Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik fotografii i multimediów
  • Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
  • Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 13:41
  • Data zakończenia: 8 grudnia 2025 14:02

Egzamin zdany!

Wynik: 38/40 punktów (95,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Który obiektyw należy zastosować do wykonywania zdjęcia dużego fragmentu pomieszczenia z małej odległości?

A. Długoogniskowy o ogniskowej 80 mm.
B. Teleobiektyw o ogniskowej 200 mm.
C. Standardowy o ogniskowej 50 mm.
D. Szerokokątny o ogniskowej 35 mm.
Obiektyw szerokokątny o ogniskowej 35 mm to naprawdę strzał w dziesiątkę, jeśli chodzi o fotografowanie dużych przestrzeni z niewielkiej odległości. Szeroki kąt widzenia zapewnia, że do kadru zmieści się znacznie więcej – można pokazać całą ścianę czy kilka stref pomieszczenia jednocześnie, nie odchodząc daleko od fotografowanego obiektu. Moim zdaniem to narzędzie wręcz niezbędne dla architektów, agentów nieruchomości czy osób zajmujących się fotografią wnętrz. Standard w branży jest taki, że obiektywy szerokokątne, zwłaszcza te między 24 a 35 mm (w formacie pełnoklatkowym), pozwalają nie tylko ogarnąć większy fragment przestrzeni, ale też minimalizują zniekształcenia perspektywiczne, które przy krótszych ogniskowych potrafią wyglądać nienaturalnie. Z mojego doświadczenia wynika, że 35 mm to taki złoty środek – z jednej strony szeroko, ale bez przesady, a z drugiej nie ma aż tak dużego problemu z tzw. beczką czy liniami wyginającymi się przy krawędziach zdjęcia. Ważne jest, żeby pamiętać o odpowiednim ustawieniu aparatu – najlepiej trzymać aparat na wysokości oczu i pilnować, by był poziomo względem podłoża, bo wtedy linie pozostają proste i nie ma efektu "walących się ścian". Wiele osób nie docenia, jak bardzo odpowiednia ogniskowa wpływa na czytelność i atrakcyjność zdjęcia pomieszczenia – a branżowe standardy jasno mówią: szeroki kąt to podstawa, gdy miejsca jest mało.

Pytanie 2

Aby uzyskać wysokie powiększenia z czarno-białego negatywu, konieczne jest stosowanie materiału fotograficznego typu 135 o czułości

A. 400 ISO
B. 100 ISO
C. 1600 ISO
D. 25 ISO
Odpowiedź 25 ISO to strzał w dziesiątkę. Przy robieniu reprodukcji z czarno-białego negatywu, czułość materiału zdjęciowego naprawdę ma kluczowe znaczenie. Filmy o niskiej czułości, takie jak 25 ISO, dają super odwzorowanie detali i mniej ziarna. To jest istotne, zwłaszcza gdy musimy powiększać zdjęcia. Jak już coś reprodukujemy, to lepiej używać papierów o niskiej czułości, bo wtedy obraz jest bardziej szczegółowy i klarowny. W ciemni często korzysta się z filmów o niskiej czułości, bo to zmniejsza ryzyko prześwietlenia i lepiej utrzymuje dynamikę tonalną. Z mojego doświadczenia, przy odpowiednim naświetleniu i wywołaniu negatywu, efekty będą naprawdę świetne. Jak poeksperymentujesz z filmami 25 ISO, to na pewno zauważysz dużą poprawę jakości przy powiększeniach. Nie bez powodu wielu ekspertów w fotografii analogowej to potwierdza.

Pytanie 3

Pliki zapisane w formatach przeznaczonych do grafiki rastrowej zawierają dane obrazowe w postaci informacji o

A. krzywych matematycznych
B. krążkach rozproszenia
C. pikselach
D. liniaturach
Odpowiedź 'pikselach' jest poprawna, ponieważ pliki w formatach przeznaczonych do grafiki rastrowej, takich jak JPEG, PNG czy BMP, przechowują obrazy w postaci siatki pikseli. Każdy piksel jest najmniejszą jednostką obrazu, która posiada określony kolor i jasność, a ich suma tworzy widoczny obraz. Grafika rastrowa jest szczególnie popularna w zastosowaniach, gdzie istotna jest szczegółowość i bogactwo kolorów, takich jak fotografia cyfrowa, grafika internetowa czy druk. W praktyce, podczas edycji obrazów rastrowych, użytkownik manipuluje pikselami, co może prowadzić do zmian w jakości obrazu, zwłaszcza przy jego skalowaniu. Przy zwiększaniu rozmiaru obrazu rastrowego dochodzi do rozmycia, ponieważ programy muszą interpolować piksele, co wpływa na ostrość detali. Dlatego ważne jest, aby dobierać odpowiednie formaty i rozdzielczości obrazów w zależności od ich przeznaczenia, co jest zgodne z zasadami dobrych praktyk w branży grafiki komputerowej.

Pytanie 4

Najlepiej do zdjęć makro zastosować lampę

A. zewnętrzną dedykowaną
B. błyskową studyjną
C. pierścieniową
D. wbudowaną
Lampa pierścieniowa to jedno z najlepszych rozwiązań do fotografii makro, ponieważ zapewnia równomierne oświetlenie obiektu, eliminując cienie i refleksy. Jej konstrukcja pozwala na zachowanie odpowiedniej odległości od obiektu, co jest kluczowe w przypadku zdjęć makro, gdzie detale są niezwykle ważne. Pierścieniowe lampy LED mogą być regulowane pod względem intensywności i barwy światła, co pozwala na dostosowanie oświetlenia do różnych warunków i tematów. Dodatkowo, wykorzystanie lampy pierścieniowej w połączeniu z obiektywami makro pozwala na uzyskanie wyraźnych i szczegółowych zdjęć, co jest zgodne z dobrą praktyką w tej dziedzinie. Warto również zauważyć, że takie oświetlenie może być stosowane do różnych tematów, od fotografii przyrodniczej po produktową, co czyni je niezwykle uniwersalnym narzędziem w aparacie fotograficznym.

Pytanie 5

Aby zredukować efekt zamglenia przy fotografowaniu pejzaży w technice czarno-białej, powinno się użyć filtru

A. szary
B. niebieski
C. ciemnożółty
D. polaryzacyjny
Użycie filtra ciemnożółtego w fotografii czarno-białej jest kluczowe w celu zniwelowania efektu zamglenia, który często jest wynikiem obecności cząsteczek w powietrzu, takich jak kurz czy wilgoć. Filtr ten działa poprzez selektywne tłumienie niektórych długości fal światła, co pozwala na zwiększenie kontrastu oraz poprawę wyrazistości zdjęcia. Dzięki ciemnożółtemu filtrowi, obiekty w krajobrazie, takie jak drzewa czy budynki, stają się wyraźniejsze, a niebo intensywniejsze, co jest szczególnie ważne w czarno-białej fotografii, gdzie różnice w odcieniach szarości mają kluczowe znaczenie dla ostatecznego efektu wizualnego. W praktyce, fotografowie często stosują ten filtr w sytuacjach, gdy zamglenie jest zauważalne, aby uzyskać bardziej dramatyczne ujęcia. Ponadto, zgodnie z zasadami kompozycji i estetyki w fotografii krajobrazowej, poprawa kontrastu między elementami obrazu znacząco wpływa na jego odbiór, co sprawia, że filtr ciemnożółty staje się standardowym narzędziem w arsenale profesjonalnych fotografów krajobrazowych.

Pytanie 6

Aby przenieść cyfrowy obraz na światłoczuły papier fotograficzny, co powinno być użyte?

A. kopioramę
B. procesor
C. digilab
D. powiększalnik
Digilab to zaawansowane urządzenie, które umożliwia przeniesienie cyfrowych obrazów na światłoczuły papier fotograficzny. W procesie tym, digilab pełni rolę mostu między technologią cyfrową a tradycyjną fotografią analogową. Umożliwia on precyzyjne odwzorowanie kolorów i detali, co jest kluczowe dla zachowania jakości obrazu. Praktyczne zastosowanie digilabu można zauważyć w laboratoriach fotograficznych oraz w studiach artystycznych, gdzie kreatywność i jakość są na pierwszym miejscu. Dobrze skonfigurowany digilab pozwala na kontrolowanie parametrów ekspozycji oraz kalibrację kolorów, co przekłada się na wysoką jakość finalnych wydruków. W branży fotograficznej istotnym standardem jest stosowanie technologii cyfrowej w połączeniu z tradycyjnym procesem wywoływania zdjęć, co umożliwia uzyskiwanie unikalnych efektów wizualnych, które są poszukiwane przez artystów i profesjonalnych fotografów.

Pytanie 7

Jaką nazwą określa się zjawisko optyczne manifestujące się w postaci półprzezroczystych, kolorowych okręgów, które pojawiają się na zdjęciu robionym w kierunku słońca?

A. Flara
B. Winietowanie
C. Dystorsja beczkowata
D. Koma
Flara to efekt optyczny, który występuje, gdy intensywne światło, takie jak słońce, dostaje się do obiektywu aparatu. Ten efekt objawia się jako półprzezroczyste, różnokolorowe okręgi, które mogą wyglądać niezwykle atrakcyjnie, ale także mogą wpływać na jakość zdjęcia. Flara jest wynikiem odbić światła wewnątrz soczewek obiektywu, co prowadzi do zakłócenia kontrastu i może spowodować utratę szczegółów w jasnych partiach obrazu. W praktyce, fotografowie często starają się unikać flary, używając osłonki obiektywu lub zmieniając kąt padania światła. W niektórych przypadkach, gdy flara jest kontrolowana, może być wykorzystywana jako artystyczny element w kompozycji zdjęcia. Wiedza o tym zjawisku oraz technikach jego zarządzania jest kluczowa dla każdego fotografa, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży fotografii. Ostatecznie, umiejętność świadomego wykorzystania flary może znacząco podnieść jakość wizualną prac fotograficznych.

Pytanie 8

Do wykonania zdjęć nocnych z efektem świetlnych smug samochodów konieczne jest zastosowanie

A. lampy błyskowej i krótkiego czasu naświetlania
B. statywu i czasu naświetlania kilku sekund
C. filtra polaryzacyjnego i średniego czasu naświetlania
D. teleobiektywu i wysokiej wartości ISO
Aby uzyskać efekt świetlnych smug samochodów na zdjęciach nocnych, kluczowe jest użycie statywu oraz dłuższego czasu naświetlania. Statyw stabilizuje aparat, eliminując drgania, co jest niezwykle istotne przy dłuższych ekspozycjach. Dzięki temu możemy uchwycić ruch, który tworzy smugi światła, zamiast rozmytych plam. Typowy czas naświetlania w takich ujęciach waha się od kilku sekund do nawet kilkunastu, w zależności od intensywności światła w otoczeniu oraz prędkości poruszających się obiektów. Przykładowo, w przypadku ruchu pojazdów na zatłoczonej ulicy, dłuższy czas naświetlania pozwala na uzyskanie efektu ciągłości ruchu, co jest pożądane w fotografii nocnej. Warto również zwrócić uwagę na ustawienie przysłony i ISO; przy długim czasie naświetlania warto użyć niskiego ISO w celu zminimalizowania szumów. Standardowo, w profesjonalnej fotografii nocnej zaleca się przemyślenie kompozycji i dostosowanie ustawień aparatu do warunków panujących w danym momencie, aby osiągnąć optymalne rezultaty.

Pytanie 9

Którą część aparatu fotograficznego można czyścić za pomocą zwykłej szmatki z detergentem?

A. Migawkę.
B. Soczewkę.
C. Lustro.
D. Korpus.
Korpus aparatu to ta część, którą najczęściej dotykasz i która, no nie ma co ukrywać, najłatwiej łapie kurz, odciski palców czy nawet ślady po małych zachlapaniach. Dlatego właśnie w praktyce branżowej przyjęło się, że do jego czyszczenia można spokojnie użyć zwykłej, lekko zwilżonej szmatki z odrobiną delikatnego detergentu. Mówię tu raczej o płynach do mycia naczyń czy neutralnych środkach, nie żadnych agresywnych żrących chemikaliach – to ważne! Takie podejście wynika z faktu, że korpusy są najczęściej wykonane ze stopów metali, tworzyw sztucznych lub gumowanych materiałów, które są odporne na delikatne środki czystości. Z mojego doświadczenia warto po czyszczeniu korpusu przetrzeć go jeszcze suchą, czystą ściereczką z mikrofibry, żeby nie zostawić smug. Wiadomo, elektronika w środku nie lubi wilgoci, więc nie ma co przesadzać z ilością wody – to podstawowy standard nawet w instrukcjach obsługi Markowych aparatów typu Canon czy Nikon. Nigdy nie czyści się w ten sposób wrażliwych elementów optycznych czy mechanicznych (o tym za chwilę), ale korpus jak najbardziej można, a czasem nawet trzeba – szczególnie, gdy mocno eksploatujesz sprzęt w plenerze czy studiu. Osobiście uważam, że regularne dbanie o czystość korpusu przedłuża żywotność sprzętu i poprawia komfort pracy. Oczywiście, nie ma co szorować z całej siły – delikatność to podstawa. W branży podkreśla się, że czysty korpus to też dobra wizytówka profesjonalisty.

Pytanie 10

Przed czyszczeniem matrycy w profesjonalnej lustrzance należy pamiętać, aby przede wszystkim

A. ustawić tryb Mirror Up.
B. ustawić tryb Autobracketing.
C. wyjąć baterię zasilającą z aparatu.
D. wyjąć nośnik pamięci z aparatu.
Wiele osób podczas czyszczenia matrycy lustrzanki skupia się na różnych czynnościach, które wydają się logiczne, ale w praktyce mają niewielki wpływ na bezpieczeństwo lub jakość tego procesu. Na przykład, ustawienie trybu Autobracketing to funkcja związana z wykonywaniem serii zdjęć o różnych ekspozycjach – bardzo przydatna w fotografii HDR, ale zupełnie niepotrzebna podczas czyszczenia matrycy. To raczej taki typowy błąd myślowy, wynikający z chęci wyboru „coś technicznego”, ale niezwiązanego z samym dostępem do sensora. Z kolei wyjmowanie nośnika pamięci z aparatu ma sens tylko wtedy, gdy martwimy się o przypadkowe nadpisanie danych lub chcemy chronić kartę przed uszkodzeniem, ale absolutnie nie wpływa na bezpieczeństwo samej matrycy czy dostęp do niej. Jeszcze gorzej, jeśli ktoś próbuje czyścić matrycę po wyjęciu baterii z aparatu – to bardzo ryzykowne, bo w większości modeli opuszczenie lustra i zamknięcie migawki zależy od aktywnego zasilania. W przypadku braku prądu podczas czyszczenia, lustro może opaść nagle, co grozi uszkodzeniem zarówno matrycy, jak i mechanizmu. W praktyce, najlepiej jest ustawić tryb Mirror Up przy pełnej baterii (albo nawet podłączonym zasilaczu sieciowym), by mieć pewność, że aparat nie wyłączy się w trakcie pracy. Z mojego doświadczenia wynika, że najwięcej uszkodzeń mechanicznych powstaje właśnie wtedy, gdy ktoś ignoruje ten aspekt i polega na własnej intuicji zamiast sprawdzonych procedur. Czyszczenie matrycy to delikatny proces i warto stosować się do zaleceń producentów oraz przyjętych standardów branżowych. Zawsze najpierw zadbaj o bezpieczny dostęp do matrycy – dopiero potem myśl o nośnikach, bateriach i innych drobiazgach.

Pytanie 11

Metoda uchwytywania zdjęć, których zakres tonalny przewyższa zdolności matrycy aparatu cyfrowego to

A. HD
B. Ultra HD
C. HDR
D. DSLR
HDR, czyli High Dynamic Range, to technika, która pozwala na rejestrowanie obrazów o znacznie szerszej rozpiętości tonalnej, niż jest to w stanie uchwycić pojedyncza klatka aparatu. Dzięki HDR, możliwe jest uchwycenie zarówno jasnych, jak i ciemnych szczegółów w jednej kompozycji, co jest szczególnie przydatne w fotografii krajobrazowej czy architektonicznej, gdzie często występują duże różnice w oświetleniu. W praktyce HDR polega na wykonaniu kilku zdjęć tego samego obiektu z różnymi ustawieniami ekspozycji, a następnie połączeniu ich w programie graficznym, co pozwala uzyskać obraz z szerszym zakresem tonalnym. Zastosowanie HDR jest szerokie, od tradycyjnej fotografii po filmy, gdzie technika ta pozwala uzyskać bardziej realistyczne odwzorowanie sceny. Warto również wspomnieć, że wiele nowoczesnych aparatów i smartfonów ma wbudowane funkcje HDR, co znacząco upraszcza proces fotografowania i pozwala uzyskać lepsze rezultaty bez konieczności posiadania zaawansowanej wiedzy o edycji zdjęć. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, stosowanie HDR staje się standardem w fotografii profesjonalnej.

Pytanie 12

Aby na fotografii uzyskać efekt zatrzymania ruchu kolarzy na zamazanym tle, jakie parametry należy ustawić w aparacie?

A. f/5,6 i 1/250 s
B. f/16 i 1/60 s
C. f/22 i 1/30 s
D. f/8 i 1/125 s
Te ustawienia, czyli f/5,6 i czas 1/250 s, są naprawdę fajne do zamrożenia ruchu. To dlatego, że migawka się szybko zamyka, co jest super ważne, gdy mamy do czynienia z obiektami, które się szybko poruszają. Przysłona f/5,6 daje nam całkiem dobrą głębię ostrości, co sprawia, że kolarze będą ostro widoczni na zdjęciu, a jednocześnie zdjęcie nie będzie prześwietlone. Czas 1/250 s mocno ogranicza ryzyko rozmycia, które tak często zdarza się przy szybkich ruchach, na przykład w sportowej fotografii. Dobrym przykładem są wyścigi kolarskie, gdzie chcemy uchwycić nie tylko samą akcję, ale także emocje na twarzach kolarzy. W takich sytuacjach ważne jest, by również dostosować ISO i balans bieli do światła, bo to naprawdę pomoże w otrzymaniu jakościowych zdjęć z zamrożonym ruchem.

Pytanie 13

Do realizacji zdjęć reportażowych najlepiej wykorzystać aparat

A. lustrzankę cyfrową.
B. prosty kompakt.
C. wielkoformatowy.
D. mieszkowy.
Lustrzanki cyfrowe to moim zdaniem zdecydowanie najlepszy wybór do zdjęć reportażowych. Przede wszystkim dają ogromną swobodę działania – szybka migawka, bardzo sprawny autofocus, duża czułość ISO i możliwość natychmiastowego podglądu zdjęć to właściwie standard w tej klasie aparatów. W reportażu liczy się uchwycenie chwili, często trzeba reagować błyskawicznie, a lustrzanka pozwala operować różnymi ogniskowymi dzięki wymiennym obiektywom. Warto też wspomnieć o odporności na trudniejsze warunki – wiele modeli jest uszczelnianych i wytrzyma sporo w terenie. W branży fotoreporterskiej to praktycznie niepisany standard, zwłaszcza jeśli chodzi o fotografię prasową czy dokumentalną. Również ergonomia ma znaczenie – lustrzanki świetnie leżą w dłoni i szybko można zmieniać ustawienia, co jest nieocenione, gdy coś dzieje się nagle. Z mojego doświadczenia nawet droższe kompakty czy aparaty bezlusterkowe nie dają jeszcze takiej niezawodności i kontroli, choć się zbliżają. Krótko mówiąc, lustrzanka pozwala być zawsze gotowym i nie przegapić żadnego momentu. Praktycznie każda redakcja czy agencja prasowa korzysta z tego typu sprzętu, bo w tej specyfice pracy nie ma czasu na kompromisy.

Pytanie 14

Podczas wykonywania czarno-białych zdjęć krajobrazowych do uzyskania efektu uwydatnienia chmur, przyciemnienia nieba i zbudowania burzowego nastroju należy zastosować filtr

A. zielony.
B. niebieski.
C. szary.
D. czerwony.
Filtr czerwony w fotografii czarno-białej jest uznawany za jedno z podstawowych narzędzi do dramatycznej modyfikacji kontrastu między niebem a chmurami. Działa na zasadzie przepuszczania światła czerwonego i blokowania innych długości fal, szczególnie niebieskich. W praktyce przekłada się to na mocne przyciemnienie nieba przy jednoczesnym wybieleniu chmur, co daje efekt, który często kojarzymy z nastrojowymi, wręcz burzowymi krajobrazami. Moim zdaniem, to taki klasyczny trik wielu krajobrazowców – jak się chce podkreślić strukturę nieba na zdjęciu, filtr czerwony robi największą robotę. Oczywiście są też filtry żółte czy pomarańczowe, ale to właśnie czerwony daje najbardziej ekstremalne rezultaty. Fotografowie z dawnych lat, tacy jak Ansel Adams, nie raz wykorzystywali ten efekt, żeby nadać krajobrazom wyjątkową głębię. Warto pamiętać, że w typowych warunkach, przy ostrym słońcu i dużych kontrastach, efekt bywa naprawdę spektakularny. Z mojego doświadczenia, kiedy używasz czerwonego filtra, lepiej lekko prześwietlić ujęcie, żeby nie zgubić detali w cieniu, bo przyciemnienie nieba potrafi być mocniejsze, niż się zakłada. Ogólnie – na burzowe, dramatyczne klimaty w czarno-białym – czerwony filtr to podstawa. Tak się to robi w klasyce fotografii czarno-białej.

Pytanie 15

Sensytometr to aparat, który pozwala na

A. mierzenie ziarnistości próbek sensytometrycznych
B. naświetlanie próbek sensytometrycznych określonymi ilościami światła
C. pomiar gęstości optycznej sensytogramów
D. naświetlanie oraz chemiczną obróbkę próbek sensytometrycznych
Sensytometr to urządzenie, które pozwala naświetlić próbki sensytometryczne konkretnymi ilościami światła. To jest bardzo ważne w fotografii i różnych analizach w laboratoriach. Główna idea to uzyskać reakcję chemiczną w materiałach światłoczułych, co potem wpływa na jakość wyników, zwłaszcza jeśli chodzi o zdjęcia. Na przykład, w fotografii sensytometr pomaga dobrze naświetlić kliszę, co daje odpowiednią ekspozycję. W branży fotograficznej mamy też standardy jak ISO, które mówią o czułości materiałów. W laboratoriach sensytometry również pomagają w kalibracji, bo kontrola jakości i powtarzalność wyników to kluczowe sprawy. Dobrze opracowane procedury naświetlania są konieczne, żeby wyniki w badaniach były wiarygodne i powtarzalne.

Pytanie 16

Technika brenizera (Brenizer method) polega na

A. wykonaniu wielu zdjęć z małą głębią ostrości i połączeniu ich w panoramę
B. użyciu lampy pierścieniowej przy fotografii makro
C. zastosowaniu techniki wielokrotnej ekspozycji
D. zastosowaniu filtru połówkowego neutralnie szarego
Technika brenizera, znana też jako Brenizer method, jest innowacyjnym podejściem w fotografii, które łączy w sobie elementy portretowe i panoramiczne. Polega na wykonaniu wielu zdjęć z użyciem małej głębi ostrości, co daje możliwość uchwycenia detali i miękkiego rozmycia tła - to kluczowy element, który tworzy efekt „kitoskópowy”, często pożądany przez fotografów portretowych. Gdy zdjęcia są już zrobione, są one łączone w jedno, za pomocą specjalistycznego oprogramowania, co pozwala na uzyskanie jednego obrazu o dużej rozdzielczości i charakterystycznej estetyce. Taka technika jest szczególnie przydatna w plenerze, gdzie możemy uchwycić piękne tło, jednocześnie izolując główny obiekt. W praktyce, dobrze jest mieć na uwadze, aby zdjęcia były robione z jednego punktu, co zwiększa szanse na ich późniejsze złożenie. Technika ta cieszy się dużym uznaniem wśród profesjonalnych fotografów, którzy chcą uzyskać efektowne portrety z przyjemnym bokeh i przestrzenią w tle. Warto pamiętać, że odpowiedni dobór obiektywu, zazwyczaj o dużej światłosiłę, jest kluczowy dla uzyskania pożądanego efektu.

Pytanie 17

Stylizację fotografii wykonano, stosując polecenie

Ilustracja do pytania
A. filtr/artystyczne/akwarele.
B. filtr/rozmycie/rozmycie promieniste.
C. filtr/tekstura/witraż.
D. filtr/szkic/wzór rastra.
Używanie filtru 'szkic/wzór rastra' w fotografii jest naprawdę ciekawe, bo daje taki efekt jakby zdjęcie było rysowane. Jest to przydatne w grafice komputerowej, zwłaszcza w programach jak Photoshop czy GIMP, gdzie można znaleźć różne warianty tego filtru. Ten wzór, który tworzy małe punkty, może naprawdę fajnie oddać głębię i fakturę obrazu. Często ten styl widać w retro ilustracjach, które świetnie sprawdzają się w reklamach, bo przypominają tradycyjne techniki druku. Co więcej, filtry oparte na rastrze zyskują popularność w marketingu, bo nadają wyjątkowy wygląd plakatom czy broszurom. Swoją drogą, zastosowanie tego filtru w zdjęciach może dodać im nowoczesnego akcentu, co sprawia, że jest coraz chętniej wybierany przez różnych artystów i projektantów.

Pytanie 18

Tryb pracy aparatu fotograficznego oznaczony symbolem M oznacza

A. automatyczny dobór ekspozycji z preselekcją przysłony
B. manualny dobór parametrów ekspozycji
C. automatyczny dobór ekspozycji z preselekcją czasu
D. tryb programowy z automatycznym doborem parametrów
Odpowiedź 'manualny dobór parametrów ekspozycji' jest prawidłowa, ponieważ tryb oznaczony literą M w aparatach fotograficznych rzeczywiście oznacza pełną kontrolę nad ustawieniami ekspozycji. W tym trybie fotograf ma możliwość samodzielnego ustawienia zarówno czasu naświetlania, jak i wartości przysłony. Dzięki temu możemy precyzyjnie dostosować sposób, w jaki światło wpada do aparatu, co jest kluczowe w fotografii artystycznej czy w warunkach o zmiennym oświetleniu. Przykładowo, w ciemnym pomieszczeniu, zmniejszenie wartości przysłony (większa liczba f) oraz wydłużenie czasu naświetlania pomoże uchwycić więcej światła, podczas gdy w jasnym świetle słonecznym można użyć krótszego czasu naświetlania oraz mniejszej przysłony, aby uniknąć prześwietlenia. Tryb M jest często preferowany przez profesjonalnych fotografów, ponieważ pozwala na pełną kontrolę nad efektem końcowym zdjęcia, co zwiększa kreatywność podczas pracy. To właśnie w tym trybie można najlepiej wykorzystać umiejętności i wiedzę na temat ekspozycji, co czyni go niezwykle cennym narzędziem w rękach kreatywnych fotografów.

Pytanie 19

Dla filmu o czułości ISO 100 określono właściwe parametry ekspozycji: czas naświetlania 1/60 sekundy oraz przysłona 11. Jakie ustawienia ekspozycji będą odpowiednie dla filmu o czułości ISO 400?

A. 1/250 s, f/11
B. 1/60 s, f/16
C. 1/250 s, f/5,6
D. 1/60 s, f/5,6
Odpowiedź 1/250 s, f/11 jest prawidłowa, ponieważ zwiększenie czułości filmu z ISO 100 do ISO 400 oznacza, że film jest czterokrotnie bardziej wrażliwy na światło. Aby zachować prawidłową ekspozycję przy wyższej czułości, należy zmniejszyć ilość światła docierającego do filmu. Można to osiągnąć poprzez skrócenie czasu naświetlania lub zwiększenie wartości przysłony. W tym przypadku czas naświetlania zmienia się z 1/60 sekundy na 1/250 sekundy, co pozwala na zredukowanie ilości światła o jedną pełną przysłonę (1/60 s do 1/125 s to 1 stopień, a 1/125 s do 1/250 s to kolejny), a przysłona f/11 pozwala na dalsze ograniczenie światła w porównaniu do f/8, co jest standardowym krokiem. Przykład praktyczny to sytuacja, gdy fotografujemy w mocnym świetle dziennym. Zwiększenie czułości filmu i jednoczesne skrócenie czasu naświetlania oraz zwiększenie wartości przysłony pozwala na uniknięcie prześwietlenia obrazu. W fotografii przyrodniczej, gdzie często występują szybkie ruchy obiektów, takie zmiany parametrów ekspozycji są niezwykle istotne dla uzyskania wyraźnych i dobrze naświetlonych zdjęć.

Pytanie 20

Aby zredukować odblaski podczas fotografowania szklanych obiektów, należy zastosować filtr

A. efektowy
B. połówkowy
C. polaryzacyjny
D. UV
Filtr polaryzacyjny jest nieocenionym narzędziem w fotografii, szczególnie przy pracy ze szklanymi przedmiotami. Jego działanie opiera się na eliminacji niepożądanych refleksów oraz odbić świetlnych, co jest kluczowe, gdy chcemy uzyskać czysty i wyraźny obraz obiektu. Refleksy, które mogą powstawać na powierzchni szkła, mogą znacznie obniżyć jakość zdjęcia, a filtr polaryzacyjny skutecznie minimalizuje ten problem poprzez polaryzację światła. W praktyce, gdy umieszczamy ten filtr przed obiektywem aparatu, możemy regulować kąt polaryzacji, co pozwala na dostosowanie stopnia redukcji odbić. Warto zaznaczyć, że korzystanie z filtrów polaryzacyjnych jest standardem w branży fotograficznej, szczególnie w fotografiach produktowych oraz architektonicznych, gdzie detale i przejrzystość są kluczowe. Dodatkowo, filtry te mogą również zwiększyć nasycenie kolorów, co wpływa na ogólną estetykę zdjęć.

Pytanie 21

Aby otrzymać srebrną kopię pozytywową z negatywu w czerni i bieli formatu 9 x 13 cm w skali 1:1, jakie urządzenie powinno być użyte?

A. powiększalnik
B. skaner płaski
C. kopiarka stykowa
D. skaner bębnowy
Kopiarka stykowa to urządzenie, które pozwala na uzyskanie reprodukcji obrazu w rzeczywistej skali, co jest kluczowe w procesie tworzenia srebrowych kopii pozytywowych. W przypadku czarno-białych negatywów, kopiarka stykowa umożliwia bezpośrednie przeniesienie obrazu z negatywu na papier fotograficzny poprzez kontakt z nim. Dzięki temu uzyskujemy dokładne odwzorowanie detali, cieni i tonacji, co jest istotne w fotografii analogowej. W praktyce, kopiarki stykowe są szeroko stosowane w laboratoriach fotograficznych, gdzie precyzja i jakość są na pierwszym miejscu. Ponadto, zastosowanie kopiarki stykowej pozwala na zachowanie oryginalnych proporcji obrazu, co jest istotne w kontekście artystycznym oraz dokumentacyjnym. Warto również dodać, że w przypadku większych formatów negatywów, kopiarki stykowe mogą być wykorzystywane do tworzenia większych odbitek bez utraty jakości, co czyni je niezwykle uniwersalnym narzędziem w fotografii.

Pytanie 22

Do czynności konserwacyjnych zabezpieczających prawidłową pracę akumulatora w aparacie fotograficznym należy

A. wystawianie akumulatora na działanie wysokiej temperatury.
B. wystawianie akumulatora na działanie promieni słonecznych.
C. utrzymywanie zmiennej temperatury w komorze akumulatora.
D. utrzymanie czystości styków w komorze akumulatora.
Prawidłowe utrzymanie czystości styków w komorze akumulatora to absolutna podstawa, jeśli chodzi o długą i bezawaryjną pracę aparatu fotograficznego. Styki, nawet jeśli ich nie widać, potrafią bardzo szybko się zabrudzić – czasem wystarczy trochę kurzu, potu z rąk albo resztki tłuszczu. Takie zabrudzenia powodują, że przewodność prądu drastycznie spada, co w praktyce może się objawiać losowym wyłączaniem się aparatu, komunikatami o rozładowanym akumulatorze albo wręcz całkowitym brakiem zasilania. Z mojego doświadczenia najwięcej problemów z zasilaniem to nie wina samego akumulatora, tylko właśnie brudnych styków. Producenci sprzętu foto, jak Canon czy Nikon, w swoich instrukcjach regularnie zalecają okresowe sprawdzanie i czyszczenie styków najlepiej miękką ściereczką z mikrofibry, ewentualnie użycie specjalnych patyczków nasączonych alkoholem izopropylowym. To zajmuje chwilę, a pozwala uniknąć niespodzianek podczas ważnych zdjęć, szczególnie w plenerze. Dobre praktyki branżowe mówią też, żeby nie dotykać styków palcami, bo ślady potu i tłuszczu są trudne do usunięcia. Regularne czyszczenie to naprawdę taki banał, a może wydłużyć żywotność akumulatora i samego aparatu nawet o kilka lat. Takie rzeczy docenia się szczególnie podczas dłuższych plenerów albo pracy w trudnych warunkach, kiedy dostęp do ładowarki to rzadkość.

Pytanie 23

W programie Adobe Photoshop korygowanie błędów perspektywy umożliwia zastosowanie filtra

A. szukanie krawędzi.
B. redukcja szumu.
C. rozmycie radialne.
D. korekcja obiektywu.
Filtr „korekcja obiektywu” w Photoshopie to narzędzie, które moim zdaniem naprawdę warto znać, jeśli często pracujesz z fotografią architektoniczną czy zdjęciami wnętrz. Jego głównym zadaniem jest automatyczne lub ręczne usuwanie typowych zniekształceń obiektywowych, takich jak dystorsja beczkowata, poduszkowata czy właśnie błędy perspektywy. Przykładowo, masz zdjęcie wysokiego budynku, które wydaje się „przechylać” do tyłu – filtr ten pozwala wyprostować linie i nadać całej kompozycji bardziej naturalny wygląd. Co ciekawe, narzędzie korzysta z rzeczywistych profili wielu obiektywów, więc koryguje charakterystyczne dla danego modelu aparatu przekłamania. W praktyce często korzysta się z opcji „Custom”, żeby samemu dostosować kąty czy przesunięcia, albo z funkcji automatycznej, która potrafi rozpoznać typ szkła na podstawie danych EXIF. W branżowych workflow to wręcz standard, szczególnie gdy przygotowuje się zdjęcia pod publikacje albo do katalogów nieruchomości. Czasami, jeśli ktoś nie zna tego filtra i próbuje ręcznie naprawiać perspektywę innymi narzędziami, efekty są gorsze – dlatego moim zdaniem warto od razu korzystać z dedykowanych rozwiązań. Dobrze pamiętać, że „korekcja obiektywu” to też podstawa przy obróbce rawów – zdjęcia od razu nabierają profesjonalnego wyglądu.

Pytanie 24

Na zdjęciu testowym stwierdzono, że zabrudzenia matrycy widoczne są w prawym górnym rogu jej obrazu. Podczas czyszczenia matrycy zabrudzenia należy usunąć z jej rogu

A. prawego dolnego
B. prawego górnego
C. lewego dolnego
D. lewego górnego
Wybór prawego dolnego rogu matrycy jako obszaru do czyszczenia w przypadku stwierdzenia zabrudzeń w prawym górnym rogu jest nietypowy i może sugerować nieporozumienie związane z pojęciem lokalizacji zabrudzenia. Standardowe procedury czyszczenia matrycy zalecają, aby usunąć zabrudzenia z obszaru, w którym zostały one zauważone. W praktyce, jeśli zabrudzenia znajdują się w prawym górnym rogu, to do skutecznego ich usunięcia należy skoncentrować się na tym samym obszarze. Użycie odpowiednich narzędzi, takich jak miękkie ściereczki z mikrofibry lub specjalistyczne zestawy do czyszczenia matryc, jest kluczowe, aby uniknąć dalszych uszkodzeń. Ponadto, ważne jest, aby do czyszczenia matrycy używać technik zgodnych z wytycznymi producenta, które zazwyczaj zalecają delikatne ruchy w kierunku zgodnym z naturalnym ustawieniem matrycy, aby nie wprowadzać dodatkowych zarysowań czy otarć. Zrozumienie położenia zabrudzeń i odpowiednie działania są kluczowe dla utrzymania jakości obrazu oraz długowieczności sprzętu.

Pytanie 25

Na jakim nośniku danych można zapisać plik o rozmiarze 20 GB?

A. DVD
B. CD-RW
C. HD DVD
D. DVD-RW
HD DVD to format optyczny, który został zaprojektowany z myślą o przechowywaniu dużych ilości danych, co czyni go idealnym nośnikiem do zapisywania plików o wielkości 20 GB. Standard HD DVD pozwala na zapis do 30 GB danych na pojedynczej warstwie, a nawet do 51 GB na nośnikach dwuwarstwowych, co zdecydowanie przewyższa wymagania dotyczące przechowywania pliku tej wielkości. HD DVD był wykorzystywany głównie do przechowywania filmów w wysokiej rozdzielczości, gier oraz innych aplikacji multimedialnych. Jego wprowadzenie na rynek miało miejsce w czasach, gdy technologia DVD była już ustabilizowana, a zapotrzebowanie na wyższe pojemności danych rosyjską znaczenie. Z perspektywy branżowej, HD DVD jest doskonałym przykładem ewolucji nośników optycznych, które musiały dostosować się do rosnących potrzeb użytkowników, w tym standardów takich jak Blu-ray, które ostatecznie przejęły dominację na rynku. Dlatego wybór HD DVD jako nośnika dla pliku o wielkości 20 GB jest całkowicie uzasadniony i zgodny z obowiązującymi standardami.

Pytanie 26

Które z poniższych ustawień spowoduje największą redukcję głębi ostrości?

A. przysłona f/16, ogniskowa 24mm, duża odległość od obiektu
B. przysłona f/1.4, ogniskowa 85mm, mała odległość od obiektu
C. przysłona f/22, ogniskowa 50mm, mała odległość od obiektu
D. przysłona f/8, ogniskowa 35mm, średnia odległość od obiektu
Odpowiedź z przysłoną f/1.4, ogniskową 85 mm i małą odległością od obiektu rzeczywiście prowadzi do największej redukcji głębi ostrości. Przysłona f/1.4 to bardzo szerokie otwarcie, które umożliwia wejście dużej ilości światła do obiektywu, co skutkuje uzyskaniem płytkiej głębi ostrości. W praktyce oznacza to, że tylko niewielka część obrazu będzie ostra, podczas gdy reszta zostanie rozmyta. W przypadku ogniskowej 85 mm, która jest popularna w portrecie, uzyskuje się piękne efekty bokeh, czyli artystyczne rozmycie tła, co jest pożądane w wielu stylach fotografii. Dodatkowo, mała odległość od obiektu potęguje efekt płytkiej głębi ostrości, ponieważ im bliżej jesteśmy fotografowanego obiektu, tym bardziej tło staje się rozmyte. Zastosowanie takich ustawień jest bardzo efektywne, np. w fotografii portretowej, gdzie chcemy, aby model był w centrum uwagi, a tło pozostało nieostre i nieodwracające uwagi. Warto pamiętać, że szeroka przysłona i odpowiednia ogniskowa to kluczowe elementy w tworzeniu estetycznych zdjęć z pięknym efektem głębi ostrości.

Pytanie 27

W celu ograniczenia wilgoci w torbie fotograficznej, w której przechowywany jest sprzęt zdjęciowy, stosuje się

A. dodatkowe waciki i chusteczki papierowe.
B. saszetki zapachowe.
C. dodatkowe ściereczki z mikrowłókien.
D. saszetki z żelem krzemionkowym.
Saszetki z żelem krzemionkowym, często spotykane pod nazwą silica gel, to bardzo praktyczne i polecane rozwiązanie do ochrony sprzętu fotograficznego przed wilgocią. Dlaczego właśnie ten żel? Bo jego mikroskopijne granulki mają zdolność wiązania cząsteczek wody z powietrza, przez co skutecznie obniżają poziom wilgotności w zamkniętych przestrzeniach, takich jak torba na aparat. To szczególnie ważne, jeśli ktoś przechowuje sprzęt w miejscach narażonych na zmienne warunki – w piwnicy, samochodzie, zimą czy latem, kiedy wilgotność bywa wysoka. Z mojego doświadczenia takie saszetki potrafią uratować obiektyw przed zaparowaniem lub zminimalizować ryzyko powstawania pleśni na soczewkach i stykach elektronicznych. Nawet w profesjonalnych instrukcjach obsługi sprzętu foto, producenci sugerują właśnie takie rozwiązania. Warto pamiętać, że żel krzemionkowy można co jakiś czas regenerować – wystarczy wysuszyć saszetki w piekarniku i dalej spełniają swoją rolę. Widać tu wyraźnie, że stosowanie takich pochłaniaczy wilgoci to już standardowa praktyka w branży, powszechnie rekomendowana przez fachowców. W torbie foto żel krzemionkowy to taki cichy ochroniarz, który działa, choć na pierwszy rzut oka nic nie widać.

Pytanie 28

Urządzenie drukujące, które pozwala na uzyskanie wydruków bez rastrowania poprzez odparowanie barwników z trzech kolorów folii, to drukarka

A. atramentowa
B. igłowa
C. laserowa
D. sublimacyjna
Drukarka sublimacyjna to zaawansowane urządzenie drukujące, które wykorzystuje proces sublimacji do tworzenia wysokiej jakości, bezrastrowych wydruków. W tej technologii barwniki, umieszczone na specjalnej wstędze foliowej, są poddawane działaniu ciepła. W wyniku tego procesu barwnik przechodzi z fazy stałej bezpośrednio w fazę gazową, a następnie osiada na podłożu, co pozwala uzyskać intensywne i trwałe kolory. Drukarki sublimacyjne są szeroko stosowane w branży fotograficznej, produkcji materiałów reklamowych oraz odzieży, gdzie estetyka i jakość wydruku są kluczowe. Przykładem zastosowania drukarek sublimacyjnych są wydarzenia, takie jak targi czy imprezy sportowe, gdzie na miejscu można drukować zdjęcia na koszulkach lub kubkach, co pozwala uczestnikom na natychmiastowe nabycie pamiątek. Technologia ta jest zgodna z najlepszymi praktykami branżowymi, zapewniając wydruki o wysokiej rozdzielczości oraz odporne na blaknięcie, co czyni je idealnym wyborem dla profesjonalnych zastosowań.

Pytanie 29

Jakie urządzenie umożliwia zapis plików graficznych na nośnikach optycznych?

A. Nagrywarka
B. Naświetlarka
C. Drukarka
D. Skaner
Nagrywarka to urządzenie, które służy do zapisywania danych na nośnikach optycznych, takich jak płyty CD, DVD czy Blu-ray. W przeciwieństwie do drukarek, które przekształcają dane cyfrowe na obrazy na papierze, nagrywarki umożliwiają trwałe przechowywanie plików, w tym zdjęć, w formie cyfrowej na odpowiednich nośnikach. Nagrywarki działają na zasadzie laserowego naświetlania warstwy materiału wrażliwego na światło, co pozwala na zapis danych w postaci mikrodefektów. W praktyce, nagrywarka jest wykorzystywana w różnych zastosowaniach, takich jak archiwizacja danych, tworzenie kopii zapasowych oraz dystrybucja multimediów. W branży IT i fotografii cyfrowej, nagrywarki odgrywają kluczową rolę w zapewnieniu długoterminowej przechowalności plików. Dobre praktyki zalecają używanie wysokiej jakości nośników optycznych oraz regularne testowanie wypalonych płyt, aby upewnić się, że zapisane dane są w pełni dostępne i nieuszkodzone.

Pytanie 30

Jaki obiektyw umożliwia uchwycenie szerokiego fragmentu przestrzeni obiektów bez konieczności oddalania się od fotografowanej budowli?

A. Fotogrametryczny
B. Makro
C. Standardowy
D. Szerokokątny
Obiektyw szerokokątny charakteryzuje się krótką ogniskową, co pozwala na uchwycenie szerszego kadru w porównaniu do obiektywów standardowych. Dzięki temu jest szczególnie użyteczny w fotografii architektonicznej, gdzie często zachodzi potrzeba uwiecznienia całych budynków z bliska. Zastosowanie obiektywu szerokokątnego eliminuje konieczność oddalania się od obiektu, co jest istotne w przestrzeniach miejskich, gdzie dostępność miejsca jest ograniczona. Przykładem zastosowania może być fotografowanie dużych budynków, takich jak katedry czy wieżowce, gdzie uchwycenie całej struktury w jednym kadrze może być trudne bez szerokokątnego obiektywu. Standardy branżowe zalecają stosowanie obiektywów szerokokątnych w takich sytuacjach, ponieważ pozwalają one również na uzyskanie efektu głębi w zdjęciach, co jest pożądane w architekturze. Warto również zauważyć, że obiektywy te mogą wprowadzać pewne zniekształcenia, dlatego istotne jest świadome ich użycie i ewentualna korekta w postprodukcji, co jest standardem w profesjonalnej fotografii.

Pytanie 31

Która z czynności nie należy do konserwacji drukarki atramentowej?

A. Czyszczenie gniazda dokowania.
B. Wymiana tonera.
C. Czyszczenie wkładu drukującego.
D. Wymiana pojemnika z tuszami.
Wymiana tonera faktycznie nie jest czynnością konserwacyjną dotyczącą drukarek atramentowych, tylko laserowych. Drukarki atramentowe korzystają z pojemników z tuszem (kartridży), natomiast drukarki laserowe używają tonerów, czyli proszku barwiącego. W praktyce często spotykam się z tym, że ludzie mylą te dwa terminy, bo obie technologie służą do wydruku, ale zasada działania i obsługa są zupełnie inne. Przy atramentówkach typowe czynności serwisowe to właśnie wymiana pojemników z tuszem, czyszczenie gniazda dokowania czy regularna konserwacja głowicy drukującej (wkładu drukującego). To są te rzeczy, które przedłużają żywotność sprzętu i poprawiają jakość druku. Tonera w atramentowej nigdy nie wymieniamy, bo po prostu tam go nie ma — to byłby jak naprawianie roweru przez smarowanie silnika. Moim zdaniem, warto znać tę różnicę, bo pozwala to uniknąć nieporozumień, na przykład podczas zamawiania materiałów eksploatacyjnych. Producenci drukarek, jak HP czy Epson, jasno opisują w instrukcjach, jakie czynności obsługowe są przewidziane dla danego typu urządzenia. W praktyce, jeśli ktoś próbuje wymienić toner w atramentówce, to znaczy, że nie do końca rozumie budowę drukarki – a w serwisach często słyszę takie historie. Warto to zapamiętać, bo takie pomyłki mogą kosztować i czas, i pieniądze.

Pytanie 32

Przy takich samych warunkach oświetlenia zastosowanie filtru fotograficznego o współczynniku 2 wymusi zmianę wartości przesłony z 8 na

A. 16
B. 11
C. 4
D. 5,6
Odpowiedź 5,6 jest poprawna, ponieważ przy użyciu filtru zdjęciowego o współczynniku 2, ilość światła docierającego do matrycy aparatu jest zmniejszana o połowę. W praktyce oznacza to, że aby zachować tę samą ekspozycję, należy zwiększyć ilość światła wpadającego do aparatu, co osiągamy poprzez otwarcie przysłony. W skali przysłon, przysłona 8 to wartość odpowiadająca stosunkowi f/8. Zmiana na przysłonę 5,6 zwiększa ilość światła o około 1 EV (stopień ekspozycji), co jest wymagane w tym przypadku. Wartością przysłony 5,6 jest o około 1 1/3 przystanku jaśniejsza od 8, co oznacza, że pozwala na uzyskanie odpowiedniego naświetlenia przy zachowaniu identycznych warunków ekspozycji. Taka wiedza jest niezwykle istotna dla fotografów, którzy muszą świadomie dobierać parametry ekspozycji w zależności od używanych filtrów oraz warunków oświetleniowych. W praktycznym zastosowaniu, fotografia krajobrazowa, gdzie często wykorzystuje się filtry ND, stanowi doskonały przykład, gdzie takie obliczenia są kluczowe dla uzyskania pożądanego efektu. Wiedza ta wpisuje się w standardy zawodowe fotografów, którzy powinni być w stanie na bieżąco dostosowywać swoje ustawienia w zależności od używanych akcesoriów fotograficznych.

Pytanie 33

Technika remote tethering w fotografii profesjonalnej pozwala na

A. zdalne sterowanie aparatem i podgląd zdjęć na urządzeniu mobilnym przez internet
B. łączenie ekspozycji z wielu aparatów w jeden obraz HDR
C. równoczesne sterowanie wieloma aparatami w studiu
D. automatyczne wysyłanie zdjęć do chmury natychmiast po wykonaniu
Technika remote tethering w fotografii profesjonalnej jest niezwykle użytecznym narzędziem, które umożliwia zdalne sterowanie aparatem przez urządzenie mobilne. Dzięki temu fotograf może na bieżąco podglądać ujęcia na ekranie telefonu lub tabletu, co znacząco ułatwia proces twórczy. Przykładowo, podczas sesji zdjęciowej w trudnych warunkach, gdzie nie ma możliwości dostępu do aparatu, fotograf zdalnie ustawia parametry takie jak przysłona, czas naświetlania czy ISO. Dodatkowo, możliwość podglądu zdjęć w czasie rzeczywistym pozwala na szybką ocenę jakości ujęć i wprowadzenie niezbędnych korekt. W branży fotograficznej standardy takie jak Wi-Fi, Bluetooth oraz aplikacje dedykowane do remote tethering są kluczowe, ponieważ umożliwiają efektywną współpracę między sprzętem a oprogramowaniem. Praktyczne zastosowanie tej techniki sprawia, że fotografowie mogą zrealizować bardziej złożone projekty, na przykład w reklamie czy modzie, gdzie precyzyjne kadrowanie i natychmiastowa weryfikacja ujęć są niezbędne do uzyskania wysokiej jakości efektów.

Pytanie 34

Aby wyeliminować odblaski pojawiające się na uwiecznianym obiekcie, należy w trakcie rejestrowania obrazu zastosować

A. blendę
B. strumienicę
C. filtr polaryzacyjny
D. filtr kolorowy
Filtr polaryzacyjny to zaawansowane narzędzie stosowane w fotografii, które skutecznie redukuje refleksy i odblaski na powierzchniach takich jak woda, szkło czy błyszczące metale. Działa poprzez blokowanie światła spolaryzowanego, co pozwala na uchwycenie bardziej wyrazistych i nasyconych kolorów. Przykładowo, w fotografii krajobrazowej użycie filtru polaryzacyjnego może znacznie poprawić kontrast nieba, eliminując refleksy świetlne od wilgotnej ziemi lub wody. Ponadto, filtr ten przyczynia się do zwiększenia przejrzystości i detali w scenach, co jest szczególnie istotne w przypadku zdjęć wykonanych w trudnych warunkach oświetleniowych. Dobrym praktykom w fotografii zaleca się stosowanie filtru polaryzacyjnego także w fotografii portretowej, gdzie może on zredukować niepożądane odblaski na skórze modela. Ważne jest, aby pamiętać, że filtr polaryzacyjny wpływa również na ekspozycję, dlatego należy dostosować ustawienia aparatu w celu uzyskania optymalnych rezultatów.

Pytanie 35

W programie Adobe Photoshop korygowanie błędów perspektywy spowodowanych pochyleniem aparatu umożliwia zastosowanie filtra

A. korekcja obiektywu.
B. szukanie krawędzi.
C. rozmycie radialne.
D. redukcja szumu.
Filtr „korekcja obiektywu” w Photoshopie to naprawdę podstawowe i jednocześnie bardzo praktyczne narzędzie stosowane przez fotografów czy grafików, którzy pracują z fotografiami architektury, wnętrz lub po prostu zdjęciami wykonanymi z przesunięciem osi aparatu. To właśnie dzięki temu filtrowi można skutecznie zniwelować błędy perspektywy powstałe na zdjęciach, gdy aparat nie był ustawiony idealnie prosto — na przykład, kiedy linie budynków stają się pochylone lub zniekształcone. Co ciekawe, filtr ten pozwala nie tylko prostować linie pionowe i poziome, ale umożliwia też korekcję zniekształceń beczkowatych, poduszkowych czy winietowania, które często pojawiają się w obiektywach szerokokątnych. Z mojego doświadczenia, korzystanie z tej funkcji to prawdziwy ratunek przy przygotowywaniu zdjęć na prezentacje, do katalogów czy materiałów reklamowych, bo bardzo szybko można nadać fotografii bardziej profesjonalny, „prosty” wygląd. Warto też dodać, że dobre praktyki branżowe mówią, by korekcję perspektywy robić na kopii warstwy, by zawsze móc wrócić do oryginału. Często też używam opcji automatycznego rozpoznawania obiektywu, bo Photoshop sam dopasowuje ustawienia filtrów do konkretnego modelu aparatu i obiektywu, co naprawdę ułatwia życie. Takie podejście — czyli korekta perspektywy właśnie tym filtrem — jest branżowym standardem i pozwala osiągnąć naturalny efekt bez siłowego „prostowania” zdjęcia innymi, mniej precyzyjnymi narzędziami.

Pytanie 36

Funkcja dual pixel AF w nowoczesnych aparatach fotograficznych oznacza

A. każdy piksel matrycy może jednocześnie rejestrować obraz i dokonywać pomiaru ostrości
B. funkcję dublowania każdego piksela w celu redukcji szumów cyfrowych
C. matryca ma dodatkowy układ pikseli służący wyłącznie do pomiaru ekspozycji
D. aparat wykorzystuje dwie matryce jednocześnie dla zwiększenia głębi kolorów
Funkcja dual pixel AF (autofocus) w nowoczesnych aparatach fotograficznych oznacza, że każdy piksel matrycy jest podzielony na dwa elementy, co pozwala na jednoczesne rejestrowanie obrazu oraz dokonanie pomiaru ostrości. Dzięki temu system AF działa szybko i precyzyjnie, co jest szczególnie przydatne podczas fotografowania dynamicznych scen, jak sport czy portrety. Przykładowo, podczas nagrywania wideo, technologia ta umożliwia płynne przejścia między obiektami, co znacząco poprawia jakość materiału. W praktyce, dual pixel AF jest często stosowany w aparatach lustrzankowych oraz bezlusterkowcach, stanowiąc standard w przemyśle fotograficznym. Warto zwrócić uwagę, że ta technologia wyróżnia się na tle tradycyjnych systemów AF, które polegają głównie na pomiarze kontrastu, co może być mniej efektywne w trudnych warunkach oświetleniowych. Standardy branżowe, takie jak ISO 12232, podkreślają znaczenie szybkiego i precyzyjnego pomiaru ostrości, co czyni dual pixel AF istotnym elementem nowoczesnej fotografii.

Pytanie 37

Jaką ogniskową uznaje się za standardową dla obiektywu do aparatu średnioformatowego?

A. 200 mm
B. 110 mm
C. 80 mm
D. 50 mm
Wybór obiektywu o ogniskowej 80 mm dla aparatu średnioformatowego jest uzasadniony z kilku powodów. W kontekście aparatów średnioformatowych, ogniskowa 80 mm jest uważana za standardową, co oznacza, że zapewnia zbliżoną perspektywę do ludzkiego oka. Taki obiektyw jest niezwykle uniwersalny, idealny do portretów, zdjęć krajobrazowych oraz ogólnych ujęć. W praktyce, obiektywy o tej ogniskowej pozwalają na uzyskanie naturalnych proporcji w portretach, z jednoczesnym zachowaniem detali tła. Dodatkowo, przy przysłonie f/2.8 lub f/4, możliwe jest uzyskanie efektu pięknego rozmycia tła, co jest szczególnie cenione w fotografii portretowej. Warto również zwrócić uwagę, że wiele systemów średnioformatowych, takich jak Hasselblad czy Mamiya, oferuje obiektywy 80 mm, co czyni je popularnym wyborem wśród profesjonalnych fotografów. Takie podejście do wyboru ogniskowej wpisuje się w najlepsze praktyki branżowe, które wskazują na zrozumienie i wykorzystanie właściwości optycznych sprzętu, aby osiągnąć zamierzony efekt artystyczny oraz techniczny.

Pytanie 38

Obiektyw o ogniskowej 80 mm jest typowy dla kadru o wymiarach

A. 60 × 60 mm
B. 24 × 36 mm
C. 45 × 60 mm
D. 18 × 24 mm
Obiektyw o ogniskowej 80 mm jest uznawany za standardowy w kontekście formatu 60 × 60 mm, co wynika z zasad optyki w fotografii. W przypadku tego formatu, ogniskowa 80 mm zapewnia odpowiednią perspektywę i proporcje obrazu, które są preferowane w wielu zastosowaniach, w tym w fotografii portretowej oraz artystycznej. Ogniskowa ta umożliwia uzyskanie efektu przybliżenia, który jest istotny w przypadku uchwycenia detali, jednocześnie zachowując naturalne proporcje twarzy i obiektów. Dla porównania, obiektyw o ogniskowej 50 mm jest standardowy dla formatu 24 × 36 mm, co podkreśla różnice w zastosowaniach różnych ogniskowych w odniesieniu do różnych formatów fotograficznych. W praktyce, wybór obiektywu powinien być zgodny z zamierzonym efektem wizualnym oraz charakterem fotografowanej sceny. Warto także zwrócić uwagę na zastosowanie obiektywów szerokokątnych lub teleobiektywów w innych formatach, co może prowadzić do różnych wyników artystycznych w fotografii.

Pytanie 39

Jakiego z wymienionych materiałów należy użyć do oczyszczania ekranu monitora LCD z kurzu, smug i tłuszczu?

A. Papierowy ręcznik
B. Chusteczki do higieny osobistej
C. Gąbka
D. Ściereczka z microfibry
Ściereczki z microfibry to naprawdę super wybór, gdy chodzi o czyszczenie monitorów LCD. Są stworzone z myślą o delikatnych powierzchniach, co jest mega istotne. Te cienkie włókna świetnie zbierają kurz, plamy i tłuszcz, a jednocześnie nie zarysowują ekranu. Wiesz, dzięki swojej konstrukcji potrafią wchłonąć dużo więcej brudu niż zwykłe materiały, a na dodatek nie zostawiają smug. Żeby wyczyścić monitor, wystarczy lekko zwilżyć ściereczkę wodą lub jakimś specjalnym preparatem do czyszczenia i delikatnie przetrzeć ekran. Ważne, żeby unikać mocnych środków czyszczących albo twardych materiałów, bo to może uszkodzić ekran. Z własnego doświadczenia polecam regularne czyszczenie, żeby monitor długo działał i wyglądał dobrze. W branży elektronicznej wszyscy korzystają z tych ściereczek, a ich efektywność potwierdzają liczne testy. Naprawdę warto mieć je pod ręką.

Pytanie 40

Jakiego filtru fotograficznego należy użyć, aby zapewnić prawidłową reprodukcję kolorów na zdjęciu, wykonanym w plenerze z wykorzystaniem światła żarowego?

A. Korekcyjny łososiowy
B. Konwersyjny łososiowy
C. Korekcyjny niebieski
D. Konwersyjny niebieski
Zastosowanie konwersyjnego niebieskiego filtra w kontekście opisanego pytania byłoby błędne, ponieważ niebieski filtr jest używany do korekcji kolorów w odwrotnym przypadku, tj. gdy korzystamy z filmów przeznaczonych do fotografowania w warunkach dziennego światła słonecznego (5600K), a chcemy uzyskać efekt w warunkach sztucznego oświetlenia, jak żarówki (3200K). Wybór korekcyjnego łososiowego filtra również nie przyniósłby pożądanych rezultatów, ponieważ taki filtr jest przeznaczony do użycia w sytuacjach, gdy chcemy zredukować cieplejsze odcienie w already zbalansowanym świetle, co nie jest zgodne z naszym celem. Korekcyjny niebieski filtr, podobnie jak inne niebieskie filtry, ma na celu zredukowanie nadmiaru ciepłych tonów, co jest sprzeczne z celem uzyskania prawidłowej reprodukcji kolorów w scenariuszu, gdzie dominującym źródłem światła jest światło żarowe. Przypadki, w których stosuje się niebieski filtr, powinny być starannie przemyślane, a często prowadzą do chłodniejszych, niepożądanych tonów na zdjęciach, co skutkuje mniej atrakcyjnymi efektami wizualnymi. Zrozumienie tego zagadnienia wymaga znajomości podstaw balansu bieli oraz różnicy między temperaturą barwową zastosowanego filmu a ściśle określonym źródłem światła.