Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
  • Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
  • Data rozpoczęcia: 28 października 2025 08:06
  • Data zakończenia: 28 października 2025 08:36

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Botwinę powinno się serwować

A. z makaronem z naleśników
B. z faszerowanymi jajkami
C. z kluseczkami kładzionymi
D. z jajkami na twardo
Botwina, znana również jako ćwikła, jest warzywem o wyjątkowym smaku i wartościach odżywczych. Podawanie jej z jajami na twardo to tradycyjny sposób, który ma swoje korzenie w polskiej kuchni. Jaja na twardo dostarczają białka i tłuszczy, co doskonale uzupełnia mineralne i witaminowe bogactwo botwiny. W połączeniu te składniki tworzą zdrowe i sycące danie, idealne na wiosenne i letnie dni. Dodatkowo, smak botwiny doskonale harmonizuje z delikatnością jajek, co sprawia, że danie jest nie tylko pożywne, ale i estetyczne. Warto zwrócić uwagę, że w tradycji kulinarnej botwina często podawana jest z dodatkiem śmietany czy oliwy, co podkreśla jej smak. W kontekście zdrowotnym, botwina jest bogata w antyoksydanty i błonnik, a jaja na twardo są źródłem witamin z grupy B oraz wapnia. To połączenie jest więc nie tylko smaczne, ale także korzystne dla zdrowia, co czyni je dobrym wyborem w codziennej diecie.
Pytanie 2

Jakie dodatki do sałatek zabezpieczają witaminę C przed jej utratą?

A. Majonez, śmietana, oliwa z oliwek
B. Cukier, oliwa z oliwek, ocet winny
C. Olej sojowy, majonez, cukier
D. Śmietana, olej sojowy, sól
Odpowiedzi, które nie wskazują na majonez, śmietanę i oliwę z oliwek jako dodatków chroniących witaminę C, opierają się na nieporozumieniach dotyczących właściwości tych składników oraz ich interakcji z witaminami. Olej sojowy, choć jest źródłem tłuszczy, nie ma takich samych właściwości stabilizujących witaminę C jak majonez czy oliwa z oliwek, które zawierają składniki wpływające na jej ochronę. Cukier, który pojawia się w niektórych odpowiedziach, może przyczyniać się do osłabienia działania witaminy C, ponieważ jego obecność w dużych ilościach sprzyja procesom fermentacyjnym oraz może prowadzić do jej szybszej degradacji. Ocet winny, z kolei, zakwasza środowisko, co również może powodować szybsze utlenianie witaminy C. Z kolei stosowanie soli, jako elementu z odpowiedzi, jest również mylne, ponieważ solenie nie ma pozytywnego wpływu na stabilność witamin, a wręcz może prowadzić do ich strat poprzez osmotyczne działanie soli. W związku z tym, wybierając dodatki do surówek, warto kierować się wiedzą na temat chemii żywności oraz właściwości składników, aby maksymalizować wartość odżywczą potraw.
Pytanie 3

Zupy specjalne należy serwować

A. w wazach
B. w bulionówkach o dwóch uszkach
C. w głębokich talerzach
D. w małych porcelanowych filiżankach
Podawanie zup specjalnych w głębokich talerzach, wazach czy bulionówkach o dwóch uszkach może wydawać się praktycznym rozwiązaniem, jednak w kontekście eleganckiego serwowania tych potraw, takie podejście może być niewłaściwe. Głębokie talerze, choć stosowane w wielu restauracjach, mają za dużą pojemność i nie sprzyjają degustacji niewielkich porcji zupy, które są istotą zup specjalnych. Waz, tradycyjnie używana do serwowania większych ilości zupy, jest także nieodpowiednia, ponieważ nie pozwala na indywidualne podanie każdemu gościowi porcji, co jest kluczowe w przypadku potraw, które powinny być delektowane w małych ilościach. Bulionówki, z drugiej strony, służą przede wszystkim do serwowania bulionów i zup klarownych, a ich kształt oraz rozmiar nie są dostosowane do bardziej wyrafinowanych zup, gdzie estetyka i sposób podania odgrywają znaczącą rolę. Warto unikać takich błędów, które mogą wpływać na postrzeganie lokalu gastronomicznego. Zasady sztuki kulinarnej podkreślają znaczenie zarówno smaków, jak i formy, w jakiej potrawa jest serwowana. Stąd, niewłaściwe naczynie nie tylko wpływa na doświadczenie podczas jedzenia, ale również na ogólne wrażenie gości i ich dalsze decyzje dotyczące odwiedzania danego lokalu.
Pytanie 4

Jaką metodę zagęszczania należy zastosować, aby wmieszać w gorącym płynie i zagotować mąkę z masłem w równych częściach 1:1?

A. Zagęszczanie zawiesiną
B. Zagęszczanie przez glazurowanie
C. Zagęszczanie podprawą zacieraną
D. Zagęszczanie zasmażką
Zagęszczanie podprawą zacieraną to super technika, w której bierzesz utartą mąkę z masłem, w równych proporcjach, i dodajesz ją do gorącego płynu. Potem to wszystko zagotowujesz. To jedna z podstawowych metod na zagęszczanie sosów oraz zup, bo pozwala na uzyskanie gładkiej, jednolitej konsystencji. W kuchni klasycznej, zwłaszcza francuskiej, podprawa jest często bazą do robienia takich klasyków jak sos béchamel czy velouté. Ważne, żeby mąka była dobrze zrumieniona, bo to dodaje fajnego smaku. Podczas gotowania skrobia z mąki wiąże wodę i tworzy emulsję, co sprawia, że potrawa staje się gęstsza. Ta metoda daje też możliwość łatwego kontrolowania stopnia zagęszczenia, co w profesjonalnej kuchni jest mega istotne.
Pytanie 5

Największą ilość kwasu szczawiowego zawierają:

A. szpinak, rabarbar
B. endywia, boćwina
C. roszponka, fenkuł
D. rukola, karczoch
Wybór innych odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia, które rośliny zawierają kwas szczawiowy. Roszponka i fenkuł, które występują w pierwszej odpowiedzi, charakteryzują się niską zawartością kwasu szczawiowego, co czyni je zalecanymi w diecie osób unikających tego związku. Rukola i karczoch, wskazane w drugiej odpowiedzi, również nie mają tak wysokiego poziomu kwasu szczawiowego jak szpinak czy rabarbar, co może prowadzić do błędnych przekonań na temat ich właściwości zdrowotnych. Endywia oraz boćwina z kolejnej odpowiedzi również są raczej ubogie w kwas szczawiowy. Typowym błędem jest generalizowanie na temat zawartości składników odżywczych jedynie na podstawie znanych właściwości jednej rośliny, co może prowadzić do mylnych wniosków. W związku z tym, kluczowe jest zrozumienie, że nie wszystkie warzywa są sobie równe pod względem składników odżywczych. Dla osób zainteresowanych zdrowym odżywianiem i dietą bogatą w składniki odżywcze, istotne jest nie tylko poszukiwanie zdrowych produktów, ale także ich zróżnicowanie i umiejętność oceny ich właściwości, co pozwala na uniknięcie negatywnych skutków zdrowotnych.
Pytanie 6

Zupa z liściastych warzyw, w szczególności z kapusty, będąca popularna w rosyjskiej kuchni, to

A. rossolnik
B. soljanka
C. ucha
D. szczi
Choć soljanka, ucha i rossolnik to również popularne zupy w kuchni rosyjskiej, nie są one związane z kapustą w taki sposób, jak szczi. Soljanka to zupa mięsna, która często zawiera różnorodne wędliny, ogórki kiszone oraz oliwki, co nadaje jej charakterystyczny, kwaśno-słony smak. Jest to potrawa, która zyskała popularność ze względu na swoje bogate składniki, ale nie ma ona związku z warzywami liściastymi, co czyni ją odmienną od szczi. Ucha to zupa rybna, której głównym składnikiem jest ryba, często podawana z bulionem rybnym, a jej smak jest delikatny i aromatyczny. Z kolei rossolnik to zupa na bazie buraków i ogórków kiszonych, co nadaje jej unikalny, czerwony kolor i słodko-kwaśny smak. Wiele osób mylnie utożsamia te zupy z kapustą, co prowadzi do nieporozumień. Kluczowym błędem w takim myśleniu jest brak zrozumienia podstawowych składników oraz ich roli w danej potrawie. Szczi jako zupa kapuściana stanowi doskonały przykład potrawy, która koncentruje się na jednym, charakterystycznym składniku, podczas gdy inne zupy, choć również smaczne i popularne, mają zupełnie inne profile smakowe i składniki. Zrozumienie różnic między tymi daniami jest istotne dla właściwego ich przyrządzania i serwowania w kontekście tradycyjnej kuchni rosyjskiej.
Pytanie 7

Na którym rysunku w naczyniu z wodą znajduje się jajo najświeższe?

Ilustracja do pytania
A. D.
B. A.
C. C.
D. B.
Wybór odpowiedzi, która wskazuje inne rysunki, może wynikać z błędnej interpretacji zasadności pływalności wody jako wskaźnika świeżości jaj. Rysunek B pokazuje jajo stojące pionowo na dnie, co sugeruje, że nie jest ono tak świeże jak jajo leżące poziomo. Użytkownicy mogą myśleć, że jajo w pozycji pionowej jest nadal akceptowalne do spożycia, jednak nie uwzględniają, że może to oznaczać, iż powietrze w jego wnętrzu zaczęło się rozszerzać, co jest oznaką starzenia się. W przypadku rysunków C i D, które przedstawiają jaja unoszące się na powierzchni, nie są one tylko mniej świeże, ale mogą również być wręcz niebezpieczne dla zdrowia. Jaja, które wypływają na powierzchnię, są zazwyczaj zepsute lub zawierają bakterie, co czyni je nieodpowiednimi do spożycia. Błędem jest także zakładanie, że jeśli jajo nie jest jeszcze wyraźnie zepsute, można je wykorzystać. W rzeczywistości, aby zapewnić bezpieczeństwo żywności, zaleca się unikanie spożywania jakichkolwiek jaj, które nie są świeże. W praktyce, analiza świeżości jaj powinna być częścią rutyny w kuchni, aby zminimalizować ryzyko i zapewnić zdrowie domowników.
Pytanie 8

Na bankietach w stylu angielskim nie powinno się serwować

A. sosów zimnych
B. mięsa po angielsku
C. owoców krajowych
D. sałatek z śledziem
Podawanie sałatek śledziowych, zimnych sosów czy owoców krajowych na przyjęciach typu angielskiego jest oparte na niewłaściwych założeniach dotyczących tego, czym jest angielska kultura kulinarna. Sałatki śledziowe, choć mogą być smacznym dodatkiem, nie są typowym elementem angielskiego menu, którego głównym celem jest serwowanie dań głównych w formie pieczeni oraz tradycyjnych dodatków, takich jak ziemniaki czy sezonowe warzywa. Dodatkowo, zimne sosy, choć mogą być stosowane w angielskiej kuchni, często nie są preferowane w kontekście formalnych przyjęć, gdzie podawane są ciepłe potrawy i sosy, które podkreślają smak dań. Owoców krajowych, mimo że są zdrowym wyborem, również nie serwuje się w charakterze głównego dania na angielskich przyjęciach. Zrozumienie konwencji kulinarnych jest kluczowe, aby uniknąć nieporozumień. Wiele osób myśli, że różnorodność w podawaniu potraw jest mile widziana, jednak na formalnych przyjęciach angielskich, gdzie elegancja i klasyka mają znaczenie, ważne jest trzymanie się tradycyjnych dań, które są typowe dla tej kultury. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do nieodpowiednich wyborów kulinarnych i negatywnie wpływać na całokształt przyjęcia.
Pytanie 9

Potrawa pieczona, która składa się z mielonego mięsa i jest podawana w porcjach, to

A. klopsiki
B. pulpety
C. kotlety pożarskie
D. pieczeń rzymska
Pieczeń rzymska to tradycyjna potrawa, która jest przygotowywana z mięsa mielonego, najczęściej wieprzowego, wołowego lub drobiowego. Charakteryzuje się tym, że jest formowana w kształt prostokątny i pieczona w piekarniku, co różni ją od innych potraw mięsnych. Jest to danie wieloporcjowe, co oznacza, że można je serwować na różne sposoby, zarówno na ciepło, jak i na zimno, na przykład jako wędlinę. W kontekście kulinarnym, pieczeń rzymska często zawiera różnorodne dodatki, takie jak cebula, czosnek, przyprawy czy bułka tarta, co pozwala na uzyskanie zróżnicowanych smaków. Zgodnie z zasadami dobrej praktyki kulinarnej, warto używać mięsa wysokiej jakości oraz świeżych składników, aby zapewnić odpowiednią teksturę i smak potrawy. Pieczeń rzymska jest także idealna do podawania z sosami, np. pomidorowym lub pieczeniowym, co dodatkowo wzbogaca doznania smakowe.
Pytanie 10

Wybierz rodzaje kasz, które nadają się do przygotowania w sypkiej formie, z zachowaniem odpowiednich zasad obróbki cieplnej oraz proporcji wody.

A. Ryż, kasza manna
B. Ryż, kasza perłowa
C. Kasza kukurydziana, ryż
D. Kasza manna, pęczak
W wyborze kasz do gotowania na sypko, ważne jest zrozumienie, że nie wszystkie kasze nadają się do tego celu z powodu różnicy w ich strukturze oraz sposobie obróbki cieplnej. Kasza manna, na przykład, jest bardzo drobno mielona i po ugotowaniu ma tendencję do tworzenia kleistej masy, co czyni ją nieodpowiednią do uzyskania sypkiej konsystencji. Typowe błędy związane z wyborem kaszy polegają na myleniu typów kasz i ich właściwości. Kasza kukurydziana ma specyficzną strukturę i wymaga więcej wody oraz dłuższego czasu gotowania, co również może prowadzić do kleistej konsystencji. Pęczak, z kolei, jest często przygotowywany na bardziej miękko, co sprawia, że także nie nadaje się do gotowania na sypko. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe, ponieważ błędny wybór kaszy może prowadzić do nieudanych potraw i frustracji w kuchni. Aby uniknąć takich sytuacji, warto zapoznać się z właściwymi proporcjami i technikami gotowania dla każdej z kasz, co pozwoli na uzyskanie pożądanych efektów kulinarnych. Dobre praktyki kulinarne sugerują również testowanie różnych kasz przed ich zastosowaniem w przepisach, co pozwala na lepsze dopasowanie do oczekiwanej konsystencji i smaku potrawy.
Pytanie 11

Potrawą, która nie jest wskazana dla osób stosujących dietę lekkostrawną, jest

A. marchewka oprószana
B. rosół jarski
C. placek węgierski
D. kasza manna
Placek węgierski to sycąca potrawa, ale raczej nie dla osób na diecie lekko strawnej. Jest dość ciężki, bo często ma sporo tłuszczu i składników, które mogą się źle trawić, jak mąka pszenna czy jaja. Jak ktoś ma problemy z trawieniem, lepiej unikać takich potraw jak te smażone czy pieczone na oleju. Zamiast tego, fajnie wprowadzić do menu kaszę manną, marchewkę gotowaną na parze czy rosół jarski – to wszystko jest lekkostrawne i dobrze działa na układ pokarmowy. Musisz pamiętać, że dieta lekko strawna jest często zalecana podczas rekonwalescencji, więc warto przemyśleć, co się je.
Pytanie 12

W sytuacji krwotoku miąższowego dłoni należy

A. założyć poszkodowanemu sterylny opatrunek
B. opuścić dłoń poszkodowanego wzdłuż ciała
C. założyć poszkodowanemu opaskę uciskową
D. ustawić poszkodowanego w bezpiecznej pozycji
Ułożenie poszkodowanego w pozycji bezpiecznej jest ważnym krokiem w udzielaniu pierwszej pomocy, ale nie jest wystarczające w przypadku krwotoku miąższowego dłoni. Kluczowym działaniem w tej sytuacji jest zastosowanie opatrunku, który zapobiega dalszemu wydostawaniu się krwi. Opuścić dłoń poszkodowanego wzdłuż ciała, choć może wydawać się intuicyjne, nie pomaga w minimalizowaniu krwawienia, a wręcz może nasilać krwotok, szczególnie jeśli dłoń znajduje się poniżej poziomu serca. Z kolei założenie opaski uciskowej na dłoń może być zasadne w przypadku silnego krwotoku, ale powinno być stosowane tylko w ostateczności, gdy inne metody, takie jak opatrunek, nie przynoszą efektu. Użycie opaski uciskowej może prowadzić do uszkodzenia tkanki, jeśli jest stosowane niewłaściwie. Ważne jest, aby pamiętać, że pierwsza pomoc powinna być dobrze przemyślana i stosowana zgodnie z aktualnymi standardami. Typowym błędem myślowym jest przekonanie, że proste działania, takie jak zmiana pozycji ciała, będą wystarczające do rozwiązania poważnego problemu zdrowotnego. W przypadkach urazów, zawsze należy skupić się na bezpośrednich działaniach mających na celu opanowanie sytuacji, takich jak stosowanie opatrunków, zanim podejmiemy inne kroki.
Pytanie 13

Jaką dietę powinno się zalecić osobie po hospitalizacji z powodu wirusowego zapalenia wątroby?

A. Niskokaloryczną
B. Niskowęglowodanową
C. Wysokobiałkową
D. Niskobiałkową
Zalecenia dotyczące diety po wirusowym zapaleniu wątroby powinny opierać się na zrozumieniu funkcji i potrzeb organizmu w okresie rekonwalescencji. Niskobiałkowa dieta, która jest często stosowana w niektórych schorzeniach nerek, może prowadzić do niedoboru białka, co w przypadku pacjentów po zakażeniach wirusowych jest niewłaściwe. Niedostateczna podaż białka może osłabić zdolność organizmu do regeneracji i odbudowy uszkodzonych tkanek wątroby. Z kolei niskokaloryczna dieta, mimo że może wydawać się korzystna w kontekście kontroli wagi, w rzeczywistości może nie dostarczyć wystarczających składników odżywczych potrzebnych do zdrowienia. Osoby po wirusowym zapaleniu wątroby często potrzebują odpowiednich kalorii, aby wspierać procesy metaboliczne. Niskowęglowodanowe podejście może prowadzić do ograniczenia energii, co jest szczególnie niekorzystne w przypadku osób, które doświadczają osłabienia po chorobie. Właściwe odżywianie powinno być zatem zrównoważone, biorąc pod uwagę wszystkie makroskładniki, a białko powinno odgrywać kluczową rolę w diecie osób po tak poważnych schorzeniach.
Pytanie 14

Paprykarz z kurczaka to danie

A. duszenie
B. pieczenie
C. gotowanie
D. zapiekane
Odpowiedzi wskazujące na zapiekanie, pieczenie czy gotowanie są niepoprawne, ponieważ każda z tych metod przygotowania potrawy różni się zasadniczo od duszenia. Zapiekanie polega na umieszczaniu potrawy w piekarniku, gdzie jest ona gotowana w suchym cieple, co może prowadzić do przesuszenia mięsa i utraty aromatów. W przypadku pieczenia, zwłaszcza drobiu, skórka może stać się chrupiąca, co jest miłe dla podniebienia, lecz nie zawsze zachowuje soczystość mięsa, jak ma to miejsce przy duszeniu. Gotowanie natomiast odbywa się w wodzie lub innym płynie, co skutkuje innym rodzajem obróbki termicznej, która nie pozwala na koncentrację smaków w taki sposób, jak duszenie. Typowym błędem myślowym, który prowadzi do takich wniosków, jest utożsamianie różnych technik gotowania bez zrozumienia ich odmiennych wpływów na finalny produkt. Duszenie to technika, która uwzględnia nie tylko obróbkę termiczną, ale także czas gotowania i rodzaj używanego naczynia, co ma kluczowe znaczenie dla jakości potrawy. Warto zatem zapoznać się z różnorodnymi metodami przygotowywania potraw, aby lepiej zrozumieć ich wpływ na ostateczny smak i teksturę potraw.
Pytanie 15

Jakie jest zalecane temperatura dla magazynowania świeżych tuszek drobiowych w warunkach o wilgotności 90 %?

A. 6 ÷ 8°C
B. 14 ÷ 16°C
C. 2 ÷ 4°C
D. 10 ÷ 12°C
No, wiesz co, odpowiedzi sugerujące wyższe temperatury przechowywania nie są w porządku. Utrzymanie temperatury w granicach 10 ÷ 12°C, 6 ÷ 8°C czy 14 ÷ 16°C to nie najlepszy pomysł, bo to sprzyja szybkiemu rozwojowi bakterii i innych mikroorganizmów, co obniża jakość jedzenia i zwiększa ryzyko kontaminacji. Takie podejście może wynikać z tego, że nie wszyscy do końca rozumieją, jak ważna jest temperatura przy przechowywaniu żywności. Wyższe temperatury naprawdę przyspieszają metabolizm bakterii, co w przypadku drobiu może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych. Wyobraź sobie, że tuszki przechowywane w 10 ÷ 12°C mogą być narażone na rozwój bakterii w ciągu dosłownie kilku godzin, a to jest nie do przyjęcia, jeśli chodzi o bezpieczeństwo żywności. Poza tym, wilgotność na poziomie 90% jeszcze bardziej zwiększa ryzyko pleśni, co stwarza kiepskie warunki do przechowywania drobiu. Dlatego naprawdę ważne jest, żeby przechowywanie tuszek drobiowych odbywało się w niskiej temperaturze, bo to jest zgodne z zaleceniami instytucji zdrowia publicznego i regulacjami prawnymi. Dobrze zorganizowany proces przechowywania i transportu drobiu z odpowiednimi standardami temperatury i wilgotności jest kluczowy, by zapewnić jakość i bezpieczeństwo produktów na każdym etapie ich drogi.
Pytanie 16

Wskaż dodatek, którego nie powinno się używać do serwowania czystego barszczu czerwonego?

A. Krokiety z mięsem
B. Paluchy serowe
C. Uszka z grzybami
D. Ryż na sypko
Ryż na sypko to dodatek, który nie jest tradycyjnie serwowany z barszczem czerwonym czystym. Barszcz czerwony, będący jednym z fundamentów polskiej kuchni, ma swoją specyfikę, a jego smak i aromat najlepiej podkreślają inne, bardziej uznawane dodatki, takie jak uszka z grzybami czy krokiety. W polskiej tradycji kulinarnej ryż na sypko traktowany jest raczej jako dodatek do dań mięsnych lub warzywnych, a nie do zup. Dodatki powinny harmonizować z głównym daniem, a ryż, mając neutralny smak, nie wprowadza istotnych wartości smakowych do barszczu, co jest kluczowe dla jego pełnej degustacji. Dobrym przykładem do serwowania barszczu są uszka, które z ich intensywnym smakiem grzybów i delikatnym ciastem doskonale uzupełniają aromaty czystego barszczu. Warto również wspomnieć o paluchach serowych, które stanowią chrupiący akcent, idealnie kontrastując z płynnością zupy.
Pytanie 17

Pieczeń przygotowywana z cienkich plastrów mięsa wołowego, często rozbijanych na płat, wypełnianych różnymi dodatkami i zwijanych, to

A. pieczeń rzymska
B. kawałek mięsa
C. rolada
D. sztufada
Rolada to potrawa powstająca z cienkich partii mięsa wołowego, które najpierw są delikatnie rozbijane, aby uzyskać równą strukturę. Następnie mięso jest nadziewane różnorodnymi składnikami, takimi jak warzywa, przyprawy czy inne rodzaje mięsa, co nadaje jej wyjątkowy smak i aromat. Po nadziewaniu mięso jest starannie zwijane, a następnie pieczone lub duszone. Rolady są nie tylko popularnym daniem w kuchniach wielu krajów, ale także często serwowane podczas różnych uroczystości oraz rodzinnych spotkań, co podkreśla ich rolę w tradycji kulinarnej. W kuchni profesjonalnej, przygotowanie rolady wymaga precyzji i umiejętności, aby zapewnić równomierne gotowanie i zachowanie soczystości mięsa. Ważnym aspektem jest także estetyka podania, która może być wzbogacona dodatkowymi sosami lub przystawkami. Dobre praktyki wskazują, że rolady powinny być przygotowywane z mięsa o odpowiedniej jakości, co wpływa na ostateczny smak i teksturę potrawy.
Pytanie 18

Temperatura wewnętrzna pieczonego kurczaka mierzona przez 2 minuty powinna wynosić co najmniej

A. 50°C
B. 75°C
C. 60°C
D. 85°C
Odpowiedź 75°C jest poprawna, ponieważ według standardów bezpieczeństwa żywności, szczególnie tych opracowanych przez organizacje takie jak USDA (Departament Rolnictwa Stanów Zjednoczonych) oraz WHO (Światowa Organizacja Zdrowia), temperatura wewnętrzna mięsa, w tym kurczaka, powinna wynosić co najmniej 75°C, aby zapewnić, że wszystkie patogeny, takie jak salmonella i campylobacter, zostały zniszczone. Utrzymanie tej temperatury przez co najmniej 2 minuty gwarantuje, że kilka najgroźniejszych bakterii zostanie zabitych, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa żywności. Przykładowo, podczas przygotowywania kurczaka na grillu, warto używać termometru do mięsa, aby upewnić się, że osiągnie on wymaganą temperaturę. Prawidłowe gotowanie nie tylko eliminuje ryzyko zatrucia pokarmowego, ale także wpływa na smak i teksturę potrawy, zapewniając, że kurczak będzie soczysty i nieprzesuszony. Dlatego monitorowanie temperatury przyrządzanego mięsa jest kluczowe w każdej kuchni.
Pytanie 19

Paszteciki z ciasta naleśnikowego tworzy się

A. w chusteczkę
B. w sakiewkę
C. w rulon o bokach otwartych
D. w rulon o bokach zamkniętych
Odpowiedź 'w rulon o bokach zamkniętych' jest całkowicie na miejscu. Paszteciki z ciasta naleśnikowego najczęściej robi się tak, żeby były szczelne, co jest mega ważne, żeby nadzienie nie uciekło podczas pieczenia. Zawinięcie ciasta w rulon i zlepienie krawędzi to klucz do sukcesu! Przykładowo, paszteciki z mięsem czy serami, które po upieczeniu mają złotą, chrupiącą skórkę i soczyste wnętrze, są tego doskonałym dowodem. Fajnie jest też upewnić się, że przed włożeniem do pieca wszystkie krawędzie są zlepione, bo to nie tylko ładnie wygląda, ale ma też wpływ na smak i teksturę. W sumie, takie podejście jest zgodne z kulinarnymi zasadami, gdzie dobrze wykonane formowanie potraw daje najlepsze efekty.
Pytanie 20

Jakie produkty skrobiowe są stosowane w potrawach mięsnych smażonych?

A. kasze sypkie oraz kopytka
B. kluski śląskie oraz puree ziemniaczane
C. frytki oraz kluski półfrancuskie
D. frytki i ziemniaki gotowane na wodzie
Frytki i ziemniaki z wody stanowią doskonały dodatek do dań mięsnych smażonych, ponieważ ich konsystencja i smak doskonale harmonizują z mięsami, zwłaszcza tymi przygotowanymi w wysokotemperaturowych procesach, takich jak smażenie. Frytki, które są chrupiące na zewnątrz i miękkie w środku, kontrastują z soczystością smażonych mięs, co czyni je popularnym wyborem w gastronomii. Ziemniaki gotowane w wodzie, najczęściej w formie puree lub w kawałkach, są klasycznym dodatkiem, który nie tylko dopełnia danie, ale również pełni funkcję absorpcyjną, zbierając sosy i smaki z potrawy. Te składniki są zgodne z zasadami kulinarnymi, które zalecają uzupełnianie potraw białkowych odpowiednimi węglowodanami, co poprawia ich smak oraz wartości odżywcze, co jest zgodne z wytycznymi żywieniowymi. W praktyce, dodawanie frytek i ziemniaków z wody do mięs smażonych jest powszechną praktyką w wielu restauracjach i domach, co potwierdza ich popularność wśród konsumentów.
Pytanie 21

Oblicz, ile kilogramów mięsa trzeba przygotować do wykonania 25 porcji sztufady, gdy na jedną porcję przypada 250 gramów mięsa?

A. 2,50 kg
B. 25,00 kg
C. 62,50 kg
D. 6,25 kg
Aby obliczyć ilość mięsa potrzebną do sporządzenia 25 porcji sztufady, należy pomnożyć liczbę porcji przez ilość mięsa przypadającą na jedną porcję. W tym przypadku, 25 porcji mnożymy przez 250 gramów mięsa na porcję, co daje 6250 gramów. Następnie przeliczamy tę wartość na kilogramy: 6250 gramów to 6,25 kg. Takie obliczenia są szczególnie ważne w gastronomii, gdzie precyzyjne przygotowanie składników ma kluczowe znaczenie dla jakości potrawy. W praktyce, wiedza o odpowiednich proporcjach składników jest niezbędna, aby zapewnić spójność smaku i tekstury potrawy, a także umożliwić poprawne kalkulacje kosztów. W branży gastronomicznej standardem jest stosowanie przeliczników gramowych na kilogramy, co ułatwia zarządzanie zakupem produktów oraz ich przechowywaniem w magazynie. Prawidłowe obliczenia nie tylko wpływają na jakość serwowanych dań, ale także na efektywność operacyjną kuchni.
Pytanie 22

Kasza jaglana pochodzi z

A. pszenicy.
B. orkiszu.
C. prosa.
D. owsa.
Zrozumienie, skąd pochodzi kasza jaglana, jest kluczowe dla prawidłowego postrzegania jej właściwości oraz zastosowań. Odpowiedzi odnoszące się do owsa, pszenicy czy orkiszu wskazują na powszechną, lecz błędną koncepcję, że wszystkie rodzaje kasz pochodzą z podobnych zbóż. Owies, jako zboże o wysokiej zawartości błonnika, różni się od prosa, które jest lekkostrawne i bezglutenowe. Kasza owsiana, zrobiona z owsa, ma zupełnie inne właściwości, w tym wyższą zawartość tłuszczu i odmienny profil aminokwasowy, co sprawia, że nie jest idealnym zamiennikiem dla kaszy jaglanej. Istotne jest również zrozumienie, że pszenica i orkisz, chociaż należą do tej samej rodziny zbóż, są źródłem glutenu, co wyklucza je z diety osób z celiakią lub nietolerancją glutenu. Koncept, że kasza jaglana może być wytwarzana z tych zbóż, wynika z błędnej interpretacji terminologii związanej z produktami zbożowymi. Oparcie diety na różnych rodzajach zbóż powinno uwzględniać nie tylko ich wartości odżywcze, ale także właściwości zdrowotne, co czyni wybór kaszy jaglanej jako produktu z prosa szczególnie wartościowym w kontekście zdrowego odżywiania.
Pytanie 23

Metodę przygotowywania mąki z połączenia wody i tłuszczu wykorzystuje się do wytwarzania ciasta

A. ptysiowego
B. drożdżowego
C. zbijanego
D. piernikowego
Ciasto ptysiowe, znane również jako pâte à choux, jest specyficznym rodzajem ciasta, które rzeczywiście wymaga użycia mąki oraz mieszanki wody z tłuszczem, tak aby uzyskać odpowiednią konsystencję. Technika zaparzania polega na zagotowaniu wody z tłuszczem, do której następnie dodaje się mąkę, tworząc jednolitą masę. W wyniku tego procesu, składniki łączą się w taki sposób, że ciasto staje się elastyczne i ma zdolność do wzrostu podczas pieczenia. Dobre praktyki w przygotowaniu ciasta ptysiowego obejmują również odpowiednie wprowadzenie jajek, co nadaje ciastu pożądaną lekkość i strukturę. Przykłady zastosowania ciasta ptysiowego obejmują popularne wyroby cukiernicze, takie jak eklerki, profiterolki czy ptysie, które są hojnie wypełniane kremami czy bitą śmietaną, co czyni je wyjątkowo smacznymi i efektownymi. Zastosowanie tej techniki jest kluczowe w produkcji wysokiej jakości ciast, które wymagają zarówno estetyki, jak i doskonałych walorów smakowych.
Pytanie 24

Przygotowując rybę smażoną w panierce, przed jej usmażeniem należy wykonać kolejno następujące czynności:

A. oprószyć mąką, zanurzyć w masie jajecznej, obtoczyć w bułce tartej
B. zanurzyć w masie jajecznej, obtoczyć w bułce tartej, oprószyć mąką
C. zanurzyć w masie jajecznej, oprószyć mąką, obtoczyć w bułce tartej
D. oprószyć mąką, obtoczyć w bułce tartej, zanurzyć w masie jajecznej
Myślę, że jak robisz rybę smażoną w panierce, to ważne jest, żeby najpierw oprószyć ją mąką, potem zanurzyć w jajku, a na końcu obtoczyć w bułce tartej. Oprószenie mąką to kluczowy etap, bo dzięki temu masa jajeczna lepiej się trzyma ryby, co zapobiega odpadaniu panierki w czasie smażenia. Mąka też wchłania wilgoć, a to pomaga uzyskać chrupiącą panierkę, co każdy lubi, prawda? Dalej, zanurzenie ryby w jajku działa jak klej, który łączy mąkę i bułkę tartą. Myślałem, że majonez albo jajko to świetna sprawa, żeby ta warstwa była elastyczna i dobrze się trzymała. Na koniec obtoczenie w bułce tartej to to, co daje tej rybie chrupkość, której każdy oczekuje od smażonych potraw. W wielu europejskich restauracjach, takich jak włoskie czy francuskie, używa się podobnych trików, żeby dania były idealnie chrupiące i smaczne.
Pytanie 25

Przed smażeniem sznycla ministerskiego należy

A. zanurzyć w cieście
B. panierować w bułce tartej i grzankach
C. posypać mąką pszenną
D. panierować w bułce tartej i serze
Oprószenie sznycla mąką pszenną to nie najlepszy wybór. Mąka nie robi żadnej fajnej warstwy, która by zatrzymała wilgoć w mięsie. Panierowanie w bułce tartej i serze może brzmieć ciekawie, ale nie jest to typowy sposób na sznycla ministerskiego. Ser może się nie trzymać i efekt będzie raczej słaby. Zanurzenie w cieście też nie jest dobrym pomysłem, bo ciasto ma tendencję do wchłaniania tłuszczu, przez co sznycel może wyjść tłusty i ciężki. Często takie pomysły biorą się z braku wiedzy o kuchni i tego, jak różne składniki wpływają na potrawę. Dlatego w przygotowywaniu sznycla ważne jest, żeby rozumieć, jak różne metody panierowania wpływają na smak i teksturę.
Pytanie 26

Jaką metodę konserwacji żywności należy wybrać, aby papryka zachowała maksymalną ilość witaminy C?

A. Osuszanie
B. Marynowanie
C. Wędzenie
D. Zamrażanie
Suszenie, wędzenie i marynowanie papryki to metody, które niestety mogą mocno obniżyć zawartość witaminy C. Ta witamina jest dość wrażliwa na ciepło i powietrze. Suszenie niby popularne, ale naprawdę prowadzi do sporej straty składników odżywczych, bo często robi się to w wysokiej temperaturze, a to niszczy witaminy. Wędzenie z kolei używa dymu i ciepła, co też nie sprzyja zachowaniu witamin, a dodatkowo zmienia smak papryki. Marynowanie, gdzie używa się octu, też ma swoje minusy, bo kwasy mogą destabilizować witaminę C i obniżać jej zawartość. Myślenie, że wszystkie metody utrwalania są równe, to spory błąd, więc lepiej wiedzieć, co wybieramy. W końcu, żeby dobrze zachować witaminy, trzeba mieć pojęcie o tym, jak różne metody wpływają na jedzenie.
Pytanie 27

Beszamel stanowi sos

A. zimny pochodzący z kuchni włoskiej
B. zimny pochodzący z kuchni hiszpańskiej
C. gorący pochodzący z kuchni francuskiej
D. gorący pochodzący z kuchni śródziemnomorskiej
Beszamel to klasyczny sos, który wypłynął z kuchni francuskiej. To taki podstawowy sos, czasem nazywany białym, robiony na bazie masła, mąki i mleka. Tworzy się go poprzez zrobienie roux, czyli połączenie równych części masła i mąki, które potem trochę się gotuje, aż zacznie pachnieć, a potem powoli dodajemy mleko. Dzięki temu mamy gładką, kremową konsystencję. Beszamel to kluczowy składnik wielu dań, jak lasagna, moussaka czy gratin, a także świetna baza dla innych sosów, jak sos mornay. Wiedza o tym sosie to naprawdę ważna rzecz dla kucharzy, bo umiejętność jego zrobienia to fundament w nauce gotowania. Warto też dodać przyprawy, na przykład gałkę muszkatołową, bo to naprawdę podkreśla smak i dodaje aromatu. Poznanie technik związanych z beszamelem to krok w stronę zdobycia lepszych umiejętności kulinarnych, które są niezbędne w profesjonalnej gastronomii.
Pytanie 28

W diecie redukcyjnej, w której ogranicza się substancje wpływające na wydzielanie soku żołądkowego, zabronione jest przyjmowanie

A. zupy jarzynowej na wywarze z jarzyn, która została przetarta
B. grochówki i rosołu z wołowiny
C. krupniku oraz zupy mlecznej
D. kleiku ryżowego i ugotowanych ziemniaków
Grochówka i rosół z wołowiny są potrawami, które ze względu na swoje składniki oraz sposób przygotowania mogą znacznie pobudzać wydzielanie soku żołądkowego. Grochówka, bazująca na grochu, zawiera białka roślinne, które są trudniejsze do strawienia, co może prowadzić do nadmiernego wydzielania soków trawiennych. Rosół z wołowiny, z kolei, jest bogaty w tłuszcze oraz substancje ekstraktywne, które również mogą stymulować procesy trawienne. W diecie oszczędzającej, której celem jest minimalizacja obciążenia układu pokarmowego, zaleca się unikanie potraw, które mogą nadmiernie pobudzać jego pracę. Zamiast tego, zalecane są lekkostrawne posiłki, takie jak zupy jarzynowe na wywarze z jarzyn czy kleiki ryżowe. Zastosowanie diety oszczędzającej jest istotne w przypadku różnych schorzeń układu pokarmowego, takich jak choroby wrzodowe czy zapalenie żołądka, gdzie zmniejszenie drażniących substancji pokarmowych może przyspieszyć proces zdrowienia.
Pytanie 29

Jaki składnik mięsny jest odpowiedni do przygotowania rumsztyku?

A. Polędwica
B. Bark
C. Mięso z pręgi
D. Polędwica wieprzowa
Karkówka, schab i pręga to elementy mięsa, które różnią się znacznie od polędwicy pod względem jakości, smaku i tekstury, co czyni je mniej odpowiednimi do przygotowania rumsztyku. Karkówka, będąca częścią łopatki, ma wyższą zawartość tłuszczu oraz bardziej intensywny smak, co sprawia, że jest idealna do duszenia, ale nie do szybkiego smażenia. W przypadku rumsztyku preferujemy mięso delikatniejsze, takie jak polędwica, które zachowuje swoją soczystość podczas krótkiej obróbki cieplnej. Schab, natomiast, pochodzi z części grzbietowej i również jest mniej soczysty w porównaniu do polędwicy, co może prowadzić do suchego i twardego rezultatu w przypadku rumsztyku. Z kolei pręga, będąca częścią brzucha, jest mięsem o wyższej zawartości tłuszczu, co również nie sprzyja idealnej teksturze rumsztyku, który powinien być przede wszystkim delikatny i soczysty. Zrozumienie różnic między tymi częściami mięsa jest kluczowe w kuchni, szczególnie przy planowaniu menu i wyborze odpowiednich składników. Wybierając niewłaściwe mięso do rumsztyku, można nie tylko nie uzyskać pożądanej tekstury i smaku, ale także rozczarować gości, co podkreśla znaczenie znajomości rodzajów mięsa i ich właściwości w przygotowywaniu potraw.
Pytanie 30

Ile kalorii ma obiad, jeżeli jego wartość energetyczna wynosi 40% z dziennego zapotrzebowania mężczyzny, które wynosi 3200 kcal?

A. 800 kcal
B. 1280 kcal
C. 128 kcal
D. 80 kcal
Obliczenie wartości energetycznej obiadu jako 40% zapotrzebowania energetycznego organizmu mężczyzny, wynoszącego 3200 kcal/dobę, jest poprawne. Aby obliczyć tę wartość, należy pomnożyć całkowite zapotrzebowanie przez 0,4, co daje: 3200 kcal * 0,4 = 1280 kcal. Wartość ta pokazuje, jak ważne jest zrozumienie proporcji w diecie, szczególnie w kontekście planowania posiłków. Ustalanie takich proporcji jest kluczowe dla osób dbających o swoją masę ciała, zdrowie oraz wydolność fizyczną. Przykładowo, osoby aktywne fizycznie powinny dostarczać odpowiednią ilość energii w ciągu dnia, aby nie tylko zaspokoić swoje podstawowe potrzeby, ale również wspierać regenerację po wysiłku. Analiza wyjątkowości posiłków i ich wartości energetycznej jest również ważnym aspektem w kontekście dietetyki, gdzie planowanie posiłków bazuje na odpowiednich proporcjach makroskładników. Wartości te mogą się różnić w zależności od indywidualnych potrzeb, poziomu aktywności oraz celów zdrowotnych.
Pytanie 31

W restauracji typu zamkniętego, próbki potraw powinny być przechowywane w temperaturze od 0 °C do +4 °C przez

A. 36 godzin
B. 12 godzin
C. 72 godziny
D. 24 godziny
Odpowiedzi, które sugerują krótsze czasy przechowywania nie biorą pod uwagę ryzyka związanego z bezpieczeństwem żywności. Przechowywanie próbek przez 12, 24 czy 36 godzin to może być za mało, szczególnie jak chodzi o inspekcje sanitarne. Krótsze czasy mogą skutkować niewłaściwą oceną jakości potraw, co prowadzi do błędnych wniosków. Poza tym, podawanie takich nieodpowiednich czasów może sprawić, że żywność będzie gorzej zarządzana i zwiększa ryzyko skażenia. W gastronomii każda próbka zasługuje na szczególną uwagę i odpowiednie warunki przechowywania, co jest zgodne z normami ISO i HACCP. Ważne, żeby personel wiedział, że mikroorganizmy mogą się rozwijać nawet w warunkach, które wydają się bezpieczne. Ignorowanie zaleceń o 72 godzinach to duży błąd, który może zagrażać bezpieczeństwu żywności i zdrowiu konsumentów.
Pytanie 32

Niebieski kolor półsurówki z czerwonej kapusty oznacza, że nie wprowadzono do niej

A. soku cytrynowego
B. sody oczyszczonej
C. cukru
D. soli
Niebieska barwa półsurówki z czerwonej kapusty jest wynikiem obecności antocyjanów, które są naturalnymi barwnikami występującymi w kapuście. Kiedy do tego produktu nie dodaje się soku cytrynowego, pH pozostaje w odczynie neutralnym lub lekko zasadowym, co sprzyja utrzymaniu niebieskiego koloru. Sok cytrynowy, który jest kwasowy, wpływa na zmianę pH mieszanki, co z kolei powoduje, że barwa zmienia się w kierunku czerwonego lub fioletowego. Przykładem praktycznym może być przygotowanie sałatki z surowej kapusty, gdzie zachowanie niebieskiego odcienia może świadczyć o braku kwasów. Ważne jest, aby w kuchni stosować te zasady, aby uzyskać pożądany efekt estetyczny oraz smakowy w potrawach. W kontekście kulinarnym, zrozumienie wpływu pH na barwę składników jest niezwykle przydatne i pokazuje, jak chemia żywności wpływa na kulinaria.
Pytanie 33

Przedsiębiorstwo KOMP postanowiło zorganizować spotkanie opłatkowe dla swoich pracowników i zamówiło w firmie cateringowej potrawy zgodnie z zamieszczonym zamówieniem. Określ, ile KOMP zapłaci za zorganizowanie tego przyjęcia, jeżeli firma cateringowa udzieli mu 20% rabatu.

Lp.Nazwa potrawy/usługij. miaryilośćCena jednostkowa brutto [zł]
1.pierogi z kapustąporcja508,00
2.śledzie w olejuporcja506,00
3.barszcz z uszkamiporcja504,00
4obsługagodzina5200,00
A. 1900,00 zł
B. 2250,00 zł
C. 1520,00 zł
D. 2100,00 zł
Aby prawidłowo obliczyć całkowity koszt przyjęcia, należy skupić się na poprawnym zastosowaniu zasad dotyczących rabatów i kosztów zamówienia. W tym przypadku, całkowity koszt zamówienia przed rabatem wynosi 1900,00 zł. Rabat w wysokości 20% oznacza, że należy odjąć 20% z tej kwoty, co równa się 380,00 zł. Po odjęciu rabatu, otrzymujemy ostateczną kwotę 1520,00 zł. Takie podejście pokazuje, jak ważne jest umiejętne zarządzanie kosztami w kontekście organizacji wydarzeń firmowych. W praktyce, przedsiębiorstwa często korzystają z rabatów, co pozwala na optymalizację budżetu. Umiejętność efektywnego zarządzania kosztami jest kluczowa w branży eventowej, gdzie każda złotówka ma znaczenie. Oprócz tego, świadome korzystanie z usług cateringowych oraz negocjowanie warunków umowy jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu projektami. Warto również pamiętać, że takie umiejętności przekładają się na budowanie pozytywnego wizerunku firmy w oczach pracowników oraz klientów.
Pytanie 34

Jakie urządzenie powinno być wykorzystane do smażenia oraz duszenia?

A. Patelni elektrycznej
B. Salamandera
C. Frytownicy ciśnieniowej
D. Autoklawu
Wybór innych urządzeń do smażenia i duszenia potraw może prowadzić do nieefektywności oraz problemów z jakością przygotowywanych dań. Frytownica ciśnieniowa, mimo że jest doskonała do szybkiego smażenia potraw, nie nadaje się do duszenia, które wymaga innej metody obróbki termicznej. Frytownice działają w oparciu o zanurzanie składników w gorącym oleju, co nie pozwala na kontrolowanie wilgotności i smaku, co jest kluczowe w duszeniu. Salamandera, z kolei, to urządzenie stosowane głównie do zapiekania i gratinowania, a jej wysoka moc grzewcza nie jest odpowiednia do delikatnych procesów duszenia, gdzie ważne jest powolne gotowanie w zamkniętym środowisku. Autoklaw, z przeznaczeniem do konserwacji żywności przez gotowanie pod wysokim ciśnieniem, wykorzystywany jest głównie w przemyśle spożywczym i nie ma zastosowania w codziennym gotowaniu. Wybór tych urządzeń wskazuje na błędne zrozumienie podstawowych metod obróbki termicznej. Warto zwrócić uwagę na znaczenie dostosowania sprzętu do konkretnych technik kulinarnych, co jest niezbędne dla uzyskania pożądanych rezultatów. Kluczem do sukcesu w kuchni jest znajomość właściwego sprzętu oraz umiejętność wykorzystania go w zgodzie z technikami kulinarnymi, co przekłada się na jakość potraw oraz satysfakcję gości.
Pytanie 35

Ocena organoleptyczna opiera się na analizie właściwości żywności przy użyciu

A. sensorów urządzeń laboratoryjnych
B. odczynników chemicznych
C. sprzętu laboratoryjnego
D. zmysłów badającego
Ocena organoleptyczna to proces, w którym właściwości żywności są oceniane za pomocą zmysłów takich jak smak, zapach, dotyk, wzrok i słuch. Metoda ta jest niezwykle istotna w branży spożywczej, ponieważ pozwala na ocenę jakości produktu, jego świeżości oraz akceptowalności przez konsumentów. Przykładowo, degustacja oliwy z oliwek wymaga uwagi na jej aromat, smak oraz teksturę, co jest kluczowe dla gastronomów oraz producentów. W kontekście standardów branżowych, organoleptyczna ocena żywności jest integralną częścią systemów zarządzania jakością, takich jak ISO 9001, gdzie uwzględnia się sensoryczne właściwości produktów jako jeden z kluczowych wymiarów ich oceny. W praktyce, zastosowanie oceny organoleptycznej może pomóc w identyfikacji nieprawidłowości w procesie produkcji, co pozwala na wprowadzenie odpowiednich korekt i zapewnienie wysokiej jakości produktów spożywczych, co przekłada się na zadowolenie klientów.
Pytanie 36

Propozycja menu na elegancką kolację wygląda następująco:
- zupa krem z zielonych szparagów
- filet z indyka w sosie brzoskwiniowo - morelowym, ziemniaki pieczone, bukiet surówek
- półmisek serów
- wino musujące
Jaką gorącą przekąskę należałoby dołączyć do tego menu?

A. Sałatka z serem Mozzarella i pomidorami
B. Pasztet wiejski z sosem żurawinowym
C. Krewetki królewskie w sosie balsamico
D. Jaja w sosie tatarskim
Wybór pasztetu wiejskiego z sosem żurawinowym, jaj w sosie tatarskim czy sałatki z serem Mozzarella i pomidorami jako gorącej przekąski na uroczystą kolację jest nieodpowiedni z kilku powodów. Pasztet wiejski, mimo że jest smaczną przekąską, charakteryzuje się konsystencją, która nie współgra z resztą zaproponowanych dań. Pomimo tego, że żurawina może dodać ciekawego akcentu smakowego, pasztet nie jest daniem na gorąco, co czyni go mało atrakcyjnym wyborem w kontekście podawania ciepłych przystawek. Jaja w sosie tatarskim, choć znane i lubiane, są również daniem, które nie przystaje do idei gorącej przekąski. Stanowią raczej element zimnej przystawki, co w przypadku uroczystej kolacji obniża ich atrakcyjność. Sałatka z serem Mozzarella i pomidorami to kolejny przykład dania zimnego, które nie odpowiada wymaganiom dotyczącym gorącej przekąski. Z punktu widzenia standardów gastronomicznych, dobrze skomponowane menu powinno oferować różnorodność tekstur i temperatur potraw. Gorące przekąski, takie jak krewetki, są preferowane, gdyż dostarczają ciepła i intensyfikują doznania smakowe gości. W kontekście błędów myślowych, wybór potraw powinien opierać się na zrozumieniu zasad harmonii smaków i prezentacji. Nieprawidłowe podejścia do doboru przekąsek mogą prowadzić do niezadowolenia gości oraz braku spójności w przebiegu całej kolacji.
Pytanie 37

Jakim sposobem przygotowuje się potrawę marchewkę z groszkiem?

A. duszona
B. smażona
C. zapiekana
D. gotowana
Marchewka z groszkiem to potrawa, która najczęściej jest przygotowywana w sposób duszony, co oznacza, że składniki są gotowane w niewielkiej ilości płynu, co pozwala na zachowanie ich naturalnych smaków oraz wartości odżywczych. Duszenie jest techniką kulinarną, która polega na gotowaniu pokarmów na małym ogniu, w zamkniętym naczyniu, co sprzyja intensyfikacji smaków i aromatów. Przygotowując marchewkę z groszkiem w ten sposób, możemy zastosować różne przyprawy, takie jak sól, pieprz, czy zioła, co dodatkowo podkreśli walory smakowe potrawy. Warto również zauważyć, że duszenie jest mniej kaloryczne w porównaniu do smażenia, co czyni tę potrawę zdrowszą alternatywą. Zastosowanie tej metody jest zgodne z dobrymi praktykami kulinarnymi, które zalecają minimalizowanie strat składników odżywczych, co jest szczególnie ważne w kontekście diety zrównoważonej.
Pytanie 38

Zgodnie z zasadami systemu HACCP, do wstępnej obróbki brudnej mięsa kucharz powinien używać deski o kolorze

A. żółtej
B. niebieskiej
C. czerwonej
D. brązowej
Wybór czerwonej deski do obróbki mięsa jest zgodny z zaleceniami systemu HACCP, który ma na celu minimalizowanie ryzyka zanieczyszczenia krzyżowego. Kolor czerwony jest powszechnie stosowany w gastronomii do oznaczania narzędzi i powierzchni, które mają kontakt z surowym mięsem, co pozwala na łatwe ich zidentyfikowanie. Zgodnie z normami branżowymi, takimi jak Codex Alimentarius, istotne jest, aby różne rodzaje żywności były przetwarzane na odrębnych powierzchniach, aby zapobiec przenoszeniu patogenów. Na przykład, po użyciu czerwonej deski do krojenia mięsa, należy ją dokładnie umyć i zdezynfekować, a następnie można przejść do używania desek w innych kolorach do obróbki warzyw czy pieczywa, co dodatkowo potwierdza zasadność systemu kolorów. Praktyka ta nie tylko poprawia bezpieczeństwo żywności, ale również podnosi standardy higieny w kuchni profesjonalnej, co jest kluczowe dla zachowania zdrowia konsumentów oraz przestrzegania zasad bezpieczeństwa żywności.
Pytanie 39

Na etykiecie serka śmietankowego znajduje się informacja "Najlepiej spożyć przed końcem 31 lipca 2011 r." Kiedy produkt ten powinien być wydany z magazynu i wykorzystany do?

A. 30 lipca 2011 roku
B. 31 lipca 2011 roku
C. 29 lipca 2011 roku
D. 1 sierpnia 2011 roku
Wybór dat wcześniejszych niż 31 lipca 2011 roku sugeruje błędne zrozumienie oznaczeń daty na opakowaniach żywności. Oznaczenie "Najlepiej spożyć przed końcem" nie oznacza, że produkt jest nieodpowiedni po tej dacie, ale że jego jakość może zacząć się pogarszać po upływie tego terminu. Odpowiedzi sugerujące daty 29 i 30 lipca 2011 roku wydają się implikować, że produkt powinien być spożyty tylko przed tym terminem, co jest mylące. W rzeczywistości, produkt zachowuje swoje właściwości aż do końca 31 lipca, co jest zgodne z zaleceniami branżowymi dotyczącymi dat ważności. Wybór 1 sierpnia 2011 roku jest również błędny, ponieważ sugeruje, że produkt można spożywać po upływie daty, co jest niezgodne z zaleceniami producentów i normami bezpieczeństwa żywności. Należy zauważyć, że spożywanie żywności po dacie sugerowanej przez producenta może zwiększać ryzyko spożycia produktów, które stały się niebezpieczne dla zdrowia. W praktyce, w branży gastronomicznej i handlu detalicznym, kluczowe jest przestrzeganie dat ważności jako jednego z głównych standardów bezpieczeństwa żywności, aby zapewnić najwyższą jakość i bezpieczeństwo konsumpcji.
Pytanie 40

Podawanie potraw za pomocą wózka kelnerskiego lub stolika pomocniczego to rodzaj serwisu

A. francuski
B. angielski
C. amerykański
D. rosyjski
Wybór odpowiedzi związany z serwisem francuskim, rosyjskim czy amerykańskim jest mylny, ponieważ każda z tych form serwowania potraw ma swoje unikalne cechy, które różnią się od serwisu angielskiego. Serwis francuski zakłada podawanie potraw w mniej interaktywny sposób, z większym naciskiem na przygotowanie dań w kuchni i ich prezentację na talerzach, co ogranicza możliwość wyboru dla gości. Z kolei serwis rosyjski polega na serwowaniu potraw w dużych naczyniach, gdzie goście sami nakładają sobie jedzenie, co również nie odpowiada zasadzie serwisu angielskiego, gdzie kelnerzy aktywnie uczestniczą w procesie podawania. Odpowiedź związana z serwisem amerykańskim, który często polega na podawaniu potraw na talerzach już w kuchni, również nie oddaje istoty serwisu, który wykorzystuje stolik pomocniczy. Wybór niewłaściwej formy serwisu może wynikać z nieznajomości różnic pomiędzy tymi stylami. Kluczowe jest zrozumienie, że różnorodność serwisu w gastronomii nie polega tylko na sposobie podawania, ale także na doświadczeniu gościa, które powinno być wzbogacone przez profesjonalizm obsługi, co jest kluczowe w serwisie angielskim.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej