Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 7 grudnia 2025 16:43
Data zakończenia: 7 grudnia 2025 16:49

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Który z komponentów nie jest zgodny z płytą główną MSI A320M Pro-VD-S socket AM4, 1 x PCI-Ex16, 2 x PCI-Ex1, 4 x SATA III, 2 x DDR4- maks. 32 GB, 1 x D-SUB, 1x DVI-D, ATX?

A. Dysk twardy 500GB M.2 SSD S700 3D NAND

B. Karta graficzna Radeon RX 570 PCI-Ex16 4GB 256-bit 1310MHz HDMI, DVI, DP

C. Pamięć RAM Crucial 8GB DDR4 2400MHz Ballistix Sport LT CL16

D. Procesor AMD Ryzen 5 1600, 3.2GHz, s-AM4, 16MB

Dysk twardy 500GB M.2 SSD S700 3D NAND nie jest kompatybilny z płytą główną MSI A320M Pro-VD, ponieważ ta płyta nie obsługuje złączy M.2 dla dysków SSD. Płyta główna MSI A320M Pro-VD posiada jedynie złącza SATA III, które są używane dla tradycyjnych dysków twardych i SSD w formacie 2.5 cala. W przypadku chęci użycia dysku SSD, należy skorzystać z dysków SATA, które są zgodne z tym standardem. Warto zwrócić uwagę, że kompatybilność z płytą główną jest kluczowym aspektem w budowie komputera, dlatego przed zakupem komponentów dobrze jest zapoznać się z dokumentacją techniczną płyty głównej oraz specyfikacjami poszczególnych podzespołów. W praktyce, korzystanie z dysków SSD SATA III może znacznie przyspieszyć czas ładowania systemu operacyjnego oraz aplikacji w porównaniu do tradycyjnych dysków HDD. Użytkownicy mają do dyspozycji wiele modeli SSD, które są zgodne z tym standardem, co pozwala na elastyczność w wyborze odpowiadającego im podzespołu.

Pytanie 2

Dostosowywanie parametrów TCP/IP hosta w oparciu o adres MAC karty sieciowej to funkcjonalność jakiego protokołu?

A. DHCP

B. FTP

C. DNS

D. HTTP

Wybierając inny protokół zamiast DHCP, można naprawdę narobić sobie kłopotów, bo inne protokoły jak FTP, DNS czy HTTP mają zupełnie inne zadania w sieci. FTP służy do przesyłania plików między komputerami, więc kompletnie nie zajmuje się przydzielaniem adresów IP ani zarządzaniem konfiguracją. Podobnie DNS jest odpowiedzialny za tłumaczenie nazw stron na adresy IP, ale też nie ma nic wspólnego z dynamiczną konfiguracją. HTTP, to z kolei odpowiada za przesyłanie danych w Internecie - głównie chodzi o strony WWW. Myślę, że wybór tych protokołów jako odpowiedzi może być wynikiem pomylenia ich z funkcją DHCP. Często mylimy te różne protokoły i myślimy, że pełnią tę samą rolę, co prowadzi do bałaganu w zarządzaniu siecią. Właściwie, żeby skutecznie zarządzać adresami IP i hostami, trzeba znać protokoły takie jak DHCP, które są stworzone specjalnie do tego celu. Każdy protokół ma swoją specyfikę i zastosowanie, co jest bardzo ważne w inżynierii sieciowej.

Pytanie 3

Na przedstawionym obrazku zaznaczone są strzałkami funkcje przycisków umieszczonych na obudowie projektora multimedialnego. Dzięki tym przyciskom można

A. przystosować odwzorowanie przestrzeni kolorów.

B. modyfikować poziom jasności obrazu.

C. regulować zniekształcony obraz.

D. zmieniać źródła sygnału.

Projektory multimedialne wyposażone są w przyciski pozwalające na regulację geometrii obrazu co jest kluczowe do uzyskania odpowiedniej jakości wyświetlania w różnych warunkach. Jednym z najczęstszych problemów jest zniekształcenie obrazu wynikające z projekcji pod kątem co jest korygowane za pomocą funkcji korekcji trapezowej. Korekcja trapezowa pozwala na dostosowanie kształtu obrazu aby był prostokątny nawet gdy projektor nie jest ustawiony idealnie na wprost ekranu. To rozwiązanie umożliwia elastyczność w ustawieniu projektora w salach o ograniczonej przestrzeni czy niestandardowych układach co jest często spotykane w środowiskach biznesowych i edukacyjnych. Dobre praktyki branżowe zalecają korzystanie z tej funkcji w celu zapewnienia optymalnej czytelności prezentacji oraz komfortu oglądania dla odbiorców. Przyciski regulacji tej funkcji są zwykle intuicyjnie oznaczone na obudowie projektora co ułatwia szybkie i precyzyjne dostosowanie ustawień bez potrzeby użycia dodatkowego sprzętu czy oprogramowania. Dzięki temu użytkownicy mogą szybko dostosować wyświetlany obraz do wymagań specyficznej lokalizacji i układu pomieszczenia co jest nieocenione w dynamicznych środowiskach pracy i prezentacji.

Pytanie 4

Jednym ze sposobów na ograniczenie dostępu do sieci bezprzewodowej dla nieuprawnionych osób jest

A. dezaktywacja szyfrowania

B. zmiana standardu szyfrowania z WPA na WEP

C. wyłączenie rozgłaszania SSID

D. zmiana częstotliwości nadawania sygnału

Wyłączenie szyfrowania sieci bezprzewodowej to jedno z najgorszych możliwych posunięć w kontekście bezpieczeństwa. Szyfrowanie jest fundamentalnym elementem ochrony danych przesyłanych przez sieci Wi-Fi. Bez szyfrowania, każdy może bez przeszkód podsłuchiwać ruch sieciowy, co naraża użytkowników na kradzież danych osobowych, haseł i innych wrażliwych informacji. Ponadto, zmiana kanału nadawania sygnału nie ma bezpośredniego wpływu na bezpieczeństwo sieci. Choć może pomóc w uniknięciu zakłóceń od innych sieci, nie stanowi realnej przeszkody dla intruzów. Dodatkowo, zmiana standardu szyfrowania z WPA na WEP to krok w tył. WEP jest przestarzałym protokołem, który stosunkowo łatwo można złamać, podczas gdy WPA i jego nowsza wersja WPA2 oferują znacznie wyższy poziom zabezpieczeń. Alternatywnie, pomijanie rozgłaszania SSID może wydawać się dobrym rozwiązaniem, ale nie chroni przed bardziej zaawansowanymi atakami, ponieważ doświadczeni hakerzy mogą zidentyfikować sieci nawet bez widocznego SSID. Dlatego kluczowe jest podejście wielowarstwowe obejmujące silne szyfrowanie, stosowanie silnych haseł oraz regularne aktualizacje zabezpieczeń.

Pytanie 5

Program w wierszu poleceń systemu Windows, który pozwala na konwersję tablicy partycji z GPT na MBR, to

A. diskpart

B. bcdedit

C. gparted

D. cipher

Odpowiedzi takie jak 'gparted', 'bcdedit' czy 'cipher' są niepoprawne w kontekście pytania o narzędzie do konwersji tablicy partycji z GPT na MBR. 'Gparted' jest programem działającym w systemach Linux, który jest odpowiedzialny za zarządzanie partycjami, ale nie jest dostępny jako natywne narzędzie w systemie Windows i nie ma możliwości użycia go w wierszu poleceń Windows. 'Bcdedit' to narzędzie do zarządzania ustawieniami rozruchowymi systemu Windows, co również nie ma związku z konwersją partycji. 'Cipher' z kolei jest narzędziem do zarządzania szyfrowaniem plików i folderów na dyskach NTFS, nie oferującym zatem funkcji konwersji tablicy partycji. Pojawianie się takich nieporozumień często wynika z braku zrozumienia różnicy między zarządzaniem partycjami a zarządzaniem rozruchem lub szyfrowaniem. Użytkownicy mogą mylić te narzędzia, sądząc, że każde z nich ma możliwość konwersji struktury partycji, co jest błędnym założeniem. Właściwe narzędzia do zarządzania partycjami powinny być stosowane zgodnie z ich przeznaczeniem, aby uniknąć niepotrzebnych problemów oraz potencjalnej utraty danych.

Pytanie 6

W pierwszym oktecie adresów IPv4 klasy B znajdują się liczby mieszczące się w przedziale

A. od 192 do 223

B. od 64 do 127

C. od 32 do 63

D. od 128 do 191

Adresy IPv4 klasy B są definiowane na podstawie wartości pierwszego oktetu w adresie IP. W przypadku klasy B, pierwszy oktet mieści się w zakresie od 128 do 191. Klasa ta jest stosowana głównie w dużych sieciach, gdzie potrzebne jest więcej adresów niż w klasie A, ale mniej niż w klasie C. Przykładowo, adresy takie jak 128.0.0.1 czy 190.255.255.255 są typowymi adresami klasy B. W praktyce, organizacje korzystające z tej klasy mogą przydzielać do 65,536 adresów IP w obrębie jednej sieci, co czyni ją idealną do zastosowań takich jak duże przedsiębiorstwa, które potrzebują wielu urządzeń w jednej sieci lokalnej. Warto również zauważyć, że klasy adresów IP są częścią starszego podejścia do routingu, a obecnie coraz częściej stosuje się CIDR (Classless Inter-Domain Routing), który umożliwia bardziej elastyczne przydzielanie adresów IP.

Pytanie 7

Do czego służy polecenie 'ping' w systemie operacyjnym?

A. Do sprawdzenia dostępności hosta w sieci

B. Do kopiowania plików między folderami

C. Do formatowania dysku twardego

D. Do instalacji nowych sterowników

Polecenie 'ping' jest jednym z podstawowych narzędzi sieciowych, które służy do diagnozowania połączeń sieciowych. Jego głównym zadaniem jest sprawdzenie, czy dany host w sieci jest dostępny i jak długo trwa przesyłanie pakietów do niego. Działa na zasadzie wysyłania pakietów ICMP (Internet Control Message Protocol) do celu i oczekiwania na odpowiedź. Jeśli host jest dostępny, otrzymamy odpowiedź, co świadczy o poprawnym połączeniu. Ping jest niezwykle przydatny w administracji sieciowej, ponieważ pozwala szybko zweryfikować problemy z łącznością, takie jak brak połączenia z serwerem lub opóźnienia w sieci. Dzięki niemu administratorzy mogą także monitorować stabilność łącza oraz identyfikować potencjalne problemy z wydajnością. W praktyce, polecenie 'ping' jest często pierwszym krokiem w diagnozowaniu problemów sieciowych, co czyni je nieocenionym narzędziem w codziennej pracy z sieciami komputerowymi.

Pytanie 8

Urządzenie, które pozwala na połączenie hostów w jednej sieci z hostami w różnych sieciach, to

A. router.

B. switch.

C. firewall.

D. hub.

Router to urządzenie sieciowe, które pełni kluczową rolę w komunikacji pomiędzy różnymi sieciami. Jego podstawowym zadaniem jest przekazywanie pakietów danych z jednej sieci do drugiej, co jest niezbędne w przypadku połączenia hostów znajdujących się w różnych lokalizacjach geograficznych. Routery wykorzystują tablice routingu, aby optymalizować trasę, jaką mają przebyć dane, co pozwala na efektywne zarządzanie ruchem sieciowym. Przykładem zastosowania routerów są połączenia internetowe, gdzie router łączy lokalną sieć domową lub biurową z Internetem, umożliwiając wymianę informacji z serwerami znajdującymi się w różnych częściach świata. Routery mogą również obsługiwać różne protokoły, takie jak TCP/IP, oraz wprowadzać dodatkowe funkcje, takie jak NAT (Network Address Translation), które pozwalają na oszczędność adresów IP i zwiększenie bezpieczeństwa. W branży IT routery są standardem w budowaniu sieci, a ich konfiguracja zgodnie z najlepszymi praktykami zapewnia niezawodność i wydajność komunikacji.

Pytanie 9

Rodzina adapterów stworzonych w technologii Powerline, pozwalająca na wykorzystanie przewodów elektrycznych w obrębie jednego domu lub mieszkania do przesyłania sygnałów sieciowych, nosi nazwę:

A. InternetOutlet

B. InternetPlug

C. HomeOutlet

D. HomePlug

Wybór odpowiedzi InternetPlug, HomeOutlet oraz InternetOutlet nawiązuje do terminów, które nie są zgodne z ustalonymi standardami branżowymi dla technologii Powerline. InternetPlug jako termin nie istnieje w literaturze dotyczącej technologii przesyłania danych przez sieć energetyczną, co czyni go błędnym. HomeOutlet również nie jest uznawanym określeniem dla systemów Powerline; w rzeczywistości odnosi się bardziej do urządzeń oferujących zasilanie elektryczne, a nie przesyłanie danych. Z kolei InternetOutlet, mimo że może sugerować miejsce, w którym można podłączyć urządzenia do sieci, nie odzwierciedla rzeczywistych funkcji adapterów Powerline. Kluczowym błędem myślowym w tych odpowiedziach jest mylenie koncepcji dostępu do internetu z technologią Powerline, która bazuje na istniejącej infrastrukturze elektrycznej. Adaptery HomePlug są projektowane specjalnie do tego celu i ich nazwa jest ściśle związana z protokołami komunikacyjnymi, które definiują, jak dane są przesyłane przez sieć energetyczną, co czyni wybór HomePlug jedynym poprawnym rozwiązaniem w tym kontekście.

Pytanie 10

Który z protokołów jest używany podczas rozpoczynania sesji VoIP?

A. SIP

B. MCGP

C. SDP

D. MIME

Protokół SIP (Session Initiation Protocol) jest kluczowym elementem w inicjacji sesji VoIP (Voice over Internet Protocol). Działa jako sygnalizacyjny protokół, który umożliwia nawiązywanie, modyfikowanie i kończenie rozmów głosowych i wideo w sieciach IP. SIP jest standardem uznawanym przez IETF (Internet Engineering Task Force), co zapewnia jego szeroką kompatybilność i zastosowanie w systemach telekomunikacyjnych. Przykładem zastosowania SIP jest możliwość prowadzenia rozmów telefonicznych za pomocą aplikacji takich jak Skype czy Zoom, gdzie protokół umożliwia nie tylko nawiązywanie połączeń, ale również zarządzanie nimi, na przykład poprzez dodawanie uczestników do rozmowy. SIP współpracuje z innymi protokołami, takimi jak RTP (Real-time Transport Protocol), który zajmuje się przesyłaniem rzeczywistych danych audio i wideo. Zastosowanie SIP w nowoczesnych systemach telekomunikacyjnych przyczynia się do elastyczności i efektywności komunikacji, co jest kluczowe w środowisku biznesowym oraz w codziennym życiu.

Pytanie 11

Czym jest licencja OEM?

A. licencja, która czyni oprogramowanie własnością publiczną, na mocy której twórcy oprogramowania zrzekają się praw do jego rozpowszechniania na rzecz wszystkich użytkowników

B. licencja, która pozwala użytkownikowi na zainstalowanie zakupionego oprogramowania tylko na jednym komputerze, z zakazem udostępniania tego oprogramowania w sieci oraz na innych niezależnych komputerach

C. licencja oprogramowania ograniczona tylko do systemu komputerowego, na którym zostało pierwotnie zainstalowane, dotyczy oprogramowania sprzedawanego razem z nowymi komputerami lub odpowiednimi komponentami

D. dokument, który umożliwia używanie oprogramowania na różnych sprzętach komputerowych w określonej w niej liczbie stanowisk, bez potrzeby instalacyjnych dyskietek czy płyt CD

Wiele osób może błędnie sądzić, że licencje OEM pozwalają na dowolne wykorzystywanie oprogramowania na różnych komputerach, co jest nieprawdziwe. Licencja OEM jest ściśle związana z danym urządzeniem, co stanowi kluczową różnicę w porównaniu do bardziej elastycznych licencji, które mogą być przenoszone między różnymi systemami. Niektórzy mogą mylić licencję OEM z licencją open source, zakładając, że obie umożliwiają swobodny dostęp i instalację oprogramowania na różnych urządzeniach. W rzeczywistości licencje open source pozwalają użytkownikom na modyfikację oraz dystrybucję oprogramowania, co jest całkowicie sprzeczne z zasadami licencji OEM, która ogranicza użycie do pierwotnego komputera. Istnieje również nieporozumienie dotyczące liczby stanowisk objętych licencją. Licencje OEM nie zezwalają na instalację oprogramowania na wielu komputerach bez dodatkowych zakupów, co jest istotne w kontekście organizacji, które mogą myśleć o wdrożeniu oprogramowania na wielu stanowiskach. Dodatkowo, niektóre osoby mogą uważać, że licencje OEM są bardziej kosztowne niż inne typy licencji, co jest fałszywe, gdyż często są one tańsze. Zrozumienie różnic między różnymi rodzajami licencji, takimi jak OEM, open source, czy licencje na wielu użytkowników, jest kluczowe dla prawidłowego korzystania z oprogramowania i unikania problemów prawnych związanych z niezgodnym użyciem.

Pytanie 12

W jakim miejscu są przechowywane dane o kontach użytkowników domenowych w środowisku Windows Server?

A. W bazie SAM zapisanej na komputerze lokalnym

B. W bazie danych kontrolera domeny

C. W plikach hosts na wszystkich komputerach w domenie

D. W pliku users w katalogu c:\Windows\system32

Informacje o kontach użytkowników domenowych w systemach Windows Server są przechowywane w bazie danych kontrolera domeny, która jest częścią Active Directory. Active Directory (AD) jest kluczowym elementem zarządzania tożsamościami i dostępem w środowiskach Windows. Baza ta zawiera szczegółowe informacje o użytkownikach, grupach, komputerach oraz innych zasobach w domenie. Przechowywanie tych danych w centralnym repozytorium, jakim jest kontroler domeny, umożliwia efektywne zarządzanie i zapewnia bezpieczeństwo, ponieważ wszystkie operacje związane z uwierzytelnianiem i autoryzacją są scentralizowane. Praktyczne zastosowanie tego rozwiązania można zobaczyć w organizacjach, które korzystają z jednego punktu zarządzania dla wszystkich użytkowników, co pozwala na łatwe wdrażanie polityk bezpieczeństwa, takich jak resetowanie haseł, zarządzanie uprawnieniami oraz audyt działań użytkowników. Dobre praktyki zalecają również regularne tworzenie kopii zapasowych bazy Active Directory, aby zminimalizować ryzyko utraty danych w przypadku awarii systemu lub ataku złośliwego oprogramowania."

Pytanie 13

Nie jest możliwe wykonywanie okresowych kopii zapasowych dysków serwera na nośnikach wymiennych typu

A. karty SD

B. płyty CD-RW

C. karty MMC

D. płyty DVD-ROM

Płyty DVD-ROM to nośniki danych, które są zaprojektowane do przechowywania informacji w sposób stały, co oznacza, że nie można na nich ani zmieniać ani dodawać danych po ich zapisaniu. W kontekście tworzenia okresowych kopii zapasowych dysków serwera, kluczowe jest posiadanie nośników, które pozwalają na wielokrotne zapisywanie i aktualizowanie danych. Dobre praktyki w zakresie tworzenia kopii zapasowych zalecają używanie nośników, które umożliwiają regularne aktualizacje oraz łatwą wymianę danych, co jest szczególnie ważne w środowiskach produkcyjnych i serwerowych. Przykładem mogłyby być karty SD lub karty MMC, które są często wykorzystywane do przechowywania i transferu danych, ponieważ pozwalają na wielokrotne zapisywanie informacji. W przypadku płyty DVD-ROM, po zapisaniu danych, nośnik staje się statyczny, co uniemożliwia jego wykorzystanie w procesie regularnych kopii zapasowych. Właściwe podejście do przechowywania danych, zgodne z rekomendacjami ITIL oraz innymi standardami zarządzania danymi, wymaga stosowania nośników, które spełniają te wymagania.

Pytanie 14

Przy użyciu urządzenia przedstawionego na ilustracji można sprawdzić działanie

A. procesora

B. dysku twardego

C. płyty głównej

D. zasilacza

Urządzenie przedstawione na rysunku to tester zasilacza komputerowego który jest narzędziem do sprawdzania wydajności i funkcjonalności zasilaczy ATX. Zasilacze są kluczowym komponentem komputera ponieważ dostarczają stabilne napięcia do innych komponentów. Tester zasilacza pozwala na szybkie i efektywne zdiagnozowanie problemów związanych ze zbyt niskim lub zbyt wysokim napięciem co może wpływać na pracę całego systemu. W praktyce tester podłącza się do wtyczek wychodzących z zasilacza i urządzenie to mierzy napięcia na najważniejszych liniach zasilających tj. +3.3V +5V i +12V. Normy ATX definiują akceptowalny zakres napięć i tester wskazuje czy są one zgodne z normami. Poprawne działanie zasilacza jest kluczowe dla stabilności pracy całego komputera a wykrycie odchyleń może zapobiec uszkodzeniu innych komponentów takich jak płyta główna lub procesor. Regularne testowanie zasilacza jest dobrą praktyką w środowisku IT szczególnie w przypadku serwerów czy komputerów o krytycznym znaczeniu dla biznesu gdzie stabilność i niezawodność są priorytetem. Tester zasilacza jest więc nieocenionym narzędziem w rękach techników komputerowych umożliwiając szybką i precyzyjną diagnostykę.

Pytanie 15

Jakie złącze jest potrzebne do podłączenia zasilania do CD-ROM?

A. Molex

B. 20-pinowe ATX

C. Mini-Molex

D. Berg

Wybór niewłaściwego złącza do podłączenia zasilania do CD-ROM może wynikać z nieporozumienia dotyczącego różnych typów złączy dostępnych na rynku komputerowym. Złącze Berg, powszechnie używane do zasilania dysków twardych w starszych komputerach, jest złączem 4-pinowym, ale jego zastosowanie jest ograniczone do urządzeń o niskim poborze mocy. W kontekście CD-ROM-a, które wymagają wyższego poziomu zasilania, złącze Berg nie dostarcza wystarczającej mocy. Mini-Molex, mimo że jest mniejsze niż standardowy Molex, również nie jest standardem w zasilaniu CD-ROM-ów, a jego zastosowanie jest bardziej typowe dla przenośnych urządzeń. Złącze 20-pinowe ATX, z drugiej strony, jest głównie używane do zasilania płyty głównej i nie ma zastosowania w bezpośrednim zasilaniu napędów optycznych. To złącze dostarcza zasilanie do komponentów takich jak procesory i pamięć RAM, ale nie ma odpowiednich napięć do zasilania CD-ROM-a. Wybór złącza do zasilania CD-ROM-a powinien być oparty na jego specyfikacji oraz wymaganiach zasilających, dlatego ważne jest zrozumienie różnic między tymi złączami oraz ich przeznaczeniem, aby uniknąć niezgodności i problemów z funkcjonowaniem sprzętu.

Pytanie 16

Na którym standardowym porcie funkcjonuje serwer WWW wykorzystujący domyślny protokół HTTPS w typowym ustawieniu?

A. 20

B. 110

C. 80

D. 443

Serwer WWW działający na protokole HTTPS używa domyślnie portu 443. Protokół HTTPS, będący rozszerzeniem protokołu HTTP, zapewnia szyfrowanie danych przesyłanych pomiędzy klientem a serwerem, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa komunikacji w sieci. W praktyce oznacza to, że gdy użytkownik wpisuje adres URL zaczynający się od 'https://', przeglądarka automatycznie nawiązuje połączenie z serwerem na porcie 443. Użycie tego portu jako domyślnego dla HTTPS jest zgodne z normą IANA (Internet Assigned Numbers Authority), która dokumentuje przypisania portów w Internecie. Warto zauważyć, że korzystanie z HTTPS jest obecnie standardem w branży, a witryny internetowe implementujące ten protokół zyskują na zaufaniu użytkowników oraz lepsze pozycje w wynikach wyszukiwania, zgodnie z wytycznymi Google. Warto także pamiętać, że w miarę jak Internet staje się coraz bardziej narażony na ataki, bezpieczeństwo przesyłanych danych staje się priorytetem, co czyni znajomość portu 443 niezwykle istotnym elementem wiedzy o sieciach.

Pytanie 17

Sprzęt, który umożliwia konfigurację sieci VLAN, to

A. regenerator (repeater)

B. switch

C. most przezroczysty (transparent bridge)

D. firewall

Switch, czyli przełącznik sieciowy, jest kluczowym urządzeniem w architekturze sieci VLAN (Virtual Local Area Network). Pozwala on na tworzenie wielu logicznych sieci w ramach jednej fizycznej infrastruktury, co jest szczególnie przydatne w dużych organizacjach. Dzięki VLAN można segmentować ruch sieciowy, co zwiększa bezpieczeństwo i efektywność zarządzania siecią. Przykładem może być sytuacja, w której dział finansowy i dział IT w tej samej firmie funkcjonują w odrębnych VLAN-ach, co ogranicza dostęp do poufnych danych. Standardy takie jak IEEE 802.1Q definiują, w jaki sposób przełączniki mogą tagować ramki Ethernet, aby rozróżniać różne VLAN-y. Dobrą praktyką jest stosowanie VLAN-ów do izolowania ruchu, co nie tylko poprawia bezpieczeństwo, ale także zwiększa wydajność sieci poprzez ograniczenie rozprzestrzeniania się broadcastów. Warto również zwrócić uwagę na możliwość zarządzania VLAN-ami przez protokoły takie jak VTP (VLAN Trunking Protocol), co upraszcza administrację siecią w skomplikowanych środowiskach.

Pytanie 18

Do przechowywania fragmentów dużych plików programów i danych, które nie mieszczą się w pamięci, wykorzystuje się

A. edytor rejestru

B. schowek systemowy

C. plik stronicowania

D. menadżer zadań

Sformułowanie odpowiedzi na pytanie dotyczące przechowywania dużych plików programów i danych wymaga dokładnego zrozumienia roli, jaką pełnią różne komponenty systemu operacyjnego. Odpowiedzi takie jak schowek systemu, menadżer zadań czy edytor rejestru, choć mogą być znane użytkownikom, nie są w kontekście tego pytania właściwe. Schowek systemu to element, który umożliwia tymczasowe przechowywanie danych kopiowanych i wklejanych w trakcie pracy z aplikacjami. Jego podstawową funkcją jest przenoszenie danych z jednego miejsca do drugiego, a nie zarządzanie pamięcią czy przechowywaniem dużych plików. Menadżer zadań natomiast służy do monitorowania i zarządzania uruchomionymi procesami oraz wydajnością systemu, ale nie zajmuje się bezpośrednio pamięcią, w której przechowywane są dane. Edytor rejestru, jak sama nazwa wskazuje, służy do edytowania ustawień rejestru systemu Windows, co również nie ma związku z efektywnym przechowywaniem plików czy zarządzaniem pamięcią. Pojęcia te są często mylone z pojęciem pliku stronicowania, ponieważ każdy z nich pełni inną funkcję w systemie operacyjnym. Kluczowym błędem myślowym jest założenie, że te narzędzia mogą przechowywać dane w sposób, w jaki robi to plik stronicowania. Zrozumienie funkcji każdego z tych komponentów jest niezbędne do prawidłowego zarządzania zasobami systemowymi, a także do efektywnego rozwiązywania problemów związanych z wydajnością komputerów.

Pytanie 19

Który standard IEEE 802.3 powinien być użyty w sytuacji z zakłóceniami elektromagnetycznymi, jeżeli odległość między punktem dystrybucyjnym a punktem abonenckim wynosi 200 m?

A. 100BaseFX

B. 100BaseT

C. 1000BaseTX

D. 10Base2

Wybór nieodpowiednich standardów Ethernet może prowadzić do problemów z jakością połączenia, zwłaszcza w środowiskach z zakłóceniami elektromagnetycznymi. Standard 1000BaseTX, który wykorzystuje miedź, ma zasięg do 100 m i jest bardziej podatny na zakłócenia, co czyni go nieodpowiednim w przypadku 200 m. Ponadto, 100BaseT również operuje na miedzi i ma podobne ograniczenia, co sprawia, że nie zapewni stabilnego połączenia w trudnych warunkach. Z kolei 10Base2, będący standardem z lat 90., oparty na współdzielonej sieci miedzianej, charakteryzuje się niską przepustowością (10 Mbps) i też nie jest odporny na zakłócenia, co czyni go przestarzałym i nieefektywnym w nowoczesnych aplikacjach. Wybierając niewłaściwy standard, można napotkać problemy z prędkością transferu danych oraz stabilnością połączenia, a także zwiększone ryzyko utraty pakietów. W praktyce, aby zapewnić niezawodne połączenie w warunkach narażonych na zakłócenia, należy skupić się na technologiach, które wykorzystują włókna optyczne, co przewiduje najlepsze praktyki w projektowaniu nowoczesnych sieci.

Pytanie 20

Analiza uszkodzonych elementów komputera poprzez ocenę stanu wyjściowego układu cyfrowego pozwala na

A. impulsator

B. kalibrator

C. sonda logiczna

D. sonometr

Sonda logiczna to wyspecjalizowane narzędzie diagnostyczne, które umożliwia sprawdzenie stanu logicznych poziomów sygnałów w układach cyfrowych. Dzięki niej można skutecznie diagnozować uszkodzenia komponentów komputerowych poprzez analizę sygnałów danych oraz sygnałów sterujących. Działa na zasadzie podłączania do punktów testowych na płytce drukowanej, co pozwala na bezpośrednie odczytywanie stanów logicznych (wysoki/niski). Przykładem zastosowania sondy logicznej może być diagnozowanie płyt głównych komputerów, gdzie można szybko zidentyfikować problemy z szynami danych lub błędami w obwodach sterujących. W praktyce, sonda logiczna może być używana do analizy protokołów komunikacyjnych, takich jak I2C czy SPI, co czyni ją nieocenionym narzędziem w warsztatach elektronicznych i przy projektach inżynieryjnych. Użycie sondy logicznej jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają weryfikację stanu komponentów przed ich wymianą, co pozwala na oszczędność czasu i zasobów.

Pytanie 21

Podczas testowania połączeń sieciowych za pomocą polecenia ping użytkownik otrzymał wyniki przedstawione na rysunku. Jakie może być źródło braku odpowiedzi serwera przy pierwszym teście, zakładając, że domena wp.pl ma adres 212.77.100.101?

A. Nieobecność adresów serwera DNS w konfiguracji karty sieciowej

B. Brak domyślnej bramy w ustawieniach karty sieciowej

C. Brak przypisania serwera DHCP do karty sieciowej

D. Nieprawidłowy adres IP przypisany do karty sieciowej

Brak adresów serwera DNS w konfiguracji karty sieciowej powoduje, że komputer nie jest w stanie przetłumaczyć nazwy domeny wp.pl na jej odpowiadający adres IP 212.77.100.101. DNS, czyli Domain Name System, jest kluczowym elementem infrastruktury internetowej, który umożliwia przekształcanie czytelnych dla człowieka nazw domen na adresy IP zrozumiałe dla komputerów. Bez poprawnie skonfigurowanych serwerów DNS, komputer nie może skutecznie nawiązać połączenia z serwerem, co skutkuje błędem przy pierwszej próbie użycia polecenia ping. W praktyce wiele systemów operacyjnych umożliwia automatyczne przypisywanie adresów DNS za pomocą DHCP, jednak w przypadku braku odpowiedniego serwera DHCP lub jego nieprawidłowej konfiguracji, użytkownik musi ręcznie wprowadzić adresy DNS. Dobrymi praktykami jest korzystanie z powszechnie dostępnych serwerów DNS, takich jak te dostarczane przez Google (8.8.8.8 i 8.8.4.4), które są znane z wysokiej wydajności i niezawodności. Prawidłowa konfiguracja serwerów DNS jest kluczowa dla stabilnego i szybkiego działania aplikacji sieciowych oraz ogólnego doświadczenia użytkownika w korzystaniu z Internetu.

Pytanie 22

Jaką jednostką określa się szybkość przesyłania danych w sieciach komputerowych?

A. dpi

B. bps

C. ips

D. mips

Wybór odpowiedzi innej niż 'bps' może wynikać z nieporozumienia co do jednostek używanych w kontekście sieci komputerowych. Odpowiedzi takie jak 'ips' (instructions per second), 'dpi' (dots per inch) czy 'mips' (million instructions per second) odnoszą się do zupełnie innych aspektów technologii. 'Ips' to jednostka miary wydajności procesora, wskazująca, ile instrukcji CPU jest w stanie przetworzyć w ciągu sekundy. To podejście jest istotne w kontekście architektury komputerowej i optymalizacji algorytmów, ale nie ma związku z szybkością transmisji danych w sieciach. 'Dpi' jest jednostką używaną w kontekście rozdzielczości obrazu, wskazującą liczbę punktów na cal, a jej znaczenie jest kluczowe w druku i grafice komputerowej. Z kolei 'mips' to jednostka, która, choć również dotyczy wydajności, jest używana głównie w kontekście oceny wydajności procesorów w komputerach. Zrozumienie różnicy między tymi jednostkami jest kluczowe, aby uniknąć błędnych konkluzji. Szybkość transmisji danych jest krytycznym aspektem wydajności sieci, dlatego ważne jest, aby poprawnie rozpoznawać odpowiednie jednostki, aby skutecznie zarządzać i optymalizować infrastrukturę sieciową. Przeciętnie użytkownicy mogą mylić te jednostki, ponieważ wszystkie odnoszą się do wydajności, jednak ich zastosowanie i kontekst są zupełnie różne.

Pytanie 23

W jakim gnieździe powinien być umieszczony procesor INTEL CORE i3-4350- 3.60 GHz, x2/4, 4MB, 54W, HD 4600, BOX, s-1150?

A. Odpowiedź D

B. Odpowiedź C

C. Odpowiedź A

D. Odpowiedź B

Instalacja procesora w niewłaściwym gnieździe może prowadzić do poważnych problemów technicznych takich jak uszkodzenie procesora lub płyty głównej. Gniazda na płycie głównej są projektowane do pracy z określonymi typami procesorów co oznacza że ich pinout oraz mechanizm zapięcia są dostosowane do konkretnego typu. Jeśli procesor Intel Core i3-4350 zostałby zainstalowany w innym gnieździe niż LGA 1150 na przykład w gniazdach C lub D mogłoby to spowodować nieprawidłowe połączenia elektryczne co z kolei prowadzi do awarii sprzętu. Zrozumienie kompatybilności procesorów i gniazd jest kluczowe dla budowy i utrzymania wydajnego systemu komputerowego. Częstym błędem jest zakładanie że wszystkie gniazda obsługują wszystkie procesory co może być mylące zwłaszcza w kontekście podobnych wizualnie gniazd. Ponadto poszczególne gniazda mogą różnić się nie tylko pod względem fizycznym ale także technologicznym wspierając różne funkcje procesorów takie jak zintegrowane grafiki czy różne poziomy wydajności energetycznej. Dlatego też należy zawsze upewnić się że procesor i gniazdo są zgodne zarówno pod względem fizycznym jak i funkcjonalnym co zapewnia długotrwałą stabilność i wydajność systemu. Poprawne zrozumienie tych aspektów minimalizuje ryzyko wystąpienia problemów technicznych oraz zapewnia optymalną wydajność i niezawodność sprzętu komputerowego. Przy wyborze komponentów komputerowych zawsze warto kierować się specyfikacjami producenta oraz dobrymi praktykami branżowymi co pozwala na uniknięcie kosztownych błędów i zapewnienie maksymalnej efektywności operacyjnej systemu. Właściwe dostosowanie komponentów jest kluczowe dla ich harmonijnej współpracy oraz pełnego wykorzystania możliwości sprzętu co jest szczególnie istotne w kontekście profesjonalnych zastosowań komputerowych gdzie niezawodność i szybkość działania mają priorytetowe znaczenie. Dlatego też każda decyzja dotycząca konfiguracji sprzętowej powinna być dokładnie przemyślana i oparta na rzetelnej wiedzy technicznej oraz standardach branżowych.

Pytanie 24

Adres IP urządzenia, zapisany jako sekwencja 172.16.0.1, jest przedstawiony w systemie

A. szesnastkowym

B. dwójkowym

C. dziesiętnym

D. ósemkowym

Wybór innych systemów liczbowych jako reprezentacji adresu IP 172.16.0.1 może prowadzić do nieporozumień dotyczących interpretacji danych. System ósemkowy, oparty na liczbach od 0 do 7, nie jest używany do przedstawiania adresów IP, ponieważ jego zakres ogranicza możliwość bezpośredniego odwzorowania wartości oktetów, które mieszczą się w zakresie 0-255. Takie podejście może prowadzić do błędów w konfiguracji i identyfikacji urządzeń w sieci. Z kolei system szesnastkowy, w którym liczby są przedstawiane za pomocą cyfr 0-9 oraz liter A-F, jest stosowany głównie w kontekście reprezentacji danych binarnych w bardziej skondensowanej formie, ale nie jest standardem w adresowaniu IPv4. Użytkownicy mogą pomylić ten system z adresowaniem w protokołach, które używają notacji szesnastkowej do reprezentowania adresów MAC. System dwójkowy, z kolei, chociaż fundamentalny w kontekście działania komputerów, nie jest używany w codziennej pracy związanej z adresowaniem IP, gdyż jego zapis byłby zbyt skomplikowany i mało czytelny. Powszechnym błędem jest mylenie różnych systemów liczbowych, co wynika z braku zrozumienia ich zastosowania. W praktyce, znajomość i umiejętność poprawnej interpretacji adresów IP w systemie dziesiętnym jest kluczowa dla skutecznego zarządzania sieciami komputerowymi.

Pytanie 25

Do wykonywania spawów włókien światłowodowych nie jest konieczne:

A. zaciskarka

B. pigtail

C. cleaver

D. stripper

Wybór cleavera, strippera czy pigtaila jako niezbędnych narzędzi do spawania włókien światłowodowych wskazuje na niepełne zrozumienie procesu łączenia włókien. Cleaver jest kluczowym narzędziem, które zapewnia precyzyjne cięcie końców włókien, co jest niezbędne do uzyskania optymalnej jakości spawu. Niewłaściwe cięcie może prowadzić do strat sygnału oraz wysokich strat optycznych, co jest nieakceptowalne w systemach komunikacji światłowodowej. Stripper natomiast odpowiada za usuwanie zewnętrznej osłony włókien, co umożliwia przygotowanie ich do spawania. Użycie strippera w tym kontekście jest istotne, ponieważ nieodpowiednie usunięcie osłony może prowadzić do uszkodzenia włókna. Pigtail, z kolei, jest zastosowaniem, które pozwala na wygodne połączenie z urządzeniami aktywnymi, jednak w kontekście spawania jest to element, który nie jest bezpośrednio używany do samego procesu spawania, ale raczej jest wykorzystywany jako zakończenie połączenia. Te pomyłki mogą wynikać z braku zrozumienia różnicy między różnymi narzędziami oraz ich zastosowaniami w praktyce, co jest kluczowe dla prawidłowego przebiegu prac związanych z instalacją i serwisowaniem systemów światłowodowych.

Pytanie 26

Usterka zaprezentowana na ilustracji, widoczna na monitorze, nie może być spowodowana przez

A. przegrzanie karty graficznej

B. nieprawidłowe napięcia zasilane przez zasilacz

C. spalenie rdzenia lub pamięci karty graficznej w wyniku overclockingu

D. uszkodzenie modułów pamięci operacyjnej

Przegrzewanie się karty graficznej jest jedną z najczęstszych przyczyn artefaktów graficznych na ekranie. Wysokie temperatury mogą powodować nieprawidłowe działanie chipów graficznych lub pamięci wideo, co prowadzi do niewłaściwego generowania obrazu. W przypadku przegrzewania, często stosuje się dodatkowe chłodzenie lub pastę termoprzewodzącą, aby poprawić odprowadzanie ciepła. Złe napięcia podawane przez zasilacz mogą wpływać na cały system, w tym na kartę graficzną i pamięć, co może prowadzić do niestabilności. Zasilacz powinien być regularnie sprawdzany pod kątem prawidłowego działania, a jego moc powinna być dostosowana do wymagań sprzętowych komputera. Spalenie rdzenia lub pamięci karty graficznej po overclockingu jest efektem stosowania zbyt wysokich ustawień poza specyfikację producenta. Choć overclocking może zwiększać wydajność, często prowadzi do przegrzania i trwałych uszkodzeń, dlatego zaleca się ostrożne podejście oraz monitorowanie parametrów pracy sprzętu. Dobrym rozwiązaniem jest użycie programów diagnostycznych do monitorowania parametrów pracy karty graficznej, co pozwala na szybkie reagowanie, gdy parametry przekraczają bezpieczne wartości. Obserwowanie artefaktów graficznych wymaga analizy wszystkich tych czynników, aby dokładnie zdiagnozować i rozwiązać problem z wyświetlaniem obrazu na ekranie komputera.

Pytanie 27

W systemie Linux przypisano uprawnienia do katalogu w formie ciągu znaków rwx--x--x. Jaką wartość liczbową te uprawnienia reprezentują?

A. 543

B. 777

C. 621

D. 711

Odpowiedź 711 jest poprawna, ponieważ prawa dostępu do folderu w systemie Linux są reprezentowane przez trzy grupy trzech znaków: rwx, --x oraz --x. Każda z grup oznacza prawa dla właściciela, grupy oraz innych użytkowników. Wartości numeryczne przypisane do tych praw są następujące: 'r' (read - odczyt) ma wartość 4, 'w' (write - zapis) ma wartość 2, a 'x' (execute - wykonanie) ma wartość 1. Zatem, dla właściciela, który ma pełne prawa (rwx), obliczamy 4+2+1, co daje 7. Dla grupy oraz innych użytkowników, którzy mają tylko prawo do wykonania (x), obliczamy 0+0+1, co daje 1. Łącząc te wartości, mamy 711. Ustalanie praw dostępu jest kluczowym elementem bezpieczeństwa w systemach Unix/Linux i jest zgodne z zasadami zarządzania dostępem. Przykładowo, jeśli folder zawiera skrypty, umożliwiając wykonanie ich tylko przez właściciela, zminimalizujemy ryzyko nieautoryzowanego dostępu.

Pytanie 28

Wskaż właściwą formę maski podsieci?

A. 255.252.252.255

B. 0.0.0.0

C. 255.255.0.128

D. 255.255.255.255

Odpowiedź 255.255.255.255 to maska podsieci, która jest używana do wskazania adresu broadcast w danej sieci. Jest to maksymalna wartość dla maski podsieci, co oznacza, że wszystkie bity są ustawione na 1, a więc wszystkie adresy IP w danej podsieci są dostępne dla komunikacji. W praktyce oznacza to, że każda maszyna w sieci może komunikować się z innymi maszynami, a także wysyłać dane do wszystkich urządzeń jednocześnie. Maska 255.255.255.255 jest często używana w konfiguracjach sieciowych, aby zdefiniować adresy rozgłoszeniowe, co jest kluczowe w protokołach takich jak ARP (Address Resolution Protocol) i DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol), gdzie urządzenia muszą wysyłać pakiety do wszystkich innych urządzeń w sieci lokalnej. W przypadku sieci IPv4, stosowanie takich masek jest zgodne z zaleceniami organizacji IETF, która standardyzuje wiele aspektów działania sieci. W związku z tym, zrozumienie użycia maski 255.255.255.255 jest podstawowym elementem wiedzy o sieciach komputerowych.

Pytanie 29

Jakie narzędzie jest używane do zakończenia skrętki wtykiem 8P8C?

A. zaciskarka do złączy typu F

B. zaciskarka do złączy typu RJ-45

C. spawarka światłowodowa

D. narzędzie uderzeniowe

Zaciskarka do złączy typu RJ-45 jest narzędziem niezbędnym do prawidłowego zakończenia skrętki wtykiem 8P8C. Wtyki te są powszechnie stosowane w sieciach komputerowych i telekomunikacyjnych, a ich prawidłowe podłączenie jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości transmisji danych. Zaciskarka umożliwia precyzyjne osadzenie żył skrętki w złączu, co zapewnia stabilne połączenie i minimalizuje ryzyko zakłóceń. Podczas korzystania z zaciskarki ważne jest, aby przestrzegać standardów T568A lub T568B, co wpływa na sposób, w jaki żyły są podłączane do wtyku. Praktyka ta pozwala na zgodność z lokalnymi normami oraz usprawnia instalację w różnych środowiskach. Warto także pamiętać o odpowiednim przygotowaniu przewodów, co obejmuje ich obcięcie na odpowiednią długość i usunięcie izolacji, co jest kluczowe dla uzyskania solidnego połączenia. Wiele osób korzysta z zaciskarki w codziennej pracy, na przykład przy budowaniu lub modernizacji infrastruktury sieciowej, gdzie jakość połączeń ma fundamentalne znaczenie dla wydajności systemów komputerowych.

Pytanie 30

Jakie polecenie w systemach z rodziny Windows Server umożliwia administratorowi przekierowanie komputerów do określonej jednostki organizacyjnej w ramach usług katalogowych?

A. redirusr

B. redircmp

C. dcdiag

D. dsrm

Odpowiedź 'redircmp' jest poprawna, ponieważ polecenie to służy do przekierowywania nowych komputerów, które są dołączane do domeny, do określonej jednostki organizacyjnej (OU) w Active Directory. Umożliwia to administratorom lepsze zarządzanie zasobami i politykami grupowymi, ponieważ komputery przypisane do konkretnej OU dziedziczą odpowiednie ustawienia polityki grupowej. Przykładowo, jeśli organizacja posiada różne jednostki, takie jak 'HR', 'IT' i 'Marketing', administrator może użyć redircmp, aby automatycznie przekierowywać nowe komputery użytkowników działu HR do odpowiedniej OU, co pozwala na nałożenie specyficznych polityk zabezpieczeń i dostępu. W praktyce, wykorzystanie redircmp wpisuje się w standardy zarządzania ITIL, gdzie kluczowym elementem jest efektywne zarządzanie konfiguracjami w środowisku IT. Dobrą praktyką jest regularne audytowanie OU oraz polityk, aby upewnić się, że nowe komputery są właściwie klasyfikowane i zarządzane.

Pytanie 31

Metoda zwana rytownictwem dotyczy zasady działania plotera

A. laserowego

B. solwentowego

C. tnącego

D. grawerującego

Rytownictwo to technika, która polega na grawerowaniu materiałów przy użyciu plotera grawerującego. Ten typ maszyny wykorzystuje różnorodne narzędzia, takie jak wiertła czy diamentowe ostrza, do precyzyjnego wycinania lub grawerowania wzorów na powierzchni materiału. W przeciwieństwie do ploterów tnących, które jedynie rozcinają materiał, plotery grawerujące mogą wykonywać bardziej skomplikowane wzory oraz tekstury, co czyni je idealnymi do takich zastosowań jak personalizacja produktów, produkcja oznaczeń i tabliczek, a także w artystycznym rzemiośle. Dobrą praktyką w tej dziedzinie jest stosowanie odpowiednich ustawień maszyn zgodnych z typem obrabianego materiału, co ma kluczowe znaczenie dla osiągnięcia optymalnych rezultatów. W branży grawerowania często odnosi się do standardów jakości, które zapewniają trwałość oraz estetykę wykonanych projektów, co jest niezmiernie ważne w kontekście konkurencyjności na rynku.

Pytanie 32

Która z warstw modelu ISO/OSI ma związek z protokołem IP?

A. Warstwa fizyczna

B. Warstwa łączy danych

C. Warstwa transportowa

D. Warstwa sieciowa

Warstwa sieciowa w modelu ISO/OSI to dość istotny element, bo odpowiada za przesyłanie danych między różnymi sieciami. Ba, to właśnie tu działa protokół IP, który jest mega ważny w komunikacji w Internecie. Dzięki niemu każde urządzenie ma swój unikalny adres IP, co pozwala na prawidłowe kierowanie ruchu sieciowego. Przykładowo, jak wysyłasz e-maila, to protokół IP dzieli wiadomość na małe pakiety i prowadzi je przez różne węzły, aż dotrą do celu, czyli serwera pocztowego odbiorcy. No i warto dodać, że standardy jak RFC 791 dokładnie opisują, jak ten protokół działa, co czyni go kluczowym w sieciach. Zrozumienie tej warstwy oraz roli IP to podstawa, zwłaszcza jeśli ktoś chce pracować w IT i zajmować się projektowaniem sieci.

Pytanie 33

Jaką wartość w systemie dziesiętnym ma suma liczb szesnastkowych: 4C + C4?

A. 273

B. 272

C. 270

D. 271

W przypadku wyboru odpowiedzi, które nie są poprawne, warto zwrócić uwagę na typowe błędy w konwersji systemów liczbowych. Na przykład, błędne zrozumienie wartości cyfr w systemie szesnastkowym może prowadzić do nieprawidłowych obliczeń. Często zdarza się, że osoby przeliczające liczby szesnastkowe mylą wartości cyfr, co skutkuje błędnymi sumami. Na przykład, jeśli ktoś obliczy wartość 4C jako 4 * 16^1 + 11 * 16^0 zamiast 4 * 16^1 + 12 * 16^0, uzyska fałszywy wynik, który może być bliski, ale niepoprawny. Innym częstym błędem jest pominięcie dodawania wartości z obu liczb, co prowadzi do częściowej sumy. Ważne jest również, by zrozumieć, że w systemie szesnastkowym każda cyfra ma inną wagę, a niepoprawne traktowanie tej wagi może prowadzić do błędnych konkluzji. Typowym nieporozumieniem jest również to, że niektórzy mogą przyjąć, iż dodawanie liczb w systemie szesnastkowym można przeprowadzać bez wcześniejszej konwersji do systemu dziesiętnego, co jest błędne. Tego rodzaju nieścisłości mogą wpływać na dalsze analizy i decyzje w obszarze programowania oraz inżynierii oprogramowania, gdzie precyzyjne obliczenia są niezbędne.

Pytanie 34

Jaką długość w bitach ma adres logiczny IPv6?

A. 32

B. 128

C. 64

D. 16

Adres logiczny IPv6 składa się z 128 bitów, co pozwala na ogromną liczbę unikalnych adresów. W porównaniu do IPv4, który ma tylko 32 bity, IPv6 w znaczący sposób zwiększa przestrzeń adresową, co jest szczególnie istotne w kontekście rosnącej liczby urządzeń podłączonych do Internetu. Adresy IPv6 są zapisywane w postaci szesnastkowej i składają się z ośmiu grup po cztery cyfry szesnastkowe. Dzięki temu, w IPv6 możliwe jest przydzielenie około 340 undecylionów (3.4 x 10^38) unikalnych adresów. Ta właściwość jest kluczowa dla rozwoju nowoczesnych aplikacji internetowych oraz Internetu rzeczy (IoT), gdzie wiele urządzeń wymaga indywidualnych adresów IP. Warto również zauważyć, że IPv6 wspiera nowoczesne protokoły bezpieczeństwa i funkcje, takie jak automatyczna konfiguracja i lepsze wsparcie dla mobilności. Dlatego znajomość i zrozumienie struktury adresu IPv6 jest niezbędne dla specjalistów zajmujących się sieciami i inżynierią oprogramowania.

Pytanie 35

Wskaż właściwą formę maski

A. 255.255.255.192

B. 255.255.255.228

C. 255.255.255.64

D. 255.255.255.96

Maska podsieci 255.255.255.192 jest poprawną postacią maski, ponieważ jest zgodna ze standardami IPv4 i prawidłowo definiuje podział sieci na podsieci. Maska ta, w zapisie binarnym, wygląda następująco: 11111111.11111111.11111111.11000000. Oznacza to, że pierwsze 26 bitów jest zarezerwowanych dla adresu sieciowego, a pozostałe 6 bitów dla adresów hostów. Dzięki temu możemy utworzyć 4 podsieci (2^2) z grupy adresów, co daje nam możliwość przypisania do 64 adresów hostów w każdej z nich (2^6). Taka konstrukcja jest szczególnie przydatna w dużych organizacjach, gdzie istnieje potrzeba segmentacji sieci w celu zwiększenia bezpieczeństwa i efektywności zarządzania. Używanie odpowiednich masek podsieci pozwala również na lepsze wykorzystanie dostępnej puli adresów IP, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie projektowania sieci. Warto również wspomnieć, że w kontekście routingu, użycie poprawnych masek podsieci umożliwia routerom efektywne kierowanie ruchu, co jest kluczowe dla utrzymania wydajności sieci.

Pytanie 36

W przypadku dłuższego nieużytkowania drukarki atramentowej, pojemniki z tuszem powinny

A. pozostać w drukarce, bez podejmowania dodatkowych działań

B. zostać wyjęte z drukarki i przechowane w szafie, bez dodatkowych zabezpieczeń

C. pozostać w drukarce, którą należy zabezpieczyć folią

D. zostać umieszczone w specjalnych pudełkach, które zapobiegną zasychaniu dysz

Zabezpieczenie pojemników z tuszem w specjalnych pudełkach uniemożliwiających zasychanie dysz jest najlepszym rozwiązaniem podczas dłuższych przestojów drukarki atramentowej. Takie pudełka są zaprojektowane w sposób, który minimalizuje kontakt tuszu z powietrzem, co znacząco obniża ryzyko wysychania dysz. W przypadku drukarek atramentowych, zatkane dysze to częsty problem, który prowadzi do niedokładnego drukowania, a w najgorszym wypadku do konieczności wymiany całego pojemnika z tuszem. Warto również zwrócić uwagę na regularne konserwowanie drukarki, w tym jej czyszczenie i używanie programów do automatycznego czyszczenia dysz, co zwiększa ich żywotność. Zastosowanie odpowiednich pudełek do przechowywania tuszy to jeden z elementów dobrej praktyki, który może znacząco wpłynąć na jakość druku oraz wydajność urządzenia.

Pytanie 37

Aby zwiększyć bezpieczeństwo osobistych danych podczas przeglądania stron internetowych, warto dezaktywować w ustawieniach przeglądarki

A. monity dotyczące uruchamiania skryptów

B. blokowanie wyskakujących okienek

C. funkcję zapamiętywania haseł

D. powiadomienia o wygasłych certyfikatach

Jakbyśmy nie spojrzeli, to wszystkie te opcje dotyczą różnych kwestii związanych z bezpieczeństwem w sieci, ale żadna nie jest tak ważna jak wyłączenie opcji zapamiętywania haseł. Monity o uruchamianiu skryptów są istotne, ale nie mają nic wspólnego z prywatnością twoich haseł. Skrypty mogą być wykorzystywane w złych celach, ale ich zablokowanie może też zablokować działanie wielu stron, które ich potrzebują. I te wyskakujące okienka, to też ważny temat, ale nie ma to związku z przechowywaniem haseł. Wiele legalnych stron korzysta z wyskakujących okienek, żeby z użytkownikami rozmawiać, więc ich blokowanie może sprawić, że coś się popsuje. A te powiadomienia o wygasłych certyfikatach, no, są ważne, ale nie mają bezpośredniego wpływu na bezpieczeństwo haseł. Często ludzie mylą te tematy, przez co podejmują złe decyzje o bezpieczeństwie swoich danych. Podsumowując, każda z tych opcji jest ważna, ale wyłączenie opcji zapamiętywania haseł to naprawdę kluczowa rzecz, jeśli chodzi o ochronę twoich prywatnych informacji.

Pytanie 38

Niektóre systemy operacyjne umożliwiają równoczesny dostęp wielu użytkownikom (multiuser). Takie systemy

A. zarządzają układem (klasterem) odrębnych komputerów

B. oprócz wielozadaniowości z wywłaszczeniem pełnią funkcję przydzielania czasu użytkownikom

C. są głównie wykorzystywane w przemyśle oraz systemach sterujących

D. jednocześnie realizują wiele programów (zadań)

Analizując niepoprawne odpowiedzi, można zauważyć, że pierwsza z nich sugeruje, iż systemy wielodostępne równocześnie wykonują wiele programów. To stwierdzenie odnosi się do koncepcji wielozadaniowości, która jest istotna, ale nie wyczerpuje pojęcia wielodostępności. Wiele systemów operacyjnych może obsługiwać jedynie jednego użytkownika w danym czasie, a mimo to będą mogły realizować wiele zadań. Kolejna odpowiedź odnosi się do zastosowania systemów w przemyśle i systemach sterowania. Choć takie systemy mogą być używane w takich kontekstach, to nie definiuje to ich wielodostępności. Systemy operacyjne wielodostępne są stosowane w różnych dziedzinach, w tym w biurach czy środowiskach akademickich, a ich główną rolą jest umożliwienie wielu użytkownikom jednoczesnego dostępu do zasobów. Następnie, stwierdzenie, że systemy te sterują układem niezależnych komputerów, jest mylne, ponieważ odnosi się do koncepcji klastrów komputerowych, które są odrębnym zagadnieniem związanym z rozproszonym przetwarzaniem danych. Ostatnia nieprawidłowa odpowiedź dotyczy aspektu wielozadaniowości z wywłaszczeniem, ale koncentruje się na jej realizacji w odosobnieniu, nie uwzględniając kontekstu wielodostępności. Aby lepiej zrozumieć funkcję systemów wielodostępnych, warto przyjrzeć się ich architekturze oraz sposobom zarządzania zasobami, które są kluczowe dla efektywności operacyjnej.

Pytanie 39

Po podłączeniu działającej klawiatury do jednego z portów USB nie ma możliwości wyboru awaryjnego trybu uruchamiania systemu Windows. Klawiatura działa prawidłowo dopiero po wystartowaniu systemu w trybie standardowym. Co to sugeruje?

A. nieprawidłowe ustawienia BIOS-u

B. uszkodzony zasilacz

C. uszkodzone porty USB

D. uszkodzony kontroler klawiatury

Analizując niepoprawne odpowiedzi, warto zauważyć, że uszkodzony kontroler klawiatury stanowi mało prawdopodobną przyczynę problemów, jeśli klawiatura działa w trybie normalnym. Kontroler odpowiada za komunikację pomiędzy klawiaturą a systemem operacyjnym, a jeśli klawiatura działa po uruchomieniu systemu, kontroler jest prawdopodobnie sprawny. Przechodząc do uszkodzonych portów USB, ich uszkodzenie mogłoby skutkować brakiem możliwości korzystania z klawiatury w ogóle, co jest sprzeczne z danymi przedstawionymi w pytaniu. Wreszcie, kwestia uszkodzonego zasilacza wydaje się być nieadekwatna, ponieważ nieprawidłowe działanie zasilacza zwykle prowadzi do większych problemów, takich jak niestabilność systemu czy problemy z uruchamianiem, a nie do specyficznych problemów z klawiaturą w trybie awaryjnym. Użytkownicy często mylą objawy i przyczyny, co prowadzi do niewłaściwej diagnozy. Kluczowe jest, aby nie tylko identyfikować problemy sprzętowe, ale również brać pod uwagę zmienne konfiguracyjne, takie jak ustawienia BIOS-u, które mogą mieć kluczowy wpływ na funkcjonalność urządzeń peryferyjnych podczas uruchamiania systemu. Ważne jest zrozumienie, że system BIOS jest pierwszym interfejsem, który komunikuje się z dostępnym sprzętem, dlatego niewłaściwe ustawienia mogą blokować rozpoznawanie urządzeń, nawet gdy są one sprawne.

Pytanie 40

Aby zainstalować usługę Active Directory w systemie Windows Server, konieczne jest uprzednie zainstalowanie oraz skonfigurowanie serwera

A. WWW

B. FTP

C. DHCP

D. DNS

Usługa Active Directory (AD) jest kluczowym elementem infrastruktury Windows Server, a jej poprawne funkcjonowanie wymaga istnienia serwera DNS (Domain Name System). DNS pełni rolę systemu nazw, który pozwala na konwersję nazw domenowych na adresy IP. W kontekście Active Directory, DNS jest niezbędny do lokalizowania kontrolerów domeny oraz odnajdywania zasobów w sieci. Przykładowo, gdy użytkownik loguje się do domeny, jego komputer wysyła zapytanie DNS w celu ustalenia, który kontroler domeny obsłuży tę operację. Ponadto, Active Directory korzysta z różnych typów rekordów DNS, takich jak rekordy SRV, aby zidentyfikować dostępne usługi w domenie. Z tych powodów, zanim przystąpimy do instalacji i konfiguracji Active Directory, musimy upewnić się, że serwer DNS jest poprawnie zainstalowany i skonfigurowany, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania infrastrukturą IT.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej