Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik ekonomista
Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
Data rozpoczęcia: 15 listopada 2025 23:36
Data zakończenia: 16 listopada 2025 00:32

Egzamin niezdany

Wynik: 19/40 punktów (47,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Rynek papierów wartościowych, który obejmuje transakcje już istniejącymi papierami wartościowymi, nazywamy rynkiem

A. wtórnym

B. równoległym

C. pierwotnym

D. podstawowym

Rynek wtórny to segment rynku papierów wartościowych, na którym odbywają się transakcje papierami wartościowymi, które zostały już wcześniej wyemitowane. Głównym celem rynku wtórnego jest umożliwienie inwestorom kupowania i sprzedawania papierów wartościowych w celu uzyskania zysku oraz płynności. Przykładem zastosowania rynku wtórnego może być giełda, gdzie akcje spółek są przedmiotem obrotu. Dzięki rynkowi wtórnemu, inwestorzy mogą reagować na zmiany w sytuacji rynkowej, co wpływa na wycenę aktywów. Ponadto, rynek wtórny przyczynia się do ustalenia ceny papierów wartościowych, co jest kluczowe zarówno dla inwestorów, jak i dla emitentów. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, inwestorzy powinni regularnie analizować rynek wtórny, aby podejmować świadome decyzje inwestycyjne, a także zrozumieć mechanizmy działania tego segmentu rynku, co pozwala na lepsze prognozowanie przyszłych trendów. Zrozumienie rynku wtórnego jest kluczowe dla każdej osoby zaangażowanej w inwestycje na rynkach finansowych.

Pytanie 2

W bilansie firmy, oprogramowanie komputerowe, zakupione licencje oraz prawo do używania znaku towarowego są klasyfikowane jako

A. długoterminowe inwestycje

B. wartości niematerialne i prawne

C. aktywa obrotowe rzeczowe

D. aktywa trwałe rzeczowe

Odpowiedź 'wartości niematerialne i prawne' jest prawidłowa, ponieważ oprogramowanie komputerowe, nabyte licencje oraz prawo do używania znaku towarowego są klasyfikowane jako aktywa, które nie mają fizycznej postaci, ale przynoszą korzyści ekonomiczne przedsiębiorstwu. Wartości niematerialne i prawne odzwierciedlają prawa autorskie, patenty, znaki towarowe oraz inne formy własności intelektualnej, które są zgodne z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości (MSR) oraz Krajowymi Standardami Rachunkowości (KSR). Przykładami wartości niematerialnych mogą być licencje na oprogramowanie, które pozwalają przedsiębiorstwu na korzystanie z określonych technologii, czy też znak towarowy, który zwiększa rozpoznawalność marki. Z perspektywy praktycznej, prawidłowe klasyfikowanie tych aktywów jest kluczowe dla oceny sytuacji finansowej firmy oraz jej zdolności generowania przychodów w dłuższym okresie. Ponadto, ich amortyzacja jest istotnym elementem kosztów operacyjnych, co wpływa na rentowność firmy.

Pytanie 3

Wskaźnik, który pozwala na obliczenie relacji pomiędzy wartością analizowanego zjawiska w określonym czasie a wartością tego samego zjawiska w innym czasie, przyjętym jako punkt odniesienia do porównań, to

A. struktury

B. dynamiki

C. zadłużenia

D. płynności

Wybór błędnych wskaźników, takich jak wskaźnik płynności, wskaźnik struktury czy wskaźnik zadłużenia, może prowadzić do nieprawidłowych wniosków w analizie zjawisk gospodarczych. Wskaźnik płynności, na przykład, odnosi się do zdolności przedsiębiorstwa do regulowania swoich bieżących zobowiązań, co jest istotne w kontekście zarządzania finansami, ale nie dostarcza informacji o dynamice zjawisk w czasie. Wskaźnik struktury ocenia proporcje różnych składników majątkowych lub pasywów, co jest użyteczne do analizy struktury finansowej, lecz nie pokazuje zmian w czasie. Z kolei wskaźnik zadłużenia mierzy relację zobowiązań do kapitału własnego, ukazując stopień, w jakim firma korzysta z finansowania zewnętrznego, ale również nie odnosi się bezpośrednio do zmian zachodzących w danym zjawisku w czasie. Typowe błędy w myśleniu, prowadzące do wyboru tych wskaźników, obejmują mylenie analizy stanu z analizą zmian oraz niewłaściwe zrozumienie celów analizy. Właściwe dobieranie wskaźników jest kluczowe dla uzyskania wiarygodnych i użytecznych wyników analizy, dlatego wybór wskaźnika dynamiki powinien być preferowany w celu oceny zmian w czasie.

Pytanie 4

Jakie zadanie nie należy do kompetencji Narodowego Banku Polskiego?

A. prowadzenie obsługi bankowej dla przedsiębiorstw

B. prowadzenie obsługi bankowej budżetu państwa

C. zarządzanie rezerwami dewizowymi

D. wydawanie znaków pieniężnych

Narodowy Bank Polski (NBP) pełni kluczową rolę w polskim systemie finansowym, jednak jego kompetencje są ściśle określone przez ustawy i regulacje. W zakresie jego działalności nie znajduje się obsługa bankowa przedsiębiorstw. NBP koncentruje się na polityce monetarnej, stabilności cen, emisji pieniądza oraz zarządzaniu rezerwami dewizowymi. Przykładem jest emisja znaków pieniężnych, która jest jednym z podstawowych zadań NBP, jak również gospodarowanie rezerwami dewizowymi, co ma na celu zapewnienie stabilności finansowej kraju. Obsługa bankowa przedsiębiorstw jest zarezerwowana dla instytucji komercyjnych, które oferują różnorodne produkty finansowe, takie jak kredyty, konta bankowe czy usługi doradcze. NBP nie angażuje się w bezpośrednią obsługę klientów indywidualnych ani przedsiębiorstw, co wynika z jego roli jako banku centralnego, którego priorytetem jest stabilność makroekonomiczna, a nie działalność komercyjna.

Pytanie 5

Firma nabyła dwuletnie obligacje Skarbu Państwa. W bilansie spółki ich wartość zostanie przedstawiona w kategorii

A. zobowiązań długoterminowych

B. zobowiązań krótkoterminowych

C. inwestycji krótkoterminowych

D. inwestycji długoterminowych

Obligacje Skarbu Państwa, które zostały zakupione przez spółkę, klasyfikowane są jako inwestycje długoterminowe, ponieważ ich termin wykupu przekracza rok. W bilansie firmy, inwestycje długoterminowe obejmują aktywa, które są trzymane przez dłuższy okres, co jest zgodne z definicją podawaną w Międzynarodowych Standardach Sprawozdawczości Finansowej (MSSF). Przykładem praktycznym może być sytuacja, w której spółka nabywa obligacje na kwotę 1 miliona złotych z terminem wykupu na 2 lata. Taka inwestycja nie tylko przyczynia się do zwiększenia aktywów bilansowych, ale także może generować dodatkowe przychody z tytułu odsetek. W dłuższej perspektywie, posiadanie obligacji jako elementu portfela długoterminowego może poprawić stabilność finansową spółki, zwłaszcza w kontekście zmienności rynku. Długoterminowe inwestycje obligacyjne są atrakcyjne także ze względu na mniejsze ryzyko w porównaniu do inwestycji krótkoterminowych, co czyni je wartościowym elementem strategii zarządzania aktywami.

Pytanie 6

Rezultatem finalnym procesów produkcyjnych są

A. wyroby gotowe

B. produkty handlowe

C. produkty w fazie produkcji

D. surowce

Wyroby gotowe to ostateczny rezultat procesu produkcyjnego, który obejmuje wszystkie etapy, od pozyskania surowców, przez ich przetwarzanie, aż do finalnego produktu, który jest gotowy do sprzedaży i dystrybucji. W praktyce, wyroby gotowe są tym, co przedsiębiorstwa oferują klientom i co generuje przychody. Na przykład, w przemyśle samochodowym, wyroby gotowe obejmują gotowe pojazdy, które są sprzedawane klientom. W kontekście standardów branżowych, wyroby gotowe muszą spełniać określone normy jakości, takie jak ISO 9001, które zapewniają, że produkty są odpowiednio zaprojektowane oraz wyprodukowane zgodnie z wymaganiami klientów i regulacjami prawnymi. Kluczowym aspektem jest również efektywne zarządzanie łańcuchem dostaw, które zapewnia, że proces produkcji przebiega płynnie i że wyroby gotowe są dostarczane do klientów w odpowiednim czasie i w odpowiedniej ilości.

Pytanie 7

Do kompetencji Rady Polityki Pieniężnej nie wchodzi

A. ustalanie poziomu stóp procentowych NBP

B. określanie zasad działań na otwartym rynku

C. akceptowanie rocznego raportu finansowego NBP

D. nadzorowanie wykonania budżetu państwowego

Rada Polityki Pieniężnej to instytucja, która zajmuje się polityką monetarną w Polsce, ale często ludzie mylą jej rolę z Ministerstwem Finansów. RPP ustala stopy procentowe i prowadzi operacje otwartego rynku, ale to nie znaczy, że odpowiada za budżet państwa. Ustalanie stóp procentowych NBP ma duży wpływ na inflację i stabilność ekonomiczną, ale jeśli się je zmienia, nie zawsze każdy to rozumie. Co więcej, przyjmowanie rocznego sprawozdania finansowego NBP jest bardziej kwestią przejrzystości i odpowiedzialności, a nie bezpośrednio zadaniem RPP. Często można spotkać się z mylnym postrzeganiem tych instytucji jako równych sobie, więc warto się z tym zapoznać, żeby lepiej rozumieć politykę monetarną i co naprawdę robi RPP w kontekście naszej gospodarki.

Pytanie 8

Aby szczegółowo określić zapisy księgowe w ewidencji syntetycznej, używa się kont

A. bilansowych

B. analitycznych

C. wynikowych

D. korygujących

Konta analityczne są kluczowym elementem ewidencji księgowej, ponieważ pozwalają na szczegółowe uszczegółowienie zapisów ujętych na kontach syntetycznych. Zgodnie z zasadami rachunkowości, konta analityczne są wykorzystywane do gromadzenia szczegółowych informacji dotyczących poszczególnych elementów aktywów, pasywów, przychodów i kosztów. Na przykład, konto syntetyczne "Zapasy" może mieć różne konta analityczne, takie jak "Surowce", "Towary" czy "Wyroby gotowe", co umożliwia dokładną kontrolę oraz monitorowanie stanu i wartości poszczególnych grup zapasów. Zastosowanie kont analitycznych pozwala również na lepsze zarządzanie informacjami finansowymi, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie rachunkowości. W efekcie, konta analityczne ułatwiają przygotowywanie raportów finansowych oraz analizę kosztów, co jest istotne dla podejmowania decyzji biznesowych. Dlatego tak ważne jest, aby każdy księgowy znał zasady dotyczące prowadzenia kont analitycznych oraz ich zastosowanie w praktyce.

Pytanie 9

Na podstawie zamieszczonego fragmentu Rachunku zysków i strat jednoosobowej Spółki Skarbu Państwa, określ wartość zysku do podziału.

Fragment Rachunku zysków i strat – jednoosobowej Spółki Skarbu Państwa
Zysk brutto	Wyszczególnienie	Kwota
Podatek dochodowy		20 000 zł
Pozostałe obowiązkowe zmniejszenia zysku		3 800 zł
Zysk netto		2 430 zł
		13 770 zł

A. 17 570 zł

B. 16 200 zł

C. 20 000 zł

D. 13 770 zł

Poprawna odpowiedź to 13 770 zł, co oznacza, że zysk netto spółki, po uwzględnieniu wszystkich kosztów oraz obciążeń podatkowych, wynosi właśnie tę kwotę. Zysk netto jest kluczowym wskaźnikiem finansowym, który informuje o realnej rentowności przedsiębiorstwa. W praktyce, zysk netto jest często wykorzystywany do podejmowania decyzji inwestycyjnych, podziału zysków między wspólników czy też reinwestycji w rozwój firmy. Dobre praktyki finansowe zalecają regularne analizowanie rachunku zysków i strat w celu monitorowania efektywności działań operacyjnych. Warto również zauważyć, że zysk netto jest różny od zysku brutto, który nie uwzględnia kosztów operacyjnych i podatków. Dlatego tak istotne jest dokładne zrozumienie struktury rachunku zysków i strat oraz umiejętność interpretacji poszczególnych jego elementów.

Pytanie 10

W długoterminowym planie działania przedsiębiorstwa określa się cele oraz kierunki jego rozwoju

A. krótkookresowym

B. strategicznym

C. średniookresowym

D. operacyjnym

Plan strategiczny przedsiębiorstwa jest kluczowym dokumentem, który definiuje długofalowe cele oraz kierunki działania firmy. Obejmuje on zarówno analizy otoczenia rynkowego, jak i wewnętrznych zasobów organizacji, co pozwala na określenie wizji oraz misji przedsiębiorstwa. Przykładowo, w procesie planowania strategicznego, firmy często wykorzystują analizę SWOT, aby zidentyfikować mocne i słabe strony oraz szanse i zagrożenia, co umożliwia formułowanie efektywnych strategii. Dobrym przykładem zastosowania planu strategicznego jest podejście firm takich jak Apple czy Google, które wyznaczają cele na lata naprzód, koncentrując się na innowacjach i rozwoju produktów. Podsumowując, plan strategiczny jest fundamentem, na którym opiera się długoterminowy rozwój przedsiębiorstwa, a jego realizacja wymaga ciągłego monitorowania i dostosowywania do zmieniających się warunków rynkowych oraz oczekiwań klientów.

Pytanie 11

Pierwszym krokiem w procesie planowania jest

A. poszukiwanie różnych rozwiązań

B. nadzór nad realizacją planu

C. ocena otoczenia konkurencyjnego

D. określenie celów

Pierwszym krokiem w procesie planowania nie jest kontrola realizacji planu, ponieważ ten etap następuje po ustaleniu celów oraz opracowaniu strategii działania. Kontrola ma na celu ocenę, czy działania są zgodne z ustalonymi celami. W rzeczywistości, podejście polegające na rozpoczynaniu od kontroli może prowadzić do frustracji, ponieważ nie da się efektywnie ocenić postępów bez wcześniejszego określenia, co jest celem. Kolejna niepoprawna koncepcja to analiza otoczenia konkurencyjnego. Choć jest to ważny element planowania, powinno się ją przeprowadzić po ustaleniu celów, aby móc dostosować strategię do aktualnych warunków rynkowych. W ostatniej z niepoprawnych odpowiedzi, poszukiwanie alternatywnych rozwiązań, również nie jest punktem wyjścia. Lektura możliwych rozwiązań i strategii jest istotna, ale wymaga wcześniejszego określenia, co chcemy osiągnąć. Ogólna zasada planowania mówi, że najlepsze rezultaty uzyskuje się, gdy proces ten jest systematyczny i uporządkowany, a kluczem do sukcesu jest klarowne zdefiniowanie celów, co pozwala na późniejsze skuteczne działania i oceny.

Pytanie 12

W tabeli podano wybrane pozycje bilansowe przedsiębiorstwa "Żabka". W wyniku analizy zawartych w niej danych stwierdzono, że wskaźnik płynności finansowej przedsiębiorstwa

Wyszczególnienie	Rok 2003	Rok 2004
Aktywa obrotowe	120 tys. zł	150 tys. zł
Zobowiązania bieżące	100 tys. zł	100 tys. zł
Wskaźnik płynności finansowej	1,2	1,5

A. wzrósł o 0,3.

B. wzrósł o 0,5.

C. obniżył się o 0,3.

D. obniżył się o 0,5.

Wskaźnik płynności finansowej jest kluczowym narzędziem do oceny zdolności przedsiębiorstwa do regulowania swoich zobowiązań krótkoterminowych. W przypadku 'Żabki' zauważono, że wskaźnik ten wzrósł o 0,3 w roku 2004 w porównaniu do roku 2003. Wzrost ten sugeruje, że przedsiębiorstwo poprawiło swoją sytuację finansową, co może być wynikiem lepszego zarządzania aktywami obrotowymi, takimi jak zapasy czy należności. W praktyce, wyższy wskaźnik płynności może oznaczać większą stabilność finansową, co jest istotne dla inwestorów oraz kredytodawców, którzy oceniają ryzyko związane z udzielaniem finansowania. Dobrą praktyką jest monitorowanie wskaźników płynności w czasie, aby dostrzegać trendy i podejmować odpowiednie kroki zaradcze w przypadku spadków. Wzrost wskaźnika o 0,3 może również wskazywać na efektywniejsze wykorzystanie środków finansowych, co jest zgodne z zasadami efektywności operacyjnej, które są kluczowe w branży detalicznej.

Pytanie 13

Jaka będzie kwota podatku VAT od sprzedaży 50 sztuk towaru, jeśli cena netto za jedną sztukę wynosi 20,00 zł, a stawka VAT wynosi 8%?

A. 1 080,00 zł

B. 74,00 zł

C. 1 000,00 zł

D. 80,00 zł

Poprawna odpowiedź to 80,00 zł, co wynika z zastosowania odpowiedniej stawki VAT na podstawie ceny sprzedaży netto. Aby obliczyć podatek VAT, należy pomnożyć cenę netto towaru przez stawkę VAT. W tym przypadku cena netto wynosi 20,00 zł za sztukę, a zatem dla 50 sztuk będzie to 20,00 zł * 50 = 1 000,00 zł. Następnie obliczamy VAT: 1 000,00 zł * 8% = 80,00 zł. Należy pamiętać, że stawki VAT mogą różnić się w zależności od rodzaju towaru oraz przepisów krajowych. W Polsce stawka podstawowa wynosi 23%, jednak na niektóre towary i usługi, takie jak żywność czy książki, obowiązuje obniżona stawka 8%. Znajomość tych stawek oraz umiejętność obliczania VAT-u są kluczowe dla przedsiębiorców, aby prawidłowo rozliczać swoje zobowiązania podatkowe i unikać problemów z urzędami skarbowymi.

Pytanie 14

Firma handlowa nabyła od producenta lodówki po jednostkowej cenie zakupu wynoszącej 2 400,00 zł/szt. Marża handlowa stanowi 20% ceny sprzedaży netto. Jaka jest wartość marży handlowej uwzględniona w cenie sprzedaży netto?

A. 400,00 zł

B. 600,00 zł

C. 500,00 zł

D. 480,00 zł

Wybór innych odpowiedzi jest wynikiem nieprawidłowego zrozumienia koncepcji marży handlowej oraz jej zastosowania w obliczeniach dotyczących cen sprzedaży. Często popełnianym błędem jest próba bezpośredniego obliczenia marży, opierając się jedynie na cenie zakupu, co prowadzi do mylnych wniosków. Na przykład, wybór 400,00 zł sugeruje, że marża jest po prostu 20% ceny zakupu, co jest niewłaściwe. W rzeczywistości marża handlowa jest obliczana na podstawie ceny sprzedaży netto, a nie jednostkowej ceny zakupu. Ponadto, odpowiedzi takie jak 480,00 zł wynikają z niepoprawnego zastosowania wzoru, co może wskazywać na niepełne zrozumienie struktury cenowej. Kluczowym aspektem jest umiejętność różnicowania pojęcia ceny zakupu i ceny sprzedaży, a także wpływu marży na te ceny. W praktyce, aby prawidłowo wyznaczyć marżę handlową, należy wyjść od ceny sprzedaży netto, co może być trudne dla osób, które nie mają doświadczenia w obliczeniach finansowych. Dlatego ważne jest, aby dokładnie zapoznać się z tymi zasadami i stosować je w praktyce, aby uniknąć poważnych błędów przy ustalaniu cen oraz planowaniu strategii sprzedażowych.

Pytanie 15

W tabeli przedstawiono dane na dzień przeprowadzenia inwentaryzacji w jednostce handlowej. W toku postępowania wyjaśniającego kierownik jednostki ustalił, że cały niedobór ziemniaków jest niezawiniony. Określ wartość niedoboru niezawinionego przekraczającego zakładową dopuszczalną normę ubytków naturalnych.

Towar	Stan według ewidencji księgowej	Stan rzeczywisty według spisu z natury	Zakładowa norma ubytków naturalnych
Ziemniaki	1 500,00 zł	1 000,00 zł	200,00 zł

A. 300 zł

B. 200 zł

C. 500 zł

D. 1 000 zł

Wybór niepoprawnej odpowiedzi zazwyczaj wynika z niepełnego zrozumienia zasad obliczania niedoboru niezawinionego oraz zakładowej dopuszczalnej normy ubytków naturalnych. Wiele osób przy podejmowaniu decyzji może pomylić całkowity niedobór z wartością przekraczającą normę, co prowadzi do zawyżania lub zaniżania szacunków strat. Wybierając wartości takie jak 500 zł, 200 zł czy 1000 zł, można zakładać, że wyniki te opierają się na błędnych założeniach dotyczących strat naturalnych. Typowym błędem jest również nieprzywiązywanie odpowiedniej wagi do regulacji wewnętrznych oraz praktyk branżowych, które precyzują, jak należy obliczać dopuszczalne normy ubytków. W niektórych przypadkach pewne osoby mogą nie uwzględniać aspektów sezonowości czy specyfiki produktu, co może prowadzić do nieadekwatnych szacunków wartości niedoboru. Zrozumienie tych koncepcji jest kluczowe dla skutecznego zarządzania zapasami oraz minimalizowania strat w działalności handlowej.

Pytanie 16

Jeżeli wynagrodzenie zasadnicze pracownika wynosi 3 500,00 zł, dodatek motywacyjny 10%, a staż pracy u pracodawcy 25 lat, to wynagrodzenie brutto pracownika zgodnie z zamieszczonym regulaminem wynagradzania wyniesie

Fragment regulaminu wynagradzania
§ (...)
1.	Po pięciu latach pracy przysługuje dodatek za wieloletnią pracę zwany „dodatkiem stażowym" w wysokości 5% wynagrodzenia zasadniczego, wzrastający o 1% za każdy następny rok przepracowany u pracodawcy.
2.	Zaliczeniu do okresu wpływającego na wysokość dodatku stażowego podlegają także okresy wcześniejszego zatrudnienia u pracodawcy.
3.	Maksymalna wysokość dodatku wynosi 20% wynagrodzenia zasadniczego.
4.	Dodatek stażowy przysługuje pracownikowi za dni pracy, za które otrzymuje wynagrodzenie, oraz za dni nieobecności w pracy, za które otrzymuje wynagrodzenie i zasiłek z ubezpieczenia społecznego.

A. 4 200,00 zł

B. 4 620,00 zł

C. 4 725,00 zł

D. 4 550,00 zł

Wybór innej odpowiedzi może wynikać z nieporozumień związanych z obliczaniem wynagrodzenia brutto. Wiele osób może skupić się wyłącznie na wynagrodzeniu zasadniczym, a następnie błędnie obliczyć dodatek motywacyjny lub pominąć inne składniki wynagrodzenia. Na przykład, niektóre osoby mogą sądzić, że dodatek motywacyjny oblicza się od całkowitego wynagrodzenia brutto, a nie tylko od wynagrodzenia zasadniczego, co prowadzi do zawyżenia wartości. Inne odpowiedzi mogą wynikać z błędnych założeń dotyczących dodatku stażowego - niektórzy mogą nie uwzględniać go wcale lub stosować niewłaściwy procent, co również wpływa na końcowy wynik. Niezrozumienie struktury wynagrodzenia oraz pominięcie kluczowych składników, takich jak dodatek motywacyjny czy stażowy, to częste błędy, które przyczyniają się do nieprawidłowych kalkulacji. Również pomyłki w obliczeniach matematycznych mogą prowadzić do wyboru kwot, które nie są zgodne z rzeczywistym wynagrodzeniem. Dlatego tak ważne jest dokładne zrozumienie każdego z elementów wynagrodzenia oraz ich wpływu na końcową wartość brutto, a także stosowanie dobrej praktyki w analizy wynagrodzeń zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa pracy.

Pytanie 17

W sekcji B aktów osobowych zatrudnionego znajdują się między innymi

A. świadectwo pracy wydane przez wcześniejszego pracodawcę

B. kopię wydanego świadectwa pracy dla pracownika

C. oświadczenie dotyczące wypowiedzenia umowy o pracę

D. umowę o pracę podpisaną z pracownikiem

W kontekście akt osobowych pracownika, błędne odpowiedzi na to pytanie wskazują na niepełne zrozumienie kluczowych elementów dokumentacji kadrowej. Świadectwo pracy, mimo że jest istotnym dokumentem, powinno być umieszczane w części C akt osobowych, a nie w części B. Świadectwo pracy wydawane przez byłego pracodawcę stanowi potwierdzenie dotychczasowego zatrudnienia, ale nie jest dokumentem regulującym bieżące zatrudnienie, co czyni je niewłaściwym do umieszczenia w aktach osobowych w sekcji dotyczącej umowy o pracę. Kolejnym błędnym podejściem jest umieszczanie oświadczenia o wypowiedzeniu umowy o pracę w aktach w sekcji B. To oświadczenie jest ważnym dokumentem, ale dotyczy zakończenia stosunku pracy, a nie jego rozpoczęcia. Z kolei kopia świadectwa pracy, mimo że może być przydatna w niektórych kontekstach, również nie znajduje się w tej części akt, ponieważ jest dokumentem związanym z zakończeniem zatrudnienia. Generalnie, kluczowym aspektem tworzenia akt osobowych pracowników jest zgodność z przepisami prawa oraz dbałość o pełne i jasne dokumentowanie relacji pracowniczych. Błędy w tej dziedzinie mogą prowadzić do nieporozumień i problemów prawnych, dlatego tak ważne jest, aby zrozumieć, jakie dokumenty powinny być umieszczane w poszczególnych częściach akt osobowych.

Pytanie 18

Firma nabyła w Belgii towary o wartości 30 000 euro z terminem płatności wynoszącym 60 dni. W dniu dokonania zakupu kurs nabycia 1 euro wynosił 3,20 złote, natomiast w dniu uregulowania płatności po 60 dniach wzrósł do 3,60 złotych. W związku z różnicami kursowymi firma

A. straciło na transakcji 12 000 złotych

B. straciło na transakcji 96 000 złotych

C. zyskała na transakcji 12 000 złotych

D. zyskało na transakcji 96 000 złotych

Wszystkie alternatywy, które sugerują zysk na transakcji, opierają się na błędnym założeniu, że wzrost wartości euro w stosunku do złotego jest korzystny dla przedsiębiorstwa. W rzeczywistości, gdy kurs euro rośnie, wartość zakupionych towarów w walucie lokalnej (w tym przypadku złotych) również rośnie, co prowadzi do wyższych kosztów zakupu. Przykładowo, sugerowanie, że firma zyskała 12 000 złotych, ignoruje fakt, że zysk z transakcji walutowych nie jest równoważny z wartością towaru. Wzrost kosztów zakupu na skutek podwyższenia kursu walutowego prowadzi do straty, a nie zysku. Podobnie, koncepcje sugerujące zysk w wysokości 96 000 złotych są całkowicie mylące, gdyż nie uwzględniają one podstawowej zasady, zgodnie z którą zyski walutowe mogą wystąpić tylko wtedy, gdy firma sprzedaje walutę po wyższym kursie, niż go kupiła, co w przypadku płatności za towary nie ma miejsca. Takie nieporozumienia mogą prowadzić do błędnych decyzji finansowych i nieefektywnego zarządzania ryzykiem walutowym, co jest kluczowe w działalności gospodarczej, szczególnie w handlu międzynarodowym.

Pytanie 19

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli ustal, w którym magazynie zapas towarów był odnawiany najczęściej.

Magazyn	Przychody ze sprzedaży towarów	Przeciętny stan zapasów towarów
A.	392 600,00 zł	49 075,00 zł
B.	218 400,00 zł	16 800,00 zł
C.	285 000,00 zł	28 500,00 zł
D.	418 000,00 zł	38 000,00 zł

A. A.

B. B.

C. D.

D. C.

Odpowiedź B jest prawidłowa, ponieważ magazyn B charakteryzuje się najwyższym wskaźnikiem rotacji zapasów, co oznacza, że towar w tym magazynie był odnawiany najczęściej. W praktyce rotacja zapasów jest kluczowym wskaźnikiem efektywności zarządzania magazynem. Wysoka rotacja sugeruje, że produkty są szybko sprzedawane i dostarczane, co przyczynia się do optymalizacji kosztów przechowywania oraz zminimalizowania ryzyka przeterminowania towarów. Z perspektywy standardów branżowych, efektywne zarządzanie zapasami powinno opierać się na analizie przychodów w odniesieniu do przeciętnego stanu zapasów. W przypadku magazynu B, jego strategia zakupu i sprzedaży pozwoliła na uzyskanie lepszych wyników niż w pozostałych magazynach. Dobrą praktyką w tym kontekście jest regularne monitorowanie wskaźników rotacji oraz dostosowywanie strategii zarządzania zapasami, aby maksymalizować przychody i minimalizować zbędne koszty.

Pytanie 20

Jakie zeznanie podatkowe powinno zostać złożone w urzędzie skarbowym do 30 kwietnia roku, który następuje po zakończeniu roku podatkowego?

A. PIT-37

B. CIT-8

C. PIT-11

D. VAT-7

Odpowiedzi VAT-7, PIT-11 i CIT-8 nie są poprawne w kontekście obowiązkowego terminu składania zeznania podatkowego do 30 kwietnia, ponieważ dotyczą innych rodzajów rozliczeń. VAT-7 jest deklaracją podatku od towarów i usług, która jest składana miesięcznie lub kwartalnie przez podatników VAT. Termin składania VAT-7 zależy od wybranego okresu rozliczeniowego i nie ma on związku z rocznym rozliczeniem podatkowym, co jest kluczowe w kontekście pytania. PIT-11 to formularz informacyjny, który pracodawcy lub płatnicy przychodów są zobowiązani składać do urzędów skarbowych, a jego celem jest informowanie o wysokości przychodów oraz pobranym podatku, jednak sam formularz nie jest zeznaniem podatkowym, które składałby podatnik. CIT-8 to zeznanie składane przez osoby prawne, a także przez niektóre jednostki, które osiągają dochody opodatkowane na zasadach ogólnych. Termin dla CIT-8 również różni się od PIT-37, ponieważ osoby prawne mają inne zobowiązania podatkowe. Te różnice w terminach oraz rodzaju formularzy mogą prowadzić do nieporozumień, dlatego ważne jest, aby dobrze rozumieć, jakie obowiązki podatkowe posiadają różne grupy podatników i jakie formularze są dla nich właściwe.

Pytanie 21

Czym jest planowanie cash flow?

A. prognozowaniem poziomu sprzedaży w oparciu o analizy zmian popytu

B. określeniem wielkości zakupów oraz stanów magazynowych różnych grup towarowych

C. badaniem zmian zatrudnienia w różnych działach przedsiębiorstwa

D. porównaniem potrzebnych środków finansowych z dostępnością środków

Planowanie cash flow, czyli przepływów pieniężnych, polega przede wszystkim na porównaniu ilości niezbędnych środków finansowych z ilością środków dostępnych. Taki proces jest kluczowy dla każdej organizacji, ponieważ pozwala na utrzymanie płynności finansowej. W praktyce, przedsiębiorstwa muszą przewidywać przychody i wydatki w najbliższych okresach, a także identyfikować potencjalne źródła finansowania. Na przykład, firma może sporządzać miesięczne prognozy cash flow, które wskazują, kiedy i jakie środki będą potrzebne do pokrycia zobowiązań. Dobrze zrealizowane planowanie cash flow pozwala uniknąć sytuacji, w której brakuje środków na opłacenie dostawców czy pracowników. Istnieją standardy, takie jak zasady międzynarodowe IFRS, które podkreślają znaczenie rzetelnego zarządzania przepływami pieniężnymi. Praktyczne zastosowanie takich prognoz obejmuje również analizę sezonowości sprzedaży, co pozwala dostosować wydatki na marketing czy produkcję w odpowiednich momentach.

Pytanie 22

Na podstawie informacji zawartych w tabeli ustal, jaka będzie wartość rozrachunków z urzędem skarbowym z tytułu podatku VAT?

Wyszczególnienie	Wartość w zł
Wartość netto zakupionych towarów	1 000,00
Kwota podatku VAT ujętych w fakturach zakupu	230,00
Wartość brutto zakupionych towarów	1 230,00
Wartość netto sprzedanych towarów	1 500,00
Kwota podatku VAT ujętych w fakturach sprzedaży	345,00
Wartość brutto sprzedanych towarów	1 845,00

A. 330 zł do zwrotu.

B. 345 zł do zwrotu.

C. 115 zł do zapłaty.

D. 230 zł do zapłaty.

Odpowiedzi wskazujące na kwotę do zwrotu mogą wynikać z mylnego zrozumienia zasad dotyczących podatku VAT oraz jego rozrachunków. Kluczowym błędem jest założenie, że zawsze można uzyskać zwrot VAT, co prowadzi do niepoprawnych wniosków. W kontekście podatku VAT, zwrot jest możliwy tylko wtedy, gdy podatek naliczony przewyższa podatek należny. Na przykład, jeżeli firma wydaje więcej na zakupy związane z działalnością niż generuje przychodu, to wówczas rzeczywiście może wystąpić sytuacja, w której przysługuje jej zwrot VAT. Jednak w analizowanej sytuacji podatek VAT należny jest wyższy od naliczonego, co skutkuje obowiązkiem zapłaty podatku. Pomijanie tego kluczowego aspektu prowadzi do błędnych założeń. Typowym błędem jest także nieodpowiednie śledzenie transakcji i brakuje analizy poszczególnych faktur, co może prowadzić do niewłaściwych obliczeń. Aby zapobiegać takim sytuacjom, ważne jest prowadzenie starannej ewidencji oraz regularne przeglądanie zobowiązań podatkowych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami rachunkowości i zarządzania finansami. Przy odpowiednim zrozumieniu oraz zastosowaniu tych zasad, przedsiębiorstwa mogą uniknąć nieporozumień i problemów z urzędami skarbowymi.

Pytanie 23

W planowaniu uznanie, że do celów można dotrzeć na różne sposoby i z użyciem różnych zasobów, określa się mianem

A. zasady podstawowego ogniwa

B. zasady gospodarności

C. zasady alternatywnych rozwiązań

D. zasady koncentracji

Zasady alternatywnych rozwiązań stanowią kluczowy element w procesie planowania, szczególnie w kontekście zarządzania projektami i podejmowania decyzji. Przyjmowanie założenia, że do osiągnięcia określonych rezultatów można dojść różnymi ścieżkami, pozwala na elastyczne podejście do problemów i sprzyja innowacyjności. Przykładem zastosowania tej zasady mogą być projekty badawcze, w których naukowcy mogą eksplorować różne metody i techniki, aby uzyskać pożądane wyniki. W praktyce, przy planowaniu projektów, warto stosować techniki burzy mózgów lub analizy SWOT, aby zidentyfikować i ocenić różne alternatywne podejścia. Dobre praktyki w zarządzaniu projektami, takie jak metodologia Agile, również opierają się na zasadach alternatywnych rozwiązań, umożliwiając zespołom dostosowywanie się do zmieniających się warunków i wymagań klienta. Kluczowym elementem tej zasady jest także zaangażowanie interesariuszy, którzy mogą wnieść różnorodne perspektywy, co z kolei przyczynia się do lepszego podejmowania decyzji.

Pytanie 24

Dodatnie różnice kursowe powstałe w wyniku przeprowadzonych transakcji kupna-sprzedaży powinny być zapisane w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w kolumnie

A. Wartość sprzedanych towarów oraz usług

B. Koszty dodatkowe zakupu

C. Inne wydatki

D. Inne przychody

Wybór kategorii, jak wartość sprzedanych towarów czy pozostałe wydatki, na pierwszy rzut oka może wydawać się sensowny, ale w rzeczywistości to błąd. Wartość sprzedanych towarów związana jest tylko z kosztami ich nabycia oraz sprzedaży i nie uwzględnia różnic kursowych. Pozostałe wydatki to coś, co nie pasuje nigdzie indziej, ale nie ma związku z dodatnimi różnicami kursowymi, które są przecież przychodami. A koszty uboczne zakupu dotyczą wydatków jak transport czy ubezpieczenie, ale nie mogą być traktowane jak przychody. Wiele osób myli przychody z kosztami, co prowadzi do złego klasyfikowania w księgach. Warto to dobrze zrozumieć, bo dodatnie różnice kursowe wynikają z korzystnych zmian kursów walutowych i powinny być traktowane jako pozostałe przychody. To zgodne z dobrą praktyką i przepisami prawa.

Pytanie 25

W bieżącym roku przedsiębiorstwo handlowe uzyskało obrót na poziomie 500 000 złotych przy zakładanym wskaźniku kosztów równym 6,5%. Na zakończenie roku faktyczny wskaźnik kosztów wyniósł 6%. W tym przedsiębiorstwie odnotowano

A. wzrost kosztów w wysokości 30 000 złotych

B. wzrost kosztów w wysokości 2 500 złotych

C. spadek kosztów w wysokości 30 000 złotych

D. spadek kosztów w wysokości 2 500 złotych

Wybór odpowiedzi dotyczącej zwyżki kosztów jest błędny z kilku powodów. Po pierwsze, zrozumienie wskaźników kosztów jest kluczowe dla efektywnego zarządzania finansami w przedsiębiorstwie. W przypadku, gdy wskaźnik kosztów planowanych wynosił 6,5%, a rzeczywisty wskaźnik kosztów to 6%, to oznacza, że firma zmniejszyła swoje wydatki, a nie je zwiększyła. Błędne założenie, że różnica ta może prowadzić do zwyżki kosztów, wynika z nieprawidłowego spojrzenia na relację między przychodami a wydatkami. Ponadto, rozważając konkretne liczby, należy zauważyć, że obliczenia wskazują na obniżenie o 2 500 zł. Osoby wybierające inne opcje mogą wpadać w pułapki myślowe związane z nieprawidłowym odczytywaniem wskaźników lub pomijaniem kluczowych informacji, takich jak różnica w planowanych i rzeczywistych wydatkach. Ważne jest, aby w analizach finansowych kierować się dokładnymi obliczeniami i rzetelnym zrozumieniem zmiennych, co pozwala na lepsze podejmowanie decyzji i minimalizuje ryzyko błędnych interpretacji.

Pytanie 26

W tabeli zamieszczone są cztery grupy czynników, stanowiących elementy analizy SWOT. Wskaż grupę, w której znajdują się czynniki wskazujące słabe strony przedsiębiorstwa.

A.	B.
− niewielka liczba firm konkurencyjnych − rozpoznawalność firmy na rynku krajowym	− wyeksploatowane maszyny produkcyjne − wysokie koszty stałe produkcji
C.	D.
− wysokie kwalifikacje kadry kierowniczej − ekologiczna technologia produkcji	− wysokie oprocentowanie kredytów bankowych − sezonowość popytu na produkty firmy

A. A.

B. D.

C. B.

D. C.

Wybór odpowiedzi spoza grupy B może wynikać z mylnego zrozumienia pojęć związanych z analizą SWOT. Warto zauważyć, że w analizie tej nie można mylić słabych stron z innymi kategoriami, takimi jak mocne strony, szanse czy zagrożenia. Często zdarza się, że błędnie interpretowane są czynniki, które w rzeczywistości mogą być postrzegane jako mocne strony, ale w kontekście słabości mogą okazać się problematyczne. Na przykład, posiadanie zaawansowanej technologii, która nie jest odpowiednio wykorzystywana, może być uznawane za słabą stronę, jednak w wielu przypadkach jest błędnie klasyfikowane jako mocny atut. Podobnie, błędne zrozumienie wysokich kosztów stałych może prowadzić do fałszywego wniosku, że są one jedynie przeszkodą, podczas gdy mogą być także kluczowym wskaźnikiem dla zrozumienia, gdzie firma potrzebuje optymalizacji i restrukturyzacji. Z tego względu, ważne jest, aby każdy element analizy SWOT był analizowany w kontekście całościowym, a nie w izolacji, co pomaga w prawidłowym zrozumieniu, jakie aspekty działalności mogą być poprawiane lub wymagają większej uwagi ze strony zarządzających.

Pytanie 27

Firma planuje wprowadzenie nowego produktu na rynek. Jeśli menedżer, zanim podejmie ostateczną decyzję, ocenia różne opcje i wybiera tę najlepiej dostosowaną, to mamy do czynienia z analizą

A. retrospektywną

B. prospektywną

C. ex post

D. bieżącą

Podejście ex post polega na analizie skutków decyzji po ich podjęciu, co nie jest adekwatne w kontekście wprowadzania nowego wyrobu. Menedżerowie, podejmując decyzje, muszą działać na podstawie prognoz i przewidywań, a nie po fakcie. Analiza bieżąca odnosi się do oceny sytuacji w danej chwili, a nie do przewidywania przyszłych zdarzeń i wariantów, co również nie odpowiada na potrzeby menedżera przed podjęciem kluczowej decyzji. Retrospektywna analiza z kolei skupia się na przeszłych działaniach i ich rezultatach, co nie wnosi wartości do procesu decyzyjnego w fazie preparatoryjnej. Kluczowym błędem w myśleniu o analizach jest mylenie momentu podejmowania decyzji z momentem ewaluacji jej skutków. W kontekście strategii wprowadzania produktu, powinno się skupić na tym, jak różne warianty mogą wpłynąć na przyszłość organizacji, a nie na tym, co już się wydarzyło. Dobrą praktyką w zarządzaniu projektami jest wykorzystywanie narzędzi analitycznych, które pozwalają na przewidywanie i planowanie, a nie tylko oceny tego, co miało miejsce w przeszłości. Właściwe podejście do analizy pozwala na zminimalizowanie ryzyka i zwiększenie szans na sukces nowego wyrobu na rynku.

Pytanie 28

Sklep z detaliczną sprzedażą, będący zarejestrowanym płatnikiem VAT, nabył w hurtowni skórzane torby po cenie brutto 184,50 zł/szt. Torby są objęte podstawową stawką VAT, a na ich sprzedaży sklep uzyskuje marżę detaliczną w wysokości 40% od ceny sprzedaży. Jaką kwotę zapłaci klientka za skórzaną torbę?

A. 258,30 zł

B. 210,00 zł

C. 250,00 zł

D. 307,50 zł

W przypadku nieprawidłowych odpowiedzi warto zwrócić uwagę na typowe błędy w obliczeniach oraz źródła nieporozumień. Na przykład, odpowiedzi takie jak 210,00 zł czy 250,00 zł mogą wynikać z niezrozumienia zasadności dodawania VAT do ceny sprzedaży. Często myli się pojęcie ceny brutto i netto, co prowadzi do niepoprawnych kalkulacji. Odpowiedź 210,00 zł, która może wydawać się logiczna na pierwszy rzut oka, jest uzyskana jedynie poprzez dodanie marży do ceny netto bez uwzględnienia VAT. W praktyce jednak każda sprzedaż towaru kończy się zapłatą VAT, co oznacza, że cena brutto musi uwzględniać podatek. Odpowiedź 250,00 zł również jest błędna, ponieważ wynika z nieprawidłowego dodania VAT do ceny netto. Wartości te mogą być mylone z teoretycznymi zyskami, które nie uwzględniają rzeczywistych kosztów związanych z podatkiem. Kluczowe jest zrozumienie, że prawidłowe obliczenia wymagają precyzyjnego rozdzielania kosztów netto i brutto oraz znajomości przepisów dotyczących VAT. W praktyce, na przykład w księgowości detalicznej, te błędy mogą prowadzić do problemów z rozliczeniami podatkowymi oraz niepoprawnym ustaleniem cen sprzedaży. Dlatego istotne jest, aby do obliczeń podchodzić z pełną znajomością regulacji i stosować się do sprawdzonych metod kalkulacji.

Pytanie 29

Gdy pracodawca kończy umowę o pracę zawartą na czas nieokreślony z pracownikiem, którego nie zamierza zatrudnić ponownie, jest zobowiązany do wydania świadectwa pracy

A. na żądanie pracownika

B. w terminie 30 dni od daty rozwiązania umowy o pracę

C. w dniu rozwiązania umowy o pracę

D. po dokonaniu rozliczeń z pracownikiem

Odpowiedź "w dniu rozwiązania umowy o pracę" jest poprawna, ponieważ zgodnie z Kodeksem pracy, pracodawca ma obowiązek wydania świadectwa pracy pracownikowi niezwłocznie po rozwiązaniu umowy o pracę. Świadectwo pracy powinno zawierać informacje dotyczące okresu zatrudnienia, rodzaju wykonywanej pracy oraz innych istotnych danych, które mogą być istotne dla przyszłych pracodawców. Praktycznie oznacza to, że w momencie, gdy umowa o pracę wygasa, pracownik powinien otrzymać dokument potwierdzający jego doświadczenie zawodowe. Wydanie świadectwa pracy w tym terminie ma na celu ułatwienie pracownikowi poszukiwania nowego zatrudnienia, a także zapewnienie transparentności w relacjach pracodawca-pracownik. Należy również podkreślić, że opóźnienie w wydaniu świadectwa pracy może skutkować sankcjami dla pracodawcy oraz negatywnym wpływem na jego reputację na rynku pracy.

Pytanie 30

Na podstawie którego dokumentu finansowego można określić udział kapitałów własnych w finansowaniu aktywów?

A. Bilansu.

B. Rachunku przepływów pieniężnych.

C. Zestawienia zmian w kapitale.

D. Rachunku zysków i strat.

Zestawienie zmian w kapitale, rachunek zysków i strat oraz rachunek przepływów pieniężnych to trzy inne istotne sprawozdania finansowe, które, mimo że dostarczają cennych informacji na temat działalności firmy, nie są właściwymi dokumentami do ustalania udziału kapitałów własnych w finansowaniu majątku. Zestawienie zmian w kapitale pokazuje, w jaki sposób zmieniały się poszczególne składniki kapitałów własnych w danym okresie, jednak nie dostarcza pełnego obrazu sytuacji finansowej przedsiębiorstwa w danym momencie. Rachunek zysków i strat koncentruje się na przychodach i kosztach uzyskania zysku, co jest istotne dla oceny rentowności, ale nie ma związku z udziałem kapitałów własnych w finansowaniu majątku. Rachunek przepływów pieniężnych dostarcza informacji o ruchu gotówki w firmie, ale także nie odnosi się bezpośrednio do struktury kapitałowej. Niezrozumienie roli bilansu jako podstawowego narzędzia do oceny udziału kapitałów własnych może prowadzić do błędnych wniosków dotyczących kondycji finansowej przedsiębiorstwa i jego zdolności do realizacji długoterminowych planów. Kluczowe jest, aby świadomi inwestorzy i menedżerowie umieli właściwie interpretować dane finansowe, co wymaga znajomości podstawowych sprawozdań finansowych oraz ich wzajemnych relacji.

Pytanie 31

Naukowe przewidywanie przyszłych zdarzeń i procesów to

A. kodowanie

B. prognozowanie

C. postulowanie

D. planowanie

Prognozowanie to coś, co polega na przewidywaniu, co się wydarzy w przyszłości, korzystając z danych, które już mamy. W nauce używamy różnych modeli statystycznych czy algorytmów, żeby to zrobić, co pomaga nam lepiej zrozumieć przyszłe zjawiska. Można to zobaczyć w takich dziedzinach jak ekonomia, gdzie próbujemy przewidzieć zmiany w PKB, albo w meteorologii, gdzie sprawdzamy, jakie będą warunki pogodowe. Ważne jest, żeby regularnie sprawdzać, jak dobrze nasze modele działają i dostosowywać je na podstawie nowych danych. Z mojego doświadczenia, prognozowanie ma też ogromne znaczenie w zarządzaniu ryzykiem, bo pozwala firmom lepiej planować swoje działania. Co ciekawe, prognozowanie różni się od zwykłych prognoz, które mogą być bardziej intuicyjne, bo tutaj mamy solidne podstawy analityczne.

Pytanie 32

Na koniec kwietnia przeciętny poziom zatrudnienia w hurtowni wynosił 42 pracowników. W tym miesiącu zatrudniono 4 osoby, a 9 osób odeszło. Jaki był współczynnik przyjęć?

A. 11,90%

B. 30,95%

C. 21,43%

D. 9,52%

Współczynnik przyjęć oblicza się jako stosunek liczby przyjętych pracowników do przeciętnego stanu zatrudnienia w danym okresie, wyrażony w procentach. W naszym przypadku, w kwietniu przyjęto 4 osoby, a przeciętny stan zatrudnienia wynosił 42 osoby. Możemy obliczyć współczynnik przyjęć stosując wzór: (liczba przyjęć / przeciętny stan zatrudnienia) * 100%. Zatem: (4 / 42) * 100% = 9,52%. Wartość ta mówi nam, jaką część zatrudnienia stanowią nowe przyjęcia w stosunku do całej załogi. W praktyce, monitorowanie tego wskaźnika jest kluczowe dla analizy dynamiki zatrudnienia oraz efektywności procesu rekrutacji. Pozwala to firmom na zrozumienie rotacji kadry oraz podejmowanie decyzji strategicznych dotyczących zarządzania zasobami ludzkimi zgodnie z zaleceniami najlepszych praktyk w branży HR, które sugerują regularne ocenianie i dostosowywanie strategii zatrudnienia.

Pytanie 33

Podczas inwentaryzacji w Hurtowni KOLA ustalono:
- nadmiar wafli orzechowych 3 kg w cenie 20 zł/kg,
- brak wafli migdałowych 2 kg w cenie 22 zł/kg.
Komisja inwentaryzacyjna zdecydowała o zrekompensowaniu braków nadwyżką. Jaka była wartość rekompensaty?

A. 60,00 zł

B. 44,00 zł

C. 40,00 zł

D. 66,00 zł

Wartościowa analiza błędów w podejściu do tego problemu wskazuje na kilka kluczowych pomyłek w obliczeniach. Wiele osób mogłoby błędnie przyjąć, że całkowita wartość kompensaty to po prostu suma wartości nadwyżki i niedoboru, co prowadzi do niepoprawnych wyników, takich jak 44 zł czy 66 zł. Wartości te są wynikiem niepoprawnego połączenia danych, gdzie suma 44 zł (niedobór wafli migdałowych) i 20 zł (cena za kg wafli orzechowych) wskazuje na zrozumienie kompensacji jako dodawania, a nie przesunięcia w ramach jednego asortymentu. W rzeczywistości kompensacja polega na zrównoważeniu niedoboru towaru przy użyciu dostępnych nadwyżek, co oznacza, że nie można sumować wartości obu produktów, gdyż to nie odzwierciedla rzeczywistej operacji finansowej. Ponadto, zrozumienie, że wartość kompensaty nie jest wartością sprzedaży, ale stratą, która jest rekompensowana dostępnymi zapasami, jest kluczowe. Również błędne zrozumienie przelicznika kg na złotówki oraz braku zaawansowanej analizy wartości zapasów przy inwentaryzacji mogą prowadzić do błędnych decyzji finansowych. Opanowanie tematu inwentaryzacji i kompensacji jest istotne, ponieważ niewłaściwe podejście może skutkować nieefektywnym zarządzaniem zapasami i potencjalnymi stratami finansowymi. Dlatego ważne jest, aby podejść do analizy zapasów z pełnym zrozumieniem wartości i sposobów ich kompensacji.

Pytanie 34

Pralka znajdująca się w ekspozycji sklepu z artykułami do gospodarstwa domowego jest

A. aktywem trwałym

B. wyrobem gotowym

C. towarem

D. produktami

Nieprawidłowe odpowiedzi opierają się na mylnych założeniach dotyczących klasyfikacji przedmiotów w kontekście ich roli w działalności gospodarczej. Uzyskanie statusu środka trwałego wymaga spełnienia określonych kryteriów, a pralka w sali sprzedażowej nie jest własnością sklepu w sensie trwałego zasobu, lecz przedmiotem do sprzedaży. Środki trwałe to aktywa, które są wykorzystywane w działalności gospodarczej przez dłuższy czas, a ich wartość jest amortyzowana. Pralka na ekspozycji nie spełnia tego kryterium, ponieważ nie jest używana przez sklep, lecz oferowana klientom. Klasyfikacja pralki jako produktu również jest myląca; produkt to bardziej ogólne pojęcie, które odnosi się do wszystkiego, co może być oferowane na rynku, a sama pralka jest konkretnym rodzajem towaru. Co więcej, termin wyrób gotowy odnosi się do produktów, które zostały całkowicie wyprodukowane i są gotowe do sprzedaży, ale w kontekście sklepu, gdzie pralka jest wystawiona, towarem staje się finalna oferta skierowana do konsumenta. Kluczowym błędem myślowym w analizowaniu tego pytania jest mylenie statusu przedmiotu w obrocie handlowym z jego funkcją lub stanem prawnym, co prowadzi do niepoprawnych wniosków o jego klasyfikacji.

Pytanie 35

Która technika planowania zakłada, że dotychczasowa relacja pomiędzy dwoma wielkościami planistycznymi pozostanie niezmieniona, co jest stosowane w obliczeniach na okres planowy?

A. Metoda simpleks

B. Metoda kolejnych przybliżeń

C. Metoda proporcji stałych

D. Metoda bilansowa

Metoda proporcji stałych jest techniką planowania, która zakłada, że stosunki między dwoma wielkościami planistycznymi pozostaną niezmienne w określonym horyzoncie czasowym. Oznacza to, że w prognozach i analizach finansowych, gdy jedna wielkość zmienia się, druga wielkość zmienia się w tym samym proporcjonalnym stosunku. Przykładem zastosowania tej metody może być sytuacja, gdy przedsiębiorstwo planuje wzrost produkcji o 10%. Przy zastosowaniu metody proporcji stałych, można oczekiwać, że wzrośnie także zapotrzebowanie na surowce, a ich proporcja w stosunku do produkcji pozostanie na tym samym poziomie, co w poprzednich okresach. Tego typu podejście jest zgodne z praktykami takich standardów jak budżetowanie oparte na wynikach (Results-Based Budgeting), które kładzie nacisk na realistyczne prognozowanie i efektywne zarządzanie zasobami. Dzięki temu przedsiębiorstwa mogą lepiej planować i alokować środki, minimalizując ryzyko niedoborów lub nadmiaru zasobów w procesie produkcyjnym.

Pytanie 36

Hurtownia nabyła 50 sztuk produktów w cenie netto 60,00 zł za sztukę, a następnie zrealizowała sprzedaż 30 sztuk po cenie netto 80,00 zł za sztukę. Oblicz wartość marży uzyskanej na sprzedaży produktów.

A. 3 000,00 zł

B. 600,00 zł

C. 2 400,00 zł

D. 1 000,00 zł

Odpowiedź 600,00 zł jest prawidłowa, ponieważ marża na sprzedaży towarów jest obliczana jako różnica między przychodem ze sprzedaży a kosztem zakupu sprzedanych towarów. Hurtownia zakupiła 50 sztuk towarów po 60,00 zł każda, co daje całkowity koszt zakupu równy 3 000,00 zł (50 sztuk * 60,00 zł). Następnie sprzedano 30 sztuk po 80,00 zł, co generuje przychód ze sprzedaży wynoszący 2 400,00 zł (30 sztuk * 80,00 zł). Koszt zakupu sprzedanych towarów wynosi 1 800,00 zł (30 sztuk * 60,00 zł). Marża wynosi zatem 2 400,00 zł (przychód) - 1 800,00 zł (koszt) = 600,00 zł. Ta metoda kalkulacji marży jest zgodna z powszechnie stosowanymi zasadami rachunkowości, które podkreślają znaczenie analizy kosztów i przychodów w celu uzyskania jasnego obrazu rentowności operacyjnej. Zrozumienie kalkulacji marży jest kluczowe dla przedsiębiorstw, ponieważ pozwala na skuteczne zarządzanie finansami i podejmowanie strategicznych decyzji sprzedażowych.

Pytanie 37

Firma zaciągnęła kredyt na dwa lata w kwocie 50 000 zł. Z warunków umowy kredytowej wynika, że oprocentowanie ustalono na stałym poziomie 15% rocznie, a odsetki są naliczane na podstawie wartości kredytu po każdym roku. Po całkowitej spłacie kredytu, łączna kwota zapłaconych odsetek wyniesie

A. 65 000 zł

B. 15 000 zł

C. 57 000 zł

D. 7 500 zł

Kredyty i odsetki to często temat, który wprowadza w błąd, więc nie ma co się dziwić, że ludzie się gubią. Zrozumienie, jak się liczy odsetki, jest super ważne, żeby uniknąć pomyłek. Na przykład, wartości jak 57 000 zł czy 65 000 zł pokazują, że ktoś mógł pomyśleć o całkowitych kosztach kredytu, czyli o sumie kwoty głównej i odsetek. Ale tu chodzi o to, że odsetki liczymy na podstawie samego kredytu, a nie dodajemy ich do całości. 7 500 zł to może być wynik błędnego obliczenia tylko za rok, nie myśląc o całym okresie spłaty, co się zdarza dość często. Warto pamiętać, że łatwy wzór na obliczanie rocznych odsetek to po prostu wartość kredytu razy stopa procentowa. W końcu, brak zrozumienia, jak działają odsetki, może prowadzić do złych oszacowań całkowitych kosztów kredytu, co ma duże znaczenie przy podejmowaniu decyzji finansowych i zarządzaniu płynnością firmy. Dlatego warto znać wzory, ale też rozumieć, jak ich używać i co się dzieje, gdy coś pójdzie nie tak.

Pytanie 38

Do grupy zapasów właściwych zaliczają się zapasy:

A. rezerwowe, nadmierne i bieżące

B. rezerwowe, sezonowe i niepotrzebne

C. bieżące, niepotrzebne i nadmierne

D. bieżące, sezonowe i rezerwowe

Wszystkie te inne odpowiedzi mają w sobie błędy, bo wskazują na niewłaściwe klasyfikacje zapasów. Na przykład te zapasy zbędne, które się pojawiają w niektórych odpowiedziach, to nie jest coś, co powinno być uwzględnione przy zarządzaniu zapasami. Właściwie to są zapasy, które nic nie wnoszą do działalności firmy i tylko generują dodatkowe koszty. Ich obecność w zestawieniu zapasów w ogóle nie ma sensu, bo nie spełniają potrzeb operacyjnych. Podobnie sprawa ma się z zapasami nadmiernymi, które zdecydowanie wykraczają poza to, co jest nam potrzebne. Można przez to utknąć z kapitałem i jeszcze zwiększyć koszty magazynowania. Dobrze byłoby skupić się na analizie popytu i strategii dostaw, które uwzględniają zapasy bieżące, sezonowe oraz rezerwowe, bo to daje nam większą elastyczność w reagowaniu na zmiany na rynku. Warto ogarnąć te różnice między rodzajami zapasów i ich rolami, żeby lepiej zarządzać kosztami i efektywnością działania firmy.

Pytanie 39

Cukrownia Burak w okresie sprawozdawczym wyprodukowała 60 ton cukru Kryształek. Poniesione koszty produkcji cukru przedstawiono w tabeli. Koszt wytworzenia jednego kilograma cukru zostanie ustalony w kwocie

Pozycje kalkulacyjne	Poniesione koszty (zł)
Materiały bezpośrednie z narzutami	40 000,00
Płace bezpośrednie z narzutami	20 000,00
Koszty pośrednie	60 000,00

A. 20 zł na podstawie kalkulacji podziałowej współczynnikowej.

B. 2 zł na podstawie kalkulacji podziałowej współczynnikowej.

C. 2 zł na podstawie kalkulacji podziałowej prostej.

D. 20 zł na podstawie kalkulacji podziałowej prostej.

Wybór innej opcji jako odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia zasad kalkulacji kosztów produkcji. Opcja wskazująca na 20 zł za kilogram produkcji nie jest poprawna, ponieważ nie uwzględnia ona rzeczywistego podziału całkowitych kosztów na jednostki produkcji. W sytuacji, gdy całkowite koszty wynoszą 120 000 zł, odpowiedź ta sugeruje, że przyjęto błędne założenia co do ilości wyprodukowanego cukru, co prowadzi do dramatycznie zawyżonego kosztu jednostkowego. Takie błędy mogą wynikać z niepoprawnego przyjęcia założeń dotyczących kosztów stałych i zmiennych. Kolejny błąd pojawia się w kontekście kalkulacji podziałowej współczynnikowej, która jest bardziej złożonym podejściem i wymaga precyzyjnego określenia proporcji kosztów przypisanych do różnych produktów. Zastosowanie tej metody w sytuacji, gdzie koszty są jednorodne, może prowadzić do nadmiernego skomplikowania procesu kalkulacji i nieefektywnego rozdzielenia kosztów, co jest sprzeczne z zasadami efektywnego zarządzania kosztami. Ogólnie rzecz biorąc, podstawową zasadą przy obliczaniu kosztów jednostkowych jest zrozumienie, że wszystkie koszty muszą być dokładnie analizowane i przypisane do jednostek produkcji na podstawie realnych danych, a nie przypuszczeń. Właściwa metoda kalkulacji powinna sprzyjać transparentności i dokładności, co jest kluczowe dla podejmowania świadomych decyzji biznesowych.

Pytanie 40

W której sekcji biznesplanu właściciel firmy zamieszcza zestawienie swojej działalności z przedsiębiorstwami konkurencyjnymi?

A. W planie inwestycyjnym

B. W analizie rynku

C. W planie finansowym

D. W analizie SWOT

Analiza rynku to naprawdę ważny kawałek w biznesplanie, bo dzięki niej możesz zobaczyć, jak twoja firma wypada w porównaniu z innymi. W tej części powinieneś pokazać, co się dzieje na rynku, jakie masz konkurencję i jakie trendy teraz rządzą. Dobrze jest, jak porównasz swoją firmę z rywalami – to pozwoli ci lepiej zrozumieć, w czym jesteś mocny, a co powinieneś poprawić. Na przykład, możesz zanalizować, jakie segmenty klientów są poruszane przez innych, a gdzie ty mógłbyś się wpasować. Ważne jest także, żeby zrozumieć, jak konkurencja prowadzi swoje działania marketingowe, jakie wprowadza innowacje i jak obsługuje klientów. To wszystko da ci pomysły na to, jak wyróżnić się na rynku. Krótko mówiąc, dobra analiza rynku to nie tylko znajomość otoczenia, ale także podstawy do planowania dalszych kroków w strategii.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej