Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik fotografii i multimediów
  • Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
  • Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 10:54
  • Data zakończenia: 8 grudnia 2025 10:55

Egzamin niezdany

Wynik: 1/40 punktów (2,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Na której fotografii zastosowano perspektywę ptasią?

A. Fotografia 4
Ilustracja do odpowiedzi A
B. Fotografia 2
Ilustracja do odpowiedzi B
C. Fotografia 1
Ilustracja do odpowiedzi C
D. Fotografia 3
Ilustracja do odpowiedzi D
Perspektywa ptasia to taki sposób fotografowania, w którym obraz jest uchwycony z bardzo wysokiego punktu widzenia, jakby patrzyć na scenę z góry, podobnie jak ptak lecący nad danym miejscem. Na fotografii nr 4 widać właśnie taką perspektywę — patrzymy na roślinę oraz otaczającą ją przestrzeń z wyraźnie podwyższonego miejsca. Dzięki temu zabiegowi widoczny jest nie tylko obiekt główny, ale też jego otoczenie oraz kontekst przestrzenny. Taki sposób kadrowania jest często wykorzystywany w fotografii przyrodniczej i krajobrazowej, gdzie chodzi o pokazanie zależności między elementami kompozycji. Moim zdaniem, perspektywa ptasia daje bardzo czytelny przekaz, bo pozwala zobaczyć układ oraz relacje między obiektami i tłem. Często spotyka się ją też w fotografii architektury oraz w zdjęciach z drona. Warto pamiętać, że dobre ujęcie z tej perspektywy pomaga uniknąć tzw. chaosu kadrowego, bo łatwiej objąć cały zamierzony fragment sceny i podkreślić hierarchię elementów. W branży przyjęło się, że stosowanie perspektywy ptasiej pozwala na oryginalne spojrzenie i jest cenione za kreatywność, szczególnie w zdjęciach reportażowych czy podróżniczych. Technika ta wymaga często wejścia na wyższy punkt lub użycia statywu, lecz efekt końcowy zdecydowanie wyróżnia takie fotografie na tle typowych, poziomych ujęć.

Pytanie 2

Aby uzyskać zdjęcia w podczerwieni, zaleca się użycie filtru

A. UV
B. IR
C. polaryzacyjnego
D. neutralnego

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Filtr IR (podczerwony) jest kluczowym narzędziem w fotografii podczerwonej, ponieważ pozwala na selektywne przepuszczanie promieniowania podczerwonego, które jest niewidoczne dla ludzkiego oka. Umożliwia to rejestrowanie szczegółów, które są niewidoczne w tradycyjnych zakresach światła widzialnego. W zastosowaniach praktycznych, filtr IR jest często wykorzystywany w fotografii krajobrazowej, by uzyskać unikalne efekty wizualne, takie jak jasne niebo i kontrastujące zieleń roślinności. Warto również zwrócić uwagę, że w przypadku kamer cyfrowych, które są wrażliwe na światło podczerwone, zastosowanie odpowiednich filtrów IR jest ważne dla uzyskania właściwego balansu kolorów i szczegółowości obrazu. Standardy dotyczące fotografii podczerwonej, takie jak ISO 12232, zalecają stosowanie filtrów IR w celu poprawy jakości obrazów, co potwierdza ich znaczenie w tej dziedzinie.

Pytanie 3

Do czyszczenia matrycy z kurzu, drobnych włosków najkorzystniej zastosować

A. szmatkę.
B. nasączoną watkę.
C. chusteczkę nawilżoną wodą miceralną.
D. specjalne pióro czyszczące.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Specjalne pióro czyszczące do matryc to w zasadzie jedyne sensowne narzędzie, gdy zależy nam na bezpieczeństwie i skuteczności. Takie pióra mają końcówki z bardzo miękkiego, antystatycznego włókna, które nie zostawia zarysowań, nie generuje ładunków elektrostatycznych i nie zbiera tłustych plam z palców. W branży foto i serwisie sprzętu elektronicznego to właściwie złoty standard — każde porządne laboratorium czy dobry serwis zawsze ma na wyposażeniu takie pióro. Dzięki temu można bez obaw usunąć z matrycy kurz, pojedyncze paproszki czy nawet drobne włoski, nie ryzykując uszkodzenia lub zarysowania powierzchni światłoczułej, która jest bardzo delikatna i podatna na uszkodzenia mechaniczne. Moim zdaniem, próbowanie innych rozwiązań to trochę proszenie się o kłopoty, zwłaszcza jeśli chodzi o matryce w aparatach czy kamerach przemysłowych. Co ciekawe, profesjonalni fotografowie i serwisanci praktycznie nie używają już nawet sprężonego powietrza, bo można nim przypadkiem wepchnąć pył głębiej lub uszkodzić elektronikę. Specjalistyczne pióro czyszczące pozwala na precyzyjną, punktową aplikację i często posiada wymienne końcówki – to jest nie do przecenienia podczas regularnych konserwacji. Takie narzędzia można łatwo kupić w sklepach fotograficznych i kosztują niewiele w porównaniu do potencjalnych strat po nieumiejętnym czyszczeniu. Ostatecznie, dobór profesjonalnych narzędzi to podstawa każdej pracy z delikatną optyką.

Pytanie 4

Sekwencja z rosnącymi wartościami numerycznymi dla każdego korpusu obiektywu wskazuje na liczbę

A. soczewek w obiektywie
B. soczewek asferycznych
C. przysłony
D. powłok przeciwodblaskowych na soczewkach

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Ciąg o wzrastających wartościach liczbowych na każdym korpusie obiektywu odnosi się do przysłony, która jest kluczowym elementem wpływającym na ilość światła wpadającego do aparatu. Przysłona jest regulowana w wartościach f-stop (np. f/2.8, f/4, f/5.6), gdzie niższe wartości oznaczają większe otwarcie przysłony i więcej światła, co jest szczególnie przydatne w trudnych warunkach oświetleniowych. Wzrost wartości f-stop oznacza mniejsze otwarcie przysłony, co pozwala na większą głębię ostrości, co jest istotne w fotografii krajobrazowej lub portretowej. Użycie przysłony w odpowiednich wartościach jest fundamentalne dla uzyskania pożądanych efektów wizualnych, takich jak bokeh czy kontrola nad ostrością tła. Zrozumienie funkcji przysłony i jej wpływu na ekspozycję oraz głębię ostrości jest podstawą dla każdego fotografa. Warto również zaznaczyć, że dobór przysłony jest istotnym zagadnieniem w kontekście ekspozycji, które powinno być zgodne z zasadami triady ekspozycji, gdzie przysłona, czas naświetlania i czułość ISO współdziałają w celu uzyskania optymalnego rezultatu.

Pytanie 5

Przed czyszczeniem matrycy w profesjonalnej lustrzance należy pamiętać, aby przede wszystkim

A. wyjąć nośnik pamięci z aparatu.
B. ustawić tryb Mirror Up.
C. ustawić tryb Autobracketing.
D. wyjąć baterię zasilającą z aparatu.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Ustawienie trybu Mirror Up to moim zdaniem absolutna podstawa, jeśli chodzi o profesjonalne czyszczenie matrycy w lustrzance. Chodzi o to, żeby unieść lustro i mieć swobodny dostęp do matrycy – bez tego nawet nie ma sensu zaczynać. Gdyby lustro zostało w normalnej pozycji, praktycznie nie da się dostać do sensora, a jak ktoś próbowałby coś tam kombinować, można uszkodzić nie tylko matrycę, ale i sam mechanizm lustra. W instrukcjach producentów, chociażby Canona czy Nikona, zawsze jest podkreślone, żeby przejść w odpowiedni tryb serwisowy (czyli właśnie Mirror Up), często nawet przy podłączonym zasilaniu sieciowym, żeby przypadkiem nie zabrakło prądu w trakcie. Z mojego doświadczenia wynika, że osoby, które pomijają ten krok, zazwyczaj kończą z problemami – od kurzu ukrytego pod lustrem po poważniejsze awarie. Ogólnie, Mirror Up umożliwia bezpieczne i efektywne czyszczenie, co jest szczególnie ważne, jeśli robisz zdjęcia w warunkach, gdzie czystość matrycy naprawdę się liczy (np. fotografia produktowa, makro czy zdjęcia na wysokich przysłonach). Dobra praktyka mówi też, żeby nie dotykać powierzchni matrycy byle czym – stosujemy dedykowane akcesoria (gumki, patyczki, płyny), a Mirror Up daje nam spokojną głowę, że nie uszkodzimy delikatnych elementów lustra czy migawki. Tak naprawdę, przejście w ten tryb to pierwszy i najważniejszy krok, którego nie można pominąć.

Pytanie 6

Aby uzyskać kolorową kopię pozytywową z negatywu barwnego przy użyciu metody addytywnej, należy użyć powiększalnika lub automatycznej kopiarki z filtrami w kolorach:

A. purpurowy, żółty, niebieskozielony
B. purpurowy, zielony, niebieski
C. czerwony, zielony, niebieski
D. czerwony, żółty, niebieski

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'czerwony, zielony, niebieski' jest poprawna, ponieważ te trzy kolory podstawowe są fundamentem addytywnej metody mieszania kolorów, która jest stosowana w procesie uzyskiwania barwnej kopii z negatywu. W addytywnym modelu kolorów, światło emituje trzy podstawowe kolory: czerwony, zielony i niebieski (RGB). Mieszanie tych kolorów w różnych proporcjach pozwala uzyskać pełną paletę barw. W kontekście powiększalników i kopiarkek automatycznych, zastosowanie filtrów w tych właśnie kolorach umożliwia prawidłowe odwzorowanie kolorów na odbitce. Praktycznie, w procesie fotograficznym, wykorzystując filtry RGB, możemy precyzyjnie kontrolować intensywność i odcienie, co jest kluczowe w uzyskiwaniu jakościowych kopii zdjęć. To podejście jest szeroko stosowane w profesjonalnej fotografii oraz w laboratoriach graficznych, gdzie precyzja kolorystyczna ma ogromne znaczenie. Ponadto, stosowanie filtrów RGB jest zgodne z przyjętymi standardami branżowymi, co zapewnia spójność wyników.

Pytanie 7

Wskaż elementy dodatkowe do lamp studyjnych, które nie są przeznaczone do rozpraszania światła?

A. Strumiennica
B. Parasol
C. Plaster miodu
D. Soft Box

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Strumiennica to akcesorium, które skupia światło, zamiast je rozpraszać. Jej konstrukcja umożliwia skierowanie promieni świetlnych w określonym kierunku, co pozwala na uzyskanie intensywnego i precyzyjnego oświetlenia. W praktyce strumiennice są często wykorzystywane w studiach fotograficznych oraz podczas produkcji filmowej, gdzie kluczowe jest kontrolowanie źródła światła. Dzięki nim można uzyskać efekty takie jak mocne podkreślenie detali lub stworzenie głębokiego cienia, co jest ważne przy pracy nad kompozycją obrazu. Warto zauważyć, że stosowanie strumiennic jest zgodne z zasadami dobrego oświetlenia, ponieważ pozwala na efektywne wykorzystanie energii świetlnej oraz osiągnięcie zamierzonych efektów artystycznych. W kontekście standardów branżowych, strumiennice często znajdują się w zestawach profesjonalnych lamp studyjnych, co świadczy o ich dużym znaczeniu w pracy z oświetleniem.

Pytanie 8

W cyfrowych aparatach fotograficznych, pomiar natężenia światła obejmujący 2÷5% powierzchni w centralnej części kadru określa się jako pomiar

A. punktowy
B. wielopunktowy
C. matrycowy
D. centralnie ważony

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Pomiar punktowy w aparatach cyfrowych odnosi się do metody, w której natężenie światła jest mierzone w bardzo małym obszarze, zwykle obejmującym 2÷5% powierzchni kadru, z centralnym punktem na obiekcie fotografowanym. Ta technika jest szczególnie przydatna, gdy chcemy uzyskać precyzyjne ustawienia ekspozycji dla specyficznych elementów w kadrze, które mogą być znacznie jaśniejsze lub ciemniejsze niż reszta sceny. Przykładowo, pomiar punktowy będzie idealny w sytuacjach, gdzie obiekt, na którym się koncentrujemy, jest mały w porównaniu do tła, jak portret w jasnym otoczeniu. Dzięki temu, aparat może dokładnie określić wartość ekspozycji, co jest kluczowe dla uzyskania poprawnej jakości obrazu. Warto również zauważyć, że pomiar punktowy jest standardową praktyką w fotografii portretowej oraz w fotografii produktowej, gdzie detale i kolory mają kluczowe znaczenie. W połączeniu z umiejętnościami postprodukcji, pomiar punktowy pozwala na uzyskanie efektów, które są zbliżone do profesjonalnych standardów.

Pytanie 9

Aby uzyskać ciepły ton kolorystyczny podczas fotografowania przy użyciu lamp błyskowych, należy

A. użyć filtru podnoszącego temperaturę barwową
B. zwiększyć moc błysku
C. zredukować moc błysku
D. użyć filtru zmniejszającego temperaturę barwową

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zastosowanie filtru obniżającego temperaturę barwową jest kluczowym krokiem w procesie fotografowania w sztucznym świetle, zwłaszcza gdy używamy lamp błyskowych. Filtry tego rodzaju, znane także jako filtry CTB (Color Temperature Blue), mają na celu zredukowanie ciepłych tonów, które mogą dominować w wyniku wykorzystania lamp błyskowych o wyższej temperaturze barwowej. Przykładowo, w sytuacjach, gdy fotografujemy w pomieszczeniach o ciepłym świetle żarowym, zastosowanie filtru pozwala na zachowanie naturalnych kolorów i uzyskanie bardziej neutralnego obrazu. Dobrze dobrany filtr może także zminimalizować różnice w odcieniach skóry, co jest szczególnie istotne w portretach. Według standardów branżowych, odpowiednie użycie filtrów jest nie tylko techniką poprawiającą estetykę zdjęć, ale również narzędziem zgodnym z najlepszymi praktykami w fotografii, co gwarantuje uzyskanie wysokiej jakości obrazu. Warto również pamiętać, że filtry mogą wpływać na ekspozycję i wymagają czasem dostosowania parametrów aparatu, aby zrekompensować ich wpływ na światło.

Pytanie 10

Jakie filtry powinny być użyte przy kopiowaniu negatywów na czarno-biały papier wielogradacyjny, aby uzyskać pozytywowe kopie o odmiennym kontraście?

A. Niebieskozielony i czerwony
B. Żółty i niebieskozielony
C. Żółty i purpurowy
D. Purpurowy i zielony

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "żółty i purpurowy" jest prawidłowa, ponieważ te filtry pozwalają na modyfikację kontrastu negatywu podczas kopiowania na czarno-biały papier wielogradacyjny. Filtr żółty działa na zasadzie zmniejszenia kontrastu między jasno i ciemnymi partiami obrazu, co sprawia, że szczegóły w jasnych obszarach są lepiej widoczne. Z kolei filtr purpurowy absorbuje światło niebieskie, co jest szczególnie przydatne w przypadku negatywów, które mogą zawierać nadmiar niebieskiego światła. Stosując te filtry w odpowiednich proporcjach, można uzyskać kopie pozytywowe o różnym kontraście, co jest istotne w pracach artystycznych oraz w procesach drukarskich. Przykładem praktycznego zastosowania jest ich wykorzystanie w klasycznej fotografii czarno-białej, gdzie artysta może manipulować kontrastem w celu uzyskania pożądanej estetyki. Dobrym standardem jest testowanie różnych kombinacji filtrów w celu uzyskania optymalnych rezultatów, co pozwala na pełniejsze zrozumienie wpływu filtrów na ostateczny efekt wizualny.

Pytanie 11

Jeśli fotograf zaplanował wykonywanie zdjęć katalogowych produktów na materiałach negatywowych do światła żarowego, to asystent planu fotograficznego powinien przygotować lampy

A. błyskowe, statywy oświetleniowe, blendę srebrną i złotą.
B. halogenowe, statywy oświetleniowe, stół bezcieniowy.
C. halogenowe, statywy oświetleniowe, blendę srebrną i złotą.
D. błyskowe, statywy oświetleniowe, stół bezcieniowy.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
W tej sytuacji kluczowe było zwrócenie uwagi na rodzaj materiałów światłoczułych oraz źródło światła, do którego są one przeznaczone. Materiały negatywowe do światła żarowego (czyli światła o temperaturze barwowej ok. 3200K) są zoptymalizowane właśnie pod tego typu oświetlenie. Halogeny to klasyczne lampy żarowe – ich widmo jest bardzo zbliżone do światła żarowego, dzięki czemu uzyskujemy wierne odwzorowanie barw i nie musimy stosować dodatkowych filtrów korekcyjnych. Statywy oświetleniowe są niezbędne, żeby ustawić lampy stabilnie i precyzyjnie – bez tego trudno o równe, przewidywalne światło, a to w katalogowej fotografii produktów podstawa. Stół bezcieniowy to już taki fotograficzny klasyk: pozwala zminimalizować cienie, wydobyć szczegóły i zapewnić jednolite tło, co przy zdjęciach katalogowych jest zwyczajnie wymagane przez większość klientów. Moim zdaniem, nie ma tu miejsca na przypadek – wszystkie elementy zestawu mają swoje uzasadnienie w praktyce i wynikają z wypracowanych standardów branżowych. Mało tego, praca na halogenach pozwala kontrolować oświetlenie na żywo, więc od razu widzisz efekt – to ogromna przewaga zwłaszcza, gdy liczy się czas i powtarzalność. Z doświadczenia wiem, że profesjonalne sesje produktowe na negatywie niemal zawsze realizuje się właśnie w takim układzie – to sprawdzony, bezpieczny wybór i podstawa, jeśli chodzi o rzetelność kolorystyczną materiałów do druku czy publikacji internetowych.

Pytanie 12

Aby zlokalizować zanieczyszczenia podczas samodzielnego czyszczenia matrycy aparatu fotograficznego, należy zrobić zdjęcie

A. mozaiki.
B. jednolitej jasnej powierzchni.
C. czarnej kartki.
D. przez filtr polaryzacyjny.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wykonanie zdjęcia jednolitej jasnej powierzchni jest najskuteczniejszym sposobem na lokalizację zabrudzeń na matrycy aparatu fotograficznego. Dlatego, gdy fotografujemy jednolitą jasną powierzchnię, wszelkie zabrudzenia, kurz czy plamy stają się wyraźnie widoczne jako ciemniejsze punkty na zdjęciu. Ta metoda pozwala na łatwe zidentyfikowanie problematycznych obszarów, co jest kluczowe przed przystąpieniem do czyszczenia matrycy. Zgodnie z dobrymi praktykami w branży fotograficznej, zaleca się użycie jednolitego tła, takiego jak biały lub jasnoszary karton, aby uzyskać jak najbardziej jednolitą iluminację. Ważne jest także, aby zdjęcie wykonane było przy zamkniętej przysłonie (np. f/16 lub f/22), co zwiększa głębię ostrości i uwydatnia zabrudzenia. Praktyka ta nie tylko ułatwia zadanie, ale także minimalizuje ryzyko uszkodzenia matrycy, które może wystąpić w przypadku niewłaściwego czyszczenia. Warto pamiętać, że profesjonalni fotografowie często stosują tę technikę jako część regularnej konserwacji sprzętu.

Pytanie 13

Wykonanie zdjęcia złotej biżuterii w skali odwzorowania 5:1 wymaga zgromadzenia na planie zdjęciowym

A. aparatu z obiektywem długooogniskowym, kolumny reprodukcyjnej, lamp studyjnych z tubusem.
B. aparatu z obiektywem długooogniskowym, namiotu bezcieniowego, lamp studyjnych z softboksami.
C. aparatu z obiektywem makro, namiotu bezcieniowego, lamp studyjnych z softboksami.
D. aparatu z obiektywem makro, kolumny reprodukcyjnej, lamp studyjnych z tubusem.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
To jest dokładnie to, czego potrzeba przy fotografowaniu złotej biżuterii w tak dużej skali odwzorowania jak 5:1. Przede wszystkim obiektyw makro to podstawa, bo pozwala uzyskać bardzo duże zbliżenia i zachować wysoką ostrość nawet przy minimalnych odległościach ostrzenia. Takie obiektywy są specjalnie projektowane pod makrofotografię i dają dużo lepszą jakość niż klasyczne długooogniskowe szkła, które po prostu nie są do tego stworzone. Namiot bezcieniowy sprawdza się rewelacyjnie – rozprasza światło, niweluje ostre cienie i odbicia, które przy fotografowaniu błyszczącego metalu są ogromnym problemem. Lampy studyjne z softboksami dodatkowo zapewniają miękkie, równomierne światło i nie powodują ostrych refleksów, co szczególnie istotne przy złotych wyrobach. Właściwie tylko taki zestaw pozwala uzyskać zdjęcia spełniające standardy branżowe np. w katalogach jubilerskich czy sklepach internetowych. Moim zdaniem, bez tych akcesoriów uzyskanie profesjonalnego efektu przy tak dużej skali jest po prostu nierealne – testowałem inne opcje i zawsze kończyło się to problemami z odbiciami lub niedoświetleniami. Warto pamiętać, że fotografując w makro, głębia ostrości jest bardzo mała, więc często stosuje się także technikę focus stacking, ale to już temat na osobną pogadankę. Generalnie – taki zestaw to absolutny must-have, jeśli ktoś myśli poważnie o makrofotografii biżuterii.

Pytanie 14

Jeśli fotograf zaplanował wykonywanie zdjęć katalogowych produktów na materiałach negatywowych do światła sztucznego, to asystent planu fotograficznego powinien przygotować lampy

A. halogenowe, statywy oświetleniowe, blendę srebrną i złotą.
B. błyskowe, statywy oświetleniowe, blendę srebrną i złotą.
C. halogenowe, statywy oświetleniowe, stół bezcieniowy.
D. błyskowe, statywy oświetleniowe, stół bezcieniowy.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
W fotografii katalogowej produktów, przy pracy na materiałach negatywowych do światła sztucznego, lampy halogenowe są faktycznie najlepszym wyborem. Halogeny emitują światło ciągłe o stałej temperaturze barwowej, najczęściej ok. 3200K, co pozwala łatwo kontrolować ekspozycję i balans bieli na negatywie. To jest ogromny plus, szczególnie gdy zależy nam na powtarzalności efektów i dokładnym odwzorowaniu kolorów produktów, co jest kluczowe w katalogu. Do tego, pracując ze stołem bezcieniowym, eliminujemy niepożądane cienie i uzyskujemy równomierne, miękkie oświetlenie – właśnie tego oczekują klienci przy zdjęciach produktów. Statywy oświetleniowe to już podstawa warsztatu fotografa, bo zapewniają stabilność i precyzyjne ustawienie lamp. Moim zdaniem, w profesjonalnych studiach katalogowych halogeny to taki niezawodny klasyk, bo pozwalają łatwo kontrolować światło i natychmiast widzieć efekty – w przeciwieństwie do lamp błyskowych, gdzie wszystko trzeba przewidzieć, a nie zobaczysz światła "na żywo". Z doświadczenia mogę dodać, że fotografowie doceniają ten setup za przewidywalność i spójność efektów, co jest nie do przecenienia przy dużych sesjach katalogowych. Warto pamiętać też o tym, że stoły bezcieniowe znacznie usprawniają workflow, skracając czas postprodukcji, bo zdjęcia wymagają mniej poprawek i retuszu cieni.

Pytanie 15

Tryb pracy ciągłego autofokusa (AI Servo/AF-C) jest najbardziej przydatny przy fotografowaniu

A. statycznych martwych natur
B. krajobrazów przy świetle naturalnym
C. portretów w studio
D. szybko poruszających się obiektów sportowych

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Tryb pracy ciągłego autofokusa, znany jako AI Servo lub AF-C, jest kluczowy w sytuacjach, gdy fotografujemy obiekty w ruchu, takie jak zawodnicy w trakcie rozgrywek sportowych. W tym trybie aparat nieustannie monitoruje i dostosowuje ostrość, co pozwala na uchwycenie dynamicznych momentów. Na przykład, podczas meczu piłkarskiego, sportowcy często zmieniają kierunek, a ich prędkość może być trudna do przewidzenia. Użycie AF-C pozwala na zachowanie ostrości na obiekcie nawet w przypadku nagłych zmian jego położenia. Warto zaznaczyć, że w tym trybie aparat wykonuje wiele zdjęć w krótkim czasie, co zwiększa szansę na uchwycenie idealnej chwili. W przypadku fotografii sportowej, gdzie precyzja i szybkość są kluczowe, tryb ten jest absolutnie niezbędny, co potwierdzają doświadczenia wielu profesjonalnych fotografów sportowych. Dobry aparat w trybie AF-C potrafi śledzić obiekty z dużą dokładnością, co jest standardem w profesjonalnej fotografii. Warto więc korzystać z tego trybu, aby poprawić jakość swoich zdjęć w dynamicznych sytuacjach.

Pytanie 16

Który filtr powinien być użyty podczas kopiowania negatywu metodą subtraktywną, aby zlikwidować purpurową dominację występującą na kolorowej odbitce?

A. Purpurowy
B. Niebieskozielony
C. Zielony
D. Żółty

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Użycie filtra purpurowego podczas kopiowania negatywu metodą subtraktywną jest kluczowe dla eliminacji purpurowej dominacji, która często pojawia się na barwnych odbitkach. W metodzie subtraktywnej, kolory są tworzone poprzez odejmowanie światła od białego, a każdy filtr działa jak swoisty 'odcień' pochłaniający określone długości fal świetlnych. Filtr purpurowy pochłania zielone światło, co przyczynia się do zneutralizowania nadmiaru purpury w obrazie. Przykładowo, jeśli negatyw ma dominującą purpurową tonację, zastosowanie filtra purpurowego podczas odbitki spowoduje, że obszary z nadmiarem zieleni zostaną przyciemnione, co skutkuje bardziej zrównoważonym kolorem odbitki. Jest to podejście zgodne z praktykami stosowanymi w tradycyjnej fotografii analogowej, gdzie precyzyjne dobranie filtrów jest niezbędne dla uzyskania pożądanych rezultatów kolorystycznych. Takie metody są szeroko opisywane w literaturze dotyczącej fotografii i reprodukcji barwnej, co czyni je standardem w branży.

Pytanie 17

Format DNG (Digital Negative) to

A. technologia druku cyfrowego o podwyższonej jakości
B. format zapisu plików wideo 4K z kompresją bezstratną
C. format zapisu zdjęć z kompresją stratną
D. otwarty standard surowych danych z matrycy aparatu cyfrowego

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Format DNG (Digital Negative) to otwarty standard, który został opracowany przez firmę Adobe w celu zapewnienia wysokiej jakości przechowywania surowych danych z matryc aparatów cyfrowych. Jest on szczególnie ceniony w branży fotograficznej, ponieważ pozwala na zachowanie pełnej informacji o obrazie, co ma kluczowe znaczenie podczas późniejszej obróbki zdjęć. DNG jest formą pliku, który nie tylko przechowuje dane obrazu, ale także metadane, takie jak informacje o aparacie, ustawieniach ekspozycji czy datę wykonania zdjęcia. Dzięki temu fotograficy i graficy mają lepszą kontrolę nad swoimi pracami, mogą korzystać z różnorodnych oprogramowań do edycji, które wspierają ten format. Użycie DNG ułatwia także archiwizację zdjęć, ponieważ jest to format otwarty, co oznacza, że nie jest związany z konkretnym producentem sprzętu, co może być problematyczne w przypadku zamkniętych formatów. Warto wspomnieć, że wiele programów do edycji zdjęć, takich jak Adobe Lightroom czy Capture One, bezproblemowo obsługuje DNG, co czyni go popularnym wyborem wśród profesjonalnych fotografów.

Pytanie 18

Który modyfikator oświetlenia należy wybrać do wykonania zdjęcia studyjnego w celu uzyskania bardzo ukierunkowanej wąskiej wiązki?

A. Softbox.
B. Parasol transparentny.
C. Strumienicę.
D. Blendę.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Strumienica to zdecydowanie najlepszy wybór, gdy zależy nam na bardzo skupionej, wąskiej wiązce światła w studio. Działa trochę jak latarka – pozwala precyzyjnie skierować światło dokładnie tam, gdzie chcemy, bez rozpraszania go na boki. Z mojego doświadczenia, fotografowie mody i portretowi często używają strumienic, gdy chcą podkreślić tylko wybraną część twarzy albo stworzyć wyraziste, kontrastowe światłocienie. Strumienica sprawdzi się też świetnie, gdy fotografujemy produkty i musimy wydobyć jakąś fakturę czy kształt, nie oświetlając przy tym całego tła. W branży mówi się, że to podstawowe narzędzie do tzw. światła punktowego – nie zastąpisz jej softboxem czy blendą, bo one z założenia zmiękczają i rozpraszają światło. Warto pamiętać, że stosując strumienicę, można łączyć ją z gridem (plastrem miodu), żeby jeszcze bardziej zawęzić strumień i uzyskać bardziej dramatyczny efekt. W profesjonalnych studiach to taki trochę must-have, szczególnie przy zdjęciach wymagających dużej kontroli nad światłem. To po prostu konkretne narzędzie do zadań specjalnych, bez którego wiele kreatywnych ujęć byłoby niemożliwych do uzyskania.

Pytanie 19

Do czynności konserwacyjnych aparat fotograficzny należą

A. wymiana obiektywu.
B. wymiana sprzętu dodatkowego.
C. regularne czyszczenie korpusu i obiektywu.
D. regularne czyszczenie torby reporterskiej.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Regularne czyszczenie korpusu i obiektywu to według mnie absolutna podstawa dbania o aparat fotograficzny. W praktyce branżowej takie czynności są wręcz obowiązkiem fotografa, niezależnie od tego czy używa sprzętu amatorskiego, czy profesjonalnego. Kurz, pył, odciski palców czy nawet drobne kropelki wody mogą negatywnie wpływać na jakość zdjęć i żywotność sprzętu. Nawet jeśli sprzęt jest teoretycznie uszczelniony, zabrudzenia mogą dostać się do środka, szczególnie przy wymianie obiektywów. Najlepiej wyrobić sobie nawyk przecierania korpusu i soczewek miękką szmatką z mikrofibry albo korzystania z dedykowanych preparatów, takich jak gruszka do przedmuchiwania czy pędzelki antystatyczne. Osobiście uważam, że lepiej poświęcić te kilka minut po każdej sesji niż później martwić się zarysowaniami albo rozmazanymi zdjęciami. Zgodnie z zaleceniami producentów (np. Canon, Nikon) konserwacja polega głównie na systematycznym czyszczeniu powierzchni zewnętrznych i optyki, a także kontrolowaniu stanu bagnetu czy styków elektronicznych. Warto też pamiętać, że regularne czyszczenie to nie tylko estetyka, ale też wydłużenie żywotności całego systemu, bo łatwiej zauważyć ewentualne uszkodzenia czy nieszczelności. Profesjonaliści zawsze powtarzają, że zadbany sprzęt mniej się psuje i daje lepsze efekty – i to nie jest przypadek!

Pytanie 20

W celu zlikwidowania refleksów widocznych na fotografowanym obiekcie należy podczas rejestracji obrazu zastosować

A. filtr polaryzacyjny.
B. strumienicę.
C. blendę.
D. filtr barwny.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Filtr polaryzacyjny jest naprawdę nieoceniony, gdy chodzi o eliminowanie niepożądanych refleksów na powierzchniach takich jak szkło, woda czy nawet błyszczące elementy przedmiotów podczas fotografowania. Jego działanie opiera się na selektywnym przepuszczaniu światła o określonej polaryzacji, co pozwala zredukować odbicia, które najczęściej zaburzają czytelność detali na zdjęciu. W praktyce – jeśli kiedyś próbowałeś sfotografować witrynę sklepową albo karoserię samochodu i miałeś problem z widocznymi odbiciami światła, to właśnie filtr polaryzacyjny jest tym, czego używają profesjonaliści. Obecnie uznaje się, że to jedno z podstawowych akcesoriów w fotografii produktowej, architektonicznej i krajobrazowej. Standardy branżowe fotograficzne wręcz zalecają stosowanie filtrów polaryzacyjnych szczególnie w pracy z błyszczącymi powierzchniami, gdzie liczy się czystość obrazu. Dodatkowy efekt to nasycenie kolorów — niebo staje się bardziej niebieskie, zieleń intensywniejsza, a barwy po prostu żywe, co często ratuje kadr, szczególnie na zewnątrz. Moim zdaniem, jeżeli chcesz panować nad światłem w sposób świadomy i profesjonalny, filtr polaryzacyjny to niezbędnik w torbie fotografa. Warto też pamiętać, że prawidłowe ustawienie filtra (obracając go na obiektywie) to klucz do maksymalnego efektu — i tu często praktyka czyni mistrza.

Pytanie 21

Który filtr oświetleniowy należy zastosować na planie zdjęciowym, aby fotografowany żółty obiekt został zarejestrowany jako zielony?

A. Niebieski.
B. Niebieskozielony.
C. Czerwony.
D. Purpurowy.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wybrałeś filtr niebieskozielony i to faktycznie najlepszy wybór w tej sytuacji. Takie filtry, nazywane też cyjanowymi, mają ciekawą właściwość: przepuszczają światło niebieskie i zielone, a ograniczają przepuszczanie czerwieni. Gdy patrzymy na żółty obiekt, widzimy go żółtym, bo odbija on światło czerwone i zielone. Jeśli nałożymy filtr niebieskozielony, to część widma odpowiadająca czerwieni zostanie mocno przygaszona albo wręcz zablokowana, a zdjęcie będzie rejestrować głównie światło zielone i niebieskie. W efekcie żółty obiekt, który normalnie odbija światło czerwone i zielone, na zdjęciu zostanie zarejestrowany jako bardziej zielony, bo czerwień zostanie odfiltrowana. Z mojego doświadczenia, w studiach fotograficznych czy na planach filmowych, takie filtry są stosowane do kontrolowania barwy rejestrowanych przedmiotów, zwłaszcza jak trzeba zrobić jakiś trik kolorystyczny lub po prostu uzyskać nietypowy efekt artystyczny. W branży filmowej i fotograficznej często operuje się filtrami typu Lee, Rosco czy Cokin, które mają dokładnie podane charakterystyki przepuszczania dla różnych długości fali – to jest w sumie podstawa pracy z barwą w oświetleniu. Warto pamiętać, że takie rozwiązania są też zalecane przez większość podręczników do fotografii studyjnej, gdzie omawiane są efekty mieszania filtrów i barw. Generalnie, manipulowanie kolorami za pomocą filtrów to świetny sposób na kreatywną kontrolę nad końcowym wyglądem zdjęć – trochę zabawy, trochę techniki, a efekt potrafi zaskoczyć.

Pytanie 22

Określ kartę pamięci o najniższej pojemności, na której da się przechować 400 zdjęć, z których każde ma rozmiar 13,3 MB?

A. 4 GB
B. 32 GB
C. 16 GB
D. 8 GB

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Aby obliczyć minimalną pojemność karty pamięci potrzebną do przechowywania 400 zdjęć o rozmiarze 13,3 MB każde, należy wykonać prostą kalkulację. Łączny rozmiar zdjęć wynosi 400 plików × 13,3 MB/plik = 5320 MB. Przekształcając tę wartość na gigabajty, otrzymujemy 5320 MB ÷ 1024 MB/GB ≈ 5,2 GB. W związku z tym, aby pomieścić wszystkie pliki, potrzebna jest karta pamięci o pojemności większej niż 5,2 GB. Wybierając spośród dostępnych opcji, 8 GB (opcja 4) jest najmniejszą oferowaną pojemnością, która spełnia ten wymóg. Warto zaznaczyć, że w praktyce zawsze warto mieć dodatkową przestrzeń na przyszłość lub inne pliki, dlatego wybór karty 8 GB jest rozsądny. W sytuacjach, gdzie przechowuje się duże ilości danych, istotne jest również zwrócenie uwagi na prędkości transferu oraz typ karty (np. SD, microSD) zgodny z wymaganiami urządzenia, aby zapewnić optymalną wydajność.

Pytanie 23

W celu usunięcia smug lub odcisków palców z matrycy, co należy zastosować?

A. watki nasączone metanolem
B. suche patyczki higieniczne
C. suchą watkę
D. sprężone powietrze

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wybór watki nasączonej metanolem do czyszczenia matrycy to całkiem dobry ruch. Metanol naprawdę świetnie radzi sobie z usuwaniem smug i brudu, bo ma mocne właściwości rozpuszczające. Tłuszcz i resztki, które się zbierają na ekranie, można łatwo usunąć. Ale trzeba pamiętać, żeby nie szaleć z siłą, bo matryce są wrażliwe. Lepiej używać miękkich wacików, żeby nie zarysować powierzchni. Praktyka pokazuje, że fajnie jest czyścić delikatnymi, okrężnymi ruchami. Metanol jest nie tylko skuteczny, ale też zgodny z różnymi normami bezpieczeństwa, co czyni go popularnym w branży. Regularne czyszczenie to klucz, bo można dzięki temu przedłużyć żywotność matrycy i poprawić jakość wyświetlanego obrazu.

Pytanie 24

Jaki filtr należy zastosować, aby uzyskać łagodny efekt klasycznej fotografii w tonacji sepii?

A. Połówkowy.
B. Polaryzacyjny.
C. Szary.
D. Konwersyjny.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Filtr konwersyjny to zdecydowanie narzędzie, które najczęściej wykorzystuje się w fotografii do uzyskiwania określonych tonacji barwnych, w tym właśnie charakterystycznego efektu sepii. Takie filtry pozwalają na przekształcenie barw światła na materiale światłoczułym lub w pliku cyfrowym, nadając zdjęciu ciepły, brązowawy odcień, który od lat kojarzy się z klimatem dawnych, klasycznych fotografii. W praktyce, profesjonalni fotografowie sięgają po konwersyjne filtry właśnie wtedy, gdy zależy im na subtelnym, nostalgicznym efekcie, który ciężko osiągnąć innymi metodami bez znaczącej obróbki cyfrowej. W branży mówi się wręcz, że sepię uzyskaną przez filtr konwersyjny trudno pomylić z jakimkolwiek innym efektem, bo jest łagodna i równomierna. Moim zdaniem, to najlepszy sposób na uzyskanie efektu retro bez przesadzonego sztucznego efektu. Fotografia w tonacji sepii nadaje się świetnie do rodzinnych portretów, sesji stylizowanych na czasy dawne czy nawet niektórych zastosowań reklamowych, gdzie klient oczekuje klasyki. Warto też wiedzieć, że filtry konwersyjne występują w różnych wariantach – nie tylko sepia, ale też np. ochładzające czy ocieplające barwy. Praca z takim filtrem to niezła szkoła świadomego operowania światłem i kolorem. Z mojego doświadczenia, filtry konwersyjne pozwalają osiągnąć spójny efekt na większej ilości zdjęć, co istotne przy większych projektach. Dobrą praktyką jest stosować je bezpośrednio na obiektywie, choć w erze cyfrowej można też eksperymentować z efektami programowymi – ale to już trochę inny temat.

Pytanie 25

Który z obiektywów ma ogniskową, która w przybliżeniu odpowiada długości przekątnej filmu naświetlanej klatki?

A. Obiektyw standardowy
B. Obiektyw długoogniskowy
C. Obiektyw szerokokątny
D. Obiektyw makro

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Obiektyw standardowy, którego ogniskowa jest w przybliżeniu równa przekątnej formatu naświetlanej klatki filmowej, jest często używany w różnych dziedzinach fotografii. W przypadku formatu 35 mm, ogniskowa standardowego obiektywu wynosi około 50 mm. Ten typ obiektywu jest szczególnie ceniony za swoją zdolność do reprodukowania perspektywy bliskiej temu, co widzi ludzkie oko, co czyni go idealnym do fotografii portretowej, ulicznej czy dokumentalnej. Dzięki temu, zdjęcia wykonane obiektywem standardowym często wyglądają naturalnie i nie wymagają dodatkowej korekcji perspektywy. W praktyce obiektywy standardowe oferują także dobrą jakość optyczną, niewielką głębię ostrości oraz łatwość w użytkowaniu, co czyni je doskonałym wyborem dla początkujących fotografów, jak i dla profesjonalistów. Warto również zwrócić uwagę na ich wszechstronność - obiektywy te mogą być używane w różnych warunkach oświetleniowych i są dostępne w różnych wersjach, takich jak obiektywy z jasnymi przysłonami, co pozwala na pracę w trudniejszych warunkach oświetleniowych.

Pytanie 26

Zjawisko obramowania na zdjęciu, które pojawia się podczas używania obiektywu szerokokątnego, wynikające z mniejszej jasności na krawędziach obrazu, to błąd

A. paralaksy
B. winietowania
C. dystorsji beczkowatej
D. aberracji komatycznej

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Winietowanie to zjawisko, które objawia się spadkiem jasności obrazu w rogach kadru w porównaniu do jego centrum. Jest to efekt, który najczęściej występuje w obiektywach szerokokątnych, gdzie konstrukcja optyczna powoduje, że światło docierające do krawędzi soczewek jest mniej intensywne. W praktyce, winietowanie może być korzystne w niektórych sytuacjach, gdyż pozwala na skupienie uwagi widza na centralnej części kadru. Aby zminimalizować ten efekt, fotografowie często korzystają z filtrów, które pomagają wyrównać jasność, a także planują ustawienia ekspozycji tak, by uniknąć nadmiernego winietowania. Standardy branżowe zalecają testowanie obiektywów pod kątem winietowania, aby dostosować techniki fotografowania i edycji w celu uzyskania jak najlepszej jakości obrazu. Wiedza na temat winietowania jest niezbędna dla profesjonalnych fotografów, którzy chcą świadomie kontrolować estetykę swoich prac, a także dla osób zajmujących się edycją zdjęć, które mogą stosować techniki retuszu, aby zredukować niepożądane efekty.

Pytanie 27

W profesjonalnej fotografii podwodnej najważniejszym elementem wyposażenia poza obudową wodoszczelną jest

A. zewnętrzne źródło światła (lampa błyskowa lub oświetlenie ciągłe)
B. system stabilizacji obrazu kompensujący ruch wody
C. filtr polaryzacyjny eliminujący refleksy na powierzchni wody
D. specjalny obiektyw makro o zwiększonej jasności

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zewnętrzne źródło światła, takie jak lampa błyskowa lub oświetlenie ciągłe, jest kluczowym elementem w profesjonalnej fotografii podwodnej. W wodzie naturalne światło ma ograniczony zasięg i intensywność, co skutkuje utratą detali oraz kolorów. W miarę jak woda staje się głębsza, kolory zaczynają zanikać – najpierw czerwony, potem pomarańczowy i żółty. Dlatego, aby uzyskać pełną paletę kolorów oraz odpowiednią ekspozycję, fotografowie podwodni muszą stosować dodatkowe źródła światła. Użycie lampy błyskowej pozwala na zrekompensowanie utraty światła oraz wydobycie szczegółów z cienia, co jest niezbędne w przypadku fotografowania obiektów, które są zbyt daleko od naturalnego źródła światła. Przykładowo, lampy błyskowe mogą być używane do oświetlania koralowców, ryb i innych organizmów morskich, co sprawia, że zdjęcia stają się bardziej żywe i atrakcyjne. Dodatkowo w profesjonalnej fotografii podwodnej stosuje się różne techniki, takie jak synchronizacja lampy błyskowej z migawką aparatu, co pozwala na uzyskanie najlepszych efektów. Dlatego odpowiednia inwestycja w system oświetleniowy jest nie tylko zalecana, ale wręcz niezbędna dla każdego profesjonalisty.

Pytanie 28

Które wejście należy wybrać, aby przesłać zdjęcia z komputera na nośnik USB?

Ilustracja do pytania
A.
B.
C.
D.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wybrałeś właściwe wejście – to jest port USB typu A. To właśnie do tego gniazda najczęściej podłączamy nośniki USB, takie jak pendrive’y czy zewnętrzne dyski twarde. Wynika to z uniwersalności standardu USB, który od lat stosowany jest praktycznie we wszystkich komputerach, laptopach i wielu innych urządzeniach. Port USB pozwala na szybkie przesyłanie danych, w tym zdjęć, dokumentów czy filmów, pomiędzy komputerem a podłączonym urządzeniem. Z mojego doświadczenia wynika, że większość problemów z kopiowaniem plików na USB wynika nie z wyboru złego portu, a raczej z nieprawidłowego odłączania urządzenia lub braku sterowników. Warto pamiętać, że standard USB jest stale rozwijany – dziś spotykamy wersje od 2.0 aż po 3.2 czy nawet 4.0, ale złącze typu A pozostaje najczęściej spotykane. W dobrych praktykach branżowych zaleca się zawsze bezpiecznie odłączać nośnik, żeby uniknąć utraty danych. Takie wejście zapewnia też zgodność ze starszymi urządzeniami, więc jest po prostu najbardziej uniwersalne. Praktyka pokazuje, że jeśli chcesz szybko i bezproblemowo przenieść zdjęcia z komputera na pendrive, to port USB typu A jest tutaj najlepszym wyborem.

Pytanie 29

Przedstawione zdjęcie zostało wykonane aparatem cyfrowym z obiektywem

Ilustracja do pytania
A. lustrzanym.
B. szerokokątnym.
C. długoogniskowym.
D. fotogrametrycznym.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Obiektywy szerokokątne charakteryzują się dużym kątem widzenia, co pozwala na uchwycenie większej części sceny w kadrze. W przypadku analizowanego zdjęcia, widoczne jest, że uchwycono szeroki obszar, co jest typowe dla obiektywów tego typu. Szerokokątne obiektywy są często stosowane w fotografii krajobrazowej, architektonicznej oraz w sytuacjach, gdzie istotne jest uchwycenie detalicznych elementów w ograniczonej przestrzeni. Na przykład, podczas fotografowania wnętrz, obiektyw szerokokątny pozwala na uchwycenie całego pomieszczenia w jednym kadrze, co jest bardzo przydatne w branży nieruchomości. Zastosowanie obiektywów szerokokątnych staje się również popularne w fotografii ulicznej i dokumentalnej, gdzie fotografowie pragną zachować kontekst otoczenia. Dodatkowo, obiektywy te pozwalają na kreatywne efekty, takie jak zniekształcenia perspektywiczne, które mogą dodać dynamizmu do obrazu, co jest zgodne z aktualnymi trendami w fotografii. Warto również zauważyć, że obiektywy szerokokątne są powszechnie wykorzystywane w filmowaniu, gdzie szeroki kąt widzenia przyczynia się do budowania napięcia i dynamiki sceny.

Pytanie 30

Aby zrealizować zdjęcia w plenerze w zakresie podczerwieni, konieczne jest posiadanie aparatu małoobrazkowego z zestawem obiektywów, statywem oraz odpowiednim filtrem

A. IR i film ortochromatyczny
B. jasnoczerwony oraz film ortochromatyczny
C. IR i film czuły na promieniowanie długofalowe
D. UV i film czuły na promieniowanie długofalowe

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Poprawna odpowiedź to wykorzystanie filtru IR oraz filmu czułego na promieniowanie długofalowe, co jest kluczowe w fotografii podczerwonej. Filtr IR blokuje widzialne światło, pozwalając jedynie na przenikanie promieniowania podczerwonego, które jest niewidoczne dla ludzkiego oka, ale rejestrowane przez odpowiednie urządzenia. Filmy czułe na promieniowanie długofalowe są zaprojektowane specjalnie, aby reagować na długości fal, które są odzwierciedlane w fotografii podczerwonej, co pozwala na uchwycenie unikalnych detali i kontrastów w plenerze. Użycie takiego sprzętu w fotografii przyrodniczej czy krajobrazowej może prowadzić do niezwykle interesujących efektów wizualnych, takich jak jasne, niemal fluorescencyjne liście na ciemnym tle nieba, co wynika z różnicy w odbiciu promieniowania podczerwonego przez różne materiały. Praktyczne przykłady zastosowania obejmują badania ekologiczne, monitorowanie stanu roślinności czy tworzenie artystycznych zdjęć, które podkreślają wyjątkowe cechy natury. Odpowiednia technika i zastosowanie filtrów oraz specjalnych filmów są zgodne z zaleceniami branżowymi dotyczącymi fotografii eksperymentalnej.

Pytanie 31

W aparatach fotograficznych oznaczenie "A (Av)" odnosi się do

A. trybu ręcznego
B. automatyki sterowanej programowo
C. automatyki z wyborem przysłony
D. automatyki z wyborem czasu

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Symbol 'A (Av)' w aparatach cyfrowych odnosi się do trybu automatyki z preselekcją przysłony, co oznacza, że fotograf może samodzielnie ustawić wartość przysłony, a aparat automatycznie dobierze odpowiedni czas naświetlania, aby uzyskać prawidłową ekspozycję. Ten tryb jest szczególnie przydatny w sytuacjach, gdy ważne jest kontrolowanie głębi ostrości, na przykład w portretach, gdzie większa przysłona (niższa liczba f) pozwala na uzyskanie rozmytego tła, co podkreśla temat zdjęcia. W ten sposób fotograf ma możliwość wpływania na estetykę obrazu, a jednocześnie nie musi martwić się o odpowiednie dobranie czasu naświetlania, co jest szczególnie pomocne w dynamicznych warunkach. W praktyce, korzystanie z tego trybu jest zgodne z najlepszymi praktykami w fotografii, ponieważ pozwala na większą kreatywność i kontrolę nad finalnym efektem. Zrozumienie działania tego trybu oraz umiejętne korzystanie z niego to klucz do uzyskania wysokiej jakości zdjęć, a także do rozwijania umiejętności fotografii.

Pytanie 32

Fotograf, planując sesję zdjęciową wymagającą wydłużenia ogniskowej posiadanego obiektywu, powinien zaopatrzyć się w

A. pierścień sprzęgający.
B. soczewkę nasadową.
C. telekonwerter.
D. pierścień odwracający.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Telekonwerter to naprawdę sprytne i bardzo praktyczne narzędzie w fotografii, szczególnie gdy potrzebujesz wydłużyć ogniskową bez kupowania nowego, dłuższego obiektywu. W skrócie: to taki rodzaj „lupy” montowanej pomiędzy obiektywem a korpusem aparatu. Powoduje, że uzyskujemy większe przybliżenie obrazu, co jest niezwykle przydatne w fotografii sportowej albo przyrody, gdzie liczy się każdy dodatkowy milimetr ogniskowej. Moim zdaniem w profesjonalnej pracy fotografa warto mieć pod ręką telekonwerter – szczególnie 1,4x lub 2x, bo są najczęściej spotykane i kompatybilne z wieloma systemami. Oczywiście, trzeba pamiętać, że telekonwertery mają też swoje minusy – trochę obniżają jasność obiektywu (np. 2x zmniejsza ją o 2 EV), ale jeśli zależy nam na dużym zbliżeniu, to często jest to rozsądny kompromis. W branży przyjęło się, że to właśnie telekonwerter jest standardowym rozwiązaniem do wydłużania ogniskowej, gdy nie możemy pozwolić sobie na zakup kosztownego superteleobiektywu. Dobrze wiedzieć też, że nie każdy obiektyw dobrze współpracuje z telekonwerterami – najlepiej sprawdzają się one z jasnymi, profesjonalnymi szkłami. W praktyce, jeśli chcesz „wyciągnąć” z obiektywu więcej przybliżenia, to telekonwerter jest dokładnie tym, czego szukasz.

Pytanie 33

Aby uzyskać wysokie powiększenia z czarno-białego negatywu, konieczne jest stosowanie materiału fotograficznego typu 135 o czułości

A. 100 ISO
B. 400 ISO
C. 1600 ISO
D. 25 ISO

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 25 ISO to strzał w dziesiątkę. Przy robieniu reprodukcji z czarno-białego negatywu, czułość materiału zdjęciowego naprawdę ma kluczowe znaczenie. Filmy o niskiej czułości, takie jak 25 ISO, dają super odwzorowanie detali i mniej ziarna. To jest istotne, zwłaszcza gdy musimy powiększać zdjęcia. Jak już coś reprodukujemy, to lepiej używać papierów o niskiej czułości, bo wtedy obraz jest bardziej szczegółowy i klarowny. W ciemni często korzysta się z filmów o niskiej czułości, bo to zmniejsza ryzyko prześwietlenia i lepiej utrzymuje dynamikę tonalną. Z mojego doświadczenia, przy odpowiednim naświetleniu i wywołaniu negatywu, efekty będą naprawdę świetne. Jak poeksperymentujesz z filmami 25 ISO, to na pewno zauważysz dużą poprawę jakości przy powiększeniach. Nie bez powodu wielu ekspertów w fotografii analogowej to potwierdza.

Pytanie 34

Aby wykonać zdjęcie makrograficzne przy użyciu aparatu wielkoformatowego, jakie akcesorium powinno być użyte?

A. dodatkowy wyciąg miecha
B. osłonę przeciwsłoneczną
C. kolumnę reprodukcyjną
D. filtr czerwony

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Użycie dodatkowego wyciągu miecha w aparacie wielkoformatowym jest kluczowe przy wykonywaniu zdjęć makrograficznych. Dodatkowy wyciąg miejcha pozwala na precyzyjne dostosowanie odległości między obiektywem a filmem lub matrycą, co jest niezbędne w przypadku fotografii z bliskiej odległości. W makrofotografii, gdzie detale obiektu są kluczowe, możliwość manipulacji tą odległością pozwala na uzyskanie odpowiedniej ostrości oraz głębi ostrości. W praktyce, zastosowanie wyciągu miecha umożliwia również kontrolowanie perspektywy poprzez przesunięcie punktu ogniskowania, co jest istotne w kontekście kompozycji zdjęcia. Standardy branżowe zalecają stosowanie wyciągów miecha w połączeniu z wysokiej jakości obiektywami makro, co zapewnia najlepsze efekty wizualne. Warto również zauważyć, że odpowiednia technika fotografowania oraz dobór parametrów ekspozycji mają kluczowe znaczenie w uzyskaniu profesjonalnych rezultatów.

Pytanie 35

Które z akcesoriów fotograficznych zastosowane podczas rejestracji obrazu cyfrowego pozwala określić poprawność odwzorowania barw na zdjęciu?

A. Światłomierz.
B. Wzornik barw.
C. Blenda.
D. Zielone tło.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wzornik barw, zwany też czasem kartą referencyjną lub ColorCheckerem, to absolutna podstawa, jeśli zależy Ci na poprawnym odwzorowaniu kolorów podczas fotografowania. Chodzi o to, że światło w różnych warunkach może mieć różną temperaturę barwową – to czasem ciepłe, czasem zimne, co bezpośrednio wpływa na to, jak aparat rejestruje kolory. Wzornik barw umożliwia wykonanie tzw. referencyjnego ujęcia – robisz zdjęcie z kartą na planie, a potem w postprodukcji porównujesz, jak aparat „widzi” kolory i możesz to precyzyjnie skalibrować. Takie podejście jest standardem w branżach, gdzie dokładność kolorystyczna jest kluczowa, np. w fotografii produktowej, reprodukcjach dzieł sztuki, czy podczas realizacji reklam. Moim zdaniem, bez wzornika barw trudno mówić o profesjonalnym podejściu do zarządzania kolorem. Sam miałem już sytuacje, że zdjęcia robione bez tej referencji po prostu nie wyglądały naturalnie, a dopiero po użyciu wzornika dało się je poprawnie zbalansować. Nawet laik od razu zauważy różnicę. Często się o tym zapomina, a to takie proste narzędzie – po prostu masz na zdjęciu kilka predefiniowanych pól kolorów, które w programie graficznym (np. Lightroom albo Photoshop) pozwalają na automatyczną lub manualną kalibrację balansu bieli i nasycenia. Jest to zgodne z dobrymi praktykami zarządzania kolorem, o których mowa w podręcznikach i na profesjonalnych szkoleniach. Dla kogoś, kto chce pracować na wysokim poziomie, wzornik barw naprawdę robi robotę i oszczędza później masę czasu.

Pytanie 36

Urządzeniem peryferyjnym, które drukuje na specjalnym papierze reagującym na ciepło, jest drukarka

A. piezoelektryczna
B. laserowa
C. atramentowa
D. termiczna

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Drukarka termiczna to urządzenie peryferyjne, które wykorzystuje proces druku oparty na ciepłoczułym papierze, który zmienia kolor pod wpływem wysokiej temperatury. W technologii tej, głowica drukująca składająca się z szeregu małych grzałek działa na specjalny papier termiczny, co pozwala na precyzyjne odwzorowanie obrazów i tekstu. Drukarki termiczne są powszechnie stosowane w różnych branżach, od handlu detalicznego po medycynę, gdzie drukowane są paragonach, etykietach czy receptach. Ich główną zaletą jest szybkość druku oraz niski koszt eksploatacji, ponieważ nie wymagają użycia tuszy czy tonerów. W praktyce, często spotykamy je w punktach sprzedaży, gdzie pozwalają na natychmiastowe wydruki. Ponadto, drukarki termiczne charakteryzują się wysoką jakością wydruku oraz długotrwałością materiałów, co czyni je odpowiednim wyborem dla wielu zastosowań. Warto również zauważyć, że technologie druku termicznego mogą być podzielone na dwie kategorie: druk termiczny bezpośredni i termotransferowy, co dodatkowo zwiększa ich wszechstronność.

Pytanie 37

Największe zniekształcenie w obrazie portretowym (przy założonej stałej odległości od obiektu) można osiągnąć, używając

A. obiektywu szerokokątnego
B. teleobiektywu
C. obiektywu długoogniskowego
D. obiektywu standardowego

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Obiektyw szerokokątny to rodzaj obiektywu, który charakteryzuje się dużym kątem widzenia oraz krótką ogniskową. Przy fotografii portretowej, gdy osoba znajduje się blisko obiektywu, zastosowanie obiektywu szerokokątnego może prowadzić do zniekształcenia proporcji twarzy i ciała, co jest często niepożądane w tradycyjnych portretach. W praktyce zniekształcenia te objawiają się powiększeniem elementów znajdujących się najbliżej obiektywu, takich jak nos czy podbródek, podczas gdy odleglejsze części, jak uszy, mogą wydawać się mniejsze. To zjawisko jest szczególnie widoczne, gdy obiektyw ma ogniskową poniżej 35 mm. Użycie obiektywu szerokokątnego w portretach może być jednak ciekawym narzędziem artystycznym, kiedy celem jest uzyskanie efektu dramatycznego lub ekspresyjnego. Ważne jest, aby wiedzieć, jak umiejętnie stosować ten typ obiektywu, by osiągnąć zamierzony efekt wizualny, ale w standardowej fotografii portretowej, gdzie proporcje są kluczowe, obiektyw standardowy lub teleobiektyw często będzie lepszym wyborem.

Pytanie 38

Które z terminów nie jest powiązane z wadą optyczną szkieł?

A. Aberracja chromatyczna
B. Dystorsja
C. Zmienna ogniskowa
D. Paralaksa

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "zmienna ogniskowa" jest prawidłowa, ponieważ nie odnosi się bezpośrednio do wad optycznych soczewek, które definiują nieprawidłowości w reprodukcji obrazu. Zmienna ogniskowa to cecha soczewek, która pozwala na zmianę odległości ogniskowej, co jest istotne w kontekście soczewek zoom i obiektywów. Przykładem zastosowania soczewek o zmiennej ogniskowej są aparaty fotograficzne, gdzie różne ogniskowe umożliwiają uzyskanie różnych kątów widzenia i perspektyw. W kontekście optyki, wady soczewek, takie jak aberracje chromatyczne czy dystorsja, są problemami, które mogą wystąpić w wyniku użycia soczewek o stałej ogniskowej, a ich minimalizacja jest kluczowa w projektowaniu obiektywów i systemów optycznych, aby zapewnić wysoką jakość obrazu. Dobre praktyki branżowe obejmują również stosowanie odpowiednich powłok antyrefleksyjnych oraz systemów korekcji, które zmniejszają wspomniane wady optyczne.

Pytanie 39

Minimalna liczba zdjęć potrzebna do stworzenia panoramy sferycznej 360° wynosi

A. 2-3 zdjęcia przy obiektywie szerokokątnym
B. 8-12 zdjęć przy obiektywie 15mm (kąt widzenia 110°)
C. 4-6 zdjęć przy obiektywie standardowym
D. 20-24 zdjęcia przy teleobiektywie

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Minimalna liczba zdjęć potrzebna do stworzenia panoramy sferycznej 360° wynosi 8-12 zdjęć przy obiektywie 15mm, co odpowiada kątowi widzenia wynoszącemu około 110°. Użycie obiektywu szerokokątnego, takiego jak 15mm, jest kluczowe, ponieważ pozwala na uchwycenie szerszego kadru przy mniejszej liczbie zdjęć. W praktyce, przy tworzeniu panoram sferycznych, fotografowie często łączą zdjęcia uzyskane z różnych kątów, co pozwala na uzyskanie jednolitego obrazu o dużym zakresie widzenia. Każde zdjęcie powinno mieć około 30% pokrycia z sąsiednimi, co zapewnia płynne łączenie w procesie postprodukcji. Dobre praktyki wskazują, że w przypadku zdjęć powyżej 12mm, liczba zdjęć wzrasta, co może prowadzić do strat w jakości, jeśli nie będzie odpowiednio zarządzane. Dodatkowo, warto zwrócić uwagę na odpowiednie ustawienie statywu oraz poziomowanie aparatu, aby uniknąć zniekształceń. Wybór obiektywu i technika wykonania zdjęć mają kluczowe znaczenie dla ostatecznego efektu panoramy.

Pytanie 40

Największy stopień rozmycia tła uzyska się dla obiektywu o ogniskowej

A. 50 mm, ustawiając przysłonę na wartość f/4
B. 105 mm, ustawiając przysłonę na wartość f/2
C. 20 mm, ustawiając przysłonę na wartość f/8
D. 35 mm, ustawiając przysłonę na wartość f/5,6

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź z ogniskową 105 mm i przysłoną f/2 zdecydowanie daje największe rozmycie tła, czyli tzw. efekt bokeh. To się bierze z kilku czynników, ale najważniejsze są właśnie: długa ogniskowa i szeroko otwarta przysłona. Im dłuższa ogniskowa, tym bardziej spłaszcza się perspektywa i odseparowuje fotografowany obiekt od tła. Szerokie otwarcie przysłony (niskie f/, czyli f/2) powoduje, że głębia ostrości jest bardzo płytka – ostre będzie tylko to, co jest na zdefiniowanej płaszczyźnie ostrości, a reszta kadru staje się ładnie rozmyta. Takie ustawienie jest bardzo popularne w portretach, produktowych zdjęciach czy nawet w kreatywnej fotografii ulicznej. W branży fotograficznej to wręcz standardowa praktyka – profesjonaliści często sięgają po jasne obiektywy o długiej ogniskowej do uzyskiwania tzw. miękkiego tła. Warto pamiętać, że im bliżej obiektu ustawi się aparat, tym efekt ten się nasili, ale sama kombinacja 105 mm i f/2 już zapewnia bardzo mocne rozdzielenie obiektu od tła. W praktyce, nawet na popularnych forach fotograficznych często poleca się takie zestawienia do robienia portretów na ślubach czy plenerach. Moim zdaniem to najprostszy i najbardziej skuteczny sposób na uzyskanie profesjonalnie wyglądającego rozmycia – nawet jeśli nie ma się jakiegoś super aparatu, to sama optyka robi tu robotę.