Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik geodeta
Kwalifikacja: BUD.19 - Wykonywanie prac geodezyjnych związanych z katastrem i gospodarką nieruchomościami
Data rozpoczęcia: 13 listopada 2025 01:49
Data zakończenia: 13 listopada 2025 01:54

Egzamin niezdany

Wynik: 8/40 punktów (20,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Kto opracowuje dokumentację klasyfikacji gruntów?

A. geodeta

B. starosta

C. klasyfikator

D. wójt

Klasyfikator gruntów to ktoś, kto zajmuje się określaniem, do jakiej kategorii należy dany grunt. W Polsce mamy różne przepisy, które regulują tę sprawę, na przykład ustawa z 1995 roku o ochronie gruntów rolnych i leśnych. Klasyfikator robi analizę terenu, co pozwala przyporządkować ziemię do takich grup jak grunty orne, użytki zielone czy lasy. To ważne, bo dzięki tej klasyfikacji wiadomo, co na danym terenie można uprawiać, a co można zabudować. Na przykład, odpowiednia klasyfikacja gruntów rolnych ma ogromne znaczenie, jeśli chodzi o politykę rolną czy ochronę środowiska. No i nie zapominajmy o lokalnych planach zagospodarowania przestrzennego. Dlatego klasyfikatorzy muszą być dobrze wykształceni w analizie gleby i znać przepisy prawne związane z tą tematyką.

Pytanie 2

Jakie dokumenty należy załączyć do wniosku o podział nieruchomości zgodnie z ustawą o gospodarce nieruchomościami?

A. Arkusz danych ewidencyjnych

B. Wykaz obliczonych pól powierzchni nowych działek

C. Wykaz zmian gruntowych

D. Szkic polowy

Wykaz zmian gruntowych jest dokumentem kluczowym w procesie podziału nieruchomości według ustawy o gospodarce nieruchomościami. Zawiera szczegółowe informacje na temat przeprowadzonych zmian w strukturze gruntowej, co jest niezbędne dla organów administracyjnych oceniających wniosek. Na przykład, dokument ten wskazuje, jakie konkretne zmiany zostały naniesione, takie jak przekształcenia działek, ich łączenie lub dzielenie, co ma bezpośredni wpływ na ustalenie nowego sposobu zagospodarowania przestrzennego. Również, zgodnie z dobrymi praktykami, wykaz zmian gruntowych powinien być poparty odpowiednimi pomiarami i dokumentacją geodezyjną, co zapewnia weryfikowalność i przejrzystość procesu. Dodatkowo, w przypadku kontroli lub odwołań, wykaz ten stanowi solidną podstawę prawną, co czyni go nieodzownym elementem wniosku o podział nieruchomości, zgodnie z przepisami prawa. Dobrą praktyką jest również dołączenie mapy sytuacyjnej, która wizualizuje zmiany przedstawione w wykazie.

Pytanie 3

Kto dokonuje wpisów w księgach wieczystych?

A. Sądu Administracyjnego

B. Starostwa Powiatowego

C. Sądu Rejonowego

D. Ośrodka Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej

Odpowiedź 'Sądu Rejonowego' jest prawidłowa, ponieważ to właśnie te sądy są odpowiedzialne za prowadzenie ksiąg wieczystych, które stanowią publiczny rejestr informacji o stanie prawnym nieruchomości. W Polsce, zgodnie z Ustawą z dnia 6 lipca 1982 roku o księgach wieczystych i hipotece, sądy rejonowe prowadzą księgi wieczyste dla właściwych terytorialnie nieruchomości, co wynika z ich kompetencji w zakresie prawa cywilnego. Księgi wieczyste zawierają dane dotyczące właścicieli, obciążeń hipotecznych oraz innych praw związanych z nieruchomościami. Praktycznym zastosowaniem prowadzenia ksiąg wieczystych jest zapewnienie przejrzystości obrotu nieruchomościami oraz ochrona praw właścicieli. Dodatkowo, stanowią one podstawowy dokument w procesach związanych z zakupem, sprzedażą oraz zabezpieczaniem kredytów hipotecznych, co czyni ich znajomość kluczową w pracy specjalistów zajmujących się obrotem nieruchomościami i prawem cywilnym.

Pytanie 4

Jaki jest maksymalny dozwolony odstęp między znakami granicznymi stosowanymi w trakcie rozgraniczania gruntów?

A. 150 m

B. 200 m

C. 50 m

D. 100 m

Wybór innych wartości odstępu między znakami granicznymi, takich jak 100 m, 150 m czy 50 m, wiąże się z nieporozumieniami dotyczącymi zasad rozgraniczania nieruchomości. W praktyce, zbyt mały odstęp może prowadzić do niejasności w ustaleniu granic działek, co z kolei staje się źródłem sporów między właścicielami terenów. Warto zrozumieć, że przy rozgraniczeniach kluczowym aspektem jest nie tylko zachowanie odpowiedniej odległości, ale również zapewnienie, że wszystkie znaki graniczne są łatwo identyfikowalne i trwałe. Niedostateczny odstęp między znakami granicznymi może prowadzić do sytuacji, w której granice działek są trudne do ustalenia, co negatywnie wpływa na bezpieczeństwo inwestycji. Używanie zbyt małych odstępów może także być wynikiem błędnych założeń dotyczących sposobu pomiaru czy interpretacji przepisów, co może prowadzić do sytuacji, w których inwestorzy będą musieli przeprowadzać kosztowne procesy sądowe w celu ustalenia granic swoich działek, a także wydłuży czas realizacji projektów. W związku z tym, stosowanie się do wytycznych dotyczących maksymalnych odstępów jest kluczowe, aby uniknąć konsekwencji prawnych oraz zapewnić zgodność z lokalnymi regulacjami. Dlatego, zrozumienie znaczenia i zastosowania maksymalnego dopuszczalnego odstępu jest niezbędne dla wszystkich, którzy zajmują się zarządzaniem nieruchomościami lub planowaniem przestrzennym.

Pytanie 5

Do którego terminu geodeta powinien najpóźniej dostarczyć Pani Annie Wilk zamieszczone wezwanie do stawienia się na gruncie w celu ustalenia przebiegu granic działek ewidencyjnych?

Jan Kowalski (Nazwisko i imię geodety) Nr upr. zawod. 123456	Wysoka, dn. 15.06.2019 r.
	Pani Anna Wilk ul. Ładna 36/5 38-500 Dobra
W E Z W A N I E do stawienia się na gruncie w celu ustalenia przebiegu granic działek ewidencyjnych
Na podstawie Art.32, ust. 1-4 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne oraz zgłoszenia pracy geodezyjnej przyjętego w Powiatowym Ośrodku Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej w Dobrej wzywam Panią Annę Wilk do stawienia się na gruncie (dz. 25, m. Dobra, pow. Wysoka) w dniu 17.07.2019 r. o godz. 9:00. W interesie Pani jest udział w tych czynnościach, osobiście lub przez swojego przedstawiciela. Osoby biorące udział w czynnościach ustalenia granic powinny posiadać dokument tożsamości, a w przypadku występowania w charakterze przedstawiciela – pełnomocnictwo na piśmie. Dokument świadczący o pełnomocnictwie jednorazowym zostanie dołączony do akt. W przypadku współwłasności, współużytkowania wieczystego, małżeńskiej wspólności ustawowej – uczestnikami postępowania są wszystkie strony. Zgodnie z art.32 ust.3 ww. ustawy nieusprawiedliwione niestawiennictwo stron nie wstrzymuje czynności ustalenia przebiegu granic działek ewidencyjnych.
Jan Kowalski podpis geodety

A. Do 17.06.2019 r.

B. Do 26.06.2019 r.

C. Do 10.07.2019 r.

D. Do 02.07.2019 r.

Poprawna odpowiedź to 10.07.2019 r. Zgodnie z przepisami prawa geodezyjnego, wezwanie do stawienia się na gruncie musi być dostarczone przynajmniej 7 dni przed wyznaczonym terminem. Tutaj termin stawienia się to 21.07.2019 r., więc wezwanie powinno dotrzeć do Pani Anny Wilk najpóźniej do 14.07.2019 r. Ale pamiętaj, że 14.07.2019 r. to niedziela. Z dobrej praktyki wynika, że doręczenie powinno być w dzień roboczy, co przesuwa nas do daty 12.07.2019 r. Więc ostatecznie, aby spełnić wymagania, odpowiedź to 10.07.2019 r. Takie procedury są standardem w pracy geodetów, bo musimy dbać o zgodność z przepisami i szanować prawa wszystkich zaangażowanych.

Pytanie 6

Jakie dokumenty powinien przygotować geodeta w trakcie podziału nieruchomości?

A. Skorowidz działek

B. Protokół z przyjęcia granic

C. Projekt ogólny

D. Akt ugody

Protokół z przyjęcia granic to naprawdę ważny dokument, który geodeta tworzy podczas dzielenia nieruchomości. Głównie chodzi o to, żeby potwierdzić ustalone granice nowych działek i upewnić się, że wszystko zgadza się z dokumentami. Ten protokół powinien mieć szczegółowe info o tym, jak przebiegają granice, gdzie są punkty graniczne i oczywiście podpisy wszystkich właścicieli, którzy brali udział w ustalaniu granic. W praktyce, ten dokument jest niezbędny, żeby uniknąć późniejszych kłopotów związanych z granicami działek. Jeżeli chodzi o przepisy, to zgodnie z ustawą o gospodarce nieruchomościami, taki protokół jest obowiązkowy. Brak takiego dokumentu może spowodować, że cały proces podziału będzie nieważny. W dzisiejszych czasach geodeci korzystają z nowoczesnych technologii, jak GPS czy systemy CAD, co znacząco ułatwia im precyzyjne ustalanie granic. To z kolei znacząco podnosi jakość tych protokołów.

Pytanie 7

Która z technik obliczania pola powierzchni charakteryzuje się najwyższą precyzją?

A. Metoda analityczna

B. Metoda mechaniczna

C. Metoda kombinowana

D. Metoda graficzna

Metoda analityczna obliczania pola powierzchni jest uznawana za najdokładniejszą, ponieważ opiera się na matematycznych wzorach i twierdzeniach, które zapewniają precyzyjne wyniki. W tej metodzie wykorzystuje się dokładne dane dotyczące wymiarów obiektu oraz odpowiednie funkcje matematyczne do obliczeń. Na przykład, pole powierzchni prostokąta można obliczyć jako iloczyn długości i szerokości, co daje jednoznaczny wynik bez żadnych przybliżeń. W zastosowaniach inżynieryjnych, takich jak projektowanie konstrukcji czy analiza powierzchni w architekturze, stosowanie metod analitycznych pozwala na uzyskanie precyzyjnych wymiarów, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa oraz efektywności projektu. Dodatkowo, metody analityczne są często wspierane przez specjalistyczne oprogramowanie, które automatyzuje obliczenia, zmniejszając ryzyko błędów ludzkich i zwiększając efektywność procesu projektowania. Szeroko stosowane w branży budowlanej i inżynieryjnej, metody te są zgodne ze standardami ISO oraz innymi normami branżowymi, co gwarantuje ich wiarygodność i dokładność.

Pytanie 8

Kto dokonuje oceny zgodności planowanego podziału nieruchomości z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego?

A. Geodeta uprawniony, posiadający kwalifikacje z zakresu drugiego

B. Sąsiedzi nieruchomości, która ma być podzielona

C. Główny Geodeta Kraju

D. Wójt, burmistrz bądź prezydent miasta

Nieprawidłowe odpowiedzi wskazują na nieznajomość struktur administracyjnych oraz procedur związanych z planowaniem przestrzennym. Sąsiedzi nieruchomości podlegającej podziałowi mogą posiadać swoje opinie i uwagi, jednak nie mają formalnych uprawnień do oceny zgodności podziału z miejscowym planem. Ich zaangażowanie w proces może dotyczyć konsultacji społecznych, jednak decyzje administracyjne są w gestii wyżej wymienionych organów. Odwołanie się do uprawnionych geodetów, mimo że mogą oni posiadać fachową wiedzę, również nie jest trafnym podejściem, ponieważ ich rola koncentruje się na kwestiach technicznych, a nie na ocenie zgodności z planem zagospodarowania. Główny Geodeta Kraju, choć pełni istotną funkcję w systemie geodezyjnym, również nie wydaje opinii w sprawach lokalnych dotyczących podziałów nieruchomości. Kluczowe jest zrozumienie, że to władze lokalne, reprezentowane przez wójta, burmistrza bądź prezydenta, mają kompetencje nie tylko do wydawania opinii, ale także do podejmowania decyzji dotyczących planowania przestrzennego, co jest uregulowane w odpowiednich aktach prawnych. Ignorowanie tej struktury może prowadzić do błędnych wniosków oraz nieporozumień w obszarze zarządzania przestrzenią.

Pytanie 9

Geodeta sporządza protokół przyjęcia granic nieruchomości w trakcie

A. scalenia gruntów

B. podziału nieruchomości

C. wznowienia znaków granicznych

D. aktualizacji mapy ewidencyjnej

Dobrze jest zrozumieć, kiedy sporządzany jest protokół przyjęcia granic nieruchomości, bo to ważne w geodezji i prawie. Ale ten dokument dotyczy tylko podziału nieruchomości, a nie innych rzeczy jak scalanie działek czy aktualizacja mapy. Scalanie to połączenie kilku działek w jedną większą i tu nie wyznacza się granic nowych, tylko ustala, jak powinny wyglądać nowe granice. Natomiast aktualizacja mapy to zmiana danych w ewidencji gruntów w wyniku różnych działań, jak sprzedaż, co nie ma nic wspólnego z wyznaczaniem granic. Wznowienie znaków granicznych to znalezienie i przywrócenie starych oznaczeń, które mogły zniknąć. Jak pomyli się te procesy z podziałem, to mogą być kłopoty i nieporozumienia w zarządzaniu nieruchomościami.

Pytanie 10

Do którego sądu należy złożyć wniosek o otwarcie księgi wieczystej, wykonując zlecenie uregulowania stanu prawnego nieruchomości?

A. Do sądu apelacyjnego

B. Do sądu rejonowego

C. Do sądu administracyjnego

D. Do sądu okręgowego

Wybór niewłaściwego sądu do złożenia wniosku o założenie księgi wieczystej może prowadzić do poważnych konsekwencji w procesie regulowania stanu prawnego nieruchomości. Sąd okręgowy, choć posiada szerszą właściwość w sprawach mających większą wartość przedmiotową, nie ma kompetencji do rozpatrywania spraw związanych z księgami wieczystymi, co jest zastrzeżone dla sądów rejonowych. Ponadto, sąd administracyjny zajmuje się sprawami z zakresu prawa administracyjnego, co również nie ma zastosowania w kontekście prowadzenia ksiąg wieczystych. Wybranie tej instytucji do złożenia wniosku jest zatem błędnym podejściem, które wynika z nieznajomości struktury sądownictwa. Również sąd apelacyjny nie pełni roli w procedurach dotyczących zakupu nieruchomości ani w ich rejestracji. Zwykle, zrozumienie właściwości sądów i ich kompetencji jest kluczowe dla prawidłowego procedowania. Często spotykanym błędem jest mylenie rodzajów sądów i ich ról, co może wynikać z braku dostatecznej wiedzy na temat systemu prawnego. W przypadku błędnego skierowania wniosku, konieczne może być ponowne jego złożenie, co wiąże się z dodatkowymi kosztami oraz wydłużeniem czasu oczekiwania na decyzję. Właściwe ukierunkowanie i znajomość obowiązujących przepisów prawa stanowią podstawę skutecznego działania w obszarze obrotu nieruchomościami.

Pytanie 11

Jakie oznaczenia powinny mieć działki utworzone w wyniku podziału działki nr 23 na dwie równe części?

A. 1/23 i 2/23

B. 23½ i 23½

C. 23 i 24

D. 23/1 i 23/2

Odpowiedź 23/1 i 23/2 jest poprawna, ponieważ jest zgodna z zasadami nadawania numerów działkom po ich podziale. Gdy działka numer 23 jest dzielona na dwie równe części, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa geodezyjnego, nowo powstałe działki powinny otrzymać numery, które zachowują pierwotny numer działki z dodatkowym oznaczeniem. W tym przypadku, oryginalny numer 23 jest podzielony na dwie części, które otrzymują numery ułamkowe 23/1 i 23/2. Taki sposób numeracji jest zgodny z normami ustalonymi w Kodeksie cywilnym oraz w przepisach dotyczących ewidencji gruntów i budynków. Praktycznym przykładem może być sytuacja, gdy działka jest dzielona w celu sprzedaży lub zabudowy. Prawidłowe nadanie numerów działkom po podziale jest istotne, aby zapewnić jednoznaczność oraz klarowność w dokumentacji prawnej i geodezyjnej. W przypadku przyszłych transakcji związanych z tymi działkami, łatwiej będzie zidentyfikować ich status oraz historię prawną.

Pytanie 12

Jaką metodę wykorzystuje się do obliczania objętości mas ziemnych w wałach przeciwpowodziowych, biorąc pod uwagę charakterystykę terenu objętego pomiarem?

A. Siatki trójkątów

B. Siatki kwadratów

C. Przekrojów poprzecznych

D. Aproksymacji powierzchni topograficznej

Metoda obliczeń objętości mas ziemnych wałów przeciwpowodziowych przy użyciu przekrojów poprzecznych jest najczęściej stosowaną metodą w inżynierii lądowej, ze względu na specyfikę pomiarów w terenie. Przekroje poprzeczne umożliwiają dokładne uchwycenie zmienności profilu terenu, co jest kluczowe w przypadku wałów przeciwpowodziowych, które muszą być precyzyjnie wymodelowane, aby skutecznie chronić przed zalaniem. Przykładowo, w praktyce inżynierskiej najpierw wykonuje się pomiary terenowe, a następnie na podstawie zebranych danych tworzy się przekroje w różnych punktach wału. Dzięki temu można obliczyć objętość mas ziemnych potrzebnych do budowy lub modernizacji wału, co pozwala na odpowiednie zaprojektowanie struktury i oszacowanie kosztów. Ta metoda jest zgodna z standardami takich jak PN-EN 1991-1-4, które regulują obliczenia w inżynierii budowlanej. Warto również wspomnieć, że znajduje zastosowanie w różnych fazach projektowania, od koncepcji aż po realizację, umożliwiając optymalizację materiałową oraz minimalizację kosztów budowy.

Pytanie 13

Jakie działania podejmuje się w celu przeprowadzenia szacunku porównawczego gruntów?

A. podczas scalania gruntów

B. przy podziale nieruchomości

C. w trakcie rozgraniczania nieruchomości

D. w czasie wznowienia znaków granicznych

Rozgraniczenie nieruchomości to proces, który koncentruje się na ustaleniu granic pomiędzy działkami, co nie wymaga przeprowadzania szacunku porównawczego. Często mylone jest to z procesem scalenia, jednakże rozgraniczenie ma na celu jedynie precyzyjne wyznaczenie linii granicznych, co jest kluczowe w kontekście prawa własności. Wznowienie znaków granicznych również nie wiąże się z szacowaniem wartości gruntów, a jedynie z przywracaniem istniejących oznaczeń, co można czynić na podstawie wcześniej zgromadzonych danych geodezyjnych. Z kolei podział nieruchomości to proces, w którym większa działka jest dzielona na mniejsze jednostki, co również nie zawsze wymaga przeprowadzania szacunku porównawczego, zwłaszcza w sytuacjach, gdy nie zmienia się charakterystyka gruntów. Typowe błędy, które mogą prowadzić do mylnego wniosku, to błędne utożsamienie procesów związanych z obrotem nieruchomościami oraz nieznajomość różnic między nimi. Warto zatem dostrzegać kontekst, w jakim przeprowadzane są poszczególne operacje prawne i techniczne, aby uniknąć nieporozumień oraz stosować odpowiednie metody szacunkowe w zależności od sytuacji.

Pytanie 14

Protokół dotyczący wyznaczenia i utrwalenia nowych granicznych punktów musi zawierać

A. metodę utrwalenia punktów granicznych

B. współrzędne oraz wysokości punktów granicznych

C. spis nowych punktów załamania granicy

D. opisy topograficzne nowych punktów granicznych

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź dotycząca sposobu utrwalenia punktów granicznych jest poprawna, ponieważ protokół związany z wyznaczeniem i utrwaleniem nowych punktów granicznych ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia ich trwałości i widoczności w terenie. Utrwalenie punktów granicznych może obejmować różnorodne metody, takie jak stosowanie trwałych znaczników geodezyjnych, które są zgodne z normami i standardami branżowymi. Na przykład, w przypadku terenów górzystych lub leśnych, często stosuje się znaki trwałe, takie jak betonowe słupki oznaczone odpowiednimi symbolami, które są łatwe do zlokalizowania w przyszłości. Protokół powinien również dokumentować techniki pomiarowe używane do wyznaczenia punktów, co jest istotne dla ich weryfikacji i ewentualnych przyszłych prac geodezyjnych. Przykładowo, może być zapisane, że punkty zostały wyznaczone przy użyciu technologii GNSS, co zapewnia wysoką dokładność. Takie szczegóły są nie tylko kluczowe dla realizacji procesu geodezyjnego, ale także dla późniejszych działań związanych z ewentualnymi sporami granicznymi. W kontekście praktyki geodezyjnej, odpowiednie utrwalenie punktów granicznych ma również istotne znaczenie dla ochrony praw własności oraz dla zapewnienia zgodności z zapisami w księgach wieczystych.

Pytanie 15

Który błąd popełnił geodeta przy sformułowaniu zawiadomienia do stawienia się na gruncie?

ZAWIADOMIENIE		Dn. 20.06.2015
do stawienia się na gruncie w celu ustalenie przebiegu granic działek ewidencyjnych
Na podstawie art. 32, ust. 1-4 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2015 r. poz. 520) proszę o stawienie się na gruncie Panią Barbarę Kos i Pana Jana Kowala (współwłaścicieli) w dniu 14.07.2015 r. o godz. 10 w miejscowości Nowa Wieś na działce nr 125.
W interesie Pana (Pani) jest udział w tych czynnościach, osobiście lub przez swojego przedstawiciela. Osoby biorące udział w czynnościach ustalenia granic powinny posiadać dokument tożsamości, a w przypadku występowania w charakterze przedstawiciela – pełnomocnictwo na piśmie. Dokument świadczący o pełnomocnictwie jednorazowym zostanie dołączony do akt. W przypadku współwłasności, współużytkowania wieczystego, małżeńskiej wspólności ustawowej – uczestnikami postępowania są wszystkie strony.
Zgodnie z art. 32 ust. 3 ww. ustawy nieusprawiedliwione niestawienie się stron nie wstrzymuje czynności ustalenia przebiegu granic działek ewidencyjnych.

A. Nie podał miejsca spotkania.

B. Nie zachował odpowiedniego terminu zawiadomienia.

C. Nie dołączył rysunku z granicą ustalaną.

D. Zawiadomił w jednym piśmie współwłaścicieli.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Poprawna odpowiedź wskazuje na istotny błąd w procesie zawiadamiania współwłaścicieli o czynnościach geodezyjnych. Zgodnie z przepisami prawa geodezyjnego i kartograficznego, każdy współwłaściciel nieruchomości musi być informowany indywidualnie. Takie podejście wzmaga przejrzystość i zapewnia, że każdy z właścicieli ma równe szanse na udział w procesie oraz wyrażenie swoich ewentualnych zastrzeżeń. W praktyce oznacza to, że geodeta powinien przygotować osobne zawiadomienia, które szczegółowo informują każdego właściciela o planowanych czynnościach, terminach, a także o miejscach, gdzie te czynności będą miały miejsce. Takie działania są zgodne z najlepszymi praktykami w obszarze zarządzania nieruchomościami oraz zapewniają zgodność z wymogami prawnymi. Zawiadomienie w jednym piśmie może prowadzić do nieporozumień i braku informacji wśród współwłaścicieli, co jest niezgodne z zasadą równego traktowania wszystkich stron. Dlatego kluczowe jest przestrzeganie wymogu indywidualnego informowania właścicieli oraz dokumentowanie tych działań, co może być pomocne w razie ewentualnych sporów lub wątpliwości co do przeprowadzonych działań geodezyjnych.

Pytanie 16

Do jakiego terminu właściciel powinien zgłosić do ewidencji gruntów i budynków zmianę funkcji użytkowej budynku, która miała miejsce 1 marca 2016 roku?

A. Do 30.04.2016 r.

B. Do 16.04.2016 r.

C. Do 31.03.2016 r.

D. Do 15.03.2016 r.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zgłoszenie zmiany funkcji użytkowej budynku jest kluczowym obowiązkiem właściciela, który należy do zakresu zarządzania nieruchomościami. Zgodnie z przepisami prawa, właściciel ma obowiązek zgłosić taką zmianę w ewidencji gruntów i budynków w terminie do 31 marca 2016 roku. Termin ten wynika z przepisów regulujących prowadzenie ewidencji oraz z zasadności aktualizacji danych, aby zapewnić prawidłowość informacji w rejestrze. Przykładem praktycznym jest sytuacja, w której budynek mieszkalny zostaje przekształcony na biurowy. Właściciel musi zgłosić tę zmianę w odpowiedniej jednostce administracyjnej, aby uniknąć konsekwencji prawnych, takich jak nałożenie kar administracyjnych lub problemów przy sprzedaży nieruchomości. Warto również pamiętać, że aktualizacja danych w ewidencji ma na celu nie tylko spełnienie wymogów prawnych, ale także umożliwienie prawidłowego planowania i monitorowania rozwoju infrastruktury miejskiej.

Pytanie 17

W sytuacji, gdy spór graniczny nie został rozwiązany, geodeta powinien przygotować

A. akt ugody oraz opinię na temat przebiegu granicy

B. protokół graniczny i opinię dotyczącą przebiegu granicy

C. akt ugody oraz protokół graniczny

D. protokół graniczny oraz decyzję o rozgraniczeniu

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
W przypadku nierozstrzygniętego sporu granicznego, geodeta zobowiązany jest do sporządzenia protokołu granicznego oraz opinii dotyczącej przebiegu granicy. Protokół graniczny jest dokumentem, który zawiera szczegółowe informacje na temat ustaleń dokonanych podczas rozgraniczenia, w tym opis stanu faktycznego, uzgodnienia pomiędzy stronami oraz zastosowane metody pomiarowe. Opinia dotycząca przebiegu granicy natomiast stanowi analizę przebiegu granicy na podstawie zgromadzonych danych oraz obowiązujących przepisów prawa. W praktyce, sporządzenie tych dokumentów jest kluczowe dla zapewnienia transparentności procesu rozgraniczeniowego oraz dla zapobiegania przyszłym konfliktom. Zgodnie z obowiązującymi normami prawnymi, geodeta powinien także brać pod uwagę istniejące mapy, dokumenty archiwalne oraz zgody stron, co pozwala na precyzyjne ustalenie granic. Takie podejście współczesnej geodezji opiera się na zasadach dobrych praktyk, gwarantujących rzetelność i zgodność z obowiązującym prawem.

Pytanie 18

W sytuacji, gdy strona ma uzasadnione niestawiennictwo na gruncie, geodeta może wstrzymać postępowanie rozgraniczeniowe na maksymalny czas w wyznaczonym terminie ustalania przebiegu granic wynoszący

A. 14 dni

B. 1 miesiąc

C. 2 miesiące

D. 7 dni

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź '1 miesiąc' jest prawidłowa, ponieważ w przypadku usprawiedliwionego niestawiennictwa strony na gruncie, geodeta jest zobowiązany do wstrzymania postępowania rozgraniczeniowego na maksymalnie 30 dni. Przepisy dotyczące postępowania w sprawach rozgraniczeniowych, w tym terminy wstrzymania, są określone w odpowiednich regulacjach prawnych. W praktyce oznacza to, że w sytuacji, gdy jedna ze stron nie może wziąć udziału w wyznaczonym terminie, geodeta ma obowiązek dostosować się do tej sytuacji, co pozwala na uzyskanie pełnej reprezentacji interesów obu stron. Wstrzymanie postępowania na dłuższy okres mogłoby skutkować naruszeniem praw procesowych oraz negatywnie wpłynąć na efektywność rozgraniczeń, co jest kluczowe w zapewnieniu stabilności granic nieruchomości. Przykładowo, jeśli właściciel działki z powodu choroby nie może stawić się na pomiarach, geodeta powinien odroczyć działania, co umożliwi kontynuację na późniejszym etapie, gdy strona będzie mogła uczestniczyć. Zachowanie tych terminów to część dobrych praktyk w pracy geodety, które mają na celu zapewnienie rzetelności i sprawiedliwości w postępowaniach geodezyjnych.

Pytanie 19

W wyniku przeprowadzonego wyrównania otrzymano błędy średnie współrzędnych punktu osnowy realizacyjnej m_x = 0,3 cm oraz m_y = 0,4 cm. Jaki jest błąd średni pozycji tego punktu?

A. ±0,5 cm

B. ±0,7 cm

C. ±0,3 cm

D. ±0,4 cm

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
W celu obliczenia błędu średniego położenia punktu, należy zastosować zasadę propagacji błędów w dwóch wymiarach. W tym przypadku mamy do czynienia z błędami średnimi współrzędnych punktu osnowy realizacyjnej: mx = 0,3 cm oraz my = 0,4 cm. Błąd średni położenia punktu można obliczyć stosując wzór: mp = √(mx² + my²). Podstawiając wartości, otrzymujemy: mp = √(0,3² + 0,4²) = √(0,09 + 0,16) = √0,25 = 0,5 cm. To pokazuje, że średni błąd położenia punktu wynosi ±0,5 cm. Zastosowanie tego wzoru jest kluczowe w geodezji i kartografii, gdzie precyzyjne określenie położenia ma kluczowe znaczenie dla jakości pomiarów. W praktyce, obliczone błędy położenia są używane do oceny wiarygodności danych geodezyjnych oraz do ustalania parametrów projektów budowlanych i inżynieryjnych, gdzie dokładność jest kluczowa.

Pytanie 20

Wyrys z rejestru gruntów, dołączony do dokumentu dotyczącego przystąpienia do scalenia oraz podziału gruntów, zawiera

A. linie graniczne działek przeznaczonych na cele nierolnicze

B. projektowany podział gruntów

C. planowane drogi oraz urządzenia techniczne

D. granice działek objętych scalenie i podziałem nieruchomości

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wyrys z katastru nieruchomości, dołączony do projektu uchwały o przystąpieniu do scalenia i podziału nieruchomości, w istocie przedstawia granice gruntów, które są objęte tym procesem. W kontekście scalania i podziału nieruchomości, kluczowe jest precyzyjne określenie granic działek, aby zapewnić właściwe zarządzanie przestrzenią. Granice te są niezbędne do określenia, które nieruchomości będą brały udział w procesie, co jest istotne dla planowania przestrzennego oraz dla przyszłych właścicieli. Przykładowo, jeżeli dwie działki są scalane, muszą być wyraźnie zdefiniowane ich granice, aby uniknąć późniejszych konfliktów prawnych dotyczących stanu prawnego nieruchomości. Zgodnie z wytycznymi w zakresie katastru nieruchomości, każdy wyrys powinien być dokładny i aktualny, a jego odpowiednia interpretacja jest kluczowa dla skutecznego przeprowadzenia procedur związanych z zagospodarowaniem przestrzennym oraz ochroną praw własności.

Pytanie 21

Z jaką dokładnością ustala się powierzchnię działki ewidencyjnej?

A. 0,1 m2

B. 1 m2

C. 100 m2

D. 0,01 m2

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 1 m2 jest poprawna, ponieważ pole powierzchni działki ewidencyjnej określa się z precyzją do 1 m2. W kontekście ewidencji gruntów, zgodnie z przepisami prawa, w szczególności z Ustawą z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne, oraz odpowiednimi normami, pole powierzchni działki powinno być przedstawione w sposób przejrzysty i zrozumiały. Precyzyjność 1 m2 odpowiada typowym wymaganiom w zakresie planowania przestrzennego oraz wyceny nieruchomości. Przykładowo, w procesie sprzedaży lub zakupu działki, znajomość jej powierzchni z dokładnością do 1 m2 jest wystarczająca do dokonania odpowiednich obliczeń i analiz. W praktyce, wyznaczanie powierzchni działek odbywa się najczęściej przy użyciu technologii GPS oraz z wykorzystaniem map ewidencyjnych, co zapewnia wysoką dokładność pomiarów w granicach 1 m2.

Pytanie 22

W jakim momencie operat podziału nieruchomości musi zostać przyjęty do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego?

A. Po wydaniu decyzji zatwierdzającej podział, lecz przed ustaleniem nowych granic na gruncie

B. Przed wydaniem decyzji zatwierdzającej podział oraz przed ustaleniem nowych granic na gruncie

C. Po ustaleniu nowych granic na gruncie, jednak przed wydaniem decyzji zatwierdzającej podział

D. Po ustaleniu nowych granic na gruncie oraz po wydaniu decyzji zatwierdzającej podział

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź jest poprawna, ponieważ operat podziału nieruchomości musi być przyjęty do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego przed wydaniem decyzji zatwierdzającej podział oraz przed utrwaleniem nowych granic na gruncie. W praktyce oznacza to, że operat, który dokumentuje podział nieruchomości, musi być najpierw sporządzony i złożony w odpowiednim organie geodezyjnym. Proces ten jest kluczowy dla zapewnienia zgodności z obowiązującymi przepisami prawa oraz dla prawidłowego funkcjonowania ewidencji gruntów i budynków. Zgodnie z ustawą o gospodarce nieruchomościami oraz przepisami geodezyjnymi, operat podziału powinien być złożony w formie pisemnej wraz z odpowiednimi dokumentami, takimi jak mapa podziału, co pozwala na weryfikację zgodności podziału z obowiązującymi limitami prawnymi. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest konieczność przeprowadzenia analizy przed przystąpieniem do fizycznego podziału nieruchomości, co może zapobiec przyszłym problemom prawnym i administracyjnym.

Pytanie 23

W trakcie pomiaru użytkowania gruntów zauważono, że obszary te porośnięte są naturalnie wikliną oraz krzewami wierzby. W procesie aktualizacji ewidencji gruntów i budynków te obszary powinny zostać zakwalifikowane jako

A. nieużytki

B. tereny różnorodne

C. lasy

D. grunty zadrzewione i zakrzewione

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Grunty porośnięte wikliną w stanie naturalnym oraz krzewiastymi formami wierzb zaliczają się do gruntów zadrzewionych i zakrzewionych na podstawie definicji zawartych w przepisach dotyczących ewidencji gruntów i budynków. Klasyfikacja tych gruntów jest istotna z punktu widzenia zarządzania zasobami przyrodniczymi oraz zrównoważonego rozwoju. Przykładem praktycznego zastosowania tej klasyfikacji jest możliwość pozyskiwania surowców z takich terenów, które mogą być wykorzystywane w przemyśle papierniczym, meblarskim czy budowlanym. Ponadto, grunty zakrzewione przyczyniają się do poprawy jakości powietrza, a ich ochrona oraz odpowiednie zarządzanie są zgodne z dobrymi praktykami ekologicznymi. W kontekście aktualnej polityki ochrony bioróżnorodności oraz dążenia do zwiększenia powierzchni terenów zielonych, ważne jest, aby poprawnie klasyfikować i dokumentować takie obszary, co sprzyja ich właściwej ochronie i gospodarowaniu.

Pytanie 24

Kto podejmuje decyzję o ustaleniu granicy, gdy podczas rozgraniczenia działek na terenie występuje konflikt graniczny i ugoda nie jest osiągnięta?

A. Właściciele.

B. Sąd.

C. Burmistrz.

D. Geodeta.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Sąd jest instytucją, która posiada kompetencje do rozstrzygania sporów dotyczących granic nieruchomości, szczególnie w przypadku, gdy nie udało się osiągnąć ugody między stronami. Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa cywilnego, w sytuacji sporu granicznego, właściciele nieruchomości mogą złożyć pozew do sądu, który podejmie decyzję na podstawie dowodów i opinii biegłych geodetów. Taki proces ma na celu zapewnienie obiektywności i bezstronności w ustaleniu przebiegu granicy. Przykładowo, gdy dwie działki sąsiadują ze sobą i istnieje niezgodność co do granicy, sąd może zlecić wykonanie pomiarów geodezyjnych, aby ustalić rzeczywisty przebieg granicy zgodnie z zapisami w księgach wieczystych. Ważne jest, aby właściciele byli świadomi, że decyzje sądowe mają moc prawną i są wiążące dla stron. W praktyce, korzystanie z sądu jako drogi do rozstrzygania sporów granicznych jest kluczowym etapem w ochronie praw własności i stabilności rynku nieruchomości.

Pytanie 25

Jakim symbolem literowym na mapie ewidencyjnej oznaczane są obszary przemysłowe?

A. Bi

B. Bz

C. Ba

D. Br

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Symbol literowy "Ba" na mapie ewidencyjnej jest używany do oznaczania terenów przemysłowych, co wynika z regulacji przestrzennych oraz standardów kartograficznych. Tereny przemysłowe to obszary przeznaczone do prowadzenia działalności gospodarczej związanej z produkcją, przetwarzaniem i magazynowaniem. Zrozumienie oznaczeń na mapach ewidencyjnych jest kluczowe dla urbanistów, architektów i inwestorów, którzy planują rozwój infrastruktury. Przykłady zastosowania obejmują planowanie nowych zakładów produkcyjnych, lokalizację parków przemysłowych czy analizę wpływu działalności przemysłowej na otoczenie. W praktyce, prawidłowe rozpoznawanie i interpretacja symboli na mapach ewidencyjnych umożliwia efektywne zarządzanie przestrzenią oraz minimalizowanie konfliktów społecznych związanych z lokalizacją przemysłu w obszarach mieszkalnych. Dodatkowo, w kontekście zrównoważonego rozwoju, identyfikacja terenów przemysłowych pozwala na wdrażanie zasad ekologicznych i efektywnego wykorzystania zasobów.

Pytanie 26

Jak nazywa się technika wyliczania powierzchni działki na podstawie pomiarów terenowych i danych z mapy?

A. Analityczna

B. Graficzna

C. Kombinowana

D. Mechaniczna

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "Kombinowana" jest prawidłowa, ponieważ metoda obliczenia pola powierzchni działki często łączy różne techniki pomiarowe i obliczeniowe, aby uzyskać dokładne wyniki. Metoda ta wykorzystuje zarówno dane pomiarowe z terenu, takie jak odległości i kąty, jak i informacje z map, co pozwala na precyzyjne określenie granic działki. W praktyce, metoda kombinowana może obejmować użycie narzędzi takich jak teodolity do dokładnych pomiarów kątów oraz tachimetry do pomiaru odległości. Przykładem zastosowania tej metody jest sytuacja, w której geodeta łączy pomiary GPS z danymi zgromadzonymi na mapach topograficznych w celu określenia powierzchni działki przeznaczonej pod zabudowę. W standardach geodezyjnych, takich jak PN-EN ISO 19152:2012, podkreśla się znaczenie integracji różnych źródeł danych dla uzyskania wysokiej jakości analiz przestrzennych.

Pytanie 27

Co powinien zrobić geodeta, gdy podczas ustalania granic nie potrafi określić ich przebiegu na podstawie zebranych dowodów, a właściciele działek mają różne zdania na temat granicy?

A. Skontaktować się z prawnikiem

B. Zachęcać strony do osiągnięcia ugody dotyczącej granicy

C. Sporządzić dokumentację przyjęcia granic

D. Określić przebieg granicy, posługując się mocniejszymi argumentami jednej ze stron

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Poprawna odpowiedź, czyli nakłanianie stron do zawarcia ugody granicznej, jest zgodna z zasadami etyki zawodowej geodetów oraz praktykami w zakresie rozgraniczeń. Gdy geodeta napotyka trudności w ustaleniu granicy na podstawie zebranych dowodów, a strony mają odmienne opinie, najlepszym podejściem jest dążenie do pokojowego rozwiązania sytuacji. Ugoda graniczna pozwala właścicielom nieruchomości na negocjacje i osiągnięcie wspólnego porozumienia dotyczącego przebiegu linii granicznej. Taki proces nie tylko minimalizuje potencjalne konflikty, ale także wspiera współpracę między stronami. Warto podkreślić, że zgodnie z przepisami prawa geodezyjnego, geodeta powinien działać z poszanowaniem interesów wszystkich stron oraz dążyć do polubownego rozwiązania sporów. Przykłady zastosowania tego podejścia mogą obejmować organizowanie spotkań pomiędzy właścicielami, podczas których zostaną przedstawione argumenty obu stron, a geodeta może służyć jako moderator, pomagając w znalezieniu kompromisu. Działania te są zgodne z dobrymi praktykami branżowymi i sprzyjają budowaniu pozytywnych relacji między sąsiadami.

Pytanie 28

Do podstawowych raportów z danymi ewidencyjnymi wliczamy

A. wykaz działek

B. wykaz lokali

C. skorowidz działek

D. kartotekę budynków

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Kartoteka budynków stanowi kluczowy element ewidencji gruntów i budynków, gromadząc szczegółowe dane dotyczące obiektów budowlanych. Zawiera informacje takie jak lokalizacja, typ budynku, jego powierzchnia oraz status prawny, co jest niezbędne do prowadzenia rzetelnej gospodarki nieruchomościami. W praktyce, kartotekę budynków wykorzystuje się w procesach związanych z planowaniem przestrzennym, zarządzaniem majątkiem oraz przy wycenie nieruchomości. Zgodnie z obowiązującymi normami, każdy budynek musi być uwzględniony w ewidencji, co umożliwia państwowym instytucjom skuteczne monitorowanie i regulowanie stanu zabudowy w danym obszarze. W kontekście raportów podstawowych, kartoteka budynków dostarcza fundamentu do podejmowania decyzji inwestycyjnych oraz planistycznych, a także pełni istotną rolę w procesach administracyjnych związanych z obrotem nieruchomościami. Warto również zwrócić uwagę na znaczenie aktualności tych danych, co jest kluczowe dla zachowania zgodności z przepisami prawa i zapewnienia przejrzystości w obrocie nieruchomościami.

Pytanie 29

Jakie może być maksymalne różnice między wynikiem pomiaru w sieci uzbrojenia terenu a dokumentem zatwierdzonym podczas narady koordynacyjnej?

A. 0,60 m w terenie zabudowanym i 1,50 m w terenie niezabudowanym

B. 0,20 m w terenie zabudowanym i 0,50 m w terenie niezabudowanym

C. 0,30 m w terenie zabudowanym i 0,50 m w terenie niezabudowanym

D. 0,50 m w terenie zabudowanym i 1,00 m w terenie niezabudowanym

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 0,30 m w terenie zabudowanym i 0,50 m w terenie niezabudowanym jest zgodna z normami obowiązującymi w inżynierii lądowej oraz z praktykami stosowanymi w geodezji. Odstępstwa te są ustalane na podstawie specyfiki oraz charakterystyki terenów, w których prowadzone są prace. W terenie zabudowanym, gdzie infrastruktura jest gęstsza, precyzja pomiarów jest kluczowa, aby uniknąć kolizji z istniejącymi budynkami czy innymi obiektami. Analogicznie, w terenie niezabudowanym, większe odstępstwo jest akceptowalne ze względu na mniejsze ryzyko wpływu na infrastrukturę. Te regulacje są zgodne z normami PN-EN ISO 17123, które określają metody pomiarów oraz wymagania dokładnościowe. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest niezbędne podczas realizacji projektów budowlanych, gdzie każda niezgodność z projektem może prowadzić do opóźnień lub zwiększonych kosztów. Dlatego znajomość dopuszczalnych odstępstw ma kluczowe znaczenie dla profesjonalnych geodetów oraz inżynierów zajmujących się projektowaniem i wykonawstwem inwestycji budowlanych.

Pytanie 30

Jaką wartość ma długość głównej stycznej łuku kołowego t, jeśli kąt zwrotu stycznych α wynosi 100,0000g, a promień łuku R to 180,00 m?

A. t = 360,00 m

B. t = 180,00 m

C. t = 90,00 m

D. t = 45,00 m

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź t = 180,00 m jest prawidłowa, ponieważ długość stycznej głównej łuku kołowego można obliczyć korzystając z odpowiednich wzorów geometrii. W przypadku stycznej, jej długość jest równa promieniowi łuku, gdy kąt zwrotu stycznych α jest wyrażony w gradach. W tym przypadku kąt α wynosi 100,0000g, co nie wpływa na długość stycznej w kontekście promienia 180,00 m. Stosując zasady inżynierii ruchu drogowego, odpowiednia długość stycznej zapewnia odpowiednią widoczność oraz bezpieczeństwo na zakrętach. W praktyce, odpowiednia długość stycznej jest istotna w projektowaniu dróg i torów, gdzie kontrola nad promieniem łuku jest kluczowa dla utrzymania prędkości pojazdów. Standardy inżynieryjne, takie jak AASHTO czy PN-EN, podkreślają znaczenie precyzyjnych obliczeń w kontekście projektowania infrastruktury transportowej, co przyczynia się do zwiększenia bezpieczeństwa i komfortu użytkowników dróg. Takie podejście pozwala unikać niebezpiecznych sytuacji na zakrętach oraz sprzyja płynności ruchu.

Pytanie 31

W sytuacji połączenia przynajmniej dwóch sąsiadujących parcel ewidencyjnych, nowo utworzoną parcelę oznacza się numerem

A. następnym, nieużytkowanym w danym obrębie, będącym liczbą naturalną

B. następnym, nieużytkowanym w danej jednostce ewidencyjnej, będącym liczbą naturalną

C. mniejszym z dotychczasowych numerów parcel, stanowiącym ułamek zwykły

D. większym z dotychczasowych numerów parcel, stanowiącym ułamek zwykły

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Dobra robota z wyborem odpowiedzi! Wiesz, że nowo powstała działka powinna mieć numer, który jest wolny w obrębie? To ważne, bo dzięki temu unikamy bałaganu i każda działka ma swój unikalny identyfikator. Geodeta ma obowiązek sprawdzić, które numery są już zajęte, a następnie przydzielić nowej działce najniższy dostępny numer. To wszystko sprawia, że później łatwiej znaleźć działki na mapach i w różnych dokumentach. Upewnij się też, że numery działek to liczby naturalne, bo używanie ułamków mogłoby tylko wprowadzić zamieszanie. Generalnie, ta procedura pomaga utrzymać porządek w ewidencji gruntów, a to jest bardzo istotne.

Pytanie 32

Zagospodarowanie działki obejmuje dwie zasadnicze części:

A. rysunkową oraz realizacyjną

B. opisową oraz rysunkową

C. opisową oraz realizacyjną

D. rysunkową oraz inwentaryzacyjną

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź opisowa i rysunkowa jest poprawna, ponieważ projekt zagospodarowania działki powinien zawierać zarówno szczegółowe opisy dotyczące charakterystyki terenu, jak i rysunki przedstawiające plan zagospodarowania. Część opisowa skupia się na aspektach takich jak analiza lokalnych uwarunkowań, zagadnienia związane z ochroną środowiska oraz funkcje, jakie będą pełniły poszczególne strefy w projekcie. Rysunki z kolei ilustrują układ przestrzenny, rozmieszczenie obiektów, infrastrukturę drogową oraz zieleni. Zgodnie z obowiązującymi normami, taki projekt powinien być zgodny z Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego (MPZP), a jego wykonanie wymaga współpracy z architektami, urbanistami oraz innymi specjalistami. Przykładowo, w projektach urbanistycznych często wykorzystuje się rysunki w postaci mapy sytuacyjnej, która ułatwia zrozumienie planowanych zmian oraz ich wpływu na otoczenie i społeczność lokalną.

Pytanie 33

Jaka jest wartość błędu średniego m_p położenia punktu osnowy realizacyjnej, kiedy w wyniku wyrównania uzyskano średnie błędy współrzędnych punktu P: m_x = ±2 mm, m_y = ±3 mm?

A. mp = ±3,6 mm

B. mp = ±0,5 mm

C. mp = ±5,0 mm

D. mp = ±2,0 mm

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wartość błędu średniego położenia punktu osnowy realizacyjnej, oznaczona jako mp, można obliczyć korzystając z praw fizyki pomiarowej. W tym przypadku, błędy średnie współrzędnych punktu P są podane jako mx = ±2 mm oraz my = ±3 mm. Aby określić mp, stosuje się wzór na błędy łączne, przy czym jest to pierwiastek sumy kwadratów błędów: mp = √(mx² + my²). Podstawiając wartości, otrzymujemy: mp = √(2² + 3²) = √(4 + 9) = √13, co daje około ±3,6 mm. Taki sposób obliczania błędów jest zgodny z normami metrologicznymi, w tym PN-ISO 17123, które podkreślają znaczenie precyzyjnych pomiarów w geodezji. W praktyce, dokładność pomiarów wpływa na jakość opracowywanych map oraz innych dokumentów geodezyjnych, co podkreśla znaczenie tego obliczenia oraz znajomości metod analizy błędów.

Pytanie 34

Do zadań i kompetencji należy aktualizacja rejestru gruntów oraz budynków?

A. prezydenta miasta

B. wójta

C. starosty

D. wojewody

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'starosty' jest poprawna, ponieważ zgodnie z ustawą o gospodarce nieruchomościami, to starosta jest organem odpowiedzialnym za prowadzenie ewidencji gruntów i budynków w danym powiecie. Starosta wykonuje zadania związane z aktualizacją danych ewidencji, co obejmuje zarówno rejestrację nowych nieruchomości, jak i aktualizację istniejących danych w odpowiedzi na zmiany w stanie prawnym lub faktycznym. Przykładowo, jeśli na danym terenie następuje podział działki, to starosta ma obowiązek zaktualizować ewidencję, aby odzwierciedlała nowy stan prawny. Dobre praktyki branżowe obejmują również współpracę z innymi instytucjami, takimi jak gminy czy geodezja, by zapewnić poprawność i aktualność wpisów w ewidencji. Starosta działa w ramach zintegrowanego systemu zarządzania danymi o nieruchomościach, co jest kluczowe dla planowania przestrzennego i prawidłowego funkcjonowania lokalnych rynków nieruchomości.

Pytanie 35

W jakim czasie wykonawca prac z zakresu geodezji i kartografii ma obowiązek zgłosić podział działki do Ośrodka Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej?

A. Po wezwaniu stron na teren

B. Po zakończeniu działań

C. Przed rozpoczęciem działań

D. W ciągu jednego tygodnia od rozpoczęcia działań

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wybór odpowiedzi 'Przed rozpoczęciem prac' jest zgodny z przepisami prawa geodezyjnego i kartograficznego, które nakładają na wykonawców obowiązek zgłoszenia podziału nieruchomości do Ośrodka Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej przed rozpoczęciem działań. Taki wymóg ma na celu zapewnienie prawidłowego i zgodnego z normami procesu podziału, a także umożliwienie odpowiednim instytucjom monitorowanie działań geodezyjnych. Przykładowo, w praktyce oznacza to, że wykonawca powinien przygotować stosowną dokumentację przed przystąpieniem do pomiarów, co pozwala na weryfikację zgodności z obowiązującymi przepisami oraz z minimalizowanie ryzyka błędów, które mogą prowadzić do sporów dotyczących granic nieruchomości. Taka procedura jest standardem w branży, która ma na celu ochronę interesów zarówno właścicieli nieruchomości, jak i osób potencjalnie zainteresowanych zakupem czy wynajmem. Warto również zauważyć, że wcześniejsze zgłoszenie pozwala na włączenie odpowiednich służb do procesu, co zwiększa transparentność i efektywność działań geodezyjnych.

Pytanie 36

Wstępny projekt podziału działki jest tworzony na mapie

A. zasadniczej

B. wysokościowej

C. fizjograficznej

D. topograficznej

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wstępny projekt podziału nieruchomości jest sporządzany na mapie zasadniczej, ponieważ to ona stanowi podstawowy dokument geodezyjny, który odzwierciedla aktualny stan zagospodarowania terenu oraz istniejące granice działek. Mapy zasadnicze zawierają szczegółowe informacje o infrastrukturze, takich jak drogi, budynki i inne obiekty, co jest niezbędne przy projektowaniu nowych podziałów. W kontekście prawa geodezyjnego i kartograficznego, mapa zasadnicza ma kluczowe znaczenie, ponieważ jest wykorzystywana jako podstawa do wszelkich działań związanych z podziałem i zagospodarowaniem nieruchomości. Przykładowo, przy projektowaniu osiedla mieszkaniowego, geodeta wykorzystuje mapę zasadniczą, aby ustalić, jak najlepiej podzielić teren na działki budowlane, uwzględniając lokalne przepisy i wymagania dotyczące zagospodarowania przestrzennego. Dobrą praktyką jest również weryfikacja mapy zasadniczej przed rozpoczęciem jakichkolwiek działań budowlanych, aby upewnić się, że wszystkie plany są zgodne z aktualnym stanem prawnym i faktycznym terenu.

Pytanie 37

Jakie zmiany nie muszą być zgłaszane w ewidencji gruntów i budynków?

A. Scalenie gruntów

B. Wywłaszczenie nieruchomości

C. Zmiana liczby mieszkańców w lokalu

D. Zmiana klasy bonitacyjnej gruntu

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zmiana liczby mieszkańców w lokalu nie podlega zgłoszeniu w ewidencji gruntów i budynków, ponieważ nie ma wpływu na stan prawny nieruchomości ani na jej klasyfikację. Zmiany demograficzne, takie jak liczba mieszkańców, są traktowane jako zmiany o charakterze użytkowym, które nie mają znaczenia w kontekście ewidencji gruntów. Praktycznym przykładem może być sytuacja, w której lokal mieszkalny jest wynajmowany przez różne osoby w różnych okresach. Mimo iż liczba mieszkańców może się zmieniać, nie wpływa to na formalny stan prawny nieruchomości. Właściciele nieruchomości są zobowiązani do zgłaszania zmian, które dotyczą m.in. powierzchni użytkowej, rodzaju i przeznaczenia budynku, co związane jest z różnymi aspektami prawnymi oraz podatkowymi. Zmiana liczby mieszkańców nie wchodzi w ten zakres i nie wymaga aktualizacji w ewidencji.

Pytanie 38

Po przeprowadzeniu procesu scalenia oraz podziału działki jej wartość wzrosła z 20 000,00 zł do 25 000,00 zł. Oblicz maksymalną możliwą wysokość opłaty adiacenckiej?

A. 1 000,00 zł

B. 5 000,00 zł

C. 2 500,00 zł

D. 1 500,00 zł

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wiesz, maksymalna wysokość opłaty adiacenckiej to coś, co oblicza się na podstawie wzrostu wartości nieruchomości. Jak coś robisz z działką, powiedzmy, że ją łączysz albo dzielisz, to jej wartość może wzrosnąć. W tym przypadku mamy wzrost z 20 000 zł do 25 000 zł, czyli przyrost to 5 000 zł. Prawo mówi, że maksymalnie można wziąć 50% z tego przyrostu, a więc 2 500 zł. Takie obliczenia to norma w polskim prawodawstwie, używa się ich też w administracji. Te opłaty pomagają pokryć koszty inwestycji w infrastrukturę, które zwiększają wartość nieruchomości. To wszystko jest częścią szerszej polityki rozwoju i sprawiedliwości społecznej.

Pytanie 39

Jakie dane zawiera dokument dotyczący wyznaczania punktów granicznych?

A. Powierzchnie działek, do których przypisane są wyznaczane punkty graniczne

B. Opis techniki tyczenia wyznaczanych punktów granicznych

C. Lista współrzędnych wyznaczanych punktów granicznych

D. Opis metody stabilizacji wyznaczanych punktów granicznych

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Protokół wyznaczenia punktów granicznych jest kluczowym dokumentem w procesie geodezyjnym, którego celem jest zapewnienie dokładnej i trwałej identyfikacji granic działek. Opis sposobu stabilizacji wyznaczanych punktów granicznych obejmuje techniki i metody, które zapewniają, że oznaczone punkty będą zachowane przez długi czas, co jest niezbędne w kontekście zmian, które mogą wystąpić w terenie. Stabilizacja punktów granicznych może obejmować użycie trwałych znaczników, takich jak betonowe słupy, stalowe pręty czy inne elementy, które są odporne na działanie warunków atmosferycznych oraz na mechaniczne uszkodzenia. Przykładowo, w praktyce geodezyjnej często wykorzystuje się punkty referencyjne, które są odpowiednio oznakowane i zabezpieczone, aby mogły służyć jako odniesienie dla przyszłych prac geodezyjnych. Zgodnie z normami i standardami, takie jak ISO 19152 dotyczące geoinformacji, stabilizacja punktów granicznych jest kluczowym elementem zapewniającym wiarygodność pomiarów oraz trwałość danych geodezyjnych. Dobrze zrealizowany proces stabilizacji przyczynia się do lepszego zarządzania nieruchomościami oraz minimalizuje ryzyko sporów granicznych.

Pytanie 40

Który organ podejmuje decyzję w sprawie podziału nieruchomości?

A. Główny Geodeta Kraju

B. Wójt, burmistrz albo prezydent miasta

C. Starosta

D. Geodeta

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Decyzję o podziale nieruchomości podejmuje wójt, burmistrz lub prezydent miasta, co jest regulowane przepisami prawa budowlanego oraz ustawą o gospodarce nieruchomościami. Odpowiedzialność ta wynika z konieczności zapewnienia odpowiednich standardów urbanistycznych i ochrony interesów publicznych. Wójtowie i burmistrzowie, jako przedstawiciele lokalnych samorządów, mają na celu dostosowanie podziałów nieruchomości do lokalnych planów zagospodarowania przestrzennego oraz przepisów dotyczących ochrony środowiska. Przykładowo, jeśli zamierzamy podzielić działkę na mniejsze parcele w celu budowy nowych domów, odpowiednia decyzja musi uwzględniać nie tylko aspekty techniczne, ale również społeczne, takie jak dostęp do infrastruktury, komunikacji oraz usług publicznych. Dobre praktyki w tej dziedzinie opierają się na współpracy z mieszkańcami, konsultacjach społecznych oraz starannej analizie skutków podziału dla lokalnej społeczności.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej