Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 16:37
Data zakończenia: 17 grudnia 2025 17:03

Egzamin zdany!

Wynik: 35/40 punktów (87,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W którym z programów wchodzących w skład pakietu Adobe CS nie jesteśmy w stanie przygotować druku akcydensowego?

A. InDesign

B. Illustrator

C. Photoshop

D. Acrobat

Program Adobe Acrobat jest głównie narzędziem do przetwarzania dokumentów PDF, co oznacza, że skoncentrowany jest na prezentacji oraz edycji już istniejących plików, a nie na projektowaniu oryginalnych materiałów drukowanych, takich jak akcydensowe. Akcydensy, do których zaliczają się różnorodne materiały reklamowe, ulotki czy zaproszenia, najlepiej projektować w oprogramowaniu takim jak InDesign, Photoshop czy Illustrator. InDesign jest idealnym narzędziem do skomplikowanych układów tekstu i grafiki, podczas gdy Photoshop jest najczęściej wykorzystywany do edycji obrazów, a Illustrator do tworzenia wektorowych grafik. Z tego względu, chociaż Acrobat może być użyty do wprowadzenia drobnych poprawek czy anotacji w plikach PDF, nie jest on odpowiedni do tworzenia akcji drukowanych od podstaw, co czyni go niewłaściwym wyborem w tym kontekście.

Pytanie 2

Aby wykonać 150 000 formularzy dotyczących zwolnień lekarskich, jaki typ papieru powinien być użyty jako podłoże do druku?

A. samoprzylepny

B. samokopiujący

C. offsetowy

D. syntetyczny

Wybór papieru offsetowego do produkcji formularzy na zwolnienia lekarskie jest nieodpowiedni, ponieważ ten typ papieru nie posiada właściwości samokopiujących. Papier offsetowy, stosowany zazwyczaj w druku offsetowym, charakteryzuje się gładką powierzchnią, co sprawia, że jest idealny do druku kolorowych materiałów, ale nie nadaje się do tworzenia kopii. Użycie papieru syntetycznego, z kolei, zakłada, że dokumenty będą wykorzystywane w warunkach, gdzie mogą być narażone na działanie wody lub substancji chemicznych. Choć papier syntetyczny ma swoje zalety, nie jest on przeznaczony do tworzenia wielokrotnych kopii i może nie zapewnić wymaganej przejrzystości informacji na formularzu. Zastosowanie papieru samoprzylepnego do formularzy na zwolnienia lekarskie również nie jest zalecane, ponieważ tego rodzaju papier jest stworzony do etykiet i aplikacji, które wymagają przyczepienia się do innych powierzchni. W kontekście formularzy lekarskich, kluczowe jest, aby kopie były czytelne i zgodne z wymogami administracyjnymi, a żadna z wymienionych opcji nie gwarantuje efektywności w tym zakresie. Warto zwrócić uwagę, że wybór odpowiedniego materiału do druku formularzy jest kluczowy dla zapewnienia ich funkcjonalności i efektywności w obiegu dokumentów.

Pytanie 3

Jakie są wymiary netto przedmiotu, jeżeli na każdej krawędzi zastosowano 2 mm marginesu, a jego wymiar brutto wynosi 144 x 204 mm?

A. 148 x 208 mm

B. 138 x 198 mm

C. 142 x 202 mm

D. 140 x 200 mm

Poprawna odpowiedź to 140 x 200 mm, co wynika z obliczenia wymiarów netto na podstawie wymiarów brutto i spadów. Wymiary brutto wynoszą 144 mm w szerokości i 204 mm w wysokości. Ponieważ zastosowano spad o 2 mm z każdej strony, należy odjąć 4 mm od szerokości i 4 mm od wysokości. Zatem: \nSzerokość netto: 144 mm - 4 mm = 140 mm \nWysokość netto: 204 mm - 4 mm = 200 mm. \nTo podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży poligraficznej, gdzie spady są uwzględniane w celu zapewnienia, że grafika lub kolor tła sięgają krawędzi gotowego produktu. Zastosowanie odpowiednich wymiarów netto jest kluczowe w procesie druku, by uniknąć białych krawędzi, co jest istotne dla estetyki finalnego produktu. Praktycznie, wiedza ta ma zastosowanie przy przygotowywaniu plików do druku, gdzie dokładne wymiary są niezbędne do uzyskania wysokiej jakości wydruku.

Pytanie 4

Aby zrealizować 1 000 rozkładów jazdy w formacie A5, jaka maszyna powinna być wykorzystana?

A. offsetowa i krajarka trójnożowa

B. sitodrukowa i krajarka jednonożowa

C. drukująca cyfrowa i ploter tnący

D. drukująca cyfrowa i krajarka trójnożowa

Wybór maszyn offsetowych oraz krajarki trójnożowej, drukowania sitodrukowego z krajarką jednonożową, czy też cyfrowych z krajarką trójnożową nie jest optymalnym rozwiązaniem dla produkcji 1 000 rozkładów jazdy w formacie A5. Technologia offsetowa charakteryzuje się wysoką jakością druku oraz niskimi kosztami jednostkowymi przy dużych nakładach, jednak nie jest efektywna przy mniejszych seriach ze względu na długi czas przygotowania maszyn oraz wyższe koszty startowe. Krajarka trójnożowa, mimo że jest odpowiednia do cięcia arkuszy, nie zawsze zapewnia precyzję wymaganą w produkcji materiałów o małych formatach. W przypadku sitodruku, technologia ta jest zdecydowanie bardziej odpowiednia do druku na materiałach tekstylnych czy innych powierzchniach, a nie do produkcji druku papierowego, co czyni tę opcję nieadekwatną. Użytkownicy często mylą technologie druku, sądząc, że każda maszyna nadaje się do wszystkich zastosowań. Warto zwrócić uwagę na specyfikę materiałów, które chcemy wyprodukować oraz ich docelowe zastosowania, co niejednokrotnie prowadzi do nieprawidłowych wyborów. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, jakie technologie są najlepsze dla konkretnych zadań, co pozwala na uzyskanie optymalnych rezultatów w produkcji poligraficznej.

Pytanie 5

Którą operację technologiczną przedstawiono na rysunku?

A. Projektowania layout'u.

B. Łamania publikacji.

C. Kadrowania obrazów.

D. Impozycji użytków.

Poprawna odpowiedź to "Impozycja użytków", ponieważ na przedstawionym obrazie widać interfejs programu impozycyjnego, który jest kluczowym elementem w procesie przygotowania materiałów do druku. Impozcja to nie tylko organizacja układu stron, ale także optymalizacja użycia papieru oraz przygotowanie do masowej produkcji. W świecie poligrafii, impozycja jest niezbędnym etapem, który zapewnia, że wszystkie użytki zostaną prawidłowo złożone w finalnym dokumencie. Dobre praktyki w impozycji obejmują m.in. odpowiednie dobieranie układów, które minimalizują straty materiału oraz maksymalizują wydajność produkcji. Używając zaawansowanych narzędzi do impozycji, można również wprowadzać korekty kolorów i efekty specjalne, co znacznie poprawia jakość finalnego produktu. Poznanie tego procesu jest istotne dla każdego, kto zajmuje się drukiem, gdyż wpływa to na efektywność i jakość pracy.

Pytanie 6

Popularną formą pozyskiwania zdjęć cyfrowych są

A. serwisy stokowe.

B. sklepy digitalne.

C. magazyny diapozytywowe.

D. banki poligraficzne.

Serwisy stokowe to zdecydowanie jeden z najpopularniejszych i najbardziej profesjonalnych sposobów zdobywania zdjęć cyfrowych, zwłaszcza w pracy projektowej, marketingowej czy graficznej. Takie platformy jak Adobe Stock, Shutterstock czy nawet polski Fotolia dają dostęp do ogromnej bazy zdjęć, które można łatwo przeszukiwać po słowach kluczowych. Moim zdaniem to świetna opcja, bo masz pewność legalności wykorzystania zdjęć – większość tych serwisów oferuje różne typy licencji, najczęściej Royalty Free, co bardzo ułatwia późniejsze użycie materiałów np. w reklamach, na stronach internetowych czy w materiałach drukowanych. Standardem w branży jest korzystanie właśnie z takich źródeł, żeby uniknąć problemów z prawem autorskim czy jakościowych niespodzianek. Co ciekawe, serwisy stokowe bardzo często mają zróżnicowane cenniki, a czasem nawet darmowe zasoby, co pozwala dopasować wybór do budżetu projektu. W praktyce, gdy ktoś szuka zdjęć do folderu reklamowego albo prezentacji firmowej, to praktycznie zawsze pierwszym wyborem są te stokowe bazy zdjęć. Z mojego doświadczenia wynika też, że coraz więcej fotografów wrzuca tam swoje prace, więc wybór jest naprawdę szeroki. To już taki światowy standard branżowy. Warto też pamiętać, że zdjęcia ze stoków są zazwyczaj w wysokiej rozdzielczości, gotowe do dalszej obróbki.

Pytanie 7

Jaki format wykorzystuje się w fotografii do zapisu obrazu o najwyższej jakości?

A. PXR

B. JPG

C. PPM

D. RAW

Format RAW jest uznawany za najlepszy wybór do zapisu obrazów w fotografii ze względu na swoją zdolność do przechowywania danych w najwyższej jakości. Pliki RAW nie są skompresowane ani nie podlegają stratom jakości, co oznacza, że każdy detal oryginalnego obrazu jest zachowany. Fotografowie często korzystają z tego formatu, aby mieć maksymalną kontrolę nad postprodukcją, umożliwiając precyzyjne dostosowania parametrów takich jak ekspozycja, balans bieli czy kontrast bez degradacji jakości obrazu. Dla przykładu, w przypadku zdjęć krajobrazowych, gdzie istotne są detale zarówno w cieniach, jak i w jasnych partiach, format RAW pozwala na ich zachowanie, co jest kluczowe w edytowaniu. Warto również zauważyć, że standardy branżowe, takie jak Adobe RGB czy ProPhoto RGB, są często stosowane w połączeniu z plikami RAW, co dodatkowo zwiększa zakres kolorów i ich odwzorowanie. W związku z tym, dla profesjonalnych fotografów, wybór formatu RAW jest zgodny z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 8

Animację grafiki stworzoną w programie Adobe Photoshop z przeznaczeniem do umieszczenia w Internecie należy zapisać w formacie

A. PSD

B. JPG

C. PDF

D. GIF

Formaty JPG, PSD oraz PDF bardzo często pojawiają się w odpowiedziach na pytania dotyczące grafiki komputerowej, jednak w kontekście animacji internetowej mają swoje ograniczenia i nie są zalecane przez profesjonalistów. JPG, chociaż świetnie sprawdza się przy kompresji fotografii i obrazów statycznych o dużej liczbie kolorów, w ogóle nie obsługuje animacji – to po prostu niemożliwe w tym formacie. Zdarza się, że ktoś myli JPG z innymi formatami przez przyzwyczajenie do zapisywania wszystkiego właśnie jako .jpg, ale w tym przypadku to pułapka. Z kolei natywny format Photoshopa, czyli PSD, służy wyłącznie do zapisywania projektów roboczych. Przechowywanie warstw, masek, ścieżek czy efektów jest bardzo przydatne podczas edycji, lecz nie ma żadnego zastosowania, jeśli chodzi o publikację w Internecie – mało która przeglądarka czy aplikacja online jest w stanie poprawnie wyświetlić PSD, nie wspominając już o animacjach. PDF to z kolei format dokumentów – co prawda, można w nim umieścić animacje lub interaktywne elementy, ale to rozwiązanie stosowane raczej w prezentacjach biznesowych, publikacjach cyfrowych lub e-bookach, a nie na stronach internetowych. Pliki PDF wymagają też specjalnej obsługi przez przeglądarki i często są zbyt ciężkie do codziennego użycia w sieci. W praktyce, podstawowym i najczęściej wybieranym formatem animacji na WWW pozostaje GIF. Jest lekki, kompatybilny praktycznie ze wszystkimi przeglądarkami i umożliwia szybkie udostępnianie prostych ruchomych grafik. Błędne rozpoznanie właściwego formatu często wynika ze zbytniego polegania na własnych przyzwyczajeniach lub niezrozumienia specyfiki formatów – warto więc pamiętać, że GIF to branżowy standard do animacji online, podczas gdy pozostałe opcje nadają się do zupełnie innych zastosowań.

Pytanie 9

Który z zapisanych tekstów jest złożony zgodnie z zasadami składu?

A. 20 %

B. 20-30mm

C. 30kg

D. 20°C

Zapis „20°C” jest zgodny z zasadami poprawnego składu tekstu technicznego, zwłaszcza jeśli chodzi o jednostki miar i oznaczenia temperatury. Według wytycznych typograficznych oraz norm (np. PN-EN ISO 80000), symbol stopnia i skrót jednostki „C” zawsze zapisujemy bez spacji bezpośrednio po liczbie. To jest bardzo ważne, bo odstępy (albo ich brak) zmieniają czytelność i profesjonalizm tekstów technicznych. Z mojego doświadczenia w pracach graficznych i przygotowaniu materiałów do druku, nawet drobny błąd w zapisie może potem wyglądać niechlujnie w projekcie. Poprawny zapis „20°C” pojawia się np. na opakowaniach, w instrukcjach obsługi czy dokumentacji technicznej. Gdyby ktoś wpisał „20 °C” z odstępem, typowo łapie się to w korekcie, ale w standardzie projektowym przyjmuje się wersję bez spacji. Podobnie, inne jednostki zapisuje się z tzw. „niełamliwą spacją” (np. 20 kg), ale temperatura jest wyjątkiem! Warto to zapamiętać, bo na rynku pracy zwraca się uwagę na takie detale. Poprawne zapisywanie jednostek i oznaczeń sprawia, że dokumentacja jest klarowna i zgodna z międzynarodowymi normami, a to świadczy o profesjonalizmie osoby przygotowującej tekst.

Pytanie 10

Jakie urządzenie nadaje się do wycinania samoprzylepnych liter?

A. Skaner bębnowy

B. Kopiorama

C. Ploter tnący

D. Skaner płaski

Ploter tnący to naprawdę świetne urządzenie do wycinania samoprzylepnych liter. Jest zaprojektowany tak, żeby ciąć materiały takie jak folie samoprzylepne z dużą precyzją. Można dzięki niemu tworzyć skomplikowane kształty i litery w różnych rozmiarach, co jest mega ważne w reklamie i signmakingu. To, co mi się podoba w tym urządzeniu, to jak dokładnie tnie. Dzięki tej technologii, można zaoszczędzić sporo czasu, a to w branży ma duże znaczenie. Używa się go w różnych miejscach, na przykład do oznakowania pojazdów, dekoracji witryn sklepów czy personalizacji produktów. W reklamie często korzysta się z standardów jakości, jak ISO 9001, żeby zapewnić dobry poziom i precyzję w końcowym produkcie. Korzystanie z plotera tnącego w takich procesach to naprawdę dobry wybór, bo to zwiększa efektywność i satysfakcję klienta.

Pytanie 11

Którą operację cyfrowej obróbki bitmapy przedstawia ilustracja?

A. Korektę kolorystyczną.

B. Przycinanie obrazu.

C. Wypaczanie kształtów.

D. Nakładanie gradientu.

Korekta kolorystyczna to kluczowy proces w cyfrowej obróbce bitmap, który pozwala na dostosowanie i optymalizację wyglądu obrazów. Ilustracja przedstawia okno dialogowe, w którym można dostosować histogram oraz krzywe kolorów, co jest standardową metodą stosowaną w profesjonalnych programach graficznych. Przykładowo, wykorzystując narzędzia do korekty kolorystycznej, można poprawić nasycenie kolorów, osiągnąć zamierzony kontrast czy zbalansować barwy, by lepiej oddać rzeczywiste kolory obiektu. Współczesne standardy w branży graficznej, takie jak Adobe RGB czy sRGB, wymagają umiejętności korekty kolorystycznej, aby zachować spójność wizualną w różnych mediach. W praktyce, korekta kolorystyczna znajduje zastosowanie nie tylko w fotografii, ale także w projektowaniu graficznym, gdzie poprawne odwzorowanie kolorów jest kluczowe dla komunikacji wizualnej.

Pytanie 12

Którą techniką wykonano nadruk na owocu przedstawionym na rysunku?

A. Fleksograficzną.

B. Offsetową.

C. Tamponową.

D. Rotograwiurową.

Technika tamponowa to efektywny sposób nadruku na nieregularnych powierzchniach, co czyni ją idealną do zastosowań na przedmiotach o nietypowych kształtach, takich jak owoce. Dzięki zastosowaniu elastycznego tamponu, obraz może być przenoszony z płaskiej matrycy na trójwymiarową powierzchnię, co umożliwia uzyskanie wyraźnych i szczegółowych nadruków. W przypadku owoców, takich jak pomarańcze, technika ta zapewnia doskonałą jakość odwzorowania kolorów oraz detali, co jest szczególnie ważne w branży reklamowej i promocyjnej. Ponadto, nadruki tamponowe są odporne na działanie czynników zewnętrznych, co sprawia, że są praktyczne w zastosowaniach komercyjnych oraz dekoracyjnych. W kontekście standardów branżowych, technika tamponowa jest uznawana za jedną z najefektywniejszych metod druku w przypadku materiałów o powierzchni o złożonej geometrii, co potwierdza jej popularność w różnych dziedzinach, od produkcji zabawek po reklamę. Zastosowanie tej techniki w drukowaniu na owocach może również posłużyć jako ciekawy element w promocji zdrowego stylu życia.

Pytanie 13

Ile arkuszy papieru w formacie A1 jest potrzebnych do wydrukowania 1 000 plakatów w formacie A2 z uwzględnieniem 10% naddatku technologicznego?

A. 250

B. 550

C. 350

D. 850

Odpowiedź 550 arkuszy papieru formatu A1 jest prawidłowa z kilku powodów. Aby obliczyć, ile arkuszy A1 potrzebujemy do wydrukowania 1000 plakatów formatu A2, najpierw musimy zrozumieć powierzchnię, jaką zajmują różne formaty papieru. Format A1 ma wymiary 594 mm x 841 mm, co daje powierzchnię 0,5 m². Format A2 (420 mm x 594 mm) zajmuje 0,28 m². Na jednym arkuszu A1 zmieści się więc 2,5 arkusza A2 (0,5 m² / 0,28 m² = 1,785, co zaokrąglamy do 2, ponieważ nie możemy mieć części arkusza). Z tego wynika, że do wydrukowania 1000 plakatów A2 potrzebujemy 1000 / 2 = 500 arkuszy A1. Jednakże, biorąc pod uwagę 10% naddatku technologicznego, musimy dodać dodatkowe 50 arkuszy (10% z 500), co daje 550 arkuszy A1. Taka procedura uwzględnia typowe praktyki w druku, gdzie naddatek jest wprowadzany w celu zminimalizowania ryzyk związanych z błędami drukarskimi oraz stratami materiałowymi. Warto pamiętać, że stosowanie naddatku jest standardem w branży, co pozwala na uzyskanie lepszych rezultatów końcowych.

Pytanie 14

Jakie są wymiary netto ulotki, jeżeli przy użyciu 3 mm spadu z każdej strony wymiar brutto wynosi 111 x 154 mm?

A. 105 x 148 mm

B. 105 x 151 mm

C. 108 x 148 mm

D. 108 x 151 mm

Wymiary netto ulotki oblicza się poprzez odjęcie spadów od wymiarów brutto. W przypadku podanych wymiarów brutto 111 mm x 154 mm oraz spadu wynoszącego 3 mm z każdej strony, proces obliczeniowy wygląda następująco: należy od wymiarów brutto odjąć podwójny spad, co oznacza, że z każdego wymiaru musimy odjąć 6 mm (3 mm z każdej strony). Dlatego dla szerokości: 111 mm - 6 mm = 105 mm, a dla wysokości: 154 mm - 6 mm = 148 mm. Ostatecznie uzyskujemy wymiary netto ulotki 105 mm x 148 mm. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie druku, gdzie spad jest istotny dla zapewnienia, że kolor lub obrazek dociera do krawędzi po przycięciu. Prawidłowe ustalenie wymiarów netto jest kluczowe w procesie projektowania, aby uniknąć nieprzewidzianych efektów przy druku i cięciu ulotek.

Pytanie 15

Aby pozbyć się drobnych plam na skanie wiekowej mapy, w programie Adobe Photoshop należy skorzystać z narzędzia

A. stempel

B. falowanie

C. wyostrzanie

D. rozmywanie

Narzędzie stempel w programie Adobe Photoshop jest idealnym rozwiązaniem do usuwania niewielkich plam na skanach, ponieważ pozwala na precyzyjne kopiowanie fragmentów obrazu z jednego miejsca i wklejanie ich w inne. To narzędzie działa na zasadzie klonowania, co oznacza, że użytkownik może wybrać obszar, który ma być skopiowany, a następnie nałożyć go na obszar, który wymaga poprawy. W przypadku klasycznych map, na których mogą występować plamy, zarysowania czy inne niedoskonałości, stempel umożliwia zachowanie spójności tekstur i kolorów, co jest kluczowe dla estetyki i czytelności mapy. Przykładem zastosowania może być usunięcie plamy powstałej z powodu kontaktu z wilgocią lub zanieczyszczeniami. W praktyce, korzystając z narzędzia stempel, warto dostosować jego rozmiar oraz twardość pędzla, aby uzyskać jak najbardziej naturalne efekty, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w retuszu obrazów. Ponadto, użycie narzędzia stempel zaleca się również w połączeniu z warstwami, co pozwala na łatwiejszą korekcję ewentualnych błędów.

Pytanie 16

Ile arkuszy A1 netto potrzeba do wydrukowania 20 000 jednokolorowych zaproszeń formatu A6?

A. 875 sztuk.

B. 1250 sztuk.

C. 625 sztuk.

D. 1125 sztuk.

Akurat ta odpowiedź odwołuje się do praktycznego liczenia wydajności papieru w drukarstwie. Arkusz A1 to dość spory format, a format A6 jest malutki – to dokładnie 1/16 powierzchni arkusza A1, bo A1 dzieli się kolejno na A2, A3, A4, A5 i właśnie 16 sztuk A6 powstaje z jednego A1. W praktyce, jeśli mamy 20 000 zaproszeń A6, dzielimy tę liczbę przez 32, bo z jednej strony arkusza A1 otrzymamy 16 sztuk, a druk dwustronny (najczęściej spotykany przy dużych nakładach, żeby oszczędzać papier) daje nam aż 32 zaproszenia na jeden arkusz. 20 000 podzielone przez 32 wychodzi dokładnie 625 arkuszy A1. Moim zdaniem takie podejście to nie tylko oszczędność materiału, ale też standard w branży – dokładne planowanie użytków i minimalizowanie odpadów. Przy dużych nakładach, nawet niewielka pomyłka w przeliczeniu może oznaczać spore straty finansowe. Warto też pamiętać o tzw. netto – to znaczy bez doliczania zapasu na makulaturę techniczną czy błędy drukarskie, które zazwyczaj dorzuca się osobno. Ta kalkulacja jest podstawą przy planowaniu produkcji poligraficznej, a umiejętność takiego szybkiego oszacowania przydaje się nie tylko w drukarniach, ale praktycznie w każdej firmie związanej z produkcją materiałów reklamowych czy akcydensowych.

Pytanie 17

Wskaż masę netto papieru formatu B1 (700 x 1 000 mm) o gramaturze 135 g/m² niezbędną do wydrukowania 8 000 akcydensów formatu B4.

A. 98,6 kg

B. 92,5 kg

C. 96,4 kg

D. 94,5 kg

Masa netto papieru potrzebna do wydrukowania 8 000 akcydensów formatu B4, korzystając z arkuszy B1 o gramaturze 135 g/m², wynosi 94,5 kg. Wynik ten wynika z kilku obliczeń: po pierwsze, trzeba wiedzieć, ile arkuszy B1 potrzeba, by uzyskać odpowiednią liczbę formatów B4. Z jednego arkusza B1 można uzyskać cztery formaty B4, bo B1 to 700 x 1000 mm, a B4 to 250 x 353 mm. Dzieląc 8 000 przez 4, otrzymujemy 2 000 arkuszy B1. Teraz liczymy masę jednego arkusza B1: powierzchnia jednego arkusza to 0,7 x 1,0 = 0,7 m², a więc jeden arkusz waży 0,7 m² x 135 g/m² = 94,5 g. 2 000 arkuszy x 94,5 g daje właśnie 189 000 g, czyli 189 kg. Ale uwaga – przy druku akcydensów często zakłada się druk jednostronny i niepełne wykorzystanie materiału; pytanie jednak dotyczy masy netto potrzebnej do wykonania 8 000 B4, więc liczymy tylko czystą ilość. Ta odpowiedź pokazuje zrozumienie zasad planowania produkcji poligraficznej: minimalizację odpadów i racjonalne gospodarowanie papierem. W praktyce warto pamiętać, że przy produkcji komercyjnej dolicza się jeszcze makulaturę technologiczną, ale w zadaniach egzaminacyjnych zwykle to pomijamy. Moim zdaniem znajomość takich przeliczeń bardzo się przydaje, bo pozwala lepiej planować zamówienia papieru i kontrolować koszty produkcji. Standardy branżowe (np. ISO 216 dla formatów arkuszy) są tu podstawą wykonywania takich obliczeń.

Pytanie 18

Jak długo zajmie wydrukowanie 50 000 odbitek, jeśli wydajność maszyny drukującej to 10 000 odbitek na godzinę?

A. 3 h

B. 2 h

C. 5 h

D. 10 h

Aby obliczyć czas potrzebny do wydrukowania 50 000 odbitek przy wydajności maszyny drukującej wynoszącej 10 000 odbitek na godzinę, należy zastosować prostą formułę: czas = liczba odbitek / wydajność. W tym przypadku czas = 50 000 / 10 000, co daje 5 godzin. Taka kalkulacja jest kluczowa w branży poligraficznej, gdzie kontrola czasu produkcji ma istotne znaczenie dla efektywności operacyjnej. Przykładowo, w planowaniu produkcji, znajomość wydajności maszyn pozwala na lepsze zarządzanie harmonogramem i optymalizację procesów. Dodatkowo, zrozumienie tego procesu jest fundamentem w tworzeniu ofert dla klientów oraz w wycenie zleceń. Stosowanie tej metody obliczeń jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, gdzie precyzyjne prognozowanie czasów produkcji przekłada się na zadowolenie klientów oraz efektywne zarządzanie zasobami.

Pytanie 19

W trakcie cyfrowego przygotowania do druku (DTP) dyplomu składającego się z dwóch stron przeprowadza się następujące czynności:

A. tworzenie layoutu, impozycję, przygotowanie kompozytowego pliku PDF

B. zalewkowanie, obróbkę bitmap, złamywanie, kontrolę odbitek

C. narząd drukarski, impozycję, tworzenie layoutu

D. adiustację materiałów wydawniczych, łamanie, naświetlanie płyt

Odpowiedź 'tworzenie layoutu, impozycję, przygotowanie kompozytowego pliku PDF' jest poprawna, ponieważ odzwierciedla kluczowe etapy procesu DTP (Desktop Publishing) dla dwustronicowego dyplomu. Tworzenie layoutu to pierwszy krok, w którym projektanci graficzni ustalają układ elementów na stronie, zapewniając odpowiednią hierarchię wizualną i estetykę. W tym etapie istotne jest zrozumienie zasad kompozycji, typografii i kolorystyki, aby stworzyć atrakcyjny i funkcjonalny dokument. Następnie, impozycja to proces przygotowania dokumentu do druku, w którym układ stron jest modyfikowany, aby pasował do specyfikacji drukarskiej, co jest kluczowe przy drukowaniu na arkuszach papieru, aby uniknąć błędów w kolejności stron. Ostatnim krokiem jest przygotowanie kompozytowego pliku PDF, który jest standardem branżowym do przesyłania plików do druku. PDF zapewnia, że wszystkie elementy, takie jak czcionki, obrazy i kolory, są zachowane w procesie produkcji. Przykładowo, w przypadku druku dyplomów na dużą skalę, profesjonalne studia graficzne korzystają z tego procesu, aby zapewnić wysoką jakość końcowego produktu.

Pytanie 20

Plakat zaprojektowany ma format netto A1. Jakie będą wymiary brutto plakatu, jeśli zastosowane zostały spady o wielkości 3 mm?

A. 426 x 600 mm

B. 600 x 847 mm

C. 423 x 597 mm

D. 597 x 844 mm

Odpowiedź 600 x 847 mm jest prawidłowa, ponieważ uwzględnia wymiar brutto plakatu w formacie A1, który wynosi 594 x 841 mm. Przy dodaniu spadów o wielkości 3 mm z każdej strony, należy dodać 6 mm do długości i szerokości. W rezultacie otrzymujemy wymiary brutto: 594 mm + 6 mm = 600 mm oraz 841 mm + 6 mm = 847 mm. Spady są kluczowym elementem w projektowaniu graficznym, szczególnie w druku, ponieważ zapewniają, że po przycięciu materiału na krawędziach nie pojawią się białe krawędzie. Dobrą praktyką jest zawsze projektowanie z uwzględnieniem spadów, aby uniknąć problemów z estetyką końcowego produktu. W przypadku plakatów i innych materiałów promocyjnych, dobrze zaprojektowane spady mogą znacząco poprawić wygląd i profesjonalizm finalnej produkcji, co jest szczególnie istotne w branży reklamowej i marketingowej.

Pytanie 21

Które operacje technologiczne należy uwzględnić w procesie wykonywania 10 000 sztuk przedstawionych na rysunku opakowań?

A. Obróbkę pliku DWG, impozycję, drukowanie sitowe, okrawanie.

B. Wykonanie odbitki próbnej, kopiowanie, drukowanie tampondrukowe, złamywanie.

C. Obróbkę OCR, drukowanie cyfrowe, kaszerowanie, gumowanie.

D. Wykonanie form ctp, drukowanie offsetowe, wykrawanie, lakierowanie.

Wybrana odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ podano kluczowe operacje technologiczne niezbędne do produkcji opakowań w dużych nakładach, takich jak 10 000 sztuk. Wykonanie form CTP (computer to plate) to proces, który umożliwia przeniesienie cyfrowego obrazu na płytę drukową, co jest kluczowe w druku offsetowym - standardowej technologii używanej w produkcji dużych serii. Druk offsetowy charakteryzuje się wysoką jakością wydruku oraz efektywnością kosztową, co czyni go idealnym wyborem dla dużych nakładów. Wykrawanie jest następnie niezbędne do nadania opakowaniom odpowiednich kształtów, co jest istotne dla ich funkcji ochronnych oraz estetyki. Lakierowanie z kolei zabezpiecza druk przed uszkodzeniami mechanicznymi oraz wpływami zewnętrznymi, a także nadaje opakowaniom pożądany wygląd. Te operacje są zgodne z obowiązującymi standardami w branży opakowaniowej i stanowią fundamenty efektywnego procesu produkcyjnego, który zapewnia nie tylko jakość, ale także efektywność oraz trwałość opakowań.

Pytanie 22

Jakie będą koszty jednorazowego druku arkusza w jednym kolorze na półformatowej drukarce, jeśli to wynosi 4 grosze? Ile trzeba zapłacić za wydruk 10 000 ulotek w formacie A5 w kolorze 1 + 0?

A. 40 zł

B. 70 zł

C. 50 zł

D. 60 zł

Koszt jednostronnego wydrukowania arkusza w jednym kolorze na półformatowej maszynie drukującej wynosi 4 grosze. W przypadku ulotek formatu A5, które stanowią połowę formatu A4, konieczne jest wydrukowanie dwóch stron na jednym arkuszu A4, aby uzyskać dwie ulotki A5. Zatem, aby wydrukować 10 000 ulotek A5, potrzebujemy 10 000 / 2 = 5 000 arkuszy A4. Koszt wydruku jednego arkusza A4, przy jednostkowym koszcie 4 groszy za stronę, wynosi 4 grosze. Zatem całkowity koszt wydruku 5 000 arkuszy A4 będzie wynosił 5 000 * 4 grosze = 20 000 groszy, co po przeliczeniu na złote daje 20 000 / 100 = 200 zł. Jednakże w zadaniu pytano o koszt przy kolorystyce 1 + 0, co oznacza wydruk jednej strony w kolorze i drugiej strony w białym. Koszt jednostronnego wydruku w kolorze wynosi 4 grosze, a druga strona jest biała, więc nie generuje dodatkowych kosztów. Dlatego całkowity koszt wynosi 5 000 * 4 grosze = 20 000 groszy, co po przeliczeniu na złote daje 50 zł. W praktyce, właściwe zrozumienie kosztów jednostkowych jest kluczowe dla planowania budżetu na produkcję materiałów promocyjnych, a także dla efektywnego zarządzania procesem drukowania.

Pytanie 23

Jaką barwę uzyskamy, łącząc składowe CMYK: C100, M96, Y20, K7?

A. żółtą

B. granatową

C. czerwoną

D. zieloną

Połączenie składowych CMYK: C100, M96, Y20, K7 rzeczywiście prowadzi do uzyskania koloru granatowego. W systemie kolorów CMYK, C oznacza cyjan, M magentę, Y żółty, a K czarny. W tym przypadku wysoka wartość magenty (96) oraz cyjanu (100) dominują nad niską zawartością żółtego (20) i czarnego (7), co skutkuje kolorem o tonacji granatowej. Zrozumienie składowych CMYK jest kluczowe w grafice komputerowej oraz druku, gdzie precyzyjne mieszanie kolorów przekłada się na jakość finalnego produktu. W praktyce, takie mieszanie kolorów jest używane w materiałach drukowanych, jak broszury, plakaty czy opakowania, gdzie barwy muszą być zgodne z zamierzonym projektem. Dla projektantów istotne jest także testowanie i kalibrowanie drukarek, aby uzyskać optymalne wyniki kolorystyczne, zgodne z przyjętymi standardami branżowymi, takim jak ISO 12647. Takie praktyki pozwalają na osiąganie spójności kolorystycznej w druku komercyjnym i poprawiają efektywność procesów produkcyjnych.

Pytanie 24

Jakie są wymiary netto ulotki, jeżeli przy spadach o wielkości 3 mm z każdej strony, wymiar brutto wynosi 154 x 216 mm?

A. 148 x 213 mm

B. 148 x 210 mm

C. 151 x 210 mm

D. 151 x 213 mm

Wybrałeś dokładnie taki wymiar netto, jaki powinien być przy założeniu spadów 3 mm z każdej strony – 148 x 210 mm. To jest standardowy rozmiar A5, który często wykorzystuje się w branży poligraficznej do druku ulotek, katalogów czy broszur. W praktyce, kiedy przygotowujemy plik do druku, projektujemy go z tzw. spadami, czyli marginesem bezpieczeństwa, który pozwala uniknąć białych pasków przy cięciu. Spady to obszar wykraczający poza ostateczny format ulotki, w tym przypadku mamy 3 mm z każdej strony, czyli po odjęciu 6 mm od każdego wymiaru brutto (154 x 216 mm), zostaje nam dokładnie 148 x 210 mm. Taka procedura to właściwie codzienność w przygotowaniu plików do druku i, szczerze mówiąc, nie raz uratowała mi projekt przed nieestetycznymi krawędziami. Z mojego doświadczenia, klienci często zapominają o spadach albo mylą formaty netto i brutto, co potem powoduje zamieszanie w drukarni. Dobrą praktyką jest zawsze przygotowywać plik z odpowiednim spadem oraz mieć pod ręką tabelkę z wymiarami najpopularniejszych formatów, np. A4, A5, DL itp. Jeśli masz wątpliwości, zawsze warto zerknąć do specyfikacji drukarni – większość z nich jasno podaje, że do finalnego wymiaru netto trzeba dodać spady. Takie drobiazgi, jak dokładność wymiarów, naprawdę robią różnicę w efekcie końcowym. I tak, dobrze wiedzieć, że A5 to 148 x 210 mm, bo to podstawa w tej branży. Trochę praktyki i takie obliczenia robi się już z pamięci.

Pytanie 25

W magazynie drukarni znajduje się 70 kg papieru w formacie B1 (700 x 1 000 mm) o gramaturze 100 g/m². Ile arkuszy formatu B1 posiada drukarnia?

A. 1 200 arkuszy

B. 1 000 arkuszy

C. 1 600 arkuszy

D. 1 400 arkuszy

Obliczanie liczby arkuszy papieru w magazynie drukarni wymaga znajomości gramatury oraz wymiarów arkuszy. W przypadku papieru o gramaturze 100 g/m² oraz formacie B1 (700 x 1 000 mm), najpierw obliczamy powierzchnię jednego arkusza: 0,7 m * 1 m = 0,7 m². Następnie obliczamy masę jednego arkusza, korzystając z gramatury: 100 g/m² * 0,7 m² = 70 g na arkusz. Znamy również łączną masę papieru w magazynie, która wynosi 70 kg, co odpowiada 70 000 g. Aby obliczyć liczbę arkuszy, dzielimy całkowitą masę papieru przez masę jednego arkusza: 70 000 g / 70 g = 1 000 arkuszy. Takie obliczenia są kluczowe w branży poligraficznej, gdzie precyzyjna kalkulacja materiałów jest niezbędna dla efektywności produkcji oraz kontroli kosztów. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być planowanie zamówień papieru, które musi odpowiadać potrzebom produkcji bez generowania nadmiaru materiałów.

Pytanie 26

Jaką wartość w punktach typograficznych powinno mieć wcięcie akapitowe, zakładając, że szerokość tekstu nie przekracza 25 cycer, a używany krój pisma to garmond?

A. 16

B. 12

C. 10

D. 14

Wcięcie akapitowe wynoszące 10 punktów typograficznych jest zgodne z zaleceniami branżowymi w przypadku tekstów o szerokości poniżej 25 cycer i składu garmondem. Wartość ta została zaproponowana na podstawie analizy czytelności oraz estetyki tekstu. W przypadku typowych prac graficznych lub publikacji, odpowiednie wcięcie akapitowe sprzyja lepszej organizacji tekstu i ułatwia czytelnikowi nawigację po treści. Ustalając wcięcia, warto także zwrócić uwagę na proporcjonalność, co jest szczególnie istotne w przypadku skomplikowanych układów. Przykładem może być książka lub artykuł naukowy, w którym tekst jest gromadzony w różnych układach, a właściwe wcięcie akapitowe przyczynia się do poprawy ogólnej estetyki strony. Dodatkowo, standardy typograficzne, takie jak zasady punktacji, sugerują, że dla tekstów o mniejszej szerokości, minimalizacja wcięć do 10 pt jest kluczowa dla zachowania harmonii wizualnej. Ustanowienie właściwego wcięcia akapitowego wspiera także zasady projektowania dostępności, umożliwiając łatwiejsze przyswajanie treści przez różne grupy odbiorców.

Pytanie 27

Na rysunku zamieszczono zrzut ekranowy, obrazujący fazę próbkowania kolorów bitmapy. Wskaż kolor o składowych: C:100 M:80 Y:0 K:40.

A. Czarny.

B. Żółty.

C. Zielony.

D. Niebieski.

Tutaj chodzi o zrozumienie, jak system CMYK opisuje kolory w grafice rastrowej, zwłaszcza w kontekście przygotowania do druku. Składowe C:100 M:80 Y:0 K:40 oznaczają, że w mieszance dominuje cyjan (C), magenta (M) i czerń (K), natomiast żółci (Y) praktycznie nie ma. Jeżeli odejmujemy składową żółtą przy wysokim cyjanie i magencie, wychodzi nam mieszanka, która w CMYK daje odcień czystego, głębokiego niebieskiego – to klasyka w poligrafii. Takie ustawienia spotyka się często w projektach logo, identyfikacji wizualnej czy materiałach reklamowych, gdzie niebieski musi być wyrazisty i powtarzalny niezależnie od urządzenia drukującego. Moim zdaniem, opanowanie odczytywania tych wartości to podstawa dla każdego, kto poważnie myśli o pracy z grafiką do druku. W praktyce przydatne jest też, że znając te proporcje, można świadomie modyfikować projekty pod konkretne profile barwne lub technologie druku. To też dobra okazja, żeby przypomnieć: na monitorze widzisz RGB, ale do druku wszystko sprowadza się do CMYK i takie niuanse decydują o profesjonalizmie wykonania.

Pytanie 28

Przedstawiony na zdjęciu barwny oryginał służy do przygotowania profili

A. OCR

B. FTP

C. ICC

D. DTP

Odpowiedź ICC jest jak najbardziej trafna. Profil ICC, czyli międzynarodowy standard kolorów, to ważny element, jeśli chodzi o zarządzanie kolorami. W sumie, to dzięki niemu kolory wyglądają tak samo na różnych urządzeniach, takich jak monitory czy drukarki. To jest mega istotne w branży graficznej i przy profesjonalnym druku. Na przykład, kiedy przygotowujesz coś do druku, odpowiednie profilowanie pozwala na wierne odwzorowanie barw. Dzięki temu zmniejszasz ryzyko, że kolory będą wyglądały zupełnie inaczej, gdy użyjesz różnych sprzętów. W kontekście kalibracji, wzorniki kolorów, które mogą być na zdjęciu, są super pomocne w tworzeniu i sprawdzaniu profili ICC, co czyni je niezbędnym narzędziem do uzyskania wysokiej jakości kolorów. W branży to już standard, co widać w wielu programach graficznych i drukarskich, które go używają.

Pytanie 29

Na ilustracji przedstawiono operację

A. tworzenia maski przycinającej.

B. selekcji obszaru.

C. korekty obiektywu.

D. kadrowania bitmapy.

Kadrowanie bitmapy jest kluczowym procesem w edycji grafiki, który ma na celu dostosowanie obrazu do konkretnych wymagań wizualnych. Na ilustracji zauważamy zaznaczony obszar obrazu, co wskazuje na gotowość do kadrowania. W praktyce kadrowanie polega na wybraniu konkretnej części bitmapy, która przykuje uwagę odbiorcy, oraz na usunięciu niepotrzebnych fragmentów, co zwiększa efektywność komunikacyjną wizualizacji. W branży graficznej, kadrowanie jest standardową praktyką stosowaną w przygotowaniu materiałów marketingowych, publikacji czy też w mediach społecznościowych, gdzie estetyka obrazu ma kluczowe znaczenie. Dobre praktyki związane z kadrowaniem obejmują zachowanie zasad kompozycji, takich jak reguła trzecich, co może znacząco wpłynąć na odbiór wizualny. Ponadto, kadrowanie umożliwia dostosowanie obrazu do różnych formatów, co jest niezwykle istotne w kontekście publikacji na różnych platformach medialnych.

Pytanie 30

Druk składający się z kilku arkuszy złożonych i włożonych jeden w drugi, bez połączeń między nimi, to

A. druk luźny.

B. oprawa złożona.

C. oprawa prosta.

D. druk łączony.

W poligrafii bardzo łatwo pomylić pojęcia związane z oprawą i rodzajami druku, szczególnie gdy poszczególne nazwy brzmią podobnie lub intuicyjnie sugerują określone techniki. Na przykład druk łączony może się kojarzyć z materiałami, które są ze sobą spięte lub sklejone – i takie skojarzenie nie jest niczym dziwnym, ale nie odpowiada definicji sytuacji, gdzie arkusze są po prostu złożone i wsunięte jeden w drugi, bez żadnego trwałego połączenia. W tym przypadku nie używa się żadnych środków wiążących papier, więc mówienie o "łączeniu" jest nieprecyzyjne technicznie. Oprawa prosta i oprawa złożona to natomiast terminy typowe dla introligatorstwa – odnoszą się do sposobów trwałego scalania arkuszy. Oprawa prosta często oznacza zszywanie czy klejenie pojedynczych składek, natomiast oprawa złożona to bardziej zaawansowane metody wiązania, jak szycie nićmi czy łączenie wielu składek. W obu przypadkach dochodzi do trwałego połączenia materiałów, co jest sprzeczne z definicją druku luźnego. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że dowolny układ kilku złożonych arkuszy to już jakaś forma oprawy, tymczasem w praktyce drukarskiej rozróżnia się bardzo wyraźnie sytuacje, gdy materiały pozostają całkowicie wolne, a kiedy są już ze sobą związane mechanicznie. Warto na to zwracać uwagę, bo precyzja w tej branży ma duże znaczenie – i to nie tylko z formalnego, ale też praktycznego punktu widzenia podczas przygotowania do dalszych etapów produkcji książek czy broszur.

Pytanie 31

Jakie wymiary posiadają plakaty brutto, jeśli gotowy plakat ma format A1, a spad wynosi 4 mm?

A. 602 × 849 mm

B. 849 × 1197 mm

C. 420 × 594 mm

D. 508 × 708 mm

Odpowiedź 602 × 849 mm jest prawidłowa, ponieważ odpowiada formatowi A1, uwzględniając dodatkowy spad wynoszący 4 mm. Format A1 w standardzie ISO 216 ma wymiary 594 × 841 mm. Aby uwzględnić spad, należy dodać 4 mm do każdej z krawędzi, co daje wymiary 602 × 849 mm. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy znajduje się w branży poligraficznej, gdzie spady są kluczowe dla zapewnienia, że kolor i obraz pokrywają całą powierzchnię po przycięciu. W przypadku projektowania plakatów lub innych materiałów drukowanych, istotne jest, aby zaplanować odpowiedni spad, co minimalizuje ryzyko białych krawędzi po przycięciu i zapewnia estetyczny wygląd finalnego produktu. Ponadto, znajomość standardowych formatów papierów, takich jak A1, pozwala na lepsze planowanie oraz organizację pracy w drukarniach, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 32

Ile brutto arkuszy drukowych powinno się przygotować, jeśli rzeczywisty nakład wynosi 5 000 netto, a planowany naddatek technologiczny na materiał drukowy wynosi 5%?

A. 5 125 arkuszy

B. 5 500 arkuszy

C. 5 050 arkuszy

D. 5 250 arkuszy

Aby obliczyć ilość arkuszy drukowych brutto, musimy dodać naddatek technologiczny do nakładu netto. W tym przypadku mamy 5000 arkuszy netto oraz naddatek wynoszący 5%. Obliczamy naddatek: 5000 * 0,05 = 250. Następnie dodajemy naddatek do nakładu netto: 5000 + 250 = 5250 arkuszy brutto. Zastosowanie naddatku technologicznego jest kluczowe w procesie drukowania, ponieważ rekompensuje straty wynikające z nieodpowiednich cięć, błędów przy drukowaniu oraz innych czynników technologicznych. Przykładowo, jeśli podczas drukowania zdarzy się, że kilka arkuszy będzie uszkodzonych, naddatek pozwala na zrealizowanie zamówienia w pełnym wymiarze. W branży poligraficznej standardowym podejściem jest uwzględnianie naddatku, aby zapewnić pełne zaspokojenie potrzeb klienta, co jest zgodne z najlepszymi praktykami jakościowymi, takimi jak ISO 9001.

Pytanie 33

Jaką liczbę arkuszy trzeba uwzględnić jako 6% zapasu technologicznego, jeśli wiadomo, że do wydrukowania nakładu potrzebne jest 6 000 arkuszy?

A. 240 sztuk

B. 360 sztuk

C. 180 sztuk

D. 320 sztuk

Aby obliczyć naddatek technologiczny w wysokości 6% na wydrukowanie nakładu wynoszącego 6000 arkuszy, zastosujemy prostą formułę matematyczną. Należy najpierw obliczyć 6% z liczby 6000, co daje nam 360 arkuszy (6000 * 0,06 = 360). Naddatek technologiczny jest kluczowym elementem w procesie drukowania, ponieważ obejmuje straty materiałowe oraz ewentualne błędy w produkcji. W praktyce, zawsze należy uwzględniać taki naddatek, aby zapewnić, że końcowy nakład będzie kompletny, a także aby zminimalizować ryzyko braku wystarczającej ilości materiału. Dobrą praktyką w branży poligraficznej jest dodawanie naddatków do różnych procesów, takich jak cięcie czy sortowanie, aby mieć pewność, że nawet w przypadku nieprzewidzianych okoliczności, posiadamy wystarczającą ilość materiałów. Dlatego zaplanowanie i obliczenie naddatku technologicznego jest fundamentalne dla efektywności procesu produkcyjnego oraz jakości końcowego produktu.

Pytanie 34

Zgodnie z zasadami składu, na końcu wiersza nie należy umieszczać

A. dwukropków.

B. wielokropków.

C. „wiszących” spójników.

D. znaków przeniesienia.

Zasada nieumieszczania „wiszących” spójników na końcu wiersza to jedna z podstawowych wytycznych profesjonalnego składu tekstu. Chodzi o to, by krótkie spójniki, takie jak „i”, „a”, „o”, „u” czy „w”, nie pozostawały samotnie na końcu linii – wygląda to nieestetycznie i utrudnia czytanie. Takie elementy, zwane wdowami lub sierotami, rozbijają płynność tekstu i mogą irytować czytelnika. W publikacjach prasowych czy książkach zawsze zwraca się na to uwagę, bo to detale świadczą o jakości składu. Profesjonalne narzędzia do DTP (np. InDesign) posiadają specjalne opcje pilnujące tego automatycznie. Sam często poprawiam teksty, gdzie ktoś o tym zapomniał i od razu widać różnicę – tekst wydaje się bardziej poukładany i przemyślany. Praktycznie w branży mówi się, że taka drobnostka jak „wiszący” spójnik to test na fachowość składu – jeśli tekst jest dobrze złożony, nie zobaczysz samotnego „i” na końcu wiersza. Moim zdaniem warto tę zasadę po prostu wyrobić sobie jako nawyk, bo potem już naturalnie zwraca się na takie rzeczy uwagę nawet w zwykłym mailu czy prezentacji.

Pytanie 35

Na rysunku przedstawiono T-shirt. Którą technikę należy zastosować do zadrukowania 1 000 takich koszulek?

A. Sitodrukową.

B. Cyfrową.

C. Tampodrukową.

D. Fleksograficzną.

Sitodruk to najczęściej wybierana technika druku w produkcji dużych nakładów, takich jak 1000 koszulek. Jest to proces, który polega na przepuszczaniu farby przez sitodrukową siatkę, co pozwala na uzyskanie wyraźnych i trwałych nadruków. Dzięki sitodrukowi można stosować różnorodne farby, w tym plastizole, które dobrze wnikają w tkaninę, zapewniając doskonałą przyczepność i odporność na ścieranie oraz blaknięcie. Koszt jednostkowy druku maleje wraz ze wzrostem nakładu, co czyni tę metodę bardziej opłacalną przy produkcji masowej. W praktyce, sitodruk nie tylko umożliwia drukowanie na bawełnie, ale także na innych materiałach, takich jak poliester, co jest niezwykle istotne w odzieżowym przemyśle. Warto również wspomnieć o możliwości używania różnych technik i efektów, takich jak nadruki fluorescencyjne, reliefowe czy metaliczne, co czyni sitodruk niezwykle elastycznym w zastosowaniu.

Pytanie 36

Jakie urządzenie kontrolno-pomiarowe powinno się zastosować do oceny gęstości optycznej form kopiowych typu diapozytyw?

A. Lupy

B. Densytometru refleksyjnego

C. Kalibratora

D. Densytometru transmisyjnego

Densytometr transmisyjny jest urządzeniem zaprojektowanym specjalnie do pomiaru gęstości optycznej materiałów, w tym diapozytywowych form kopiowych. Gęstość optyczna odnosi się do zdolności materiału do absorbowania lub transmitowania światła, co ma kluczowe znaczenie w procesach fotograficznych i reprograficznych. Użycie densytometru transmisyjnego pozwala na dokładne określenie, jak wiele światła przechodzi przez diapozytyw, co jest niezbędne do oceny jakości obrazu oraz do optymalizacji procesów kopiowania. W praktyce, gęstość optyczna jest mierzona w jednostkach zwanych stopniami, a optymalne wartości są kluczowe do uzyskania wysokiej jakości reprodukcji. Pomiar gęstości optycznej przy użyciu densytometru transmisyjnego jest zgodny z najlepszymi praktykami w branży, które wymagają precyzyjnego i powtarzalnego pomiaru. Densytometry te są również często stosowane w laboratoriach fotograficznych oraz w procesach kontrolnych w druku, co podkreśla ich znaczenie w zapewnieniu wysokiej jakości wyników.

Pytanie 37

Wielobarwny wydruk jest analogowym źródłem do prac graficznych, który powinno się zdigitalizować poprzez zastosowanie operacji

A. rastrowania stochastycznego.

B. skanowania transmisyjnego.

C. naświetlania CtP.

D. skanowania refleksyjnego.

Wydaje się, że łatwo można się pomylić, bo każde z podanych pojęć wiąże się w jakiś sposób z procesami graficznymi lub poligraficznymi, ale niestety tylko jedna z tych opcji rzeczywiście służy do digitalizacji fizycznych, wielobarwnych wydruków. Naświetlanie CtP (Computer-to-Plate) jest technologią produkcyjną, wykorzystywaną w przygotowalni offsetowej do przenoszenia danych z pliku cyfrowego prosto na płytę drukarską. Nie ma to nic wspólnego z digitalizacją – raczej odwrotnie, bo CtP to etap już po obróbce cyfrowej, służący do przygotowania do druku, nie do zamiany papieru na plik. Skanowanie transmisyjne to natomiast metoda używana do digitalizacji materiałów przezroczystych, np. klisz fotograficznych, slajdów czy negatywów. Odbitki papierowe, czyli zwykłe wydruki, nie przepuszczają światła jak klisza, więc skaner transmisyjny nie sprawdzi się tutaj – to taki typowy błąd, który wynika z mylenia pojęć skanowania "przez" i "z" powierzchni. Rastrowanie stochastyczne polega na generowaniu specyficznego rodzaju rastra (punktów) w procesie przygotowania do druku, żeby uzyskać lepsze przejścia tonalne i unikać mory. To w ogóle nie jest operacja digitalizacji, tylko trik stosowany w druku, przy przygotowywaniu obrazu do ekspozycji lub naświetlania. Myślę, że wiele osób po prostu automatycznie łączy fachowo brzmiące terminy z cyfryzacją, ale warto uważnie czytać definicje i myśleć o praktycznym zastosowaniu. Prawidłowa digitalizacja kolorowych wydruków zawsze wiąże się ze skanowaniem refleksyjnym i to jest w zasadzie podstawowa zasada pracy z materiałami poligraficznymi – szczególnie, jeśli chcemy zachować wierność barw i detali.

Pytanie 38

W jakim oprogramowaniu komputerowym nie jest możliwe stworzenie projektów graficznych do druku?

A. Adobe InDesign

B. Adobe Illustrator

C. Corel Draw

D. Impozycjoner

Odpowiedź 'Impozycjoner' jest prawidłowa, ponieważ Impozycjoner to program służący do układania stron w formacie odpowiednim do druku, a nie do projektowania materiałów graficznych. Jego główne funkcje obejmują przygotowanie plików do druku, łączenie różnych elementów w jeden dokument oraz optymalizację układu stron przed procesem drukowania. Przykładowo, w środowisku poligraficznym, Impozycjoner może być używany do zautomatyzowanego układania stron książek czy broszur, co jest istotne w kontekście produkcji masowej. Programy takie jak Corel Draw, Adobe InDesign czy Adobe Illustrator są dedykowane do projektowania graficznego, pozwalając na tworzenie i edytowanie elementów wizualnych, co jest kluczowe w kontekście przygotowywania materiałów graficznych do druku. W branży poligraficznej stosuje się te programy do projektowania logo, ulotek, plakatów oraz innych materiałów, które później są eksportowane do formatu obsługiwanego przez Impozycjonera.

Pytanie 39

Ulotka, która została symetrycznie podzielona na dwie równe części, ma wymiary netto 100 x 210 mm. Jakie będą wymiary brutto rozłożonej ulotki, jeżeli spady wynoszą 3 mm?

A. 206 x 216 mm

B. 106 x 210 mm

C. 206 x 210 mm

D. 106 x 216 mm

Poprawna odpowiedź to 206 x 216 mm, ponieważ przy obliczaniu formatu brutto ulotki musimy uwzględnić spady, które wynoszą 3 mm na każdej stronie. Ulotka ma format netto 100 x 210 mm, co oznacza, że po dodaniu spadów z obu stron szerokości oraz wysokości, obliczenia wyglądają następująco: szerokość brutto = 100 mm + 2 * 3 mm = 106 mm, długość brutto = 210 mm + 2 * 3 mm = 216 mm. Prawidłowy format, po złożeniu ulotki, będzie zatem wynosił 206 x 216 mm, ponieważ ulotka jest złożona na pół. Zastosowanie odpowiednich spadów jest kluczowe w druku, aby uniknąć nieestetycznych białych krawędzi po przycięciu. W branży poligraficznej przestrzeganie standardów spadów i rozmiarów netto jest kluczowe dla uzyskania profesjonalnego efektu końcowego. Dobrą praktyką jest zawsze uwzględnianie spadów w projekcie graficznym, aby mieć pewność, że ważne elementy graficzne nie zostaną obcięte podczas obróbki.

Pytanie 40

Jaki jest koszt przygotowania form drukarskich CtP do zadrukowania arkuszy w schemacie kolorystycznym 4 + 1, jeśli cena jednej formy wynosi 40 zł?

A. 80 zł

B. 160 zł

C. 40 zł

D. 200 zł

Koszt wykonania form drukowych CtP do zadrukowania arkuszy w kolorystyce 4 + 1 wynosi 200 zł, ponieważ w procesie druku offsetowego wykorzystuje się zazwyczaj pięć form (cztery kolory plus dodatkowy kolor, często stosowany jako kolor specjalny lub czarny). Każda forma kosztuje 40 zł, co po pomnożeniu przez pięć daje 200 zł. Warto zwrócić uwagę, że technologia CtP (Computer to Plate) jest standardem w nowoczesnym druku, umożliwiającym uzyskanie wysokiej jakości i precyzyjnego odwzorowania kolorów. Przykładem zastosowania tej technologii może być produkcja broszur, plakatów czy katalogów, gdzie kluczowa jest jakość kolorów oraz detali. Stosowanie form CtP w druku pozwala na znaczne przyspieszenie procesu produkcji i ograniczenie błędów, co wpływa na efektywność kosztową oraz czasową realizacji zlecenia.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej