Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik architektury krajobrazu
  • Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
  • Data rozpoczęcia: 23 października 2025 20:42
  • Data zakończenia: 23 października 2025 21:13

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Do formowania wysokich żywopłotów należy wybrać zestaw roślin:

A. jałowiec pośredni (Juniperus x media) oraz żywotnik wschodni (Thuja orientalis)
B. jodła pospolita (Abies alba) i sosna pospolita (Pinus sylvestris)
C. jodła jednobarwna (Abies concolor) oraz świerk biały (Picea glauca)
D. modrzew europejski (Larix decidua) oraz świerk pospolity (Picea abies)
Wybór roślin do formowania wysokich żywopłotów jest kluczowy, a podane alternatywy nie spełniają wymogów związanych z ich właściwościami. Jodła jednobarwna (Abies concolor) oraz świerk biały (Picea glauca) mogą być zbyt luźne w pokroju, co ogranicza ich zdolność do tworzenia zwartej struktury żywopłotu. Choć są to piękne drzewa, ich naturalny wzrost nie sprzyja kształtowaniu wysokich żywopłotów, co może prowadzić do wrażenia nieporządku w ogrodzie. Modrzew europejski (Larix decidua) i świerk pospolity (Picea abies) są bardziej odpowiednie, ponieważ ich gęstości i struktura umożliwiają osiągnięcie pożądanej formy. Kolejne połączenie jodły pospolitej (Abies alba) z sosną pospolitą (Pinus sylvestris) również jest problematyczne, ponieważ sosna ma tendencję do rozprzestrzeniania się, co może prowadzić do „rozmycia” linii żywopłotu. Ważne jest, aby unikać roślin, które nie mają naturalnej tendencji do gęstego wzrostu lub które mogą być zbyt szerokie. Jałowiec pośredni (Juniperus x media) i żywotnik wschodni (Thuja orientalis) to z kolei rośliny, które dobrze rosną, ale ich forma nie zawsze jest stabilna w wyższych żywopłotach, co czyni je mniej odpowiednimi do tego celu. Zrozumienie właściwych właściwości roślin jest kluczowe przy tworzeniu trwałych i estetycznych żywopłotów, dlatego wybór odpowiednich gatunków jest fundamentem dobrego projektu ogrodowego.

Pytanie 2

Drzewa liściaste o odsłoniętym systemie korzeniowym należy sadzić jedynie

A. wiosną, przed pojawieniem się pierwszych oznak wegetacji
B. latem, w szczytowym okresie wegetacji
C. późną wiosną, po zaobserwowaniu wyraźnych oznak wegetacji
D. jesienią, zanim ich pędy zdrewnieją
Sadzenie drzew liściastych z odsłoniętym systemem korzeniowym wiosną, zanim wystąpią pierwsze oznaki wegetacji, jest zgodne z najlepszymi praktykami ogrodniczymi. W tym okresie rośliny są w stanie spoczynku, co minimalizuje stres związany z przeszczepem. Korzenie mają szansę na adaptację do nowego podłoża, a gleba jest odpowiednio wilgotna po zimowych opadach. Przykładem zastosowania tej praktyki jest sadzenie dębów lub lip, które lepiej się ukorzeniają, gdy są sadzone wczesną wiosną. Dodatkowo, wczesne sadzenie pozwala roślinom na lepsze wykorzystanie dostępnej wody i składników odżywczych przed rozpoczęciem intensywnego wzrostu, co sprzyja ich zdrowiu i rozwojowi. Zgodnie z zaleceniami specjalistów z zakresu dendrologii, unikanie sadzenia w późną wiosnę lub latem, kiedy to rośliny mogą być już w fazie aktywnego wzrostu, minimalizuje ryzyko uszkodzenia korzeni oraz zapewnia lepsze warunki dla nowych sadzonek.

Pytanie 3

Jak powinny być sadzone drzewa, aby utworzyć aleję?

A. W rzędzie po obu stronach drogi
B. W jednym rzędzie wzdłuż drogi
C. Pojedynczo w różnych lokalizacjach
D. W grupach po kilka
Sadzenie drzew w rzędzie po obu stronach ulicy jest najlepszym podejściem do tworzenia alei, co ma na celu uzyskanie harmonijnej i estetycznej przestrzeni publicznej. Taki układ nie tylko poprawia walory wizualne, ale również wspiera równomierny rozwój drzew, zapewniając im odpowiednią ilość światła słonecznego oraz przestrzeń do wzrostu. Praktyka ta zgadza się z zasadami urbanistyki, które zalecają równomierne rozmieszczenie roślinności w obszarach zurbanizowanych. Dodatkowo, aleje drzewne pełnią ważne funkcje ekologiczne, takie jak poprawa jakości powietrza, redukcja hałasu i ochrona przed erozją gleby. Zastosowanie tej metody jest również zgodne z wytycznymi organizacji zajmujących się zrównoważonym rozwojem przestrzeni miejskiej, które podkreślają znaczenie drzew w krajobrazie miejskim. Przykładem udanego zastosowania tej metody może być aleja w parku miejskim, gdzie drzewa są sadzone w równych odstępach, co sprzyja ich prawidłowemu wzrostowi oraz ułatwia pielęgnację.

Pytanie 4

Solitery, będące jednym z typów kompozycji w angielskich ogrodach romantycznych, to

A. pojedyncze, samotne, najczęściej wiekowe drzewa
B. zbiorowiska drzew i krzewów o luźnej, świetlistej strukturze
C. drzewa oraz krzewy rozmieszczone na owalnym lub okrągłym wzniesieniu
D. jednogatunkowe skupiska drzew
Solitery to takie pojedyncze drzewka, które robią naprawdę fajny klimat w ogrodzie, zwłaszcza w tych angielskich romantycznych. Te drzewa przyciągają wzrok i tworzą wyjątkową atmosferę. Często wybieramy je, bo są ładne lub mają jakieś ciekawe historie. Zobacz, na przykład, stare dęby czy lipy – nie dość, że pięknie wyglądają, to jeszcze dają schronienie dla różnych zwierzaków. Jak planujemy ogród według zasad permakultury, to solitery mogą też chronić inne rośliny przed wiatrem. W kontekście zrównoważonego rozwoju, dobrze jest dobierać odpowiednie gatunki drzew jako solitery, bo to wspiera bioróżnorodność i może poprawić mikroklimat. Z mojej perspektywy, ważne jest też, żeby myśleć o tym, jak te drzewa będą się rozwijać w przyszłości i jaki będą miały wpływ na resztę ogrodu, żeby wszystko razem fajnie współgrało.

Pytanie 5

Która z podanych roślin dekoracyjnych jest rośliną dwuletnią?

A. Szafran wiosenny (Crocus vemus)
B. Szałwia błyszcząca (Salvia splendens)
C. Stokrotka pospolita (Bellis perennis)
D. Żeniszek meksykański (Ageratum houstonianum)
Stokrotka pospolita (Bellis perennis) jest rośliną dwuletnią, co oznacza, że jej cykl życia trwa dwa lata. W pierwszym roku roślina tworzy liście i system korzeniowy, a w drugim roku kwitnie i produkuje nasiona. Ta cecha czyni ją idealną do ogrodów, gdzie można ją wykorzystywać do tworzenia efektownych rabat kwiatowych. W praktyce, stokrotki są często sadzone wczesną wiosną, co pozwala im rozwinąć się i zakwitnąć latem. Ponadto, ich zdolność do samosiewu sprawia, że są popularnym wyborem w naturalistycznych aranżacjach ogrodowych. Dobrą praktyką jest także ich wykorzystanie w ogrodach typu cottage, gdzie ich urokliwe kwiaty dodają uroku i koloru. Warto wiedzieć, że kwiaty stokrotek są również jadalne i mogą być używane w sałatkach, co dodatkowo zwiększa ich wartość użytkową w ogrodzie.

Pytanie 6

Jak często należy kosząc wiosną pielęgnować trawnik dywanowy?

A. Raz na dwa miesiące
B. Dwa razy w miesiącu
C. Raz w miesiącu
D. Dwa razy w tygodniu
Kosić trawnik dywanowy wiosną dwa razy w tygodniu jest zalecane, aby utrzymać go w doskonałej kondycji i estetyce. Częste koszenie wspiera zdrowy wzrost trawy, a także pobudza rozwój gęstej darni. Regularne przycinanie ułatwia również usuwanie chwastów oraz minimalizuje ryzyko chorób, które mogą być spowodowane nadmiernym wzrostem trawy. W praktyce, podczas intensywnego wzrostu trawy wiosną, zwłaszcza w klimacie umiarkowanym, kosiarka powinna być ustawiona na wysokość cięcia od 3 do 5 cm, co sprzyja lepszemu rozprzestrzenieniu korzeni i zapobiega przesuszeniu gleby. Warto też pamiętać, że koszenie w różnych kierunkach przyczynia się do bardziej równomiernego wzrostu, co jest istotne dla uzyskania gęstego i zdrowego trawnika. Dobrą praktyką jest także regularne czyszczenie ostrzy kosiarki, co zapewnia precyzyjne i efektywne cięcie.

Pytanie 7

W trakcie zagęszczania kostki brukowej w ogrodzie pracownik doznał kontuzji w okolicy stawu skokowego, istnieje podejrzenie złamania. Jaką czynność należy wykonać w pierwszej kolejności, udzielając mu pomocy?

A. dawać mu leki przeciwbólowe.
B. unieruchomić kończynę.
C. zadzwonić po pomoc medyczną.
D. ustawić go w pozycji bocznej stabilnej.
Unieruchomienie kończyny to naprawdę ważna sprawa, zwłaszcza przy urazach stawów i podejrzeniu złamania. Chodzi o to, żeby nie ruszać uszkodzonego miejsca, bo to może pomóc w uniknięciu dalszych problemów i złagodzić ból. Jak to zrobić w praktyce? Można użyć opatrunków, temblaków, a najlepiej unikać obciążania kończyny. Zawsze warto unieruchomić zarówno staw skokowy, jak i kolanowy, bo to ograniczy ruch w całej kończynie. W pierwszej pomocy zaleca się obejrzenie rany przed unieruchomieniem, żeby sprawdzić, czy nie ma innych urazów. A po unieruchomieniu najlepiej od razu wezwać pomoc medyczną, żeby dalej zajęli się pacjentem. Dobrze podjęte działania w takiej sytuacji mogą naprawdę wpłynąć na to, jak szybko pacjent wróci do zdrowia i jego rehabilitacja później.

Pytanie 8

Jakie gatunki drzew charakteryzują się zwisającymi szyszkami?

A. Lipy
B. Świerki
C. Modrzewie
D. Cisy
Świerki (genus Picea) to drzewa iglaste, które charakteryzują się specyficznymi, zwisającymi szyszkami. Szyszki te są cylindryczne, o długości od 5 do 20 cm i mają opadające, elastyczne łuski, co sprawia, że przybierają charakterystyczny wygląd w porównaniu do innych gatunków drzew. W przypadku świerków, proces ich rozmnażania odbywa się poprzez szyszki, które zawierają nasiona. Kiedy dojrzeją, łuski szyszek otwierają się, a nasiona są wydawane na zewnątrz, co umożliwia ich naturalne rozprzestrzenianie. Świerki są często używane w leśnictwie oraz w krajobrazie miejskim ze względu na swoją estetykę i funkcje ekologiczne. Często stosuje się je w ogrodach jako rośliny ozdobne, a także w produkcji drewna, które ma zastosowanie w budownictwie i meblarstwie. Wiedza na temat identyfikacji drzew i ich cech morfologicznych jest kluczowa dla pracowników branży leśnej oraz architektów krajobrazu, co pozwala na właściwe planowanie i utrzymanie ekologicznych przestrzeni. Zrozumienie różnic między gatunkami drzew jest fundamentalne dla ochrony bioróżnorodności i zrównoważonego rozwoju przestrzeni zielonych.

Pytanie 9

Przy sadzeniu krzewów z odsłoniętymi korzeniami na dnie dołka należy

A. zagniatać powierzchnię szpadlem
B. wykopać małe wgłębienie
C. nałożyć warstwę piasku
D. usypać kopczyk z ziemi
Ubijanie powierzchni szpadlem, nasypywanie warstwy piasku lub wykopywanie małego wgłębienia to praktyki, które mogą prowadzić do problemów z rozwojem korzeni roślin. Ubijanie gleby zmniejsza jej porowatość, co ogranicza przepływ powietrza oraz wody do korzeni. Taka skompaktowana gleba staje się nieprzyjazna dla korzeni, które potrzebują przestrzeni do swobodnego wzrostu. Dodatkowo, zbyt mocne ubijanie może uszkodzić delikatne struktury korzeniowe, co skutkuje ich niedostatecznym rozwojem. Warstwa piasku może wydawać się atrakcyjnym rozwiązaniem, jednak w większości przypadków nie zapewnia odpowiedniej struktury gleby do sadzenia krzewów. Piasek nie zatrzymuje wilgoci, co prowadzi do przesuszenia korzeni, szczególnie w okresach suszy. Wykopanie małego wgłębienia również nie jest skuteczne, gdyż korzenie krzewów mogą nie mieć wystarczającej przestrzeni do rozwoju. Nieodpowiednie formowanie dołka pod sadzenie może wpłynąć na ich stabilność i wzrost. Dlatego kluczowe jest stosowanie sprawdzonych metod, takich jak usypanie kopczyka, aby wspierać prawidłowy rozwój roślin i unikać standardowych błędów w ogrodnictwie.

Pytanie 10

Do rodziny drzew, które najpiękniej zmieniają kolory na czerwony w okresie jesieni, zaliczają się

A. brzoza brodawkowata (Betula verrucosa), klon tatarski (Acer tataricum)
B. klon polny (Acer campestre), tulipanowiec amerykański (Liriodendron tulipifera)
C. sumak octowiec (Rhus typhina), klon palmowy (Acer palmatum)
D. jesion wyniosły (Fraxinus excelsior), miłorząb japoński (Ginkgo biloba)
Sumak octowiec (Rhus typhina) oraz klon palmowy (Acer palmatum) są jednymi z najpiękniej przebarwiających się drzew jesienią, które przyciągają uwagę swoim intensywnym czerwonym kolorem. Sumak octowiec, znany ze swoich ozdobnych owoców i jasno czerwonych liści, potrafi zdominować krajobraz, szczególnie w okresie jesieni. Klon palmowy z kolei, charakteryzuje się nie tylko atrakcyjnym kształtem liści, ale także niezwykłą paletą kolorów, które zmieniają się od zielonych przez pomarańczowe po intensywnie czerwone w zależności od warunków pogodowych i gleby. Oba gatunki są często wykorzystywane w projektach architektury krajobrazu, jako elementy zieleni miejskiej i prywatnych ogrodów. Warto także dodać, że właściwy dobór roślin, które zmieniają kolor w okresie jesieni, jest kluczowym aspektem w tworzeniu kompozycji ogrodowych, które są estetycznie atrakcyjne przez cały rok. Istotne znaczenie mają też lokalne warunki glebowe i klimatyczne, które mogą wpływać na intensywność przebarwień liści tych drzew, co warto brać pod uwagę przy ich sadzeniu.

Pytanie 11

Sprzęt I jest używany do równomiernego rozkładu nawozów mineralnych?

A. A
B. B
C. C
D. D
Wybór odpowiedzi B, C lub D może wynikać z niepełnego zrozumienia funkcji i zastosowania sprzętu do nawożenia. Sprzęt do równomiernego wysiewu nawozów mineralnych musi charakteryzować się precyzyjnym mechanizmem dozowania, co jest kluczowe dla zapewnienia właściwego rozkładu nawozu na polu. Niektóre inne rodzaje sprzętu mogą być stosowane do aplikacji różnych substancji, ale niekoniecznie są zaprojektowane z myślą o równomiernym wysiewie nawozów mineralnych. Na przykład, urządzenia przeznaczone do siewu nasion mogą wykorzystywać różne mechanizmy, które nie są optymalne dla aplikacji nawozów. Typowym błędem jest mylenie różnych rodzajów sprzętu i ich funkcji. Należy również pamiętać, że równomierny wysiew nawozów jest niezbędny dla zdrowia roślin, a nierównomierne dawkowanie może prowadzić do problemów z ich rozwojem oraz zwiększonego ryzyka chorób. Ważne jest, aby przy wyborze sprzętu kierować się nie tylko jego typem, ale także parametrami technicznymi oraz rekomendacjami producentów, co pozwoli na osiągnięcie optymalnych rezultatów w produkcji rolniczej.

Pytanie 12

Zgodnie z "Zaleceniami dla ozdobnego materiału szkółkarskiego" Związku Szkółkarzy Polskich, symbol bB w specyfikacji odnosi się do rośliny

A. z odkrytym systemem korzeniowym
B. w pojemniku
C. balotowanej
D. z bryłą korzeniową
Przyjrzyjmy się teraz innym odpowiedziom, które są nieprawidłowe i wyjaśnijmy, dlaczego mogą prowadzić do błędnych wniosków. Odpowiedź dotycząca pojemników odnosi się do roślin, które są sprzedawane w plastikowych lub innych pojemnikach, co nie jest zgodne z definicją symbolu bB. Rośliny w pojemnikach mają korzenie otoczone medium, co znacząco różni się od roślin z odkrytym systemem korzeniowym. W przypadku roślin z bryłą korzeniową, również nie mamy do czynienia z sytuacją określoną przez symbol bB. Bryła korzeniowa, zwykle oznaczająca rośliny sprzedawane z ziemią wokół korzeni, nie pozwala na ocenę stanu korzeni, co jest kluczowe w kontekście symbolu bB. Z kolei balotowane rośliny są często związane lub owinięte w materiał, co również różni się od roślin z odkrytymi korzeniami. Typowym błędem myślowym jest mylenie różnych metod sprzedaży roślin. Każda z tych form - pojemnik, bryła korzeniowa czy balotowanie - ma swoje zastosowanie i specyfikę, ale nie są one związane z definicją symbolu bB. Właściwe zrozumienie terminologii oraz standardów branżowych jest kluczowe, aby uniknąć nieporozumień i zapewnić odpowiednią jakość materiału szkółkarskiego.

Pytanie 13

Ile wrzosów jest koniecznych do zasadzenia na powierzchni 3 m2 rabaty, jeśli odległość między sadzonkami wynosi 30 cm x 40 cm?

A. 8 szt.
B. 25 szt.
C. 12 szt.
D. 36 szt.
W przypadku błędnych odpowiedzi, często występują nieporozumienia związane z jednostkami miary oraz błędnym przeliczeniem powierzchni. Na przykład, osoby, które odpowiadają 8 sztukom, mogą nieprawidłowo oceniać całkowitą powierzchnię rabaty lub zrozumieć, że 30 cm x 40 cm to 120 cm2, co jest absolutnie błędne. Z kolei odpowiedzi takie jak 12 sztuk i 36 sztuk mogą wynikać z niepoprawnego rozumienia, że przestrzeń między roślinami jest większa niż jest w rzeczywistości. Często zdarza się też, że osoby udzielające odpowiedzi na pytania nie biorą pod uwagę, że przy zbyt dużej odległości między roślinami rabata może być niedostatecznie zagospodarowana, co wpływa na walory estetyczne i zdrowotne roślin. Odpowiedzi, które wybierają zbyt małą liczbę roślin, mogą sugerować, że nie uwzględniają całkowitej powierzchni rabaty, co prowadzi do błędnych wniosków. W rzeczywistości, aby osiągnąć zamierzony efekt, ważne jest dokładne przeliczenie i zrozumienie zasad dotyczących sadzenia, a także uwzględnienie specyfikacji roślin i ich docelowych rozmiarów. Celem jest nie tylko estetyka, ale również zdrowe i harmonijne warunki wzrostu roślin.

Pytanie 14

Najskuteczniejszą metodą nawadniania boisk trawnikowych jest

A. zalewanie
B. zamgławianie
C. deszczowanie
D. mikrozraszanie
Zalewanie trawnika jest mało efektywną metodą, ponieważ nadmiar wody może prowadzić do wypłukiwania składników odżywczych z gleby oraz sprzyjać rozwojowi chorób roślin. Używanie zalewania często skutkuje także powstawaniem kałuż, co negatywnie wpływa na strukturę gleby i może prowadzić do problemów z korzeniami. Zamgławianie, mimo iż może być atrakcyjne w kontekście nawadniania, nie jest odpowiednie dla trawników sportowych, ponieważ koncentruje się głównie na stosunkach wilgotności powietrza, a nie na bezpośrednim nawadnianiu gleby. Z kolei mikrozraszanie, choć jest skuteczną metodą w niektórych zastosowaniach ogrodniczych, może być niewystarczające dla większych obszarów trawników sportowych, gdzie wymagania dotyczące nawadniania są znacznie wyższe. W kontekście utrzymania nawierzchni sportowych, ważne jest, aby skupić się na metodach, które zapewniają równomierne i wystarczające nawodnienie, unikając jednocześnie problemów związanych z nadmiernym lub nierównomiernym nawadnianiem. Dlatego deszczowanie pozostaje najlepszym wyborem w kontekście profesjonalnego nawadniania trawników sportowych.

Pytanie 15

Zabieg pielęgnacyjny trawnika, który jest realizowany przy użyciu maszyny z drapaczami lub frezami, to

A. wertykuiacja.
B. dodawanie piasku.
C. przycinanie.
D. rozdrabnianie.
Wertykulacja to kluczowy zabieg pielęgnacyjny, który polega na usuwaniu martwego materiału organicznego, takiego jak filc czy suche źdźbła trawy, z powierzchni trawnika. Użycie maszyn wyposażonych w drapacze lub frezy pozwala na efektywne wnikanie w glebę, co sprzyja lepszemu napowietrzaniu oraz dostępowi wody i składników odżywczych do korzeni trawnika. Wertykulacja nie tylko poprawia kondycję trawnika, ale również wpływa na jego estetykę, przyczyniając się do bardziej intensywnego wzrostu zdrowej trawy. Zaleca się przeprowadzanie tego zabiegu na wiosnę lub jesień, gdy trawa jest w fazie aktywnego wzrostu. Dobrą praktyką jest również zastosowanie wertykulacji przed nawożeniem, co pozwala na lepsze wchłanianie nawozów przez glebę. Warto zaznaczyć, że regularne przeprowadzanie wertykulacji, co 1-2 lata, jest rekomendowane przez specjalistów w celu utrzymania zdrowego i estetycznego trawnika.

Pytanie 16

Jakie gatunki roślin są rekomendowane do uprawy w szkółce usytuowanej na terenach o podmokłych glebach?

A. Klon polny (Acer campestre), perukowiec podolski (Cotinus coggygria)
B. Olsza czarna (Alnus glutinosa), dereń biały (Cornus alba)
C. Klon tatarski (Acer tataricum), szczodrzeniec wczesny (Cytisus praecox)
D. Bożodrzew gruczołkowaty (Ailanthus altissima), dereń jadalny (Cornus mas)
Wybór bożodrzewu gruczołkowatego i derenia jadalnego jako odpowiedzi na pytanie o rośliny do uprawy na glebach podmokłych jest nietrafiony. Bożodrzew gruczołkowaty (Ailanthus altissima) jest drzewem, które preferuje gleby dobrze drenowane i jest znane z agresywnego wzrostu oraz zdolności do zajmowania przestrzeni, co może prowadzić do wypierania rodzimych gatunków. Jego obecność w ekosystemie podmokłym mogłaby zaburzyć równowagę biologiczną, co jest sprzeczne z zasadami zrównoważonego rozwoju. Podobnie, dereń jadalny (Cornus mas) preferuje lżejsze, dobrze przepuszczalne gleby oraz nasłonecznione miejsca, co czyni go niewłaściwym wyborem do uprawy w warunkach podmokłych. W przypadku klonu polnego (Acer campestre) i perukowca podolskiego (Cotinus coggygria), oba te gatunki są ogólnie przystosowane do różnorodnych warunków glebowych, ale nie wykazują specjalnych adaptacji do wilgotnych siedlisk. Klon tatarski (Acer tataricum) oraz szczodrzeniec wczesny (Cytisus praecox) również nie są optymalnym wyborem do gleb podmokłych, gdyż wolą bardziej suche, dobrze przepuszczalne podłoża. Wybierając rośliny do uprawy w trudnych warunkach, warto kierować się ich naturalnymi siedliskami oraz adaptacjami ekologicznymi, co powinno być kluczowym kryterium w procesie prognostycznym dla sukcesu upraw.

Pytanie 17

Podstawową rolą, jaką pełni las drzew iglastych oddzielający obszar zamieszkany od drogi, jest rola

A. estetyczna
B. kulturowa
C. izolacyjna
D. klimatyczna
Odpowiedź 'izolacyjna' jest poprawna, ponieważ rząd drzew iglastych ma kluczowe znaczenie w oddzielaniu terenów zamieszkałych od tras komunikacyjnych, pełniąc funkcję ochronną. Drzewa tworzą barierę, która znacznie redukuje hałas i zanieczyszczenia komunikacyjne, co przekłada się na poprawę komfortu życia mieszkańców. Przykładowo, w miastach takich jak Warszawa, sadzenie drzew wzdłuż głównych arterii komunikacyjnych skutkuje zmniejszeniem poziomu hałasu oraz poprawą jakości powietrza. Zgodnie z normami ekologicznymi i urbanistycznymi, takie działania przyczyniają się do zrównoważonego rozwoju miast, w którym ochrona zdrowia mieszkańców jest priorytetem. Dodatkowo, funkcja izolacyjna drzew polega na tworzeniu mikroklimatu, który wpływa na temperaturę oraz wilgotność w ich otoczeniu, co jest szczególnie istotne w kontekście zmieniającego się klimatu. Warto zatem w projektach urbanistycznych uwzględniać zasadzenie drzew, aby zminimalizować negatywne skutki urbanizacji.

Pytanie 18

Jakie z wymienionych narzędzi używa się do ręcznej aeracji powierzchniowej?

A. Kosiarkę spalinową samojezdną
B. Aerator rurkowy
C. Grabie o podciętych zębach
D. Widły amerykańskie
Widły amerykańskie, choć są narzędziem ogrodniczym do pracy w glebie, nie są odpowiednie do ręcznej aeracji powierzchniowej. Ich konstrukcja i przeznaczenie skupiają się głównie na przekopywaniu gleby oraz jej spulchnianiu, co nie jest tym samym co aeracja. Aeracja to proces, który ma na celu poprawienie przepuszczalności gleby i dostarczenie powietrza do strefy korzeniowej roślin, a widły nie są w stanie efektywnie wprowadzać powietrza w glebie. Kosiarka spalinowa samojezdna, z kolei, ma całkowicie inne zastosowanie, gdyż służy do koszenia trawnika i nie ma funkcji aeracyjnych. Wykorzystywanie jej w tym kontekście może prowadzić do pomyłek, ponieważ nie zapewnia ona niezbędnej perforacji gleby. Aerator rurkowy to narzędzie specjalistyczne, które również nie jest odpowiednie w kontekście ręcznej aeracji powierzchniowej, ponieważ jest bardziej skomplikowane i stosowane głównie w aeracji mechanicznej, a nie w pracy ręcznej. Wybierając narzędzia do aeracji, kluczowe jest zrozumienie różnicy pomiędzy różnymi metodami i narzędziami, aby skutecznie wspierać zdrowy rozwój roślin i unikać typowych błędów w pielęgnacji gleby.

Pytanie 19

Ostatnie nawożenie azotem przed zimą powinno być przeprowadzone do połowy

A. listopada
B. lipca
C. maja
D. września
Odpowiedzi 'września', 'maja' i 'listopada' są niepoprawne, bo nie uwzględniają, kiedy najlepiej nawozić azotem. Wrzesień to zdecydowanie za późno, bo rośliny nie będą miały czasu, żeby wykorzystać azot przed zimą. To może sprawić, że rośliny będą słabsze, bo nie przerobią tego azotu w chłodniejszych warunkach. Z kolei 'maj' to czas, kiedy rośliny dopiero zaczynają rosnąć po zimie, więc nawożenie w tym momencie ma inne zadanie - chodzi o stymulację wzrostu, a nie o przygotowanie na zimę. A 'listopad'? To już w ogóle nie ma sensu; rośliny są w spoczynku i dodawanie azotu tylko by się zmarnowało przez wymywanie i niewykorzystanie przez rośliny. Generalnie ważne jest, żeby znać cykl wzrostu roślin i ich potrzeby w danym czasie, żeby nawożenie było skuteczne.

Pytanie 20

Kiedy należy przeprowadzić kopczykowanie krzewów róż na kwietniku?

A. niezwłocznie po wystąpieniu pierwszych przymrozków
B. niezwłocznie po zakończeniu kwitnienia
C. przed pojawieniem się pierwszych przymrozków
D. przed zrzuceniem liści
Kopczykowanie krzewów róż na kwietniku jest kluczowym zabiegiem, który należy wykonać bezpośrednio po nadejściu pierwszych przymrozków. Ten moment jest istotny, ponieważ niskie temperatury powodują zasychanie tkanek roślinnych, co sprawia, że krzewy róż są bardziej podatne na uszkodzenia w czasie zimy. Kopczykowanie polega na usypywaniu ziemi wokół podstawy rośliny, co stanowi dodatkową ochronę przed mrozem. Dobrym przykładem jest zabezpieczenie takich odmian jak 'Zorza' czy 'Red Leonardo', które są bardziej wrażliwe na niskie temperatury. Właściwe kopczykowanie powinno być przeprowadzone z użyciem żyznej ziemi, co zwiększa izolację korzeni. Przykład praktyczny to usypanie kopczyka o wysokości 20-30 cm, co zapewnia optymalną ochronę. Warto także pamiętać, że kopczykowanie nie tylko chroni rośliny przed mrozem, ale również ogranicza ich przemarznięcie oraz sprzyja zachowaniu wilgoci w glebie. Dobrą praktyką jest także sprawdzenie, czy kopczyk nie jest zbyt luźny, co mogłoby prowadzić do erozji w czasie opadów. Zgodnie z zaleceniami specjalistów, kopczykowanie powinno być jednym z ostatnich działań w ogrodzie przed zimą, co gwarantuje zdrowe i silne krzewy na wiosnę.

Pytanie 21

Aby wytyczyć w terenie pomocniczą siatkę kwadratów dla wzoru kwietnika o wymiarach 10 m x 10 m, jakie narzędzia są potrzebne?

A. dalmierza, dwóch tyczek i zestawu szpilek
B. dalmierza, trzech tyczek i zestawu szpilek
C. taśmy mierniczej, trzech tyczek i kątownika
D. taśmy mierniczej, jednej tyczki i kątownika
Wybór taśmy mierniczej, trzech tyczek i węgielnicy do wytyczenia w terenie pomocniczej siatki kwadratów o wymiarach 10 m x 10 m jest prawidłowy z kilku powodów. Taśma miernicza pozwala na precyzyjne zmierzenie odległości, co jest fundamentalne w każdym procesie geodezyjnym i budowlanym. Użycie trzech tyczek umożliwia wyznaczenie narożników kwietnika, co zapewnia stabilność i dokładność w określaniu jego kształtu. Węgielnica, jako narzędzie do wyznaczania kątów prostych, jest kluczowa do upewnienia się, że kąt między odcinkami wynosi 90 stopni, co jest istotne w przypadku kwadratowych brył. Przykładowo, podczas planowania ogrodu czy budowy obiektów, zastosowanie tych narzędzi zgodnie z zasadami geodezyjnymi może skutkować precyzyjnym i estetycznym wykonaniem projektu, spełniając wymagania norm budowlanych oraz estetycznych. Prawidłowe wytyczenie terenu zapewnia także dalsze etapy budowy bez późniejszych komplikacji związanych z błędami pomiarowymi.

Pytanie 22

Ochrona warstwy urodzajnej gleby w obszarach, gdzie prowadzone są prace ziemne, polega na

A. przechowywaniu jej pod zadaszeniami
B. przechowywaniu jej w pryzmach
C. przykryciu gleby warstwą torfu
D. przykryciu gleby foliowymi płachtami
Odpowiedzi sugerujące magazynowanie gleby pod wiatami lub przykrywanie jej materiałami takimi jak folie czy torf, chociaż mogą wydawać się sensowne, zawierają istotne braki w kontekście praktycznego zarządzania urodzajną warstwą gleby. Magazynowanie pod wiatą, mimo że chroni glebę przed opadami i bezpośrednim działaniem promieni słonecznych, nie zapewnia odpowiedniej wentylacji. To może prowadzić do powstania warunków anaerobowych, które są szkodliwe dla mikroorganizmów glebowych, niezbędnych do zachowania zdrowia gleby. Przykrycie gleby płachtami foliowymi ogranicza dostęp powietrza, co może sprzyjać rozwojowi pleśni oraz innych patogenów, a także może prowadzić do degradacji właściwości gleb poprzez zatrzymywanie wody, co jest szczególnie niekorzystne w przypadku nadmiaru wilgoci. Użycie torfu, z kolei, pomimo iż jest to materiał organiczny, może nie być efektywnym rozwiązaniem, gdyż torf ma inne właściwości fizykochemiczne od gleby urodzajnej, co może prowadzić do zaburzeń w strukturze i składzie chemicznym zgromadzonej gleby. Zastosowanie tych nieodpowiednich metod może w rezultacie prowadzić do dalszej degradacji gleby, co jest sprzeczne z zasadami zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska. Właściwe praktyki wymagają więc przemyślanego i holistycznego podejścia do magazynowania gleby, które uwzględnia jej zdrowie i użyteczność w przyszłości.

Pytanie 23

Roślina intensywnie pokrywająca teren, często wykorzystywana do stabilizacji zboczy skarp, to

A. róża pomarszczona (Rosa rugosa)
B. różanecznik katawbijski (Rhododendron catawbiense)
C. żywotnik zachodni (Thuja occidentalis)
D. wierzba biała (Salix alba)
Róża pomarszczona (Rosa rugosa) jest rośliną silnie zadarniającą, co czyni ją idealnym wyborem do umacniania zboczy skarp i innych terenów narażonych na erozję. Dzięki gęstemu systemowi korzeniowemu, róża pomarszczona stabilizuje glebę i zapobiega jej osuwaniu się. Ta roślina charakteryzuje się również dużą odpornością na niekorzystne warunki atmosferyczne oraz na choroby, co czyni ją popularnym wyborem w ogrodnictwie i inżynierii środowiskowej. W praktyce, róża pomarszczona jest często wykorzystywana w projektach rekultywacji terenów, gdzie jej zdolność do szybkie osiedlanie się i rozprzestrzenianie się jest kluczowa. Dodatkowo, jej estetyczne walory oraz efekty ekologiczne, takie jak przyciąganie owadów zapylających, dodatkowo zwiększają jej wartość jako rośliny ozdobnej i użytkowej. W kontekście standardów ochrony środowiska, stosowanie takich roślin jak róża pomarszczona przyczynia się do zwiększenia bioróżnorodności oraz poprawy jakości siedlisk naturalnych.

Pytanie 24

Którą z roślin wieloletnich warto zasugerować do ogrodu skalnego?

A. Aster alpejski (Aster alpinus)
B. Nagietek lekarski (Calendula officinalis)
C. Ostróżkę ogrodową (Delphinium ajacis)
D. Paciorecznik ogrodowy (Canna x generalis)
Aster alpejski (Aster alpinus) to doskonały wybór do ogrodu skalnego, ponieważ jest to bylina, która dobrze znosi trudne warunki, jakie panują w takich miejscach. Roślina ta preferuje gleby przepuszczalne, ubogie w składniki odżywcze, co czyni ją idealną do uprawy w środowisku skalnym, gdzie rośliny często muszą konkurować z kamieniami i innymi trudnościami. Aster alpejski kwitnie od późnej wiosny do wczesnej jesieni, oferując atrakcyjne, fioletowe kwiaty, które mogą przyciągać owady zapylające, takie jak pszczoły i motyle. Dodatkowo, ta roślina jest odporna na suszę, co sprawia, że jest odpowiednia do ogrodów wymagających niskiego zużycia wody. W kontekście standardów ogrodniczych, Aster alpejski wspiera bioróżnorodność i może być częścią zrównoważonego zarządzania przestrzenią ogrodową, co jest zalecane przez wiele organizacji ekologicznych. Warto również wspomnieć, że może być wykorzystany w nasadzeniach grupowych, co dodatkowo zwiększa estetykę ogrodu.

Pytanie 25

Jaki sposób przygotowania roślin do sadzenia jest odpowiedni dla rozsady pelargonii ogrodowej uprawianej w pojemnikach?

A. Usunięcie uszkodzonych części rośliny i podlanie
B. Zredukowanie pędów o połowę oraz podlanie
C. Przycięcie korzeni oraz pędów
D. Skrócenie korzeni o 50% oraz pozbycie się suchych liści
Usunięcie uszkodzonych części rośliny oraz podlanie to kluczowe kroki przygotowania rozsady pelargonii ogrodowej do sadzenia. W praktyce, usunięcie uszkodzonych lub chorych liści oraz pędów wspomaga zdrowy wzrost rośliny i minimalizuje ryzyko rozprzestrzeniania się chorób. Przygotowując rośliny w ten sposób, zapewniamy im lepsze warunki do adaptacji po przesadzeniu. Podlanie jest istotne, ponieważ dostarcza roślinom niezbędną wilgoć, co ułatwia ich aklimatyzację w nowym środowisku. Ważne jest, aby woda była równomiernie rozprowadzona, co można osiągnąć przez delikatne podlewanie, aby nie uszkodzić delikatnych korzeni. Zgodnie z zaleceniami agronomów, regularne monitorowanie stanu roślin po przesadzeniu oraz odpowiednie nawożenie wspiera ich dalszy rozwój. Standardy branżowe podkreślają również znaczenie uniknięcia stresu roślin podczas sadzenia, a usunięcie uszkodzonych części znacząco w tym pomaga.

Pytanie 26

Która kategoria roślin nie potrzebuje corocznego cięcia na wiosnę?

A. Drzewa owocowe
B. Różaneczniki
C. Pnącza
D. Róże rabatowe
Różaneczniki, znane również jako azalie, są grupą roślin, które charakteryzują się niskim wymaganiem w zakresie cięcia. Te krzewy kwitną wiosną, a ich kwiaty rozwijają się na zeszłorocznych pędach, co oznacza, że nadmierne cięcie może prowadzić do utraty kwiatów w danym sezonie. W praktyce, różaneczniki nie wymagają regularnego wiosennego cięcia, co czyni je idealnym wyborem dla ogrodników preferujących łatwość w pielęgnacji. Zamiast tego, wskazane jest jedynie usuwanie martwych lub uszkodzonych gałęzi oraz lekkie formowanie rośliny, aby zachować jej estetyczny kształt. Warto również wspomnieć, że różaneczniki preferują kwaśne podłoża oraz odpowiednie nasłonecznienie, co powinno być uwzględnione przy ich uprawie. Przestrzegając tych zasad, ogrodnik może cieszyć się zdrowymi i pięknie kwitnącymi różanecznikami przez wiele lat.

Pytanie 27

Rodzajem ogrodów botanicznych, które posiadają zbiory drzew oraz krzewów dekoracyjnych, są

A. ogrody etnograficzne nazywane skansenami
B. ogrody dendrologiczne zwane arboretami
C. zieleńce określane skwerami
D. ogrody pomologiczne
Ogrody dendrologiczne, znane też jako arboreta, to takie miejsca, gdzie zbierane są różne gatunki drzew i krzewów, szczególnie te ładne i ozdobne. To istotne, bo arboreta pomagają w badaniach nad roślinami oraz w edukacji o bioróżnorodności. W praktyce, takie ogrody pozwalają na badania nad tym, jak różne rośliny się rozwijają, a także pomagają w ratowaniu tych rzadkich gatunków, które są zagrożone wymarciem. Można tam zobaczyć wiele różnych rodzajów roślin, co wydaje mi się super ważne dla edukacji ekologicznej. W Polsce na przykład mamy Arboretum w Bolestraszycach, które jest jednym z ważniejszych miejsc tego typu. Prezentuje zarówno nasze rodzime, jak i egzotyczne gatunki drzew. Arboreta też wspierają dobre praktyki ochrony środowiska, promując świadome zarządzanie naszymi zasobami naturalnymi.

Pytanie 28

Kogo należy przede wszystkim poinformować po incydencie z pracownikiem, który prawdopodobnie doznał złamania kręgosłupa?

A. Służby medyczne.
B. Bliskich.
C. Kolegów.
D. Bezpośredniego przełożonego.
Powiadamianie rodziny lub przyjaciół w pierwszej kolejności po wypadku pracownika, który może mieć poważne obrażenia, takie jak złamanie kręgosłupa, nie jest najodpowiedniejszym działaniem. Choć troska o bliskich jest naturalna, pierwszeństwo powinno mieć zapewnienie właściwej pomocy medycznej oraz zaopatrzenie osoby rannej. Kontakt z rodziną czy przyjaciółmi nie przyspieszy interwencji medycznej, a wręcz może spowodować dodatkowy stres zarówno dla poszkodowanego, jak i dla jego bliskich. W sytuacjach kryzysowych kluczowe jest działanie zgodnie z ustalonymi procedurami, które są oparte na zasadach bezpieczeństwa i higieny pracy. Niebezpieczne jest także działać pod wpływem emocji, co może prowadzić do błędnych decyzji. Powiadomienie pogotowia jest niewątpliwie istotne, jednak to przełożony jest osobą, która powinna być informowana w pierwszej kolejności, aby mógł on zarządzać sytuacją, koordynować działania i zapewnić wsparcie dla całego zespołu. Dodatkowo, zgodnie z przepisami prawa, każdy wypadek powinien być dokumentowany i zgłaszany odpowiednim organom, a to jest zadaniem przełożonego. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do zaniedbań w zakresie BHP i prawnych konsekwencji dla firmy.

Pytanie 29

Do obszarów zieleni przeznaczonych na aktywny wypoczynek zaliczają się

A. miejskie promenady
B. skwery osiedlowe
C. parki wielofunkcyjne
D. bulwary nad rzekami
Parki wielofunkcyjne to super ważny element zieleni w miastach, które są stworzone głównie do aktywnego wypoczynku. Mają różne funkcje, które zachęcają ludzi do ruchu, zabawy i spotykania się ze sobą. Zazwyczaj znajdziesz w nich ścieżki do spacerów i biegania, boiska do sportu, place zabaw, a nawet strefy do gier zespołowych. Przykładowo, parki miejskie mają miejsca do fitnessu, ale też obszary na relaks czy organizację różnych wydarzeń. W projektowaniu takich parków warto pomyśleć o tym, żeby były dostępne dla wszystkich, niezależnie od wieku czy możliwości. Dzięki temu z różnych grup społecznych można zbudować lepsze więzi i poprawić jakość życia mieszkańców, co moim zdaniem jest bardzo istotne.

Pytanie 30

Krzewy okrywowe posadzone na stoku skarpy mają głównie zadanie

A. ochrony przed wiatrem
B. ochrony przed erozją
C. ochrony przed śniegiem
D. ochrony przed pożarem
Krzewy okrywowe posadzone na zboczu skarpy pełnią kluczową rolę w zapobieganiu erozji gleby, co jest ich podstawową funkcją. Ich system korzeniowy stabilizuje glebę, co ogranicza spływ wody podczas intensywnych opadów, a tym samym minimalizuje ryzyko osuwisk oraz degradacji terenu. W praktyce, wykorzystanie krzewów okrywowych w projektach inżynieryjnych czy krajobrazowych jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska. Przykładem mogą być nasadzenia na zboczach dróg czy w pobliżu zbiorników wodnych, gdzie roślinność nie tylko chroni glebę, ale także poprawia estetykę krajobrazu. W standardach budowlanych oraz praktykach inżynieryjnych dotyczących ochrony przed erozją, wskazuje się na zastosowanie roślinności jako jednego z najbardziej efektywnych i naturalnych sposobów stabilizacji gruntów, co jest potwierdzone licznymi badaniami. Dodatkowo, krzewy okrywowe mogą pełnić funkcję siedliskową dla wielu gatunków fauny, co zwiększa bioróżnorodność danego terenu.

Pytanie 31

Do stworzenia kwietnika nie powinno się wybierać roślin

A. wzburzonych
B. masywnych
C. tęgich
D. niewielkich
Wybór krępych lub jędrnych roślin do założenia kwietnika może wydawać się sensowny, jednak obie te kategorie niekoniecznie są najlepszym rozwiązaniem, jeśli chodzi o osiągnięcie estetycznego i zrównoważonego efektu. Krępe rośliny, mimo że mogą być atrakcyjne, często ograniczają przestrzeń i nie pozwalają na właściwe ukierunkowanie wzrostu innych, bardziej wrażliwych gatunków. Jędrne rośliny z kolei, choć silne i zdrowe, nie zawsze wpisują się w zamierzenia projektowe, które zakładają różnorodność i złożoność kompozycji. Zastosowanie roślin niskich, takich jak niektóre gatunki bylin czy jednorocznych kwiatów, może również prowadzić do problemu z ich widocznością oraz funkcjonalnością w obrębie kwietnika, szczególnie gdy są posadzone wśród roślin o większej wysokości. Typowym błędem jest myślenie, że większa ilość jednorodnych roślin o niskim wzroście stworzy harmonijną przestrzeń. W rzeczywistości, różnorodność wzrostu i pokroju roślin jest kluczowa dla estetyki oraz biologicznej różnorodności. Warto pamiętać, że odpowiednie planowanie i dostosowanie wyboru roślin do specyfiki miejsca, jak i ich wzajemnych interakcji, są fundamentami zrównoważonego projektowania ogrodów.

Pytanie 32

Aby stworzyć kompozycję z kwiatów doniczkowych, która będzie ozdobą stołu w czasie przedwiośnia, należy wybrać

A. mieczyki oraz lilie
B. słoneczniki oraz złocienie
C. ostróżki oraz konwalie
D. narcyzy oraz hiacynty
Narcyzy i hiacynty to doskonały wybór do stworzenia wiosennej kompozycji roślinnej, szczególnie w okresie przedwiośnia. Te rośliny, dzięki swoim atrakcyjnym kwiatom i intensywnym kolorom, wprowadzają radość i świeżość do wnętrza. Narcyzy, znane ze swojego charakterystycznego kształtu i intensywnego zapachu, symbolizują nowe początki i są często kojarzone z wiosną. Hiacynty natomiast, z ich gęstymi kwiatostanami i szeroką gamą kolorystyczną, dodają elegancji i aromatu. W kontekście aranżacji stołowej, warto zwrócić uwagę na ich wysokość oraz sposób umiejscowienia; narcyzy, ze swoją smukłą sylwetką, mogą być umieszczone w centralnej części kompozycji, podczas gdy hiacynty, dzięki swoim bardziej rozłożystym kształtom, mogą ją delikatnie otaczać. Dobrą praktyką jest również dobór doniczek i materiałów, które harmonizują z kolorami kwiatów. Warto pamiętać, że zarówno narcyzy, jak i hiacynty są roślinami cebulowymi, co pozwala na ich wielokrotne wykorzystanie w kolejnych sezonach, co czyni je ekonomicznym wyborem dla miłośników florystyki.

Pytanie 33

Jakich rodzajów nawozów należy unikać w sezonie jesiennym w uprawie krzewów ozdobnych?

A. Fosforowych
B. Wapniowych
C. Potasowych
D. Azotowych
Jesienią nie ma sensu stosować nawozów azotowych, bo one za bardzo pobudzają rośliny do wzrostu. To może sprawić, że będą mniej odporne na zimę. W tym okresie lepiej, żeby rośliny spokojnie zakończyły swój intensywny rozwój i przygotowały się do spoczynku. Jak za dużo azotu, to pojawiają się nowe pędy, które mogą nie zdążyć się zdrewnieć przed mrozami, a to grozi ich uszkodzeniem. Fajnie jest natomiast używać nawozów potasowych i fosforowych. One pomagają roślinom wzmocnić korzenie i lepiej znosić zimowe wyzwania. Na przykład potas zwiększa mrozoodporność, bo podnosi turgor komórkowy. Fosfor za to wspiera rozwój korzeni, co jest ważne dla stabilności roślin w trudnych warunkach.

Pytanie 34

Do skrócenia żywotności dekoracji wykonanej z kwiatów ciętych może prowadzić

A. umiejscowienie dekoracji w sąsiedztwie dojrzałych owoców
B. przycinanie końcówek łodyg przed każdą wymianą wody
C. delikatne zakwaszenie wody
D. codzienna wymiana wody
Odpowiedź wskazująca na ustawienie dekoracji w pobliżu dojrzałych owoców jako sposób na skrócenie trwałości kwiatów ciętych jest prawidłowa z kilku powodów. Dojrzałe owoce wydzielają etylen, hormon roślinny, który wpływa na proces dojrzewania i starzenia się innych roślin. Obecność etylenu w otoczeniu kwiatów ciętych przyspiesza ich więdnięcie, co w praktyce może skrócić ich żywotność. Zgodnie z najlepszymi praktykami w zakresie przechowywania i eksponowania kwiatów, należy unikać bliskiego sąsiedztwa z owocami, szczególnie dojrzałymi. W przypadku florystów i dekoratorów zaleca się umieszczanie kompozycji kwiatowych w odpowiednich warunkach, aby maksymalizować ich trwałość. Właściwe umiejscowienie kwiatów oraz kontrolowanie środowiska, w którym się znajdują, są kluczowe dla długotrwałego zachowania ich estetyki i świeżości.

Pytanie 35

Różę okrywową w wyborze A, przeznaczoną do sprzedaży w doniczce, należy oznakować

A. wyb. A, OKR, C
B. wyb. A, BOT, P
C. wyb. A, OKR, P
D. wyb. A, POL, Bb
Odpowiedź 'wyb. A, OKR, P' jest poprawna, ponieważ oznaczanie róż okrywowych w doniczkach zgodnie z kodem OKR (okrywowe) oraz P (przygotowane do sprzedaży) jest zgodne z przyjętymi standardami branżowymi. Róże okrywowe to rośliny, które charakteryzują się niskim wzrostem oraz dużą odpornością na niekorzystne warunki atmosferyczne, co czyni je idealnymi do uprawy w pojemnikach. W oznaczeniach, wyb. A wskazuje na typ odmiany, zaś okr oraz P precyzują, że roślina ta jest gotowa do sprzedaży w formie doniczkowej. Przykładem praktycznego zastosowania tego oznaczenia może być sprzedaż róż okrywowych w szkółkach, gdzie klienci oczekują klarownej informacji o rodzaju rośliny oraz jej gotowości do zakupu. Użycie standardowych oznaczeń wspiera nie tylko zrozumienie oferty przez klientów, ale również ułatwia identyfikację roślin w magazynach oraz podczas dystrybucji, co jest kluczowe dla efektywności operacyjnej w branży ogrodniczej.

Pytanie 36

Szkółka ogrodnicza znajduje się na glebach bogatych w wapń. Które z poniższych gatunków roślin są zalecane do uprawy polowej w tym miejscu?

A. Brzoza omszona (Betula pubescens), jesion wyniosły (Fraxinus excelsior)
B. Borówka czarna (Vaccinium myrtillus), buk pospolity (Fagus sylvatica)
C. Cis pospolity {Taxus baccata), perukowiec podolski (Cotinus coggygria)
D. Olsza czarna (Alnus glutinosa), wrzos pospolity (Calluna vulgaris)
Wybór roślin do uprawy na glebach wapiennych jest kluczowy dla uzyskania zdrowych i estetycznych kompozycji roślinnych. Niestety, niektóre z zaproponowanych gatunków, takie jak borówka czarna (Vaccinium myrtillus) oraz buk pospolity (Fagus sylvatica), wykazują preferencje dla gleb kwaśnych, co czyni je nieodpowiednimi do uprawy w warunkach wapiennych. Borówka czarna, ze względu na swoje wymagania glebowe, najlepiej rośnie w środowisku o niskim pH, co stwarza ryzyko nieprzyjęcia się roślin w glebach alkalicznych. Buk pospolity, z drugiej strony, również preferuje gleby o nieco wyższym poziomie wilgotności i organiczności, co jest trudne do osiągnięcia na glebach wapiennych. Z kolei brzoza omszona (Betula pubescens) oraz jesion wyniosły (Fraxinus excelsior) preferują gleby bardziej wilgotne i bogate w substancje organiczne, co również nie współgra z charakterystyką gleb wapiennych. Olsza czarna (Alnus glutinosa) i wrzos pospolity (Calluna vulgaris) to rośliny, które z kolei preferują tereny podmokłe lub torfowe, co sprawia, że ich uprawa na glebach wapiennych, które są zazwyczaj mniej wilgotne i bardziej zasolona, jest niewłaściwym rozwiązaniem. Wybór niewłaściwych gatunków roślin w uprawach może prowadzić do niepowodzeń i strat, co podkreśla znaczenie odpowiedniego doboru roślin do warunków glebowych. W praktyce ogrodniczej, zrozumienie wymagań glebowych jest kluczowe dla sukcesu w uprawie roślin, a ignorowanie tego aspektu może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania zasobów oraz niezdrowych roślin.

Pytanie 37

Zbiór działań mających na celu przywrócenie historycznych wartości ogrodu zabytkowego z uwzględnieniem jego pierwotnej funkcji, formy oraz treści to

A. rewaloryzacja
B. modernizacja
C. adaptacja
D. rewitalizacja
Adaptacja w kontekście ogrodów zabytkowych to tak naprawdę zmiana ich funkcji. Może to oznaczać, że ogród przekształca się w miejsce dla rekreacji, co niestety często prowadzi do utraty oryginalnego wyglądu i kulturowych wartości. Modernizacja to jakby unowocześnianie ogrodu, jak dodawanie nowych technologii, ale to się nie zawsze zgadza z tym, co było wcześniej. Często przez to ogród traci na estetyce, co może być niekorzystne dla jego kulturowej wartości. A rewaloryzacja to termin, który wiele osób myli z rewitalizacją, ale chodzi o podniesienie wartości, a nie przywracanie do stanu pierwotnego. Te zamieszania związane z pojęciami mogą prowadzić do działań, które nie przynoszą efektów, a wręcz mogą zaszkodzić zachowaniu kulturowego dziedzictwa. Ważne jest, żeby znać te różnice, bo mają duże znaczenie dla projektów związanych z ochroną ogrodów zabytkowych.

Pytanie 38

Czym nie jest konserwacja zabytku?

A. działanie mające na celu zachowanie zabytku w stanie, w którym substancja zabytkowa nie ulega degradacji i możliwe jest docenienie jej wartości.
B. przystosowanie zabytku do nowych warunków użytkowania.
C. odzyskanie brakującej części zabytku.
D. działanie mające na celu przywrócenie zabytku do formy najlepiej ukazującej jego wartości.
Działania mające na celu doprowadzenie zabytku do postaci najlepiej ukazującej jego walory, przywracanie brakujących części oraz dbałość o to, aby substancja zabytkowa nie ulegała niszczeniu, są kluczowymi elementami konserwacji. W praktyce, podejścia te są często mylone z przystosowaniem obiektu do nowych funkcji. Zmiana sposobu użytkowania zabytku może prowadzić do jego nieodwracalnej degradacji, jeśli nie jest przeprowadzana z zachowaniem zasad konserwatorskich. Typowym błędem jest przyjmowanie, że zmiany mogą być dokonywane bez dokładnej analizy wpływu na zabytkową substancję. Takie podejście może skutkować ingerencją w oryginalne elementy zabytku, co narusza zasady ochrony dziedzictwa kulturowego. W kontekście konserwacji, ważne jest przestrzeganie międzynarodowych standardów, takich jak zasady zawarte w Karcie Weneckiej, które podkreślają konieczność minimalizowania interwencji oraz dążenie do zachowania autentyczności obiektów. Zachowanie substancji zabytkowej w odpowiednim stanie to fundament każdej prawidłowej konserwacji, co sprawia, że zmiana przeznaczenia powinna być traktowana z największą ostrożnością i starannością.

Pytanie 39

Rośliny, które powinny być unikane w strefach zabaw z uwagi na ich toksyczne właściwości, to

A. wawrzynek wilczełyko (Daphne mezereum), cis pospolity (Taxus baccatd)
B. forsycja pośrednia (Forsythiax intermedia), wierzba biała (Salix alba)
C. irga pozioma (Cotoneaster horizontalis), jałowiec płożący (Juniperus horizontalis)
D. bez lilak (Syringa yulgaris), kalina koralowa (Viburnum opulus)
Wawrzynek wilczełyko (Daphne mezereum) i cis pospolity (Taxus baccata) to rośliny, które są znane z trujących właściwości. Wawrzynek zawiera substancje toksyczne, które mogą być niebezpieczne zarówno dla ludzi, jak i zwierząt, powodując objawy zatrucia po spożyciu. Cis pospolity natomiast, szczególnie jego nasiona, zawiera alkaloidy, które mogą prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych. Dlatego, ze względu na bezpieczeństwo dzieci bawiących się na placach zabaw, należy unikać sadzenia tych roślin w ich pobliżu. W praktyce oznacza to, że projektując przestrzeń zabaw, warto wybierać gatunki roślin, które są zarówno estetyczne, jak i bezpieczne. Zgodnie z dobrymi praktykami w projektowaniu terenów rekreacyjnych, zaleca się stosowanie roślinności, która jest przyjazna dla dzieci i nie stanowi zagrożenia w przypadku przypadkowego spożycia.

Pytanie 40

Krajobraz wewnętrzny, którego proporcja otwarcia ścian wynosi od 30% do 60%, to typ wnętrza

A. subiektywnego
B. otwartego
C. konkretnego
D. obiektywnego
Odpowiedzi, które sugerują inne definicje wnętrza krajobrazowego, wprowadzają w błąd przez niepełne zrozumienie pojęć związanych z architekturą krajobrazu. Wnętrze konkretne, które często mylone jest z wnętrzem obiektywnym, odnosi się do specyficznych, zamkniętych przestrzeni, gdzie nie ma wystarczającej interakcji z otoczeniem. Tego rodzaju przestrzenie mogą być użyteczne, ale nie osiągają pełni potencjału, jakie niesie ze sobą otwartość w projekcie. Subiektywne wnętrze krajobrazowe z kolei opiera się na indywidualnych odczuciach i interpretacjach, co sprawia, że jest ono bardziej intymne, a nie obiektywne, jak wymaga pytanie. Wreszcie, wnętrze otwarte może sugerować, że przestrzeń nie ma ograniczeń, co nie jest zgodne z parametrami określonymi w pytaniu. Wszystkie te błędne koncepcje prowadzą do typowych mylnych przekonań w projektowaniu przestrzeni, gdzie brakuje zrozumienia dla znaczenia otwarcia w kontekście funkcji publicznej i estetycznej. Kluczowe jest, aby projektanci i architekci znali różnice między tymi typami wnętrz, aby tworzyć przestrzenie, które będą zarówno estetyczne, jak i funkcjonalne, zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju.