Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik rolnik
Kwalifikacja: ROL.04 - Prowadzenie produkcji rolniczej
Data rozpoczęcia: 19 grudnia 2025 20:40
Data zakończenia: 19 grudnia 2025 21:10

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Opakowania po produktach chemicznych stosowanych w rolnictwie powinny być unieszkodliwiane

A. poprzez transport na wysypisko odpadów komunalnych

B. poprzez wrzucenie do pojemnika na odpady

C. poprzez ich spalenie

D. zgodnie z wskazówkami dostawcy środka chemicznego

Utylizacja opakowań po środkach chemicznych stosowanych w gospodarstwie rolnym jest kluczowym elementem ochrony środowiska oraz zdrowia ludzi. Poprawne usuwanie tych opakowań powinno zawsze odbywać się zgodnie z zaleceniami producenta, które są dostosowane do specyficznych właściwości danego środka. Te zalecenia obejmują nie tylko sposób utylizacji, ale również potencjalne zagrożenia związane z niewłaściwym składowaniem czy usuwaniem. Na przykład, wiele producentów zaleca zwrot pustych opakowań do punktów zbiórki, gdzie są one odpowiednio przetwarzane, co minimalizuje ryzyko kontaminacji środowiska. Dobre praktyki w gospodarstwach rolnych zakładają również prowadzenie ewidencji dotyczącej zużycia i utylizacji środków chemicznych, co pozwala na lepsze zarządzanie substancjami niebezpiecznymi oraz przestrzeganie przepisów prawnych. Warto zaznaczyć, że działania te są nie tylko zgodne z obowiązującymi przepisami, ale również przyczyniają się do zrównoważonego rozwoju rolnictwa i ochrony bioróżnorodności.

Pytanie 2

Jakie zwierzęta dotyka choroba obrzękowa?

A. prosięta w czasie odsądzenia

B. jagnięta pasące się na pastwisku

C. cielęta w pierwszych dniach życia

D. źrebaki w czasie odsądzenia

Odpowiedzi wskazujące na źrebaki, cielęta i jagnięta są nieprawidłowe, ponieważ nie uwzględniają specyfiki choroby obrzękowej, która jest ściśle związana z wiekiem i etapem rozwoju prosiąt. Źrebaki, nawet w okresie odsądzenia, mają znacznie lepszą odporność i nie są tak podatne na to schorzenie, co może prowadzić do mylnego wniosku, że dotyczy ich również ta choroba. Cielęta, szczególnie te w pierwszym tygodniu życia, są bardziej narażone na inne problemy zdrowotne, takie jak biegunki, ale nie chorobę obrzękową, która głównie atakuje zwierzęta w czasie przejścia na stałe pokarmy. Jagnięta również nie są typowym gospodarzem dla tej choroby, mimo że mogą doświadczać innych schorzeń związanych z dietą lub warunkami środowiskowymi. Typowym błędem myślowym jest generalizowanie, że wszelkie zmiany w diecie w tym ważnym okresie mogą prowadzić do chorób. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że choroba obrzękowa jest specyficzna dla prosiąt w okresie odsądzenia i bycie świadomym ryzyk związanych z tym etapem ich życia pozwala na skuteczniejszą profilaktykę oraz leczenie.

Pytanie 3

Oblicz, ile ton kiszonki kukurydzianej można przechować w silosie o wymiarach 2 m x 10 m x 36 m, przy założeniu, że 1 m³ kiszonki kukurydzianej waży 0,6 tony?

A. 600 t

B. 720 t

C. 432 t

D. 1 200 t

Aby obliczyć, ile ton kiszonki z kukurydzy można zmagazynować w silosie o wymiarach 2 m x 10 m x 36 m, należy najpierw obliczyć objętość silosu. Objawwa ta wynosi: 2 m * 10 m * 36 m = 720 m³. Wiedząc, że 1 m³ kiszonki z kukurydzy waży 0,6 tony, możemy obliczyć całkowitą wagę kiszonki, mnożąc objętość przez wagę na metr sześcienny: 720 m³ * 0,6 t/m³ = 432 tony. Takie obliczenia są przydatne w praktyce rolniczej, gdzie dokładne oszacowanie zdolności magazynowej jest kluczowe dla efektywnego zarządzania zapasami. W kontekście przechowywania kiszonki, dobra praktyka wskazuje na konieczność regularnego monitorowania warunków przechowywania oraz jakości kiszonki, co wpływa na jej wartość odżywczą. Zrozumienie pojemności silosu i jego właściwego wykorzystania może znacząco wpłynąć na rentowność produkcji rolniczej i zapewnić efektywne wykorzystanie zasobów.

Pytanie 4

Maszyna wskazana na zdjęciu - to

A. siewnik rzędowy.

B. siewnik punktowy.

C. rozsiewacz nawozów.

D. opryskiwacz polowy zawieszany.

Siewnik punktowy, który został przedstawiony na zdjęciu, jest specjalistycznym urządzeniem rolniczym zaprojektowanym do precyzyjnego siewu nasion. Główne cechy tego siewnika to charakterystyczne zbiorniczki na nasiona umieszczone w równych odstępach, co zapewnia równomierne rozmieszczenie nasion w glebie. W przypadku siewników punktowych, kluczowe jest stosowanie technologii, która umożliwia wdmuchiwanie nasion do gleby, co jest bardzo efektywne zwłaszcza w uprawach kukurydzy. Dzięki takiemu systemowi, siewnik nie tylko optymalizuje proces siewu, ale także minimalizuje straty nasion oraz zwiększa plony. Zastosowanie siewników punktowych jest zgodne z dobrą praktyką rolniczą, która kładzie nacisk na efektywność oraz oszczędność zasobów. Warto również zwrócić uwagę, że precyzyjny siew pozwala na lepsze wykorzystanie nawozów i środków ochrony roślin, co ma pozytywny wpływ na środowisko oraz rentowność gospodarstw rolnych.

Pytanie 5

Podczas nawożenia jęczmienia do produkcji piwa ważne jest, aby nie przekroczyć zalecanej ilości

A. potasu

B. żelaza

C. fosforu

D. azotu

Wybór żelaza, fosforu lub potasu jako głównych składników nawozowych dla jęczmienia browarnego może prowadzić do nieefektywnego nawożenia i obniżenia plonów. Żelazo, choć istotne dla procesu fotosyntezy, występuje w glebie w wystarczających ilościach i jego niedobór rzadko występuje w kulturach zbożowych. Przekroczenie dawek żelaza może prowadzić do toksyczności i osłabienia roślin. Fosfor, natomiast, odgrywa kluczową rolę w procesach energetycznych oraz rozwoju korzeni, ale jego nadmiar również nie jest zalecany. Nadmierne stosowanie fosforu może prowadzić do zjawiska eutrofizacji wód gruntowych oraz obniżenia dostępności innych składników odżywczych. Potas jest ważny dla regulacji gospodarki wodnej roślin, ale w przypadku jęczmienia kluczowym składnikiem pozostaje azot. Zbyt duża ilość potasu w nawożeniu może prowadzić do zakłóceń w pobieraniu innych minerałów, jak magnez czy wapń, co z kolei może negatywnie wpływać na rozwój i plonowanie roślin. Dlatego, z punktu widzenia dobrych praktyk agronomicznych, powinno się zawsze priorytetowo traktować kontrolę nad poziomem azotu oraz jego odpowiednią dawkę, aby zoptymalizować wzrost i rozwój jęczmienia browarnego.

Pytanie 6

Powierzchnia płyty obornikowej dla 10 DJP, przy 4-miesięcznym okresie składowania, powinna wynosić

Rodzaj utrzymania zwierząt	Pojemność wymagana na OSN (na 6-miesięcy)	Pojemność wymagana na pozostałych obszarach (na 4-miesiące)
System ściółkowy	3,5 m²/1 DJP dla obornika	2,5 m²/1 DJP dla obornika
System ściółkowy	3,5 m³/1 DJP na gnojówkę, wody gnojowe	2 m³/1 DJP na gnojówkę, wody gnojowe
System bezściółkowy	10 m³/1 DJP dla gnojowicy	7 m³/1 DJP dla gnojowicy

A. 3,5 m2

B. 10,0 m2

C. 2,5 m2

D. 25,0 m2

Odpowiedź 25,0 m2 jest prawidłowa, ponieważ obliczenia dotyczące powierzchni płyty obornikowej dla 10 DJP przy 4-miesięcznym okresie składowania opierają się na standardowych wymaganiach dotyczących gospodarki odpadami zwierzęcymi. Wymagana powierzchnia dla jednego DJP wynosi 2,5 m2. Przemnóżenie tej wartości przez 10 DJP prowadzi nas do całkowitej powierzchni 25 m2. W kontekście praktycznym, znajomość wymagań dotyczących powierzchni składowania jest kluczowa dla efektywnego zarządzania obornikiem, co przekłada się na zmniejszenie ryzyka zanieczyszczenia środowiska oraz spełnienie norm obowiązujących w ochronie przyrody. Właściwe obliczenie powierzchni płyty obornikowej jest niezbędne nie tylko dla spełnienia przepisów prawa, ale także dla zapewnienia odpowiednich warunków składowania, które sprzyjają procesom biologicznym, takim jak fermentacja czy kompostowanie. Dobrą praktyką w zarządzaniu obornikiem jest regularne monitorowanie objętości i rodzaju składowanych materiałów, co pozwala na optymalizację przestrzeni i efektywne wykorzystanie płyty obornikowej.

Pytanie 7

Odczytana z tabeli cena równowagi rynkowej wynosi

Cena dobra w zł	Ilość nabywana w tys. sztuk	Ilość oferowana w tys. sztuk
20	300	280
22	295	287
24	290	290
26	270	300

A. 20 zł

B. 22 zł

C. 24 zł

D. 26 zł

Cena równowagi rynkowej to kluczowy koncept w teorii ekonomii, który wskazuje moment, w którym ilość dóbr, które konsumenci chcą kupić, równa się ilości dóbr, które producenci są skłonni zaoferować. W analizowanej tabeli, cena równowagi wynosi 24 zł, co oznacza, że w tym punkcie rynek znajduje się w stanie równowagi. Przykład praktyczny pokazuje, że przy tej cenie zarówno popyt, jak i podaż wynoszą 290 tys. sztuk, co oznacza, że nie ma nadmiaru ani niedoboru towarów. To fundamentalna zasada w ekonomii, która pomaga przedsiębiorstwom i konsumentom podejmować decyzje. W praktyce, rozumienie tego konceptu pozwala firmom na optymalizację produkcji oraz ustalanie strategii cenowych, a konsumentom na lepsze planowanie zakupów. Warto również zaznaczyć, że zmiany w czynnikach zewnętrznych, takich jak zmiany w preferencjach konsumentów czy kosztach produkcji, mogą wpłynąć na to, gdzie ta równowaga zostanie osiągnięta w przyszłości. Dlatego monitorowanie cen równowagi jest kluczowe w dynamicznych warunkach rynkowych.

Pytanie 8

Do naturalnych elementów zmienności nie wlicza się

A. właściwości roślin

B. warunków glebowych

C. warunków klimatycznych

D. powierzchni uprawnej

Wiesz, mylenie powierzchni uprawnej z przyrodniczymi czynnikami zmianowania to dość powszechny błąd. Często ludzie nie rozumieją, że ludzie, warunki glebowe, jak np. struktura, pH czy składniki odżywcze, mają mega wpływ na to, jak rośliny rosną. Zrozumienie tego jest ważne, bo decyduje o tym, jakie rośliny się nadają do danego miejsca. Warunki klimatyczne też są istotne – temperatura, opady, nasłonecznienie – wpływają na wybór upraw. Jeśli chodzi o same rośliny, ich zdolność do adaptacji do różnych warunków też ma znaczenie. Dlatego jeśli nie rozumiemy roli powierzchni uprawnej, to możemy źle zarządzać i obniżyć jakość plonów. Ludzie często myślą o powierzchni uprawnej jako o pustej przestrzeni, a to nieprawda - to dynamiczny element, który powinien być dostosowywany do przyrody, żeby osiągnąć lepsze wyniki.

Pytanie 9

Nadmiar nawożenia upraw rolniczych saletrą amonową na glebach o lekkiej strukturze może prowadzić do

A. szkodliwego wzrostu stężenia azotu w wodach gruntowych

B. zatrucia pożytecznych owadów oraz ryb

C. konieczności stosowania nawożenia dolistnego w tych uprawach

D. istotnego obniżenia pH gleby, nawet do wartości około 4,0

Stwierdzenia dotyczące zatrucia pożytecznych owadów i ryb oraz konieczności stosowania nawożenia dolistnego są oparte na nieprawidłowym zrozumieniu skutków przenawożenia i ekologii systemów rolniczych. Zatrucie owadów i ryb nie jest bezpośrednio związane z użyciem saletry amonowej. Chociaż nadmiar azotanów w wodach może wpływać na jakość życia wodnego, to kluczowym czynnikiem jest nie tylko obecność nawozów, ale także ich przetwarzanie przez mikroorganizmy w glebie i wodzie. Podobnie, nawożenie dolistne nie jest odpowiedzią na problem przenawożenia, lecz metodą, która może być stosowana w określonych warunkach. W praktyce, stosowanie nawożenia dolistnego nie eliminuje ryzyka przenawożenia, a jedynie zmienia sposób aplikacji składników pokarmowych. Co więcej, obniżenie pH gleby do wartości około 4,0 z reguły nie jest efektem przenawożenia saletrą amonową, gdyż bardziej skrajne zmiany pH są związane ze stosowaniem nawozów kwaśnych. Zrozumienie tych zjawisk jest kluczowe w kontekście zrównoważonego rolnictwa, gdzie nie tylko chodzi o dostarczanie składników pokarmowych, ale także o ochronę ekosystemów oraz zachowanie równowagi w środowisku naturalnym.

Pytanie 10

Produkcja cebuli i kapusty, które są klasyfikowane jako warzywa uprawiane w gruncie, odznacza się

A. niskim zapotrzebowaniem na pracę

B. wysokim zapotrzebowaniem na kapitał

C. niskim wymaganiem dotyczącym ziemi

D. wysokim zapotrzebowaniem na pracę

Odpowiedzi dotyczące kapitałochłonności, niskiej pracochłonności oraz niskiej ziemiochłonności są błędne, gdyż nie odzwierciedlają rzeczywistej natury produkcji warzyw gruntowych, takich jak kapusta i cebula. Kapitałochłonność odnosi się do inwestycji w maszyny, technologie oraz infrastrukturę, co w przypadku tych upraw nie jest dominującym czynnikiem. Chociaż niektóre nowoczesne technologie mogą wspierać produkcję, to kluczowym zasobem pozostaje praca ludzka, co wyklucza tę odpowiedź. Przy niskiej pracochłonności można by sądzić, że uprawy wymagają minimalnego zaangażowania ludzkiego, co jest zupełnie sprzeczne z praktyką. Rolnicy muszą poświęcać dużo czasu na pielęgnację upraw, co czyni to stwierdzenie niewłaściwym. Podobnie, niska ziemiochłonność sugerowałaby, że ziemia potrzebna do produkcji jest minimalna, co jest nieprecyzyjne. Kapusta i cebula wymagają odpowiedniego areału upraw, aby uzyskać satysfakcjonujące plony. Rolnicy muszą analizować charakterystykę gleby oraz jej właściwości, aby dostosować swoje podejście do uprawy. Właściwe zrozumienie tych aspektów jest kluczowe dla efektywności produkcji i całkowitego sukcesu w gospodarstwie.

Pytanie 11

Efektywnym sposobem na zwalczanie wołka zbożowego w wypełnionym silosie jest

A. podniesienie temperatury przechowywania

B. użycie karmnika deratyzacyjnego

C. fumigacja magazynu środkiem do dezynsekcji zbóż

D. dezynfekcja pomieszczenia

Fumigacja magazynu środkiem do dezynsekcji zbóż jest uznaną metodą kontroli szkodników, takich jak wołek zbożowy, który może powodować znaczne straty w przechowywaniu zboża. Fumigacja polega na wprowadzeniu do zamkniętej przestrzeni gazu, który skutecznie przenika do wszystkich szczelin i zakamarków, eliminując szkodniki na każdym etapie ich rozwoju. Środki chemiczne stosowane w fumigacji są zazwyczaj selektywne dla szkodników, co pozwala na ich efektywne zwalczanie, jednocześnie minimalizując wpływ na jakość i bezpieczeństwo przechowywanych produktów. Przykładem takiej fumigacji może być zastosowanie fosforowodoru, który w odpowiednich stężeniach skutecznie zwalcza wołka zbożowego. Warto podkreślić, że proces ten powinien być przeprowadzany zgodnie z obowiązującymi normami oraz zaleceniami producentów środków fumigacyjnych, aby zapewnić skuteczność oraz bezpieczeństwo operacji. Fumigacja jest szczególnie efektywna w silosach, gdzie hermetyczność i kontrolowane warunki atmosferyczne sprzyjają pełnej penetracji środka czynnego.

Pytanie 12

Do typu użytkowego mlecznego należy rasa

A. hereford

B. jersey

C. charolais

D. limousine

Rasa jersey jest uznawana za typ użytkowy mleczny, co oznacza, że jej hodowla koncentruje się na produkcji mleka. Cechą charakterystyczną tej rasy jest wysoka zawartość tłuszczu i białka w mleku, co czyni je szczególnie cenionym przez producentów serów i innych produktów mlecznych. W praktyce, krowy jersey są znane z ich zdolności do efektywnego przetwarzania paszy, co prowadzi do zwiększonej produkcji mleka w porównaniu do innych ras. Ponadto, ich temperament sprawia, że są łatwe w obsłudze, co jest istotne w kontekście codziennego zarządzania stadem. Warto również zaznaczyć, że w standardach hodowli bydła mlecznego, rasa jersey jest często rekomendowana ze względu na swoje właściwości zdrowotne i wysoką odporność na choroby. Hodowcy powinni kierować się tymi cechami przy wyborze odpowiednich ras do swojego gospodarstwa, aby maksymalizować efektywność produkcyjną i jakość produktów.

Pytanie 13

Jednoroczny chwast przedstawiony na rysunku, występuje głównie w zbożach. Jest to

A. przytulią czepna.

B. komosa biała.

C. miotła zbożowa.

D. powój zwyczajny.

Miotła zbożowa (Apera spica-venti) jest kluczowym chwastem jednorocznym, który występuje głównie w uprawach zbóż, co czyni ją istotnym elementem w zarządzaniu agrotechnicznym. Jej charakterystyczne wąskie, długie liście oraz wydłużone kwiatostany przypominające miotły sprawiają, że łatwo ją zidentyfikować w polu. Z uwagi na jej zdolność do szybkiego wzrostu i rozprzestrzeniania się, miotła zbożowa może stanowić znaczące zagrożenie dla plonów, obniżając ich jakość i ilość. Z tego względu, efektywne zarządzanie chwastami, w tym stosowanie odpowiednich herbicydów oraz praktyk agrotechnicznych, takich jak płodozmian, ma kluczowe znaczenie. Warto również zwrócić uwagę na mechaniczne metody zwalczania, które mogą być zastosowane w połączeniu z chemicznymi, aby zminimalizować ryzyko odporności chwastów i zachować bioróżnorodność w ekosystemie agrokulturalnym.

Pytanie 14

Zmniejszenie globalnego zapotrzebowania, redukcja produkcji, pojawienie się recesji oraz obniżenie poziomu zatrudnienia wskazują na istnienie bezrobocia?

A. sezonowym

B. koniunkturalnym

C. strukturalnym

D. technologicznym

Bezrobocie technologiczne, strukturalne i sezonowe różnią się znacznie od bezrobocia koniunkturalnego, co może prowadzić do błędnych wniosków dotyczących przyczyn wzrostu bezrobocia. Bezrobocie technologiczne odnosi się do sytuacji, w której postęp technologiczny prowadzi do automatyzacji procesów, co skutkuje redukcją zatrudnienia w niektórych branżach. Przykładem mogą być zakłady przemysłowe, które wprowadzają nowoczesne maszyny, eliminując potrzebę zatrudniania wielu pracowników. Z kolei bezrobocie strukturalne występuje wtedy, gdy umiejętności pracowników nie odpowiadają wymaganiom rynku pracy lub gdy określone branże znikają, a nowe nie są w stanie wchłonąć pracowników z tych sektorów. Na przykład, zmiany w zapotrzebowaniu na węgiel mogą prowadzić do bezrobocia w regionach górniczych. Bezrobocie sezonowe natomiast dotyczy pracowników zatrudnionych w branżach, gdzie zapotrzebowanie na pracę zmienia się w ciągu roku, jak w rolnictwie czy turystyce. Mylenie tych typów bezrobocia z koniunkturalnym może prowadzić do niewłaściwych strategii interwencji i podejmowania działań, które nie odpowiadają rzeczywistym przyczynom problemu na rynku pracy.

Pytanie 15

Jakie czynności powinny być podjęte w glebie tuż przed siewem jęczmienia jarego?

A. orkę siewną z wałem Campbella

B. glebogryzarkę

C. agregat uprawowy

D. wał gładki

Wykorzystanie glebogryzarki w uprawie gleby przed siewem jęczmienia jarego może wydawać się atrakcyjne, jednak nie jest to najodpowiedniejsze podejście. Glebo-gryza-rka, choć skuteczna w rozdrabnianiu gleby, może prowadzić do zbyt głębokiego przemieszczenia warstwy gleby, co z kolei zaburza jej strukturę. Niekontrolowane rozdrobnienie gleby może skutkować powstawaniem warstwy podeszwy, co jest niekorzystne dla systemu korzeniowego roślin. Zastosowanie wału gładkiego, choć przyczynia się do wyrównania powierzchni, nie spełnia wszystkich wymagań związanych z przygotowaniem gleby do siewu. Rolą wału jest raczej ubijanie gleby, co nie sprzyja jej napowietrzeniu oraz nie przygotowuje odpowiednio gleby do przyjęcia nasion. Orka siewna z wałem Campbella, mimo że jest techniką tradycyjną, nie odpowiada na potrzeby nowoczesnych upraw, które wymagają bardziej złożonych rozwiązań. Orka siewna ma na celu głównie spulchnienie gleby, jednak samo spulchnienie nie wystarcza, by zapewnić optymalne warunki dla siewu. Ważnym aspektem jest również terminowość prac polowych oraz ich synchronizacja z warunkami pogodowymi, co w przypadku tradycyjnych metod może być utrudnione. Dlatego, aby osiągnąć sukces w uprawach jęczmienia jarego, należy postawić na nowoczesne podejście i technologię, jaką oferują agregaty uprawowe, które łączą wszystkie niezbędne operacje w jednym procesie.

Pytanie 16

W gospodarstwie prowadzona jest produkcja tuczników w cyklu otwartym od 30 kg do 110 kg. Średnie zużycie paszy przez jednego tucznika w okresie tuczu wynosi 245 kg. Oceń efektywność tuczu.

Ocena efektywności tuczu tuczników
Zużycie paszy na 1 kg masy ciała	Ocena
Do 3,0 kg	Bardzo dobra
3,0 – 3,5 kg	Dobra
3,6 – 4,0 kg	Dostateczna
4,1 – 4,5 kg	Dopuszczająca

A. Dostateczna.

B. Dopuszczająca.

C. Dobra.

D. Bardzo dobra.

Odpowiedź "Dobra" jest właściwa, ponieważ wskaźnik zużycia paszy na 1 kg masy ciała wynosi 3,0625 kg, co mieści się w przedziale 3,0-3,5 kg. Efektywność tuczu można ocenić, analizując zużycie paszy w kontekście przyrostu masy ciała tuczników. W praktyce, osiągnięcie wskaźnika poniżej 3,5 kg jest uznawane za dobry wynik, co przekłada się na efektywność ekonomiczną produkcji. W gospodarstwach stosujących cykl otwarty, takim jak opisany, ważne jest jeżeli stawiamy sobie za cel optymalizację kosztów paszy i maksymalizację przyrostów masy ciała. Właściwe zarządzanie dietą tuczników, w tym dostosowanie rodzaju paszy do ich potrzeb energetycznych i białkowych, ma kluczowe znaczenie dla osiągnięcia wysokiej efektywności tuczu. Dobre praktyki w tym zakresie obejmują regularne monitorowanie wzrostu tuczników oraz dostosowywanie diety do ich aktualnych potrzeb. Dodatkowo, warto zauważyć, że efektywność tuczu ma bezpośredni wpływ na rentowność gospodarstwa, co może być istotnym czynnikiem w zarządzaniu finansami w produkcji zwierzęcej.

Pytanie 17

Do zbioru kukurydzy, która ma być przeznaczona na kiszonkę, należy zastosować

A. kosiarki rotacyjnej

B. przetrząsaczo - zgrabiarki

C. samobieżnej sieczkarni polowej

D. prasy zwijającej

Samobieżna sieczkarnia polowa jest odpowiednim sprzętem do zbioru kukurydzy przeznaczonej na kiszonkę, ponieważ łączy w sobie funkcje cięcia, rozdrabniania oraz załadunku materiału. W przeciwieństwie do innych maszyn, sieczkarnia umożliwia szybkie i efektywne przetworzenie roślin, co jest kluczowe w przypadku kukurydzy, która szybko traci wilgoć i wartości odżywcze po skoszeniu. W praktyce, wykorzystanie samobieżnej sieczkarni pozwala na zbiór kukurydzy w jednej operacji, co zmniejsza czas pracy i koszty operacyjne. Dodatkowo, standardowe modele są wyposażone w systemy monitorowania wydajności, co sprzyja optymalizacji procesu zbioru. W branży rolniczej zaleca się korzystanie z maszyn, które umożliwiają jednoczesne wykonanie kilku operacji, co jest nie tylko bardziej efektywne, ale również wspiera zrównoważony rozwój poprzez minimalizację liczby przejazdów po polu, co może wpłynąć na strukturę gleby oraz zachowanie bioróżnorodności.

Pytanie 18

Zgodnie z wytycznymi Zwykłej Dobrej Praktyki Rolniczej, stosowanie nawozów naturalnych jest zabronione na glebach

A. zalanych wodą

B. organicznych

C. lekkich

D. porośniętych roślinnością wieloletnią

Zgodnie z Zwykłą Dobrą Praktyką Rolniczą (ZDPR), stosowanie nawozów naturalnych na glebach zalanych wodą jest zabronione z kilku kluczowych powodów. Przede wszystkim, w warunkach nadmiaru wody, rośliny nie są w stanie efektywnie przyswajać składników odżywczych z nawozów, co prowadzi do ich niedoboru i osłabienia wzrostu. Ponadto, stosowanie nawozów na zalanych glebach może przyczynić się do ich wypłukiwania, co z kolei może powodować zanieczyszczenie wód gruntowych. Przykładem może być sytuacja, w której nawozy azotowe, wprowadzone na podmokłe tereny, mogą przemieszczać się do wód powierzchniowych i przyczyniać się do eutrofizacji, co jest niekorzystne dla ekosystemów wodnych. Dlatego też, zgodnie z zaleceniami ZDPR, ważne jest, aby stosować nawozy naturalne w odpowiednich warunkach glebowych, co pozwoli na maksymalizację ich efektywności oraz ochronę środowiska.

Pytanie 19

Dokumentacja zwierzęcia, które zostało ubite w rzeźni, powinna być

A. dostarczona do odpowiedniego Biura Powiatowego ARiMR

B. przechowywana w domu do wglądu

C. złożona w odpowiednim Urzędzie Gminy

D. trzymana w biurze rzeźni

Odpowiedź, że paszport zwierzęcia ubitego w rzeźni należy dostarczyć do właściwego Biura Powiatowego ARiMR jest poprawna, ponieważ zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, dokumentacja dotycząca zwierząt ubitych w rzeźni musi być przekazywana do odpowiednich organów w celu zapewnienia odpowiedniego nadzoru sanitarno-weterynaryjnego. Przesyłanie paszportów do Biura Powiatowego ARiMR umożliwia właściwe zarejestrowanie danych dotyczących zwierząt oraz ich pochodzenia, co jest kluczowe dla zachowania przejrzystości w łańcuchu dostaw produktów mięsnych. W praktyce, paszporty te zawierają ważne informacje dotyczące zdrowia zwierzęcia, co pozwala na monitorowanie ewentualnych chorób oraz zapobieganie ich rozprzestrzenianiu. Dobre praktyki branżowe nakładają obowiązek zarówno na producentów, jak i na rzeźnie, aby dokumentacja była dokładna i aktualna, co jest niezbędne w kontekście przestrzegania norm bezpieczeństwa żywności.

Pytanie 20

Korzystając z danych zawartych w tabeli oblicz, który rolnik zastosował dawkę 68 kg azotu na 1 ha.

Rolnik	Powierzchnia pola	Nawóz i dawka
A.	2,5 ha	saletry amonowej (34% azotu), wysiat 500 kg
B.	2,0 ha	mocznika (46% azotu), wysiat 100 kg
C.	1,0 ha	saletrzak (25% azotu), wysiat 200 kg
D.	1,0 ha	saletrzak (25% azotu), wysiat 100 kg

A. A.

B. D.

C. C.

D. B.

Rolnik A zastosował dawkę 68 kg azotu na 1 ha, co jest zgodne z najlepszymi praktykami agrotechnicznymi. Obliczenia wskazują, że 500 kg nawozu o zawartości azotu na poziomie 34% dostarcza 170 kg czystego azotu. Dzieląc tę wartość przez powierzchnię 2,5 ha, otrzymujemy 68 kg azotu na 1 ha. Taka dawka jest odpowiednia dla wielu upraw, zwłaszcza w warunkach polskich, gdzie odpowiednie nawożenie azotowe ma kluczowe znaczenie dla uzyskania wysokich plonów. Warto pamiętać, że dobór dawki azotu powinien być dostosowany do potrzeb konkretnej uprawy oraz warunków glebowych. Regularne analizy gleby pomagają ustalić optymalne dawki, co wpływa nie tylko na wzrost plonów, ale także na zminimalizowanie negatywnego wpływu na środowisko. Utrzymywanie równowagi w nawożeniu azotowym przyczynia się do zrównoważonego rozwoju rolnictwa, a także wpływa na zdrowie gleby.

Pytanie 21

Wiosenną opiekę nad użytkami zielonymi usytuowanymi na glebach organicznych oraz mocno próchnicznych należy zacząć od

A. bronowania i nawożenia fosforowo-potasowego

B. bronowania i wapnowania

C. włókowania i nawożenia obornikiem

D. włókowania i wałowania

Wybór włókowania i wałowania jako pierwszego kroku wiosennej pielęgnacji użytków zielonych na glebach organicznych i silnie próchnicznych jest zgodny z praktykami agrotechnicznymi. Włókowanie polega na rozluźnieniu gleby, co sprzyja lepszemu dostępowi powietrza do korzeni roślin oraz umożliwia równomierne rozprowadzenie wilgoci. Wałowanie natomiast pomaga w uformowaniu struktury gleby, co jest szczególnie ważne na glebach o dużej zawartości materii organicznej, które mogą mieć tendencję do zbrylania się. Taki proces zwiększa efektywność nawożenia, poprawiając wchłanianie składników odżywczych przez rośliny. Przykładowo, wprowadzenie tych praktyk przed rozpoczęciem wegetacji może znacząco zwiększyć plon trawy, poprawiając jej jakość i wydajność. Zgodnie z zaleceniami specjalistów, takie działania powinny być częścią cyklicznego zarządzania użytkami zielonymi, co przyczynia się do ich długofalowej produktywności i zdrowia. Warto również dodać, że w przypadku gleb silnie próchnicznych, zachowanie odpowiedniej struktury gleby jest kluczowe dla jej właściwego funkcjonowania.

Pytanie 22

Czym jest laktacja?

A. ilość mleka wytworzonego w ciągu roku

B. wydzielanie mleka podczas dojenia

C. ilość mleka produkowana od porodu do porodu

D. wydzielanie mleka przez samice

Laktacja to proces biologiczny, w którym samice, w tym ludzi, wytwarzają mleko w gruczołach piersiowych, co jest kluczowe dla odżywiania potomstwa. Odpowiedź ta jest poprawna, ponieważ laktacja nie ogranicza się jedynie do ilości produkowanego mleka czy momentu dojenia, ale odnosi się do samego procesu wydzielania mleka. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest zrozumienie roli laktacji w żywieniu noworodków, które są zależne od mleka matki jako głównego źródła substancji odżywczych. W praktyce, laktacja jest monitorowana w kontekście zdrowia zwierząt hodowlanych, gdzie standardy dotyczące laktacji są istotne dla uzyskiwania wysokiej jakości produktów mlecznych. Warto również zauważyć, że laktacja może być regulowana przez różne czynniki, takie jak hormony, dieta oraz stan zdrowia matki, co czyni ją istotnym zagadnieniem w weterynarii i medycynie.

Pytanie 23

Warzywa konserwowane w zalewie słodko-kwaśnej z użyciem kwasu octowego to

A. marynaty

B. soki

C. koncentraty

D. przeciery

Marynaty to produkty spożywcze, które powstają poprzez konserwację warzyw w zalewie słodko-kwaśnej, zazwyczaj z dodatkiem kwasu octowego. Kwas octowy działa jako środek konserwujący, co pozwala na wydłużenie trwałości produktów oraz zachowanie ich smaków i wartości odżywczych. W procesie produkcji marynat, warzywa są najpierw blanszowane, a następnie umieszczane w zalewie, która może zawierać ocet, cukier, sól oraz różne przyprawy. Przykłady powszechnie stosowanych marynat to ogórki konserwowe, papryka, czy cebula. W kontekście standardów branżowych, marynaty muszą być produkowane zgodnie z przepisami dotyczącymi bezpieczeństwa żywności, co obejmuje dokładne monitorowanie poziomów pH, aby zapewnić skuteczne działanie kwasu octowego. Oprócz długotrwałego przechowywania, marynaty są także popularnym składnikiem potraw, dodającym im charakterystycznego smaku. Warto również pamiętać, że marynaty mogą być wykorzystane w kuchni jako dodatek do sałatek, mięs czy jako samodzielna przekąska.

Pytanie 24

Sianokiszonkę z traw w balotach, zebraną w dniu 1 czerwca, można wykorzystać do karmienia zwierząt

A. po upływie dwóch tygodni od jej przygotowania

B. około 6 tygodni po jej przygotowaniu

C. dopiero w czasie zimowego żywienia

D. bezpośrednio po owinięciu w folię

Odpowiedź, że sianokiszonkę z traw w balotach można przeznaczyć do skarmiania zwierząt około 6 tygodni po sporządzeniu, jest prawidłowa. Proces fermentacji w sianokiszonce ma kluczowe znaczenie dla zachowania wartości odżywczej paszy oraz bezpieczeństwa żywienia zwierząt. Po owinięciu folią, sianokiszonka przechodzi przez proces fermentacji, który zazwyczaj trwa od 4 do 6 tygodni. W tym czasie mikroorganizmy, takie jak bakterie kwasu mlekowego, przekształcają cukry zawarte w roślinach w kwas mlekowy, a tym samym obniżają pH paszy, co ogranicza rozwój niepożądanych bakterii i pleśni. Dzięki temu, po upływie tego okresu, sianokiszonka staje się bardziej stabilna, a jednocześnie zachowuje swoje walory smakowe i odżywcze, co jest niezwykle istotne dla zdrowia zwierząt. W praktyce, rolnicy powinni pamiętać o tym, aby nie podawać sianokiszonki bezpośrednio po jej sporządzeniu, co może prowadzić do problemów zdrowotnych u bydła, takich jak zaburzenia trawienia.

Pytanie 25

Marketing mix to zbiór działań dotyczących

A. produktu, jego ceną, dystrybucją oraz promocją

B. produktu, jego akwizycji, dystrybucji oraz promocji

C. produktu, jego ceną, sponsoringiem oraz dystrybucją

D. ceny produktu, jego dystrybucji i public relations

Jeśli chodzi o marketing mix, warto wiedzieć, że te wszystkie elementy muszą współpracować razem, żeby wszystko miało sens. Pierwsza niepoprawna odpowiedź mówi, że marketing mix to tylko produkt, akwizycja, dystrybucja i promocja. No, akwizycja jest ważna, ale nie jest częścią tego klasycznego mixu, bo skupiamy się na bardziej jasnych elementach. Druga odpowiedź mówi tylko o cenie, dystrybucji i public relations, a pomija produkt, co jest dość kluczowe, bo produkt powinien być zrobiony pod potrzeby klientów. Trzecia odpowiedź ma w sobie coś o produkcie, cenie i dystrybucji, ale zapomina o promocji, co naprawdę jest dużym błędem, bo promocja to ważny sposób mówienia o produkcie. Ostatnia odpowiedź łączy sponsoring z marketing mix, co trochę myli, bo sponsoring to tylko jedna z wielu strategii promocyjnych, nie jest to najważniejsze w całym mixie. Zrozumienie, co to 4P i jak działa, jest mega istotne, bo pomijając którykolwiek z tych elementów, możemy stracić przewagę na rynku.

Pytanie 26

Jakie urządzenie powinno być użyte do produkcji sianokiszonki w balotach podczas zbioru zielonki?

A. przyczepa zbierająca

B. prasa zwijająca

C. sieczkarnia polowa

D. prasa silosująca

Prasa zwijająca jest kluczowym urządzeniem stosowanym w produkcji sianokiszonki w balotach. Jej główną funkcją jest formowanie i zwijanie zbieranej zielonki w zwarte, cylindryczne baloty, które następnie są owijane folią. Taki proces zabezpiecza paszę przed wpływem warunków atmosferycznych oraz ogranicza rozwój mikroorganizmów, co jest niezbędne do uzyskania wysokiej jakości sianokiszonki. Prasy zwijające są przystosowane do pracy z różnymi rodzajami materiałów roślinnych, co pozwala na ich wszechstronność w różnych warunkach polowych. W praktyce, zastosowanie prasy zwijającej pozwala na efektywne zarządzanie czasem zbiorów, ponieważ umożliwia jednoczesne zbieranie, formowanie i pakowanie paszy. Dodatkowo, proces ten minimalizuje straty materiału, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie produkcji pasz. Warto dodać, że odpowiednio wykonywane zwijanie i pakowanie wpływa na dłuższe przechowywanie paszy bez utraty jej wartości odżywczej.

Pytanie 27

Który z poniższych nawozów azotowych jest klasyfikowany jako nawóz o szybkim działaniu?

A. Siarczan amonowy

B. Mocznik

C. Saletrzak

D. Woda amoniakalna

Siarczan amonowy, woda amoniakalna oraz mocznik to nawozy azotowe, jednak różnią się one właściwościami oraz czasem działania. Siarczan amonowy jest nawozem, który dostarcza azot w postaci amonowej, co oznacza, że jego dostępność dla roślin jest ograniczona w porównaniu do saletrzaku. Rośliny mogą przyswajać azot w formie amonowej dopiero po jego przekształceniu przez mikroorganizmy glebowe do formy azotanowej, co sprawia, że działanie siarczanu amonowego nie jest tak szybkie. Woda amoniakalna, choć również zawiera azot, jest mniej powszechnie stosowana w uprawach rolniczych ze względu na ryzyko odparowania amoniaku oraz możliwe toksyczne działanie na rośliny w wysokich stężeniach. Mocznik, z drugiej strony, jest nawozem organicznym, który również wymaga procesu przemiany w glebie, aby azot stał się dostępny dla roślin, co sprawia, że jego działanie również nie jest natychmiastowe. Błędne rozumienie tych różnych nawozów i ich sposobu działania może prowadzić do nieefektywnego nawożenia, co w dłuższej perspektywie wpływa na plony oraz zdrowie roślin. Ważne jest, aby przy wyborze nawozu kierować się nie tylko jego zawartością azotu, ale również jego formą i sposobem przyswajania przez rośliny.

Pytanie 28

Znakowanie kolczykami nowo narodzonych cieląt powinno zostać przeprowadzone najpóźniej

A. do 180 dni od narodzin

B. do 7 dni po narodzinach cielęcia

C. do końca drugiego tygodnia życia

D. w ciągu 24 godzin po narodzinach

Znakowanie kolczykami nowonarodzonych cieląt jest kluczowym elementem identyfikacji zwierząt w hodowli. Wprowadzenie identyfikacji w ciągu 7 dni po urodzeniu jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie welfare zwierząt oraz przepisami prawnymi w wielu krajach. Wczesne znakowanie pozwala na łatwe monitorowanie stanu zdrowia, pochodzenia oraz historii każdej sztuki bydła. Ponadto, identyfikacja jest niezbędna w systemach zarządzania stadem, które wymagają precyzyjnych danych na temat poszczególnych zwierząt. Znakowanie cieląt w pierwszych dniach życia sprzyja większej efektywności w późniejszych etapach produkcji, ponieważ umożliwia szybkie reagowanie w przypadku problemów zdrowotnych. Z uwagi na to, że cielęta w tym okresie są bardziej podatne na stres i choroby, szybkie wprowadzenie identyfikacji ich nie stresuje, a także ułatwia monitorowanie ich rozwoju w miarę dorastania. W praktyce powinno się stosować kolczyki o odpowiednich rozmiarach i materiałach, aby zapewnić komfort i bezpieczeństwo zwierząt.

Pytanie 29

Komunikat Głównego Lekarza Weterynarii dotyczy pasztetów drobiowych, których termin minimalnej trwałości upływa dnia

Komunikat prasowy Głównego Lekarza Weterynarii nr 16 w związku z otrzymaniem
pierwszych wyników badań wieprzowiny pochodzącej z Irlandii w kierunku dioksyn.

(Wyciąg)

Informuję, że do godziny 15-ej dnia 23 grudnia 2008 roku, Główny Lekarz Weterynarii otrzymał kolejne listy produktów, które muszą zostać wycofane z rynku.

Produkty te były wyprodukowane w zakładzie Wytwórnia Żywności, 00-000 Warszawa ul. Rozszerzona 3.

Dotyczy to produktów znajdujących się w handlu i wytworzonych między:

18.10.08 a 06.11.08, z datą minimalnej trwałości od 18.10.10 do 06.11.10: pasztet z drobiu z papryką (131 g), pasztet z drobiu firmowy (131 g i 250 g), pasztet z drobiu z zielonym pieprzem (131 g), pasztet z drobiu z pomidorami (131 g i 250 g), pasztet z drobiu z pieczarkami (131 g i 250 g), pasztet z drobiu z majerankiem (131 g);

A. 18 października 2008 r.

B. 6 listopada 2008 r.

C. 6 listopada 2010 r.

D. 23 grudnia 2008 r.

Wybór jednej z dat, które nie mieszczą się w przedziale 18 października 2010 r. do 6 listopada 2010 r. wskazuje na niepełne zrozumienie regulacji dotyczących dat minimalnej trwałości. Terminy te są kluczowym elementem zapewnienia bezpieczeństwa żywności. Odpowiedzi wskazujące daty wcześniejsze, jak 18 października 2008 r. czy 6 listopada 2008 r., są całkowicie nieaktualne i nie mają zastosowania. W przypadku daty 23 grudnia 2008 r. również mamy do czynienia z rażącym błędem, ponieważ jest to data znacznie późniejsza niż podany okres, co również nie odnosi się do obowiązujących przepisów. Typowym błędem myślowym jest skupienie się na tylko jednym elemencie informacji, zamiast uwzględniać całość kontekstu. W przemyśle spożywczym ogromne znaczenie ma przestrzeganie łańcucha dostaw oraz odpowiednie monitorowanie dat ważności w celu zapobiegania marnotrawieniu żywności oraz ochrony zdrowia konsumentów. Nieprawidłowe zrozumienie tych zasad może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji, takich jak sprzedaż przeterminowanych produktów, co narusza zarówno przepisy prawa, jak i etykę zawodową. Przykładem dobrych praktyk w tej dziedzinie jest wdrożenie systemów zarządzania jakością, które pomagają w ścisłym monitorowaniu dat ważności oraz zapewnieniu, że wszystkie produkty są zgodne z obowiązującymi regulacjami.

Pytanie 30

Oblicz, ile kg N mogą wchłonąć rośliny w pierwszym roku po zastosowaniu obornika w ilości 30 t/ha, jeśli zawartość azotu w oborniku wynosi 0,45% oraz efektywność wykorzystania azotu wynosi 30%?

A. 30,5 kg

B. 90,0 kg

C. 45,0 kg

D. 40,5 kg

Aby obliczyć, ile kg azotu mogą pobrać rośliny w pierwszym roku po zastosowaniu obornika, musimy najpierw obliczyć całkowitą ilość azotu zawartą w oborniku. Obornik w dawce 30 t/ha przy zawartości azotu 0,45% zawiera 30 t * 0,0045 = 0,135 t azotu, co w przeliczeniu na kilogramy daje 135 kg N/ha. Następnie musimy uwzględnić wskaźnik wykorzystania azotu przez rośliny, który wynosi 30%. Oznacza to, że rośliny będą w stanie pobrać z obornika 30% z 135 kg, co daje 135 kg * 0,30 = 40,5 kg N/ha. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w planowaniu nawożenia, ponieważ pozwalają rolnikom optymalizować dawki nawozów, minimalizując straty składników pokarmowych oraz wpływ na środowisko. W praktyce wiedza ta jest stosowana w ramach dobrych praktyk rolniczych, które mają na celu zrównoważony rozwój i oszczędności w produkcji rolniczej.

Pytanie 31

Doprowadzanie do rozmnażania zwierząt tej samej rasy to

A. hybrydyzacja

B. krzyżowanie

C. heterozja

D. kojarzenie

Heterozja to ciekawe zjawisko, które się dzieje, gdy mieszamy dwa różne rasy lub linii i wtedy ich potomstwo ma lepsze cechy od rodziców. Wiele osób myli to z kojarzeniem, ale to nie to samo. Heterozja to krzyżowanie różnych ras, a kojarzenie dotyczy tylko tych samych ras. Krzyżowanie polega na łączeniu osobników różnych ras, co czasami daje hybrydy, które mają różne cechy. A hybrydyzacja to już coś innego, bo tu chodzi o dwa różne gatunki. Fajnie jest zrozumieć te różnice, bo mogą prowadzić do nieporozumień w rozmowach o hodowli. W praktyce, żeby dobrze kojarzyć, trzeba znać genetykę i zależności między cechami. To naprawdę ważne, żeby mieć zdrowe i silne potomstwo. Dlatego, moim zdaniem, świadome podejście do kojarzenia w obrębie jednej rasy jest kluczowe, żeby osiągnąć sukces w hodowli.

Pytanie 32

Bezrobocie wywołane sezonowymi zmianami w warunkach klimatycznych oraz cyklami produkcji w rolnictwie określa się mianem bezrobocia

A. sezonowe

B. koniunkturalne

C. frykcyjne

D. ukryte

Bezrobocie sezonowe odnosi się do zjawisk zatrudnienia, które są uzależnione od zmieniających się warunków klimatycznych i cykli produkcji w rolnictwie. W praktyce oznacza to, że w niektórych porach roku, np. podczas zbiorów, popyt na pracowników w sektorze rolnym wzrasta, co prowadzi do zwiększenia zatrudnienia. W innych okresach, zwłaszcza zimą, gdy prace polowe są ograniczone, zapotrzebowanie na pracowników maleje, co skutkuje wzrostem bezrobocia. Dobrym przykładem mogą być prace w sadach, gdzie wiosenne i letnie miesiące generują wysokie zapotrzebowanie na pracowników do zbioru owoców, a zimą zatrudnienie w tym sektorze praktycznie zanika. Zrozumienie tego zjawiska jest kluczowe dla analizy rynku pracy oraz dla planowania polityki zatrudnienia, gdzie istotne jest wdrażanie programów wsparcia dla pracowników sezonowych, aby zmniejszyć ich negatywne skutki. Przykładem może być szkolenie zawodowe, które umożliwi tym pracownikom zdobycie umiejętności w innych branżach, co sprzyja ich adaptacji na rynku pracy.

Pytanie 33

W diecie krowy mlecznej należy uwzględnić w odniesieniu do masy ciała poniższą ilość pasz

A. 10 % objętościowych pasz soczystych, 1 - 2 % objętościowych pasz suchych i paszę treściwą

B. 5 % pasz soczystych objętościowo, 15 % pasz suchych objętościowo oraz 5 kg paszy treściwej

C. 10 % objętościowych pasz soczystych, 5 % objętościowych pasz suchych i paszę treściwą

D. 15 % pasz soczystych objętościowo, 5 % pasz suchych objętościowo i paszę treściwą

Wiele osób może mieć trudności z właściwym określeniem optymalnych proporcji pasz dla krów mlecznych, co często prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Odpowiedzi, które sugerują wyższy procent pasz soczystych lub suchych, mogą wynikać z nieporozumienia dotyczącego roli tych pasz w diecie. Na przykład, podanie 15 % objętościowych pasz soczystych może wydawać się korzystne, jednak zbyt duża ilość tych pasz w diecie prowadzi do nadmiaru wilgoci, co z kolei może powodować problemy trawienne u bydła, takie jak biegunka. Również propozycja 5 % objętościowych pasz suchych jest niewystarczająca, aby zapewnić odpowiednią ilość włókna, co jest kluczowe dla zdrowia układu pokarmowego krów. Właściwy poziom pasz suchych jest niezbędny do stymulacji wydzielania śliny, co neutralizuje kwasy żołądkowe i wspiera trawienie. Ponadto, brak paszy treściwej lub niewłaściwe jej proporcje mogą prowadzić do niedoborów białka i energii, co negatywnie wpłynie na wydajność mleczną. Dlatego ważne jest, aby opierać się na aktualnych badaniach naukowych oraz zaleceniach specjalistów w dziedzinie żywienia bydła, aby uniknąć błędów w doborze diety dla krów mlecznych.

Pytanie 34

Możliwością rozwoju dla producenta owoców i warzyw, który prowadzi dużą produkcję, jest

A. wzrost kosztów środków ochrony roślin używanych w produkcji

B. wysoka wydajność oraz dobra jakość uprawianych owoców i warzyw

C. posiadanie nowoczesnych urządzeń do zbioru owoców i warzyw

D. wzrost zapotrzebowania na owoce i warzywa

Wzrost zapotrzebowania na owoce i warzywa stanowi kluczową szansę dla producentów prowadzących produkcję na dużą skalę. Przy rosnącej świadomości zdrowotnej społeczeństwa oraz trendach żywieniowych, które promują świeże produkty roślinne, istnieje coraz większy rynek na ich sprzedaż. Przykładowo, w ostatnich latach obserwuje się wzrost popularności diet roślinnych, co bezpośrednio wpływa na zwiększenie popytu na owoce i warzywa. Dla producentów oznacza to możliwość zwiększenia wielkości produkcji i osiągnięcia wyższych dochodów. W dobrej praktyce rolniczej, kluczowym aspektem jest również dostosowanie strategii upraw do potrzeb rynkowych, co obejmuje m.in. wybór odpowiednich odmian, które są poszukiwane przez konsumentów. Wzrost zapotrzebowania może także skłonić producentów do innowacji w zakresie technologii upraw, co jest zgodne z trendami zrównoważonego rozwoju i może przyczynić się do poprawy efektywności produkcji. Analiza rynkowa oraz możliwość poszerzenia asortymentu to kolejne aspekty, które warto rozważyć, aby w pełni wykorzystać nadarzające się możliwości.

Pytanie 35

Oblicz, ile powinna wynosić powierzchnia płyty gnojowej dla 10 DJP bydła w gospodarstwie położonym poza strefą OSN.

Wymagana powierzchnia płyt i pojemność zbiorników w przeliczeniu na 1 DJP
Gatunek zwierząt	Pojemność wymagana w strefach azotanowych OSN (na 6 miesięcy)	Pojemność wymagana na pozostałych obszarach (na 4 miesiące)
Powierzchnia płyt obornikowych w m²/DJP
Bydło, trzoda, owce, konie	3,5	2,5
Drób	1,6	1,1
Pojemność zbiorników na gnojówkę w m³/DJP
Bydło, trzoda, owce	3,0	2,0
Drób	0,25	0,2
Konie	1,5	1,0
Pojemność zbiorników na gnojowicę w m³/DJP
Trzoda, bydło	10,0	7,0

A. 25 m2

B. 16 m2

C. 11 m2

D. 35 m2

Powierzchnia płyty gnojowej dla bydła jest kluczowym elementem zarządzania gospodarstwem rolnym, szczególnie w kontekście ochrony środowiska oraz spełniania wymogów prawnych. W przypadku 10 DJP bydła, obowiązujący standard określa, że powierzchnia płyty obornikowej powinna wynosić 2,5 m² na każdy DJP. Zatem, mnożąc 2,5 m² przez 10 DJP, uzyskujemy wymaganą powierzchnię 25 m². Przykładowo, w praktyce, zwracając uwagę na takie normy, rolnicy mogą efektywnie planować budowę i konserwację obiektów inwentarskich, co pozwala uniknąć problemów związanych z odprowadzaniem odpadów. Ponadto, właściwie zaprojektowana płyta gnojowa zmniejsza ryzyko zanieczyszczenia wód gruntowych oraz innych negatywnych skutków dla środowiska, co jest szczególnie ważne w kontekście zrównoważonego rozwoju gospodarstw. Takie podejście nie tylko spełnia wymagania prawne, ale również przyczynia się do oszczędności finansowych w dłuższym okresie, poprzez minimalizację ryzyk związanych z karami za niewłaściwe zarządzanie odpadami. Dlatego odpowiedź 25 m² jest zgodna z obowiązującymi standardami i praktykami w branży rolniczej.

Pytanie 36

Chemiczne trawienie u przeżuwaczy zachodzi głównie

A. w trawieńcu.

B. w żwaczu.

C. w księgach.

D. w czepcu.

Trawienie chemiczne w żołądku przeżuwaczy, w tym bydła, owiec czy kóz, odbywa się przede wszystkim w trawieńcu. Trawieniec, czyli żołądek właściwy, jest miejscem, gdzie dochodzi do intensywnego rozkładu składników odżywczych dzięki działaniu enzymów trawiennych oraz kwasu solnego. W przeciwieństwie do innych części układu pokarmowego przeżuwaczy, trawieniec jest odpowiedzialny za finalizację procesów trawienia, co jest kluczowe dla przyswajania białek oraz tłuszczów. Działanie trawieńca jest wspierane przez odpowiednie pH, które umożliwia aktywację proteaz oraz innych enzymów. W praktyce, zrozumienie procesów zachodzących w trawieńcu jest niezbędne dla specjalistów zajmujących się żywieniem zwierząt gospodarskich oraz weterynarii, ponieważ pozwala to na optymalizację diety i poprawę wydajności produkcji zwierzęcej. Znajomość roli trawieńca wspiera również działania w zakresie profilaktyki i diagnostyki chorób układu pokarmowego zwierząt.

Pytanie 37

Jakie są produktami ubocznymi powstającymi z obróbki buraków cukrowych, które wykorzystuje się jako paszę dla zwierząt?

A. młóto oraz wysłodki buraczane

B. kiełki słodowe i wysłodki buraczane

C. kiełki słodowe oraz otręby

D. wysłodki buraczane i melasa

Wysłodki buraczane i melasa są cennymi produktami ubocznymi wynikającymi z przerobu buraków cukrowych. Wysłodki buraczane, będące resztkami po ekstrakcji cukru z buraków, są bogate w białko, błonnik oraz minerały, co czyni je doskonałym składnikiem pasz dla zwierząt, szczególnie dla bydła, świń oraz drobiu. Ich zastosowanie w żywieniu zwierząt przyczynia się do poprawy efektywności paszowej oraz jakości produktów zwierzęcych. Melasa, z kolei, jest syropem powstającym w procesie rafinacji cukru, zawierającym dużą ilość cukrów prostych oraz witamin z grupy B. Melasa jest stosowana jako dodatek do pasz, nie tylko dla zwierząt, ale także w przemyśle spożywczym, ze względu na swoje właściwości energetyczne i smakowe. Wykorzystanie tych produktów ubocznych w żywieniu zwierząt pasuje do zasad zrównoważonego rozwoju, zmniejszając odpady oraz optymalizując zasoby. W praktyce, integracja tych składników w dietach zwierzęcych wspiera również biodiversity oraz koło gospodarcze w przemyśle rolnym.

Pytanie 38

Umożliwiają one spulchnianie gleby poniżej dna bruzdy bez ryzyka wydobycia tej warstwy na powierzchnię pola

A. pogłębiacze

B. kroje

C. przedpłużki

D. ścieracze

Pogłębiacze to narzędzia rolnicze przeznaczone do spulchniania gleby w głębszych warstwach, co pozwala na poprawę struktury gleby oraz zwiększenie jej zdolności do retencji wody. Dzięki swojej konstrukcji, pogłębiacze są w stanie wprowadzać powietrze do gleby bez ryzyka jej wyorania na powierzchnię pola, co jest istotne w kontekście zachowania struktury gleby i minimalizacji erozji. Przykładem zastosowania pogłębiaczy może być ich użycie w uprawach sadowniczych, gdzie konieczne jest utrzymanie odpowiedniego poziomu wilgotności gleby oraz dostępności składników pokarmowych dla roślin. W standardach dobrych praktyk rolniczych dostrzega się również znaczenie spulchniania gleby na głębokości, co sprzyja zdrowemu wzrostowi korzeni i efektywności wchłaniania wody. Warto także zauważyć, że pogłębiacze są często stosowane w połączeniu z innymi narzędziami uprawowymi, co pozwala na kompleksowe zarządzanie gleba i jej właściwościami.

Pytanie 39

Jakie powinno być rozstawienie kół w ciągniku używanym do prac pielęgnacyjnych w uprawie buraków, gdzie szerokość międzyrzędzi wynosi 45 cm?

A. 125 cm

B. 135 cm

C. 155 cm

D. 145 cm

Wybór niewłaściwych wartości rozstawu kół, takich jak 155 cm, 125 cm czy 145 cm, może prowadzić do wielu problemów w praktyce agrarnej. Rozstaw kół 155 cm jest zbyt szeroki w kontekście uprawy buraków, co może skutkować nadmiernym uszkodzeniem gleby oraz roślin. Szerokie rozstawy kół zwiększają ryzyko zrywania korzeni, co negatywnie wpływa na plonowanie oraz zdrowotność roślin. Takie podejście jest sprzeczne z zasadami agrotechniki, które zalecają minimalizację nacisku na glebę. Odpowiednia szerokość rozstawu kół powinna być dostosowana do wymagań roślin oraz do warunków glebowych. Z kolei wybór rozstawu 125 cm może prowadzić do zbyt dużej bliskości kół do roślin, co z kolei zwiększa ryzyko ich zgniecenia. Niekorzystne będą również wartości 145 cm, które nie spełniają wymogów dla standardowych międzyrzędzi. Należy pamiętać, że optymalizacja rozstawu kół ma kluczowe znaczenie dla efektywności mechanizacji w rolnictwie. Ponadto, stosowanie niewłaściwych wartości może prowadzić do zwiększenia kosztów eksploatacji sprzętu oraz obniżenia jakości zbiorów. W praktyce, wiele gospodarstw rolnych korzysta z rozwiązań technologicznych, które dokładnie obliczają odpowiedni rozstaw, co przekłada się na lepsze wyniki produkcyjne. W związku z tym, precyzyjne dopasowanie rozstawu kół do specyfiki upraw jest kluczowe dla zrównoważonego rozwoju produkcji rolniczej.

Pytanie 40

Uszeregowane zboża według kryterium od najwyższych do najniższych wymagań glebowych przedstawia wariant

A.	B.	C.	D.
1. Jęczmień 2. Pszenica 3. Pszenżyto 4. Żyto	1. Pszenica 2. Jęczmień 3. Żyto 4. Pszenżyto	1. Pszenica 2. Jęczmień 3. Pszenżyto 4. Żyto	1. Pszenica 2. Pszenżyto 3. Jęczmień 4. Żyto

A. A.

B. B.

C. D.

D. C.

Odpowiedź C jest poprawna, ponieważ przedstawia właściwe uszeregowanie zbóż według ich wymagań glebowych: pszenica, jęczmień, pszenżyto, żyto. Pszenica jest najczęściej uprawiana na glebach o wysokiej jakości, bogatych w azot oraz inne składniki pokarmowe, co czyni ją najbardziej wymagającym zbożem. Jęczmień, choć również preferuje żyzne gleby, jest nieco bardziej tolerancyjny, pod względem jakości gleby niż pszenica. Następnie pszenżyto, będące hybrydą pszenicy i żyta, wykazuje zróżnicowane wymagania, które mieszczą się pomiędzy tymi dwóch gatunkami. Na końcu znajduje się żyto, które wykazuje największą odporność i zdolność do wzrostu na glebach ubogich, co czyni je idealnym wyborem na mniej urodzajnych terenach. W praktyce, zrozumienie wymagań glebowych różnych zbóż jest kluczowe dla osiągnięcia optymalnych plonów oraz dla zrównoważonego gospodarowania zasobami. Dobrą praktyką jest dostosowanie wyboru gatunku do warunków glebowych w danym regionie, co pozwala na uzyskanie lepszej efektywności produkcji rolnej.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej