Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik teleinformatyk
- Kwalifikacja: INF.08 - Eksploatacja i konfiguracja oraz administrowanie sieciami rozległymi
- Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 16:42
- Data zakończenia: 17 grudnia 2025 16:56
Egzamin niezdany
Wynik: 19/40 punktów (47,5%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
Parametr jednostkowy miedzianej linii transmisyjnej wskazujący na straty w dielektryku nazywa się
A. rezystancją jednostkową
B. indukcyjnością jednostkową
C. konduktancją jednostkową
D. pojemnością jednostkową
Indukcyjność jednostkowa, pojemność jednostkowa i rezystancja jednostkowa to wartości, które są często mylone z konduktancją jednostkową w kontekście analizy linii transmisyjnych. Indukcyjność jednostkowa odnosi się do zdolności linii do generowania pola magnetycznego, co nie ma bezpośredniego związku ze stratami dielektrycznymi. Pojemność jednostkowa dotyczy zdolności do przechowywania ładunku elektrycznego w dielektrykach, co również nie jest miarą strat, lecz właściwości materiału. Rezystancja jednostkowa z kolei odnosi się do oporu elektrycznego, który materialne przewodniki stawiają przepływającemu prądowi. Łączenie tych konceptów z konduktancją jednostkową może prowadzić do mylnych wniosków, ponieważ każda z tych właściwości ma różne zastosowania i znaczenie w kontekście projektowania i analizy systemów elektronicznych. W praktyce, ignorowanie różnic między tymi parametrami może skutkować nieefektywnym doborem materiałów oraz nieoptymalnym projektowaniem układów, co w dłuższej perspektywie prowadzi do zwiększenia strat energii oraz pogorszenia wydajności systemów elektronicznych. W związku z tym, kluczowe jest zrozumienie różnic między tymi pojęciami, aby unikać typowych błędów myślowych w inżynierii elektrotechnicznej.
Pytanie 3
Weryfikację ustawień protokołu TCP/IP w systemie Windows XP można przeprowadzić za pomocą komendy
A. ipconfig
B. cmd
C. msconfig
D. winipcfg
No, to polecenie 'ipconfig' to naprawdę dobry wybór. Dzięki niemu można zobaczyć, jak wygląda konfiguracja TCP/IP w Windowsie, w tym adresy IP i maski podsieci. To takie podstawowe narzędzie dla każdego, kto zajmuje się sieciami. Jak wpiszesz 'ipconfig' w wierszu poleceń, to dostajesz całą masę informacji o twojej sieci, co jest super ważne, zwłaszcza gdy coś nie działa. Możesz też użyć 'ipconfig /all', żeby zobaczyć więcej szczegółów, jak na przykład serwery DNS. Z mojego doświadczenia, umiejętność korzystania z 'ipconfig' to podstawa, gdy chcesz mieć pełną kontrolę nad ustawieniami sieci.
Pytanie 4
Tester do sieci LAN RJ-45 może być użyty do weryfikacji kabli
A. gradientowych
B. nieekranowanych UTP oraz ekranowanych STP
C. OTK
D. telekomunikacyjnych RG-8
Tester sieci LAN RJ-45 jest narzędziem zaprojektowanym do badania i diagnozowania kabli sieciowych, szczególnie tych stosowanych w lokalnych sieciach komputerowych. Obejmuje to kable typu UTP (Unshielded Twisted Pair) oraz STP (Shielded Twisted Pair), które są standardem w technologii Ethernet. Kable te są powszechnie używane w biurach i innych lokalach, gdzie istnieje potrzeba szybkiego przesyłania danych. Testery RJ-45 mogą wykrywać błędy w połączeniach, takie jak otwarte lub zwolnione przewody, oraz sprawdzać, czy kabel jest poprawnie podłączony do gniazdka. Przykładowo, w środowisku biurowym, gdzie wiele urządzeń jest podłączonych do sieci, tester RJ-45 pozwala administratorom na szybkie identyfikowanie problemów z siecią, co może znacząco zwiększyć efektywność i ciągłość pracy. Przestrzegając standardów, takich jak IEEE 802.3, inżynierowie mogą upewnić się, że instalacje kablowe są zgodne z najlepszymi praktykami, co obniża ryzyko przyszłych problemów z łącznością.
Pytanie 5
Jakie jest maksymalne dopuszczalne natężenie rezystancji linii telefonicznej razem z aparatem POTS?
A. 2 200 Ω
B. 2 000 Ω
C. 1 600 Ω
D. 1 800 Ω
Maksymalna rezystancja linii telefonicznej z aparatem POTS to 1 800 Ω. To jest norma, która wynika z przepisów i specyfikacji dla typowych sprzętów telefonicznych. W praktyce oznacza to, że te linie są projektowane tak, by utrzymać odpowiednią impedancję. Dzięki temu połączenia są stabilne, a sygnał nie traci jakości. Dla inżynierów, którzy instalują i konserwują systemy telefoniczne, znajomość tej wartości jest naprawdę istotna. Muszą pamiętać, żeby nie przekraczać tej rezystancji, bo inaczej sygnał może się pogorszyć, a nawet zdarzają się przerwy w komunikacji. Fajnie jest też regularnie sprawdzać linie, żeby upewnić się, że wszystko działa tak jak powinno, bo zmiany w rezystancji mogą świadczyć o problemach lub uszkodzeniach.
Pytanie 6
Jaką liczbę punktów podparcia powinno mieć krzesło na kółkach w obrębie stanowiska komputerowego?
A. Cztery
B. Pięć
C. Trzy
D. Dwa
Odpowiedzi wskazujące na mniejszą liczbę punktów podparcia, takie jak cztery, trzy czy dwa, mogą wynikać z nieporozumienia dotyczącego zasad ergonomii oraz stabilności mebli biurowych. Krzesła z mniejszą liczbą punktów podparcia nie zapewniają wystarczającej stabilności, co może prowadzić do ich przewracania się podczas użytkowania. Na przykład, krzesło wyposażone w trzy punkty podparcia może być bardziej podatne na zachwiania, co wprowadza ryzyko kontuzji dla użytkownika. Ponadto, krzesła z dwoma punktami podparcia są najczęściej spotykane w konstrukcjach tymczasowych lub w prostych, niskobudżetowych rozwiązaniach, które mogą być niewłaściwe dla długotrwałego użytkowania w biurze. Z perspektywy ergonomii, krzesła z czterema punktami podparcia mogą wydawać się stabilniejsze, jednak w praktyce, pięć punktów oferuje znacznie lepszą dynamikę ruchu, co jest szczególnie ważne w przypadku pracy przy komputerze, gdzie użytkownicy często muszą manewrować wokół biurka. Tylko krzesła z pięcioma punktami podparcia spełniają standardy wygody i bezpieczeństwa, co podkreślają liczne badania poświęcone ergonomii w miejscu pracy.
Pytanie 7
Jaki parametr długiej linii jest związany z indukcyjnością oraz pojemnością między przewodnikami?
A. Impedancja falowa
B. Rezystancja jednostkowa
C. Pojemność jednostkowa
D. Sprawność energetyczna
Pojemność jednostkowa, sprawność energetyczna oraz rezystancja jednostkowa to pojęcia, które, mimo że są istotne w teorii obwodów, nie są bezpośrednio związane z koncepcją impedancji falowej. Pojemność jednostkowa odnosi się do zdolności układu do magazynowania ładunku elektrycznego w jednostce długości, ale nie uwzględnia aspektu indukcyjności w kontekście fal elektromagnetycznych. W przypadku sprawności energetycznej, mamy do czynienia z efektywnością przekształcania energii w systemie, co jest kluczowe w inżynierii energetycznej, ale nie dotyczy bezpośrednio parametrów falowych w linii długiej. Rezystancja jednostkowa z kolei odnosi się do oporu elektrycznego na jednostkę długości, co również nie uwzględnia dynamicznego zachowania fal w linii transmisyjnej. Typowym błędem jest mylenie tych pojęć z właściwościami falowymi, co prowadzi do nieporozumień w projektowaniu układów elektronicznych i telekomunikacyjnych. Zrozumienie roli impedancji falowej jest kluczowe dla osiągnięcia sukcesu w projektowaniu nowoczesnych systemów komunikacyjnych, gdzie efektywność przesyłania sygnału jest na pierwszym miejscu.
Pytanie 8
Sygnał analogowy może przybierać wartości
A. dowolne w czasie dyskretnym
B. dyskretne w czasie dyskretnym
C. dyskretne w czasie ciągłym
D. dowolne w czasie ciągłym
Pojęcie sygnału analogowego różni się istotnie od konceptów przedstawionych w niepoprawnych odpowiedziach. Sygnały dyskretne, które byłyby odpowiedzią w kontekście pierwszej opcji, przyjmują tylko określone wartości w wyznaczonych punktach czasowych, co oznacza, że są one ograniczone i nie mogą reprezentować pełnego zakresu informacji. Tego rodzaju sygnały są wykorzystywane w systemach cyfrowych, gdzie przetwarzanie informacji odbywa się w z góry ustalonych wartościach, a nie w sposób ciągły. Dla przykładu, sygnały cyfrowe w komputerach działają na bazie dyskretnych stanów logicznych. Kolejna niepoprawna koncepcja odnosi się do czasów ciągłych lub dyskretnych. Sygnał analogowy, korzystając z czasu ciągłego, umożliwia płynne zmiany, co jest kluczowe w aplikacjach audio i wideo, gdzie istotne jest zachowanie pełnej jakości dźwięku lub obrazu. Powiązanie sygnału analogowego z czasem dyskretnym wprowadza w błąd, ponieważ oznaczałoby to konieczność próbkowania, co ograniczałoby jego naturę. Przekonanie, że sygnał analogowy może być 'dyskretne z czasem ciągłym' jest również nieprawidłowe, ponieważ sprzeciwia się definicji sygnału analogowego, który powinien być ciągły w czasie i wartości. W praktyce, błędy te mogą prowadzić do wyboru niewłaściwych technologii przetwarzania oraz przesyłania sygnałów, co skutkuje obniżeniem jakości i efektywności systemów komunikacyjnych.
Pytanie 9
Które z poniższych kryteriów charakteryzuje protokoły routingu, które wykorzystują algorytm wektora odległości?
A. Wybór trasy zależy od liczby routerów prowadzących do celu
B. Routery przekazują rozgłoszenia LSA do wszystkich routerów w danej grupie
C. Wybór trasy opiera się wyłącznie na przepustowości w poszczególnych segmentach
D. Router tworzy logiczną strukturę sieci w formie drzewa, w którym on sam stanowi "korzeń"
Wybór marszruty oparty na pasmie na poszczególnych odcinkach jest charakterystyczny dla protokołów opartych na algorytmie stanu łączy, takich jak OSPF (Open Shortest Path First), a nie dla algorytmów wektora odległości. Przykład błędnego myślenia polega na myleniu dwóch różnych podejść do rutingu. W przypadku OSPF, routery wysyłają rozgłoszenia LSA (Link State Advertisement) do wszystkich routerów, aby zaktualizować informacje o stanie swoich łączy, co pozwala na budowanie dokładniejszej i bardziej efektywnej topologii sieci. W przypadku algorytmu wektora odległości, jak w RIP, informacje przekazywane są w postaci liczby hopów, co czyni ten model mniej efektywnym w skomplikowanych sieciach. Kolejny błąd myślowy to założenie, że wybór marszruty oparty jest na ilości routerów bez uwzględnienia ich lokalizacji i stanu łączy. Chociaż liczba routerów jest istotna, do prawidłowego wyboru trasy potrzebne są również informacje o opóźnieniach oraz przepustowości łączy, co jest typowe dla protokołów IGP (Interior Gateway Protocol). W praktyce, nieprawidłowe zrozumienie tych koncepcji może prowadzić do nieoptymalnych decyzji w zakresie konfiguracji sieci oraz jej monitorowania, co w rezultacie wpływa na niezawodność i wydajność przesyłania danych.
Pytanie 10
Który z parametrów przypadających na jednostkę długości przewodu jest oznaczony literą G na schemacie zastępczym linii długiej?
A. Pojemność jednostkowa.
B. Upływność jednostkowa.
C. Rezystancja jednostkowa.
D. indukcyjność jednostkowa.
Niepoprawne odpowiedzi, takie jak rezystancja jednostkowa, pojemność jednostkowa oraz indukcyjność jednostkowa, wynikają z powszechnego nieporozumienia dotyczącego podstawowych pojęć w teorii obwodów elektrycznych. Rezystancja jednostkowa odnosi się do zdolności przewodu do opierania się przepływowi prądu, co jest przeciwieństwem upływności jednostkowej. Pojemność jednostkowa z kolei dotyczy zdolności przewodu do gromadzenia ładunku elektrycznego, a nie przewodzenia prądu, co czyni ją nieodpowiednią w kontekście zapytania. Indukcyjność jednostkowa odnosi się do zdolności przewodu do generowania napięcia w odpowiedzi na zmiany prądu, co również nie jest związane z upływnością. Często występującym błędem jest mylenie tych terminów przez osoby, które nie mają solidnych podstaw w teorii obwodów. Zrozumienie różnic między nimi jest kluczowe dla prawidłowego projektowania systemów elektrycznych oraz ich efektywnego użytkowania. W sytuacjach, gdy zrozumienie upływności jednostkowej jest kluczowe, jak w przypadku długich linii przesyłowych, niewłaściwe zrozumienie tych pojęć może prowadzić do poważnych problemów z bezpieczeństwem oraz efektywnością energetyczną. Dlatego ważne jest, aby dokładnie zaznajomić się z każdym z tych parametrów i ich zastosowaniem w praktyce.
Pytanie 11
Panel krosowy instalowany w budynkach w szafach typu "rack" jest
A. elementem pasywnym sieci komputerowych i telekomunikacyjnych, służy do zakończenia okablowania strukturalnego, ułatwia montaż wielożyłowych kabli telekomunikacyjnych
B. wykorzystywany do zabezpieczania okablowania strukturalnego przed przepięciami, które są skutkiem zjawisk atmosferycznych
C. aktywna częścią sieci komputerowych i telekomunikacyjnych, służy do zakończenia okablowania strukturalnego oraz ułatwia instalację wielożyłowych kabli telekomunikacyjnych
D. stosowany do ochrony kabli przed zewnętrznym polem magnetycznym
Panel krosowy to kluczowy element pasywnych sieci komputerowych i telekomunikacyjnych, który służy do zakończenia okablowania strukturalnego. Jego głównym zadaniem jest umożliwienie efektywnego zarządzania połączeniami sieciowymi, co jest niezbędne w nowoczesnych infrastrukturach IT. Dzięki zastosowaniu panelu krosowego, możliwe jest łatwe i szybkie zestawianie połączeń między różnymi urządzeniami, takimi jak serwery, przełączniki czy urządzenia końcowe. Ułatwia on również organizację kabli, co przyczynia się do poprawy estetyki i funkcjonalności w szafach rackowych. Standardy takie jak TIA/EIA-568 określają wymagania dla okablowania strukturalnego, podkreślając znaczenie solidnych i dobrze zorganizowanych połączeń. Przykładowo, w przypadku potrzeby zmiany konfiguracji sieci, wystarczy przestawić odpowiedni kabel w panelu krosowym, co znacznie przyspiesza cały proces. Dodatkowo, panel krosowy wspiera różne typy kabli, w tym te z miedzi i włókna optycznego, co czyni go uniwersalnym narzędziem w każdej instalacji sieciowej.
Pytanie 12
Głównym zadaniem pola komutacyjnego w systemie telekomunikacyjnym jest
A. zapewnienie ciągłości działania węzła komutacyjnego
B. organizacja zasobów systemu telekomunikacyjnego
C. umożliwienie podłączenia łączy sygnalizacyjnych dla sygnalizacji wspólnokanałowej
D. umożliwienie nawiązywania połączeń pomiędzy łączami prowadzącymi do węzła komutacyjnego
Zarządzanie zasobami systemu telekomunikacyjnego oraz zapewnienie ciągłości pracy węzła komutacyjnego to istotne elementy funkcjonowania systemów telekomunikacyjnych, ale nie są one podstawowymi funkcjami pola komutacyjnego. Zarządzanie zasobami odnosi się do sposobu, w jaki systemy telekomunikacyjne alokują swoje zasoby, takie jak pasmo, moc sygnału czy procesory, co jest kluczowe dla zapewnienia efektywności operacyjnej. Niewłaściwe rozumienie tej koncepcji może prowadzić do błędnych wniosków, sugerujących, że pole komutacyjne pełni rolę zarządzającą, podczas gdy jego rola ogranicza się do łączenia połączeń. Podobnie, zapewnienie ciągłości pracy węzła komutacyjnego dotyczy aspektów niezawodności i dostępności systemów telekomunikacyjnych, co jest istotne, ale to nie jest główna funkcja pola komutacyjnego. Wreszcie, umożliwienie dołączenia łączy sygnalizacyjnych dla sygnalizacji wspólnokanałowej dotyczy bardziej szczegółowych aspektów komunikacji, które są istotne na poziomie sygnalizacji, a nie na poziomie podstawowym, jakim jest zestawienie połączeń. Błędne podejście do zrozumienia roli pola komutacyjnego może prowadzić do dezorientacji w zakresie jego funkcji oraz ogólnych zasad działania systemów telekomunikacyjnych.
Pytanie 13
Zgodnie z zasadą Kotielnikowa-Shannona częstotliwość próbkowania powinna wynosić
A. przynajmniej dwukrotność dolnej częstotliwości przenoszonego pasma
B. dokładnie dwukrotność górnej częstotliwości przenoszonego pasma
C. dokładnie dwukrotność dolnej częstotliwości przenoszonego pasma
D. przynajmniej dwukrotność górnej częstotliwości przenoszonego pasma
Część odpowiedzi, która sugeruje, że częstotliwość próbkowania powinna być dokładnie dwukrotnie większa od górnej częstotliwości przenoszonego pasma, jest niepoprawna, ponieważ ignoruje fundamentalny aspekt twierdzenia Kotielnikowa-Shannona. Twierdzenie to mówi, że wystarczająca jest częstotliwość próbkowania co najmniej dwa razy większa od najwyższej częstotliwości w sygnale, a nie dokładnie dwukrotność. To rozróżnienie jest kluczowe, ponieważ praktyka inżynieryjna często wymaga, aby częstotliwość próbkowania była znacznie wyższa niż podana wartość, aby zapewnić odpowiednie marginesy bezpieczeństwa, co jest zgodne z zasadami inżynierii sygnałów i optymalizacji systemów. Zbyt niska częstotliwość próbkowania prowadzi do aliasingu, co oznacza, że wyższe częstotliwości mogą być błędnie interpretowane jako niskie, a to skutkuje utratą informacji i zniekształceniem sygnału. Ponadto, w kontekście analogowych systemów audio, niewłaściwe podejście do próbkowania może skutkować utratą jakości dźwięku, co jest szczególnie istotne w profesjonalnych zastosowaniach audio. Stosowanie wyższych częstotliwości próbkowania jest powszechną praktyką w branży, aby uzyskać lepszą jakość i stosować bardziej zaawansowane techniki przetwarzania sygnału, które wymagają dużej liczby próbek dla zachowania pełnej informacji o sygnale.
Pytanie 14
Zbiór zasad oraz ich wyjaśnień, zapewniający zgodność stworzonych aplikacji z systemem operacyjnym, to
A. IRQ (Interrupt ReQuest)
B. API (Application Programming Interface)
C. DMA (Direct Memory Access)
D. ACAPI (Advanced Configuration and Power Interface)
Odpowiedź API (Application Programming Interface) jest poprawna, ponieważ definicja interfejsu API odnosi się do zestawu reguł i protokołów, które umożliwiają komunikację między różnymi aplikacjami oraz między aplikacjami a systemem operacyjnym. Interfejsy API definiują, w jaki sposób różne komponenty oprogramowania powinny współdziałać, co gwarantuje kompatybilność i umożliwia rozwój oprogramowania w sposób uporządkowany. Przykładem zastosowania API może być integracja aplikacji webowych z zewnętrznymi serwisami, takimi jak systemy płatności online czy platformy społecznościowe. Dobre praktyki branżowe zalecają korzystanie z dokumentacji API, która precyzyjnie opisuje dostępne funkcje oraz ich zastosowanie, co ułatwia programistom tworzenie innowacyjnych rozwiązań. Ponadto, standardy takie jak REST i SOAP definiują, jak powinny być budowane interfejsy API, co zapewnia ich elastyczność i interoperacyjność, czyniąc je kluczowym elementem współczesnego rozwoju oprogramowania.
Pytanie 15
Jaką minimalną częstotliwość należy stosować do próbkowania sygnału o ograniczonym paśmie, aby zachować pełne informacje zawarte w próbkach sygnału?
A. Nyquista
B. maksymalna
C. podstawowa
D. graniczna
Wybór odpowiedzi jak graniczna, maksymalna lub podstawowa pokazuje pewne nieporozumienia w kwestii próbkowania sygnałów. Odpowiedź graniczna sugeruje, że mamy tylko jedną wartość, powyżej której można próbować sygnał, a to nie jest do końca prawda, bo musimy znać cały zakres częstotliwości, żeby dobrze ustalić częstotliwość próbkowania. Odpowiedź maksymalna może wprowadzać zamieszanie, sugerując, że wystarczy znać maksymalną częstotliwość sygnału, a to nie działa, bo trzeba podwoić tę częstotliwość, żeby uniknąć aliasingu. Terminy takie jak podstawowa raczej nie odnoszą się bezpośrednio do procesu próbkowania, a mogą mylić z pojęciem częstotliwości podstawowej w analizie harmonicznej. Kluczowy błąd to nieuznawanie zasady Nyquista jako ważnej dla każdego sygnału, co może prowadzić do złych decyzji przy projektowaniu systemów. Ogólnie rzecz biorąc, dobrze jest zrozumieć tę zasadę, bo ma to duże znaczenie dla jakości sygnałów w audio i telekomunikacji, gdzie niedotrzymanie tych zasad może naprawdę popsuć jakość.
Pytanie 16
Która technika konwersji sygnału z postaci analogowej na cyfrową charakteryzuje się najmniejszym błędem przetwarzania?
A. Technika z bezpośrednim porównaniem
B. Technika całkowa
C. Technika z kompensacją wagową
D. Technika z równoważeniem ładunków
Metoda całkowa jest uznawana za jedną z najbardziej efektywnych technik przetwarzania sygnału z analogowego na cyfrowy, ponieważ pozwala na minimalizację błędów kwantyzacji. W tej metodzie sygnał analogowy jest próbkowany, a następnie przetwarzany poprzez całkowanie, co umożliwia uzyskanie dokładniejszego odwzorowania sygnału w postaci cyfrowej. Zastosowanie metody całkowej jest szczególnie istotne w aplikacjach wymagających wysokiej precyzji, takich jak systemy pomiarowe, telekomunikacyjne oraz w sprzęcie audio wysokiej jakości. Dobrą praktyką w branży jest wykorzystanie tej metody w połączeniu z odpowiednio dobranym algorytmem próbkowania, co pozwala na redukcję szumów oraz zwiększenie dynamiki rejestrowanego sygnału. Przykładem zastosowania metody całkowej jest cyfrowe przetwarzanie sygnałów audio w profesjonalnych systemach nagraniowych, gdzie jakość dźwięku jest kluczowa dla odbiorcy. Standardy takie jak AES/EBU oraz S/PDIF preferują metody, które zapewniają jak najmniejsze zniekształcenia podczas konwersji sygnału.
Pytanie 17
Interfejs rutera ma adres 192.200.200.5/26. Ile dodatkowych urządzeń może być podłączonych w tej podsieci?
A. 62
B. 63
C. 61
D. 64
Odpowiedzi 64, 62 oraz 63 mogą na pierwszy rzut oka wydawać się logiczne, jednak każda z nich opiera się na błędnym rozumieniu zasad adresacji IP i rezerwacji adresów w podsieci. Liczba 64 adresów, chociaż wydaje się bezpośrednim wynikiem obliczeń, nie uwzględnia faktu, że w każdej podsieci konieczne jest zarezerwowanie dwóch adresów: jednego dla adresu sieci i drugiego dla adresu rozgłoszeniowego. W związku z tym, nawet 64 adresy to nie liczba, którą można całkowicie wykorzystać dla urządzeń w sieci. Odpowiedź 62, mimo że uwzględnia dwa zarezerwowane adresy, nie bierze pod uwagę, że w praktyce może być konieczność rezerwacji dodatkowych adresów dla infrastruktury sieciowej, co zmniejsza całkowitą liczbę urządzeń, które mogą otrzymać adres IP. Warto także zauważyć, że odpowiedź 63 zakłada, że wszystkie adresy IP poza siecią i rozgłoszeniem mogą być wykorzystane, co jest mylnym założeniem. Przy projektowaniu sieci ważne jest, aby nie tylko znać zasady dotyczące adresacji, ale również umieć je zastosować w praktyce, co pozwala uniknąć problemów z dostępnością adresów w przyszłości. Istotne jest również, aby przydzielać adresy IP w sposób przemyślany, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie zarządzania siecią.
Pytanie 18
Który z mierników służy do identyfikacji miejsca wystąpienia uszkodzenia typu "zwarcie do ziemi" w obrębie jednej pary przewodów kabla telekomunikacyjnego?
A. Miernik rezystancji izolacji
B. Miernik pojemności
C. Pojemnościowy mostek pomiarowy
D. Rezystancyjny mostek pomiarowy
Rezystancyjny mostek pomiarowy jest narzędziem doskonale przystosowanym do lokalizacji uszkodzeń typu 'zwarcie do ziemi' w przewodach kabli telekomunikacyjnych. Dzięki swojej konstrukcji umożliwia on pomiar rezystancji oraz identyfikację miejsca, w którym nastąpiło zwarcie. Mostek ten jest powszechnie stosowany w branży telekomunikacyjnej, ponieważ pozwala na precyzyjne diagnozowanie problemów z izolacją przewodów. Przykładowo, w sytuacji, gdy występuje zwarcie do ziemi, rezystancyjny mostek pomiarowy może pomóc w określeniu lokalizacji uszkodzonego odcinka kabla, co znacznie przyspiesza proces naprawy. Zgodnie z normami branżowymi, takie pomiary powinny być wykonywane regularnie, aby zapewnić ciągłość i niezawodność usług telekomunikacyjnych. Użycie tego typu narzędzi zwiększa bezpieczeństwo pracy oraz efektywność diagnostyki w sieciach telekomunikacyjnych.
Pytanie 19
Jaką częstotliwość fal radiowych stosuje sieć bezprzewodowa Wi-Fi?
A. 2,4 GHz
B. 11 GHz
C. 3,4 GHz
D. 6,5 GHz
Sieć bezprzewodowa Wi-Fi operuje głównie na dwóch pasmach częstotliwości: 2,4 GHz oraz 5 GHz. Odpowiedź 2,4 GHz jest poprawna, ponieważ jest to jedno z najczęściej stosowanych pasm dla technologii Wi-Fi, szczególnie w standardzie 802.11b/g/n. Fale radiowe o częstotliwości 2,4 GHz mają znaczną zdolność przenikania przeszkód, co czyni je idealnymi do użytku w przestrzeniach zamkniętych, takich jak biura czy mieszkania. Dodatkowo, to pasmo oferuje większy zasięg niż 5 GHz, choć kosztem prędkości transferu danych. Pasmo 2,4 GHz jest również używane przez wiele innych urządzeń, takich jak telefony bezprzewodowe czy mikrofalówki, co może prowadzić do zakłóceń. W praktyce, administratorzy sieci często przeprowadzają analizę spektrum, aby zminimalizować interferencje i optymalizować wydajność sieci. Kluczowym standardem w tej dziedzinie jest IEEE 802.11, który definiuje zasady działania sieci bezprzewodowych oraz zarządzanie pasmem.
Pytanie 20
W trybie spoczynku telefonu komórkowego częstotliwość sygnału dzwonienia
A. mieści się w przedziale od 25 Hz do 50 Hz
B. mieści się w przedziale od 300 Hz do 3 400 Hz
C. jest równa 100 Hz
D. jest równa 425 Hz
Podane odpowiedzi sugerują różne, nieprawidłowe zakresy i wartości częstotliwości sygnału wywołania, co może wprowadzać w błąd osoby uczące się o telekomunikacji. Odpowiedź wskazująca na częstotliwość równą 425 Hz jest niepoprawna, ponieważ ta wartość nie odpowiada żadnemu standardowi sygnału wywołania. Częstotliwość ta jest znacznie wyższa niż standardowe zakresy, co mogłoby prowadzić do nieprawidłowego działania urządzeń telefonicznych. Podobnie, wskazanie na zakres od 300 Hz do 3 400 Hz jest również błędne, ponieważ obejmuje on pasmo, w którym znajdują się inne sygnały dźwiękowe, jak na przykład mowa. To pasmo częstotliwości jest typowe dla jakości transmisji głosu, natomiast sygnał dzwonka powinien być wyraźnie odseparowany, aby uniknąć zakłóceń. Z kolei częstotliwość 100 Hz, chociaż w granicach słyszalności, nie jest zgodna z normami sygnałów wywołania, ponieważ jest zbyt niska, co może prowadzić do problemów z wykrywalnością sygnału przez użytkowników. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków obejmują mylenie sygnałów dzwonienia z innymi typami sygnałów dźwiękowych oraz nieznajomość norm telekomunikacyjnych, które precyzują, jak powinny być skonstruowane sygnały wywołania. Wiedza na temat zakresu częstotliwości sygnału dzwonienia jest kluczowa dla każdego, kto zajmuje się projektowaniem lub analizą systemów telekomunikacyjnych, a nieprzestrzeganie tych zasad może prowadzić do istotnych problemów z jakością usług.
Pytanie 21
Aby zweryfikować poprawność działania każdego urządzenia zainstalowanego w komputerze działającym na systemie operacyjnym MS Windows, należy wybrać następującą ścieżkę:
A. start/panel sterowania/menedżer urządzeń
B. start/wszystkie programy/akcesoria
C. start/panel sterowania/programy i funkcje
D. start/urządzenia i drukarki
Odpowiedź 'start/panel sterowania/menedżer urządzeń' jest poprawna, ponieważ Menedżer urządzeń stanowi centralne narzędzie w systemie operacyjnym MS Windows do zarządzania i kontrolowania wszystkich zainstalowanych urządzeń. Umożliwia on użytkownikom przeglądanie szczegółowych informacji o każdym urządzeniu, takich jak stan, sterowniki, oraz ewentualne problemy, które mogą wpływać na jego działanie. Przykładem zastosowania tego narzędzia jest identyfikacja problemów z urządzeniami peryferyjnymi, takimi jak drukarki czy skanery, które mogą nie działać prawidłowo. Dzięki Menedżerowi urządzeń możemy szybko zaktualizować sterowniki, wyłączyć lub włączyć konkretne urządzenia, a także usunąć i ponownie zainstalować ich oprogramowanie. Dobrą praktyką jest regularne sprawdzanie Menedżera urządzeń, aby upewnić się, że wszystkie urządzenia są zaktualizowane i działają prawidłowo, co ma kluczowe znaczenie dla stabilności i wydajności systemu operacyjnego.
Pytanie 22
Kod odpowiedzi protokołu SIP 305 Use Proxy wskazuje, że
A. składnia żądania jest błędna
B. należy użyć serwera proxy, aby zakończyć realizację żądania
C. żądanie czeka na przetworzenie
D. żądanie zostało odebrane i zaakceptowane
Wybranie odpowiedzi, które nie zgadzają się z kodem 305, pokazuje, że coś jest nie tak z rozumieniem roli serwerów w architekturze SIP. Odpowiedź, która mówi, że składnia żądania jest błędna, pomija sens kodów odpowiedzi SIP. Tak naprawdę kod 305 nie odnosi się do błędów w składni, tylko do potrzeby skorzystania z serwera proxy. Dodatkowo mylenie, że żądanie czeka na obsługę, też jest błędne – w przypadku kodu 305 dostajemy konkretne wskazanie dla klienta, a nie stan oczekiwania. Inną nieprawidłową odpowiedzią jest ta, która mówi, że żądanie zostało zrozumiane i zaakceptowane, co pomija fakt, że zaakceptowanie żądania to nie to samo, co jego realizacja. Kod 305 jednoznacznie wskazuje, że potrzebne jest przekierowanie, a to nie ma nic wspólnego z akceptacją żądania bez dodatkowych kroków. W telekomunikacji, według najlepszych praktyk, bardzo ważne jest rozumienie, że poprawne przetwarzanie żądań i odpowiedzi SIP wymaga znajomości ich specyfikacji oraz funkcji, które one realizują. Błędne interpretacje kodów odpowiedzi mogą prowadzić do problemów w komunikacji i realizacji połączeń.
Pytanie 23
Które z poniższych stwierdzeń na temat komutacji pakietów nie jest poprawne?
A. Uszkodzona trasa zyskuje sprawną alternatywę.
B. Pakiety zawsze przesyłane są tą samą trasą, nawet gdy ta zostanie uszkodzona.
C. W ruterach występują opóźnienia spowodowane buforowaniem pakietów.
D. Węzeł kieruje pakiet na podstawie informacji z nagłówka.
Stwierdzenie, że pakiety przesyłane są zawsze tą samą drogą, nawet jeśli trasa zostanie uszkodzona, jest nieprawdziwe, ponieważ w komutacji pakietów stosuje się dynamiczne metody routingu. W praktyce, gdy jeden z węzłów sieci staje się niedostępny lub występują problemy na trasie przesyłania, protokoły routingu, takie jak OSPF (Open Shortest Path First) czy BGP (Border Gateway Protocol), automatycznie znajdują alternatywne ścieżki. Przykładem może być sytuacja, w której w sieci lokalnej ruter wykrywa awarię jednego z połączeń i wówczas zmienia trasę przesyłania pakietów, kierując je przez inne dostępne łącze. Dzięki temu sieć zapewnia lepszą niezawodność i odporność na awarie, co jest kluczowe w nowoczesnych systemach komunikacyjnych. Standardy branżowe, takie jak RFC 791 dotyczące protokołu IP, również wskazują na możliwość zmiany tras w przypadku utraty łączności, co jest fundamentalnym elementem działania sieci opartych na komutacji pakietów.
Pytanie 24
W jakich miarach określa się natężenie ruchu w sieciach telekomunikacyjnych?
A. Gradusach
B. Neperach
C. Decybelach
D. Erlangach
Natężenie ruchu w sieciach telekomunikacyjnych definiuje się w jednostkach zwanych Erlangami. Erlang jest miarą obciążenia linii telefonicznych, a także innych elementów systemu telekomunikacyjnego. Jedna jednostka Erlanga odpowiada ciągłemu zajęciu jednej linii przez jednego użytkownika. Dzięki tej jednostce, operatorzy sieci mogą oszacować zapotrzebowanie na zasoby sieci w danym okresie czasu. W praktyce, stosując Erlang, można przewidywać, kiedy i gdzie wystąpią potencjalne przeciążenia w sieci, co jest niezbędne do efektywnego planowania i zarządzania infrastrukturą telekomunikacyjną. Wykorzystanie Erlangów jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, w tym standardami ITU (Międzynarodowa Unia Telekomunikacyjna). Na przykład, w systemach telefonicznych, analiza obciążenia w Erlangach pozwala na optymalizację liczby linii telefonicznych w zależności od przewidywanego ruchu, co przyczynia się do zwiększenia efektywności operacyjnej.
Pytanie 25
Które z poniższych działań nie wpływa na bezpieczeństwo sieci?
A. Używanie oprogramowania antywirusowego monitorującego wymianę danych między siecią a sieciami innych organizacji lub sieciami publicznymi
B. Korzystanie z sieci teleinformatycznej w określonych porach dnia, kiedy ruch w sieci jest znacznie mniejszy
C. Dezaktywacja (blokowanie) usług sieciowych, które nie są wykorzystywane, nie mają podstaw biznesowych ani technicznych lub są uważane za potencjalnie niebezpieczne
D. Wykorzystanie odpowiednich aplikacji oraz urządzeń typu firewall i systemów do wykrywania i zapobiegania włamaniom na poziomie sieci i hostów
Blokowanie niewykorzystywanych usług sieciowych, stosowanie firewalla oraz aplikacji antywirusowych to działania, które są kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa sieci. Wyłączenie niepotrzebnych usług minimalizuje powierzchnię ataku, co jest zgodne z zasadą minimalnych uprawnień oraz zaleceniami zawartymi w standardach bezpieczeństwa, takich jak ISO/IEC 27001. Usługi, które nie są niezbędne do funkcjonowania sieci, mogą stanowić potencjalne wektory ataków, dlatego ich dezaktywacja jest istotnym krokiem w kierunku zabezpieczenia infrastruktury. Firewalle pełnią rolę pierwszej linii obrony, filtrując ruch wchodzący i wychodzący, co pozwala na blokowanie nieautoryzowanego dostępu do zasobów. Zastosowanie systemów wykrywania i przeciwdziałania włamaniom (IDS/IPS) jest niezmiernie ważne, ponieważ pozwala na identyfikację i reagowanie na potencjalne zagrożenia w czasie rzeczywistym. Aplikacje antywirusowe monitorujące ruch danych są nieodłącznym elementem strategii obrony przed złośliwym oprogramowaniem oraz próbami wykradania danych. Ignorowanie tych elementów w kontekście bezpieczeństwa sieci prowadzi do mylnego przekonania, że sama optymalizacja ruchu wystarczy do ochrony. Bez solidnych zabezpieczeń, nawet najlepiej zoptymalizowana sieć może być narażona na różnorodne zagrożenia, co potwierdzają liczne przypadki naruszeń bezpieczeństwa w organizacjach na całym świecie.
Pytanie 26
Jaki sposób kodowania ciągu binarnego przedstawiono na rysunku?
A. NRZ.
B. Manchester różnicowy.
C. Hamminga.
D. Dwupoziomowe RZ.
Wybór innych metod kodowania, takich jak Hamming, Manchester różnicowy czy NRZ, wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące zasad funkcjonowania tych technik. Kodowanie Hamminga jest używane przede wszystkim do korekcji błędów, gdzie dodawane są bity parzystości w celu wykrywania i poprawiania błędów w transmisji, co jest zupełnie innym celem niż prostota reprezentacji bitów w kodowaniu RZ. Z kolei kodowanie Manchester różnicowy łączy sygnał ze synchronizacją, zmieniając stan sygnału na zmianę bitów; w tym przypadku sygnał zmienia poziom w każdym momencie, co nie jest zgodne z zasadą powrotu do zera w RZ. NRZ (Non-Return to Zero) polega na utrzymywaniu poziomu sygnału przez cały czas trwania bitu, co może prowadzić do problemów z synchronizacją w dłuższych transmisjach, szczególnie w sytuacji, gdy występują długie ciągi zer. Zrozumienie różnic między tymi technikami kodowania jest kluczowe dla efektywnego projektowania systemów komunikacyjnych, gdzie wybór odpowiedniego sposobu kodowania ma istotny wpływ na jakość sygnału oraz efektywność przesyłania danych. W praktyce, błędny wybór techniki może prowadzić do znacznych strat w wydajności oraz niezawodności systemu komunikacyjnego.
Pytanie 27
Jakie rodzaje zakończeń sieciowych ISDN są oferowane przez operatora sieci?
A. LT, NT2
B. TE2, TE1 oraz ET
C. TE2, TE1 oraz TA
D. ET i LT
Niepoprawne odpowiedzi bazują na różnych pojęciach i terminach, które są mylone z rzeczywistymi zakończeniami sieciowymi ISDN. Odpowiedzi takie jak TE2, TE1 i TA sugerują błędne zrozumienie struktury ISDN. TE1 i TE2 to nieformalne określenia, które w kontekście ISDN nie odnoszą się do rzeczywistych zakończeń sieciowych, lecz do typów urządzeń terminalowych, które mogą być używane w sieciach ISDN. Typowe błędne myślenie polega na utożsamianiu tych pojęć z zakończeniami sieciowymi, co jest niezgodne z rzeczywistością. Ponadto, odpowiedzi zawierające NT2 są również mylące; NT2 to sieć terminalowa, która odnosi się do bardziej złożonych systemów telekomunikacyjnych, a nie do zakończenia sieciowego. Skupienie się na terminach technicznych bez zrozumienia ich definicji i zastosowania w kontekście ISDN może prowadzić do błędnych wniosków. Zrozumienie, że ISDN opiera się na standardach, które wyraźnie definiują typy zakończeń i ich funkcje, jest kluczowe, aby uniknąć takich pomyłek. Wiedza o tym, jak działają zakończenia ET i LT, oraz jakie są ich różnice w stosunku do innych terminów, jest podstawą dla każdego, kto pracuje w dziedzinie telekomunikacji.
Pytanie 28
Gdy ruter stosuje mechanizmy równoważenia obciążenia (load balancing), to w tablicy routingu
A. zapisanych jest kilka optymalnych tras, ruter wysyła pakiety równolegle wszystkimi trasami
B. zapisana jest jako jedna trasa, ruter wysyła wszystkie pakiety jedną z nich
C. zapisana jest jako jedna trasa, proces routingu odbywa się dla wszystkich pakietów
D. zapisanych jest kilka optymalnych tras, ruter wysyła wszystkie pakiety jedną z nich
Pojęcia zawarte w błędnych odpowiedziach sugerują nieprawidłowe zrozumienie działania procesów rutingu oraz równoważenia obciążenia. Istnieje błędne przekonanie, że ruter może przechowywać tylko jedną trasę w tablicy rutingu. Z perspektywy architektury sieciowej, ruter nie jest ograniczony do jednego połączenia; w rzeczywistości, nowoczesne rutery mogą zarządzać wieloma trasami do tego samego celu. Opcja, w której ruter wysyła wszystkie pakiety jedną trasą, jest nieefektywna i nie wykorzystuje w pełni możliwości sprzętowych. Równocześnie, stwierdzenie, że ruter wysyła pakiety równolegle wszystkimi trasami, jest kluczowe dla zrozumienia, jak efektywnie można zwiększyć przepustowość sieci. W praktyce, jeśli ruter mógłby korzystać tylko z jednej trasy, w sytuacji awaryjnej, jak awaria połączenia, cała komunikacja mogłaby zostać przerwana. Dlatego wiele organizacji stosuje takie podejścia, jak load balancing, aby zapewnić niezawodność i optymalizację sieci. Warto również wspomnieć, że mechanizmy rutingu są projektowane zgodnie z protokołami, takimi jak OSPF czy BGP, które są standardami w branży, co podkreśla ich znaczenie w nowoczesnych architekturach sieciowych.
Pytanie 29
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 30
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 31
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 32
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 33
Do wzmacniacza optycznego wprowadzono sygnał o mocy 0,1 mW, natomiast na wyjściu uzyskano moc sygnału równą 10 mW. Jakie jest wzmocnienie tego wzmacniacza wyrażone w decybelach?
A. 20 dB
B. 100 dB
C. 10 dB
D. 40 dB
Wybór nieprawidłowej odpowiedzi świadczy o pewnych nieporozumieniach dotyczących obliczania wzmocnienia w decybelach oraz ich interpretacji w kontekście mocy sygnału. Odpowiedzi takie jak 20 dB oraz 100 dB mogą wynikać z błędnego zastosowania wzoru na wzmocnienie. W przypadku 20 dB, można zauważyć, że obliczenie to mogło być oparte na mylnym założeniu, że moc wyjściowa jest wprost proporcjonalna do mocy wejściowej w kontekście napięcia, a nie rzeczywistej mocy optycznej. Ważne jest, aby pamiętać, że w decybelach obliczamy logarytm z stosunku mocy, co wymaga precyzyjnego zrozumienia, że każde podwojenie mocy to około 3 dB, a nie 10 dB. Natomiast odpowiedź 100 dB jest całkowicie nieuzasadniona, gdyż sugeruje wzmocnienie, które jest nieosiągalne w standardowych zastosowaniach optycznych, a wynika z błędnego pomiaru lub koncepcji. W praktyce, wzmocnienia przekraczające 30 dB są uważane za bardzo wysokie i mogą prowadzić do zniekształceń sygnału. Dlatego też zrozumienie podstawowych zasad obliczania wzmocnienia oraz ich związku z parametrami systemu optycznego jest kluczowe dla projektantów i inżynierów w branży telekomunikacyjnej.
Pytanie 34
Jaki rodzaj wykresu w programie do arkuszy kalkulacyjnych powinno się zastosować, aby zaprezentować procentowy udział poszczególnych wartości w całości?
A. Wykres liniowy
B. Wykres punktowy
C. Wykres kolumnowy
D. Wykres kołowy
Wykres kołowy jest idealnym narzędziem do przedstawienia procentowego udziału poszczególnych danych w całości. Jego podstawową zaletą jest to, że wizualnie ilustruje proporcje, co pozwala łatwo dostrzec, jak poszczególne elementy składają się na całość. Na wykresie kołowym każdy segment reprezentuje część całkowitej wartości, a jego kąt oraz powierzchnia są proporcjonalne do wartości, którą reprezentuje. Przykładem zastosowania wykresu kołowego może być analiza wydatków budżetowych, gdzie różne kategorie wydatków (np. mieszkanie, jedzenie, transport) są prezentowane jako segmenty koła, co umożliwia szybkie zrozumienie ich udziału w całkowitym budżecie. Zgodnie z dobrymi praktykami wizualizacji danych, wykresy kołowe są efektywne tylko w przypadku ograniczonej liczby kategorii (najczęściej do 5-7), ponieważ zbyt wiele segmentów może prowadzić do nieczytelności. Wykresy te są często stosowane w raportach zarządzających oraz prezentacjach biznesowych, gdzie kluczowe jest szybkie przekazanie informacji o proporcjach w danym zbiorze danych.
Pytanie 35
MPLS (Multiprotocol Label Switching) to technologia, która polega na
A. przełączaniu łączy
B. kolejkowaniu pakietów
C. przełączaniu etykiet
D. trasowaniu ramek
Wybór opcji dotyczących kolejkowania ramek, przełączania łączy czy trasowania pakietów może wynikać z niepełnego zrozumienia zasad działania technologii MPLS. Kolejkowanie ramek to proces zarządzania kolejnością wysyłania ramek w sieci, co ma na celu optymalizację wykorzystania pasma, ale nie odnosi się bezpośrednio do zasady działania MPLS. Przełączanie łączy również nie jest poprawnym określeniem dla MPLS. Ta technologia nie polega na bezpośrednim przełączaniu łączy, lecz na wykorzystywaniu etykiet do szybkiego i wydajnego przesyłania pakietów. Trasowanie pakietów, z drugiej strony, odnosi się do klasycznego sposobu przesyłania danych w sieciach opartych na protokole IP, gdzie każdy pakiet jest analizowany na podstawie jego adresu docelowego. W technologii MPLS jednak znaczenie mają etykiety, które są przypisywane pakietom w momencie ich wejścia do sieci. Wybierając te alternatywne odpowiedzi, można wpaść w pułapkę myślenia, że MPLS działa na zasadach znanych z tradycyjnych sieci IP, co jest mylące. Ważne jest, aby zrozumieć, że MPLS wprowadza nową warstwę abstrakcji w zarządzaniu ruchem sieciowym, co znacząco różni się od klasycznych metod, i to właśnie sprawia, że jest ono tak wydajne i elastyczne w zastosowaniu.
Pytanie 36
Który z poniższych komunikatów nie jest obecny w pierwotnej wersji protokołu zarządzania siecią SNMPv1 (Simple Network Management Protocol)?
A. Inform
B. Response
C. Get
D. Trap
Zrozumienie komunikatów w protokole SNMPv1 jest kluczowe dla skutecznego zarządzania siecią. Pomimo pewnych mylnych przekonań, komunikaty takie jak 'Inform', 'Response', 'Trap' oraz 'Get' odgrywają różne role i mają różne zastosowania. 'Response' jest odpowiedzią na zapytania menedżera, a z kolei 'Trap' jest używany do przesyłania powiadomień o zdarzeniach bezpośrednio do menedżera, co pozwala na natychmiastową reakcję na problemy. Przykładowo, gdy urządzenie wykryje awarię, wysyła 'Trap' do menedżera, informując go o tym zdarzeniu. Z kolei 'Get' umożliwia menedżerowi zbieranie informacji z agentów w czasie rzeczywistym. Przy tym ważne jest, aby nie mylić tych komunikatów z 'Inform', który wprowadzony został dopiero w późniejszych wersjach SNMP, takich jak SNMPv2. Typowe błędy w myśleniu mogą wynikać z pomylenia komunikatów asynchronicznych i synchronicznych oraz ich zastosowania w różnych kontekstach zarządzania. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego korzystania z narzędzi monitorujących oraz zarządzających w sieciach.
Pytanie 37
Punkt przywracania w systemie Windows to zapisany stan
A. całej zawartości dysku
B. całej zawartości danej partycji
C. jedynie danych użytkownika i aplikacji
D. plików systemowych komputera
Punkt przywracania w systemie Windows to zdefiniowany zapis stanu systemu operacyjnego, który w szczególności obejmuje pliki systemowe oraz ustawienia rejestru, co umożliwia przywrócenie działania systemu do wcześniejszego momentu. Tworzenie punktów przywracania jest kluczowym elementem strategii zabezpieczeń i zarządzania, ponieważ pozwala na szybkie przywrócenie systemu do stanu sprzed nagłych problemów, takich jak awarie oprogramowania czy złośliwe oprogramowanie. Przykładem zastosowania punktów przywracania jest sytuacja, w której po zainstalowaniu nowego oprogramowania komputer przestaje działać poprawnie – użytkownik może przywrócić system do stanu sprzed instalacji, unikając długotrwałego procesu diagnostyki. Z punktu widzenia dobrych praktyk, zaleca się regularne tworzenie punktów przywracania, szczególnie przed wprowadzeniem większych zmian w systemie, takich jak aktualizacje systemowe czy instalacje nowych aplikacji. Jest to nie tylko sposób na ochronę danych, ale również na zapewnienie stabilności i wydajności systemu operacyjnego.
Pytanie 38
Symbol XTKMXpw 5x2x0,6 oznacza rodzaj kabla telekomunikacyjnego?
A. stacyjny 5-cio parowy
B. miejscowy 5-cio żyłowy
C. miejscowy 5-cio parowy
D. stacyjny 5-cio żyłowy
Analizując odpowiedzi, można zauważyć, że różnią się one znaczeniem i zastosowaniem kabli telekomunikacyjnych. Odpowiedzi stacyjny 5-cio żyłowy oraz miejscowy 5-cio żyłowy wskazują na kable, które zamiast par przewodów mają pojedyncze żyły. Użycie terminologii żyłowej zamiast parowej jest kluczowym błędem, ponieważ w kontekście sygnałów telekomunikacyjnych, kable parowe są bardziej efektywne w redukcji zakłóceń i zwiększają niezawodność połączeń. Ponadto, określenie "stacyjny" w kontekście kabli telekomunikacyjnych zazwyczaj odnosi się do instalacji w punktach centralnych, takich jak stacje bazowe, podczas gdy "miejscowy" odnosi się do lokalnych połączeń w obrębie budynków. Koncepcja możliwości połączenia w różnych aplikacjach jest kluczowa, a błędne przypisanie kabli do niewłaściwych typów instalacji może prowadzić do problemów z jakością sygnału. Inwestycja w odpowiednie kable, jak te określone w standardach branżowych, ma kluczowe znaczenie dla poprawnego funkcjonowania systemów telekomunikacyjnych, a ignorowanie parametrów takich jak liczba par w kablu oraz ich zastosowanie może prowadzić do poważnych problemów operacyjnych.
Pytanie 39
Filtr antyaliasingowy należy do kategorii
A. dolnoprzepustowych
B. górnoprzepustowych
C. środkowozaporowych
D. środkowoprzepustowych
Filtr antyaliasingowy jest filtrem dolnoprzepustowym, co oznacza, że jego głównym zadaniem jest przepuszczanie niskich częstotliwości sygnału, jednocześnie tłumiąc te wyższe. W kontekście przetwarzania sygnałów i grafiki, antyaliasing jest techniką mającą na celu redukcję efektu 'ząbkowania' na krawędziach obiektów. Używanie filtrów dolnoprzepustowych jest kluczowe w różnych aplikacjach, takich jak renderowanie grafiki w czasie rzeczywistym czy obróbka dźwięku, gdzie niepożądane wyższe częstotliwości mogą prowadzić do artefaktów wizualnych lub akustycznych. Przykładem może być zastosowanie filtrów dolnoprzepustowych w silnikach gier wideo, gdzie stosuje się je do wygładzania krawędzi obiektów, co poprawia ogólną jakość wizualną i wrażenia użytkownika. Standardy branżowe, takie jak API OpenGL, zalecają stosowanie technik antyaliasingu, aby poprawić wydajność i jakość renderingu. W praktyce, właściwe zastosowanie filtrów dolnoprzepustowych może skutkować wyraźniejszymi obrazami, a także lepszą jakością dźwięku, co jest niezwykle istotne w wielu dziedzinach, takich jak multimedia i telekomunikacja.
Pytanie 40
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.