywienia warchlaka na uzyskanie przyrostu masy ciała o 1 kg?

A. 2 zł
B. 6 zł
C. 3 zł
D. 4 zł
Koszt żywienia warchlaka w omawianym przypadku oblicza się w sposób następujący. Mamy do czynienia z zużyciem 60 kg paszy pełnoporcjowej Grower, co przy wzroście masy warchlaka z 10 kg do 30 kg daje przyrost 20 kg. Aby obliczyć koszt żywienia na 1 kg przyrostu masy, najpierw obliczamy całkowity koszt paszy. Cena paszy wynosi 1000 zł za tonę, co oznacza, że 1 kg paszy kosztuje 1 zł. Zatem koszt 60 kg paszy to 60 zł. Następnie dzielimy ten koszt przez przyrost masy, czyli 20 kg. 60 zł / 20 kg = 3 zł/kg. Tak więc, koszt żywienia warchlaka na uzyskanie przyrostu masy o 1 kg wynosi 3 zł. Znajomość tego kosztu jest istotna dla producentów, którzy planują budżetowanie kosztów żywności dla trzody chlewnej, umożliwiając efektywne zarządzanie wydatkami oraz optymalizację procesu hodowli.

Pytanie 14

Kojec grupowy o wymiarach 3 m x 5 m, w którym znajduje się 10 cieląt o przeciętnej masie 130 kg,

Masa ciała zwierząt (kg)Minimalna powierzchnia kojca (m²/1 szt.)
Do 150 kg1,5 m²
150–220 kg1,7 m²
Powyżej 220 kg1,8 m²
A. spełnia normę powierzchniową.
B. jest za duży.
C. jest za mały.
D. przekracza normę powierzchniową o 2 m2.
Kojec o wymiarach 3 m x 5 m ma powierzchnię równą 15 m2. Zgodnie z obowiązującymi normami, dla 10 cieląt o masie do 150 kg minimalna wymagana powierzchnia wynosi również 15 m2. W praktyce oznacza to, że kojec ten jest wystarczający, aby zapewnić zwierzętom odpowiednią przestrzeń do poruszania się oraz odpoczynku, co jest kluczowe dla ich zdrowia i dobrostanu. W kontekście hodowli bydła, odpowiednie warunki bytowe przyczyniają się do redukcji stresu, co z kolei wpływa na wzrost i rozwój cieląt. Dobrze zaprojektowany kojec powinien również uwzględniać czynniki takie jak wentylacja i dostęp do świeżej wody. Spełnienie norm powierzchniowych jest kluczowym elementem zarządzania gospodarstwem, ponieważ niewłaściwe warunki mogą prowadzić do problemów zdrowotnych w stadzie, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży rolniczej.

Pytanie 15

Rolnik sprzedający bezpośrednio żywność roślinną ma obowiązek zarejestrować swoją działalność w

A. Wydziale ds. Działalności Gospodarczej urzędu gminy
B. Powiatowym Inspektoracie Sanitarnym
C. Inspekcji Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych
D. Powiatowym Inspektoracie Weterynarii
Rolnik sprzedający żywność pochodzenia roślinnego w formie sprzedaży bezpośredniej zobowiązany jest do rejestracji swojej działalności w Powiatowym Inspektoracie Sanitarnym. Ta instytucja odpowiada za kontrolę i nadzór nad bezpieczeństwem zdrowotnym żywności, co jest kluczowe dla ochrony zdrowia konsumentów. Rejestracja w tym inspektoracie zapewnia, że produkty rolnicze są zgodne z obowiązującymi normami sanitarnymi oraz przepisami prawa. Przykładem praktycznego zastosowania tego obowiązku jest możliwość przeprowadzenia kontroli sanitarno-epidemiologicznej, która sprawdza, czy żywność jest odpowiednio przechowywana i czy spełnia normy jakościowe. Dobrą praktyką dla rolników jest również ścisłe przestrzeganie zasad higieny podczas produkcji, pakowania oraz transportu żywności, co może przyczynić się do zwiększenia zaufania konsumentów i lepszej sprzedaży. Dodatkowo, znajomość przepisów dotyczących zdrowia publicznego oraz ich implementacja w działalności rolniczej jest niezbędna dla zapewnienia wysokiej jakości produktów oraz legalności działalności.

Pytanie 16

W przypadku, gdy orka siewna jest przeprowadzana w bardzo krótkim czasie przed siewem żyta ozimego, wówczas pług powinien być zagregatowany

A. z średnią broną zębową
B. z wałem Campbella
C. z kolczatką
D. z ciężką broną zębową
Zastosowanie brony zębowej ciężkiej w przypadku orki siewnej tuż przed siewem żyta ozimego nie jest optymalnym rozwiązaniem. Bronę tę stosuje się zazwyczaj do spulchniania i kruszenia gleby, ale nie zapewnia ona wystarczającego ubicia gleby, co jest kluczowe, gdy musimy przygotować grunt na siew. Jej ciężar mógłby przyczynić się do nadmiernego rozdrobnienia gleby, co skutkowałoby utratą struktury gleby, a w efekcie pogorszeniem warunków dla nasion. Z kolei wał kolczatka, choć nadaje się do korygowania powierzchni gleby, nie jest odpowiedni do ubijania jej przed siewem, ponieważ jego działanie jest bardziej powierzchowne i nie dostarcza wystarczającej siły ucisku. Użycie wału kolczatki mogłoby prowadzić do problemów z kiełkowaniem nasion w przypadku, gdy gleba nie została odpowiednio uformowana. Wał zębny średni również nie spełnia tych wymagań, ponieważ jego przeznaczenie obejmuje głównie spulchnianie i kruszenie gleby, a nie ubijanie. Wybór niewłaściwego narzędzia w tak kluczowym momencie uprawy może prowadzić do obniżenia plonów i jakości zbiorów. Ważne jest, aby przy tak krótkim czasie przed siewem skupić się na technikach, które umożliwiają optymalne przygotowanie gleby, a wał Campbella w tym kontekście jest najlepszym rozwiązaniem, które łączy w sobie zarówno ubijanie, jak i wyrównanie gleby.

Pytanie 17

Na podstawie danych z tabeli określ temperaturę składowania mleka pasteryzowanego, w której zachowa ono trwałość przez 10 dni?

Temperatura składowania [°C]Trwałość [dni]
240
420
610
85
102,5
121,25
A. 2°C
B. 6°C
C. 4°C
D. 10°C
Temperatura 6°C jest uznawana za optymalną do przechowywania mleka pasteryzowanego przez okres 10 dni. W tym zakresie temperatur mleko zachowuje swoje właściwości organoleptyczne oraz mikrobiologiczne, co jest kluczowe dla zapewnienia jakości produktu. Przechowywanie w tej temperaturze minimalizuje ryzyko rozwoju patogenów i mikroorganizmów, które mogą prowadzić do szybszego psucia się mleka. Warto również zauważyć, że zgodnie z normami HACCP, kontrola temperatury przechowywania produktów mleczarskich jest kluczowym elementem zapewnienia bezpieczeństwa żywności. Przykładem zastosowania tej wiedzy w praktyce jest odpowiednie ustawienie chłodziarek i okresowe monitorowanie temperatury, co jest szczególnie istotne w dużych zakładach przetwórstwa mleczarskiego. Ponadto, przechowywanie mleka w zbyt niskiej temperaturze, np. 2°C, może prowadzić do problemów z krystalizacją tłuszczu, co negatywnie wpływa na jego jakość. Dlatego znajomość odpowiednich temperatur składowania jest niezbędna dla każdego, kto pracuje w branży spożywczej.

Pytanie 18

Które z poniższych narzędzi jest najbardziej odpowiednie do mechanicznego odchwaszczania upraw ziemniaka?

A. Kombajn do ziemniaków
B. Glebogryzarka rotacyjna
C. Pług obrotowy
D. Opielacz międzyrzędowy
Opielacz międzyrzędowy jest narzędziem niezwykle przydatnym w rolnictwie, szczególnie w kontekście odchwaszczania upraw ziemniaka. Jego zastosowanie polega na mechanicznym usuwaniu chwastów, które są jednymi z głównych konkurentów dla roślin uprawnych o wodę, światło i składniki odżywcze. Dzięki temu narzędziu można skutecznie zmniejszyć konkurencję ze strony chwastów, co przyczynia się do lepszego wzrostu ziemniaków. Opielacz międzyrzędowy działa poprzez spulchnianie gleby pomiędzy rzędami upraw, co nie tylko usuwa chwasty, ale także poprawia strukturę gleby, umożliwiając lepsze napowietrzenie i wchłanianie wody. W praktyce, stosowanie opielacza jest zgodne z zasadami zrównoważonego rolnictwa, ponieważ zmniejsza potrzebę stosowania chemicznych herbicydów, co ma korzystny wpływ na środowisko. Rolnicy cenią sobie to narzędzie za efektywność i możliwość redukcji kosztów związanych z ochroną roślin. Warto pamiętać, że efektywne wykorzystanie opielacza wymaga odpowiedniej kalibracji i umiejętności, aby nie uszkodzić upraw.

Pytanie 19

Jaką szerokość powinny mieć międzyrzędzia podczas uprawy buraków cukrowych?

A. 7 - 10 cm
B. 15 - 18 cm
C. 28 - 32 cm
D. 42 - 50 cm
Wybór niewłaściwej szerokości międzyrzędzi w uprawie buraków cukrowych może prowadzić do wielu problemów agronomicznych. Odpowiedzi sugerujące rozstawienie 7-10 cm, 15-18 cm lub 28-32 cm są zasadniczo błędne, ponieważ są zbyt wąskie w kontekście specyfiki tej rośliny. Węższe międzyrzędzia mogą ograniczać przestrzeń dla roślin, co prowadzi do ich przegęszczenia, a w efekcie do konkurencji o wodę, składniki odżywcze oraz światło. Taki stan rzeczy może osłabić rośliny, zwiększając ich podatność na choroby oraz zmniejszając plon. Ponadto, trudności w manewrowaniu maszynami rolniczymi przy węższych rozstawach potęgują problemy z pielęgnacją i zbiorami, co w dłuższej perspektywie może wpłynąć na rentowność upraw. Ważne jest, aby przy planowaniu upraw skorzystać z rekomendacji agronomicznych oraz badań prowadzonych przez instytuty naukowe, które analizują wpływ rozstawienia na efektywność produkcji. Prawidłowe podejście do tematu jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości plonu oraz zminimalizowania kosztów związanych z późniejszą pielęgnacją roślin.

Pytanie 20

Dzienne zapotrzebowanie na energię i składniki pokarmowe dla lochy karmiącej wynosi

Grupa produkcyjnaKoncentracja energii EM (MJ)Białko ogólne (g)Białko strawne (g)
Loszki 30 – 110 kg29,0365290
Lochy ciąża do 90 dni26,0281225
Lochy ciąża powyżej 90 dni38,0479380
Lochy laktacja 6 tydzień68,0881700
A. 38 MJ i 380 g b.s.
B. 26 MJ i 225 g b.s.
C. 68 MJ i 700 g b.s.
D. 29 MJ i 290 g b.s.
Odpowiedź 68 MJ energii i 700 g białka strawnego (b.s.) dla lochy karmiącej jest poprawna na podstawie wytycznych dotyczących żywienia zwierząt gospodarskich, które wskazują na zwiększone zapotrzebowanie energetyczne i białkowe w okresie laktacji. W tym czasie lochy muszą dostarczać więcej składników odżywczych, aby zaspokoić potrzeby zarówno swoje, jak i prosiąt. W praktyce oznacza to, że żywienie lochy powinno być starannie planowane, aby zapewnić odpowiednią jakość paszy oraz jej skład. Warto zaznaczyć, że niedobory energetyczne mogą prowadzić do obniżenia wydajności mlecznej, co ma bezpośredni wpływ na wzrost i rozwój prosiąt. Dobre praktyki w hodowli świń zalecają monitorowanie stanu ciała lochy oraz regularne dostosowywanie diety, aby zapewnić optymalne warunki do laktacji. Ponadto, warto korzystać z tabel żywieniowych dostosowanych do specyficznych potrzeb loch, co pozwala na lepsze zarządzanie żywieniem i poprawę wyników produkcyjnych.

Pytanie 21

Na podstawie danych zawartych w tabeli, wskaż dopuszczalne terminy stosowania gnojowicy na łące.

Terminy stosowania nawozów
Rodzaj gruntówRodzaj nawozów
Nawozy azotowe mineralne
i naturalne płynne
Nawozy naturalne stałe
Grunty orne1 marca – 20 października1 marca – 31 października
Trwałe użytki zielone1 marca – 31 października1 marca – 30 listopada
A. 1 marca - 31 października
B. 1 marca - 20 października
C. 1 marca - 30 listopada
D. 1 listopada - 1 marca
Poprawna odpowiedź to 1 marca - 31 października, ponieważ okres ten odpowiada regulacjom dotyczącym stosowania gnojowicy na trwałych użytkach zielonych, w tym łąkach. Gnojowica, jako nawóz naturalny płynny, ma istotny wpływ na jakość gleby oraz plonów. Stosowanie gnojowicy w określonych terminach pozwala na maksymalne wykorzystanie jej wartości odżywczej i minimalizację ryzyka zanieczyszczenia wód gruntowych. Zgodnie z dobrymi praktykami rolniczymi, stosowanie gnojowicy powinno odbywać się w okresie wegetacyjnym roślin, co sprzyja ich wzrostowi oraz ogranicza straty azotu, który mógłby ulec wypłukaniu. Dodatkowo, zastosowanie gnojowicy poza okresem wegetacyjnym, takim jak listopad do lutego, jest zabronione ze względu na ryzyko zamarznięcia gleby i możliwość erozji oraz wypłukiwania substancji odżywczych. Dlatego stosowanie gnojowicy w odpowiednich terminach jest kluczowe dla zrównoważonego rozwoju rolnictwa oraz ochrony środowiska.

Pytanie 22

Pod którą roślinę w przedstawionym zmianowaniu należy zastosować nawożenie obornikiem?

1. Kukurydza na ziarno
2. Jęczmień jary + koniczyna czerwona
3. Koniczyna czerwona
4. Pszenica ozima
A. Pod jęczmień jary.
B. Pod pszenicę ozimą.
C. Pod kukurydzę.
D. Pod koniczynę czerwoną.
Kukurydza to roślina, która naprawdę potrzebuje dużo różnych składników pokarmowych, dlatego obornik to dla niej świetna sprawa. Ten nawóz organiczny nie tylko dostarcza azotu, fosforu i potasu, ale także poprawia strukturę gleby, co jest mega ważne. Dzięki temu kukurydza może lepiej rosnąć i dawać większe plony oraz lepszą jakość ziarna. Warto pamiętać, żeby przed nawożeniem zrobić analizę gleby - to pomoże określić, ile nawozu potrzebujemy. Myślę, że najlepszym czasem na dodanie obornika jest przed siewem, żeby składniki pokarmowe rozłożyły się równomiernie i rośliny mogły je łatwiej przyswajać. Warto też dopasować program nawożenia do konkretnej odmiany kukurydzy, bo wtedy można naprawdę poprawić efektywność produkcji, a przy okazji zadbać o środowisko. Obornik wspiera także bioróżnorodność w glebie, co jest korzystne dla całego ekosystemu rolniczego, a to z kolei wpływa na lepsze plony w przyszłości!

Pytanie 23

Zabezpieczenie spłaty zobowiązania bankowego przez notarialne ustanowienie zastawu na konkretnej nieruchomości będącej własnością osoby zaciągającej kredyt to

A. weksel
B. poręczenie
C. hipoteka
D. gwarancja
Hipoteka jest formą zabezpieczenia wierzytelności, która polega na ustanowieniu ograniczonego prawa rzeczowego na nieruchomości kredytobiorcy na rzecz banku. Dzięki temu bank ma prawo dochodzić swoich roszczeń z wartości nieruchomości w przypadku niewywiązania się kredytobiorcy ze zobowiązań. Ustanowienie hipoteki następuje poprzez sporządzenie umowy notarialnej, która jest następnie wpisywana do księgi wieczystej. Przykładem zastosowania hipoteki jest sytuacja, w której osoba ubiega się o kredyt hipoteczny na zakup mieszkania. Bank, zanim przyzna kredyt, wymaga ustanowienia hipoteki na nabywanej nieruchomości jako zabezpieczenie spłaty kredytu. Warto dodać, że hipoteka może dotyczyć zarówno nieruchomości mieszkalnych, jak i komercyjnych, a jej wysokość jest uzależniona od wartości zabezpieczonej nieruchomości oraz kwoty kredytu. Jest to standardowa praktyka w obrocie finansowym, która chroni interesy zarówno banku, jak i kredytobiorcy, umożliwiając mu pozyskanie potrzebnych środków.

Pytanie 24

Prawidłowe wchłanianie substancji powstałych w trakcie trawienia zachodzi w jelicie

A. grubym
B. cienkim
C. czczym
D. ślepym
Jelito cienkie odgrywa kluczową rolę w procesie trawienia i wchłaniania składników odżywczych. Jest to najdłuższa część układu pokarmowego, która dzieli się na trzy segmenty: dwunastnicę, jelito czcze oraz jelito kręte. Wchłanianie substancji odżywczych następuje głównie w jelicie cienkim dzięki obecności licznych kosmków jelitowych, które zwiększają powierzchnię wchłaniania. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest zrozumienie, dlaczego zaburzenia wchłaniania, takie jak celiakia, prowadzą do niedoborów pokarmowych. W praktyce klinicznej, lekarze mogą zalecić badania diagnostyczne, aby ocenić funkcję jelita cienkiego, co jest istotne w przypadku pacjentów z objawami wskazującymi na problemy z wchłanianiem. Dlatego znajomość roli jelita cienkiego w procesie trawienia jest fundamentalna dla dietetyków oraz specjalistów ds. zdrowia, którzy muszą projektować diety uwzględniające właściwe wchłanianie składników odżywczych.

Pytanie 25

Maszyna wskazana na zdjęciu - to

Ilustracja do pytania
A. opryskiwacz polowy zawieszany.
B. siewnik rzędowy.
C. rozsiewacz nawozów.
D. siewnik punktowy.
Siewnik rzędowy oraz rozsiewacz nawozów to inne maszyny, które pełnią różne funkcje w rolnictwie, jednak nie są to urządzenia, które znalazłyby zastosowanie w kontekście przedstawionego zdjęcia. Siewnik rzędowy jest zaprojektowany do siewu nasion w równych rzędach, co może sugerować lepsze ich rozmieszczenie, ale nie ma on charakterystycznych zbiorników punktowych, które definiują siewnik punktowy. Często mylona jest funkcja siewnika rzędowego z funkcją siewnika punktowego, co prowadzi do nieporozumień w zakresie ich zastosowań. Rozsiewacz nawozów z kolei służy do równomiernego rozprowadzania nawozów na powierzchni pola, co jest całkowicie inną operacją niż precyzyjny siew nasion. Warto zaznaczyć, że wybór odpowiedniego urządzenia do siewu zależy od wielu czynników, takich jak rodzaj upraw, struktura gleby oraz technologia siewu. Często błędne interpretacje wynikają z braku zrozumienia specyfiki pracy tych maszyn oraz ich funkcji w procesie produkcji rolniczej. Dlatego też, aby podjąć właściwą decyzję, należy dobrze poznać różnice pomiędzy tymi urządzeniami, co jest kluczowe dla efektywności prowadzenia gospodarstwa rolnego.

Pytanie 26

Podczas suszenia ziarna zbóż, aby zachować jego wartość konsumpcyjną, maksymalna temperatura nagrzewania ziarna nie powinna przekraczać

A. 40 - 50°C
B. 51 - 60°C
C. 71 - 80°C
D. 61 - 70°C
Odpowiedź 51 - 60°C jest prawidłowa, ponieważ temperatura ta została uznana za optymalną do suszenia nasion zbóż, co pozwala na zachowanie ich wartości konsumpcyjnej. Przy tej temperaturze ziarna zyskują odpowiednią wilgotność, co jest kluczowe dla dalszego przechowywania i przetwarzania. Wysoka temperatura powyżej 60°C może powodować denaturację białek, co negatywnie wpływa na jakość ziarna oraz obniża jego wartość odżywczą. Przykładowo, w przypadku pszenicy czy kukurydzy, proces suszenia w odpowiednich parametrach temperaturowych pozwala na zminimalizowanie strat żywnościowych oraz utrzymanie pożądanych cech sensorycznych, takich jak smak i zapach. Zgodnie z zaleceniami ekspertów w dziedzinie agronomii i technologii żywności, stosowanie temperatury w przedziale 51 - 60°C pozwala również na zachowanie aktywności enzymów, które są istotne w późniejszych procesach przetwórczych. W praktyce, podczas przechowywania ziarna, warto monitorować temperaturę i wilgotność na poziomie, który nie przekracza wskazanych wartości, aby uniknąć ryzyka rozwoju pleśni czy bakterii.

Pytanie 27

Przedstawione objawy zaobserwowane u lochy następnego dnia po porodzie, wskazują na występowanie

  • Podwyższona temperatura ciała (powyżej 39,8°C)
  • Przyspieszony oddech i tętno
  • Powiększone gruczoły sutkowe (pokrywająca je skóra jest napięta, zaczerwieniona i bolesna)
  • Brak apetytu, osowiałość, brak zainteresowania prosiętami
  • Locha nie dopuszcza prosiąt do ssania
A. kolibakteriozy.
B. zespołu rozrodczo - oddechowego PRRS.
C. bezmleczności poporodowej MMA.
D. różycy świń.
Odpowiedź "bezmleczność poporodowa MMA" jest prawidłowa, ponieważ objawy zaobserwowane u lochy, takie jak podwyższona temperatura ciała, przyspieszony oddech, bolesne gruczoły sutkowe oraz brak apetytu, jednoznacznie wskazują na ten zespół. Bezmleczność poporodowa, znana jako zespół MMA (mastitis-metritis-agalactia), jest poważnym schorzeniem, które występuje u loch i może prowadzić do poważnych komplikacji zdrowotnych, zarówno dla matki, jak i dla prosiąt. W praktyce, lochy z MMA często nie pozwalają prosiętom na ssanie, co prowadzi do ich niedożywienia i zwiększa ryzyko śmierci nowonarodzonych. Dbanie o higienę po porodzie, odpowiednia opieka weterynaryjna oraz monitorowanie stanu zdrowia lochy mogą pomóc w zapobieganiu tym objawom. W przypadku zaobserwowania symptomów, niezbędna jest szybka interwencja weterynaryjna, aby zminimalizować straty w stadzie oraz zapewnić zdrowie prosiąt. Znajomość objawów MMA oraz ich przyczyn jest kluczowa w profesjonalnym prowadzeniu chów świń.

Pytanie 28

Tucznik przybrał na wadze 80 kg w trakcie 100 dni tuczu. W tym okresie pobrał 250 kilogramów mieszanki paszowej. Jakie jest średnie zużycie paszy na 1 kilogram masy ciała tucznika?

A. 3,13 kg
B. 3,50 kg
C. 1,25 kg
D. 2,50 kg
W przypadku obliczania zużycia paszy na jednostkę masy ciała tucznika, istotne jest zrozumienie, że każdy wskaźnik powinien być oparty na rzeczywistych danych dotyczących przyrostu masy i pobrania paszy. Warianty odpowiedzi, które sugerują zużycie paszy niższe lub wyższe od 3,13 kg, mogą wynikać z nieprawidłowego pomysłu opartego na zrozumieniu efektywności tuczu. Na przykład wybór 2,50 kg zakłada, że tuczniki mogłyby przybierać na wadze w sposób bardziej efektywny, co jest niezgodne z danymi przedstawionymi w pytaniu. W hodowli zwierząt, każdy rodzaj paszy ma określoną wartość odżywczą, a zbyt niskie zużycie paszy na kilogram masy ciała może sugerować, że zwierzęta nie otrzymują wystarczającej ilości składników odżywczych, co negatywnie wpłynie na ich zdrowie i wydajność. Również wskazanie 3,50 kg błędnie zakłada, że wydajność tuczu jest niższa, co może prowadzić do nieefektywnego zarządzania żywieniem i zwiększonych kosztów. Taki błąd myślowy często wynika z braku zrozumienia zależności pomiędzy masą ciała, przyrostem a ilością paszy. Koncepcje te są fundamentalne w naukach o zwierzętach i powinny być stosowane w praktyce hodowlanej w celu osiągnięcia optymalnych wyników.

Pytanie 29

Jakie jest zastosowanie przenośnika typu Delta?

A. do usuwania gnojowicy
B. do transportu jaj
C. w paszociągach
D. w magazynach pasz
Przenośnik typu Delta jest specjalistycznym urządzeniem wykorzystywanym w hodowli zwierząt do usuwania gnojowicy. Jego konstrukcja pozwala na efektywne i szybkie transportowanie odpadów organicznych z pomieszczeń inwentarskich do miejsca ich składowania. Dzięki zastosowaniu nowoczesnych technologii, takich jak automatyzacja procesu, przenośniki Delta przyczyniają się do poprawy warunków higienicznych w gospodarstwach, co jest kluczowe dla zdrowia zwierząt oraz jakości produkcji. Przykłady praktycznego zastosowania to systemy, w których gnojowica jest transportowana do specjalnych zbiorników lub kompostowni, co ułatwia jej późniejsze przetwarzanie lub wykorzystanie jako nawóz. W branży hodowlanej kluczowe jest przestrzeganie norm dotyczących ochrony środowiska oraz dobrostanu zwierząt, a zastosowanie przenośników Delta wpisuje się w te standardy, redukując konieczność ręcznego usuwania odpadów i minimalizując ryzyko zanieczyszczeń. Warto również zaznaczyć, że odpowiednie utrzymanie i konserwacja tych urządzeń jest niezbędne dla ich efektywności i długowieczności.

Pytanie 30

Jak obliczamy wynik finansowy netto?

A. dodając lub odejmując od wyniku z działalności operacyjnej rezultaty działalności finansowej
B. dodając lub odejmując od wyniku z działalności gospodarczej rezultaty operacji nadzwyczajnej
C. dodając lub odejmując od wyniku ze sprzedaży rezultaty pozostałej działalności operacyjnej
D. od wyniku brutto odejmując obowiązkowe obciążenie wyniku finansowego
Wynik finansowy netto obliczamy, odejmując od wyniku brutto obowiązkowe obciążenia wyniku finansowego, takie jak podatki dochodowe czy inne zobowiązania. Wynik brutto to zysk przed opodatkowaniem, a jego obliczenie uwzględnia wszystkie przychody i koszty związane z działalnością operacyjną oraz finansową. Odejmując obowiązkowe obciążenia, otrzymujemy wynik finansowy netto, który jest kluczowym wskaźnikiem efektywności działalności przedsiębiorstwa. Przykładowo, jeśli firma osiągnęła wynik brutto w wysokości 1 000 000 PLN, a jej obciążenia finansowe wynoszą 200 000 PLN, to wynik netto będzie równy 800 000 PLN. W praktyce, znajomość wyniku finansowego netto jest istotna dla inwestorów i analityków, ponieważ pomaga ocenić zdolność przedsiębiorstwa do generowania zysków po uwzględnieniu wszystkich zobowiązań. Warto również zaznaczyć, że właściwe zarządzanie kosztami i obciążeniami jest kluczowe dla poprawy wyniku netto, stąd znaczenie precyzyjnego planowania finansowego i budżetowania w organizacji.

Pytanie 31

Firma produkuje każdego dnia 1 000 litrów soków owocowych, ponosząc łączne dzienne koszty ich wytworzenia na poziomie 2 000 zł. Cena sprzedaży soków ustalona przez firmę wynosi 2,20 zł/l. Zysk, jaki firma uzyskuje na sprzedaży jednego litra tych soków, wynosi

A. 1,00 zł/l
B. 2,00 zł/l
C. 0,50 zł/l
D. 0,20 zł/l
Aby obliczyć zysk na sprzedaży 1 litra soków, należy najpierw ustalić całkowity przychód ze sprzedaży oraz łączny koszt wytworzenia. Przychód ze sprzedaży 1 000 litrów soków przy cenie 2,20 zł za litr wynosi 2 200 zł (1 000 l * 2,20 zł/l). Łączne koszty wytworzenia soków wynoszą 2 000 zł. Zysk całkowity to przychód minus koszty, czyli 2 200 zł - 2 000 zł = 200 zł. Aby obliczyć zysk na 1 litrze, dzielimy łączny zysk przez ilość litrów: 200 zł / 1 000 l = 0,20 zł/l. Taki sposób obliczeń jest zgodny z zasadami rachunkowości i zarządzania finansami, gdzie kluczowe jest monitorowanie zarówno kosztów, jak i przychodów, aby skutecznie zarządzać rentownością przedsiębiorstwa. Praktyka ta pozwala przedsiębiorstwom na optymalizację procesów produkcyjnych oraz sprzedażowych, co jest istotne dla utrzymania konkurencyjności.

Pytanie 32

Określ, ile kg mocznika (46% N) powinno być użyte na 1 ha pszenicy, jeśli ilość czystego składnika N na 1 ha wynosi 92 kg?

A. 200 kg
B. 400 kg
C. 100 kg
D. 300 kg
Żeby obliczyć, ile kg mocznika (46% N) musisz użyć, by dostarczyć 92 kg czystego azotu (N) na 1 ha pszenicy, możesz użyć prostej proporcji. Mocznik ma 46% azotu, co znaczy, że z 100 kg mocznika dostaniesz 46 kg azotu. Więc, żeby uzyskać 92 kg azotu, wystarczy podzielić: 92 kg N / 0,46, co daje nam 200 kg mocznika. Takie podejście do nawożenia to w sumie must-have, bo opiera się na rzeczywistych danych o składnikach odżywczych w nawozie. Dobrze dobrana ilość mocznika to klucz do większych plonów pszenicy, bo to poprawia dostępność azotu w glebie, co dobrze wpływa na rozwój roślin. Z mojego doświadczenia, wiedza o stężeniach składników w nawozach jest mega ważna przy planowaniu nawożenia, żeby nie mieć ani za mało, ani za dużo. Dobre praktyki nawożenia młotkują się w analizie gleby i rozumieniu potrzeb roślin, co prowadzi do lepszego zarządzania zasobami.

Pytanie 33

Ilustracja przedstawia kozę w typie użytkowym

Ilustracja do pytania
A. mlecznym.
B. wełnistym.
C. mięsnym.
D. puchowym.
Odpowiedź "mięsnym" jest całkowicie trafna. Ilustrowana koza to typowa przedstawicielka rasy burskiej, która, jak wiadomo, jest znana z produkcji mięsa. Te kozy są dość masywne i szybko przybierają na wadze, co czyni je świetnym wyborem dla hodowców nastawionych na mięso. W hodowli zwierząt, zwłaszcza kóz, ważne jest, żeby wiedzieć, które rasy są do czego najlepsze. Kozy burskie często trafiają do gospodarstw, które specjalizują się w mięsie, bo sprawdzają się w tym rewelacyjnie. Dodatkowo, są elastyczne i potrafią dostosować się do różnych warunków, co czyni je naprawdę cennym zwierzęciem w rolnictwie, szczególnie w miejscach z ograniczonymi pastwiskami. Ich mięso zresztą jest bardzo cenione, co tylko potwierdza ich pozycję w branży mięsnej.

Pytanie 34

Do kluczowych czynników środowiskowych wpływających na wyniki hodowli trzody chlewnej zalicza się

A. poziom CO2 oraz H2S w pomieszczeniu
B. oświetlenie oraz temperaturę w pomieszczeniu
C. oświetlenie oraz obecność NH3 w pomieszczeniu
D. wilgotność i temperaturę w pomieszczeniu
Wilgotność i temperatura w pomieszczeniu są kluczowymi czynnikami wpływającymi na wyniki produkcji trzody chlewnej. Optymalne warunki temperaturowe są niezbędne do zapewnienia dobrego samopoczucia zwierząt, co bezpośrednio przekłada się na ich wydajność. Temperatura w pomieszczeniu powinna być dostosowana do wieku i stanu zdrowia świń. Na przykład, prosięta potrzebują wyższej temperatury otoczenia, aby utrzymać odpowiednią temperaturę ciała. Wilgotność powinna mieścić się w granicach 60-70%, ponieważ zbyt wysoka wilgotność może prowadzić do problemów zdrowotnych, takich jak choroby układu oddechowego. Zgodnie z dobrymi praktykami hodowlanymi, regularne monitorowanie tych parametrów oraz ich dostosowywanie może znacznie poprawić wyniki produkcyjne. Przykładowo, stosowanie systemów wentylacyjnych i ogrzewania pozwala na utrzymanie optymalnych warunków, co jest kluczowe w nowoczesnym chowie zwierząt.

Pytanie 35

Jaką objętość powinien mieć silos, aby pomieścić 6000 dt, jeżeli 1 m3 kiszonki ma masę mniej więcej 650 kg?

A. około 923 m3
B. około 1083 m3
C. około 650 m3
D. około 600 m3
Aby obliczyć objętość silosu potrzebnego do zmagazynowania 6000 dt kiszonki, należy skorzystać z przelicznika, który określa, że 1 m³ kiszonki waży około 650 kg. Pierwszym krokiem jest przeliczenie 6000 dt na kilogramy, co daje 600000 kg. Następnie, aby znaleźć wymaganą objętość silosu, należy podzielić całkowitą masę (600000 kg) przez gęstość kiszonki (650 kg/m³). Wykonując to działanie: 600000 kg / 650 kg/m³ = 923,08 m³. Zatem objętość silosu wynosi około 923 m³, co odpowiada drugiej odpowiedzi. W praktyce, właściwe obliczenie objętości silosu jest kluczowe dla efektywnego zarządzania przestrzenią magazynową w gospodarstwie rolnym. Prawidłowo obliczona objętość pozwala na optymalne przechowywanie pasz, co wpływa na jakość żywienia zwierząt oraz na ekonomikę produkcji. Warto również pamiętać o standardach przechowywania, które rekomendują, aby silos posiadał dodatkową przestrzeń na ewentualne rozszerzenie objętości w przypadku nadmiarowych zapasów.

Pytanie 36

Zimowe mrozy oraz brak pokrywy śnieżnej mogą prowadzić do zmniejszenia plonów

A. ziemniaków
B. bobiku
C. żyta
D. gorczycy
Odpowiedź "żyto" jest poprawna, ponieważ żyto jest jedną z roślin, które charakteryzują się dużą odpornością na niskie temperatury oraz niesprzyjające warunki atmosferyczne. W przeciwieństwie do innych zbóż, żyto potrafi przetrwać mroźne zimy nawet bez okrywy śnieżnej. Ta cecha sprawia, że jest często uprawiane w regionach o surowym klimacie. Żyto, dzięki swoim właściwościom, może być uprawiane na glebach mniej urodzajnych i w trudnych warunkach, co czyni je istotne z perspektywy bezpieczeństwa żywnościowego. W praktyce rolniczej, szczególnie w obszarach o ryzykownych warunkach pogodowych, żyto stanowi doskonały wybór, a jego ziarno jest wykorzystywane nie tylko do produkcji mąki, ale również jako pasza dla zwierząt. Dodatkowo, żyto ma zdolność do ograniczania erozji gleby i poprawy jej struktury, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju w rolnictwie.

Pytanie 37

W uprawie pożniwnej można zrealizować zastępstwo dla podorywki

A. bronowaniem
B. gruberowaniem
C. wałowaniem
D. włókowaniem
Wałowanie, bronowanie oraz włókowanie to techniki, które mają swoje miejsce w agrotechnice, jednak nie są one w stanie w pełni zastąpić gruberowania w kontekście podorywki pożniwnej. Wałowanie służy głównie do wyrównywania powierzchni gleby oraz jej zagęszczania. Może pomóc w rozbiciu większych grudek, ale nie zapewnia efektywnego wymieszania resztek roślinnych z glebą, co jest kluczowe dla poprawy struktury i jakości gleby. Bronowanie natomiast, choć pomaga w rozluźnieniu gleby i usuwaniu chwastów, również nie dostarcza tak intensywnego wymieszania, jak ma to miejsce w przypadku gruberowania. Włókowanie jest techniką stosującą się do płytszego przetwarzania gleby, co raczej sprzyja jedynie jej przygotowaniu do siewu, a nie do zaawansowanego zarządzania resztkami pożniwnymi. Wybierając niewłaściwe metody, rolnik może napotkać problemy związane z niewystarczającym rozkładem resztek oraz gorszymi warunkami dla wzrostu roślin w przyszłych cyklach upraw. To z kolei może prowadzić do obniżenia plonów oraz degradacji gleby, co jest sprzeczne z ideą zrównoważonego rolnictwa.

Pytanie 38

Roczne, procentowe wyrażenie poziomu zużycia środka trwałego to

A. rata amortyzacji
B. odpis amortyzacyjny
C. kwota amortyzacji
D. stopa amortyzacji
Stopa amortyzacji to roczny procentowy wskaźnik, który określa, w jakim stopniu środek trwały jest zużywany w danym okresie. W praktyce jest to kluczowy element zarządzania majątkiem trwałym przedsiębiorstwa, ponieważ pozwala na odpowiednie rozplanowanie wydatków i oceny wartości posiadanych aktywów. Przykładowo, jeśli środek trwały ma wartość początkową 100 000 zł, a stopa amortyzacji wynosi 20%, oznacza to, że roczny odpis amortyzacyjny wyniesie 20 000 zł. Dzięki temu przedsiębiorstwa mogą lepiej planować swoje wydatki oraz analizować efektywność wykorzystania posiadanych aktywów. Zgodnie z międzynarodowymi standardami rachunkowości (MSSF), stosowanie właściwej stopy amortyzacji jest kluczowe dla prezentacji rzetelnych informacji finansowych, co z kolei wpływa na podejmowanie decyzji inwestycyjnych i strategicznych. Dlatego przedsiębiorcy powinni regularnie przeglądać i aktualizować stopy amortyzacji w zależności od zmieniających się warunków rynkowych oraz stanu technicznego środków trwałych.

Pytanie 39

Wyznacz ilość saletry amonowej (34%), która jest wymagana do zastosowania na 15 ha plantacji w dawce 68 kg N/ha?

A. 1500 kg
B. 680 kg
C. 1020 kg
D. 3000 kg
Obliczając ilość saletry amonowej (34%) potrzebnej do nawożenia plantacji, należy najpierw ustalić łączną dawkę azotu, którą chcemy zastosować na powierzchni 15 ha. Przy dawce 68 kg N/ha, łączna ilość azotu wynosi 15 ha * 68 kg N/ha = 1020 kg N. Saletra amonowa zawiera 34% azotu, co oznacza, że na każde 100 kg nawozu znajduje się 34 kg N. Aby obliczyć, ile nawozu potrzebujemy, dzielimy łączną ilość azotu przez procentową zawartość azotu w nawozie: 1020 kg N / 0,34 = 3000 kg nawozu. W praktyce oznacza to, że przy zastosowaniu saletry amonowej w takiej dawce możemy skutecznie pokryć potrzeby azotowe naszej plantacji. Takie nawożenie poprawia wzrost roślin, a także zwiększa plony. Warto pamiętać, że stosowanie nawozów azotowych powinno być dostosowane do potrzeb roślin, rodzajów gleby oraz warunków pogodowych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w rolnictwie.

Pytanie 40

W sytuacji wystąpienia intensywnego krwotoku z nosa, jak należy postąpić z poszkodowanym?

A. posadzić z głową pochyloną do przodu i nałożyć gorący okład na nos
B. położyć go na plecach
C. posadzić z głową pochyloną do przodu i nałożyć zimny okład na nos
D. umieścić w pozycji bezpiecznej
W przypadku silnego krwotoku z nosa, odpowiednie postępowanie ma kluczowe znaczenie dla zminimalizowania utraty krwi oraz zapewnienia komfortu poszkodowanemu. Ułożenie osoby poszkodowanej w pozycji siedzącej z pochyloną głową do przodu pozwala na swobodne odpływanie krwi z nosa, co zapobiega jej dostawaniu się do gardła i ewentualnemu zadławieniu. Zastosowanie zimnego okładu na nos działa jako środek chłodzący, który może pomóc w zwężeniu naczyń krwionośnych, co przyczynia się do zmniejszenia krwawienia. Warto również pamiętać, że unikanie pozycji leżącej na wznak jest kluczowe, ponieważ taka pozycja mogłaby prowadzić do udrożnienia krwi do dróg oddechowych. W praktyce, taka metoda pierwszej pomocy jest zgodna z wytycznymi organizacji zajmujących się zdrowiem i bezpieczeństwem, które podkreślają znaczenie skutecznej interwencji w przypadku krwotoków, co może uratować życie lub zapobiec poważnym powikłaniom.