Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik logistyk
- Kwalifikacja: SPL.01 - Obsługa magazynów
- Data rozpoczęcia: 28 października 2025 22:06
- Data zakończenia: 28 października 2025 22:33
Egzamin niezdany
Wynik: 8/40 punktów (20,0%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
Firma zajmująca się produkcją mleka ocenia realizację działań transportowych i spedycyjnych według wprowadzonego systemu zarządzania jakością. Te zasady są zawarte w
A. normach pracy
B. przepisach PPOŻ
C. normach ISO
D. przepisach BHP
Normy pracy, przepisy BHP oraz przepisy PPOŻ, mimo iż są niezwykle ważne w kontekście organizacji pracy i bezpieczeństwa, nie zajmują się bezpośrednio systemem zarządzania jakością, który jest kluczowy w branży mleczarskiej. Normy pracy regulują aspekty związane z organizacją i efektywnością wykonywanych zadań, ale nie odnoszą się do systematycznej oceny i doskonalenia procesów transportowo-spedycyjnych. Przepisy BHP koncentrują się na bezpieczeństwie pracowników i ich ochronie w miejscu pracy, co jest niezwykle istotne, ale nie pokrywa się z zarządzaniem jakością, które uwzględnia także aspekty efektywności i satysfakcji klienta. Przepisy PPOŻ odnoszą się do ochrony przeciwpożarowej, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa, jednakże nie wpływają one na jakość procesów logistycznych. Często mylnie sądzimy, że wszystkie normy i przepisy mają na celu poprawę jakości; w rzeczywistości normy ISO są jedynymi standardami międzynarodowymi, które kompleksowo traktują temat jakości w kontekście zarządzania procesami w firmie. Ich wdrożenie wymaga zrozumienia i zaangażowania całej organizacji, co jest kluczowe w celu osiągnięcia długofalowej poprawy w jakości produktów i usług.
Pytanie 3
Na którym rysunku przedstawiono środek transportu wewnętrznego wspomagający w magazynie proces przemieszczania luzem pasz dla zwierząt?
A. B.
B. C.
C. A.
D. D.
Odpowiedź D jest trafna, bo pokazuje pojazd, który świetnie nadaje się do transportu luzem. To bardzo ważne, zwłaszcza gdy mamy do czynienia z paszami dla zwierząt w magazynach. Takie pojazdy z dużą otwartą skrzynią ładunkową są naprawdę idealne do przewożenia sypkich materiałów, które mogą być problematyczne do załadunku i rozładunku innymi wózkami. W praktyce używa się ich na dużą skalę w magazynach, gdzie trzymamy dużo pasz, a więc potrzebujemy czegoś, co szybko i sprawnie przeniesie te materiały. W branży transportu wewnętrznego są różne standardy, jak na przykład ISO 9001, które pokazują, jak ważna jest efektywność. Używanie odpowiednich pojazdów do transportu luzem może mocno zwiększyć wydajność, co z kolei przekłada się na mniejsze straty i lepszą jakość pasz. Tak więc, dobór odpowiedniego transportu to naprawdę kluczowa sprawa w zarządzaniu magazynem.
Pytanie 4
Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli, przedstawiających stan zapasu magazynowego wyrobów gotowych i materiałów w przedsiębiorstwie, oblicz zapotrzebowanie netto tego przedsiębiorstwa na materiały niezbędne do realizacji zamówienia na 2 500 szt. długopisów, składających się z obudowy, sprężynki i wkładu.
| Wyszczególnienie | Zapas magazynowy [szt.] |
|---|---|
| Długopis | 100 |
| Obudowa | 1 500 |
| Sprężynka | 1 200 |
| Wkład | 2 000 |
A. Obudowa - 900 szt., sprężynka - 1 200 szt., wkład - 400 szt.
B. Obudowa - 1 000 szt., sprężynka - 1 300 szt., wkład - 500 szt.
C. Obudowa - 2 400 szt., sprężynka - 2 400 szt., wkład - 2 400 szt.
D. Obudowa - 2 500 szt., sprężynka - 2 500 szt., wkład - 2 500 szt.
Nie do końca to wyszło. Jak widać, podana przez Ciebie wartość 2 400 sztuk dla obudowy, sprężynki i wkładu jest zawyżona. Wygląda na to, że pomyślałeś, że trzeba wszystko zamówić w maksymalnej ilości, ale nie uwzględniłeś zapasów w magazynie. To może prowadzić do marnotrawienia materiałów i podnoszenia kosztów związanych z ich przechowywaniem. Innym błędem mogło być też to, że nie spojrzałeś na różnice w dostępnych zapasach, co sprawia, że Twoje wyliczenia stają się błędne. Tak naprawdę, trzeba by przeanalizować, co mamy w magazynie i co naprawdę potrzebujemy, żeby dobrze zaplanować produkcję. Pamiętaj, że złe planowanie może też powodować opóźnienia w realizacji zamówień, co nie jest fajne dla klientów. Równowaga między zapasami a produkcją to podstawa w każdym biznesie.
Pytanie 5
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 6
Wysoki poziom zapasów świeżych warzyw gromadzonych przez zakład przetwórczy stanowi zapas
A. sezonowy
B. spekulacyjny
C. zbędny
D. zabezpieczający
Odpowiedzi o zapasach zabezpieczających, spekulacyjnych i zbędnych są raczej nietrafione w kontekście świeżych warzyw w przetwórstwie. Zapasy zabezpieczające mają na celu ochronę przed nieoczekiwanymi problemami z dostawami itp., ale w przypadku świeżych warzyw to nie jest główny temat, bo te produkty szybko się psują i trzeba je szybko wykorzystać. Z drugiej strony, zapasy spekulacyjne to sytuacje, w których firmy gromadzą rzeczy, czekając na wzrost cen, ale to się nie sprawdzi dla warzyw, bo one nie mogą długo leżeć. Natomiast zapasy zbędne to po prostu nadmiar, którego nikt nie chce, bo to generuje dodatkowe koszty, a w przypadku warzyw może prowadzić do strat związanych z ich psuciem. Ogólnie, skuteczne zarządzanie zapasami wymaga ogarnięcia, jak działa popyt i sezonowość, a strategia sezonowa jest naprawdę kluczowa dla rozwoju i efektywności w branży przetwórczej.
Pytanie 7
Jakie jest wskaźnik niezawodności dostaw, jeśli w ciągu miesiąca na 25 zrealizowanych dostaw materiałów do firmy cztery okazały się nieterminowe?
A. 119%
B. 84%
C. 19%
D. 16%
Podczas rozwiązywania problemu związanego z miernikiem niezawodności dostaw, kluczowe jest zrozumienie, na czym polega terminowość dostaw i jak ją obliczyć. Odpowiedzi, które wskazują na wartości powyżej 84%, mylnie interpretują relację między liczbą dostaw terminowych a całością dostaw. Należy zwrócić uwagę, że wskaźnik niezawodności nie może przekraczać 100%, ponieważ odnosi się do proporcji dostaw, które dotarły na czas. Liczby 119% oraz 19% są wynikiem błędnych obliczeń lub niepoprawnych założeń. W przypadku 119% można zauważyć typowy błąd myślowy, polegający na nieprawidłowym zrozumieniu podstawowego wzoru na obliczenie wskaźnika. Z kolei 19% sugeruje, że liczba dostaw terminowych jest dramatycznie zaniżona, co nie znajduje odzwierciedlenia w podanych danych. Wskazuje to na nieprecyzyjne podejście do analizy danych lub ich niewłaściwe zrozumienie. W praktyce, aby poprawnie ocenić niezawodność dostaw, należy starannie analizować dane, z uwzględnieniem nie tylko liczby dostaw, ale także ich terminowości oraz potencjalnych przyczyn opóźnień. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu łańcuchem dostaw, gdzie kluczowe znaczenie ma dokładna analiza wskaźników wydajności.
Pytanie 8
Do dystrybucji produktów spożywczych powinno się wykorzystać rodzaj dystrybucji
A. zintegrowaną
B. intensywną
C. wyłączną
D. selektywną
Dystrybucja intensywna jest najskuteczniejszym podejściem do rozpowszechniania artykułów spożywczych, ponieważ jej celem jest maksymalne zwiększenie dostępności produktów na rynku. W praktyce oznacza to, że produkty spożywcze są dostępne w jak największej liczbie punktów sprzedaży, co przyczynia się do zwiększenia ich sprzedaży i rozpoznawalności. Zastosowanie tego modelu jest szczególnie istotne w przypadku produktów masowych, które powinny być łatwo dostępne dla konsumentów w supermarketach, sklepach spożywczych czy dyskontach. Dobrą praktyką w branży jest stosowanie intensywnej dystrybucji dla artykułów o wysokiej rotacji, jak napoje, przekąski czy produkty mleczne, które są często kupowane przez konsumentów. Dzięki temu, marka staje się bardziej rozpoznawalna, co prowadzi do wzrostu lojalności klientów. Istotne jest również monitorowanie efektywności tej strategii poprzez analizę danych sprzedażowych i preferencji konsumentów, co pozwala na dalsze optymalizowanie kanałów dystrybucji.
Pytanie 9
Na regałach szczelinowych w magazynie powinny znajdować się
A. rowery stacjonarne
B. arkusze blachy
C. baryłki winne
D. pojemniki gazowe
Umieszczanie beczek z winem na stojakach szczelinowych jest nieodpowiednie, ponieważ te naczynia wymagają szczególnej troski i odpowiednich warunków przechowywania, które zapewniają stabilność oraz ochronę przed uszkodzeniami. Wina najlepiej przechowywać w klimatyzowanych piwnicach, gdzie panuje odpowiednia temperatura i wilgotność. Butle gazowe również nie powinny być składowane na stojakach szczelinowych, gdyż wymagają bezpiecznych pomieszczeń, zabezpieczonych przed wybuchem, a ich transport i składowanie powinny odbywać się zgodnie z przepisami BHP oraz normami branżowymi, aby uniknąć zagrożeń pożarowych. Rowery stacjonarne, natomiast, są elementem wyposażenia, które z reguły nie powinno być składowane w magazynach, a raczej powinny być przechowywane w przestrzeniach dedykowanych do ćwiczeń, gdzie są łatwo dostępne dla użytkowników. Te błędne podejścia do składowania wynikają z nieznajomości specyfikacji materiałów i produktów. Kluczowe jest, aby każdy materiał był przechowywany w sposób, który zapewnia jego integralność i bezpieczeństwo, a także umożliwia łatwy dostęp, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania magazynem. Przykłady te podkreślają znaczenie właściwego doboru miejsc przechowywania w kontekście charakterystyki materiałów oraz przepisów prawnych.
Pytanie 10
Który rodzaj przenośnika przedstawia rysunek?
A. Łańcuchowy.
B. Wałkowy.
C. Taśmowy.
D. Paskowy.
Odpowiedzi "Wałkowy", "Paskowy" oraz "Łańcuchowy" nie są prawidłowe, ponieważ każda z nich odnosi się do innego typu mechanizmu transportowego, który nie odpowiada przedstawionemu na zdjęciu przenośnikowi taśmowemu. Przenośnik wałkowy, na przykład, bazuje na zastosowaniu wałków, które obracają się i transportują materiały, co sprawdza się głównie w przypadku pakowanych produktów, takich jak pudełka czy palety. Z kolei przenośnik paskowy wykorzystuje wąskie paski do transportu, co ogranicza jego zastosowanie do lżejszych towarów i nie zapewnia tak efektywnego transportu materiałów sypkich jak taśma. Przenośnik łańcuchowy działa na zasadzie przesuwania łańcuchów z przymocowanymi elementami transportowymi, co jest bardziej odpowiednie dla ciężkich i dużych materiałów, ale nie pasuje do charakterystyki przenośnika taśmowego, który jest bardziej wszechstronny i elastyczny. Błędne odpowiedzi mogą wynikać z mylącego zrozumienia konstrukcji przenośników oraz ich zastosowań, co podkreśla konieczność znajomości podstawowych zasad projektowania systemów transportowych w celu efektywnego doboru rozwiązań w praktyce przemysłowej. Zrozumienie różnic między tymi typami przenośników jest kluczowe dla optymalizacji procesów logistycznych i produkcyjnych.
Pytanie 11
Urządzeniem przedstawionym na rysunku jest
A. obrotnica.
B. układnica.
C. suwnica.
D. żuraw.
Zarówno żuraw, obrotnica, jak i układnica, to urządzenia dźwigowe, ale różnią się one zasadniczo od suwnicy bramowej. Żuraw to maszyna budowlana, która jest używana do podnoszenia i przenoszenia ładunków, często w pionie. W przeciwieństwie do suwnicy, żurawie nie są projektowane do pracy wzdłuż torów, co ogranicza ich zastosowanie w terminalach kontenerowych, gdzie kluczowa jest mobilność i efektywność. Obrotnica to urządzenie, które służy do obracania pojazdów lub ładunków, co jest zupełnie innym procesem niż podnoszenie i przemieszczanie kontenerów. Układnica, z kolei, to maszyna służąca do składowania i pobierania ładunków w magazynach, co również różni się od funkcji suwnicy. Często mylenie tych urządzeń wynika z braku zrozumienia ich specyficznych zastosowań. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że suwnice bramowe są dedykowane do dużych operacji przeładunkowych, co czyni je nieodłącznym elementem nowoczesnej logistyki portowej. Nieprawidłowe uznanie innych rodzajów urządzeń za suwnice może prowadzić do poważnych błędów w planowaniu operacyjnym oraz nieefektywności w zarządzaniu ładunkami.
Pytanie 12
Na podstawie ich funkcji, magazyny klasyfikowane są na
A. przemysłowe, dystrybucyjne i rezerwowe
B. otwarte, półotwarte oraz zamknięte
C. materiały sztukowe, materiały sypkie, ciecze i gazy
D. niezmechanizowane, zmechanizowane oraz zautomatyzowane
Odpowiedź 'przemysłowe, dystrybucyjne i rezerwowe' jest prawidłowa, ponieważ klasyfikacja magazynów według przeznaczenia jest kluczowym elementem w logistyce i zarządzaniu łańcuchem dostaw. Magazyny przemysłowe są zaprojektowane do przechowywania surowców lub półproduktów, które są niezbędne w procesach produkcyjnych. Przykładowo, w przemyśle motoryzacyjnym, magazyny przemysłowe mogą zawierać części i komponenty do montażu samochodów. Z kolei magazyny dystrybucyjne mają na celu efektywne zarządzanie zapasami gotowych produktów, które są dostosowane do potrzeb rynku. Takie magazyny są często zlokalizowane blisko głównych tras transportowych, co pozwala na szybkie dostawy. Magazyny rezerwowe natomiast służą jako dodatkowe źródło zapasów, co jest istotne w przypadku nieprzewidzianych wzrostów popytu lub zakłóceń w łańcuchu dostaw. Wszystkie te typy magazynów muszą być zgodne z normami jakości i bezpieczeństwa, a ich efektywne zarządzanie przyczynia się do optymalizacji kosztów i zwiększenia wydajności operacyjnej.
Pytanie 13
Planowanie dostaw materiałów dla procesu produkcji wymaga opracowania strategii
A. obciążenia kanałów sprzedażowych
B. zużycia materiałów i narzędzi
C. obciążenia infrastruktury magazynowej
D. zużycia zasobów transportowych
Poprawna odpowiedź, dotycząca planowania zużycia materiałów i narzędzi, jest kluczowym elementem efektywnego procesu produkcyjnego. Planowanie to polega na precyzyjnym określeniu, jakie materiały oraz narzędzia będą potrzebne w danym okresie produkcyjnym, aby zrealizować zamówienia oraz zaspokoić potrzeby klientów. Przykładowo, w przemyśle motoryzacyjnym, producent musi dokładnie przewidzieć, ile stali, tworzyw sztucznych czy komponentów elektronicznych będzie potrzebnych do produkcji określonej liczby pojazdów. Odpowiednie planowanie pozwala uniknąć sytuacji niedoborów materiałowych, co może prowadzić do opóźnień w produkcji i zwiększonych kosztów. W praktyce stosuje się różne metody, takie jak MRP (Material Requirements Planning), które wspierają zarządzanie zapasami oraz planowanie produkcji. Przestrzeganie dobrych praktyk przy planowaniu zaopatrzenia pozwala na optymalizację procesów, zwiększenie wydajności oraz poprawę rentowności przedsiębiorstw.
Pytanie 14
Wytwórca ponosi koszt w wysokości 30,00 zł przy produkcji jednego towaru i nalicza 20% zysk na podstawie kosztów wytwarzania. Jaka będzie cena jednostkowa sprzedaży tego produktu w hurtowni, która dodatkowo nakłada 25% marżę?
A. 13,50 zł
B. 45,00 zł
C. 36,00 zł
D. 43,50 zł
Wynikiem błędnych obliczeń mogą być odpowiedzi, które nie uwzględniają kluczowego etapu kalkulacji cen. W niektórych przypadkach osoby mogą mylić pojęcia narzutu i marży. Narzut zysku to procentowy dodatek do kosztu, podczas gdy marża odnosi się do stosunku zysku do ceny sprzedaży. W pierwszym kroku, obliczając cenę wyrobu bez uwzględnienia marży, można dojść do wyniku 36,00 zł, jednak ten wynik nie jest ostateczny, gdyż nie uwzględnia dodatkowej marży hurtowni. W przypadku, gdy ktoś odnosi się do 36,00 zł jako końcowej ceny, ignoruje on fakt, że hurtownia musi zarobić poprzez nałożenie marży, co jest standardową praktyką w handlu. Innym typowym błędem jest stosowanie niewłaściwych procentów lub źle zinterpretowane zasady dotyczące obliczeń marży i narzutu, co prowadzi do błędnych wniosków. Właściwe podejście wymaga zrozumienia, że cena końcowa powinna zawsze uwzględniać zarówno koszt produkcji, narzut producenta, jak i marżę hurtownika. Tylko w ten sposób można zapewnić zgodność z praktykami branżowymi i zrównoważone podejście do ustalania cen, które zaspokaja potrzeby zarówno producentów, jak i detalistów.
Pytanie 15
Jakie urządzenia magazynowe wykorzystuje się do transportu oraz układania materiałów przechowywanych na specjalnych regałach w magazynach o wysokim składowaniu?
A. Paletyzator
B. Depaletyzator
C. Układnicę magazynową
D. Przenośnik taśmowy
Wybór innych urządzeń, takich jak paletyzator, przenośnik taśmowy czy depaletyzator, może prowadzić do nieporozumień dotyczących ich rzeczywistych funkcji w procesie magazynowania. Paletyzator jest urządzeniem przeznaczonym do układania produktów na paletach, co jest zwykle punktem końcowym procesu pakowania, a nie ich transportem i układaniem na regałach. Nie ma on zdolności do operowania w wąskich przestrzeniach magazynowych ani dostosowania się do zróżnicowanych wysokości regałów. Przenośnik taśmowy z kolei służy do transportu materiałów w poziomie, jednak nie ma on możliwości umieszczania towarów na regałach, a jego działanie ogranicza się głównie do przesuwania ich z jednego miejsca do drugiego. Natomiast depaletyzator, którego funkcją jest rozkładanie towarów z palet, również nie jest w stanie układać materiałów na regałach, co czyni go niewłaściwym wyborem w kontekście wysokiego składowania. W praktyce, zrozumienie odpowiednich funkcji tych urządzeń jest kluczowe, aby uniknąć nieefektywności w magazynie. Właściwe dobranie urządzenia do konkretnego zastosowania pozwala nie tylko na optymalizację procesów, ale także na poprawę bezpieczeństwa pracy oraz redukcję kosztów operacyjnych, co jest niezwykle istotne w dynamicznie zmieniającym się środowisku logistycznym.
Pytanie 16
Gospodarkę opakowaniami (a także ich odpadami) w krajach Unii Europejskiej porządkuje Dyrektywa Rady 94/62/WE. Dyrektywa nie obejmuje
Do celów niniejszej dyrektywy: 1) „Opakowania" oznaczają wszystkie wyroby wykonane z jakichkolwiek materiałów, przeznaczone do przechowywania, ochrony, przewozu, dostarczania i prezentacji wszelkich towarów, od surowców do produktów przetworzonych, od producenta do użytkownika lub konsumenta. Wyroby „niezwrotne" przeznaczone do tych samych celów uważa się również za opakowania. „Opakowania" obejmują wyłącznie: a) opakowania handlowe lub opakowania podstawowe tj. mające stanowić towar jednostkowy, sprzedawany użytkownikowi końcowemu lub konsumentowi w miejscu zakupu; b) opakowania zbiorcze lub opakowania drugorzędne tj. stanowiące w miejscu zakupu zestaw określonej liczby towarów jednostkowych, niezależnie od tego czy są one sprzedawane w takiej postaci użytkownikowi końcowemu czy konsumentowi, czy też służą zaopatrywaniu punktów sprzedaży; można je zdjąć ze sprzedawanego produktu bez naruszania jego cech; c) opakowania transportowe lub opakowania trzeciorzędne tj. mające ułatwić przenoszenie i transport pewnej liczby towarów jednostkowych lub opakowań zbiorczych, zapobiegając powstaniu uszkodzeń przy przenoszeniu i transporcie. Opakowanie transportowe nie obejmuje kontenerów do transportu drogowego, kolejowego, wodnego i lotniczego; |
A. opakowań jakimi są kontenery, do transportu drogowego, kolejowego, wodnego i lotniczego.
B. opakowań jednostkowych, służących do przekazywania produktu użytkownikowi w miejscu zakupu.
C. opakowań transportowych, służących do transportu produktów w opakowaniach jednostkowych lub zbiorczych.
D. opakowań zbiorczych, zawierających wielokrotność opakowań jednostkowych produktów.
Odpowiedzi dotyczące opakowań transportowych są mylące, ponieważ nie uwzględniają kluczowego rozróżnienia między rodzajami opakowań objętymi dyrektywą a tymi, które są z niej wyłączone. Opakowania transportowe, takie jak opakowania zbiorcze lub jednostkowe, są ważne z punktu widzenia przepisów, ponieważ mają na celu ułatwienie przemieszczania towarów. W przypadku opakowań zbiorczych, zawierających wielokrotność opakowań jednostkowych, wiele osób może myśleć, że również one są wyłączone z regulacji, co jest błędne. Opakowania jednostkowe, które bezpośrednio służą do przekazania produktu użytkownikowi, są również niezbędnym elementem łańcucha dostaw i podlegają regulacjom, aby zminimalizować ich wpływ na środowisko. Typowym błędem myślowym jest założenie, że wszystkie opakowania transportowe są traktowane jednakowo pod kątem przepisów. W rzeczywistości, różne rodzaje opakowań mają różne cele i zastosowania, co jest kluczowe dla ich klasyfikacji w kontekście dyrektywy. Dlatego ważne jest, aby dokładnie zrozumieć kontekst i zastosowanie przepisów, aby uniknąć takich nieporozumień.
Pytanie 17
Na rysunku przedstawiono
A. kod kreskowy gs1-128.
B. transponder RFID.
C. kod dwuwymiarowy qr.
D. kod matrycowy pdf 417.
Odpowiedź na pytanie, która wskazuje na inne rodzaje kodów, nie jest poprawna, ponieważ każdy z nich ma swoje specyficzne cechy, które różnią się od działania transpondera RFID. Kod kreskowy GS1-128, używany głównie w handlu i logistyce, jest jednowymiarowym kodem, który składa się z czarnych pasków o różnych szerokościach. Odczyt go wymaga linijki laserowej, co ogranicza jego zastosowanie w porównaniu do technologii RFID, która pozwala na odczyt bez kontaktu i z większej odległości. Kod matrycowy PDF 417 to z kolei kod dwuwymiarowy, który przechowuje więcej danych niż kod kreskowy, ale również wymaga wzrokowego dostępu do urządzenia skanującego. Jego zastosowanie jest ograniczone do sytuacji, gdzie można bezpośrednio zeskanować kod. Kod dwuwymiarowy QR, choć popularny w marketingu i dostępie do informacji, jest ograniczony do niewielkich aplikacji, które nie wymagają dużych ilości danych. Użytkownicy mogą mylić te różne technologie, ponieważ wszystkie służą do identyfikacji, lecz różnią się metodą działania oraz zastosowaniami. Kluczowym błędem jest brak zrozumienia, że RFID nie wymaga linii wzroku do odczytu, a także może działać w trudnych warunkach, co czyni go znacznie bardziej funkcjonalnym w wielu zastosowaniach operacyjnych. Warto zatem zwrócić uwagę na specyfikę urządzeń oraz ich praktyczne użycie w różnych branżach, aby unikać mylnych wniosków.
Pytanie 18
Naruszenie zasad BHP dotyczących ręcznego transportu oraz przenoszenia ładunków o masie przekraczającej ustalone normy może prowadzić do
A. urazów kręgosłupa
B. urazów głowy
C. reakcji alergicznych
D. zapalenia gardła
Zgodnie z zasadami BHP, niewłaściwe techniki przemieszczania ciężarów mogą prowadzić do różnorodnych urazów. W przypadku zapalenia gardła, jest to schorzenie o charakterze zapalnym, którego przyczyny są związane głównie z infekcją wirusową lub bakteryjną, a nie z obciążeniem mechanicznym. Reakcje alergiczne natomiast są wynikiem nadwrażliwości organizmu na określone substancje, a nie skutkiem fizycznego wyczerpania organizmu spowodowanego dźwiganiem ciężarów. Urazy głowy, mimo że mogą wystąpić w wyniku wypadku w miejscu pracy, rzadko są związane bezpośrednio z niewłaściwym podnoszeniem ciężarów. Koncentrowanie się na tych kwestiach jako domniemanych skutkach niewłaściwego przemieszczania ciężarów prowadzi do pomijania kluczowych zagadnień związanych z bezpieczeństwem pracy. Ponadto, wiele osób nie zdaje sobie sprawy z tego, jak istotne jest przestrzeganie zasad ergonomii w codziennej pracy. Nie tylko minimalizuje to ryzyko urazów, ale także wpływa na ogólną wydajność pracowników. Zrozumienie, które urazy mogą wynikać z nieprzestrzegania zasad BHP, jest kluczowe dla ochrony zdrowia i bezpieczeństwa w miejscu pracy.
Pytanie 19
Jakie jest zastosowanie listu przewozowego CIM w transporcie?
A. kolejowym
B. żeglugowym
C. morskim
D. lotniczym
List przewozowy CIM (Convention Internationale concernant le transport des marchandises par chemin de fer) jest dokumentem stosowanym w transporcie kolejowym, regulującym zasady przewozu towarów. Jego głównym celem jest zapewnienie odpowiedniego poziomu ochrony zarówno nadawcy, jak i odbiorcy przesyłki. Dokument ten zawiera szczegółowe informacje dotyczące przewożonych towarów, takie jak ich rodzaj, ilość oraz wartość, co jest kluczowe dla prawidłowego rozliczenia i ewentualnych roszczeń. Dzięki standaryzacji CIM, proces transportowy staje się bardziej przejrzysty i efektywny, a uczestnicy obrotu towarowego mogą korzystać z jednolitych zasad, co z kolei ułatwia współpracę międzynarodową. Dodatkowo, list CIM ułatwia także procesy celne, ponieważ zawiera niezbędne informacje wymagane przez organy celne. W praktyce, dokument ten jest niezbędny w przypadku przewozu towarów na długich trasach, gdzie różne państwa mogą mieć odmienne przepisy dotyczące transportu, a także odpowiedzialności przewoźników. Zrozumienie i prawidłowe stosowanie listu CIM jest zatem istotnym elementem wiedzy dla osób pracujących w branży logistycznej i transportowej.
Pytanie 20
W pierwszym etapie procesu dystrybucji zachodzi
A. regulacja należności
B. nawiązywanie relacji handlowych
C. obsługa zamówienia
D. świadczenie usług po sprzedaży
Zrozumienie etapów dystrybucji jest kluczowe dla skutecznego zarządzania procesami sprzedażowymi. Świadczenie usług posprzedażowych odnosi się do działań podejmowanych po zrealizowaniu transakcji, co nie ma związku z pierwszym etapem dystrybucji. Usługi te koncentrują się na zapewnianiu wsparcia klientom, co jest ważne dla budowania długotrwałych relacji, jednak nie są one związane z inicjalnym nawiązywaniem kontaktów. Regulowanie należności dotyczy czynności finansowych, które mają miejsce po zrealizowaniu transakcji, również niezwiązanych z początkowymi kontaktami handlowymi. Obsługa zamówienia to proces, który następuje po nawiązaniu kontaktu z klientem i potwierdzeniu zamówienia, co oznacza, że także nie pasuje do definicji pierwszego etapu dystrybucji. Te błędne odpowiedzi wskazują na mylne rozumienie kolejności działań w cyklu sprzedażowym. Istotne jest, aby zrozumieć, że nawiązywanie kontaktów handlowych stanowi fundament całej strategii dystrybucji, ponieważ to ono umożliwia dalsze etapy, takie jak obsługa zamówień oraz świadczenie usług posprzedażowych. W praktyce, wiele firm boryka się z problemem niewłaściwej interpretacji tych procesów, co może prowadzić do nieefektywności w działaniach sprzedażowych oraz utraty potencjalnych klientów.
Pytanie 21
Metoda opierająca się na założeniu, że zapotrzebowanie w nadchodzącym okresie pozostanie identyczne jak w okresie wcześniejszym, nosi nazwę
A. naiwną
B. Holta
C. ruchomą
D. Poissona
Wybór odpowiedzi, która wskazuje na inne metody prognozowania, może prowadzić do mylnych wniosków o przewidywaniu popytu. Metoda Poissona jest statystycznym podejściem do prognozowania zdarzeń, które występują losowo w czasie, ale nie ma zastosowania w kontekście stałego popytu, jaki prezentuje metoda naiwnych prognoz. Metoda ruchoma polega na analizie średnich historycznych danych, co wymaga przynajmniej minimalnych zmian w analizowanych wartościach, a zatem nie jest zgodna z ideą prostej, jednorazowej prognozy. Z kolei metoda Holta, będąca rozszerzeniem wygładzania wykładniczego, uwzględnia trendy oraz sezonowość, co znacznie różni się od założeń metody naiwnych prognoz. Te podejścia mogą wydawać się bardziej zaawansowane i odpowiednie w kontekście większej złożoności danych, jednak nie są właściwe w sytuacjach, gdzie prosta i bezpośrednia prognoza jest wystarczająca. Często błędne jest przyjmowanie, że bardziej skomplikowane metody są zawsze lepsze; w rzeczywistości, wybór odpowiedniej metody prognozowania powinien być uzależniony od natury danych oraz kontekstu rynkowego.
Pytanie 22
Jeśli tygodniowy przeciętny stan magazynowy wynosi 600 sztuk, a przeciętny popyt to 1 200 sztuk, to jaki jest wskaźnik rotacji zapasu?
A. 1,0
B. 1,5
C. 2,0
D. 0,5
Wskaźnik rotacji zapasu jest istotnym narzędziem w zarządzaniu gospodarką magazynową, jednak wiele osób ma trudności z jego właściwym obliczeniem i interpretacją. W przypadku proponowanych odpowiedzi można zauważyć, że odpowiedzi 1, 2 oraz 4 są wynikiem błędnych obliczeń lub nieporozumień dotyczących podstawowych zasad rotacji zapasu. Na przykład, wybierając odpowiedź 1,5, można sądzić, że zapas rotuje częściej niż w rzeczywistości, co mogłoby wynikać z pomylenia jednostek bądź z nieprawidłowego zrozumienia wzoru. Z kolei odpowiedź 1,0 sugeruje, że zapas rotuje tylko raz na tydzień, co nie odzwierciedla rzeczywistej sytuacji, z uwagi na znacznie wyższy popyt niż zapas. Wybór odpowiedzi 0,5 również jest mylny, ponieważ wskazuje na to, że zapas jest wyprzedawany w tempie wolniejszym niż jego dostępność, co sugerowałoby problemy ze sprzedażą lub nadmierne zapasy. Typowym błędem myślowym jest nieprawidłowe założenie, że niski wskaźnik rotacji może być korzystny, co w rzeczywistości może świadczyć o problemach, takich jak nadmiar zapasów, co prowadzi do dodatkowych kosztów przechowywania oraz ryzyka przestarzałości. Właściwa analiza wskaźników rotacji zapasów pozwala na podejmowanie świadomych decyzji dotyczących zarządzania zapasami oraz optymalizacji procesów operacyjnych.
Pytanie 23
Magazyn jest zoptymalizowany do przechowywania maksymalnie 16 000 paletowych jednostek ładunkowych (pjł). Oblicz wskaźnik wykorzystania przestrzeni składowej tego magazynu, jeśli średnio przechowywanych jest 12 000 pjł.
A. 0,75
B. 1,44
C. 1,33
D. 0,96
Wielu uczniów może się pomylić przy liczeniu wskaźnika wykorzystania przestrzeni w magazynie. Czasami wyniki w stylu 0,96 czy 1,44 powstają przez to, że źle rozumie się, co to za wskaźnik. Pamiętaj, że nie może on przekroczyć 1, co oznacza 100% wykorzystania. Jakby było więcej, to znaczyłoby, że magazyn jest ponad możliwości, a to przecież nie ma sensu. Często myli się, ile mamy składowanych rzeczy z maksymalną pojemnością, a to prowadzi do błędnych wyników. Na przykład, jak ktoś obliczy 1,44 czy 1,33, to może myśleć, że 12 000 to więcej niż maksimum, co po prostu nie jest prawdą. Inny typowy błąd to źle dodawanie lub mnożenie, co też kończy się złymi wynikami. Dlatego warto dobrze zrozumieć definicje i stosować poprawne wzory do obliczeń. Dbanie o dokładność obliczeń oraz ich regularne sprawdzanie to klucz do dobrego zarządzania magazynem.
Pytanie 24
Firma produkcyjna zamierza zredukować wydatki na przechowywanie komponentów. W tym celu powinna wdrożyć metodę określania rozmiaru dostaw
A. maksymalnej dostawy
B. stałej wielkości dostaw
C. partia na partię
D. stałej częstotliwości dostaw
Wybór metody stałej wielkości dostaw to nie najlepszy pomysł, jeśli chodzi o ograniczanie kosztów magazynowania. Taki sposób wiąże się z utrzymywaniem zapasów na stałym poziomie, co często prowadzi do tego, że zamawia się więcej, niż jest potrzebne. W rezultacie część rzeczy ląduje na magazynie, a to generuje dodatkowe koszty. Metoda maksymalnej dostawy też nie pomaga, bo zamawia się większe ilości, co może skutkować nadwyżkami i ryzykiem, że coś stanie się przestarzałe. Nawet stała częstotliwość dostaw, choć może się wydawać fajna, nie bierze pod uwagę zmieniających się potrzeb produkcji. W efekcie, firma dostaje rzeczy, które akurat nie są potrzebne, a to znowu podnosi koszty magazynowania. Każde podejście, które nie pasuje do rzeczywistych potrzeb produkcji, prowadzi do nieefektywności i to jest niezgodne z tym, jak najlepiej zarządzać łańcuchem dostaw.
Pytanie 25
W magazynach chłodniczych komory są podzielone na przestrzenie charakteryzujące się wysoką izolacyjnością termiczną oraz paroszczelnością. Komora, zgodnie z klasyfikacją opartą na temperaturze panującej w jej wnętrzu, o zakresie temperatur od -5 do -10°C, określana jest jako komora
A. chłodnicza
B. z atmosferą kontrolowaną
C. mroźnicza
D. mroźnicza głębokiego mrożenia
Odpowiedź "mroźniczą" jest poprawna, ponieważ komora o temperaturze -5 do -10°C klasyfikowana jest jako komora mroźnicza. Zgodnie z normami branżowymi, takie jak PN-EN 12830 dotyczące urządzeń chłodniczych, komory mroźnicze są zaprojektowane do przechowywania produktów wymagających niskich temperatur, takich jak mięso, ryby czy lody. W obiektach magazynowych, gdzie przechowuje się żywność, kluczowe jest utrzymanie odpowiednich warunków atmosferycznych, aby zapewnić świeżość i bezpieczeństwo produktów. Przykładem zastosowania komór mroźniczych jest przemysł spożywczy, gdzie często stosuje się je do transportu i przechowywania artykułów wymagających zapobiegania rozwojowi drobnoustrojów w niskich temperaturach. Efektywne zarządzanie temperaturą w takich komorach wiąże się z zastosowaniem nowoczesnych systemów chłodniczych, które zapewniają nieprzerwaną kontrolę i monitoring warunków przechowywania, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży.
Pytanie 26
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 27
Możliwość wystąpienia bezpośredniej relacji między dostawcą a ostatecznym klientem możliwa jest dzięki zastosowaniu kanału dystrybucji
A. wtórnej
B. masowej
C. pośredniej
D. bezpośredniej
Wybór odpowiedzi dotyczących kanałów masowych, wtórnych czy pośrednich wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące struktury i funkcji kanałów dystrybucji. Kanał masowy z definicji dotyczy dystrybucji produktów do szerokiego kręgu odbiorców za pośrednictwem hurtowników i detalistów, co oznacza, że istnieje wiele poziomów pośredników, co przeczy idei bezpośredniego kontaktu z finalnym odbiorcą. Wybór kanału wtórnego sugeruje, że produkt jest sprzedawany przez pośredników, którzy kupują go od producenta, a następnie sprzedają detalistom lub innym podmiotom, co również nie tworzy bezpośredniego połączenia z klientem. Z kolei kanał pośredni, który wprowadza dodatkowe ogniwa w postaci hurtowników czy detalistów, prowadzi do rozproszenia relacji oraz zwiększenia kosztów, co jest przeciwieństwem bezpośredniej dystrybucji. Kluczowym błędem w myśleniu jest nieuznawanie wartości bezpośrednich relacji z klientami oraz zrozumienie, że w dobie nowoczesnych technologii, bezpośredni kanał dystrybucji staje się coraz bardziej efektywnym sposobem na przyciąganie klientów oraz budowanie ich lojalności. Przykłady takich praktyk można zauważyć w strategiach marketingowych wielu współczesnych firm, które preferują bezpośrednią sprzedaż online, co pozwala im na szybkie dostosowanie się do potrzeb rynku oraz efektywniejsze zarządzanie relacjami z klientami.
Pytanie 28
Jakie mogą być maksymalne wymiary podstawy kartonu umieszczonego na palecie typu EUR, gdy ładunek ma prawo wystawać poza krawędzie palety o 2 cm z każdej strony?
A. 1 240 x 1 140 mm
B. 1 200 x 800 mm
C. 1 240 x 840 mm
D. 1 300 x 900 mm
Odpowiedzi 1 300 x 900 mm oraz 1 200 x 800 mm są błędne z kilku powodów. Pierwsza z nich przekracza maksymalne dozwolone wymiary palety EUR, co narusza podstawowe zasady transportu i logistyki. Wymiary palety EUR to 1200 mm x 800 mm, a zatem rozmiar 1300 mm x 900 mm jest niezgodny z normami, co może prowadzić do problemów podczas transportu, jak również w trakcie składowania. Z kolei w przypadku odpowiedzi 1200 mm x 800 mm, chociaż wymiary te są zgodne z wymiarami samej palety, nie uwzględniają one konieczności wystawania ładunku poza jej obrys, co jest kluczowe w tym kontekście. Odpowiedź 1 240 x 1 140 mm jest również nieprawidłowa, ponieważ szerokość 1140 mm przekracza maksymalne dopuszczalne wymiary palety, co może skutkować nieefektywnym wykorzystaniem przestrzeni. Często w praktyce występują błędne założenia dotyczące wymiarów przy pakowaniu towarów, co prowadzi do problemów z transportem i składowaniem. Użytkownicy powinni pamiętać, że stosowanie się do określonych standardów, takich jak wymiary palet EUR, jest kluczowe dla efektywnego zarządzania ładunkami oraz zapewnienia bezpieczeństwa w transporcie.
Pytanie 29
Podstawowy plan, na podstawie którego wyznacza się ilości oraz terminy produkcji poszczególnych produktów w ustalonym (średnim) okresie czasu, stanowiącym fundament wstępnego planu wykorzystania możliwości produkcyjnych, nazywa się
A. strukturą wyrobu gotowego
B. marszrutą produkcyjną
C. cyklogramem wyrobu gotowego
D. głównym harmonogramem produkcji
Marszruta produkcyjna to plan tras i operacji, które muszą być wykonane w trakcie procesu produkcji, ale nie odnosi się bezpośrednio do terminu ani wielkości produkcji, co czyni ją niewłaściwym podejściem do klasyfikacji zadań produkcyjnych. Struktura wyrobu gotowego definiuje jego komponenty oraz sposób montażu, co jest istotne, ale nie służy do określania harmonogramu produkcji. Z kolei cyklogram wyrobu gotowego przedstawia cykle produkcyjne oraz czas potrzebny na wykonanie poszczególnych operacji, co również nie daje pełnego obrazu planowania produkcji w kontekście terminów i wolumenów. Typowym błędem w myśleniu jest mylenie tych pojęć z GHP, co prowadzi do nieefektywnego zarządzania procesami wytwórczymi. Właściwe zrozumienie różnicy między głównym harmonogramem produkcji a innymi narzędziami planistycznymi jest kluczowe dla każdego menedżera produkcji, aby móc podejmować świadome decyzje i optymalizować procesy w zakładzie. Pomocne może być zastosowanie różnych metod planowania, takich jak MRP (Material Requirements Planning) czy JIT (Just In Time), które uwzględniają różne aspekty zarządzania produkcją i pozwalają na lepsze przewidywanie potrzeb produkcyjnych oraz zarządzanie zapasami.
Pytanie 30
Zadania związane z magazynowaniem w obszarze wydania obejmują
A. sprawdzenie stanu zewnętrznego jednostki ładunkowej oraz odbiór ilościowy przesyłki
B. oznakowanie ładunku etykietami oraz umiejscowienie go w strefie składowania
C. kompletację partii do wysyłki oraz kontrolę stanu zabezpieczenia
D. zabranie jednostki ładunkowej i przewiezienie do strefy składowania
Oznakowanie jednostki ładunkowej etykietami oraz złożenie jej w miejscu składowania, a także podjęcie jednostki ładunkowej i przemieszczenie do miejsca składowania, to czynności, które są istotne w ogólnym procesie zarządzania magazynem, jednak nie są to operacje charakterystyczne dla strefy wydań. Oznakowanie jednostek ładunkowych, mimo że jest niezbędne, dotyczy głównie procesu przyjęcia towarów do magazynu, a nie ich wydania. Kluczowe w strefie wydań jest natomiast skupienie się na przygotowaniu towarów do wysyłki, co wiąże się z kompletowaniem zamówień. Przemieszczanie jednostek ładunkowych do miejsc składowania, choć również ważne, koncentruje się na logistyce wewnętrznej, a nie na finalnym etapie dostarczenia towarów do klienta. Kontrola stanu zewnętrznego jednostki ładunkowej i odbiór ilościowy dostawy są związane z procesem przyjęcia towarów, a nie wydania. Zrozumienie tych procesów jest kluczowe dla efektywnego zarządzania operacjami magazynowymi. Często, w praktyce, pracownicy mogą mylić te etapy, co prowadzi do pomyłek i opóźnień w dostawach. Właściwe identyfikowanie i rozróżnianie tych operacji jest niezbędne dla zachowania płynności procesów logistycznych oraz zadowolenia klientów.
Pytanie 31
Przekształcanie odpadów w nowy produkt użytkowy to
A. recykling
B. unieszkodliwianie
C. utylizowanie
D. redukcja
W stosunku do pytania, które dotyczy ponownego przetwarzania odpadów w nowe produkty użytkowe, inne dostępne opcje nie odnoszą się do recyklingu. Redukcja polega na zmniejszaniu ilości wytwarzanych odpadów, co jest ważnym krokiem w kierunku zrównoważonego rozwoju, ale nie obejmuje ponownego przetwarzania. Utylizowanie i unieszkodliwianie to procesy, które eliminują odpady w sposób, który nie pozwala na ich dalsze wykorzystanie. Utylizacja zazwyczaj oznacza przetwarzanie odpadów z myślą o ich bezpiecznym usunięciu, co nie jest równoznaczne z ich przekształceniem w nowe produkty. Unieszkodliwianie zaś to ostateczne, często jedynie energetyczne przetwarzanie odpadów, które prowadzi do ich zniknięcia, ale nie do ich ponownego użycia. Wiele osób popełnia błąd myślowy, utożsamiając te terminy z recyklingiem, co prowadzi do nieporozumień. W praktyce, aby efektywnie zarządzać odpadami i ograniczać ich negatywny wpływ na środowisko, należy stosować wszystkie te podejścia, ale kluczowym elementem pozostaje recykling, który stanowi most między odpadem a nowym produktem użytkowym.
Pytanie 32
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 33
W tabeli przedstawiono odległości drogowe pomiędzy Warszawą, a wybranymi miastami Polski. Stawka za 1 km trasy wynosi 2,80 zł. Koszt całkowity przewozu towarów na trasie Warszawa - Poznań wynosi
| Trasy | Odległości drogowe w km |
|---|---|
| Warszawa – Katowice – Kraków – Poznań – Wrocław | 295 293 308 351 |
A. 826,00 zł
B. 982,80 zł
C. 820,00 zł
D. 862,40 zł
Odpowiedź 862,40 zł jest prawidłowa, ponieważ aby obliczyć koszt całkowity przewozu towarów na trasie Warszawa - Poznań, należy skorzystać z formuły: koszt = odległość × stawka za 1 km. W tym przypadku odległość między Warszawą a Poznaniem wynosi 308 km, a stawka za 1 km to 2,80 zł. Zatem, dokonując mnożenia: 308 km × 2,80 zł/km, otrzymujemy 862,40 zł. Tego typu obliczenia są kluczowe w logistyce i zarządzaniu łańcuchem dostaw, gdzie precyzyjne oszacowanie kosztów transportu wpływa na ogólną rentowność operacji. Osoby zajmujące się przewozem towarów powinny regularnie stosować podobne kalkulacje, aby optymalizować koszty transportu i podejmować świadome decyzje dotyczące logistyki. Dokładne wyliczenia kosztów są zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które sugerują, że prognozowanie kosztów transportu powinno być oparte na rzetelnych danych dotyczących odległości i stawek, co może również pomóc w negocjacjach z dostawcami usług transportowych.
Pytanie 34
Surowce są magazynowane w celu zapewnienia
A. działalności produkcyjnej
B. strefy przyjęcia w magazynie
C. pojemności magazynów
D. magazynów klientów
Analizując inne odpowiedzi, warto zauważyć, że strefy przyjęć w magazynie nie są bezpośrednio związane z celami gromadzenia zapasów surowcowych. Głównym zadaniem strefy przyjęć jest organizacja przyjmowania towarów do magazynu i ich weryfikacja, co nie ma bezpośredniego wpływu na zabezpieczenie ciągłości działalności produkcyjnej. Pojemności magazynów również nie odzwierciedlają podstawowego celu gromadzenia surowców. Chociaż odpowiednie wykorzystanie pojemności magazynowej jest istotne, to nie jest celem samym w sobie. Brak planowania i analizy potrzeb surowcowych może prowadzić do nieefektywnego wykorzystywania przestrzeni, co nie wspiera działalności produkcyjnej. Magazyny odbiorców stanowią kolejny błędny punkt odniesienia. Ich rola polega na przechowywaniu produktów końcowych, a nie surowców. Zgromadzenie zapasów w magazynach odbiorców nie zabezpiecza procesów produkcyjnych, a jedynie wspiera łańcuch dostaw w fazie dystrybucji. Typowym błędem w myśleniu jest mylenie różnych ról magazynów i zapasów, co prowadzi do nieefektywnej logistyki i przestojów w produkcji. Właściwe zrozumienie celów gromadzenia zapasów surowcowych jest kluczowe dla efektywnego zarządzania procesami produkcyjnymi.
Pytanie 35
W związku z niedawną zmianą na stanowisku kierownika magazynu, dokonano inwentaryzacji oraz sporządzono
A. arkusz spisu z natury
B. kartę bezpieczeństwa materiałowego
C. kartę limitu materiałowego
D. instrukcję inwentaryzacyjną
Wybór innych odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia funkcji poszczególnych dokumentów w procesie inwentaryzacji. Karta limitu materiałowego jest narzędziem, które definiuje maksymalne ilości materiałów, jakie można przechowywać w magazynie, ale nie jest bezpośrednio związana z inwentaryzacją. Jej zastosowanie ma na celu kontrolowanie i zarządzanie zapasami, jednak nie dostarcza informacji o rzeczywistym stanie towarów. Instrukcja inwentaryzacyjna, choć jest istotnym dokumentem, który zawiera wytyczne dotyczące przeprowadzania inwentaryzacji, sama w sobie nie jest narzędziem do spisywania towarów. Może być użyteczna, ale nie zastąpi arkusza spisu z natury, który jest praktycznym narzędziem do rejestracji i analizy danych. Karta bezpieczeństwa materiałowego dotyczy głównie zarządzania substancjami niebezpiecznymi i ich właściwego przechowywania, a nie procesu inwentaryzacji. Wybierając te odpowiedzi, można wpaść w pułapkę myślenia, które nie uwzględnia specyficznych funkcji dokumentów w kontekście zarządzania magazynem i inwentaryzacji, co prowadzi do niewłaściwych wniosków o ich zastosowaniu.
Pytanie 36
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 37
Dokumentem transportowym, który stanowi dowód na zawarcie umowy spedycji, jest
A. instrukcja wysyłkowa
B. specyfikacja
C. list przewozowy
D. zlecenie spedycyjne
Zrozumienie roli dokumentów w procesie spedycji jest kluczowe dla skutecznego zarządzania łańcuchem dostaw. Instrukcja wysyłkowa, choć istotna, nie potwierdza zawarcia umowy spedycji, a jej celem jest głównie przekazanie szczegółowych informacji dotyczących wysyłki, takich jak sposób pakowania czy dodatkowe instrukcje dla przewoźnika. Z kolei specyfikacja to dokument, który najczęściej dotyczy szczegółowego opisu towaru lub warunków jego przechowywania i nie stanowi podstawy prawnej do rozpoczęcia transportu. List przewozowy jest dokumentem potwierdzającym przyjęcie towaru do transportu, ale nie potwierdza on umowy spedycji, a jedynie warunki przewozu. Często błędnie utożsamiane z umową spedycyjną, te dokumenty pełnią różne funkcje i mogą prowadzić do nieporozumień w praktyce transportowej. Brak znajomości różnic między tymi dokumentami może prowadzić do opóźnień i problemów w realizacji transportu, a także do trudności w egzekwowaniu praw w przypadku sporów. Dlatego kluczowe jest zrozumienie ich funkcji oraz zastosowania w kontekście przepisów prawa i standardów branżowych.
Pytanie 38
Jakie zagadnienia dotyczą planowania w systemie informacyjnym DRP II?
A. potrzeb produkcyjnych
B. potrzeb dystrybucyjnych
C. zasobów dystrybucyjnych
D. zasobów produkcyjnych
Wybór odpowiedzi, która nie odnosi się do zasobów dystrybucyjnych, prowadzi do nieporozumień dotyczących roli systemu DRP II w zarządzaniu łańcuchem dostaw. Zasoby produkcyjne są związane głównie z procesem wytwarzania, co oznacza, że koncentrują się na dostępności maszyn, surowców oraz pracy potrzebnej do produkcji towarów. To podejście nie uwzględnia kluczowego aspektu, jakim jest efektywne planowanie i zarządzanie dystrybucją tych wyprodukowanych towarów. Z kolei potrzeby dystrybucyjne i potrzeby produkcyjne to dwa różne pojęcia. Pierwsze odnosi się do zapotrzebowania na produkty w określonych lokalizacjach na rynku, a drugie koncentruje się na ilości surowców i zasobów potrzebnych do wyprodukowania tych produktów. Dlatego wybór odpowiedzi, które odnoszą się do potrzeb produkcyjnych lub zasobów produkcyjnych, jest błędny, ponieważ nie uwzględnia głównego celu systemu DRP II. Osoby, które mylą te pojęcia, mogą pomijać kluczowe elementy strategii zarządzania łańcuchem dostaw, co prowadzi do nieefektywności i zwiększenia kosztów operacyjnych. Zrozumienie różnicy między tymi terminami i ich zastosowaniem w praktyce jest niezbędne w kontekście skutecznego zarządzania dystrybucją oraz zaspokajania potrzeb rynkowych.
Pytanie 39
Towary charakteryzujące się wysoką wartością obrotu oraz równomiernym procesem zużycia, według klasyfikacji zapasów ABC/XYZ, przynależą do grupy
A. BZ
B. AX
C. BY
D. CZ
Odpowiedź AX (#3) jest poprawna, ponieważ towary, które charakteryzują się dużą wartością obrotu oraz równomiernym zużyciem, zgodnie z klasyfikacją zapasów ABC/XYZ, znajdują się w grupie AX. Klasyfikacja ta jest fundamentalnym narzędziem w zarządzaniu zapasami, które pozwala na efektywne alokowanie zasobów oraz optymalizację procesów logistycznych. Towary klasy AX to te, które mają wysoki wskaźnik obrotu, co oznacza, że są regularnie sprzedawane i generują znaczące przychody. Dodatkowo ich zużycie jest stabilne i przewidywalne, co ułatwia planowanie zakupów. Przykłady towarów w tej grupie mogą obejmować popularne produkty konsumpcyjne, które są ciągle w obiegu, jak na przykład napoje czy artykuły spożywcze. Zarządzanie takimi zapasami wymaga stałej analizy danych sprzedażowych, co pozwala na utrzymanie optymalnego poziomu zapasów i minimalizację kosztów przechowywania.
Pytanie 40
Wyznacz liczbę sztuk towaru zamówionego przez klienta, jeśli w magazynie dostawcy znajduje się 220 sztuk towaru, w transporcie 50 sztuk, a po zrealizowaniu zamówienia w magazynie pozostanie 60 sztuk tego towaru?
A. 210 szt.
B. 280 szt.
C. 270 szt.
D. 220 szt.
Wybierając inne opcje, można popełnić kilka typowych błędów w obliczeniach związanych z zarządzaniem zapasami. Odpowiedzi takie jak 270 szt. i 280 szt. mogą sugerować, że użytkownik dodał błędnie wszystkie dostępne ilości, nie uwzględniając towaru, który pozostanie w magazynie po zrealizowaniu zamówienia. Kluczowym błędem jest nieprzyjęcie zasady, że po zrealizowaniu zamówienia ilość zapasów powinna być pomniejszona o liczbę zamówionych sztuk. W rezultacie, niektórzy mogą również źle interpretować wartość towaru w transporcie, myśląc, że stanowi ona część zamówienia, które można dodać do towaru w magazynie, co prowadzi do nadestymacji zamówionego towaru. Odpowiedź 220 szt. jest myląca, ponieważ sugeruje, że cała ilość towaru w magazynie jest dostępna do sprzedaży, ignorując fakt, że część z tej ilości zostanie odjęta na rzecz zamówienia. To pokazuje, że w procesie planowania zakupów oraz zarządzania zapasami istotne jest, aby dokładnie zrozumieć przepływy towarów oraz ich wpływ na stan magazynowy. Takie błędy mogą prowadzić do przestojów w produkcji oraz strat finansowych związanych z nadmiernymi zapasami lub brakami towaru.