Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik agrobiznesu
- Kwalifikacja: ROL.04 - Prowadzenie produkcji rolniczej
- Data rozpoczęcia: 3 listopada 2025 17:13
- Data zakończenia: 3 listopada 2025 17:20
Egzamin niezdany
Wynik: 18/40 punktów (45,0%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
W tabeli przedstawiono powierzchnię upraw gospodarstwa rolnego. Wiodącą w strukturze zasiewów tego gospodarstwa jest uprawa roślin
| Rodzaj uprawy | Powierzchnia uprawy (w ha) |
|---|---|
| łubin | 3 |
| żyto | 6 |
| ziemniaki | 4 |
| rzepak | 6 |
| buraki pastewne | 2 |
| pszenica | 4 |
| Razem | 25 |
A. okopowych.
B. zbożowych.
C. motylkowych
D. oleistych.
Wybór opcji dotyczącej upraw okopowych, motylkowych lub oleistych wskazuje na niepełne zrozumienie struktury zasiewów w gospodarstwie. Uprawy okopowe, takie jak ziemniaki czy buraki, mają swoje miejsce w agrosystemach, jednak w tej konkretnej tabeli ich powierzchnia jest znacznie mniejsza niż upraw zbożowych. Uprawy motylkowe, do których należą rośliny strączkowe, są cenione za zdolność do wiązania azotu, ale ich udział w powierzchni zasiewów w omawianym gospodarstwie też nie był dominujący. Z kolei rośliny oleiste, takie jak rzepak, mają swoje zalety w produkcji oleju, jednak nie zajmują one największej powierzchni. Wybór niewłaściwej odpowiedzi może wynikać z typowych błędów analitycznych, takich jak mylenie różnych rodzajów upraw, albo niewłaściwe interpretowanie danych przedstawionych w tabeli. Dobrą praktyką w analizie upraw jest zwracanie uwagi na powierzchnię oraz wydajność poszczególnych rodzajów upraw, co powinno prowadzić do bardziej świadomych decyzji agronomicznych. Poprawna analiza danych jest kluczowa dla efektywnego zarządzania gospodarstwem rolnym, co może przekładać się na lepsze wyniki produkcyjne i ekonomiczne.
Pytanie 3
Jakie są główne cele hodowli zwierząt?
A. reprodukcja zwierząt użytkowych
B. ochrona gatunków zwierząt
C. uzyskiwanie towarów pochodzenia zwierzęcego
D. generowanie heterozji
Zgłaszane odpowiedzi, takie jak zachowanie gatunków zwierząt, wywoływanie heterozji czy rozmnażanie zwierząt gospodarskich, to aspekty, które choć mogą być związane z hodowlą, nie stanowią jej głównego celu. Zachowanie gatunków zwierząt jest istotne w kontekście ochrony bioróżnorodności, jednak nie jest to bezpośredni cel chowu zwierząt gospodarskich, które są hodowane głównie w celu produkcyjnym. Heterozja, czyli zjawisko wyższego poziomu wydajności potomstwa w wyniku krzyżowania, jest techniczną strategią wykorzystywaną w hodowli, ale sama w sobie nie jest celem chowu. Ma na celu poprawę właściwości produkcyjnych, lecz nie jest to cel końcowy. Rozmnażanie zwierząt gospodarskich jest procesem niezbędnym do kontynuacji hodowli, lecz także nie jest to cel sam w sobie. Warto zrozumieć, że czynniki te są technikami i strategią stosowaną w ramach szerszego celu, jakim jest efektywne pozyskiwanie produktów zwierzęcych. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków mogą obejmować mylenie procesów hodowlanych z końcowymi rezultatami produkcyjnymi, co prowadzi do niepełnego zrozumienia całego systemu produkcji zwierzęcej.
Pytanie 4
Aby zredukować straty w uprawie żyta dotkniętego pleśnią śniegową, należy
A. wiosną zabronować plantację
B. przesunąć termin siewu nasion
C. zwiększyć jesienią dawkę nawozów azotowych
D. przeprowadzić oprysk odpowiednim herbicydem
Stosowanie herbicydów, opóźnianie terminu wysiewu oraz zwiększanie nawożenia azotowego to metody, które mogą wydawać się sensowne w kontekście ochrony upraw, jednak w przypadku pleśni śniegowej okazują się nieefektywne. Wykonywanie oprysku herbicydami jest nieadekwatne, ponieważ te środki są zaprojektowane do zwalczania chwastów, a nie patogenów grzybowych. Herbicydy nie mają wpływu na choroby roślin, co może prowadzić do niepotrzebnych kosztów oraz negatywnych skutków dla środowiska. Opóźnienie terminu wysiewu ziarna może teoretycznie zredukować ryzyko wystąpienia chorób, jednak w przypadku pleśni śniegowej, która atakuje rośliny w chłodniejszych warunkach, taka strategia nie przyniesie oczekiwanych rezultatów. W rzeczywistości może to prowadzić do obniżenia plonów oraz zmniejszenia jakości ziarna. Zwiększenie dawki nawozów azotowych w jesieni wydaje się atrakcyjną opcją, jednak może to prowadzić do wzrostu masy wegetatywnej roślin, co w konsekwencji zwiększa ryzyko porażenia przez choroby grzybowe, w tym pleśń śniegową. W praktyce, skuteczne zarządzanie uprawami wymaga zrozumienia cyklu życia patogenów oraz stosowania odpowiednich strategii ochrony roślin, takich jak wiosenne zabronowanie plantacji, które jest kluczowe dla eliminacji źródła infekcji oraz ochrony plonów.
Pytanie 5
Proces, podczas którego przed siewem łączy się nasiona roślin z substancją chemiczną, nosi nazwę
A. zaprawianie
B. selekcja
C. dezynsekcja
D. podkiełkowywanie
Sortowanie nasion odnosi się do procesu selekcji nasion według określonych kryteriów, takich jak wielkość, kształt czy ciężar. Jest to ważny etap, który pozwala na uzyskanie jednorodnych partii, ale nie ma związku z preparowaniem nasion za pomocą chemikaliów. Dezynsekcja natomiast dotyczy zwalczania szkodników, ale jest to proces stosowany głównie w odniesieniu do już istniejących upraw, a nie do nasion przed siewem. Podkiełkowywanie to technika, która polega na wstępnym kiełkowaniu nasion, co ma na celu przyspieszenie wzrostu roślin po wysiewie. Choć każde z tych pojęć ma swoje miejsce w agrotechnice, to ich zastosowanie nie obejmuje procesu zaprawiania. Wybór niewłaściwej odpowiedzi może wynikać z błędnego rozumienia terminów branżowych, co często prowadzi do mylnych wniosków dotyczących odpowiednich praktyk rolniczych. Aby skutecznie chronić plony, kluczowe jest zrozumienie specyfiki i zastosowania różnych procesów agrarnych, a nie mylenie ich ze sobą.
Pytanie 6
Rośliną preferującą dzień krótki jest
A. kukurydza.
B. zboże.
C. gryka.
D. jęczmień.
Pszenica, jęczmień i gryka to przykłady roślin, które nie są klasyfikowane jako rośliny dnia krótkiego, co może prowadzić do nieporozumień przy wyborze odpowiednich roślin do uprawy. Pszenica (Triticum spp.) jest typową rośliną dnia długiego, co oznacza, że jej wzrost i rozwój wymagają dłuższych godzin dziennych. W praktyce oznacza to, że pszenica najlepiej rośnie w okresach, gdy dni są długie, co sprzyja kwitnieniu i produkcji ziaren. Jęczmień (Hordeum vulgare) także preferuje warunki dnia długiego, co czyni go nieodpowiednim do upraw w krótkich dniach. Z kolei gryka (Fagopyrum esculentum) to roślina, która jest bardziej elastyczna pod względem wymagań świetlnych, lecz również nie jest zaliczana do roślin dnia krótkiego. Wybierając rośliny do uprawy, kluczowe jest zrozumienie ich biologii oraz wymagań dotyczących światła, co pozwala na optymalizację plonów i lepsze dostosowanie do lokalnych warunków klimatycznych. Wiele osób popełnia błąd, myląc klasyfikacje roślin na podstawie ich ogólnego wzrostu, a nie ich specyficznych wymagań świetlnych, co może prowadzić do nieefektywnych praktyk rolniczych i niższych plonów.
Pytanie 7
Jakie urządzenie wykorzystuje się do zbioru zielonek na siano?
A. kombajn do zielonek
B. sieczkarnię polową
C. owijarkę balotów
D. kosiarkę rotacyjną
Sieczkarnia polowa, owijarka do balotów oraz kombajn do zielonek to urządzenia, które służą do innych, specyficznych zadań w procesie zbioru i obróbki pasz. Sieczkarnia polowa jest wykorzystywana głównie do rozdrabniania roślin na paszę dla zwierząt, a nie do ich zbioru na siano. Jej działanie polega na cięciu i miażdżeniu materiału, co jest nieefektywne w kontekście produkcji siana, gdzie kluczowe jest zachowanie jak największej ilości składników odżywczych w roślinach. Owijarka do balotów natomiast służy do pakowania już zebranych i wyschniętych roślin w baloty, co jest krokiem po zbiorze, a nie jego częścią. Nie ma zastosowania podczas samego koszenia, gdyż jej funkcja jest ograniczona do zabezpieczenia gotowego siana przed wilgocią i zepsuciem. Kombajn do zielonek, mimo że może przetwarzać różne rodzaje roślin, nie jest najefektywniejszym narzędziem do zbioru siana, gdyż jego zastosowanie obejmuje bardziej kompleksowe operacje, takie jak zbiór i przetwarzanie całych pól roślin zielonych. Wybór niewłaściwego urządzenia do zbioru zielonek jest typowym błędem, który może prowadzić do obniżonej jakości siana oraz mniejszych plonów. Ważne jest, aby każdy rolnik dobrze rozumiał funkcje i możliwości dostępnych maszyn, aby móc podjąć najlepszą decyzję w kontekście swojej produkcji rolniczej.
Pytanie 8
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 9
Melasa jest wytwarzana jako produkt uboczny w trakcie produkcji
A. mąki
B. masła
C. oleju
D. cukru
Melasa to taki gęsty, ciemny syrop, który powstaje w trakcie produkcji cukru. Jak robimy cukier z buraków lub trzciny, to po wydobyciu sacharozy, zostają różne resztki, w tym woda, minerały i inne roślinne rzeczy, z których właśnie robi się melasę. To ciekawy produkt, bo jest bogaty w składniki odżywcze, jak żelazo, wapń, magnez i witaminy z grupy B. Właśnie dlatego w kuchni używa się melasy jako naturalnego słodzika, ale też dodaje się jej do wypieków dla smaku. A w hodowli zwierząt jest wykorzystywana, bo ułatwia trawienie i daje im energię. Co więcej, melasa ma zastosowanie też w produkcji bioenergii, bo można ją przerabiać na biogaz. W sumie, melasa, mimo że jest produktem ubocznym, ma sporo zastosowań w różnych branżach, więc jest naprawdę wartościowym surowcem.
Pytanie 10
Jaką maksymalną wysokość pryzmy można osiągnąć, układając worki z paszą ręcznie?
A. 10,5 m
B. 1,5 m
C. 40,0 cm
D. 50,0 cm
Przyjrzyjmy się błędnym odpowiedziom i wyjaśnijmy, dlaczego nie są one właściwe w kontekście bezpiecznego składowania worków z paszą. Odpowiedzi sugerujące wyższe wysokości, takie jak 10,5 m, czy nawet 40,0 cm i 50,0 cm, ignorują zasady ergonomii oraz bezpieczeństwa pracy. Składowanie worków na wysokości 10,5 m jest niewykonalne bez odpowiedniego wyposażenia, jak np. dźwigi czy regały wysokiego składowania, co nie tylko podnosi koszty operacyjne, ale także zwiększa ryzyko wypadków. Wysokości 40,0 cm czy 50,0 cm mogą wydawać się na pierwszy rzut oka rozsądne, jednak są one zbyt niskie w kontekście efektywnego wykorzystania przestrzeni magazynowej. Ta sytuacja prowadzi do marnotrawienia miejsca, co negatywnie wpływa na organizację pracy i logistykę w obiektach przechowujących pasze. Właściwe zarządzanie i składowanie materiałów powinno opierać się na minimalizowaniu ryzyka uszkodzeń oraz zapewnieniu pracownikom odpowiednich warunków pracy, co jest zgodne z zasadami BHP. Warto zaznaczyć, że nieprzestrzeganie tych zasad może prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak kontuzje pracowników, obniżenie jakości przechowywanych produktów oraz nieefektywność operacyjna, które mogą rzutować na wyniki finansowe firmy.
Pytanie 11
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 12
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 13
Jaką ilość zaprawy nasiennej należy użyć do zaprawienia 1,5 t ziarna zbóż, jeśli instrukcja dotycząca zaprawy wskazuje, że do 100 kg ziarna potrzeba 200 g zaprawy?
A. 1000 g
B. 300 g
C. 3000 g
D. 1500 g
Rozważając inne odpowiedzi, można zauważyć, że wybór 1000 g może być wynikiem błędnego oszacowania potrzebnej ilości zaprawy. Użytkownik może pomyśleć, że skoro 100 kg ziarna wymaga 200 g zaprawy, to dla 1,5 tony, co stanowi 15 razy więcej, wystarczy zastosować proporcjonalnie mniej niż 200 g razy 15, co jest nieprawidłowe, ponieważ taka logika nie uwzględnia pełnej skali zaprawiania. Podobnie, 1500 g jako odpowiedź może wynikać z błędnego przeliczenia Dla równania 1500 kg ziarna, niektóre osoby mogą błędnie sądzić, że wystarczy przyjąć wartość zaprawy dla 100 kg i dodać 300 g, co prowadzi do niepoprawnych wniosków. Z kolei 300 g to zbyt mała ilość, która nie odpowiada nawet podstawowym wymaganiom dla mniejszej ilości ziarna. Osoby, które wybierają tę odpowiedź, mogą mieć trudności z właściwym zrozumieniem proporcji, co jest kluczowe w agronomii. Używanie nieodpowiednich ilości zaprawy może prowadzić do problemów ze zdrowiem roślin, co w praktyce rolniczej wpływa na obniżenie jakości plonów. Kluczowe jest zrozumienie, że odpowiednie dozowanie środków ochrony roślin oraz zapraw nasiennych ma istotny wpływ na zdrowotność upraw oraz ich wydajność, dlatego warto inwestować czas w naukę tego zagadnienia.
Pytanie 14
Która roślina jest najbardziej tolerancyjna na niskie pH gleby?
| Optymalny zakres pH dla roślin | |
|---|---|
| Roślina | pH gleby |
| Lucerna | 6,2-7,8 |
| Owies | 5,0-7,5 |
| Pszenica | 5,5-7,5 |
| Żyto | 5,0-7,0 |
| Kukurydza | 5,5-7,5 |
| Ziemniaki | 4,8-6,5 |
A. Lucerna.
B. Ziemniaki.
C. Owies.
D. Kukurydza.
Ziemniaki, jako roślina o najszerszym zakresie tolerancji na niskie pH gleby, odgrywają kluczową rolę w uprawach w obszarach, gdzie gleba jest kwasowa. Ich optymalne pH wynosi od 4,8 do 6,5, co sprawia, że mogą być uprawiane w warunkach, które byłyby niekorzystne dla wielu innych roślin. Na przykład, w przypadku uprawy na glebach o niskim pH, stosowanie nawozów organicznych może pomóc poprawić jakość gleby, zwiększając jej zdolność do zatrzymywania wilgoci i składników odżywczych. Dzięki temu, rolnicy mogą z powodzeniem uprawiać ziemniaki w regionach, gdzie inne rośliny, takie jak owies czy kukurydza, mogą napotykać trudności. Ziemniaki są również źródłem wielu składników odżywczych, co czyni je istotnym elementem diety ludzkiej oraz istotnym produktem na rynku rolnym. Ponadto, zrozumienie tolerancji roślin na pH gleby jest istotne w kontekście zrównoważonego rozwoju rolnictwa, jako że umożliwia efektywniejsze zarządzanie uprawami i ich dostosowanie do lokalnych warunków glebowych.
Pytanie 15
Pan Nowak prowadzi hodowlę pieczarek. W ciągu roku przychody ze sprzedaży pieczarek wyniosły 100 000 zł. Koszty poniesione w tym okresie przedstawiały się następująco:
- zużycie surowców 30 000 zł,
- wynagrodzenia 20 000 zł,
- usługi zewnętrzne 5 000 zł,
- amortyzacja sprzętu 1 000 zł,
- podatki i opłaty 7 000 zł
Jaką kwotę zysku uzyskał ze sprzedaży pieczarek?
A. 30 000 zł
B. 50 000 zł
C. 37 000 zł
D. 36 000 zł
Wybór niewłaściwej odpowiedzi często wynika z pomyłek w obliczeniach lub niepełnego zrozumienia, jak zysk jest definiowany. Niektórzy mogą mylnie obliczać zysk, pomijając istotne koszty, takie jak amortyzacja maszyn czy podatki. Na przykład, wybierając 30 000 zł, można pomyśleć, że zysk to różnica między przychodem a jedynie najniższymi kosztami, co jest błędnym założeniem. Traktowanie zysku jako wartości przychodu pomniejszonego jedynie o najważniejsze, ale nie wszystkie, koszty prowadzi do niepełnego obrazu sytuacji finansowej. Inna nieprawidłowa koncepcja mogłaby polegać na dodaniu kilku kosztów, na przykład 30 000 zł (materiały) i 7 000 zł (podatki), co daje łącznie 37 000 zł, ale to również jest niepoprawne, ponieważ nie uwzględnia wszystkich kosztów związanych z produkcją i sprzedażą. Właściwe podejście wymaga uwzględnienia wszystkich kosztów operacyjnych, co jest zgodne ze standardami rachunkowości, które zalecają pełne ujawnienie wszelkich wydatków. To podejście zapewnia pełny obraz rentowności działalności i pozwala na skuteczne zarządzanie finansami. Zrozumienie, jakie wszystkie koszty powinny być uwzględnione w obliczeniach, jest kluczowe dla każdego przedsiębiorcy, a pominięcie jakiegokolwiek wydatku może prowadzić do błędnych decyzji strategicznych i finansowych.
Pytanie 16
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 17
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 18
Tucznik przybrał na wadze 80 kg w trakcie 100 dni tuczu. W tym okresie spożył 250 kilogramów mieszanki pełnoporcjowej. Oblicz średnie zużycie paszy na każdy kilogram przyrostu masy ciała tucznika?
A. 2,50 kg
B. 1,25 kg
C. 3,13 kg
D. 3,50 kg
Obliczenie średniego zużycia paszy na kilogram przyrostu masy ciała tucznika polega na podzieleniu całkowitego zużycia paszy przez przyrost masy ciała. W tym przypadku tucznik przyrósł 80 kg masy ciała i pobrał 250 kg mieszanki pełnoporcjowej. Zatem średnie zużycie paszy na 1 kg przyrostu masy ciała wynosi: 250 kg / 80 kg = 3,13 kg. Takie obliczenie jest kluczowe w hodowli zwierząt, ponieważ pozwala na ocenę efektywności wykorzystania paszy, co wpływa na koszty produkcji i rentowność. W praktyce, niższe zużycie paszy na kilogram przyrostu oznacza lepszą wydajność tuczu, co jest zgodne z normami zrównoważonego rozwoju produkcji zwierzęcej. Optymalizacja diety tucznika oraz monitoring zużycia paszy są elementami dobrych praktyk w chowie zwierząt, które umożliwiają poprawę wyników hodowlanych. Użycie odpowiednich komponentów paszy i dostosowanie ich do potrzeb tucznika może znacząco wpłynąć na efektywność tuczu.
Pytanie 19
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 20
Oblicz, jaką ilość azotu należy zastosować w uprawie 1 hektara kukurydzy na kiszonkę z całych roślin, jeżeli przewidywany plon zielonki wynosi 40 t/ha?
| Pobieranie składników pokarmowych na 1 t plonu kukurydzy w kg/ha | ||||
|---|---|---|---|---|
| Rodzaj plonu | N | P₂O₅ | K₂O | MgO |
| Ziarno | 28 | 13 | 33 | 9 |
| CCM | 14 | 7 | 20 | 9 |
| Całe rośliny - silos | 3,5 | 1,3 | 6,3 | 0,7 |
A. 560 kg/ha
B. 252 kg/ha
C. 140 kg/ha
D. 52 kg/ha
Jeśli wybrałeś inną odpowiedź niż 140 kg/ha, to może wynikać z kilku typowych nieporozumień, jeśli chodzi o nawożenie kukurydzy. Odpowiedzi takie jak 560 kg/ha, 52 kg/ha czy 252 kg/ha pokazują, że coś poszło nie tak z kalkulacjami. Na przykład 560 kg/ha to zdecydowanie za dużo. Taki wybór może sugerować, że nie do końca rozumiesz, ile azotu naprawdę potrzeba, co prowadzi do nadmiernego nawożenia. To nie tylko marnotrawstwo, ale też może zaszkodzić środowisku, na przykład powodując eutrofizację wód. Z kolei odpowiedź 52 kg/ha jest znacznie za niska, co może skończyć się niedoborami i obniżeniem plonów. Odpowiedź 252 kg/ha, mimo że trochę bliżej normy, wciąż jest nieco zbyt wysoka. Zrozumienie, że kukurydza potrzebuje około 3,5 kg azotu na tonę plonu, to klucz do skutecznego nawożenia. Jeśli tego nie rozumiesz, to można się pogubić w kwestii wydajnego zarządzania nawozami, co na pewno nie jest zgodne z zasadami efektywnego rolnictwa.
Pytanie 21
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 22
W ekologicznej produkcji rolniczej zabronione jest zapobieganie chorobom zwierząt poprzez
A. redukcję liczby zwierząt.
B. selekcję odpowiednich ras i odmian.
C. profilaktyczne podawanie antybiotyków.
D. wprowadzenie wentylacji mechanicznej w pomieszczeniach inwentarskich.
Wiele osób ma tendencję do myślenia, że stosowanie antybiotyków w profilaktyce chorób zwierząt jest akceptowalne, jednak w rzeczywistości jest to sprzeczne z zasadami rolnictwa ekologicznego, którego celem jest stworzenie zdrowego i zrównoważonego środowiska. Zastosowanie antybiotyków w hodowli zwierząt może prowadzić do powstawania oporności na leki, co staje się coraz większym problemem zdrowotnym na poziomie globalnym. Rolnicy ekologiczni powinni unikać tej praktyki na rzecz bardziej naturalnych metod, takich jak dobór ras odpornych na choroby. Przykładowo, wybierając rasy, które są dostosowane do lokalnych warunków klimatycznych oraz żywieniowych, można znacząco zmniejszyć ryzyko wystąpienia chorób. Ponadto, zmniejszanie obsady zwierząt oraz stosowanie technik hodowlanych, które promują dobrostan, to inne kluczowe aspekty zdrowej produkcji. Wentylacja pomieszczeń inwentarskich również wpływa na zdrowie zwierząt, poprawiając jakość powietrza, co zmniejsza stres oraz podatność na choroby. Edukacja i świadomość rolników na temat ekologicznych praktyk hodowlanych są niezbędne dla skutecznego zarządzania zdrowiem zwierząt bez konieczności sięgania po chemiczne środki interwencyjne.
Pytanie 23
Na zdjęciu przedstawiono
A. bronę aktywną
B. agregat uprawowy bierny.
C. siewnik rzędowy.
D. agregat uprawowo-siewny.
Agregat uprawowo-siewny to naprawdę ciekawe urządzenie rolnicze. Łączy w sobie dwie ważne funkcje – uprawę gleby i siew nasion, co jest super praktyczne. Na zdjęciu widać wał strunowy i zęby sprężyste, które pomagają przygotować glebę przed siewem. Jak ktoś chce oszczędzać czas w polu, to taki agregat jest świetnym wyborem, bo można zrobić dwie rzeczy naraz. Dodatkowo, lepiej układa nasiona w ziemi, co później wpływa na bardziej równomierne wschody roślin. W sumie, w nowoczesnym rolnictwie te maszyny są dosyć powszechne i pomagają w zrównoważonym rozwoju i większej efektywności produkcji – jak dla mnie, to naprawdę dobra inwestycja.
Pytanie 24
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 25
Jakie rośliny są odpowiednie do uprawy jako późne poplony ścierniskowe?
A. facelia i gorczyca biała
B. kukurydza i owies
C. seradela i bobik
D. łubin biały i łubin żółty
Facelia (Phacelia tanacetifolia) i gorczyca biała (Sinapis alba) to rośliny, które doskonale sprawdzają się jako późne poplony ścierniskowe. Facelia charakteryzuje się szybkim wzrostem oraz zdolnością do akumulacji azotu w glebie, co pozwala na poprawę jej jakości i struktury. Jej kwiaty są atrakcyjne dla zapylaczy, co wspiera bioróżnorodność w agroekosystemie. Gorczyca biała, z kolei, działa jako roślina fitosanitarna, zmniejszając ryzyko chorób i szkodników dzięki wydzielanym substancjom allelopatycznym. W praktyce, stosowanie tych roślin jako późnych poplonów sprzyja regeneracji gleby po głównych uprawach, zwiększa jej żyzność oraz wspiera systemy rolnictwa zrównoważonego. Dodatkowo, zapewniają one materiał organiczny do późniejszego rozkładu, co korzystnie wpływa na właściwości gleby. W kontekście dobrych praktyk, warto podkreślić, że stosowanie poplonów jest zgodne z zasadami rolnictwa ekologicznego oraz integrowanego zarządzania uprawami.
Pytanie 26
Orkę siewną pod żyto należy przeprowadzić
A. 3 tygodnie przed siewem pługiem podorywkowym
B. 2-3 tygodnie przed siewem pługiem z odkładnicą kulturalną
C. tuż przed siewem pługiem z odkładnicą śrubową
D. bezpośrednio przed siewem pługiem podorywkowym
Orkę siewną pod żyto zaleca się wykonać 2-3 tygodnie przed siewem, używając pługa z odkładnicą kulturalną. Taki czas pozwala na odpowiednie przygotowanie gleby, co jest kluczowe dla uzyskania zdrowych i obfitych plonów. Pług z odkładnicą kulturalną umożliwia skuteczne spulchnienie gleby, a jednocześnie minimalizuje zniszczenia w strukturze gleby oraz zwiększa jej przewiewność. Umożliwia to lepsze wchłanianie wody i składników odżywczych, co jest niezbędne dla wzrostu roślin. Dodatkowo, wykonanie orki w tym czasie sprzyja także ograniczeniu chwastów, ponieważ ich nasiona mogą zostać usunięte z powierzchni gleby. W praktyce, dobrym rozwiązaniem jest również wykonanie analizy gleby przed orką, aby dostosować nawożenie do rzeczywistych potrzeb roślin. Użycie pługa z odkładnicą kulturalną jest zgodne z najlepszymi praktykami agrotechnicznymi, które uwzględniają dbałość o środowisko i efektywność produkcji rolniczej.
Pytanie 27
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 28
Najlepiej fermentują pasze o
A. wysokim poziomie cukrów i wysokim poziomie białka
B. średnim poziomie cukrów i niskim poziomie białka
C. wysokim poziomie cukrów i niskim poziomie białka
D. niskim poziomie cukrów i wysokim poziomie białka
Kiszenie pasz to proces, który wymaga zrozumienia interakcji pomiędzy różnymi składnikami paszy. Wysoka zawartość białka w paszy, jak sugerują niektóre odpowiedzi, może prowadzić do niepożądanych efektów podczas fermentacji. Zbyt duża ilość białka może stwarzać warunki sprzyjające produkcji amoniaku, co negatywnie wpływa na jakość kiszonki i jej smakowitość dla zwierząt. Dodatkowo, niska zawartość cukrów sprawia, że bakterie mlekowe, które są niezbędne do efektywnego fermentowania paszy, mają ograniczone źródło energii, co może prowadzić do słabej fermentacji i utraty wartości odżywczych. Przykłady pasz o niskiej zawartości cukrów to różne rodzaje zbóż, które mogą być mniej efektywne w procesie kiszenia. Bardzo istotne jest także uwzględnienie optymalnych proporcji składników, aby uniknąć sytuacji, w której pH nie obniża się wystarczająco, co może skutkować rozwojem bakterii gnilnych. W praktyce rolniczej, zrozumienie, jakie składniki aktywne wpływają na proces kiszenia, jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości paszy, a ignorowanie tego aspektu prowadzi do typowych błędów, które mogą mieć negatywne konsekwencje dla zdrowia zwierząt oraz efektywności produkcji.
Pytanie 29
Przedsiębiorca postanowił zaciągnąć kredyt na kwotę 500 000 zł w celu zakupu linii produkcyjnej. Bank, który udziela kredytu, pobiera prowizję wynoszącą 3,5% wartości udzielonego kredytu. Jaką kwotę wyniesie prowizja?
A. 35 000 zł
B. 175 000 zł
C. 17 500 zł
D. 350 000 zł
Niepoprawne odpowiedzi, takie jak 35 000 zł, 350 000 zł czy 175 000 zł, wynikają z nieprawidłowych obliczeń lub mylnego zrozumienia procentów. Wiele osób może błędnie założyć, że prowizja jest obliczana na podstawie sumy całkowitej kredytu w sposób nieproporcjonalny, co prowadzi do zawyżenia wartości prowizji. Na przykład, odpowiedź 35 000 zł może sugerować, że osoba liczyła 7% z 500 000 zł, co jest błędnym założeniem. Analogicznie, 350 000 zł i 175 000 zł to kwoty zdecydowanie wykraczające poza 3,5% wartości kredytu, co wskazuje na braki w zrozumieniu podstawowych zasad arytmetyki dotyczącej procentów. Należy pamiętać, że dokładne obliczenia są niezbędne w każdej sytuacji finansowej, aby uniknąć nieporozumień i błędnych decyzji. Często spotykanym błędem myślowym jest pomijanie kroków obliczeniowych lub zakładanie, że jeśli prowizja jest naliczana, to może być wyższa lub niższa bez przeprowadzenia właściwego obliczenia. W biznesie, dobrze zrozumiane zasady dotyczące kalkulacji kosztów mogą decydować o sukcesie lub porażce inwestycji, dlatego tak ważne jest, aby dokładnie analizować wszystkie elementy umowy kredytowej.
Pytanie 30
Który z poniższych produktów został zakonserwowany przy użyciu metody biologicznej?
A. Suszone śliwki
B. Owocowy kompot
C. Kiszona kapusta
D. Mrożony brokuł
Kapusta kiszona jest doskonałym przykładem produktu, który został utrwalony metodą biologiczną, znaną jako fermentacja. Proces ten polega na stosowaniu mikroorganizmów, głównie bakterii kwasu mlekowego, które przetwarzają naturalne cukry zawarte w kapuście na kwas mlekowy. W wyniku tego procesu następuje zmiana pH, co skutkuje obniżeniem aktywności mikroorganizmów psujących i wydłużeniem trwałości produktu. Kapusta kiszona nie tylko zyskuje nowy smak, ale również staje się bogata w witaminy, probiotyki i składniki odżywcze, co czyni ją cennym elementem zdrowej diety. Fermentacja kapusty jest zgodna z zasadami dobrej praktyki produkcyjnej, które podkreślają znaczenie higieny i kontrolowania warunków fermentacji, aby uzyskać produkt wysokiej jakości. Przykłady zastosowania kapusty kiszonej obejmują nie tylko jej spożycie w formie sałatki, ale również jako dodatek do dań głównych, co wprowadza nie tylko walory smakowe, ale i zdrowotne.
Pytanie 31
Aby zwiększyć siłę uciągu ciągnika podczas prac w polu, należy
A. wykorzystać wąskie opony
B. dociążyć koła napędowe
C. zwiększyć prędkość jazdy maszyny
D. podnieść ciśnienie w oponach
Wąskie opony mają swoje ograniczenia. Chociaż mogą zmniejszać opory toczenia, to jednak zmniejszają kontakt z podłożem. To sprawia, że przyczepność jest gorsza, zwłaszcza w trudniejszych warunkach glebowych, co jest ważne, gdy potrzebujemy dużej siły uciągu. Podnoszenie ciśnienia w oponach, choć teoretycznie może zmniejszyć opory, to nie jest za bardzo skuteczne, jeśli chodzi o zwiększenie siły uciągu. Wyższe ciśnienie sprawia, że opony są twardsze, co zmniejsza ich zdolność do deformacji i przez to gorsza jest przyczepność na miękkim podłożu. Dodatkowo, jak zwiększymy prędkość jazdy, to też zwykle prowadzi do mniejszej efektywności uciągu. To trochę mylne myśleć, że poprawa wydajności przez te metody może konkurować z dociążeniem kół napędowych, które jest uznawane za jedną z lepszych praktyk w rolnictwie. Tak więc, jeśli myślimy o zwiększeniu siły uciągu, trzeba zrozumieć, że te metody mogą przynieść więcej problemów niż korzyści.
Pytanie 32
Zgodnie z regulacjami zawartymi w Ustawie o nawozach i nawożeniu, ilość azotu w nawozach naturalnych stosowanych na gruntach rolnych nie powinna przekraczać w ciągu roku (w przeliczeniu na czysty składnik)?
A. 120 kg/ha
B. 170 kg/ha
C. 90 kg/ha
D. 100 kg/ha
Wybór innej wartości niż 170 kg/ha może wynikać z nieporozumienia dotyczącego przepisów regulujących stosowanie nawozów naturalnych. Dawki azotu, które mieszczą się w zakresie 90 kg/ha, 100 kg/ha czy 120 kg/ha są zdecydowanie poniżej maksymalnych limitów ustalonych przez prawo. Może to prowadzić do niedoboru azotu w glebie, co wpływa na wzrost roślin i ich plonowanie. Typowym błędem jest przekonanie, że im mniejsza dawka azotu, tym lepiej dla środowiska, jednak zbyt niskie dawki mogą prowadzić do ograniczenia wydajności upraw. Z kolei wybór wartości na poziomie 170 kg/ha zapewnia optymalizację wzrostu roślin, a jednocześnie nie przekracza dopuszczalnych norm, co jest kluczowe dla utrzymania zdrowia ekosystemów. Ponadto, stosowanie zbyt wysokich dawek azotu, znacznie przekraczających dozwolone limity, może prowadzić do zanieczyszczenia wód gruntowych oraz powietrza, co jest szkodliwe dla zdrowia ludzi i zwierząt. Ważne jest, aby rolnicy dokładnie zapoznawali się z przepisami oraz stosowali nawozy odpowiednio do potrzeb upraw, co wpisuje się w standardy zrównoważonego rozwoju i odpowiedzialnego rolnictwa.
Pytanie 33
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 34
Wskaż system hodowli bydła mięsnego, który gwarantuje:
- dostęp zwierząt do najlepszej i najzdrowszej paszy,
- mniejsze straty paszy, oszczędność pracy,
- niższe wydatki, lepsze warunki sprzyjające zdrowiu zwierząt?
A. Utrzymanie oborowe, wolnostanowiskowe
B. Utrzymanie uwięziowe, ściołowe
C. Utrzymanie kombiboksowe
D. Utrzymanie pastwiskowe
Systemy utrzymania bydła mięsnego, takie jak utrzymanie kombiboksowe, oborowe wolnostanowiskowe czy uwięziowe ściołowe, mogą być mylnie postrzegane jako odpowiednie rozwiązania dla zapewnienia zdrowia i dobrostanu zwierząt. Utrzymanie kombiboksowe umożliwia bydłu ruch oraz dostęp do paszy, jednak w praktyce nie zawsze zapewnia optymalne warunki żywieniowe, jak ma to miejsce na pastwisku. Główną wadą tego systemu jest ograniczona przestrzeń, co może prowadzić do stresu u zwierząt oraz problemów zdrowotnych, takich jak otyłość czy choroby metaboliczne. Utrzymanie oborowe wolnostanowiskowe z kolei, mimo że oferuje większą swobodę ruchu, często wiąże się z wyższymi kosztami związanymi z transportem paszy oraz koniecznością dbałości o czystość obor. System uwięziowy, choć może być stosunkowo tani, nie zapewnia zwierzętom odpowiedniej swobody ruchu, co negatywnie wpływa na ich zdrowie oraz dobrostan. Takie podejścia mogą prowadzić do błędnych wniosków o efektywności produkcji, ignorując fundamentalne zasady naturalnego żywienia i zachowania bydła. Z perspektywy dobrych praktyk hodowlanych, kluczowe jest, aby systemy utrzymania bydła wspierały nie tylko efektywność ekonomiczną, ale przede wszystkim zdrowie i dobrostan zwierząt.
Pytanie 35
W jakim przypadku ilość wysiewu kukurydzy [kg/ha], gwarantująca najlepsze plony, jest najmniejsza?
A. na zielonkę
B. na kiszonkę z całych roślin
C. na kiszonkę z kolb CCM
D. na ziarno
Wybór opcji kiszonka z kolb CCM, zielonka lub kiszonka z całych roślin, pomimo że może być stosowany w praktykach agronomicznych, nie zapewnia optymalnych warunków wysiewu dla kukurydzy w kontekście plonów ziarna. W przypadku kiszonki z kolb CCM, wysiew kukurydzy jest zazwyczaj wyższy, co może przekładać się na mniejsze plony i pogorszenie jakości zbiorów. Wysoka gęstość siewu nie sprzyja właściwemu rozwojowi roślin, prowadzi do konkurencji o światło i składniki pokarmowe, co może obniżyć plon oraz jakość zbioru. Podobnie, uprawa kukurydzy na zielonkę czy kiszonkę z całych roślin wiąże się z koniecznością intensywniejszego wysiewu, co nie odpowiada na optymalne wymagania dotyczące zbioru ziarna. W praktyce, rolnicy często popełniają błąd, zakładając, że większa ilość siewu przekłada się na lepsze plony. Należy pamiętać, że każda uprawa powinna być dostosowana do jej specyfiki oraz odpowiednich praktyk agrotechnicznych. Z tego powodu, aby osiągnąć maksymalne plony ziarna, należy skupić się na precyzyjnym doborze gęstości siewu, co jest kluczowe w strategiach zarządzania uprawami kukurydzy.
Pytanie 36
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 37
Podstawową operacją konserwacyjną studzienek drenarskich jest
A. usuwanie osadów z dna studzienki
B. sprawdzanie drożności zbieraczy
C. zdejmowanie pokryw na okres zimowy
D. uszczelnianie wnętrza studzienki
Usuwanie namułu z dna studzienki drenarskiej jest kluczową czynnością konserwacyjną, ponieważ nagromadzenie osadów organicznych i nieorganicznych może prowadzić do znacznego obniżenia efektywności systemu drenarskiego. Z czasem, namuł może zablokować odpływ wody, co skutkuje podtopieniami i innymi problemami związanymi z zarządzaniem wodami opadowymi. Regularne czyszczenie studzienek, zgodnie z zaleceniami standardów branżowych, takich jak normy PN-EN 752 dotyczące systemów odwadniających, jest niezbędne do zapewnienia ich prawidłowego funkcjonowania. Przykładowo, w systemach drenażowych w budownictwie drogowym, utrzymanie odpowiedniej drożności studzienek wpływa na stabilność nawierzchni oraz minimalizację ryzyka erozji. W praktyce, proces usuwania namułu powinien być przeprowadzany co najmniej raz do roku, a w obszarach o dużym opadzie – częściej, aby zminimalizować ryzyko poważnych awarii.
Pytanie 38
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 39
Ziarno zbóż o wysokiej zawartości glutenu staje się po przetworzeniu surowcem cennym dla przemysłu
A. gorzelniany
B. piwowarski
C. winiarski
D. piekarniczy
Odpowiedź "piekarniczy" jest poprawna, ponieważ ziarno zbóż o dużej zawartości glutenu, takie jak pszenica, jest kluczowym surowcem w przemyśle piekarniczym. Gluten, będący białkiem, nadaje ciastu elastyczność i sprężystość, co jest niezbędne do uzyskania odpowiedniej struktury pieczywa. W procesie wypieku, gluten tworzy sieć, która zatrzymuje powietrze, umożliwiając wyrastanie ciasta. Przykłady zastosowania pszenicy w piekarnictwie obejmują produkcję chleba, bułek oraz wyrobów ciastkarskich. Wysokiej jakości mąka z dużą zawartością glutenu jest niezbędna w wielu standardach branżowych, takich jak normy ISO dotyczące jakości surowców w piekarnictwie. Dodatkowo, branża piekarnicza stale dąży do innowacji, wprowadzając nowe metody obróbki i wzbogacania mąki, co jeszcze bardziej podkreśla znaczenie glutenu w tworzeniu produktów o wysokiej wartości odżywczej i sensorycznej.
Pytanie 40
Aby zredukować kanibalizm i pterofagię w hodowli ptaków, sugeruje się pomalowanie okien oraz wykorzystanie żarówek w kolorze
A. czerwonym
B. niebieskim
C. zielonym
D. białym
Stosowanie niebieskiego, zielonego lub białego światła w hodowli drobiu może prowadzić do niepożądanych zachowań, takich jak kanibalizm czy pterofagia. Niebieskie światło, choć może oddziaływać na cykl dobowy ptaków, wprowadza dodatkowy stres, co może zwiększać agresywność i skłonność do atakowania innych osobników. Zielone światło, z kolei, nie ma potwierdzonego działania w redukcji stresu i agresji, a jego zastosowanie w praktyce może być niewłaściwe, gdyż nie spełnia roli w stymulowaniu spokojnego zachowania ptaków. Białe światło, będące najbardziej zbliżonym do naturalnego, może być zbyt intensywne i drażniące dla drobiu, co prowadzi do wzrostu napięcia w stadzie. W praktyce hodowcy często nie zdają sobie sprawy, jak ważny jest dobór odpowiedniego oświetlenia w kontekście dobrostanu zwierząt, a błędny wybór koloru światła może skutkować zwiększeniem kosztów produkcji i obniżeniem efektywności. Właściwe oświetlenie powinno być zgodne z zaleceniami weterynaryjnymi i standardami branżowymi, aby zapewnić zdrowe i bezpieczne warunki dla drobiu.