Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik teleinformatyk
Kwalifikacja: INF.08 - Eksploatacja i konfiguracja oraz administrowanie sieciami rozległymi
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 12:20
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 12:41

Egzamin niezdany

Wynik: 14/40 punktów (35,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Zanim przystąpimy do wymiany pamięci RAM w komputerze, powinniśmy

A. usunąć system operacyjny

B. wyłączyć komputer przyciskiem POWER znajdującym się na panelu przednim

C. odłączyć komputer od zasilania

D. zdjąć zasilacz

Odłączenie komputera od sieci zasilającej przed rozpoczęciem jakiejkolwiek pracy wewnątrz obudowy jest kluczowym krokiem w zapewnieniu bezpieczeństwa i ochrony sprzętu. W momencie, gdy komputer jest podłączony do zasilania, istnieje ryzyko porażenia prądem elektrycznym oraz uszkodzenia podzespołów, w tym płyty głównej i pamięci RAM, na skutek przepięć. Standardy BHP w branży informatycznej zalecają, aby użytkownicy zawsze odłączały zasilanie przed rozpoczęciem wszelkich prac serwisowych. Przykładem praktycznego zastosowania tej zasady jest wymiana RAM-u, gdzie niewłaściwe podejście może prowadzić do uszkodzenia nowych modułów pamięci lub innych komponentów. Rekomenduje się również użycie opaski antystatycznej, aby zapobiec uszkodzeniom elektrostatycznym, które mogą wystąpić w trakcie manipulacji podzespołami. W związku z tym, odpowiedź ta jest zgodna z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa i eksploatacji komputerów.

Pytanie 2

W trybie spoczynku telefonu komórkowego częstotliwość sygnału dzwonienia

A. jest równa 100 Hz

B. jest równa 425 Hz

C. mieści się w przedziale od 300 Hz do 3 400 Hz

D. mieści się w przedziale od 25 Hz do 50 Hz

Częstotliwość sygnału wywołania w telefonach stacjonarnych i mobilnych w stanie spoczynku mieści się w zakresie od 25 Hz do 50 Hz. Ten zakres jest zgodny z normami dotyczącymi sygnałów dzwonienia, które zapewniają wyraźne rozróżnienie od innych typów sygnałów w systemie telekomunikacyjnym. Jest to kluczowy element, ponieważ częstotliwość ta jest istotna dla poprawnego działania systemów telefonicznych oraz dla zapewnienia komfortu użytkowników. W praktyce, sygnał dzwonienia o częstotliwości w tym zakresie jest wystarczająco słyszalny, aby zwrócić uwagę odbiorcy, a jednocześnie nie powoduje zjawiska dzwonienia na granicy słyszalności. Warto również zauważyć, że ta częstotliwość jest standardem w wielu krajach, co ułatwia interoperacyjność urządzeń telefonicznych w sieciach telekomunikacyjnych. Dobrze skonfigurowany system wywołań, który przestrzega tych norm, jest kluczowy dla jakości usług telekomunikacyjnych. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest projektowanie nowych systemów telefonicznych, które muszą być zgodne z obowiązującymi normami, aby móc funkcjonować w różnych sieciach telefonicznych.

Pytanie 3

Wskaż komponent sieci GSM, który nie uczestniczy w nawiązywaniu połączeń pomiędzy abonentami tej sieci, korzystającymi z klasycznych usług.

A. MSC (Mobile Switching Centre)

B. SCP (Service Control Point)

C. VLR (Visitor Location Register)

D. HLR (Home Location Register)

SCP (Service Control Point) jest elementem architektury sieci GSM, który nie uczestniczy w procesie zestawiania połączeń między abonentami, którzy nie korzystają z usług sieci inteligentnych. Jego główną rolą jest zapewnienie zaawansowanych usług telekomunikacyjnych, takich jak przekierowania połączeń czy usługi oparte na lokalizacji. SCP współpracuje z innymi elementami systemu i dostarcza logikę biznesową w kontekście usług, jednak nie bierze udziału w samej transmisji połączeń. Przykładem zastosowania SCP jest realizacja usług takich jak trójstopniowe połączenia, gdzie użytkownik może być przekierowywany na podstawie zestawionych kryteriów, jednak sam proces zestawienia połączeń odbywa się w MSC (Mobile Switching Centre). Z tego powodu SCP może być postrzegany jako kluczowy element w kontekście inteligentnych usług, ale nie jako aktywny uczestnik w podstawowym procesie zestawiania połączeń, który zachodzi między abonentami. Zrozumienie roli SCP jest istotne w kontekście projektowania i zarządzania sieciami telekomunikacyjnymi oraz ich usługami.

Pytanie 4

Tabela przedstawia parametry

A. krosownicy.

B. przełącznika sieciowego.

C. centrali telefonicznej.

D. modemu kablowego.

Modem kablowy to urządzenie, które łączy lokalną sieć komputerową z szerokopasmowym dostępem do Internetu poprzez sieć kablową. Parametry przedstawione w tabeli są kluczowe dla zrozumienia jego funkcji. Zakres częstotliwości (Frequency Range) jest istotny, ponieważ określa, jakie pasma są wykorzystywane do transmisji danych, co jest zgodne z protokołem DOCSIS (Data Over Cable Service Interface Specification). Szerokość kanału (Channel Bandwidth) wpływa na prędkość przesyłania danych; większa szerokość kanału pozwala na szybsze przesyłanie danych. Modulacja (Modulation) odnosi się do sposobu, w jaki dane są kodowane w sygnale, co jest kluczowe dla efektywności transmisji. Szybkość transmisji danych (Data Rate) określa, ile danych można przesłać w określonym czasie, a interfejs kablowy RF (RF Cable Interface) definiuje fizyczne połączenie z siecią kablową. Zrozumienie tych parametrów pozwala na lepsze zarządzanie sieciami oraz ich optymalizację, co jest niezbędne w dzisiejszym świecie zdominowanym przez technologie internetowe.

Pytanie 5

Ochrona urządzeń abonenckich przed przepięciami realizowana jest poprzez podłączenie w linię abonencką (przed urządzeniem abonenckim) specjalnego elementu nazywanego

A. odgromnikiem abonenckim

B. uziemiaczem linii

C. bezpiecznikiem przepięciowym

D. ochronnikiem abonenckim

Odpowiedzi, które wskazują na uziemiacz linii, odgromnik abonencki oraz bezpiecznik przepięciowy, mogą być mylące, ponieważ nie pełnią one tej samej roli co ochronnik abonencki. Uziemiacz linii może być używany do ochrony instalacji przed zwarciami oraz innymi problemami elektrycznymi, ale nie jest urządzeniem zaprojektowanym do bezpośredniej ochrony sprzętu elektronicznego przed przepięciami. Odgromnik abonencki jest często mylony z ochronnikiem, jednak odgromniki są bardziej ukierunkowane na ochronę przed bezpośrednimi skutkami piorunów. Ich głównym celem jest odprowadzenie dużych ładunków elektrycznych do ziemi, co może pomóc w ochronie instalacji, ale nie jest wystarczające dla codziennej ochrony urządzeń elektronicznych przed przepięciami. Z kolei bezpiecznik przepięciowy, choć może pełnić funkcję zabezpieczającą, jest urządzeniem, które zadziała w przypadku wystąpienia określonego poziomu napięcia, co może oznaczać, że do momentu jego zadziałania, sprzęt już mógł zostać uszkodzony. Takie pomylenie pojęć często wynika z braku zrozumienia różnicy pomiędzy zabezpieczeniem instalacji a zabezpieczeniem urządzeń końcowych, co jest kluczowe w projektowaniu systemów ochrony. Dlatego istotne jest, aby zrozumieć, jak różne urządzenia współdziałają w systemie ochrony przed przepięciami i jakie mają zastosowanie w praktyce.

Pytanie 6

Zysk anteny, który wskazuje, o ile decybeli poziom sygnału przewyższa poziom sygnału anteny izotropowej, podawany jest w jednostkach

A. dBm

B. dBi

C. dBW

D. dBc

Odpowiedzi dBc, dBm oraz dBW nie są odpowiednie w kontekście zysku anteny w odniesieniu do anteny izotropowej. dBc, czyli decybele w stosunku do sygnału nośnego, jest miarą używaną głównie w kontekście jakości sygnału w systemach, gdzie ważne jest porównanie sygnału względem innego sygnału nośnego. Takie podejście nie odnosi się bezpośrednio do zysku anteny, a bardziej do analizy jakości sygnału. Z kolei dBm to jednostka miary mocy sygnału wyrażona w dB w odniesieniu do 1 miliwata (mW), co także nie jest związane z porównywaniem zysku anteny izotropowej. Używanie dBm może być mylące, ponieważ odnosi się do poziomu mocy, nie uwzględniając geometrii promieniowania anteny. Z kolei dBW to jednostka miary mocy wyrażona w decybelach w odniesieniu do 1 wata (W), co również nie ma zastosowania w kontekście zysku anteny. Często pomyłki w doborze jednostek wynikają z nieprecyzyjnego zrozumienia, jak różne jednostki mierzą różne aspekty sygnału. W praktyce, zrozumienie różnicy pomiędzy tymi jednostkami jest kluczowe dla inżynierów, którzy projektują systemy komunikacyjne, aby uniknąć błędów w obliczeniach i analizach.

Pytanie 7

Technologia ATM (Asynchronous Transfer Mode) realizuje komutację

A. komórek

B. torów

C. pakietów

D. połączeń

Wydaje mi się, że odpowiedzi dotyczące łączy, kanałów czy ramek mogą wynikać z nieporozumień związanych z tym, jak działa ATM. Chociaż komutacja łączy się zdarza, jest to bardziej związane z telefonami analogowymi i nie pasuje do charakterystyki ATM. A jeśli chodzi o kanały, to też są używane w przesyłaniu danych, ale nie oddają tego, co ATM robi dzięki komórkom. Z kolei odpowiedź na temat ramek też nie jest trafna, bo ATM nie korzysta z ramek; w przeciwieństwie do protokołów jak Ethernet, które przesyłają dane w zmiennych rozmiarach. Wygląda na to, że mogłeś źle zrozumieć, że ATM to system komutacji, który nie używa komórek. To powoduje, że umykają ci jego unikalne zalety związane z efektywnością i jakością usług. ATM jest stworzony do integracji różnych typów ruchu w jednym strumieniu, więc bez komórek byłoby to trudne do zrealizowania. Tak więc, te niepoprawne wybory pokazują, że może nie do końca rozumiesz podstawy działania ATM i jego miejsce w nowoczesnych sieciach telekomunikacyjnych.

Pytanie 8

Jaki prefiks maski powinien wybrać dostawca internetu, aby z adresu IPv4 74.0.0.0 /8 uzyskać dokładnie 32 podsieci?

A. /13

B. /12

C. /11

D. /14

Wybór niewłaściwego prefiksu maski może wynikać z nieporozumienia dotyczącego systemu adresacji IP i zasad tworzenia podsieci. Na przykład, odpowiedź /14 sugeruje, że dodaje się 6 bitów do oryginalnej maski, co w rzeczywistości prowadzi do utworzenia 64 podsieci (2^6 = 64), a nie 32, co wprowadza w błąd. Przeciwnie, wybór /12, który dodaje 4 bity, pozwoliłby na 16 podsieci (2^4 = 16), co również nie spełnia wymogu 32. Odpowiedź /11 oznaczałaby dodanie 3 bitów, co prowadziłoby do tylko 8 podsieci (2^3 = 8). Niezrozumienie, jak działa podział sieci, może prowadzić do sytuacji, w których sieci nie są wykorzystywane efektywnie, co ma negatywny wpływ na wydajność i bezpieczeństwo. W praktyce, kluczowe jest, aby dobrze zrozumieć, jak obliczać potrzebną liczbę bitów do podziału, a także jakie konsekwencje mają te decyzje dla całej struktury sieci. Zastosowanie odpowiednich zestawień w adresacji IP ma istotny wpływ na zarządzanie i kontrolę nad infrastrukturą sieciową, dlatego ważne jest, aby nie mylić maski sieciowej z ilością podsieci, które można z niej uzyskać.

Pytanie 9

NTLDR (New Technology Loader) to program uruchamiający, który służy do załadowania systemu operacyjnego

A. Windows

B. Linux

C. MS DOS

D. MacOS

Wybór odpowiedzi związanych z systemami MS DOS, Linux oraz MacOS może wynikać z nieporozumienia dotyczącego roli NTLDR i jego zastosowania. MS DOS, będący jednym z najwcześniejszych systemów operacyjnych opartych na interfejsie tekstowym, nie korzysta z NTLDR, lecz z własnego mechanizmu rozruchowego, który jest znacznie prostszy. W przypadku Linuxa, proces rozruchu odbywa się za pomocą bootloaderów takich jak GRUB (Grand Unified Bootloader) lub LILO (Linux Loader), które są zaprojektowane do zarządzania różnymi systemami operacyjnymi oraz ich konfiguracją, a nie NTLDR. Z kolei MacOS wykorzystuje inny mechanizm rozruchowy oparty na EFI (Extensible Firmware Interface) oraz bootloaderze o nazwie boot.efi, który różni się znacząco od tego, co oferuje NTLDR w systemie Windows. Typowym błędem myślowym, który prowadzi do takich odpowiedzi, jest mylenie różnych mechanizmów rozruchowych oraz niewłaściwe przypisanie funkcji NTLDR do innych systemów operacyjnych. Każdy z wymienionych systemów ma swoje unikalne wymagania i architekturę, co sprawia, że zastosowanie NTLDR w tych kontekstach jest nieprawidłowe. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania systemami operacyjnymi oraz skutecznej diagnozy problemów związanych z ich uruchamianiem.

Pytanie 10

Do jakiej klasy przynależy adres IPv4 17.10.0.0?

A. Klasa D

B. Klasa B

C. Klasa C

D. Klasa A

Adres IPv4 17.10.0.0 należy do klasy A, ponieważ klasyfikacja adresów IPv4 opiera się na pierwszych bitach adresu. Adresy klasy A mają pierwsze bity ustawione na '0', co oznacza, że adresy te mieszczą się w zakresie od 0.0.0.0 do 127.255.255.255. Przykładowo, adresy klasy A są często wykorzystywane do przypisywania dużych bloków adresów dla dużych organizacji, takich jak korporacje i instytucje rządowe, które potrzebują znaczącej liczby adresów IP. Adresy te wspierają do 16 milionów hostów w jednej sieci, co czyni je idealnymi dla dużych infrastrukturalnych wdrożeń. W kontekście standardów, adresy klasy A są zgodne z dokumentem RFC 791, który definiuje protokół IPv4. Użycie adresów klasy A jest istotne w architekturze sieciowej, ponieważ umożliwia efektywne zarządzanie adresami IP oraz redukcję fragmentacji w większych sieciach.

Pytanie 11

Który z protokołów służy do wymiany informacji o ścieżkach pomiędzy różnymi systemami autonomicznymi?

A. RIP (Routing Information Protocol)

B. BGP (Border Gateway Protocol)

C. EIGRP (Enhanced Interior Gateway Routing Protocol)

D. OSPF (Open Shortest Path First)

RIP (Routing Information Protocol) jest protokołem wewnętrznego routingu, który działa na zasadzie odświeżania tras co 30 sekund i wykorzystuje liczby skoków jako metrykę do określenia najkrótszej drogi do danego celu. Jego ograniczenia, takie jak maksymalna liczba skoków wynosząca 15, sprawiają, że nie jest odpowiedni do zarządzania trasami pomiędzy różnymi autonomicznymi systemami, zwłaszcza w kontekście internetu. OSPF (Open Shortest Path First) to kolejny protokół wewnętrzny, który używa algorytmu Dijkstra do obliczania najkrótszych tras w obrębie jednego AS. Choć OSPF jest bardziej wydajnym rozwiązaniem od RIP, to również nie jest przeznaczony do wymiany informacji o trasach pomiędzy różnymi AS. EIGRP (Enhanced Interior Gateway Routing Protocol) to zaawansowany protokół wewnętrznego routingu, który łączy cechy zarówno protokołów klasycznych, jak RIP, jak i OSPF. Chociaż EIGRP jest bardziej efektywny, to również ogranicza się do działania wewnątrz jednego AS. Wszelkie te protokoły, mimo że mają swoje zastosowania w lokalnych sieciach, nie są w stanie efektywnie zarządzać globalnym routingiem w internecie, jak ma to miejsce w przypadku BGP, który jest zaprojektowany właśnie do takich zadań. Typowe błędy w myśleniu dotyczące wyboru protokołów do wymiany informacji o trasach związane są z nieodróżnianiem routingu wewnętrznego od zewnętrznego oraz z niewłaściwym przypisaniem zastosowań poszczególnych protokołów.

Pytanie 12

Jakie urządzenie jest najczęściej stosowane do pomiaru tłumienia w spawach światłowodowych?

A. poziomoskop

B. reflektometr światłowodowy

C. miernik mocy optycznej

D. oscyloskop cyfrowy

Mimo że poziomoskop i oscyloskop cyfrowy są narzędziami przydatnymi w różnych zastosowaniach inżynieryjnych, nie nadają się do pomiaru tłumienności spawów światłowodowych. Poziomoskop jest urządzeniem wykorzystywanym głównie do pomiarów kątów i poziomów, co nie ma zastosowania w kontekście analizy sygnałów optycznych. Oscyloskop cyfrowy z kolei służy do analizy sygnałów elektrycznych, co jest również nieadekwatne w przypadku włókien optycznych, gdzie sygnał ma postać światła. Miernik mocy optycznej mierzy moc sygnału optycznego na końcu włókna, ale nie dostarcza informacji o tłumienności ani o tym, gdzie mogą występować straty. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie pomiarów optycznych z elektronicznymi, co prowadzi do wyboru niewłaściwych narzędzi do analizy. Aby skutecznie ocenić jakość spawów, istotne jest użycie urządzeń, które są specjalnie zaprojektowane do pracy z sygnałami optycznymi, takich jak reflektometry światłowodowe, które są zgodne z normami branżowymi, takimi jak IEC 61280-4-1. Właściwe podejście do pomiarów tłumienności jest kluczowe dla zapewnienia niezawodności i efektywności sieci światłowodowych.

Pytanie 13

Jak nazywa się oprogramowanie, które startuje jako pierwsze po przeprowadzeniu przez BIOS (ang. Basic Input/Output System) testu POST (Power On Self Test), a jego celem jest załadowanie systemu operacyjnego do pamięci RAM komputera?

A. Master BootRecord

B. BootLoader

C. Scan Disc

D. Jądro Systemu

Wybierając Master Boot Record, Jądro Systemu czy Scan Disc, można zauważyć, że jest tu trochę zamieszania z procesem uruchamiania komputera. Master Boot Record (MBR) to taki zbiór informacji w pierwszym sektorze dysku, ale to nie jest program, który uruchamia się pierwszy. MBR zawiera informacje o partycjach i kod do uruchamiania BootLoadera, więc jest ważny, ale nie wykonuje uruchamiania. Jądro Systemu to serce systemu operacyjnego, zajmuje się zarządzaniem sprzętem i komunikacją między aplikacjami a hardwarem, ale nie jest to coś, co działa przed BootLoaderem. A Scan Disc to narzędzie, które naprawia błędy na dysku, więc w ogóle nie ma to związku z uruchamianiem systemu. Często te terminy są mylone, bo niewielu rozumie, jak działa architektura systemu komputerowego. Ważne jest, żeby dobrze pojąć rolę BootLoadera, bo to klucz do zrozumienia procesu rozruchu i znaczenia w kontekście uruchamiania systemów oraz zarządzania dyskami.

Pytanie 14

Najskuteczniejszym sposobem ochrony komputera przed złośliwym oprogramowaniem jest

A. zapora sieciowa FireWall

B. licencjonowany system operacyjny

C. skaner antywirusowy

D. hasło do konta użytkownika

Zabezpieczanie komputera przed złośliwym oprogramowaniem to złożony proces, w którym różne metody ochrony pełnią uzupełniające się role. Zapora sieciowa (FireWall) jest skutecznym narzędziem, ale jej funkcją jest kontrolowanie ruchu sieciowego, co nie zastępuje działania skanera antywirusowego. Chociaż zapora może blokować nieautoryzowane połączenia, nie jest w stanie wykryć i usunąć już zainstalowanego złośliwego oprogramowania. Hasło do konta użytkownika jest istotne dla ochrony dostępu do systemu, jednak nie chroni przed samym złośliwym oprogramowaniem, które może zainfekować komputer niezależnie od tego, czy konto jest zabezpieczone hasłem. Licencjonowany system operacyjny ma swoje zalety, takie jak regularne aktualizacje i wsparcie techniczne, lecz sam w sobie nie zapewnia pełnej ochrony przed wirusami i innymi zagrożeniami. W praktyce, nie można polegać wyłącznie na jednym rozwiązaniu; skuteczna ochrona wymaga kombinacji różnych metod. Błędem jest myślenie, że wystarczy jedna z wymienionych opcji, aby zapewnić bezpieczeństwo systemu. Aby w pełni zabezpieczyć komputer, konieczne jest wdrożenie wielowarstwowego podejścia do bezpieczeństwa, które obejmuje zarówno zapory, skanery antywirusowe, jak i odpowiednie praktyki użytkowników.

Pytanie 15

Funkcję ekranu absorbującego niekorzystne promieniowanie elektromagnetyczne wypełnia materiał wykorzystany w odzieży ochronnej

A. membrana poliuretanowa

B. elastyczna tkanina odporna na wysoką temperaturę

C. siateczka metalowa (miedziana lub srebrna)

D. kopolimer na bazie polichlorku winylu

Sprężysta tkanina, która jest odporna na wysokie temperatury, ma swoje miejsce w odzieży ochronnej, ale wcale nie chroni przed szkodliwym promieniowaniem elektromagnetycznym. Zazwyczaj takie tkaniny są projektowane, żeby chronić przed wysokimi temperaturami, a ich struktura nie odbija fal elektromagnetycznych. Z drugiej strony, kopolimer z polichlorku winylu może być używany w różnych zastosowaniach ochronnych, ale też nie działa na promieniowanie. Te tkaniny mogą dawać pewną ochronę przed chemikaliami czy uszkodzeniami mechanicznymi, ale to nic w porównaniu do promieniowania. Membrana poliuretanowa, podobnie jak te inne tkaniny, też nie chroni przed promieniowaniem elektromagnetycznym. Jej główna siła to wodoszczelność i oddychalność, co jest przydatne, ale nie w kontekście ochrony przed promieniowaniem. Wiele osób myli właściwości materiałów i ich zastosowania w odzieży ochronnej, nie rozumiejąc, jak działa promieniowanie elektromagnetyczne, które wymaga specyficznych materiałów do ekranowania. Dlatego warto zrozumieć, że ochrona przed promieniowaniem elektromagnetycznym wymaga materiałów, które są specjalnie zaprojektowane i przetestowane według odpowiednich norm, jak EN 50130-4, które pokazują, jak skutecznie ekranować przed tym promieniowaniem.

Pytanie 16

Którego z urządzeń dotyczy dokumentacja techniczna?

ITEM	DOWNSTREAM (RECEIVER)	UPSTREAM (TRANSMITTER)
Frequency Range	88MHz ~ 860MHz	5MHz ~ 42MHz
Channel Bandwidth	DOCSIS: 6MHz	200K, 400K, 800K, 1.6M, 3.2MHz
Modulation	64QAM/256QAM	QPSK/16QAM
Symbol Rate	5.057/5.361 Msymbols/sec	160, 320, 640, 1280, 2560 Ksymbols/sec
Data Rate	30Mbits/sec (64QAM) 43Mbits/sec (256QAM)	0.32 ~ 5.12Mbs (QPSK) 0.64 ~ 10.24Mbs (16QAM)
Input Output Power	-15dBmV ~ +15dBmV	+8dBmV ~ +58dBmV (QPSK) +8dBmV ~ +55dBmV (16QAM)
Carrier To Noise Ratio @BER<10 ^-8	64QAM: 23.5dB, 256QAM: 30dB
RF Cable Interface	75Ω F-type female connector
PC Host Interface	Ethernet or USB cable
Power Dissipation	< 6 Watts

Parametr	Opis
Technologia pracy	HSPA+, HSUPA, HSDPA, UMTS, EDGE, GPRS, GSM
Szybkość transmisji	do 28,8 Mbps do użytkownika do 5,76 Mbps od użytkownika
Wspierane systemy operacyjne	Windows 2000, XP, Vista, Windows 7, Mac OS
Wymiary	84 mm x 27 mm x 12 mm

A. Rutera.

B. Modemu.

C. Regeneratora.

D. Przełącznika.

Odpowiedzi, które wskazują na przełącznik, regeneratora lub routera, są błędne z kilku powodów. Przełącznik jest urządzeniem sieciowym, które działa na poziomie warstwy drugiej modelu OSI, zajmującym się przekazywaniem ramek danych w obrębie lokalnych sieci komputerowych. Przełączniki nie są odpowiednie do funkcji transmisji danych w sieci szerokopasmowej, co czyni je niewłaściwym wyborem w kontekście wskazanej dokumentacji technicznej, która dotyczy modemów. Regenerator, z kolei, służy do wzmacniania sygnału w sieciach, co jest istotne w długodystansowych połączeniach, ale nie ma to związku z technologiami transmisji danych, które są charakterystyczne dla modemów. Router pełni rolę urządzenia kierującego ruchem danych między różnymi sieciami, ale także nie jest bezpośrednio związany z funkcjami modemów, które są dedykowane do konwersji sygnałów z sieci na formaty, które mogą być odbierane przez urządzenia użytkowników. Typowe błędy myślowe w takich przypadkach to mylenie funkcji tych urządzeń, brak zrozumienia ich specyfiki oraz nieodpowiednie kojarzenie technologii transmisji danych z ich rolą w sieci. Właściwe zrozumienie różnic między tymi urządzeniami jest kluczowe dla efektywnego projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi. Znajomość specyfiki modemów, ich zastosowań oraz obsługiwanych technologii jest niezbędna dla profesjonalistów w branży telekomunikacyjnej.

Pytanie 17

W tabeli zamieszczono specyfikację techniczną

Typ włókna światłowodowego	SM (ITU-T G.652), MM (ITU-T G.651), DS (ITU-T G.653), NZDS (ITU-T G.655)
Średnica płaszcza	125 µm
Średnica pokrycia pierwotnego	0,2 ... 1,5 mm
Długość obranego włókna	16 mm
Metoda centrowania	centrowanie do rdzenia, centrowanie do pokrycia, centrowanie manualne
Wyświetlacz	5,1, TFT LCD, kolorowy, równoczesne wyświetlanie w dwóch płaszczyznach (X-Y)
Średnia tłumienność	0,02 dB (SM); 0,01 dB (MM); 0,04 dB (DS); 0,04 dB (NZDS)
Średni czas spawania	10 sekund (SM)
Średni czas wygrzewania	36 sekund
Programy spawania	20
Wewnętrzne wygrzewanie	tak
Warunki pracy	0÷5000 m n.p.m., V wiatr 15m/s
Pamięć spawów	5000 wyników
Podłączenie do komputera	interfejs USB
Zasilanie	AC 100÷240 V / 50÷60 Hz, DC, akumulator Li 8AH na ok. 400 cykli (spaw + wygrzewanie). Możliwość zasilania z gniazda zapalniczki samochodowej.
Żywotność elektrod	2000 spawów
Wymiary	170 x 150 x 155 mm
Temperatura pracy	-10°C÷50°C

A. reflektometru optycznego.

B. spawarki światłowodowej służącej do spawania włókien jedno- i wielodomowych.

C. obcinarki światłowodów jedno- i wielomodowych.

D. modemu światłowodowego.

Wybór odpowiedzi związanej z modemem światłowodowym jest nietrafiony, ponieważ modem nie jest urządzeniem służącym do fizycznego łączenia włókien światłowodowych. Modemy pełnią funkcję konwersji sygnału optycznego na sygnał elektryczny i odwrotnie, co jest istotne w transmisji danych, ale nie mają bezpośredniego związku ze spawaniem włókien. Kolejna nieprawidłowa odpowiedź, dotycząca obcinarki światłowodów, wskazuje na niezrozumienie różnic pomiędzy procesami obcinania a spawania. Obcinarka to urządzenie, które przygotowuje końce włókien do spawania, ale samo w sobie nie łączy ich. Również reflektometr optyczny, choć ważny w diagnostyce sieci światłowodowych, nie ma zastosowania w procesie fizycznego łączenia włókien. W praktyce, reflektometr m.in. pozwala na analizę i lokalizację uszkodzeń w sieci, ale nie wykonuje spawów. Takie mylne interpretacje mogą wynikać z braku zrozumienia specyfiki urządzeń używanych w technologii światłowodowej. Kluczowe jest, aby angażując się w temat, nie tylko zapamiętywać nazwy urządzeń, ale także ich funkcje i zastosowania, co pozwoli na lepsze zrozumienie całego systemu transmisji danych. Zrozumienie różnicy między tymi urządzeniami jest niezbędne, aby uniknąć błędnych wniosków w kontekście ich zastosowania w praktyce.

Pytanie 18

Podczas montażu światłowodu kluczowymi parametrami, ze względu na ich właściwości mechaniczne, są:

A. zakresy temperatur: transportowania, przechowywania, instalacji oraz eksploatacji

B. długość produkcyjna oraz średnica kabla

C. maksymalna siła naciągu i minimalny promień gięcia

D. ciężar kabla oraz jego zewnętrzna średnica

Wybierając złe parametry, jak temperatury, masa kabla czy długość fabrykacyjna, widać, że brakuje zrozumienia, jak działają światłowody. Zakresy temperatur są ważne do przechowywania i użytkowania, ale nie mają wpływu na to, jak kabel znosi różne obciążenia. Masa i średnica są istotne, ale bardziej dla transportu i instalacji, a nie dla jakości sygnału. Zbyt duża masa może wręcz utrudniać montaż, ale nie jest najważniejsza. Długość fabrykacyjna dotyczy produkcji, a nie właściwości mechanicznych kabla. Często ludzie skupiają się na ogólnych aspektach kabla, a nie na tym, co jest naprawdę ważne w użyciu. To może prowadzić do błędnych decyzji, gdy projektujemy i montujemy instalacje. Kluczowe jest zrozumienie, że maksymalna siła ciągnienia i minimalny promień zginania wpływają na bezpieczeństwo i niezawodność systemu. Ignorując te rzeczy, ryzykujemy uszkodzenia kabli, a to potem przekłada się na gorszą jakość sygnału i większe ryzyko awarii.

Pytanie 19

Jakiego rodzaju interfejs centrali telefonicznej powinno się użyć do dołączenia traktów cyfrowych o przepływności 8448 kb/s lub 6312 kb/s?

A. V

B. A

C. B

D. Z

Odpowiedź B jest prawidłowa, ponieważ typ B interfejsu centrali telefonicznej jest przeznaczony do przyłączania traktów cyfrowych o przepływności 6312 kb/s oraz 8448 kb/s. W praktyce oznacza to, że interfejs ten obsługuje wiele kanałów jednocześnie, co jest kluczowe w systemach telekomunikacyjnych, gdzie wymagana jest wydajność i jakość transmisji danych. Trakt cyfrowy typu B znajduje zastosowanie w sieciach, które wymagają wysokiej przepustowości, na przykład w dużych przedsiębiorstwach lub centrach danych, gdzie spore obciążenie sieciowe wymaga użycia zaawansowanych technologii do przesyłania głosu i danych. Warto również zauważyć, że standardy takie jak E1 i E3 są zgodne z tym interfejsem, co czyni go uniwersalnym rozwiązaniem w różnych konfiguracjach telekomunikacyjnych. Zastosowanie interfejsu B pozwala na elastyczne zarządzanie ruchem, co jest istotne w kontekście dynamicznie zmieniających się potrzeb komunikacyjnych.

Pytanie 20

W cyfrowych łączach abonenckich do transmisji danych pomiędzy stacjami końcowymi a węzłem komutacyjnym stosuje się sygnalizację

A. R2

B. DSS1

C. R1

D. SS7

R1, R2 i SS7 to inne standardy sygnalizacji, ale nie nadają się do przesyłania informacji między stacjami końcowymi a węzłem komutacyjnym w cyfrowych łączach. R1 i R2 to starsze systemy, które głównie były wykorzystywane w analogowych łączach. R1 był spoko kiedyś, ale teraz to już nie to. R2 też, nie spełnia wymagań nowoczesnych systemów, więc w zasadzie jest do niczego w cyfrowych łączach. Co do SS7, to jest trochę bardziej zaawansowany, ale działa na innym poziomie sieci i nie jest wykorzystywany do bezpośredniej sygnalizacji. Obsługuje różne funkcje związane z siecią, jak np. roaming, ale nie załatwi sprawy, jeśli chodzi o połączenia abonenckie. Jak dla mnie, to może to wynikać z nieporozumień na temat tego, jak te różne protokoły działają i gdzie są używane w nowoczesnej telekomunikacji.

Pytanie 21

Jak określa się sygnalizację abonencką, która przesyła analogowe sygnały o częstotliwościach mieszczących się w zakresie od 300 do 3400 Hz?

A. W szczelinie

B. Poza pasmem

C. Poza szczeliną

D. W paśmie

Wybór odpowiedzi, która nie odnosi się do paśma, wskazuje na nieporozumienie dotyczące podstawowych zasad przesyłania sygnału w telekomunikacji. Odpowiedzi takie jak "W szczelinie" lub "Poza szczeliną" mogą sugerować niepoprawne zrozumienie pojęć związanych z transmisją sygnału. Sygnalizacja abonencka musi kierować się ustalonymi normami i standardami, które definiują zakresy częstotliwości i odpowiednie metody ich przesyłania. Sygnały przesyłane "poza pasmem" oznaczają, że nie są one w zakresie częstotliwości przeznaczonym do transmisji głosu, co prowadzi do utraty jakości sygnału. Typowym błędem jest mylenie pojęcia "szczeliny" z "pasmem"; szczeliny odnoszą się do specyficznych warunków, w których sygnały mogą być przesyłane z ograniczeniami, podczas gdy pasmo odnosi się do całego zakresu częstotliwości, w którym sygnały mogą być efektywnie przesyłane. W praktyce, aby uniknąć zakłóceń, inżynierowie telekomunikacyjni projektują systemy tak, aby operowały w optymalnym paśmie, które minimalizuje interferencje oraz maksymalizuje jakość rozmowy. Właściwe zrozumienie tych koncepcji jest kluczowe dla skutecznej komunikacji w dzisiejszych systemach telekomunikacyjnych.

Pytanie 22

Aby zapewnić prawidłowe funkcjonowanie urządzeń w serwerowni, konieczne jest dostarczenie powietrza o takich parametrach:

A. temperatura (0 ÷ 5°C), wilgotność (40 ÷ 45%)

B. temperatura (19 ÷ 25°C), wilgotność (90 ÷ 95%)

C. temperatura (45 ÷ 55°C), wilgotność (40 ÷ 45%)

D. temperatura (19 ÷ 25°C), wilgotność (40 ÷ 45%)

Optymalna temperatura dla urządzeń w serwerowni powinna wynosić od 19 do 25°C, a wilgotność powinna być utrzymywana na poziomie 40 do 45%. Taki zakres zapewnia efektywne chłodzenie sprzętu oraz minimalizuje ryzyko kondensacji wody, co mogłoby prowadzić do uszkodzeń. Utrzymanie właściwej wilgotności jest kluczowe, ponieważ zbyt wysoka może prowadzić do korozji komponentów elektronicznych, natomiast zbyt niska wilgotność może zwiększać ryzyko elektrostatycznych wyładowań. Przykładem są centra danych, które implementują systemy monitorowania temperatury i wilgotności, aby dostosować warunki do specyfikacji producentów sprzętu, co jest zgodne z wytycznymi ASHRAE (American Society of Heating, Refrigerating and Air-Conditioning Engineers). Standardowe praktyki obejmują także regularne przeglądy i kalibrację systemów klimatyzacyjnych, aby zapewnić stałe parametry, co przyczynia się do dłuższej żywotności i niezawodności infrastruktury IT.

Pytanie 23

Podczas konwersji sygnału cyfrowego na analogowy stosuje się modulację QAM, co oznacza

A. kluczowanie częstotliwościowe

B. kluczowanie fazowe

C. kluczowanie amplitudowe

D. kwadraturową modulację amplitudy

Kluczowanie amplitudowe to technika, w której sygnał jest modulowany na podstawie jego amplitudy, co różni się od kwadraturowej modulacji amplitudy. Kluczowanie amplitudowe nie wykorzystuje dwóch niezależnych komponentów sygnału, co czyni je mniej efektywnym w przesyłaniu danych w porównaniu do QAM. Kluczowanie częstotliwościowe to inna metoda modulacji, która zmienia częstotliwość nośnej sygnału. Pomimo że jest to popularna technika, szczególnie w systemach radiowych, nie jest ona stosowana w kontekście QAM. Kluczowanie fazowe, z kolei, polega na manipulacji fazą sygnału nośnego, co również jest odmiennym podejściem w porównaniu do QAM. Typowe błędy myślowe prowadzące do mylenia tych technik to brak zrozumienia różnicy między różnymi formami modulacji oraz ich specyficznymi zastosowaniami. W rzeczywistości QAM łączy cechy modulacji amplitudy i fazy, co pozwala na bardziej efektywne kodowanie informacji. Wiedza o tych różnicach jest kluczowa dla prawidłowego zrozumienia, jak działają nowoczesne systemy komunikacji i jakie techniki stosuje się w praktyce. Zrozumienie tego zagadnienia jest niezbędne, aby skutecznie projektować oraz analizować systemy telekomunikacyjne.

Pytanie 24

Zgodnie z przepisami ministra pracy i polityki społecznej, minimalna odległość pracownika od monitora ekranowego CRT powinna wynosić

A. od 40 do 75 cm

B. od 10 do 30 cm

C. od 30 do 40 cm

D. od 75 cm do 1m

Wybór odległości od monitora poniżej 40 cm, jak w przypadku odpowiedzi od 30 do 40 cm, może prowadzić do znacznych problemów ze wzrokiem, w tym do syndromu widzenia komputerowego, który objawia się zmęczeniem oczu, suchością oraz bólem głowy. Użytkownicy, którzy zbliżają się do monitora na odległość krótszą niż zalecane normy, są bardziej narażeni na nadmierne napięcie mięśniowe i dyskomfort spowodowany niewłaściwą postawą. Przykładowo, przy odległości 10 do 30 cm, użytkownik może nie być w stanie prawidłowo skupić wzroku na ekranie, co może skutkować pogorszeniem ostrości widzenia. Ponadto, umiejscowienie monitora zbyt blisko sprawia, że ekran staje się bardziej męczący dla oczu, co w konsekwencji może prowadzić do poważniejszych problemów zdrowotnych. Odpowiedzi sugerujące większe odległości, takie jak 75 cm do 1 m, również mogą być problematyczne, ponieważ zbyt duża odległość od ekranu utrudnia dostrzeganie szczegółów, co negatywnie wpływa na efektywność pracy. Kluczowe dla ergonomii jest zatem znalezienie równowagi, co podkreślają liczne badania oraz normy branżowe w zakresie bezpieczeństwa i zdrowia w miejscu pracy.

Pytanie 25

Aby zwiększyć zasięg sieci WLAN, gdy Access Point znajduje się w centralnej części obszaru, powinno się wybrać antenę o charakterystyce

A. parabolicznej

B. kierunkowej

C. sektorowej

D. dookólnej

Odpowiedź dookólna jest prawidłowa, ponieważ anteny o charakterystyce dookólnej emitują sygnał w równomierny sposób we wszystkich kierunkach w poziomie. Taki typ anteny jest idealny do zastosowania w centralnym punkcie obszaru, ponieważ pozwala na pokrycie większej powierzchni bez martwych stref. W praktyce, anteny dookólne są często wykorzystywane w sieciach WLAN w środowiskach biurowych czy publicznych, gdzie użytkownicy mogą przemieszczać się w różnych kierunkach. Dobrą praktyką jest umieszczanie takich anten na wysokości, aby zminimalizować przeszkody, które mogłyby tłumić sygnał, co jest zgodne z wytycznymi IEEE 802.11 dotyczącymi projektowania sieci bezprzewodowych. Ponadto, anteny dookólne charakteryzują się prostotą instalacji i konfiguracji, co czyni je popularnym wyborem dla administratorów sieci, którzy pragną szybko zwiększyć zasięg WLAN.

Pytanie 26

Funkcja COLP (Connected Line Identification Presentation) w telefonach ISDN pozwala na

A. zablokowanie ujawniania numeru dzwoniącego abonenta

B. uzyskanie przez abonenta odbierającego informacji o dzwoniącym abonencie

C. zablokowanie prezentacji numeru abonenta, do którego kierowane są połączenia

D. pokazanie numeru abonenta, z którym faktycznie nawiązano połączenie

Wiele osób może mylnie interpretuje funkcję COLP, myśląc, że dotyczy ona blokady udostępniania numeru abonenta wywołującego. W rzeczywistości COLP nie ma nic wspólnego z blokowaniem identyfikacji numeru dzwoniącego. Zastosowanie blokady udostępniania numeru znajduje się w obszarze usług takich jak CLID (Caller Line Identification), które umożliwiają użytkownikom decyzję o tym, czy ich numer ma być prezentowany przy wykonywaniu połączenia. Takie pomylenie funkcji prowadzi do nieporozumień na temat działania systemów telekomunikacyjnych i ich funkcji. Podobnie, niektórzy mogą sądzić, że COLP umożliwia zablokowanie prezentacji numeru abonenta, na który kierowane są połączenia, co również jest niezgodne z prawdą. COLP nie ma na celu maskowania numeru, ale jego prezentacji. Z kolei dodatkowym błędem jest mylenie COLP z usługą, która identyfikuje numer abonenta w momencie dzwonienia, co również nie jest zgodne z definicją. COLP działa w zupełnie innym kontekście - umożliwia identyfikację lepszego zarządzania połączeniami w czasie rzeczywistym. Zrozumienie rzeczywistych funkcji COLP oraz ich oddzielenie od innych technologii telekomunikacyjnych jest kluczowe dla efektywnego korzystania z systemów ISDN.

Pytanie 27

Klient centrali zgłasza wysoką wartość zakłóceń pochodzących z telefonu, takich jak: przydźwięk, przesłuchy oraz szumy. Jednym ze sposobów na określenie miejsca uszkodzenia jest wykonanie pomiaru

A. impedancji falowej linii

B. impedancji wejściowej aparatu

C. rezystancji izolacji żył kabla

D. średnicy żył kabla

Wybór innych metod pomiarowych, takich jak średnica żył kabla, impedancja falowa linii lub impedancja wejściowa aparatu, nie jest odpowiedni w kontekście lokalizacji uszkodzenia i identyfikacji źródła zakłóceń w linii telefonicznej. Analizując średnicę żył kabla, technik może ocenić przewodność elektryczną i stratę sygnału, jednak ta informacja nie odnosi się bezpośrednio do stanu izolacji, co jest kluczowe w kontekście zakłóceń. Pomiar impedancji falowej linii może dostarczyć danych na temat pasma przenoszenia sygnału, ale nie jest to narzędzie do identyfikacji problemów związanych z uszkodzeniami izolacji, które prowadzą do zakłóceń. Impedancja wejściowa aparatu dotyczy jedynie charakterystyki urządzenia końcowego, a nie samej linii. W praktyce, technicy często mylą te różne pomiary, co może prowadzić do błędnych wniosków i opóźnień w diagnozowaniu rzeczywistych przyczyn zakłóceń. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że odpowiednie podejście do diagnostyki wymaga skoncentrowania się na właściwych parametrach, takich jak rezystancja izolacji, aby skutecznie rozwiązywać problemy z liniami telefonicznymi.

Pytanie 28

Średni czas dostępu to miara czasu

A. uruchamiania systemu operacyjnego

B. wyszukiwania informacji w wyszukiwarce internetowej

C. wyszukiwania danych na dysku twardym

D. uruchamiania dysku twardego

Wybór odpowiedzi dotyczącej wyszukiwania informacji w wyszukiwarce internetowej, uruchamiania systemu operacyjnego czy uruchamiania dysku twardego wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące definicji średniego czasu dostępu. Średni czas dostępu jest miarą efektywności w kontekście przechowywania i odzyskiwania danych, a nie czynności związanych z wyszukiwaniem w sieci czy ładowaniem systemu operacyjnego. W kontekście uruchamiania systemu operacyjnego, mówimy o czasie, jaki zajmuje załadunek systemu na podstawie jego komponentów, co nie ma bezpośredniego związku z czasem potrzebnym na dostęp do danych w ramach dysku. Z kolei określenie 'uruchamiania dysku twardego' jest nieprecyzyjne, ponieważ dysk twardy jako urządzenie przechowujące nie jest 'uruchamiane' w tradycyjnym sensie; jego działanie polega na dostępie do zapisanych danych, co jest z kolei mierzone średnim czasem dostępu. Wybór odpowiedzi wskazujących na te aspekty może prowadzić do mylnych konkluzji, że wszystkie operacje związane z komputerem są równoważne z czasem dostępu do danych. Ważne jest, aby rozróżniać różne aspekty działania systemów komputerowych oraz zrozumieć, jak parametry wydajnościowe wpływają na ogólną efektywność kontentu i aplikacji.

Pytanie 29

Aby chronić system operacyjny przed zagrożeniami z sieci, konieczne jest zainstalowanie oraz prawidłowe skonfigurowanie

A. komunikatora internetowego

B. przeglądarki internetowej

C. zapory sieciowej

D. programu archiwizującego

Zainstalowanie i prawidłowa konfiguracja zapory sieciowej to kluczowy element zabezpieczania systemu operacyjnego przed atakami z sieci. Zapora sieciowa działa jako bariera między wewnętrzną siecią a zewnętrznymi źródłami, co pozwala kontrolować ruch przychodzący i wychodzący. Przykładowo, zapora może blokować nieautoryzowane połączenia, jednocześnie zezwalając na ruch z zaufanych adresów IP. Zastosowanie zapory jest szczególnie istotne w kontekście ataków typu DDoS (Distributed Denial of Service) oraz w przypadku prób dostępu przez wirusy i malware. W najlepszych praktykach stosuje się zapory zarówno na poziomie sprzętowym, jak i programowym, co zapewnia wielowarstwową ochronę. Dodatkowo, regularne aktualizacje reguł zapory oraz monitorowanie jej logów pozwala na szybką reakcję na potencjalne zagrożenia. Zgodnie z zaleceniami NIST (National Institute of Standards and Technology), należy prowadzić audyty konfiguracji zapory, aby upewnić się, że wszystkie zasady są zgodne z aktualnymi wymaganiami bezpieczeństwa.

Pytanie 30

Aby ocenić jakość transmisji w systemach cyfrowych, konieczne jest wykonanie pomiaru

A. mocy sygnału odebranego

B. odstępu sygnału od szumu

C. poziomu szumu w kanale

D. bitowej stopy błędów

Odpowiedzi dotyczące pomiaru mocy sygnału odebranego, odstępu sygnału od szumu oraz poziomu szumu w kanale, mimo że są istotne w kontekście analizy jakości transmisji, nie stanowią najważniejszego wskaźnika oceny skuteczności systemów cyfrowych. Moc sygnału odebranego wskazuje na siłę sygnału, jednak wysoka moc sygnału nie gwarantuje niskiego wskaźnika błędów. W rzeczywistości, sygnał o wysokiej mocy może doświadczyć znaczących zakłóceń, co prowadzi do zwiększenia liczby błędów. Odstęp sygnału od szumu (SNR, Signal-to-Noise Ratio) jest również istotny, ale jest to wskaźnik, który mierzy relację pomiędzy mocą sygnału a mocą szumów. Wysoki SNR może sugerować lepszą jakość transmisji, ale nie daje pełnego obrazu, jeśli chodzi o rzeczywiste błędy danych. Poziom szumu w kanale wskazuje na obecność zakłóceń, ale sam w sobie nie dostarcza informacji na temat konkretnych błędów w transmisji. W praktyce, wiele systemów wykorzystuje kombinację tych parametrów, ale kluczowym wskaźnikiem pozostaje bitowa stopa błędów. Błędne rozumienie wpływu tych wskaźników często prowadzi do nieefektywnych strategii diagnozowania i poprawy jakości transmisji, gdyż skupianie się tylko na jednym z tych aspektów nie pozwala na pełną analizę problemów w komunikacji cyfrowej.

Pytanie 31

Jakie urządzenie sieciowe jest przeznaczone wyłącznie do rozciągania zasięgu sygnału transmisji?

A. Komputer serwer

B. Router

C. Most

D. Regenerator

Regenerator to takie fajne urządzenie w sieci, które odtwarza sygnał. Dzięki temu zasięg transmisji danych staje się lepszy. To ważne, zwłaszcza przy długich kablach, bo sygnał może się osłabiać. Weźmy na przykład sieć lokalną (LAN) – tam, gdzie są długie kable Ethernet, czasem trzeba użyć regeneratora, żeby wszystko działało stabilnie i dobrze. Regeneratory są zgodne z różnymi standardami, jak IEEE 802.3, więc mogą współpracować z wieloma urządzeniami. Jak dobrze rozmieścisz regeneratory w sieci, to możesz uniknąć problemów z sygnałem i poprawić wydajność. To naprawdę przydatne, by mieć wszystko pod kontrolą.

Pytanie 32

Przed przystąpieniem do wymiany karty ISDN w centrali telefonicznej, co należy zrobić?

A. wystarczy nie odłączać centrali od zasilania, lecz ustawić ją na macie elektrostatycznej

B. należy odłączyć centralę od zasilania i założyć opaskę antystatyczną na rękę

C. wystarczy postawić centralę na uziemionej macie elektrostatycznej

D. wystarczy jedynie odłączyć centralę od zasilania

Wyłączanie centrali telefonicznej przed wymianą karty ISDN to mega ważny krok. Dzięki temu chronisz zarówno sprzęt, jak i siebie. Kiedy pracujesz z elektroniką, zawsze jest ryzyko uszkodzenia delikatnych części przez wyładowania statyczne. Dlatego warto nosić opaskę antystatyczną na nadgarstku, bo ona świetnie odprowadza ładunki elektrostatyczne. To naprawdę zmniejsza szanse na jakieś uszkodzenia związane z ESD. Fajnie jest też używać mat ESD, bo one pomagają nie tylko ochronić ciebie, ale też sprzęt. W standardzie IPC-A-610 mówi się, żeby przestrzegać zasad ochrony przed ESD podczas prac serwisowych – to pokazuje, jak ważne to jest w branży. Więc każdy technik, który naprawia lub wymienia komponenty, powinien to mieć na uwadze, żeby sprzęt działał jak należy i żeby było bezpiecznie.

Pytanie 33

W tabeli została zamieszczona specyfikacja techniczna

Ilość portów WAN	1
Konta SIP	8
Obsługiwane kodeki	- G.711 - alaw, ulaw - 64 Kbps - G.729 - G.729A - 8 Kbps, ramka10ms
Obsługiwane protokoły	- SIP - Session Initiation Protocol -SCCP - Skinny Client Control Protocol
Zarządzanie przez	- WWW - zarządzanie przez przeglądarkę internetową - TFTP - Trivial File Transfer Protocol - klawiatura telefonu

A. centrali telefonicznej cyfrowej.

B. aparatu telefonicznego analogowego.

C. aparatu telefonicznego VoIP.

D. przełącznika zarządzalnego.

Odpowiedź wskazująca na aparat telefoniczny VoIP jest poprawna, ponieważ specyfikacja techniczna zawiera kluczowe informacje dotyczące protokołu SIP (Session Initiation Protocol), który jest fundamentalny dla telefonii VoIP. SIP jest standardem używanym do inicjowania, zarządzania oraz kończenia połączeń głosowych i wideo w sieciach IP. Wspomniane kodeki G.711 i G.729 są powszechnie stosowane w systemach VoIP do kompresji i dekompresji dźwięku, co pozwala na efektywne przesyłanie sygnałów audio przez Internet. Dodatkowo, możliwość zarządzania urządzeniem przez interfejs WWW oraz TFTP (Trivial File Transfer Protocol) podkreśla, że urządzenie jest zintegrowane z siecią, co jest standardem dla nowoczesnych aparatów telefonicznych VoIP. W praktyce, zastosowanie technologii VoIP umożliwia oszczędności w kosztach połączeń, elastyczność w zarządzaniu komunikacją oraz łatwe skalowanie w miarę rozwoju firmy lub organizacji.

Pytanie 34

Z jakiego surowca wykonane są żyły kabli telekomunikacyjnych przeznaczonych do stacji oraz miejscowych, a także skrętek symetrycznych w lokalnych sieciach komputerowych?

A. Stal

B. Aluminium

C. Włókno szklane

D. Miedź

Miedź jest super materiałem, jeśli chodzi o produkcję kabli telekomunikacyjnych, zarówno w stacjach, jak i w różnych sieciach komputerowych, takich jak skrętki. To dlatego, że ma świetne właściwości przewodzące, co sprawia, że sygnały przesyłają się bez problemu. Jej niski opór elektryczny oznacza mniejsze straty energii, a w efekcie lepszą jakość sygnału na większych odległościach. Kable miedziane są więc bardzo popularne, zwłaszcza w aplikacjach, gdzie liczy się szybkość przesyłania danych, jak na przykład w Ethernet czy DSL. Co więcej, miedziane przewody są bardziej elastyczne i łatwiejsze w montażu, co ma duże znaczenie w dynamicznych środowiskach sieciowych. W standardach, takich jak ANSI/TIA-568, określa się wymagania dotyczące jakości kabli miedzianych, co podkreśla ich rolę w telekomunikacji i informatyce.

Pytanie 35

Wartość binarna 1000111110111 zapisana w systemie szesnastkowym to

A. 4371

B. 8F91

C. 01763

D. 11F7

Patrząc na odpowiedzi, które nie są '11F7', widać, że wynikają z kilku nieporozumień co do konwersji systemów liczbowych. Na przykład odpowiedzi takie jak 4371 czy 01763 są błędne, bo nie pokazują, że nie rozumiesz jak prawidłowo grupować bity i konwertować między systemami. W przypadku 4371, ktoś mógł się pomylić w przeliczaniu wartości binarnych na dziesiętne, co jest krokiem podstawowym przed konwersją do szesnastkowego. Z kolei 01763 sugeruje, że masz problem z pozycjami bitów i ich wartością w systemie szesnastkowym, gdzie cyfry ograniczają się do 0-9 oraz A-F. Natomiast 8F91 też się nie zgadza, bo nie uwzględnia dobrego grupowania i zamiany bitów. Wiele osób ma problem z odpowiednim dzieleniem długości liczby binarnej, co prowadzi do błędnych wyników w systemie szesnastkowym. Ważne jest, żeby uważnie podchodzić do konwersji, stosując standardowe techniki, żeby nie wpaść w typowe pułapki.

Pytanie 36

Jaką cechę posiada dysk SSD?

A. Dane są przechowywane na wirujących krążkach magnetycznych

B. W celu zapisu i przechowywania informacji stosowane są półprzewodniki

C. Krążki magnetyczne, które się obracają, generują dźwięki

D. W procesie zapisu danych wykorzystywane jest światło pochodzące z lasera

Zarówno podejście, które opiera się na użyciu światła lasera do zapisu danych, jak i na obracających się krążkach magnetycznych, są charakterystyczne dla technologii, które nie są związane z dyskami SSD. W przypadku nagrywania danych przy użyciu lasera mówimy o technologii optycznej, takiej jak płyty CD, DVD czy Blu-ray, które wykorzystują światło do zapisu i odczytu. Z kolei dyski twarde HDD wykorzystują mechaniczne elementy, takie jak talerze magnetyczne oraz głowice, które poruszają się nad powierzchnią tych talerzy, co wiąże się z generowaniem hałasu i zwiększonym ryzykiem uszkodzeń fizycznych. W kontekście dysków SSD kluczową cechą jest brak ruchomych części, co eliminuje problem awarii mechanicznych i zapewnia większą niezawodność. Warto również zaznaczyć, że błędne zrozumienie różnic między tymi technologiami może prowadzić do nieefektywnego doboru sprzętu do konkretnych zastosowań. Przykładowo, wybór HDD w sytuacjach wymagających wysokiej wydajności, jak gry komputerowe czy obróbka wideo, może skutkować znacznymi opóźnieniami oraz frustracją użytkownika. Zrozumienie tej problematyki jest kluczowe dla podejmowania świadomych decyzji zakupowych oraz optymalizacji działania systemów komputerowych.

Pytanie 37

Urządzenie ADSL umożliwia dostęp do internetu dla abonentów

A. cyfrowy symetryczny

B. analogowy asymetryczny

C. analogowy symetryczny

D. cyfrowy asymetryczny

Wybór odpowiedzi cyfrowy symetryczny nawiązuje do technologii, która oferuje równą prędkość pobierania i wysyłania danych. W przeciwieństwie do ADSL, technologie takie jak SDSL (Symmetric Digital Subscriber Line) mogą być używane w scenariuszach, gdzie zarówno wysoka prędkość transmisji danych w dół, jak i w górę są istotne, na przykład w zastosowaniach biznesowych. W przypadku ADSL, asymetryczność jest kluczowym elementem jej działania, co sprawia, że nie jest to odpowiednia technologia dla użytkowników potrzebujących wysokiej prędkości uploadu. Analogowy asymetryczny i analogowy symetryczny nie mają zastosowania w kontekście ADSL, ponieważ ADSL wykorzystuje cyfrowe sygnały do przesyłania danych. Ponadto, odpowiedzi te odnoszą się do starszych technologii, które nie są już powszechnie stosowane w nowoczesnych sieciach telekomunikacyjnych. W rzeczywistości, analogowe sygnały były używane w systemach modemu dial-up, które oferowały znacznie niższe prędkości i były ograniczone przez dostępność linii telefonicznych. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie ADSL z technologiami, które nie odpowiadają na potrzeby współczesnych użytkowników internetu. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć różnice pomiędzy tymi technologiami i ich zastosowaniem w realiach dzisiejszego dostępu do internetu.

Pytanie 38

Zespół serwisowy ZO w centrali telefonicznej z elektronicznym systemem przełączającym realizuje

A. połączenia między centralami

B. komutację łączy abonentów

C. dopasowanie elektryczne sygnałów

D. funkcje związane z sygnalizowaniem

Rozważając inne odpowiedzi, można zauważyć, że niektóre z nich błędnie definiują rolę zespołu obsługowego w centrali telefonicznej. Choć połączenia międzycentralowe są istotnym aspektem funkcjonowania sieci telekomunikacyjnej, nie są bezpośrednio realizowane przez zespół ZO, który skupia się na procesach sygnalizacyjnych. Komutacja łączy abonenckich, choć ważna, jest bardziej związana z fizycznym zestawianiem połączeń niż z zarządzaniem sygnalizacją. To, co jest szczególnie mylące, to pojmowanie dopasowania elektrycznego sygnałów jako kluczowej funkcji zespołu ZO; w rzeczywistości, dopasowanie elektryczne dotyczy głównie aspektów technicznych dotyczących impedancji sygnałów, co jest inną dziedziną niż sygnalizacja. Warto zauważyć, że zrozumienie różnicy między tymi pojęciami jest kluczowe dla poprawnego rozpoznawania funkcji centrali telefonicznej. Zbyt często myli się sygnalizację z innymi procesami, co może prowadzić do nieporozumień w projektowaniu i wdrażaniu systemów telekomunikacyjnych. Aby poprawnie zrozumieć rolę zespołu obsługowego, należy zwrócić uwagę na standardy i procedury związane z sygnalizacją, które są fundamentem dla efektywnego i niezawodnego działania całej sieci telekomunikacyjnej.

Pytanie 39

W sygnalizacji wykorzystuje się ramki systemu PCM 30/32

A. stałym prądem

B. przemiennym prądem w paśmie

C. przemiennym prądem poza pasmem

D. cyfrowej

Ramki systemu PCM 30/32 są stosowane w sygnalizacji cyfrowej, co oznacza, że przesyłają dane w postaci impulsów cyfrowych. Technologia Pulse Code Modulation (PCM) jest kluczowa w telekomunikacji, umożliwiając konwersję sygnałów analogowych na cyfrowe. Dzięki temu, sygnały można łatwo przesyłać, przetwarzać i przechowywać, co zapewnia wyższą jakość i niezawodność komunikacji. PCM jest wykorzystywana w różnych zastosowaniach, takich jak systemy telefoniczne, transmisje danych oraz w nowoczesnych technologiach audio. W praktyce, stosowanie systemu PCM 30/32 pozwala na efektywne zarządzanie pasmem i zmniejsza zniekształcenia sygnału, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży telekomunikacyjnej. Warto również zauważyć, że PCM jest standardem w wielu międzynarodowych normach telekomunikacyjnych, co potwierdza jego znaczenie i powszechne zastosowanie.

Pytanie 40

Podstawowe usługi określone w standardzie ISDN, umożliwiające przesyłanie sygnałów pomiędzy stykami użytkowników a siecią, określa się mianem

A. usług przenoszenia

B. usług zdalnych

C. teleusług

D. usług dodatkowych

Usługi dodatkowe, zdalne oraz teleusługi to terminy, które są często mylone z usługami przenoszenia w kontekście ISDN. Usługi dodatkowe odnoszą się do opcji, które mogą być dodane do podstawowych usług przenoszenia, takie jak identyfikacja numeru dzwoniącego czy przekierowanie połączeń, ale nie stanowią one fundamentu transmisji sygnałów. Usługi zdalne z kolei sugerują interakcje z systemami lub urządzeniami, które są fizycznie oddalone, co jest bardziej związane z zasięgiem i lokalizacją użytkowników, a nie z podstawową funkcjonalnością ISDN. Teleusługi dotyczą bardziej ogólnego pojęcia usług telekomunikacyjnych, które obejmują szeroką gamę usług, ale nie skupiają się na aspektach przenoszenia danych. Prawidłowe zrozumienie terminologii i funkcji związanych z ISDN jest kluczowe, aby uniknąć błędnych interpretacji. Często popełnianym błędem jest mylenie usług przenoszenia z innymi kategoriami, co może prowadzić do nieprawidłowych wniosków na temat ich zastosowania i roli w telekomunikacji.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej