Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik geodeta
Kwalifikacja: BUD.19 - Wykonywanie prac geodezyjnych związanych z katastrem i gospodarką nieruchomościami
Data rozpoczęcia: 29 października 2025 08:27
Data zakończenia: 29 października 2025 08:57

Egzamin zdany!

Wynik: 30/40 punktów (75,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Pale drewniane poddane impregnacji stosuje się do zabezpieczania granic na obszarach

A. zurbanizowanych

B. bagnistych

C. kopalnianych

D. górzystych

Zaimpregnowane pale drewniane znajdują zastosowanie przede wszystkim w terenach bagnistych ze względu na ich zdolność do opierania się szkodliwym warunkom atmosferycznym oraz biologicznym. Tego rodzaju pale są zazwyczaj poddawane impregnacji ciśnieniowej, co zwiększa ich odporność na gnicie i atak owadów, zapewniając jednocześnie długowieczność konstrukcji. W praktyce, takie rozwiązania są wykorzystywane do stabilizacji brzegów, budowy pomostów, a także w celu wyznaczania granic działek. Użycie impregnowanych pali drewnianych w bagnistych terenach jest zgodne z dobrymi praktykami budowlanymi, które rekomendują stosowanie materiałów odpornych na działanie wody i wilgoci. W kontekście ochrony środowiska, wybór drewna jako materiału budowlanego, przy odpowiedniej impregnacji, jest często preferowany, ponieważ jest to surowiec odnawialny.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 3

Właściciel pragnie podzielić działkę rolną o powierzchni 1,1000 ha na trzy mniejsze działki. Który z zaproponowanych wariantów umożliwi dokonanie podziału bez konieczności przeprowadzenia procedury administracyjnej, jak określono w ustawie o gospodarce nieruchomościami?

A. I-0,7252 ha, II - 0,1637 ha, III - 0,2111 ha

B. I1-0,3050 ha, II - 0,4845 ha, III - 0,3105 ha

C. I- 0,4000 ha, II - 0,5000 ha, III - 0,2000 ha

D. I-0,2951 ha, II - 0,3851 ha, III - 0,4198 ha

Odpowiedzi I1-0,3050 ha, II - 0,4845 ha, III - 0,3105 ha są w porządku, bo wpasowują się w przepisy dotyczące podziału działek rolnych. Zgodnie z ustawą, każda z tych działek musi mieć przynajmniej 0,3000 ha, i jak widzisz, wszystkie trzy działki są większe. To znaczy, że można je podzielić bez zbędnych formalności. Wyobraź sobie, że rolnik chce sprzedać część swojej działki, ale nie ma czasu na długie procedury – wtedy takie rozwiązanie jest super. Ważne, żeby mieć na uwadze lokalne przepisy dotyczące zagospodarowania przestrzennego, bo to może wpłynąć na to, jak można podzielić te działki. Zrozumienie tych zasad to klucz do sukcesu.

Pytanie 4

Jakie działania wobec służebności gruntowych na nieruchomościach objętych procesem scalania i podziału powinny być podjęte podczas tworzenia projektu scalenia i podziału?

A. Wydzielić drogi zgodnie z istniejącymi służebnościami

B. Zdecydowanie zaprojektować nowe służebności

C. Dążyć do zniesienia zbędnych służebności

D. Utrzymać wszystkie wcześniejsze służebności

Wydzielanie dróg w przebiegu istniejących służebności, projektowanie nowych służebności oraz zachowanie wszystkich istniejących wcześniej służebności mogą wydawać się na pierwszy rzut oka sensowne, ale prowadzą do skomplikowania sytuacji prawnej i użytkowej nieruchomości. Wydzielanie dróg w miejscach, gdzie istnieją już służebności może nie tylko prowadzić do konfliktów na tle prawnym, ale także do nieefektywnego wykorzystania przestrzeni. Często takie podejście może skutkować podwójnym obciążeniem terenu, co może stwarzać bariery w przyszłym planowaniu przestrzennym. Projektowanie nowych służebności, kiedy istniejące nie zostały jeszcze w pełni zbadane pod kątem ich potrzeby, może prowadzić do powstawania niepotrzebnych obciążeń dla właścicieli gruntów. Zachowanie wszystkich istniejących służebności bez analizy ich aktualnej użyteczności jest sprzeczne z zasadą optymalizacji zarządzania gruntami, która powinna dążyć do uproszczenia i poprawy funkcjonalności terenów. Typowym błędem jest przyjmowanie, że wszystkie służebności są niezbędne i użyteczne, co często prowadzi do stanu, w którym nieruchomości są obciążone przestarzałymi i nieadekwatnymi ograniczeniami. W kontekście procesów scalenia, kluczowe jest podejście oparte na analizie rzeczywistych potrzeb, co sprzyja poprawie jakości i efektywności użytkowania gruntów.

Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 6

Urząd potwierdza zgodność planowanego podziału z lokalnym planem zagospodarowania przestrzennego w formie

A. decyzji

B. postanowienia

C. pisemnej akceptacji

D. zatwierdzenia burmistrza

Odpowiedź 'postanowienia' jest poprawna, ponieważ zgodnie z przepisami prawa, w tym Ustawą o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, to właśnie postanowienia są formą, w jakiej urząd gminy potwierdza zgodność projektowanego podziału z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Postanowienie to akt administracyjny, który w formie pisemnej określa stanowisko organu administracji publicznej wobec konkretnego wniosku. W praktyce oznacza to, że inwestor, który planuje podział działki, musi wystąpić z wnioskiem do urzędu, a następnie otrzymać postanowienie, które jest niezbędne do dalszych działań, takich jak uzyskanie pozwolenia na budowę. Warto również zaznaczyć, że postanowienie musi być wydane w terminie określonym w przepisach, co stanowi standard w branży, pozwala na przewidywalność działań inwestycyjnych oraz sprzyja efektywnemu zarządzaniu przestrzenią. Przykładem aplikacji tej wiedzy jest sytuacja, kiedy deweloper planuje inwestycję w danym obszarze - musi najpierw uzyskać postanowienie, aby mieć pewność, że jego projekt jest zgodny z wprowadzonymi regulacjami lokalnymi, co minimalizuje ryzyko potencjalnych sporów prawnych w przyszłości.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 8

Jakie dokumenty regulują zasady przeprowadzenia podziału nieruchomości?

A. zaświadczeniu o rozpoczęciu procedury podziałowej

B. miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego

C. postanowieniu o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu

D. decyzji zatwierdzającej wstępny projekt podziału nieruchomości

Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego (MPZP) jest kluczowym dokumentem planistycznym, który określa przeznaczenie terenów oraz warunki zabudowy na danym obszarze. W kontekście podziału nieruchomości, MPZP dostarcza niezbędnych informacji o tym, jakie formy zabudowy są dozwolone oraz jakie są wymagania dotyczące zagospodarowania przestrzeni. Przykładowo, jeśli MPZP przewiduje teren pod zabudowę jednorodzinną, to podział nieruchomości musi respektować te zasady. W praktyce oznacza to, że projekt podziału musi być zgodny z zapisami MPZP, co zapewnia spójność urbanistyczną oraz estetykę obszaru. Dodatkowo, analiza MPZP jest niezbędna w procesie uzyskiwania decyzji administracyjnych, które są wymagane do realizacji podziałów nieruchomości. Proszę pamiętać, że MPZP ma pierwszeństwo przed innymi dokumentami, co czyni go fundamentalnym punktem odniesienia w planowaniu przestrzennym.

Pytanie 9

Jaką precyzję pomiaru w odniesieniu do najbliżej znajdujących się punktów osnowy geodezyjnej powinno się uzyskać podczas pomiaru znaków granicznych?

A. 0,10 m

B. 0,15 m

C. 0,05 m

D. 0,20 m

Odpowiedź 0,10 m jest prawidłowa, ponieważ przy pomiarach granic działek geodezyjnych wymagane jest uzyskanie wysokiej precyzji, która minimalizuje błędy w wyznaczaniu granic. W polskich standardach geodezyjnych, w tym w normach określonych w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury, podkreśla się konieczność osiągania dokładności pomiarów na poziomie co najmniej 0,10 m dla znaków granicznych. Taka precyzja jest istotna, ponieważ niewłaściwie wyznaczone granice mogą prowadzić do konfliktów prawnych, sporów sądowych oraz problemów z użytkowaniem terenu. Przykładem zastosowania tej dokładności może być sytuacja, w której geodeta wyznacza granice działki pod budowę, gdzie precyzyjne określenie granic wpływa na zgodność z planem zagospodarowania przestrzennego oraz na przyszłe korzystanie z terenu przez właściciela. W praktyce, osiągnięcie wymaganej dokładności wymaga zastosowania odpowiednich technik pomiarowych, takich jak GNSS, tachymetria czy klasyczne metody triangulacji, które zapewniają niezawodność pomiarów w trudnych warunkach terenowych.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 11

Która z poniższych czynności geodezyjnych nie prowadzi do utworzenia granicy prawnej dla nieruchomości?

A. Pomiary fotogrametryczne

B. Podział nieruchomości

C. Scalenie i wymiana gruntów

D. Rozgraniczenie nieruchomości

Pomiary fotogrametryczne to dość ciekawe zagadnienie. Generalnie chodzi o to, że za pomocą zdjęć, które mogą być robione z samolotów czy satelitów, zbieramy różne dane o obiektach i zjawiskach. Trochę to różni się od ustalania granic prawnych działek, bo te pomiary bardziej służą do dokumentacji i analizowania terenu niż do ustalania granic. Moim zdaniem, to naprawdę przydatna technika, zwłaszcza w inżynierii, bo można na jej podstawie tworzyć modele 3D, które pomagają w planowaniu budowy dróg czy innych obiektów. Samo w sobie nie tworzy nowych granic prawnych, ale na pewno ma swoje miejsce w geodezji i pomaganiu w lepszym rozumieniu przestrzeni.

Pytanie 12

W jaki sposób należy oznaczyć parcele, które zostaną utworzone w wyniku podziału działki ewidencyjnej nr 155?

A. 155/1, 155/2

B. 156, 157

C. 155-1, 155-2

D. 155/a, 155/b

Odpowiedź 155/1, 155/2 jest poprawna, ponieważ zgodnie z zasadami ewidencji gruntów i budynków, działki powstałe w wyniku podziału działki ewidencyjnej oznaczonej numerem 155 powinny przyjąć formę oznaczeń z użyciem ukośnika. W praktyce stosuje się przy tym numerację sekwencyjną z dodaniem kolejnego numeru po ukośniku, co pozwala na łatwe zidentyfikowanie nowych działek oraz ich związku z działką macierzystą. Przykładem może być sytuacja, w której działka ewidencyjna 155 zostaje podzielona na dwie mniejsze działki – wówczas nadanie im oznaczeń 155/1 oraz 155/2 zapewnia jednoznaczność i przejrzystość w dokumentacji geodezyjnej. Zgodnie z ustawą o gospodarce nieruchomościami, odpowiednie oznaczenie działek jest kluczowe dla prawidłowego prowadzenia ksiąg wieczystych oraz ewidencji gruntów. Dobre praktyki w zakresie geodezji podkreślają znaczenie zgodności oznaczeń z obowiązującymi normami, co ułatwia późniejsze czynności związane z obrotem nieruchomościami oraz ich zarządzaniem.

Pytanie 13

Jeśli granice działek są odnotowane w ewidencji gruntów i budynków, ale w przeszłości nie były stabilizowane, to konieczne jest ich

A. modernizacja

B. wznowienie

C. wyznaczenie

D. aktualizacja

Wznowienie, aktualizacja oraz modernizacja punktów granicznych są koncepcjami, które w kontekście pytania są niepoprawne, ponieważ odnoszą się do innych procesów zarządzania danymi geodezyjnymi. Wznowienie dotyczy sytuacji, kiedy punkty zostały wcześniej ustalone, ale ich lokalizacja lub stan są nieaktualne, co nie ma miejsca w przypadku punktów granicznych ujawnionych w ewidencji, które nie były stabilizowane. Aktualizacja z kolei odnosi się do wprowadzenia zmian w już istniejącej ewidencji, co nie jest zasadne, gdy punkty nie były wcześniej przedmiotem ustaleń. Modernizacja natomiast wiąże się z aktualizacją systemów ewidencyjnych lub infrastruktury geodezyjnej, ale nie ma zastosowania w sytuacji, gdy punkty graniczne wymagają wyznaczenia. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków mogą obejmować pomylenie terminów oraz nieznajomość procedur geodezyjnych związanych z określaniem granic. Ważne jest, aby w takich przypadkach dokładnie rozumieć różnice między tymi terminami oraz ich zastosowanie w praktyce geodezyjnej.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 16

Które punkty graniczne, wyznaczone podczas ustalania przebiegu granic działek ewidencyjnych, mogą być trwale stabilizowane na koszt zainteresowanych stron?

A. Punkty graniczne, których lokalizację wskazały strony

B. Punkty ustalone według ostatniego stanu posiadania bez zakłóceń

C. Punkty ustalone na podstawie zgodnego wyrażenia woli stron

D. Punkty uszkodzone lub zniszczone, których lokalizacja jest niezgodna z obowiązującą dokumentacją

Punkty ustalone według zgodnego oświadczenia stron są jedynymi punktami granicznymi, które mogą być trwale zastabilizowane na koszt zainteresowanych podmiotów, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa geodezyjnego. Zgodne oświadczenie stron oznacza, że wszyscy właściciele gruntów lub ich reprezentanci zgodzili się co do położenia granic. Taki proces ustalenia granic jest szczególnie istotny w kontekście unikania sporów i nieporozumień w przyszłości, gdyż strony samodzielnie decydują o lokalizacji granicy, co wzmocnia ich poczucie własności i zaufania do ustaleń. Praktycznym zastosowaniem tego podejścia jest sytuacja, w której sąsiedzi ustalają granice swoich działek w sposób polubowny, co pozwala na uniknięcie późniejszych konfliktów. Dobrą praktyką jest dokumentacja tego procesu w formie protokołów, które następnie mogą być wykorzystane jako dowód w przypadku sporów. Ustalenia te powinny być również potwierdzone przez odpowiednią jednostkę geodezyjną, co zapewnia ich formalną akceptację i zgodność z obowiązującymi normami prawnymi.

Pytanie 17

Mapa, która nie służy celom prawnym, nie jest mapą

A. do ustalenia służebności gruntowych

B. z projektem scalenia i podziału nieruchomości

C. z projektem granic użytków gruntowych

D. do zniesienia współwłasności

Odpowiedzi takie jak 'z projektem scalenia i podziału nieruchomości', 'do zniesienia współwłasności' oraz 'do ustalenia służebności gruntowych' mylnie przedstawiają funkcje map wykorzystywanych w procesach prawnych. Mapa z projektem scalenia i podziału nieruchomości ma na celu organizację przestrzeni poprzez łączenie i dzielenie działek, co jest istotnym elementem planowania przestrzennego. Umożliwia to nie tylko poprawne zarządzanie gruntami, ale również zapewnia ich efektywne wykorzystanie. Podobnie, mapa do zniesienia współwłasności jest kluczowym dokumentem, który formalizuje granice działek w przypadku podziału współwłasności, co jest wymagane w sytuacjach, gdy współwłaściciele chcą wyodrębnić swoje udziały. Mapa do ustalenia służebności gruntowych również spełnia istotne funkcje prawne, gdyż precyzyjnie określa prawa do korzystania z gruntów przez osoby trzecie, co jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania nieruchomości. Kluczowe w tym kontekście jest zrozumienie, że mapy te mają na celu nie tylko wizualizację, ale także pełne wsparcie procesów prawnych, co sprawia, że są niezastąpione w praktyce geodezyjnej i prawnej. Ignorowanie tych różnic prowadzi do nieporozumień, które mogą skutkować nieprawidłowym stosowaniem prawa dotyczącego nieruchomości.

Pytanie 18

Czego dotyczy przedstawiony fragment protokołu granicznego?

Fragment protokołu granicznego

Według Matyldy Koniecznej granica biegnie od metalowego słupka ogrodzenia trwałego oznaczonego na szkicu jako „1" linią prostą, równolegle do krawędzi jezdni do istniejącego na gruncie betonowego znaku granicznego oznaczonego na szkicu jako „g2".

A. Wyniku wywiadu terenowego.

B. Oceny dokumentów stanowiących podstawę ustalenia przebiegu granic.

C. Oświadczenia strony dotyczącego przebiegu granic.

D. Opisu sposobu ustalenia oraz przebiegu ustalonych granic.

Odpowiedź oświadczenia strony dotyczącego przebiegu granic jest prawidłowa, ponieważ fragment protokołu granicznego rzeczywiście koncentruje się na reprodukcji stanowiska strony, czyli w tym przypadku Matyldy Koniecznej, która jasno określa przebieg granicy. Jej oświadczenie wskazuje na konkretne punkty, takie jak metalowy słupek ogrodzenia i betonowy znak graniczny, co jest kluczowe w kontekście ustalania granic działek. Tego typu informacje są niezwykle istotne w praktyce geodezyjnej, gdyż precyzyjne określenie punktów granicznych przyczynia się do prawidłowego ustalania granic nieruchomości. W standardach zawodowych związanych z geodezją i kartografią, oświadczenia stron są często wykorzystywane jako dowody w sporach granicznych. Przykładowo, w sytuacji, gdy dochodzi do konfliktu między sąsiadami o przebieg granicy, dokumentacja protokołów granicznych, która zawiera te oświadczenia, może być kluczowa dla rozstrzygania spraw w sądach. Warto również dodać, że zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, każde oświadczenie strony powinno być szczegółowo udokumentowane, aby zapewnić rzetelność i jednoznaczność w ustalaniu granic.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 21

Rozpoczęcie postępowania wywłaszczeniowego powinno być poprzedzone

A. realizacją podziału nieruchomości.

B. rokowaniami o zakup nieruchomości.

C. zmierzeniem granic działki.

D. przeprowadzeniem rozgraniczenia działki.

Wszczęcie postępowania wywłaszczeniowego powinno być poprzedzone rokowaniami o nabycie nieruchomości, co jest zgodne z zasadami dobrej praktyki administracyjnej i prawa cywilnego. Rokowania te mają na celu ustalenie warunków nabycia nieruchomości w sposób polubowny, co może znacząco zminimalizować konflikty oraz obniżyć koszty postępowania. Przykładem może być sytuacja, w której gmina planuje wywłaszczenie działki pod inwestycję publiczną. Przed wszczęciem formalnego postępowania, przedstawiciele gminy mogą podjąć rozmowy z właścicielem nieruchomości w celu uzgodnienia ceny i warunków transakcji. Taki krok jest korzystny dla obu stron, ponieważ pozwala na uniknięcie długotrwałego postępowania sądowego, które często wiąże się z dodatkowymi kosztami oraz obciążeniem dla administracji publicznej. Z praktycznego punktu widzenia, przeprowadzenie rokowań jest nie tylko zalecane, ale i przemyślane, gdyż może prowadzić do szybszej realizacji projektów, które są kluczowe dla rozwoju lokalnego oraz zwiększenia dobrobytu społeczności.

Pytanie 22

Pale drewniane mogą być stosowane do stabilizacji granic na terenach

A. zmelioryzowanych

B. grząskich i podmokłych

C. narażonych na wstrząsy

D. zrekultywowanych

Pale drewniane są skutecznym rozwiązaniem do stabilizacji punktów granicznych na terenach grząskich i podmokłych. Te obszary charakteryzują się niską nośnością gruntu oraz podwyższonym poziomem wód gruntowych, co sprawia, że tradycyjne metody oznaczania granic mogą być niewystarczające. Użycie pali drewnianych pozwala na uzyskanie odpowiedniej stabilności i trwałości oznaczeń, dzięki czemu minimalizuje się ryzyko przesunięcia granic. W praktyce, pale te są wbijane w ziemię, co powoduje ich zakotwiczenie w stabilniejszej warstwie gruntu. To podejście jest zgodne z obowiązującymi normami budowlanymi oraz technologiami inżynieryjnymi, które zalecają stosowanie takich rozwiązań w obszarach o zmiennej wilgotności. Dodatkowo, drewno jako materiał naturalny ma korzystny wpływ na środowisko, co jest zgodne z aktualnymi trendami zrównoważonego rozwoju. Zastosowanie pali drewnianych w tych warunkach ma również uzasadnienie ekonomiczne, gdyż jest to rozwiązanie stosunkowo tanie w porównaniu do innych technologii stabilizacji.

Pytanie 23

Geodeta wykonujący prace związane z urządzaniem gruntów ma prawo do

A. nabywania gruntów w celu umieszczania znaków geodezyjnych

B. dostępu do ziemi oraz obiektów budowlanych

C. wycinania drzew, a także pomników przyrody, jeżeli utrudniają pomiary

D. wypłacania odszkodowań za stabilizację reperów ściennych na obiektach budowlanych

Odpowiedź dotycząca prawa geodety do wstępu na grunt i do obiektów budowlanych jest prawidłowa, ponieważ geodeci, wykonując prace urządzeniowo-rolne, mają obowiązek zbierania danych dotyczących terenu. W praktyce oznacza to, że mogą wchodzić na działki, gdzie prowadzą pomiary, aby określić granice, ukształtowanie terenu czy lokalizację budynków. Przykładem zastosowania tego prawa może być sytuacja, gdy geodeta przeprowadza inwentaryzację nieruchomości przed wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę. W takich przypadkach niezbędne jest uzyskanie dostępu do działek, aby sporządzić dokładne pomiary, które są podstawą do dalszych działań. Przepisy regulujące te kwestie można znaleźć w Ustawie z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne, która określa zasady wykonywania prac geodezyjnych oraz uprawnienia geodetów.

Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 27

Podczas ustalania lokalizacji znaków granicznych działki nr 123 geodeta zauważył, że jeden ze znaków został przestawiony. W sytuacji, gdy dostępna jest dokumentacja, która umożliwia ustalenie pierwotnego miejsca tego znaku, geodeta powinien przeprowadzić

A. scalenie i podział nieruchomości

B. rozgraniczenie nieruchomości

C. tylko scalenie gruntów

D. wznowienie znaków granicznych

Wznowienie znaków granicznych to proces, który ma na celu przywrócenie pierwotnego położenia znaków granicznych, które uległy przesunięciu. W sytuacji, gdy istnieje dokumentacja geodezyjna, która precyzuje oryginalne położenie znaku, geodeta jest zobowiązany do wykonania wznowienia. Przykładem zastosowania tej procedury może być sytuacja, w której podczas prac budowlanych doszło do zniekształcenia granicy działki, co może prowadzić do sporów z sąsiadami. Wznowienie znaków granicznych opiera się na zasadach dobrej praktyki geodezyjnej, które wymagają precyzyjnego i rzetelnego określenia granic nieruchomości. Podczas wznowienia, geodeta powinien opierać się na istniejącej dokumentacji geodezyjnej, takich jak mapy ewidencyjne, protokoły pomiarowe oraz inne materiały, które potwierdzają pierwotne położenie granic. Umożliwia to nie tylko prawidłowe ustalenie granic, ale również minimalizuje ryzyko przyszłych konfliktów prawnych związanych z granicami działki.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 29

Granice działek ewidencyjnych ustala geodeta na podstawie jednomyślnych wskazań właścicieli tych działek, które są potwierdzone ich podpisami w protokole

A. z czynności wyznaczania punktów granicznych ujawnionych w ewidencji gruntów i budynków

B. z czynności wyznaczania i utrwalania nowych punktów granicznych

C. granicznym

D. ustalenia przebiegu granic działek ewidencyjnych

Ustalenie przebiegu granic działek ewidencyjnych jest kluczowym zadaniem geodety, które odbywa się na podstawie dokumentacji oraz wskazań właścicieli danej nieruchomości. Zgodność tych wskazań, potwierdzona ich podpisami w protokole, jest niezbędna do zapewnienia prawidłowego przebiegu granic, co ma fundamentalne znaczenie w kontekście prawa własności oraz ewidencji gruntów. W praktyce, geodeta analizuje istniejące dokumenty, takie jak mapy ewidencyjne, oraz przeprowadza rozmowy z właścicielami, co pozwala na ustalenie rzeczywistego stanu prawnego. Dobrą praktyką jest również sporządzanie dokładnej dokumentacji fotograficznej oraz rysunkowej z przeprowadzonych pomiarów, co może być przydatne w przyszłych sporach dotyczących granic. Standardy geodezyjne, takie jak te zawarte w normach ISO, podkreślają znaczenie rzetelności i zgodności danych, co wpływa na jakość ustalenia granic.

Pytanie 30

Który dokument nie stanowi dla geodety podstawy do ustalenia stanu prawnego nieruchomości w procesie rozgraniczenia?

A. Decyzja administracyjna

B. Mapa ewidencyjna

C. Ugoda sądowa

D. Wypis z aktu notarialnego

Mapa ewidencyjna jest dokumentem, który odzwierciedla stan faktyczny nieruchomości oraz jej zagospodarowanie, ale nie stanowi podstawy do ustalenia stanu prawnego. Używana jest przede wszystkim do celów ewidencyjnych i podatkowych, a jej podstawą są dane zgromadzone w systemie ewidencji gruntów i budynków. Mapa ta nie zawiera informacji o prawach własności ani innych ograniczeniach wynikających z przepisów prawa. W praktyce geodeci korzystają z map ewidencyjnych do analizy sytuacji przestrzennej oraz wstępnego określenia granic działek, lecz dla celów sądowych i administracyjnych konieczne jest posługiwanie się innymi dokumentami, takimi jak decyzje administracyjne czy ugody sądowe, które mają bezpośrednie odniesienie do stanu prawnego nieruchomości. W związku z tym, w postępowaniu rozgraniczeniowym, mapa ewidencyjna nie jest wystarczająca do ustalenia legalności granic, co czyni ją mniej istotnym narzędziem w tym kontekście.

Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 32

Działki, które tworzą jednostkę rejestrową gruntów, muszą być zlokalizowane w obrębie jednego obrębu i stanowić część

A. całego obrębu

B. jednej nieruchomości

C. działek sąsiednich

D. wszystkich działek w obrębie

Wybierając odpowiedź, która mówi o wszystkich działkach w obrębie, można wpaść w pułapkę błędnego rozumienia struktury ewidencji gruntów. Granice jednostki rejestrowej gruntów są ściśle związane z pojęciem nieruchomości, której definicja ogranicza się do obszaru określonego przez prawo cywilne. Wskazywanie na wszystkie działki w obrębie sugeruje, że wszystkie te działki formalnie tworzą jedną jednostkę, co jest nieprawdziwe. Każda działka, mimo że należy do tego samego obrębu, może mieć różne właścicieli i różne przeznaczenie, a ich łączna ewidencja w granicach obrębu nie tworzy jednej nieruchomości. Z kolei odpowiedź sugerująca całe obręb jako jednostkę rejestrową myli pojęcie obrębu z pojęciem nieruchomości. Obręb to jednostka administracyjna, a nie prawna, co oznacza, że może obejmować wiele różnych nieruchomości, które nie muszą być ze sobą powiązane. Kolejna niewłaściwa odpowiedź, wskazująca na działki sąsiednie, również wprowadza w błąd, sugerując, że granice jednostki rejestrowej mogą być rozszerzone o zewnętrzne działki, co narusza zasady ewidencji gruntów. Kluczowe przy budowie wiedzy na temat ewidencji gruntów jest zrozumienie, że każda jednostka rejestrowa jest związana z jedną, konkretną nieruchomością, a nie z większym zbiorowiskiem działek czy całymi obrębami.

Pytanie 33

Aby wydzielić rozjazd zwykły, niezbędne jest określenie w terenie

A. osi toru głównego i bocznego w pięciu miejscach

B. punktu początkowego, środkowego i dwóch punktów końcowych

C. skosu rozjazdu, jego początkowego punktu oraz dwóch punktów końcowych

D. punktu startowego, dzioba krzyżownicy oraz punktu końcowego

Tyczenie rozjazdu zwyczajnego wymaga precyzyjnego wyznaczenia kilku kluczowych punktów. Poprawna odpowiedź wskazuje na to, że istotne jest wyznaczenie punktu początkowego, środkowego oraz dwóch punktów końcowych. Taki układ punktów jest zgodny z zasadami inżynierii kolejowej, które podkreślają znaczenie precyzyjnego określenia geometrii toru dla zapewnienia prawidłowego funkcjonowania rozjazdu. W praktyce oznacza to, że punkt początkowy wskazuje miejsce, w którym rozjazd się zaczyna, punkt środkowy pomaga w ustaleniu linii prowadzącej do kolejnych elementów infrastruktury, a dwa punkty końcowe definiują końce toru odgałęźnego oraz zasadniczego. Dzięki temu, że wszystkie te punkty są wyznaczane w terenie, możliwe jest zachowanie odpowiednich tolerancji geometrii toru, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa i płynności ruchu pociągów. Wykonanie tyczenia z zachowaniem tych zasad pozwala minimalizować ryzyko błędów podczas dalszej budowy lub modernizacji infrastruktury kolejowej.

Pytanie 34

Jakie znaki w ziemi i pod ziemią nie powinny być stosowane do stabilizacji punktów granicznych?

A. Kamienne.

B. Drewniane paliki.

C. Rurki drenarskie.

D. Betonowe.

Użycie betonowych, rur drenarskich oraz kamiennych punktów granicznych może wydawać się na pierwszy rzut oka logiczne, jednak każde z tych rozwiązań ma swoje ograniczenia i nie zawsze spełnia wymagania stawiane przez standardy geodezyjne. Betonowe słupy, mimo że oferują dużą trwałość i odporność, mogą pękać w wyniku działania sił zewnętrznych lub w wyniku ruchów gruntowych. Ponadto, ich instalacja wymaga dokładnych pomiarów, a błędy przy ich umieszczaniu mogą prowadzić do późniejszych problemów z granicami. Rurki drenarskie, chociaż przydatne w zarządzaniu wodą, nie są przeznaczone do stabilizacji punktów granicznych, a ich zastosowanie w tym kontekście mogłoby prowadzić do błędów w lokalizacji granic, zwłaszcza w terenach o zmiennym poziomie wód gruntowych. Kamienie, z kolei, mogą zapewniać pewną stabilność, ale ich układanie wymaga staranności, aby uniknąć przesunięć czy osunięć w przypadku działania sił grawitacji lub erozji. Często ludzie mylnie zakładają, że materiały trwałe zawsze będą odpowiednie do każdego zastosowania, nie biorąc pod uwagę ich specyficznych właściwości oraz kontekstu użytkowania. W geodezji oraz budownictwie kluczowe jest, aby stosować materiały i techniki, które są dostosowane do długoterminowych warunków lokalizacyjnych oraz do trwałości granic, dlatego istotnie ważne jest, aby dobrze zrozumieć, jakie materiały są odpowiednie do określonych zastosowań.

Pytanie 35

Jakie dane zawiera protokół dotyczący wyznaczania punktów granicznych?

A. Lista współrzędnych punktów granicznych, które zostały wyznaczone

B. Powierzchnie działek, do których przypisane są wyznaczane punkty graniczne

C. Opis procedury tyczenia punktów granicznych, które są wyznaczane

D. Opis metody stabilizacji punktów granicznych, które zostały wyznaczone

Wybór informacji takich jak wykaz współrzędnych wyznaczanych punktów granicznych, powierzchnie działek czy opis metody tyczenia punktów granicznych nie oddaje istoty, jaką niesie ze sobą protokół stabilizacji punktów granicznych. Wykaz współrzędnych ma istotne znaczenie, jednak samo podanie współrzędnych nie wystarcza, aby zapewnić ich trwałość i niezawodność. Współrzędne mogą być jedynie punktami odniesienia, które bez odpowiedniej stabilizacji mogą ulegać przesunięciom. Powierzchnie działek, chociaż również istotne, koncentrują się na wymiarach przestrzennych, a nie na technikach zabezpieczających wyznaczone punkty. Opis metody tyczenia, choć ważny w kontekście praktycznym, dotyczy głównie sposobu wyznaczania granic, a nie ich późniejszego zabezpieczania. W praktyce, błędne podejście do stabilizacji może prowadzić do wielu problemów, jak np. niezgodności w dokumentacji geodezyjnej czy spory sąsiedzkie. Kluczowym błędem myślowym jest tu zaufanie do samej procedury wyznaczania punktów bez zrozumienia, że ich rzeczywista stabilność jest równie ważna, co precyzyjne pomiary. Niezrozumienie roli stabilizacji w geodezji może skutkować zaniedbaniami, które w dłuższej perspektywie mogą wpłynąć na integralność i bezpieczeństwo procesów związanych z zarządzaniem przestrzenią.

Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 37

Który z poniższych dokumentów nie może stanowić podstawy do wpisu w dziale I-O księgi wieczystej, dotyczącego ujawnienia podziału nieruchomości?

A. Wypis z rejestru gruntów

B. Postanowienie opiniujące wstępny projekt podziału nieruchomości

C. Decyzja zatwierdzająca projekt podziału nieruchomości

D. Wyrys z mapy ewidencyjnej

Twoja odpowiedź, która wskazuje na inne dokumenty, może wynikać z tego, że nie do końca zrozumiałeś, jaką rolę odgrywają różne dokumenty w procesie podziału nieruchomości i ich wpisie do księgi wieczystej. Wyrys z mapy ewidencyjnej to ważny dokument, bo pokazuje, jak wygląda obecny stan podziału nieruchomości. Jest potrzebny w procedurze podziału, bo ułatwia zrozumienie podziału i jest akceptowany jako podstawa do wpisu. Natomiast decyzja zatwierdzająca projekt podziału to kluczowy dokument, który potwierdza, że podział został zaakceptowany przez odpowiedni organ. To właśnie na podstawie tej decyzji można wpisać dane do działu I-O księgi wieczystej. Wypis z rejestru gruntów również jest istotny, bo pokazuje, jaki jest aktualny stan prawny gruntów i ich właścicieli. Dlatego przypisanie postanowienia opiniującego do dokumentów, które mogą skutkować wpisem do księgi wieczystej, jest błędne, bo to dokument roboczy, nie mający mocy ostatecznej. Zrozumienie, jak ważne są różne dokumenty, jest naprawdę istotne w kontekście obrotu nieruchomościami i zabezpieczania praw właścicieli.

Pytanie 38

Wstępny projekt podziału działki powinien być wykonany na

A. mapie przeznaczonej do celów projektowych

B. kopii mapy zasadniczej

C. kopii mapy topograficznej

D. mapie przeznaczonej do celów prawnych

Kopia mapy zasadniczej jest dokumentem zawierającym szczegółowe informacje dotyczące granic działek, ich powierzchni, a także położenia względem innych terenów i obiektów. Wstępny projekt podziału działki powinien być sporządzony na podstawie rzetelnych danych, które dostarczają mapy zasadnicze. Te mapy są aktualizowane przez organy administracji geodezyjnej i kartograficznej, co zapewnia ich wysoką dokładność. Użycie mapy zasadniczej jako podstawy do projektowania pozwala na lepsze zrozumienie uwarunkowań przestrzennych oraz prawnych działki, co jest kluczowe w procesie podziału. Przykładowo, jeśli planujemy podział działki na działki mniejsze, musimy uwzględnić istniejące ograniczenia prawne, takie jak przepisy dotyczące zagospodarowania przestrzennego. W praktyce, korzystanie z mapy zasadniczej jest również wymagane przez wiele instytucji, co czyni ten dokument niezastąpionym w projektowaniu. Uwzględniając takie aspekty, korzystanie z kopii mapy zasadniczej w procesie planistycznym jest standardem, który ułatwia nie tylko prawidłowe określenie granic działki, ale także przygotowanie odpowiedniej dokumentacji dla organów administracji.

Pytanie 39

Dokument geodezyjny, który zawiera niezbędne dane liczbowe do określenia przebiegu granic, to nie jest

A. wezwanie do stawienia się na gruncie

B. protokół graniczny

C. akt ugody

D. szkic graniczny

Wezwanie do stawienia się na gruncie jest dokumentem, który nie zawiera danych liczbowych potrzebnych do ustalenia przebiegu granic, lecz ma na celu poinformowanie stron o konieczności obecności na określonym terenie w związku z czynnościami geodezyjnymi. Jest to istotny element procedury, jednak nie dostarcza konkretnych informacji niezbędnych do ustalenia granic. W praktyce wezwania takie są używane w kontekście współpracy z właścicielami nieruchomości, którzy są zapraszani do udziału w pracach geodezyjnych, takich jak pomiar czy sporządzanie protokołów. Standardy branżowe wskazują na konieczność przejrzystości i współpracy z interesariuszami, co czyni wezwanie do stawienia się na gruncie istotnym, aczkolwiek niekluczowym dokumentem w kontekście ustalania granic.

Pytanie 40

Co powinien zrobić geodeta w sytuacji, gdy dowody podczas rozgraniczenia nieruchomości są sprzeczne, a sąsiedzi uzgadniają przebieg granicy zgodnie z aktualnym użytkowaniem?

A. Sporządzić ugodę między stronami

B. Wstrzymać proces rozgraniczeniowy

C. Złożyć sprawę do sądu

D. Ustalić granice według zgodnego oświadczenia stron

Jak się ma do sytuacji, w której są sprzeczne dowody w sprawie granic nieruchomości? Gdy sąsiedzi mają zgodne zdanie co do przebiegu granicy według tego, jak korzystają z ziemi, to geodeta powinien to uszanować i ustalić granice w oparciu o ich oświadczenie. Takie podejście jest zgodne z prawem geodezyjnym, które stawia na pokojowe rozwiązania i współpracę stron. Ustalenie granic według zgodnych oświadczeń to praktyczny krok, bo pozwala uniknąć długich i zawiłych procesów sądowych oraz niepewności związanych z różnymi dokumentami. Przykład? Wyobraź sobie, że sąsiedzi od lat korzystają z określonego podziału działek, i to stało się de facto normą. W takich sytuacjach obie strony mogą przedstawić geodecie różne dowody, jak zdjęcia, świadków czy inne materiały, które potwierdzają ich roszczenia. Takie podejście naprawdę ma sens i jest zalecane w branży, bo zachęca do dążenia do kompromisu między stronami.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej