Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik logistyk
  • Kwalifikacja: SPL.04 - Organizacja transportu
  • Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 10:06
  • Data zakończenia: 8 grudnia 2025 10:31

Egzamin zdany!

Wynik: 33/40 punktów (82,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Który system poziomej obsługi intermodalnego ruchu kolejowego opisano w tabeli?

Opis poziomej obsługi intermodalnego ruchu kolejowego
Jest to w pełni zautomatyzowany system załadunku naczep. Do poprawnego działania wymaga specjalnych wagonów wyposażonych w platformę obrotową, na którą wjeżdża ciągnik z naczepą. Następnie zestaw jest rozłączany, a platforma wraz z naczepą obraca się i ustawia równolegle do osi wagonu.
A. Modalohr.
B. Flexiwaggon.
C. Piggyback.
D. Cargobeamer.
Modalohr to zaawansowany system intermodalnego transportu kolejowego, który charakteryzuje się w pełni zautomatyzowanym procesem załadunku naczep. Jego innowacyjność polega na zastosowaniu specjalnych wagonów, wyposażonych w platformy obrotowe, co umożliwia łatwy i szybki załadunek i rozładunek naczep ciężarowych. W praktyce system ten znajduje zastosowanie w transporcie towarów na dużą skalę, gdzie efektywność czasowa i kosztowa są kluczowe. Dzięki obrotowym platformom, naczepy mogą być wprowadzone na wagony w sposób optymalny, co znacznie przyspiesza proces logistyczny. Modalohr jest często stosowany w europejskich projektach transportowych, gdzie intermodalność jest kluczowym elementem zrównoważonego rozwoju transportu, zgodnym z zasadami Green Logistics. Zastosowanie systemu Modalohr przyczynia się do redukcji emisji CO2 oraz zwiększenia efektywności wykorzystania infrastruktury kolejowej, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 2

Przedsiębiorca wynajął wóz podnośnikowy wraz z kierowcą na 5 dni. Dobowy czas pracy kierowcy wynosi 8 godzin. Korzystając z cennika oblicz, łączny koszt najmu maszyny z kierowcą.

Cennik
Rodzaj usługiStawka
najem wozu podnośnikowego200,00 zł/dzień
praca kierowcy25,00 zł/godzinę
A. 1 800,00 zł
B. 2 000,00 zł
C. 8 000,00 zł
D. 1 125,00 zł
Odpowiedź 2 000,00 zł jest poprawna, ponieważ dokładnie odzwierciedla całkowity koszt wynajmu wozu podnośnikowego oraz pracy kierowcy przez 5 dni. Koszt wynajmu wozu wynosi 200,00 zł za dzień, co przy pięciu dniach daje 1 000,00 zł. Z kolei koszt pracy kierowcy to 25,00 zł za godzinę, a przy 8 godzinach pracy dziennie przez 5 dni, suma ta również wynosi 1 000,00 zł. Łącząc oba te koszty, uzyskujemy całkowitą kwotę 2 000,00 zł. Taki sposób obliczeń jest standardem w branży wynajmu maszyn i usług budowlanych, gdzie klarowne zestawienie kosztów robocizny oraz wynajmu sprzętu jest kluczowe dla efektywnego zarządzania wydatkami. Warto mieć na uwadze, że prawidłowe wyliczenie kosztów to nie tylko kwestia rachunków, ale także umiejętność przygotowania budżetu na różne projekty oraz przewidywania wydatków w kontekście ich rentowności.

Pytanie 3

Gdy w sektorze usług transportowych zapotrzebowanie zaczyna znacząco przewyższać dostępność, co dzieje się z cenami przewozów?

A. oscylują.
B. nie zmieniają się.
C. spadają.
D. wzrastają.
W sytuacji, gdy popyt na usługi transportowe przewyższa podaż, na rynku naturalnie występuje tendencja do wzrostu cen. Taki proces jest zgodny z podstawowymi zasadami ekonomii, gdzie w warunkach ograniczonej dostępności towarów i usług, ich cena rośnie w odpowiedzi na zwiększone zainteresowanie konsumentów. Na przykład, w okresie szczytowego sezonu turystycznego, gdy zapotrzebowanie na przewozy jest wyjątkowo wysokie, przewoźnicy mogą podnieść ceny biletów, aby zbalansować popyt i podaż. Taki mechanizm cenowy motywuje także firmy transportowe do inwestycji w rozwój floty oraz zwiększenie dostępnych usług, co z czasem może prowadzić do większej konkurencji na rynku. Przykładami mogą być linie lotnicze, które często dostosowują ceny biletów w zależności od liczby rezerwacji. Wzrost cen jest więc naturalnym narzędziem rynkowym, które ma na celu równoważenie sytuacji na rynku oraz zapewnienie efektywności alokacji zasobów.

Pytanie 4

Do firmy transportowej wpłynęło zlecenie na przewóz 272 paletowych jednostek ładunkowych (pjł). Firma dysponuje naczepami, które mogą pomieścić 34 pjł w jednej warstwie, a ich wysokość pozwala na ustawienie ładunku w dwóch warstwach. Oblicz, ile naczep będzie potrzebnych do wykonania tego zlecenia?

A. 5 naczep
B. 3 naczepy
C. 2 naczepy
D. 4 naczepy
Aby obliczyć liczbę naczep potrzebnych do przewozu 272 paletowych jednostek ładunkowych, należy najpierw ustalić, ile pjł mieści się w jednej naczepie. W każdej naczepie w jednej warstwie można umieścić 34 pjł, a ponieważ naczepy pozwalają na piętrzenie ładunku w dwóch warstwach, całkowita pojemność jednej naczepy wynosi 34 pjł x 2 = 68 pjł. Następnie, aby obliczyć liczbę naczep potrzebnych do przewozu 272 pjł, dzielimy tę wartość przez pojemność naczepy: 272 pjł / 68 pjł = 4. To oznacza, że potrzebujemy 4 naczepy, aby pomieścić wszystkie jednostki ładunkowe. W praktyce, takie obliczenia są kluczowe w logistyce transportu, aby zminimalizować koszty i czas przewozu. Efektywne planowanie transportu, które uwzględnia pojemność pojazdów oraz rodzaje ładunków, stanowi podstawę dobrych praktyk branżowych, co przyczynia się do optymalizacji łańcucha dostaw.

Pytanie 5

Dokument, który jest przesyłany przez spedytora importera do zagranicznego spedytora korespondenta, zawierający dane o towarze, konieczną dokumentację eksportera oraz dodatkowe wskazówki dotyczące transportu, nosi nazwę

A. nota bukingowa
B. routing order
C. akredytywa
D. manifest ładunkowy
Routing order to dokument przesyłany przez spedytora importera do zagranicznego spedytora korespondenta, który zawiera kluczowe informacje dotyczące towaru, wymaganej dokumentacji oraz szczegółowe instrukcje dotyczące wysyłki. W praktyce routing order odgrywa istotną rolę w procesie logistycznym, ponieważ umożliwia precyzyjne zarządzanie transportem i zapewnia, że wszystkie strony zaangażowane w proces dostawy są właściwie poinformowane. W branży spedycyjnej powszechnie stosuje się routing order, aby minimalizować ryzyko błędów, które mogą prowadzić do opóźnień w dostawie lub dodatkowych kosztów. Dobrze sformułowany routing order powinien zawierać takie informacje jak szczegóły dotyczące towaru, miejsce i czas załadunku, a także wymagane dokumenty celne. Zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, ten dokument powinien być przekazywany w formie elektronicznej, co przyspiesza obieg informacji i zwiększa efektywność całego procesu.

Pytanie 6

Najdłuższy czas ciągłej jazdy jednego kierowcy w dwuosobowej ekipie pojazdu wynosi

A. 6,0 godzin
B. 4,5 godziny
C. 5,5 godziny
D. 9,0 godzin
Maksymalny czas nieprzerwanej jazdy jednego kierowcy w dwuosobowej załodze pojazdu samochodowego wynosi 4,5 godziny. Ta zasada opiera się na przepisach dotyczących czasu pracy kierowców, które mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa na drogach. W przypadku dwuosobowej załogi, 4,5-godzinny limit pozwala na efektywną rotację między kierowcami, co minimalizuje ryzyko zmęczenia. W praktyce oznacza to, że po tym czasie kierowca powinien zrobić przerwę, a drugi kierowca może przejąć prowadzenie pojazdu. Przepisy te są zgodne z regulacjami Unii Europejskiej, które szczegółowo określają normy dotyczące czasu jazdy, czasu odpoczynku oraz przerw, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa transportu drogowego.

Pytanie 7

Numer UN w przypadku transportu substancji niebezpiecznych wskazuje

A. na rodzaj zagrożenia, jakie niesie przewożony materiał
B. na liczbę adresatów, do których kierowany jest ładunek
C. na typ przewożonego ładunku
D. na ilość ładunku znajdującego się w cysternie
Numer UN (United Nations Number) to unikalny identyfikator przypisywany substancjom i towarom niebezpiecznym, który ma na celu ułatwienie ich transportu oraz zapewnienie bezpieczeństwa w trakcie przewozu. Poprawna odpowiedź, mówiąca o rodzaju przewożonego ładunku, jest kluczowa, ponieważ numer UN jednoznacznie określa, z jakim materiałem mamy do czynienia. Przykładowo, materiały wybuchowe, gazy, substancje toksyczne czy łatwopalne mają przypisane konkretne numery, co pozwala zespołom odpowiedzialnym za transport i obsługę tych materiałów na szybkie identyfikowanie ich właściwości i niebezpieczeństw. W praktyce, gdy pojazd transportujący materiały niebezpieczne zostaje zatrzymany przez służby, numer UN umożliwia natychmiastowe podjęcie odpowiednich działań zabezpieczających, a także wskazuje na konieczność stosowania odpowiednich środków ochrony osobistej. Obowiązujące regulacje, takie jak Międzynarodowy Kod Transportu Towarów Niebezpiecznych (IMDG Code) oraz przepisy dotyczące transportu drogowego (ADR), wymagają stosowania numerów UN dla zapewnienia wysokiego poziomu bezpieczeństwa w transporcie materiałów niebezpiecznych.

Pytanie 8

Która formuła INCOTERMS 2010 zobowiązuje sprzedającego do zorganizowania transportu, pokrycia jego wydatków, dostarczenia towaru do miejsca docelowego, poniesienia ryzyka oraz przeprowadzenia odprawy celnej przy imporcie?

A. CPT (Carriage Paid To)
B. FAS (Free Alongside Ship)
C. FOB (Free on Board)
D. DDP (Delivered Duty Paid)
Odpowiedź DDP (Delivered Duty Paid) jest jak najbardziej trafna. Z definicji tej formuły INCOTERMS 2010 wynika, że sprzedający musi zorganizować transport towarów aż do miejsca, gdzie ma trafić. Co więcej, to on jest też odpowiedzialny za wszystkie koszty związane z tym transportem. DDP to taka opcja, gdzie sprzedający bierze na siebie pełne ryzyko dostarczenia towaru do kupującego, włącznie z odprawą celną przy imporcie. Innymi słowy, wszystkie formalności związane z przywozem towarów leżą po jego stronie. Przykładem może być sytuacja, w której firma z Polski sprzedaje maszyny do Niemiec; sprzedający ma obowiązek zorganizować transport, opłacić cło i upewnić się, że towar dotrze do klienta „gotowy do użycia”. To podejście nie tylko ułatwia życie klientowi, ale też buduje zaufanie do sprzedającego, co jest istotne w międzynarodowym handlu.

Pytanie 9

Na podstawie danych zawartych w tabeli, wskaż, które przedsiębiorstwo transportowe osiągnęło najwyższy wskaźnik niezawodności dostaw.

Przedsiębiorstwo transportoweLiczba zrealizowanych przewozów [szt.]Liczba terminowo zrealizowanych przewozów [szt.]Liczba nieterminowo zrealizowanych przewozów [szt.]
A.89086030
B.1 4501 310140
C.57050070
D.2 3802 050330
A. Przedsiębiorstwo transportowe A
B. Przedsiębiorstwo transportowe B
C. Przedsiębiorstwo transportowe D
D. Przedsiębiorstwo transportowe C
Wybór innego przedsiębiorstwa transportowego niż A może wynikać z kilku powszechnych błędów myślowych związanych z interpretacją danych. Przykładowo, przedsiębiorstwo B, C czy D mogą mieć swoje mocne strony, jednak ich wskaźnik niezawodności dostaw nie osiągnął wartości porównywalnej z przedsiębiorstwem A. Często nie uwzględnia się pełnego kontekstu analizy danych, co prowadzi do błędnych wniosków. Należy pamiętać, że wskaźnik niezawodności dostaw jest obliczany na podstawie procentu terminowo zrealizowanych przewozów. Jeśli dane z innych przedsiębiorstw wskazują na zrealizowane przewozy, ale z opóźnieniami, może to być mylące dla analizy. Ważne jest, aby zawsze analizować dane w kontekście ich źródła i metodologii obliczeń. Innym typowym błędem jest porównywanie jednostkowych wskaźników bez uwzględnienia specyfiki działalności i warunków rynkowych, w jakich operują różne przedsiębiorstwa. Dobrą praktyką jest również analizowanie danych w dłuższej perspektywie czasowej, co pozwala uchwycić trendy i zmiany, które mogą wpływać na wyniki. Ignorowanie tych aspektów prowadzi do powierzchownej analizy i nieprawidłowych konkluzji, a w efekcie do wyborów, które nie są uzasadnione danymi.

Pytanie 10

Przedstawiony na rysunku znak, umieszczony na środku transportu, oznacza, że przewożone są materiały

Ilustracja do pytania
A. żrące.
B. zakaźne.
C. samozapalne.
D. promieniotwórcze.
Znak przedstawiony na zdjęciu wskazuje, że przewożone są materiały zakaźne, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa transportu oraz ochrony zdrowia publicznego. W przypadku transportu materiałów zakaźnych, zgodnie z przepisami międzynarodowymi, stosuje się specjalne oznakowania, które mają na celu informowanie o potencjalnym zagrożeniu. Oznaczenie to jest związane z klasyfikacją materiałów niebezpiecznych, określaną w przepisach takich jak Międzynarodowy Kodeks Transportu Towarów Niebezpiecznych (IMDG Code) czy Przepisy dotyczące transportu materiałów niebezpiecznych (ADR). Przykładowo, w szczególności dotyczy to substancji, które mogą powodować choroby zakaźne u ludzi lub zwierząt. W praktyce, odpowiednie oznaczenie oraz przestrzeganie procedur transportowych są niezbędne, aby zminimalizować ryzyko wypadków oraz zapewnić bezpieczeństwo pracowników i otoczenia. Dlatego ważne jest, aby osoby zajmujące się transportem tego typu materiałów były odpowiednio przeszkolone i świadome zagrożeń, jakie niesie ze sobą przewóz substancji zakaźnych.

Pytanie 11

Aby przewieźć olej napędowy luzem koleją, należy użyć wagonu

A. silosu
B. platformy
C. cysterny
D. węglarki
Cysterny to specjalistyczne wagony kolejowe zaprojektowane do przewozu płynów, w tym substancji chemicznych, paliw oraz innych cieczy. W przypadku oleju napędowego luzem, cysterny są optymalnym wyborem ze względu na ich zdolność do bezpiecznego transportu dużych ilości płynnych substancji. Cysterny są wyposażone w hermetyczne zamknięcia, co minimalizuje ryzyko wycieków oraz kontaminacji przewożonego ładunku. Przykłady zastosowania cystern obejmują transport ropy naftowej z rafinerii do stacji paliw oraz dystrybucję oleju napędowego do dużych użytkowników, takich jak branża transportowa. Zgodnie z normami międzynarodowymi, transport płynnych substancji powinien odbywać się w specjalistycznych pojazdach, które spełniają określone standardy bezpieczeństwa, co czyni cysterny najlepszym rozwiązaniem w tym przypadku.

Pytanie 12

Nadwozie samochodowe o konstrukcji cysterna klasyfikuje się jako nadwozie

A. specjalizowane
B. uniwersalne
C. kłonicowe
D. furgonowe
Nadwozie samochodowe typu cysterna jest klasyfikowane jako nadwozie specjalizowane, ponieważ zostało zaprojektowane z myślą o transportowaniu cieczy, takich jak paliwa, chemikalia czy inne substancje płynne. W przeciwieństwie do nadwozi uniwersalnych, które mogą mieć szerokie zastosowanie w różnych typach transportu, nadwozia specjalizowane są projektowane z konkretnymi wymaganiami technicznymi, które zapewniają bezpieczeństwo i efektywność przewozu określonych ładunków. Na przykład, cysterny są wyposażone w systemy zabezpieczeń, które minimalizują ryzyko wycieków, a ich konstrukcja pozwala na efektywne rozładunek oraz załadunek. W branży transportowej, stosowanie nadwozi specjalizowanych, takich jak cysterny, jest zgodne z normami bezpieczeństwa i regulacjami prawnymi, które wymagają spełnienia szczególnych standardów dotyczących transportu substancji niebezpiecznych. Dzięki temu, operatorzy transportowi mogą nie tylko efektywnie realizować przewozy, ale także dbać o bezpieczeństwo publiczne oraz ochronę środowiska.

Pytanie 13

Transport w gospodarce można analizować jako podmiot przekazujący i odbierający. Jako podmiot przekazujący

A. pozyskuje paliwa do realizacji zadań przewozowych
B. korzysta z usług instytucji zajmujących się ubezpieczeniami
C. umożliwia wymianę dóbr oraz usług
D. współdziała z firmami zapewniającymi serwis techniczny pojazdów
Odpowiedź 'umożliwia wymianę dóbr i usług' jest prawidłowa, ponieważ transport odgrywa kluczową rolę w gospodarce jako mechanizm łączący producentów z konsumentami. Umożliwiając przemieszczanie towarów i usług, transport wpływa na efektywność rynku oraz dynamikę handlu. Przykładem jest transport drogowy, który pozwala na szybkie dostarczenie produktów do sklepów detalicznych, co z kolei wspiera lokalne rynki i zapewnia dostępność dóbr dla konsumentów. Normy takie jak ISO 9001 wskazują na znaczenie zarządzania jakością w procesach transportowych, co wpływa na niezawodność i efektywność usług transportowych. Dobre praktyki w branży transportowej, takie jak optymalizacja tras czy wykorzystanie technologii GPS, pozwalają na jeszcze lepsze wykorzystanie zasobów oraz minimalizację kosztów, co ostatecznie przekłada się na korzyści dla całej gospodarki. Transport jest więc olbrzymim ogniwem w łańcuchu dostaw, które nie tylko wspiera wymianę dóbr, ale również przyczynia się do zrównoważonego rozwoju gospodarki.

Pytanie 14

Dokumentem, który potwierdza, że towar, którego dotyczy, został wyprodukowany w kraju, z którego pochodzi, a dzięki któremu władze celne mogą stosować preferencje celne lub regulacje dotyczące importu wynikające z określonych źródeł, jest

A. świadectwo pochodzenia
B. packing list
C. faktura handlowa
D. konosament
Świadectwo pochodzenia to dokument, który stwierdza, w jakim kraju dany towar został wyprodukowany. Jest kluczowe w międzynarodowym obrocie towarami, ponieważ pozwala urzędom celnym na stosowanie preferencji celnych oraz regulacji importowych, które mogą wynikać z umów międzynarodowych. Przykładem zastosowania świadectwa pochodzenia może być sytuacja, gdy towary importowane z kraju o preferencyjnych stawkach celnych, jak na przykład niektóre państwa członkowskie Unii Europejskiej, muszą przedstawić taki dokument, aby skorzystać z obniżonych opłat celnych. Świadectwa te powinny być wystawiane przez odpowiednie organy w kraju producenta i spełniać określone normy, co zapewnia ich wiarygodność. W praktyce przedsiębiorcy powinni dbać o prawidłowe uzyskiwanie i przechowywanie tych dokumentów, aby uniknąć problemów podczas odprawy celnej, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie zarządzania importem i eksportem.

Pytanie 15

Jaki będzie współczynnik wykorzystania pojemności pojazdu, który w zeszłym miesiącu wykonał 20 przejazdów, przewożąc łącznie 100 ton ładunku, jeśli jego ładowność wynosi 10 ton?

A. 0,20
B. 0,50
C. 0,10
D. 0,05
Współczynnik wykorzystania ładowności pojazdu oblicza się, dzieląc przewożony ładunek przez maksymalną ładowność pojazdu, a następnie mnożąc przez liczbę kursów. W naszym przypadku pojazd wykonał 20 kursów i przewiózł łącznie 100 ton ładunku. Jego maksymalna ładowność wynosi 10 ton. Wzór na obliczenie współczynnika wykorzystania ładowności wygląda następująco: (przewieziony ładunek / (ładowność pojazdu * liczba kursów)). Podstawiając wartości, otrzymujemy: (100 ton / (10 ton * 20)) = 0,5. Współczynnik 0,50 oznacza, że pojazd był wykorzystywany w 50% swojej maksymalnej ładowności. Taki współczynnik wykorzystania jest istotny w logistyce, ponieważ pozwala na ocenę efektywności transportu oraz optymalizację kosztów operacyjnych. W praktyce, dążenie do maksymalizacji tego współczynnika może prowadzić do lepszego wykorzystania floty, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju w branży transportowej.

Pytanie 16

Czym jest Electronic Data Interchange?

A. sieć połączeń systemów do śledzenia przepływów materiałów
B. system umożliwiający bieżące monitorowanie transportu ładunków
C. bezpapierowa wymiana dokumentów oraz danych pomiędzy systemami informatycznymi współpracujących firm
D. elektroniczna współpraca między 'urzędem a obywatelem'
No więc, EDI, czyli Electronic Data Interchange, to naprawdę ważna sprawa w zarządzaniu łańcuchem dostaw. Dzięki temu, zamiast z papierami, możemy wymieniać różne dokumenty i dane między systemami informatycznymi firm. To super ułatwia życie, bo pozwala automatyzować różne procesy. W efekcie zamówienia przetwarzają się dużo szybciej, koszty maleją, a błędów robi się znacznie mniej, w porównaniu do tego, gdy korzysta się z tradycyjnych metod jak faks czy mail. Można to łatwo zobaczyć w handlu detalicznym – tam dostawcy dostają zamówienia w czasie rzeczywistym, co sprawia, że wszystko działa sprawniej i lepiej. EDI działa na podstawie ustalonych standardów, takich jak EDIFACT czy ANSI X12, które określają, jak mają wyglądać te dokumenty, więc różne systemy mogą ze sobą współpracować. W dzisiejszych czasach, gdy wszystko cyfryzujemy, EDI jest wręcz nieodzownym narzędziem dla firm, które chcą być na bieżąco w wyścigu rynkowym.

Pytanie 17

Transport gazu płynnego za pomocą cysterny samochodowej klasyfikuje się jako przewóz

A. masowego ciekłego
B. drobnicowego sypkiego
C. masowego sypkiego
D. drobnicowego ciekłego
Transport gazu płynnego cysterną samochodową jest często mylony z innymi formami transportu, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Opcje takie jak transport masowy sypki nie mają zastosowania w przypadku gazów płynnych, ponieważ dotyczy to głównie materiałów stałych, takich jak węgiel, zboża czy piasek, które są przewożone w dużych objętościach, ale nie są w stanie ciekłym. Z kolei drobnicowy transport ciekły odnosi się do przewozu mniejszych ilości płynów, które są pakowane w kontenery lub beczki, co jest sprzeczne z charakterystyką gazów płynnych transportowanych cysternami, gdzie przewożone są znaczne objętości w jednym ładunku. Pojęcie drobnicowego sypkiego również nie ma zastosowania w tym kontekście, ponieważ odnosi się do materiałów stałych, a nie ciekłych. Kluczowym punktem jest zrozumienie, że transport masowy ciekły jest specyficzną kategorią, która obejmuje przewóz substancji w stanie płynnym, co w przypadku gazów płynnych jest realizowane przez cysterny przystosowane do utrzymywania ich w stanie skroplonym, co podkreśla znaczenie odpowiednich standardów transportowych oraz bezpieczeństwa w branży. Niezrozumienie tych różnic może prowadzić do poważnych konsekwencji, zarówno ekonomicznych, jak i związanych z bezpieczeństwem, podkreślając wagę znajomości klasyfikacji transportu.

Pytanie 18

Czas załadunku węgla do jednego wagonu wynosi 8 minut. Jak długo potrwa załadunek całego pociągu, który ma dostarczyć do klienta 1 920 t węgla, wiedząc, że w jednym wagonie mieści się 40 000 kg tego surowca?

A. 3 godziny 56 minut
B. 0 godzin 48 minut
C. 6 godzin 24 minuty
D. 2 godziny 48 minut
Załadunek węgla do jednego wagonu trwa 8 minut, a każdy wagon pomieści 40 000 kg węgla. Aby obliczyć, ile wagonów potrzebnych jest do przewiezienia 1 920 ton węgla, należy najpierw przekonwertować 1 920 ton na kilogramy, co daje 1 920 000 kg. Następnie dzielimy całkowitą masę węgla przez pojemność jednego wagonu: 1 920 000 kg / 40 000 kg = 48 wagonów. Czas załadunku całego składu obliczamy mnożąc liczbę wagonów przez czas załadunku jednego wagonu: 48 wagonów * 8 minut = 384 minut. Przekształcając 384 minuty na godziny i minuty, otrzymujemy 6 godzin i 24 minuty. Tego rodzaju obliczenia są powszechnie stosowane w logistyce i transporcie, zwłaszcza w branży surowcowej, gdzie precyzyjne planowanie czasowe jest kluczowe dla efektywności operacyjnej. Przykłady zastosowania obejmują planowanie transportu surowców do zakładów przemysłowych oraz organizację pracy w portach i na terminalach kolejowych.

Pytanie 19

Ile procent przewozów jest realizowanych na czas, gdy w firmie transportowej, która dysponuje bazą 20 samochodów ciężarowych, pięć z nich nie wykonuje przewozów zgodnie z umową?

A. 90%
B. 50%
C. 25%
D. 75%
Aby obliczyć procent przewozów wykonywanych terminowo, należy najpierw ustalić liczbę samochodów, które wykonują przewozy zgodnie z umową. W tym przypadku przedsiębiorstwo dysponuje 20 samochodami, z czego 5 nie wykonuje przewozów zgodnie z umową. Oznacza to, że 15 samochodów działa zgodnie z ustalonymi normami. Procent przewozów terminowych można obliczyć, dzieląc liczbę samochodów wykonujących przewozy zgodnie z umową (15) przez całkowitą liczbę samochodów (20) i mnożąc przez 100. Wyliczenie to daje następujący wynik: (15/20) * 100 = 75%. Ta wiedza jest niezbędna w branży transportowej, gdzie monitorowanie i ocena wydajności floty są kluczowe dla utrzymania wysokich standardów usług. W praktyce, przedsiębiorstwa transportowe powinny regularnie analizować wskaźniki wydajności, aby dostosowywać strategię operacyjną i zapewniać zgodność z oczekiwaniami klientów oraz standardami branżowymi.

Pytanie 20

Podczas organizacji transportu materiałów niebezpiecznych przy użyciu transportu drogowego, co należy uwzględnić?

A. o konieczności zaaranżowania realizacji usługi przez zespół składający się z dwóch osób
B. o konieczności zgłoszenia przewozu do Inspekcji Transportu Drogowego
C. o poprawnym oznakowaniu pojazdu przy użyciu tablic i nalepki ADR
D. o wypełnieniu instrukcji pisemnej dla kierowcy, po dostarczeniu ładunku
Prawidłowe oznakowanie pojazdu tablicami i nalepkami ADR (Umowy Europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych) jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa transportu materiałów niebezpiecznych. Oznakowanie to informuje zarówno innych uczestników ruchu drogowego, jak i służby ratunkowe o rodzaju przewożonych substancji, co jest niezbędne w przypadku awarii lub wypadku. Przykładowo, jeśli przewożony jest materiał wybuchowy, odpowiednia nalepka pozwala służbom ratunkowym podjąć odpowiednie działania i zachować środki ostrożności. Zgodnie z międzynarodowymi standardami, wszystkie pojazdy transportujące materiały niebezpieczne muszą być odpowiednio oznakowane przed rozpoczęciem transportu. Niedopełnienie tego obowiązku może prowadzić do poważnych konsekwencji, w tym wysokich kar finansowych oraz zagrożenia dla bezpieczeństwa na drodze. Dobre praktyki wskazują, że przed każdym transportem należy przeprowadzić szczegółowy przegląd oznakowania, aby upewnić się, że wszystkie nalepki są aktualne i czytelne.

Pytanie 21

Jaką wysokość ma utworzona jednostka ładunkowa w postaci paletowej, gdy na palecie o wymiarach 1,2 x 0,8 x 0,144 m (dł. x szer. x wys.) umieszczono 4 kartony o wymiarach 1,2 x 0,4 x 0,9 m (dł. x szer. x wys.) i ładunek nie wystaje poza krawędzie palety?

A. 1 944 mm
B. 19 440 mm
C. 1,800 m
D. 3,744 m
Wybór innych odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia w zakresie obliczeń wysokości jednostki ładunkowej. Odpowiedzi takie jak 19 440 mm i 3,744 m są znacząco wynaturzone i nie mają uzasadnienia praktycznego. Tego typu błędy mogą być efektem pomylenia jednostek miary, gdzie 19 440 mm odpowiada 19,44 m, co znacznie przekracza realne możliwości ułożenia kartonów na standardowej palecie. Również 3,744 m sugeruje nieprawidłowe dodanie wysokości, które nie uwzględnia właściwej analizy wymiarów ładunku. Dodatkowo, niepoprawne zrozumienie wymagań dotyczących transportu ładunków może prowadzić do zaniedbania zasad dotyczących maksymalnej wysokości ładunku, co powinno być zgodne z normami branżowymi. W przypadku odpowiedzi 1,800 m, błędne obliczenie wysokości może być wynikiem nieprecyzyjnego dodawania wymiarów kartonów i palety, które powinny być dokładnie przeanalizowane. Ważne jest zrozumienie, że każda jednostka ładunkowa powinna być projektowana z uwzględnieniem stabilności oraz zasadności wymiarów, aby uniknąć ryzyka podczas transportu. W kontekście logistyki i magazynowania, kluczem do sukcesu jest optymalne wykorzystanie przestrzeni, co wymaga precyzyjnych obliczeń i znajomości standardów branżowych.

Pytanie 22

Przedsiębiorstwo kupiło nowy samochód ciężarowy o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t, który będzie użytkowany do przewozu materiałów niebezpiecznych. Ustal na podstawie fragmentu ustawy Prawo o ruchu drogowym, kiedy należy przeprowadzić jego okresowe badanie techniczne, jeżeli pierwsza rejestracja pojazdu miała miejsce 20 grudnia 2018 r.

n n nn n nn n nn
5. Okresowe badanie techniczne pojazdu przeprowadza się corocznie, z zastrzeżeniem ust. 6–10.
6. Okresowe badanie techniczne samochodu osobowego, samochodu ciężarowego o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t, motocykla lub przyczepy o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t przeprowadza się przed upływem 3 lat od dnia pierwszej rejestracji, następnie przed upływem 5 lat od dnia pierwszej rejestracji i nie później niż 2 lata od dnia przeprowadzenia poprzedniego badania technicznego, a następnie przed upływem kolejnego roku od dnia przeprowadzenia badania. Nie dotyczy to pojazdu przewożącego towary niebezpieczne, taksówki, pojazdu samochodowego konstrukcyjnie przeznaczonego do przewozu osób w liczbie od 5 do 9, wykorzystywanego do zarobkowego transportu drogowego osób, pojazdu marki „SAM", pojazdu zasilanego gazem, pojazdu uprzywilejowanego oraz pojazdu używanego do nauki jazdy lub egzaminu państwowego, które podlegają corocznym badaniom technicznym.
7. Okresowe badanie techniczne ciągnika rolniczego, przyczepy rolniczej oraz motoroweru przeprowadza się przed upływem 3 lat od dnia pierwszej rejestracji, a następnie przed upływem każdych kolejnych 2 lat od dnia przeprowadzenia badania.
A. Nie później niż 20 grudnia 2020 roku.
B. Nie później niż w ciągu roku od dnia pierwszej rejestracji.
C. Nie później niż 20 grudnia 2021 roku.
D. Nie później niż w ciągu dwóch lat od dnia pierwszej rejestracji.
Odpowiedź, którą wybrałeś, jest jak najbardziej trafna. Zgodnie z prawem, ciężarówki o masie do 3,5 tony, które przewożą niebezpieczne materiały, muszą mieć badania techniczne robione co roku. Jeśli mówimy o samochodzie, który zarejestrowano 20 grudnia 2018 roku, to pierwsze badanie powinno być wykonane najpóźniej do 20 grudnia 2019 roku. To ważne, bo chodzi przecież o bezpieczeństwo nas wszystkich na drodze. Firmy transportowe muszą pilnować tych przeglądów i mieć odpowiednią dokumentację, co przyda się, gdy przyjdą inspektorzy. Regularne badania pomagają wykryć usterki, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa kierowców i innych użytkowników dróg. Dobrze jest też prowadzić własny rejestr przeglądów, żeby mieć pewność, że wszystkie pojazdy są w dobrym stanie i zgodne z wymogami prawnymi.

Pytanie 23

Korzystając z zamieszczonego fragmentu rozporządzenia, ustal dopuszczalną całkowitą masę trójosiowego ciągnika siodłowego ciągnącego trójosiową naczepę z kontenerem 40-stopowym w transporcie kombinowanym.

Fragment Rozporządzenia ministra infrastruktury z dnia 31 grudnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia
§ 3. 1. Dopuszczalna masa całkowita pojazdu nie może przekraczać:
1)pojazdu silnikowego, z wyłączeniem naczepy, przyczepy z osią centralną i ciągnika siodłowego:
a)dwuosiowego, z zastrzeżeniem lit. B - 16 t,
b)dwuosiowego autobusu o zawieszeniu kół pneumatycznym lub równoważnym, o ile równoważność ta została wykazana przez producenta pojazdu - 18 t,
c)trzyosiowego - 24 t,
d)o liczbie osi większej niż trzy - 32 t,
e)autobusu przegubowego - 28 t;
2)pojazdu członowego lub zespołu złożonego z pojazdu silnikowego i przyczepy:
a)o liczbie osi nie większej niż cztery - 32 t,
b)o liczbie osi większej niż cztery, z zastrzeżeniem pkt 3 - 40 t;
3)pojazdu członowego składającego się z trzyosiowego pojazdu silnikowego i trzyosiowej naczepy, przewożącego 40-stopowy kontener ISO w transporcie kombinowanym - 44 t.
A. 36 t
B. 40 t
C. 44 t
D. 28 t
Odpowiedź 44 t jest poprawna, ponieważ zgodnie z fragmentem Rozporządzenia ministra infrastruktury z dnia 31 grudnia 2002 r., dopuszczalna masa całkowita pojazdu ciężarowego z trójosiowym ciągnikiem siodłowym oraz trójosiową naczepą, przewożącego 40-stopowy kontener ISO w transporcie kombinowanym, wynosi właśnie 44 tony. Taka masa całkowita została ustalona na podstawie określonych norm bezpieczeństwa oraz wytycznych dotyczących transportu, które mają na celu zapewnienie właściwej stabilności pojazdu oraz bezpieczeństwa na drodze. W praktyce oznacza to, iż przy załadunku kontenera należy pamiętać o rozłożeniu masy w sposób równomierny, co zmniejsza ryzyko przewrócenia się zestawu w trakcie jazdy. Dodatkowo, w kontekście użycia pojazdów ciężarowych, zrozumienie i stosowanie właściwych norm dotyczących masy całkowitej jest kluczowe dla unikania kar za przekroczenie dopuszczalnych limitów oraz dla efektywności operacyjnej transportu. Warto zaznaczyć, że przestrzeganie tych norm wpływa również na poprawę bezpieczeństwa ruchu drogowego, co jest istotnym elementem odpowiedzialnego transportu.

Pytanie 24

Na podstawie zamieszczonego fragmentu umowy, określ klasy środków transportu, w których może być wykonywany przewóz żywności głęboko mrożonej, z zachowaniem normy temperatury do -20°C.

(…)Dla klas A, B i C z dowolnym ustalonym praktycznie stałym poziomem temperatury t1, zgodnie z podanymi niżej normami określonymi dla poniższych trzech klas:
Klasa A. Środek transportu - chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 może mieścić się między + 12 °C i 0°C włącznie.
Klasa B. Środek transportu - chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 może mieścić się między +12°C i -10°C włącznie.
Klasa C. Środek transportu - chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 może mieścić się między +12°C i -20°C włącznie.
Dla klas D, E i F z ustalonym praktycznie stałym poziomem temperatury t1 zgodnie z podanymi niżej normami określonymi dla poniższych trzech klas:
Klasa D. Środek transportu - chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 nie jest wyższe niż +2°C.
Klasa E. Środek transportu - chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 nie jest wyższe niż -10°C.
Klasa F. Środek transportu - chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 nie jest wyższe niż -20°C. (…)
A. Klasa D i klasa E.
B. Klasa A i klasa F.
C. Klasa C i klasa F.
D. Klasa B i klasa E.
Dobra robota z odpowiedzią! Klasy C i F rzeczywiście są tymi, które mogą ogarnąć przewóz żywności głęboko mrożonej. Klasa C, z temperaturą od +12°C do -20°C, idealnie pasuje do wymagań, bo to właśnie w tej strefie musimy trzymać nasze mrożonki, przynajmniej do -20°C. Klasa F z kolei działa super, bo nie pozwala, żeby temperatura poszła wyżej niż -20°C, co jest mega ważne, żeby nasze mrożonki były w dobrej jakości i bezpieczne do jedzenia. W praktyce, użycie tych klas w transporcie jest zgodne z zasadami HACCP, które dbają o to, by jedzenie było bezpieczne w trakcie przewozu. Na przykład, przy transporcie ryb, które potrzebują bardzo kontrolowanej temperatury, klasa F daje nam pewność, że wszystko dotrze w najlepszym stanie. Dzięki odpowiednim klasom transportowym, możemy być pewni, że jedzenie trafi do odbiorcy w świetnym stanie.

Pytanie 25

Jakiego rodzaju transportu dotyczy sytuacja, gdy pojazd z miejsca załadunku przewozi ładunek do kilku miejsc wyładunku w trakcie jednej trasy?

A. Obwodowy
B. Wahadłowy
C. Sztafetowy
D. Promienisty
Model obwodowy przewozu towarów charakteryzuje się tym, że pojazd po załadunku towaru w jednym punkcie dostarcza go do wielu punktów wyładunku w ramach jednej trasy. Jest to szczególnie efektywne w sytuacjach, gdy istnieje potrzeba dostarczenia różnych ładunków do różnych lokalizacji w obrębie jednego obszaru geograficznego. Przykładem zastosowania tego modelu może być dystrybucja towarów w mieście, gdzie ciężarówka odbiera produkty z hurtowni i odwiedza różne sklepy, dostarczając zamówienia na miejscu. Praktyczne aspekty tego modelu obejmują optymalizację tras, co pozwala na redukcję kosztów transportu oraz zwiększenie efektywności załadunku i wyładunku. W standardach branżowych, takich jak normy dotyczące logistyki i zarządzania łańcuchem dostaw, model obwodowy jest często rekomendowany w kontekście zwiększania wydajności operacyjnej i zadowolenia klienta. Wprowadzenie takiego modelu przewozu może również wspierać zrównoważony rozwój przez zmniejszenie emisji związanych z transportem.

Pytanie 26

Zgodnie z fragmentem ustawy Prawo o ruchu drogowym maksymalna prędkość, z jaką może poruszać się na autostradzie samochód ciężarowy o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 t , wynosi

Fragment Ustawy z dnia 20 czerwca 1997r. Prawo o ruchu drogowym
Art. 20. 1. Prędkość dopuszczalna pojazdu lub zespołu pojazdów na obszarze zabudowanym w godzinach 5.00–23.00 wynosi 50 km/h, z zastrzeżeniem ust. 2.
1a.Prędkość dopuszczalna pojazdu lub zespołu pojazdów na obszarze zabudowanym w godzinach 23.00–5.00 wynosi 60 km/h, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. Prędkość dopuszczalna pojazdu lub zespołu pojazdów w strefie zamieszkania wynosi 20 km/h.
3. Prędkość dopuszczalna poza obszarem zabudowanym, z zastrzeżeniem ust. 4, wynosi w przypadku:
1)samochodu osobowego, motocykla lub samochodu ciężarowego o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t:
a) na autostradzie – 140 km/h,
b) na drodze ekspresowej dwujezdniowej – 120 km/h,
c) na drodze ekspresowej jednojezdniowej oraz na drodze dwujezdniowej co najmniej o dwóch pasach przeznaczonych dla każdego kierunku ruchu – 100 km/h,
d) na pozostałych drogach – 90 km/h;
2)zespołu pojazdów lub pojazdu niewymienionego w pkt 1:
a) na autostradzie, drodze ekspresowej lub drodze dwujezdniowej co najmniej o dwóch pasach przeznaczonych dla każdego kierunku ruchu – 80 km/h,
b) na pozostałych drogach – 70 km/h.
4. Dopuszczalna prędkość autobusu spełniającego dodatkowe warunki techniczne określone w przepisach, o których mowa w art. 66 ust. 5, na autostradzie i drodze ekspresowej wynosi 100 km/h.
A. 90 km/h
B. 80 km/h
C. 100 km/h
D. 140 km/h
Wybór odpowiedzi inne niż 80 km/h sugeruje brak zrozumienia przepisów dotyczących maksymalnych prędkości pojazdów ciężarowych w Polsce. Odpowiedzi takie jak 140 km/h, 90 km/h, czy 100 km/h są błędne, ponieważ nie uwzględniają specyfiki przepisów dla pojazdów o dużej masie. Przykładowo, niepoprawne jest przyjmowanie, że pojazdy ciężarowe mogą korzystać z tych samych limitów prędkości co samochody osobowe, co jest powszechnym błędnym założeniem. Pojazdy ciężarowe mają dłuższe drogi hamowania i są bardziej narażone na utratę kontroli przy wyższych prędkościach, co czyni te ograniczenia istotnymi dla bezpieczeństwa. Dodatkowo, nieprzestrzeganie tych norm może skutkować poważnymi konsekwencjami, w tym wypadkami drogowymi i odpowiedzialnością prawną kierowcy. Warto także zwrócić uwagę na znaczenie edukacji w zakresie przepisów drogowych oraz odpowiedzialności kierowców, którzy powinni być świadomi nie tylko przepisów, ale także ryzyk związanych z nadmierną prędkością. Edukacja w tym zakresie jest kluczowa, aby unikać błędnych przekonań i podejmować świadome decyzje na drodze.

Pytanie 27

Aktualny odczyt licznika całkowitego przebiegu pojazdu wynosi 128 720 km. Ostatni transport odbył się trasą Bydgoszcz – Paryż – Bydgoszcz. Jaki był odczyt licznika przed wyjazdem z Bydgoszczy, skoro odległość pomiędzy Bydgoszczą a Paryżem wynosi 1 424 km?

A. 130 144 km
B. 127 296 km
C. 125 872 km
D. 128 008 km
Stan licznika przed wyjazdem z Bydgoszczy można obliczyć, odejmując całkowity przebieg pokonany w trasie Bydgoszcz – Paryż – Bydgoszcz od obecnego stanu licznika. Całkowita odległość tej trasy wynosi 2 x 1 424 km = 2 848 km. Dlatego, aby znaleźć stan licznika przed wyjazdem, należy wykonać obliczenie: 128 720 km - 2 848 km = 125 872 km. To podejście odzwierciedla podstawową zasadę rachunkowości, gdzie wylicza się wartość początkową w oparciu o wartości końcowe oraz zmiany. Tego typu obliczenia są niezwykle istotne w logistyce i zarządzaniu flotą, gdzie dokładność pomiarów przebiegu jest kluczowa do planowania przeglądów technicznych oraz oszacowania zużycia paliwa. Regularne śledzenie przebiegu i jego analizy umożliwia optymalizację kosztów operacyjnych oraz lepsze zarządzanie cyklem życia pojazdów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 28

Firma otrzymała zlecenie na transport 30 paletowych jednostek ładunkowych (pjł) z Grudziądza do Gdańska (odległość 120 km). Czas załadunku jednej pjł wynosi 1,5 minuty, a czas jej wyładunku to 2 minuty. Pojazd porusza się z prędkością 60 km/h. O której godzinie należy rozpocząć załadunek u nadawcy, aby towar został rozładowany u odbiorcy o godzinie 9.00?

A. 0 6.15
B. 0 5.15
C. 0 7.15
D. O 5.45
Odpowiedź 05:15 jest prawidłowa, ponieważ uwzględnia wszystkie aspekty związane z załadunkiem, transportem i wyładunkiem towaru. Aby obliczyć, o której godzinie należy rozpocząć załadunek, należy najpierw ustalić czas potrzebny na transport oraz czas potrzebny na załadunek i wyładunek. Pojazd porusza się z prędkością 60 km/h na trasie 120 km, co oznacza, że czas transportu wynosi 120 km / 60 km/h = 2 godziny. Wyładunek 30 palet trwa 30 pjł * 2 minuty = 60 minut, a załadunek 30 pjł to 30 pjł * 1,5 minuty = 45 minut. Łączny czas potrzebny na załadunek, transport i wyładunek wynosi 2 godziny + 45 minut + 60 minut = 3 godziny i 45 minut. Jeśli towar ma być rozładowany o 09:00, to czas wyładunku kończy się o 09:00 i należy odjąć 3 godziny i 45 minut, co prowadzi do godziny 05:15. W praktyce, tego rodzaju obliczenia są niezbędne do efektywnego zarządzania logistyką w przedsiębiorstwie, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie transportu i logistyki.

Pytanie 29

Z przedstawionego fragmentu ustawy Prawo o ruchu drogowym wynika, że maksymalna odległość, na jaką ładunek może wystawać z przodu pojazdu powinna być

6. Ładunek wystający poza płaszczyzny obrysu pojazdu może być na nim umieszczony tylko przy zachowaniu następujących warunków:

1) ładunek wystający poza boczne płaszczyzny obrysu pojazdu może być umieszczony tylko w taki sposób, aby całkowita szerokość pojazdu z ładunkiem nie przekraczała 2,55 m, a przy szerokości pojazdu 2,55 m nie przekraczała 3 m, jednak pod warunkiem umieszczenia ładunku tak, aby z jednej strony nie wystawał na odległość większą niż 23 cm;

2) ładunek nie może wystawać z tyłu pojazdu na odległość większą niż 2 m od tylnej płaszczyzny obrysu pojazdu lub zespołu pojazdów; w przypadku przyczepy kłonicowej odległość tę liczy się od osi przyczepy;

3) ładunek nie może wystawać z przodu pojazdu na odległość większą niż 0,5 m od przedniej płaszczyzny obrysu i większą niż 1,5 m od siedzenia dla kierującego.

A. nie większa niż 2 m od osi przyczepy.
B. większa niż 0,5 m od przedniej płaszczyzny obrysu pojazdu.
C. nie większa niż 1,5 m od siedzenia dla kierującego.
D. większa niż 1,5 m od siedzenia dla kierującego.
Wybrane odpowiedzi, które nie spełniają wymogów ustawy, nie uwzględniają kluczowych zasad dotyczących bezpieczeństwa drogowego. Odpowiedzi sugerujące, że ładunek może wystawać na odległość większą niż 1,5 m od siedzenia kierującego, są niezgodne z przepisami, co może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji na drodze. Ustawodawca wprowadził te ograniczenia, aby ograniczyć ryzyko związane z transportem ładunków, które mogą wpływać na stabilność i kontrolę pojazdu. Wystawienie ładunku na zbyt dużą odległość może prowadzić do ograniczenia pola widzenia kierowcy, a także zwiększać ryzyko przewrócenia się ładunku w trakcie jazdy, co z kolei stwarza zagrożenie dla innych uczestników ruchu. Odpowiedzi wskazujące na 2 m od osi przyczepy czy większą odległość niż 0,5 m od przedniej płaszczyzny obrysu pojazdu również są błędne, ponieważ nie respektują zasad dotyczących bezpiecznego przewozu i mogą prowadzić do poważnych konsekwencji. Dlatego tak istotne jest, aby kierowcy i osoby zajmujące się transportem towarów znały i przestrzegały przepisów oraz stosowały się do obowiązujących standardów, co może znacznie zwiększyć bezpieczeństwo na drogach.

Pytanie 30

Z danych przedstawionych w tabeli wynika, że w 2020 r. w stosunku do roku poprzedniego zmniejszyła się liczba zarejestrowanych naczep typu

Zestawienie liczby zarejestrowanych nowych naczep w Polsce w latach 2019 i 2020
Rodzaj naczepy2019 r.2020 r.
Skrzynia12 80113 365
Wywrotka3 3184 245
Furgon2 9933 100
Platforma385581
Cysterna678568
A. platforma.
B. skrzynia.
C. wywrotka.
D. cysterna.
Wybór odpowiedzi cysterna jest poprawny, ponieważ analiza danych przedstawionych w tabeli jednoznacznie wskazuje, że w 2020 roku zarejestrowana liczba naczep tego typu zmniejszyła się z 678 do 568. To spadek o około 16%, co jest istotnym wskaźnikiem dla branży transportowej, ponieważ naczepy cysterny są kluczowe w transporcie płynów. Ich zmniejszona liczba może wpływać na dostępność transportu dla sektorów, takich jak przemysł chemiczny czy petrochemiczny, gdzie cysterna jest niezbędna. Warto zauważyć, że kontrola jakości floty transportowej oraz analizy trendów w rejestracji naczep są częścią dobrych praktyk w zarządzaniu logistyką. Zrozumienie tego typu danych pozwala na lepsze planowanie operacyjne i przewidywanie potrzeb rynku. Wiele firm w branży transportowej korzysta z narzędzi analitycznych, aby na bieżąco monitorować zmiany w rejestracji pojazdów, co pozwala na optymalizację floty oraz dostosowywanie strategii do zmieniających się potrzeb klientów.

Pytanie 31

Koszt przewozu 1 tony ładunku na dystansie 1 kilometra wynosi 0,30 zł. Jaką kwotę należy zapłacić za przewóz 24 ton ładunku na odległość 50 kilometrów oraz 20 ton ładunku na dystansie 70 kilometrów?

A. 1 584,00 zł
B. 1 400,00 zł
C. 1 200,00 zł
D. 780,00 zł
Poprawna odpowiedź to 780,00 zł, co można obliczyć na podstawie ceny przewozu 1 tony ładunku na 1 kilometr, wynoszącej 0,30 zł. Aby obliczyć całkowity koszt przewozu 24 ton ładunku na odległość 50 kilometrów oraz 20 ton ładunku na odległość 70 kilometrów, należy najpierw ustalić koszt dla każdej z tych tras. Dla pierwszej trasy: 24 tony * 50 kilometrów * 0,30 zł = 360,00 zł. Dla drugiej trasy: 20 ton * 70 kilometrów * 0,30 zł = 420,00 zł. Łączny koszt przewozu wynosi zatem 360,00 zł + 420,00 zł = 780,00 zł. Takie obliczenia są stosowane w logistyce, gdzie dokładne kalkulacje kosztów transportu są kluczowe dla efektywności operacji oraz optymalizacji kosztów. Ścisłe trzymanie się stawek za przewóz jednostkowy, jak w tym przypadku, jest zgodne z dobrymi praktykami w branży transportowej, które promują przejrzystość w wycenach usług transportowych.

Pytanie 32

Działania takie jak przepakowywanie, sortowanie oraz segregacja w portach morskich, rzecznej, lotniczej, a także w punktach odprawy celnej oraz magazynach celnych są klasyfikowane jako czynności spedycyjne?

A. wykonawczych realizowanych przed transportem
B. wykonawczych zachodzących w trakcie transportu
C. wykonawczych odbywających się po przewozie
D. organizacyjnych mających miejsce przed przewozem
Odpowiedź, że przepakowywanie, sortowanie i segregacja w portach morskich, rzecznych, lotniczych, punktach odprawy celnej oraz magazynach celnych zaliczają się do czynności spedycyjnych wykonywanych w trakcie procesu transportowego jest poprawna. Procesy te są kluczowe w logistyce, ponieważ odbywają się równolegle z transportem towarów, zapewniając ich odpowiednią organizację oraz przygotowanie do dalszego transportu lub dostawy. Przepakowywanie może obejmować zmianę opakowań na bardziej odpowiednie do transportu, sortowanie towarów według ich przeznaczenia, a segregacja pozwala na efektywne zarządzanie ładunkami w magazynach. Przykładem zastosowania tych czynności jest proces obsługi importu w portach lotniczych, gdzie towary są segregowane według rodzaju, a następnie odpowiednio przepakowywane do dalszego transportu, co jest zgodne z międzynarodowymi standardami ISO 9001 dotyczących zarządzania jakością. Tego typu działania są niezbędne dla optymalizacji łańcucha dostaw i minimalizacji kosztów operacyjnych.

Pytanie 33

Transport wewnętrzny zasobów w obrębie jednego przedsiębiorstwa określa się mianem transportu

A. dalekim
B. bliskim
C. bezpośrednim
D. zewnętrznym
Transport bliski to proces przemieszczania zapasów w obrębie jednego przedsiębiorstwa, który ma na celu optymalizację kosztów i czasu dostawy. W praktyce odnosi się to do transportu wewnętrznego, gdzie towary są przewożone pomiędzy różnymi sekcjami, magazynami lub liniami produkcyjnymi. Na przykład, w dużych zakładach produkcyjnych, surowce mogą być transportowane z magazynu do hali produkcyjnej za pomocą wózków widłowych lub przenośników taśmowych. Użycie transportu bliskiego jest kluczowe dla efektywności operacyjnej, ponieważ pozwala na szybkie reagowanie na zmieniające się potrzeby produkcyjne oraz minimalizację przestojów. W zgodności z najlepszymi praktykami branżowymi, przedsiębiorstwa powinny stosować systemy zarządzania magazynem (WMS), które wspierają organizację i monitorowanie procesów transportu wewnętrznego, co prowadzi do zwiększenia wydajności oraz redukcji kosztów operacyjnych.

Pytanie 34

Zleceniodawca wskazał 12 kryteriów, które powinny być zrealizowane przy transporcie ładunku. Firma transportowa, która podjęła się realizacji zlecenia, nie spełniła 3 z tych kryteriów. W jakim procencie wymagania postawione przez klienta zostały zrealizowane?

A. 75%
B. 125%
C. 175%
D. 25%
Aby obliczyć procent spełnionych wymagań, należy zastosować wzór: (liczba spełnionych wymagań / całkowita liczba wymagań) × 100%. W tym przypadku, nadawca określił 12 wymagań, a przedsiębiorstwo transportowe nie dotrzymało 3 z nich, co oznacza, że spełniono 9 wymagań. Wstawiając wartości do wzoru: (9 / 12) × 100% = 75%. Oznacza to, że 75% wymagań zostało spełnionych. Praktycznie, w branży transportowej oraz logistyce, spełnienie wymagań klienta jest kluczowe dla utrzymania dobrych relacji oraz reputacji firmy. Niekiedy może to wpływać na wyniki finansowe przedsiębiorstwa, dlatego też regularne monitorowanie i ocenianie realizacji zleceń w zgodzie z wymaganiami klientów jest jednym z elementów zarządzania jakością. Organizacje transportowe powinny wdrażać procedury mające na celu ciągłe doskonalenie procesów, aby zminimalizować ryzyko niedotrzymania wymagań, co zazwyczaj skutkuje niezadowoleniem klientów.

Pytanie 35

Dokument dotyczący wspólnego użytkowania wagonów towarowych w transporcie międzynarodowym, zatwierdzony przez sygnatariuszy COTIF, jest oznaczony akronimem

A. RIV
B. RICo
C. CUI
D. ATMF
Umowa o wzajemnym użytkowaniu wagonów towarowych w komunikacji międzynarodowej, znana jako RIV (Reglement international concernant le matériel des chemins de fer), ma na celu ułatwienie transgranicznego transportu towarów przy użyciu wagonów kolejowych. RIV zapewnia jednolite zasady dotyczące użytkowania i odpowiedzialności za wagony, co jest szczególnie istotne w kontekście wzrastającej globalizacji i międzynarodowego handlu. Dzięki zastosowaniu RIV, przewoźnicy mogą współpracować na międzynarodowej scenie z większą efektywnością, co w praktyce oznacza szybszy czas dostawy, lepsze zarządzanie wagami oraz redukcję kosztów administracyjnych. Przykładem zastosowania RIV jest sytuacja, w której przewoźnik z jednego kraju korzysta z wagonów innego przewoźnika w trakcie transportu przez różne państwa, co pozwala na uproszczenie procedur celnych i administracyjnych. Dodatkowo, stosowanie RIV wspiera standardyzację w transporcie kolejowym, co przyczynia się do zwiększenia efektywności operacyjnej i bezpieczeństwa transportu.

Pytanie 36

Jak długo trwa jeden cykl pracy wózka widłowego przy załadunku jednej paletowej jednostki ładunkowej (pjł), a godzina wyjazdu z ładunkiem zaplanowana jest na 7:00? Jeżeli średni czas jednego cyklu wynosi 5 minut i do załadunku jest 24 pjł, o której najpóźniej kierowca musi podstawić pojazd?

A. 5:00
B. 6:30
C. 6:00
D. 5:30
Aby obliczyć, o której godzinie kierowca musi podstawić wózek widłowy pod załadunek, należy wziąć pod uwagę średni czas jednego cyklu pracy, który wynosi 5 minut oraz liczbę paletowych jednostek ładunkowych, które mają zostać załadowane. W tym przypadku mamy 24 pjł, co oznacza, że całkowity czas załadunku wynosi 24 pjł * 5 minut = 120 minut, co odpowiada 2 godzinom. Planowany wyjazd z ładunkiem odbywa się o godzinie 7:00, więc aby obliczyć, o której godzinie wózek powinien być podstawiony pod załadunek, należy odjąć 2 godziny od 7:00. Ostatecznie, kierowca powinien podstawić pojazd najpóźniej o godzinie 5:00. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w logistyce, gdzie precyzyjne planowanie czasowe ma kluczowe znaczenie dla efektywności operacji. Zrozumienie tych zasad pozwala na uniknięcie opóźnień i zapewnienie terminowego dostarczenia ładunków."

Pytanie 37

Korzystając z fragmentu rozporządzenia zamieszczonego w ramce ustal, ile wynosi maksymalna długość ciągnika siodłowego z naczepą.

Fragment Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 31 grudnia 2002 r.
w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia

1. Długość pojazdu nie może przekraczać w przypadku:

1) pojazdu samochodowego, z wyjątkiem autobusu - 12,00 m;

2) przyczepy, z wyjątkiem naczepy - 12,00 m;

3) pojazdu członowego - 16,50 m;

4) zespołu złożonego z pojazdu silnikowego i przyczepy - 18,75 m;

5) autobusu przegubowego - 18,75 m;

6) autobusu dwuosiowego - 13,50 m;

7) autobusu o liczbie osi większej niż dwie - 15,00 m;

8) zespołu złożonego z autobusu i przyczepy - 18,75 m;

9) zespołu złożonego z trzech pojazdów, w którym pojazdem ciągnącym jest pojazd wolnobieżny lub ciągnik rolniczy - 22,00 m;

10) motocykla, motoroweru lub roweru, pojazdu czterokołowego oraz zespołu złożonego z motocykla, motoroweru, roweru lub pojazdu czterokołowego z przyczepą - 4,00 m.

A. 18,75 m
B. 12,00 m
C. 16,50 m
D. 22,00 m
Wybór długości 22,00 m może wynikać z mylnego przekonania, że dłuższe zestawy pojazdów są bardziej efektywne w transporcie towarów. Takie podejście może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji na drogach, ponieważ większe wymiary wpływają na manewrowość oraz stabilność pojazdu. W przypadku długości 12,00 m, można pomylić się, sądząc, że krótsze zestawy są bardziej odpowiednie dla transportu ciężkich ładunków. Krótsze naczepy mogą jednak nie być w stanie pomieścić większych ładunków, co ogranicza efektywność transportu. Odpowiedź 18,75 m również jest nieprawidłowa, ponieważ sugeruje długość, która nie spełnia wymagań określonych w przepisach. Warto pamiętać, że regulacje dotyczące maksymalnej długości mają na celu nie tylko optymalizację transportu, ale także zapewnienie bezpieczeństwa na drogach. Pojazdy o nieodpowiednich wymiarach mogą nie być zgodne z zasadami ruchu drogowego, co naraża kierowców oraz innych uczestników ruchu na niebezpieczeństwo. Takie błędne myślenie często prowadzi do naruszeń przepisów i kar, które mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa w transporcie drogowym.

Pytanie 38

Pojazd z jedną osobą na pokładzie, który musi przestrzegać przepisów o czasie pracy kierowcy, wyruszył od nadawcy o godzinie 7:45. O której godzinie ładunek dotrze do odbiorcy, jeśli odległość do pokonania wynosi 375 km, a średnia prędkość pojazdu to 60 km/h?

A. O godzinie 14:10
B. O godzinie 14:55
C. O godzinie 14:00
D. O godzinie 14:45
Poprawna odpowiedź to 14:45, ponieważ obliczenia pokazują, że czas potrzebny na pokonanie 375 km przy średniej prędkości 60 km/h wynosi 6,25 godziny. Aby to obliczyć, należy podzielić całkowitą odległość przez prędkość: 375 km / 60 km/h = 6,25 h. Następnie przeliczamy 6,25 godzin na godziny i minuty, co daje 6 godzin i 15 minut. Dodając ten czas do godziny wyjazdu, czyli 7:45, otrzymujemy 14:00. Po dodaniu 15 minut otrzymujemy godzinę 14:15, co sugeruje, że czas dostawy powinien być zbliżony do 14:45. W praktyce, przy planowaniu transportu, ważne jest uwzględnienie nieprzewidywalnych okoliczności, takich jak korki czy postoje. Normy dotyczące czasu pracy kierowców nakładają również obowiązek przestrzegania przerw, co może wpłynąć na rzeczywisty czas dostawy. W branży logistycznej, poprawne obliczenia czasów przejazdów są kluczowe dla efektywności operacyjnej i zadowolenia klientów.

Pytanie 39

Transport samochodów na statek powinien być realizowany z wykorzystaniem technologii przeładunkowej?

A. roll on - roll off
B. lift on - lift off
C. ro - la
D. pump in - pump out
Wybór odpowiedzi spośród pozostałych opcji wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące elementów technologii przeładunkowej. Metoda "lift on - lift off" (LoLo) polega na podnoszeniu ładunków przy użyciu dźwigów, co jest rozwiązaniem stosowanym głównie w transporcie kontenerowym, a nie w przypadku pojazdów, które są zaprojektowane do samodzielnego wjazdu na statek. Użycie dźwigów w tym kontekście może być czasochłonne i nieefektywne, gdyż wymaga dodatkowego sprzętu oraz zwiększa ryzyko uszkodzenia ładunku. Z kolei „pump in - pump out” odnosi się do technologii transportu cieczy, a nie twardych ładunków takich jak samochody, co całkowicie wyklucza tę metodę w kontekście załadunku pojazdów na statek. Niepoprawne odpowiedzi można również skojarzyć z pomyłką w zrozumieniu zastosowań technologii transportowych. W branży morskiej efektywność operacyjna i minimalizacja ryzyka uszkodzeń są kluczowe, dlatego wybór metody musi być zgodny z typem ładunku oraz specyfiką operacji. Warto zwracać uwagę na standardy i zalecenia branżowe, które podkreślają znaczenie właściwego doboru technologii przeładunkowej do specyficznych warunków transportu.

Pytanie 40

Koszt transportu 1 tony ładunku na dystansie 1 kilometra to 0,30 zł. Jakie będą łączne wydatki na transport 24 ton ładunku na odległość 50 kilometrów oraz 20 ton ładunku na dystansie 70 kilometrów?

A. 780.00 zł
B. 1 400,00 zł
C. 1 584,00 zł
D. 1 200.00 zł
Aby obliczyć łączny koszt przewozu ładunków, najpierw musimy zrozumieć, jak obliczamy koszty transportu. Cena przewozu 1 tony ładunku na 1 kilometr wynosi 0,30 zł. Obliczamy koszt przewozu dla dwóch odrębnych zleceń. Dla pierwszego zlecenia, przewozimy 24 tony na odległość 50 kilometrów, co daje: 24 tony x 50 km x 0,30 zł = 360 zł. Dla drugiego zlecenia, przewozimy 20 ton na odległość 70 kilometrów, co daje: 20 ton x 70 km x 0,30 zł = 420 zł. Łączny koszt przewozu to suma kosztów obu zleceń, czyli 360 zł + 420 zł = 780 zł. Takie obliczenia są powszechnie stosowane w branży transportowej, gdzie precyzyjne szacowanie kosztów jest kluczowe dla efektywności operacyjnej. Dobre praktyki wymagają, aby przedsiębiorstwa transportowe regularnie weryfikowały swoje stawki za przewóz, aby dostosować je do zmieniających się warunków rynkowych oraz kosztów paliwa i innych zasobów.