Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 01:00
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 01:23

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Które z wymienionych oznaczeń wskazuje, że jest to kabel typu skrętka z podwójnym ekranowaniem?

A. SFTP

B. S-STP

C. UTP

D. FTP

Wybór odpowiedzi spośród dostępnych opcji może prowadzić do pewnych nieporozumień związanych z terminologią używaną do opisania różnych typów kabli sieciowych. UTP (Unshielded Twisted Pair) to typ skrętki, który nie ma dodatkowego ekranowania, co czyni go bardziej podatnym na zakłócenia elektromagnetyczne. UTP jest powszechnie stosowany w standardowych aplikacjach sieciowych, ale nie nadaje się do środowisk o dużym poziomie zakłóceń. FTP (Foiled Twisted Pair) natomiast, stosuje ekran na poziomie całego kabla, co zapewnia pewną ochronę przed zakłóceniami, ale nie oferuje tak wysokiego poziomu izolacji jak S-STP. Z kolei odpowiedź SFTP (Shielded Foiled Twisted Pair) odnosi się do kabla, który ma ekran na poziomie par oraz dodatkowy ekran na poziomie całego kabla, ale nie jest to ekranowanie podwójne, jak w przypadku S-STP. Wybierając kabel do konkretnego zastosowania, istotne jest zrozumienie różnic między tymi typami, ponieważ niewłaściwy wybór może prowadzić do problemów z jakością sygnału, stabilnością połączeń oraz zwiększonym ryzykiem utraty danych. Konsekwencje mogą być szczególnie dotkliwe w zastosowaniach krytycznych, gdzie stabilność i jakość transmisji są kluczowe.

Pytanie 2

Proporcja ładunku zgromadzonego na przewodniku do potencjału tego przewodnika definiuje jego

A. pojemność elektryczną

B. moc

C. indukcyjność

D. rezystancję

Pojemność elektryczna to wielkość, która określa zdolność obiektu, takiego jak przewodnik, do gromadzenia ładunku elektrycznego. Jest to stosunek ładunku zgromadzonego na przewodniku do potencjału tego przewodnika, co jest kluczowym pojęciem w elektrotechnice i elektronice. Pojemność elektryczna mierzy się w faradach (F), a jej zrozumienie jest kluczowe w projektowaniu kondensatorów, które są szeroko stosowane w obwodach elektronicznych do wygładzania sygnałów, filtracji oraz przechowywania energii. W praktyce, kondensatory o wysokiej pojemności są stosowane w zasilaczach, gdzie pomagają w utrzymaniu stabilności napięcia, a w obwodach analogowych umożliwiają realizację różnych funkcji, takich jak łagodzenie szumów czy opóźnianie sygnałów. Zrozumienie pojemności elektrycznej ma także zastosowanie w różnych dziedzinach, od telekomunikacji po systemy zasilania, gdzie kluczowe jest efektywne zarządzanie energią i sygnałem. Warto również pamiętać, że pojemność elektryczna zależy od geometrii przewodnika oraz materiału, z którego jest wykonany, co wskazuje na znaczenie doboru odpowiednich komponentów w projektowaniu systemów elektrycznych i elektronicznych.

Pytanie 3

Która z wymienionych czynności nie jest związana z personalizacją systemu operacyjnego Windows?

A. Dostosowanie ustawień dotyczących wyświetlania pasków menu i narzędziowych

B. Zmiana koloru tła pulpitu na jeden lub kilka przenikających się odcieni

C. Wybór domyślnej przeglądarki internetowej

D. Ustawienie wielkości partycji wymiany

Wielkość partycji wymiany to coś, co nie jest związane z tym, jak sobie personalizujemy Windowsa. Ta partycja, czyli plik stronicowania, pomaga w zarządzaniu pamięcią wirtualną. To znaczy, że przenosi dane między RAM a dyskiem twardym. Ustawienia tego rodzaju są super ważne dla wydajności komputera, ale nie mają żadnego wpływu na to, jak system wygląda czy jak się z nim pracuje. Na przykład, dobra konfiguracja tej partycji może przyspieszyć działanie programów, które potrzebują dużo pamięci, ale nie zmienia naszych upodobań co do interfejsu. Warto pamiętać, że personalizacja to zmiany jak tło pulpitu, jakieś ustawienia paska zadań czy przeglądarki, które naprawdę wpływają na to, jak korzystamy z systemu. Z mojego doświadczenia, personalizacja powinna ułatwiać nam pracę, a ustawienie pamięci w tym przypadku po prostu nie ma na to wpływu.

Pytanie 4

Jakie protokoły są właściwe dla warstwy internetowej w modelu TCP/IP?

A. TCP, UDP

B. IP, ICMP

C. HTTP, FTP

D. DHCP, DNS

Odpowiedź IP i ICMP jest poprawna, ponieważ obydwa protokoły należą do warstwy internetowej modelu TCP/IP. Protokół IP (Internet Protocol) jest kluczowy w routing i przesyłaniu danych w sieci, odpowiedzialny za adresowanie i fragmentację pakietów. ICMP (Internet Control Message Protocol) z kolei służy do przesyłania komunikatów kontrolnych i błędów, co jest niezbędne do diagnostyki i zarządzania siecią. Przykładem zastosowania IP jest przesyłanie danych między różnymi sieciami w Internecie, natomiast ICMP jest często używany w narzędziach diagnostycznych, takich jak ping, do sprawdzania dostępności hostów. W kontekście standardów branżowych, zarówno IP, jak i ICMP są zdefiniowane w dokumentach RFC, co zapewnia ich powszechne zrozumienie i implementację w różnych systemach sieciowych.

Pytanie 5

Która z poniższych topologii sieciowych charakteryzuje się centralnym węzłem, do którego podłączone są wszystkie inne urządzenia?

A. Pierścień

B. Siatka

C. Drzewo

D. Gwiazda

Topologia gwiazdy to jedna z najczęściej stosowanych struktur w sieciach komputerowych. W tej topologii wszystkie urządzenia są podłączone do jednego centralnego węzła, którym może być na przykład switch lub hub. Dzięki temu każde urządzenie komunikuje się bezpośrednio z centralnym punktem, co upraszcza zarządzanie siecią i diagnozowanie problemów. Główną zaletą takiej topologii jest to, że awaria jednego z urządzeń nie wpływa na działanie pozostałych, a uszkodzenie jednego kabla nie powoduje odłączania całej sieci. Jest to również elastyczne rozwiązanie, które pozwala na łatwe dodawanie nowych urządzeń bez zakłócania pracy sieci. Dodatkowo, centralizacja zarządzania przepływem danych umożliwia efektywne monitorowanie ruchu sieciowego i implementację polityk bezpieczeństwa. Praktyczne zastosowanie topologii gwiazdy można znaleźć w wielu nowoczesnych biurach i domach, gdzie centralny router lub switch łączy wszystkie urządzenia sieciowe, zapewniając im dostęp do internetu i umożliwiając łatwą komunikację między nimi. To wszystko razem sprawia, że topologia gwiazdy jest bardzo popularna i powszechnie stosowana w praktyce.

Pytanie 6

ACPI to akronim, który oznacza

A. zestaw połączeń łączących równocześnie kilka elementów z możliwością komunikacji

B. program, który umożliwia znalezienie rekordu rozruchowego systemu

C. zaawansowany interfejs zarządzania konfiguracją i energią

D. test weryfikacji funkcjonowania podstawowych komponentów

Wybór innych odpowiedzi wynika z tego, że źle rozumiesz funkcję ACPI i jego zastosowania. Na przykład, pierwsza opcja, która mówi o testowaniu działania podzespołów, dotyczy procesów diagnostycznych. To zajmują się inne narzędzia, jak POST (Power-On Self-Test). ACPI nie testeruje sprzętu, ale zajmuje się zarządzaniem energią i konfiguracją. Kolejna odpowiedź, która odnosi się do szukania rekordu rozruchowego systemu, bardziej dotyczy bootowania i rozruchu systemu, co też nie jest zadaniem ACPI. Tak naprawdę, ACPI działa na wyższym poziomie, integrując różne aspekty zarządzania energią, ale nie zajmuje się bezpośrednio bootowaniem. Ostatnia odpowiedź, mówiąca o ścieżkach łączących komponenty, też wprowadza w błąd, bo to nie ma związku z zarządzaniem energią ani konfiguracją, tylko dotyczy architektury systemów komputerowych. Generalnie, te błędne odpowiedzi pokazują, jak typowo myślimy o sprzęcie i oprogramowaniu, nie zwracając uwagi na to, jak ważne są standardy zarządzania energią, co prowadzi do nieporozumień w tym, jak różne komponenty działają i współpracują w systemie.

Pytanie 7

Ile różnych sieci obejmują komputery z adresami IP podanymi w tabeli oraz przy standardowej masce sieci?

A. Dwóch

B. Sześciu

C. Jednej

D. Czterech

Wybór jakiejkolwiek liczby mniejszej niż cztery wskazuje na niezrozumienie zasady klasyfikacji adresów IP oraz ich maskowania. W przypadku wyboru jednej sieci można by założyć, że wszystkie adresy IP są w jednej podsieci, co jest błędne, ponieważ każdy z wymienionych adresów IP zaczyna się od innego drugiego oktetu. Wybór dwóch lub trzech sieci sugeruje, że moglibyśmy zgrupować niektóre z tych adresów IP, co również nie jest zgodne z rzeczywistością. Na przykład, adresy 172.16.15.5 oraz 172.18.15.6 należą do różnych sieci, ponieważ różnią się w pierwszym lub drugim oktetach. Ponadto, przy zastosowaniu klasycznej metody maskowania dla klasy A, adresy IP o różnym pierwszym oktetach nie mogą być w tej samej sieci. Typowym błędem jest także mylenie pojęcia sieci z pojęciem adresu IP. W praktyce, aby poprawnie zarządzać siecią, ważne jest, aby mieć pełne zrozumienie, jak adresy IP są strukturalnie podzielone i jak wpływa to na ich klasyfikację. Bez właściwego zrozumienia tych zasad, można łatwo wpaść w pułapkę nieprawidłowych założeń, co w efekcie prowadzi do błędnych decyzji w zakresie konfiguracji i zarządzania siecią.

Pytanie 8

Przy realizacji projektu dotyczącego sieci LAN wykorzystano medium transmisyjne standardu Ethernet 1000Base-T. Które z poniższych stwierdzeń jest prawdziwe?

A. To standard sieci optycznych, którego maksymalny zasięg wynosi 1000 metrów

B. To standard sieci optycznych działających na wielomodowych światłowodach

C. Standard ten pozwala na transmisję typu full-duplex przy maksymalnym zasięgu 100 metrów

D. Standard ten umożliwia transmisję typu half-duplex przy maksymalnym zasięgu 1000 metrów

Odpowiedź, że standard 1000Base-T umożliwia transmisję typu full-duplex przy maksymalnym zasięgu 100 metrów, jest prawidłowa, ponieważ 1000Base-T to standard Ethernet pracujący na kablach miedzianych, który wykorzystuje cztery pary skręconych przewodów. Standard ten zapewnia wysoką przepustowość do 1 Gbps, a jego maksymalny zasięg wynosi właśnie 100 metrów w typowej aplikacji z użyciem kabla kategorii 5e lub wyższej. Transmisja full-duplex oznacza, że dane mogą być przesyłane i odbierane jednocześnie, co znacząco zwiększa efektywność wykorzystania medium transmisyjnego. Dzięki temu standard 1000Base-T jest idealny do zastosowań w biurach czy centrach danych, gdzie wymagana jest wysoka wydajność i niezawodność połączeń sieciowych. Przykłady zastosowań obejmują lokalne sieci komputerowe w firmach, gdzie wiele urządzeń, takich jak komputery, serwery i drukarki, wymaga szybkiego dostępu do sieci. Oprócz tego, 1000Base-T jest powszechnie wspierany przez większość nowoczesnych przełączników i kart sieciowych, co ułatwia jego implementację.

Pytanie 9

Jakie polecenie trzeba wydać w systemie Windows 7, aby uruchomić program Zapora systemu Windows z zabezpieczeniami zaawansowanymi bezpośrednio z wiersza poleceń?

A. perfmon.msc

B. serwices.msc

C. compmgmt.msc

D. wf.msc

Odpowiedzi "serwices.msc", "perfmon.msc" oraz "compmgmt.msc" nie są właściwe dla uruchamiania Zaporę systemu Windows z zabezpieczeniami zaawansowanymi, ponieważ każda z nich odpowiada za inne funkcje systemowe. "Serwices.msc" uruchamia menedżera usług, który umożliwia zarządzanie usługami systemowymi, ich uruchamianiem i zatrzymywaniem. Choć jest to ważne narzędzie do monitorowania i kontroli działania różnych procesów, nie ma bezpośredniego związku z zarządzaniem zaporą sieciową. "Perfmon.msc" otwiera narzędzie do monitorowania wydajności systemu, które pozwala na analizę i zbieranie danych o wydajności, ale nie jest przeznaczone do zarządzania zaporą. Z kolei "compmgmt.msc" to menedżer komputera, który agreguje różne narzędzia administracyjne, w tym zarządzanie dyskami i kontami użytkowników, ale również nie dostarcza funkcji do bezpośredniego zarządzania ustawieniami zapory. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że podobieństwo w nazwach skrótów oznacza podobieństwo w funkcjonalności. Warto podkreślić, że umiejętność rozróżniania między różnymi narzędziami i ich przeznaczeniem jest kluczowa dla efektywnego zarządzania systemem oraz jego bezpieczeństwem. W praktyce, administratorzy powinni zapoznawać się z dokumentacją każdego narzędzia, aby w pełni zrozumieć ich funkcje i zastosowanie.

Pytanie 10

Urządzenie ADSL wykorzystuje się do nawiązania połączenia

A. radiowego

B. cyfrowego symetrycznego

C. satelitarnego

D. cyfrowego asymetrycznego

Urządzenie ADSL (Asymmetric Digital Subscriber Line) służy do uzyskania cyfrowego asymetrycznego połączenia internetowego, co oznacza, że prędkość pobierania danych jest wyższa niż prędkość ich wysyłania. Jest to szczególnie korzystne w zastosowaniach domowych i biurowych, gdzie użytkownicy często pobierają więcej danych (np. strumieniowanie wideo, przeglądanie stron internetowych) niż wysyłają. ADSL wykorzystuje istniejącą infrastrukturę telefoniczną, co sprawia, że jest stosunkowo łatwe do wdrożenia i ekonomiczne. Dzięki technologii ADSL, użytkownicy mogą jednocześnie korzystać z telefonu i internetu, co jest możliwe dzięki zastosowaniu filtrów, które oddzielają sygnał telefoniczny od internetowego. ADSL spełnia standardy ITU-T G.992.1 oraz G.992.3, co zapewnia zgodność z międzynarodowymi normami. W praktyce, ADSL jest szeroko stosowane w domach oraz małych i średnich przedsiębiorstwach, ponieważ oferuje wystarczającą prędkość dla wielu aplikacji bez konieczności dużych inwestycji w infrastrukturę.

Pytanie 11

Użytkownicy w sieci lokalnej mogą się komunikować między sobą, lecz nie mają dostępu do serwera WWW. Wynik polecenia ping z komputerów bramy jest pozytywny. Który komponent sieci NIE MOŻE być powodem problemu?

A. Router

B. Karta sieciowa serwera

C. Przełącznik

D. Kabel łączący router z serwerem WWW

Router jest kluczowym elementem sieci, odpowiedzialnym za kierowanie ruchu do różnych sieci. W przypadku problemów z połączeniem z serwerem WWW, router może być podejrzewany o nieprawidłową konfigurację, blokowanie ruchu lub problemy z trasowaniem. Błędy w konfiguracji tablic routingu mogą powodować, że pakiety nie docierają poza sieć lokalną, co jest częstym problemem w dużych sieciach. Karta sieciowa serwera może wpływać na dostępność serwera WWW. Jeśli karta sieciowa jest uszkodzona lub niepoprawnie skonfigurowana, może blokować lub niepoprawnie obsługiwać przychodzące połączenia, co uniemożliwia komunikację z serwerem. Ponadto, błędy związane z adresacją IP lub brak odpowiednich sterowników mogą prowadzić do podobnych problemów. Kabel między routerem a serwerem WWW jest fizycznym medium transmisyjnym, więc jego uszkodzenie mogłoby przerwać komunikację. Przewody należy regularnie sprawdzać pod kątem uszkodzeń mechanicznych lub luźnych połączeń, aby zapewnić ciągłość transmisji danych. Typowe błędy myślowe obejmują zakładanie, że problem dotyczy wyłącznie urządzeń aktywnych, pomijając fizyczne aspekty połączeń, które mogą być równie krytyczne w utrzymaniu niezawodności sieci. W tym przypadku, błędne założenie, że urządzenia aktywne są jedynym źródłem problemów, może prowadzić do niepoprawnej diagnozy sytuacji.

Pytanie 12

Chusteczki namoczone w płynie o działaniu antystatycznym są używane do czyszczenia

A. rolek prowadzących papier w drukarkach atramentowych

B. ekranów monitorów CRT

C. wałków olejowych w drukarkach laserowych

D. ekranów monitorów LCD

Wybór chusteczek nasączonych płynem o właściwościach antystatycznych do czyszczenia ekranów monitorów LCD oraz innych komponentów drukujących, takich jak wałki olejowe w drukarkach laserowych i rolki prowadzące papier w drukarkach atramentowych, jest problematyczny. Ekrany LCD są znacznie bardziej wrażliwe na chemikalia i mogą łatwo ulec uszkodzeniu, jeżeli zastosowane zostaną niewłaściwe środki czyszczące. W przypadku LCD, zaleca się użycie specjalnych roztworów przystosowanych do tego rodzaju powierzchni, które nie zawierają alkoholu ani substancji, które mogłyby zmatowić ekran. Gromadzenie się kurzu na ekranie LCD nie jest tak problematyczne jak w przypadku CRT, gdzie statyczność ładunku jest istotnym czynnikiem. Ponadto, wałki olejowe i rolki prowadzące w drukarkach wymagają zupełnie odmiennych metod czyszczenia. W ich przypadku stosowanie substancji antystatycznych nie jest zalecane, ponieważ niektóre z tych produktów mogą wpływać na właściwości oleju lub smaru, co prowadzi do obniżenia efektywności drukowania. Błędne przekonanie, że te same chusteczki mogą być stosowane do różnych typów urządzeń, może prowadzić do uszkodzenia sprzętu, co jest kosztowne i czasochłonne w naprawie. Dlatego ważne jest, aby przed użyciem jakiegokolwiek środka czyszczącego dokładnie zapoznać się z zaleceniami producenta i stosować się do nich, aby zapewnić długotrwałą wydajność i bezpieczeństwo urządzeń.

Pytanie 13

Skrót MAN odnosi się do rodzaju sieci

A. miejskiej

B. rozległej

C. kampusowej

D. lokalnej

Skrót MAN (Metropolitan Area Network) odnosi się do sieci miejskiej, która łączy różne lokalizacje w obrębie miasta lub aglomeracji. Celem takiej sieci jest umożliwienie szybkiej komunikacji i wymiany danych pomiędzy różnymi instytucjami, biurami czy uczelniami w danej okolicy. MAN jest większa niż lokalna sieć komputerowa (LAN), ale mniejsza niż sieć rozległa (WAN). Typowe zastosowania MAN obejmują sieci dla uczelni wyższych, które łączą różne budynki w kampusie, ale także sieci miejskie, które mogą integrować usługi publiczne, takie jak władze lokalne czy publiczne biblioteki. W kontekście standardów, takie sieci często korzystają z technologii Ethernet oraz protokołów takich jak MPLS, co zapewnia efektywne zarządzanie ruchem danych. Zastosowanie MAN jest istotne dla zapewnienia wysokiej przepustowości i niskich opóźnień w komunikacji danych w obrębie miejskich aglomeracji.

Pytanie 14

W systemie Windows Professional aby ustawić czas dostępności dla drukarki, należy skorzystać z zakładki

A. Konfiguracja w Preferencjach drukowania

B. Ustawienia w Preferencjach drukowania

C. Zabezpieczenia w Właściwościach drukarki

D. Zaawansowane w Właściwościach drukarki

Odpowiedzi sugerujące zakładki 'Zabezpieczenia', 'Konfiguracja' lub 'Ustawienia' w Preferencjach drukowania są niepoprawne, ponieważ nie dotyczą one właściwego konfigurowania czasu dostępności drukarki. Zakładka 'Zabezpieczenia' koncentruje się na kontrolowaniu dostępu do drukarki, co zapewnia, że tylko upoważnieni użytkownicy mogą korzystać z urządzenia, ale nie ma ona wpływu na harmonogram dostępności. 'Konfiguracja' i 'Ustawienia' w Preferencjach drukowania obejmują aspekty związane z jakością wydruku, wyborem papieru czy ustawieniami kolorów, co również nie dotyczy regulacji dostępności. Użytkownicy często mylnie kojarzą te zakładki z zarządzaniem drukarką, co prowadzi do błędnych wniosków. W rzeczywistości, aby efektywnie zarządzać drukowaniem w organizacji, należy skupić się na właściwej konfiguracji dostępności, co nie jest możliwe w ramach zaproponowanych odpowiedzi. Kluczowe jest zrozumienie, że zarządzanie drukiem to nie tylko ustawienie parametrów wydruku, ale również zapewnienie, że urządzenia są dostępne w odpowiednich momentach, co jest osiągane poprzez właściwe użycie zakładki 'Zaawansowane'. Dlatego zaleca się dokładne zapoznanie się z każdą z zakładek w Właściwościach drukarki, aby lepiej rozumieć, jakie funkcje są dostępne i jak można je wykorzystać w codziennej pracy.

Pytanie 15

Która z poniższych opcji nie jest usługą katalogową?

A. Oracle baseDirectory

B. Novell eDirectory

C. Active Directory

D. OpenLDAP

Wszystkie wymienione odpowiedzi, z wyjątkiem Oracle baseDirectory, są przykładami usług katalogowych, które pełnią kluczową rolę w zarządzaniu informacjami o użytkownikach i zasobach w sieciach komputerowych. OpenLDAP to otwarte oprogramowanie, które implementuje protokół LDAP (Lightweight Directory Access Protocol). LDAP jest standardowym sposobem przechowywania i wyszukiwania informacji w hierarchicznej bazie danych, co sprawia, że OpenLDAP jest szanowanym rozwiązaniem wśród administratorów systemów. Novell eDirectory to kolejna usługa katalogowa, która również korzysta z protokołu LDAP i oferuje funkcje z zakresu zarządzania tożsamościami oraz dostępem, szczególnie w złożonych środowiskach korporacyjnych. Active Directory, z kolei, jest najczęściej stosowane w produktach Microsoftu i umożliwia administratorom centralne zarządzanie użytkownikami, grupami i politykami dostępu w sieciach opartych na systemach Windows. Wiele osób może mylnie sądzić, że wszystkie wymienione usługi katalogowe są sobie równe i mogą być używane zamiennie, co jest błędem. Kluczowe jest zrozumienie, że każda z usług katalogowych ma swoje unikalne cechy, zastosowania oraz protokoły, które determinują ich funkcjonalność. Rozpoznawanie różnicy między bazami danych a usługami katalogowymi jest istotne, aby uniknąć nieporozumień w zarządzaniu infrastrukturą IT oraz w projektowaniu architektury systemów, co może prowadzić do problemów operacyjnych w przyszłości.

Pytanie 16

Funkcja systemu Windows Server, umożliwiająca zdalną instalację systemów operacyjnych na komputerach kontrolowanych przez serwer, to

A. FTP

B. WDS

C. DFS

D. GPO

GPO, czyli Group Policy Object, to mechanizm zarządzania polityką grupy w systemach Windows, który pozwala administratorom na definiowanie i egzekwowanie ustawień dla użytkowników i komputerów w sieci. GPO nie jest odpowiednie do zdalnej instalacji systemów operacyjnych, lecz do zarządzania konfiguracją systemów już zainstalowanych. Używanie GPO do tego celu mogłoby prowadzić do nieporozumień, ponieważ wiele osób może myśleć, że ustawienia polityki mogą zastąpić proces instalacji. FTP, czyli File Transfer Protocol, to z kolei protokół transferu plików, który służy do przesyłania plików między komputerami w sieci. Choć FTP może być wykorzystywany do przesyłania obrazów systemów operacyjnych, nie jest to narzędzie do ich instalacji, a jego stosowanie w tym kontekście jest niewłaściwe. DFS, czyli Distributed File System, to technologia umożliwiająca zarządzanie i replikację danych w rozproszonym środowisku. Tak samo jak w przypadku FTP, DFS nie jest narzędziem do instalacji systemów operacyjnych, lecz do zarządzania dostępem do plików. Typowym błędem myślowym jest mylenie różnych technologii i ich funkcji, co może prowadzić do nieefektywnego zarządzania infrastrukturą IT. Dlatego kluczowe jest zrozumienie specyfiki narzędzi oraz ich odpowiednich zastosowań w kontekście administracji systemami.

Pytanie 17

Dezaktywacja automatycznych aktualizacji systemu Windows skutkuje

A. zablokowaniem wszelkich metod pobierania aktualizacji systemu

B. automatycznym sprawdzeniem dostępności aktualizacji i informowaniem o tym użytkownika

C. automatycznym ściąganiem aktualizacji bez ich instalacji

D. zablokowaniem samodzielnego ściągania uaktualnień przez system

Wyłączenie automatycznej aktualizacji systemu Windows rzeczywiście skutkuje zablokowaniem samodzielnego pobierania uaktualnień przez system. W praktyce oznacza to, że użytkownik musi ręcznie sprawdzać dostępność aktualizacji oraz decydować, kiedy i jakie aktualizacje zainstalować. Jest to szczególnie istotne w kontekście zarządzania systemem operacyjnym, gdzie niektóre aktualizacje mogą wprowadzać zmiany w funkcjonalności systemu lub wpływać na jego stabilność. W sytuacjach, gdy organizacje preferują mieć pełną kontrolę nad aktualizacjami, wyłączenie automatycznych aktualizacji może być uzasadnione. Przykładem może być środowisko produkcyjne, gdzie nagłe zmiany mogą prowadzić do nieprzewidzianych problemów. Zgodnie z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania IT, zaleca się regularne wykonywanie ręcznych aktualizacji, aby zapewnić, że system jest zabezpieczony przed najnowszymi zagrożeniami. Ponadto, administratorzy powinni monitorować dostępność aktualizacji, co może być realizowane za pomocą narzędzi zarządzania systemami, takich jak SCCM czy WSUS, co pozwala na efektywniejsze zarządzanie cyklem życia oprogramowania.

Pytanie 18

Przynależność komputera do konkretnej wirtualnej sieci nie może być ustalona na podstawie

A. znacznika ramki Ethernet 802.1Q

B. nazwa komputera w sieci lokalnej

C. numeru portu przełącznika

D. adresu MAC karty sieciowej komputera

Nazwa komputera w sieci lokalnej, znana również jako hostname, jest używana do identyfikacji urządzenia w kontekście komunikacji użytkownik-człowiek. Niemniej jednak, nie ma bezpośredniego związku z przynależnością do konkretnej wirtualnej sieci (VLAN). Wirtualne sieci są definiowane na poziomie sprzętu sieciowego, a ich identyfikacja opiera się na oznaczeniach ramki Ethernet 802.1Q, które umożliwiają segregację ruchu sieciowego w infrastrukturze z wykorzystaniem tagów VLAN. Przydzielony adres MAC karty sieciowej również nie wpływa na przynależność do VLAN, ale jest używany w procesie komunikacji w sieci lokalnej. Natomiast numer portu przełącznika, do którego podłączony jest komputer, ma kluczowe znaczenie w definiowaniu przynależności do VLAN. Przykładem może być środowisko, w którym różne VLANy są skonfigurowane dla różnych działów w firmie – wówczas odizolowanie komunikacji między nimi jest kluczowe dla bezpieczeństwa i zarządzania ruchem sieciowym. Zrozumienie tych różnic jest istotne podczas projektowania sieci.

Pytanie 19

Aby zamontować katalog udostępniony w sieci komputerowej w systemie Linux, należy wykorzystać komendę

A. join

B. view

C. connect

D. mount

Wybór odpowiedzi, która nie odnosi się do polecenia 'mount', wskazuje na brak zrozumienia podstawowych mechanizmów zarządzania systemami plików w systemie Linux. Odpowiedzi, takie jak 'join', 'view', czy 'connect', sugerują różne operacje, które jednak nie mają bezpośredniego związku z montowaniem katalogów w sieci. Polecenie 'join' jest używane w kontekście łączenia plików tekstowych na podstawie wspólnych kluczy, co nie jest w żadnym wypadku związane z operacjami na systemach plików. Z kolei 'view' najczęściej odnosi się do wyświetlania danych, a nie do ich montowania, co jest kluczowe w kontekście dostępu do zdalnych zasobów. 'Connect' z kolei może być używane w kontekście nawiązywania połączenia z serwerami lub bazami danych, ale nie ma zastosowania w montowaniu systemów plików. Stąd wynikają typowe nieporozumienia, które mogą prowadzić do błędnych wyborów w kontekście zarządzania danymi w systemach Linux. Aby skutecznie zmapować katalogi sieciowe, użytkownicy muszą zrozumieć różnice pomiędzy operacjami na plikach a zarządzaniem systemami plików, a także znać odpowiednie narzędzia, takie jak 'mount', które są fundamentalne dla prawidłowego funkcjonowania systemu operacyjnego.

Pytanie 20

Ataki mające na celu zakłócenie funkcjonowania aplikacji oraz procesów działających w urządzeniu sieciowym określane są jako ataki typu

A. DoS

B. spoofing

C. zero-day

D. smurf

Atak typu DoS (Denial of Service) ma na celu zablokowanie dostępu do usługi lub aplikacji, przeciążając zasoby serwera poprzez generowanie dużej liczby żądań w krótkim czasie. Taki atak może uniemożliwić prawidłowe działanie systemu, co w praktyce oznacza, że użytkownicy nie mogą korzystać z danej usługi. W kontekście sieciowym, atak DoS jest często realizowany poprzez wykorzystanie flaw w protokołach komunikacyjnych lub przez wysyłanie dużych pakietów danych, które skutkują wyczerpaniem zasobów serwera. Przykładem zastosowania tej wiedzy w praktyce jest zabezpieczanie sieci za pomocą zapór ogniowych oraz systemów wykrywania intruzów, które monitorują i blokują podejrzane wzorce ruchu. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, organizacje powinny wdrażać strategie obrony wielowarstwowej, aby zminimalizować ryzyko ataków DoS, m.in. poprzez skalowanie zasobów serwerowych oraz zastosowanie sieci CDN, która może rozproszyć ruch do wielu lokalizacji.

Pytanie 21

Na diagramie okablowania strukturalnego przy jednym z komponentów znajduje się oznaczenie MDF. Z którym punktem dystrybucji jest powiązany ten komponent?

A. Budynkowym

B. Głównym

C. Pośrednim

D. Kampusowym

MDF, czyli Main Distribution Frame, jest kluczowym punktem w sieci okablowania strukturalnego, pełniącym rolę głównego węzła dystrybucyjnego. Funkcjonuje jako centralny punkt, w którym łączą się różnego rodzaju media i sygnały z różnych źródeł. Umożliwia to efektywne zarządzanie i dystrybucję sygnałów do poszczególnych rozdzielni budynkowych oraz do użytkowników końcowych. Przykładem praktycznego zastosowania MDF jest jego obecność w dużych biurowcach czy kampusach akademickich, gdzie z jednego punktu dystrybucyjnego rozdzielane są sygnały do różnych pomieszczeń. Dzięki temu możliwe jest nie tylko uporządkowanie infrastruktury, ale także ułatwienie konserwacji i rozbudowy sieci w przyszłości. Według standardów EIA/TIA-568, MDF powinien być zlokalizowany w centralnym miejscu, aby minimalizować długość kabli oraz poprawić jakość sygnału, co jest istotne w kontekście wysokiej wydajności komunikacyjnej.

Pytanie 22

Jaki protokół służy do przesyłania plików bez konieczności tworzenia połączenia?

A. TFTP (Trivial File Transfer Protocol)

B. FTP (File Transfer Protocol)

C. HTTP (Hyper Text Transfer Protocol)

D. DNS (Domain Name System)

Wybór FTP (File Transfer Protocol) jako odpowiedzi na to pytanie jest błędny ze względu na fundamentalne różnice w architekturze obu protokołów. FTP to protokół, który działa na zasadzie nawiązywania połączenia. Przyłącza się do serwera, co wymaga wymiany informacji kontrolnych przed rozpoczęciem przesyłania danych. Oznacza to, że FTP korzysta z dwóch portów: jednego do control, a drugiego do transferu danych, co znacznie zwiększa złożoność w porównaniu do TFTP. Ponadto, FTP wymaga uwierzytelnienia, więc nie nadaje się do zastosowań, w których szybkość jest kluczowa, a autoryzacja nie jest konieczna. DNS (Domain Name System) pełni zupełnie inną funkcję, polegającą na tłumaczeniu nazw domen na adresy IP, co jest niezwiązane z przesyłaniem plików. Z kolei HTTP (Hyper Text Transfer Protocol) jest protokołem stosowanym głównie do przesyłania stron internetowych i również wymaga nawiązania połączenia. Takie nieprecyzyjne rozumienie protokołów sieciowych często prowadzi do błędnych wniosków. Kluczowe jest zrozumienie, że TFTP jest zaprojektowany z myślą o prostocie i szybkości transferu, co czyni go idealnym do zastosowań, które nie wymagają złożonych mechanizmów. Warto zwrócić uwagę na kontekst użycia różnych protokołów, co jest istotne dla ich skutecznego zastosowania w praktyce.

Pytanie 23

Które z poniższych stwierdzeń NIE odnosi się do pamięci cache L1?

A. Zastosowano w niej pamięć typu SRAM

B. Znajduje się we wnętrzu układu procesora

C. Jej wydajność jest równa częstotliwości procesora

D. Czas dostępu jest dłuższy niż w przypadku pamięci RAM

Wybór odpowiedzi sugerującej, że pamięć cache L1 ma dłuższy czas dostępu niż pamięć RAM, jest błędny i wynika z nieścisłego rozumienia zasad działania różnych typów pamięci w systemach komputerowych. Pamięć cache L1 jest zaprojektowana, aby być szybsza niż pamięć RAM, a jej funkcjonalność jest kluczowa dla efektywności działania procesora. Czas dostępu do pamięci L1 wynosi zazwyczaj od 1 do 3 nanosekund, podczas gdy tradycyjna pamięć RAM (dynamiczna pamięć RAM typu DRAM) ma czas dostępu rzędu 10-100 nanosekund. To oznacza, że pamięć cache L1 jest z reguły około dziesięć razy szybsza od pamięci RAM. Istotnym błędem jest myślenie, że pamięć o wyższej pojemności musi być również szybsza; w rzeczywistości, pamięć cache jest zoptymalizowana pod kątem szybkości na koszt pojemności. Dodatkowo, pamięć L1 znajduje się bezpośrednio w rdzeniu procesora, co minimalizuje opóźnienia związane z przesyłaniem danych. Zwrócenie uwagi na architekturę procesora oraz sposób, w jaki różne rodzaje pamięci współpracują ze sobą w hierarchii pamięci, pozwala na lepsze zrozumienie ich zastosowania i znaczenia w kontekście efektywności systemów komputerowych. Właściwe zarządzanie pamięcią oraz znajomość jej hierarchii są kluczowe dla inżynierów projektujących nowoczesne systemy obliczeniowe.

Pytanie 24

Jak nazywa się system, który pozwala na konwersję nazwy komputera na adres IP w danej sieci?

A. NetBEUI

B. ARP

C. ICMP

D. DNS

DNS, czyli ten system nazw domenowych, jest naprawdę ważnym komponentem w sieciach komputerowych. Dzięki niemu możemy zamieniać skomplikowane adresy IP na proste, łatwe do zapamiętania nazwy, co na pewno ułatwia nam życie w sieci. Pomyśl o tym tak: kiedy wpisujesz w przeglądarkę adres www.przyklad.pl, to tak naprawdę DNS robi całą robotę, przetwarzając tę nazwę i wyszukując odpowiedni adres IP. To sprawia, że łączność z serwerem hostingowym staje się prosta jak drut. Co więcej, DNS nie tylko pomaga w codziennym surfowaniu po internecie, ale również w zarządzaniu lokalnymi sieciami. Administratorzy mogą tworzyć specjalne rekordy DNS dla różnych urządzeń, co znacznie ułatwia ich identyfikację i zarządzanie. Warto też wiedzieć, że DNS działa zgodnie z różnymi standardami, jak na przykład RFC 1035 i RFC 2136, które opisują, jak ten cały system powinien funkcjonować.

Pytanie 25

Na zdjęciu pokazano złącza

A. USB

B. HDMI

C. DisplayPort

D. Firewire (IEEE 1394)

Firewire znany także jako IEEE 1394 to interfejs do przesyłania danych, który był szczególnie popularny w zastosowaniach multimedialnych takich jak przesyłanie wideo i dźwięku. Złącza te są rozpoznawane po charakterystycznym kształcie i występują w wersjach 4-pinowej oraz 6-pinowej. IEEE 1394 oferuje wysoką przepustowość do 800 Mbps co było istotne w czasach przed wprowadzeniem USB 3.0 i Thunderbolt. W praktyce Firewire był często używany w połączeniach kamer cyfrowych rejestratorów audio oraz zewnętrznych dysków twardych. W przeciwieństwie do USB Firewire pozwala na bezpośrednie połączenia pomiędzy urządzeniami typu peer-to-peer bez potrzeby użycia komputera jako pośrednika. Standard ten zyskał popularność w branży filmowej i muzycznej gdzie wymagane były szybkie i niezawodne transfery danych. Mimo że obecnie jest mniej powszechny jego złącza i specyfikacje są nadal stosowane w niektórych profesjonalnych urządzeniach audio-wizualnych. Znajomość tego standardu może być przydatna dla osób pracujących z archiwalnym sprzętem lub w specjalistycznych dziedzinach.

Pytanie 26

Najskuteczniejszym sposobem na codzienną archiwizację pojedynczego pliku o objętości 4,8 GB, na jednym komputerze bez dostępu do sieci, jest

A. spakowaniem i umieszczeniem w lokalizacji sieciowej

B. zastosowaniem pamięci USB z systemem plików FAT

C. nagraniem na płytę DVD-5 w formacie ISO

D. zastosowaniem pamięci USB z systemem plików NTFS

Nagranie pliku na płytę DVD-5 w standardzie ISO nie jest efektywnym rozwiązaniem, ponieważ płyty DVD-5 mają limit pojemności 4,7 GB, co oznacza, że nie są w stanie pomieścić pliku o rozmiarze 4,8 GB. Użytkownicy mogą napotkać problemy z końcem przestrzeni na płycie, co skutkuje koniecznością podziału pliku, co zwiększa złożoność procesu archiwizacji. Użycie pamięci USB z systemem plików FAT również nie jest zalecane, ponieważ FAT32 ma ten sam limit rozmiaru pliku wynoszący 4 GB, co uniemożliwia archiwizację dużych plików bez ich podziału. To ograniczenie jest często niedoceniane przez użytkowników, którzy mogą zakładać, że FAT32 wystarczy do ich potrzeb, jednak w praktyce zmusza to do dodatkowych kroków, co może prowadzić do utraty danych czy złożoności zarządzania plikami. Spakowanie pliku i przechowanie go w lokalizacji sieciowej jest błędem, ponieważ zgodność z siecią nie ma zastosowania w tym kontekście, gdzie dostęp do sieci nie jest możliwy. Przechowywanie danych w lokalizacji sieciowej wymaga odpowiednich uprawnień i infrastruktury, co jest niemożliwe w przypadku braku dostępu do sieci. W związku z tym, wiele z tych rozwiązań jest niewłaściwych, gdyż nie uwzględniają one ograniczeń technologicznych oraz praktycznych zastosowań w rzeczywistych scenariuszach archiwizacji.

Pytanie 27

Na ilustracji przedstawiono taśmę (kabel) złącza

A. SAS

B. SATA

C. ATA

D. SCSI

Odpowiedzi SCSI SAS i SATA są nietrafne w kontekście przedstawionego rysunku gdyż dotyczą innych typów interfejsów różniących się znacznie zarówno konstrukcją jak i zastosowaniem SCSI to interfejs stosowany głównie w serwerach i stacjach roboczych znany z wysokiej wydajności i możliwości podłączania wielu urządzeń jednocześnie Jego złącza są bardziej skomplikowane i nie przypominają szerokiej taśmy ATA SAS będący rozwinięciem SCSI jest nowoczesnym standardem używanym w serwerach i centrach danych Złącza SAS są mniejsze i bardziej kompaktowe a interfejs ten oferuje znacznie wyższe prędkości transferu oraz zaawansowane funkcje takie jak hot-swapping SATA z kolei to standard który zastąpił ATA w komputerach domowych i biurowych Jest to interfejs szeregowy z wąskim kablem i charakterystycznym złączem L SATA oferuje wyższe prędkości transferu i bardziej efektywną konstrukcję kabla co czyni go bardziej praktycznym w nowoczesnych zastosowaniach Wybór błędnej odpowiedzi może wynikać z nieznajomości różnic konstrukcyjnych i funkcjonalnych pomiędzy tymi interfejsami oraz z braku zrozumienia historycznego kontekstu ich rozwoju Każdy z tych interfejsów służył do różnych celów z odpowiadającymi im wymaganiami co odzwierciedla rozwój technologii pamięci masowych w komputerach

Pytanie 28

Administrator sieci LAN dostrzegł przełączenie w tryb awaryjny urządzenia UPS. To oznacza, że wystąpiła awaria systemu

A. chłodzenia i wentylacji

B. zasilania

C. okablowania

D. urządzeń aktywnych

Wybór odpowiedzi dotyczącej okablowania czy chłodzenia jako przyczyny przejścia UPS w tryb awaryjny jest nietrafiony i chyba wynika z pomyłki co do tego, jak działają systemy zasilania. Okablowanie, chociaż ważne dla infrastruktury, nie powoduje bezpośrednio przejścia w tryb awaryjny. Jasne, że problemy z kablami mogą wpływać na dane, ale nie mają za dużo wspólnego z zasilaniem, które jest kluczowe dla UPS-a. Urządzenia aktywne, jak routery czy przełączniki, współpracują z UPS-em, ale nie są odpowiedzialne za przerwy w zasilaniu. Chłodzenie i wentylacja są też ważne, by sprzęt nie przegrzewał się, ale nie wpływają na to, co dzieje się z zasilaniem. Często ludzie mylą problemy techniczne z sygnałami, które w rzeczywistości wynikają z problemów z energią. Ważne, żeby administratorzy wiedzieli, że jak UPS przechodzi w tryb awaryjny, to najpierw powinni sprawdzić jakość zasilania i przyczyny awarii, żeby uniknąć długich przerw w działaniu.

Pytanie 29

Jaki typ plików powinien być stworzony w systemie operacyjnym, aby zautomatyzować najczęściej wykonywane zadania, takie jak kopiowanie, utworzenie pliku lub folderu?

A. Plik systemowy

B. Plik inicjujący

C. Plik konfiguracyjny

D. Plik wsadowy

Pliki wsadowe, czyli takie skrypty, to super narzędzie do ogarniania różnych rzeczy w systemie. Dzięki nim można ustawić sekwencje poleceń, które będą działały same, co bardzo przyspiesza robotę i zmniejsza ryzyko, że coś spaprasz. Na przykład, można użyć ich do automatycznego robienia kopii zapasowych plików. Skrypt potrafi w jednym kroku przenieść dane z jednego folderu do drugiego, co naprawdę oszczędza czas i eliminuje nudne ręczne zarządzanie danymi. W branży sporo osób korzysta z plików wsadowych w Windows (np. .bat) czy w Unix/Linux (skrypty shell), bo to naprawdę efektywne do zarządzania różnymi zadaniami. A jakby co, to te skrypty można łatwo przerabiać i dostosowywać, więc świetnie sprawdzają się w różnych warunkach.

Pytanie 30

Graficzny symbol pokazany na ilustracji oznacza

A. przełącznik

B. bramę

C. most

D. koncentrator

Przełącznik, znany również jako switch, jest kluczowym elementem infrastruktury sieciowej stosowanym do zarządzania ruchem danych między różnymi urządzeniami w sieci lokalnej (LAN). Jego główną funkcją jest przekazywanie pakietów danych tylko do docelowych urządzeń, co zwiększa efektywność i bezpieczeństwo sieci. Przełącznik analizuje adresy MAC urządzeń podłączonych do jego portów, co pozwala na inteligentne przesyłanie danych tylko tam, gdzie są potrzebne. Przełączniki mogą działać w różnych warstwach modelu OSI, ale najczęściej funkcjonują na warstwie drugiej. W nowoczesnych sieciach stosuje się przełączniki zarządzalne, które oferują zaawansowane funkcje, takie jak VLAN, QoS czy możliwość zdalnego konfigurowania. Dzięki temu możliwa jest bardziej precyzyjna kontrola i optymalizacja ruchu sieciowego. W praktyce przełączniki są stosowane w wielu środowiskach, od małych sieci biurowych po duże centra danych, gdzie odpowiadają za skalowalne i efektywne zarządzanie zasobami sieciowymi. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, wybór odpowiedniego przełącznika powinien uwzględniać zarówno aktualne potrzeby sieci, jak i przyszłe możliwości jej rozbudowy.

Pytanie 31

Na ilustracji przedstawiono złącze

A. D-SUB

B. HDMI

C. DVI

D. FIRE WIRE

Odpowiedzi które wybrałeś nie są poprawne ponieważ dotyczą innych typów złączy stosowanych w różnych kontekstach elektronicznych i komputerowych. Złącze FIRE WIRE inaczej nazywane IEEE 1394 jest używane głównie do przesyłania danych cyfrowych z wysoką prędkością w urządzeniach takich jak kamery cyfrowe i dyski twarde. Technologie takie były popularne na przełomie XX i XXI wieku szczególnie w środowiskach profesjonalnych gdzie wymagana była szybka transmisja danych multimedialnych. Natomiast DVI czyli Digital Visual Interface to standard zaprojektowany do przesyłania wysokiej jakości sygnału wideo do monitorów cyfrowych. DVI zazwyczaj wykorzystuje się w kontekście połączeń między komputerem a monitorem co umożliwia przesyłanie obrazu o wysokiej rozdzielczości bez kompresji. Z kolei HDMI czyli High-Definition Multimedia Interface to złącze służące do przesyłania zarówno sygnału wideo jak i audio w formie cyfrowej. HDMI jest obecnie standardem w wielu urządzeniach konsumenckich takich jak telewizory monitory czy konsole do gier oferując wysoką jakość obrazu i dźwięku. Myślenie że jedno z tych złączy mogłoby być złączem D-SUB wynikać może z pomylenia ich ze względu na fizyczne podobieństwa w konstrukcji niektórych złączy szczególnie gdy pełnią one rolę portów komunikacyjnych. Warto jednak pamiętać że każde z tych złączy ma swoje specyficzne zastosowania i jest projektowane z myślą o różnych rodzajach transmisji danych oraz różnych środowiskach operacyjnych. Kluczowe jest rozumienie różnic funkcjonalnych aby prawidłowo identyfikować typ złącza i jego zastosowanie w praktyce. Wybór odpowiedniego złącza dla danego zastosowania jest istotny z punktu widzenia wydajności i niezawodności całego systemu elektronicznego.

Pytanie 32

Określ adres sieci, do której przypisany jest host o adresie 172.16.0.123/27?

A. 172.16.0.112

B. 172.16.0.16

C. 172.16.0.224

D. 172.16.0.96

Adres IP 172.16.0.123 z maską podsieci /27 oznacza, że mamy do czynienia z adresowaniem w klasie A. Maska /27 przekłada się na 255.255.255.224, co oznacza, że 5 bitów jest przeznaczonych na adresy hostów, a 3 bity na adresy podsieci. Przy tej masce, liczba dostępnych adresów hostów wynosi 2^5 - 2 = 30, z czego odejmujemy 2 adresy - jeden dla adresu sieci, a drugi dla adresu rozgłoszeniowego. Adres sieci można wyznaczyć przez zidentyfikowanie pierwszego adresu w danej podsieci. W przypadku adresu 172.16.0.123, adres sieci to 172.16.0.96, co możemy obliczyć poprzez zaokrąglenie 172.16.0.123 w dół do najbliższego adresu, który jest wielokrotnością 32 (32, 64, 96, 128, itd.). Znajomość takich podstawowych zasad adresacji IP jest kluczowa w projektowaniu sieci komputerowych. Przykładem zastosowania takiej wiedzy może być efektywne planowanie i segmentowanie sieci w przedsiębiorstwie, co zwiększa bezpieczeństwo i wydajność przesyłania danych.

Pytanie 33

W systemie Linux, polecenie usermod -s dla danego użytkownika umożliwia

A. zmianę jego powłoki systemowej

B. zmianę jego katalogu domowego

C. przypisanie go do innej grupy

D. blokadę jego konta

Polecenie usermod -s w systemie Linux jest używane do zmiany powłoki systemowej (shell) dla określonego użytkownika. Powłoka systemowa to program, który interpretuje polecenia wprowadzane przez użytkownika, a jej zmiana ma duże znaczenie w kontekście zarządzania użytkownikami oraz bezpieczeństwa. Przykładem zastosowania może być sytuacja, gdy administrator chce, aby użytkownik korzystał z innej powłoki, takiej jak /bin/bash zamiast domyślnej powłoki. Zmiana powłoki może wpływać na dostęp do różnych narzędzi czy skryptów, które są specyficzne dla danej powłoki. Dobre praktyki w zarządzaniu kontami użytkowników zalecają, aby powłoka była odpowiednia do zadań, jakie użytkownik ma wykonywać. Warto również zauważyć, że zmiana powłoki może wymagać ponownego zalogowania się użytkownika, aby zmiany mogły być w pełni zastosowane, co jest istotne w kontekście użytkowania systemu. Przykład użycia polecenia: 'usermod -s /bin/bash username', gdzie 'username' to nazwa konta użytkownika, którego powłokę chcemy zmienić.

Pytanie 34

Przekształć liczbę dziesiętną 129(10) na reprezentację binarną.

A. 1000000001(2)

B. 1000001(2)

C. 100000001(2)

D. 10000001(2)

Odpowiedź 10000001(2) jest poprawna, ponieważ reprezentuje liczbę dziesiętną 129 w systemie binarnym. Aby dokonać konwersji, należy dzielić liczbę przez 2, zapisując reszty z dzielenia. Dzieląc 129 przez 2, otrzymujemy 64 z resztą 1. Kolejne dzielenie 64 przez 2 daje 32 z resztą 0, następnie 32 przez 2 daje 16 z resztą 0, 16 przez 2 daje 8 z resztą 0, 8 przez 2 daje 4 z resztą 0, 4 przez 2 daje 2 z resztą 0, a 2 przez 2 daje 1 z resztą 0. Ostatnie dzielenie 1 przez 2 daje 0 z resztą 1. Zapisując reszty od dołu do góry, otrzymujemy 10000001. W praktyce, konwersja ta jest użyteczna w programowaniu, gdzie często wykorzystuje się system binarny do reprezentowania danych oraz w elektronice cyfrowej, gdzie wykorzystuje się bity do kodowania informacji. Poznanie sposobu konwersji może pomóc w lepszym zrozumieniu działania algorytmów oraz architektur komputerowych, co jest niezbędne w takich dziedzinach jak informatyka czy inżynieria komputerowa.

Pytanie 35

Jakie polecenie diagnostyczne powinno się użyć, aby uzyskać informacje na temat tego, czy miejsce docelowe odpowiada oraz po jakim czasie nastąpiła odpowiedź?

A. route

B. nbtstat

C. ipcconfig

D. ping

Odpowiedzią, która prawidłowo odpowiada na pytanie o diagnostykę połączeń sieciowych, jest polecenie 'ping'. Jest to narzędzie, które służy do testowania dostępności hostów w sieci poprzez wysyłanie pakietów ICMP Echo Request i oczekiwanie na ICMP Echo Reply. Dzięki temu administratorzy sieci mogą ocenić, czy dane miejsce docelowe jest osiągalne, oraz zmierzyć czas, jaki zajmuje przesłanie pakietów i otrzymanie odpowiedzi, co jest istotnym wskaźnikiem opóźnienia w transmisji (latency). Przykładowo, wykonując polecenie 'ping www.example.com', uzyskujemy informacje o czasie odpowiedzi i ewentualnych utraconych pakietach, co pozwala na wstępną ocenę jakości połączenia. Jest to standardowa praktyka w diagnostyce sieci, stosowana przez specjalistów IT do szybkiej identyfikacji problemów z połączeniem i monitorowania stanu sieci. Warto także dodać, że narzędzie 'ping' jest dostępne w praktycznie wszystkich systemach operacyjnych, co czyni je uniwersalnym i niezbędnym narzędziem w codziennej pracy administratorów sieci.

Pytanie 36

Aplikacją, która umożliwia wyświetlenie listy aktywnych urządzeń w sieci LAN, jest

A. Netstat

B. Ultimate Boot

C. Ace Utilities

D. Advanced IP Scaner

Wybór nieprawidłowej odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia dotyczącego funkcji różnych narzędzi. Ultimate Boot to pakiet narzędzi diagnostycznych, który wspiera użytkowników w testowaniu sprzętu komputerowego, ale nie jest przeznaczony do skanowania sieci LAN. Brak zrozumienia tych różnic może prowadzić do błędnych wniosków, zwłaszcza gdy użytkownicy nie mają pełnej wiedzy o celach i zastosowaniach poszczególnych programów. Ace Utilities to program do optymalizacji systemu operacyjnego, który usuwa niepotrzebne pliki i poprawia wydajność komputera, ale również nie ma zastosowania w kontekście monitorowania urządzeń w sieci. Użytkownicy mogą mylić te programy, myśląc, że są one uniwersalne i oferują rozwiązania dla różnych problemów technicznych. Netstat, z kolei, to narzędzie wbudowane w systemy operacyjne, które pozwala na monitorowanie połączeń sieciowych oraz aktywnych portów, jednak nie wyświetla listy urządzeń w sieci LAN. To narzędzie jest bardziej ukierunkowane na analizę ruchu sieciowego i stanu połączeń, co jest zupełnie innym zastosowaniem niż identyfikacja urządzeń. Zrozumienie specyfiki tych narzędzi oraz ich rzeczywistych zastosowań jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania siecią oraz wybierania odpowiednich rozwiązań w różnych sytuacjach.

Pytanie 37

Który z symboli wskazuje na zastrzeżenie praw autorskich?

A. C

B. D

C. A

D. B

Prawa autorskie są naprawdę ważne, żeby chronić intelektualną własność, bo ich ignorowanie może prowadzić do kłopotów prawnych i kasy w plecy. Symbol © jest potrzebny, żeby formalnie pokazać, że coś jest chronione prawem autorskim. Inne znaki mogą wprowadzać w błąd co do statusu prawnego utworu. Na przykład, R w kółku to znak towarowy i ma zupełnie inne znaczenie, bo dotyczy marki, a nie samego dzieła. Litery T czy G w okręgu nie mają uznawanych znaczeń prawnych w kontekście praw autorskich. Zdarza się, że ludzie mylą prawa autorskie z patentami czy znakami towarowymi, co może prowadzić do błędnego zarządzania tymi sprawami i problemów prawnych. Dlatego trzeba umieć rozróżniać te pojęcia i stosować odpowiednie oznaczenia, co pomoże w dobrej ochronie i egzekwowaniu praw w międzynarodowym kontekście. Dla firm działających na globalnym rynku, zrozumienie różnych systemów ochrony to nie tylko kwestia przestrzegania prawa, ale też istotny element zdobywania przewagi konkurencyjnej. Dobrze zarządzając tymi sprawami, można zyskać więcej pewności, że nasze pomysły są chronione i mają wyższą wartość na rynku. Dlatego też edukacja w temacie praw autorskich i ich oznaczania jest kluczowa dla każdej działalności twórczej.

Pytanie 38

Przedmiot widoczny na ilustracji to

A. tester diodowy kabla UTP

B. złączarka wtyków RJ45

C. miernik długości kabli

D. narzędzie uderzeniowe typu krone

Tester diodowy przewodu UTP to narzędzie używane do sprawdzania poprawności połączeń kablowych w sieciach komputerowych. Jego główną funkcją jest identyfikacja błędów w połączeniach, takich jak przerwy, zwarcia czy odwrócenia par przewodów. Urządzenie to składa się z dwóch części: jednostki głównej i jednostki zdalnej. Po podłączeniu kabli UTP do portów, tester wysyła sygnał elektryczny przez przewody, a diody LED wskazują stan każdego z nich. W praktyce tester jest niezastąpiony przy instalacji i konserwacji sieci, ponieważ pozwala szybko zdiagnozować problemy związane z okablowaniem. Dobre praktyki branżowe zalecają regularne testowanie kabli sieciowych, co pomaga w utrzymaniu ich niezawodności. Warto również wspomnieć, że testery mogą różnić się zaawansowaniem – niektóre modele oferują dodatkowe funkcje, takie jak pomiar długości kabla czy identyfikacja uszkodzonych par. Użycie testera diodowego UTP jest zgodne ze standardami telekomunikacyjnymi, jak TIA/EIA, co gwarantuje zgodność z innymi urządzeniami sieciowymi.

Pytanie 39

Na rysunku ukazano rezultat testu okablowania. Jakie jest znaczenie uzyskanego wyniku pomiaru?

A. Błąd rozwarcia

B. Odwrócenie pary

C. Rozdzielenie pary

D. Błąd zwarcia

Błąd rozwarcia odnosi się do sytuacji w której ciągłość przewodnika jest przerwana co skutkuje brakiem przepływu sygnału przez daną parę lub przewód. Przyczyną mogą być uszkodzone wtyczki lub fizyczne uszkodzenia kabla. Odwrócenie pary to problem wynikający z nieprawidłowego przyporządkowania żył w parze co może prowadzić do trudności w transmisji danych zwłaszcza w przypadku kabli Ethernet gdzie pary muszą być odpowiednio dobrane. Rozdzielenie pary to sytuacja w której żyły które powinny tworzyć jedną parę są rozdzielone i przyporządkowane do różnych par co może skutkować znacznym pogorszeniem jakości sygnału i zakłóceniami. Każdy z tych błędów ma inne przyczyny i skutki dlatego istotne jest zrozumienie różnic między nimi. Często błędne zrozumienie sytuacji wynika z braku doświadczenia z narzędziami testującymi oraz nieznajomości standardów okablowania takich jak TIA/EIA-568-B które wyznaczają zasady prawidłowego układania i testowania przewodów. Rozpoznanie konkretnego typu błędu wymaga dokładnej analizy wyników testów i zrozumienia jak poszczególne błędy wpływają na funkcjonowanie sieci. Testery okablowania pokazują różne typy błędów co pozwala technikom na szybką diagnozę i eliminację problemów zapewniając niezawodność i wydajność systemu sieciowego.

Pytanie 40

Firma uzyskała zakres adresów 10.10.10.0/16. Po podzieleniu na podsieci zawierające 510 hostów, jakie są adresy podsieci z zastosowaną maską?

A. 255.255.254.0

B. 255.255.0.0

C. 255.255.253.0

D. 255.255.240.0

Odpowiedź 255.255.254.0 jest naprawdę w porządku, bo ta maska pozwala na stworzenie podsieci, gdzie zmieszczą się maksymalnie 510 urządzeń. W systemie CIDR ta maska to tak zwana notacja /23, co oznacza, że 23 bity są używane do oznaczania sieci, a reszta, czyli 9 bitów, jest przeznaczona dla hostów. Licząc adresy hostów w tej podsieci, możemy użyć wzoru 2^(liczba bitów dla hostów) - 2, co w tym przypadku daje nam 2^9 - 2 = 510. Dwa adresy musimy odjąć, bo jeden jest dla identyfikacji sieci, a drugi to adres rozgłoszeniowy. W praktyce, takie podsieci są często używane w dużych firmach, gdzie trzeba ogarnąć sporo urządzeń. Stosując maskę 255.255.254.0, dobrze wykorzystujemy adresację, co jest zgodne z tym, co zazwyczaj zaleca się w projektowaniu i zarządzaniu sieciami IP.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej