Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik programista
Kwalifikacja: INF.03 - Tworzenie i administrowanie stronami i aplikacjami internetowymi oraz bazami danych
Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 15:57
Data zakończenia: 17 grudnia 2025 16:46

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Przy założeniu, że nie istnieją inne definicje, jakie skutki będzie miało poniższe formatowanie CSS?

<style> td {padding: 30px; } </style>
 …
 <td style="padding: 10px;">Anna</td>
 <td>Ewa</td>

A. margines wewnętrzny komórki z napisem Anna wyniesie 30 px, a z napisem Ewa – 10 px

B. marginesy wewnętrzne wszystkich komórek wyniosą 30 px

C. marginesy wewnętrzne wszystkich komórek wyniosą 10 px

D. margines wewnętrzny komórki z napisem Anna wyniesie 10 px, a z napisem Ewa – 30 px

Odpowiedź jest poprawna, ponieważ w kodzie HTML zastosowano bezpośrednie nadpisanie stylu dla komórki z napisem Anna. Chociaż w sekcji style zdefiniowano, że wszystkie komórki td mają padding 30px, to w przypadku komórki Anna zastosowano style inline, które mają wyższy priorytet i nadpisują ustalone wcześniej wartości. W rezultacie padding dla komórki Anna wynosi 10px. Natomiast dla pozostałych komórek, w tym komórki z napisem Ewa, obowiązuje reguła zdefiniowana globalnie w sekcji style, czyli padding wynosi 30px. Jest to przykład specyficzności w CSS, gdzie style inline są bardziej specyficzne niż style w sekcji style. W praktyce ważne jest, aby rozumieć hierarchię i specyficzność CSS, ponieważ pozwala to na skuteczne zarządzanie stylami i unikanie niezamierzonych zmian w wyglądzie strony. Dobra praktyka nakazuje unikać styli inline na rzecz zewnętrznych arkuszy stylów, co ułatwia zarządzanie kodem i czyni go bardziej czytelnym oraz łatwiejszym w utrzymaniu. Warto też stosować metodologie takie jak BEM, które pomagają w organizacji kodu CSS.

Pytanie 2

Wskaź komentarz, który zajmuje wiele linii, w języku PHP?

A.

B. / /

C. /* */

D. #

Odpowiedzi, które nie są poprawne, wynikają z nieprawidłowego zastosowania składni komentarzy w języku PHP. Pierwsza z odpowiedzi używa znaku '#', który w rzeczywistości jest stosowany jako jedno-liniowy komentarz, co oznacza, że nie jest odpowiedni do tworzenia wieloliniowych komentarzy. Druga odpowiedź sugeruje użycie znaku '//', który również jest przeznaczony do komentarzy jedno-liniowych. Oba te formaty ograniczają komentarz do jednej linii, co nie pozwala na swobodne opisywanie bardziej skomplikowanych bloków kodu. Czwarta odpowiedź odnosi się do składni HTML, czyli użycia '', co jest niepoprawne w kontekście PHP, ponieważ HTML nie jest interpretowane przez silnik PHP i takie komentarze nie będą skutecznie blokować kodu PHP. Składnia HTML może prowadzić do nieporozumień i problemów z wyświetlaniem strony, ponieważ przeglądarki mogą zignorować lub źle zinterpretować te fragmenty. W związku z tym, kluczowe jest stosowanie właściwej składni w kontekście języka PHP, aby zapewnić poprawne funkcjonowanie kodu oraz jego zrozumiałość dla innych programistów.

Pytanie 3

GRANT SELECT, INSERT, UPDATE ON klienci TO anna;

Zakładając, że użytkownik wcześniej nie posiadał żadnych uprawnień, to polecenie SQL przyzna użytkownikowi anna prawa jedynie do:

A. wybierania, dodawania rekordów oraz zmiany struktury wszystkich tabel w bazie o nazwie klienci

B. wybierania, dodawania rekordów oraz modyfikacji struktury tabeli o nazwie klienci

C. wybierania, wstawiania oraz aktualizacji danych tabeli o nazwie klienci

D. wybierania, wstawiania oraz aktualizacji danych wszystkich tabel w bazie o nazwie klienci

Wybrane odpowiedzi mylnie sugerują, że przyznawane uprawnienia obejmują szerszy zakres niż rzeczywiście mają miejsce. Na przykład, odpowiedzi wskazujące na możliwość 'zmiany struktury tabeli' są błędne, ponieważ polecenie GRANT w tym kontekście nie daje takich uprawnień. Zmiana struktury tabeli, jak dodawanie czy usuwanie kolumn, wymagałaby uprawnień DDL (Data Definition Language), takich jak ALTER, które nie zostały przyznane w tym przypadku. Ponadto, odpowiedzi związane z 'wszystkimi tabelami w bazie' są również niepoprawne. Komenda GRANT została zastosowana wyłącznie do konkretnej tabeli 'klienci', co oznacza, że użytkownik 'anna' nie zyskuje uprawnień do innych tabel ani do bazy danych jako całości. To pokazuje istotne znaczenie precyzyjnego zarządzania uprawnieniami w środowisku baz danych, aby uniknąć nieautoryzowanego dostępu i niezamierzonych zmian w danych. Błędne interpretacje mogą wynikać z nieznajomości kontekstu użycia polecenia GRANT oraz jego ograniczeń, co często prowadzi do nadmiernego przyznawania uprawnień lub błędnych założeń dotyczących kontroli dostępu. Dążenie do dokładności w przydzielaniu uprawnień jest fundamentalne dla zapewnienia bezpieczeństwa i wydajności systemów baz danych.

Pytanie 4

W firmie zajmującej się technologiami informacyjnymi otwarta jest rekrutacja na stanowisko administratora e-sklepu. Do jego zadań należy instalacja i konfiguracja systemu zarządzania treścią, który jest przeznaczony jedynie dla sklepu internetowego, zmiana szablonów wizualnych oraz dostosowanie grafiki. Jakie umiejętności powinien posiadać nowy pracownik?

A. CMS PrestaShop, CSS, Gimp

B. CMS WordPress, HTML, Gimp

C. HTML, CSS, Photoshop

D. Photoshop, Gimp, JavaScript

Podczas analizy innych odpowiedzi można zauważyć, że każda z nich zawiera nieodpowiednie elementy, które nie odpowiadają wymaganiom pracy administratora sklepu internetowego. W przypadku odpowiedzi zawierających Photoshop, Gimp oraz JavaScript, chociaż umiejętności graficzne są ważne, JavaScript nie jest priorytetowy w kontekście zarządzania treścią w systemach e-commerce, takich jak PrestaShop. JavaScript głównie służy do tworzenia dynamicznych interfejsów użytkownika, co może być mniej istotne, gdyż wiele funkcjonalności jest już zintegrowanych w CMS. Z kolei Photoshop i Gimp, choć przydatne, nie są kluczowe w administracji samego systemu. Ponadto, odpowiedzi związane z CMS WordPress, HTML i Gimp również mijają się z celem, ponieważ WordPress nie jest dedykowany wyłącznie do e-commerce, podczas gdy PrestaShop został stworzony specjalnie dla sklepów internetowych. HTML jest użyteczny, ale nie jest wystarczający dla administratora, który musi również znać specyfikę CMS-a. W rezultacie, brak pełnego zrozumienia różnic między platformami oraz ich zastosowaniami prowadzi do błędnych wniosków o wymaganych umiejętnościach, co podkreśla znaczenie dokładnej analizy potrzeb w kontekście danej roli zawodowej.

Pytanie 5

Selektor CSS a:link {color:red} użyty w kaskadowych arkuszach stylów określa

A. pseudoklasę

B. klasę

C. pseudoelement

D. identyfikator

Odpowiedź, którą wybrałeś, to pseudoklasa. W CSS jest to typowa sprawa, bo selektor a:link to właśnie przykład użycia pseudoklas. Dzięki nim możesz stylizować różne elementy na podstawie ich stanu lub tego, jak się zachowują w dokumencie. Na przykład, selektor a:link definiuje styl dla linków, które jeszcze nie zostały odwiedzone - więc jeśli ktoś kliknął na link, zmienia się jego wygląd. Używając pseudoklas, możesz znacznie poprawić estetykę stron i sprawić, że będą bardziej przyjazne dla użytkowników. Pomyśl o takich pseudoklasach jak :hover, co zmienia styl, gdy najedziemy kursorem, albo :active, która wprowadza zmiany podczas klikania. To naprawdę dobra technika, żeby nadać stronom fajny, dynamiczny charakter. Rozumienie pseudoklas to istotna sprawa w web designie, a to, co się zgadza z tym, co mówi W3C, to dodatkowy atut.

Pytanie 6

Na temat zmiennej predefiniowanej $_POST w języku PHP możemy stwierdzić, że

A. zawiera dane przesłane do skryptu z formularza

B. jest repliką tablicy $_COOKIE

C. jest rozwiniętą wersją tablicy $_SESSION

D. zawiera informacje bezpośrednio przesłane do skryptu z ciasteczka

Zmienna predefiniowana $_POST w języku PHP jest kluczowym elementem, który umożliwia przesyłanie danych z formularzy HTML do skryptu PHP. Gdy użytkownik wypełnia formularz i wysyła go, wszystkie dane z tego formularza są dostępne w tablicy asocjacyjnej $_POST, co pozwala na łatwe przetwarzanie danych w backendzie. Przykładowo, jeśli formularz zawiera pola takie jak 'imię' i 'email', po wysłaniu skrypt PHP może uzyskać te wartości poprzez $_POST['imię'] oraz $_POST['email']. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w programowaniu webowym, gdzie oddziela się logikę prezentacji od logiki przetwarzania danych. Ponadto, korzystając z $_POST, programiści mogą bezpiecznie odbierać dane bez obaw o ich modyfikację przez użytkownika, ponieważ nie są one widoczne w adresie URL, jak w przypadku metody GET. Warto również zauważyć, że korzystając z $_POST, można przesyłać różnorodne dane, w tym tekst, pliki i inne formaty, co czyni tę metodę niezwykle wszechstronną.

Pytanie 7

W języku SQL, aby z tabeli Uczniowie wyodrębnić rekordy dotyczące wyłącznie uczennic o imieniu "Aleksandra", które przyszły na świat po roku "1998", należy sformułować zapytanie

A. SELECT * FROM Uczniowie WHERE imie ="Aleksandra" OR rok_urodzenia < "1998"

B. SELECT * FROM Uczniowie WHERE imie="Aleksandra" OR rok_urodzenia > "1998"

C. SELECT * FROM Uczniowie WHERE imie="Aleksandra" AND rok_urodzenia > "1998"

D. SELECT * FROM Uczniowie WHERE imie="Aleksandra" AND rok_urodzenia < "1998"

Ta odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ wykorzystuje operator logiczny AND, aby jednocześnie spełnić dwa kryteria: imię uczennicy musi być równe 'Aleksandra', a rok urodzenia musi być większy niż 1998. Użycie AND zapewnia, że tylko te rekordy, które spełniają obydwa warunki, zostaną zwrócone, co jest zgodne z wymaganiami zadania. W praktyce, takie zapytanie mogłoby być użyte w systemie edukacyjnym do generowania raportów dla nauczycieli, aby zidentyfikować i analizować uczennice o konkretnych cechach. Stosowanie operatora AND jest zgodne z dobrymi praktykami w SQL, które preferują precyzyjne określenie warunków w zapytaniach. Warto również zauważyć, że w bazach danych, zapewnienie poprawności danych i odpowiednich filtrów na poziomie zapytań jest kluczowe, aby uniknąć błędnych analiz oraz zapewnić, że wyciągane informacje są rzetelne i użyteczne w kontekście podejmowania decyzji.

Pytanie 8

W SQL, przy użyciu polecenia ALTER, można

A. dodać dane do tabeli

B. stworzyć nową tabelę

C. zmienić strukturę tabeli

D. usunąć tabelę

Odpowiedź jest poprawna, ponieważ polecenie ALTER w języku SQL służy do modyfikacji istniejącej struktury tabeli. Umożliwia ono wykonywanie różnych operacji, takich jak dodawanie nowych kolumn, zmiana typu danych istniejących kolumn, a także usuwanie kolumn. Przykładem użycia może być zmiana typu danych kolumny 'wiek' w tabeli 'Użytkownicy' z INTEGER na VARCHAR, co można osiągnąć za pomocą zapytania: ALTER TABLE Użytkownicy MODIFY COLUMN wiek VARCHAR(3). Zmiana struktury tabeli jest istotna w kontekście dostosowywania bazy danych do zmieniających się wymagań aplikacji i użytkowników, co jest kluczowe dla utrzymania jej elastyczności i wydajności. Warto również pamiętać, że modyfikacje struktury tabeli powinny być przeprowadzane z zachowaniem zasad bezpieczeństwa danych oraz odpowiednich procedur kontroli wersji, aby zminimalizować ryzyko utraty danych lub wprowadzenia błędów. Dzięki zrozumieniu i umiejętnemu stosowaniu polecenia ALTER, administratorzy baz danych mogą skuteczniej zarządzać strukturą i integralnością danych.

Pytanie 9

Aby przenieść stronę internetową na serwer, można wykorzystać program

A. FileFilla

B. CloneZilla

C. Go!Zilla

D. Bugzilla

FileFilla to oprogramowanie, które umożliwia przesyłanie plików na serwer oraz zarządzanie nimi w sposób efektywny i przejrzysty. Jest to klient FTP, co oznacza, że wykorzystuje protokół File Transfer Protocol do komunikacji między komputerem użytkownika a serwerem. Dzięki FileFilla, użytkownik ma możliwość przenoszenia plików z lokalnej maszyny na serwer w sposób zorganizowany, co jest kluczowe przy migracji witryn internetowych. Program obsługuje różne protokoły, takie jak SFTP i FTPS, co zapewnia dodatkowe bezpieczeństwo podczas przesyłania danych. Praktycznym przykładem zastosowania FileFilla może być sytuacja, w której twórca strony internetowej aktualizuje treść na serwerze, przesyłając nowe pliki lub foldery. Zastosowanie tego oprogramowania pozwala nie tylko na szybkie przenoszenie plików, ale także na monitorowanie postępu transferu oraz zarządzanie plikami na serwerze, co czyni go nieocenionym narzędziem dla administratorów stron. Warto również wspomnieć, że FileFilla jest zgodna z wieloma standardami, co sprawia, że jest uniwersalnym rozwiązaniem w świecie technologii webowej.

Pytanie 10

Jak powinien być poprawnie zapisany znacznik <img>, służący do umieszczenia na stronie internetowej obrazu rys.jpg, przeskalowanego do szerokości 120 px oraz wysokości 80 px z tekstem alternatywnym "krajobraz"?

A. <img src="rys.jpg" height="120px" width="80px" info="krajobraz"/>

B. <img image="rys.jpg" width="120px" height="80px" alt="krajobraz"/>

C. <img src="rys.jpg" width="120px" height="80px" alt="krajobraz"/>

D. <img href="rys.jpg" height="120px" width="80px" info="krajobraz"/>

Odpowiedź <img src="rys.jpg" width="120px" height="80px" alt="krajobraz"/> jest poprawna z kilku powodów. Przede wszystkim, atrybut 'src' wskazuje na lokalizację pliku graficznego, co jest kluczowe dla poprawnego wyświetlania obrazu na stronie internetowej. Atrybuty 'width' oraz 'height' pozwalają na precyzyjne określenie rozmiarów obrazu, co jest istotne zarówno dla responsywności strony, jak i dla optymalizacji czasu ładowania. Użycie jednostki 'px' (pikseli) jest poprawne, jednak w HTML5 można pominąć tę jednostkę, wpisując jedynie wartość liczbową. Atrybut 'alt' jest niezwykle ważny dla dostępności, ponieważ dostarcza alternatywny opis obrazu dla użytkowników, którzy nie mogą go zobaczyć, na przykład osób niewidomych korzystających z czytników ekranu. Używanie odpowiednich atrybutów oraz wartości jest zgodne z najlepszymi praktykami w tworzeniu stron WWW oraz standardami W3C, co wpływa na lepszą użyteczność oraz SEO strony. Przykładem praktycznym może być umieszczenie grafiki w nagłówku strony, gdzie obraz jest widoczny, a opis alternatywny wspiera dostępność i kontekst treści.

Pytanie 11

Czego nie należy robić, aby zabezpieczyć serwer bazy danych przed atakami hakerów?

A. blokowanie portów związanych z bazą danych.

B. defragmentacja dysków.

C. aktywacja zapory.

D. używanie skomplikowanych haseł do bazy.

Włączenie zapory sieciowej jest istotnym krokiem w zabezpieczaniu serwera bazy danych. Zapora działa jako filtr, który kontroluje ruch przychodzący i wychodzący, blokując potencjalnie szkodliwe połączenia, co jest kluczowe w kontekście ochrony przed atakami DDoS oraz nieautoryzowanym dostępem. Ponadto stosowanie złożonych haseł jest fundamentalnym elementem bezpieczeństwa, jako że proste hasła mogą być łatwo złamane przez ataki typu brute-force. Wdrożenie polityki silnych haseł, które zawierają kombinacje liter, cyfr oraz symboli, znacząco zwiększa poziom ochrony dostępu do bazy danych. Blokowanie portów to kolejna ważna praktyka; poprzez zamykanie portów, które nie są używane przez serwer bazy danych, znacznie ograniczamy możliwości ataków, ponieważ wiele złośliwych działań opiera się na próbie skanowania otwartych portów w celu znalezienia luk w zabezpieczeniach. Zrozumienie tych aspektów jest kluczowe dla wszystkich administratorów baz danych, którzy muszą dbać o integralność i bezpieczeństwo danych. Ignorowanie tych praktyk w imię nieistotnych działań, takich jak defragmentacja, może prowadzić do poważnych naruszeń bezpieczeństwa, co podkreśla znaczenie stosowania znanych i sprawdzonych metod ochrony w środowisku IT.

Pytanie 12

Jakie liczby zostaną wyświetlone jako rezultat pętli for w poniższym kodzie PHP?

A. 1 1

B. 1 0

C. 1 0 1 0

D. 1 0 1

Wybór błędnych odpowiedzi wynika z niepełnej analizy działania pętli oraz błędnych założeń dotyczących wartości zwracanych przez operację modulo. Odpowiedzi 1 0, 1 0 1 oraz 1 0 1 0 wskazują na zrozumienie, że liczby mogą mieć różne wartości modulo 2, ale z niewłaściwym przypisaniem ich do konkretnego kontekstu pętli. Wartość 0 w odpowiedzi 1 0 sugeruje, że użytkownik myśli, że $i może kiedykolwiek przyjąć wartość parzystą i wpłynąć na wynik, co jest błędne w kontekście analizowanego kodu. Liczba 5 jest liczbą nieparzystą, więc operacja modulo skutkuje 1, a 3 również jest liczbą nieparzystą, co również daje 1. Odpowiedź 1 0 1 sugeruje, że po osiągnięciu wartości $i = 1, wynik zmienia się na zero, co jest niezgodne z zasadami przetwarzania w tej pętli. Podobnie, odpowiedź 1 0 1 0 sugeruje, że w pętli mogłyby pojawić się inne wartości, podczas gdy w rzeczywistości, jak pokazuje analiza, pętla kończy się po dwóch iteracjach. Kluczowe jest zrozumienie, jak działają struktury kontrolne w programowaniu oraz jakie wyniki można otrzymać na podstawie operacji arytmetycznych. Taka analiza jest niezbędna, aby uniknąć typowych błędów związanych z operacjami na liczbach oraz wyciąganiem wniosków na temat ich właściwości.

Pytanie 13

Aby dodać wpis do tabeli Pracownicy, konieczne jest użycie polecenia SQL

A. INSERT INTO Pracownicy VALUES ("Jan", "Kowalski");

B. INSERT VALUES Pracownicy INTO (Jan, Kowalski);

C. INSERT VALUES (Jan; Kowalski) INTO Pracownicy;

D. INSERT (Jan), (Kowalski) INTO TABLE Pracownicy;

Odpowiedź "INSERT INTO Pracownicy VALUES ("Jan", "Kowalski");" jest poprawna, ponieważ jest zgodna z podstawową składnią języka SQL służącego do dodawania nowych rekordów do tabeli. Polecenie INSERT INTO jest używane w celu wstawienia nowych danych do określonej tabeli w bazie danych, a wartości, które mają zostać dodane, umieszczane są w nawiasach, oddzielone przecinkami. W tym przypadku dodajemy dwa pola: imię oraz nazwisko pracownika. Wartości są otoczone cudzysłowami, co jest wymagane dla typów danych tekstowych. Taki zapis jest zgodny z normami SQL i jest najlepszą praktyką, gdyż zapewnia jasność i jednoznaczność operacji. Przykładowo, w rzeczywistych aplikacjach zarządzania danymi w firmach, często spotykamy się z sytuacjami, gdzie dodawanie nowych pracowników do bazy danych jest rutynowym zadaniem, a zrozumienie poprawnej składni SQL jest kluczowe dla efektywnej pracy. Warto również pamiętać, że korzystanie z parametrów w zapytaniach SQL w aplikacjach produkcyjnych zwiększa bezpieczeństwo danych i minimalizuje ryzyko ataków typu SQL Injection.

Pytanie 14

W jakim standardzie języka hipertekstowego wprowadzono do składni znaczniki sekcji <footer>, <header>, <nav>?

A. HTML5

B. XHTML 2.0

C. XHTML1.0

D. HTML4

HTML5 wprowadził nowe znaczniki semantyczne, takie jak <header>, <footer> oraz <nav>, które mają na celu poprawę struktury i czytelności kodu HTML. Te znaczniki pozwalają na lepsze określenie ról poszczególnych części dokumentu, co jest istotne zarówno dla programistów, jak i dla wyszukiwarek internetowych oraz oprogramowania asystującego. Przykładowo, znacznik <header> zazwyczaj zawiera nagłówki i metadane, podczas gdy <footer> jest przeznaczony na informacje końcowe, takie jak prawa autorskie czy linki do polityki prywatności. Z kolei <nav> wskazuje sekcję nawigacyjną, co ułatwia użytkownikom poruszanie się po stronie. Użycie tych znaczników zgodnie z ich zamierzonymi funkcjami poprawia semantykę dokumentu HTML5, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie SEO i dostępności. Warto również zauważyć, że HTML5 wprowadza inne elementy, takie jak <article> czy <section>, które dodatkowo wspierają tworzenie dobrze zorganizowanej i zrozumiałej struktury dokumentu. W związku z tym, stosowanie nowych znaczników w HTML5 jest niezwykle korzystne zarówno dla twórców, jak i dla użytkowników stron internetowych.

Pytanie 15

W jakim standardzie języka hipertekstowego wprowadzono do składni znaczniki sekcji <footer>, <header>, <nav>?

A. HTML4

B. HTML5

C. XHTML 2.0

D. XHTML1.0

Tak, znaczników <footer>, <header> i <nav> zaczęto używać w HTML5, który zadebiutował w październiku 2014 roku. To jest ciekawe, bo HTML5 wprowadził sporo nowych semantycznych elementów, które pomagają w lepszej organizacji dokumentów HTML. Dzięki nim, przeglądarki i roboty wyszukiwarek mogą lepiej zrozumieć strukturę stron. Na przykład, <header> to nagłówek strony lub sekcji, <nav> tworzy menu nawigacyjne, a <footer> to stopka. Myślę, że to super sprawa, bo poprawia dostępność strony i jej SEO, bo tak naprawdę pomaga wyszukiwarkom w lepszym indeksowaniu treści, co może prowadzić do lepszych wyników w wyszukiwarkach. Dodatkowo, HTML5 ma też inne ciekawe nowinki, jak wsparcie dla multimediów, lokalne przechowywanie danych, a także lepszą kompatybilność z aplikacjami mobilnymi, więc zdecydowanie warto go wykorzystywać do budowy stron internetowych.

Pytanie 16

Jak można usunąć ciasteczko o nazwie ciastko, korzystając z języka PHP?

A. deletecookie("ciastko");

B. setcookie("$ciastko", "", 0);

C. setcookie("ciastko", "", time()-3600);

D. unsetcookie("$ciastko");

Wszystkie pozostałe odpowiedzi zawierają błędy koncepcyjne, które uniemożliwiają skuteczne usunięcie ciasteczka. Przykładowo, deletecookie("ciastko") to niepoprawne podejście, ponieważ nie istnieje funkcja o takiej nazwie w standardowej bibliotece PHP. Użytkownicy mogą myśleć, że wystarczy wywołać funkcję, która usunie ciasteczko, jednak PHP wymaga korzystania z funkcji setcookie(), aby to osiągnąć. W przypadku setcookie("$ciastko", "", 0), użytkownik próbuje usunąć ciasteczko, ale błędnie ustawia czas wygaśnięcia na zero. Wartość zero nie jest interpretowana jako czas przeszły, co uniemożliwia przeglądarce uznanie ciasteczka za wygasłe. Ponadto, użycie zmiennej "$ciastko" zamiast bezpośredniego odniesienia do nazwy ciasteczka wprowadza dodatkowe zamieszanie. Ostatnia propozycja, unsetcookie("$ciastko"), również jest błędna, ponieważ nie istnieje funkcja unsetcookie() w PHP. Użytkownicy mogą mylnie przypuszczać, że funkcje do usuwania zmiennych i ciasteczek są sobie równe, jednak każda z nich ma swoje specyficzne zastosowanie i zachowanie. Kluczowym punktem w pracy z ciasteczkami jest zrozumienie, że celem jest ich usunięcie przez ustawienie daty wygaśnięcia w przeszłości, a nie przez wywoływanie nieistniejących funkcji.

Pytanie 17

W kodzie CSS użyto stylizacji dla elementu listy, a żadne inne reguły CSS nie zostały ustalone. To zastosowane formatowanie spowoduje, że

A. tekst wszystkich elementów, którym nadano id „hover”, będzie w kolorze Maroon

B. po najechaniu myszką na element listy, kolor tekstu zmieni się na Maroon

C. kolor Maroon obejmie co drugi element listy

D. tekst wszystkich elementów listy będzie miał kolor Maroon

Odpowiedź jest poprawna, ponieważ selektor CSS li:hover odnosi się do elementów listy, które zmieniają swój styl po najechaniu kursorem. W tym przypadku zmiana dotyczy koloru tekstu, który stanie się maroon. Selektor :hover jest pseudoklasą w CSS, która odpowiada za zmiany stylu elementu, gdy użytkownik umieści nad nim kursor. Jest to powszechnie stosowana technika w projektowaniu interaktywnych i przyjaznych dla użytkownika stron internetowych, umożliwiająca na przykład wizualne podkreślenie linków lub elementów menu. Dzięki zastosowaniu takiego selektora, projektanci mogą tworzyć dynamiczne efekty, które reagują na działania użytkownika, co zwiększa atrakcyjność wizualną i funkcjonalność strony. Dobre praktyki zalecają używanie pseudoklas jak :hover do poprawy interakcji użytkownika z interfejsem, a także do zapewnienia spójności z innymi elementami strony, które mogą również reagować na najechanie kursorem. Warto także pamiętać o dostępności, zapewniając alternatywne sposoby na interakcję z elementami, np. dla urządzeń dotykowych.

Pytanie 18

Jakie cechy powinien posiadać klucz główny?

A. Reprezentowany jest przez jedno pole tabeli, jego wartość nie może ulegać zmianie

B. Jest unikatowy, może mieć tylko wartości całkowite

C. Jest unikatowy, nie może zawierać pustych wartości

D. Nie może przybierać wartości, reprezentowany jest przez dokładnie jedno pole tabeli

Wszystkie błędne odpowiedzi zawierają nieprecyzyjne lub mylące stwierdzenia dotyczące kluczy głównych. Na przykład, twierdzenie, że klucz główny może przyjmować tylko wartości całkowite, nie jest zgodne z rzeczywistością. Klucz główny może być reprezentowany przez różne typy danych, w tym tekst, daty, a nawet złożone obiekty, co czyni tę koncepcję zbyt ograniczoną. Kolejne stwierdzenie, że klucz główny jest reprezentowany przez dokładnie jedno pole tabeli, również nie oddaje pełnego obrazu. Możliwe jest tworzenie kluczy głównych z kilku kolumn, znanych jako klucze złożone, co jest przydatne w sytuacjach, gdy pojedyncza kolumna nie może zapewnić unikalności. Ponadto, stwierdzenie, że wartości klucza głównego nie mogą się zmieniać, wprowadza w błąd. Chociaż zmiana wartości klucza głównego może wprowadzić komplikacje, zwłaszcza w relacjach z innymi tabelami, technicznie jest to możliwe. Właściwe podejście do zarządzania kluczami głównymi obejmuje zrozumienie konsekwencji takich zmian oraz odpowiednie aktualizacje w powiązanych tabelach. Wreszcie, nieznajomość tych aspektów może prowadzić do typowych błędów w projektowaniu baz danych, takich jak brak unikalności lub trudności w zarządzaniu relacjami, co z kolei może wpłynąć na wydajność oraz integralność aplikacji bazodanowych. Zrozumienie roli kluczy głównych jest zatem fundamentalne dla każdego, kto chce skutecznie projektować i zarządzać bazami danych.

Pytanie 19

Użycie standardu ISO-8859-2 ma na celu zapewnienie prawidłowego wyświetlania

A. polskich znaków, takich jak: ś, ć, ń, ó, ą

B. specjalnych znaków dla języka kodowania strony

C. znaków zarezerwowanych dla języka opisu strony

D. symboli matematycznych

Kodowanie w standardzie ISO-8859-2, zwane również Latin-2, zostało zaprojektowane, aby wspierać wyświetlanie znaków z alfabetów używanych w Europie Środkowo-Wschodniej. Jest to szczególnie istotne w kontekście języka polskiego, który wymaga specyficznych znaków diakrytycznych, takich jak ś, ć, ń, ó oraz ą. Standard ten obejmuje 256 znaków, z czego pierwsze 128 jest zgodne z ASCII, natomiast pozostałe 128 to znaki specyficzne dla danego języka. Dzięki temu, w aplikacjach internetowych oraz w systemach operacyjnych, możliwe jest poprawne wyświetlanie tekstów w języku polskim, co wpływa na jakość komunikacji i użyteczność treści. Przykładowo, w dokumentach HTML, użycie deklaracji charset='ISO-8859-2' zapewnia, że przeglądarki internetowe prawidłowo interpretują znaki, co jest kluczowe dla zachowania czytelności i poprawności tekstu. Zgodność z tym standardem jest także istotna w kontekście wymiany danych między różnymi systemami, aby uniknąć problemów związanych z kodowaniem i dekodowaniem tekstu.

Pytanie 20

Funkcja zapisana w języku PHP wygląda tak patrz ramka): Jej celem jest

A. wypisanie liczby parzystej

B. wypisanie liczby nieparzystej

C. zwrócenie wartości 1, gdy liczba jest parzysta

D. zwrócenie wartości 0, gdy liczba jest parzysta

Funkcja w języku PHP opisana na egzaminie służy do sprawdzania czy podana liczba jest parzysta. Wybór zwracanych wartości 1 i 0 jest klasycznym przykładem użycia binarnych wartości logicznych w programowaniu. Niektóre niepoprawne odpowiedzi mogą wynikać z błędnego zrozumienia działania operatora modulo %. Operator ten oblicza resztę z dzielenia i w przypadku operacji liczb całkowitych przydaje się do określania parzystości. Jeśli liczba jest podzielna przez 2 bez reszty czyli modulo zwraca 0 funkcja zwraca 1 co oznacza że liczba jest parzysta. Niektóre odpowiedzi sugerują że funkcja zwraca lub wypisuje liczby parzyste bądź nieparzyste co jest błędnym rozumieniem działania funkcji zwracającej wartości w kontekście operacji logicznych. Kluczowe jest zrozumienie że funkcje zwracają wartości a nie wypisują ich w przypadku takich jak ten gdzie celem jest jedynie sprawdzenie a nie wyświetlenie wartości. Wybór wartości zwracanych 1 i 0 jest także zgodny z konwencjami logicznymi stosowanymi w warunkowych instrukcjach programistycznych co może być mylnie postrzegane jako konieczność wyświetlenia wyniku. Ważne jest aby pamiętać że w programowaniu logiczne zwracanie wartości jest często używane do późniejszego wykorzystania przez inne części aplikacji w celu podejmowania decyzji lub sterowania przepływem programu. Zrozumienie tych podstawowych zasad pozwala uniknąć błędnych interpretacji i wykorzystać pełnię możliwości jakie daje programowanie w językach takich jak PHP.

Pytanie 21

Metoda i zmienna są widoczne tylko dla innych metod w obrębie tej samej klasy. Jaki modyfikator odpowiada przedstawionemu opisowi?

A. protected

B. static

C. private

D. public

Zastosowanie modyfikatorów dostępu w programowaniu obiektowym jest kluczowe dla ochrony danych oraz kontroli ich użycia. Odpowiedzi wskazujące na 'static' sugerują, że metoda lub zmienna jest związana z klasą jako całością, a nie z jej instancją. W praktyce 'static' oznacza, że dany element nie może być używany w kontekście obiektów, co w sytuacji, gdy chcemy ograniczyć dostępność do elementów klasy, jest niewłaściwym podejściem. Modyfikator 'public' z kolei otwiera dostęp do elementów klasy dla wszystkich innych klas, co jest wręcz przeciwieństwem zamierzonego celu wprowadzenia ograniczeń dostępu. Umożliwia to innym klasom niekontrolowane modyfikowanie stanu obiektu, co może prowadzić do problemów z integralnością danych. Odpowiedź sugerująca 'protected' również wprowadza zamieszanie, ponieważ ten modyfikator pozwala na dostęp do elementów klasy w klasach dziedziczących, co nie spełnia warunku wyłączności dostępu do metod i zmiennych wyłącznie dla samej klasy. Często błędne zrozumienie modyfikatorów dostępu prowadzi do naruszenia zasad projektowania obiektowego, co może skutkować trudnościami w utrzymaniu i rozwoju oprogramowania oraz zwiększa ryzyko błędów. Dlatego ważne jest, aby dokładnie rozumieć, jak każdy z modyfikatorów wpływa na kontrolę dostępu i kapsułkowanie danych.

Pytanie 22

W języku CSS określono formatowanie znacznika h1 według poniższego wzoru. Zakładając, że do znacznika h1 nie dodano żadnego innego formatowania, wskaż sposób formatowania tego znacznika.

h1 {
    font-style: oblique;
    font-variant: small-caps;
    text-align: right;
}

A. D.

B. A.

C. C.

D. B.

Gratulacje, Twoja odpowiedź jest prawidłowa. W CSS określono, że znacznik h1 ma być wyświetlany z pochyłą czcionką, co jest osiągane za pomocą właściwości 'font-style: oblique'. Dodatkowo, małe wielkie litery są realizowane przez 'font-variant: small-caps', które zmieniają wszystkie małe litery na wielkie litery, ale z zachowaniem mniejszego rozmiaru. Wreszcie, do wyrównania tekstu do prawej strony służy 'text-align: right'. Wszystko to razem składa się na formatowanie znacznika h1, które zostało zdefiniowane w CSS. To jest dobra praktyka, aby zrozumieć i zapamiętać różne właściwości CSS, ponieważ pozwalają one na bardzo szczegółowe kontrolowanie wyglądu i układu elementów na stronie. Pamiętaj, że CSS jest niezwykle potężnym narzędziem w rękach doświadczonego programisty front-end i pozwala na tworzenie estetycznych, responsywnych i przyjaznych dla użytkownika interfejsów.

Pytanie 23

Polecenie SQL przedstawione poniżej ma za zadanie

UPDATE Uczen SET id_klasy = id_klasy + 1;

A. zwiększenie o jeden wartości pola Uczen

B. zwiększenie o jeden wartości kolumny id_klasy dla wszystkich rekordów tabeli Uczen

C. ustawienie wartości kolumny id_klasy na 1 dla każdego rekordu w tabeli Uczen

D. ustawienie wartości pola Uczen na 1

Polecenie SQL używa instrukcji UPDATE aby zmodyfikować wszystkie rekordy w tabeli Uczen Zwiększenie wartości kolumny id_klasy o 1 to typowa operacja używana na przykład w przypadkach kiedy chcemy zmienić przypisanie uczniów do kolejnej klasy Jest to przydatne w scenariuszach takich jak promocja uczniów do następnej klasy w systemie szkolnym Warto zauważyć że użycie tej składni jest zgodne z dobrymi praktykami SQL szczególnie gdy chcemy przeprowadzić identyczną modyfikację dla wszystkich rekordów w tabeli W takich przypadkach operacje masowe jak ta są znacznie bardziej efektywne niż iteracyjne modyfikowanie każdego rekordu oddzielnie Od strony technicznej SQL umożliwia manipulację danymi na poziomie całych tabel co jest jedną z najważniejszych jego cech i wyróżnia go jako wszechstronne narzędzie do zarządzania bazami danych Zrozumienie tej zasady pozwala na efektywne i skalowalne zarządzanie dużymi zbiorami danych co jest kluczowe w profesjonalnym środowisku IT

Pytanie 24

Na obrazie przedstawiono projekt układu bloków witryny internetowej. Zakładając, że bloki są realizowane za pomocą znaczników sekcji, ich formatowanie w CSS, oprócz ustawionych szerokości dla bloków: 1, 2,
3, 4 (blok 5 nie ma ustawionej szerokości), powinno zawierać właściwość

A. clear: both dla bloku 5 oraz float: left jedynie dla 1 i 2 bloku.

B. clear: both dla bloku 5 oraz float: left dla pozostałych bloków.

C. clear: both dla wszystkich bloków.

D. float: left dla wszystkich bloków.

Twoja odpowiedź jest poprawna. Bloki 1, 2, 3 i 4 powinny być ustawione obok siebie na stronie. Możemy tego dokonać, stosując dla nich właściwość 'float: left' w CSS, która sprawia, że elementy są wyświetlane po lewej stronie swojego kontenera. Często stosuje się tę technikę przy projektowaniu layoutów stron internetowych, umożliwiając rozmieszczenie bloków w jednym rzędzie. Blok 5 powinien natomiast znajdować się poniżej tych bloków, co osiągniemy stosując właściwość 'clear: both'. Ta właściwość zapewnia, że element nie będzie obok żadnego z poprzednich bloków, nawet jeśli mają one ustawiony float. Jest to szczególnie przydatne w sytuacjach, gdy chcemy, aby pewien element (np. stopka strony) był wyświetlany poniżej innych bloków, niezależnie od ich położenia czy szerokości. W praktyce, prawidłowe zastosowanie tych dwóch właściwości jest kluczowe dla tworzenia responsywnych i atrakcyjnych layoutów stron.

Pytanie 25

Aby uruchomić skrypt JavaScript, potrzebne jest oprogramowanie

A. serwera WWW

B. serwera MySQL

C. debuggera JavaScript

D. przeglądarki internetowej

Aby uruchomić skrypt JavaScript, niezbędne jest posiadanie przeglądarki internetowej, która obsługuje JavaScript. Przeglądarki takie jak Chrome, Firefox, Safari czy Edge zawierają silniki JavaScript, które interpretują i wykonują skrypty na stronach internetowych. Przykładowo, gdy użytkownik wchodzi na stronę internetową, która wykorzystuje JavaScript do dynamicznego ładowania treści lub interakcji z użytkownikiem, przeglądarka przetwarza skrypty w czasie rzeczywistym, co wpływa na doświadczenie użytkownika. Przeglądarki regularnie aktualizują swoje silniki, co przyczynia się do poprawy wydajności i bezpieczeństwa. Dodatkowo, korzystanie z narzędzi deweloperskich w przeglądarkach, takich jak konsola JavaScript, umożliwia programistom testowanie i debugowanie skryptów w łatwy sposób. W kontekście standardów webowych, JavaScript jest kluczowym elementem technologii front-end, współpracując z HTML i CSS, aby zapewnić interaktywność i responsywność stron internetowych. Warto również zauważyć, że niektóre frameworki, takie jak React czy Angular, również opierają się na JavaScript, co podkreśla jego znaczenie w nowoczesnym web developmencie.

Pytanie 26

Jaką czynność należy wykonać przed przystąpieniem do tworzenia kopii zapasowej danych w bazie MySQL?

A. określenie systemu kodowania znaków w bazie

B. sprawdzenie integralności bazy oraz ewentualna jej naprawa

C. przyznanie uprawnień do przeglądania bazy dla Administratora

D. weryfikacja, czy baza działa wystarczająco efektywnie

Sprawdzenie integralności bazy danych MySQL przed wykonaniem kopii bezpieczeństwa jest kluczowym krokiem, który zapewnia, że wszystkie dane są w dobrym stanie i nie występują żadne uszkodzenia. Integralność bazy danych odnosi się do spójności i poprawności danych przechowywanych w bazie. Narzędzia takie jak 'CHECK TABLE' oraz 'REPAIR TABLE' pozwalają na identyfikację i naprawę potencjalnych problemów związanych z uszkodzeniami tabel. Przykładem może być sytuacja, w której dane zostały nieprawidłowo zapisane lub usunięte, co może prowadzić do błędów w aplikacjach korzystających z bazy. W przypadku wykrycia problemów, ich naprawa przed stworzeniem kopii zapasowej jest niezbędna, aby uniknąć przenoszenia uszkodzonych danych do nowej lokalizacji. Standardy branżowe, takie jak ISO 27001, podkreślają znaczenie zarządzania integralnością danych, co stanowi fundament skutecznych strategii backupowych. Właściwie przeprowadzona diagnostyka przed wykonaniem kopii bezpieczeństwa nie tylko minimalizuje ryzyko utraty danych, ale również zwiększa efektywność procesów przywracania systemu po awarii.

Pytanie 27

Jakie będzie wyjście programu napisanego w języku JavaScript, umieszczonego w ramce, po podaniu wartości 5 na wejściu?

A. 60

B. 125

C. 625

D. 120

Pytanie dotyczy obliczenia silni liczby podanej przez użytkownika w języku JavaScript. Program przy użyciu pętli for oblicza silnię liczby n, zaczynając od wartości a równej 1. Silnia liczby, oznaczana jako n!, to iloczyn wszystkich liczb naturalnych od 1 do n. W tym przypadku, użytkownik podaje liczbę 5, co oznacza że program oblicza 5! czyli 5 * 4 * 3 * 2 * 1. Wynik tego działania to 120, co jest poprawną odpowiedzią. Silnia jest często wykorzystywana w kombinatoryce i statystyce, a także w algorytmach związanych z analizą permutacji. Wykorzystanie pętli for w tym kontekście jest powszechną praktyką w programowaniu, umożliwiającą iterację poprzez określony zakres liczb oraz wykonywanie logicznych działań w złożonych obliczeniach algorytmicznych. Dobrą praktyką jest zrozumienie, jak działają pętle i jawne przypisywanie wartości początkowych zmiennych, co ułatwia debugowanie i rozwój kodu. Tego typu operacje matematyczne są podstawą wielu zaawansowanych zastosowań, od teoretycznych podstaw algorytmów do praktycznych implementacji w analizach danych.

Pytanie 28

Jakie zadanie wykonuje funkcja napisana w JavaScript?

function fun1(a,b)
{
    if ( a % 2 != 0 ) a++;
    for(n=a; n<=b; n+=2)
        document.write(n);
}

A. wypisanie liczb parzystych w przedziale od a do b

B. zwrócenie parzystych wartości liczb od a do b

C. sprawdzenie, czy liczba a jest liczbą nieparzystą; jeśli tak, to jej wypisanie

D. wypisanie wszystkich liczb w zakresie od a do b

Funkcja fun1 napisana w języku JavaScript ma za zadanie wypisanie liczb parzystych z przedziału od a do b. Na początku funkcja sprawdza, czy liczba a jest nieparzysta, wykorzystując operator modulo %. Jeśli a jest nieparzysta, zwiększana jest o jeden, aby stać się liczbą parzystą. Następnie pętla for iteruje od tej nowej wartości a do b, zwiększając a o 2 w każdej iteracji, co zapewnia, że wszystkie generowane liczby są parzyste. Wykorzystanie document.write(n) w każdej iteracji powoduje wypisanie bieżącej liczby. Taki sposób iteracji jest efektywny w kontekście wydajności, ponieważ omija nieparzyste liczby bez potrzeby sprawdzania ich w każdej iteracji. Ta technika jest powszechnie stosowana w programowaniu, gdy chcemy iterować tylko po określonym typie liczb, w tym przypadku parzystych. Dbałość o sprawność kodu i unikanie zbędnych operacji to kluczowe aspekty profesjonalnego programowania, które wpływają na szybkość działania i zasobożerność aplikacji. Implementacja ta jest zgodna z dobrymi praktykami, gdyż unika zbędnych operacji i wykonuje zadanie w sposób możliwie najbardziej efektywny.

Pytanie 29

W formularzu HTML wykorzystano znacznik <input>. Wyświetlane pole będzie przeznaczone do wprowadzania maksymalnie

A. 20 znaków, które są widoczne podczas wpisywania

B. 30 znaków, które nie są widoczne w polu tekstowym

C. 20 znaków, które nie są widoczne w polu tekstowym

D. 30 znaków, które są widoczne podczas wpisywania

Podany znacznik <input> definiuje element formularza HTML typu password. Gdy używasz typu password, wprowadzone znaki są maskowane, zazwyczaj używając symboli takich jak kropki lub gwiazdki, co oznacza, że nie są widoczne podczas wprowadzania. Atrybut maxlength określa maksymalną liczbę znaków, które użytkownik może wprowadzić. W tym przypadku wartość maxlength równa 20 oznacza, że użytkownik może wprowadzić do 20 znaków, nawet jeśli więcej znaków można by zobaczyć w polu dzięki atrybutowi size. Rozdzielając te dwa aspekty, atrybut size określa jedynie widoczną szerokość pola, co w przypadku tego inputu wynosi 30, ale nie wpływa na ilość możliwych do wpisania znaków. Zastosowanie pola password jest powszechne w formularzach logowania, gdzie bezpieczeństwo wprowadzanych danych jest priorytetem. Użycie maxlength pozwala kontrolować długość hasła, co może być częścią strategii zabezpieczeń, eliminując zbyt długie lub zbyt krótkie hasła, które są łatwiejsze do złamania. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa aplikacji webowych.

Pytanie 30

Aby obraz wstawiony na stronę internetową mógł dostosować się automatycznie do wymiarów ekranu, na którym jest wyświetlany, konieczne jest

A. niezmienianie obu jego wymiarów za pomocą stylów CSS

B. ustawienie jednego z jego wymiarów w pikselach

C. ustawienie jego szerokości w wartościach procentowych

D. ustawienie obu jego rozmiarów w pikselach

Ustawienie szerokości obrazu w wartościach procentowych jest kluczowym aspektem responsywnego projektowania stron internetowych. Dzięki temu obraz automatycznie dostosowuje się do szerokości kontenera, w którym jest umieszczony, co pozwala na płynne skalowanie w zależności od rozmiaru ekranu. Na przykład, jeśli szerokość obrazu ustawimy na 100%, to obraz będzie zawsze zajmował całą szerokość swojego kontenera, co jest szczególnie ważne w przypadku urządzeń mobilnych oraz różnych rozdzielczości ekranów. To podejście wspiera zasady projektowania responsywnego, które są fundamentem nowoczesnych stron internetowych. Dodatkowo, stosowanie jednostek procentowych zamiast pikseli umożliwia lepszą dostępność i poprawia doświadczenia użytkowników, eliminując problemy związane z przewijaniem lub wyświetlaniem treści poza ekranem. Obrazy ustawione w procentach pozwalają na bardziej elastyczne układy, które lepiej reagują na zmiany rozmiarów okien przeglądarki, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, takimi jak użycie Frameworków CSS, jak Bootstrap, które bazują na responsywnych gridach.

Pytanie 31

W CSS należy ustawić tło dokumentu na obraz rys.png, który powinien się powtarzać tylko w poziomie. Którą definicję trzeba przypisać selektorowi body?

A. {background-image: url("rys.png"); background-repeat: repeat;}

B. {background-image: url("rys.png"); background-repeat: repeat-y;}

C. {background-image: url("rys.png"); background-repeat: round;}

D. {background-image: url("rys.png"); background-repeat: repeat-x;}

Wybrana odpowiedź {background-image: url("rys.png"); background-repeat: repeat-x;} jest poprawna, ponieważ dokładnie definiuje sposób wyświetlania tła w dokumencie HTML. W języku CSS, właściwość background-image ustala źródło obrazu, który ma być użyty jako tło, a background-repeat kontroluje, jak ten obraz się powtarza. Ustawienie repeat-x sprawia, że obraz będzie powtarzany tylko w poziomie, co oznacza, że będzie się ukazywał wielokrotnie od lewej do prawej, ale nie będzie powtarzany w pionie. Taki sposób wyświetlania tła jest przydatny w wielu kontekstach, na przykład w projektowaniu stron internetowych, gdzie chcemy uzyskać efekt pasów lub linii w poziomie, bez nadmiaru treści w pionie. Szereg dobrych praktyk w CSS wskazuje, że należy dbać o efektywność i estetykę, a odpowiednie powtarzanie tła może znacząco wpłynąć na wizualną atrakcyjność strony. Ponadto, użycie właściwego formatu URL i umiejętne stosowanie obrazów tła może poprawić doświadczenia użytkowników, podczas gdy nieodpowiednie podejście może prowadzić do problemów z wydajnością, szczególnie na urządzeniach mobilnych, gdzie ładowanie zbyt dużych lub nieoptymalnych obrazów może obniżyć responsywność strony.

Pytanie 32

Podano fragment kodu HTML, który nie przechodzi walidacji. Problemy z walidacją tego kodu będą dotyczyć

<!DOCTYPE HTML>
<html>
<head>
    <title>Test</title>
</head>
<body>

<img src="obraz.gif" alt="Obrazek">
<br>
<img src="obraz.gif" alt="Obrazek">

</body>
</html>

A. braku zamknięcia znacznika <span class="code-text">img</span>

B. duplikacji nazwy pliku graficznego

C. braku cudzysłowu

D. braku zamknięcia znacznika <span class="code-text">br</span>

W przypadku walidacji kodu HTML istnieje wiele potencjalnych błędów, które mogą być źle zrozumiane. Niedomknięcie znacznika br w HTML5 nie jest błędem, ponieważ br jest elementem pustym i może być używany zarówno z zamknięciem (br /), jak i bez. W starszych wersjach HTML, takich jak XHTML, wymagane było jego zamknięcie. Powtórzenie nazwy pliku graficznego nie stanowi błędu walidacji, chyba że prowadzi do problemów z wydajnością lub wskazuje na niezamierzoną duplikację zasobów na stronie. Samo duplikowanie plików nie wpływa bezpośrednio na walidację, ale może negatywnie wpływać na czas ładowania strony. Niedomknięcie znacznika img mogłoby być problemem w starszych wersjach XHTML, ale w HTML5 img jest również elementem pustym, gdzie takie zamknięcie nie jest wymagane. Częstym błędem jest niezrozumienie, że brak cudzysłowu wokół wartości atrybutów, takich jak src czy alt, może prowadzić do problemów walidacyjnych. Warto także pamiętać, że zgodność z HTML5 i dobre praktyki programistyczne nakazują zamykanie wartości atrybutów w cudzysłowach, aby uniknąć niejasności i poprawić kompatybilność między różnymi systemami interpretującymi kod HTML. Uświadomienie sobie różnorodności potencjalnych błędów walidacyjnych pomaga w tworzeniu bardziej zgodnego i bezpiecznego kodu zgodnego ze standardami sieciowymi.

Pytanie 33

W języku Javascript obiekt typu array jest używany do przechowywania

A. wielu wartości jedynie tekstowych

B. wielu wartości różnych typów

C. wielu wartości lub metod

D. wielu wartości jedynie liczbowych

Obiekt typu array w języku JavaScript jest niezwykle potężnym narzędziem, które pozwala na przechowywanie wielu wartości dowolnego typu w jednej zmiennej. W przeciwieństwie do niektórych innych języków programowania, JavaScript pozwala na umieszczanie w tablicach zarówno liczb, jak i stringów, obiektów, a nawet funkcji. Dzięki temu programiści mogą tworzyć złożone struktury danych, które są elastyczne i dopasowane do ich potrzeb. Przykładem praktycznego zastosowania tablicy może być tworzenie listy użytkowników, gdzie każdy element tablicy może być obiektem użytkownika zawierającym różne właściwości, takie jak imię, nazwisko, adres e-mail itd. Dobrymi praktykami przy korzystaniu z tablic w JavaScript są stosowanie metod takich jak map, filter, reduce, które ułatwiają manipulację danymi oraz dbałość o czytelność kodu, co sprzyja jego późniejszej konserwacji. Warto także pamiętać o tym, że tablice są dynamiczne, co oznacza, że można je modyfikować w trakcie działania programu, co daje dodatkową elastyczność.

Pytanie 34

W języku HTML, aby stworzyć pole do wprowadzania hasła, w którym tekst jest maskowany (zastąpiony kropeczkami), należy zastosować znacznik

A. <form input type="password" />

B. <input type="password" />

C. <form="password" type="password" />

D. <input name="password" />

Aby utworzyć pole edycyjne do wpisywania hasła w HTML, należy użyć znacznika <input> z atrybutem type ustawionym na 'password'. Taki typ pola edycyjnego zapewnia, że wprowadzany tekst jest maskowany, co w praktyce oznacza, że jest on wyświetlany jako kropki lub gwiazdki, co znacząco podnosi poziom bezpieczeństwa. Stosując <input type='password' />, zalecane jest również dodanie atrybutu name, co ułatwi przesyłanie danych na serwer. Warto zwrócić uwagę, że zgodnie z tym, co definiuje specyfikacja HTML5, pole to jest standardowo obsługiwane przez wszystkie nowoczesne przeglądarki. Przykład użycia: <input type='password' name='user_password' placeholder='Wpisz swoje hasło' />. Ponadto, dobrym praktyką jest stosowanie odpowiednich mechanizmów walidacji po stronie serwera, aby upewnić się, że dane przesyłane z formularzy są bezpieczne i chronione przed nieautoryzowanym dostępem. Maskowanie hasła w polach edycyjnych jest kluczowym elementem ochrony danych użytkowników w aplikacjach internetowych oraz stronach, które wymagają logowania.

Pytanie 35

Podany poniżej kod źródłowy w języku C++ ma na celu wypisywanie dla wprowadzonych dowolnych liczb całkowitych różniących się od zera:

int main(){
    int liczba;
    cin >> liczba;
    while (liczba != 0)
    {
        if ((liczba % 2) == 0)
            cout << liczba << endl;
        cin >> liczba;
    }
    return 0;
}

A. liczby pierwsze

B. tylko liczby nieparzyste

C. jedynie liczby parzyste

D. wszystkie liczby

Kod źródłowy napisany w języku C++ ma na celu wypisywanie tylko liczb parzystych. Funkcja main() wczytuje liczbę całkowitą za pomocą cin, a następnie wchodzi w pętlę while, która trwa tak długo, jak długo wczytana liczba nie jest równa zero. Wewnątrz pętli, zastosowano sprawdzenie warunku, który definiuje, czy liczba jest parzysta, poprzez operator modulo: (liczba % 2) == 0. Jeśli wynik tego działania jest równy zero, liczba jest parzysta i zostaje wypisana na ekranie. Wszelkie inne liczby (nieparzyste) nie są wyświetlane. Przykładem praktycznego zastosowania tego kodu może być program do analizy danych liczbowych, gdzie chcemy zebrać tylko liczby parzyste do dalszej obróbki, na przykład w statystyce lub w aplikacjach finansowych. Praktyczne podejście do programowania w C++ wymaga znajomości takich konstrukcji jak pętle i warunki, co jest zgodne z najlepszymi praktykami inżynieryjnymi w branży oprogramowania.

Pytanie 36

W języku PHP zmienna $a została przypisana do wartości 1. Wyrażenie $a === $b będzie miało wartość true, gdy zmienna $b będzie ustawiona na wartość

A. *1

B. '1'

C. 1 lub '1'

D. "1" lub '1'

Odpowiedzi, które sugerują różne typy danych, takie jak '1', 1 lub '1', oraz \"1\" lub '1', mogą prowadzić do nieporozumień wynikających z niepełnego rozumienia operatorów porównania w PHP. W przypadku operatora porównania identyczności (===), ważne jest, aby zarówno wartość, jak i typ zmiennej były zgodne. Porównanie 1 (liczba całkowita) z '1' (łańcuch znaków) zwróci false, ponieważ różnią się one typem. Typowe błędy myślowe, prowadzące do takiej pomyłki, mogą wynikać z braku zrozumienia, jak PHP obsługuje typy danych i konwersję typów. Warto zauważyć, że w innych językach programowania porównania mogą działać inaczej, co może prowadzić do zamieszania, szczególnie w kontekście programowania w PHP. Istotne jest, aby przy projektowaniu aplikacji zawsze stosować porównania identyczności, by uniknąć nieprzewidzianych problemów związanych z typami danych. Dobrą praktyką jest również eksploracja dokumentacji PHP oraz testowanie porównań w praktyce, co pozwala na głębsze zrozumienie działania języka. Właściwe podejście do typów danych oraz klarowne rozumienie operatorów porównania są kluczowymi elementami skutecznego programowania w PHP.

Pytanie 37

W języku JavaScript stworzono funkcję o nazwie liczba_max, która porównuje trzy liczby naturalne przekazane jako argumenty i zwraca największą z nich. Jak powinno wyglądać prawidłowe wywołanie tej funkcji oraz uzyskanie jej wyniku?

A. liczba_max(a,b,c)=wynik;

B. var wynik=liczba_max(a,b,c);

C. liczba_max(a,b,c,wynik);

D. liczba_max(a,b,c);

Odpowiedzi takie jak "liczba_max(a,b,c);" nie są poprawne, ponieważ brak w nich przypisania wyniku funkcji do zmiennej. W języku JavaScript funkcje są wywoływane, ale ich rezultat musi być z miejsca przechowywany, jeśli mamy zamiar go wykorzystać. Prawidłowe wywołanie funkcji powinno zawsze uwzględniać kontekst, w którym wynik ma być użyty. W przypadku "liczba_max(a,b,c,wynik);" występuje nieprawidłowa liczba argumentów, ponieważ funkcja nie wymaga czwartego parametru, co prowadzi do błędów wykonania. Odpowiedź "liczba_max(a,b,c)=wynik;" również nie jest poprawna, ponieważ w JavaScript nie możemy przypisać wartości bezpośrednio do wywołania funkcji. To podejście narusza zasady składniowe języka. W przypadku kiedy spróbujemy zastosować takie zapisy, interpreter języka zgłosi błąd. Warto zauważyć, że błędne myślenie o strukturze funkcji i jej wywołaniu wynika często z nieznajomości podstaw składni oraz koncepcji programowania. Dobre praktyki w programowaniu rekomendują, aby zawsze przy wywołaniu funkcji, której wynik chcemy przechować, użyć operatora przypisania. W przeciwnym wypadku, nie będziemy mogli uzyskać dostępu do wartości, które funkcja generuje.

Pytanie 38

W dostępnej tabeli mieszkań znajdują się kolumny o nazwach: adres, metraż, liczba_pokoi, standard, status, cena. Wykonanie podanej kwerendy SQL SELECT spowoduje, że zostaną wyświetlone

A. wszystkie informacje oprócz adresu tych mieszkań, które mają więcej niż 3 pokoje

B. metraż oraz cena tych mieszkań, które mają co najmniej 3 pokoje

C. wszystkie informacje dotyczące mieszkań, które mają co najmniej 3 pokoje

D. metraż oraz cena tych mieszkań, które mają więcej niż 3 pokoje

Kwerenda SQL SELECT metraz cena FROM mieszkania WHERE ile_pokoi 3 jest zapytaniem, które precyzyjnie określa zakres danych do wyświetlenia na podstawie warunku. Polecenie SELECT określa, które kolumny będą zwracane w wyniku kwerendy w tym przypadku metraz i cena. Dzięki temu uzyskujemy tylko te dane które są istotne w kontekście analizy efektywności lub porównania cen nieruchomości o określonym rozmiarze w ramach bazy danych. Użycie klauzuli WHERE ile_pokoi 3 definiuje dodatkowy filtr aby wyświetlane były jedynie te rekordy które spełniają podany warunek logiczny czyli ilość pokoi większą niż trzy. Jest to powszechnie stosowana praktyka w pracy z bazami danych pozwalająca na efektywne przetwarzanie i analizę dużych zbiorów danych poprzez ograniczenie zwracanych wyników do tych które są najbardziej istotne dla użytkownika. Takie podejście pozwala na optymalizację wydajności zapytań SQL co jest kluczowe w środowiskach produkcyjnych gdzie czas odpowiedzi i obciążenie serwera mają istotne znaczenie

Pytanie 39

Do jakich działań można wykorzystać program FileZilla?

A. kompilacji skryptu na stronie.

B. walidacji strony internetowej.

C. publikacji strony internetowej.

D. debugowania skryptu na stronie.

FileZilla jest popularnym klientem FTP (File Transfer Protocol), który służy do przesyłania plików między lokalnym komputerem a serwerem. Publikacja strony internetowej polega na przesyłaniu plików HTML, CSS, JavaScript i innych zasobów związanych z witryną na serwer, aby były one dostępne w Internecie. Używając FileZilla, użytkownik może łatwo połączyć się z serwerem poprzez protokół FTP, co pozwala na wygodne zarządzanie plikami, ich przesyłanie oraz organizowanie folderów na serwerze. Przykładowo, po edytowaniu strony lokalnie na komputerze, można za pomocą FileZilla przesłać zmodyfikowane pliki na serwer w kilka kliknięć, co przyspiesza proces aktualizacji witryny. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, ważne jest także ustawienie odpowiednich uprawnień do plików oraz regularne tworzenie kopii zapasowych, co zwiększa bezpieczeństwo publikowanych treści. FileZilla obsługuje również protokoły SFTP i FTPS, które zapewniają dodatkowe warstwy bezpieczeństwa podczas transferu danych, co jest istotne w kontekście ochrony danych użytkowników i integracji z różnymi usługami hostingowymi.

Pytanie 40

Atrybut, który definiuje lokalizację pliku graficznego w znaczniku <img>, to

A. src

B. href

C. alt

D. link

Atrybut 'src' (source) w znaczniku <img> jest kluczowy, ponieważ określa lokalizację pliku graficznego, który ma być wyświetlany na stronie internetowej. Bez tego atrybutu przeglądarka nie byłaby w stanie załadować i wyświetlić obrazka, co skutkowałoby pustym miejscem w interfejsie użytkownika. Dobrym przykładem zastosowania atrybutu 'src' jest umieszczanie zdjęć produktów w sklepie internetowym, gdzie obrazek jest kluczowym elementem zachęcającym do zakupu. Na przykład, używając znacznika <img src='ścieżka/do/obrazka.jpg' alt='opis obrazka'>, programiści mogą nie tylko wyświetlić grafikę, ale także dostarczyć opis alternatywny, co jest zgodne z zasadami dostępności w sieci. W praktyce, dobrym zwyczajem jest przechowywanie grafik w odpowiednich katalogach oraz dbanie o optymalizację ich rozmiaru, aby poprawić czas ładowania strony oraz doświadczenia użytkownika. Warto również zwrócić uwagę na poprawne wykorzystanie protokołów, takich jak HTTPS, co zwiększa bezpieczeństwo przesyłanych danych oraz zaufanie użytkowników.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej