Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik analityk
Kwalifikacja: CHM.04 - Wykonywanie badań analitycznych
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 01:58
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 02:14

Egzamin zdany!

Wynik: 34/40 punktów (85,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Na podstawie danych w tabelach 1-2 zawierających wartości graniczne wskaźników jakości wody i uzyskane wyniki pomiarowe oceń jakość wody w punktach pomiarowych X i Y, określając jej klasę.

A. X – III; Y – I

B. X – I; Y – III

C. X – III; Y – II

D. X – I; Y – I

Ocena jakości wody w punktach pomiarowych X i Y opiera się na dokładnej analizie danych pomiarowych w odniesieniu do wartości granicznych klasyfikacji jakości wody. W punkcie X, wszystkie wskaźniki, takie jak pH, BZT5 oraz zawartość azotanów, mieszczą się w granicach klasy III, co oznacza, że woda ta jest zdatna do użytku na cele rekreacyjne, ale niekoniecznie do picia bez wcześniejszego uzdatniania. Natomiast w punkcie Y, chociaż niektóre wskaźniki wskazują na granice klasy II, warto zwrócić uwagę na tlen rozpuszczony, który jest lepszy niż wymagana granica dla klasy III. Umożliwia to zaklasyfikowanie wody w punkcie Y do klasy II, co jest zgodne ze standardami określonymi przez Dyrektywę Ramową w Sprawie Wody. W praktyce, znajomość tych klas jakości jest niezbędna w zarządzaniu zasobami wodnymi oraz w planowaniu działań ochronnych w zakresie ochrony środowiska. Umożliwia to także podejmowanie odpowiednich decyzji dotyczących wykorzystywania wód w różnych celach, od rekreacji po zaopatrzenie w wodę pitną.

Pytanie 2

Jakiego koloru nabierają bakterie Gram—ujemne w trakcie stosowania metody Grama?

A. czerwony

B. zielony

C. różowy

D. fioletowy

Bakterie Gram-ujemne, w wyniku barwienia metodą Grama, przyjmują różowy kolor. Proces ten polega na wykorzystaniu różnicy w budowie ściany komórkowej między bakteriami Gram-dodatnimi a Gram-ujemnymi. W przypadku bakterii Gram-ujemnych, ich ściana komórkowa składa się z cienkiej warstwy peptydoglikanu, otoczonej zewnętrzną błoną komórkową, która zawiera lipopolisacharydy. W trakcie barwienia, po użyciu fioletowego barwnika (krystalicznego fioletu), bakterie Gram-ujemne są dekoloryzowane alkoholem, co powoduje, że tracą pierwotny kolor. Następnie stosuje się safranin, który barwi je na różowo. Zrozumienie tej różnicy jest kluczowe w mikrobiologii, ponieważ pozwala na klasyfikację bakterii oraz dobór odpowiednich antybiotyków, co ma istotne znaczenie w diagnostyce i leczeniu infekcji. Na przykład, wiele Gram-ujemnych bakterii, takich jak Escherichia coli czy Salmonella, jest znanych z oporności na wiele rodzajów antybiotyków, a ich identyfikacja w laboratoriach mikrobiologicznych jest kluczowa dla skutecznego leczenia.

Pytanie 3

Obecność jasnofioletowego zabarwienia płomienia palnika podczas analiz chemicznych wskazuje na obecność w roztworze jonów

A. Sr2+

B. Na+

C. K+

D. Ba2+

Jasnofioletowe zabarwienie płomienia palnika podczas badań analitycznych jest charakterystyczne dla obecności jonów potasu (K+). W procesie analizy spektroskopowej, kiedy jony potasu zostają podgrzane, emitują światło o określonej długości fali, co w przypadku K+ odpowiada fioletowemu zabarwieniu. Technika ta jest powszechnie stosowana w chemii analitycznej, szczególnie w oznaczaniu obecności metali w roztworach. Potas jest istotnym składnikiem wielu procesów biologicznych oraz jest niezbędny w diecie ludzkiej. W praktyce, analiza jakościowa za pomocą płomienia jest szybka i efektywna, zwłaszcza w laboratoriach chemicznych zajmujących się badaniami gleby, wody czy składników odżywczych. W kontekście standardów branżowych, metoda ta jest zgodna z normami ISO dla analizy materiałów biologicznych oraz środowiskowych, co zapewnia jej wiarygodność i szerokie zastosowanie w różnych dziedzinach nauki.

Pytanie 4

Oznaczono LZ i LJ dla czterech różnych próbek tłuszczów. Wyniki zestawiono w tabeli:
Na podstawie zamieszczonych danych o liczbach właściwych wybranych tłuszczów wskaż próbkę, którą stanowi olej rzepakowy.

Liczby właściwe wybranych tłuszczów
Rodzaj tłuszczu	Liczba zmydlania (LZ) mg KOH / g tłuszczu	Liczba jodowa (LJ) g I₂ / 100 g tłuszczu
Olej lniany	187 – 197	169 – 192
Olej sojowy	188 – 195	114 – 138
Olej rzepakowy	167 – 179	94 – 106
Tran wielorybi	170 – 202	102 – 144
Masło krowie	218 – 245	25 – 38
Smalec wieprzowy	193 – 200	46 – 66

Próbka	Liczba zmydlania (LZ)	Liczba jodowa (LJ)
1	190	140
2	171	99
3	194	105
4	195	60

A. Próbka 4

B. Próbka 3

C. Próbka 2

D. Próbka 1

Odpowiedź na pytanie jest prawidłowa, ponieważ Próbka 2, z wartościami LZ = 171 mg KOH/g i LJ = 99 g I₂/100 g, idealnie wpisuje się w określone zakresy dla oleju rzepakowego, który charakteryzuje się liczbą zmydlania w przedziale 167 - 179 mg KOH/g oraz liczbą jodową od 94 do 106 g I₂/100 g. W praktyce, liczba zmydlania jest istotnym parametrem, który pozwala ocenić jakość i zastosowanie tłuszczów w przemyśle spożywczym oraz kosmetycznym. Olej rzepakowy, dzięki swojemu korzystnemu profilowi kwasów tłuszczowych, jest szeroko stosowany w produkcji margaryn, sałatek oraz jako składnik w różnych produktach spożywczych. Warto wiedzieć, że zgodnie z normami ISO oraz innymi standardami branżowymi, prawidłowe oznaczenie i analiza tłuszczów są kluczowe dla zapewnienia jakości i bezpieczeństwa produktów. W przypadku oleju rzepakowego jego właściwości zdrowotne i zastosowanie w diecie sprawiają, że jest on cennym składnikiem odżywczym, co dodatkowo podkreśla znaczenie precyzyjnych analiz chemicznych.

Pytanie 5

Techniką polegającą na mierzeniu siły elektromotorycznej ogniwa składającego się z dwóch elektrod umieszczonych w analizowanym roztworze jest

A. konduktometria

B. elektrograwimetria

C. potencjometria

D. polarografia

Potencjometria to naprawdę fajna technika analityczna. W skrócie chodzi o to, że mierzysz siłę elektromotoryczną w ogniwie elektrochemicznym, które składa się z dwóch elektrod zanurzonych w roztworze, gdzie znajduje się badany analit. Dzięki temu możesz ustalić, jakie są stężenia jonów czy pH roztworów. To ma ogromne znaczenie w różnych dziedzinach, takich jak chemia analityczna, biotechnologia czy nawet w przemyśle spożywczym. Na przykład, mierzenie pH wód gruntowych albo kontrola jakości żywności to super ważne zadania, gdzie precyzyjne określenie pH jest kluczowe dla bezpieczeństwa i jakości produktów. Co do standardów, to w laboratoriach często korzysta się z potencjometrii, bo jest uznawana za jedną z najważniejszych metod analizy elektrochemicznej. Widać więc, że to naprawdę przydatne narzędzie, które znajduje zastosowanie w wielu branżach.

Pytanie 6

Który ze sprzętów przedstawionych na rysunkach jest niezbędny do przygotowania 250 cm³ mianowanego roztworu NaOH z fiksanalu?

A. I.

B. IV.

C. III.

D. II.

Odpowiedź II. jest poprawna, ponieważ byretka to kluczowy sprzęt laboratoryjny do precyzyjnego odmierzania objętości cieczy, co jest niezbędne w przygotowywaniu mianowanych roztworów, takich jak NaOH. W przypadku tworzenia roztworów o znanej molalności, tak jak w tym przypadku, ważne jest, aby używać sprzętu, który minimalizuje błąd pomiarowy. Byretka umożliwia dokładne dozowanie cieczy w sposób kontrolowany, co jest szczególnie istotne, gdy chodzi o reakcje chemiczne wymagające precyzyjnych proporcji reagentów. Na przykład, w titracji, gdzie byretka jest wykorzystywana do dodawania odczynnika do próbki, każda kropla ma znaczenie dla uzyskania prawidłowego rezultatu. Stosowanie byretki w laboratoryjnej praktyce chemicznej jest zgodne z najlepszymi standardami, które podkreślają znaczenie precyzyjnego pomiaru objętości dla zachowania dokładności i powtarzalności wyników eksperymentów.

Pytanie 7

Przedstawiona na rysunku waga Westphala-Mohra służy do badania

A. mętności roztworów.

B. gęstości ciał stałych.

C. gęstości cieczy.

D. składu granulometrycznego ciał stałych.

Jak się przyjrzysz błędnym odpowiedziom, to zauważysz, że gęstość ciał stałych i cieczy to dwie różne rzeczy, które mierzy się na różne sposoby. Gęstość ciał stałych można ustalić, mierząc ich masę i objętość, ale waga Westphala-Mohra nie jest do tego stworzona. Używa się innych metod, na przykład pływania w cieczy o znanej gęstości. Mętność roztworów to z kolei coś innego – chodzi o stopień mętności, czyli ile zawiesin jest w cieczy, i do tego używa się turbidymetrów, a nie wag. Granulometria ciał stałych dotyczy wielkości cząstek, co też nie ma związku z gęstością cieczy. Często można spotkać się z błędem, gdzie myli się różne właściwości fizyczne oraz przyrządy pomiarowe, co prowadzi do złych wniosków. W labie ważne jest, żeby korzystać z odpowiednich narzędzi do różnych zadań. Dlatego musisz pamiętać, że waga Westphala-Mohra jest do mierzenia gęstości cieczy, a nie do badania innych właściwości substancji.

Pytanie 8

Wskaż nazwy sprzętów laboratoryjnych przedstawionych na rysunku.

A. 1 - Eza, 2 - Głaszczka, 3 - Igła bakteriologiczna.

B. 1 - Głaszczka, 2 - Eza, 3 - Rurka Durhama.

C. 1 - Eza, 2 - Igła bakteriologiczna, 3 - Głaszczka.

D. 1 - Głaszczka, 2 - Rurka Durhama, 3 - Eza.

Odpowiedź '1 - Eza, 2 - Igła bakteriologiczna, 3 - Głaszczka.' jest prawidłowa, ponieważ odpowiada rzeczywistym zastosowaniom i wyglądowi przedstawionych narzędzi laboratoryjnych. Eza, znana również jako pętla bakteriologiczna, jest używana w mikrobiologii do przenoszenia i inokulacji mikroorganizmów. Jej konstrukcja pozwala na precyzyjne przenoszenie niewielkich ilości substancji, co jest kluczowe w hodowli bakterii na agarze. Igła bakteriologiczna służy do przenoszenia kultur bakterii oraz pobierania ich z hodowli. Umożliwia to precyzyjne nakłuwanie i transfer, co jest niezbędne w badaniach mikrobiologicznych. Głaszczka, z kolei, jest narzędziem używanym do rozprowadzania substancji na płytkach Petriego, co jest istotne w procesie izolacji i analizy mikroorganizmów. Użycie tych narzędzi zgodnie z ich przeznaczeniem jest zgodne z najlepszymi praktykami w laboratoriach, co podkreśla znaczenie staranności i precyzji w pracy laboratoryjnej. Użycie odpowiednich narzędzi zapewnia dokładność wyników oraz ich powtarzalność, co jest kluczowe w każdej procedurze badawczej.

Pytanie 9

Ile miligramów wapnia (M_Ca = 40,0 g/mol) znajdowało się w analizowanym roztworze, jeśli do zmiareczkowania próbki wykorzystano 20 cm³ 0,0100-molowego roztworu EDTA?

A. 0,008 mg

B. 8,000 mg

C. 0,800 mg

D. 0,080 mg

Aby obliczyć ilość wapnia w analizowanym roztworze, musimy uwzględnić reakcję między wapniem a EDTA. EDTA (kwas etylenodiaminotetraoctowy) jest silnym ligandem, który chelatuje jony metali, w tym wapnia. Znając stężenie roztworu EDTA oraz objętość, możemy obliczyć ilość moli EDTA użytego do miareczkowania. W tym przypadku użyto 20 cm³ roztworu o stężeniu 0,0100 mol/L. Przeliczając to na mole, otrzymujemy: 0,0100 mol/L × 0,020 L = 0,00020 mol EDTA. Ponieważ w reakcji EDTA z wapniem stosunek molowy wynosi 1:1, oznacza to, że mamy również 0,00020 mol Ca²⁺. Teraz możemy obliczyć masę wapnia, stosując wzór: masa = ilość moli × masa molowa. Wapń ma masę molową 40,0 g/mol, więc: 0,00020 mol × 40 g/mol = 0,008 g, co odpowiada 8,000 mg. Taki rodzaj analizy jest kluczowy w chemii analitycznej, gdzie precyzyjne oznaczanie stężeń składników ma ogromne znaczenie, na przykład w farmacji czy analizach środowiskowych.

Pytanie 10

W celu przeprowadzenia bezpośredniego testu ELISA należy postąpić zgodnie z procedurą

A. B.

B. D.

C. C.

D. A.

Wybór innej odpowiedzi niż A może wynikać z nieporozumienia dotyczącego kluczowych kroków procesu testu ELISA. Procedura ta jest ściśle określona i każdy krok ma swoje uzasadnienie. Na przykład, jeśli zamiast wiązania antygenu z płytką skupi się na dodawaniu przeciwciał bez wcześniejszego przylegania antygenu, rezultaty testu będą niewiarygodne. Bez odpowiedniego wiązania antygenu do płytki nie będzie możliwe skuteczne wychwycenie sygnału związanego z obecnością antygenu. Dodatkowo, brak płukania po każdym etapie prowadzi do tzw. 'szumów tła', które mogą fałszować wyniki testu. Użytkownik, który wybiera inną odpowiedź, może mieć również trudności z odpowiednim zrozumieniem roli przeciwciał w testach ELISA. Przeciwciała muszą być ściśle specyficzne dla antygenu, aby zapewnić wysoką czułość i specyfikę testu. Wybór niewłaściwej procedury może prowadzić do wadliwych wyników, co może mieć poważne konsekwencje w diagnostyce medycznej. Dlatego kluczowe jest przestrzeganie ustalonych procedur, aby uniknąć typowych pułapek myślowych, takich jak subiektywne oszacowanie wyników czy ignorowanie znaczenia każdego etapu procesu. Zrozumienie procedury i jej kroków jest niezbędne do skutecznego przeprowadzenia testów ELISA.

Pytanie 11

Dostanie się do środowiska bakterii Salmonella, które były hodowane na pożywkach mikrobiologicznych, może skutkować

A. wystąpieniem u ludzi zatrucia pokarmowego

B. długotrwałym zanieczyszczeniem gruntów

C. wystąpieniem u ludzi problemów z oddychaniem

D. długotrwałym zanieczyszczeniem atmosfery

Odpowiedź wskazująca na wystąpienie u ludzi zatrucia pokarmowego w przypadku przedostania się pałeczek Salmonella do środowiska jest prawidłowa, ponieważ Salmonella jest znanym patogenem, który może powodować poważne problemy zdrowotne, głównie poprzez zanieczyszczenie żywności. Zakażenie tymi bakteriami najczęściej występuje w wyniku spożycia surowych lub niedogotowanych produktów pochodzenia zwierzęcego, takich jak drób, jaja czy mleko. Objawy zatrucia pokarmowego, takie jak biegunka, gorączka i ból brzucha, mogą wystąpić już po kilku godzinach od spożycia zarażonego pożywienia. Zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), kluczowe jest przestrzeganie zasad higieny oraz odpowiedniego przetwarzania żywności, aby minimalizować ryzyko zakażeń Salmonellą. Zrozumienie mechanizmów przenoszenia i skutków zakażeń tym patogenem jest istotne nie tylko dla ochrony zdrowia publicznego, ale także dla działań prewencyjnych w branży spożywczej, w tym dla producentów żywności oraz instytucji zajmujących się kontrolą jakości.

Pytanie 12

Liczba wskazująca ilość (w mg) KOH potrzebną do zneutralizowania wolnych kwasów tłuszczowych obecnych w badanym tłuszczu, to liczba

A. estrowa

B. jodowa

C. zmydlania

D. kwasowa

Odpowiedź "kwasowa" jest prawidłowa, ponieważ liczba kwasowa określa ilość (w mg) wodorotlenku potasu (KOH) potrzebną do całkowitego zobojętnienia wolnych kwasów tłuszczowych w próbce tłuszczu. Jest to kluczowy parametr w analizie tłuszczów, który pozwala ocenić ich jakość oraz czystość. W praktyce, pomiar liczby kwasowej jest niezbędny w przemyśle spożywczym, kosmetycznym oraz farmaceutycznym, gdzie kontrola jakości surowców jest fundamentalna. Wartość liczby kwasowej informuje o stopniu hydrolizy tłuszczy oraz ich potencjalnej oksydacji, co może wpływać na właściwości organoleptyczne i trwałość produktów. Dobry standard branżowy, taki jak ISO 660, dostarcza jednostkowej metody do określenia liczby kwasowej, co jest niezbędne dla producentów, aby spełniać wymagania jakościowe i regulacyjne. Ponadto, liczba kwasowa jest istotna przy ocenie wartości odżywczej tłuszczy oraz w formułowaniu produktów, które muszą spełniać określone normy żywieniowe.

Pytanie 13

KOH w formie roztworu jest wykorzystywany jako titrant w analizie żywności do określenia

A. ilości laktozy według metody Bertranda

B. jodowej liczby tłuszczów

C. poziomu cukrów redukujących według metody Luffa - Schoorla

D. kwasowości tłuszczów

Roztwór KOH (wodorotlenek potasu) jest szeroko stosowany w analizie chemicznej do oznaczania liczby kwasowej tłuszczów, co jest istotnym parametrem w ocenie jakości tłuszczów i olejów. Liczba kwasowa wyraża ilość kwasów tłuszczowych obecnych w danym produkcie, co ma znaczenie zarówno w przemyśle spożywczym, jak i kosmetycznym. Proces oznaczania polega na titracji próbki tłuszczu roztworem KOH, co pozwala na określenie stężenia kwasów tłuszczowych. Ważne jest, aby stosować standardowe metody, takie jak norma PN-EN ISO 660, która szczegółowo opisuje procedurę oznaczania liczby kwasowej. Użycie KOH w tej metodzie jest uzasadnione, ponieważ silny zasadowy charakter tego związku skutkuje dokładnym i efektywnym neutralizowaniem kwasów, co jest kluczowe dla uzyskania wiarygodnych wyników. Dzięki takim analizom można ocenić jakość olejów roślinnych, tłuszczów zwierzęcych, a także monitorować procesy ich rafinacji, co jest istotne dla zapewnienia bezpieczeństwa i jakości produktów spożywczych.

Pytanie 14

Aby przygotować podłoże do badań mikrobiologicznych, należy

A. zmierzyć składniki przy użyciu cylindra miarowego

B. zwiększyć pH składników

C. dodawać składniki w dowolnej kolejności

D. zastosować autoklawowanie

Poddanie składników autoklawowaniu jest kluczowym procesem w przygotowywaniu podłoża do badań mikrobiologicznych. Autoklawowanie polega na sterylizacji materiałów za pomocą pary wodnej pod wysokim ciśnieniem, co skutecznie eliminuje wszelkie formy mikroorganizmów, w tym bakterie, wirusy oraz ich przetrwalniki. Dzięki temu zapewniamy, że podłoże nie będzie kontaminowane, co jest kluczowe dla uzyskania wiarygodnych wyników badań mikrobiologicznych. Na przykład, w laboratoriach zajmujących się hodowlą bakterii, autoklawowanie podłoża, takiego jak agar czy buliony, jest standardową praktyką, a jego przeprowadzenie zgodnie z normami, takimi jak ISO 15189 dla laboratoriów medycznych, zapewnia wysoką jakość badań. Warto dodać, że skuteczność autoklawowania zależy od odpowiedniego doboru parametrów, takich jak czas, temperatura i ciśnienie, co powinno być starannie kontrolowane.

Pytanie 15

Jakim urządzeniem określa się temperaturę zapłonu oleju opałowego?

A. kriometrem

B. urządzeniem Orsata

C. urządzeniem Marcussona

D. bombą kalorymetryczną

Wybór innych odpowiedzi związanych z pomiarem temperatury zapłonu oleju opałowego wskazuje na nieporozumienia dotyczące zastosowania poszczególnych urządzeń. Aparat Orsata, na przykład, jest używany do badań właściwości cieczy, ale nie jest odpowiedni do określania temperatury zapłonu. Kriometr, który służy do pomiaru temperatury zamarzania substancji, nie ma zastosowania w kontekście temperatury zapłonu, ponieważ jego funkcjonalność nie obejmuje kwestii łatwopalności ani powiązanych właściwości termicznych. Z kolei bomba kalorymetryczna jest używana do określania wartości opałowej paliw, co również nie jest równoważne z pomiarem temperatury zapłonu. Nieprawidłowe odpowiedzi wynikają często z mylnego utożsamiania różnych metod pomiarowych i ich zastosowań. Często zdarza się, że osoby nie są świadome, że każde z tych urządzeń ma swoją specyfikę i przeznaczenie, co prowadzi do błędnych wniosków. W praktyce, kluczowe jest rozumienie różnic między tymi urządzeniami oraz zasad ich działania, co umożliwia poprawne stosowanie ich w odpowiednich kontekstach przemysłowych i laboratoryjnych.

Pytanie 16

Lepkość oleju napędowego w temperaturze 40°C wynosi 3 mm2/s. Jaką lepkość to określa?

A. kinematryczną

B. względną

C. bezwzględną

D. dynamiczną

Lepkość kinematyczna to taka miara, która mówi, jak dobrze ciecz przepływa. Liczymy ją jako stosunek lepkości dynamicznej do gęstości. Dla oleju napędowego, lepkość kinematyczna wynosząca 3 mm²/s w 40°C jest super istotna dla jego działania w silnikach wysokoprężnych. Wiesz, że właściwa lepkość wpływa na to, jak paliwo się rozpryskuje i miesza z powietrzem? To wszystko przekłada się na lepszą efektywność spalania. Im lepsza kinematyczna lepkość, tym lepsze smarowanie i mniejsze zużycie silnika. W polskich normach, jak PN-EN 590, mamy określone wartości, które mówią, co jest ok, a co nie, co jest mega ważne dla jakości paliwa. Takie normy też pomagają w analizowaniu jakości paliwa i jego wydajności, co bezpośrednio wpływa na to, jak dobrze działa silnik.

Pytanie 17

Jaką metodę można wykorzystać do oznaczania cukrów redukujących w owocowych produktach przetworzonych?

A. Luffa-Schoorla

B. Kjeldahla

C. Soxhleta

D. Lowry'ego

Odpowiedź Luffa-Schoorla jest na pewno trafiona, bo ta metoda jest naprawdę powszechnie stosowana do oznaczania cukrów redukujących w przetworach owocowych. W skrócie, bazuje na reakcji redukcji, w której cukry redukujące łączą się z odczynnikiem Luffa-Schoorla, a to prowadzi do wytrącenia takich barwnych kompleksów. To technika spektrofotometryczna, która pozwala na określenie stężenia cukrów redukujących w próbce. I to jest szczególnie ważne, jeżeli chodzi o jakość przetworów owocowych. W praktyce, użycie tej metody pozwala producentom monitorować, ile cukru jest w owocach i produktach przetworzonych, co ma duże znaczenie dla utrzymania standardów jakości i wartości odżywczej. Zresztą, zgodnie z normami branżowymi, tą metodę można stosować w różnych laboratoriach kontrolnych, co tylko zwiększa jej wiarygodność oraz użyteczność w przemyśle spożywczym.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 19

Związki lotne, które występują w wielu roślinach i mogą być wydobywane, np. poprzez destylację z parą wodną lub dzięki ciągłej ekstrakcji w aparacie Soxhleta, to

A. glikozydy

B. flawonoidy

C. alkaloidy

D. terpeny

Terpeny to grupa związków chemicznych, które są szeroko rozpowszechnione w przyrodzie, zwłaszcza w roślinach. Są one odpowiedzialne za charakterystyczne zapachy wielu roślin, w tym ziół, kwiatów i drzew. Wyodrębnianie terpenów często przeprowadza się poprzez destylację z parą wodną lub ekstrakcję w aparacie Soxhleta, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w chemii organicznej. Przykłady zastosowania terpenów obejmują ich wykorzystanie w przemyśle perfumeryjnym, gdzie są używane do tworzenia aromatów, a także w aromaterapii, ze względu na ich potencjalne właściwości terapeutyczne. Dodatkowo, terpeny mogą mieć działanie przeciwzapalne oraz antyoksydacyjne, co może przekładać się na ich zastosowanie w suplementach diety. W kontekście farmacji, terpeny mogą wpływać na biodostępność niektórych leków, co jest przedmiotem badań nad ich synergicznym działaniem z innymi substancjami czynnymi.

Pytanie 20

Na schemacie przedstawiono mechanizm działania wskaźników

A. kwasowo-zasadowych.

B. adsorpcyjnych.

C. redoksymetrycznych.

D. metalochromowych.

Wskaźniki adsorpcyjne są kluczowymi narzędziami w chemii analitycznej, szczególnie przy oznaczaniu obecności jonów w roztworach. Mechanizm działania tych wskaźników polega na adsorpcji cząsteczek wskaźnika na powierzchni osadu, co prowadzi do zauważalnej zmiany barwy. W przypadku przedstawionym w schemacie, cząsteczki wskaźnika są przyciągane do powierzchni osadu AgCl, co jest efektem ich interakcji z obecnymi w roztworze jonami srebra (Ag+). Zmiana barwy jest bezpośrednio związana z różnymi formami jonów, co umożliwia ich identyfikację i ilościowe oznaczanie. Przykładami zastosowania wskaźników adsorpcyjnych mogą być analizy wody pitnej, gdzie monitoruje się obecność szkodliwych jonów, a także w przemyśle chemicznym, gdzie kontrola jakości produktów jest niezbędna. Standardy takie jak ISO 9001 podkreślają znaczenie dokładnych pomiarów i monitorowania procesów, co czyni zastosowanie wskaźników adsorpcyjnych nie tylko przydatnym, ale wręcz niezbędnym w wielu dziedzinach.

Pytanie 21

Jakie pH ma roztwór buforu węglanowego występującego we krwi, którego wartość wynosi 6,6, oraz jaki jest jego odczyn?

A. pH = 6,6; lekko kwaśny

B. pH = 11,8; silnie zasadowy

C. pH = 1,2; silnie kwaśny

D. pH = 7,4; lekko zasadowy

Odpowiedź pH = 7,4 jest poprawna, ponieważ wartości pH w organizmach ludzi i zwierząt są ściśle regulowane, a pH krwi zazwyczaj wynosi od 7,35 do 7,45, co oznacza, że jest lekko zasadowe. Bufor węglanowy odgrywa kluczową rolę w utrzymaniu stabilności pH krwi, neutralizując nadmiar kwasów w organizmie. Wartość 6,6 wskazuje na potencjalny stan kwasicy, co jest niebezpieczne dla zdrowia, jednak ciśnienie osmotyczne oraz inne mechanizmy kompensacyjne organizmu mają na celu przywrócenie równowagi. W praktyce klinicznej pomiar pH krwi jest istotny w diagnozowaniu stanów chorobowych, takich jak niewydolność oddechowa czy cukrzycowa kwasica ketonowa. W przypadku wykrycia nieprawidłowości w pH lekarze mogą podjąć działania, takie jak podanie wodorowęglanu sodu, aby skorygować wartości pH i przywrócić homeostazę organizmu.

Pytanie 22

Aby zniwelować oddziaływanie wody obecnej w próbce materiału sypkiego na rezultat analizy składu, próbkę należy poddać

A. suszeniu

B. mineralizacji

C. prażeniu

D. krystalizacji

Odpowiedź 'suszenie' jest prawidłowa, ponieważ jest to proces, który ma na celu usunięcie wody z próbki materiału sypkiego, co jest kluczowe dla uzyskania dokładnych wyników analizy składu. W przypadku analizy chemicznej obecność wody może znacząco zafałszować wyniki, ponieważ woda może reagować z innymi składnikami próbki lub wpływać na ich pomiar. Suszenie, w przeciwieństwie do innych metod, pozwala na kontrolowanie temperatury i ciśnienia, co minimalizuje ryzyko degradacji składników próbki. Przykładowo, w laboratoriach analitycznych często stosuje się suszarki próżniowe, które umożliwiają szybkie i efektywne usunięcie wilgoci bez narażania próbki na wysoką temperaturę. Dobre praktyki w laboratoriach analitycznych zalecają suszenie próbek przed ich dalszą analizą spektroskopową, chromatograficzną czy innymi technikami, aby uzyskać jak najwierniejsze wyniki analizy. Ponadto, zgodnie z normami ISO, odpowiednie przygotowanie próbek jest kluczowe dla zapewnienia wiarygodności przeprowadzonych badań.

Pytanie 23

Który ze związków będzie barwny w świetle widzialnym?

A. Antracen.

B. Naftacen.

C. Benzen.

D. Naftalen.

Wybór benzenu, naftalenu lub antracenu jako barwnych związków w świetle widzialnym jest powszechnym nieporozumieniem w chemii organicznej. Te substancje, mimo że są znane ze swoich interesujących właściwości chemicznych i zastosowań, takich jak rozpuszczalniki czy surowce do syntez chemicznych, nie mają maksymalnych wartości absorpcji w zakresie widzialnym. Benzen, na przykład, jest bezbarwny, ponieważ jego struktura aromatyczna nie pozwala na absorpcję światła w widzialnym zakresie długości fal. Podobnie, naftalen i antracen, mimo że są bardziej skomplikowane pod względem strukturalnym, również nie wykazują charakterystycznej absorpcji w tym zakresie. Te związki mają maksima absorpcji w zakresie UV, co wyjaśnia ich bezbarwność w świetle widzialnym. Typowym błędem myślowym jest mylenie obecności atomów węgla i ich układów z właściwościami optycznymi. Należy pamiętać, że to właśnie struktura molekularna, w tym rozkład elektronów, decyduje o absorpcji światła, a nie sama obecność wiązań podwójnych czy aromatycznych. Znajomość tych zasad jest kluczowa w kontekście chemii organicznej, zwłaszcza w dziedzinach takich jak fotochemia czy projektowanie materiałów optycznych.

Pytanie 24

W temperaturze 40°C lepkość oleju napędowego wynosi 3 mm²/s. Jakiego rodzaju lepkość to reprezentuje?

A. kinematyczna

B. dynamiczna

C. względna

D. bezwzględna

Lepkość oleju napędowego w temperaturze 40°C wynosząca 3 mm²/s jest klasyfikowana jako lepkość kinematyczna. Lepkość kinematyczna definiowana jest jako stosunek lepkości dynamicznej do gęstości cieczy. W praktyce, lepkość kinematyczna jest istotna w kontekście przepływu cieczy, szczególnie w systemach hydraulicznych i silnikach spalinowych, gdzie odpowiednia lepkość wpływa na efektywność smarowania i transportu paliwa. W branży motoryzacyjnej, pomiar lepkości kinematycznej jest kluczowy dla określenia właściwości olejów silnikowych oraz paliw, co przekłada się na wydajność i niezawodność silników. Wartości lepkości kinematycznej dla różnych olejów są określone w normach, takich jak ASTM D445, co pozwala na ich porównanie i wybór odpowiedniego produktu do konkretnego zastosowania w różnych warunkach temperaturowych.

Pytanie 25

Uwzględniając zamieszczoną informację, dobierz metodę stosowaną do oznaczania azotanów(V) w wodzie.

W środowisku stężonego kwasu siarkowego(VI) jony azotanowe(V) ulegają reakcji z salicylanem sodu, dając kwas nitrosalicylowy, który pod wpływem zasad przechodzi w formę zjonizowaną o żółtym zabarwieniu.

A. Refraktometryczną.

B. Polarograficzną.

C. Konduktometryczną.

D. Kolorymetryczną.

Metoda kolorymetryczna jest uznaną techniką analityczną stosowaną do oznaczania azotanów(V) w wodzie, opierającą się na zasadzie pomiaru intensywności koloru wytworzonego w wyniku reakcji chemicznej. W przypadku azotanów(V) stosuje się reakcję z salicylanem sodu w obecności kwasu siarkowego(VI), co prowadzi do powstania charakterystycznego żółtego zabarwienia. Intensywność koloru jest następnie mierzona za pomocą spektrofotometru, co umożliwia dokładne określenie stężenia azotanów(V) w próbce. Metoda ta jest zgodna z normami analitycznymi, takimi jak ISO 13395, co zapewnia jej wiarygodność i precyzję. Przykładem zastosowania tej metody jest kontrola jakości wód w rzekach i jeziorach, co jest istotne dla ochrony ekosystemów wodnych oraz zdrowia publicznego. Regularne monitorowanie poziomu azotanów(V) w wodzie jest również kluczowe w kontekście uzdatniania wody pitnej, gdzie nadmiar azotanów(V) może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych.

Pytanie 26

Jaką metodą określa się stężenie cukrów redukujących w produktach owocowych?

A. Kjeldahla

B. Schoorla-Luffa

C. Karla-Fischera

D. Hanusa

Metoda Schoorla-Luffa jest standardową procedurą stosowaną w laboratoriach analitycznych do oznaczania zawartości cukrów redukujących w przetworach owocowych. W metodzie tej wykorzystuje się reakcję redukcji, w której cukry redukujące przekształcają jony miedzi w miedź metaliczną, co prowadzi do zmiany koloru roztworu. Proces ten jest wysoce czuły i pozwala na dokładne określenie stężenia cukrów, co ma kluczowe znaczenie dla oceny jakości produktów spożywczych. Przykładowo, w przemyśle spożywczym, kontrola zawartości cukrów redukujących w sokach owocowych jest niezbędna do zapewnienia ich smaku i wartości odżywczej. Metoda ta jest zgodna z normami ISO dotyczącymi analizy żywności, co zapewnia jej rzetelność i powtarzalność wyników. Dzięki precyzyjnej analizie można również dostosować procesy produkcyjne, aby uzyskać optymalne właściwości organoleptyczne produktów końcowych, co jest niezwykle ważne w branży przetwórczej.

Pytanie 27

Zestaw zawierający palnik gazowy, statyw, łącznik, pierścień, trójkąt ceramiczny oraz tygiel porcelanowy z pokrywką jest stosowany w trakcie oznaczeń

A. wagowych

B. chromatograficznych

C. spektrometrycznych

D. miareczkowych

Zestaw, który widzisz, składa się z palnika gazowego, statywu, łącznika, pierścienia, trójkąta ceramicznego i tygla porcelanowego z pokrywką. To wszystko jest typowe dla technik analitycznych, szczególnie tych związanych z ważeniem. Kluczowe w tych procesach jest precyzyjne ważenie substancji chemicznych, bo tylko wtedy można uzyskać wiarygodne wyniki analizy. Tygiel porcelanowy jest naprawdę świetnym rozwiązaniem do takich pomiarów – wytrzymuje wysokie temperatury i różne chemikalia. Palnik gazowy? On robi robotę, bo pozwala na podgrzewanie tygla, co jest ważne, szczególnie gdy chcemy spalić próbki lub przekształcić je w gaz. No i trójkąt ceramiczny z pierścieniem trzymają stabilnie tygiel na statywie, co zapewnia bezpieczeństwo i dokładność podczas analizy. W praktyce oznaczanie wagowe to podstawa w laboratoriach chemicznych, bo dzięki temu możemy określić składniki substancji i ich ilość. Weźmy na przykład badanie metali ciężkich w próbkach środowiskowych – tu ważenie i analiza próbek przy użyciu tych technik mają kluczowe znaczenie.

Pytanie 28

Reakcja ksantoproteinowa umożliwia identyfikację aminokwasu, który zawiera w swojej budowie

A. pierścień aromatyczny

B. łańcuch alifatyczny

C. dwie grupy aminowe

D. dwie grupy karboksylowe

Reakcja ksantoproteinowa to reakcja chemiczna, która umożliwia wykrycie aminokwasów zawierających pierścień aromatyczny, takich jak tyrozyna i tryptofan. W wyniku tej reakcji, gdy aminokwas zostaje poddany działaniu stężonego kwasu azotowego, dochodzi do nitrowania pierścienia aromatycznego, co skutkuje powstaniem żółtych produktów, które można zaobserwować w próbce. Ta metoda jest szeroko stosowana w biochemii, zwłaszcza w analizach chromatograficznych i spektroskopowych białek, gdzie identyfikacja obecności tych aminokwasów jest kluczowa dla zrozumienia struktury i funkcji białek. W praktyce, reakcja ta jest wykorzystywana nie tylko w laboratoriach badawczych, ale również w przemyśle farmaceutycznym i biotechnologicznym do monitorowania jakości surowców. Warto również zauważyć, że nitrowanie aminokwasów jest istotne w kontekście ich biologicznej aktywności oraz interakcji z innymi cząsteczkami, co ma znaczenie w projektowaniu leków i terapii. Zrozumienie reakcji ksantoproteinowej dostarcza cennych informacji na temat funkcji białek w organizmach żywych.

Pytanie 29

Hydroliza sacharozy zachodzi pod działaniem kwasów mineralnych oraz enzymu inwertazy. W wyniku tej reakcji tworzy się mieszanina

A. D-glukozy i D-fruktozy

B. D-fruktozy i D-galaktozy

C. D-glukozy i D-arabinozy

D. D-galaktozy i D-mannozy

Hydroliza sacharozy, będącej disacharydem złożonym z cząsteczek D-glukozy i D-fruktozy, pod wpływem kwasów mineralnych oraz enzymu inwertazy prowadzi do rozkładu tej substancji na jej składniki. Enzym inwertaza jest szczególnie istotny w procesach przemysłowych, gdzie sacharoza wykorzystywana jest w produkcji cukru oraz w przemyśle spożywczym. Po hydrolizie sacharozy uzyskujemy równocześnie D-glukozę i D-fruktozę, które są monosacharydami, a ich obecność może mieć kluczowe znaczenie w wielu reakcjach biochemicznych oraz w metabolizmie. D-glukoza jest głównym źródłem energii dla organizmów, a D-fruktoza jest wykorzystywana w produkcji słodzików i żywności funkcjonalnej. Proces ten jest zgodny z normami branżowymi dotyczącymi produkcji żywności, a w kontekście przemysłu cukrowniczego, efektywna hydroliza sacharozy jest kluczowym etapem w produkcji syropów oraz cukrów invertowanych, które są szeroko stosowane w cukiernictwie oraz napojach.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 31

W temperaturze 20°C wyznaczono gęstość i współczynnik załamania światła kwasu butanowego. Wyniki zestawiono w tabeli:

Gęstość	Współczynnik załamania światła
0,960 g/cm³	1,398

RM = (n² − 1) · M
(n² + 2) · d

RM – refrakcja molowa, cm³/mol
n – współczynnik załamania światła
d – gęstość, g/cm³
M – masa molowa, 88 g/mol

Refrakcja molowa kwasu butanowego wynosi

A. 22,12

B. 25,90

C. 12,22

D. 15,08

Refrakcja molowa kwasu butanowego wychodzi 22,12 cm3/mol. To oblicza się bazując na wzorze, który łączy ze sobą gęstość, masę molową i współczynnik załamania światła. Moim zdaniem, refrakcja molowa jest naprawdę ważna w chemii, bo pozwala lepiej zrozumieć, jak substancje reagują na światło. Te obliczenia są super istotne w laboratoriach, szczególnie przy analizach jakościowych i ilościowych chemikaliów. Znajomość tych wartości pomaga określić stężenie roztworu i jego optyczne właściwości. To ma duże znaczenie w takich dziedzinach jak chemia analityczna czy fotochemia. Ważne jest też, aby pomiary robić w kontrolowanych warunkach, żeby uzyskać dokładne wyniki. Ta wiedza nie jest tylko przydatna w laboratoriach, ale też w przemyśle chemicznym, gdzie precyzyjne pomiary pomagają w optymalizacji procesów produkcyjnych.

Pytanie 32

Czujnik do pomiaru ciśnienia, który na wyjściu generuje sygnał ciągły, działa jako

A. analogowy

B. cyfrowo-cyfrowy

C. analogowo-cyfrowy

D. cyfrowo-analogowy

Przetwornik pomiarowy ciśnienia, który generuje na wyjściu sygnał ciągły, należy do kategorii przetworników analogowych. Działa on na zasadzie przekształcania fizycznego ciśnienia na odpowiedni sygnał elektryczny, który jest proporcjonalny do mierzonej wartości. Przykładem zastosowania takich przetworników mogą być systemy monitorowania ciśnienia w instalacjach przemysłowych, gdzie ciągły sygnał umożliwia bieżące śledzenie parametrów pracy maszyn. W praktyce, przetworniki analogowe są często wykorzystywane w systemach automatyki, gdzie istotne jest dostarczanie nieprzerwanego i płynnego sygnału do systemów sterujących. Standardowe normy, takie jak ISO 5167 dla pomiaru przepływu cieczy w rurach, podkreślają znaczenie precyzyjnych pomiarów, które mogą być zrealizowane tylko przy użyciu przetworników analogowych. W kontekście poprawności działania, kluczowe jest również zapewnienie odpowiednich warunków pracy tych urządzeń, co obejmuje ich kalibrację oraz regularne przeglądy techniczne, aby zapewnić długoterminową stabilność i dokładność pomiarów.

Pytanie 33

Wyznacz refrakcję molową (R_m) dla kwasu octowego korzystając z danych zawartych w tabeli.

R_m = ∑a ∙ R_a gdzie: a – liczba atomów jednego rodzaju, R_a – refrakcja atomowa

A. 13,658

B. 12,968

C. 11,868

D. 10,986

Refrakcja molowa kwasu octowego, wynosząca 12,968, została obliczona poprawnie przy użyciu wzoru Rm = ∑a ∙ Ra, gdzie a oznacza liczbę atomów konkretnego rodzaju, a Ra to refrakcja atomowa tych atomów. Kwas octowy składa się z atomów węgla, wodoru i tlenu, a ich odpowiednie wartości refrakcji atomowych należy zsumować, uwzględniając ich liczby w cząsteczce. Takie obliczenia są istotne w chemii, ponieważ refrakcja molowa jest użyteczna w analizie właściwości optycznych substancji. W praktyce, zrozumienie koncepcji refrakcji molowej może być pomocne w projektowaniu nowych materiałów, w których właściwości optyczne są kluczowe, na przykład w produkcji soczewek optycznych czy w przemyśle fotoniki. Ponadto, umiejętność precyzyjnego wyznaczania refrakcji molowej jest zgodna z dobrymi praktykami w laboratoriach chemicznych, gdzie stosuje się analizę optyczną do oceny czystości substancji chemicznych.

Pytanie 34

Ze względu na zmieniającą się podczas miareczkowania objętość badanego roztworu, należy obliczyć poprawkę p w przypadku miareczkowania

p =

V_próbki + V_wody + V_titrantu

V_próbki + V_wody

A. spektrofotometrycznego.

B. wizualnego.

C. potencjometrycznego.

D. konduktometrycznego.

Miareczkowanie wizualne opiera się na obserwacji zmian kolorystycznych, które są wskaźnikiem osiągnięcia punktu końcowego. W tym przypadku nie ma bezpośredniego związku z pomiarem przewodności roztworu, co czyni je niewłaściwym podejściem do analizy zmian wynikających ze zmiany objętości roztworu. Z kolei miareczkowanie spektrofotometryczne polega na pomiarze absorbancji światła przez roztwór, co również nie daje informacji o zmianach przewodności. Potencjometryczne miareczkowanie, choć opiera się na pomiarze potencjału elektrody, nie uwzględnia dynamicznych zmian przewodności związanych ze zmieniającym się stężeniem jonów. Często w praktyce, osoby mylą podejścia miareczkowania, skupiając się na widocznych zmianach i nie dostrzegając, jak ważne jest uwzględnienie wszystkich parametrów chemicznych. W przypadku miareczkowania konduktometrycznego, odpowiednia analiza danych oraz zrozumienie wpływu objętości na przewodność jest kluczowe dla uzyskania poprawnych wyników. Niezrozumienie tych różnic prowadzi do istotnych błędów w analizach chemicznych i może skutkować niewłaściwymi wnioskami w obszarze badań analitycznych.

Pytanie 35

Na zamieszczonym wykresie cyfrą 2 oznaczono odchylenie

A. aparaturowe.

B. dodatnie.

C. ujemne.

D. standardowe.

Wybór odpowiedzi niezgodnej z prawidłową może wynikać z nieporozumienia dotyczącego terminologii oraz interpretacji wykresów. Odpowiedzi sugerujące dodatnie odchylenie wskazują na błędne zrozumienie, że wyższe stężenie zawsze prowadzi do wyższej absorbancji. W rzeczywistości, w kontekście analiz spektroskopowych, może być wiele czynników, które wpłyną na zmniejszenie absorbancji przy wzroście stężenia, co prowadzi do odchylenia ujemnego. Z kolei odpowiedź dotycząca odchyleń aparaturowych myli zjawisko zmiany absorbancji z potencjalnymi błędami w pomiarze, co jest zupełnie innym zagadnieniem. Odchylenie aparaturowe odnosi się do nieprawidłowości wynikających z użycia sprzętu, natomiast odchylenie ujemne, jak w tym przypadku, jest wynikiem rzeczywistych zjawisk chemicznych, które zachodzą w analizowanej próbce. Wybór odpowiedzi związanej z odchyleniem standardowym jest kolejnym przykładem nieporozumienia. Odchylenie standardowe jest statystycznym miarą rozrzutu danych, a nie bezpośrednio związane z interpretacją wykresów analitycznych. Zrozumienie różnicy między tymi terminami jest kluczowe, by uniknąć błędnych interpretacji wyników i lepiej oddać rzeczywiste zjawiska zachodzące w badanym układzie chemicznym. Zachęcam do zapoznania się z literaturą dotyczącą analizy danych oraz interpretacji wyników spektroskopowych, aby lepiej zrozumieć te zagadnienia.

Pytanie 36

Reakcja jonów SCN- z jonami o krwistoczerwonym zabarwieniu prowadzi do powstawania związków kompleksowych

A. Fe3+

B. Cr3+

C. K+

D. Mn2+

Odpowiedź Fe3+ jest poprawna, ponieważ jony żelaza(III) mają zdolność do tworzenia związków kompleksowych z tiocyjanianem (SCN-), co skutkuje powstaniem charakterystycznego krwistoczerwonego zabarwienia. Reakcja ta zachodzi w wyniku koordynacji jonu żelaza z ligandem tiocyjanianowym, gdzie SCN- działa jako ligand jednozdaniowy. W wyniku tego procesu powstaje kompleks, który jest intensywnie zabarwiony dzięki obecności podwójnego wiązania między atomem siarki a atomem węgla w grupie tiocyjanianowej. Zastosowanie tej reakcji znajduje się w analizie chemicznej, gdzie wykorzystuje się ją do identyfikacji obecności żelaza w próbkach, co jest standardową metodą w laboratoriach analitycznych. Dlatego znajomość reakcji między Fe3+ a SCN- jest kluczowa w chemii analitycznej oraz w wielu aplikacjach przemysłowych, jak np. w produkcji barwników, gdzie te kompleksy mogą być używane do uzyskania pożądanych kolorów.

Pytanie 37

Podczas miareczkowania kwasu octowego używając roztworu wodorotlenku sodu dochodzi do reakcji

A. utleniania-redukcji

B. zobojętniania

C. tworzenia związku kompleksowego

D. strącania osadu

Podczas miareczkowania kwasu octowego roztworem wodorotlenku sodu zachodzi proces zobojętniania, co jest klasycznym przykładem reakcji kwas-zasada. Kwas octowy (CH3COOH) reaguje z wodorotlenkiem sodu (NaOH), tworząc octan sodu (CH3COONa) oraz wodę (H2O). Ta reakcja jest istotna w wielu zastosowaniach praktycznych, w tym w analizie chemicznej, gdzie pozwala na ustalenie stężenia kwasu w roztworze. Warto zwrócić uwagę, że miareczkowanie jest często stosowane w laboratoriach analitycznych i chemicznych, a jego wyniki są kluczowe dla opracowania produktów neutralnych pH lub do dalszych reakcji chemicznych. Dobre praktyki laboratoryjne podkreślają konieczność dokładnego monitorowania pH podczas miareczkowania, aby zapewnić precyzyjność wyników. Reakcje zobojętniania są również podstawą wielu procesów przemysłowych, takich jak produkcja nawozów czy oczyszczanie ścieków.

Pytanie 38

Analiza składników chemicznych próbki substancji organicznej odbywa się w badaniu

A. skróconej

B. półilościowej

C. specjacyjnej

D. elementarnej

Analiza skład pierwiastkowy próbki substancji organicznej, określana jako analiza elementarna, ma kluczowe znaczenie w chemii organicznej oraz w analizach chemicznych w ogóle. Metoda ta pozwala na dokładne określenie ilości poszczególnych pierwiastków, takich jak węgiel, wodór, tlen, azot i inne, w badanej próbce. Dzięki temu możliwe jest ustalenie jej składu chemicznego oraz struktury molekularnej. Przykładem zastosowania analizy elementarnej jest ocena jakości surowców w przemyśle chemicznym, gdzie precyzyjne określenie zawartości pierwiastków jest niezbędne do zapewnienia odpowiednich norm jakościowych. Ponadto, analiza elementarna stanowi podstawę dla dalszych badań, takich jak analiza spektralna czy chromatografia, które mogą dostarczyć dodatkowych informacji o właściwościach badanych substancji. Standardy branżowe, takie jak ISO 17025, podkreślają znaczenie wiarygodności i dokładności w takich analizach, co czyni je kluczowym elementem w zapewnieniu jakości w laboratoriach chemicznych.

Pytanie 39

Ogólna twardość próbki wody stosowanej w technologiach wynosi 16,5°n, a twardość węglanowa osiąga 7,2°n. Jaką wartość ma twardość stała?

A. 23,7°n

B. 16,5°n

C. 9,3°n

D. 7,2°n

Wartość twardości stałej oblicza się, odejmując twardość węglanową od twardości ogólnej. W przypadku analizowanej próbki wody, twardość ogólna wynosi 16,5°n, a twardość węglanowa 7,2°n. Zatem twardość stała wynosi 16,5°n - 7,2°n = 9,3°n. Twardość stała wody jest istotna w kontekście jej zastosowania w procesach technologicznych, ponieważ wskazuje na ilość rozpuszczonych soli, które mogą negatywnie wpływać na sprzęt oraz procesy produkcyjne. Na przykład w przemyśle chemicznym, wysoka twardość stała może prowadzić do osadzania się kamienia kotłowego w urządzeniach, co wymaga dodatkowych działań konserwacyjnych i może zwiększać koszty operacyjne. Zgodnie z normami branżowymi, twardość wody powinna być monitorowana regularnie, aby zapewnić efektywność procesów oraz ochronę sprzętu. Wartości twardości wody mają także kluczowe znaczenie w kontekście jakości produktów, szczególnie w przemyśle spożywczym, gdzie zbyt twarda woda może wpływać na smak i jakość finalnych wyrobów.

Pytanie 40

Działanie, które ma na celu określenie relacji pomiędzy wartościami mierzonymi dla wzorcowych próbek a odczytami systemu pomiarowego, realizowane w specyficznych warunkach, to

A. akredytacja

B. kalibracja

C. certyfikacja

D. normalizacja

Kalibracja to proces, który ma na celu ustalenie i potwierdzenie zależności między rzeczywistymi wartościami wielkości mierzonej a wskazaniami urządzenia pomiarowego. W ramach kalibracji przeprowadza się pomiary na próbkach wzorcowych, które mają znane i precyzyjnie określone wartości. Przykładowo, w laboratoriach chemicznych kalibracja pipet czy spektrometrów jest kluczowa dla uzyskania wiarygodnych wyników analitycznych. W praktyce, kalibracja ma również zastosowanie w przemyśle, gdzie precyzyjne pomiary są niezbędne do zapewnienia jakości produktów. Stanowi ona konieczny krok w procesie zapewnienia zgodności z normami ISO, które wymagają regularnego weryfikowania dokładności urządzeń pomiarowych. Dobre praktyki kalibracji obejmują użycie wzorców o znanym pochodzeniu, wykonanie pomiarów w kontrolowanych warunkach oraz dokumentację każdej procedury kalibracyjnej, co zapewnia powtarzalność i przejrzystość wyników. Dzięki kalibracji można zminimalizować błędy pomiarowe i zwiększyć zaufanie do wyników pomiarów.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej