Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 11:01
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 11:24

Egzamin niezdany

Wynik: 16/40 punktów (40,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W dokumentacji technicznej procesora producent zamieścił wyniki analizy zrealizowanej przy użyciu programu CPU-Z. Z tych informacji wynika, że procesor dysponuje

A. 5 rdzeni

B. 4 rdzenie

C. 2 rdzenie

D. 6 rdzeni

Procesor Intel Core i5 650, wskazany w wynikach testu CPU-Z, posiada 2 rdzenie. Jest to typowy przykład procesora dwurdzeniowego, który często znajduje zastosowanie w komputerach osobistych oraz niektórych serwerach. Dwurdzeniowe procesory są optymalne do wielu codziennych zadań, takich jak przeglądanie Internetu, praca biurowa czy odtwarzanie multimediów. Dzięki technologii Hyper-Threading każdy rdzeń może obsługiwać dwa wątki jednocześnie, co zwiększa efektywność przetwarzania zadań wielowątkowych. W praktyce oznacza to, że choć fizycznie mamy dwa rdzenie, system operacyjny widzi cztery jednostki wykonawcze, co jest szczególnie korzystne podczas uruchamiania aplikacji zoptymalizowanych pod kątem wielu wątków. Standardowe praktyki w branży sugerują, że wybór procesora powinien być dostosowany do specyficznych potrzeb użytkownika, a procesory dwurdzeniowe z technologią wielowątkową mogą być doskonałym wyborem dla użytkowników domowych i biurowych, którzy cenią sobie balans pomiędzy wydajnością a kosztem.

Pytanie 2

W tabeli z ofertą usług komputerowych znajdują się poniższe informacje. Jaki będzie koszt dojazdu serwisanta do klienta, który mieszka poza miastem, w odległości 15 km od biura firmy?

A. 60 zł + VAT

B. 25 zł + 2 zł za każdy kilometr od siedziby firmy poza miastem

C. 30 zł

D. 30 zł + VAT

Wybór odpowiedzi wynikał z nieporozumienia w interpretacji zasad ustalania kosztów dojazdu serwisanta. Wiele osób może pomylić dojazd do klienta na terenie miasta z dojazdem poza miasto. Odpowiedź '30 zł' sugeruje, że koszt dotyczy jedynie jednego kierunku, co jest błędne, ponieważ opłata za dojazd poza miastem jest liczona w obie strony. Odpowiedź '25 zł + 2 zł za każdy kilometr poza granicami miasta' pomija fakt, że koszt dojazdu do klienta w mieście i poza miastem są różne i nie można ich łączyć w taki sposób. Koszt dojazdu do klienta na terenie miasta dotyczy jedynie klientów lokalnych, podczas gdy w tym przypadku mamy do czynienia z klientem, który znajduje się 15 km od firmy. Wreszcie, odpowiedź '60 zł + VAT' prezentuje poprawny koszt, jednak brak zrozumienia, że VAT powinien być dodany do całkowitej kwoty, a nie oddzielnie, prowadzi do zamieszania. Typowe błędy myślowe polegają na błędnym przyjęciu zasady ustalania kosztów oraz nieuwzględnieniu odległości w obydwu kierunkach. Zapoznanie się z zasadami ustalania kosztów w usługach serwisowych jest kluczowe dla zrozumienia właściwego podejścia do obliczeń.

Pytanie 3

Który adres IPv4 odpowiada adresowi IPv6 ::1?

A. 127.0.0.1

B. 128.0.0.1

C. 1.1.1.1

D. 10.0.0.1

Wybór adresów, takich jak 1.1.1.1, 10.0.0.1 czy 128.0.0.1, wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące funkcji stosowanych adresów IP oraz różnic między IPv4 a IPv6. Adres 1.1.1.1 to publiczny adres IP, który jest wykorzystywany przez zewnętrzne systemy, a nie do komunikacji lokalnej, co oznacza, że nie ma zastosowania w kontekście loopback. Z kolei adres 10.0.0.1 jest częścią przestrzeni adresowej prywatnej (RFC 1918), co oznacza, że jest przeznaczony do użytku wewnętrznego w sieciach prywatnych, a nie do komunikacji lokalnej w kontekście lokalnego hosta. Użycie takiego adresu do testowania lokalnego połączenia byłoby błędne, ponieważ nie kieruje ruchu do tego samego komputera, na którym odbywa się test. Natomiast adres 128.0.0.1 również nie jest poprawny w tym kontekście, ponieważ jest to adres publiczny, który nie odpowiada adresom loopback w żadnym z protokołów. W sytuacjach takich jak testowanie aplikacji, niezbędne jest zrozumienie roli adresów loopback, które umożliwiają lokalne połączenia bez angażowania zewnętrznych interfejsów sieciowych. Użycie niewłaściwych adresów IP prowadzi do nieefektywności w diagnostyce sieci oraz błędnych wniosków o funkcjonowaniu aplikacji.

Pytanie 4

Który z portów znajdujących się na tylnej części komputera jest oznaczony podanym symbolem?

A. LPT

B. RJ45

C. USB

D. COM

Symbol przedstawiony na obrazie to standardowe oznaczenie portu USB Universal Serial Bus który jest jednym z najpopularniejszych i najbardziej wszechstronnych interfejsów do komunikacji i połączenia urządzeń peryferyjnych z komputerami Port USB jest używany do podłączania różnorodnych urządzeń takich jak klawiatury myszy drukarki kamery cyfrowe i dyski zewnętrzne Jest to uniwersalny standard który umożliwia łatwe podłączenie i odłączenie urządzeń dzięki możliwości hot-pluggingu co oznacza że urządzenia można podłączać i odłączać bez konieczności wyłączania komputera Porty USB są dostępne w różnych wersjach takich jak USB 2.0 USB 3.0 i USB 3.1 każda z różnymi prędkościami transmisji danych co jest istotne przy przesyłaniu dużych ilości danych na przykład z zewnętrznych dysków twardych lub pamięci flash USB jest również standardem zasilania co pozwala na ładowanie urządzeń mobilnych przez port USB To wszechstronność i łatwość użycia sprawiają że USB jest preferowanym wyborem wśród użytkowników komputerów i urządzeń peryferyjnych

Pytanie 5

W serwerach warto wykorzystywać dyski, które obsługują tryb Hot plugging, ponieważ

A. prędkość zapisu osiąga 250 MB/s.

B. czas odczytu wzrasta trzykrotnie w porównaniu z trybem Cable select.

C. pojemność dysku zwiększa się dzięki automatycznej kompresji danych.

D. możliwe jest podłączenie oraz odłączenie dysku przy włączonym zasilaniu serwera

Wszystkie pozostałe odpowiedzi opierają się na nieporozumieniach dotyczących funkcji dysków twardych i ich wydajności. Twierdzenie, że prędkość zapisu wzrasta do 250 MB/s, jest uproszczeniem, które nie uwzględnia różnorodności dysków oraz ich technologii. Współczesne dyski twarde, takie jak SSD, osiągają znacznie wyższe prędkości, ale zależy to od interfejsu oraz zastosowanej technologii. Ponadto, maksymalna prędkość transferu nie jest bezpośrednio związana z trybem hot plugging. Analogicznie, stwierdzenie, że czas odczytu wzrasta trzykrotnie w porównaniu z trybem Cable select, jest nieprecyzyjne, ponieważ wydajność odczytu danych zależy od wielu czynników, w tym architektury systemu oraz zastosowanego sprzętu. W trybie Cable select, który jest technologią starszą i mniej elastyczną, nie ma bezpośredniego odniesienia do wydajności w kontekście hot plugging. Wreszcie, pomysł automatycznej kompresji danych w celu zwiększenia pojemności dysku jest mylący; kompresja danych jest procesem związanym z oprogramowaniem, a nie z fizycznymi właściwościami dysków. W praktyce, kompresja danych wymaga przetwarzania przez system operacyjny i nie działa na poziomie sprzętowym bezpośrednio związanym z dyskami twardymi. Te błędne koncepcje mogą prowadzić do mylnych wniosków i nieefektywnego zarządzania infrastrukturą IT.

Pytanie 6

Kiedy adres IP komputera ma formę 176.16.50.10/26, to jakie będą adres rozgłoszeniowy oraz maksymalna liczba hostów w danej sieci?

A. 176.16.50.62; 63 hosty

B. 176.16.50.36; 6 hostów

C. 176.16.50.63; 62 hosty

D. 176.16.50.1; 26 hostów

Odpowiedź 176.16.50.63; 62 hosty jest jak najbardziej trafna. Żeby ogarnąć adres rozgłoszeniowy i maksymalną liczbę hostów w sieci, trzeba się przyjrzeć masce podsieci. W tym przypadku mamy maskę /26, co znaczy, że 26 bitów jest zajętych na identyfikację sieci, a 6 bitów zostaje dla hostów. Można to obliczyć tak: 2 do potęgi n, minus 2, gdzie n to liczba bitów dla hostów. Dla 6 bitów wychodzi 2^6 - 2, czyli 64 - 2, co daje nam 62 hosty. Adres rozgłoszeniowy uzyskujemy ustawiając wszystkie bity hostów na 1. Więc w naszej sieci, z adresem IP 176.16.50.10 i maską /26, mamy zakres od 176.16.50.0 do 176.16.50.63, co wskazuje, że adres rozgłoszeniowy to 176.16.50.63. Te obliczenia to podstawa w projektowaniu sieci komputerowych, więc dobrze, że się z tym zapoznałeś!

Pytanie 7

Po podłączeniu działającej klawiatury do któregokolwiek z portów USB nie ma możliwości wyboru awaryjnego trybu uruchamiania systemu Windows. Jednakże, klawiatura funkcjonuje prawidłowo po uruchomieniu systemu w standardowym trybie. Co to sugeruje?

A. uszkodzony zasilacz

B. niepoprawne ustawienia BIOS-u

C. uszkodzony kontroler klawiatury

D. uszkodzone porty USB

Problemy z wyborem awaryjnego trybu uruchomienia systemu Windows przy użyciu klawiatury podłączonej do USB mogą prowadzić do błędnych wniosków na temat ich przyczyny. Uszkodzony zasilacz, mimo że może wpływać na ogólną wydajność komputera, nie ma bezpośredniego wpływu na działanie klawiatury w kontekście jej rozpoznawania podczas uruchamiania systemu. Usterki w zasilaczu mogą prowadzić do niestabilności systemu, ale klawiatura powinna działać, o ile zasilanie jest wystarczające. Uszkodzony kontroler klawiatury jest również mało prawdopodobny, ponieważ klawiatura działa normalnie po uruchomieniu systemu, co sugeruje, że sam sprzęt jest sprawny. Z kolei uszkodzone porty USB mogą powodować problemy z innymi urządzeniami, ale jeżeli klawiatura działa w normalnym trybie, to oznacza, że porty są funkcjonalne. Należy zwrócić uwagę, że problemy z ustawieniami BIOS-u są najczęściej spotykaną przyczyną błędów w rozpoznawaniu urządzeń w trakcie rozruchu, co z kolei może prowadzić do mylnych wniosków dotyczących uszkodzeń sprzętowych. Dlatego ważne jest, aby diagnostyka zaczynała się od analizy ustawień BIOS-u, zamiast zakładać, że problem leży w sprzęcie.

Pytanie 8

Użycie polecenia net accounts w Wierszu poleceń systemu Windows, które ustawia maksymalny czas ważności hasła, wymaga zastosowania opcji

A. /FORCELOGOFF

B. /EXPIRES

C. /MAXPWAGE

D. /TIMES

Odpowiedzi, które nie dotyczą opcji /MAXPWAGE, pokazują powszechnie występujące nieporozumienia dotyczące polecenia net accounts oraz zarządzania hasłami w systemie Windows. Opcja /TIMES jest używana do definiowania godzin, w których konto użytkownika może być używane, co jest zupełnie inną funkcjonalnością. Jej zastosowanie nie wpływa na politykę wymiany haseł, ale raczej na dostępność konta w określonych porach. Z kolei opcja /EXPIRES, która ustala datę wygaśnięcia konta użytkownika, również nie ma bezpośredniego związku z zarządzaniem hasłami, a raczej dotyczy całkowitego zablokowania dostępu do konta. Natomiast /FORCELOGOFF to opcja, która wymusza wylogowanie użytkownika po upływie określonego czasu, co może być pomocne w zarządzaniu sesjami użytkowników, ale nie dotyczy mechanizmu wymiany haseł. Te nieprawidłowe odpowiedzi mogą prowadzić do błędnych wniosków na temat bezpieczeństwa systemów informatycznych. Administratorzy powinni zrozumieć, że skoncentrowanie się na zarządzaniu hasłami jako kluczowym elemencie polityki bezpieczeństwa to klucz do ochrony danych. Użycie niewłaściwych opcji przy konfiguracji haseł może prowadzić do luk w zabezpieczeniach, dlatego tak ważne jest, aby dobrze znać dostępne polecenia i ich funkcje.

Pytanie 9

W systemie Linux, aby uzyskać informację o nazwie aktualnego katalogu roboczego, należy użyć polecenia

A. echo

B. cat

C. pwd

D. finger

Wybierając inne polecenia, takie jak 'cat', 'echo' czy 'finger', można napotkać na szereg nieporozumień dotyczących ich funkcji. Polecenie 'cat' służy do wyświetlania zawartości plików tekstowych. Choć jest to przydatne narzędzie do przeglądania plików, nie dostarcza informacji o bieżącym katalogu. Natomiast 'echo' wykorzystuje się do wyświetlania tekstu lub zmiennych na standardowym wyjściu, co również nie ma związku z lokalizacją w systemie plików. Z kolei 'finger' to polecenie, które wyświetla informacje o użytkownikach systemu, a nie o strukturze katalogów. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że jakiekolwiek polecenie w terminalu może dostarczać informacji o lokalizacji w systemie plików, podczas gdy każde z wymienionych narzędzi ma swoje specyficzne zastosowania. Dlatego kluczowe jest zrozumienie kontekstu i funkcji każdego polecenia, co pozwala na efektywne korzystanie z systemu oraz unikanie frustracji związanej z błędnym używaniem narzędzi. Osoby uczące się Linuxa powinny szczególnie zwracać uwagę na specyfikę poleceń oraz ich przeznaczenie, aby stać się biegłymi użytkownikami tego systemu.

Pytanie 10

Użytkownik o nazwie Gość należy do grupy o nazwie Goście. Grupa Goście jest częścią grupy Wszyscy. Jakie ma uprawnienia użytkownik Gość w folderze test1?

A. Użytkownik Gość ma pełne uprawnienia do folderu test1

B. Użytkownik Gość nie ma uprawnień do folderu test1

C. Użytkownik Gość posiada tylko uprawnienia zapisu do folderu test1

D. Użytkownik Gość ma uprawnienia tylko do odczytu folderu test1

W systemach operacyjnych, takich jak Windows, uprawnienia do folderów i plików są zarządzane poprzez przypisywanie ich użytkownikom i grupom. Użytkownik Gość, jako członek grupy Goście, dziedziczy uprawnienia przypisane tej grupie. Na załączonym obrazku widać, że grupa Goście ma odmówione wszelkie uprawnienia do folderu test1. W praktyce oznacza to, że żadna operacja, taka jak odczyt, zapis czy zmiana, nie jest dozwolona dla użytkowników tej grupy. Zasada dziedziczenia uprawnień oznacza, że jeśli grupa, do której należy użytkownik, ma odmówione uprawnienia, to pojedynczy użytkownik także ich nie posiada, chyba że ma nadane uprawnienia indywidualne, co tutaj nie ma miejsca. To podejście do zarządzania uprawnieniami jest zgodne z najlepszymi praktykami, które zalecają minimalizację dostępu do niezbędnego minimum, co zwiększa bezpieczeństwo systemu. Dzięki temu administracja dostępem do zasobów jest bardziej przewidywalna i łatwiejsza w zarządzaniu, a użytkownicy nie mają niepotrzebnych lub nieintencjonalnych uprawnień.

Pytanie 11

Na stabilność wyświetlanego obrazu w monitorach CRT istotny wpływ ma

A. Odwzorowanie barw

B. Częstotliwość odświeżania

C. Wieloczęstotliwość

D. Czas reakcji

Wiedza o tym, jak różne parametry wpływają na obraz w monitorach CRT, jest ważna, ale odpowiedzi o odwzorowaniu kolorów, wieloczęstotliwości i czasie reakcji są trochę na bok. Odwzorowanie kolorów dotyczy tego, jak monitor pokazuje barwy, a nie tego, jak często ekran jest odświeżany. Chociaż ładne kolory poprawiają jakość obrazu, to nie mają wpływu na migotanie. Wieloczęstotliwość raczej pokazuje, że monitor może sobie radzić z różnymi rozdzielczościami, ale to nie wpływa na stabilność obrazu. Czas reakcji to inna sprawa, bo ważny jest, gdy obrazy się poruszają, ale znowu, to nie dotyczy stabilności obrazu jako takiej. Jak monitor nie reaguje wystarczająco szybko, to może być problem z smużeniem, ale to nie to samo, co migotanie spowodowane częstotliwością odświeżania. Zrozumienie tych rzeczy jest kluczowe, żeby nie mylić działania monitorów CRT.

Pytanie 12

Wykonanie polecenia attrib +h +s +r przykład.txt w konsoli systemu Windows spowoduje

A. zabezpieczenie pliku przykład.txt hasłem hsr

B. nadanie dla pliku przykład.txt atrybutów ukryty, skompresowany, tylko do odczytu

C. zapisanie ciągu znaków hsr do pliku przykład.txt

D. nadanie dla pliku przykład.txt atrybutów ukryty, systemowy, tylko do odczytu

Wiesz, polecenie attrib +h +s +r w Windowsie to naprawdę ważna sprawa, jeśli chodzi o zarządzanie plikami. Jak używasz go na pliku przykład.txt, to oznacza, że plik dostaje atrybuty: ukryty (h), systemowy (s) i tylko do odczytu (r). Atrybut ukryty sprawia, że plik nie jest widoczny podczas przeglądania, co jest przydatne, gdy mamy do czynienia z plikami systemowymi czy danymi, które nie powinny być bez powodu zmieniane przez zwykłych użytkowników. Z kolei atrybut systemowy wskazuje, że plik jest potrzebny do działania systemu operacyjnego. A atrybut tylko do odczytu chroni plik przed przypadkowymi zmianami. Myślę, że sprawdza się to w przypadku plików konfiguracyjnych lub aplikacji, które lepiej zostawić w spokoju. Dobrze jest używać tych atrybutów dla ważnych plików, bo to serio zwiększa bezpieczeństwo i stabilność systemu. Pamiętaj jednak, że nadawanie atrybutów to nie to samo co zabezpieczanie plików przed dostępem, a jedynie ich lepsza organizacja w systemie plików.

Pytanie 13

Aby zweryfikować schemat połączeń kabla UTP Cat 5e w sieci lokalnej, należy zastosować

A. analizatora protokołów sieciowych

B. reflektometr kablowy TDR

C. reflektometr optyczny OTDR

D. testera okablowania

Tester okablowania jest narzędziem służącym do sprawdzania poprawności podłączeń kabli sieciowych, w tym kabla UTP Cat 5e. Działa na zasadzie pomiaru ciągłości przewodów, identyfikacji biegunów oraz pomiaru parametrów elektrycznych, takich jak tłumienie, impedancja czy przesłuch. Dzięki testerom okablowania można szybko zlokalizować błędy, takie jak zwarcia, przerwy w przewodach czy niewłaściwe podłączenia. W praktyce, zastosowanie testera okablowania jest kluczowe podczas instalacji i konserwacji sieci komputerowych, zapewniając, że każde połączenie jest zgodne z normami, takimi jak TIA/EIA-568. W przypadku sieci UTP Cat 5e, tester pozwala również na weryfikację, czy kabel spełnia wymagania dotyczące przepustowości do 1 Gbps oraz zapewnia odpowiednią jakość sygnału na odległości do 100 metrów. Dobrą praktyką jest przeprowadzanie testów po zakończeniu instalacji oraz okresowe sprawdzanie stanu kabli, co umożliwia wczesne wykrywanie potencjalnych problemów.

Pytanie 14

Dostosowywanie parametrów TCP/IP hosta w oparciu o adres MAC karty sieciowej to funkcjonalność jakiego protokołu?

A. DHCP

B. FTP

C. DNS

D. HTTP

Wybierając inny protokół zamiast DHCP, można naprawdę narobić sobie kłopotów, bo inne protokoły jak FTP, DNS czy HTTP mają zupełnie inne zadania w sieci. FTP służy do przesyłania plików między komputerami, więc kompletnie nie zajmuje się przydzielaniem adresów IP ani zarządzaniem konfiguracją. Podobnie DNS jest odpowiedzialny za tłumaczenie nazw stron na adresy IP, ale też nie ma nic wspólnego z dynamiczną konfiguracją. HTTP, to z kolei odpowiada za przesyłanie danych w Internecie - głównie chodzi o strony WWW. Myślę, że wybór tych protokołów jako odpowiedzi może być wynikiem pomylenia ich z funkcją DHCP. Często mylimy te różne protokoły i myślimy, że pełnią tę samą rolę, co prowadzi do bałaganu w zarządzaniu siecią. Właściwie, żeby skutecznie zarządzać adresami IP i hostami, trzeba znać protokoły takie jak DHCP, które są stworzone specjalnie do tego celu. Każdy protokół ma swoją specyfikę i zastosowanie, co jest bardzo ważne w inżynierii sieciowej.

Pytanie 15

Podaj adres rozgłoszeniowy sieci, do której przynależy host o adresie 88.89.90.91/6?

A. 91.255.255.255

B. 88.89.255.255

C. 88.255.255.255

D. 91.89.255.255

Wybranie złego adresu rozgłoszeniowego to często wynik kilku błędów w rozumieniu IP i maskowania. Na przykład, jeśli wybrałeś adres 88.255.255.255, to może sugerować, że myślisz, że adres rozgłoszeniowy zawsze kończy się maksymalną wartością w podsieci. Ale to nieprawda! Adres rozgłoszeniowy wyznaczany jest przez maskę podsieci i jest najwyższym adresem w danej sieci. Kolejny zamęt mógł powstać przez pomylenie zakresów. Dla sieci 88.0.0.0/6 adres rozgłoszeniowy to 91.255.255.255, a nie inne. Adresy 88.89.255.255 czy 91.89.255.255 też się nie nadają, bo nie pasują do maski. Adresy rozgłoszeniowe są kluczowe w sieciach, bo błędne ich określenie prowadzi do problemów z komunikacją, jak złe dostarczanie pakietów czy ich utrata. Dlatego dobrze jest znać zasady obliczania tych adresów, zwłaszcza dla administratorów, którzy dbają o stabilność sieci.

Pytanie 16

Dysk zewnętrzny 3,5" o pojemności 5 TB, używany do archiwizacji lub wykonywania kopii zapasowych, wyposażony jest w obudowę z czterema interfejsami komunikacyjnymi do wyboru. Który z tych interfejsów powinien być użyty do podłączenia do komputera, aby uzyskać najwyższą prędkość transferu?

A. USB 3.1 gen 2

B. FireWire80

C. eSATA 6G

D. WiFi 802.11n

Wybór eSATA 6G może wydawać się kuszący, ponieważ oferuje teoretyczną prędkość transmisji do 6 Gbit/s. Jednak w praktyce eSATA wymaga stosowania zewnętrznych zasilaczy i nie jest tak uniwersalne jak USB 3.1 gen 2, który oferuje zasilanie poprzez kabel. Dodatkowo, eSATA nie wspiera przesyłania danych w trybie USB, co czyni go mniej elastycznym. FireWire 800, z prędkością do 800 Mbit/s, również nie może konkurować z proponowanym standardem USB, stając się przestarzałym w obliczu nowoczesnych rozwiązań. WiFi 802.11n jest najsłabszym ogniwem, oferującym prędkości, które rzadko przekraczają 600 Mbit/s w idealnych warunkach, co jest zdecydowanie niewystarczające dla dużych transferów danych z dysków zewnętrznych. Przy wyborze interfejsu do połączenia z dyskiem zewnętrznym kluczowe jest uzyskanie najwyższej wydajności, a standardy takie jak USB 3.1 gen 2 stanowią najlepszy wybór, eliminując problemy związane z opóźnieniami i ograniczeniami związanymi z innymi interfejsami.

Pytanie 17

Jakie polecenie powinien wydać root w systemie Ubuntu Linux, aby zaktualizować wszystkie pakiety (cały system) do najnowszej wersji, łącznie z nowym jądrem?

A. apt-get upgrade

B. apt-get update

C. apt-get install nazwa_pakietu

D. apt-get dist-upgrade

Wykorzystanie polecenia 'apt-get install nazwa_pakietu' jest podejściem błędnym, ponieważ to polecenie służy do instalacji pojedynczego pakietu, a nie do aktualizacji całego systemu. Przy jego użyciu można zainstalować nową aplikację, ale nie zaktualizować już istniejących. Z kolei polecenie 'apt-get update' jest odpowiedzialne za aktualizację lokalnej bazy danych pakietów. To oznacza, że po jego wykonaniu system ma aktualne informacje o dostępnych wersjach pakietów, jednak nie prowadzi do żadnych zmian w samej instalacji oprogramowania. Analogicznie, 'apt-get upgrade' zaktualizuje jedynie istniejące pakiety do najnowszych wersji, ale nie rozwiązuje w przypadku nowych zależności, co może prowadzić do pominięcia ważnych aktualizacji, w tym aktualizacji jądra. W praktyce, polecenia te mogą wprowadzać w błąd osoby, które nie są zaznajomione z różnicami między nimi, co z kolei może prowadzić do niedostatecznego zabezpieczenia systemu. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że aby przeprowadzić kompleksową aktualizację systemu oraz nowego jądra, konieczne jest użycie 'apt-get dist-upgrade', które obejmuje pełne zarządzanie pakietami i ich zależnościami.

Pytanie 18

Ikona z wykrzyknikiem, pokazana na ilustracji, która pojawia się obok nazwy sprzętu w Menedżerze urządzeń, wskazuje, że to urządzenie

A. działa prawidłowo

B. zostało dezaktywowane

C. nie działa poprawnie

D. zainstalowane na nim sterowniki są w nowszej wersji

Ikona z wykrzyknikiem przy nazwie urządzenia w Menedżerze urządzeń oznacza, że urządzenie to nie działa poprawnie. Oznaczenie to jest sygnałem, że system operacyjny wykrył problem z urządzeniem, który najczęściej wynika z nieprawidłowo zainstalowanych sterowników lub braku kompatybilności sprzętowej. W praktyce, aby rozwiązać ten problem, należy sprawdzić czy zainstalowane sterowniki są aktualne oraz zgodne z wersją systemu operacyjnego. Często pomocne jest pobranie najnowszych sterowników ze strony producenta urządzenia, które mogą zawierać poprawki błędów lub nowe funkcje poprawiające wydajność i stabilność sprzętu. Ważne jest również upewnienie się, że wszystkie podzespoły komputera są odpowiednio podłączone i spełniają wymagania systemowe. W kontekście dobrych praktyk branżowych, regularne monitorowanie i aktualizacja sterowników jest kluczowe dla utrzymania optymalnej wydajności i długowieczności sprzętu komputerowego. Zarządzanie sterownikami zgodnie z polityką bezpieczeństwa IT zapewnia nie tylko poprawną funkcjonalność urządzeń, ale również minimalizuje ryzyko podatności na ataki wynikające z luk w oprogramowaniu. Dlatego świadomość i umiejętność identyfikacji takich problemów jest fundamentalna dla każdego specjalisty IT.

Pytanie 19

Jakie polecenie w systemie Linux umożliwia wyświetlenie listy zawartości katalogu?

A. ls

B. cd

C. rpm

D. pwd

Polecenie 'ls' jest fundamentalnym narzędziem w systemach Linux i Unix, służącym do wyświetlania zawartości katalogów. Umożliwia użytkownikom szybkie sprawdzenie, jakie pliki i podkatalogi znajdują się w danym katalogu. Domyślnie, polecenie to wyświetla jedynie nazwy plików, ale można je rozszerzyć o różne opcje, takie jak '-l', co zapewnia bardziej szczegółowy widok z dodatkowymi informacjami, takimi jak uprawnienia, właściciel, grupa, rozmiar plików oraz daty modyfikacji. Użycie 'ls -a' pozwala ponadto na wyświetlenie ukrytych plików, które zaczynają się od kropki. Dobre praktyki w administrowaniu systemem Linux obejmują znajomość i stosowanie polecenia 'ls' w codziennej pracy, co umożliwia skuteczne zarządzanie plikami i katalogami. Przykładowe zastosowanie to: 'ls -lh' w celu uzyskania czytelnych rozmiarów plików oraz 'ls -R' do rekurencyjnego przeszukiwania podkatalogów.

Pytanie 20

Który protokół należy do bezpołączeniowych protokołów warstwy transportowej?

A. UDP

B. TCP

C. ARP

D. FTP

Wybór złego protokołu, jak FTP, ARP czy TCP, pokazuje, że coś jest nie tak z rozumieniem różnic między nimi. FTP, czyli File Transfer Protocol, jest oparty na TCP, co sprawia, że jest wolniejszy i dość skomplikowany w użyciu w porównaniu do UDP. Używa się go do takich rzeczy jak przesyłanie plików, gdzie każda paczka musi być dostarczona bezbłędnie. ARP (Address Resolution Protocol) to zupełnie inna bajka – on mapuje adresy IP na adresy MAC, więc to nie ma nic wspólnego z warstwą transportową, a działa w warstwie łącza danych, więc ten wybór jest kiepski. Co do TCP, to jest to protokół połączeniowy, który stara się zapewnić, że wszystko dojdzie, ale przez to wprowadza opóźnienia, a w sytuacjach, gdy potrzebna jest natychmiastowa reakcja, nie jest najlepszą opcją. Często ludzie mylą różne warstwy protokołów albo myślą, że wszystkie muszą być niezawodne, co nie jest prawdą. Ważne jest, żeby rozumieć te różnice, bo to przydaje się w projektowaniu oraz budowaniu systemów sieciowych.

Pytanie 21

Jakiego rodzaju adresację stosuje protokół IPv6?

A. 64-bitową

B. 128-bitową

C. 32-bitową

D. 256-bitową

Adresacja 32-bitowa jest charakterystyczna dla protokołu IPv4, który był stosowany od początków Internetu. Jednak z powodu ograniczonej liczby dostępnych adresów IP, IPv4 nie jest w stanie sprostać rosnącej liczbie podłączonych do sieci urządzeń. Właśnie dlatego powstał IPv6. Z kolei 64-bitowa adresacja nie jest standardem stosowanym w żadnym popularnym protokole IP. Można ją spotkać w innych kontekstach, np. w adresacji MAC dla niektórych urządzeń, ale nie dotyczy to bezpośrednio IPv6. Adresacja 256-bitowa także nie jest stosowana w protokołach internetowych. Mogłaby teoretycznie zapewnić jeszcze większą przestrzeń adresową niż IPv6, ale obecnie nie ma potrzeby tworzenia tak dużej przestrzeni adresowej, a dodatkowe komplikacje techniczne i koszty wdrożenia byłyby nieuzasadnione. Te błędne odpowiedzi mogą wynikać z niewystarczającej wiedzy na temat protokołów sieciowych lub mylących informacji pojawiających się w różnych źródłach. W rzeczywistości, zrozumienie i prawidłowe zastosowanie 128-bitowej adresacji w IPv6 jest kluczowe dla nowoczesnych sieci komputerowych i administracji nimi.

Pytanie 22

Minimalna ilość pamięci RAM wymagana dla systemu operacyjnego Windows Server 2008 wynosi przynajmniej

A. 512 MB

B. 1 GB

C. 1,5 GB

D. 2 GB

Właściwa odpowiedź to 2 GB, ponieważ Microsoft zaleca, aby system operacyjny Windows Server 2008 miał co najmniej tę ilość pamięci RAM dla podstawowej funkcjonalności. W praktyce, 2 GB RAM to minimalna wielkość, która pozwala na uruchamianie serwera z podstawowymi usługami, takimi jak Active Directory, DNS czy DHCP. Przykładowo, jeśli planujesz hostować na tym serwerze aplikacje lub usługi, które wymagają większej ilości zasobów, warto rozważyć zwiększenie pamięci do 4 GB lub więcej, co będzie miało pozytywny wpływ na wydajność systemu. Standardy branżowe zalecają, aby serwery, w szczególności te działające w środowiskach produkcyjnych, miały odpowiednią ilość pamięci RAM, aby zminimalizować ryzyko przestojów oraz zapewnić efektywne przetwarzanie danych. Pamięć RAM odgrywa kluczową rolę w szybkości działania systemu operacyjnego oraz aplikacji, więc inwestycja w większą ilość RAM jest często uzasadniona w kontekście stabilności i wydajności serwera.

Pytanie 23

Aby przygotować ikony zaprezentowane na załączonym obrazku do wyświetlania na Pasku zadań w systemie Windows, należy skonfigurować

A. funkcję Pokaż pulpit

B. obszar Action Center

C. obszar powiadomień

D. funkcję Snap i Peek

Pokaż pulpit jest funkcją umożliwiającą szybkie zminimalizowanie wszystkich otwartych okien w celu dostępu do pulpitu. Nie jest związana z konfiguracją paska zadań lub obszaru powiadomień. Funkcja Snap i Peek to narzędzia służące do zarządzania oknami aplikacji w systemie Windows, które pozwalają na szybkie rozmieszczanie i podgląd uruchomionych programów. Nie dotyczą one konfiguracji ikon w obszarze powiadomień. Action Center, obecnie znane jako Centrum akcji, to sekcja systemu Windows odpowiedzialna za wyświetlanie powiadomień systemowych oraz szybki dostęp do ustawień, takich jak Wi-Fi, Bluetooth czy tryb samolotowy. Choć jest związane z powiadomieniami, nie jest to miejsce, w którym bezpośrednio konfiguruje się ikony widoczne na pasku zadań. Błędne zrozumienie funkcji tych elementów może wynikać z mylnego kojarzenia nazw lub niedostatecznej znajomości struktury interfejsu użytkownika w systemie Windows. Dlatego tak ważne jest zrozumienie roli każdego z elementów interfejsu użytkownika oraz ich zastosowań w codziennej pracy z komputerem.

Pytanie 24

Możliwość odzyskania listy kontaktów na telefonie z systemem Android występuje, jeśli użytkownik wcześniej zsynchronizował dane urządzenia z Google Drive za pomocą

A. jakiegokolwiek konta pocztowego z portalu Onet

B. konta Microsoft

C. konta Google

D. konta Yahoo

Konta Google to świetna opcja, jeśli chodzi o synchronizację danych na telefonach z Androidem. Jak to działa? Kiedy synchronizujesz swoje konto, to automatycznie przesyłane są twoje kontakty, kalendarze i inne dane do chmury. Dzięki temu, jeśli zmienisz telefon lub coś stracisz, możesz w prosty sposób odzyskać wszystko. Na przykład, kupując nowy telefon, wystarczy, że zalogujesz się na konto Google, a wszystkie twoje kontakty wracają na miejsce. To naprawdę przydatne! Warto pamiętać, żeby zawsze mieć włączoną synchronizację kontaktów w ustawieniach, bo dzięki temu twoje dane są bezpieczne i na wyciągnięcie ręki.

Pytanie 25

Aby uzyskać wyświetlenie podanych informacji o systemie Linux w terminalu, należy skorzystać z komendy

Linux atom 3.16.0-5-amd64 #1 SMP Debian 3.16.51-3+deb8u1 (2018-01-08) x86_64 GNU/Linux

A. uname -a

B. factor 22

C. hostname

D. uptime

Polecenie hostname służy do wyświetlania lub ustawiania nazwy hosta aktualnie używanej przez system. Samo w sobie nie dostarcza szczegółowych informacji o systemie operacyjnym, takich jak wersja kernela czy architektura sprzętu, co czyni je niewłaściwym wyborem w kontekście zadania wymagającego kompleksowych danych systemowych. Uptime natomiast odpowiada za pokazanie, jak długo system działa bez przerwy od ostatniego uruchomienia. Jest to przydatne narzędzie do monitorowania stabilności i dostępności systemu, lecz nie dostarcza żadnych informacji o wersji kernela czy architektury. Polecenie factor 22 służy do matematycznego rozkładu liczby na jej czynniki pierwsze i jest zupełnie niezwiązane z wyciąganiem informacji o systemie operacyjnym. Często błędnym założeniem jest, że podstawowe komendy takie jak hostname czy uptime mogą dostarczać pełnego obrazu systemu, jednak są one ograniczone do specyficznych aspektów działania systemu. Aby uzyskać pełne informacje o systemie, trzeba użyć dedykowanych narzędzi, takich jak uname, które są zaprojektowane do tego celu. Zrozumienie specyfiki każdej z tych komend pozwala na efektywne zarządzanie systemem i unikanie typowych błędów wynikających z nieznajomości ich funkcji i ograniczeń. Dzięki temu możliwe jest osiąganie bardziej precyzyjnych i użytecznych wyników w codziennym administrowaniu systemami.

Pytanie 26

Aby utworzyć kolejną partycję w systemie Windows, można skorzystać z narzędzia

A. diskmgmt.msc

B. dfsgui.msc

C. dsa.msc

D. devmgmt.msc

Odpowiedź 'diskmgmt.msc' jest poprawna, ponieważ jest to narzędzie systemowe w systemie Windows, które umożliwia zarządzanie dyskami i partycjami. Przystawka ta pozwala na tworzenie, usuwanie, formatowanie i zmienianie rozmiaru partycji. Użytkownicy mogą w łatwy sposób podglądać stan dysków, ich partycje oraz dostępne miejsce, co jest kluczowe dla zarządzania przestrzenią dyskową. Na przykład, jeśli chcemy zainstalować nowy system operacyjny obok istniejącego, możemy wykorzystać diskmgmt.msc do utworzenia nowej partycji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania systemami operacyjnymi. Dodatkowo, korzystanie z tej przystawki pozwala na sprawne zarządzanie danymi, co jest niezbędne w środowisku zarówno domowym, jak i biurowym. Użycie tego narzędzia jest zgodne z zasadami efektywnego zarządzania zasobami komputerowymi, co ułatwia użytkownikom maksymalne wykorzystanie dostępnej przestrzeni dyskowej oraz utrzymanie porządku w systemie.

Pytanie 27

Aby system operacyjny mógł szybciej uzyskiwać dostęp do plików na dysku twardym, należy wykonać

A. fragmentację dysku

B. defragmentację dysku

C. podział dysku

D. szyfrowanie dysku

Partycjonowanie dysku odnosi się do procesu podziału dysku twardego na mniejsze, logiczne sekcje, które mogą być zarządzane niezależnie. Choć partycjonowanie może zwiększyć organizację danych i umożliwić instalację różnych systemów operacyjnych, nie ma bezpośredniego wpływu na szybkość dostępu do plików. Fragmentacja dysku to zjawisko polegające na tym, że dane plików są rozproszone w różnych miejscach na dysku, co może prowadzić do spowolnienia operacji odczytu i zapisu, lecz nie jest to rozwiązanie dla problemu z szybkością dostępu. Szyfrowanie dysku, z drugiej strony, to proces zabezpieczania danych przed nieautoryzowanym dostępem, który wymaga dodatkowych zasobów obliczeniowych, co może skutkować pewnym spowolnieniem dostępu do plików. Dlatego wybierając metodę poprawy wydajności dostępu do danych, należy skupić się na defragmentacji, która fizycznie reorganizuje dane na dysku, a nie na partycjonowaniu, fragmentacji czy szyfrowaniu, które nie mają na celu optymalizacji szybkości dostępu.

Pytanie 28

W systemie Linux komenda cd ~ pozwala na

A. przejście do katalogu głównego użytkownika

B. przejście do katalogu root

C. odnalezienie znaku ~ w zarejestrowanych danych

D. stworzenie folderu /~

Polecenie cd ~ jest kluczowym elementem nawigacji w systemie Linux, umożliwiającym szybkie przechodzenie do katalogu domowego aktualnie zalogowanego użytkownika. Katalog domowy jest miejscem, gdzie użytkownicy przechowują swoje pliki i osobiste dane, a jego ścieżka jest zazwyczaj definiowana podczas tworzenia konta. Użycie '~' jako skrótu do katalogu domowego jest standardową praktyką w wielu powłokach, takich jak Bash, co czyni to polecenie niezwykle przydatnym w codziennym użytkowaniu systemu. Na przykład, korzystając z polecenia 'cd ~', użytkownik może szybko wrócić do swojego katalogu domowego z dowolnego miejsca w systemie plików. Warto wspomnieć, że polecenie cd można łączyć z innymi komendami, co zwiększa jego funkcjonalność. Dla przykładu, 'cd ~/Documents' przenosi użytkownika bezpośrednio do katalogu Documents w jego katalogu domowym. Zrozumienie i umiejętne wykorzystywanie tego polecenia jest fundamentem efektywnej pracy w systemie Linux i jest zgodne z najlepszymi praktykami administracji systemami operacyjnymi.

Pytanie 29

Port AGP służy do łączenia

A. urządzeń peryferyjnych

B. szybkich pamięci masowych

C. kart graficznych

D. modemu

Nieprawidłowe odpowiedzi sugerują nieporozumienia związane z funkcją i zastosowaniem złącza AGP. Złącze AGP jest specjalnie zaprojektowane do podłączania kart graficznych, co oznacza, że jego architektura jest zoptymalizowana pod kątem przesyłania danych graficznych. Wybór kart graficznych jako jedynego zastosowania dla AGP jest zgodny z jego przeznaczeniem, ponieważ inne urządzenia, takie jak szybkie pamięci dyskowe, urządzenia wejścia/wyjścia czy modemy, wykorzystują inne złącza, które są bardziej odpowiednie do ich funkcji. Szybkie pamięci dyskowe, na przykład, zazwyczaj wymagają interfejsów takich jak SATA lub SCSI, które są dedykowane do transferu danych z magazynów pamięci, a nie do bezpośredniego komunikowania się z jednostką graficzną. Podobnie, urządzenia wejścia/wyjścia korzystają z portów USB lub PS/2, które są zaprojektowane do obsługi różnorodnych peryferiów, a nie do przesyłania informacji graficznych. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że AGP jest uniwersalnym złączem, jednak jego zastosowanie jest wysoce wyspecjalizowane. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że złącze AGP było innowacyjnym rozwiązaniem, które koncentrowało się na dostarczaniu maksymalnej wydajności dla kart graficznych, co czyni je nieodpowiednim dla innych typów urządzeń, które wymagają odmiennych protokołów i standardów komunikacji.

Pytanie 30

Jaką funkcję należy wybrać, aby utworzyć kopię zapasową rejestru systemowego w edytorze regedit?

A. Eksportuj

B. Kopiuj nazwę klucza

C. Importuj

D. Załaduj sekcję rejestru

Wybór pozostałych opcji, takich jak 'Załaduj gałąź rejestru', 'Kopiuj nazwę klucza' czy 'Importuj', nie jest odpowiedni w kontekście wykonywania kopii zapasowej rejestru. 'Załaduj gałąź rejestru' służy do dodawania istniejących gałęzi rejestru z pliku, co nie ma związku z wykonywaniem kopii zapasowej. Ta funkcjonalność jest używana, gdy chcemy przywrócić lub dodać zmiany, które już wcześniej zostały zapisane w pliku rejestru, a nie aby zabezpieczyć obecny stan. Z kolei 'Kopiuj nazwę klucza' pozwala jedynie na skopiowanie ścieżki do konkretnego klucza, co może być przydatne do późniejszego odnalezienia go, ale nie chroni przed ewentualnymi zmianami. Ostatecznie, 'Importuj' służy do wczytywania ustawień z pliku rejestru, co również nie odpowiada na potrzeby związane z zabezpieczeniem obecnego stanu rejestru. Typowym błędem myślowym, który prowadzi do nieprawidłowych wyborów, jest mylenie funkcji zarządzania z funkcjami zabezpieczającymi. Użytkownicy, którzy nie znają funkcjonalności edytora rejestru, mogą przypuszczać, że każda z dostępnych opcji służy do ochrony danych, co jest mylnym założeniem. Właściwe zrozumienie tych narzędzi jest kluczowe dla efektywnego zarządzania rejestrem oraz zapewnienia stabilności i bezpieczeństwa systemu operacyjnego.

Pytanie 31

Jaki procesor powinien być zastosowany przy składaniu komputera osobistego z płytą główną Asus M5A78L-M/USB3 AMD760G socket AM3+?

A. AMD APU A8 7650K 3300MHz FM2+ BOX

B. AMD FX 8300 3300MHz AM3+ Oem

C. AMD APU A4 6320 3800MHz FM2

D. AMD A8-7600 S.FM2 BOX

Poprawna odpowiedź to AMD FX 8300 3300MHz AM3+ Oem, ponieważ jest to procesor kompatybilny z gniazdem AM3+, które znajduje się na płycie głównej Asus M5A78L-M/USB3. Gniazdo AM3+ obsługuje szereg procesorów z rodziny AMD FX, które oferują wyższą wydajność w porównaniu do procesorów z gniazda FM2. Wybór FX 8300 pozwala na lepsze zarządzanie wieloma wątkami dzięki architekturze, która obsługuje do ośmiu rdzeni, co jest szczególnie cenne w zastosowaniach wymagających dużej mocy obliczeniowej, takich jak gry czy edycja wideo. Dodatkowo, procesor ten wspiera technologię Turbo Core, co umożliwia dynamiczne zwiększenie częstotliwości taktowania, co przekłada się na lepszą wydajność w zastosowaniach jednowątkowych. W praktyce oznacza to, że użytkownicy mogą oczekiwać płynniejszej pracy systemu oraz lepszej odpowiedzi w zadaniach, które są intensywne obliczeniowo. Zastosowanie procesora zgodnego z gniazdem AM3+ jest zgodne z najlepszymi praktykami budowy komputera, gdzie kluczowym aspektem jest dobór komponentów zapewniających ich współpracę.

Pytanie 32

Na ilustracji pokazano interfejs w komputerze dedykowany do podłączenia

A. monitora LCD

B. plotera tnącego

C. skanera lustrzanego

D. drukarki laserowej

Przedstawiony na rysunku interfejs to złącze DVI (Digital Visual Interface) powszechnie używane do podłączania monitorów LCD do komputera. Jest to cyfrowy standard przesyłania sygnału wideo, co zapewnia wysoką jakość obrazu bez strat wynikających z konwersji sygnału, w przeciwieństwie do starszych analogowych interfejsów takich jak VGA. DVI występuje w różnych wariantach takich jak DVI-D, DVI-I czy DVI-A w zależności od rodzaju przesyłanego sygnału, jednak najczęściej stosowane jest DVI-D do przesyłu czysto cyfrowego obrazu. Stosowanie DVI jest zgodne z wieloma standardami branżowymi, a jego popularność wynika z szerokiego wsparcia dla wysokiej rozdzielczości oraz łatwości obsługi. Współczesne monitory często wykorzystują bardziej zaawansowane złącza takie jak HDMI czy DisplayPort, jednak DVI nadal znajduje zastosowanie szczególnie w środowiskach biurowych i starszych konfiguracjach sprzętowych. Podłączenie monitora za pomocą DVI może być również korzystne w kontekście profesjonalnych zastosowań graficznych, gdzie istotna jest precyzja wyświetlanego obrazu i synchronizacja sygnału cyfrowego.

Pytanie 33

Schemat ilustruje sposób funkcjonowania sieci VPN noszącej nazwę

A. Site - to - Site

B. L2TP

C. Gateway

D. Client - to - Site

Odpowiedź 'Site-to-Site' jest poprawna ponieważ ten typ konfiguracji VPN umożliwia połączenie dwóch oddzielnych sieci LAN znajdujących się w różnych lokalizacjach geograficznych poprzez tunelowanie danych przez Internet. Dzięki temu organizacje mogą łatwo i bezpiecznie udostępniać zasoby między swoimi oddziałami używając szyfrowania aby chronić przesyłane informacje. Site-to-Site VPN jest szeroko stosowany w firmach o rozproszonej strukturze gdzie poszczególne biura czy zakłady produkcyjne potrzebują stałego i bezpiecznego dostępu do wspólnych zasobów jak serwery plików czy bazy danych. Typowym przykładem użycia jest połączenie głównej siedziby firmy z oddziałami regionalnymi. Jest to bardziej ekonomiczne i skalowalne rozwiązanie w porównaniu do dzierżawionych łączy prywatnych. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi w tego typu implementacji wymagane jest odpowiednie zarządzanie kluczami szyfrowania oraz kontrola dostępu aby zapewnić integralność i poufność danych. Standardy takie jak IPsec często są stosowane aby zapewnić odpowiednią ochronę przesyłanych danych co dodatkowo wzmacnia bezpieczeństwo całej infrastruktury sieciowej

Pytanie 34

Które zestawienie: urządzenie - funkcja, którą pełni, jest niepoprawne?

A. Access Point - bezprzewodowe łączenie komputerów z siecią lokalną

B. Ruter - łączenie komputerów w tej samej sieci

C. Przełącznik - segmentacja sieci na VLAN-y

D. Modem - łączenie sieci lokalnej z Internetem

Przyporządkowanie rutera do funkcji połączenia komputerów w tej samej sieci jest błędne, ponieważ ruter nie jest urządzeniem lokalnym, które łączy komputery w obrębie tej samej sieci LAN. Zamiast tego, jego głównym zadaniem jest kierowanie ruchu danych pomiędzy różnymi sieciami, w tym pomiędzy sieciami lokalnymi a Internetem. W praktyce, do połączenia komputerów w tej samej sieci LAN stosuje się przełączniki (switches), które działają na poziomie warstwy drugiej modelu OSI i umożliwiają komunikację między urządzeniami w obrębie tej samej segmentu sieci. Błędne przypisanie funkcji rutera do lokalnego połączenia komputerów może wynikać z nieporozumienia dotyczącego roli, jaką pełnią różne urządzenia sieciowe. Często osoby uczące się o sieciach komputerowych mylą ruter z przełącznikiem, co prowadzi do błędnych wniosków. Warto zwrócić uwagę, że ruter może również pełnić funkcję zapory (firewall) i zarządzać bezpieczeństwem sieci, co czyni go bardziej kompleksowym urządzeniem niż przełącznik. Kluczowe jest zrozumienie różnicy pomiędzy tymi urządzeniami i ich rolą w architekturze sieciowej, a także stosowanie standardów branżowych, które precyzują funkcjonalność każdego z nich.

Pytanie 35

Na początku procesu uruchamiania sprzętowego komputera, wykonywany jest test

A. MBR

B. POST

C. BIOS

D. DOS

Wybór BIOS jako odpowiedzi może prowadzić do nieporozumień dotyczących roli tego systemu w procesie rozruchu. BIOS (Basic Input/Output System) jest oprogramowaniem niskiego poziomu, które zarządza komunikacją pomiędzy systemem operacyjnym a sprzętem, ale nie jest odpowiedzialny za wykonywanie testów sprzętowych. BIOS jest aktywowany po zakończeniu testu POST, co oznacza, że jego rola w uruchamianiu komputera jest wtórna wobec POST. W przypadku odpowiedzi DOS, która odnosi się do systemu operacyjnego, użytkownicy mogą mylnie sądzić, że to on jest pierwszym elementem procesu uruchamiania, co jest nieprawidłowe, ponieważ DOS wymaga, aby BIOS i POST zakończyły swoje operacje przed jego załadowaniem. Odpowiedź MBR (Master Boot Record) jest również niewłaściwa, ponieważ MBR jest odpowiedzialny za inicjowanie ładowania systemu operacyjnego, ale dopiero po zakończeniu POST. Te mylne koncepcje mogą wynikać z braku zrozumienia kolejności procesów uruchamiania oraz różnicy między oprogramowaniem sprzętowym a systemem operacyjnym. Kluczowe jest zrozumienie, że POST jest pierwszym krokiem w procesie rozruchu, a jego rola polega na zapewnieniu, że system jest gotowy do załadowania oprogramowania.

Pytanie 36

Interfejs SLI (ang. Scalable Link Interface) jest wykorzystywany do łączenia

A. dwóch kart graficznych

B. czytnika kart z płytą główną

C. napędu Blu-ray z kartą dźwiękową

D. karty graficznej z odbiornikiem TV

Wydaje się, że w niektórych odpowiedziach jest zamieszanie na temat tego, co robi SLI. Po pierwsze, łączenie czytnika kart z płytą główną to zupełnie inna sprawa, bo nie chodzi o synchronizację grafiki, tylko o przesyłanie danych. Podobnie napęd Blu-ray z kartą dźwiękową to coś całkiem innego niż SLI, bo te części mają różne funkcje w systemie. Łączenie karty graficznej z telewizorem też nie dotyczy SLI, gdyż telewizor nie przetwarza grafiki, tylko wyświetla obraz. Ważne jest, żeby zrozumieć, że SLI działa tylko z kartami graficznymi i ich współpracą, co pozwala na lepszą wydajność. Często błędnie myli się pojęcia przesyłu danych z obliczeniami, co prowadzi do tych niepoprawnych odpowiedzi. Wydaje mi się, że lepiej to zrozumiesz, jak jeszcze raz przeanalizujesz tę technologię.

Pytanie 37

Jakie połączenie bezprzewodowe należy zastosować, aby mysz mogła komunikować się z komputerem?

A. DVI

B. IEEE_1284

C. RS 232

D. Bluetooth

Wybór jednego z pozostałych interfejsów do połączenia myszki z komputerem jest błędny z kilku powodów. Zaczynając od RS 232, jest to starszy standard komunikacyjny, który został zaprojektowany do przesyłania danych w formie szeregowej. Jego zastosowanie w przypadku nowoczesnych urządzeń, takich jak myszki komputerowe, jest ograniczone, ponieważ wymaga fizycznego połączenia kablowego, co stoi w sprzeczności z ideą bezprzewodowego przesyłania danych. DVI natomiast jest standardem interfejsu wideo stosowanym głównie w monitorach i nie ma zastosowania w kontekście przesyłania sygnałów z urządzeń peryferyjnych, takich jak myszki. IEEE 1284 to z kolei standard komunikacji równoległej, który również wymaga kablowego połączenia, co sprawia, że nie nadaje się do bezprzewodowego łączenia. Wybierając te interfejsy, można dojść do błędnego wniosku, że starsze technologie mogą być używane w nowoczesnych zastosowaniach bezprzewodowych. To wynika z braku zrozumienia, że technologia ewoluuje, a nowoczesne urządzenia wykorzystują bardziej efektywne i elastyczne metody komunikacji. Właściwe podejście do wyboru interfejsów wymaga zrozumienia ich zastosowania oraz ograniczeń, co jest kluczowe w dobie coraz większej potrzeby mobilności i wygody w korzystaniu z technologii.

Pytanie 38

Co należy zrobić w pierwszej kolejności, gdy dysza w drukarce atramentowej jest zaschnięta z powodu długotrwałych przestojów?

A. oczyścić dyszę wacikiem nasączonym olejem syntetycznym

B. wymienić cały mechanizm drukujący

C. ustawić tryb wydruku ekonomicznego

D. przeprowadzić oczyszczenie dyszy za pomocą odpowiedniego programu

Wymiana mechanizmu drukującego jest drastycznym krokiem, który zazwyczaj nie jest konieczny w przypadku problemów z zaschniętymi dyszami. Taki proces wiąże się z wysokimi kosztami oraz czasem przestoju urządzenia, co czyni go mało praktycznym rozwiązaniem w sytuacjach, które można z łatwością naprawić przy użyciu prostszych metod. Z kolei ustawienie wydruku ekonomicznego nie ma bezpośredniego wpływu na problem z zasychającymi tuszami, a jedynie może zmniejszyć ilość zużywanego tuszu podczas druku, co w przypadku problemów z jakością druku nie przyniesie pożądanych rezultatów. Kiedy nie wykorzystuje się drukarki przez dłuższy czas, tusz może wysychać w dyszach, co skutkuje słabszą jakością wydruków. Użycie wacika nasączonego olejem syntetycznym jest również niewłaściwą koncepcją, ponieważ olej nie jest substancją przeznaczoną do czyszczenia elementów drukujących. W rzeczywistości, może on zatykać dysze i pogarszać sytuację, prowadząc do uszkodzeń, które mogą być trudne i kosztowne do naprawienia. Kluczowym błędem myślowym jest więc założenie, że można rozwiązać problem z zaschniętymi tuszami w sposób, który może wprowadzić dodatkowe komplikacje lub koszty, zamiast skorzystać z dostępnych, efektywnych metod konserwacji i czyszczenia.

Pytanie 39

Jaką konfigurację sieciową może posiadać komputer, który należy do tej samej sieci LAN co komputer z adresem 192.168.1.10/24?

A. 192.168.1.11 i 255.255.0.0

B. 192.168.0.11 i 255.255.255.0

C. 192.168.1.11 i 255.255.255.0

D. 192.168.0.11 i 255.255.0.0

Adres IP 192.168.1.11 z maską 255.255.255.0 jest całkiem nieźle skonfigurowany. Działa, bo oba komputery są w tej samej podsieci, co znaczy, że mają wspólną część adresu. W przypadku tej maski, pierwsze trzy oktety (czyli 192.168.1) identyfikują sieć, a ostatni oktet (11) to jakby numer konkretnego komputera w tej sieci. Czyli można powiedzieć, że komputery z adresami w zakresie od 192.168.1.1 do 192.168.1.254 mogą się dogadać bez potrzeby używania routera, co jest dość ważne dla wydajności w lokalnych sieciach. Pamiętaj, żeby unikać konfliktów adresów, bo w tej samej podsieci każdy komp musi mieć unikalny adres IP. Maski podsieci, jak ta, są popularne w małych sieciach i ułatwiają konfigurację, więc to dobry wybór.

Pytanie 40

W sieciach bezprzewodowych Ad-Hoc (Independent Basic Service Set) wykorzystywana jest fizyczna struktura

A. pierścienia

B. siatki

C. magistrali

D. gwiazdy

W analizie sieci bezprzewodowych Ad-Hoc, ważne jest zrozumienie, jak różne topologie wpływają na działanie sieci. Topologia pierścienia, choć interesująca w kontekście tradycyjnych sieci przewodowych, nie jest efektywna w przypadku sieci bezprzewodowych Ad-Hoc. W topologii pierścienia każde urządzenie jest połączone z dwoma sąsiadami, co w sytuacjach zaników sygnału lub awarii jednego z węzłów, prowadzi do problemów z komunikacją w całej sieci. Podobnie, topologia magistrali, gdzie wszystkie urządzenia są podłączone do jednego kabla, nie jest odpowiednia dla sieci Ad-Hoc. Tego rodzaju architektura nie wspiera elastyczności i mobilności, które są kluczowe dla takich rozwiązań. Topologia gwiazdy, z kolei, wymaga centralnego punktu dostępowego, co stoi w sprzeczności z ideą Ad-Hoc, która opiera się na bezpośredniej komunikacji między urządzeniami. Użytkownicy mogą mylić dostępność w takich sieciach z ich strukturą, co prowadzi do błędnych wniosków. Kluczowym błędem jest założenie, że tradycyjne modele topologii mogą być bezpośrednio stosowane w dynamicznych sieciach bezprzewodowych, co prowadzi do nieefektywności w projektowaniu i implementacji systemów sieciowych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej