Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik rolnik
  • Kwalifikacja: ROL.10 - Organizacja i nadzorowanie produkcji rolniczej
  • Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 13:19
  • Data zakończenia: 8 grudnia 2025 13:36

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Obecność substancji inhibujących w mleku krowim może być efektem

A. wystąpienia wzdęcia żwacza u krowy
B. nadmiaru białka w racji pokarmowej
C. zbyt krótkiego cyklu płukania dojarki po użyciu środków czyszczących
D. zanieczyszczenia mleka czynnikami fizycznymi
Nadmiar białka w dawce pokarmowej nie jest bezpośrednio związany z występowaniem substancji hamujących w mleku. Chociaż niewłaściwe żywienie może wpływać na zdrowie krowy, to nadmiar białka sam w sobie nie generuje substancji, które mogłyby hamować procesy fermentacyjne lub wpływać na jakość mleka. Z kolei zanieczyszczenie mleka czynnikami fizycznymi, takimi jak kurz czy inne cząstki, również nie jest przyczyną substancji hamujących. Zanieczyszczenia te mogą wprawdzie wpływać na czystość mleka, ale nie są one źródłem substancji, które mogłyby hamować procesy technologiczne. Wzdęcia żwacza u krowy mogą prowadzić do dyskomfortu i problemów zdrowotnych, ale nie są one związane z substancjami hamującymi w mleku. Błędy myślowe w tym przypadku polegają na myleniu przyczyn z efektami oraz na niepełnym zrozumieniu procesu technologicznego w produkcji mleka. Właściwe czyszczenie sprzętu oraz przestrzeganie standardów higienicznych są kluczowymi elementami zapobiegania obecności substancji hamujących, a wiedza na ten temat jest niezbędna dla każdego, kto zajmuje się produkcją mleka.

Pytanie 2

Kość piszczelowa stanowi u konia część

A. kręgosłupa
B. kończyny przedniej
C. miednicy
D. kończyny tylnej
Kość piszczelowa nie znajduje się w miednicy, kręgosłupie ani kończynie przedniej, co jest kluczowe dla zrozumienia anatomii koni. Miednica, zbudowana z kości biodrowych, krzyżowej i łonowej, pełni funkcję stabilizacyjną oraz wspiera narządy wewnętrzne, ale nie zawiera kości piszczelowej, która jest zlokalizowana w kończynie tylnej. Kręgosłup, zbudowany z kręgów, jest odpowiedzialny za utrzymanie postawy i ochronę rdzenia kręgowego, jednak również nie ma w nim miejsca na kość piszczelową. Kończyna przednia, składająca się z kości takich jak kość ramienna i kości nadgarstka, odgrywa inną rolę w ruchu i nie obejmuje kości piszczelowej. Zrozumienie błędnych koncepcji związanych z lokalizacją kości jest ważne, ponieważ może prowadzić do niewłaściwych diagnoz i leczenia kontuzji. Popularnym błędem jest mylenie kończyn przednich i tylnych, co wynika z niewłaściwego rozumienia struktury anatomicznej koni. W praktyce, niewłaściwe przypisanie kości piszczelowej do innej części ciała może prowadzić do poważnych nieporozumień w kontekście zdrowia zwierząt i ich opieki. Dlatego istotne jest, aby osoby pracujące z końmi, takie jak trenerzy czy weterynarze, miały solidną wiedzę na temat anatomii, co pozwoli im na skuteczniejsze diagnozowanie i leczenie ewentualnych urazów.

Pytanie 3

Masa ciała loszek hodowlanych o tym samym wieku, które będą przebywać w jednym pomieszczeniu, nie powinna być większa niż

A. 30%
B. 20%
C. 10%
D. 40%
Mówienie o tym, że różnica w masie loszek może wynosić 20% czy więcej, to nie jest najlepszy pomysł w hodowli trzody. Taki stan rzeczy może prowadzić do różnych problemów zdrowotnych i wydajnościowych. Kiedy mamy dużą różnicę w masie, zwierzęta zaczynają rywalizować o jedzenie. Niektóre mogą mieć trudności z dostępem do karmy, co wpływa na ich wzrost i kondycję. Małe loszki często doświadczają stresu i ich odporność może być osłabiona, co zwiększa ryzyko chorób. Poza tym, duże różnice mogą zakłócać hierarchię w grupie, co też nie jest korzystne. Dlatego ważne, żeby różnice w masie nie były większe niż 10%, bo to wpływa na dobrostan zwierząt i efektywność produkcji.

Pytanie 4

Zgodnie z zasadami Zwykłej Dobrej Praktyki Rolniczej w gospodarstwie wprowadzono zakaz posiadania oraz magazynowania

A. probiotyków oraz preparatów enzymatycznych
B. preparatów mlekozastępczych
C. środków dezynfekujących stosowanych do odkażania pomieszczeń inwentarskich
D. produktów leczniczych weterynaryjnych, które mogą być wykorzystywane do przyspieszania porodu
Odpowiedź dotycząca zakazu posiadania i przechowywania produktów leczniczych weterynaryjnych, które mogą być stosowane w celu przyspieszenia porodu, jest prawidłowa. W ramach Zwykłej Dobrej Praktyki Rolniczej (ZDPR) istotne jest, aby unikać stosowania substancji, które mogą wpływać na zdrowie zwierząt oraz bezpieczeństwo produktów pochodzenia zwierzęcego. Przyspieszanie porodu za pomocą leków może prowadzić do nieprzewidywalnych skutków zdrowotnych u zwierząt, w tym do powikłań okołoporodowych. Przykładem może być stosowanie niektórych syntetycznych hormonów, które mogą zaburzać naturalny rytm porodów, a także wpływać na zdrowie nowonarodzonych prosiąt czy cieląt. ZDPR promuje naturalne metody zarządzania procesami porodowymi, co zmniejsza stres zwierząt oraz ryzyko wystąpienia chorób. W związku z tym, przestrzeganie tych zasad jest kluczowe dla zapewnienia dobrostanu zwierząt oraz jakości produktów rolnych.

Pytanie 5

Decydując o pozostawieniu rocznej jałówki w grupie zwierząt przeznaczonych do poprawy stada krów mlecznych, należy ocenić wyniki

A. jej wydajności
B. wydajności przodków
C. wydajności potomstwa
D. wydajności rodzeństwa
Odpowiedź dotycząca użytkowości przodków jest prawidłowa, ponieważ analiza genetyczna i genealogiczna przodków jałówki dostarcza kluczowych informacji na temat potencjału produkcyjnego przyszłych pokoleń. Wzorce dziedziczenia cech wydajnościowych, takich jak mleczność, skład mleka oraz ogólna zdrowotność, są ściśle związane z osiągnięciami przodków. W praktyce, hodowcy często korzystają z danych dostępnych w księgach hodowlanych, które dokumentują osiągnięcia przodków w zakresie wydajności oraz cech fenotypowych. Na przykład, jeżeli przodkowie jałówki wykazywali wysoką mleczność, istnieje duża szansa, że ich potomstwo będzie również charakteryzować się podobnymi cechami. Tego rodzaju analiza jest zgodna z dobrymi praktykami hodowlanymi, które zalecają podejmowanie decyzji o pozostawieniu zwierząt w stadzie na podstawie solidnych podstaw genetycznych i osiągnięć. Zrozumienie tego aspektu jest kluczowe dla efektywnej strategii zarządzania stadem oraz optymalizacji rentowności produkcji mleka.

Pytanie 6

W celu wykorzystania właściwości strukturotwórczych mrozu na glebach ciężkich i zlewnych przeprowadza się

A. orę w zimie w "ostrą skibę"
B. mulczowanie
C. orę w zimie z płytkim wyskibowaniem
D. kultywację
Orka przedzimowa w 'ostrą skibę' to naprawdę dobra metoda dla gleb ciężkich i zlewnych. Przy tym głębokim oraniu, gleba się lepiej napowietrza i struktura się poprawia. Dzięki temu, woda i powietrze mogą łatwiej wniknąć, a to jest bardzo ważne dla roślin. Poza tym, resztki roślinne rozkładają się naturalnie, co zwiększa ilość materii organicznej w glebie. W praktyce, to świetne rozwiązanie przed siewem zbóż ozimych, bo przygotowuje grunt na przyjęcie nasion, co zwiększa ich szanse na dobry wzrost na wiosnę. Współczesne techniki rolnicze zalecają tę metodę dla gleb z dużą wilgotnością, żeby uniknąć problemów z erozją czy zastoiskami wodnymi, które mogą obniżyć plony. Patrząc na zmiany klimatyczne, ta technika staje się coraz ważniejsza.

Pytanie 7

Jaką ilość siana, w kilogramach, trzeba przygotować na czas żywienia letniego (160 dni) dla dwóch koni, jeżeli średnia dzienna dawka siana dla jednego konia wynosi 6 kg?

A. 1 920 dt
B. 19 200 dt
C. 192 dt
D. 19,2 dt
Żeby policzyć, ile siana potrzebują dwa konie przez 160 dni, musimy najpierw wiedzieć, ile siana zjada jeden koń. Średnio to 6 kg dziennie, więc przez 160 dni jeden koń zje 6 kg razy 160, co daje 960 kg siana. Mamy dwa konie, więc razem potrzebujemy 960 kg razy 2, co daje nam 1920 kg. Jak to przeliczymy na decytuny, to dzielimy przez 100 kg (bo 1 dt to 100 kg), więc 1920 kg dzielone przez 100 kg na dt to 19,2 dt. To jest zgodne z tym, co mówią specjaliści od hodowli koni – ważne jest, żeby na każdym etapie życia miały odpowiednią ilość paszy. Warto pamiętać, że latem, kiedy konie mają dostęp do świeżej trawy, potrzeby na siano mogą się zmieniać, ale zawsze lepiej mieć zapas. Utrzymanie dobrej diety jest super ważne dla zdrowia koni, więc te wyliczenia są istotne dla każdego, kto hoduje konie.

Pytanie 8

Określ, jakie następnictwo roślin po zbiorze przedplonu umożliwi właściwy czas na przygotowanie gleby do siewu rośliny następczej?

A. Kukurydza - rzepak ozimy
B. Buraki cukrowe - pszenica ozima
C. Rzepak ozimy - jęczmień ozimy
D. Ziemniaki późne - żyto ozime
Wybór rzepaku ozimego jako przedplonu przed siewem jęczmienia ozimego jest uzasadniony ze względu na specyfikę cyklu życiowego obu roślin oraz ich potrzeby glebowe. Rzepak ozimy, jako roślina z rodziny kapustowatych, wykazuje silny system korzeniowy, który poprawia strukturę gleby oraz przyczynia się do zwiększenia jej zawartości azotu. Dzięki temu, gleba jest lepiej przygotowana na przyjęcie jęczmienia ozimego, który również preferuje dobrze nawożone, żyzne podłoża. Przerwa czasowa pomiędzy zbiorami rzepaku a siewem jęczmienia, która wynosi zazwyczaj od 4 do 6 tygodni, pozwala na odpowiednie przygotowanie gleby, w tym jej spulchnienie, nawożenie organiczne oraz ewentualne zastosowanie herbicydów do zwalczania chwastów. W praktyce, takie następstwo roślin może prowadzić do zwiększenia plonów oraz poprawy jakości ziarna. Ważnym aspektem jest również fakt, że oba typy roślin mają różne wymagania dotyczące nawożenia, co pozwala na bardziej zrównoważone wykorzystanie składników odżywczych w glebie, co jest zgodne z dobrymi praktykami w uprawie roślin."

Pytanie 9

W ekologicznych gospodarstwach parowanie ziemniaków odgrywa istotną rolę w żywieniu

A. świń i drobiu
B. kóz i koni
C. drobiu i owiec
D. bydła i świń
Wybór innych grup zwierząt, takich jak bydło, kozy czy owce, nie pasuje do tematu parowania ziemniaków w gospodarstwach ekologicznych. Wiesz, bydło i świnie mają różne potrzeby żywieniowe i inaczej trawią pokarm. Bydło to zwierzęta przeżuwające, więc ich dieta powinna składać się głównie z pasz włóknistych, jak siano czy kiszonka. Parowane ziemniaki nie dostarczają bydłu tego, czego potrzebują. Kozy z kolei preferują pokarm roślinny bogaty w błonnik. Generalnie, parowane ziemniaki nie są dla nich najlepszym wyborem. Jeśli chodzi o drób, to tu parowane ziemniaki mogą być fajnym dodatkiem, ale nie zapominajmy, że ich dieta powinna być przede wszystkim bogata w białko i witaminy z innych źródeł. Często ludzie myślą, że parowanie ziemniaków to uniwersalne rozwiązanie dla wszystkich zwierząt, a to może prowadzić do błędów w żywieniu, co w dłuższej perspektywie może negatywnie wpłynąć na zdrowie zwierząt. Dlatego ważne jest, by zrozumieć, że każde zwierzę ma swoje specyficzne potrzeby i to powinno być brane pod uwagę przy planowaniu diety.

Pytanie 10

Jak można zabezpieczyć rośliny uprawne przed zgorzelą siewek?

A. zaprawianie nasion fungicydami
B. aplikacja fungicydów na rośliny w fazie krzewienia.
C. zaprawianie nasion herbicydami przed siewem.
D. aplikacja herbicydów na rośliny do etapu krzewienia.
Zaprawianie nasion fungicydami przed siewem jest kluczowym działaniem w ochronie roślin uprawnych, szczególnie w kontekście zapobiegania zgorzeli siewek. Fungicydy stosowane w tym procesie działają profilaktycznie, tworząc barierę ochronną na powierzchni nasion, co umożliwia ich bezpieczne kiełkowanie oraz rozwój w początkowych fazach wzrostu. Dzięki zastosowaniu zapraw, nasiona są mniej podatne na patogeny glebowe, które mogą prowadzić do zgorzeli siewek, objawiającej się wilgotnymi plamami na liściach i gnilnymi objawami korzeni. Praktyczne przykłady zastosowania obejmują nasiona zbóż i roślin strączkowych, gdzie ich zaprawianie znacząco obniża ryzyko wystąpienia chorób. W branży rolniczej zazwyczaj stosuje się preparaty fungicydowe o udowodnionej skuteczności oraz zgodne z lokalnymi regulacjami i standardami, co zapewnia nie tylko ochronę roślin, ale również zrównoważony rozwój agrotechniki.

Pytanie 11

W obszarze gospodarstwa rolnego gnojowicę powinno się

A. stosować w dawce nieprzekraczającej 45 m3/ha rocznie
B. rozlewać na pole zalane wodą
C. przechowywać na płycie gnojowej w połączeniu z obornikiem
D. stosować od listopada do końca marca
Przechowywanie gnojowicy na płycie gnojowej razem z obornikiem nie jest zalecaną praktyką, gdyż może prowadzić do nieefektywnego zarządzania składnikami pokarmowymi oraz zanieczyszczeń środowiskowych. Płyty gnojowe powinny być projektowane w sposób umożliwiający skuteczne gromadzenie i późniejsze wykorzystanie gnojowicy, a jej mieszanie z obornikiem może powodować straty azotu w postaci amoniaku. Stosowanie gnojowicy od listopada do końca marca również jest nieadekwatne, ponieważ okres ten może być niekorzystny dla rozkładu składników odżywczych oraz dla ich przyswajalności przez rośliny, a również sprzyja erozji gleby, jeśli warunki pogodowe są niekorzystne. Rozlewanie gnojowicy na pole zalane wodą jest kolejnym nieodpowiednim podejściem, które prowadzi do strat składników odżywczych w wyniku spływu wody oraz zanieczyszczenia wód gruntowych. Niewłaściwe gospodarowanie gnojowicą może prowadzić do znaczących problemów ekologicznych, w tym degradacji jakości wód i gleby, co jest sprzeczne z zasadami zrównoważonego rozwoju. Kluczowe jest, by rolnicy stosowali gnojowicę zgodnie z wytycznymi, które uwzględniają specyfikę gleby, potrzeby roślin oraz lokalne przepisy ochrony środowiska.

Pytanie 12

Na podstawie przedstawionej instrukcji oblicz, ile ml preparatu należy zastosować do zaprawienia 150 kg ziarna pszenżyta ozimego.

Galmano 201 FS 15L zaprawa nasienna
Instrukcja stosowania

Środek grzybobójczy w formie płynnego koncentratu o działaniu systemicznym, stosowany do zaprawiania
ziarna siewnego zbóż ozimych w zaprawiarkach, przystosowanych do zapraw ciekłych i zawiesinowych.
Zastosowanie – do zwalczania pleśni śniegowej, zgorzeli podstawy źdźbła, zgorzeli siewek.
Zalecana dawka – 450 ml na 100 kg ziarna z dodatkiem 150 ml wody.

A. 225 ml
B. 675 ml
C. 450 ml
D. 150 ml
Odpowiedź 675 ml to strzał w dziesiątkę! Obliczenia opierają się na tym, że na 100 kg pszenżyta ozimego rekomendowana dawka to 450 ml. Jak mamy 150 kg ziarna, to jest to 1,5 razy więcej niż 100 kg, więc wystarczy pomnożyć 450 ml przez 1,5. I tak wychodzi 675 ml. Wydaje mi się, że takie podejście jest super w agronomii, bo precyzyjne dawkowanie to klucz do sukcesu w ochronie roślin. Przy okazji, warto pamiętać, że stosowanie odpowiednich ilości preparatów chemicznych dba nie tylko o plony, ale i o środowisko. Przestrzeganie dawek to dobry krok w stronę zrównoważonego rolnictwa, co ma znaczenie, zwłaszcza że teraz mamy większe wymagania co do jakości i bezpieczeństwa żywności.

Pytanie 13

Ochrona gleb przed erozją polega na

A. systematycznym pozostawianiu pola w ugorze
B. stosowaniu intensywnych metod uprawy roślin
C. siewie roślin o niskich wymaganiach
D. utrzymywaniu nieprzerwanej osłony roślinnej gleby
Utrzymanie stałej osłony roślinnej gleby jest kluczowym elementem zapobiegania erozji. Osłona roślinna, w postaci trawy, krzewów lub innych roślin, działa jak naturalny filtr, który redukuje siłę uderzenia kropli deszczu oraz spowalnia wodę spływającą po powierzchni gleby. Dzięki temu, minimalizowane jest zjawisko spłukiwania cząstek gleby, co jest szczególnie istotne w obszarach narażonych na silne opady deszczu. Osłona roślinna poprawia także strukturę gleby poprzez korzenie roślin, które stabilizują glebę oraz przyczyniają się do wzrostu jej żyzności dzięki procesowi humifikacji. Dobre praktyki w zakresie ochrony gleby obejmują m.in. wprowadzenie upraw rotacyjnych oraz stosowanie technik agroleśnictwa, które sprzyjają bioróżnorodności i wspierają ekosystemy. W sytuacjach kryzysowych, takich jak obszary wystawione na silne wiatry lub opady, dodatkowo można zastosować biotechnologie, które wspomagają regenerację osłony roślinnej.

Pytanie 14

Jakie struktury są wytwarzane przez warstwę rozrodczą skóry?

A. węzły chłonne
B. gruczoły mlekowe
C. ślinianki duże
D. małżowiny uszne
Warstwa rozrodcza naskórka, znana również jako warstwa podstawna, odgrywa kluczową rolę w procesie regeneracji i tworzenia nowych komórek naskórka. Jest to najbardziej wewnętrzna warstwa naskórka, w której komórki są intensywnie dzielące się i wytwarzają różne struktury skórne. Gruczoły mlekowe są złożonymi strukturami, które powstają z komórek naskórka i są odpowiedzialne za produkcję mleka w czasie laktacji. Te gruczoły są przykładami zróżnicowania i specjalizacji komórkowej, gdzie komórki naskórka przechodzą procesy różnicowania, aby stać się komórkami gruczołowymi. W praktyce, znajomość funkcji warstwy rozrodczej naskórka jest istotna w dermatologii i medycynie estetycznej, gdzie zabiegi takie jak peelingi chemiczne lub terapie laserowe mają na celu stymulację regeneracji naskórka poprzez oddziaływanie na tę warstwę. Dobre praktyki w pielęgnacji skóry, takie jak stosowanie środków nawilżających i ochrony przeciwsłonecznej, również wspierają zdrowie i prawidłowe funkcjonowanie tej warstwy, co jest niezbędne do utrzymania odpowiedniego poziomu produkcji komórek i ich różnicowania.

Pytanie 15

Które produkty pochodzenia zwierzęcego mogą być przeznaczone do sprzedaży bezpośredniej przez właściciela gospodarstwa agroturystycznego, utrzymującego zwierzęta wg podanego w tabeli stanu?

Pogłowie zwierząt w gospodarstwie
Gatunki rasy i grupy technologiczne zwierzątLiczba zwierząt (szt.)
Bydło: krowy mleczne – polska czerwona2
Cielęta do 3 m-ca1
Świnie: lochy - złotnicka pstra2
Tuczniki8
Drób: kaczki – pekin10
A. Tusze wołowe.
B. Mleko, śmietana i siara.
C. Tusze wieprzowe.
D. Jaja przepiórcze.
Wybór tusz wieprzowych, jaj przepiórczych oraz tusz wołowych do sprzedaży bezpośredniej przez właściciela gospodarstwa agroturystycznego oparty jest na niepełnym zrozumieniu przepisów dotyczących obrotu produktami pochodzenia zwierzęcego. Tusze wieprzowe i wołowe, mimo że są produktami zwierzęcymi, wymagają przetworzenia w rzeźni oraz podlegają bardziej rygorystycznym regulacjom, które obejmują m.in. obowiązkowe badania weterynaryjne oraz certyfikację. Te procedury mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa żywności oraz ochronę zdrowia publicznego. W sprzedaży mięsa na rynku hurtowym oraz detalicznym kluczowe jest przestrzeganie wymogów dotyczących etykietowania, co dodatkowo komplikuje proces sprzedaży dla małych producentów. Podobnie rzecz ma się z jajami przepiórczymi; jeżeli w gospodarstwie nie ma przepiórek, nie ma podstaw do ich sprzedaży. Właściciele gospodarstw powinni dokładnie znać regulacje dotyczące sprzedaży produktów zwierzęcych, aby uniknąć nieprzyjemności związanych z nielegalnym obrotem, co może prowadzić do konsekwencji prawnych. Ważne jest, aby zawsze kierować się aktualnymi przepisami oraz dobrymi praktykami w dziedzinie produkcji i sprzedaży żywności, aby zapewnić bezpieczeństwo zarówno dla producentów, jak i konsumentów.

Pytanie 16

Hodowca powinien przeprowadzać kontrolę stanu zdrowia w kierunku występowania mastitis przed dojem poprzez wykonanie

A. prób TOK z wykorzystaniem aparatu Fossomatic
B. pomiaru stopnia zanieczyszczeń mleka aparatem "Mifi"
C. prób TOK, używając tacki z czterema zagłębieniami oraz masterapidu
D. pomiaru pH mleka za pomocą pehametru
Próby TOK z użyciem tacki z czterema zagłębieniami i masterapidu to naprawdę sprawdzona metoda oceny zdrowia wymion u krów mlecznych, zwłaszcza gdy chodzi o wykrywanie mastitis. Cała idea opiera się na tym, że analizujemy jakość mleka, sprawdzając, czy są obecne somatyczne komórki i bakterie. To jest ważne, bo im wcześniej coś zauważymy, tym lepiej dla zwierząt. Tacka z czterema zagłębieniami pozwala na pobranie próbek mleka z każdego wymienia, co daje możliwość dokładnego porównania ich jakości. Masterapid to świetne narzędzie – szybko pokazuje, czy w mleku są jakieś nieprawidłowości. Stosowanie tej metody w codziennej pracy hodowlanej nie tylko poprawia dobrostan zwierząt, ale też zwiększa wydajność produkcji mleka i jakość końcowego produktu. Próby TOK są zgodne z normami organizacji zdrowia zwierząt, więc to naprawdę dobry wybór do monitorowania stanu zdrowia całego stada.

Pytanie 17

W pierwszym roku po użyciu obornika na polu zalecana jest uprawa

A. bobiku na zielonkę
B. lnu włóknistego
C. kukurydzy na kiszonkę
D. łubinu żółtego na nasiona
Kukurydza na kiszonkę to doskonały wybór na pierwszą uprawę po zastosowaniu obornika, ponieważ pożywka organiczna znacząco poprawia strukturę gleby i jej właściwości biologiczne. Obornik dostarcza nie tylko makro- i mikroelementów, ale również substancji organicznej, co sprzyja wzrostowi mikroorganizmów glebowych, a tym samym zwiększa dostępność składników odżywczych dla roślin. Kukurydza jest rośliną, która dobrze reaguje na takie warunki, potrzebując dużych ilości azotu w początkowej fazie wzrostu. Dodatkowo, uprawa kukurydzy po oborniku pozwala na szybkie pobranie składników odżywczych z gleby, co jest kluczowe dla jej rozwoju. Warto również zauważyć, że kukurydza na kiszonkę jest często wykorzystywana w hodowli zwierząt, co czyni tę uprawę nie tylko korzystną z punktu widzenia agrotechniki, ale również ekonomii rolniczej. Przykładowo, po zastosowaniu obornika, zaleca się przeprowadzenie analizy gleby, aby określić jej stan i dostosować nawożenie do potrzeb kukurydzy, co w praktyce przyczynia się do uzyskania wyższych plonów.

Pytanie 18

Określ zapotrzebowanie ogólne na energię netto laktacji (MJ NEL) dla krowy o masie ciała 600 kg przy dziennej produkcji mleka 20 kg o 4% tłuszczu.

Zapotrzebowanie bytowe na energię netto laktacji
i produkcję 1kg mleka o 4% tłuszczu
Zapotrzebowanie bytowe
Masa ciałaMJ NEL
45028,6
50031,0
60035,5
65037,7
Zapotrzebowanie produkcyjne
na 1kg mleka o 4% tłuszczu3,17
A. 63,40 MJ NEL
B. 38,67 MJ NEL
C. 98,90 MJ NEL
D. 35,50 MJ NEL
Wybierając jedną z niepoprawnych odpowiedzi, można dostrzec szereg typowych błędów myślowych oraz nieporozumień związanych z obliczaniem zapotrzebowania na energię netto laktacji. Wiele osób może skupić się wyłącznie na jednym aspekcie zapotrzebowania, zapominając, że kluczowe jest uwzględnienie zarówno zapotrzebowania bytowego, jak i produkcyjnego. Odpowiedzi, które zawierają zaniżone wartości, mogą sugerować, że osoba nie uwzględniła wystarczającej ilości energii wymaganej do utrzymania zdrowia i wydajności krowy. Na przykład, w przypadku zapotrzebowania na energię produkcyjną, ważne jest zrozumienie, że wyliczenia powinny bazować na rzeczywistej produkcji mleka oraz jego składzie, co w praktyce oznacza konieczność mnożenia przez odpowiednie współczynniki, takie jak 3,17 MJ/kg dla mleka o 4% tłuszczu. Ignorowanie tych współczynników może prowadzić do błędnych wniosków. Warto również zauważyć, że niewłaściwe obliczenia mogą wpływać na decyzje dotyczące żywienia krów i w konsekwencji na ich zdrowie oraz zdolność do produkcji mleka. Ustalanie zapotrzebowania energetycznego jest procesem, który wymaga odpowiedniej wiedzy i zrozumienia mechanizmów zachodzących w organizmie zwierzęcia, co jest kluczowe dla efektywności produkcji mleka.

Pytanie 19

Jaką rasę bydła rekomenduje się dla gospodarstwa zajmującego się produkcją mleka?

A. holsztyńsko-fryzyjska
B. limousine
C. piemontese
D. charolaise
Rasa holsztyńsko-fryzyjska jest uznawana za jedną z najwydajniejszych ras mlecznych na świecie. Charakteryzuje się dużą produkcją mleka oraz wysoką jakością jego składników, co czyni ją idealnym wyborem dla gospodarstw specjalizujących się w produkcji mleka. Osiągają one średnio od 7000 do 12000 litrów mleka rocznie z jednej krowy. Holsztyńsko-fryzyjskie krowy są również znane z dobrej konwersji paszy na mleko, co oznacza, że efektywnie przetwarzają podawane im jedzenie na produkty mleczne. W praktyce, hodowcy korzystają z nowoczesnych technologii, takich jak zarządzanie stadem, co pozwala optymalizować procesy hodowlane. Dodatkowo, rasa ta ma wysoki poziom odporności na choroby, co wpływa na ich długowieczność i stabilność produkcyjną. Dlatego też, wybór tej rasy w gospodarstwie mlecznym jest zgodny z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają inwestowanie w rasy o wysokim potencjale produkcyjnym i zdrowotnym.

Pytanie 20

Ile kilogramów saletry amonowej (N 34%) powinno się użyć, aby otrzymać 85 kg czystego azotu na 1 ha?

A. 225 kg
B. 200 kg
C. 250 kg
D. 175 kg
Pierwszą pułapką, w którą często wpadają osoby rozwiązujące tego typu zadania, jest błędna interpretacja zawartości azotu w nawozie. Niektóre odpowiedzi mogły być uzyskane poprzez pomyłkowe podstawienie wartości bez uwzględnienia procentowej zawartości azotu w saletrze amonowej. Na przykład, podanie 225 kg lub 200 kg jako odpowiedzi może sugerować, że osoba rozwiązująca zadanie zakładała błędne proporcje azotu lub źle rozumiała, co oznacza % zawartości. Inna typowa pomyłka to nieprawidłowe mnożenie lub dzielenie, na przykład, użycie wartości 85 kg jako bezpośredniej ilości saletry amonowej bez przeliczenia na zawartość azotu. Należy pamiętać, że w praktyce nawożenia kluczowe jest precyzyjne obliczenie dawek nawozów, oparte na ich rzeczywistej zawartości składników odżywczych. Właściwe obliczenia pomagają zapobiegać nadmiernemu nawożeniu, co nie tylko jest kosztowne, ale również może prowadzić do zanieczyszczenia wód gruntowych i innych negatywnych skutków dla środowiska. W związku z tym, zrozumienie proporcji i umiejętność przeliczania składników odżywczych w nawozach są niezbędne dla każdego rolnika czy agronoma, aby skutecznie zarządzać nawożeniem i maksymalizować plony w sposób zrównoważony.

Pytanie 21

Aby umieścić na dnie bruzdy górnej części skiby, należy w pługu zamontować

A. lemiesz
B. krój
C. przedpłużek
D. pogłębiacz
Przedpłużek to taki element pługa, który naprawdę robi różnicę, jeśli chodzi o głębokość orki. Dzięki niemu gleba lepiej się miesza, co jest super ważne, gdy przygotowujemy pole do uprawy. W praktyce współpracuje z lemieszem, który tnie glebę, a jego dłuższa konstrukcja sprawia, że łatwiej wchodzi w grunt. Gdy przedpłużek jest dobrze ustawiony, to nie tylko ułatwia zrywanie gleby, ale też wpływa na to, żeby gleba miała odpowiednią strukturę. Dobrze by było, żeby wybierać przedpłużek dopasowany do typu gleby i głębokości, z jaką chcemy pracować. Na glebach cięższych i gliniastych szerszy przedpłużek naprawdę ułatwia pracę, bo lepiej się osadza i zmniejsza opór. W nowoczesnych technikach orki widać, jak ważny jest przedpłużek, bo pomaga w optymalizacji procesów rolniczych.

Pytanie 22

Plantacja nasienna jęczmienia może zostać zdyskwalifikowana, jeśli ocena polowa stwierdzi, że

A. na plantacji nie ma innych odmian jęczmienia
B. plantacja została założona na polu, gdzie w poprzednim roku uprawiano jęczmień innej odmiany lub tej samej, ale o niższej klasie
C. odległość między ocenianą plantacją a zasiewami jęczmienia silnie porażonymi głownią pylącą wynosi więcej niż 50 m
D. plantacja jest wolna od chwastów
Odpowiedź dotycząca założenia plantacji na polu, na którym w ostatnim roku uprawiany był jęczmień innej odmiany lub tej samej odmiany, ale niższej kwalifikacji, jest prawidłowa, ponieważ istnieje ryzyko przenoszenia chorób na nowe plantacje, co może negatywnie wpłynąć na ich jakość oraz wydajność. W szczególności, głownia pyląca jest jedną z najgroźniejszych chorób jęczmienia, która może przetrwać w glebie lub na resztkach roślinnych. Uprawa na tym samym polu lub w jego sąsiedztwie odmian z niższą jakością kwalifikacyjną stwarza warunki do zakażeń, co może skutkować dyskwalifikacją plantacji. Zarządzanie zdrowiem roślin i monitorowanie historii upraw na danym polu to zalecane praktyki, które pomagają w unikaniu takich sytuacji. Na przykład, w praktyce rolniczej zaleca się rotację upraw oraz stosowanie odmian odpornych, co przyczynia się do zmniejszenia ryzyka wystąpienia chorób. Wszelkie działania w zakresie planowania siewu powinny być zgodne z obowiązującymi standardami ochrony roślin oraz dobrymi praktykami agronomicznymi, aby zapewnić wysoką jakość plonów oraz ochronę przed patogenami.

Pytanie 23

Zabiegi mechaniczne pielęgnacyjne na plantacjach ziemniaków powinny być zakończone do

A. zaschnięcia łodyg
B. przekwitania roślin
C. zwarcia międzyrzędzi
D. wzejścia wszystkich roślin
Zakończenie mechanicznych zabiegów pielęgnacyjnych na plantacjach ziemniaków do momentu zwarcia międzyrzędzi jest kluczowe dla uzyskania optymalnych efektów produkcyjnych. Zwarcie międzyrzędzi oznacza moment, w którym rośliny ziemniaków zaczynają się stykać i pokrywają międzyrzędzia, co skutkuje lepszym zacienieniem gleby oraz ograniczeniem rozwoju chwastów. W praktyce, zakończenie zabiegów takich jak pielenie, nawożenie czy opryski powinno mieć miejsce przed tym momentem, aby nie uszkodzić roślin i nie zakłócić ich wzrostu. Dobre praktyki wskazują, że mechaniczne zabiegi należy przeprowadzać w odpowiednich fazach rozwoju roślin, aby zapewnić ich zdrowotność i wydajność. Zachowanie terminu zakończenia tych zabiegów przed zwarciem międzyrzędzi pozwala również na lepszą kontrolę nad możliwymi chorobami i szkodnikami, co jest istotne z punktu widzenia ochrony plonów i jakości uzyskiwanych bulw.

Pytanie 24

Aby zapobiec zatruciu pszczół substancjami chemicznymi stosowanymi w ochronie roślin, konieczne jest dostosowanie czasu planowanych zabiegów do wskazówek zawartych na etykiecie środka dotyczących

A. okresu prewencji
B. okresu karencji
C. formy użytkowej środka
D. metody przygotowania cieczy użytkowej
Wybierając inne odpowiedzi, można napotkać na kilka nieporozumień dotyczących kwestii ochrony pszczół. Okres karencji odnosi się do czasu, jaki musi upłynąć po zastosowaniu środka chemicznego przed zbiorem plonów. Chociaż jest to ważne dla bezpieczeństwa konsumentów, nie odnosi się bezpośrednio do ochrony pszczół, które mogą być narażone na działanie chemikaliów w czasie prewencji. Forma użytkowa produktu określa, w jakiej postaci środek powinien być stosowany, ale nie mówi nic o ryzyku dla pszczół. Sposób sporządzania cieczy użytkowej jest istotny podczas samego przygotowywania środka, jednak nie odnosi się do czasowych aspektów, które są kluczowe dla bezpieczeństwa owadów zapylających. Tego rodzaju błędy myślowe mogą prowadzić do zaniedbań w praktykach rolniczych, a co za tym idzie, do zagrażania populacjom pszczół, które są niezbędne dla zapylania roślin i zdrowia ekosystemów. Wiedza na temat okresu prewencji oraz jego praktyczne zastosowanie w harmonogramie zabiegów jest kluczowe dla zrównoważonego zrównoważonego rozwoju, a także dla przestrzegania norm środowiskowych i dobrych praktyk w rolnictwie.

Pytanie 25

Zgodnie z Kodeksem Dobrej Praktyki Rolniczej, z uwagi na emisję toksycznych gazów, nie należy łączyć

A. gnojówki z gnojowicą
B. soków kiszonkowych z wodą
C. gnojowicy z wodą
D. gnojowicy z sokami kiszonkowymi
Odpowiedź dotycząca łączenia gnojowicy z sokami kiszonkowymi jest prawidłowa z uwagi na ryzyko wydzielania się toksycznych gazów, takich jak siarkowodór czy amoniak. Zgodnie z Kodeksem Dobrej Praktyki Rolniczej, łączenie tych dwóch substancji może prowadzić do niebezpiecznych reakcji chemicznych, wpływających nie tylko na jakość środowiska, ale także na zdrowie ludzi i zwierząt. W praktyce, gnojowica i soki kiszonkowe różnią się składem chemicznym i parametrami, co w połączeniu może stworzyć nieprzewidywalne skutki. Przykładem może być sytuacja, w której nieodpowiednie mieszanie tych substancji prowadzi do intensywnego wydzielania toksycznych oparów, co jest szczególnie niebezpieczne w zamkniętych pomieszczeniach lub podczas transportu. Dobre praktyki rolnicze zalecają stosowanie oddzielnych systemów przechowywania i obróbki gnojowicy oraz soków kiszonkowych, aby zminimalizować ryzyko oraz zapewnić bezpieczeństwo ludzi i zwierząt, a także chronić środowisko. Przestrzeganie tych zasad jest kluczowe dla zrównoważonego rozwoju produkcji rolniczej oraz ochrony zdrowia publicznego.

Pytanie 26

Całokształt uprawy roli pod ziemniaki, których przedplonem było żyto przedstawia wariant

Warianty
A.B.C.D.
1. Zespół uprawek przedsiewnych jesiennych1. Zespół uprawek pożniwnych1. Zespół uprawek pożniwnych1. Zespół uprawek przedsiewnych jesiennych
2. Zespół uprawek przedzimowych2. Zespół uprawek przedsiewnych jesiennych2. Zespół uprawek przedzimowych2. Zespół uprawek przedzimowych
3. Zespół uprawek pożniwnych3. Zespół uprawek przedsiewnych wiosennych3. Zespół uprawek przedsiewnych wiosennych3. Zespół uprawek przedsiewnych wiosennych
A. A.
B. D.
C. B.
D. C.
Odpowiedź C jest poprawna, ponieważ zgodnie z dobrymi praktykami uprawy warzyw, szczególnie w przypadku ziemniaków, istotne jest odpowiednie przygotowanie gleby po zbiorach przedplonu. Po zbiorze żyta, pierwszym krokiem powinny być uprawki pożniwne, które pozwalają na rozdrobnienie resztek roślinnych oraz poprawiają strukturę gleby. Następnie, uprawki przedzimowe mają na celu przetarcie gleby, co wpływa na jej przemarznięcie i w efekcie na poprawę jej jakości. Wiosenne uprawki przedsiwienne są kluczowe, gdyż przygotowują glebę pod siew ziemniaków, co jest niezbędne dla uzyskania wysokich plonów. Dobre praktyki rolnicze zalecają także analizę gleby oraz odpowiednie nawożenie przed siewem, co może znacząco wpłynąć na zdrowotność roślin i jakość plonów. Poprawne wykonanie tych wszystkich etapów jest fundamentem efektywnej produkcji rolnej w przypadku ziemniaków, co potwierdzają liczne badania w dziedzinie agrotechniki.

Pytanie 27

Wyznacz datę inseminacji krowy, która urodziła 21 marca br., jeśli pierwszy zabieg unasieniania jest przewidziany na 70 dni po porodzie?

A. W okolicach 30 maja
B. W okolicach 12 czerwca
C. W okolicach 20 kwietnia
D. W okolicach 22 marca
Termin inseminacji krowy, która wycieliła się 21 marca, obliczany jest na podstawie standardowego okresu oczekiwania po porodzie. W przypadku krów mlecznych, zazwyczaj zaleca się przeprowadzenie inseminacji 60-90 dni po porodzie, co wspiera zdrowie matki oraz jej zdolność do produkcji mleka. Przyjmując, że planowana inseminacja ma nastąpić 70 dni po porodzie, należy dodać ten okres do daty wycielenia. Zatem 21 marca + 70 dni daje nam datę 30 maja. Taki czas wsparcia daje krowie odpowiednią szansę na regenerację, co jest kluczowe dla zdrowia zwierzęcia i jego przyszłej produkcji. Dobrą praktyką w hodowli bydła mlecznego jest regularne monitorowanie cyklu rujowego oraz zdrowia zwierząt, co pozwala na optymalizację wyników hodowlanych i wydajności stada.

Pytanie 28

Systemy oświetleniowe zarządzane komputerowo, które uwzględniają standardy długości dnia świetlnego oraz natężenia światła na różne okresy, wykorzystuje się w hodowli

A. źrebiąt
B. kurcząt
C. prosiąt
D. cieląt
Programy świetlne sterowane komputerowo są kluczowe w hodowli kurcząt, ponieważ umożliwiają precyzyjne dostosowanie długości dnia świetlnego oraz intensywności oświetlenia do potrzeb ptaków w różnych etapach ich rozwoju. Optymalne warunki świetlne wpływają na zachowanie kurcząt, ich wzrost oraz zdrowie. Na przykład, w pierwszych tygodniach życia kurcząt zaleca się stosowanie długiego dnia świetlnego (18-24 godzin dziennie), co sprzyja ich aktywności i poborowi paszy. W późniejszych etapach hodowli, można stopniowo skracać czas oświetlenia, co wspiera naturalne cykle biologiczne ptaków. Takie podejście jest zgodne z normami dobrostanu zwierząt oraz zaleceniami organizacji takich jak World Animal Protection, które podkreślają znaczenie odpowiednich warunków środowiskowych. Warto również zaznaczyć, że nieprawidłowe oświetlenie może prowadzić do stresu u ptaków, co w efekcie wpływa na ich zdrowie i wydajność. Dlatego wdrażanie programów świetlnych w hodowli kurcząt jest nie tylko praktyką z zakresu zootechniki, ale również kluczowym elementem odpowiedzialnej produkcji rolniczej.

Pytanie 29

Aby zapobiec kanibalizmowi w intensywnym chowie kur niosek prowadzonym w systemie podłogowym, co można wdrożyć?

A. zwiększenie liczby kur na 1m2 powierzchni podłogi
B. zwiększenie liczby niosek przypadających na jedno gniazdo
C. wydłużenie czasu trwania dnia świetlnego
D. ograniczenie intensywności oświetlenia w zakresie czerwono-pomarańczowym
Zmniejszenie intensywności oświetlenia czerwono-pomarańczowego jest kluczowe w zarządzaniu dobrostanem kur niosek. Zjawisko kanibalizmu wśród ptaków jest często wywoływane przez stres, który może być potęgowany przez nieodpowiednie warunki świetlne. Intensywne oświetlenie, zwłaszcza w odcieniach czerwono-pomarańczowych, może stymulować agresję i rywalizację między ptakami, prowadząc do niepożądanych zachowań. W praktyce, zmniejszając natężenie światła, możemy zredukować poziom stresu u kur, co sprzyja ich lepszemu samopoczuciu i zmniejsza ryzyko kanibalizmu. Zgodnie z zaleceniami organizacji zajmujących się dobrostanem zwierząt, takich jak RSPCA, oświetlenie powinno być dostosowane do naturalnych rytmów dobowych ptaków, co wpływa na ich spokój i stabilność emocjonalną. Wprowadzając takie zmiany w praktyce, hodowcy mogą zauważyć znaczną poprawę zachowań stadnych oraz ogólnej kondycji kur.

Pytanie 30

Zachowanie separacji przestrzennej w uprawie sadzeniaków jest niezbędne z powodu

A. niższego ryzyka wystąpienia chorób fizjologicznych bulw
B. możliwości przeprowadzania nawrotów w trakcie zabiegu obredlania
C. zmniejszenia zawartości solaniny w bulwach
D. możliwości rozprzestrzeniania się chorób wirusowych
Zachowanie izolacji przestrzennej plantacji sadzeniaków jest kluczowe ze względu na możliwość przenoszenia się chorób wirusowych, które mogą znacząco obniżyć jakość plonów i zmniejszyć ich wydajność. Choroby wirusowe, takie jak wirus mozaiki tytoniu (TMV) czy wirus Y ziemniaka (PVY), mogą być przenoszone przez owady, takie jak mszyce, a także poprzez kontakt z zainfekowanym materiałem roślinnym. Dlatego stosowanie odpowiednich praktyk izolacyjnych, takich jak oddzielanie plantacji sadzeniaków od innych upraw, jest istotne w celu ograniczenia ryzyka infekcji. Przykładem skutecznej praktyki jest wprowadzenie buforowych stref, które oddzielają plantacje sadzeniaków od potencjalnych źródeł zakażeń. Ponadto, stosowanie zdrowego materiału rozmnożeniowego oraz regularna kontrola stanu zdrowia roślin są zgodne z zaleceniami dobrych praktyk rolniczych, co pozwala na minimalizowanie strat spowodowanych chorobami wirusowymi. W dłuższej perspektywie, izolacja przestrzenna przyczynia się do stabilizacji i zwiększenia wydajności produkcji sadzeniaków, co jest kluczowe dla zrównoważonego rozwoju w rolnictwie.

Pytanie 31

W podanym płodozmianie zbożowym wskaż roślinę, która wykazuje największe działanie fitosanitarne.

Rok uprawy12345
RoślinaKukurydzaJęczmień jaryGroch siewnyPszenica ozimaPszenżyto ozime
A. Pszenica ozima.
B. Groch siewny.
C. Kukurydza na ziarno.
D. Jęczmień jary.
Groch siewny to roślina motylkowa, która wykazuje wyjątkowe właściwości fitosanitarne, a jej zastosowanie w płodozmianie przynosi liczne korzyści. Dzięki symbiozie z bakteriami brodawkowymi, groch siewny potrafi wiązać azot atmosferyczny, co znacząco podnosi żyzność gleby. W praktyce oznacza to, że po uprawie grochu w danym miejscu, gleba będzie bogatsza w azot, co jest kluczowe dla wzrostu kolejnych roślin. Dodatkowo, groch siewny działa jak naturalny środek ochrony roślin, ograniczając występowanie chorób i szkodników. Rośliny motylkowe, w tym groch, podczas swojego wzrostu wydzielają substancje, które mogą hamować rozwój patogenów glebowych. W płodozmianie, w którym występują rośliny motylkowe, zaleca się rotację upraw, co sprzyja zwiększeniu bioróżnorodności i stabilności ekosystemu rolniczego, zgodnie z dobrymi praktykami agroekologicznymi. Z tego względu, wprowadzenie grochu siewnego do płodozmianu jest nie tylko zalecane, ale również korzystne dla całego ekosystemu rolniczego.

Pytanie 32

Nadmiar łatwych do strawienia węglowodanów (np. skrobi) w diecie przeżuwaczy prowadzi do

A. zwiększenia liczby komórek somatycznych w mleku
B. gorszej przyswajalności włókna z powodu tzw. depresji strawności
C. zahamowania procesów fermentacji w żwaczu
D. wyższego procentowego stężenia białka w mleku
Odpowiedź wskazująca na gorszą strawność włókna w wyniku nadmiaru łatwostrawnych węglowodanów jest prawidłowa, ponieważ przeżuwacze, takie jak bydło, mają unikalny system trawienny przystosowany do fermentacji włókien roślinnych. Wprowadzenie dużych ilości łatwostrawnych węglowodanów, takich jak skrobia, do diety tych zwierząt może prowadzić do tzw. depresji strawności, co oznacza, że zdolność organizmu do trawienia włókna zostaje ograniczona. W praktyce, może to skutkować mniejszą wydajnością paszy, obniżonym przyrostem masy ciała oraz negatywnymi skutkami zdrowotnymi, takimi jak kwasica żwacza. Przykładem dobrych praktyk jest stosowanie zrównoważonej diety, która uwzględnia odpowiednie proporcje włókien i węglowodanów, co pozwala na optymalizację procesów fermentacyjnych w żwaczu. Wprowadzenie dodatków, takich jak probiotyki i prebiotyki, może pomóc w utrzymaniu zdrowia mikroflory żwacza, co jest kluczowe dla efektywności trawienia.

Pytanie 33

Która z roślin strączkowych uprawianych dla nasion jest zbierana najwcześniej?

A. bobik
B. łubin żółty
C. soję
D. groch siewny
Groch siewny, czyli Pisum sativum, to roślina strączkowa, która zbiera się najszybciej ze wszystkich wymienionych w pytaniu. Jego cykl wegetacyjny trwa od 70 do 120 dni, w zależności od odmiany i warunków, w jakich rośnie. Co ciekawe, groch dobrze znosi wczesnowiosenne chłody, więc można go siać już na początku wiosny, a to pozwala na wcześniejsze zbiory. W polskim rolnictwie uprawa grochu jest praktykowana, bo w sprzyjających warunkach klimatycznych i glebowych plony są naprawdę dobre. No i groch jest fajnym składnikiem diety, dostarczając białka roślinnego oraz różnych minerałów. Ważne jest też, żeby odpowiednio przygotować glebę i stosować rotację upraw – to pomaga w walce z chorobami i szkodnikami. Zbiory najczęściej odbywają się w czerwcu lub lipcu, co czyni groch świetnym wyborem dla tych, którzy chcą mieć wczesne plony.

Pytanie 34

Dużych wydatków na środki produkcji oraz znaczących zasobów pracy w przeliczeniu na 1 ha wymaga uprawa

A. pszenicy ozimej
B. traw w uprawach polowych
C. buraków cukrowych
D. kukurydzy na kiszonkę
Buraki cukrowe wymagają znacznych nakładów środków produkcji oraz dużej ilości robocizny w przeliczeniu na 1 ha, co wynika z ich specyficznych potrzeb agronomicznych. Uprawa buraków cukrowych wiąże się z wieloma etapami, takimi jak przygotowanie gleby, siew, pielęgnacja, zbiór oraz dalsze przetwarzanie. Każdy z tych etapów przysparza dodatkowych kosztów, a także wymaga zastosowania odpowiednich technik agrotechnicznych. Na przykład, buraki cukrowe potrzebują intensywnego nawożenia, co wiąże się z użyciem zarówno nawozów organicznych, jak i mineralnych w odpowiednich proporcjach, co jest zgodne z zaleceniami agrotechnicznymi. Dodatkowo, aby zapewnić wysoką jakość plonów, konieczne jest prowadzenie regularnych zabiegów ochrony roślin przed chorobami i szkodnikami, co również wiąże się z dodatkowymi kosztami. W praktyce, aby osiągnąć opłacalność uprawy buraków cukrowych, ważne jest przestrzeganie standardów agrotechnicznych oraz innowacyjnych metod zarządzania, takich jak analiza kosztów i korzyści w kontekście lokalnych warunków glebowych oraz klimatycznych.

Pytanie 35

W integrowanej ochronie roślin, używanie chemicznych metod do zwalczania zarazy ziemniaka jest dozwolone tylko w sytuacji, gdy

A. istnieje prawdopodobieństwo przekroczenia progu szkodliwości
B. na plantacji wykorzystuje się podkiełkowane lub pobudzone sadzeniaki
C. są sadzone odmiany odporne na zarazę ziemniaka
D. plon z plantacji będzie przechowywany do wiosny
Stwierdzenie, że stosowanie metody chemicznej do zwalczania zarazy ziemniaka jest dozwolone tylko w przypadku, gdy istnieje prawdopodobieństwo przekroczenia progu szkodliwości, jest zgodne z zasadami integrowanej ochrony roślin (IPM). Proszę pamiętać, że decyzje dotyczące użycia pestycydów powinny być podejmowane na podstawie dokładnej analizy sytuacji na polu. Próg szkodliwości to poziom populacji szkodników lub symptomów choroby, przy którym potencjalne straty w plonach uzasadniają zastosowanie środków ochrony roślin. Przykładowo, w przypadku zarazy ziemniaka, monitorowanie i ocena występowania choroby pozwala na określenie, kiedy użycie substancji chemicznych jest konieczne. Dzięki odpowiednim praktykom monitoringu, takim jak regularne badanie liści na obecność plam czy ocena warunków atmosferycznych sprzyjających rozwojowi choroby, można podjąć świadome decyzje, które minimalizują potrzebę stosowania chemii. Ta metoda nie tylko zmniejsza ryzyko dla środowiska, ale także może przyczynić się do efektywności kosztowej w produkcji roślinnej, ponieważ unika się zbędnych aplikacji pestycydów.

Pytanie 36

Jaką rasę świń powinno się wybrać do hodowli w gospodarstwie ukierunkowanym na produkcję mięsa wieprzowego najwyższej jakości?

A. Złotnicką pstrą
B. Wietnamską
C. Berkszyr
D. Polską białą zwisłouchą
Wiesz, wybór rasy świń do chowu, który ma dawać wysoką jakość mięsa, to nie taka prosta sprawa. Berkszyr jest znany z dobrego mięsa, ale ma swoje ograniczenia, jeśli chodzi o wydajność i przyrosty. Więc w porównaniu do Polskiej białej zwisłouchej jest, powiedzmy, mniej efektywny. Wietnamska rasa jest dosyć popularna, ale z tego co widziałem, często nie wypada najlepiej w produkcji komercyjnej mięsa, a ich przyrosty są niższe niż u Polskiej białej zwisłouchej. Złotnicka pstra też ma swoje unikalne cechy, ale jak ktoś chce masowo produkować mięso, to może być to nie najlepszy wybór. Tempo wzrostu oraz jakość mięsa mogą być nieoptymalne w porównaniu do tych bardziej komercyjnych ras. Wybór rasy to często skomplikowana sprawa, bo trzeba wziąć pod uwagę efektywność produkcji, rynek i jakość mięsa, a nie zawsze tak łatwo to wszystko ze sobą pogodzić.

Pytanie 37

Na podstawie danych zawartych w tabeli wskaż uprawę zboża ozimego, która zapewnia najwyższą nadwyżkę bezpośrednią przy produkcji ziarna.

WyszczególnienieŻytoPszenica ozimaJęczmień ozimyPszenżyto ozime
Wartość produkcji (zł/ha)2 7313 8813 5663 431
Koszty bezpośrednie (zł/ha)1 7441 4931 3201 505
A. Pszenica ozima.
B. Żyto.
C. Jęczmień ozimy.
D. Pszenżyto ozime.
Pszenica ozima to naprawdę fajny wybór, jeśli chodzi o uprawy zbóż, bo daje najwyższą nadwyżkę, aż 2 388 zł na hektarze. Jak analizujesz, dlaczego akurat ta uprawa jest najlepsza, trzeba patrzeć na to, ile można zarobić, a ile wydajemy na jej uprawę. W praktyce dobrze jest robić dokładne zestawienia finansowe, czyli wartość plonów ziarna minus koszty na siew, nawożenie, ochronę roślin i zbiór. Pszenica ozima to jedna z najpopularniejszych upraw w Polsce, bo świetnie radzi sobie w różnych warunkach glebowych i klimatycznych. Fajnie też stosować płodozmiany, bo to może naprawdę zwiększyć zyski. Warto pamiętać, że dobre zarządzanie, terminowe siewy i odpowiedni dobór odmian mogą mocno wpłynąć na to, ile zarobimy.

Pytanie 38

Wskaż, który wariant parametrów siewu buraków cukrowych zapewnia wyrównane wschody i optymalną obsadę roślin

WariantRozstaw międzyrzędzi (cm)Gęstość siewu (cm)Głębokość siewu (cm)
I30102 - 4
II45182 - 3
III55214 - 6
IV70306 - 8
A. III
B. II
C. I
D. IV
Wybór wariantu II jest trafny, ponieważ ustala on optymalne parametry siewu buraków cukrowych, co jest kluczowe dla uzyskania wyrównanych wschodów i optymalnej obsady roślin. Rozstaw międzyrzędzi 45 cm w połączeniu z gęstością siewu 18 cm zapewnia wystarczającą przestrzeń dla rozwoju korzeni oraz minimalizuje konkurencję między roślinami o wodę i składniki pokarmowe. Dodatkowo, głębokość siewu wynosząca 2-3 cm umożliwia odpowiedni kontakt nasion z glebą, co jest niezbędne dla ich skutecznego kiełkowania. W praktyce, prawidłowe parametry siewu zwiększają szanse na uzyskanie jednolitych plonów oraz poprawiają efektywność zbiorów, co jest zgodne z zaleceniami najlepszych praktyk agrotechnicznych. Warto również zauważyć, że dostosowanie tych parametrów do lokalnych warunków glebowych i klimatycznych jest kluczowym elementem skutecznego prowadzenia upraw. Takie podejście przyczynia się do długofalowej wydajności produkcji roślinnej oraz zrównoważonego rozwoju gospodarstw rolnych.

Pytanie 39

W okresie wiosennym, na terenach zielonych znajdujących się na glebach torfowych, należy dociśnięcie darni do podłoża, aby poprawić wchłanianie wody i regenerację systemu korzeniowego traw, przeprowadzać wałem

A. Campbella
B. ciężkim gładkim
C. strunowym
D. rodzaju Cambridge
Odpowiedź 'ciężkim gładkim' jest prawidłowa, ponieważ wały tego typu są specjalnie zaprojektowane do dociśnięcia darni na glebach torfowych. Ich gładka powierzchnia umożliwia równomierne rozłożenie ciężaru, co sprzyja lepszemu podsiąkaniu wody i regeneracji systemu korzeniowego traw. Wały ciężkie gładkie są niezbędne w procesie pielęgnacji użytków zielonych, gdyż ich zastosowanie przyczynia się do poprawy struktury gleby oraz zwiększenia jej zdolności retencyjnej. Dociśnięcie darni zwiększa kontakt korzeni z podłożem, co jest kluczowe w kontekście wzrostu i zdrowia roślin. Technika ta jest stosowana w praktykach agronomicznych i ogrodniczych, gdzie dbałość o jakość gleby i zdrowie roślin jest szczególnie istotna. Warto pamiętać, że zgodnie z najlepszymi praktykami agrotechnicznymi, należy regularnie oceniać stan użytków zielonych oraz stosować odpowiednie metody ich pielęgnacji, aby osiągnąć optymalne wyniki.

Pytanie 40

Wiosenny proces uprawy gleby na glebach o dużej ciężkości zaczyna się od

A. bronowania
B. włókowania
C. wałowania
D. kultywatorowania
Kultywatorowanie, bronowanie i wałowanie, mimo że są powszechnie stosowanymi zabiegami w agrotechnice, nie są odpowiednie do rozpoczęcia wiosennej uprawy roli na glebach ciężkich. Kultywatorowanie najczęściej stosuje się do spulchniania gleby w czasie sezonu wegetacyjnego, ale jest bardziej efektywne w warunkach gleb lekkich lub średnich. Na glebach ciężkich kultywatorowanie może prowadzić do niepożądanych skutków, takich jak zbytnie rozluźnienie struktury gleby, co negatywnie wpłynie na jej właściwości fizyczne. Bronowanie również nie jest najlepszym sposobem na przygotowanie gleby do siewu, gdyż jego głównym celem jest poprawa struktury gleby oraz eliminacja chwastów, co niekoniecznie przyniesie korzyści na wiosnę. Ponadto, wałowanie, które służy do zagęszczania gleby, może być stosowane jako zabieg końcowy, ale nie powinno być pierwszym krokiem przy uprawie gleb ciężkich. Wałowanie zbyt wcześnie może prowadzić do zbijania gleby, co ogranicza jej napowietrzenie i dostęp wody dla roślin. Kluczowe jest zrozumienie, że na glebach ciężkich najlepszym podejściem jest najpierw użycie włókowania, które przygotowuje glebę do dalszych zabiegów i siewu, a inne metody mogą być stosowane w późniejszych etapach uprawy.