Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
  • Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
  • Data rozpoczęcia: 9 grudnia 2025 09:54
  • Data zakończenia: 9 grudnia 2025 10:17

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Boczek, główka, okienko oraz drabinka to typowe składniki dla

A. wzorów chemicznych
B. tabel dziełowych
C. tekstów gładkich
D. tekstów obcojęzycznych
Odpowiedź "tabel dziełowych" jest prawidłowa, ponieważ boczek, główka, okienko i drabinka to elementy, które występują w kontekście organizacji i struktury tabel. Tabele dziełowe są używane do przedstawiania różnych danych w sposób przejrzysty i uporządkowany, a elementy te pełnią określone funkcje w układzie tabeli. Boczek odnosi się do obramowania tabeli, które może zawierać dodatkowe informacje lub funkcje, główka to część tabeli, w której zazwyczaj znajdują się nazwy kolumn, okienko to miejsce, gdzie umieszczane są dane, a drabinka to sposób prezentacji hierarchii informacji. W praktyce, tabele dziełowe są niezwykle ważne w różnych dziedzinach, od naukowych po biznesowe, gdzie przejrzystość i organizacja danych mają kluczowe znaczenie. Zgodnie z standardami organizacji, takich jak ISO 8601 czy normy dotyczące prezentacji danych, stosowanie tabel jest najlepszą praktyką, szczególnie w dokumentach, raportach i analizach. Przykładem zastosowania mogą być zestawienia danych finansowych, które wymagają jasnej i zrozumiałej prezentacji informacji.

Pytanie 2

W trakcie opracowywania materiałów do druku offsetowego, overprint umożliwia

A. wycięcie tekstu z tła
B. uzyskanie białego nadruku na tle
C. uzyskanie czarnego nadruku na tle
D. usunięcie czarnych kolorów
Odpowiedź dotycząca uzyskania czarnego nadruku na tle jest prawidłowa, ponieważ overprint w druku offsetowym to technika, która pozwala na nałożenie koloru na istniejący kolor tła, co w przypadku czarnego nadruku oznacza, że czarny atrament zostanie nałożony na inne kolory, tworząc mocniejszy, głębszy efekt. W praktyce, dzięki zastosowaniu overprintu, można uzyskać efekty, które są trudniejsze do osiągnięcia przy klasycznym druku, gdzie kolory są nakładane jeden po drugim. Przykładem zastosowania tej techniki może być projektowanie wizytówek, gdzie czarny tekst lub grafika na kolorowym tle mogą zyskać większą intensywność oraz wyrazistość, co jest istotne dla odbioru wizualnego. W branży druku offsetowego istnieje standard ISO 12647, który reguluje procesy druku, w tym wykorzystanie overprintu, aby zapewnić spójność kolorystyczną i jakość druku. Dobrze zaprojektowane pliki graficzne uwzględniające tę technikę przyczyniają się do efektywnego i estetycznego efektu końcowego, co jest kluczowe w profesjonalnym druku.

Pytanie 3

Wskaż podstawowe formaty zapisu plików grafiki bitmapowej.

A. CDR, DOC, INDD.
B. PDF, AI, PCX.
C. JPEG, TIFF, PSD.
D. CDR, AI, DOCX.
Wiele osób myli formaty plików graficznych, głównie przez to, że niektóre z nich są bardzo popularne, ale zupełnie nie mają związku z bitmapą. Przykładowo PDF oraz AI to formaty wektorowe stworzone przez Adobe – PDF służy głównie do prezentacji i wymiany dokumentów, a AI (Adobe Illustrator) to natywny format programu do grafiki wektorowej. PCX jest co prawda starszym formatem bitmapowym, ale praktycznie wyszedł z użycia i raczej go już nie spotkasz w nowoczesnych workflow. CDR to natywny format CorelDRAW – też grafika wektorowa, a DOCX czy DOC to przecież typowe formaty dokumentów tekstowych Microsoft Word, więc ich zastosowanie do bitmap po prostu nie ma sensu. INDD natomiast to plik Adobe InDesigna, czyli programu do składu publikacji – tam możesz mieć obrazy bitmapowe, ale sam format pliku nie jest bitmapą, tylko projektem publikacji. Częstym błędem jest zakładanie, że każdy znany format graficzny lub dokumentowy nadaje się do przechowywania bitmap, co prowadzi do złych praktyk np. dołączania zdjęć do plików tekstowych zamiast przekazywania ich w natywnych formatach graficznych. W profesjonalnym środowisku przyjmuje się, że podstawowe formaty bitmapowe to właśnie JPEG, TIFF i PSD, bo zapewniają odpowiednią jakość, możliwość edycji oraz szeroką kompatybilność z programami graficznymi. Warto zapamiętać, że wybór odpowiedniego formatu wpływa zarówno na jakość wydruku, jak i na efektywność pracy z plikami, a błędne wybory mogą spowodować utratę jakości lub brak możliwości dalszej edycji. Dobrą praktyką jest więc nie tylko znać skróty, ale rozumieć, do czego dany format został stworzony i w jakich sytuacjach najlepiej się sprawdzi.

Pytanie 4

Ile oddzielnych kolorów trzeba przygotować do druku offsetowego w schemacie 2+4?

A. 8 oddzielnych kolorów
B. 6 oddzielnych kolorów
C. 2 oddzielne kolory
D. 3 oddzielne kolory
Odpowiedź wskazująca na 6 separacji barwnych w kontekście druku offsetowego w kolorystyce 2+4 jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do systemu kolorów używanego w tej technologii. W druku offsetowym najczęściej wykorzystuje się model kolorów CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, Black), co daje 4 podstawowe barwy. Z kolei termin '2+4' sugeruje, że oprócz tych czterech kolorów, wykorzystuje się dodatkowe dwa kolory spotowe. Może to być na przykład kolor Pantone, który pozwala na dokładniejsze odwzorowanie specyficznych barw, które nie mogą być osiągnięte przez standardowe mieszanie CMYK. Stąd suma 4 kolorów podstawowych oraz 2 dodatkowych daje 6 separacji. W praktyce, takie podejście jest wykorzystywane w projektach, które wymagają większej precyzji w odwzorowaniu kolorów, takich jak materiały reklamowe, które muszą być zgodne z identyfikacją wizualną marki. Stosowanie separacji barwnych zgodnie z tą zasadą jest standardem w branży, co zapewnia wysoką jakość wydruku oraz zgodność z oczekiwaniami klientów.

Pytanie 5

Który z formatów graficznych nie jest używany w praktyce podczas przygotowywania publikacji do druku offsetowego?

A. AI
B. PSD
C. TIFF
D. PNG
Odpowiedź PNG jest prawidłowa, ponieważ format ten jest oparty na kompresji stratnej, co sprawia, że nie nadaje się do druku offsetowego, gdzie jakość obrazu musi być zachowana w pełni. Format PNG jest idealny do publikacji internetowych, gdzie celem jest szybkie ładowanie i wyświetlanie grafiki, ale w druku offsetowym kluczowe są formaty, które zapewniają najwyższą jakość obrazu bez utraty detali. Standardowymi formatami dla druku są PSD, AI i TIFF, które wspierają warstwy, przezroczystość oraz kolory w pełnym zakresie. Na przykład, format TIFF jest często używany w druku komercyjnym ze względu na jego zdolność do przechowywania obrazów o wysokiej rozdzielczości bez kompensacji jakości. Warto zaznaczyć, że w warunkach profesjonalnych, programy graficzne zalecają korzystanie z formatów, które pozwalają na precyzyjną edycję oraz zachowanie koloru, co jest kluczowe w procesie druku offsetowego.

Pytanie 6

Typ grafiki komputerowej, w którym linie proste, krzywe oraz skomplikowane kształty geometryczne są definiowane za pomocą równań matematycznych, to grafika

A. interaktywna i rastrowa
B. wektorowa i obiektowa
C. ruchoma i bitmapowa
D. rastrowa i wektorowa
Wybór odpowiedzi zawierających terminy takie jak 'ruchoma', 'bitmapowa', 'interakcyjna' i 'rastrowa' wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące podstawowych różnic pomiędzy typami grafiki komputerowej. Grafika rastrowa, na przykład, opiera się na matrycach pikseli, co oznacza, że podczas powiększania obrazu może wystąpić utrata jakości, co jest istotną wadą w kontekście projektowania, gdzie wymagana jest skalowalność. Z kolei grafika ruchoma odnosi się do animacji i filmów, które są z natury różne od statycznych obrazów wektorowych. Grafika interakcyjna, choć innowacyjna i szeroko stosowana w projektach internetowych i aplikacjach, nie jest terminem odnoszącym się do rodzaju grafiki w sensie technicznym, a bardziej do sposobu, w jaki użytkownicy wchodzą w interakcje z treściami wizualnymi. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do wyboru niepoprawnych odpowiedzi, to mylenie różnych klas grafik oraz brak zrozumienia ich zastosowań. W praktyce, istotne jest, aby rozróżniać te terminy, aby skutecznie wykorzystać odpowiednie narzędzia i techniki w zależności od wymagań projektu.

Pytanie 7

Redukcja odstępu między dwiema literami w tekście publikacji jest określana jako

A. interlinią
B. justowaniem
C. kerningiem
D. akcentowaniem
Kerning to proces regulacji odległości między parami liter, który ma na celu poprawę czytelności oraz estetyki tekstu. Poprawne dostosowanie kerningu jest kluczowe w typografii, ponieważ zbyt duże lub zbyt małe przerwy mogą wpływać na percepcję tekstu przez czytelnika. Na przykład, w projektowaniu logo lub plakatów, gdzie każdy detal ma znaczenie, precyzyjne dostosowanie kerningu może podkreślić unikalny charakter typografii. W praktyce, kerning może być modyfikowany w programach graficznych takich jak Adobe Illustrator czy InDesign, co daje projektantom kontrolę nad wyglądem tekstu. Dobrym praktykom typograficznym zaleca się stosowanie kerningu, aby unikać efektu „zlepiania” liter, co jest szczególnie widoczne w zestawieniach niektórych par znaków, takich jak „A” i „V”. W związku z tym, znajomość technik kerningu jest niezbędna dla każdego, kto zajmuje się projektowaniem graficznym lub publikowaniem materiałów drukowanych, co podkreśla znaczenie tego aspektu w procesie typograficznym.

Pytanie 8

Jakie są wymiary brutto afisza o formacie netto A3, jeśli zastosowane spady wynoszą 5 mm z każdej strony?

A. 297 x 430 mm
B. 307 x 430 mm
C. 297 x 420 mm
D. 310 x 440 mm
Wymiar brutto afisza o rozmiarze netto A3 (297 x 420 mm) z zastosowaniem spadów wynosi 307 x 430 mm. Spady to dodatkowy margines, który jest dodawany do projektu graficznego, aby zapewnić, że tło lub elementy graficzne sięgają aż do krawędzi po przycięciu. W tym przypadku, przy dodaniu 5 mm spadu z każdej strony, do wymiaru netto 297 mm w szerokości dodajemy 10 mm (5 mm z każdej strony), co daje 307 mm. Podobnie, do wysokości 420 mm również dodajemy 10 mm, co daje 430 mm. Stosowanie spadów to standard w druku, ponieważ eliminuje ryzyko białych krawędzi, które mogą wystąpić w wyniku niewielkich błędów w procesie cięcia. W praktyce, projektanci graficzni i drukarnie zawsze zalecają uwzględnienie spadów, szczególnie w materiałach reklamowych, plakatach czy afiszach, aby finalny produkt był estetyczny i profesjonalny.

Pytanie 9

Jaką liczbę arkuszy papieru w formacie SRA3 należy wykorzystać do wydrukowania 100 kalendarzy planszowych formatu A4, przy uwzględnieniu 20% naddatku technologicznego?

A. 50 arkuszy
B. 120 arkuszy
C. 100 arkuszy
D. 60 arkuszy
Odpowiedź 60 arkuszy jest poprawna, gdyż aby wydrukować 100 kalendarzy planszowych formatu A4, musimy najpierw obliczyć całkowitą powierzchnię papieru potrzebną do ich produkcji. Format A4 ma wymiary 210 mm x 297 mm, co daje powierzchnię 0,06237 m² na jeden arkusz. W przypadku 100 kalendarzy planszowych, całkowita powierzchnia wynosi 100 x 0,06237 m² = 6,237 m². Następnie, z uwagi na 20% naddatek technologiczny, zwiększamy tę wartość o 20%, co daje 6,237 m² x 1,2 = 7,4844 m². Arkusz papieru SRA3 ma wymiary 320 mm x 450 mm, co przekłada się na powierzchnię 0,144 m². Aby obliczyć liczbę arkuszy SRA3 potrzebnych do pokrycia 7,4844 m², dzielimy tę wartość przez powierzchnię jednego arkusza SRA3: 7,4844 m² / 0,144 m² ≈ 52 arkuszy. Jednak w praktyce, biorąc pod uwagę konieczność pełnego wykorzystania arkuszy oraz krawędzi arkusza, zaleca się zaokrąglenie w górę do 60 arkuszy, co zapewnia efektywność produkcji i minimalizuje straty. Dlatego odpowiedź 60 arkuszy jest zgodna z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 10

Jak nazywa się system, który pozwala na bezpośrednie przenoszenie obrazu drukowego z komputera do maszyny drukarskiej?

A. CTFilm
B. CTPress
C. CTPlate
D. CTPrint
CTPrint, CTPlate i CTFilm to terminy, które mogą być trochę mylące, jeśli chodzi o drukowanie. CTPrint to szersza nazwa, która nie wskazuje na konkretny system naświetlania. CTPlate kojarzy się z tradycyjnymi płytami, co jest trochę staromodne, gdy mamy teraz takie nowinki technologiczne. W poligrafii stawiamy na technologie, które są bardziej wydajne, żeby zmniejszyć czas i koszty, a CTPlate tu się nie sprawdza. No i CTFilm to znowu wykorzystanie filmów do przygotowania do druku, co wcale nie jest najlepszym rozwiązaniem w porównaniu do systemów jak CTPress. Użycie filmów może wprowadzać zbędne kroki w produkcji, co zwiększa prawdopodobieństwo błędów i wydłuża czas realizacji. Często ludzie myślą, że wszystkie terminy związane z drukiem można stosować wymiennie, a to błąd, bo każdy z tych terminów ma swoje zastosowania i ograniczenia.

Pytanie 11

Liczba wskazująca porządek stron w publikacji to

A. ligatura
B. pagina
C. interlinia
D. sygnatura
Odpowiedź 'pagina' jest poprawna, ponieważ termin ten odnosi się do numeracji stron w publikacji, co jest kluczowym elementem w organizacji i nawigacji w dokumentach drukowanych i cyfrowych. W kontekście publikacji, pagina to jednostka, która pozwala czytelnikowi orientować się w strukturze tekstu, umożliwiając odnalezienie konkretnych informacji z łatwością. Praktyczne zastosowanie numeracji stron można zaobserwować w książkach, czasopismach oraz raportach, gdzie numery stron są niezbędne do efektywnego posługiwania się dokumentem. Współczesne standardy edytorskie oraz zasady typograficzne podkreślają znaczenie paginacji, sugerując, że każdy dokument powinien być jasny i przejrzysty dla użytkownika, co także wpływa na profesjonalny wygląd publikacji. Dobrą praktyką jest umieszczanie numerów stron w stałych miejscach, takich jak nagłówek lub stopka, co dodatkowo ułatwia ich odnajdywanie. Ponadto, w dokumentach elektronicznych, takich jak PDF, paginacja staje się integralną częścią nawigacji, co sprawia, że użytkownicy mogą szybko przechodzić do interesujących ich sekcji.

Pytanie 12

Który tekst jest zapisany italiką?

Ilustracja do pytania
A. C.
B. B.
C. D.
D. A.
Tekst zapisany kursywą, zwany też italikiem, jest szczególną formą stylizacji, w której litery są pochylone w prawo. Odpowiedź C. jest poprawna, ponieważ to właśnie w niej widzimy zachowanie charakterystyczne dla kursywy. W praktyce, zastosowanie italików jest powszechne w różnych dziedzinach, takich jak typografia, edytorstwo, czy projektowanie graficzne. Kursywa często używana jest do podkreślenia tytułów książek, filmów, nazw gatunków w biologii, a także do wyróżnienia słów w kontekście, na przykład obcojęzycznych terminów. Warto zwrócić uwagę, że różne systemy czcionek mogą mieć różne interpretacje kursywy, dlatego ważne jest, aby znać standardy typograficzne, takie jak te określone przez American National Standards Institute (ANSI) czy International Organization for Standardization (ISO). Przykładowo, w publikacjach akademickich, trzymanie się takich standardów jest kluczowe dla zachowania spójności i czytelności tekstu.

Pytanie 13

Celem wykonania odbitki proof jest jej sprawdzenie pod względem

A. wymiarów podłoża
B. kolorystyki druku
C. pasowania kolorów
D. liniatury rastra
Wykonanie odbitki proof ma na celu przede wszystkim weryfikację kolorystyki druku, co jest kluczowe w procesie produkcji materiałów drukowanych. Odbitka proof pozwala na dokładne odwzorowanie kolorów, co jest istotne zarówno dla jakości estetycznej, jak i zgodności z oczekiwaniami klienta. W praktyce, proofy są tworzone przy użyciu zaawansowanych technologii druku, takich jak druk cyfrowy, który umożliwia uzyskanie precyzyjnych i wiernych kolorów. Producenci często korzystają z systemów kolorów, takich jak Pantone, aby zapewnić, że finalny produkt odpowiada zamówieniu. Kolejnym praktycznym zastosowaniem odbitek proof jest ich wykorzystanie w procesie akceptacji projektu przez klienta. Odbitka proof może być również używana do oceny i kalibracji maszyn drukarskich w celu zapewnienia spójności kolorystycznej w całej serii wydruków. Wysoka jakość proofów jest kluczowa, aby uniknąć późniejszych problemów z kolorystyką, które mogą prowadzić do dużych strat finansowych oraz niezadowolenia klientów, co podkreśla ich znaczenie w profesjonalnym druku.

Pytanie 14

Jakie narzędzie jest najczęściej używane do wycinania obiektów w programach graficznych?

A. Gumka
B. Gradient
C. Lasso
D. Pędzel
Narzędzie Lasso jest jednym z najczęściej używanych narzędzi w programach graficznych, takich jak Adobe Photoshop, GIMP czy CorelDRAW, do selekcji i wycinania obiektów z obrazu. Jego popularność wynika z elastyczności i precyzji, jaką oferuje przy wybieraniu nieregularnych kształtów. Lasso umożliwia użytkownikowi ręczne obrysowanie obiektu, co jest szczególnie przydatne, gdy automatyczne algorytmy nie radzą sobie z precyzyjnym wyborem. Dzięki narzędziu Lasso można z łatwością izolować skomplikowane elementy grafiki, takie jak włosy czy gałęzie drzew, co jest trudne do osiągnięcia przy użyciu prostszych narzędzi selekcji. W praktyce często stosuje się kombinację narzędzia Lasso z innymi technikami, takimi jak maski warstwowe, aby uzyskać jak najlepsze rezultaty. Znajomość tego narzędzia jest kluczowa dla każdego grafika, który chce efektywnie edytować zdjęcia i tworzyć złożone kompozycje graficzne. W branży graficznej dobra selekcja to podstawa wielu zaawansowanych technik edycji.

Pytanie 15

Plik tekstowy, który zawiera 120 000 znaków typograficznych i 6 000 cm² powierzchni ilustracji odpowiada

A. 5 arkuszom wydawniczym.
B. 4 arkuszom wydawniczym.
C. 6 arkuszom wydawniczym.
D. 3 arkuszom wydawniczym.
To zadanie jest typowym przykładem, gdzie błędne przyjęcie klucza przeliczania objętości tekstu i ilustracji może prowadzić do złej odpowiedzi. Wydaje się, że wiele osób przelicza osobno tekst i ilustracje, a potem sumuje wyniki bez uwzględnienia wspólnego mianownika, jakim jest arkusz wydawniczy. Podstawowy błąd to przyjęcie, że 1 arkusz obejmuje tylko tekst lub tylko ilustracje, podczas gdy w praktyce branżowej stosuje się ujednolicone przeliczniki. Jeden arkusz wydawniczy to zawsze 40 000 znaków typograficznych albo 800 cm² ilustracji, przy czym przy mieszanych materiałach stosuje się równoważnik: 1 cm² ilustracji = 50 znaków tekstu. Jeśli ktoś wybierze 3 lub 4 arkusze, może pominął sumowanie obu składników lub źle przeliczył objętość ilustracji na znaki tekstowe. Takie skróty myślowe często pojawiają się u osób, które nie miały jeszcze styczności z kalkulacją objętości wydawniczej w praktyce – a przecież ilustracje „ważą” znacznie więcej w przeliczeniu na arkusze niż mogłoby się wydawać. Z drugiej strony odpowiedź 6 arkuszy sugeruje, że nie uwzględniono proporcji lub być może zaokrąglono wyniki bez wystarczającej precyzji. W praktyce poligraficznej i wydawniczej nieprecyzyjne szacowanie objętości prowadzi do problemów z kosztorysem, a nawet z przydziałem objętości w czasopismach czy książkach. Moim zdaniem warto zawsze odwoływać się do oficjalnych norm i jasno przeliczać wszystko na znaki typograficzne, bo to ułatwia życie i unika nieporozumień z drukarniami czy zleceniodawcami. Takie detale decydują o ostatecznym kształcie projektu i jego kosztach.

Pytanie 16

Kolorystykę przedstawionej na rysunku pocztówki technologicznie określa zapis

Ilustracja do pytania
A. 4 + 2
B. 2 + 2
C. 6 + 0
D. 4 + 1
Odpowiedź "4 + 1" jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do standardowej techniki druku, która wykorzystuje cztery podstawowe kolory CMYK: Cyan, Magenta, Yellow i Key/Black. W przypadku pocztówki, pełne kolory CMYK są używane do uzyskania żywych i złożonych odcieni na lewym boku obrazka. Dodatkowy kolor, oznaczony jako "+1", jest często używany do wprowadzenia specjalnych efektów, takich jak lakiery, metaliczne kolory lub inne odcienie, które nie mogą być uzyskane wyłącznie z podstawowej palety kolorów. W praktyce, technika ta zapewnia większą elastyczność w projektowaniu graficznym, umożliwiając tworzenie bardziej złożonych i atrakcyjnych wizualnie projektów. W branży poligraficznej stosowanie zapisu "4 + 1" jest powszechne i zgodne z najlepszymi praktykami, co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości wydruków, które są zgodne z oczekiwaniami klientów.

Pytanie 17

Aby wykonać wydruk 2 000 jednostronnych, jednokolorowych ogłoszeń urzędowych (1 + 0) w formacie B2, należy zastosować:

A. papier powlekany 100 g/m2, InDesign, druk offsetowy
B. folię błyszczącą 150 g/m2, Corel Draw, rotograwiurę
C. folię PVC 180 g/m2, QuarkXPress, druk cyfrowy
D. papier niepowlekany 80 g/m2, WordPress, fleksografię
Wybór papieru powlekanego o gramaturze 100 g/m2 jest odpowiedni do wydruku jednostronnych obwieszczeń urzędowych, ponieważ papier powlekany charakteryzuje się gładką powierzchnią, co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości druku oraz wyraźnych detali. Gramatura 100 g/m2 jest wystarczająca, aby zapewnić odpowiednią sztywność i trwałość dokumentów, co jest kluczowe w przypadku obwieszczeń, które powinny być czytelne i estetyczne. Program InDesign, jako profesjonalne oprogramowanie do składu publikacji, umożliwia precyzyjne przygotowanie layoutu, co jest istotne w kontekście urzędowych dokumentów. Druk offsetowy z kolei jest niezastąpiony w produkcji większych nakładów, gdyż zapewnia niskie koszty jednostkowe oraz wysoką jakość druku, co czyni go idealnym wyborem dla 2000 egzemplarzy. Dzięki zastosowaniu tej technologii możliwe jest uzyskanie spójnych kolorów i jednolitej jakości na każdym egzemplarzu. Przykładowo, wiele instytucji publicznych korzysta z tego typu druku do produkcji materiałów informacyjnych, takich jak ulotki czy plakaty, co potwierdza jego praktyczną użyteczność.

Pytanie 18

W trakcie łamania tekstu nie jest pomyłką

A. zachowanie "korytarza" w tekście
B. pozostawienie "wdowy" lub "bękarta"
C. zmiana odstępu między wierszami w obrębie akapitu
D. wyróżnienie słowa poprzez pogrubienie lub kursywę
Zarządzanie tekstem w sposób, który nie narusza zasad estetyki i czytelności, wiąże się z wieloma technikami, które mogą być źle rozumiane. Zmiana interlinii w obrębie akapitu, choć może wydawać się innowacyjnym podejściem do struktury tekstu, może prowadzić do niepożądanych skutków. Nieodpowiednio dobrana interlinia może wprowadzać chaos wizualny, co zniechęca czytelników do dalszego zapoznawania się z treścią. Podobnie, pozostawienie „korytarza” w tekście, które ma na celu poprawienie przystępności, w rzeczywistości może powodować fragmentację myśli i utrudniać zrozumienie. Wprowadzenie takich przestrzeni w niewłaściwy sposób może często prowadzić do nieczytelnych akapitów, co jest niezgodne z podstawowymi zasadami typografii. Teoretycznie, pozostawienie „wdowy” lub „bękarta” jest akceptowalne w niektórych kontekstach, jednak w praktyce należy unikać takich sytuacji, gdyż mogą one wpływać na spójność tekstu. 'Wdowy' i 'bękarty' są terminami typograficznymi odnoszącymi się do ostatnich linii akapitu, które pojawiają się na końcu strony, co może naruszać płynność czytania. Dlatego, aby osiągnąć optymalny efekt wizualny i merytoryczny, warto stosować się do sprawdzonych standardów typograficznych, które promują przejrzystość i zrozumiałość tekstu.

Pytanie 19

Jaką czynność należy wykonać podczas tworzenia tekstu, aby dostosować odstępy pomiędzy wybranymi parami znaków, np.: V A?

A. Leading
B. Kerning
C. Trapping
D. Tracking
Kerning to proces regulacji odległości pomiędzy konkretnymi parami znaków, co jest niezwykle istotne w typografii, aby uzyskać estetyczny i czytelny wygląd tekstu. Przykładem zastosowania kerningu jest sytuacja, gdy tworzymy nagłówki lub logo, gdzie pary znaków takie jak 'V A' mogą wyglądać nieproporcjonalnie, jeśli nie zostaną odpowiednio dostosowane. Zbyt duża odległość może sprawić, że tekst będzie wyglądał na rozproszony, natomiast zbyt mała odległość może prowadzić do zlewania się liter. W profesjonalnym projektowaniu graficznym standardem jest używanie narzędzi do kerningu w programach takich jak Adobe InDesign czy Illustrator, które pozwalają na precyzyjne dostosowanie odległości w zależności od zastosowanego kroju pisma. Dobrze skonfigurowany kerning przyczynia się do lepszej czytelności i estetyki projektu, co jest kluczowe w komunikacji wizualnej.

Pytanie 20

Który znak typograficzny jest oznaczony w składzie tekstu strzałką?

Ilustracja do pytania
A. Pauza.
B. Dywiz.
C. Diagraf.
D. Spacja.
Wybór dywizu, diagrafu albo spacji to trochę nieporozumienie w kontekście typografii. Dywiz jest krótszy i służy do łączenia wyrazów, na przykład 'słowo-klucz', więc nie ma co go mylić z pauzą. Diagraf to z kolei połączenie liter, jak 'ch' czy 'sz', ale nie oddziela myśli w zdaniach. A spacja to tam w ogóle niewidoczny znak, który tylko oddziela słowa. Widać, że te różne znaki mają swoje funkcje, ale nie można ich pomylić z pauzą. Rozumienie tych różnic jest kluczowe, bo użycie złego znaku może zmienić sens zdania i wprowadzić zamieszanie. Z doświadczenia wiem, że dobrze jest znać typografię, żeby pisać jasno i wyraźnie.

Pytanie 21

Wskaż charakterystyczne parametry układu typograficznego strony przedstawionej na ilustracji.

Ilustracja do pytania
A. Cztery kolumny, jeden łam.
B. Jedna kolumna, cztery łamy.
C. Jeden łam, dwie kolumny.
D. Jedna kolumna, dwa łamy.
No i to jest właśnie klucz do zrozumienia, jak myśli typograf czy projektant stron. Układ „jedna kolumna, cztery łamy” oznacza, że cały tekst na stronie podzielony jest na cztery wąskie pionowe segmenty, czyli łamy – to bardzo popularne rozwiązanie w prasie drukowanej, bo pozwala czytelnikowi szybciej śledzić wzrokiem tekst i nie gubić się podczas czytania. Z doświadczenia wiem, że takie łamanie tekstu poprawia przejrzystość i czytelność, szczególnie przy dłuższych artykułach. W praktyce, dzielenie na łamy jest wręcz standardem w gazetach, czasopismach czy nawet niektórych broszurach – i nie chodzi tu tylko o estetykę, ale też o funkcjonalność. Warto zauważyć, że w branżowych wytycznych, takich jak podręczniki typografii czy normy wydawnicze, zaleca się korzystanie właśnie z wielołamowych układów przy większej ilości tekstu. Dodatkowo, taki podział umożliwia wygodne rozmieszczanie ilustracji, ramek czy cytatów, co też jest dużym plusem przy projektowaniu makiet. Moim zdaniem, jeśli ktoś poważnie myśli o projektowaniu publikacji, powinien dobrze ogarniać, jak działają łamy i kolumny, bo to podstawa skutecznej komunikacji wizualnej.

Pytanie 22

Aby zrealizować zlecenie klienta, konieczne jest naświetlenie 8 form drukarskich. Koszt naświetlenia jednej formy drukarskiej to 40 zł. Jaką kwotę musi uiścić klient za wszystkie naświetlone formy drukarskie?

A. 360 zł
B. 480 zł
C. 320 zł
D. 420 zł
Poprawna odpowiedź wynosi 320 zł, co jest wynikiem pomnożenia liczby form drukowych przez koszt naświetlenia jednej formy. W tym przypadku mamy 8 form drukowych, każda warta 40 zł. Zatem 8 * 40 zł = 320 zł. Taka kalkulacja jest powszechnie stosowana w branży poligraficznej, gdzie precyzyjne obliczenia kosztów są kluczowe dla rentowności projektów. W praktyce, takie obliczenia mogą być wykorzystywane przy tworzeniu ofert dla klientów, pozwalając na jasne przedstawienie kosztów związanych z realizacją zamówienia. Ważne jest również, aby wziąć pod uwagę dodatkowe koszty, takie jak materiały czy robocizna, które mogą wpłynąć na łączny koszt projektu. Przykładem może być sytuacja, w której drukarnia oferuje zniżki przy większych zamówieniach, co również należy uwzględnić w finalnej kalkulacji.

Pytanie 23

Jak brzmi nazwa uniwersalnego języka służącego do opisu dokumentów, wykorzystywanego m.in. w systemach produkcji poligraficznej?

A. JavaScript
B. ActionScript
C. PostScript
D. GhostScript
PostScript jest uniwersalnym językiem opisu stron, który został opracowany przez firmę Adobe w latach 80. XX wieku. Jego głównym celem jest umożliwienie precyzyjnego opisu układów graficznych i tekstowych, co czyni go istotnym narzędziem w poligrafii oraz w systemach produkcyjnych związanych z drukiem. Dzięki PostScript, projektanci mogą definiować, jak elementy na stronie mają wyglądać, niezależnie od urządzenia, na którym są wyświetlane. Jest to szczególnie przydatne w środowiskach, gdzie zachowanie integralności projektu jest kluczowe. PostScript obsługuje również złożone operacje graficzne, takie jak skalowanie, rotacja i wyrównywanie obiektów, co daje twórcom pełną kontrolę nad finalnym produktem. Język ten stał się standardem w branży, a jego wszechstronność oraz możliwości sprawiają, że jest szeroko stosowany w drukarniach, edytorach graficznych oraz systemach DTP (desktop publishing). Zrozumienie PostScriptu jest kluczowe dla każdego, kto pragnie skutecznie współpracować w obszarze projektowania oraz produkcji materiałów drukowanych.

Pytanie 24

Które operacje technologiczne należy uwzględnić w procesie wykonywania 10 000 sztuk przedstawionych na rysunku opakowań?

Ilustracja do pytania
A. Obróbkę pliku DWG, impozycję, drukowanie sitowe, okrawanie.
B. Wykonanie odbitki próbnej, kopiowanie, drukowanie tampondrukowe, złamywanie.
C. Obróbkę OCR, drukowanie cyfrowe, kaszerowanie, gumowanie.
D. Wykonanie form ctp, drukowanie offsetowe, wykrawanie, lakierowanie.
Wybór innej odpowiedzi może wynikać z braku zrozumienia podstawowych różnic między technologiami drukarskimi oraz odpowiednich procesów produkcyjnych dla opakowań. Na przykład, obróbka pliku DWG, impozycja, drukowanie sitowe i okrawanie odnoszą się bardziej do projektowania i druku w małych nakładach, co sprawia, że nie są one odpowiednie dla produkcji 10 000 sztuk opakowań. Druk sitowy, choć popularny w niektórych zastosowaniach, nie zapewnia takiej samej jakości i ekonomiczności przy dużych ilościach jak druk offsetowy. Podobnie, obróbka OCR i drukowanie cyfrowe są technikami, które często stosuje się w produkcji krótkich serii lub personalizacji, a więc nie są praktyczne w kontekście podanej liczby. Kaszerowanie, mimo że może być stosowane w produkcji opakowań, nie jest techniką typową dla dużych nakładów, a zamiast tego znajduje zastosowanie w bardziej niszowych i specjalistycznych projektach. Zrozumienie tych różnic i dostosowanie technologii do ilości produkcji jest kluczowe w procesie projektowania opakowań, co jest często pomijane w analizach dotyczących wyboru technologii. Kluczowe jest również uwzględnienie standardów jakości oraz efektywności produkcji, które powinny kierować decyzjami w zakresie technologii produkcyjnych.

Pytanie 25

Jakie są wymiary netto pocztówki, gdy zastosowano spady 3 mm, a wymiar brutto wynosi 111 x 154 mm?

A. 117 x 160 mm
B. 114 x 157 mm
C. 105 x 148 mm
D. 108 x 151 mm
Wymiary netto pocztówki nie mogą być obliczane na podstawie niewłaściwych rozważań dotyczących spadów. Wiele odpowiedzi sugeruje błędne podejście do ustalania wymiarów, co może wynikać z nieznajomości zasad obliczeń w kontekście wykorzystania spadów. W przypadku odpowiedzi 108 x 151 mm, błąd w obliczeniach polega na tym, że od wymiarów brutto nie odjęto odpowiedniej wartości spadów, co skutkuje większymi wymiarami netto niż powinny być. Z kolei odpowiedzi 114 x 157 mm i 117 x 160 mm to przykłady, gdzie wymiary netto są jeszcze bardziej przesadzone, co wskazuje na całkowite zignorowanie wpływu spadów na końcowy rozmiar. Takie podejście może prowadzić do poważnych błędów w projektowaniu graficznym, gdzie poprawne obliczenia są kluczowe dla osiągnięcia oczekiwanego efektu wizualnego. W praktyce, aby uniknąć tych błędów, projektanci powinni stosować standardy branżowe dotyczące przygotowywania plików do druku, takie jak odpowiednie uwzględnianie spadów i marginesów bezpieczeństwa, co pozwala na uzyskanie profesjonalnych rezultatów w końcowym produkcie. Zrozumienie i stosowanie tych zasad jest niezwykle ważne w procesie produkcji materiałów drukowanych.

Pytanie 26

Oprawa książki przedstawionej na rysunku to oprawa

Ilustracja do pytania
A. specjalna.
B. prosta.
C. zeszytowa.
D. złożona.
Wybór oprawy złożonej, zeszytowej lub specjalnej wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące właściwości i różnic między tymi rodzajami opraw. Oprawa złożona często wiąże się z bardziej skomplikowanymi metodami produkcji, które zazwyczaj obejmują dodatkowe elementy, takie jak zamki, metalowe okucia czy ozdobne detale. Tego rodzaju oprawa jest stosowana w publikacjach, które wymagają większej ochrony i estetyki, jak albumy czy albumy artystyczne. Oprawa zeszytowa natomiast, charakteryzuje się tym, że kartki są zszyte, co czyni ją odpowiednią dla materiałów takich jak zeszyty czy czasopisma, ale nie dla książek z grzbietem, co sugeruje oprawę klejoną lub szytą. Wybór oprawy specjalnej wiąże się z unikalnymi wymaganiami lub specjalnymi projektami, które zazwyczaj są kosztowniejsze i bardziej czasochłonne w realizacji. W związku z tym, dobór odpowiedniej oprawy powinien być przemyślany, aby spełniał zarówno funkcjonalność, jak i estetykę publikacji. Mylenie tych pojęć jest częstym błędem, który może prowadzić do nieprawidłowego zrozumienia, jak ważne są różnice w produkcji i zastosowaniu różnych rodzajów opraw. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla każdej osoby zajmującej się produkcją lub projektowaniem publikacji.

Pytanie 27

Jaką kwotę należy uiścić za stworzenie logo dla przedsiębiorstwa, jeśli stawka za godzinę pracy grafika komputerowego wynosi 30 zł, a on realizuje projekt przez 2 dni po 8 godzin na dobę?

A. 580 zł
B. 680 zł
C. 780 zł
D. 480 zł
Poprawna odpowiedź wynika z obliczeń opartych na stawce godzinowej grafika komputerowego oraz ilości godzin pracy. Grafik pracuje przez 2 dni, wykonując 8 godzin dziennie, co daje łącznie 16 godzin pracy. Przy stawce 30 zł za godzinę, całkowity koszt zaprojektowania logo wynosi: 16 godzin x 30 zł/godzina = 480 zł. Tego typu wycena jest standardową praktyką w branży kreatywnej, gdzie stawki godzinowe są powszechnie stosowane. Warto zwrócić uwagę, że przy takich zleceniach, ważne jest również uwzględnienie dodatkowych kosztów, takich jak ewentualne poprawki czy konsultacje z klientem, co może wpłynąć na ostateczną cenę projektu. Dobrą praktyką jest także przedstawienie klientowi dokładnego harmonogramu prac oraz planu, co pozwala na transparentność i lepsze zrozumienie kosztów związanych z projektem. Podsumowując, poprawne obliczenia oraz świadomość standardów rynkowych są kluczowe w pracy grafika komputerowego.

Pytanie 28

Aby zabezpieczyć publikację stworzoną w programie InDesign przed utratą niektórych danych (takich jak fonty czy połączone obrazy) podczas otwierania jej do edycji na innym komputerze, należy

A. zrobić zrzuty ekranu
B. stworzyć pakiet
C. zapisć ją w formacie PDF
D. przenieść jedynie plik INDD
Utworzenie pakietu w programie InDesign to najlepszy sposób na zabezpieczenie publikacji przed utratą informacji, takich jak fonty czy połączona grafika, podczas modyfikacji na innym komputerze. Proces ten polega na skompresowaniu wszystkich niezbędnych plików, w tym dokumentu INDD, używanych fontów oraz obrazów, w jednym folderze. Dzięki temu, gdy przeniesiemy pakiet na inny komputer, wszystko, co jest potrzebne do otwarcia dokumentu, jest dostępne w jednym miejscu, co minimalizuje ryzyko błędów związanych z brakującymi zasobami. Praktyczne zastosowanie pakietu jest kluczowe, gdy współpracujemy z zespołem, gdzie różne osoby mogą używać różnych komputerów. Dobrą praktyką jest także regularne tworzenie pakietów przed przesyłaniem pracy do klienta lub współpracownika, co pozwala uniknąć problemów z kompatybilnością. Stosując standardy branżowe, takie jak tworzenie pakietów, zwiększamy efektywność pracy i zapewniamy wysoką jakość dostarczanych materiałów.

Pytanie 29

Którą operację technologiczną ilustruje zrzut przedstawiony na rysunku?

Ilustracja do pytania
A. Archiwizację prac w postaci cyfrowej.
B. Kontrolę kolorystyczną poszczególnych użytków.
C. Rasteryzację elementów barwnych publikacji.
D. Rozmieszczenie stronic na arkuszu drukarskim.
Poprawna odpowiedź dotyczy procesu rozmieszczenia stronic na arkuszu drukarskim, znanego jako imposycja. Na zrzucie ekranu widać schemat, który ilustruje, jak strony publikacji powinny być rozmieszczone na dużych arkuszach papieru, co jest kluczowym etapem w przygotowaniu do druku. Imposycja ma na celu optymalizację wykorzystania materiału, zminimalizowanie odpadów i zapewnienie, że po złożeniu, przycięciu i ułożeniu stron, będą one w odpowiedniej kolejności. Standardy branżowe, takie jak PDF/X, kładą duży nacisk na poprawne przygotowanie dokumentów do druku, w tym na odpowiednie rozmieszczenie stronic. Przykładowo, w druku książek czy broszur, imposycja pozwala na jednoczesne drukowanie wielu stron na jednym arkuszu, co znacznie obniża koszty produkcji. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe dla każdego profesjonalisty w dziedzinie poligrafii, ponieważ wpływa na jakość finalnego produktu oraz efektywność produkcji.

Pytanie 30

W którym programie można wykonać gazetkę reklamową przeznaczoną do interaktywnego wyświetlania?

A. Adobe InDesign
B. Corel Painter
C. IrfanView
D. Puzzle Flow
Adobe InDesign to w branży DTP absolutny standard, jeśli chodzi o profesjonalne projektowanie wszelkiego typu druków, ale też publikacji cyfrowych – właśnie takich jak interaktywne gazetki reklamowe. Oprogramowanie to umożliwia tworzenie rozbudowanych układów stron, dodawanie multimediów, hiperłączy czy przycisków – wszystko to przy zachowaniu pełnej kontroli nad typografią i grafiką. Moim zdaniem, jeśli myślimy o czymś więcej niż zwykła statyczna ulotka, to InDesign nie ma sobie równych. Mam na myśli takie funkcje jak eksport do PDF z obsługą interakcji, przygotowanie e-booków czy projektowanie katalogów cyfrowych – to już nie jest tylko skład tekstu, ale całe środowisko publikacji. Warto też dodać, że Adobe InDesign jest zgodny z branżowymi standardami, co ułatwia współpracę w zespole i przekazywanie plików do druku lub publikacji online. W praktyce coraz więcej firm reklamowych i wydawnictw wykorzystuje właśnie to narzędzie do tworzenia materiałów, które mają być zarówno atrakcyjne wizualnie, jak i interaktywne. Nie wyobrażam sobie, żeby korzystać z czegoś innego, jeśli zależy nam na efekcie wow i pełnej kompatybilności z nowoczesnymi urządzeniami.

Pytanie 31

Jakie elementy dodatkowe są niepotrzebne przy przygotowywaniu impozycji do druku cyfrowego?

A. Punktury
B. Pasery
C. Spady
D. Wycinki
Wybór paserów, spadów, punktów i wycinków w kontekście impozycji do druku cyfrowego, może prowadzić do nieporozumień. Chociaż pasery są powszechnie stosowane w tradycyjnym druku offsetowym, ich rola w druku cyfrowym jest inna. Pasery pomagają w precyzyjnym cięciu i dopasowywaniu elementów graficznych do odpowiednich wymiarów papieru, ale w druku cyfrowym, gdzie technologia cięcia jest bardziej precyzyjna, ich obecność staje się zbędna. Z drugiej strony, spady są kluczowym elementem, który zapobiega występowaniu białych krawędzi na finalnym produkcie, a ich zastosowanie jest konieczne, aby zapewnić, że kolor lub grafika sięgają aż do krawędzi strony. Punktury, czyli znaki rejestracyjne używane do precyzyjnego ustawienia kolorów i elementów, również mają swoje zastosowanie, szczególnie w druku wielokolorowym. Wycinki natomiast są istotne do określenia, gdzie ma nastąpić finalne cięcie. Użytkownicy często mylą funkcje tych elementów, co może prowadzić do nieefektywności w procesie druku. Właściwe zrozumienie i zastosowanie tych terminów oraz ich znaczenia w kontekście druku cyfrowego jest kluczowe do osiągnięcia wysokiej jakości wydruków.

Pytanie 32

Jakiego rodzaju oprawa została wykorzystana w broszurze złożonej metodą "składka w składkę" i zszytej drutem wzdłuż grzbietu?

A. Zeszytowa
B. Twarda
C. Kombinowana
D. Specjalna
Odpowiedź "zeszytowa" jest poprawna, ponieważ w przypadku broszury skompletowanej metodą "składka w składkę" i zszytej drutem przez grzbiet, mamy do czynienia z jedną z najczęściej stosowanych form oprawy. Oprawa zeszytowa charakteryzuje się tym, że złożone arkusze papieru są zszywane wzdłuż grzbietu, co umożliwia łatwe otwieranie i przeglądanie stron. Tego typu oprawa jest popularna w produkcji książek, notatników oraz różnego rodzaju publikacji, takich jak broszury i katalogi, ponieważ zapewnia stabilność oraz estetyczny wygląd. Dodatkowo, oprawa zeszytowa jest stosunkowo niedroga w produkcji, co czyni ją ekonomicznym rozwiązaniem dla wydawców. Przykładem mogą być wszelkie materiały promocyjne czy edukacyjne, które wymagają dużej liczby stron, ale niekoniecznie muszą być oprawione w bardziej kosztowne formy, jak twarda oprawa. Standardy branżowe sugerują, że w przypadku materiałów, które mają być intensywnie użytkowane, oprawa zeszytowa jest odpowiednim wyborem, ponieważ umożliwia wygodne korzystanie z publikacji.

Pytanie 33

Barwną próbkę wydruku (proof) tworzy się, między innymi, w celu

A. przeprowadzenia łamania materiałów drukarskich
B. zrealizowania impozycji
C. zaprezentowania projektu klientowi do zatwierdzenia
D. oceny poprawności liniatury rastra
Chociaż w procesie produkcyjnym istnieje wiele działań, które mogą być mylone z przygotowaniem odbitki próbnej, każde z nich ma inne cele i zastosowania. Przykładowo, przeprowadzenie łamania publikacji jest procesem, w którym tekst i obrazy są organizowane na stronach w odpowiedni sposób, aby zapewnić estetyczny i funkcjonalny układ. Jednak łamanie nie ma na celu reprezentacji kolorów i ich odwzorowania, co jest kluczowe przy prezentacji próbnej odbitki. W odniesieniu do impozycji, proces ten dotyczy układania arkuszy w odpowiedniej kolejności, aby umożliwić ich wydruk w sposób zautomatyzowany, a więc również nie jest związany bezpośrednio z akceptacją projektu przez klienta. Kolejnym zagadnieniem, jakim jest ocena prawidłowości liniatury rastra, dotyczy analizy detali technicznych druku, a nie wizualizacji ostatecznego efektu. Często błędem myślowym w tym kontekście jest mylenie różnych etapów procesu produkcji, gdzie każdy z nich ma swoje unikalne cele. Właściwe zrozumienie różnic między tymi działaniami jest kluczowe dla optymalizacji całego procesu produkcyjnego i uniknięcia nieporozumień w komunikacji z klientem.

Pytanie 34

Największy nadmiar technologiczny przy ustalaniu kosztów wytwarzania kalendarzy planszowych powinien być przewidywany w trakcie procesów

A. drukowania
B. projektowania graficznego
C. introligatorskich
D. wykonywania form drukowych
Odpowiedź "drukowania" jest prawidłowa, ponieważ to właśnie na etapie drukowania kalendarzy planszowych najczęściej występuje największy naddatek technologiczny. Proces ten wymaga zastosowania skomplikowanych technik druku, które mają bezpośredni wpływ na jakość i efektywność końcowego produktu. Przykładem może być druk offsetowy, który pozwala na osiągnięcie wysokiej jakości reprodukcji kolorów oraz detali. Dobre praktyki w branży zalecają optymalizację tego etapu przez zastosowanie najnowszych technologii i materiałów, co wpływa na redukcję odpadów i kosztów. W praktyce, odpowiednie zarządzanie procesem drukowania może znacząco obniżyć koszty produkcji, a także zminimalizować ryzyko błędów, co potwierdzają standardy ISO 12647 dotyczące kontroli jakości w druku. Ponadto, inwestycja w nowoczesne maszyny drukarskie oraz oprogramowanie do zarządzania procesem produkcji przekłada się na większą efektywność i mniejsze straty materiałowe, co jest kluczowe w kontekście ekonomiki produkcji kalendarzy w skali masowej.

Pytanie 35

Ilość arkuszy drukarskich dla książki liczącej 480 stron w formacie A5 wynosi

A. 45 szt.
B. 60 szt.
C. 15 szt.
D. 30 szt.
Dobra robota! Poprawna odpowiedź to 30 sztuk arkuszy drukarskich. Jak to obliczamy? No więc, mamy 480 stron w książce, a każdy arkusz ma 4 strony - dwie z przodu i dwie z tyłu. Więc żeby znaleźć liczbę arkuszy, dzielimy 480 przez 4, co daje nam 120. Ale tu jeszcze musimy wziąć pod uwagę, że dwa arkusze idą w jeden zestaw, kiedy to szyjemy albo kleimy, więc 120 dzielimy przez 2 i wychodzi 60. Pamiętajmy, że w druku książek zwykle liczy się w sztukach arkuszy. Dlatego, żeby uzyskać 480 stron, potrzebujemy 30 arkuszy. Fajnie, że zwróciłeś uwagę na te szczegóły w obliczeniach, bo to naprawdę jest kluczowe w poligrafii!

Pytanie 36

Zdefiniowany format naświetlania formy kopiowej w technologii CtF powinien być

A. równy maksymalnemu formatowi danej naświetlarki.
B. mniejszy od formatu zdefiniowanej strony w projekcie.
C. równy formatowi zdefiniowanej strony w projekcie.
D. większy od formatu zdefiniowanej strony w projekcie.
To jest naprawdę ważny aspekt w przygotowywaniu form kopiowych w technologii CtF (Computer to Film). Chodzi o to, że format naświetlania formy musi być większy od ostatecznego formatu strony zdefiniowanej w projekcie, ponieważ potrzebujemy tzw. spadów oraz marginesów technologicznych. Dzięki temu mamy miejsce na pasery, kontrolne paski kolorystyczne, znaczniki cięcia czy inne elementy techniczne, które są niezbędne podczas dalszej obróbki drukarskiej. W praktyce, jeśli projektujesz stronę na format A4, to forma kopiowa powinna mieć zapas, np. kilka milimetrów z każdej strony — to się nazywa spad. Bez tego grafika, która dochodzi do krawędzi, może zostać nieestetycznie obcięta. W branży to już taki standard, bo pozwala uniknąć błędów przy docinaniu i znacznie ułatwia kontrolę jakości druku. Moim zdaniem, takie podejście pokazuje po prostu profesjonalizm drukarza i operatora prepressu. Z doświadczenia powiem, że czasem te zapasy ratują skórę przy nieoczekiwanych przesunięciach podczas montażu czy cięcia. Poza tym, zgodnie z normami ISO i zaleceniami producentów naświetlarek, zawsze lepiej mieć trochę większą formę niż ryzykować zbyt ciasne dopasowanie. Warto zwrócić uwagę, że nie chodzi tylko o druk offsetowy – w cyfrowych technologiach też się to przydaje, bo masz pewność, że niczego istotnego nie utracisz na etapie produkcji.

Pytanie 37

Która kolejna strona czwórki tytułowej nosi nazwę redakcyjnej?

A. Czwarta strona.
B. Druga strona.
C. Trzecia strona.
D. Pierwsza strona.
Czwarta strona czwórki tytułowej rzeczywiście nosi nazwę strony redakcyjnej, co jest zgodne z obowiązującymi standardami publikacji książkowych i czasopism branżowych w Polsce. W praktyce strona redakcyjna to miejsce, gdzie znajdziesz najważniejsze informacje techniczne o wydaniu, takie jak skład i druk, nazwiska osób z zespołu redakcyjnego, dane wydawcy, numery ISBN, informacje o nakładzie czy daty druku. To nie jest przypadek ani wymysł wydawnictw, tylko dobrze ugruntowana praktyka, która porządkuje układ publikacji i ułatwia odnalezienie kluczowych informacji osobom pracującym z książką zawodowo – bibliotekom, księgarniom, archiwistom czy nawet osobom prowadzącym inwentaryzację. Moim zdaniem, strony redakcyjne bywają niedoceniane przez laików, ale dla ludzi związanych z poligrafią czy bibliotekarstwem są absolutnie podstawowe. Przykładowo, jeśli ktoś szuka informacji o tym, kto odpowiadał za korektę tekstu lub jaką drukarnię wybrano do publikacji, zawsze powinien sprawdzić właśnie tę czwartą stronę. Co ciekawe, taki podział jest zgodny z normami branżowymi (np. PN-N-01201) i ułatwia zarówno katalogowanie, jak i reklamacje w przypadku błędów wydawniczych. Warto pamiętać, że tylko na stronie redakcyjnej można oficjalnie sprawdzić, czy np. dany egzemplarz jest pierwszym wydaniem, czy kolejnym dodrukiem. Krótko mówiąc, wiedza o funkcji czwartej strony przydaje się nie tylko na egzaminie, ale również w praktyce zawodowej.

Pytanie 38

Aby wydrukować 1 500 jednostronnych plakatów w pełnym kolorze (4 + 0) w formacie A2, co należy zastosować?

A. karton 250 g/m2, naświetlarkę CTF, maszynę fleksograficzną
B. papier powlekany 250 g/m2, naświetlarkę CTP, maszynę offsetową arkuszową
C. papier powlekany 170 g/m2, wywoływarkę, ploter drukujący
D. karton 200 g/m2, kopioramę, drukarkę cyfrową
Wybór kartonu 250 g/m2, naświetlarki CTF i maszyny fleksograficznej nie jest najlepszym rozwiązaniem dla produkcji jednostronnych, wielobarwnych plakatów w formacie A2. Karton o gramaturze 250 g/m2, chociaż może być atrakcyjny do niektórych zastosowań, zazwyczaj nie jest preferowany do druku plakatów o wysokiej jakości, ponieważ jest mniej elastyczny i może powodować trudności w uzyskaniu głębokich kolorów oraz szczegółów w druku. Naświetlarka CTF (Computer-to-Film) generuje film, który następnie jest używany do wykonania formy drukarskiej, co wprowadza dodatkowy krok w procesie produkcji oraz potencjalne straty jakości podczas transferu obrazu. W przypadku druku fleksograficznego, ta technika jest bardziej odpowiednia do druku na materiałach takich jak folia czy karton, ale nie jest optymalna dla wysokiej jakości druku na papierze przeznaczonym do plakatów. Flexografia, mimo że jest efektywna przy dużych nakładach, nie dorównuje jakości druku offsetowego w kontekście detali i kolorów, co jest kluczowe w przypadku plakatów reklamowych. Zastosowanie maszyny offsetowej arkuszowej pozostaje najlepszym wyborem w tej sytuacji, gdyż umożliwia osiągnięcie wysokiej jakości druku oraz wydajności, co jest niezbędne przy dużych nakładach, takich jak 1 500 sztuk.

Pytanie 39

Jaką kwotę należy przeznaczyć na przygotowanie folderu reklamowego do druku, jeśli czas realizacji wynosi 4 dni po 3 godziny dziennie, a stawka za godzinę pracy operatora DTP to 80 zł?

A. 560 zł
B. 240 zł
C. 320 zł
D. 960 zł
Koszt przygotowania do druku folderu reklamowego oblicza się na podstawie czasu pracy operatora DTP oraz jego stawki godzinowej. W tym przypadku, operator pracował przez 4 dni, po 3 godziny dziennie, co łącznie daje 12 godzin pracy (4 dni * 3 godziny/dzień). Przy stawce 80 zł za godzinę, całkowity koszt wynosi 960 zł (12 godzin * 80 zł/godz.). Obliczenia te są zgodne z powszechnie stosowanymi praktykami w branży graficznej, gdzie czas pracy oraz stawki są kluczowymi czynnikami wpływającymi na koszt projektów. Przykładem może być sytuacja, w której agencje reklamowe kalkulują koszty dla klientów na podstawie rzeczywistego czasu pracy specjalistów, co zapewnia transparentność oraz dokładność w wycenach. Takie podejście pozwala na lepsze zarządzanie budżetem projektem oraz na uniknięcie nieporozumień dotyczących kosztów w przyszłości.

Pytanie 40

Jaką metodą można zadrukować powierzchnię kuli?

A. fleksograficzną
B. rotograwiurową
C. offsetową
D. tampodrukową
Tampodruk to technika druku, która idealnie nadaje się do zadrukowywania powierzchni trójwymiarowych, takich jak kuli. W procesie tym używa się matrycy oraz elastomerowego tamponu, który przenosi farbę z matrycy na powierzchnię obiektu. Dzięki tej metodzie możliwe jest uzyskanie wysokiej jakości druku nawet na nierównych lub zakrzywionych powierzchniach. Przykłady zastosowania tampodruku obejmują zadrukowywanie piłek, gadżetów reklamowych oraz elementów plastikowych, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów i detali jest kluczowe. Warto również zauważyć, że tampodruk jest jedną z najbardziej elastycznych technik druku, co pozwala na szeroką gamę materiałów – od metalu po ceramikę. Standardy branżowe, takie jak ISO 12647, podkreślają znaczenie jakości druku oraz precyzyjnego odwzorowania kolorów, które tampodruk skutecznie spełnia.