Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.03 - Tworzenie i administrowanie stronami i aplikacjami internetowymi oraz bazami danych
  • Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 14:01
  • Data zakończenia: 8 grudnia 2025 14:15

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Który z poniższych znaczników HTML jest używany do tworzenia struktury strony internetowej?

A. <aside>
B. <input>
C. <em>
D. <mark>
Znacznik <aside> jest poprawnym rozwiązaniem, ponieważ jest używany do definiowania treści, która jest powiązana z otaczającym kontekstem, ale nie jest kluczowa dla głównego przebiegu informacji. Z perspektywy budowy struktury strony internetowej, <aside> doskonale wpisuje się w koncepcję bocznych paneli, przypisów, lub dodatkowych informacji, które wzbogacają główną treść. Przykładem zastosowania może być umieszczenie sekcji z cytatami, powiązanymi artykułami lub innymi treściami uzupełniającymi. Zgodnie z zasadami semantyki HTML5, <aside> pozwala na lepszą interpretację treści przez przeglądarki oraz narzędzia do analizy SEO, co przyczynia się do poprawy dostępności i użyteczności strony. W praktyce, korzystanie z semantycznych znaczników, takich jak <aside>, wspiera także tworzenie bardziej czytelnych i strukturalnych dokumentów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w tworzeniu stron internetowych.
Pytanie 2

Kod PHP z fragmentem ```if(empty($_POST["name"])){ $nameErr = "Name is required"; }``` służy do obsługi

A. bazy danych
B. formularza
C. sesji
D. ciasteczek
Fragment kodu nie dotyczy sesji, ponieważ sesje w PHP są zarządzane poprzez funkcje takie jak session_start() oraz zmienne superglobalne $_SESSION, które przechowują dane użytkownika w trakcie sesji. Odpowiedź sugerująca, że kod ten odnosi się do ciasteczek, jest również błędna, ponieważ ciasteczka są zarządzane przez nagłówki HTTP i funkcje takie jak setcookie(), a nie przez bezpośrednie sprawdzanie zawartości formularza. Co więcej, fragment kodu nie ma związku z bazą danych; interakcja z bazą danych w PHP zazwyczaj odbywa się poprzez funkcje takie jak mysqli_query() lub PDO. Typowym błędem myślowym w wskazywaniu na sesje czy ciasteczka jest mylenie kontekstu, w jakim dane są przetwarzane. W tym przypadku, kod koncentruje się wyłącznie na walidacji danych z formularza, a pominięcie tego aspektu prowadzi do nieprawidłowych konkluzji. Poprawne zrozumienie roli walidacji formularzy jest kluczowe dla zapewnienia, że aplikacja działa zgodnie z oczekiwaniami użytkownika oraz zachowuje wysokie standardy bezpieczeństwa.
Pytanie 3

Zgodnie z zasadami ACID dotyczącymi przeprowadzania transakcji wymóg izolacji (ang. isolation) wskazuje, że

A. pod określonymi warunkami dane modyfikowane przez transakcję mogą być cofnięte
B. w sytuacji konfliktu z inną transakcją obie zmieniają te same dane równocześnie
C. po zrealizowaniu transakcji system bazy danych będzie zgodny
D. gdy dwie transakcje działają równocześnie, to zazwyczaj nie dostrzegają zmian wprowadzanych przez siebie
Izolacja (ang. isolation) jest jednym z kluczowych elementów właściwości ACID, które zapewniają niezawodność transakcji w systemach baz danych. Oznacza ona, że kiedy dwie lub więcej transakcji są wykonywane równolegle, nie powinny one wzajemnie wpływać na swoje wyniki. W praktyce oznacza to, że zmiany wprowadzone przez jedną transakcję nie są widoczne dla innych transakcji, dopóki nie zostaną one zatwierdzone (ang. commit). Przykładem może być sytuacja, w której jedna transakcja aktualizuje stan konta użytkownika, a druga transakcja odczytuje saldo tego konta. Dzięki właściwości izolacji, druga transakcja nie zobaczy zmian wprowadzonych przez pierwszą, co zapobiega niepożądanym efektom, takim jak odczytanie nieaktualnych danych. W praktycznych rozwiązaniach, takich jak bazy danych współczesnych systemów informatycznych, często stosuje się różne poziomy izolacji, takie jak Read Uncommitted, Read Committed, Repeatable Read czy Serializable, które pozwalają na dostosowanie stopnia izolacji do specyficznych wymagań aplikacji. Właściwe skonfigurowanie poziomu izolacji ma kluczowe znaczenie dla zachowania integralności danych oraz wydajności systemu.
Pytanie 4

W HTML, aby ustawić tytuł dokumentu na "Moja strona", który pojawi się na karcie przeglądarki internetowej, należy użyć zapisu

A. <meta title="Moja strona">
B. <head>Moja strona</head>
C. <meta name="title" content="Moja strona">
D. <title>Moja strona</title>
Element <title> w HTML jest naprawdę ważny, bo to właśnie on ustala, co zobaczysz na zakładce w przeglądarce. Powinien być umieszczony w sekcji <head>, co jest zgodne z tym, co mówi W3C. Poprawny zapis wygląda tak: <title>Moja strona</title>, co sprawia, że "Moja strona" będzie się pokazywać jako tytuł w przeglądarce. Tytuł strony ma spore znaczenie dla SEO, bo wpływa na to, jak strona jest pozycjonowana w wynikach wyszukiwania. Warto, żeby tytuł był krótki, ale jednocześnie zawierał istotne informacje, a najlepiej, żeby nie miał więcej niż 60 znaków, żeby się nie obcinał w wynikach. Fajnie też umieścić w tytule kluczowe słowa, które opisują, o czym jest strona, bo to może zwiększyć jej atrakcyjność i CTR. Dobrze skonstruowany tytuł to też lepsza dostępność, bo ułatwia użytkownikom poruszanie się i orientowanie w otwartych zakładkach.
Pytanie 5

Wskaż stwierdzenie, które jest prawdziwe dla następującej definicji stylu:

<style type="text/css">
<!--
  p {color: blue; font-size: 14pt; font-style: italic}
  a { font-size: 16pt; text-transform: lowercase; }
  td.niebieski { color: blue }
  td.czerwony { color: red }
-->
</style>
A. Akapit będzie transponowany na małe litery.
B. Zdefiniowano dwie klasy.
C. Jest to styl lokalny.
D. Odnośnik będzie pisany czcionką 14 punktów.
Niestety, twoja odpowiedź nie była prawidłowa. Pierwsze stwierdzenie, że jest to styl lokalny, jest nieprawidłowe, ponieważ kod CSS jest zdefiniowany w osobnym pliku, a nie bezpośrednio w tagu style wewnątrz pliku HTML, co oznacza, że jest to styl zewnętrzny, a nie lokalny. Trzecie stwierdzenie, że akapit będzie transponowany na małe litery, jest błędne, ponieważ w kodzie nie ma takiej instrukcji. Ostatnie stwierdzenie, że odnośnik będzie pisany czcionką 14 punktów, jest nieprawidłowe, ponieważ w kodzie nie ma instrukcji dotyczących rozmiaru czcionki dla odnośników. Wszystkie te odpowiedzi wynikają z niezrozumienia kodu CSS. CSS jest potężnym narzędziem do kontrolowania wyglądu strony internetowej i wymaga zrozumienia różnych selektorów, właściwości i wartości. Ważne jest, aby pamiętać, że nie wszystkie elementy HTML są stylizowane w ten sam sposób, a różne selektory CSS mają różne priorytety. To pomoże uniknąć błędów w przyszłości.
Pytanie 6

Jaką wartość będzie mieć zmienna str2 po wykonaniu poniższego fragmentu kodu JavaScript?

var str1 = "JavaScript"; var str2 = str1.substring(2, 6);
A. vaScri
B. avaS
C. vaSc
D. avaScr
Metoda substring w JavaScript służy do wycinania fragmentów łańcucha znaków na podstawie podanych indeksów. W przypadku kodu str1.substring(2 6) metoda pobiera znaki zaczynając od indeksu 2 do indeksu 6 wyłącznie. Indeksowanie w JavaScript jest zerowe oznacza to że pierwszy znak ma indeks 0 drugi indeks 1 itd. Dlatego dla łańcucha JavaScript indeks 2 odpowiada trzeciemu znakowi a jest to literka v. Idąc dalej indeks 3 to a indeks 4 to S i indeks 5 to c. Indeks 6 jest wyłączny co oznacza że znak na tym miejscu nie jest uwzględniany w wyniku końcowym. Dlatego też wynikiem wywołania substring(2 6) jest ciąg znaków vaSc. Metoda substring jest przydatna w sytuacjach gdzie potrzebujemy wyodrębnić fragment ciągu znaków na przykład przy przetwarzaniu tekstów czy danych wejściowych z formularzy. Dobra praktyka przy używaniu tej metody to zawsze uwzględnianie indeksów początkowego i końcowego w celu uniknięcia błędów logicznych w kodzie oraz zapewnienie czytelności i zrozumiałości kodu dla innych programistów.
Pytanie 7

Prezentowany blok kodu ilustruje proces

Ilustracja do pytania
A. realizacji zadania w pętli
B. załadowania lub wyświetlenia informacji
C. podjęcia decyzji
D. użycia zdefiniowanej procedury lub funkcji
Pierwsza odpowiedź sugeruje że blok reprezentuje zastosowanie gotowej procedury lub funkcji co jest niepoprawne Romb w schematach blokowych nie jest używany do oznaczania procedur lub funkcji lecz do podejmowania decyzji Stosowanie procedur i funkcji zazwyczaj związane jest z blokami prostokątnymi symbolizującymi operacje a nie z decyzjami które wymagają warunkowego rozgałęzienia Druga odpowiedź wczytania lub wyświetlenia danych również nie jest poprawna Operacje związane z wczytywaniem i wyświetlaniem danych są zazwyczaj przedstawiane za pomocą bloków równoległoboków które obrazują wejście i wyjście danych Wczytywanie danych polega na pozyskaniu informacji z zewnętrznych źródeł lub użytkownika a wyświetlanie polega na prezentacji wyników jednak obie te czynności nie mają charakteru decyzyjnego Odpowiedź dotycząca wykonania zadania w pętli jest także błędna Pętle które umożliwiają powtarzanie określonych czynności są zazwyczaj wyrażane za pomocą konstrukcji prostokątnych z dodatkowymi wskaźnikami powrotu nie zaś za pomocą rombu który odzwierciedla logiczne warunkowe ścieżki przepływu danych Typowym błędem myślowym jest przypisywanie rombowi funkcji powiązanych z iteracjami lub operacjami co wynika z mylnego zrozumienia zasad tworzenia algorytmów w formie graficznej Intuicja podpowiada że decyzja i powtarzanie mogą być podobne jednak w diagramach blokowych różnią się symboliką i zastosowaniem
Pytanie 8

W CSS zastosowano regułę: float:left; dla bloku. Jakie będzie jej zastosowanie?

A. ustawienie bloku na lewo względem innych
B. umieszczanie bloków jeden pod drugim
C. dopasowanie elementów tabeli do lewej krawędzi
D. wyrównanie tekstu do lewej strony
Reguła CSS 'float: left;' jest kluczowym narzędziem do zarządzania układem elementów na stronach internetowych. Gdy zastosujemy tę regułę do bloku, powoduje to, że blok zostaje przesunięty do lewej strony swojego kontenera, co pozwala na przyleganie innych elementów po prawej stronie. Przykładowo, jeżeli mamy obrazek jako blok z regułą 'float: left;', tekst umieszczony obok tego obrazka będzie 'przeplatał' się z nim, co jest często wykorzystywane w projektowaniu stron dla uzyskania efektu estetycznego i funkcjonalnego. Stosowanie floata jest zgodne z dobrymi praktykami CSS, ale należy pamiętać, że może prowadzić do problemów z układem, szczególnie w przypadku elementów o różnej wysokości. Aby zniwelować efekty uboczne, często stosuje się regułę 'clear', aby kontrolować przepływ elementów. Warto również zwrócić uwagę, że w nowoczesnym CSS często zyskują na znaczeniu flexbox i grid, które oferują bardziej elastyczne i wydajne metody układania elementów, jednak 'float' nadal pozostaje istotnym narzędziem w arsenale front-end developera.
Pytanie 9

Aby przeprowadzić walidację kontrolek formularza w momencie, gdy użytkownik wprowadza dane, można wykorzystać zdarzenie

A. onFocusOut
B. onLoad
C. onClick
D. onKeyDown
Odpowiedź 'onKeyDown' jest poprawna, ponieważ jest to zdarzenie, które jest wywoływane, gdy użytkownik naciśnie klawisz podczas interakcji z polem formularza. Użycie tego zdarzenia pozwala na walidację danych w czasie rzeczywistym, co oznacza, że programista może natychmiast reagować na wprowadzone znaki. Dzięki temu można na przykład sprawdzić, czy wprowadzone dane spełniają określone kryteria, takie jak format e-maila, długość hasła czy obecność cyfr. Praktyczne zastosowanie zdarzenia onKeyDown polega na tym, że można wprowadzić logikę walidacji bez konieczności czekania na zakończenie wprowadzania danych. Zamiast tego, możemy w realnym czasie informować użytkowników o ewentualnych błędach, co znacznie poprawia doświadczenia użytkowników. Ponadto, zgodnie z dobrymi praktykami, zaleca się używanie zdarzeń związanych z klawiaturą, takich jak onKeyDown czy onInput, które są bardziej odpowiednie dla dynamicznych interakcji niż na przykład onBlur, które może być mniej responsywne. Warto również zauważyć, że onKeyDown działa przed onKeyUp, co umożliwia szybsze reagowanie na wprowadzane dane, co jest kluczowe w kontekście walidacji w czasie rzeczywistym.
Pytanie 10

Znacznik

<pre> </pre>
służy do prezentacji:
A. treści polską czcionką
B. znaku wielokropka
C. znaku przekreślenia
D. treści czcionką o stałej szerokości
Znacznik <pre> służy do wyświetlania treści w formacie, który zachowuje oryginalne formatowanie i białe znaki. Treści umieszczone wewnątrz tego znacznika są wyświetlane czcionką o stałej szerokości (monospace), co sprawia, że każda litera i znak zajmują tę samą ilość miejsca. Jest to szczególnie przydatne przy prezentacji kodu komputerowego, danych tabelarycznych lub wszelkich innych informacji, gdzie istotne jest zachowanie struktury. Na przykład, w języku HTML, umieszczając kod CSS lub JavaScript w znaczniku <pre>, programista zapewnia, że formatowanie kodu (np. wcięcia) jest widoczne, co ułatwia czytanie i zrozumienie. Zastosowanie znacznika <pre> jest zgodne z zasadami dobrych praktyk w web designie, gdzie czytelność kodu i danych jest kluczowa dla efektywnej komunikacji z użytkownikami oraz dla poprawnego działania aplikacji webowych.
Pytanie 11

Na ilustracji pokazano tabelę z połączonymi komórkami. Jakie atrybuty scalania zastosowano, aby uzyskać ten efekt?

Ilustracja do pytania
A. colspan w drugim wierszu i pierwszej komórce oraz rowspan w trzecim wierszu i czwartym wierszu
B. rowspan w drugim wierszu i pierwszej komórce oraz colspan w trzecim wierszu, trzeciej komórce
C. colspan w drugim wierszu we wszystkich trzech komórkach oraz rowspan w trzecim wierszu ostatniej komórce
D. colspan w drugim wierszu i pierwszej komórce oraz rowspan w trzecim wierszu, trzeciej komórce
Niepoprawne odpowiedzi wynikają z błędnego przypisania atrybutów colspan i rowspan w tabeli HTML. Rozważając zastosowanie rowspan w drugim wierszu i pierwszej komórce, błędnie zakłada się, że komórka ta miałaby rozciągać się na kilka wierszy, co nie jest prawdą dla przedstawionego układu. Zastosowanie colspan w trzecim wierszu i trzeciej komórce również jest nieprawidłowe, gdyż komórki te nie są rozciągane poziomo na kilka kolumn. Kolejne błędne przypisanie to colspan we wszystkich trzech komórkach drugiego wiersza - w rzeczywistości tylko jedna z komórek wymaga takiego scalania, aby uzyskać pokazany efekt. Podobnie, użycie rowspan w czwartym wierszu nie znajduje zastosowania w załączonym obrazie, gdzie komórki są jednolicie rozmieszczone. Takie błędy w zrozumieniu mechaniki tabel HTML mogą wynikać z braku doświadczenia z praktycznym zastosowaniem tych atrybutów. Ważne jest, aby dokładnie analizować strukturę tabel i zrozumieć specyfikę ich projektowania, co pozwala na poprawne i efektywne wykorzystanie dostępnych narzędzi. Edukacja w zakresie semantyki HTML i praktyczne ćwiczenia mogą znacznie poprawić umiejętność tworzenia i zarządzania złożonymi układami tabelarycznymi na stronach internetowych, a także przyczynić się do lepszej dostępności i responsywności stron.
Pytanie 12

Jakie imiona spełniają warunki klauzuli LIKE w zapytaniu?

SELECT imie FROM mieszkancy WHERE imie LIKE '_r%';
A. Krzysztof, Krystyna, Romuald
B. Arleta, Krzysztof, Krystyna, Tristan
C. Gerald, Jarosław, Marek, Tamara
D. Rafał, Rebeka, Renata, Roksana
W przypadku opcji, które nie są poprawne, można dostrzec kilka kluczowych błędów w rozumowaniu. W pierwszej grupie imion, Gerald, Jarosław, Marek i Tamara, żadne imię nie spełnia kryterium '_r%', ponieważ nie mają one 'r' na drugiej pozycji. Gerald ma 'e' na drugiej pozycji, Jarosław 'a', Marek 'a', a Tamara 'a'. W drugiej grupie, Rafał, Rebeka, Renata i Roksana, również nie ma imion, które spełniają warunek. Rafał ma 'a' na drugiej pozycji, Rebeka 'e', Renata 'e', a Roksana 'o'. Co więcej, w ostatniej grupie Krzysztof i Krystyna są poprawne, ale Romuald nie spełnia warunku, gdyż 'o' jest na drugiej pozycji. Często popełnianym błędem w analizie wzorców przy użyciu LIKE jest pomijanie istotnych pozycji w analizowanym ciągu, co prowadzi do błędnych wniosków. Warto również podkreślić, że w SQL klauzula LIKE jest używana do porównywania wzorców, ale ważne jest, aby dokładnie zrozumieć, jak działają znaki wieloznaczne, takie jak '%' i '_', aby efektywnie korzystać z tej funkcjonalności. Zrozumienie, które znaki są na jakiej pozycji i jakie wartości mogą się z nimi wiązać, jest kluczowe w uzyskaniu poprawnych wyników.
Pytanie 13

Jakie polecenie pozwala na zwiększenie wartości o jeden w polu RokStudiów w tabeli Studenci dla tych studentów, którzy są na roku 1÷4?

A. UPDATE Studenci, RokStudiow+1 WHERE RokStudiow < 5
B. UPDATE RokStudiow SET RokStudiow++ WHERE RokStudiow < 5
C. UPDATE Studenci SET RokStudiow = RokStudiow+1 WHERE RokStudiow < 5
D. UPDATE Studenci SET RokStudiow WHERE RokStudiow < 5
Odpowiedź 'UPDATE Studenci SET RokStudiow = RokStudiow+1 WHERE RokStudiow < 5;' jest poprawna, ponieważ stosuje właściwą składnię SQL do aktualizacji wartości w kolumnie RokStudiow w tabeli Studenci. Użycie słowa kluczowego 'SET' pozwala na przypisanie nowej wartości do atrybutu, a 'WHERE RokStudiow < 5' zapewnia, że tylko studenci z rokiem studiów od 1 do 4 zostaną zaktualizowani. Przykładowo, jeśli mamy studentów na roku 1, 2, 3 oraz 4, po wykonaniu tego polecenia ich rok studiów wzrośnie o 1, co jest zgodne z praktyką zwiększania roku studiów po zakończeniu danego etapu edukacji. W kontekście dobrych praktyk w programowaniu, warto również dbać o to, aby zapytania były jasne i zrozumiałe, a operacje aktualizacji mogły być łatwo śledzone i analizowane w przyszłości. Odpowiednie użycie komentarzy oraz testowanie zapytań w warunkach niskiego obciążenia bazy danych przed ich wdrożeniem w środowisku produkcyjnym to kluczowe aspekty zapewnienia bezpieczeństwa i integralności danych.
Pytanie 14

Który z akapitów wykorzystuje opisaną właściwość stylu CSS?

Ilustracja do pytania
A. C
B. A
C. D
D. B
Odpowiedź B jest poprawna, ponieważ właściwość CSS border-radius: 20% określa zaokrąglenie narożników elementu. W tym przypadku zastosowanie 20% promienia powoduje, że narożniki akapitu są zaokrąglone w umiarkowanym stopniu. Właściwość ta jest powszechnie wykorzystywana w projektowaniu stron internetowych, aby nadać elementom bardziej łagodny, przyjazny wygląd. Użycie procentowej wartości oznacza, że wielkość zaokrąglenia zależy od wymiarów elementu, co pozwala na zachowanie proporcji na różnych urządzeniach i przy różnych rozmiarach ekranu. Zaokrąglenie w CSS jest istotnym aspektem responsywnego designu, ponieważ może poprawiać czytelność i estetykę interfejsu użytkownika. Praktyczne zastosowania obejmują przyciski, karty, obrazki i inne elementy interfejsu, gdzie płynne linie mogą wpływać na ogólne wrażenie wizualne strony. Zrozumienie i umiejętne wykorzystanie border-radius jest częścią standardowych umiejętności projektanta stron internetowych, co również wspiera zgodność ze współczesnymi trendami w UI/UX.
Pytanie 15

Jaki zestaw terminów określa interfejs użytkownika witryny internetowej?

A. Przyciski, menu, interakcja użytkownika z aplikacją
B. Obróbka danych, system zarządzania treścią, projektowanie informacji
C. Przesyłanie zapytań do bazy, skrypty PHP
D. Szkic strony, diagram witryny, diagram przepływu informacji
Pierwszy zestaw pojęć, obejmujący wysyłanie kwerend do bazy oraz skrypty PHP, odnosi się do technologii backendowych, które nie są bezpośrednio związane z interfejsem użytkownika. Wysyłanie kwerend do bazy danych to proces, w którym aplikacja zyskuje dostęp do informacji przechowywanych w bazie, co jest kluczowe dla funkcjonalności strony, ale nie definiuje, jak użytkownik będzie korzystał z tej strony. Również skrypty PHP, będące językiem programowania po stronie serwera, odpowiadają za logikę aplikacji, a nie za wizualizację i interakcję z użytkownikiem. Kolejny zestaw pojęć, składający się ze szkicu strony, diagramu witryny oraz diagramu przepływu informacji, dotyczy planowania i architektury informacji, co jest niezbędne w procesie projektowania, ale nie odnosi się bezpośrednio do komponentów interfejsu użytkownika. Te narzędzia pomagają zrozumieć strukturę i organizację treści, ale same w sobie nie definiują sposobu, w jaki użytkownik będzie wchodził w interakcję z danym systemem. Ostatni zestaw pojęć, obejmujący przetwarzanie informacji, system zarządzania treścią i projektowanie informacji, również nie odnosi się bezpośrednio do interfejsu. Przetwarzanie informacji to proces dotyczący obróbki danych, a system zarządzania treścią skupia się na tworzeniu i publikowaniu treści, co, mimo że jest istotne, nie definiuje fizycznych elementów interfejsu, które są niezbędne do interakcji z użytkownikiem. Wszystkie te odpowiedzi pomijają kluczowy aspekt UI, jakim jest bezpośrednia interakcja z użytkownikiem.
Pytanie 16

Systemem zarządzania wersjami w projekcie programistycznym, który działa w trybie rozproszonym, jest

A. Eclipse
B. GIT
C. TotalCommander
D. FileZilla
FileZilla to program służący do transferu plików przez protokoły FTP, SFTP i FTPS. Chociaż może być użyty w kontekście zarządzania plikami projektów, nie oferuje funkcji kontroli wersji, co jest kluczowym elementem rozproszonych systemów kontroli wersji. TotalCommander jest menedżerem plików, który współpracuje z lokalnym systemem plików, a nie z repozytoriami kodu źródłowego. W przypadku projektów programistycznych jego zastosowanie ogranicza się głównie do porządkowania i kopiowania plików, co nie ma związku z kontrolą wersji. Eclipse to zintegrowane środowisko programistyczne (IDE), które może wspierać różne systemy kontroli wersji, w tym GIT, ale samo w sobie nie jest rozproszonym systemem kontroli wersji. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków to mieszanie pojęć związanych z zarządzaniem plikami i kontrolą wersji. Systemy kontroli wersji, takie jak GIT, wprowadzają struktury i procesy, które umożliwiają śledzenie zmian, zarządzanie wersjami kodu oraz współpracę w zespołach, co jest całkowicie odmiennym podejściem od prostego przesyłania plików czy zarządzania nimi w lokalnym systemie. W związku z tym, zrozumienie podstawowych różnic między tymi narzędziami jest kluczowe dla efektywnego zarządzania projektami programistycznymi.
Pytanie 17

Podczas edytowania grafiki w programie do obróbki rastrowej należy usunąć kolory z obrazu, aby uzyskać wizualizację w odcieniach szarości. W tym celu można zastosować funkcję

A. desaturacji
B. filtru rozmycia
C. szumu RGB
D. kadrowania
Desaturacja to proces, który polega na usunięciu kolorów z obrazu, co skutkuje uzyskaniem jego wersji w odcieniach szarości. W kontekście edytorów grafiki rastrowej, takich jak Adobe Photoshop lub GIMP, desaturacja jest kluczową funkcją, umożliwiającą szybkie przekształcenie zdjęcia kolorowego w monochromatyczne. Tego typu operacje są szczególnie przydatne w fotografii czarno-białej, w grafice artystycznej oraz w projektowaniu, gdzie kolor może odwracać uwagę od kompozycji lub detali. Aby wykonać desaturację, wystarczy zastosować odpowiednią funkcję menu, co pozwala na łatwe i efektywne pozbycie się kolorów. Dobrą praktyką jest również eksploracja różnych metod desaturacji, takich jak konwersja do skali szarości lub użycie filtrów, które mogą dać różne efekty wizualne. Warto również zaznaczyć, że desaturacja nie jest tym samym co konwersja do odcieni szarości, gdyż może zachować pewne informacje o luminancji, które są istotne w kontekście dalszej obróbki obrazu.
Pytanie 18

W języku SQL wykonano przedstawione poniżej polecenia GRANT. Kto otrzyma uprawnienia do przeglądania oraz modyfikowania danych?

A. Jedynie Tomasz
B. Tomasz i Adam
C. Adam i Anna
D. Anna i Tomasz
Odpowiedź 'Tomasz i Adam' jest poprawna, ponieważ obaj użytkownicy mają przypisane odpowiednie uprawnienia do przeglądania oraz modyfikacji danych w bazie 'firmy'. Adam otrzymał pełne uprawnienia, co oznacza, że może przeglądać (SELECT) oraz modyfikować (INSERT, UPDATE, DELETE) dane, a także zmieniać strukturę tabel (ALTER, CREATE, DROP). Tomasz, z kolei, ma przydzielone szczegółowe uprawnienia do przeglądania danych (SELECT) oraz ich modyfikacji (INSERT, UPDATE). W praktyce, przydzielanie uprawnień w bazach danych odbywa się zgodnie z zasadą minimalnych uprawnień, co oznacza, że każdy użytkownik powinien mieć tylko te uprawnienia, które są mu niezbędne do realizacji przydzielonych zadań. Dobrą praktyką jest regularna weryfikacja przydzielonych uprawnień oraz ich dostosowywanie do zmieniających się potrzeb organizacji.
Pytanie 19

Testy aplikacji webowej, których celem jest ocena wydajności aplikacji oraz bazy danych, a także architektury serwera i konfiguracji, określane są mianem testów

A. użyteczności
B. funkcjonalności
C. kompatybilności
D. bezpieczeństwa
Testy bezpieczeństwa koncentrują się na ocenie, jak dobrze aplikacja chroni dane użytkowników oraz jak reaguje na próby nieautoryzowanego dostępu. W tym kontekście testy te mają na celu identyfikację luk bezpieczeństwa, które mogłyby być wykorzystane przez atakujących. Testy te nie koncentrują się na aspektach skalowalności ani architektury serwera, a ich celem jest zapewnienie, że aplikacja jest odporna na zagrożenia. Z kolei testy funkcjonalności mają na celu weryfikację, czy wszystkie elementy aplikacji działają zgodnie z wymaganiami. Obejmują one testowanie poszczególnych funkcji i ich interakcji, ale nie badają wydajności systemu w warunkach dużego obciążenia ani nie analizują architektury bazy danych. Funkcjonalność aplikacji może być poprawna, ale nieprzystosowana do obsługi wzrastającej liczby użytkowników, co jest istotne w kontekście skalowalności. Testy użyteczności oceniają, jak łatwo użytkownicy mogą korzystać z aplikacji, koncentrując się na interfejsie, ergonomii oraz ogólnym doświadczeniu użytkownika. Choć te aspekty są niezwykle ważne, nie mają one bezpośredniego związku z testowaniem architektury serwera czy skalowalności systemu, co jest kluczowe dla odpowiedzi na postawione pytanie.
Pytanie 20

Jak wybrać nazwy produktów z tabeli sprzet zawierającej pola: nazwa, cena, liczbaSztuk, dataDodania, które zostały dodane w roku 2021, a ich cena jest poniżej 100 zł lub liczba sztuk przekracza 4, w sekcji WHERE?

A. WHERE dataDodania LIKE '2021%' OR cena < 100 OR liczbaSztuk > 4
B. WHERE dataDodania LIKE '2021%' AND cena < 100 AND liczbaSztuk > 4
C. WHERE dataDodania LIKE '2021%' OR (cena < 100 AND liczbaSztuk > 4)
D. WHERE dataDodania LIKE '2021%' AND (cena < 100 OR liczbaSztuk > 4)
Odpowiedź trzecia jest poprawna, ponieważ stosuje logiczne połączenie warunków w sekcji WHERE, które precyzyjnie spełnia wymagania zawarte w pytaniu. Warunek 'dataDodania LIKE '2021%'' filtruje dane, aby uwzględnić jedynie te produkty, które zostały dodane w roku 2021. Następnie, użycie operatora AND łączy ten warunek z nawiasem, który grupuje dwa inne warunki: 'cena < 100 OR liczbaSztuk > 4'. Taki zapis oznacza, że wystarczy spełnić jeden z tych dwóch warunków - cena musi być niższa niż 100 zł lub liczba sztuk większa niż 4. Dzięki temu, zapytanie będzie wydajne i zwróci wszystkie pasujące rekordy, co jest kluczowe w pracy z bazami danych. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami SQL, które sugerują stosowanie nawiasów do grupowania logiki warunków, co zwiększa czytelność i zrozumienie zapytania. Przykładem zastosowania tego podejścia jest sytuacja w dużych sklepach internetowych, gdzie istotne jest szybkie filtrowanie danych produktów, aby poprawić doświadczenie użytkownika oraz efektywność sprzedażową.
Pytanie 21

W języku JavaScript stworzono zmienną i, która będzie przechowywać wynik dzielenia równy 1, to

A. var i=parseFloat(3/2)
B. var i=parseInt(3/2)
C. var i=Number(3/2)
D. var i=3/2
Wybór 'var i=parseInt(3/2);' jest właściwy, ponieważ funkcja parseInt służy do konwersji wartości liczbowych na liczby całkowite. W tym przypadku, wyrażenie 3/2 zwraca wartość 1.5, a funkcja parseInt zamienia tę wartość na 1, co jest zgodne z oczekiwanym wynikiem. Warto zauważyć, że parseInt zawsze zwraca najbliższą liczbę całkowitą, zaokrąglając w dół, co czyni ją idealnym narzędziem do realizacji tego celu. W JavaScript istnieje wiele sposobów na konwersję wartości liczbowych, a parseInt jest jednym z najczęściej używanych, gdyż pozwala na przetwarzanie tekstów i liczb w zrozumiały sposób. Przykładowo, jeśli mamy stringa '10.5', użycie parseInt('10.5') da wynik 10. Odniesienie do standardów JavaScript w kontekście konwersji typów można znaleźć w dokumentacji ECMAScript, która definiuje zasady działania funkcji konwertujących. Dobrą praktyką jest również zwrócenie uwagi na radzenie sobie z typami danych w JavaScript, aby uniknąć nieporozumień w przyszłości.
Pytanie 22

Jaką rolę odgrywa kwerenda krzyżowa w systemie baz danych MS Access?

A. Prezentuje zliczone wartości z określonego pola, organizując je w wiersze oraz kolumny
B. Eliminuje rekordy z tabel zgodnie z określonymi kryteriami
C. Dodaje do wskazanej tabeli dane z innej tabeli
D. Zmienia już istniejące dane w tabeli
Kwerenda krzyżowa w MS Access jest niezwykle przydatnym narzędziem, które umożliwia prezentację zliczonych wartości w formie tabeli przestawnej. Dzięki tej funkcji użytkownicy mogą analizować dane w sposób bardziej zrozumiały i przejrzysty, przyporządkowując wartości do odpowiednich wierszy i kolumn. Na przykład, w przypadku bazy danych sprzedaży, kwerenda krzyżowa może przedstawiać zliczenie sprzedaży według miesięcy w układzie tabelarycznym, gdzie wiersze reprezentują poszczególne miesiące, a kolumny różne kategorie produktów. To znacznie ułatwia porównania i analizę trendów. Kwerendy krzyżowe są zgodne z najlepszymi praktykami analizy danych, ponieważ pozwalają na efektywne podsumowywanie informacji i umożliwiają łatwe generowanie raportów, co jest kluczowe w procesach decyzyjnych w organizacjach. W kontekście analizy danych, warto również zwrócić uwagę na możliwość stosowania dodatkowych funkcji agregujących, takich jak SUMA, ŚREDNIA czy MAX, co zwiększa elastyczność i dokładność wyników.
Pytanie 23

Podczas zapisywania hasła użytkownika w serwisie internetowym (np. w bankowości online), w celu zabezpieczenia go przed ujawnieniem, zazwyczaj stosuje się funkcję

A. cyklometrycznych
B. mieszających
C. klucza
D. abstrakcyjnych
Zastosowanie klucza do zabezpieczenia haseł użytkowników jest kluczowym elementem w praktykach zarządzania bezpieczeństwem informacji. Klucz, często w połączeniu z techniką haszowania, umożliwia stworzenie bezpiecznego mechanizmu przechowywania haseł. Gdy użytkownik tworzy hasło, używa się funkcji haszującej, która przyjmuje hasło oraz unikalny klucz i generuje z nich wynikowy hash. Taki hash jest następnie przechowywany w bazie danych zamiast samego hasła. Aby zweryfikować, czy hasło podane przez użytkownika jest poprawne, system ponownie haszuje wprowadzone hasło z tym samym kluczem i porównuje wynik z tym przechowywanym w bazie. Dzięki temu, nawet w przypadku wycieku danych, napastnik nie uzyskuje dostępu do rzeczywistych haseł. Dobre praktyki branżowe, takie jak stosowanie soli (random salt) oraz iteracyjnych algorytmów haszujących (np. PBKDF2, bcrypt), dodatkowo wzmacniają proces bezpieczeństwa haseł, czyniąc je bardziej odpornymi na ataki typu brute-force.
Pytanie 24

Aby baza danych działała poprawnie i konsekwentnie, konieczne jest wprowadzenie w każdej tabeli

A. klucza obcego z wartością NOT NULL i UNIQUE
B. klucza FOREIGN KEY z wartością NOT NULL
C. klucza PRIMARY KEY z wartością NOT NULL i UNIQUE
D. kluczy PRIMARY KEY i FOREIGN KEY
W kontekście baz danych, klucz PRIMARY KEY jest fundamentalnym elementem struktury każdej tabeli, ponieważ zapewnia unikalną identyfikację rekordów. Klucz ten musi spełniać dwie podstawowe zasady: być unikalny oraz nie pozwalać na wartości NULL. Dzięki temu każda linia w tabeli może być jednoznacznie zidentyfikowana, co jest niezbędne do zapewnienia integralności danych oraz efektywności operacji CRUD (tworzenie, odczyt, aktualizacja, usuwanie). Przykładem zastosowania klucza PRIMARY KEY może być tabela 'Użytkownicy', w której kolumna 'ID_Użytkownika' pełni rolę klucza głównego, zapewniając, że każdy użytkownik ma unikalny identyfikator. Wartości NULL w kluczu głównym byłyby problematyczne, ponieważ uniemożliwiałyby identyfikację danego rekordu. Dodatkowo, klucz ten może być użyty w relacjach między tabelami, gdzie klucz FOREIGN KEY w innej tabeli nawiązuje do PRIMARY KEY, tworząc spójną strukturę danych. Ustanawiając klucz PRIMARY KEY, projektanci baz danych mogą również efektywnie korzystać z indeksów, co przyspiesza operacje wyszukiwania oraz zwiększa wydajność bazy danych.
Pytanie 25

Aby w tabeli praca, tworzonej w SQL, dodać warunek w kolumnie stawka, który nakazuje przyjmowanie dodatnich wartości rzeczywistych mniejszych niż 50, należy zastosować zapis

A. ... stawka float CHECK(stawka BETWEEN 0 AND 50.00)
B. ... stawka float CHECK(stawka>0 AND stawka<50.00)
C. ... stawka float CHECK(stawka>0 OR stawka<50.00)
D. ... stawka float CHECK(stawka IN (0, 50.00))
Pierwsza z niepoprawnych odpowiedzi wykorzystuje operator IN, który nie jest odpowiedni dla tego przypadku. Operator IN służy do sprawdzania, czy wartość znajduje się w zbiorze dozwolonych wartości. W kontekście stawki, nie ma sensu ograniczać się tylko do wartości 0 i 50.00, ponieważ chcemy, by 'stawka' mogła przyjmować wiele wartości w przedziale od 0 do 50, a nie tylko te dwa. Kolejna odpowiedź stosuje operator OR, co prowadzi do błędnej interpretacji wymagań. Użycie OR oznacza, że 'stawka' mogłaby być większa od 0 lub mniejsza od 50, co w efekcie pozwalałoby na wprowadzenie wartości, które nie spełniają założonego kryterium, takich jak liczby ujemne. Ostatnia z odpowiedzi używa operatora BETWEEN, który również nie jest odpowiedni, ponieważ tworzy zakres od 0 do 50, co nie spełnia warunku, że stawka musi być większa od 0. Zatem, wszystkie trzy odpowiedzi nie zapewniają poprawnej weryfikacji danych w kolumnie 'stawka' w tabeli SQL, co jest kluczowe dla utrzymania jakości i integralności danych.
Pytanie 26

Jakie są odpowiednie kroki w odpowiedniej kolejności, które należy podjąć, aby nawiązać współpracę pomiędzy aplikacją internetową po stronie serwera a bazą danych SQL?

A. wybór bazy danych, nawiązanie połączenia z serwerem baz danych, zapytanie do bazy - wyświetlane na stronie WWW, zamknięcie połączenia
B. wybór bazy, zapytanie do bazy, nawiązanie połączenia z serwerem baz danych, wyświetlenie na stronie WWW, zamknięcie połączenia
C. nawiązanie połączenia z serwerem baz danych, wybór bazy, zapytanie do bazy - wyświetlane na stronie WWW, zamknięcie połączenia
D. zapytanie do bazy, wybór bazy, wyświetlenie na stronie WWW, zamknięcie połączenia
Analizując niepoprawne odpowiedzi, można zauważyć, że każda z nich zawiera fundamentalne błędy w kolejności operacji. W przypadku pierwszej odpowiedzi, zaczynanie od zapytania do bazy danych bez wcześniejszego nawiązania połączenia z serwerem jest nie tylko niepraktyczne, ale wręcz niemożliwe. System nie jest w stanie wykonać jakiegokolwiek zapytania, jeśli nie istnieje aktywne połączenie, co prowadzi do błędów wykonania. W drugiej odpowiedzi również występuje błąd, polegający na wysyłaniu zapytania przed wybraniem bazy danych. W rzeczywistości, aby system mógł poprawnie zrealizować zapytanie, musi najpierw wiedzieć, z jaką bazą ma do czynienia. Ostatnia z niepoprawnych odpowiedzi, która sugeruje wybór bazy danych przed nawiązaniem połączenia, również jest błędna, ponieważ nie można wybrać bazy bez aktywnego połączenia z serwerem. W praktyce, każda z tych odpowiedzi nie uwzględnia kluczowych zasad dotyczących zarządzania połączeniami z bazami danych, takich jak zasady dotyczące transakcji oraz efektywnego zarządzania zasobami, co jest niezbędne w kontekście wydajnych aplikacji internetowych.
Pytanie 27

Pole insert_id zdefiniowane w bibliotece MySQLi w języku PHP może służyć do

A. pobrania najwyższego indeksu z bazy, aby po jego inkrementacji wstawić pod niego dane
B. pozyskania kodu błędu, jeśli proces dodawania wiersza się nie powiódł
C. pobrania pierwszego dostępnego indeksu w bazie, tak aby można było pod nim dodać nowe dane
D. uzyskania id ostatnio dodanego wiersza
Wybór odpowiedzi dotyczących uzyskiwania kodu błędu lub najwyższego/wolnego indeksu bazy jest błędny, ponieważ te koncepcje nie odnoszą się bezpośrednio do funkcji insert_id. Uzyskiwanie kodu błędu w przypadku nieudanej operacji wstawiania jest osobną funkcjonalnością, która nie ma związku z identyfikatorem wstawionego rekordu. Zazwyczaj, aby uzyskać informacje o błędach, programiści korzystają z metod takich jak mysqli_error() lub mysqli_errno(), które dostarczają szczegółowych komunikatów o błędach. Co więcej, idea pobierania najwyższego lub pierwszego wolnego indeksu do wstawienia nowych danych jest myląca. W relacyjnych bazach danych klucze główne, takie jak ID, są zazwyczaj generowane automatycznie przez silnik bazy danych, co eliminuje potrzebę manualnego zarządzania indeksami. Użytkowanie własnoręcznie zarządzanych indeksów może prowadzić do problemów z integralnością danych oraz błędów, takich jak kolizje kluczy. Rekomendowane jest poleganie na automatycznych systemach przypisywania ID, co jest zgodne z zasadami normalizacji baz danych oraz minimalizowania błędów w zarządzaniu danymi.
Pytanie 28

Które z poniższych twierdzeń na temat klucza głównego jest prawdziwe?

A. Zawiera jedynie jedno pole
B. W przypadku tabeli z danymi osobowymi może to być pole nazwisko
C. Jest unikalny w ramach tabeli
D. Może mieć tylko wartości liczbowe
Wszystkie niepoprawne odpowiedzi opierają się na nieporozumieniach dotyczących definicji i właściwości klucza podstawowego. Klucz podstawowy nie jest ograniczony do jednego pola; może być złożony z kilku atrybutów, co jest typowe w bardziej skomplikowanych modelach danych. Zastosowanie kilku pól jako klucza podstawowego jest często konieczne, aby zapewnić unikalność w sytuacjach, gdzie pojedyncze pole może nie wystarczyć. Odpowiedź wskazująca, że klucz podstawowy składa się tylko z jednego pola, prowadzi do myślenia, które nie odzwierciedla rzeczywistości projektowania baz danych. Ponadto, klucz podstawowy może przyjmować różne typy danych, w tym tekstowe, co jest niezgodne z twierdzeniem, że może on przyjmować jedynie wartości liczbowe. W rzeczywistości, wiele baz danych używa tekstowych wartości jako kluczy, zwłaszcza w kontekście identyfikatorów, które są bardziej zrozumiałe dla użytkowników. W przypadku danych osobowych, pole nazwisko nie jest odpowiednim kandydatem na klucz podstawowy, ponieważ nie jest unikalne - wielu użytkowników może mieć to samo nazwisko. Używanie nieunikalnych danych jako kluczy podstawowych narusza podstawowe zasady projektowania baz danych, co może prowadzić do błędów i problemów z integralnością danych. Rozumienie tych koncepcji jest kluczowe dla prawidłowego projektowania i administracji baz danych.
Pytanie 29

Przygotowano fragment kodu PHP z zadeklarowaną zmienną tablicową. Jaki wynik zostanie wyświetlony jako imię po wykonaniu tego kodu?

$imiona = array('Anna', 'Tomasz', 'Krzysztof', 'Aleksandra');
echo $imiona[2];
A. Krzysztof
B. Anna
C. Tomasz
D. Aleksandra
Odpowiedź Krzysztofa jest całkiem trafna, bo w PHP zaczynamy liczenie od zera. Czyli mamy pierwszy element na pozycji 0, drugi na 1, a trzeci na 2. W tym przypadku zmienna imiona to tablica z czterema elementami: 'Anna', 'Tomasz', 'Krzysztof' oraz 'Aleksandra'. Gdy używamy echo $imiona[2], to tak naprawdę sięgamy po trzeci element, czyli 'Krzysztofa'. Zasada indeksowania od zera jest właściwie standardem w wielu językach programowania, jak C, JavaScript czy Python. Dzięki temu PHP staje się bardziej spójne z innymi językami. To pozwala lepiej zarządzać danymi w kodzie, bo każdy element ma swój unikalny indeks. Ważne jest, żeby to zapamiętać, bo dzięki temu można unikać błędów, które wynikają z niewłaściwego dostępu do elementów tablic. No i lepiej wiedzieć, że wykraczający indeks może prowadzić do różnych problemów, więc warto zrozumieć to zagadnienie.
Pytanie 30

Na ilustracji przedstawiono schemat rozmieszczenia elementów na stronie WWW, gdzie zazwyczaj umieszcza się stopkę strony?

Ilustracja do pytania
A. 1
B. 5
C. 2
D. 4
Odpowiedź 5 jest poprawna ponieważ w typowym układzie strony WWW stopka umieszczana jest na samym dole strony i obejmuje całą jej szerokość. Stopka to sekcja strony internetowej która zawiera istotne informacje takie jak prawa autorskie polityka prywatności linki do mediów społecznościowych oraz dane kontaktowe. Jest to zgodne z konwencjami projektowania stron internetowych gdzie stopka pełni rolę miejsca do umieszczania informacji które są ważne lecz niekoniecznie powinny być umieszczone na samej górze strony. W praktyce projektowania stron internetowych stosuje się różne technologie takie jak HTML CSS oraz frameworki jak Bootstrap które umożliwiają łatwe tworzenie responsywnych stopek. Stopka powinna być dostępna na każdej podstronie co ułatwia nawigację użytkownikom. Takie rozmieszczenie poprawia również SEO poprzez umieszczanie linków wewnętrznych. Dbałość o szczegóły w projektowaniu stopki zgodnie z dobrymi praktykami UX/UI przyczynia się do lepszej użyteczności strony oraz zadowolenia użytkowników co jest kluczowe w nowoczesnym web designie.
Pytanie 31

Przedstawiony kod źródłowy ma na celu zaprezentowanie

$liczba = 1;
while ($liczba != 0)
{
    $liczba = rand(0,100);
    echo $liczba;
}
A. liczb wprowadzonych z klawiatury tak długo, aż nie zostanie podana wartość 0
B. losowych liczb od 0 do 100 do momentu, aż nie wylosowana zostanie liczba 0
C. kolejnych liczb od 1 do 100
D. wylosowanych liczb od 1 do 99
Kod źródłowy przedstawia pętlę while, która generuje losowe liczby od 0 do 100 przy użyciu funkcji rand(0,100). Proces trwa tak długo, jak wygenerowana liczba jest różna od zera. W przypadku wylosowania zera pętla zostaje zakończona. Funkcja rand jest często stosowana w programowaniu do generowania losowych wartości, co może być przydatne w wielu sytuacjach, takich jak symulacje, gry komputerowe czy testowanie algorytmów. Generowanie liczb losowych odgrywa kluczową rolę w kryptografii, gdzie losowość jest istotna dla bezpieczeństwa. Jednak w przypadku zastosowań wymagających wysokiej jakości losowości, takich jak aplikacje kryptograficzne, zaleca się użycie bardziej zaawansowanych generatorów liczb losowych, na przykład funkcji mt_rand w PHP, która oferuje lepsze właściwości statystyczne. Przy wyborze generatora ważne jest, aby zwrócić uwagę na jego właściwości, takie jak okres cyklu, równomierność rozkładu i odporność na przewidywalność, co wpływa na jakość i bezpieczeństwo generowanych danych.
Pytanie 32

Który z poniższych znaczników wchodzi w skład sekcji <head> dokumentu HTML?

A. <section>
B. <img>
C. <title>
D. <span>
<title> jest jednym z kluczowych znaczników w sekcji <head> dokumentu HTML. Odpowiada za definiowanie tytułu strony, który jest wyświetlany w pasku tytułu przeglądarki oraz w wynikach wyszukiwania. Tytuł jest istotnym elementem SEO, ponieważ informuje zarówno użytkowników, jak i wyszukiwarki o tematyce strony. Przykład użycia znacznika <title>: <head><title>Moja Strona Internetowa</title></head>. Należy pamiętać, że tytuł powinien być zwięzły, ale jednocześnie opisowy, zazwyczaj nie powinien przekraczać 60 znaków. W kontekście standardów, HTML5, który jest obecnie najnowszą wersją HTML, wciąż podkreśla znaczenie znacznika <title> jako fundamentalnego dla struktury dokumentu. Odpowiedni tytuł nie tylko poprawia doświadczenia użytkowników, ale również zwiększa widoczność strony w wynikach wyszukiwania, dlatego jego prawidłowe użycie ma kluczowe znaczenie w web designie i marketingu internetowym.
Pytanie 33

Który z poniższych sposobów na komentarz jednoliniowy jest akceptowany w języku JavaScript?

A. <!
B. #
C. //
D. !
W JavaScript, jeśli chcesz dodać komentarz jednoliniowy, musisz użyć podwójnych ukośników, czyli '//' na początku linii. Te komentarze są naprawdę przydatne, bo pozwalają ci opisać, co robi dany kawałek kodu, albo czasami wyłączyć fragmenty podczas testowania. Co fajne, to że wszystko, co napiszesz za '//' zostanie zignorowane przez interpreter, więc nie będzie miało wpływu na działanie skryptu. Przykład: masz linijkę 'let x = 5; // Ustawia wartość x na 5', i wszystko po '//' nie będzie brane pod uwagę przez JavaScript. Komentarze są zgodne z ECMAScript, który jest takim standardem dla tego języka. Szczerze mówiąc, dobrze jest używać komentarzy do dokumentacji, bo to ułatwia czytanie kodu i pracę z innymi programistami. Pamiętaj, żeby robić je zwięzłe, ale muszą też dobrze tłumaczyć, co miał na myśli autor kodu.
Pytanie 34

Jeżeli zmienna $x zawiera dowolną dodatnią liczbę naturalną, to przedstawiony kod źródłowy PHP ma na celu wyświetlenie:

$licznik = 0;
while ($licznik != $x)
{
    echo $licznik;
    $licznik++;
}
A. kolejnych liczb od x do 0
B. liczb wprowadzanych z klawiatury, aż do momentu wprowadzenia wartości x
C. losowych liczb z zakresu (0, x)
D. kolejnych liczb od 0 do x-1
Odpowiedzi błędne wynikają z niepoprawnej interpretacji działania pętli i warunku zakończenia. Pierwszym błędnym rozumowaniem jest wniosek że pętla wyświetla kolejne liczby wstecz od x do 0. W kodzie $licznik jest inkrementowany co oznacza że wartości rosną a nie maleją. To często spotykany błąd gdyż może się wydawać że warunek różności sugeruje zbliżanie się do zera zamiast do wartości $x. Kolejnym błędnym założeniem jest błędne zrozumienie że kod wczytuje wartości z wejścia aż do osiągnięcia $x. Kod nie używa funkcji do wczytywania danych od użytkownika takich jak np. fgets() w związku z czym nie można tutaj mówić o interakcji z użytkownikiem. Ostatnia błędna odpowiedź sugeruje losowanie liczb co jest nieprawidłowe gdyż w kodzie nie występuje żaden mechanizm generowania liczb losowych np. poprzez rand(). Warto tutaj zauważyć że pętla while jest jedną z podstawowych struktur sterujących i zrozumienie jej poprawnego działania jest kluczowe dla programowania w każdym języku. Dobór odpowiedniego warunku zakończenia i modyfikacji zmiennej kontrolnej to podstawy które pomagają uniknąć błędów logicznych w kodzie.
Pytanie 35

Aby tworzyć strony internetowe w sposób graficzny, należy skorzystać z

A. edytora CSS
B. programu typu WYSIWYG
C. przeglądarki internetowej
D. programu MS Office Picture Manager
Programy typu WYSIWYG (What You See Is What You Get) są narzędziami umożliwiającymi tworzenie stron internetowych w sposób wizualny, co znacznie ułatwia proces projektowania. Użytkownik może edytować strony bez konieczności znajomości języków programowania, takich jak HTML czy CSS, ponieważ te programy generują kod automatycznie na podstawie działań użytkownika. Przykładami takich aplikacji są Adobe Dreamweaver, Wix czy WordPress, które pozwalają na łatwe dodawanie treści, stylów i multimediów. Dzięki zastosowaniu programów WYSIWYG, projektanci mogą skupić się na estetyce i funkcjonalności stron, co jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi, które promują użyteczność i dostępność. Warto również zauważyć, że wiele z tych narzędzi oferuje szereg szablonów i komponentów, które przyspieszają proces tworzenia i zapewniają zgodność z aktualnymi standardami webowymi (np. W3C).
Pytanie 36

Który z elementów relacyjnej bazy danych, będący kodem w języku SQL, może być użyty w zapytaniach zmieniających kolumny danych przedstawiane w formie tabeli, niezależnie od tego, czy jest tworzony ręcznie, czy też dynamicznie?

A. Wyzwalacz
B. Reguła
C. Procedura składowa
D. Funkcja zdefiniowana
Reguła, wyzwalacz oraz procedura składowa to inne obiekty, które jednak nie spełniają wymogów opisanych w pytaniu. Reguły, które są defektem w SQL, pozwalają na określenie, jak dane powinny być modyfikowane, ale są mniej elastyczne i nie pozwalają na dynamiczne przetwarzanie. Nie są one już powszechnie używane w nowoczesnych systemach zarządzania bazami danych (DBMS), ze względu na problemy z wydajnością i zrozumiałością kodu. Wyzwalacze to mechanizmy uruchamiane automatycznie w odpowiedzi na określone operacje na danych, takie jak INSERT, UPDATE lub DELETE. Chociaż wyzwalacze mogą być przydatne do automatycznego przetwarzania danych, nie mogą być wywoływane bezpośrednio w zapytaniach SQL, co ogranicza ich zastosowanie w przypadku złożonych logik. Procedura składowa natomiast, choć może zawierać logikę modyfikacji danych i być wywoływana w odpowiedzi na określone zdarzenia, jest zdefiniowana jako zestaw instrukcji, który nie zwraca wartości ani nie może być używana bezpośrednio w zapytaniach modyfikujących kolumny danych. Procedury składowe są bardziej złożone, a ich wywołanie często wymaga dodatkowych parametrów oraz kontekstu, co czyni je mniej odpowiednimi w sytuacjach, w których potrzebna jest prostota i elastyczność.
Pytanie 37

Jaki będzie rezultat po uruchomieniu podanego skryptu?

class Owoc {
    function __construct() {
        echo "test1";
    }
    function __destruct() {
        echo "test2";
    }
}
$gruszka = new Owoc();
A. Pojawi się jedynie tekst „test1”
B. Pojawią się oba teksty: „test1” i „test2”
C. Nie pojawi się żaden tekst
D. Pojawi się wyłącznie tekst „test2”
Dobra robota! Odpowiedź, którą wybrałeś, jest właściwa. Jak tworzysz obiekt klasy Owoc, to naprawdę wywołujesz metodę __construct(), która zajmuje się tym, żeby obiekt był gotowy do działania. W tym przypadku, gdy to się dzieje, na ekranie pojawia się 'test1'. Ale warto też pamiętać, że kiedy skrypt kończy swoje działanie albo obiekt jest usuwany, wtedy uruchamia się metoda __destruct(), która wypisuje 'test2'. Więc kiedy tworzysz obiekt $gruszka, to na konsoli najpierw zobaczysz 'test1', a później, po zakończeniu działania skryptu, jak np. przeładowujesz stronę, dostaniesz 'test2'. To całkiem fajnie pokazuje, jak ważne jest zrozumienie, jak działają obiekty w PHP i co się z nimi dzieje przez cały czas. Wiesz, że znajomość tych mechanizmów to klucz do sukcesu, szczególnie w większych projektach, gdzie zarządzanie różnymi zasobami ma znaczenie dla wydajności.
Pytanie 38

Jakie polecenie wydane z terminala systemu operacyjnego, które zawiera opcję --repair, pozwala na naprawę bazy danych?

A. truncate
B. create
C. mysqldump
D. mysqlcheck
Polecenie mysqlcheck jest narzędziem dostarczanym przez system zarządzania bazami danych MySQL, które służy do sprawdzania, naprawiania i optymalizowania tabel w bazach danych. Opcja --repair w tym kontekście umożliwia automatyczne naprawienie uszkodzonych tabel, co jest istotne dla zachowania integralności danych. Użytkownicy mogą zastosować to polecenie w sytuacjach, gdy występują problemy z danymi, na przykład po awarii systemu lub nieprawidłowym zamknięciu serwera. Przykład użycia to: 'mysqlcheck --repair --databases nazwa_bazy', co sprawia, że narzędzie automatycznie przeszuka wszystkie tabele w danej bazie i podejmie próby ich naprawy. Warto również zauważyć, że mysqlcheck pozwala na optymalizację tabel, co może przyspieszyć działanie bazy danych. W kontekście standardów, MySQL jako jeden z najpopularniejszych systemów bazodanowych jest szeroko stosowany w różnych aplikacjach, co czyni to narzędzie niezbędnym dla administratorów baz danych.
Pytanie 39

Aby skutecznie stworzyć relację typu m…n, która będzie wolna od redundancji danych, konieczne jest

A. bezpośrednie połączenie kluczy obcych z obu tabel.
B. uporządkowanie przynajmniej jednej z tabel.
C. zaprojektowanie tabeli pomocniczej.
D. bezpośrednie połączenie kluczy podstawowych obu tabel.
Stworzenie tabeli pomocniczej to kluczowy element w projektowaniu relacji typu m:n (wiele do wielu) w bazach danych. Taka relacja, aby była efektywna i nienarażona na redundancję danych, wymaga wprowadzenia dodatkowej tabeli, która będzie pełniła rolę pośrednika między dwiema głównymi tabelami. Tabela pomocnicza zawiera klucze obce, które odnoszą się do kluczy podstawowych obu tabel, co pozwala na zminimalizowanie duplikacji danych. Na przykład, w bazie danych dotyczącej studiów, jeśli mamy tabelę studentów i tabelę kursów, relacja m:n między nimi mogłaby być reprezentowana przez tabelę pomocniczą 'Zapisani', która zawierałaby identyfikatory studentów i identyfikatory kursów. Dzięki temu każdy student może być zapisany na wiele kursów, a każdy kurs może mieć wielu studentów, bez powielania informacji. Tworzenie takich tabel pomocniczych jest zgodne z zasadami normalizacji danych, co jest standardem w projektowaniu baz danych, mającym na celu optymalizację struktury danych oraz eliminację redundancji.
Pytanie 40

W skrypcie JavaScript operatory: ||, && są klasyfikowane jako operatorzy

A. przypisania
B. logicznymi
C. arytmetyczne
D. bitowe
Operatory || (OR logiczny) oraz && (AND logiczny) w języku JavaScript należą do grupy operatorów logicznych. Używają ich programiści do prowadzenia operacji na wartościach boolowskich (true/false), co jest kluczowe w tworzeniu warunków w instrukcjach warunkowych i pętlach. Operator && zwraca true, jeśli obie jego operandy są prawdziwe, natomiast operator || zwraca true, gdy przynajmniej jedna z operand jest prawdziwa. Przykładem praktycznego zastosowania operatora && może być sprawdzanie, czy użytkownik jest zalogowany i ma odpowiednie uprawnienia do wykonania danej operacji. Z kolei operator || może być użyty do wyświetlenia komunikatu, jeśli użytkownik nie podał danych, bądź podał niewłaściwe wartości. Dobrze jest stosować te operatory w kontekście logiki programowania, co pozwala na tworzenie bardziej złożonych, ale jednocześnie czytelnych i efektywnych warunków. Warto również pamiętać, aby w kodzie unikać zbyt skomplikowanych warunków, co może prowadzić do trudności w utrzymaniu kodu oraz zwiększać ryzyko błędów.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej