Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 14:47
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 15:21

Egzamin niezdany

Wynik: 14/40 punktów (35,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie będzie rezultatem dodawania liczb 10011012 i 110012 w systemie binarnym?

A. 1101101

B. 1100110

C. 1110001

D. 1101100

Odpowiedzi, które nie są poprawne, wynikają z typowych błędów w dodawaniu w systemie binarnym oraz niewłaściwego zrozumienia procesu przenoszenia. W przypadku dodawania binarnego, kluczowe jest zrozumienie, że każda kolumna ma przypisaną wartość, która jest potęgą liczby 2. Błędy mogą pojawić się w momencie, gdy dodajemy liczby i nie uwzględniamy przeniesienia lub mylimy wartości kolumn. Na przykład, w odpowiedzi 1101100, mogło dojść do pomyłki przy dodawaniu, gdzie przeniesienie nie zostało uwzględnione, co prowadzi do błędnego wyniku. Z kolei odpowiedź 1110001 może być wynikiem niepoprawnego zsumowania, gdzie dodano zbyt wiele do wartości w wyższych kolumnach. W przypadku 1101101, możliwe, że poprawnie dodano tylko część bitów, a wynik końcowy nie uwzględniał całości przeniesienia. Typowe błędy myślowe związane z tymi odpowiedziami obejmują zbytnią pewność siebie w dodawaniu i pomijanie podstawowych zasad, takich jak przeniesienie. Kluczowe w nauce dodawania w systemie binarnym jest praktykowanie różnych przykładów i zrozumienie, jak działa system przenoszenia, co pomoże uniknąć tych typowych pułapek.

Pytanie 2

Na ilustracji przedstawiono diagram blokowy karty

A. sieciowej

B. graficznej

C. telewizyjnej

D. dźwiękowej

Karta telewizyjna to urządzenie pozwalające na odbiór sygnału telewizyjnego i jego przetwarzanie na komputerze. Na przedstawionym schemacie widać elementy charakterystyczne dla karty telewizyjnej takie jak tuner, który odbiera sygnał RF (Radio Frequency) z anteny. Zastosowanie tunera jest kluczowe w kontekście odbioru sygnału telewizyjnego, ponieważ pozwala na dekodowanie i dostrajanie odbieranych fal radiowych do konkretnych kanałów telewizyjnych. Przetwornik analogowo-cyfrowy (A/C) jest używany do konwersji analogowego sygnału wideo na cyfrowy, co jest niezbędne do dalszego przetwarzania przez komputer. Ważnym elementem jest także dekoder wideo oraz sprzętowa kompresja MPEG-2, które umożliwiają kompresję strumienia wideo, co jest standardem w transmisji telewizji cyfrowej. EEPROM i DRAM służą do przechowywania niezbędnych danych oraz do buforowania strumienia danych. Tego typu karty są szeroko stosowane w systemach komputerowych, gdzie istnieje potrzeba integracji funkcji telewizyjnej, np. w centrach medialnych. Stosowanie kart telewizyjnych jest zgodne ze standardami transmisji wideo i audio, co zapewnia ich kompatybilność z różnymi formatami sygnału. Przykładem praktycznego zastosowania są systemy do nagrywania programów telewizyjnych i ich późniejszego odtwarzania na komputerze.

Pytanie 3

Zaprezentowany diagram ilustruje zasadę funkcjonowania

A. skanera płaskiego

B. cyfrowego aparatu fotograficznego

C. myszy optycznej

D. drukarki termosublimacyjnej

Mysz optyczna korzysta z zaawansowanej technologii optycznej bazującej na diodach LED i czujnikach obrazowych takich jak matryce CMOS lub CCD aby precyzyjnie śledzić ruch. Podstawową zasadą działania myszy optycznej jest emitowanie światła przez diodę LED które odbija się od powierzchni i wraca przez soczewki do sensora optycznego. Sensor przetwarza odbite światło na obraz który następnie jest analizowany przez układ DSP w celu określenia kierunku i prędkości ruchu myszy. Cały proces odbywa się w czasie rzeczywistym co zapewnia płynność i precyzję działania. Praktyczne zastosowanie tej technologii można zaobserwować w szerokim wachlarzu urządzeń od komputerów osobistych po specjalistyczne zastosowania w grach komputerowych gdzie precyzja i szybkość reakcji są kluczowe. Standardowe praktyki branżowe obejmują stosowanie matryc o wyższej rozdzielczości aby zwiększyć precyzję śledzenia oraz wykorzystywanie bardziej zaawansowanych algorytmów do poprawy dokładności działania co jest szczególnie ważne na powierzchniach o niskiej jakości optycznej. Dzięki temu mysz optyczna jest niezawodnym narzędziem w codziennej pracy i rozrywce.

Pytanie 4

Aby otworzyć konsolę przedstawioną na ilustracji, należy wpisać w oknie poleceń

A. gpupdate

B. mmc

C. eventvwr

D. gpedit

Polecenie gpedit jest używane do otwierania Edytora Zasad Grup (Group Policy Editor), który pozwala na modyfikowanie zasad bezpieczeństwa i ustawień komputerów w sieci. Nie jest ono odpowiednie do uruchamiania konsoli pokazanej na rysunku, gdyż gpedit dotyczy tylko zarządzania politykami grupowymi. Z kolei gpupdate służy do odświeżania ustawień zasad grupowych na komputerze lokalnym lub w domenie, a nie do uruchamiania konsol zarządzania. To polecenie jest użyteczne w przypadku, gdy wprowadzone zmiany w zasadach grupowych muszą być szybko zastosowane bez konieczności restartu systemu. Polecenie eventvwr otwiera Podgląd Zdarzeń, który pozwala na monitorowanie i analizowanie zdarzeń systemowych, aplikacyjnych czy związanych z bezpieczeństwem, ale nie jest ono związane z uruchamianiem konsoli zarządzania przedstawionej na rysunku. Częstym błędem jest zakładanie, że wszystkie narzędzia zarządzania systemem Windows mogą być dostępne za pomocą jednego polecenia. Różne funkcje zarządzania są rozdzielone na różne narzędzia i polecenia, każde z określonym zakresem działania i przeznaczeniem. Rozumienie specyfiki i zastosowań każdego z tych poleceń jest kluczowe w efektywnym zarządzaniu systemami operacyjnymi, co pozwala na lepsze wykorzystanie dostępnych zasobów i narzędzi.

Pytanie 5

Możliwości zmiany uprawnień dostępu do plików w systemie Windows 10 można uzyskać za pomocą komendy

A. convert

B. set

C. verify

D. icacls

Odpowiedzi verify, set i convert są nieprawidłowe w kontekście zarządzania uprawnieniami dostępu do plików w systemie Windows 10. Polecenie verify służy do sprawdzania poprawności plików na dysku, a nie do zarządzania uprawnieniami. To narzędzie ma na celu weryfikację, czy plik został zapisany poprawnie, co jest istotne w kontekście diagnostyki błędów, lecz nie ma zastosowania w kontekście regulacji dostępu. Kolejne polecenie, set, jest używane do ustawiania lub wyświetlania zmiennych środowiskowych w systemie, co jest procesem zupełnie niepowiązanym z kontrolą dostępu do plików. Z kolei polecenie convert jest stosowane do konwersji typów systemu plików, na przykład z FAT na NTFS, a także nie ma zastosowania w modyfikacji uprawnień. Te błędne odpowiedzi mogą wynikać z mylnego przekonania, że uprawnienia dostępu można modyfikować za pomocą narzędzi, które służą do innych celów. Często administratorzy, którzy nie są zaznajomieni z dokładnymi funkcjami narzędzi systemowych, mogą wprowadzać się w błąd, zakładając, że każde polecenie dotyczące plików może dotyczyć również zarządzania ich uprawnieniami. Aby skutecznie zarządzać dostępem do plików, ważne jest zrozumienie specyficznych funkcji każdego z narzędzi dostępnych w systemie operacyjnym, co pozwala na zastosowanie odpowiednich rozwiązań w praktyce.

Pytanie 6

Jaki typ macierzy dyskowych zapewnia tak zwany mirroring dysków?

A. RAID-5

B. RAID-1

C. RAID-0

D. RAID-3

RAID-0 to technologia, która dzieli dane na kilka dysków, co zwiększa wydajność, ale nie oferuje żadnej redundancji. W przypadku awarii jednego z dysków, wszystkie dane są tracone. W praktyce RAID-0 jest często stosowany w systemach, gdzie priorytetem jest szybkość zapisu i odczytu danych, na przykład w gamingowych komputerach stacjonarnych. RAID-3 wykorzystuje dysk parzystości do ochrony danych, ale nie jest on powszechnie używany, ponieważ nie zapewnia wysokiej wydajności przy operacjach zapisu. RAID-5 łączy zarówno rozdzielanie danych, jak i parzystość, co daje większą niezawodność niż RAID-0, ale nadal nie odpowiada na fundamentalne założenia mirroringu, ponieważ nie tworzy pełnej kopii danych na wszystkich dyskach. Typowym błędem jest mylenie przypadków, w których zależy nam na wydajności, a nie na bezpieczeństwie danych. Kluczowe jest zrozumienie, że RAID-1 jest jedynym rozwiązaniem w odpowiedzi na pytanie o mirroring, natomiast inne poziomy RAID są projektowane z różnymi celami, które nie obejmują czystej redundantności danych.

Pytanie 7

Który z rodzajów rekordów DNS w systemach Windows Server określa alias (inną nazwę) dla rekordu A związanej z kanoniczną (rzeczywistą) nazwą hosta?

A. NS

B. AAAA

C. PTR

D. CNAME

Rekord CNAME (Canonical Name) jest kluczowym elementem w systemie DNS, który pozwala na definiowanie aliasów dla innych rekordów. Jego podstawową funkcją jest wskazywanie alternatywnej nazwy dla rekordu A, co oznacza, że zamiast wpisywać bezpośrednio adres IP, możemy użyć bardziej przyjaznej dla użytkownika nazwy. Na przykład, zamiast korzystać z adresu IP serwera aplikacji, możemy ustawić rekord CNAME, który będzie odnosił się do łatwiejszej do zapamiętania nazwy, jak 'aplikacja.example.com'. Takie podejście znacznie ułatwia zarządzanie infrastrukturą sieciową, szczególnie w sytuacjach, gdy adresy IP mogą się zmieniać. Dzięki zastosowaniu rekordu CNAME, administratorzy mogą uniknąć konieczności aktualizacji wielu wpisów DNS w przypadku zmiany adresu IP, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania DNS oraz pozwala na szybsze i bardziej elastyczne zarządzanie zasobami sieciowymi. Dodatkowo, rekordy CNAME mogą być wykorzystywane do kierowania ruchu do różnych usług, takich jak serwery pocztowe czy serwery FTP, co daje dużą elastyczność w konfiguracji usług sieciowych.

Pytanie 8

Najlepszym sposobem na zabezpieczenie domowej sieci Wi-Fi jest

A. stosowanie szyfrowania WEP

B. stosowanie szyfrowania WPA-PSK

C. zmiana nazwy SSID

D. zmiana adresu MAC routera

Zmiana adresu MAC rutera, chociaż może wydawać się użytecznym środkiem zabezpieczającym, nie stanowi skutecznej metody ochrony. Adres MAC jest unikalnym identyfikatorem przypisanym do karty sieciowej i zmiana go nie sprawi, że sama sieć stanie się bardziej bezpieczna. Techniki takie jak spoofing pozwalają hakerom na łatwe przechwycenie i podmianę adresów MAC, co umniejsza skuteczność tej metody. Zmiana identyfikatora SSID, który jest nazwą sieci, również nie zapewnia prawdziwej ochrony. Choć ukrycie SSID może zmniejszyć widoczność sieci dla potencjalnych intruzów, nie zapewnia to żadnego szyfrowania ani autoryzacji, co czyni sieć nadal podatną na ataki. Co więcej, zmienić SSID można w prosty sposób, a zaawansowani użytkownicy mogą łatwo go odkryć. Szyfrowanie WEP, pomimo że było kiedyś powszechnie stosowane, jest obecnie uznawane za niebezpieczne. Algorytmy WEP są łatwe do złamania z wykorzystaniem dostępnych narzędzi, co prowadzi do nieautoryzowanego dostępu do sieci. Wszystkie te metody są oparte na błędnym myśleniu, które polega na przekonaniu, że zmiany w konfiguracji mogą zastąpić solidne zabezpieczenia. Skuteczne zabezpieczenie sieci Wi-Fi wymaga zastosowania zaawansowanych standardów szyfrowania, takich jak WPA-PSK, które zapewniają odpowiednią ochronę przed wieloma rodzajami ataków.

Pytanie 9

Zwiększenie zarówno wydajności operacji (zapis/odczyt), jak i bezpieczeństwa przechowywania danych jest możliwe dzięki zastosowaniu macierzy dyskowej

A. RAID 0

B. RAID 3

C. RAID 50

D. RAID 1

Wybór RAID 3, RAID 1 lub RAID 0 jako odpowiedzi na pytanie jest błędny, ponieważ każda z tych konfiguracji ma swoje ograniczenia, jeżeli chodzi o jednoczesne zwiększenie szybkości operacji oraz bezpieczeństwa przechowywania danych. RAID 1, który polega na mirroringu danych, zapewnia doskonałą redundancję, ale nie zwiększa wydajności zapisu, a wręcz może ją obniżyć, ponieważ wymaga tego samego zapisu na dwóch dyskach. RAID 0 z kolei, mimo że oferuje wysoką wydajność dzięki stripingowi, nie zapewnia żadnej redundancji – w przypadku awarii któregoś z dysków, wszystkie dane są tracone. RAID 3, korzystający z parzystości, również nie jest optymalnym rozwiązaniem, gdyż wprowadza pojedynczy dysk parzystości, co może stać się wąskim gardłem w operacjach zapisu. Kluczowym błędem myślowym jest zatem brak zrozumienia, że aby osiągnąć wysoką wydajność i bezpieczeństwo, konieczne jest zastosowanie odpowiedniej kombinacji technologii RAID. W praktyce, podejście do wyboru macierzy dyskowej wymaga analizy specyficznych potrzeb operacyjnych i budżetowych, a także znajomości kompromisów, które wiążą się z różnymi konfiguracjami RAID, co przekłada się na efektywność w zarządzaniu danymi w każdej organizacji.

Pytanie 10

Mamy do czynienia z siecią o adresie 192.168.100.0/24. Ile podsieci można utworzyć, stosując maskę 255.255.255.224?

A. 6 podsieci

B. 4 podsieci

C. 8 podsieci

D. 12 podsieci

Wybór odpowiedzi 8 jako podsieci jest trafny. Jak wiesz, przy masce 255.255.255.224 (czyli /27) możemy podzielić główną sieć 192.168.100.0/24 na mniejsze podsieci. Ta pierwotna sieć ma 256 adresów IP – zaczynając od 192.168.100.0 do 192.168.100.255. Gdy zmienimy maskę na /27, otrzymujemy po 32 adresy IP w każdej z podsieci. Na przykład, pierwsza podsieć to 192.168.100.0 do 192.168.100.31, następna to 192.168.100.32 do 192.168.100.63 i tak dalej. Możemy łatwo policzyć, że 256 podzielone przez 32 to 8, więc faktycznie mamy 8 podsieci. Taki podział jest mega przydatny w dużych firmach, bo łatwiej wtedy zarządzać ruchem, a także poprawia to bezpieczeństwo sieci. Używając maski /27, możemy lepiej kontrolować adresy IP, co jest zgodne z tym, co mówi RFC 1918 na temat prywatnych adresów IP.

Pytanie 11

fps (ang. frames per second) odnosi się bezpośrednio do

A. płynności wyświetlania dynamicznych obrazów

B. efektywności układów pamięci RAM

C. szybkości przesyłania danych do dysku w standardzie SATA

D. skuteczności transferu informacji na magistrali systemowej

FPS, czyli frames per second, jest terminem stosowanym do mierzenia liczby klatek wyświetlanych w ciągu jednej sekundy w kontekście ruchomych obrazów, takich jak filmy czy gry komputerowe. Wysoka liczba FPS wpływa bezpośrednio na płynność i jakość wizualną wyświetlanego materiału. Na przykład, w grach komputerowych, osiągnięcie co najmniej 60 FPS jest często uważane za standard, aby zapewnić komfortowe doświadczenie użytkownika, a wartości powyżej 120 FPS mogą znacząco poprawić responsywność gry. W kontekście standardów branżowych, technologie takie jak DirectX i OpenGL optymalizują wyświetlanie klatek, co uwzględnia zarówno hardware, jak i software. Z kolei w filmach, standard 24 FPS jest tradycyjnie stosowany, aby uzyskać efekt kinowy, podczas gdy wyższe wartości, takie jak 48 FPS, są używane w nowoczesnych produkcjach dla uzyskania większej szczegółowości i płynności. Dlatego też, zrozumienie pojęcia FPS jest kluczowe dla każdego, kto zajmuje się produkcją wideo lub projektowaniem gier.

Pytanie 12

Obudowa oraz wyświetlacz drukarki fotograficznej są bardzo brudne. Jakie środki należy zastosować, aby je wyczyścić?

A. ściereczki nasączonej IPA oraz środka smarującego

B. wilgotnej ściereczki oraz pianki do czyszczenia plastiku

C. mokrej chusteczki oraz sprężonego powietrza z rurką zwiększającą zasięg

D. suchej chusteczki oraz patyczków do czyszczenia

Wilgotna ściereczka oraz pianka do czyszczenia plastiku to odpowiedni wybór do konserwacji obudowy i wyświetlacza drukarki fotograficznej. Wilgotne ściereczki są zaprojektowane tak, aby skutecznie usuwać kurz, odciski palców oraz inne zanieczyszczenia bez ryzyka zadrapania delikatnych powierzchni. Pianka do czyszczenia plastiku, z drugiej strony, jest specjalnie stworzona do usuwania tłuszczu i zanieczyszczeń organicznych, co czyni ją idealnym produktem do pielęgnacji elektroniki. Wysokiej jakości środki czyszczące nie tylko efektywnie czyszczą, ale także zabezpieczają powierzchnię przed negatywnym wpływem czynników zewnętrznych, takich jak wilgoć czy promieniowanie UV. Przy regularnym czyszczeniu sprzętu fotograficznego, można przedłużyć jego żywotność oraz zapewnić optymalną jakość druku. Warto również pamiętać o stosowaniu tych produktów zgodnie z zaleceniami producenta, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży i pozwala uniknąć uszkodzeń. Zachowanie czystości sprzętu wpływa nie tylko na estetykę, ale również na jego funkcjonalność, co jest kluczowe w kontekście profesjonalnej fotografii.

Pytanie 13

Usługi na serwerze są konfigurowane za pomocą

A. serwera domeny

B. ról i funkcji

C. Active Directory

D. interfejsu zarządzania

Panele sterowania, kontrolery domeny oraz Active Directory to ważne elementy zarządzania serwerami, ale nie są one bezpośrednim sposobem konfiguracji usług. Panel sterowania to interfejs graficzny, który ułatwia zarządzanie systemem operacyjnym, ale nie definiuje samej struktury i funkcjonalności usług. Użytkownik może przez panel sterowania wprowadzać zmiany, ale to rolom i funkcjom przypisanym do serwera należy zapewnić odpowiednie wsparcie dla tych usług. Kontroler domeny jest kluczowy w zarządzaniu tożsamością i dostępem w środowisku sieciowym, jednak jego główną rolą jest autoryzacja i uwierzytelnianie użytkowników, a nie konfiguracja usług na serwerze. Z kolei Active Directory, będące bazą danych dla kontrolera domeny, zarządza informacjami o użytkownikach, komputerach i innych zasobach w sieci, ale również nie zajmuje się bezpośrednim przypisywaniem ról i funkcji dla serwera. Typowym błędem jest mylenie tych pojęć z samą procedurą konfiguracji, co prowadzi do nieporozumień w zakresie zarządzania infrastrukturą IT. Kluczowe jest zrozumienie, że rola serwera stanowi fundament, na którym opiera się cała konfiguracja usług, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży IT.

Pytanie 14

W jaki sposób skonfigurować zaporę Windows, aby spełniała zasady bezpieczeństwa i umożliwiała użycie polecenia ping do weryfikacji komunikacji z innymi urządzeniami w sieci?

A. Ustawić reguły dla protokołu ICMP

B. Ustawić reguły dla protokołu TCP

C. Ustawić reguły dla protokołu IGMP

D. Ustawić reguły dla protokołu IP

Stwierdzenie, że należy skonfigurować reguły dotyczące protokołu IP, TCP lub IGMP, aby umożliwić pingowanie, nie odnosi się do rzeczywistych mechanizmów działania polecenia ping. Protokół IP jest podstawą komunikacji w sieciach, ale nie obsługuje on bezpośrednio pingów, które wymagają specyficznego wsparcia ze strony ICMP. Również protokół TCP, choć kluczowy dla wielu typowych zastosowań sieciowych, nie jest wykorzystywany w kontekście polecenia ping, które bazuje na połączeniach bezpośrednich, a nie na połączeniach opartych na TCP. Z kolei IGMP (Internet Group Management Protocol) jest używany do zarządzania członkostwem w grupach multicastowych i nie ma żadnego związku z podstawowymi funkcjonalnościami polecenia ping. Takie błędne podejście do problemu może wynikać z niepełnego zrozumienia różnicy między różnymi protokołami i ich zastosowaniem w sieci. Kluczowe znaczenie ma zrozumienie, że do testowania i diagnostyki połączeń w sieci lokalnej niezbędne jest skonfigurowanie reguł dla ICMP, aby umożliwić odpowiednie odpowiedzi na zapytania ping. Ostatecznie, wiedza na temat protokołów i ich funkcji jest kluczowa w zarządzaniu siecią oraz w zapewnieniu jej bezpieczeństwa.

Pytanie 15

Pamięć, która nie traci danych, może być elektrycznie kasowana i programowana, znana jest pod skrótem

A. ROM

B. EEPROM

C. IDE

D. RAM

Odpowiedzi RAM, ROM i IDE nie są poprawne w kontekście pytania o pamięć, która jest nieulotna, elektrycznie kasowana i programowana. RAM (Random Access Memory) to pamięć ulotna, która traci swoje dane po wyłączeniu zasilania, co czyni ją nieodpowiednią dla zastosowań wymagających trwałej pamięci. ROM (Read-Only Memory) to pamięć, która jest zaprogramowana w procesie produkcji i nie pozwala na kasowanie ani programowanie po tym etapie, co również odbiega od definicji przedstawionej w pytaniu. IDE (Integrated Development Environment) nie odnosi się do pamięci, a raczej do oprogramowania używanego do rozwoju aplikacji, co sprawia, że ta odpowiedź jest zupełnie nieadekwatna. Pojawienie się błędnych odpowiedzi często wynika z nieporozumienia dotyczącego funkcji i typów pamięci. Kluczowe jest zrozumienie, że różne typy pamięci mają różne właściwości i zastosowania, co jest fundamentalne dla projektowania systemów elektronicznych. Dlatego tak ważne jest, aby dokładnie poznać różnice między pamięcią ulotną a nieulotną oraz możliwości programowania i kasowania w kontekście projektowania systemów embedded.

Pytanie 16

Po podłączeniu działającej klawiatury do jednego z portów USB nie ma możliwości wyboru awaryjnego trybu uruchamiania systemu Windows. Mimo to po uruchomieniu systemu w standardowym trybie klawiatura funkcjonuje prawidłowo. Co to oznacza?

A. uszkodzone porty USB

B. nieprawidłowe ustawienia BIOS

C. uszkodzony kontroler klawiatury

D. uszkodzony zasilacz

Niepoprawne ustawienia BIOS mogą prowadzić do różnych problemów z rozruchem systemu operacyjnego, w tym do braku możliwości wyboru awaryjnego trybu uruchomienia. BIOS, czyli Basic Input/Output System, jest pierwszym oprogramowaniem, które uruchamia się po włączeniu komputera. Odpowiada za inicjalizację sprzętu i przekazanie kontroli do systemu operacyjnego. Jeśli ustawienia dotyczące klawiatury lub opcji rozruchu są niewłaściwe, może to skutkować brakiem reakcji na klawiaturę w momencie, gdy użytkownik próbuje wprowadzić polecenie wyboru trybu awaryjnego. W praktyce, aby rozwiązać ten problem, warto sprawdzić sekcje BIOS dotyczące opcji USB oraz bootowania. Upewnienie się, że porty USB są aktywne podczas rozruchu oraz, że klawiatura jest poprawnie wykrywana przez BIOS, powinno umożliwić jej użycie w tym kontekście. Dobre praktyki sugerują również resetowanie ustawień BIOS do domyślnych, co często rozwiązuje problemy związane z niepoprawnymi konfiguracjami. W kontekście standardów branżowych, istotne jest, aby regularnie aktualizować BIOS oraz mieć świadomość jego ustawień, co przyczynia się do stabilności systemu.

Pytanie 17

Jaki protokół jest używany przez komendę ping?

A. SMTP

B. ICMP

C. FTP

D. IPX

Odpowiedź ICMP (Internet Control Message Protocol) jest poprawna, ponieważ to właśnie ten protokół jest wykorzystywany przez polecenie ping do testowania łączności między urządzeniami w sieci. Ping wysyła pakiety ICMP Echo Request do określonego adresu IP i oczekuje na odpowiedź w postaci pakietu ICMP Echo Reply. Dzięki temu administratorzy sieci mogą szybko zdiagnozować problemy z połączeniami sieciowymi, takie jak niska jakość sygnału czy przerwy w komunikacji. ICMP jest częścią zestawu protokołów TCP/IP i działa na poziomie sieci, co pozwala na wymianę informacji o błędach oraz statusie trasowania. W praktyce, używając narzędzia ping, można uzyskać cenny wgląd w stan sieci, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu sieciami komputerowymi. Należy pamiętać, że ICMP może być ograniczany przez zapory sieciowe, co może wpłynąć na wyniki testów ping.

Pytanie 18

Do weryfikacji integralności systemu plików w środowisku Linux trzeba zastosować polecenie

A. fsck

B. man

C. mkfs

D. fstab

Odpowiedzi 'fstab', 'man' oraz 'mkfs' odnoszą się do różnych elementów zarządzania systemem plików w Linuxie, jednak żaden z tych terminów nie jest właściwy w kontekście sprawdzania integralności systemu plików. 'fstab' (File System Table) to plik konfiguracyjny, który zawiera informacje o systemach plików, które mają być montowane podczas uruchamiania systemu. Jest to istotne narzędzie, ale nie ma bezpośredniego związku z kontrolą integralności. 'man' to polecenie służące do przeglądania dokumentacji systemowej i instrukcji obsługi, co może być przydatne do zrozumienia funkcji narzędzi, ale nie służy do sprawdzania systemu plików. Z kolei 'mkfs' (Make File System) to polecenie używane do formatowania partycji i tworzenia nowych systemów plików, co jest procesem przydatnym, ale również nie ma związku z kontrolą integralności już istniejących systemów plików. Typowym błędem myślowym jest pomylenie narzędzi do zarządzania systemem plików z narzędziami do ich naprawy. Kluczowym zadaniem 'fsck' jest analiza i naprawa uszkodzeń, co jest niezbędne w celu zapewnienia stabilności i bezpieczeństwa danych. Dlatego, zrozumienie różnicy między tymi komendami jest kluczowe dla skutecznego zarządzania systemem operacyjnym.

Pytanie 19

Na którym schemacie znajduje się panel krosowniczy?

A. Opcja C

B. Opcja A

C. Opcja D

D. Opcja B

Panel krosowniczy, znany również jako patch panel, to kluczowy element infrastruktury sieciowej stosowany w centrach danych i serwerowniach. Na rysunku B przedstawiona jest urządzenie, które umożliwia organizację kabli sieciowych przez połączenie wielu przewodów w jednym miejscu. Panel ten zawiera rzędy gniazd, do których podłącza się kable, co umożliwia łatwe zarządzanie i rekonfigurację połączeń sieciowych. W praktyce panele krosownicze ułatwiają utrzymanie porządku w okablowaniu oraz szybkie identyfikowanie i rozwiązywanie problemów z połączeniami. Standardy branżowe, takie jak TIA/EIA-568, definiują specyfikacje dla tych urządzeń, zapewniając kompatybilność i efektywność pracy. Panele te są niezwykle ważne w utrzymaniu elastyczności infrastruktury sieciowej i minimalizacji czasu przestoju dzięki możliwości szybkiej rekonfiguracji połączeń. Dobre praktyki obejmują oznaczanie kabli i użycie odpowiednich narzędzi do zaciskania kabli, co zwiększa niezawodność systemu.

Pytanie 20

Urządzenie przedstawione na ilustracji, wraz z podanymi danymi technicznymi, może być zastosowane do pomiarów systemów okablowania

A. koncentrycznego

B. skrętki cat. 5e/6

C. telefonicznego

D. światłowodowego

Wykorzystywanie niewłaściwego sprzętu do pomiaru okablowania może prowadzić do błędnych odczytów i diagnoz. W przypadku okablowania telefonicznego, stosowanego głównie w tradycyjnych systemach telekomunikacyjnych, pomiar odbywa się z użyciem testerów kabli miedzianych, które sprawdzają ciągłość przewodów czy obecność zakłóceń. Skrętka kategorii 5e/6, używana w sieciach komputerowych, wymaga testerów okablowania Ethernet, które są dostosowane do wykrywania błędów i zapewniania jakości sygnału w kablach miedzianych. Okablowanie koncentryczne, stosowane w transmisji telewizyjnej i internetowej, wymaga mierników sygnału RF, które są specjalizowane w analizie częstotliwości radiowych. W każdym z tych przypadków niewłaściwy wybór urządzenia może skutkować nieprawidłową diagnozą, ponieważ każdy typ okablowania ma specyficzne parametry transmisji i wymaga odpowiednich narzędzi pomiarowych. Pomiar światłowodowy wymaga urządzeń kalibrowanych pod konkretne długości fal optycznych, co jest szczególnie ważne w kontekście strat mocy i jakości sygnału w sieciach telekomunikacyjnych. Zrozumienie różnic między tymi technologiami jest kluczowe dla skutecznego zarządzania sieciami i diagnostyki problemów transmisji danych. Wszystko to podkreśla znaczenie wyboru odpowiednich narzędzi do konkretnego rodzaju okablowania w celu uzyskania wiarygodnych wyników pomiarów i zapewnienia efektywnego działania sieci.

Pytanie 21

Nazwa licencji oprogramowania komputerowego, które jest dystrybuowane bezpłatnie, lecz z ograniczoną przez twórcę funkcjonalnością w porównaniu do pełnej, płatnej wersji, gdzie po upływie 30 dni zaczynają się wyświetlać reklamy oraz przypomnienia o konieczności rejestracji, to

A. GNU-GPL

B. adware

C. liteware

D. OEM

Odpowiedzi, które nie są poprawne, odnoszą się do różnych typów licencji i modeli dystrybucji oprogramowania. OEM, czyli Original Equipment Manufacturer, to licencja, która jest często stosowana przez producentów sprzętu komputerowego. Tego typu oprogramowanie jest sprzedawane wraz z nowymi komputerami i ma ograniczone prawo do przenoszenia między urządzeniami, co czyni je nieodpowiednim kontekstem dla opisanego przypadku, gdzie mamy do czynienia z aplikacją, którą można testować za darmo przed zakupem pełnej wersji. Adware to oprogramowanie, które wyświetla reklamy na ekranie użytkownika, często bez jego zgody. Choć może być związane z modelami freemium lub liteware, adware generalnie nie ma ograniczonej funkcjonalności przed wystąpieniem reklam, co czyni je mniej adekwatnym terminem w tym kontekście. GNU-GPL to z kolei licencja open source, która pozwala na dowolne użytkowanie, modyfikowanie i dystrybucję oprogramowania, co również nie pasuje do opisanego modelu liteware, który wymaga rejestracji po upływie terminu próbnego. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe, aby skutecznie poruszać się w środowisku licencji i modeli dystrybucji oprogramowania, co jest istotne dla każdego profesjonalisty w branży IT.

Pytanie 22

Komunikat tekstowy KB/Interface error, wyświetlony na ekranie komputera z BIOS POST firmy AMI, informuje o błędzie

A. rozdzielczości karty graficznej.

B. baterii CMOS.

C. pamięci GRAM.

D. sterownika klawiatury.

Przy interpretowaniu komunikatów systemowych BIOS, warto dobrze rozumieć, co oznaczają konkretne skróty i na czym polegają najczęstsze błędy podczas testu POST. Komunikat KB/Interface error wyraźnie wskazuje na problem z interfejsem klawiatury, a nie na inne podzespoły. Czasem przez rutynę lub pośpiech myli się go z awarią baterii CMOS, ponieważ oba błędy mogą objawiać się na wczesnym etapie startu komputera – jednak bateria CMOS odpowiada za przechowywanie ustawień BIOS i jej rozładowanie generuje zupełnie inny komunikat, najczęściej o błędzie checksum lub konieczności ustawienia daty i godziny. Z kolei pamięć GRAM to określenie dotyczące głównie grafiki lub specjalistycznych rozwiązań, nie ma ona żadnego związku z testowaniem klawiatury podczas POST. Problemy z GRAM objawiają się najczęściej artefaktami na ekranie lub brakiem obrazu, a BIOS sygnalizuje je innymi komunikatami lub sygnałami dźwiękowymi. Co do rozdzielczości karty graficznej – BIOS nie testuje jej na tym etapie, bo POST służy głównie wykryciu najważniejszych podzespołów i sprawdzeniu, czy urządzenia startowe działają. Jeśli karta graficzna nie działa, BIOS zazwyczaj wydaje charakterystyczne beep kody, a nie tekstowe komunikaty związane z rozdzielczością. Typowym błędem myślowym jest przypisywanie każdej usterki wykrytej przez BIOS problemom z pamięcią lub baterią, podczas gdy komunikaty tego typu są zazwyczaj bardzo precyzyjne. Praktyka pokazuje, że nieznajomość tych skrótów i ich znaczenia prowadzi do błędnej diagnostyki, przez co naprawa się przeciąga lub wykonuje się zupełnie niepotrzebne czynności. W technice komputerowej kluczowe jest więc nie tylko rozpoznanie objawów, ale też poprawna interpretacja sygnałów diagnostycznych generowanych przez BIOS, bo to one najczęściej pozwalają szybko dojść do sedna problemu.

Pytanie 23

Aby komputery mogły udostępniać swoje zasoby w sieci, muszą mieć przypisane różne

A. serwery DNS.

B. grupy robocze.

C. adresy IP.

D. maski podsieci.

Wybór grup roboczych jako odpowiedzi na pytanie o unikalność identyfikatorów sieciowych jest nieprawidłowy, ponieważ grupy robocze są używane do organizacji komputerów w lokalnych sieciach (LAN) i nie wpływają bezpośrednio na komunikację w sieci Internet. Grupa robocza pozwala na łatwiejsze zarządzanie zasobami i dostępem w sieci lokalnej, ale nie ma ona związku z unikalnością adresów IP. Maski podsieci również nie są odpowiednie jako odpowiedź, ponieważ służą do podziału sieci na mniejsze podsieci, co może poprawić zarządzanie ruchem sieciowym, ale nie ma to wpływu na przydzielanie unikalnych adresów IP. Serwery DNS (Domain Name System) odpowiadają za tłumaczenie nazw domen na adresy IP, co jest istotne w kontekście lokalizacji zasobów w Internecie, ale również nie mają bezpośredniego wpływu na unikalność adresów IP. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie różnych aspektów sieci ze sobą i nieodróżnianie ich funkcji. Aby zrozumieć, dlaczego adresy IP są kluczowe dla komunikacji w sieci, warto zwrócić uwagę na zasady dotyczące przydzielania adresów oraz protokoły, które je regulują, takie jak IPv4 i IPv6, które definiują sposób, w jaki adresy są przydzielane i zarządzane w różnych środowiskach sieciowych.

Pytanie 24

Koprocesor (Floating Point Unit) w systemie komputerowym jest odpowiedzialny za realizację

A. operacji zmiennoprzecinkowych

B. podprogramów

C. operacji na liczbach całkowitych

D. operacji na liczbach naturalnych

Wybierając odpowiedzi, które nie odnoszą się do operacji zmiennoprzecinkowych, można napotkać kilka nieporozumień dotyczących roli koprocesora. Przykład pierwszej z błędnych odpowiedzi obejmuje podprogramy, które są fragmentami kodu wykonywanymi w ramach programów głównych. W rzeczywistości, koprocesor nie zajmuje się zarządzaniem podprogramami; jego głównym zadaniem jest przyspieszanie obliczeń matematycznych, zwłaszcza związanych z operacjami na liczbach zmiennoprzecinkowych. Kolejna odpowiedź dotycząca operacji na liczbach naturalnych jest również myląca. Liczby naturalne są zwykle reprezentowane jako liczby całkowite i nie wymagają skomplikowanej obliczeniowej logiki, jak ma to miejsce w przypadku operacji zmiennoprzecinkowych. W związku z tym, funkcjonalności koprocesora nie wykorzystuje się do efektywnego przetwarzania tych prostych obliczeń. Ostatni błąd dotyczy operacji na liczbach całkowitych. Choć niektóre procesory również obsługują te operacje, są one realizowane głównie przez jednostkę arytmetyczno-logiczną (ALU), a nie przez FPU. To prowadzi do mylnego przekonania, że koprocesor powinien być wykorzystywany do wszystkich form obliczeń matematycznych, podczas gdy jego właściwe zastosowanie ogranicza się do skomplikowanych operacji wymagających precyzyjnych obliczeń zmiennoprzecinkowych.

Pytanie 25

Czym charakteryzuje się technologia Hot swap?

A. umożliwienie automatycznego wgrywania sterowników po podłączeniu urządzenia

B. transfer danych wyłącznie w jednym kierunku, lecz z większą prędkością

C. równoczesne przesyłanie i odbieranie informacji

D. opcja podłączenia urządzenia do działającego komputera

Odpowiedzi, które mówią o automatycznym instalowaniu sterowników czy przesyłaniu danych w jednym kierunku, to trochę nieporozumienie. Wiadomo, że niektóre systemy mogą automatycznie instalować sterowniki, ale to nie jest to, o co chodzi w hot swap. Hot swap to tak naprawdę kwestia tylko fizycznego podłączania i odłączania sprzętu, a nie tego, jak się instalują sterowniki. Przesyłanie danych w jednym kierunku? Też nie, bo standardy takie jak USB czy SATA działają w obie strony. A co do jednoczesnego przesyłania i odbierania danych, to dotyczy protokołów komunikacyjnych jak TCP/IP, a nie hot swap. Wiele z tych błędów wynika z mylenia różnych kategorii technologicznych. Ważne jest, by rozumieć, że hot swap to temat fizyczny, a przesył danych i instalacja sterowników to już inna bajka. Warto to rozdzielić, żeby się nie pogubić.

Pytanie 26

Osobom pracującym zdalnie, dostęp do serwera znajdującego się w prywatnej sieci za pośrednictwem publicznej infrastruktury, jaką jest Internet, umożliwia

A. VPN

B. FTP

C. SSH

D. Telnet

Wybór FTP, SSH czy Telnet jako odpowiedzi na pytanie o zdalny dostęp do serwera w sieci prywatnej nie jest właściwy, ponieważ te technologie mają różne zastosowania i ograniczenia. FTP, czyli File Transfer Protocol, służy głównie do przesyłania plików, ale nie zapewnia szyfrowania, co czyni go nieodpowiednim do bezpiecznego dostępu do zasobów sieciowych. W przypadku przesyłania danych wrażliwych, stosowanie FTP może prowadzić do poważnych naruszeń bezpieczeństwa. SSH (Secure Shell) to protokół, który umożliwia bezpieczne logowanie do zdalnych systemów i zarządzanie nimi. Chociaż SSH oferuje silne szyfrowanie, jego podstawowym celem jest zdalne wykonywanie poleceń, a nie zapewnienie pełnego dostępu do sieci prywatnej. Telnet, z kolei, jest protokołem znanym z braku zabezpieczeń – dane przesyłane przez Telnet są przesyłane w postaci niezaszyfrowanej, co czyni go nieodpowiednim do pracy w środowiskach, gdzie bezpieczeństwo danych ma kluczowe znaczenie. Błędem jest zakładanie, że te protokoły mogą pełnić rolę zabezpieczenia dostępu do sieci prywatnej w sposób, w jaki robi to VPN, co skutkuje narażeniem danych na ataki i utratę poufności.

Pytanie 27

Aby zdalnie i jednocześnie bezpiecznie zarządzać systemem Linux, należy zastosować protokół

A. FTP

B. SSH2

C. SMTP

D. Telnet

SMTP (Simple Mail Transfer Protocol) jest protokołem używanym do przesyłania wiadomości e-mail przez Internet, a nie do zdalnego administrowania systemami operacyjnymi. Nie zapewnia on żadnego szyfrowania ani zabezpieczeń, co czyni go nieodpowiednim do ochrony danych wrażliwych. FTP (File Transfer Protocol) z kolei jest protokołem zaprojektowanym do transferu plików, jednak również nie oferuje odpowiednich mechanizmów zabezpieczających, takich jak szyfrowanie. W przypadku korzystania z FTP, dane przesyłane w sieci mogą być przechwycone przez nieautoryzowane osoby, co stwarza poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa. Telnet, podobnie jak FTP, jest protokołem, który umożliwia zdalne logowanie, lecz nie zapewnia bezpieczeństwa ani szyfrowania przesyłanych danych. Połączenia Telnet są podatne na ataki typu man-in-the-middle oraz podsłuchiwanie, co sprawia, że nie są one zalecane w środowiskach wymagających ochrony danych. Zrozumienie różnic między tymi protokołami jest kluczowe dla administratorów systemów, którzy muszą podejmować świadome decyzje dotyczące ochrony danych oraz bezpieczeństwa w zdalnej administracji.

Pytanie 28

Ile pinów znajduje się w wtyczce SATA?

A. 7

B. 5

C. 9

D. 4

Wtyczka SATA (Serial ATA) jest standardem interfejsu do podłączania dysków twardych, SSD i napędów optycznych do płyty głównej komputera. Liczba pinów we wtyczce SATA wynosi 7. Wtyczka ta obejmuje 15 pinów w gnieździe zasilania, ale sama wtyczka danych ma tylko 7 pinów. Te 7 pinów jest kluczowych dla przesyłania danych oraz zasilania sygnalizującego różne stany urządzenia, takie jak gotowość do pracy czy transfer danych. Warto zauważyć, że standard SATA umożliwia znacznie szybszą wymianę danych w porównaniu do starszych standardów, co jest kluczowe w nowoczesnych systemach komputerowych. Zastosowanie wtyczki SATA jest powszechne, a jej specyfikacja jest zgodna z międzynarodowymi standardami, co zapewnia kompatybilność między różnymi producentami sprzętu. Dzięki zastosowaniu technologii SATA, użytkownicy mogą cieszyć się lepszymi prędkościami transferu danych oraz bardziej elastycznymi opcjami rozbudowy swoich systemów.

Pytanie 29

W dokumentacji jednego z komponentów komputera zawarto informację, że urządzenie obsługuje OpenGL. Jakiego elementu dotyczy ta dokumentacja?

A. karty sieciowej

B. karty graficznej

C. dysku twardego

D. mikroprocesora

Wybierając mikroprocesor jako odpowiedź, można wprowadzić się w błąd, myląc jego funkcje z wymaganiami grafiki. Mikroprocesor jest centralnym elementem systemu komputerowego, odpowiedzialnym za wykonywanie instrukcji i zarządzanie operacjami, ale sam w sobie nie wspiera OpenGL. To nie mikroprocesor, lecz karta graficzna jest odpowiedzialna za rendering grafiki, co jest kluczowe w kontekście OpenGL. Z kolei karta sieciowa zajmuje się komunikacją z innymi urządzeniami w sieci i nie ma związku z renderowaniem grafiki. Problematyczne może być również myślenie o dysku twardym jako elemencie wspierającym OpenGL. Dyski twarde służą do przechowywania danych, a nie do ich przetwarzania graficznego. Typowym błędem myślowym jest założenie, że wszystkie komponenty komputerowe mają równorzędne zastosowanie w kontekście grafiki. Ważne jest zrozumienie, że różne elementy systemu pełnią specyficzne role i odpowiedzialności, dlatego kluczowe jest ich zrozumienie i umiejętność przyporządkowania ich do właściwych funkcji. W przypadku programowania grafiki, zrozumienie zasad działania i roli karty graficznej w ekosystemie komputerowym jest istotne dla tworzenia efektywnych aplikacji z wykorzystaniem OpenGL.

Pytanie 30

Aktywacja opcji OCR w procesie ustawiania skanera umożliwia

A. zmianę głębi ostrości

B. przekształcenie zeskanowanego obrazu w edytowalny dokument tekstowy

C. uzyskanie szerszej gamy kolorów

D. podniesienie jego rozdzielczości optycznej

Modyfikowanie głębi ostrości, zwiększanie rozdzielczości optycznej oraz korzystanie z większej przestrzeni barw to funkcje skanera, które nie mają bezpośredniego związku z technologią OCR. Głębia ostrości odnosi się do zakresu odległości, w którym obiekty są ostre w obrazie. Modyfikacja tego parametru dotyczy głównie aparatów fotograficznych i nie wpływa na zdolność skanera do rozpoznawania tekstu. Rozdzielczość optyczna skanera, określająca ilość szczegółów, które skaner potrafi uchwycić, jest istotna w kontekście jakości obrazu, ale sama w sobie nie przekształca obrazu w tekst. Wyższa rozdzielczość może poprawić jakość skanów, co jest korzystne, zwłaszcza w przypadku dokumentów z małym drukiem, ale nie zapewnia konwersji na format edytowalny. Przestrzeń barw odnosi się do zakresu kolorów, które mogą być przedstawiane lub reprodukowane przez urządzenie, co również nie ma wpływu na funkcję OCR. Często popełnianym błędem jest mylenie funkcji skanera z innymi parametrami technicznymi, które nie dotyczą bezpośrednio procesu rozpoznawania tekstu. W rzeczywistości, aby skutecznie korzystać z OCR, kluczowe jest zwrócenie uwagi na jakość skanowanego obrazu, co może wymagać odpowiedniej konfiguracji rozdzielczości, ale nie zmienia to faktu, że OCR jest odrębną funkcjonalnością skoncentrowaną na przetwarzaniu tekstu.

Pytanie 31

Jakie polecenie w systemie Linux umożliwia wyświetlenie listy zawartości katalogu?

A. cd

B. rpm

C. pwd

D. ls

Polecenie 'ls' jest fundamentalnym narzędziem w systemach Linux i Unix, służącym do wyświetlania zawartości katalogów. Umożliwia użytkownikom szybkie sprawdzenie, jakie pliki i podkatalogi znajdują się w danym katalogu. Domyślnie, polecenie to wyświetla jedynie nazwy plików, ale można je rozszerzyć o różne opcje, takie jak '-l', co zapewnia bardziej szczegółowy widok z dodatkowymi informacjami, takimi jak uprawnienia, właściciel, grupa, rozmiar plików oraz daty modyfikacji. Użycie 'ls -a' pozwala ponadto na wyświetlenie ukrytych plików, które zaczynają się od kropki. Dobre praktyki w administrowaniu systemem Linux obejmują znajomość i stosowanie polecenia 'ls' w codziennej pracy, co umożliwia skuteczne zarządzanie plikami i katalogami. Przykładowe zastosowanie to: 'ls -lh' w celu uzyskania czytelnych rozmiarów plików oraz 'ls -R' do rekurencyjnego przeszukiwania podkatalogów.

Pytanie 32

Jakie parametry można śledzić w przypadku urządzenia przy pomocy S.M.A.R.T.?

A. Procesora

B. Chipsetu

C. Dysku twardego

D. Płyty głównej

Wybór płyty głównej, procesora czy chipsetu jako odpowiedzi na pytanie o S.M.A.R.T. to trochę mylne podejście. Płyta główna to ważny element, bo łączy wszystko w systemie, ale nie ma za zadanie monitorowania stanu zdrowia dysków. Procesor robi swoje obliczenia i zarządza zadaniami, ale nie zajmuje się dyskami w tej kwestii. Co do chipsetu, to też pełni rolę pośredniczącą, ale nie ma nic wspólnego z S.M.A.R.T. To narzędzie działa tylko w dyskach twardych i SSD, a jego celem jest pomóc w uniknięciu awarii poprzez analizę ich stanu. Ważne, żeby pamiętać, że S.M.A.R.T. dotyczy wyłącznie nośników danych, więc zamiana tej technologii na inne komponenty to typowy błąd, który może wprowadzić w błąd przy wyborze narzędzi do zarządzania IT.

Pytanie 33

Aby zweryfikować schemat połączeń kabla UTP Cat 5e w sieci lokalnej, należy zastosować

A. reflektometr kablowy TDR

B. reflektometr optyczny OTDR

C. analizatora protokołów sieciowych

D. testera okablowania

Reflektometr optyczny OTDR jest narzędziem wykorzystywanym głównie w sieciach światłowodowych, które pozwala na analizę stanu włókien optycznych oraz lokalizację uszkodzeń. Jego zastosowanie w kontekście kabli UTP Cat 5e jest nieadekwatne, ponieważ OTDR nie jest przystosowany do pomiarów elektrycznych w przewodach miedzianych. W przypadku reflektometru kablowego TDR, chociaż może on być stosowany do analizy linii miedzianych, to jednak jego funkcjonalność jest ograniczona do pomiaru długości kabli oraz lokalizacji przerw, co nie jest wystarczające do kompleksowej analizy podłączeń. Analizatory protokołów sieciowych, z drugiej strony, są narzędziami do monitorowania i analizy danych przesyłanych w sieci, co nie ma bezpośredniego związku z fizycznym stanem kabli czy ich podłączeniami. Użycie tych narzędzi w niewłaściwych kontekstach często prowadzi do mylnych wniosków oraz marnotrawienia czasu na błędne analizy. Typowe błędy polegają na myleniu funkcji narzędzi oraz zakładaniu, że ich zastosowanie jest uniwersalne, co może skutkować nieprawidłowym diagnozowaniem problemów w sieciach komputerowych. Kluczowe jest, aby zawsze dobrać odpowiednie narzędzie do konkretnego zadania, bazując na jego przeznaczeniu, co znacząco podnosi efektywność pracy oraz jakość realizowanych instalacji.

Pytanie 34

Aby zweryfikować w systemie Windows działanie nowo zainstalowanej drukarki, co należy zrobić?

A. sprawdzić status urządzenia w Menadżerze urządzeń

B. wydrukować stronę testową za pomocą zakładki Ogólne w oknie Właściwości drukarki

C. wykonać polecenie gpupdate /force w Wierszu poleceń

D. uruchomić narzędzie diagnostyczne dxdiag

Użycie programu diagnostycznego dxdiag, który jest narzędziem do zbierania informacji o systemie Windows i diagnozowania problemów ze sprzętem, nie jest odpowiednie w przypadku testowania drukarki. Program ten skupia się głównie na diagnostyce problemów z kartą graficzną oraz innymi komponentami systemowymi, a nie na specyficznych urządzeniach peryferyjnych, jakimi są drukarki. Sprawdzanie stanu urządzenia w Menadżerze urządzeń może dostarczyć informacji o tym, czy drukarka jest zainstalowana i rozpoznawana przez system, ale nie zapewnia informacji na temat jej działania. Menadżer urządzeń wskaże jedynie, czy drukarka działa, jednak sama instalacja czy rozpoznanie urządzenia nie oznacza, że drukarka jest w stanie poprawnie drukować. Użycie polecenia gpupdate /force w Wierszu poleceń ma na celu odświeżenie zasad grupy w systemach Windows i nie jest związane z testowaniem funkcjonalności drukarki. Tego typu podejścia często wynikają z mylnego przekonania, że diagnostyka sprzętu wymaga skomplikowanych narzędzi, podczas gdy w przypadku drukarek kluczowe jest przeprowadzenie testu funkcjonalnego, co można najłatwiej osiągnąć przez wydrukowanie strony testowej. Dlatego właściwym rozwiązaniem jest bezpośrednie sprawdzenie wydruku, a nie analiza stanu urządzenia czy korzystanie z narzędzi systemowych, które nie są dedykowane tej funkcji.

Pytanie 35

Podaj maksymalną liczbę hostów, które można przypisać w każdej z 8 równych podsieci, utworzonych z sieci o adresie 10.10.10.0/24.

A. 16

B. 62

C. 14

D. 30

Odpowiedź 30 jest poprawna, ponieważ w przypadku sieci o adresie 10.10.10.0/24 mamy do czynienia z 256 adresami IP (od 10.10.10.0 do 10.10.10.255). Gdy dzielimy tę sieć na 8 równych podsieci, każda z nich będzie miała maskę /27, co oznacza, że każda podsieć będzie zawierała 32 adresy (od 0 do 31, 32 do 63 itd.). Z 32 adresów w każdej podsieci, 2 są zarezerwowane: jeden dla adresu sieci (adres pierwszego adresu w podsieci) i jeden dla adresu rozgłoszeniowego (adres ostatni w podsieci), co daje 30 dostępnych adresów hostów. Przykładami zastosowania mogą być sytuacje, w których organizacja potrzebuje podzielić swoją sieć na mniejsze segmenty w celu zwiększenia bezpieczeństwa i lepszej organizacji ruchu sieciowego. Zgodnie z najlepszymi praktykami w projektowaniu sieci, segmentacja może ułatwić zarządzanie oraz przyczynić się do ograniczenia problemów związanych z przeciążeniem i kolizjami w ruchu sieciowym.

Pytanie 36

Jaką topologię fizyczną sieci komputerowej przedstawia załączony rysunek?

A. Gwiazda rozszerzona

B. Siatka

C. Magistrala

D. Podwójny pierścień

Topologia podwójnego pierścienia jest stosowana w sieciach komputerowych, gdzie dwa pierścienie zapewniają redundancję i większą niezawodność. W przypadku awarii jednego z pierścieni, dane mogą być przekazywane w przeciwnym kierunku, co minimalizuje ryzyko przerwania komunikacji. Technologie takie jak FDDI (Fiber Distributed Data Interface) często wykorzystują podwójny pierścień, aby zapewnić szybkie i niezawodne przesyłanie danych na duże odległości w sieciach korporacyjnych. W praktyce topologia ta jest szczególnie użyteczna w sieciach o znaczeniu krytycznym, takich jak sieci bankowe czy systemy kontroli ruchu lotniczego, gdzie ciągłość działania jest kluczowa. Zgodnie z standardami IEEE, taka konfiguracja zwiększa przepustowość i odporność na błędy, przy jednoczesnym zachowaniu prostoty zarządzania. Dzięki dwóm niezależnym ścieżkom komunikacyjnym topologia ta umożliwia inteligentne zarządzanie ruchem sieciowym i zapewnia dodatkową warstwę ochrony przed utratą danych.

Pytanie 37

Użytkownik dysponuje komputerem o podanej konfiguracji i systemie Windows 7 Professional 32bit. Która z opcji modernizacji komputera NIE przyczyni się do zwiększenia wydajności?

Płyta główna	ASRock Z97 Anniversary Z97 DualDDR3-1600 SATA3 RAID HDMI ATX z czterema slotami DDR3 i obsługą RAID poziomu 0,1
Procesor	i3
Pamięć	1 x 4 GB DDR3
HDD	2 x 1 TB

A. Wymiana pamięci na 2x2GB DDR3 Dual Channel

B. Ustawienie dysków do działania w trybie RAID 0

C. Ustawienie dysków do działania w trybie RAID 1

D. Zwiększenie pamięci RAM do 8GB pamięci DDR3

Konfiguracja dysków do pracy w trybach RAID 0 lub RAID 1 może przynieść wymierne korzyści w zakresie wydajności i bezpieczeństwa danych. RAID 0 dzieli dane na segmenty, które są zapisywane na kilku dyskach jednocześnie. To zwiększa prędkość odczytu i zapisu, ponieważ dane mogą być przetwarzane równolegle. Jest to szczególnie korzystne w zastosowaniach wymagających dużej przepustowości, takich jak edycja wideo. Z drugiej strony RAID 1, polegający na dublowaniu danych na dwóch dyskach, nie zwiększa wydajności, ale zapewnia redundancję, chroniąc przed utratą danych w przypadku awarii jednego z dysków. Przy trybie RAID 0, mimo że przyspieszona zostaje praca dysków, nie ma żadnego zabezpieczenia danych, co czyni ten system mniej bezpiecznym. Wymiana pamięci na 2x2GB DDR3 w trybie Dual Channel może zwiększyć przepustowość pamięci i tym samym wydajność systemu, ponieważ pamięć może pracować równolegle. Ostatecznie, wybór RAID 0 lub Dual Channel jako metod modernizacji zależy od konkretnego zastosowania komputera i priorytetów użytkownika między wydajnością a bezpieczeństwem danych. Należy jednak pamiętać, że bez odpowiedniego oprogramowania oraz konfiguracji sprzętowej, zmiany te mogą nie być odczuwalne, dlatego zawsze warto dobrze przemyśleć każdą decyzję modernizacyjną, szczególnie w kontekście systemów operacyjnych i ich ograniczeń.

Pytanie 38

Złącze zasilacza ATX12V jest przeznaczone do zasilania

A. karty graficznej PCI-e 3.0

B. stacji dyskietek

C. procesora

D. urządzeń SATA

Złącze zasilacza ATX12V jest często mylone z innymi złączami, co prowadzi do nieporozumień w zakresie ich funkcji. Złącze PCI-e 3.0, na przykład, jest używane do zasilania kart graficznych, które wymagają dużej ilości energii ze względu na intensywne obliczenia graficzne. Karty te mają własne złącza zasilające, które dostarczają energię, różniące się od standardu ATX12V, co powoduje błędne przypisanie funkcji. Podobnie, urządzenia SATA są zasilane przez złącze SATA, a nie ATX12V. Zastosowanie nieodpowiedniego złącza do zasilania stacji dyskietek również jest błędne, gdyż stacje te korzystają z innego typu zasilania, często przez złącze molex. Tego rodzaju nieprawidłowe przypisania wynikają z braku zrozumienia ról, jakie poszczególne złącza odgrywają w architekturze systemu komputerowego. Niezrozumienie funkcji złącza ATX12V może prowadzić do poważnych problemów z wydajnością systemu, takich jak niestabilność czy całkowite awarie, jeśli zasilanie procesora nie będzie zapewnione w odpowiedni sposób. W branży IT niezwykle istotne jest, aby mieć świadomość, jakie złącza są niezbędne dla określonych komponentów, ponieważ prawidłowe zasilanie to klucz do stabilnej i wydajnej pracy całego systemu.

Pytanie 39

Jak nazywa się pamięć podręczna?

A. Chipset

B. EIDE

C. VLB

D. Cache

Odpowiedź 'Cache' jest poprawna, ponieważ pamięć podręczna (cache) to rodzaj pamięci, który przechowuje często używane dane i instrukcje, aby przyspieszyć dostęp do nich przez procesor. W każdej architekturze komputerowej pamięć podręczna odgrywa kluczową rolę w optymalizacji wydajności systemu. Dzięki temu, że cache działa z dużą szybkością i jest zlokalizowana blisko procesora, znacznie zmniejsza czas potrzebny na dostęp do pamięci RAM. Przykładem zastosowania pamięci podręcznej jest buforowanie danych w nowoczesnych procesorach, które mogą mieć różne poziomy pamięci podręcznej (L1, L2, L3). W praktyce oznacza to, że gdy procesor musi wykonać operację na danych, które już znajdują się w pamięci podręcznej, może to zrobić znacznie szybciej niż w przypadku, gdy musiałby odwołać się do pamięci RAM. Dobre praktyki branżowe zalecają projektowanie systemów z uwzględnieniem pamięci podręcznej, aby zwiększyć efektywność obliczeń i zminimalizować opóźnienia. Warto również zauważyć, że pamięć podręczna jest wykorzystywana nie tylko w komputerach, ale także w urządzeniach mobilnych, serwerach i systemach rozproszonych, co czyni ją uniwersalnym elementem architektury komputerowej.

Pytanie 40

Aby system operacyjny mógł szybciej uzyskiwać dostęp do plików zapisanych na dysku twardym, konieczne jest wykonanie

A. defragmentacji dysku

B. partycjonowania dysku

C. fragmentacji dysku

D. szyfrowania dysku

Szyfrowanie dysku to proces zabezpieczania danych poprzez ich kodowanie, co nie ma bezpośredniego wpływu na szybkość dostępu do plików. Zastosowanie szyfrowania przyczynia się do ochrony wrażliwych informacji, jednakże nie poprawia efektywności operacji odczytu i zapisu, co jest kluczowe w kontekście wydajności systemu. Fragmentacja dysku natomiast odnosi się do rozproszenia danych, które występuje w wyniku częstego dodawania i usuwania plików; jest to zjawisko negatywne i to właśnie defragmentacja ma na celu jego usunięcie. Partycjonowanie dysku służy do podziału przestrzeni dyskowej na odrębne jednostki, co może być użyteczne w zarządzaniu danymi, ale samo w sobie nie wpływa na szybkość dostępu do plików. Typowym błędem jest mylenie fragmentacji z innymi operacjami, co prowadzi do nieporozumień na temat ich funkcji. Właściwe zrozumienie tych pojęć jest kluczowe dla efektywnego zarządzania systemem operacyjnym i jego wydajnością, a ignorowanie ich może prowadzić do znacznych spadków prędkości oraz nieefektywności w operacjach z danymi.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej