Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik teleinformatyk
Kwalifikacja: INF.08 - Eksploatacja i konfiguracja oraz administrowanie sieciami rozległymi
Data rozpoczęcia: 13 listopada 2025 13:40
Data zakończenia: 13 listopada 2025 13:56

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Użytkownik poinformował, że komputer z BIOS-em od AWARD, po uruchomieniu generuje ciągłe sygnały dźwiękowe i nie włącza się. Możliwą przyczyną tej sytuacji jest

A. problem z procesorem

B. uszkodzony kontroler klawiatury

C. problem z pamięcią RAM

D. problem z płytą główną

Sygnały dźwiękowe wydawane przez komputer mogą być mylące, a błędna interpretacja ich przyczyny prowadzi do nieporozumień. Problemy z procesorem rzadko są przyczyną takich dźwięków. W przypadku awarii procesora, komputer zwykle nie wydaje żadnych dźwięków, a jego działanie jest całkowicie zatrzymane. Właściwe działanie procesora można zweryfikować jedynie po zainstalowaniu go w systemie oraz po wykonaniu testów diagnostycznych. Problemy z płytą główną również rzadko prowadzą do sygnałów dźwiękowych. Uszkodzenia płyty głównej mogą objawiać się brakiem reakcji na sygnały z procesora lub innych komponentów, co można zauważyć poprzez brak działania komputera po uruchomieniu. Na ogół, kontrolery klawiatury również nie są bezpośrednio związane z sygnałami dźwiękowymi uruchamiania. Uszkodzona klawiatura może powodować problemy z bootowaniem, ale w takim przypadku system przynajmniej próbuje się uruchomić, ich objawem są inne kody błędów na ekranie. Typowym błędem myślowym jest przypisywanie winy komponentom, które nie są bezpośrednio zaangażowane w proces POST, a kluczowe znaczenie ma zrozumienie, że RAM jest głównym miejscem, gdzie system zaczyna swoje testy. Zrozumienie, jak różne komponenty współdziałają w procesie rozruchu, jest niezbędne do skutecznej diagnostyki i naprawy problemów z komputerem.

Pytanie 2

Aktywny pomiar jakości usług QoS (Quality of Service) nie bazuje na ocenie

A. taryfikacji (naliczania).

B. jakości transmisji połączeń (np. szumów, tłumienia, echa, bitowej stopy błędu).

C. liczby połączeń błędnych.

D. enkapsulacji.

Opinie dotyczące stopy połączeń błędnych, taryfikacji oraz jakości transmisji połączeń mogą prowadzić do mylnych wniosków co do aktywnego pomiaru QoS. Stopa połączeń błędnych jest istotnym wskaźnikiem, który odzwierciedla niezawodność i stabilność połączeń w sieci. W przypadku zarówno komunikacji głosowej, jak i danych, niska stopa błędów jest niezbędna do zapewnienia wysokiej jakości usług. Taryfikacja, czyli proces zaliczania i rozliczania kosztów usług, również jest ważna, ponieważ może wpływać na decyzje dotyczące optymalizacji sieci oraz zarządzania przepustowością. Z kolei jakość transmisji połączeń, obejmująca parametry takie jak szumy, tłumienie, echo czy bitowa stopa błędu, stanowi fundament oceny jakości usług. Istnieją standardy, takie jak E-model, które pozwalają na ocenę jakości połączeń głosowych na podstawie tych parametrów. Błąd w myśleniu o tym, że enkapsulacja jest częścią aktywnego pomiaru QoS, wynika z nieprecyzyjnego rozgraniczenia między procesem technicznym a rzeczywistą oceną jakości usług. Enkapsulacja ma na celu jedynie prawidłowe przesyłanie danych, nie będąc wskaźnikiem jakości samej transmisji.

Pytanie 3

Zastępcza moc emitowana izotropowo jest skrótowo oznaczana jako

A. EIRP

B. W

C. P

D. ERP

EIRP, czyli efektywna moc promieniowania izotropowego, to termin używany do określenia mocy sygnału radiowego, które wydaje się być emitowane przez idealny, izotropowy promiennik. Wyrażana jest w decybelach (dBm) i uwzględnia moc nadajnika oraz zyski i straty w antenach oraz systemie transmisyjnym. Zrozumienie EIRP jest kluczowe w projektowaniu systemów komunikacyjnych, ponieważ pozwala inżynierom na oszacowanie zasięgu sygnału oraz jakości połączenia. Na przykład, w systemach telefonii komórkowej, EIRP jest wykorzystywane do określenia, jak daleko mogą docierać sygnały z wież nadawczych, co w konsekwencji wpływa na planowanie rozmieszczenia tych wież oraz zapewnienie optymalnej jakości usług. Zgodnie z normami ETSI i FCC, EIRP pomaga także w ocenie zgodności z ograniczeniami mocy w różnych pasmach częstotliwości, co jest istotne dla uniknięcia zakłóceń w komunikacji i zapewnienia efektywności spektrum radiowego.

Pytanie 4

Która z poniższych informacji wskazuje na właściwe połączenie modemu ADSL z komputerem za pomocą kabla USB?

A. Dioda LINK świeci się stałym czerwonym światłem

B. Dioda LINK świeci się stałym zielonym światłem

C. Dioda ADSL świeci się stałym zielonym światłem

D. Dioda PWR świeci się stałym zielonym światłem

Dioda LINK, która świeci się ciągłym światłem zielonym, wskazuje, że połączenie między modemem a siecią jest aktywne, a transmisja danych może przebiegać prawidłowo. Jednakże, gdy inicjujemy połączenie z komputerem przez kabel USB, kluczowym wskaźnikiem jest status diody PWR. Bez odpowiedniego zasilania modem nie będzie w stanie nawiązać jakiejkolwiek komunikacji, nawet jeśli dioda LINK wskazuje na połączenie. Z kolei dioda LINK świecąca się czerwonym światłem sugeruje błąd w łączności z linią ADSL. Taki stan może wystąpić z powodu problemów z konfiguracją modemu, zakłóceń w sygnale lub nieprawidłowego podłączenia kabli. Zrozumienie roli diod LED jest kluczowe w diagnostyce problemów. Niezrozumienie tej hierarchii sygnalizacji może prowadzić do błędnych wniosków, gdzie użytkownik może sądzić, że modem działa prawidłowo na podstawie diody LINK, podczas gdy w rzeczywistości problem leży w zasilaniu. Dlatego ścisłe monitorowanie sygnałów z diody PWR oraz znajomość ich znaczenia to kluczowe elementy skutecznego zarządzania siecią.

Pytanie 5

Jakie oprogramowanie powinno być wykorzystane do przeprowadzania obliczeń oraz tworzenia wykresów na podstawie danych przedstawionych w tabeli?

A. Adobe Reader

B. MS Excel

C. AutoCAD

D. MS Access

MS Excel to program stworzony do wykonywania obliczeń oraz wizualizacji danych w formie wykresów, co czyni go idealnym narzędziem do pracy z danymi tabelarycznymi. Umożliwia on użytkownikom wykorzystanie szerokiego zakresu funkcji matematycznych i statystycznych, co pozwala na przeprowadzanie skomplikowanych analiz. Na przykład, poprzez zastosowanie funkcji SUMA czy ŚREDNIA, można szybko obliczyć całkowite wartości lub średnie z danych w tabeli. Ponadto, Excel oferuje różnorodne typy wykresów, takie jak wykresy liniowe, słupkowe czy kołowe, które umożliwiają wizualizację danych w sposób przejrzysty i zrozumiały. Zastosowanie Excela w analizie danych jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, ponieważ pozwala na szybkie przetwarzanie i prezentację informacji, co jest kluczowe w podejmowaniu decyzji biznesowych. Program ten jest powszechnie stosowany w różnych branżach, od finansów po inżynierię, co świadczy o jego wszechstronności i efektywności w codziennej pracy.

Pytanie 6

Jaką modulację wykorzystuje standard V.34 przeznaczony do przesyłania faksów?

A. QAM/DPSK

B. 8DPSK

C. FSK

D. QAM/TCM

Wybór innej modulacji niż QAM/TCM w kontekście V.34 może prowadzić do nieporozumień z uwagi na różnice w technologiach modulacji. QAM/DPSK, na przykład, to modulacja, która łączy kwadraturową modulację amplitudy z różnicowym kodowaniem fazowym, ale nie jest zoptymalizowana dla warunków, w jakich działa standard V.34. Może to skutkować mniejszą wydajnością i gorszą jakością połączenia, szczególnie w środowiskach z dużą ilością zakłóceń. 8DPSK, chociaż oferuje wyższą prędkość przesyłu danych, również nie jest odpowiednia dla faksmodemów, ponieważ nie zapewnia wymaganej niezawodności transmisji. FSK, czyli modulacja częstotliwościowa, jest stosunkowo prostą metodą, ale w kontekście V.34 nie pozwala na osiągnięcie tak wysokiej efektywności użycia pasma jak QAM/TCM. Często popełnianym błędem jest założenie, że każda modulacja można zastosować zamiennie, co jest nieprawdziwe. Wybór odpowiedniej modulacji jest kluczowy dla sukcesu transmisji, a nieprawidłowe podejście może prowadzić do utraty danych lub konieczności wielokrotnej retransmisji, co zwiększa czas i koszty operacyjne. Zrozumienie różnic między tymi modulacjami oraz ich zastosowaniem w praktyce jest istotne dla profesjonalistów w dziedzinie telekomunikacji.

Pytanie 7

Klient centrali zgłasza wysoką wartość zakłóceń pochodzących z telefonu, takich jak: przydźwięk, przesłuchy oraz szumy. Jednym ze sposobów na określenie miejsca uszkodzenia jest wykonanie pomiaru

A. rezystancji izolacji żył kabla

B. impedancji wejściowej aparatu

C. średnicy żył kabla

D. impedancji falowej linii

Pomiar rezystancji izolacji żył kabla jest kluczowym narzędziem w diagnostyce problemów z linią telefoniczną, zwłaszcza w przypadku zakłóceń takich jak przydźwięki, przesłuchy czy szumy. Wysoka rezystancja izolacji sygnalizuje dobrą jakość izolacji, co jest istotne dla zapewnienia poprawnego działania linii. Przykładowo, przy użyciu miernika rezystancji izolacji możemy określić, czy żyły kabla są odpowiednio odizolowane od siebie oraz od ziemi, co jest niezbędne do eliminacji zakłóceń. Dobry poziom izolacji, zgodny z normami, zwykle wynosi co najmniej 1 MΩ. W sytuacji, gdy pomiar wskazuje na niższe wartości, może to oznaczać, że doszło do uszkodzenia, co prowadzi do pojawienia się zakłóceń. Używanie tego pomiaru wspiera odpowiednie procedury konserwacyjne i diagnostyczne, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, jak np. standardy ANSI/TIA. Zrozumienie i umiejętność przeprowadzenia tego pomiaru jest kluczowe dla techników zajmujących się instalacją i utrzymaniem linii telefonicznych.

Pytanie 8

Aby uzyskać symetryczną transmisję o maksymalnej prędkości 2 Mbit/s, wykorzystując jedynie jedną parę przewodów miedzianych, jakie urządzenia należy zastosować, aby były zgodne z technologią?

A. ADSL

B. VDSL

C. HFC

D. SDSL

Technologie HFC (Hybrid Fiber-Coaxial), ADSL (Asymmetric Digital Subscriber Line) oraz VDSL (Very-high-bit-rate Digital Subscriber Line) nie spełniają wymagań dotyczących symetrycznej transmisji danych na poziomie 2 Mbit/s przy użyciu jednej pary przewodów miedzianych. HFC, chociaż efektywna w dostarczaniu sygnału telewizyjnego i dostępu do Internetu, opiera się na kombinacji światłowodów i kabli koncentrycznych, co sprawia, że nie jest odpowiednia do symetrycznych połączeń. ADSL, z drugiej strony, oferuje asymetryczną prędkość, co oznacza, że prędkości pobierania są znacznie wyższe niż prędkości wysyłania. To ograniczenie czyni ADSL nieodpowiednim dla zastosowań wymagających równoczesnego przesyłania i odbierania danych na tym samym poziomie. VDSL, mimo że może oferować wyższe prędkości niż ADSL, także charakteryzuje się asymetrycznym rozkładem prędkości, co nie spełnia wymogów dotyczących symetryczności. Zrozumienie różnic między tymi technologiami jest kluczowe dla właściwego doboru rozwiązania sieciowego, szczególnie w kontekście potrzeb organizacji, które wymagają stabilności i wysokiej wydajności w przesyłaniu danych. Wybór niewłaściwej technologii może prowadzić do problemów z jakością usług oraz ograniczeniami w zakresie dostępu do zaawansowanych aplikacji internetowych.

Pytanie 9

Jakiego rodzaju adresowania brakuje w protokole IPv6, a które istniało w protokole IPv4?

A. Unicast

B. Multicast

C. Anycast

D. Broadcast

Broadcast to typ adresowania, który nie występuje w protokole IPv6, a był powszechnie stosowany w IPv4. W protokole IPv4 broadcast umożliwia przesyłanie pakietów do wszystkich urządzeń w określonej sieci lokalnej. Przykładem może być adres 255.255.255.255, który jest używany do wysyłania pakietów do wszystkich hostów w sieci. W przeciwieństwie do tego, IPv6 wprowadza bardziej wyrafinowane metody adresowania, eliminując potrzebę broadcastu. Zamiast tego, wykorzystuje adresy multicast oraz anycast, które są bardziej efektywne. Multicast pozwala na przesyłanie danych do wielu odbiorców jednocześnie, co jest szczególnie przydatne w zastosowaniach takich jak strumieniowanie wideo czy konferencje internetowe. Anycast umożliwia przypisanie tego samego adresu do wielu interfejsów, z których pakiety są kierowane do najbliższego odbiorcy. Dzięki tym innowacjom, protokół IPv6 zapewnia lepsze wykorzystanie zasobów sieciowych i zwiększa bezpieczeństwo, eliminując ryzyko niezamierzonego przyjmowania pakietów broadcastowych przez wszystkie urządzenia.

Pytanie 10

Zapora sieciowa typu filtra

A. przesyła wszystkie pakiety do zdalnych serwerów w celu ich weryfikacji

B. obserwuje pakiety IP przepływające przez nią w zgodzie z wcześniej ustalonymi zasadami

C. nawiązuje połączenie z serwerem w imieniu użytkownika

D. modyfikuje adres wewnętrznego hosta, aby ukryć go przed zewnętrznym nadzorem

Niepoprawne odpowiedzi wskazują na nieporozumienia dotyczące funkcji zapory sieciowej. Odsłanie wszystkich pakietów do zdalnych serwerów w celu ich sprawdzenia nie jest praktyką, którą stosuje się w kontekście zapór sieciowych. Takie podejście naruszałoby zasady działania i wydajności sieci, ponieważ wymagałoby znacznych zasobów oraz czasu na przetwarzanie danych przez zewnętrzne systemy, co mogłoby prowadzić do opóźnień i zatorów. Ponadto, zapory nie wykonują połączeń z serwerem w imieniu użytkownika, co jest bardziej cechą proxy lub bramki NAT. Zamiast tego zapory skupiają się na analizie i filtrowaniu ruchu, aby zabezpieczyć sieć przed nieautoryzowanym dostępem. Zmiana adresu hosta wewnętrznego w celu ukrycia go przed zewnętrznym monitoringiem również nie jest typową funkcjonalnością zapory sieciowej, lecz jest związana z technikami NAT (Network Address Translation) i VPN (Virtual Private Network). Te techniki mają swoje zastosowanie w różnych kontekstach, ale ich rola jest inna niż rola zapory, która koncentruje się na polityce bezpieczeństwa. Użytkownicy mylą te mechanizmy, co prowadzi do nieporozumień dotyczących ich właściwego zastosowania w architekturze zabezpieczeń sieciowych.

Pytanie 11

Jaki system sygnalizacji jest wykorzystywany w dostępie abonenckim ISDN?

A. DSSI

B. R2

C. RI

D. SS7

Podczas analizy niepoprawnych odpowiedzi warto zwrócić uwagę na RI, R2 oraz SS7. RI, czyli R2 Interface, to system sygnalizacji, który jest używany głównie w krajowych sieciach telekomunikacyjnych, jednak jego zastosowanie jest ograniczone do określonych warunków i nie obejmuje pełnego spektrum funkcji dostępnych w DSSI. W kontekście dostępu abonenckiego ISDN, RI nie dostarcza odpowiednich możliwości, które są wymagane do prawidłowego przesyłania zarówno sygnalizacji, jak i danych. R2 jest bardziej zorientowany na tradycyjne połączenia analogowe, co czyni go niewłaściwym wyborem w kontekście cyfrowych sieci ISDN. SS7, z drugiej strony, to protokół sygnalizacyjny wykorzystywany głównie w sieciach telefonii komutowanej, który zajmuje się sygnalizacją w sieciach o dużej skali, ale nie jest bezpośrednio związany z dostępem abonenckim ISDN. Jego głównym zastosowaniem jest zarządzanie połączeniami w sieciach telekomunikacyjnych, a nie w bezpośrednim dostępie dla klientów końcowych. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do wyboru tych odpowiedzi, to mylenie koncepcji sygnalizacji z samymi usługami telekomunikacyjnymi. Różne systemy sygnalizacji mają swoje specyficzne zastosowania i nie są zamienne; zrozumienie ich funkcji oraz obszaru zastosowania jest kluczowe dla prawidłowego wyboru technologii. W końcu, DSSI jako standard, zapewnia bardziej zintegrowane podejście do sygnalizacji i transmisji danych, co czyni go najlepszym rozwiązaniem dla użytkowników ISDN.

Pytanie 12

Który rodzaj alarmu w systemie teleinformatycznym wymaga podjęcia działań mających na celu dokładne zdiagnozowanie oraz rozwiązanie problemu?

A. Major

B. Critical

C. Warning

D. Minor

Wybór innego typu alarmu, jak Minor, Warning czy Critical, wskazuje na niepełne zrozumienie klasyfikacji alarmów w systemach teleinformatycznych. Alarm Minor informuje o mniej istotnych problemach, które mogą wymagać uwagi, ale nie są na tyle poważne, aby wstrzymywać działanie systemu. Przykładowo, drobne usterki w oprogramowaniu, które nie wpływają na całość operacji, są klasyfikowane jako Minor. Z kolei alarm Warning jest ostrzeżeniem przed potencjalnym problemem, ale nie wymaga natychmiastowego działania – może to być na przykład spadek wydajności, który można monitorować, ale nie jest krytyczny. Alarm Critical oznacza natomiast sytuację, w której system nie działa lub działa w sposób, który uniemożliwia jego dalsze użycie. Chociaż wymaga pilnej interwencji, nie odnosi się to do diagnostyki, lecz do naprawy. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że alarm Major sygnalizuje potrzebę podjęcia działań diagnostycznych, podczas gdy inne typy alarmów mają różne implikacje i wymagania dotyczące reakcji. Znajomość tych klasyfikacji pozwala na skuteczne zarządzanie incydentami oraz podejmowanie właściwych decyzji w sytuacjach kryzysowych.

Pytanie 13

Funkcja centrali telefonicznej PBX, która pozwala na nawiązywanie połączeń wychodzących o najniższym koszcie, jest oznaczana skrótem

A. DND

B. LCR

C. DISA

D. MSN

Wszystkie inne odpowiedzi, takie jak DND, DISA i MSN, są terminologią związana z różnymi funkcjami w systemach telekomunikacyjnych, ale nie dotyczą one optymalizacji kosztów połączeń. DND, czyli Do Not Disturb, to funkcja, która pozwala na wyciszenie telefonu, co jest istotne w kontekście zarządzania połączeniami, ale nie ma wpływu na koszty. Użytkownik, który wybierał DND, mógł myśleć o zarządzaniu połączeniami, jednak z perspektywy kosztów jest to błędne podejście. DISA, czyli Direct Inward System Access, umożliwia zdalny dostęp do systemu PBX, co również nie ma nic wspólnego z minimalizowaniem kosztów połączeń. Użytkownik, który wybrał tę odpowiedź, mógł sądzić, że zdalny dostęp do centrali wiąże się z tańszymi połączeniami, co jest mylną interpretacją. Wreszcie, MSN, czyli Multiple Subscriber Number, to funkcjonalność, która pozwala na przypisanie wielu numerów do jednego abonenta, co jest przydatne w przypadku firm. To podejście do zarządzania numerami nie odnosi się jednak do routingu połączeń w sposób, który mógłby wpłynąć na ich koszty. Problemy związane z błędnymi odpowiedziami często wynikają z niepełnego zrozumienia funkcji poszczególnych terminów, co prowadzi do mylnych wniosków na temat ich praktycznego zastosowania w kontekście optymalizacji kosztów komunikacji.

Pytanie 14

Odległość wzroku od ekranu monitora powinna znajdować się w zakresie

A. 5 - 15 cm

B. 40 - 70 cm

C. 20 - 35 cm

D. 80 - 100 cm

Odległość oczu od ekranu monitora powinna mieścić się w granicach 40 - 70 cm, ponieważ jest to zalecany odstęp, który minimalizuje zmęczenie oczu oraz wspiera zdrową postawę ciała. Taki dystans pozwala na wygodne widzenie szczegółów obrazu bez nadmiernego napięcia mięśni oczu. Przykładowo, przy pracy z komputerem, użytkownik powinien mieć możliwość łatwego przeglądania dokumentów lub stron internetowych, co jest osiągane dzięki odpowiedniej odległości. Zgodnie z wytycznymi ergonomii, warto również zwrócić uwagę na ustawienie monitora – górna krawędź ekranu powinna znajdować się na wysokości oczu lub nieco poniżej, co przyczynia się do zmniejszenia obciążenia szyi. Regularne przerwy w pracy, co 20-30 minut, również wspierają zdrowie oczu, co w połączeniu z odpowiednim dystansem do ekranu, może znacząco wpłynąć na komfort codziennego korzystania z urządzeń elektronicznych. Warto pamiętać, że każdy użytkownik jest inny, dlatego odległość może być dostosowywana indywidualnie, ale zalecane wartości stanowią dobry punkt odniesienia.

Pytanie 15

Jakie jest obciążenie łącza, jeśli wartość Erlanga wynosi 0,25?

A. 35 minut

B. 15 minut

C. 25 minut

D. 45 minut

Wszystkie pozostałe odpowiedzi są niepoprawne z kilku powodów. Odpowiedzi, które wskazują na zajętość 25, 35 lub 45 minut, są wynikiem błędnego zrozumienia, jakie obciążenie wyrażone w Erlangach rzeczywiście oznacza. Pojęcie Erlanga jest kluczowe w analizie zajętości linii i odnosi się do średniego czasu, w którym łącze jest zajęte na skutek aktywności użytkowników. W przypadku 0,25 Erlanga, obliczenia wskazują, że zajętość łącza wynosi 15 minut, a nie 25, 35 czy 45 minut. Typowym błędem, który prowadzi do takich błędnych wniosków, jest mylenie wartości Erlanga z jednostkami czasu, co może generować nieporozumienia w zakresie analizy wydajności sieci. Ważne jest, aby zrozumieć, że 0,25 Erlanga oznacza jedynie, że łącze jest wykorzystywane przez 15 minut w ciągu godziny, co jest zgodne z definicją Erlanga jako jednostki obciążenia. Prawidłowe podejście do analizy zajętości łącza ma kluczowe znaczenie dla właściwego planowania i optymalizacji sieci telekomunikacyjnych, zgodnie z rekomendacjami zawartymi w standardach branżowych, takich jak ITU-T.

Pytanie 16

Jak można sprawdzić, czy kabel zasilający dysk twardy jest w dobrym stanie?

A. testera bitowej stopy błędów

B. miernika uniwersalnego

C. reflektometru TDR

D. analizatora sieciowego

Analizator sieci jest narzędziem używanym przede wszystkim do monitorowania i analizy ruchu sieciowego, a nie do diagnozowania uszkodzeń fizycznych kabli zasilających. Jego zastosowania obejmują identyfikację problemów z przepustowością, opóźnieniami, a także śledzenie złośliwych aktywności w sieci. Nie jest to odpowiednie urządzenie do oceny kondycji kabli zasilających, ponieważ nie dostarcza informacji o stanie przewodów zasilających czy ich rezystancji. Reflektometr TDR (Time Domain Reflectometer) jest bardziej zaawansowanym urządzeniem, które może być używane do lokalizowania uszkodzeń w kablach, jednak jego zastosowanie w przypadku kabli zasilających nie jest powszechne. TDR najlepiej sprawdza się w diagnostyce kabli sygnałowych, a nie zasilających. Tester bitowej stopy błędów jest narzędziem do analizy i oceny jakości przesyłu danych, a nie do diagnozowania uszkodzeń kabli zasilających. Jego głównym celem jest wykrywanie błędów transmisji, co nie ma zastosowania w kontekście sprawdzania stanu kabla zasilającego. W związku z tym, korzystanie z tych narzędzi do diagnozowania stanu kabli zasilających może prowadzić do błędnych wniosków i nieefektywnej diagnostyki, co jest sprzeczne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 17

Protokół rutingu, który domyślnie przesyła aktualizacje tablic rutingu co 30 sekund do bezpośrednich sąsiadów, to

A. EIGRP

B. BGP

C. OSPF

D. RIP

Protokół RIP to taki klasyczny sposób na routing. Działa na zasadzie wektora odległości i wysyła aktualizacje co 30 sekund. To znaczy, że routery wymieniają się informacjami o trasach w sieci. W RIP liczymy przeskoki – im mniej przeskoków do celu, tym bliżej. Maksymalna liczba przeskoków to 15, więc nadaje się głównie dla mniejszych sieci. W praktyce, często spotykany w lokalnych sieciach i mniejszych firmach, bo łatwo go skonfigurować i nie wymaga super sprzętu. Fajnie, że RIP jest standardowym protokołem, co oznacza, że działa na wielu urządzeniach od różnych producentów. Ułatwia to wykorzystanie go w różnych środowiskach. Mimo że ma swoje ograniczenia, to RIP jest super do nauki podstaw routingu w sieciach.

Pytanie 18

Jakie zadania nie wchodzą w skład aktywnego systemu bezpieczeństwa sieciowego?

A. zapewnienia integralności danych

B. kontroli treści danych

C. zapewnienia poufności danych

D. sprawdzania autentyczności użytkownika

Aktywne systemy bezpieczeństwa w sieciach mają na celu ochronę danych przed różnorodnymi zagrożeniami oraz zapewnienie integralności ich transmisji. Kontrola treści danych nie jest zaliczana do tych zadań, ponieważ koncentruje się bardziej na analizie informacji przesyłanych w sieci, co jest bliskie technikom wykrywania intruzów lub filtrowania treści. Na przykład, systemy IPS (Intrusion Prevention Systems) analizują ruch w sieci, aby identyfikować i blokować złośliwe oprogramowanie. Z kolei zapewnienie integralności danych zajmuje się ochroną przed nieautoryzowanymi zmianami, a techniki takie jak podpisy cyfrowe oraz algorytmy skrótu (np. SHA-256) są standardem w tej dziedzinie. Sprawdzanie autentyczności użytkownika odnosi się do procesów uwierzytelniania, które są kluczowe w systemach zarządzania tożsamością, a zapewnienie poufności danych opiera się na używaniu protokołów szyfrujących, takich jak TLS. Zrozumienie tych aspektów jest kluczowe dla prawidłowego wdrażania i zarządzania systemami bezpieczeństwa w sieciach.

Pytanie 19

Jakie urządzenie sieciowe jest używane jedynie do wydłużania zasięgu transmisji?

A. Switch

B. Bridge

C. Regenerator

D. Router

Regenerator to urządzenie sieciowe, które służy do zwiększania zasięgu transmisji w sieciach komputerowych poprzez wzmacnianie sygnału. Jego głównym zadaniem jest odbieranie słabnącego sygnału, a następnie przetwarzanie go i przesyłanie dalej, co pozwala na pokonywanie większych odległości bez utraty jakości transmisji. Regeneratory są szczególnie przydatne w przypadku sieci opartych na medium transmisyjnym, takim jak światłowody czy kable miedziane, gdzie zasięg sygnału może być ograniczony. Przykładowe zastosowanie regeneratora to sieci LAN, w których sygnał jest przesyłany na dużych odległościach, gdzie bez jego użycia jakość połączenia mogłaby być znacznie obniżona. Warto również zaznaczyć, że regeneratory są zgodne z różnymi standardami, takimi jak IEEE 802.3, co zapewnia ich interoperacyjność w złożonych infrastrukturach sieciowych.

Pytanie 20

Czym charakteryzuje się partycja?

A. pamięć komputerowa, która jest adresowana i dostępna bezpośrednio przez procesor, a nie przez urządzenia wejścia-wyjścia

B. zestaw od kilku do kilkuset fizycznych dysków, które są zgrupowane w kilka do kilkudziesięciu zestawów

C. obszar logiczny, wydzielony na dysku twardym, który może być sformatowany przez system operacyjny w odpowiednim systemie plików

D. mechanizm, w którym część z danych jest przechowywana dodatkowo w pamięci o lepszych parametrach

Odpowiedź, która wskazuje na obszar logiczny wydzielony na dysku twardym, jest poprawna, ponieważ partycja jest podstawowym elementem organizacji danych na nośnikach pamięci. Partycjonowanie dysku polega na podzieleniu fizycznego dysku twardego na mniejsze, logiczne jednostki, które mogą być formatowane i używane przez system operacyjny. Przykładem zastosowania partycji jest stworzenie oddzielnej partycji dla systemu operacyjnego i innych danych użytkownika, co zwiększa bezpieczeństwo i organizację plików. Standardy takie jak MBR (Master Boot Record) oraz GPT (GUID Partition Table) definiują, jak partycje są zarządzane na dyskach. Ponadto, tworzenie partycji może pomóc w optymalizacji wydajności dysku, umożliwiając systemowi operacyjnemu skuteczniejsze zarządzanie danymi. W praktyce dobrym zwyczajem jest tworzenie kopii zapasowych danych przed przystąpieniem do partycjonowania, co zapobiega utracie informacji, a także stosowanie odpowiednich systemów plików, takich jak NTFS lub ext4, aby zapewnić kompatybilność i wydajność operacyjną.

Pytanie 21

Program cleanmgr.exe, który jest elementem systemów operacyjnych z rodziny Windows, służy do

A. usunięcia zbędnych programów zainstalowanych na dysku twardym

B. oczyszczenia dysku twardego oraz pozbywania się niepotrzebnych plików

C. analizy danych sieciowych i wykrywania złośliwego oprogramowania

D. oczyszczenia pamięci RAM oraz identyfikacji uszkodzonych sektorów

Cleanmgr.exe, czyli Oczyszczanie dysku, to takie fajne narzędzie w Windowsie, które pomaga nam pozbyć się niepotrzebnych plików i zwolnić miejsce na dysku. W skrócie, to coś, co możesz uruchomić, żeby usunąć pliki tymczasowe, różne rzeczy z kosza czy inne zbędne dane, które po prostu zajmują miejsce. Moim zdaniem, warto z tego korzystać, zwłaszcza przed instalacją nowych aplikacji czy aktualizacji systemu, bo można w ten sposób szybko zrobić trochę miejsca. Dodatkowo, regularne czyszczenie dysku wpływa na wydajność komputera, a to ważne, szczególnie jeśli mamy starszy sprzęt. I pamiętaj, że pozbywanie się zbędnych plików to też dobra praktyka związana z bezpieczeństwem – zmniejsza to szanse na atak złośliwego oprogramowania, bo mniej plików to mniej luk do wykorzystania. Także, ogólnie rzecz biorąc, Oczyszczanie dysku to przydatne narzędzie, które dobrze mieć w zanadrzu.

Pytanie 22

Jaką maksymalną liczbę hostów można przydzielić w sieci z prefiksem /26?

A. 510 hostów

B. 62 hosty

C. 254 hosty

D. 26 hostów

Odpowiedź 62 hosty jest prawidłowa, ponieważ w sieci z prefiksem /26 dostępnych jest 64 adresów IP. Prefiks /26 oznacza, że 26 bitów jest używanych do identyfikacji sieci, co pozostawia 6 bitów dla hostów (32 - 26 = 6). Liczba dostępnych adresów dla hostów oblicza się jako 2^6 = 64. Należy jednak uwzględnić, że jeden adres jest zarezerwowany dla identyfikacji sieci, a drugi dla rozgłoszenia (broadcast), co oznacza, że można zaadresować 62 hosty. Taka konfiguracja jest powszechnie stosowana w małych sieciach, takich jak sieci lokalne (LAN), gdzie liczba urządzeń jest ograniczona. Przykładowo, w biurze z 62 komputerami, sieć /26 pozwala na efektywne przydzielanie adresów IP bez marnotrawienia zasobów. Warto pamiętać, że zgodnie z najlepszymi praktykami, planowanie adresacji IP powinno uwzględniać przyszły rozwój sieci, aby uniknąć potrzeby migracji do większego prefiksu.

Pytanie 23

Który parametr linii długiej określa pole elektryczne pomiędzy przewodami tej linii?

A. Indukcyjność na jednostkę długości linii

B. Upływność na jednostkę długości linii

C. Rezystancja na jednostkę długości linii

D. Pojemność na jednostkę długości linii

Wybór niewłaściwych parametrów linii długiej jako odpowiedzi na pytanie o pole elektryczne między przewodami prowadzi do nieporozumień dotyczących zasad działania linii transmisyjnych. Indukcyjność na jednostkę długości linii odnosi się do właściwości magnetycznych, które są związane z polem magnetycznym generowanym przez prąd płynący w przewodach, a nie z polem elektrycznym. W praktyce, indukcyjność jest istotna w kontekście analizy obwodów AC oraz w zastosowaniach, gdzie oscylacje są kluczowe, ale nie ma bezpośredniego związku z polem elektrycznym w linii długiej. Z kolei rezystancja na jednostkę długości linii odnosi się do oporu, który przewody stawiają przepływającemu prądowi, co wpływa na straty energii, ale również nie jest bezpośrednio związane z generowaniem pola elektrycznego między przewodami. Upływność na jednostkę długości, z drugiej strony, opisuje zdolność materiału do przewodzenia prądu w wyniku upływu, co również nie odnosi się do zjawiska generowanego pola elektrycznego między przewodami. Pojęcia te są często mylone, co prowadzi do błędnych interpretacji w kontekście projektowania linii transmisyjnych. Właściwe zrozumienie relacji pomiędzy tymi parametrami jest kluczowe dla odpowiedniego projektowania i analizy systemów elektrycznych, w tym linii przesyłowych i telekomunikacyjnych. Zastosowanie standardów branżowych oraz dobrych praktyk w projektowaniu systemów elektrycznych pozwala na minimalizację strat i optymalizację działania, co jest kluczowe w nowoczesnych aplikacjach technologicznych.

Pytanie 24

Jakie kryterium musi zostać spełnione, aby współczynnik odbicia linii długiej wynosił zero?

A. Impedancja wyjściowa wynosi 0

B. Impedancja wejściowa przewyższa impedancję wyjściową

C. Impedancja wejściowa jest równa impedancji wyjściowej

D. Impedancja wejściowa ma wartość 0

Odpowiedzi, w których impedancja wyjściowa jest równa zero lub impedancja wejściowa jest równa zeru, opierają się na błędnym założeniu, że brak impedancji świadczy o idealnym dopasowaniu. W rzeczywistości, jeśli impedancja wyjściowa wynosi zero, oznacza to, że nie ma oporu dla fal elektromagnetycznych, co w konsekwencji prowadzi do pełnego odbicia energii, a więc współczynnik odbicia staje się równy jeden. Analogicznie, stwierdzenie, że impedancja wejściowa jest równa zeru, również jest błędne, ponieważ w takim przypadku nie można by mówić o zasilaniu jakiegokolwiek obwodu – system nie miałby możliwości przyjmowania sygnałów. Kolejne nieprawidłowe podejście, które zakłada, że impedancja wejściowa jest większa od impedancji wyjściowej, prowadzi do wzrostu współczynnika odbicia, co w rzeczywistości skutkuje stratami sygnału i zniekształceniem. Typowym błędem w myśleniu jest przeświadczenie, że niskie wartości impedancji automatycznie prowadzą do efektywnego przesyłania sygnału, co jest mylne. W praktyce, aby uniknąć strat, należy dążyć do dokładnego dopasowania impedancji w całym systemie, co zapewnia optymalną transmisję i minimalizację strat sygnału.

Pytanie 25

W jaki sposób oznaczana jest skrętka, która ma nieekranowane pojedyncze pary przewodów oraz wszystkie pary przewodów ekranowane folią i siatką?

A. S/UTP

B. SF/UTP

C. F/FTP

D. SF/FTP

Odpowiedź SF/UTP jest prawidłowa, ponieważ oznaczenie to odnosi się do struktury skrętki, w której poszczególne pary przewodów nie są ekranowane, ale całość jest chroniona przed zakłóceniami elektromagnetycznymi. W praktyce takie rozwiązanie stosuje się w sytuacjach, gdy konieczne jest zminimalizowanie wpływu zewnętrznych zakłóceń, na przykład w biurach, gdzie wiele urządzeń elektronicznych generuje szumy. Skrętka SF/UTP jest również zgodna z normami ISO/IEC 11801, które określają wymagania dotyczące okablowania strukturalnego. Oprócz tego, z uwagi na swoją konstrukcję, kabel ten charakteryzuje się dobrymi parametrami transmisji na dużych odległościach, co czyni go idealnym rozwiązaniem dla infrastruktury sieciowej w nowoczesnych budynkach biurowych i mieszkalnych. Warto również dodać, że korzystanie z kabli SF/UTP może prowadzić do oszczędności kosztów w instalacji, ponieważ nie wymaga stosowania kosztownych materiałów ekranowych w porównaniu do bardziej zaawansowanych rozwiązań, takich jak SF/FTP.

Pytanie 26

W trakcie wykonywania procedury POST na monitorze pojawił się komunikat FailingBits: nnnn. Na tej podstawie użytkownik może wnioskować, że

A. pamięć operacyjna uległa fizycznemu uszkodzeniu

B. płyta główna nie ma wbudowanego kontrolera dla dysków twardych SATA

C. dysk twardy nie jest podłączony do portu interfejsu

D. układ pamięci tylko do odczytu podstawowego systemu BIOS jest uszkodzony

Rozważając inne odpowiedzi, warto zauważyć, że pierwsza z nich sugeruje, iż dysk twardy nie jest podłączony do kanału interfejsu. Taki problem mógłby prowadzić do komunikatu o błędzie podczas uruchamiania systemu, jednak <i>FailingBits: nnnn</i> bezpośrednio odnosi się do testów pamięci, a nie do stanu dysku twardego. W kontekście drugiej odpowiedzi, stwierdzenie, że płyta główna nie posiada kontrolera dysków twardych SATA, również nie ma sensu. Tego rodzaju problem zainicjowałby inne typy błędów, a nie błędy pamięci. Z kolei czwarta odpowiedź, dotycząca uszkodzenia układu pamięci tylko do odczytu (ROM), jest mylna, ponieważ ROM i RAM pełnią różne funkcje w systemie. ROM przechowuje stałe informacje, takie jak BIOS, natomiast RAM jest odpowiedzialna za tymczasowe przechowywanie danych podczas działania systemu. Problemy z RAM są często mylone z innymi komponentami, ale kluczowym wskaźnikiem, jakim jest komunikat <i>FailingBits</i>, wskazuje wprost na uszkodenia pamięci operacyjnej. Takie myślenie może prowadzić do błędnych diagnoz i niepotrzebnych kosztów związanych z wymianą komponentów, które nie są uszkodzone. Zrozumienie, jakie komponenty odpowiadają za jakie błędy, jest kluczowe dla efektywnej diagnostyki problemów sprzętowych.

Pytanie 27

MPLS (Multiprotocol Label Switching) to technologia, która polega na

A. trasowaniu ramek

B. przełączaniu etykiet

C. przełączaniu łączy

D. kolejkowaniu pakietów

Wybór opcji dotyczących kolejkowania ramek, przełączania łączy czy trasowania pakietów może wynikać z niepełnego zrozumienia zasad działania technologii MPLS. Kolejkowanie ramek to proces zarządzania kolejnością wysyłania ramek w sieci, co ma na celu optymalizację wykorzystania pasma, ale nie odnosi się bezpośrednio do zasady działania MPLS. Przełączanie łączy również nie jest poprawnym określeniem dla MPLS. Ta technologia nie polega na bezpośrednim przełączaniu łączy, lecz na wykorzystywaniu etykiet do szybkiego i wydajnego przesyłania pakietów. Trasowanie pakietów, z drugiej strony, odnosi się do klasycznego sposobu przesyłania danych w sieciach opartych na protokole IP, gdzie każdy pakiet jest analizowany na podstawie jego adresu docelowego. W technologii MPLS jednak znaczenie mają etykiety, które są przypisywane pakietom w momencie ich wejścia do sieci. Wybierając te alternatywne odpowiedzi, można wpaść w pułapkę myślenia, że MPLS działa na zasadach znanych z tradycyjnych sieci IP, co jest mylące. Ważne jest, aby zrozumieć, że MPLS wprowadza nową warstwę abstrakcji w zarządzaniu ruchem sieciowym, co znacząco różni się od klasycznych metod, i to właśnie sprawia, że jest ono tak wydajne i elastyczne w zastosowaniu.

Pytanie 28

Aby umożliwić dostęp do Internetu dla komputerów, tabletów i innych urządzeń w domu lub mieszkaniu, konieczne jest zastosowanie rutera

A. korporacyjny

B. dostępowy

C. brzegowy

D. szkieletowy

Ruter dostępowy, zwany również ruterem domowym, pełni kluczową rolę w umożliwieniu bezprzewodowego oraz przewodowego dostępu do Internetu dla różnych urządzeń, takich jak komputery, tablety czy smartfony. Działa jako punkt centralny, który łączy wewnętrzną sieć domową z zewnętrzną siecią Internet. Ruter dostępowy jest odpowiedzialny za zarządzanie ruchem danych pomiędzy siecią lokalną a Internetem, co pozwala na realizację praktycznych funkcji, takich jak udostępnianie połączenia internetowego, przydzielanie adresów IP oraz zapewnienie bezpieczeństwa sieci poprzez użycie zapory sieciowej (firewall) oraz innych mechanizmów kontroli dostępu. Standardy takie jak IEEE 802.11 definiują specyfikacje dla komunikacji bezprzewodowej, dzięki czemu użytkownicy mogą cieszyć się stabilnym i szybkim połączeniem. W praktyce, ruter dostępowy może również wspierać technologie takie jak QoS (Quality of Service), co pozwala na priorytetyzację ruchu internetowego, np. w czasie strumieniowania wideo.

Pytanie 29

Jak określa się zestaw funkcji wykonywanych przez cyfrowy zespół abonencki liniowy?

A. CHILL

B. PICK

C. BORSCHT

D. DBSS

Wybór odpowiedzi SELECT, CHILL lub DBSS może wydawać się logiczny na pierwszy rzut oka, jednak każda z tych opcji odnosi się do różnych koncepcji i technologii, które nie mają związku z funkcjami realizowanymi przez cyfrowy abonencki zespół liniowy. SELECT jest terminem często używanym w kontekście baz danych, związanym z zapytaniami SQL, a więc nie ma bezpośredniego zastosowania w telekomunikacji. CHILL to termin związany z programowaniem w kontekście protokołów sieciowych, ale również nie odnosi się do funkcji DSL. Z kolei DBSS, czyli Digital Baseband Subscriber System, to technologia, która również nie obejmuje pełnego zakresu funkcji niezbędnych dla systemów DSL. Wybór błędnych odpowiedzi może wynikać z mylnego skojarzenia z innymi technologiami telekomunikacyjnymi, co prowadzi do niepełnego zrozumienia koncepcji. Kluczowe jest rozróżnienie między różnymi akronimami i ich zastosowaniami w kontekście telekomunikacji, aby uniknąć pomyłek i lepiej zrozumieć specyfikę systemów DSL oraz ich funkcje, jakimi są te zawarte w BORSCHT.

Pytanie 30

Metoda filtrowania datagramów, stosowana do ochrony sieci lokalnej przed nieautoryzowanym dostępem z zewnątrz, to

A. switch

B. modem

C. firewall

D. hub

Firewall, czyli zapora sieciowa, jest kluczowym elementem bezpieczeństwa sieci lokalnej, którego zadaniem jest monitorowanie i kontrolowanie ruchu przychodzącego oraz wychodzącego na podstawie wcześniej określonych reguł bezpieczeństwa. Technika filtrowania datagramów polega na analizie nagłówków pakietów danych, co umożliwia blokowanie nieautoryzowanego dostępu z zewnątrz oraz ochronę przed różnymi rodzajami ataków, takimi jak skanowanie portów czy próby włamań. Przykładowo, w firmach często implementuje się zapory sieciowe, które pozwalają na tworzenie reguł dostępu do zasobów sieciowych, ograniczając dostęp do serwerów tylko dla zaufanych adresów IP. W praktyce, stosowanie firewalli zgodnie z branżowymi standardami, takimi jak ISO/IEC 27001, zapewnia, że organizacje są w stanie skutecznie zarządzać ryzykiem związanym z cyberzagrożeniami, co jest niezbędne w dobie rosnącej liczby incydentów bezpieczeństwa.

Pytanie 31

Jakim symbolem oznacza się systemy, które wymagają określenia źródła sygnału synchronizującego oraz dostarczenia go do wszystkich urządzeń zwielokratniających?

A. PDH

B. ATM

C. PCM

D. SDH

Zobaczając inne opcje, można zauważyć, że nie pasują one do tematu synchronizacji w sieciach telekomunikacyjnych. PDH, czyli Plesiochronous Digital Hierarchy, to był starszy standard, który nie miał jednego źródła sygnału dla wszystkich urządzeń. W PDH korzystano z różnych lokalnych źródeł synchronizacji, co wprowadzało sporo zamieszania i problemy z czasem. ATM (Asynchronous Transfer Mode) działa na zupełnie innej zasadzie, bo opiera się na komutacji pakietów, a nie synchronizacji sygnałów, więc nie spełnia wymogu ustalenia wspólnego źródła. ATM jest bardziej elastyczne, ale w kontekście synchronizacji i łączenia różnych sygnałów, nie daje rady. PCM, czyli Pulse Code Modulation, to bardziej technika kodowania sygnałów, a nie hierarchia, więc nie dotyczy tego, o czym mówimy. Zarówno PDH, jak i ATM oraz PCM mogą wprowadzać trudności w zarządzaniu ruchem sieciowym, co w dzisiejszych czasach, gdy potrzebna jest precyzyjna synchronizacja, nie jest akceptowalne. To zrozumienie to klucz do poprawnego korzystania z tych technologii w telekomunikacji.

Pytanie 32

Usługa znana jako CLIRO - Calling Line Identification Restriction Override pozwala na

A. przekierowywanie połączeń na dowolnie wybrany numer

B. blokadę wyświetlania numeru abonenta podłączonego

C. zawieszenie połączenia

D. ominięcie blokady wyświetlania numeru abonenta dzwoniącego

Blokada prezentacji numeru abonenta dołączonego nie jest tożsama z funkcjonalnością CLIRO. Odpowiedź sugeruje, że CLIRO mogłoby być używane do wprowadzenia restrykcji dotyczących prezentacji numerów, co jest niezgodne z jego rzeczywistym przeznaczeniem. CLIRO ma na celu ominięcie już istniejących blokad, a nie ich nałożenie. Ponadto, zawieszenie rozmowy lub przenoszenie wywołań na inne numery również są funkcjami, które nie mają związku z usługą CLIRO. W praktyce, zawieszenie rozmowy odnosi się do funkcji, która pozwala na tymczasowe zatrzymanie rozmowy, co nie ma związku z prezentacją numeru abonenta. Przenoszenie wywołań dotyczy funkcji przekierowywania połączeń, co również nie jest celem usług CLIRO. Te błędne odpowiedzi wskazują na nieporozumienia związane z terminologią i funkcjami dostępnych usług telekomunikacyjnych. Warto zaznaczyć, że zrozumienie podstawowych funkcji i ich zastosowań w kontekście telekomunikacyjnym jest kluczowe, aby uniknąć mylnego interpretowania ich roli. Wszystkie wymienione odpowiedzi są wyraźnie zbieżne z innymi funkcjami, które są regulowane przez różne standardy telekomunikacyjne, ale nie są one częścią CLIRO.

Pytanie 33

Z dokumentacji technicznej stacjonarnego telefonu wynika, że posiada on funkcję CLIP w systemie FSK/DTMF. Czym jest ta funkcja?

A. Prezentacja numeru dzwoniącego abonenta

B. Powtarzanie ostatnio wybieranego numeru

C. Pomiar czasu trwania rozmowy

D. Ustawianie oraz wyświetlanie daty i godziny

Funkcja CLIP, czyli Caller Line Identification Presentation, jest technologią, która umożliwia prezentację numeru dzwoniącego abonenta. System ten jest oparty na protokołach FSK (Frequency Shift Keying) oraz DTMF (Dual-Tone Multi-Frequency), które są standardami wykorzystywanymi w telekomunikacji do przesyłania informacji. Dzięki CLIP użytkownik telefonu stacjonarnego może zobaczyć numer osoby dzwoniącej jeszcze przed odebraniem połączenia, co zwiększa komfort korzystania z telefonu oraz pozwala na lepsze zarządzanie połączeniami. W praktyce oznacza to, że można zidentyfikować czy dzwoniący jest znaną osobą, co pozwala na szybsze podjęcie decyzji o odebraniu lub zignorowaniu połączenia. Wiele nowoczesnych systemów telekomunikacyjnych wprowadza obsługę tej funkcji jako standard, co świadczy o jej rosnącej popularności. Oprócz CLIP istnieją też inne funkcje, takie jak CLIR (Caller Line Identification Restriction), które pozwalają dzwoniącemu ukryć swój numer. Warto zaznaczyć, że korzystanie z takich funkcji wspiera rozwój efektywnych usług telekomunikacyjnych, a także przyczynia się do lepszej ochrony prywatności użytkowników.

Pytanie 34

Dla jakiej długości fali tłumienność światłowodu osiąga najniższą wartość?

A. 1 310 nm

B. 850 nm

C. 950 nm

D. 1 550 nm

Fala o długości 1550 nm charakteryzuje się najmniejszą tłumiennością w światłowodach, co czyni ją najbardziej optymalną dla długodystansowych transmisji. W tej długości fali, straty sygnału są minimalne, co pozwala na osiągnięcie większych odległości bez potrzeby stosowania dodatkowych wzmacniaczy. W praktyce, światłowody pracujące w zakresie 1550 nm są szeroko stosowane w sieciach telekomunikacyjnych oraz w systemach komunikacji optycznej. Zastosowanie tej długości fali jest zgodne z normami ITU-T G.652 i G.655, które definiują właściwości światłowodów jednomodowych. Dodatkowo, w kontekście praktycznym, fale te są również używane w systemach FTTH (Fiber To The Home), co znacząco poprawia jakość połączeń internetowych oraz zwiększa przepustowość sieci. Dzięki temu, operatorzy mogą świadczyć usługi o wyższej jakości, co jest kluczowe w dzisiejszym świecie, gdzie zapotrzebowanie na szybki internet stale rośnie.

Pytanie 35

Złącze DVI-i w komputerze używane jest do podłączenia

A. głośników

B. monitora

C. joysticka

D. drukarki

Złącze DVI-I (Digital Visual Interface - Integrated) jest standardem interfejsu wideo, który ma zastosowanie głównie w podłączaniu monitorów do komputerów. DVI-I obsługuje zarówno sygnały cyfrowe, jak i analogowe, co sprawia, że może współpracować z różnymi typami monitorów, w tym zarówno nowoczesnymi ekranami LCD, jak i starszymi monitorami CRT. Standard ten jest powszechnie stosowany w komputerach stacjonarnych, laptopach oraz projektorach. Złącze DVI-I ma na celu zapewnienie wysokiej jakości obrazu, co jest szczególnie ważne w zastosowaniach graficznych, jak projektowanie, edycja wideo czy gry komputerowe. Jako przykład, podłączając monitor za pomocą złącza DVI-I, użytkownik może uzyskać wyższą rozdzielczość oraz lepszą jakość obrazu niż przy użyciu starszych złącz, takich jak VGA. W praktyce, użytkownicy powinni zwracać uwagę na kompatybilność swojego sprzętu oraz wybierać kable DVI, które odpowiadają ich wymaganiom, aby maksymalnie wykorzystać możliwości monitorów. Zrozumienie zastosowania złącza DVI-I jest kluczowe dla efektywnego zarządzania sprzętem komputerowym oraz optymalizacji doświadczenia wizualnego.

Pytanie 36

Aby poprawić zasięg sygnału cyfrowego oraz ulepszyć jego parametry kształtu i czasu, należy użyć

A. modem

B. multiplekser

C. demultiplekser

D. regenerator

Regenerator to urządzenie, które służy do poprawy jakości sygnału cyfrowego w systemach komunikacyjnych. Jego głównym zadaniem jest odbudowa sygnału, który uległ degradacji na skutek tłumienia, szumów oraz innych zakłóceń występujących podczas transmisji. Działa on poprzez analogowe odzyskiwanie kształtu sygnału, co pozwala na przywrócenie oryginalnych parametrów czasowych oraz poprawę jego amplitudy. Przykładem zastosowania regeneratorów są sieci optyczne, w których sygnał świetlny przesyłany na dużych odległościach wymaga regularnego wzmacniania i poprawy kształtu. W kontekście standardów branżowych, regeneratorzy są zgodne z normami ITU-T G.957 i G.983, które definiują wymagania dotyczące ich działania i parametrów. Używanie regeneratorów jest kluczowe w projektowaniu sieci, aby zapewnić niezawodne przesyłanie danych na dużych odległościach, co jest fundamentalne w nowoczesnych systemach telekomunikacyjnych.

Pytanie 37

Jakie opatrzenie należy zastosować do ran oparzeniowych powstałych w wyniku porażenia prądem elektrycznym?

A. opatrunek z waty i owinąć bandażem.

B. suchy opatrunek z wyjałowionej gazy.

C. opatrunek z gazy nasączonej alkoholem.

D. opatrunek z waty nasączonej alkoholem.

Użycie opatrunku z waty nasączonej spirytusem jest niewłaściwe z wielu powodów. Po pierwsze, spirytus ma działanie drażniące, co w przypadku wrażliwej, uszkodzonej skóry może prowadzić do dodatkowego podrażnienia oraz bólu. Ranę oparzeniową należy traktować z dużą ostrożnością, a stosowanie substancji drażniących w jej okolicy jest zupełnie niezalecane. Z kolei opatrunek z gazy nasączonej spirytusem jest równie problematyczny, gdyż nie tylko nie zapewnia odpowiedniej ochrony, ale również może przyczynić się do pogorszenia stanu zdrowia pacjenta. Ponadto, opatrunek z waty, ze względu na swoje włókna, może przywierać do rany, co prowadzi do ryzyka uszkodzenia tkanek podczas zmiany opatrunku. Opatrunek z waty i zabandażowanie, chociaż z pozoru może wydawać się stosownym rozwiązaniem, również nie spełnia wymagań dotyczących sterylności i ochrony rany. W przypadku oparzenia, kluczowe jest unikanie wszelkich materiałów, które mogą wprowadzać zanieczyszczenia lub drażnić uszkodzone tkanki. Dobór odpowiednich materiałów do opatrywania ran oparzeniowych powinien być oparty na uznanych standardach medycznych, które promują użycie sterylnych, suchych opatrunków, co podkreśla znaczenie właściwego zabezpieczenia ran w kontekście ratowania zdrowia pacjenta.

Pytanie 38

Jak nazywa się proces, w którym zawartość i-tej szczeliny czasowej z wejściowego strumienia PCM jest umieszczana w j-tej szczelinie czasowej w strumieniu wyjściowym PCM?

A. Komutacja szczelinowa

B. Komutacja kanałowa

C. Komutacja czasowa

D. Komutacja przestrzenna

Wybór odpowiedzi, która odnosi się do komutacji przestrzennej, kanałowej czy szczelinowej, może wydawać się logiczny, ale każda z tych koncepcji ma swoje specyficzne znaczenie i zastosowanie, które różnią się od komutacji czasowej. Komutacja przestrzenna, na przykład, polega na przesyłaniu danych za pomocą różnych fizycznych ścieżek w infrastrukturze telekomunikacyjnej, co pozwala na równoległe przesyłanie wielu sygnałów. W praktyce oznacza to, że różne rozmowy lub dane mogą być przesyłane jednocześnie, ale w różnych kanałach, co może prowadzić do złożonych potrzeb w zakresie zarządzania pasmem i synchronizacji. Komutacja kanałowa natomiast odnosi się do metod, w których różne źródła danych są przekazywane przez zdefiniowane kanały komunikacyjne. Chociaż może to przypominać komutację czasową, to jednak nie uwzględnia ona dynamicznego przydziału szczelin czasowych dla różnych strumieni, co jest kluczowe w komutacji czasowej. Komutacja szczelinowa, z drugiej strony, najczęściej odnosi się do metod, w których dane są przesyłane w określonych szczelinach czasowych, ale niekoniecznie oznacza to przenoszenie danych z jednego strumienia na inny, jak ma to miejsce w przypadku komutacji czasowej. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie tych różnych rodzajów komutacji, co prowadzi do nieporozumień w kontekście ich zastosowania w rzeczywistych systemach telekomunikacyjnych. Zrozumienie tych subtelności jest kluczowe dla inżynierów i specjalistów w dziedzinie telekomunikacji, którzy muszą projektować i implementować systemy skutecznej komunikacji.

Pytanie 39

Która sygnalizacja nie jest przeznaczona do stosowania w sieciach IP?

A. H.323

B. SS7

C. SIP

D. R1

Odpowiedź R1 jest poprawna, ponieważ jest to sygnalizacja stworzona z myślą o tradycyjnych sieciach telefonicznych, a nie o sieciach IP. R1, znana również jako sygnalizacja w systemie analogowym, jest stosowana w klasycznych sieciach PSTN (Public Switched Telephone Network). W praktyce R1 jest używana do przesyłania informacji o połączeniach, takich jak sygnały zajętości czy dzwonienie, w systemach, które nie obsługują protokołów IP. W przeciwieństwie do R1, protokoły takie jak H.323 i SIP są zoptymalizowane do pracy w środowisku IP i wspierają nowoczesne usługi VoIP (Voice over IP). Zrozumienie różnic między tymi sygnalizacjami jest kluczowe, zwłaszcza w kontekście migracji z tradycyjnych sieci do nowoczesnych rozwiązań opartych na IP. Warto zauważyć, że znajomość protokołów sygnalizacyjnych jest niezbędna dla inżynierów i techników zajmujących się projektowaniem i zarządzaniem sieciami telekomunikacyjnymi.

Pytanie 40

Jaki filtr tłumi składowe widma sygnału o wysokich częstotliwościach, a jednocześnie przepuszcza składowe o niskich częstotliwościach?

A. Dolnoprzepustowy

B. Górnoprzepustowy

C. Pasmowoprzepustowy

D. Pasmozaporowy

Filtr dolnoprzepustowy jest zaprojektowany w taki sposób, aby tłumić składowe sygnału o wysokich częstotliwościach, jednocześnie umożliwiając przejście składowym o małych częstotliwościach. Działa to na zasadzie redukcji szumów oraz eliminacji niepożądanych sygnałów wysokoczęstotliwościowych, co jest szczególnie przydatne w różnych zastosowaniach inżynieryjnych, takich jak telekomunikacja, audio, czy przetwarzanie sygnałów. Na przykład w systemach audio, filtry dolnoprzepustowe są często stosowane do usuwania niepożądanych wysokoczęstotliwościowych zakłóceń, co poprawia jakość dźwięku i pozwala na lepsze odtworzenie pożądanych tonów. W kontekście standardów branżowych, takie filtry są wykorzystywane w systemach komunikacyjnych zgodnych z normami, które określają dopuszczalne pasma częstotliwości oraz zniekształcenia sygnału. Dodatkowo, zrozumienie działania filtrów dolnoprzepustowych jest kluczowe w inżynierii sygnałów, gdzie umiejętność ich zastosowania przekłada się na wydajność i skuteczność systemów elektronicznych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej