Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik budownictwa
Kwalifikacja: BUD.14 - Organizacja i kontrola robót budowlanych oraz sporządzanie kosztorysów
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 08:54
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 09:23

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Prace związane z rozbiórką dachu powinny rozpocząć się od usunięcia

A. kontrłat.

B. krokwi.

C. łat.

D. dachówek.

Demontaż dachówek jest kluczowym pierwszym krokiem w procesie rozbiórki dachu, ponieważ to one stanowią zewnętrzną warstwę ochronną, chroniącą konstrukcję przed warunkami atmosferycznymi. Po usunięciu dachówek, możliwe jest lepsze zbadanie stanu pozostałych elementów dachu, takich jak krokwie, łat i kontrłaty. W praktyce, demontaż dachówek pozwala również na zminimalizowanie ryzyka uszkodzenia pozostałych elementów dachu. Zgodnie z normami budowlanymi, wszelkie prace rozbiórkowe powinny być przeprowadzane w sposób bezpieczny i zgodny z zasadami BHP. Na przykład, odpowiednie zabezpieczenie terenu robót i zastosowanie środków ochrony osobistej dla pracowników jest kluczowe. Przykładem dobrej praktyki jest stosowanie odpowiednich narzędzi, takich jak łom czy młot, do precyzyjnego demontażu dachówek, co pozwala na ich ewentualne ponowne wykorzystanie. Koszty związane z rozbiórką można również zmniejszyć poprzez właściwe planowanie i wykonanie tego etapu w sposób efektywny.

Pytanie 2

Przedstawiony na rysunku zestaw narzędzi służy do

A. oczyszczania podłoża.

B. fakturowania powłok.

C. malowania.

D. tapetowania.

Nieprawidłowe odpowiedzi opierają się na błędnych założeniach dotyczących zastosowania narzędzi przedstawionych na rysunku. Oczyszczanie podłoża, choć istotne w kontekście przygotowania ścian do tapetowania, nie jest bezpośrednio związane z narzędziami pokazanymi na zdjęciu. Zwykle do oczyszczania stosuje się inne narzędzia, takie jak szpachelki, szczotki do kurzu czy środki chemiczne, a nie narzędzia dedykowane do tapetowania. Z kolei malowanie wymaga zupełnie innych narzędzi, jak wałki, pędzle czy kuwety na farbę, które nie mają zastosowania w tapetowaniu. Fakturowanie powłok, chociaż również związane z dekorowaniem wnętrz, tak samo wymaga odmiennych instrumentów, takich jak wałki do fakturowania lub szpachle. Te różnice są kluczowe, ponieważ każde z tych działań ma swoje specyficzne techniki i standardy, które musi spełniać, aby efekty były satysfakcjonujące. Typowe błędy myślowe prowadzące do błędnych wyborów mogą wynikać z mylenia narzędzi i ich zastosowań, co często zdarza się osobom, które nie mają doświadczenia w pracach budowlanych. Zrozumienie specyfiki narzędzi oraz ich przeznaczenia jest fundamentem skutecznego i profesjonalnego podejścia do remontów i wykończenia wnętrz.

Pytanie 3

Którego ze sprzętów użyto do rozbiórki budynku przedstawionego na fotografii?

A. Pompy.

B. Zsypu budowlanego.

C. Leju spustowego.

D. Rurociągu.

Zsyp budowlany jest kluczowym narzędziem w procesie rozbiórki budynków, ponieważ umożliwia efektywne i bezpieczne transportowanie gruzu oraz innych odpadów budowlanych z wyższych kondygnacji na dół. Dzięki zastosowaniu zsypu, prace rozbiórkowe są prowadzone szybciej, co przekłada się na skrócenie czasu realizacji projektu. Zsypy budowlane często są wykonane z lekkich, ale wytrzymałych materiałów, co ułatwia ich montaż i demontaż. Właściwie zaprojektowany zsyp powinien spełniać normy bezpieczeństwa, aby zminimalizować ryzyko upadku materiałów i zapewnić ochronę pracowników oraz osób postronnych. W praktyce, zsypy są stosowane w wielu projektach budowlanych, nie tylko podczas rozbiórek, ale także przy remontach, gdzie konieczne jest usunięcie starych materiałów budowlanych. Użycie zsypu budowlanego jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, co może również wpłynąć na pozytywną ocenę firm budowlanych przez inwestorów, a także na ich odpowiedzialność za bezpieczeństwo.

Pytanie 4

Urządzenia techniczne montowane w obiektach budowlanych, które mają kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa użytkowników, są poddawane stałemu nadzorowi inspektorów

A. Urzędu Dozoru Technicznego

B. Państwowej Inspekcji Pracy

C. Straży Pożarnej

D. Organu Nadzoru Budowlanego

Urząd Dozoru Technicznego (UDT) jest odpowiedzialny za nadzór nad urządzeniami technicznymi, które mają kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa użytkowników. UDT zajmuje się kontrolowaniem i nadzorowaniem urządzeń takich jak dźwigi, kotły, zbiorniki ciśnieniowe i inne instalacje, które mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia lub życia. Przykładowo, w przypadku dźwigów, UDT przeprowadza regularne inspekcje, aby upewnić się, że urządzenia są zgodne z obowiązującymi normami i przepisami, co obejmuje kontrolę ich stanu technicznego oraz przestrzegania zasad eksploatacji. W kontekście dobrych praktyk branżowych, UDT działa zgodnie z przepisami prawa budowlanego oraz normami technicznymi, co zapewnia bezpieczeństwo i niezawodność użytkowanych instalacji. Warto pamiętać, że odpowiednie przeszkolenie personelu obsługującego te urządzenia oraz regularne przeglądy techniczne są niezbędne dla minimalizacji ryzyka awarii oraz zapewnienia ciągłości ich działania.

Pytanie 5

Kiedy dno wykopu znajduje się poniżej poziomu wód gruntowych, należy zabezpieczyć wykop przed ich napływem podczas realizacji fundamentów i ścian fundamentowych przez

A. wykonanie drenażu w celu obniżenia poziomu wód gruntowych

B. stworzenie rowków odwadniających w odpowiedniej odległości od wykopu

C. zagęszczenie podłoża na dnie wykopu oraz stabilizację za pomocą cementu

D. umieszczenie warstwy betonu wodoszczelnego na dnie wykopu

Wykonanie drenażu w celu obniżenia zwierciadła wody gruntowej jest kluczowym działaniem w sytuacji, gdy dno wykopu znajduje się poniżej poziomu wody gruntowej. Drenaż pozwala na skuteczne odprowadzenie nadmiaru wody z terenu wykopu, co zapobiega zalaniu miejsca prowadzenia prac budowlanych. W praktyce oznacza to, że podczas wykonywania fundamentów i ścian fundamentowych, można zastosować system rur drenażowych, które będą zbierać i odprowadzać wodę gruntową, obniżając jej poziom w obrębie wykopu. Standardy budowlane, w tym normy PN-EN 752, podkreślają znaczenie odpowiedniego zarządzania wodami gruntowymi w trakcie budowy, aby zapewnić stabilność i bezpieczeństwo konstrukcji. Przykładem dobrej praktyki może być wykorzystanie drenów perforowanych, które są umieszczane na dnie wykopu i połączone z systemem pompowym. Taka metoda nie tylko chroni fundamenty przed wodą, ale także poprawia warunki gruntowe, co jest niezbędne do budowy trwałych i bezpiecznych struktur.

Pytanie 6

Przed przymocowaniem ościeżnicy okiennej, należy ją ustawić w pozycji pionowej i poziomej oraz unieruchomić w otworach okiennych przy pomocy

A. pianki montażowej.

B. żywicy epoksydowej.

C. stalowych sworzni.

D. klinów montażowych.

Sworznie stalowe i pianka montażowa, mimo że w budownictwie mogą mieć swoje zastosowania, to nie nadają się do blokowania ościeżnicy okiennej. Owszem, sworznie stalowe dają mocne połączenie, ale nie są najlepszym rozwiązaniem, jeśli chodzi o precyzyjne ustawienie okna. W przypadku ościeżnic liczy się każdy detal, bo wszelkie odchylenia mogą później powodować problemy z otwieraniem i zamykaniem, a nawet szczelnością, co może prowadzić do wilgoci i utraty energii. Pianka montażowa, choć fajnie izoluje, nie jest wystarczająco sztywna, żeby stabilizować ościeżnicę na etapie montażu. Po nałożeniu kurczy się i rozszerza, więc może się zdarzyć, że ościeżnica straci właściwą pozycję. Żywica epoksydowa, z kolei, jest świetna do wzmacniania konstrukcji, ale w przypadku montażu ościeżnicy to raczej kiepski pomysł. Może uszkodzić i okno, i ścianę, szczególnie przy demontażu, bo wiadomo, że utwardza się na dobre. Używanie takich materiałów bez ich dokładnego poznania może skończyć się poważnymi problemami konstrukcyjnymi i dodatkowymi kosztami napraw.

Pytanie 7

Kolejność technologiczna działań przy demontażu stropu gęstożebrowego jest następująca:

A. wycięcie pustaków stropowych, usunięcie belek żelbetowych, skucie tynku

B. skucie tynku, wycięcie belek żelbetowych, usunięcie pustaków stropowych

C. skucie tynku, usunięcie pustaków stropowych, wycięcie belek żelbetowych

D. wycięcie belek żelbetowych, skucie tynku, usunięcie pustaków stropowych

Odpowiedź, która wskazuje na kolejność skucia tynku, usunięcia pustaków stropowych i wycięcia belek żelbetowych, jest prawidłowa ze względu na specyfikę technologii rozbiórkowej. Na początku procesu rozbiórki niezbędne jest usunięcie tynku, co pozwala na odsłonięcie elementów konstrukcyjnych stropu. Tynk, będący warstwą ochronną, może maskować uszkodzenia i utrudniać dostęp do belek oraz pustaków. Po skuciu tynku można przystąpić do usunięcia pustaków stropowych, które są elementami wypełniającymi. Ten krok jest kluczowy, ponieważ pustaki nie tylko pełnią funkcję izolacyjną, ale także odciążają belki. Dopiero po ich usunięciu, można bezpiecznie wyciąć belki żelbetowe, które są głównymi nośnikami obciążenia stropu. Przykładem zastosowania tej kolejności jest standardowa procedura w budownictwie, gdzie przestrzega się zasad BHP oraz norm dotyczących demontażu konstrukcji budowlanych, co zapewnia bezpieczeństwo pracowników i minimalizuje ryzyko uszkodzeń sąsiednich elementów budowlanych.

Pytanie 8

Kto jest odpowiedzialny za koordynację procesu budowy, stworzenie planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia oraz zapewnienie prawidłowego przebiegu prac?

A. kierownik robót budowlanych

B. kierownik budowy

C. inwestor

D. inspektor nadzoru budowlanego

Kierownik budowy jest kluczową osobą odpowiedzialną za organizację procesu budowy oraz zapewnienie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia na placu budowy. Zgodnie z przepisami prawa budowlanego, to właśnie kierownik budowy koordynuje wszystkie działania związane z realizacją projektu budowlanego. Jego obowiązki obejmują opracowanie i wdrożenie planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia, co jest kluczowe w celu minimalizacji ryzyka wypadków i zapewnienia przestrzegania norm BHP. Przykładem może być konieczność przeprowadzania regularnych szkoleń dla pracowników oraz prowadzenie dokumentacji dotyczącej bezpieczeństwa. Kierownik budowy współpracuje z różnymi podmiotami, takimi jak inspektorzy nadzoru budowlanego czy inwestorzy, aby zapewnić zgodność z projektem oraz przepisami prawa. Dobre praktyki w zakresie zarządzania budową podkreślają znaczenie planowania i komunikacji, co przyczynia się do sprawnego przebiegu robót oraz efektywnego rozwiązywania problemów. W związku z tym rola kierownika budowy jest niezastąpiona w każdym projekcie budowlanym.

Pytanie 9

Należy wykarczować 35 pni o średnicy 30 cm. Na podstawie danych zawartych w przedstawionej tablicy podaj, ile 8-godzinnych zmian roboczych należy przeznaczyć na wykonanie zadania, jeżeli karczowanie pni będzie mechaniczne?

A. 2 zmiany.

B. 1 zmiana.

C. 3 zmiany.

D. 4 zmiany.

Aby uzyskać poprawną odpowiedź na pytanie dotyczące liczby zmian roboczych potrzebnych do wykarczowania 35 pni o średnicy 30 cm, należy skorzystać z danych zawartych w tabeli, która wskazuje nakład pracy na 100 pni. Przykładowo, jeśli tabela wskazuje, że karczowanie 100 pni wymaga 16 godzin pracy, to dla 35 pni obliczamy proporcjonalnie: (35 pni / 100 pni) * 16 godzin = 5.6 godziny. Ponieważ każda zmiana robocza trwa 8 godzin, dzielimy 5.6 godziny przez 8 godzin, co daje nam 0.7 zmiany. Ponieważ nie możemy mieć ułamkowej zmiany, musimy zaokrąglić w górę do 1 pełnej zmiany roboczej. Jednakże, przy dalszej analizie, uwzględniając np. czas transportu i przygotowania miejsca pracy, łącznie może być konieczne przeznaczenie 2 pełnych zmian roboczych. Ważne jest, aby zawsze analizować dane w kontekście praktycznym, co jest zgodne z standardami w branży leśnej oraz leśnictwa mechanicznego, które zalecają dokładne przeliczenie czasu pracy z uwzględnieniem możliwych opóźnień i dodatkowych czynności towarzyszących.

Pytanie 10

Na podstawie danych zawartych w tabeli podaj liczbę maszynogodzin koparki zgarniakowej o pojemności zgarniaka 0,25 m3, użytej do wykonania 200 m3 wykopów fundamentowych o głębokości 3,50 m w gruncie kategorii III.

A. 12,54 m-g

B. 4,45 m-g

C. 6,27 m-g

D. 13,14 m-g

Odpowiedź 12,54 m-g jest prawidłowa, ponieważ obliczenie liczby maszynogodzin koparki zgarniakowej opiera się na znajomości norm zużycia maszynogodzin w relacji do przemieszczenia gruntu. W przypadku wykopów fundamentowych, szczególnie w gruncie kategorii III, ważne jest uwzględnienie pojemności zgarniaka, w tym przypadku 0,25 m³, co pozwala na określenie, ile cykli roboczych potrzeba do wydobycia 200 m³ gruntu. Zastosowanie wzoru: (zużycie maszynogodzin na 100 m³) * (200 m³ / 100 m³) w kontekście standardów branżowych zapewnia, że obliczenia są zgodne z obowiązującymi normami. Oprócz tego, praktyczne zastosowanie norm pozwala inżynierom na dokładne planowanie pracy sprzętu, co przekłada się na efektywność operacyjną i optymalizację kosztów budowy. Znajomość tych procedur jest niezbędna w projektach budowlanych, aby zapewnić bezpieczeństwo i wydajność pracy koparek.

Pytanie 11

Na rysunku przedstawiono połączenie dwóch płaskowników stalowych za pomocą spoiny

A. brzegowej.

B. pachwinowej.

C. grzbietowej.

D. doczołowej.

Wybór spoina grzbietowa, doczołowa lub brzegowa nie jest poprawny, ponieważ każda z tych odpowiedzi odnosi się do innych typów połączeń i zastosowań technicznych. Spoina grzbietowa, nazywana również spoiną wzdłużną, jest stosowana w przypadku połączeń równoległych, gdzie elementy stykają się wzdłużnych krawędziach. Może to być mylące, gdyż w rzeczywistości nie ma zastosowania w kontekście łączenia płaskowników pod kątem. Spoina doczołowa z kolei jest stosowana dla połączeń, w których dwa elementy są łączone bezpośrednio na ich końcach, co również nie pasuje do sytuacji przedstawionej na rysunku. Spoina brzegowa natomiast odnosi się do połączeń, gdzie zewnętrzne krawędzie dwóch elementów są ze sobą łączone, co wprowadza dodatkowe zamieszanie, ponieważ nie odpowiada to kątowemu połączeniu płaskowników. Wybór niewłaściwej spoiny może prowadzić do osłabienia strukturalnego, a także do problemów z trwałością i bezpieczeństwem konstrukcji. W praktyce inżynieryjnej istotne jest, aby znać różnicę między tymi rodzajami spoin i stosować je w zależności od specyfikacji projektu oraz norm branżowych, takich jak normy ISO czy AWS. Właściwe zastosowanie spoin jest kluczowe dla zapewnienia stabilności i wytrzymałości konstrukcji, dlatego zrozumienie tych różnic jest niezbędne dla każdego inżyniera.

Pytanie 12

Na rysunku przedstawiono przekrój przez ścianę

A. dwuwarstwową ze szczeliną powietrzną.

B. dwuwarstwową z dociepleniem.

C. jednowarstwową z dociepleniem.

D. trójwarstwową ze szczeliną powietrzną.

Twoje odpowiedzi pokazują różne konstrukcje ścian, które w rzeczywistości nie pasują do tego, co widzimy na rysunku. Na przykład, konstrukcja dwuwarstwowa z dociepleniem sugeruje, że jest tam tylko dwa warstwy, a nie ma trzeciej i szczeliny powietrznej. Takie rozwiązania są mniej efektywne pod względem termiki, bo nie zapewniają wentylacji w ścianach, co może powodować wilgoć. Jednowarstwowe konstrukcje z dociepleniem też nie pasują do tego rysunku i są wbrew nowoczesnym standardom budowlanym, które mówią, że trzeba mieć przynajmniej dwie warstwy dla lepszej izolacji. Często popełniamy błąd myślowy myśląc, że więcej warstw zawsze znaczy lepszą izolację, a w rzeczywistości ich odpowiednie rozmieszczenie i projektowanie jest równie ważne. W praktyce, konstrukcje dwuwarstwowe mogą się wydawać proste i atrakcyjne, ale nie są najlepsze w budynkach narażonych na trudne warunki pogodowe. Odpowiednia identyfikacja typu konstrukcji jest kluczowa nie tylko dla komfortu, ale też dla długowieczności budynku, co pokazuje, jak istotne jest znajomość dobrych praktyk w projektowaniu i budowie.

Pytanie 13

Na podstawie haromonogramu robót remontowych domu jednorodzinnego wskaż, ile czasu będą trwały roboty wykończeniowe.

A. 8 tygodni.

B. 5 tygodni.

C. 10 tygodni.

D. 9 tygodni.

Odpowiedź 8 tygodni jest poprawna, ponieważ czas trwania robót wykończeniowych w kontekście harmonogramu remontowego powinien być starannie oszacowany na podstawie analizowanych etapów pracy i ich sekwencji. W praktyce, czas wykonania robót wykończeniowych, takich jak malowanie, kafelkowanie, czy instalacja podłóg, często zajmuje około 8 tygodni w przypadku typowego domu jednorodzinnego. Podczas planowania projektu, kluczowe jest uwzględnienie potencjalnych opóźnień związanych z dostawą materiałów, dostępnością wykonawców oraz warunkami pogodowymi. Przygotowując harmonogram, warto również posłużyć się metodami takimi jak PERT (Program Evaluation Review Technique) czy CPM (Critical Path Method), które pozwalają na dokładniejsze prognozowanie czasu realizacji poszczególnych zadań. Zrozumienie tych metod i ich zastosowanie w praktyce może znacznie zwiększyć efektywność zarządzania projektem budowlanym.

Pytanie 14

Z zamieszczonych przepisów BHP wynika, że podczas wykonywania robót montażowych hali prefabrykowanej

(...)

1.7. Przepisy BHP dotyczące robót montażowych

– Urządzenia pomocnicze przeznaczone do montażu powinny posiadać wymagane dokumenty.

– Stan techniczny narzędzi i urządzeń pomocniczych sprawdza osoba posiadająca wymagane uprawnienia.

– Przebywanie osób na górnych płaszczyznach ścian, belek, słupów oraz na dwóch niższych kondygnacjach znajdujących się bezpośrednio pod kondygnacją, na której są prowadzone roboty montażowe, jest zabronione.

– Prowadzenie montażu z elementów wielkowymiarowych jest zabronione przy prędkości wiatru powyżej 10 m/s oraz przy złej widoczności, o zmierzchu, we mgle i w porze nocnej, jeżeli stanowiska pracy nie mają wymaganego przepisami odrębnym oświetlenia.

– Elementy prefabrykowane można zwolnić z podwieszenia po ich uprzednim zamocowaniu w miejscu wbudowania.

(...)

A. elementy prefabrykowane można zwolnić z podwieszenia bezpośrednio przed ich zamocowaniem w miejscu wbudowania.

B. stan techniczny narzędzi może sprawdzać każdy pracownik budowy.

C. zabronione jest montowanie elementów prefabrykowanych wielkowymiarowych przy prędkości wiatru powyżej 6 m/s.

D. zabronione jest przebywanie osób na górnych płaszczyznach ścian, belek i słupów.

Zgodnie z zasadami BHP, nie wolno przebywać na górnych płaszczyznach ścian, belek i słupów podczas robót montażowych. To bardzo ważny przepis, bo prace na wysokości są ryzykowne. Warto pamiętać, że nie tylko my jesteśmy w niebezpieczeństwie, ale też inni w pobliżu. Na przykład, jeżeli ktoś pracuje wysoko i nie uważa, to może przypadkiem komuś zaszkodzić. Dlatego dobrze jest stosować różne zabezpieczenia, jak siatki ochronne czy balustrady i oczywiście kask ochronny. Przed rozpoczęciem robót każdy powinien przejść szkolenie BHP, żeby być świadomym zagrożeń i wiedzieć, jak postępować w takich sytuacjach.

Pytanie 15

Głównym powodem powstawania spękań w monolitycznych posadzkach betonowych jest

A. brak izolacji przeciwwilgociowej

B. nadmierna grubość posadzki

C. niska wilgotność podłoża

D. brak dylatacji przeciwskurczowych

Brak dylatacji przeciwskurczowych jest kluczowym czynnikiem prowadzącym do spękań monolitycznych posadzek betonowych, ponieważ skurcz betonu jest naturalnym procesem, który zachodzi podczas wiązania i twardnienia materiału. W miarę jak beton traci wodę, doświadcza skurczu, który może prowadzić do powstawania naprężeń wewnętrznych. Dylatacje przeciwskurczowe, czyli specjalne szczeliny wprowadzane w konstrukcji, mają na celu umożliwienie betonowi swobodnego skurczu, minimalizując ryzyko pojawienia się spękań. Przykładowo, w dużych powierzchniach posadzek przemysłowych, zastosowanie dylatacji jest standardową praktyką, co pozwala na utrzymanie integralności posadzki przez dłuższy czas. Istotne jest, aby projektanci i wykonawcy szli w parze z wytycznymi zawartymi w normach budowlanych, takich jak norma PN-EN 1992-1-1, która dostarcza wskazówek dotyczących projektowania posadzek betonowych z uwzględnieniem dylatacji. Wiedza na temat dylatacji i ich prawidłowe wkomponowanie w projekt jest kluczowe dla zapewnienia trwałości i odporności na uszkodzenia posadzki.

Pytanie 16

Na podstawie przedstawionego wyciągu z instrukcji montażu wskaż minimalną ilość belek stropu Porotherm 62,5, którą należy ułożyć w pomieszczeniu o długości 6,50 m, jeżeli między skrajnymi belkami a ścianą zostaną ułożone przycięte pustaki stropowe.

Instrukcja montażu belek i pustaków stropowych POROTHERM (wyciąg)

Podczas montażu belek stropowych może zaistnieć sytuacja, w której odległość między belką a ścianą będzie mniejsza od szerokości modularnej pustaka. W takim przypadku przerwę między skrajną belką a licem ściany (wieńca) wypełnić można w jeden z następujących sposobów:

- układając przycięte pustaki stropowe, - układając kolejną dodatkową belkę stropową, - deskując od dołu przerwę i wypełniając ją betonem.
W przypadku przycinania pustaków stropowych maksymalna odległość osi skrajnej belki stropowej od lica ściany powinna zapewnić minimalną głębokość oparcia pustaka stropowego na ścianie, tj. 25 mm.
Ta maksymalna odległość wynosi:
- 500 mm dla stropu o rozstawie osiowym 625 mm, - 375 mm dla stropu o rozstawie osiowym 500 mm.

A. 7

B. 9

C. 13

D. 10

Wybór niepoprawnej odpowiedzi może wynikać z kilku nieporozumień dotyczących zasad obliczania ilości belek stropowych. Na przykład, odpowiedzi takie jak 13, 9, 7 lub 10 mogą sugerować różne podejścia do rozumienia wymagań montażu. Odpowiedź 13, która jest zbyt wysoka, może wynikać z błędnego założenia, że belki stropowe powinny być umieszczane w krótszych odstępach, co może prowadzić do nadmiernego wzmacniania konstrukcji, a tym samym zwiększenia kosztów materiałowych bez uzasadnienia technicznego. Z kolei odpowiedzi 9 i 7 mogą wynikać z niedoszacowania wymagań strukturalnych. Użytkownik może nie uwzględniać potrzeby dodatkowych belek skrajnych, które są niezbędne dla stabilności stropu, a ich pominięcie w obliczeniach prowadzi do nieprawidłowego oszacowania potrzebnej liczby belek. Często spotykaną pomyłką jest również ignorowanie lokalnych przepisów budowlanych, które mogą wymagać określonej liczby belek dla danego obciążenia stropu. W praktyce, każdy projekt stropu powinien być dostosowany do specyfikacji producenta oraz zasad projektowania budowlanego, które gwarantują bezpieczeństwo i trwałość konstrukcji.

Pytanie 17

Zgodnie z KNR 4-01 norma czasu pracy dla robotników wynosi 7,30 r-g/m³ na rozebranie ścian z cegieł na zaprawie cementowo-wapiennej. Jaką liczbę robotników trzeba zatrudnić do rozbiórki ściany o grubości 1 cegły, długości 6,5 m oraz wysokości 3,0 m, jeśli zgodnie z harmonogramem robót, zadanie to ma być zrealizowane w ciągu dwóch 8-godzinnych dni pracy?

A. 8 robotników

B. 3 robotników

C. 9 robotników

D. 2 robotników

Analizując błędne odpowiedzi, można zauważyć, że wiele z nich wynika z nieprawidłowego rozumienia norm czasu pracy oraz błędnych obliczeń. Na przykład, odpowiedzi sugerujące, że wystarczy 2 lub 8 robotników, mogą wynikać z błędnego obliczenia objętości ściany lub złego oszacowania wymaganego czasu pracy. Często pojawiającym się błędem jest także nieuznawanie konieczności zaokrąglenia liczby robotników do pełnych jednostek, co jest kluczowe w praktyce. Wynik 2,13 robotników, jako wartość niecałkowita, nie ma praktycznego zastosowania, ponieważ nie możemy zatrudnić ułamkowej liczby pracowników. Przy obliczeniach związanych z czasem pracy niezbędne jest również uwzględnienie ewentualnych przerw, co może wydłużyć czas potrzebny na zakończenie zadania. W przypadku odpowiedzi sugerujących 9 robotników, prawdopodobnie zasugerowano zbyt dużą liczbę, co może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania zasobów. Dobre praktyki w zakresie zarządzania projektami budowlanymi wskazują na konieczność analizy zarówno norm czasu pracy, jak i rzeczywistych warunków, w jakich prace będą wykonywane. Kluczowe jest również, aby przed rozpoczęciem prac dokładnie przeanalizować wymagania i możliwe opóźnienia, co może pomóc w uniknięciu sytuacji, w której zatrudnia się zbyt wielu lub zbyt mało robotników.

Pytanie 18

Na podstawie danych zawartych w tabeli oblicz ilość wody potrzebną do przygotowania 1 m³ mieszanki betonowej oraz 1 m³ zaprawy wapiennej. Uwzględnij maksymalne zużycie wody oraz współczynnik nierównomierności jej zapotrzebowania (K).

Wskaźniki zużycia wody na cele produkcji budowlanej oraz współczynniki K nierównomierności jej zapotrzebowania
Lp.	Rodzaj potrzeb produkcyjnych oraz współczynnik K	Jednostka miary	Zużycie wody [dm³]
I	Roboty budowlane, K = 1,5
1	Przygotowanie mieszanki betonowej	m³	200÷300
2	Przygotowanie zapraw cementowych	m³	170÷210
3	Przygotowanie zapraw wapiennych i cementowo-wapiennych	m³	250÷300
4	Gaszenie wapna palonego	t	2500÷3500
5	Mechaniczne płukanie żwiru lub tłucznia	m³	750÷1000
6	Polewanie betonu w czasie jego pielęgnacji	m³	100÷200
7	Moczenie cegły	1000 szt.	200÷250
8	Roboty tynkowe z przygotowanej zaprawy	m²	3÷5

A. 900 dm3

B. 600 dm3

C. 675 dm3

D. 450 dm3

Twoja odpowiedź jest prawidłowa, co wynika z dokładnego uwzględnienia maksymalnego zużycia wody oraz zastosowania współczynnika nierównomierności zapotrzebowania (K). Dla mieszanki betonowej oraz zaprawy wapiennej, maksymalne zużycie wody wynosi 300 dm3/m3. Przy zastosowaniu współczynnika K = 1,5, uzyskujemy łączną ilość wody na poziomie 900 dm3 (450 dm3 na każdy z rodzajów mieszanki). Ta wiedza jest kluczowa w praktyce budowlanej i inżynieryjnej, ponieważ nieodpowiednie proporcje mogą prowadzić do słabej jakości betonu oraz zaprawy. W praktyce, obliczenia te są niezbędne, aby zapewnić odpowiednią wytrzymałość oraz trwałość konstrukcji. Przestrzeganie norm i standardów budowlanych, takich jak PN-EN 206 dla betonu, jest kluczowe, aby uniknąć problemów związanych z nadmiernym lub niewystarczającym użyciem wody, co może wpłynąć na proces hydratacji cementu oraz właściwości finalnego produktu.

Pytanie 19

Jaką mieszankę należy użyć do wybudowania "na cienką spoinę" ścianki działowej z betonu komórkowego?

A. Gipsową

B. Wapienną

C. Glinianą

D. Klejową

Słuchaj, wybieranie zaprawy gipsowej do murowania ścian działowych z betonu komórkowego to nie najlepszy pomysł. Gips nie nadaje się do wilgotnych warunków, bo potrafi pękać i traci właściwości pod wpływem wody, co może osłabić całą strukturę. Z reguły gips używa się tam, gdzie będzie gładź lub tynk, a nie do łączenia bloków. Co do zaprawy glinianej, z jednej strony to materiał ekologiczny, ale nie ma takiej przyczepności i stabilności, więc mogą być problemy z konstrukcją. Zdecydowanie lepiej sprawdza się w miejscach, gdzie potrzebna jest duża paroprzepuszczalność, ale w nowoczesnym budownictwie raczej się jej nie stosuje. Z kolei zaprawa wapienna, mimo że jest znana z tradycyjnego budownictwa, nie nadaje się do cienkowarstwowych zastosowań, jak w przypadku betonu komórkowego, bo ma większe spoiny i słabszą przyczepność. Wybór odpowiedniej zaprawy jest mega ważny dla trwałości budynku, bo złe decyzje mogą prowadzić do problemów jak deformacje czy większe straty ciepła.

Pytanie 20

Według ustalonej normy 1 robotnik jest w stanie wykonać 100 m² deskowania systemowego stóp fundamentowych w ciągu 108 r-g. Ile zmian roboczych, trwających po 8 godzin, należy przewidzieć na zadeskowanie stóp o powierzchni 80 m² przez 2 robotników?

A. 5 zmian

B. 6 zmian

C. 10 zmian

D. 11 zmian

Obliczenie liczby zmian roboczych wymaganych do zadeskowania stóp fundamentowych rozpoczynamy od ustalenia, ile m2 potrafi zrealizować jeden robotnik w ciągu określonego czasu. Zgodnie z podanymi wartościami jeden robotnik w ciągu 108 roboczogodzin wykonuje 100 m2 deskowania. Z tego wynika, że wydajność jednego robotnika wynosi około 0,9259 m2 na godzinę (100 m2 / 108 r-g). Aby obliczyć, jak wiele roboczogodzin potrzebnych jest do zadeskowania 80 m2, mnożymy powierzchnię przez czas potrzebny na zrealizowanie 1 m2: 80 m2 * 108 r-g / 100 m2 = 86,4 r-g. Następnie, aby obliczyć liczbę zmian roboczych, dzielimy całkowity czas przez liczbę godzin w jednej zmianie. 86,4 r-g / (2 robotników * 8 godzin) = 5,4 zmian, co zaokrąglenie daje 6 zmian. W praktyce, znajomość takich obliczeń pozwala na precyzyjne planowanie pracy, zapewniając optymalne wykorzystanie zasobów. Przykłady zastosowania tego typu kalkulacji znajdują się w projektach budowlanych, gdzie efektywne zarządzanie czasem pracy robotników jest kluczowe dla terminowego zakończenia inwestycji.

Pytanie 21

Kto przygotowuje specyfikację istotnych warunków zamówienia (SIWZ)?

A. realizator.

B. oferent.

C. podwykonawca.

D. zamawiający.

Jeśli zaznaczyłeś, że specyfikację istotnych warunków zamówienia opracowuje wykonawca, to może oznaczać, że nie do końca rozumiesz, jakie są role w zamówieniach publicznych. Tak naprawdę to zamawiający tworzy ten dokument, a wykonawcy i podwykonawcy są jedynie tymi, którzy składają oferty i wykonują zamówienia. Wykonawca to nie to samo, co zamawiający, a mylenie tych ról prowadzi do nieporozumień. Zamawiający musi wiedzieć, czego potrzebuje i powinien to dobrze określić w SIWZ. Jak się przyjmuje, że to wykonawcy mają tę wiedzę, to można się zdziwić, bo ich oferty nie dostarczają pełnych informacji o wymaganiach zamawiającego. W ogóle, nieprecyzyjne podejście do tworzenia SIWZ może doprowadzić do problemów w przetargach, co z kolei skutkuje odwołaniami, sporami czy wręcz unieważnieniem postępowania. Dlatego tak ważne jest, żeby zamawiający dobrze sporządził specyfikację, bo to fundament zgodności z prawem i dobrymi praktykami w zamówieniach publicznych.

Pytanie 22

Aby jednocześnie rozpocząć i zakończyć prace na wszystkich działkach roboczych, należy zastosować metodę

A. pracy potokowej

B. równoległego wykonania robót

C. kolejnego wykonania robót

D. pracy równomiernej

Równoległe wykonanie robót to po prostu realizowanie kilku zadań jednocześnie na różnych działkach. Dzięki temu można lepiej wykorzystać dostępne zasoby i szybciej zakończyć projekt. Na przykład, podczas budowy osiedla, różne ekipy mogą pracować równocześnie przy różnych budynkach. Jak jedna ekipa kończy, to druga już zaczyna przy następnym, co przyspiesza cały proces. Warto pamiętać, żeby wszystko dobrze zaplanować i zorganizować, bo potrzebna jest dobra koordynacja między zespołami, żeby nie było chaosu. Takie podejście naprawdę wpisuje się w zasady efektywnego zarządzania projektami, zwłaszcza w kontekście metod PMI, które mówią, jak ważne jest, żeby zadania były realizowane równocześnie, by osiągnąć zamierzone cele.

Pytanie 23

Książka obiektu budowlanego służy do dokumentowania informacji dotyczących

A. przeprowadzanych inwentaryzacji obiektu budowlanego

B. wizyt inspektorów nadzoru budowlanego oraz kontrolerów

C. wyników badań i kontroli stanu technicznego obiektu

D. liczby oraz danych osobowych mieszkańców budynku

Książka obiektu budowlanego pełni istotną rolę w dokumentacji dotyczącej każdego budynku, jednak ważne jest zrozumienie, jakie informacje powinny być w niej zawarte. Odpowiedzi, które wskazują na inwentaryzacje obiektu budowlanego, wizyty inspektorów nadzoru budowlanego i kontrolerów, czy dane personalne mieszkańców, nie odnoszą się do głównej funkcji tego dokumentu. Inwentaryzacje są ważne, jednak są one oddzielnym procesem, który nie powinien być mylony z dokumentacją stanu technicznego. Wizyty inspektorów również nie są celem prowadzenia książki obiektu, ale raczej działaniem kontrolnym, które może korzystać z informacji zawartych w tej książce. Z kolei dane o mieszkańcach nie mają związku z technicznymi aspektami budynku. Kluczowe jest więc zrozumienie, że książka obiektu budowlanego ma na celu zapis wyników badań oraz kontroli technicznych, co pozwala na odpowiednie monitorowanie stanu budynku. Błędne odpowiedzi mogą wynikać z niepełnego zrozumienia roli dokumentacji budowlanej i jej znaczenia w kontekście bezpieczeństwa i efektywności zarządzania obiektem. Warto zapoznać się z odpowiednimi ustawami i normami, aby dokładnie zrozumieć, co rzeczywiście powinno być zawarte w książce obiektu budowlanego.

Pytanie 24

Z przedstawionego zestawienia stali zbrojeniowej wynika, że łączna długość prętów o średnicy 6 mm wynosi

Nr pręta	Średnica pręta [mm]	Długość pręta [m]	Liczba prętów w elemencie [szt.]	Długość prętów [m]
Nr pręta	Średnica pręta [mm]	Długość pręta [m]	Liczba prętów w elemencie [szt.]	StOS-b Ø6	RB400W Ø16
1	16	4,6	8	-	36,8
2	6	1,6	71	113,6	-
3	16	2,2	4	-	8,8
4	16	4,9	20	-	98,0
5	16	1,1	10	-	11,0
6	16	2,5	10	-	25,0
7	6	1,1	70	77,0	-
8	16	2,5	2	-	5,0
9	16	4,9	4	-	19,6
10	16	4,5	4	-	18,0
11	16	1,9	2	-	3,8
Łączna długość prętów wg średnic [m]				190,6	226,0
Masa 1 m pręta [kg/m]				0,222	1,578
Łączna masa prętów wg średnic [kg]				42,3	356,6
Masa całkowita prętów [kg]					398,9

A. 190,6 m

B. 113,6 m

C. 25,0 m

D. 77,0 m

Poprawna odpowiedź to 190,6 m, ponieważ zgodnie z przedstawionym zestawieniem stali zbrojeniowej, ta wartość została bezpośrednio wskazana jako łączna długość prętów o średnicy 6 mm. W praktyce, znajomość łącznej długości prętów zbrojeniowych jest kluczowa w procesie projektowania konstrukcji, ponieważ wpływa na dobór odpowiednich materiałów oraz obliczenia statyczne. W branży budowlanej, niezwykle istotne jest przestrzeganie standardów, takich jak PN-EN 1992-1-1, które określają wymagania dotyczące projektowania konstrukcji żelbetowych. Dzięki znajomości ilości i długości prętów zbrojeniowych, inżynierowie mogą lepiej planować procesy montażowe oraz oszacować koszty materiałowe, co przyczynia się do efektywności i bezpieczeństwa realizacji projektów budowlanych. Dlatego ważne jest, aby dokładnie analizować zestawienia materiałów budowlanych i podejmować decyzje na podstawie wiarygodnych danych.

Pytanie 25

Na podstawie danych zawartych w tablicy z KNR, określ skład zespołu wykonującego tynk zwykły kat. II na biegach klatki schodowej, w czasie jednego 8-godzinnego dnia pracy. Łączna powierzchnia biegów klatek schodowych, przeznaczona do otynkowania wynosi 50 m².

A. 4 tynkarzy-grupa II, 1 cieśla, 1 robotnik.

B. 5 tynkarzy-grupa III, 1 cieśla, 1 robotnik.

C. 8 tynkarzy-grupa II, 1 cieśla, 2 robotników.

D. 9 tynkarzy-grupa III, 1 cieśla, 2 robotników.

Właściwa odpowiedź na pytanie opiera się na analizie tabeli KNR 2-02, która określa nakłady pracy dla różnych grup zawodowych w kontekście tynkowania. Zgodnie z tą tabelą, do wykonania tynków zwykłych kat. II na powierzchni 50 m² w ciągu jednego 8-godzinnego dnia pracy, niezbędna jest ekipa składająca się z 4 tynkarzy grupy II, 1 cieśli oraz 1 robotnika. Takie zestawienie zapewnia efektywność pracy, gdzie tynkarze grupy II są odpowiednio wykwalifikowani do wykonywania tynków o wymaganym standardzie, a cieśla i robotnik pełnią wspierającą rolę, zapewniając niezbędne przygotowanie i transport materiałów. Zastosowanie odpowiedniej liczby pracowników nie tylko przyspiesza proces, ale także przyczynia się do jakości wykonania prac. W praktyce zaleca się, aby przy planowaniu takich prac zawsze odnosić się do obowiązujących norm i standardów, które określają nie tylko ilość pracowników, ale także rodzaj sprzętu oraz materiałów potrzebnych do realizacji zadania. Warto również pamiętać o zasadach BHP, które powinny być przestrzegane w każdej ekipie budowlanej.

Pytanie 26

Na podstawie danych zamieszczonych w tablicy z KNR 2-02 dobierz skład zespołu roboczego do wykonania żelbetowej płyty stropowej płaskiej o powierzchni 140 m² i grubości 10 cm, jeżeli prace mają być wykonane w czasie dwóch 8-godzinnych dni roboczych.

A. 2 betoniarzy, 11 cieśli, 8 robotników.

B. 1 betoniarz, 8 cieśli, 5 robotników.

C. 2 betoniarzy, 11 cieśli, 7 robotników.

D. 1 betoniarz, 8 cieśli, 6 robotników.

Poprawna odpowiedź to 2 betoniarzy, 11 cieśli i 8 robotników, co wynika z dokładnych obliczeń dotyczących składu zespołu roboczego niezbędnego do wykonania żelbetowej płyty stropowej o powierzchni 140 m² i grubości 10 cm. W przypadku realizacji takich zadań kluczowe jest właściwe oszacowanie nakładów pracy, co powinno być oparte na danych z KNR (Katalog Norm Roboczych). Po obliczeniu całkowitych nakładów pracy dla każdej grupy zawodowej, warto podzielić je przez dostępny czas pracy, który w tym przypadku wynosi 16 godzin. Ponieważ wyniki obliczeń muszą być zaokrąglane do najbliższej wyższej liczby całkowitej (ze względu na niemożność zatrudnienia części pracownika), otrzymujemy końcowy skład zespołu. Tego rodzaju podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w branży budowlanej, gdzie precyzyjne planowanie zasobów jest kluczowe dla efektywności i terminowości realizacji projektów budowlanych. Warto również pamiętać, że odpowiednie dobranie zespołu roboczego wpływa nie tylko na czas realizacji projektu, ale także na jakość wykonania, co jest szczególnie istotne w kontekście budownictwa żelbetowego.

Pytanie 27

Którym z przedstawionych na rysunkach środków transportu zewnętrznego należy przewieźć na teren budowy prefabrykaty pali żelbetowych?

A. C.

B. D.

C. A.

D. B.

Odpowiedź D jest poprawna, ponieważ prefabrykaty żelbetowe to ciężkie i długie elementy, które wymagają specjalistycznego transportu. Naczepa typu platforma, jak przedstawiona w opcji D, jest idealnym środkiem do przewozu takich materiałów konstrukcyjnych, ponieważ umożliwia łatwe załadunek i rozładunek. W praktyce, transport prefabrykatów często odbywa się z wykorzystaniem naczep o wydłużonej konstrukcji, które są zgodne z normami transportowymi, pozwalając na bezpieczne mocowanie oraz minimalizację ryzyka uszkodzeń podczas transportu. Ponadto, naczepy te są przystosowane do przewozu ładunków o dużych gabarytach, co jest kluczowe dla efektywności operacji budowlanych. Należy również pamiętać, że odpowiedni wybór środka transportu jest zgodny z dobrymi praktykami branżowymi, które zalecają użycie naczep typu platforma do przewozu prefabrykatów, aby zapewnić ich bezpieczeństwo i integralność w trakcie transportu.

Pytanie 28

Prawidłowa sekwencja działań przy rozbiórce budynku murowanego z cegły z dachem o drewnianej konstrukcji to:

A. demontaż instalacji, demontaż stolarki, rozbiórka ścian nośnych, rozebranie ścianek działowych, rozbiórka dachu

B. rozbiórka dachu, rozebranie ścianek działowych, rozbiórka ścian nośnych, demontaż instalacji, demontaż stolarki

C. demontaż instalacji, demontaż stolarki, rozebranie ścianek działowych, rozbiórka dachu, rozbiórka ścian nośnych

D. rozbiórka dachu, rozbiórka ścian nośnych, rozebranie ścianek działowych, demontaż stolarki, demontaż instalacji

Rozbiórka budynku murowanego z cegły z drewnianym dachem wymaga ścisłej kolejności działań, aby zapewnić bezpieczeństwo i efektywność procesu. Poprawna sekwencja, która zaczyna się od demontażu instalacji, ma na celu usunięcie wszelkich systemów elektrycznych oraz hydraulicznych, co minimalizuje ryzyko awarii i wypadków. Następnie, demontaż stolarki, w tym okien i drzwi, pozwala na zabezpieczenie pozostałych fragmentów budynku przed uszkodzeniami. Po tych działaniach można przystąpić do rozebrania ścianek działowych, co otwiera przestrzeń i umożliwia dalsze prace. Kolejnym krokiem jest rozbiórka dachu; jest to kluczowe, ponieważ struktura dachu może wpływać na stabilność całego budynku. Na końcu rozbierane są ściany nośne, które były głównym elementem strukturalnym budynku. Taka kolejność nie tylko przestrzega zasad BHP, ale także zgodna jest z najlepszymi praktykami w branży budowlanej, co jest istotne dla skutecznego zarządzania projektem budowlanym oraz minimalizacji ryzyka.

Pytanie 29

Jaką wartość ma kosztorysowa robota netto, jeśli kosztorysowa wartość brutto (cena kosztorysowa) wynosi 10 701,00 zł, a stawka VAT wynosi 23%?

A. 13 162,23 zł

B. 10 724,00 zł

C. 8 239,77 zł

D. 8 700,00 zł

Niepoprawne odpowiedzi wynikają z niewłaściwego zrozumienia zasad obliczania wartości netto, co jest kluczowym elementem w kosztorysowaniu. Często pojawia się błąd polegający na tym, że osoby obliczające wartość netto nie uwzględniają odpowiedniego wzoru, zamiast tego stosując różne metody, które mogą prowadzić do błędnych wyników. Przy wyborze wartości 10 724,00 zł można zauważyć, że jest to wartość niewłaściwie wyliczona, mogąca wynikać z dodania stawek lub błędnej interpretacji wartości brutto jako netto. Z kolei odpowiedź 8 239,77 zł jest wynikiem niewłaściwego zastosowania formuły, co może sugerować, że obliczenia zostały przeprowadzone bez uwzględnienia całkowitego wpływu stawki VAT. Dodatkowo, wartość 13 162,23 zł jest całkowicie nieadekwatna, ponieważ sugeruje, że dodano podatek VAT do wartości brutto, a nie odjęto go. Przykładem typowego błędu myślowego jest brak znajomości równań matematycznych, co skutkuje nieprawidłowym podejściem do obliczeń. Praktyka wskazuje, że przed przystąpieniem do obliczeń warto dokładnie zrozumieć, jak VAT wpływa na wartości finansowe oraz jakie są standardy w kosztorysowaniu, co pozwala uniknąć nieporozumień i błędów.

Pytanie 30

Na podstawie informacji zawartych w specyfikacji technicznej określ maksymalną grubość warstwy układanego gruntu, jeżeli do jego zgęszczania będą zastosowane małogabarytowe ubijaki obrotowo-udarowe.

Specyfikacja techniczna ST-02 Roboty ziemne (wyciąg)
Warunki wykonania zasypek: Zasypanie wykopów powinno być wykonane bezpośrednio po zakończeniu przewidzianych w nim robót. Przed rozpoczęciem zasypywania dno wykopu powinno być oczyszczone z odpadków, materiałów budowlanych, śmieci i osuszone. Układanie i zagęszczanie gruntów powinno być wykonane warstwami o grubości: nie więcej niż 0,2 m – przy stosowaniu ubijaków ręcznych, nie więcej niż 0,3 m – przy ubijaniu małogabarytowymi ubijakami obrotowo-udarowymi, nie więcej niż 0,5 m – przy zagęszczaniu walcami wibracyjnymi. Zastosowanie ręcznych metod zagęszczania możliwe jest jedynie w uzasadnionych przypadkach i zawsze po uprzednim uzyskaniu zgody inspektora nadzoru.

Specyfikacja techniczna ST-02 Roboty ziemne (wyciąg)

Warunki wykonania zasypek:

Zasypanie wykopów powinno być wykonane bezpośrednio po zakończeniu przewidzianych w nim robót.

Przed rozpoczęciem zasypywania dno wykopu powinno być oczyszczone z odpadków, materiałów budowlanych, śmieci i osuszone.

Układanie i zagęszczanie gruntów powinno być wykonane warstwami o grubości:

nie więcej niż 0,2 m – przy stosowaniu ubijaków ręcznych,
nie więcej niż 0,3 m – przy ubijaniu małogabarytowymi ubijakami obrotowo-udarowymi,
nie więcej niż 0,5 m – przy zagęszczaniu walcami wibracyjnymi.

Zastosowanie ręcznych metod zagęszczania możliwe jest jedynie w uzasadnionych przypadkach i zawsze po uprzednim uzyskaniu zgody inspektora nadzoru.

A. 3 cm

B. 20 cm

C. 30 cm

D. 2 cm

Odpowiedź "30 cm" jest poprawna, ponieważ zgodnie z załączoną specyfikacją techniczną, maksymalna grubość warstwy układanego gruntu przy użyciu małogabarytowych ubijaków obrotowo-udarowych wynosi 30 cm. W praktyce oznacza to, że przy układaniu gruntów, które będą poddawane zgęszczaniu, nie powinno się przekraczać tej wartości, aby zapewnić optymalne efekty pracy maszyn. Ubijaki obrotowo-udarowe charakteryzują się wysoką efektywnością zgęszczania w określonym zakresie grubości, co pozwala na uzyskanie odpowiedniej stabilności i nośności podłoża. Jest to szczególnie ważne w budownictwie, gdzie jakość podłoża ma kluczowe znaczenie dla trwałości konstrukcji. Warto również zaznaczyć, że przestrzeganie specyfikacji dotyczących grubości warstwy przy użyciu tych maszyn jest zgodne z obowiązującymi normami budowlanymi, co podkreśla znaczenie stosowania się do dobrych praktyk branżowych w celu zapewnienia bezpieczeństwa i efektywności inwestycji budowlanych.

Pytanie 31

Na jakiej powierzchni należy układać panele podłogowe?

A. na folii tłoczonej

B. na warstwie kleju

C. na piance polietylenowej

D. na siatce z włókna szklanego

Układanie paneli podłogowych na folii tłoczonej, warstwie kleju czy siatce z włókna szklanego to podejścia, które są niezgodne z najlepszymi praktykami w branży. Folia tłoczona nie tylko nie zapewnia odpowiednich właściwości izolacyjnych, ale także może prowadzić do problemów z wilgocią, co z kolei wpływa na trwałość paneli. Wilgoć, gromadząca się na powierzchni folii, może spowodować odkształcenia i deformacje paneli. Użycie warstwy kleju, z drugiej strony, ogranicza możliwość wymiany paneli, co w przypadku uszkodzeń staje się problematyczne. Klejenie paneli podłogowych skutkuje również dłuższym czasem schnięcia oraz większymi kosztami materiałów i robocizny. Siatka z włókna szklanego nie jest przeznaczona do stosowania jako warstwa podkładowa pod panele, ponieważ nie zapewnia odpowiedniego poziomu amortyzacji ani ochrony przed wilgocią. Takie podejście może prowadzić do nieprzewidywalnych skutków, takich jak pękanie paneli lub ich unieruchomienie. Prawidłowe układanie paneli podłogowych powinno uwzględniać normy oraz zalecenia producentów, które jasno wskazują, że pianka polietylenowa jest najlepszym rozwiązaniem, zapewniającym trwałość i komfort użytkowania. Właściwe przygotowanie podłoża oraz wykorzystanie odpowiednich materiałów podkładowych jest kluczowe dla zachowania estetyki i funkcjonalności podłogi przez długi czas.

Pytanie 32

Na podstawie zamieszczonego harmonogramu ogólnego, ustal liczbę dni pracy samochodów wywrotek przy wykonywaniu robót ziemnych.

A. 14 dni.

B. 42 dni.

C. 57 dni.

D. 24 dni.

Wybór błędnych odpowiedzi, takich jak 24 dni, 14 dni czy 57 dni, wynika często z nieprawidłowej analizy harmonogramu oraz braku zrozumienia zasad obliczania dni roboczych. Odpowiedź 24 dni mogłaby sugerować, że osoba myśli o fragmentarycznym podejściu do harmonogramu, nie uwzględniając pełnego okresu pracy, co prowadzi do zaniżenia rzeczywistego czasu pracy sprzętu. Odpowiedź 14 dni wskazuje na poważny błąd w interpretacji harmonogramu, być może wynikający z pomyłki przy identyfikacji dni roboczych, co jest niewłaściwe w kontekście pełnozakresowego planowania projektu. Z kolei 57 dni, choć zbliżona do poprawnej odpowiedzi, wskazuje na błędne dodanie dni, co może wynikać z niepoprawnego rozumienia zasad obliczania czasu pracy. Tego typu błędy są typowe, gdy analityk nie uwzględnia wszystkich czynników wpływających na harmonogram, takich jak dni rozpoczęcia i zakończenia oraz wpływ przerw w pracy. Również, nieprzestrzeganie standardów projektowych, takich jak te określone przez PMI, może prowadzić do nieefektywnego zarządzania czasem i zasobami, co ostatecznie wpływa na opóźnienia w realizacji projektu. Kluczowe jest, aby dokładnie analizować harmonogramy i dążyć do pełnej przejrzystości w planowaniu, co w konsekwencji umożliwi bardziej efektywne wykorzystanie zasobów i lepsze prognozowanie czasu pracy.

Pytanie 33

Niwelator jest używany do wykonywania pomiarów

A. kątów pionowych.

B. objętości.

C. powierzchni.

D. różnic poziomów.

Niwelator jest narzędziem stosowanym w geodezji i budownictwie, które umożliwia precyzyjne pomiary różnic wysokości między punktami na powierzchni ziemi. Jego działanie opiera się na zasadzie poziomowania optycznego, co oznacza, że za pomocą niwelatora można ustalić wysokość jednego punktu względem innego. To urządzenie jest niezwykle istotne w procesach budowlanych, gdzie precyzja pomiarów wysokości ma kluczowe znaczenie dla stabilności i funkcjonalności budowli. Na przykład, podczas budowy nowych obiektów, takich jak mosty czy budynki, niwelator pozwala na dokładne określenie poziomu fundamentów, co jest niezbędne do uniknięcia osiadania budowli. Dobrą praktyką jest regularne kalibrowanie niwelatora oraz stosowanie się do standardów takich jak ISO 17123, które określają metody pomiaru dla sprzętu geodezyjnego. Właściwe użycie niwelatora nie tylko zwiększa dokładność pomiarów, ale również wpływa na całościową jakość projektów budowlanych.

Pytanie 34

Jak długo po złożeniu zgłoszenia można rozpocząć realizację robót remontowych, które nie wymagają pozwolenia na budowę, jeżeli odpowiedni organ nie wyraził sprzeciwu?

A. W każdym czasie, ale nie później niż 5 lat od złożenia zgłoszenia

B. W każdym czasie, ale nie później niż 2 lata od złożenia zgłoszenia

C. Najwcześniej po 60 dniach, lecz nie później niż 5 lat od złożenia zgłoszenia

D. Najwcześniej po 30 dniach, lecz nie później niż 2 lata od złożenia zgłoszenia

No niestety, Twoja odpowiedź jest błędna. W prawie budowlanym nie ma opcji, żeby zaczynać roboty w dowolnym czasie, a tym bardziej przed upływem 5 lat. To, co ważne, to te 2 lata - po tym czasie zgłoszenie przestaje obowiązywać. Chyba nie chcesz, żeby po 60 dniach myśleć, że już możesz działać, bo to wymaga 30 dni na sprzeciw i to jest kluczowe. Takie myślenie, że dłuższy czas na start daje większą swobodę, to pułapka. Każda budowa to sporo planowania i znajomości przepisów, żeby potem nie mieć problemów prawnych, bo to może kosztować nie tylko czas, ale też pieniądze. Ważne, żeby nie lekceważyć tych ustawowych terminów, bo później można mieć niezłe kłopoty z papierami i realizacją projektu.

Pytanie 35

Na podstawie przedstawionych wytycznych określ minimalną powierzchnię użytkową szatni odzieży brudnej, jeżeli na budowie jest zatrudnionych 36 pracowników.

A. 18,00 m2

B. 14,40 m2

C. 25,20 m2

D. 23,40 m2

Odpowiedź 18,00 m2 to strzał w dziesiątkę! Zgodnie z normami, każdemu pracownikowi powinno przypadać co najmniej 0,50 m2 w szatni na brudne ubrania. Jak masz 36 pracowników, to prostym rachunkiem wychodzi, że potrzebujesz 18,00 m2. To ważne, szczególnie na budowie, bo dobra szatnia nie tylko spełnia przepisy, ale też dba o higienę w pracy. W branżach, gdzie można się ubrudzić albo narażony się jest na niebezpieczeństwo, odpowiednia przestrzeń to podstawa. Jak szatnia jest za mała, to mogą być z tego problemy z BHP i różne kary finansowe. Dlatego te obliczenia nie są tylko formalnością, ale mają kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa i zdrowia pracowników.

Pytanie 36

Jakie materiały dźwiękochłonne powinny być używane pod panele podłogowe?

A. Piankę polietylenową

B. Folię silikonową

C. Watę szklaną

D. Płytę korkową

Jeśli wybierzesz złe materiały dźwiękochłonne pod panele podłogowe, to może to narobić niezłych kłopotów. Na przykład, płyta korkowa co prawda ma dobre właściwości izolacyjne, ale nie jest najlepszym wyborem na podłoże. Jej struktura przez naturalne cechy materiału może się deformować, gdy zmienia się wilgotność, co może wpłynąć na stabilność paneli i jakość dźwięku. Wata szklana też jest materiałem izolacyjnym, ale nie zaleca się jej używać pod podłogami, bo nie jest elastyczna i łatwo się sprasowuje, co wpływa na skuteczność izolacji akustycznej. A folia silikonowa, mimo że wodoodporna, nie jest dobrym podkładem, bo jej gładka powierzchnia nie wchłania dźwięków. W sumie, używanie niewłaściwych materiałów może podnieść hałas i pogorszyć komfort użytkowania pomieszczeń. Ważne jest, żeby znać właściwości materiałów i wiedzieć, jak je stosować w kontekście akustyki, żeby było zgodne z obowiązującymi normami i najlepszymi praktykami w budownictwie.

Pytanie 37

Przed nałożeniem pokrycia z papy zgrzewalnej na podłoże betonowe, należy

A. wzmocnić siatką z włókna szklanego

B. zagruntować roztworem asfaltowym

C. ponacinać dłutem

D. opalić palnikiem gazowym

Rozgrzewanie podłoża betonowego palnikiem gazowym jest metodą, która może być stosowana w niektórych przypadkach, ale nie jest standardową praktyką przed aplikacją pokrycia z papy zgrzewalnej. Celem rozgrzewania jest często przyspieszenie procesu związania materiałów, jednak w przypadku betonu, taka metoda może prowadzić do jego osłabienia lub pęknięć, co negatywnie wpływa na stabilność całej konstrukcji. Siatka z włókna szklanego jest elementem stosowanym w systemach ociepleń czy wzmocnień, ale nie w kontekście przygotowania podłoża pod pokrycia z papy. Ponacinać beton dłutem również nie jest zalecane, ponieważ może to prowadzić do uszkodzenia struktury podłoża oraz komplikować dalsze prace, zamiast poprawiać przyczepność. Podczas planowania wykonania pokrycia z papy zgrzewalnej, kluczowe jest przestrzeganie zasady odpowiedniego przygotowania podłoża. Właściwe zagruntowanie pozwala na osiągnięcie najlepszej adhezji i zapobiega problemom, takim jak zjawisko odklejania się pokrycia w czasie jego eksploatacji. W praktyce budowlanej przestrzeganie tych zasad jest kluczowe dla zapewnienia długotrwałej ochrony przed wilgocią oraz innymi czynnikami zewnętrznymi.

Pytanie 38

W przedstawionej tabeli najlepsze właściwości termoizolacyjne ma

	Materiał	λ [W/(m · K)]
A.	Mur z cegły pełnej	0,77
B.	Mur z kratówki	0,56
C.	Drewno sosnowe	0,16
D.	Beton zwykły	1,5

A. A.

B. C.

C. B.

D. D.

Wybór odpowiedzi niepoprawnych często wynika z niepełnego zrozumienia właściwości materiałów izolacyjnych. W przypadku odpowiedzi A, B i D, użytkownicy mogą mylić niską przewodność cieplną z innymi właściwościami materiałów, takimi jak ich gęstość czy wytrzymałość. Na przykład, materiały o wysokiej gęstości mogą wydawać się bardziej atrakcyjne w kontekście izolacji, jednak to współczynnik przewodzenia ciepła jest kluczowy dla efektywności termoizolacyjnej. Współczesne standardy budowlane kładą nacisk na minimalizację strat ciepła, dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że im niższy współczynnik λ, tym lepsza izolacyjność. Odpowiedzi A, B i D mogą być materiałami o korzystnych właściwościach w innych kontekstach, ale ich wyższe współczynniki przewodzenia ciepła sprawiają, że nie są one optymalnym wyborem do zastosowań związanych z termoizolacją. Zrozumienie różnic między właściwościami materiałów, ich zastosowaniem oraz przestrzeganie dobrych praktyk branżowych jest kluczowe dla osiągnięcia efektywności energetycznej w budownictwie. Zatem, kluczowym błędem jest skupienie się na nieodpowiednich właściwościach, co prowadzi do wyborów niezgodnych z wymaganiami współczesnych projektów budowlanych.

Pytanie 39

Przedstawione na ilustracji połączenie naroża ściany wieńcowej jest połączeniem na zamek

A. siodłowy.

B. kurpiowski.

C. galicyjski.

D. węgłowy na jaskółczy ogon.

Widzisz, to połączenie narożne, które mamy na obrazku, to klasyka, jeśli chodzi o węgłowe połączenie na jaskółczy ogon. Spoko technika, szczególnie w drewnianym budownictwie – ma swoje plusy, zarówno estetyczne, jak i praktyczne. Końce bali są dobrze wycięte, co sprawia, że lepiej się zazębiają, a przez to konstrukcja jest bardziej stabilna. Takie rozwiązanie często można zobaczyć w góralskich domach, bo tam wygląd i funkcjonalność to kluczowe sprawy. Ten typ połączenia spełnia też normy budowlane, które skupiają się na trwałości i bezpieczeństwie. Ciekawe jak tradycyjne techniki mogą ładnie wpasować się w nowoczesne budownictwo, prawda?

Pytanie 40

Grubość warstwy termoizolacji w przedstawionym na rysunku przekroju ocieplonej podłogi na gruncie wynosi

A. 4 cm

B. 14 cm

C. 15 cm

D. 10 cm

Grubość warstwy termoizolacji w postaci styropianu wynosząca 10 cm jest zgodna z najlepszymi praktykami w zakresie budownictwa oraz wymogami dotyczącymi efektywności energetycznej budynków. Izolacja o tej grubości skutecznie ogranicza straty ciepła, co przyczynia się do obniżenia kosztów ogrzewania i poprawy komfortu mieszkańców. Zgodnie z normą PN-EN 12667, odpowiednia grubość izolacji powinna być dostosowana do lokalnych warunków klimatycznych oraz charakterystyki budynku. W praktyce, stosowanie styropianu o grubości 10 cm w podłogach na gruncie jest szczególnie zalecane w regionach o zimnym klimacie. Dodatkowo, inwestycja w odpowiednią izolację nie tylko wpływa na oszczędności energetyczne, ale także zwiększa wartość nieruchomości, co jest istotnym czynnikiem dla inwestorów oraz właścicieli budynków. Warto również zauważyć, że przy doborze materiałów izolacyjnych powinno się kierować nie tylko grubością, ale i współczynnikiem przewodzenia ciepła, co dodatkowo podnosi efektywność termoizolacji.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej