Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik teleinformatyk
Kwalifikacja: INF.07 - Montaż i konfiguracja lokalnych sieci komputerowych oraz administrowanie systemami operacyjnymi
Data rozpoczęcia: 18 grudnia 2025 16:14
Data zakończenia: 18 grudnia 2025 16:31

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Funkcja roli Serwera Windows 2012, która umożliwia obsługę ruterów NAT oraz ruterów BGP w sieciach lokalnych, to

A. Direct Access oraz VPN (RAS)

B. serwer proxy aplikacji sieci Web

C. przekierowanie HTTP

D. routing

Routing w Windows Server 2012 to kluczowa usługa, która umożliwia zarządzanie trasami przesyłania danych między różnymi sieciami. Jej główną funkcjonalnością jest obsługa ruterów translacji adresów sieciowych (NAT), co pozwala na ukrywanie prywatnych adresów IP w sieci lokalnej za pomocą jednego publicznego adresu IP. Dzięki temu organizacje mogą oszczędzać adresy IPv4, a także zwiększać bezpieczeństwo swojej infrastruktury sieciowej. Dodatkowo, routing wspiera protokoły takie jak BGP (Border Gateway Protocol), stosowane w większych, złożonych sieciach, gdzie zarządzanie trasami między różnymi systemami autonomicznymi jest kluczowe. Przykładem wykorzystania routingu może być konfiguracja zaawansowanych sieci korporacyjnych, gdzie różne oddziały firmy muszą komunikować się ze sobą oraz z internetem, a także zarządzanie dostępem użytkowników do zasobów sieciowych. Dobre praktyki w zakresie routingu obejmują regularne aktualizacje tras, monitorowanie wydajności oraz wdrożenie odpowiednich polityk bezpieczeństwa.

Pytanie 2

Switch pełni rolę głównego elementu w sieci o topologii

A. gwiazdy

B. pełnej siatki

C. magistrali

D. pierścienia

W topologii gwiazdy, switch pełni rolę centralnego punktu, do którego podłączone są wszystkie urządzenia w sieci. Dzięki temu, każda wiadomość wysyłana z jednego urządzenia do drugiego przechodzi przez switch, co pozwala na efektywne zarządzanie ruchem sieciowym oraz minimalizację kolizji. Topologia ta jest często stosowana w praktycznych wdrożeniach, na przykład w biurach czy sieciach lokalnych, gdzie wymagana jest wysoka przepustowość oraz niezawodność. Stosowanie switchów w sieciach o topologii gwiazdy wspiera zastosowanie segmentacji sieci, co zwiększa bezpieczeństwo oraz umożliwia łatwiejsze zarządzanie zasobami. Z perspektywy standardów branżowych, topologia gwiazdy jest zalecana w rozwoju nowoczesnych sieci lokalnych, co znajduje potwierdzenie w dokumentach takich jak IEEE 802.3, dotyczących Ethernetu. W praktyce eliminacja zbędnych połączeń i skoncentrowanie komunikacji poprzez switch pozwala na uproszczenie diagnozowania problemów sieciowych, co znacząco podnosi efektywność administracji IT.

Pytanie 3

Na którym rysunku przedstawiono topologię gwiazdy?

A. 2.

B. 4.

C. 3.

D. 1.

Topologia gwiazdy to jeden z najpopularniejszych układów sieci komputerowych, w którym wszystkie urządzenia końcowe są połączone z jednym centralnym punktem, najczęściej switchem lub hubem. Na rysunku 4 widoczna jest wyraźna struktura, w której każdy komputer jest połączony bezpośrednio z centralnym urządzeniem, co umożliwia łatwe zarządzanie siecią oraz minimalizuje ryzyko awarii. W przypadku uszkodzenia jednego z kabli, tylko jedno połączenie jest zagrożone, co czyni topologię gwiazdy bardziej odporną na problemy w porównaniu do topologii magistrali, gdzie awaria jednego elementu może wpłynąć na całą sieć. Z praktycznego punktu widzenia, ta topologia jest często stosowana w biurach i organizacjach, gdzie wymagana jest elastyczność w dodawaniu nowych urządzeń oraz prostota diagnostyki problemów. Warto również wspomnieć, że implementacja topologii gwiazdy wspiera standardy takie jak IEEE 802.3 i 802.11, co pozwala na łatwą integrację z innymi technologiami sieciowymi.

Pytanie 4

Który z poniższych adresów jest adresem IP typu prywatnego?

A. 220.192.164.10

B. 80.80.10.10

C. 172.30.10.10

D. 198.192.15.10

Adres 172.30.10.10 to adres prywatny IP. Oznacza to, że nie jest używany w Internecie, tylko w sieciach lokalnych, jak te, które mamy w domach czy biurach. Adresy prywatne są ustalone w standardzie RFC 1918 i obejmują różne przedziały, jak 10.0.0.0 do 10.255.255.255, 172.16.0.0 do 172.31.255.255 i 192.168.0.0 do 192.168.255.255. Twój adres, czyli 172.30.10.10, mieści się w tym drugim przedziale, więc można go śmiało używać w sieciach lokalnych. Dzięki temu, że korzystamy z prywatnych adresów, oszczędzamy publiczne IP i zwiększamy bezpieczeństwo, bo urządzenia w naszej sieci są mniej narażone na ataki z zewnątrz. Dobrze jest też używać NAT, czyli translacji adresów, żeby jeden publiczny adres IP mógł być używany przez wiele urządzeń w sieci. W praktyce wiele routerów działa właśnie w ten sposób, co daje nam większą wygodę w korzystaniu z Internetu.

Pytanie 5

Jakim skrótem nazywana jest sieć, która korzystając z technologii warstwy 1 i 2 modelu OSI, łączy urządzenia rozmieszczone na dużych terenach geograficznych?

A. VLAN

B. LAN

C. WAN

D. VPN

WAN, czyli Wide Area Network, odnosi się do sieci, która łączy urządzenia rozmieszczone na dużych obszarach geograficznych, wykorzystując technologie warstwy 1 i 2 modelu OSI. W przeciwieństwie do LAN (Local Area Network), która obejmuje mniejsze obszary, takie jak biura czy budynki, WAN może rozciągać się na całe miasta, kraje a nawet kontynenty. Przykładami zastosowania WAN są sieci rozległe wykorzystywane przez przedsiębiorstwa do łączenia oddziałów w różnych lokalizacjach, a także infrastruktura internetowa, która łączy miliony użytkowników na całym świecie. Standardy takie jak MPLS (Multiprotocol Label Switching) czy frame relay są często wykorzystywane w sieciach WAN, co pozwala na efektywne zarządzanie ruchem danych oraz zapewnia odpowiednią jakość usług. Znajomość technologii WAN jest kluczowa dla specjalistów IT, szczególnie w kontekście projektowania i zarządzania infrastrukturą sieciową w dużych organizacjach.

Pytanie 6

Jakie urządzenie pozwala na podłączenie drukarki bez karty sieciowej do sieci lokalnej komputerów?

A. Koncentrator

B. Serwer wydruku

C. Regenerator

D. Punkt dostępu

Podłączenie drukarki nieposiadającej karty sieciowej do lokalnej sieci komputerowej za pomocą koncentratora jest nieefektywne i nieodpowiednie. Koncentrator, znany również jako hub, to podstawowe urządzenie sieciowe, które jedynie rozdziela sygnały pomiędzy podłączone urządzenia, ale nie zapewnia im inteligentnego zarządzania ani kontroli dostępu. Nie ma możliwości, aby koncentrator umożliwił komunikację drukarki z siecią, jeśli nie ma w niej wbudowanej karty sieciowej. Z kolei regenerator, który służy do wzmacniania sygnałów w długich liniach komunikacyjnych, nie ma żadnego wpływu na połączenie drukarki do sieci, gdyż jego zadaniem jest jedynie poprawa jakości przesyłanego sygnału. Punkt dostępu jest urządzeniem, które łączy urządzenia bezprzewodowe z siecią, ale również nie zapewnia wsparcia dla drukarek, które nie mają wbudowanej funkcji sieciowej. W praktyce, błędne przekonanie o możliwości wykorzystania tych urządzeń do podłączenia drukarki nieposiadającej karty sieciowej może prowadzić do frustracji użytkowników oraz marnotrawienia zasobów. W kontekście standardów branżowych, kluczowym zagadnieniem jest wybór odpowiednich rozwiązań, które rzeczywiście odpowiadają na potrzeby użytkowników i umożliwiają prawidłowe funkcjonowanie urządzeń w sieci.

Pytanie 7

Symbol graficzny przedstawiony na rysunku oznacza

A. otwarty kanał kablowy.

B. zamknięty kanał kablowy.

C. gniazdo telekomunikacyjne.

D. główny punkt dystrybucyjny.

Ten symbol, który widzisz na rysunku, oznacza gniazdo telekomunikacyjne. To taki ważny element w całej sieci telekomunikacyjnej. W praktyce to gniazda są wykorzystywane do podłączania różnych urządzeń, jak telefony czy modemy. Z tego co wiem, według norm PN-EN 50173, powinny być one dobrze oznaczone, żeby łatwo było je zidentyfikować. To naprawdę ułatwia zarządzanie kablami i urządzeniami. Używanie standardowych symboli w dokumentacji i projektach jest kluczowe, bo poprawia komunikację między specjalistami i pozwala szybko znaleźć punkty dostępowe. Poza tym, ważne też, żeby stosować odpowiednie kable, jak Cat 5e czy Cat 6, bo to wpływa na jakość przesyłu danych. No i przy projektowaniu sieci nigdy nie można zapominać o tych standardach, bo to klucz do niezawodności i wydajności systemu.

Pytanie 8

Jakiego wtyku należy użyć do zakończenia ekranowanej skrętki czteroparowej?

A. RP-SMA

B. RJ-11

C. 8P8C

D. SC

Wtyk 8P8C, znany również jako RJ-45, jest standardowym złączem stosowanym w sieciach Ethernet oraz do zakończeń ekranowanych skrętek, takich jak skrętki czteroparowe. Umożliwia on przesyłanie danych z prędkością do 10 Gbps na odległość do 100 metrów, co czyni go odpowiednim wyborem dla nowoczesnych aplikacji sieciowych. Wtyk 8P8C jest zaprojektowany do obsługi ośmiu żył, które są odpowiednio parowane, co minimalizuje zakłócenia elektromagnetyczne. Użycie wtyku 8P8C w kablach sieciowych zapewnia zgodność z normami TIA/EIA-568, które definiują sposób układania i zakończenia przewodów. W praktyce, właściwe zakończenie kabla skręcanego z użyciem wtyku 8P8C pozwala na osiągnięcie optymalnej wydajności oraz stabilności połączeń, co jest kluczowe w środowiskach biurowych i przemysłowych, gdzie jakość sygnału ma ogromne znaczenie dla pracy systemów informatycznych.

Pytanie 9

Jakie medium transmisyjne powinno się zastosować do połączenia urządzeń sieciowych oddalonych o 110 m w pomieszczeniach, gdzie występują zakłócenia EMI?

A. Skrętki ekranowanej STP

B. Światłowodu jednodomowego

C. Kabla współosiowego

D. Fal radiowych

Światłowód jednodomowy to świetny wybór, jeśli chodzi o podłączanie różnych urządzeń w sieci, zwłaszcza na dystansie do 110 m. Ma tę przewagę, że radzi sobie w trudnych warunkach, gdzie jest dużo zakłóceń elektromagnetycznych. To naprawdę pomaga, bo światłowody są znacznie mniej wrażliwe na te zakłócenia w porównaniu do tradycyjnych kabli. Poza tym, oferują mega dużą przepustowość – da się przesyłać dane z prędkościami sięgającymi gigabitów na sekundę, co jest kluczowe dla aplikacji, które potrzebują dużo mocy obliczeniowej. Używa się ich w różnych branżach, takich jak telekomunikacja czy infrastruktura IT, gdzie ważne jest, żeby sygnał był mocny i stabilny. Warto też dodać, że światłowody są zgodne z międzynarodowymi standardami, co czyni je uniwersalnymi i trwałymi. Oczywiście, instalacja wymaga odpowiednich technik i narzędzi, co może być droższe na starcie, ale w dłuższej perspektywie na pewno się opłaca ze względu na ich efektywność i pewność działania.

Pytanie 10

Który element zabezpieczeń znajduje się w pakietach Internet Security (IS), ale nie występuje w programach antywirusowych (AV)?

A. Aktualizacje baz wirusów

B. Skaner wirusów

C. Zapora sieciowa

D. Monitor wirusów

Zapora sieciowa to taki istotny element ochrony, który znajdziesz w pakietach Internet Security, ale nie w zwykłych programach antywirusowych. Jej zadaniem jest pilnowanie, co się dzieje w sieci – to znaczy, że blokuje nieproszonych gości i chroni Twoje urządzenie przed różnymi atakami. Dobrym przykładem jest korzystanie z publicznego Wi-Fi, gdzie zapora działa jak tarcza, zabezpieczając Twoje dane przed przechwyceniem. W zawodowym świecie zabezpieczeń zapory sieciowe są na porządku dziennym, bo są częścią większej strategii, która obejmuje szyfrowanie danych i regularne aktualizacje. Jak mówią w branży, np. NIST, włączenie zapory do ochrony informacji to absolutna podstawa – bez niej trudno mówić o skutecznym zabezpieczeniu.

Pytanie 11

W systemie Linux BIND funkcjonuje jako serwer

A. DNS

B. http

C. DHCP

D. FTP

Wybór odpowiedzi, która nie odnosi się do serwera DNS, może prowadzić do nieporozumień dotyczących podstawowej funkcji, jaką pełni BIND w infrastrukturze sieciowej. Na przykład DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) to protokół, który przydziela adresy IP oraz inne ustawienia sieciowe komputerom w sieci. Choć jest to istotny komponent w zarządzaniu siecią, nie ma związku z funkcją tłumaczenia nazw domenowych, jaką realizuje BIND. FTP (File Transfer Protocol) to z kolei protokół służący do przesyłania plików między komputerami, który również nie ma zastosowania w kontekście zarządzania nazwami domen. Protokół HTTP (Hypertext Transfer Protocol) jest używany do przesyłania dokumentów hipertekstowych w Internecie, co również nie jest związane z funkcją DNS. Rozumienie różnic pomiędzy tymi protokołami a funkcją DNS jest kluczowe dla poprawnego projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi. Często, błędne przypisanie tych protokołów do funkcji DNS wynika z braku zrozumienia architektury sieci oraz zasad działania poszczególnych protokołów. Dlatego istotne jest, aby przed podjęciem decyzji dotyczących wyboru technologii, dokładnie zapoznać się z ich funkcjami oraz zastosowaniami w praktyce.

Pytanie 12

Który z poniższych dokumentów nie wchodzi w skład dokumentacji powykonawczej lokalnej sieci komputerowej?

A. Lista użytych nazw użytkowników oraz haseł

B. Plan rozmieszczenia sieci LAN

C. Dokumentacja techniczna kluczowych elementów systemu

D. Dokumentacja materiałowa

Wykaz zastosowanych nazw użytkowników i haseł nie należy do dokumentacji powykonawczej lokalnej sieci komputerowej, ponieważ nie jest to dokument techniczny ani planistyczny, a raczej informacja dotycząca bezpieczeństwa. Dokumentacja powykonawcza ma na celu przedstawienie szczegółowych informacji o zrealizowanej infrastrukturze sieciowej, obejmując takie dokumenty jak specyfikacja techniczna głównych elementów systemu, która zawiera opis zastosowanych urządzeń, ich parametrów oraz sposobu integracji w sieci. Specyfikacja materiałowa dostarcza informacji o użytych komponentach, co jest istotne dla przyszłych napraw czy modernizacji. Schemat sieci LAN ilustruje fizyczną lub logiczną strukturę sieci, co ułatwia zrozumienie jej działania oraz ewentualne rozwiązywanie problemów. Wykaz użytkowników i haseł może być traktowany jako poufna informacja, której ujawnienie w dokumentacji powykonawczej mogłoby narazić sieć na nieautoryzowany dostęp. Dlatego takie dane powinny być przechowywane w bezpiecznych miejscach, zgodnie z zasadami ochrony informacji i standardami bezpieczeństwa sieciowego, takimi jak ISO/IEC 27001.

Pytanie 13

Simple Mail Transfer Protocol to protokół odpowiedzialny za

A. synchronizację czasu pomiędzy komputerami

B. przekazywanie poczty elektronicznej w Internecie

C. zarządzanie grupami multicastowymi w sieciach opartych na protokole IP

D. obsługę odległego terminala w architekturze klient-serwer

Simple Mail Transfer Protocol (SMTP) to standardowy protokół komunikacyjny wykorzystywany do przesyłania poczty elektronicznej w Internecie. Został opracowany w latach 80. XX wieku i od tego czasu stał się jednym z kluczowych elementów infrastruktury komunikacyjnej w sieci. Protokół ten działa na zasadzie klient-serwer, gdzie klient (np. program pocztowy) wysyła wiadomości do serwera pocztowego, który następnie przekazuje je do odpowiednich serwerów odbiorców. Jednym z głównych zastosowań SMTP jest umożliwienie przesyłania wiadomości między różnymi domenami. W praktyce, większość systemów e-mailowych, takich jak Gmail czy Outlook, korzysta z SMTP do obsługi wysyłania wiadomości e-mail. Protokół ten również obsługuje różne metody autoryzacji, co zwiększa bezpieczeństwo przesyłania wiadomości. Warto również zauważyć, że SMTP współpracuje z innymi protokołami, takimi jak IMAP czy POP3, które są używane do odbierania e-maili. Zrozumienie SMTP jest niezbędne dla osób zajmujących się administracją systemami e-mailowymi oraz dla specjalistów IT, którzy chcą zapewnić efektywną komunikację w organizacjach.

Pytanie 14

Jaki protokół umożliwia przeglądanie stron www w przeglądarkach internetowych poprzez szyfrowane połączenie?

A. Hypertext Transfer Protocol Secure

B. SSH File Transfer Protocol

C. FTP Secure

D. Hypertext Transfer Protocol

Hypertext Transfer Protocol Secure (HTTPS) to protokół, który zapewnia bezpieczne przesyłanie danych między przeglądarką internetową a serwerem. Działa on na bazie standardowego protokołu HTTP, ale dodaje warstwę szyfrowania przy użyciu protokołów TLS (Transport Layer Security) lub SSL (Secure Sockets Layer). Dzięki temu, przesyłane informacje, takie jak dane osobowe czy informacje płatnicze, są chronione przed przechwyceniem przez osoby trzecie. Przykłady zastosowania HTTPS to wszelkie strony internetowe, które wymagają bezpieczeństwa, takie jak banki online, sklepy internetowe oraz portale społecznościowe. Zastosowanie HTTPS jest obecnie standardem w Internecie, a wiele przeglądarek oznacza niezaszyfrowane strony jako mniej bezpieczne. Wdrożenie HTTPS jest zgodne z zaleceniami organizacji takich jak W3C oraz IETF, które promują bezpieczne praktyki w sieci. Warto również dodać, że korzystanie z HTTPS może wpływać na lepsze pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych, co czyni go korzystnym nie tylko z perspektywy bezpieczeństwa, ale także SEO.

Pytanie 15

W ustawieniach haseł w systemie Windows Server aktywowana jest opcja hasło musi spełniać wymagania dotyczące złożoności. Ile minimalnie znaków powinno mieć hasło użytkownika?

A. 5 znaków

B. 6 znaków

C. 10 znaków

D. 12 znaków

Wybór haseł składających się z 5, 10 lub 12 znaków może wydawać się logiczny, lecz nie uwzględnia pełnych wymagań dotyczących złożoności w systemie Windows Server. Chociaż hasła o większej długości, takie jak 10 czy 12 znaków, mogą być bardziej skomplikowane, to ich długość nie jest zgodna z minimalnymi wymaganiami systemu. Kluczowym aspektem jest zrozumienie, że zasady dotyczące haseł w Windows Server wyraźnie określają, iż hasła muszą składać się z minimum 6 znaków. Wybór 5 znaków jest zdecydowanie niewystarczający, gdyż tego rodzaju hasła są łatwiejsze do odgadnięcia lub złamania, co naraża system na ataki. Praktyka stosowania haseł o 10 lub 12 znakach, mimo że wydaje się być bardziej bezpieczna, nie rozwiązuje problemu, gdyż nieodpowiednia długość hasła może prowadzić do nieaprobowanych luk w zabezpieczeniach. Często spotykanym błędem jest mylenie długości hasła z jego złożonością. Kluczowe jest nie tylko dobranie odpowiedniej liczby znaków, ale również ich różnorodności, co znacznie zwiększa poziom bezpieczeństwa. Z tego względu ważne jest, aby zawsze kierować się ustalonymi wymaganiami, które nie tylko chronią indywidualne konta, ale także całą infrastrukturę systemową.

Pytanie 16

Domyślnie dostęp anonimowy do zasobów serwera FTP pozwala na

A. wyłącznie prawo do odczytu

B. prawa zarówno do odczytu, jak i zapisu

C. wyłącznie prawo do zapisu

D. kompletne prawa dostępu

Odpowiedzi, które sugerują, że anonimowy dostęp do zasobów serwera FTP obejmuje pełne prawa dostępu lub prawa do zapisu, są niepoprawne. W kontekście zarządzania bezpieczeństwem danych, udostępnienie pełnych praw dostępu użytkownikom anonimowym prowadziłoby do poważnych luk w zabezpieczeniach. Takie podejście może skutkować nieautoryzowanym usuwaniem, modyfikowaniem lub dodawaniem plików, co w praktyce może prowadzić do utraty danych oraz naruszeń prywatności. Z kolei prawo do zapisu bez odpowiedniej weryfikacji użytkowników jest niezgodne z dobrymi praktykami zarządzania dostępem, które nakładają obowiązek autoryzacji przed udzieleniem jakichkolwiek uprawnień do modyfikacji danych. Typowym błędem myślowym w tym kontekście jest założenie, że otwarty dostęp do zasobów oznacza również ich swobodną modyfikację. W rzeczywistości, w kontekście serwisu FTP, niezmiernie istotne jest wdrażanie praktyk ograniczających dostęp, które chronią integralność danych i zapewniają, że tylko autoryzowani użytkownicy mogą wprowadzać zmiany. Dlatego odpowiednie zarządzanie dostępem i stosowanie zasad minimalnych uprawnień są kluczowymi elementami w zabezpieczaniu infrastruktury IT.

Pytanie 17

Ile równych podsieci można utworzyć z sieci o adresie 192.168.100.0/24 z wykorzystaniem maski 255.255.255.192?

A. 4 podsieci

B. 2 podsieci

C. 8 podsieci

D. 16 podsieci

Wszystkie inne odpowiedzi są błędne z kilku powodów, które wynikają z niepełnego zrozumienia pojęć związanych z adresowaniem IP i maskowaniem sieci. Odpowiedzi sugerujące 2 podsieci lub 8 podsieci wynikają z błędnych obliczeń dotyczących liczby dostępnych adresów w danej masce. Na przykład, w przypadku wskazania 2 podsieci myśli się o masce /25, co z kolei daje 128 adresów na każdą z podsieci, co jest niewłaściwe w kontekście tego pytania. Podobnie, wybór 8 podsieci sugerowałby zastosowanie maski /27, co nie jest zgodne z podanymi wartościami. Każdy błąd w myśleniu o podziale na podsieci często wynika z nieścisłości w zrozumieniu, jak działa binarne liczenie oraz jak maski wpływają na liczbę dostępnych adresów. Ważne jest, aby dobrze zrozumieć podstawowe zasady, takie jak to, że każdy bit w masce sieciowej może wpływać na podział sieci, a także, że każdy przydzielony adres w podsieci musi być traktowany z uwagą, aby zachować poprawną strukturę. Stosowanie kreacji podsieci jest kluczowym elementem zarządzania zasobami sieciowymi, a nieprawidłowe podejście może prowadzić do problemów z wydajnością sieci oraz rozproszeniem ruchu. Zrozumienie, jak prawidłowo dzielić sieci, jest niezbędne dla każdego specjalisty w dziedzinie IT.

Pytanie 18

W topologii fizycznej gwiazdy wszystkie urządzenia działające w sieci są

A. podłączone do jednej magistrali

B. połączone z dwoma sąsiadującymi komputerami

C. podłączone do węzła sieci

D. połączone pomiędzy sobą odcinkami kabla tworząc zamknięty pierścień

W przypadku połączeń w sieci, które są zorganizowane w inny sposób, jak np. w przypadku podłączenia do magistrali, mamy do czynienia z topologią magistrali. W tej konfiguracji wszystkie urządzenia dzielą wspólne medium transmisyjne, co może prowadzić do kolizji danych oraz zmniejszenia wydajności w miarę wzrostu liczby podłączonych komputerów. Podobnie połączenia w pierścień, gdzie każde urządzenie jest podłączone do dwóch innych, tworząc zamknięty cykl, mogą wiązać się z problemami, takimi jak trudności w diagnostyce oraz potencjalne punkty awarii, które mogą zakłócić funkcjonowanie całej sieci. W praktyce, takie topologie nie zapewniają takiej elastyczności i odporności na awarie jak topologia gwiazdy. Liczne organizacje i standardy branżowe, takie jak IEEE 802.3, promują stosowanie topologii gwiazdy ze względu na jej zalety w zakresie zarządzania ruchem i zwiększonej niezawodności. Warto zauważyć, że nieprawidłowe interpretacje dotyczące struktury sieci mogą prowadzić do błędnych decyzji w projektowaniu, co z kolei może generować dodatkowe koszty oraz problemy z utrzymaniem sieci. Dlatego kluczowe jest zrozumienie podstawowych różnic pomiędzy tymi topologiami oraz ich praktycznych implikacji.

Pytanie 19

Jaką wiadomość przesyła klient DHCP w celu przedłużenia dzierżawy?

A. DHCPDISCOVER

B. DHCPACK

C. DHCPREQUEST

D. DHCPNACK

Odpowiedź DHCPREQUEST jest poprawna, ponieważ jest to komunikat wysyłany przez klienta DHCP w celu odnowy dzierżawy. Proces odnowy dzierżawy IP odbywa się, gdy klient zbliża się do końca czasu przydzielonej mu dzierżawy (Lease Time). W momencie, gdy klient chce przedłużyć dzierżawę, wysyła komunikat DHCPREQUEST do serwera DHCP, informując go o chęci kontynuacji korzystania z aktualnie przypisanego adresu IP. W praktyce ten mechanizm jest kluczowy dla utrzymania ciągłości połączenia sieciowego, szczególnie w dynamicznych środowiskach, takich jak sieci Wi-Fi, gdzie urządzenia mogą często łączyć się i rozłączać. Dobrą praktyką jest monitorowanie przydzielonych adresów IP oraz czasu ich dzierżawy, aby uniknąć problemów z dostępnością adresów w sieci. Zgodnie z protokołem RFC 2131, komunikat DHCPREQUEST może również być używany w innych kontekstach, na przykład podczas początkowej konfiguracji IP, co czyni go wszechstronnym narzędziem w zarządzaniu adresami IP.

Pytanie 20

Które z poniższych urządzeń sieciowych umożliwia segmentację sieci na poziomie warstwy 3 modelu OSI?

A. Repeater (regenerator sygnału)

B. Punkt dostępowy (Access Point)

C. Switch

D. Router

<strong>Router</strong> to urządzenie, które działa na warstwie trzeciej modelu OSI, czyli warstwie sieciowej. To właśnie routery odpowiadają za segmentację sieci na poziomie IP – rozdzielają ruch pomiędzy różne podsieci, umożliwiają komunikację między nimi oraz podejmują decyzje o trasowaniu pakietów. Dzięki temu możliwe jest tworzenie złożonych, dobrze zarządzanych i bezpiecznych architektur sieciowych. W praktyce, routery pozwalają np. oddzielić sieć firmową od sieci gościnnej, a także izolować ruch różnych działów w przedsiębiorstwie. Standardowo wykorzystuje się je do łączenia lokalnych sieci LAN z Internetem czy innymi sieciami WAN. Warto pamiętać, że niektóre zaawansowane switche warstwy 3 również mogą pełnić funkcje segmentacji na tym poziomie, ale ich podstawowe zadanie to przełączanie w warstwie drugiej. Routery są jednak dedykowanym rozwiązaniem do segmentacji warstwy trzeciej i trasowania. Moim zdaniem z punktu widzenia praktyka sieciowego, zrozumienie tej roli routera to absolutna podstawa, bo od tego zależy cała logika podziału i bezpieczeństwa sieci w każdej szanującej się organizacji.

Pytanie 21

Najbardziej efektywnym sposobem dodania skrótu do danego programu na pulpitach wszystkich użytkowników w domenie jest

A. mapowanie dysku

B. użycie zasad grupy

C. ponowna instalacja programu

D. pobranie aktualizacji Windows

Użycie zasad grupy, czyli Group Policy, to świetna metoda na dodanie skrótu do programu na pulpitach wszystkich użytkowników w domenie. Dzięki narzędziu GPO, administratorzy mogą w łatwy sposób zarządzać ustawieniami komputerów i użytkowników w sieci. Na przykład, można stworzyć GPO, które automatycznie doda skrót do aplikacji na pulpicie dla wszystkich w danej jednostce organizacyjnej. To naprawdę ułatwia życie, bo zautomatyzowanie tego procesu zmniejsza ryzyko błędów i sprawia, że wszyscy mają spójne środowisko pracy. No i warto zauważyć, że zasady grupy są zgodne z tym, co najlepiej się praktykuje w zarządzaniu IT, bo pozwalają efektywnie wdrażać polityki bezpieczeństwa i standaryzować konfiguracje w organizacji. A to wszystko jest kluczowe, żeby utrzymać porządek w infrastrukturze IT i zadbać o bezpieczeństwo.

Pytanie 22

Jakie miejsce nie powinno być używane do przechowywania kopii zapasowych danych z dysku twardego komputera?

A. Inna partycja dysku tego komputera

B. Zewnętrzny dysk

C. Pamięć USB

D. Płyta CD/DVD

Inna partycja dysku tego komputera nie powinna być miejscem przechowywania kopii bezpieczeństwa danych, ponieważ w przypadku awarii systemu operacyjnego lub problemów z dyskiem twardym, zarówno oryginalne dane, jak i kopie zapasowe mogą zostać utracone. Zgodnie z zasadą 3-2-1, która jest powszechnie stosowana w zarządzaniu danymi, zaleca się posiadanie trzech kopii danych na dwóch różnych nośnikach, z jedną kopią przechowywaną w innym miejscu. Przykładowo, jeśli wszystkie kopie zapasowe znajdują się na tej samej partycji, usunięcie systemu operacyjnego lub uszkodzenie sektora dysku prowadzi do utraty zarówno danych, jak i ich kopii. W praktyce, właściwym podejściem jest przechowywanie kopii na zewnętrznym dysku twardym lub w chmurze, co zapewnia większe bezpieczeństwo. Takie działanie zabezpiecza przed jednoczesnym usunięciem danych i kopii zapasowych, co jest kluczowe w kontekście zachowania integralności danych.

Pytanie 23

Jakie jest standardowe port do przesyłania poleceń (command) serwera FTP?

A. 25

B. 21

C. 110

D. 20

Port 21 to ten standardowy port, z którego korzysta FTP, czyli protokół do przesyłania plików. Służy on do nawiązywania połączeń oraz wymiany poleceń między klientem a serwerem. FTP jest super popularny, czy to przy małych transferach między znajomymi, czy w dużych firmach. Według dokumentacji, port 21 jest określony w dokumencie RFC 959 jako port, na którym wszystko się zaczyna. Żeby przesyłać pliki, musisz najpierw połączyć się z serwerem na tym porcie, żeby się autoryzować i uzyskać dostęp do plików. Gdy już połączenie jest nawiązane przez port 21, prawdziwe dane lecą na innym porcie, zazwyczaj 20, bo to port do przesyłania danych. Dobrze jest to wiedzieć, bo to pomaga przy ustawianiu zapór ogniowych i serwerów FTP, co jest ważne dla bezpieczeństwa transferów.

Pytanie 24

ARP (Adress Resolution Protocol) to protokół, którego zadaniem jest przekształcenie adresu IP na

A. adres poczty elektronicznej

B. nazwę urządzenia

C. nazwę domenową

D. adres sprzętowy

Wybór odpowiedzi, która sugeruje, że ARP odwzorowuje adres IP na nazwę domenową, adres poczty e-mail lub nazwę komputera, jest nietrafny, ponieważ nie uwzględnia podstawowej funkcji tego protokołu. Protokół ARP nie ma związku z systemem nazw domen (DNS), który odpowiada za odwzorowywanie nazw domenowych na adresy IP. DNS jest złożonym systemem hierarchicznym, który umożliwia użytkownikom korzystanie z czytelnych nazw zamiast trudnych do zapamiętania ciągów liczbowych. Z kolei adresy e-mail są zarządzane przez różne protokoły, takie jak SMTP, POP3 czy IMAP, i nie mają nic wspólnego z ARP. Odpowiedź sugerująca odwzorowanie na nazwę komputera również jest błędna, ponieważ ARP nie zajmuje się identyfikacją komputerów w sieci według ich nazw, ale przez adresy MAC. Typowy błąd myślowy polega na myleniu różnych warstw odpowiedzialnych za różne aspekty komunikacji w sieci. ARP działa na warstwie łącza danych i jest ściśle związany z adresowaniem MAC, podczas gdy inne protokoły zajmują się różnymi aspektami, takimi jak nazewnictwo czy przesył danych. Właściwe zrozumienie architektury sieci i roli poszczególnych protokołów jest kluczowe dla efektywnego zarządzania i diagnostyki sieci komputerowych.

Pytanie 25

Jakie polecenie powinno być użyte w systemie Windows, aby uzyskać informacje o adresach wszystkich kolejnych ruterów przekazujących dane z komputera do celu?

A. ping

B. arp

C. ipconfig

D. tracert

Polecenie tracert (trace route) jest narzędziem diagnostycznym używanym w systemie Windows do śledzenia trasy pakietów IP do docelowego adresu. Działa poprzez wysyłanie pakietów ICMP Echo Request z różnymi czasami życia (TTL - Time To Live), co pozwala na identyfikację każdego ruter, przez który przechodzą pakiety. Każdy ruter zmniejsza wartość TTL o 1, a gdy TTL osiąga 0, ruter wysyła z powrotem komunikat ICMP Time Exceeded, co umożliwia identyfikację jego adresu IP. Tracert jest szczególnie przydatnym narzędziem w diagnostyce sieciowej, umożliwiającym administratorom zrozumienie, gdzie mogą występować opóźnienia lub problemy w trasie pakietów. Przykładowo, używając komendy tracert www.example.com, możemy zobaczyć, przez jakie urządzenia przeszły pakiety, co może pomóc w lokalizacji problemów z łącznością lub identyfikacji nieprawidłowości w sieci. Dobrą praktyką jest regularne korzystanie z tracert w celu monitorowania wydajności sieci oraz analizy jej struktury.

Pytanie 26

Umowa użytkownika w systemie Windows Serwer, która po wylogowaniu nie zachowuje zmian na serwerze oraz komputerze stacjonarnym i jest usuwana na zakończenie każdej sesji, to umowa

A. mobilny

B. obowiązkowy

C. lokalny

D. tymczasowy

Jak wybierasz profil obowiązkowy, to znaczy, że masz stały dostęp do swojego konta, które pamięta wszystkie zmiany, a to nie pasuje tutaj. Profile obowiązkowe są dla firm, które chcą, żeby użytkownicy nie robili trwałych zmian, przez co każde logowanie zaczyna się od tego samego miejsca. Jeśli chodzi o profil mobilny, to on pozwala przenosić konto między różnymi komputerami, co znowu nie działa w tym przypadku, bo profil nie zostaje po wylogowaniu. Z kolei profil lokalny zapamiętuje wszystko na danym komputerze, więc to nie ma sensu w tym kontekście. Często takie błędy wynikają z tego, że nie do końca rozumiemy, jak różne profile działają i kiedy ich używać. Kluczowe jest, by nie mylić tego, co jest trwałe, z możliwością przenoszenia lub ograniczeniami w dostępie do danych. Dlatego dobrze jest znać różnice między profilami, żeby lepiej ogarniać środowisko IT.

Pytanie 27

Fragment specyfikacji którego urządzenia sieciowego przedstawiono na ilustracji?

L2 Features

• MAC Address Table: 8K
• Flow Control
   • 802.3x Flow Control
   • HOL Blocking Prevention
• Jumbo Frame up to 10,000 Bytes
• IGMP Snooping
   • IGMP v1/v2 Snooping
   • IGMP Snooping v3 Awareness
   • Supports 256 IGMP groups
   • Supports at least 64 static multicast addresses
   • IGMP per VLAN
   • Supports IGMP Snooping Querier
• MLD Snooping
   • Supports MLD v1/v2 awareness
   • Supports 256 groups
   • Fast Leave
• Spanning Tree Protocol
   • 802.1D STP
   • 802.1w RSTP

• Loopback Detection
• 802.3ad Link Aggregation
   • Max. 4 groups per device/8 ports per group (DGS-1210-08P)
   • Max. 8 groups per device/8 ports per group (DGS-1210-
     16/24/24P)
   • Max. 16 groups per device/8 ports per group (DGS-1210-48P)
• Port Mirroring
   • One-to-One, Many-to-One
   • Supports Mirroring for Tx/Rx/Both
• Multicast Filtering
   • Forwards all unregistered groups
   • Filters all unregistered groups
• LLDP, LLDP-MED

A. Koncentrator.

B. Ruter.

C. Przełącznik.

D. Zapora sieciowa.

Wybór koncentratora, zapory sieciowej lub rutera jako odpowiedzi na to pytanie wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące funkcji i architektury tych urządzeń. Koncentrator, będący prostym urządzeniem, nie analizuje danych ani nie podejmuje decyzji na poziomie adresów MAC, co czyni go mniej efektywnym w porównaniu do przełącznika. Jego działanie opiera się na metodzie 'flooding', co oznacza, że przesyła dane do wszystkich portów, co może prowadzić do zwiększonego ruchu sieciowego i kolizji. Z kolei zapora sieciowa, która jest zaprojektowana do monitorowania i kontrolowania ruchu sieciowego w celu ochrony przed nieautoryzowanym dostępem, nie jest odpowiedzialna za zarządzanie ruchem wewnętrznym w sieci lokalnej. Ruter, działający na warstwie trzeciej modelu OSI, skupia się na kierowaniu pakietów między różnymi sieciami, a nie na zarządzaniu komunikacją w obrębie jednego segmentu sieci. Wybierając jedną z tych odpowiedzi, można dojść do błędnego wniosku, że wszystkie urządzenia sieciowe pełnią te same funkcje, podczas gdy każde z nich ma swoje specyficzne zastosowania i właściwości. Aby lepiej zrozumieć rolę przełączników, warto zaznajomić się z metodami segmentacji sieci i standardami, takimi jak IEEE 802.1Q dla VLAN czy IEEE 802.3 dla Ethernetu, które podkreślają znaczenie wydajnego zarządzania ruchem w nowoczesnych sieciach.

Pytanie 28

Jak dodać użytkownika jkowalski do lokalnej grupy pracownicy w systemie Windows za pomocą polecenia?

A. net group jkowalski pracownicy /ADD

B. net group pracownicy jkowalski /ADD

C. net localgroup jkowalski pracownicy /ADD

D. net localgroup pracownicy jkowalski /ADD

Błędne odpowiedzi na to pytanie wynikają z nieporozumień dotyczących struktury poleceń oraz ich kontekstu w systemie Windows. Odpowiedź "net group jkowalski pracownicy /ADD" jest nieprawidłowa, ponieważ polecenie "net group" nie obsługuje lokalnych grup użytkowników, co czyni je niewłaściwym w tej sytuacji. Typowym błędem jest mylenie lokalnych grup z grupami domenowymi, co prowadzi do użycia nieodpowiednich poleceń. Z kolei "net localgroup jkowalski pracownicy /ADD" również jest błędne, ponieważ nie możemy dodać grupy do grupy, a jedynie użytkownika do grupy. Odpowiedź "net group pracownicy jkowalski /ADD" jest myląca, ponieważ "net group" jest stosowane w kontekście grup domenowych, co również nie ma zastosowania w lokalnych grupach użytkowników. W każdej z tych odpowiedzi brakuje zrozumienia podstawowych zasad zarządzania użytkownikami i grupami w systemach Windows. Kluczowym elementem jest zrozumienie, że operacje na lokalnych grupach wymagają użycia "localgroup", co jest standardem w administracji systemami operacyjnymi. Właściwe rozpoznanie i wykorzystanie tych poleceń jest niezbędne dla prawidłowego zarządzania uprawnieniami i bezpieczeństwem w środowisku informatycznym.

Pytanie 29

Jakie znaczenie ma zapis /26 w adresie IPv4 192.168.0.0/26?

A. Liczba bitów o wartości 1 w masce

B. Liczba bitów o wartości 0 w adresie

C. Liczba bitów o wartości 0 w masce

D. Liczba bitów o wartości 1 w adresie

Ta odpowiedź jest jak najbardziej trafna, bo zapis /26 oznacza, że w masce podsieci adresu IPv4 192.168.0.0 mamy 26 bitów o wartości 1. W skrócie, maska podsieci jest bardzo ważna, bo pozwala nam określić, która część adresu to sieć, a która to urządzenia. Kiedy mamy maskę /26, to pierwsze 26 bitów to właśnie bity maski, a zostałe 6 bitów (32 minus 26) możemy użyć do adresowania hostów. To w praktyce znaczy, że w takiej podsieci możemy mieć maks 64 adresy IP, z czego 62 będą dostępne dla urządzeń, bo musimy usunąć adres sieci i adres rozgłoszeniowy. Taka maska przydałaby się w małej sieci biurowej, gdzie nie ma więcej niż 62 urządzenia, więc zarządzanie adresami IP jest łatwiejsze. Dobrze jest pamiętać, że odpowiednie wykorzystanie maski podsieci może znacznie poprawić ruch w sieci oraz efektywność wykorzystania zasobów.

Pytanie 30

Który z protokołów nie jest wykorzystywany do ustawiania wirtualnej sieci prywatnej?

A. PPTP

B. SNMP

C. SSTP

D. L2TP

Wybór PPTP, L2TP lub SSTP jako protokołów do konfiguracji wirtualnej sieci prywatnej może wynikać z powszechnego przekonania, że wszystkie te protokoły mają podobne zastosowania. PPTP (Point-to-Point Tunneling Protocol) jest jednym z najstarszych protokołów VPN, który wykorzystuje tunelowanie do zabezpieczania połączeń. Mimo że jest łatwy w konfiguracji, jego bezpieczeństwo w przeszłości było kwestionowane, co sprawiło, że rzadko zaleca się go w nowoczesnych implementacjach. L2TP (Layer 2 Tunneling Protocol) to kolejny protokół, który, chociaż używany do tunelowania, często jest łączony z IPsec w celu zapewnienia lepszego bezpieczeństwa. SSTP (Secure Socket Tunneling Protocol) to protokół, który wykorzystuje SSL do szyfrowania tuneli, co czyni go bardziej nowoczesnym i bezpiecznym rozwiązaniem. Wybierając którykolwiek z tych protokołów do konfiguracji VPN, można osiągnąć różne poziomy bezpieczeństwa i wydajności w zależności od wymagań danej organizacji. Kluczowe jest zrozumienie, że SNMP nie jest przeznaczony do tego celu, a jego funkcjonalność koncentruje się na zarządzaniu, a nie na tworzeniu bezpiecznych połączeń. Błędne przypisanie SNMP do roli protokołu VPN może prowadzić do nieefektywnej konfiguracji sieci oraz potencjalnych luk w zabezpieczeniach, co w konsekwencji może zagrażać integralności i poufności danych przesyłanych w sieci.

Pytanie 31

Usługi na serwerze konfiguruje się za pomocą

A. role i funkcje

B. serwer kontrolujący domenę

C. Active Directory

D. panel administracyjny

Zrozumienie, że konfiguracja usług na serwerze nie może być ograniczona do samych narzędzi, jest kluczowe dla efektywnego zarządzania infrastrukturą IT. Active Directory, na przykład, jest systemem zarządzania tożsamościami i dostępem, który umożliwia centralne zarządzanie użytkownikami i zasobami w sieci. Choć ważne, to jednak nie jest narzędziem do samej konfiguracji usług, lecz bardziej do autoryzacji i uwierzytelniania, co jest tylko jednym z aspektów zarządzania serwerem. Podobnie, panel sterowania to interfejs użytkownika, który pozwala na wygodne zarządzanie różnymi ustawieniami, jednak nie odnosi się bezpośrednio do definiowania czy przypisywania ról i funkcji. Kontroler domeny, z drugiej strony, jest serwerem odpowiedzialnym za uwierzytelnianie użytkowników i komputery w sieci, lecz także nie pełni roli w konfiguracji usług w sensie przypisywania ich do serwera. Wiele osób myli rolę narzędzi administracyjnych z samą konfiguracją serwera, co może prowadzić do nieefektywnego zarządzania zasobami czy problemów z bezpieczeństwem. Kluczowym błędem jest mylenie tych pojęć i niezrozumienie, że każda usługa wymaga przypisania odpowiedniej roli, aby mogła funkcjonować prawidłowo, a sama konfiguracja jest bardziej złożona niż wybór jednego narzędzia czy funkcji.

Pytanie 32

Na rysunku jest przedstawiony symbol graficzny

A. przełącznika.

B. koncentratora.

C. mostu.

D. rutera.

Symbol graficzny przedstawiony na rysunku jest charakterystyczny dla mostu sieciowego, który odgrywa kluczową rolę w architekturze sieci komputerowych. Mosty sieciowe są używane do łączenia dwóch segmentów sieci, co pozwala na efektywniejsze zarządzanie ruchem danych. Działają one na poziomie warstwy łącza danych modelu OSI, co oznacza, że operują na ramkach danych, a ich głównym zadaniem jest filtrowanie i przekazywanie pakietów w oparciu o adresy MAC. Przykładem zastosowania mostu może być sytuacja, w której organizacja ma dwa oddzielne segmenty sieciowe, które muszą współpracować. Most sieciowy pozwala na ich połączenie, co zwiększa przepustowość i redukuje kolizje. Dodatkowo, mosty mogą być używane do segregacji ruchu w dużych sieciach, co przyczynia się do lepszej wydajności oraz bezpieczeństwa. Znajomość tych mechanizmów jest kluczowa dla administratorów sieci, którzy chcą optymalizować infrastrukturę i zapewniać sprawne działanie usług sieciowych.

Pytanie 33

W lokalnej sieci stosowane są adresy prywatne. Aby nawiązać połączenie z serwerem dostępnym przez Internet, trzeba

A. skonfigurować translację NAT na ruterze brzegowym lub serwerze

B. dodać drugą kartę sieciową z adresem publicznym do każdego hosta

C. ustawić sieci wirtualne w obrębie sieci lokalnej

D. przypisać adres publiczny jako dodatkowy adres karty sieciowej na każdym hoście

Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ translacja adresów sieciowych (NAT) jest kluczowym procesem umożliwiającym komunikację między prywatnymi adresami IP w sieci lokalnej a publicznymi adresami IP w Internecie. NAT działa na routerach brzegowych, które przekształcają adresy prywatne hostów w adresy publiczne, co pozwala na nawiązywanie połączeń z serwerami dostępnymi w sieci globalnej. Przykładem może być sytuacja, gdy użytkownik w domowej sieci lokalnej, korzystając z routera z włączonym NAT, chce uzyskać dostęp do strony internetowej. Router zmienia adres prywatny urządzenia na swój adres publiczny, a odpowiedzi z serwera są następnie kierowane z powrotem do właściwego urządzenia dzięki przechowywaniu informacji o sesji. NAT jest zgodny z protkokłami takimi jak TCP/IP i jest uznawany za standardową praktykę w zarządzaniu adresacją IP, co zwiększa bezpieczeństwo sieci lokalnych poprzez ukrycie rzeczywistych adresów IP. Dodatkowo, NAT umożliwia oszczędność adresów IP, ponieważ wiele urządzeń może korzystać z jednego adresu publicznego.

Pytanie 34

Jakie protokoły sieciowe są typowe dla warstwy internetowej w modelu TCP/IP?

A. HTTP, FTP

B. DHCP, DNS

C. TCP, UDP

D. IP, ICMP

IP (Internet Protocol) i ICMP (Internet Control Message Protocol) to protokoły, które odgrywają kluczową rolę w warstwie internetowej modelu TCP/IP. IP odpowiedzialne jest za adresowanie i przesyłanie danych między różnymi urządzeniami w sieci, co umożliwia komunikację między komputerami w różnych lokalizacjach. Kluczowe dla zrozumienia działania IP jest pojęcie adresowania, które wykorzystuje unikalne adresy IP do identyfikacji urządzeń. Z kolei ICMP, wykorzystywane do przesyłania komunikatów kontrolnych, takich jak informowanie o błędach, jest niezbędne do diagnostyki i zarządzania siecią. Przykładami zastosowania protokołów IP i ICMP są operacje ping oraz traceroute, które służą do testowania dostępności hostów oraz analizy ścieżek transmisji danych w sieci. Zrozumienie działania tych protokołów jest zgodne z najlepszymi praktykami w administracji siecią, ponieważ pozwala na efektywne rozwiązywanie problemów i optymalizację ruchu sieciowego.

Pytanie 35

Jakie urządzenie należy wykorzystać, aby połączyć lokalną sieć z Internetem dostarczanym przez operatora telekomunikacyjnego?

A. Ruter ADSL

B. Konwerter mediów

C. Punkt dostępu

D. Przełącznik warstwy 3

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Ruter ADSL jest urządzeniem, które łączy lokalną sieć komputerową z Internetem dostarczanym przez operatora telekomunikacyjnego. Działa on na zasadzie modulacji sygnału ADSL, co pozwala na jednoczesne przesyłanie danych przez linię telefoniczną, bez zakłócania połączeń głosowych. Ruter ADSL pełni funkcję bramy do sieci, umożliwiając podłączenie wielu urządzeń w sieci lokalnej do jednego połączenia internetowego. Zazwyczaj wyposażony jest w porty LAN, przez które można podłączyć komputery, drukarki oraz inne urządzenia. Przykładem zastosowania może być domowa sieć, gdzie ruter ADSL łączy się z modemem telefonicznym, a następnie rozdziela sygnał na różne urządzenia w sieci. Dodatkowo, rutery ADSL często zawierają funkcje zarządzania jakością usług (QoS) oraz zabezpieczenia, takie jak firewall, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa sieci. Warto również zauważyć, że rutery ADSL są standardowym rozwiązaniem w przypadku lokalnych sieci, które korzystają z technologii xDSL i są szeroko stosowane w domach oraz małych biurach.

Pytanie 36

Który standard sieci LAN reguluje dostęp do medium na podstawie przesyłania tokenu (żetonu)?

A. IEEE 802.1

B. IEEE 802.2

C. IEEE 802.5

D. IEEE 802.3

Standard IEEE 802.5, znany jako Token Ring, to taki protokół sieciowy, który korzysta z tokenu, żeby zarządzać dostępem do sieci. W dużym skrócie, token to jakby specjalny pakiet, który krąży po sieci, a urządzenie, które go ma, może wysyłać dane. Dzięki temu unikamy problemów z kolizjami, które są dość powszechne w standardzie Ethernet (czyli IEEE 802.3), gdzie wiele urządzeń może nadawać jednocześnie i wtedy się wszystko zatyka. A w Token Ring, dzięki zastosowaniu tokenu, mamy fajniejszą sytuację – mamy bardziej stabilny czas odpowiedzi na żądania. W sumie, to w latach 80. i 90. był on popularny w firmach, szczególnie tam, gdzie wymagana była niezawodność w transmisji, na przykład w bazach danych czy systemach zarządzania. Choć teraz Ethernet jest bardziej popularny, to pomysły związane z tokenem wciąż są ważne w niektórych nowoczesnych protokołach. Warto to zrozumieć, jeśli myślisz o pracy w IT, szczególnie w projektowaniu i zarządzaniu sieciami.

Pytanie 37

Z powodu uszkodzenia kabla typu skrętka zanikło połączenie pomiędzy przełącznikiem a komputerem stacjonarnym. Jakie urządzenie pomiarowe powinno zostać wykorzystane do identyfikacji i naprawy usterki, aby nie było konieczne wymienianie całego kabla?

A. Wielofunkcyjny miernik.

B. Reflektometr TDR

C. Spektrum analizer.

D. Urządzenie do pomiaru mocy.

Reflektometr TDR (Time Domain Reflectometer) to urządzenie, które pozwala na lokalizację uszkodzeń w kablach, w tym w kablach typu skrętka. Działa na zasadzie wysyłania impulsów elektrycznych wzdłuż kabla i analizy echa tych impulsów, które powracają po napotkaniu na różne impedancje, takie jak uszkodzenia lub połączenia. Dzięki temu można dokładnie zlokalizować miejsce awarii, co pozwala na szybkie podjęcie działań naprawczych bez konieczności wymiany całego kabla. W praktyce, reflektometr TDR jest niezwykle przydatny w sytuacjach, gdy występują problemy z połączeniem, ponieważ oszczędza czas i koszty związane z wymianą infrastruktury. Tego rodzaju urządzenia są standardem w branży telekomunikacyjnej i IT, gdzie utrzymanie ciągłości działania sieci jest kluczowe. Użycie TDR jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie diagnostyki sieci i pozwala na efektywne zarządzanie zasobami. Warto również zauważyć, że reflektometry TDR są w stanie dostarczyć dodatkowe informacje o kondycji kabla, co może pomóc w zapobieganiu przyszłym awariom.

Pytanie 38

Komputer ma problem z komunikacją z komputerem w innej sieci. Która z przedstawionych zmian ustawiania w konfiguracji karty sieciowej rozwiąże problem?

A. Zmiana maski na 255.0.0.0

B. Zmiana maski na 255.255.255.0

C. Zmiana adresu bramy na 10.1.0.2

D. Zmiana adresu serwera DNS na 10.0.0.2

Decyzja o zmianie adresu bramy na 10.1.0.2 jest średnio trafiona, bo brama to kluczowy element do komunikacji pomiędzy różnymi sieciami. Kiedy adres bramy jest dobrze skonfigurowany, jak w tym przypadku, nie ma sensu go zmieniać. Zmiana może tylko wprowadzić zamieszanie w całej konfiguracji sieci. Propozycje zmiany maski na 255.255.255.0 lub 255.0.0.0 mogą przynieść jeszcze więcej problemów z komunikacją. Maska 255.255.255.0 ogranicza dostęp do maksymalnie 254 adresów w lokalnej sieci, co nie pomoże z połączeniami z innymi sieciami. Często ludzie mylą dużą liczbę adresów IP z możliwością ich używania w różnych sieciach, a tak naprawdę odpowiednia maska jest kluczowa dla wydajności komunikacji. Co więcej, zmiana adresu serwera DNS na 10.0.0.2 nie pomoże w rozwiązaniu problemu, bo DNS zajmuje się tłumaczeniem nazw domen, a nie kierowaniem pakietów. Zrozumienie tych rzeczy jest mega ważne dla efektywnej administracji siecią, a brak takiej wiedzy niestety prowadzi do frustracji i błędnych decyzji.

Pytanie 39

W obiekcie przemysłowym, w którym działają urządzenia elektryczne mogące generować zakłócenia elektromagnetyczne, jako medium transmisyjne w sieci komputerowej powinno się wykorzystać

A. światłowód jednomodowy lub kabel U-UTP kategorii 5e

B. światłowód jednomodowy lub fale radiowe 2,4 GHz

C. kabel S-FTP kategorii 5e lub światłowód

D. kabel U-UTP kategorii 6 lub fale radiowe 2,4 GHz

Wybór kabla S-FTP kategorii 5e lub światłowodu jako medium transmisyjnego w środowisku, gdzie występują zakłócenia elektromagnetyczne, jest uzasadniony ze względu na ich wysoką odporność na interferencje. Kabel S-FTP (Shielded Foiled Twisted Pair) ma dodatkowe ekranowanie, które skutecznie redukuje wpływ zakłóceń elektromagnetycznych, co jest kluczowe w budynkach produkcyjnych, gdzie urządzenia elektryczne mogą generować znaczne zakłócenia. Światłowód natomiast, poprzez swoją konstrukcję opartą na transmisji światła, jest całkowicie odporny na zakłócenia elektromagnetyczne, co czyni go idealnym rozwiązaniem w trudnych warunkach. Zastosowanie tych mediów pozwala nie tylko na zapewnienie stabilnej komunikacji w sieci komputerowej, ale również na utrzymanie wysokiej wydajności i jakości przesyłanych danych. Przykładem zastosowania może być sieć komputerowa w fabryce, gdzie różne maszyny generują silne pola elektromagnetyczne, a wybór odpowiedniego medium transmisyjnego zapewnia nieprzerwaną pracę systemów informatycznych. Dodatkowo, zgodność z normami, takimi jak ANSI/TIA-568, podkreśla znaczenie stosowania kabli odpowiedniej kategorii w kontekście jakości i wydajności transmisji danych.

Pytanie 40

Do zakończenia kabla skręcanego wtykiem 8P8C wykorzystuje się

A. narzędzie uderzeniowe

B. spawarkę światłowodową

C. zaciskarkę do złączy typu F

D. zaciskarkę do wtyków RJ-45

Zaciskarka do wtyków RJ-45 jest narzędziem niezbędnym do zakończenia skrętek, które są powszechnie stosowane w sieciach Ethernet. Wtyki RJ-45, znane również jako wtyki 8P8C, mają osiem pinów, które muszą być odpowiednio umieszczone i zabezpieczone w obudowie wtyku. Proces zaciskania polega na wprowadzeniu skrętek do wtyku, a następnie użyciu zaciskarki do trwałego ściśnięcia metalowych styków wtyku, co zapewnia solidne połączenie elektryczne. W branży telekomunikacyjnej i informatycznej, stosowanie zaciskarki do RJ-45 jest standardową praktyką, szczególnie w instalacjach sieciowych. Umożliwia to tworzenie niestandardowych kabli Ethernet o różnych długościach, co znacznie ułatwia konfigurację i organizację sieci. Dobrą praktyką jest również przestrzeganie kolorów okablowania zgodnie z normą T568A lub T568B, co zapewnia spójność i poprawność połączeń. Ponadto, używanie zaciskarki do RJ-45 pozwala na łatwe naprawy kabli oraz ich rekonfiguracje, co jest niezwykle istotne w dynamicznie zmieniającym się środowisku IT.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej