Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik logistyk
Kwalifikacja: SPL.04 - Organizacja transportu
Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 09:54
Data zakończenia: 17 grudnia 2025 10:21

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Mikrojednostką ładunkową jest na przykład

A. pojazd kontenerowy

B. karton

C. paleta z dodatkowymi nadstawkami

D. skrzynia paletowa

Karton jest uważany za mikrojednostkę ładunkową, ponieważ jest to jednostka opakowaniowa, która umożliwia efektywne przechowywanie i transport towarów w systemach logistycznych. Mikrojednostki ładunkowe powinny być stosunkowo niewielkie i łatwe do przenoszenia, co czyni karton idealnym rozwiązaniem w wielu branżach. W praktyce, kartony są często używane do pakowania produktów w detalicznym handlu, co umożliwia ich łatwe transportowanie i składowanie. Standardy takie jak ISO 9001 podkreślają znaczenie efektywnego zarządzania jakością w transporcie i magazynowaniu, a odpowiednie użycie mikrojednostek ładunkowych, takich jak karton, jest kluczowe dla minimalizacji ryzyka uszkodzeń towarów. Dodatkowo, zastosowanie kartonów jako mikrojednostek ładunkowych umożliwia lepsze zarządzanie przestrzenią magazynową oraz optymalizację kosztów transportu, co jest zgodne z dobrymi praktykami w logistyce. Warto również zauważyć, że kartony mogą być łatwo recyklowane, co wpisuje się w trend zrównoważonego rozwoju w branży transportowej i opakowaniowej.

Pytanie 2

GTIN — Globalny Numer Jednostki Handlowej służy do

A. identyfikacji urządzeń transportowych wielokrotnego użytku

B. jednoznacznej identyfikacji towarów

C. oznakowania miejsc siedzib firm

D. oznaczania zasobów trwałych firmy

GTIN, czyli Globalny Numer Jednostki Handlowej, jest kluczowym elementem systemu identyfikacji produktów w handlu międzynarodowym. Umożliwia on jednoznaczną identyfikację przedmiotów handlu, co jest niezbędne dla efektywnej logistyki, sprzedaży i zarządzania łańcuchem dostaw. Przykładem zastosowania GTIN jest kody kreskowe, które są powszechnie używane w supermarketach do szybkiego skanowania produktów podczas transakcji, co przyspiesza proces kasowy i minimalizuje błędy związane z ręcznym wprowadzaniem danych. Dodatkowo, GTIN zwiększa transparentność w transakcjach handlowych, umożliwiając producentom, dystrybutorom oraz detalistom bieżące śledzenie stanu zapasów i zarządzanie zamówieniami. Standardy te są zgodne z wytycznymi GS1, organizacji, która ustanawia standardy dla identyfikacji produktów na całym świecie.

Pytanie 3

Jaką liczbę palet typu EUR należy użyć do transportu 210 kartonów o wymiarach 400 mm x 400 mm, gdy można je ułożyć w 3 warstwach?

A. 12

B. 35

C. 14

D. 70

Aby obliczyć liczbę palet typu EUR potrzebnych do przewiezienia 210 kartonów o wymiarach 400 mm x 400 mm, musimy najpierw ustalić, ile kartonów zmieści się na jednej palecie. Standardowa paleta EUR ma wymiary 1200 mm x 800 mm, co daje powierzchnię 0,96 m². Powierzchnia jednego kartonu wynosi 0,16 m² (0,4 m x 0,4 m). Na jednej palecie możemy ułożyć maksymalnie 6 kartonów w jednej warstwie (1200 mm / 400 mm = 3 i 800 mm / 400 mm = 2, co daje 3 x 2 = 6). Przewidując możliwość ułożenia 3 warstw kartonów, otrzymujemy 18 kartonów na jednej palecie (6 kartonów na warstwę x 3 warstwy). Dzieląc 210 kartonów przez 18, otrzymujemy 11,67, co zaokrąglamy do 12 palet, ponieważ nie możemy mieć części palety. Takie obliczenia są zgodne z dobrymi praktykami logistyki, które uwzględniają efektywność transportu oraz optymalne wykorzystanie przestrzeni ładunkowej.

Pytanie 4

Jaką wysokość ma utworzona jednostka ładunkowa w postaci paletowej, gdy na palecie o wymiarach 1,2 x 0,8 x 0,144 m (dł. x szer. x wys.) umieszczono 4 kartony o wymiarach 1,2 x 0,4 x 0,9 m (dł. x szer. x wys.) i ładunek nie wystaje poza krawędzie palety?

A. 1,800 m

B. 3,744 m

C. 19 440 mm

D. 1 944 mm

Wybór innych odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia w zakresie obliczeń wysokości jednostki ładunkowej. Odpowiedzi takie jak 19 440 mm i 3,744 m są znacząco wynaturzone i nie mają uzasadnienia praktycznego. Tego typu błędy mogą być efektem pomylenia jednostek miary, gdzie 19 440 mm odpowiada 19,44 m, co znacznie przekracza realne możliwości ułożenia kartonów na standardowej palecie. Również 3,744 m sugeruje nieprawidłowe dodanie wysokości, które nie uwzględnia właściwej analizy wymiarów ładunku. Dodatkowo, niepoprawne zrozumienie wymagań dotyczących transportu ładunków może prowadzić do zaniedbania zasad dotyczących maksymalnej wysokości ładunku, co powinno być zgodne z normami branżowymi. W przypadku odpowiedzi 1,800 m, błędne obliczenie wysokości może być wynikiem nieprecyzyjnego dodawania wymiarów kartonów i palety, które powinny być dokładnie przeanalizowane. Ważne jest zrozumienie, że każda jednostka ładunkowa powinna być projektowana z uwzględnieniem stabilności oraz zasadności wymiarów, aby uniknąć ryzyka podczas transportu. W kontekście logistyki i magazynowania, kluczem do sukcesu jest optymalne wykorzystanie przestrzeni, co wymaga precyzyjnych obliczeń i znajomości standardów branżowych.

Pytanie 5

Przedstawiony znak, umieszczany na opakowaniach transportowych, oznacza

A. "tu zakładać zawiesia".

B. "tu chwytać".

C. "góra nie przewracać".

D. "podnosić bezpośrednio za ładunek".

Znak przedstawiony na opakowaniach transportowych, który wskazuje na konieczność przechowywania i transportowania ładunku w określonej pozycji, odgrywa kluczową rolę w zapewnieniu bezpieczeństwa zarówno towaru, jak i osób zajmujących się jego obsługą. Oznaczenie "góra nie przewracać" jest międzynarodowym symbolem stosowanym w logistyce i transporcie, który informuje, że opakowanie powinno być eksponowane zgodnie z kierunkiem wskazanym przez strzałki. Ignorowanie tego oznaczenia może prowadzić do przewrócenia się ładunku, co z kolei zwiększa ryzyko uszkodzenia towaru oraz potencjalnych wypadków w miejscu pracy. W praktyce, w przypadku delikatnych materiałów, takich jak szkło czy elektronika, przestrzeganie tego oznaczenia jest kluczowe dla minimalizacji strat. Zgodnie z normami ISO 780, które definiują piktogramy do oznaczania opakowań, prawidłowe stosowanie symboli transportowych jest istotnym elementem zarządzania łańcuchem dostaw oraz zapewniania jakości i bezpieczeństwa.

Pytanie 6

Załadunek paletowych jednostek ładunkowych (pjł) do kontenera rozpoczął się o godzinie 8:00. Ładunek zostanie rozmieszczony w kontenerze w dwóch warstwach, w każdej warstwie w liczbie zgodnej z przedstawioną ilustracją. O której godzinie najprędzej pojazd z kontenerem będzie mógł wyjechać w trasę, jeżeli załadunek 1 pjł trwa 2 minuty, a czas załadunku kontenera na środek transportu drogowego wynosi 10 minut?

Rozmieszczenie paletowych jednostek ładunkowych w kontenerze w jednej warstwie

A. O godzinie 9:50

B. O godzinie 9:00

C. O godzinie 10:00

D. O godzinie 9:10

Jeśli chodzi o błędne odpowiedzi, to często wynikają one z różnych nieporozumień przy analizie czasów załadunku. Czasem bywa, że ludzie myślą, że można po prostu zsumować czas załadunku palet i kontenera, co oczywiście nie zawsze jest słuszne. Na przykład, jeśli ktoś zaznacza godziny jak 9:10 czy 9:00, to być może za bardzo wierzy, że wszystko pójdzie gładko, a pomija rzeczywisty czas potrzebny na załadunek. W logistyce każdy szczegół ma znaczenie. Krótkie czasy mogą być efektem błędnych założeń co do liczby palet albo czasu ich załadunku. Jeszcze trzeba pamiętać o tym, że czas na załadunek kontenera na pojazd też jest istotny, bo inaczej harmonogram może się posypać, a to prowadzi do opóźnień. Dlatego tak ważne jest, żeby podejść do analizy czasu w logistyce z głową, wszystko dokładnie przemyśleć i nie pomijać żadnych szczegółów, żeby uniknąć problemów z dostawami.

Pytanie 7

Do działań związanych z procesem transportowym realizowanych w miejscu docelowym ładunku należą

A. odbiór ładunku od nadawcy

B. załadunek

C. zabezpieczenie ładunku w środku transportu

D. rozładunek

Rozładunek to naprawdę ważny etap w całym procesie transportowym. Dzieje się to w miejscu, gdzie ładunek ma trafić. Generalnie chodzi o to, żeby wyjąć towary z pojazdu i przenieść je do docelowego miejsca. Bez tego nie ma mowy o dalszym przetwarzaniu i dystrybucji. Ważne, żeby robić to według standardów bezpieczeństwa, żeby nie uszkodzić ładunku i by wszystkim było bezpiecznie. Fajnie jest używać odpowiednich narzędzi, na przykład wózków widłowych, a także dobrze jest mieć na uwadze, jak oznakowujemy i segregujemy towary. W logistyce to często łączy się z dokumentacją, jak protokoły odbioru, które mówią, że towar, który przyszedł, zgadza się z zamówieniem. Zrozumienie, jak działa rozładunek i dlaczego jest taki ważny w całym łańcuchu dostaw, naprawdę pomaga lepiej zarządzać logistyką.

Pytanie 8

Którą skrzynię ładunkową należy wybrać do jednorazowego załadunku i przewozu 34 paletowych jednostek ładunkowych (pjł), każda o wymiarach 1,2 m x 0,8 m x 2,1 m (dł. x szer. x wys.) i masie 650 kg/pjł?

Skrzynia ładunkowa	Wymiary wewnętrzne skrzyni ładunkowej [dł. x szer. x wys.]	Ładowność [t]
A.	7,25 m x 2,20 m x 2,35 m	10,00
B.	10,30 m x 2,35 m x 2,40 m	16,00
C.	12,55 m x 2,35 m x 2,45 m	22,00
D.	14,30 m x 2,45 m x 2,45 m	24,00

A. C.

B. B.

C. D.

D. A.

Wybór skrzyni ładunkowej D jako odpowiedzi prawidłowej opiera się na prawidłowej analizie zarówno wymiarów palet, jak i ich masy. Każda paleta ma wymiary 1,2 m x 0,8 m i waży 650 kg, co oznacza, że 34 palety łącznie ważą 22,1 tony. Skrzynia D, mająca ładowność aż 24 ton, z łatwością pomieści ten ładunek. Ważnym aspektem w transporcie jest nie tylko ładowność, ale również odpowiednie rozmieszczenie ładunku, aby zapewnić stabilność podczas przewozu. Przykładowo, w transporcie drogowym, przestrzeganie zasad dotyczących rozkładu masy jest kluczowe dla bezpieczeństwa, co jest zgodne z normami ISO 39001, które koncentrują się na poprawie bezpieczeństwa ruchu drogowego. W praktyce, wybór odpowiedniej skrzyni ładunkowej ma ogromne znaczenie w kontekście efektywności kosztowej i bezpieczeństwa transportu.

Pytanie 9

Międzynarodowe normy dotyczące identyfikacji ładunków wspierają działania

A. wyceny wyrobów gotowych

B. planowania produkcji

C. kalkulacji kosztu jednostkowego

D. kompletowania dostaw w magazynie

Międzynarodowe standardy identyfikacji ładunków, takie jak systemy kodów kreskowych i RFID, odgrywają kluczową rolę w efektywnym kompletowaniu dostaw w magazynie. Dzięki tym standardom, możliwe jest jednoznaczne oznaczanie towarów, co ułatwia ich lokalizację oraz kontrolę stanu zapasów. Przykładowo, w magazynach korzystających z automatyzacji, kody kreskowe pozwalają na szybkie skanowanie produktów, co znacznie przyspiesza proces zbierania zamówień. Zastosowanie standardów identyfikacji prowadzi do redukcji błędów ludzkich, ponieważ systemy informatyczne mogą automatycznie aktualizować stany magazynowe, eliminując konieczność manualnego wprowadzania danych. Warto również wspomnieć o standardzie GS1, który jest powszechnie stosowany w globalnym łańcuchu dostaw. Umożliwia on nie tylko identyfikację produktów, ale także ich śledzenie w całym procesie logistycznym, co jest niezbędne dla zapewnienia transparentności i efektywności operacji magazynowych.

Pytanie 10

Zdjęcie przedstawia przygotowanie ładunku do przewozu w systemie

A. "ro-la".

B. "ro-ro"

C. "na barana".

D. "ruchomej drogi".

Odpowiedź "na barana" jest poprawna, ponieważ odnosi się do systemu transportu intermodalnego, w którym naczepy ciężarówek są załadowywane na wagony kolejowe przy użyciu dźwigów. Taki sposób przewozu ładunków eliminuje konieczność ich rozładunku oraz ponownego załadunku, co znacząco zwiększa efektywność operacyjną i redukuje czas potrzebny na transport. W praktyce, system "na barana" umożliwia przewożenie ładunków na dalekie odległości, co jest szczególnie korzystne w logistyce, gdzie czas dostawy ma kluczowe znaczenie. Dzięki zastosowaniu tego rozwiązania, możliwe jest również osiągnięcie lepszych parametrów ekologicznych transportu, ponieważ kolej jest mniej emisyjna niż transport drogowy. W branży transportowej standardy i dobre praktyki obejmują optymalizację operacji, co można osiągnąć poprzez integrację różnych metod transportu. Użycie systemu "na barana" stanowi przykład innowacyjnego podejścia do efektywnego zarządzania łańcuchem dostaw, będącego odpowiedzią na rosnące wymagania rynku.

Pytanie 11

Oblicz największą liczbę palet ładunkowych, z których każda waży 600 kg, jakie można załadować na pojazd o ładowności 20 t, przy założeniu, że maksymalne wykorzystanie ładowności pojazdu nie przekracza 80%?

A. 27 palet

B. 34 palety

C. 24 palety

D. 26 palet

Żeby policzyć, ile palet zmieści się na samochodzie o ładowności 20 ton, najpierw musimy wyliczyć maksymalne wykorzystanie ładowności. Ono nie może przekraczać 80%, więc mamy 20 t x 0,8 = 16 t. Teraz zamieniamy masę palety na tony, czyli 600 kg to 0,6 t. Jak podzielimy 16 t przez 0,6 t, to wychodzi nam 26,67. Ale nie możemy włożyć części palety, więc zaokrąglamy do 26 palet. To dość istotne obliczenia w logistyce i transporcie, bo jak dobrze wiemy, przestrzeganie norm ładowności poprawia efektywność i bezpieczeństwo na drodze. Praktyczna wiedza na ten temat pomoże w planowaniu transportu, co pozwoli uniknąć przeciążenia pojazdu, a to z kolei zmniejsza ryzyko kar i wypadków.

Pytanie 12

Przedstawiony kod kreskowy EAN-13 służy do oznaczania

A. jednostek transportowych.

B. towarów jednostkowych.

C. jednostek handlowych zbiorczych.

D. jednostek logistycznych.

Wybór innej odpowiedzi niż towarów jednostkowych wskazuje na pewne nieporozumienie dotyczące funkcji kodów kreskowych w kontekście logistyki oraz handlu. Kod EAN-13 nie jest przeznaczony do oznaczania jednostek logistycznych ani transportowych, które często dotyczą większych zbiorów towarów, takich jak palety, kontenery czy inne formy zbiorczego transportu. Te jednostki transportowe i logistyczne mogą być identyfikowane przez inne standardy, takie jak GTIN-14, które służą do oznaczania zbiorczych jednostek handlowych. W przypadku jednostek handlowych zbiorczych, takich jak paczki czy opakowania zbiorcze, również korzysta się z innych kodów, aby zoptymalizować procesy zarządzania i rozliczania. Często mylenie tych pojęć wynika z braku zrozumienia różnicy pomiędzy różnymi rodzajami jednostek handlowych i logistycznych. Dlatego ważne jest, aby dostrzegać specyfikę zastosowania poszczególnych standardów kodowania, co pozwala na lepsze zarządzanie produktami w łańcuchu dostaw oraz poprawne funkcjonowanie systemów sprzedażowych. Właściwe stosowanie kodów EAN-13 jest kluczowe dla efektywności operacji handlowych, a ich mylne użycie może prowadzić do nieporozumień i problemów w identyfikacji towarów.

Pytanie 13

Przedstawiona tablica informuje o przewozie

A. materiałów niebezpiecznych.

B. towarów szybko psujących się.

C. ładunków w ramach uproszczonych procedur celnych.

D. ładunków w ramach bimodalnego przewozu krajowego.

Poprawna odpowiedź odnosi się do konwencji TIR, która jest istotnym elementem międzynarodowego transportu drogowego. System TIR, znany jako Transport International Routier, został stworzony w celu uproszczenia procedur celnych dla towarów transportowanych pomiędzy krajami. Dzięki zastosowaniu specjalnych carnetów TIR, przewoźnicy mogą przemieszczać ładunki przez granice z minimalnymi formalnościami celnymi, co znacząco przyspiesza proces transportu. Przykładowo, gdy transportuje się towary do różnych krajów w Europie, posiadanie carnetu TIR pozwala na jednorazowe odprawienie towarów w kraju wyjścia, co eliminuje konieczność przeprowadzania odpraw celnych w każdym z państw na trasie. Takie uproszczenie jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży logistycznej, które dążą do zwiększenia efektywności i redukcji kosztów. Wiedza na temat konwencji TIR jest niezbędna dla każdego profesjonalisty zajmującego się logistyką i transportem międzynarodowym, ponieważ pozwala na optymalizację procesów i lepsze zarządzanie łańcuchem dostaw.

Pytanie 14

Identyfikator umożliwiający monitorowanie pojedynczych jednostek logistycznych w łańcuchu dostaw to

A. GTIN

B. GLN

C. GSRN

D. SSCC

SSCC, czyli Serial Shipping Container Code, to standardowy identyfikator stosowany w logistyce do śledzenia pojedynczych jednostek logistycznych w łańcuchu dostaw. Oznaczenie to składa się z 18 cyfr, które pozwalają na jednoznaczną identyfikację każdego opakowania lub kontenera. SSCC jest kluczowym elementem w systemach zarządzania łańcuchem dostaw, ponieważ umożliwia efektywne śledzenie i monitorowanie przepływu towarów. Przykładem zastosowania SSCC może być sytuacja, gdy producent wysyła paletę z towarami do dystrybutora. Każda paleta otrzymuje unikalny kod SSCC, dzięki czemu w systemie ERP można śledzić, gdzie paleta się znajduje, jakie towary zawiera i kiedy została wysłana. SSCC jest także wykorzystywane w procesie zwrotu towarów oraz przy inwentaryzacji, co znacząco usprawnia operacje logistyczne. Zgodność z normami GS1 w zakresie SSCC wspiera automatyzację procesów magazynowych oraz poprawia dokładność danych, co jest kluczowe w dzisiejszym zglobalizowanym świecie biznesu.

Pytanie 15

Maksymalna odległość, na jaką może wystawać ładunek za przyczepę kłonicową przy przewozie drewna długiego, nie może być większa niż

Fragment Ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym
Ładunek wystający poza płaszczyzny obrysu pojazdu może być na nim umieszczony tylko przy zachowaniu następujących warunków: 1) ładunek wystający poza boczne płaszczyzny obrysu pojazdu może być umieszczony tylko w taki sposób, aby całkowita szerokość pojazdu z ładunkiem nie przekraczała 2,55 m, a przy szerokości pojazdu 2,55 m nie przekraczała 3 m, jednak pod warunkiem umieszczenia ładunku tak, aby z jednej strony nie wystawał na odległość większą niż 23 cm, 2) ładunek nie może wystawać z tyłu pojazdu na odległość większą niż 2 m od tylnej płaszczyzny obrysu pojazdu lub zespołu pojazdów; w przypadku przyczepy kłonicowej odległość tę liczy się od osi przyczepy, 3) ładunek nie może wystawać z przodu pojazdu na odległość większą niż 0,5 m od przedniej płaszczyzny obrysu i większą niż 1,5 m od siedzenia dla kierującego. 7. Przy przewozie drewna długiego dopuszcza się wystawanie ładunku z tyłu za przyczepę kłonicową na odległość nie większą niż 5 m. 8. Ładunek wystający poza przednią lub boczne płaszczyzny obrysu pojazdu powinien być oznaczony.

Fragment Ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym

Ładunek wystający poza płaszczyzny obrysu pojazdu może być na nim umieszczony tylko przy zachowaniu następujących warunków:
1) ładunek wystający poza boczne płaszczyzny obrysu pojazdu może być umieszczony tylko w taki sposób, aby całkowita szerokość pojazdu z ładunkiem nie przekraczała 2,55 m, a przy szerokości pojazdu 2,55 m nie przekraczała 3 m, jednak pod warunkiem umieszczenia ładunku tak, aby z jednej strony nie wystawał na odległość większą niż 23 cm,
2) ładunek nie może wystawać z tyłu pojazdu na odległość większą niż 2 m od tylnej płaszczyzny obrysu pojazdu lub zespołu pojazdów; w przypadku przyczepy kłonicowej odległość tę liczy się od osi przyczepy,
3) ładunek nie może wystawać z przodu pojazdu na odległość większą niż 0,5 m od przedniej płaszczyzny obrysu i większą niż 1,5 m od siedzenia dla kierującego.
7. Przy przewozie drewna długiego dopuszcza się wystawanie ładunku z tyłu za przyczepę kłonicową na odległość nie większą niż 5 m.
8. Ładunek wystający poza przednią lub boczne płaszczyzny obrysu pojazdu powinien być oznaczony.

A. 1 m

B. 2m

C. 5m.

D. 7m

Wybór odpowiedzi 2 m, 1 m lub 7 m opiera się na nieporozumieniach dotyczących przepisów regulujących transport drewna długiego. W przypadku 2 m oraz 1 m, ograniczenia te są zbyt restrykcyjne, biorąc pod uwagę standardy branżowe oraz praktyczne aspekty przewozu drewna. Dopuszczalne odległości powinny być zgodne z wymogami bezpieczeństwa, jednak nie mogą być tak niskie, aby uniemożliwiały efektywny transport. Zbyt krótki zasięg wystawania ładunku może prowadzić do nadmiernego komplikowania procesu załadunku i rozładunku, co zwiększa ryzyko wypadków oraz opóźnień w dostawie. W przypadku wyboru odpowiedzi 7 m, można uznać to za znaczne przekroczenie przepisów, co jest niebezpieczne dla innych uczestników ruchu. Tego rodzaju myślenie opiera się na nieprawidłowym założeniu, że im dłuższy ładunek, tym lepsza efektywność transportu. Jednak w praktyce, takie podejście prowadziłoby do zwiększonego ryzyka kolizji oraz dodatkowych trudności w manewrowaniu pojazdem. Kluczowe jest, aby zawsze stosować się do aktualnych przepisów, które mają na celu ochronę wszystkich uczestników ruchu oraz zapewnienie efektywności transportu. Właściwe zrozumienie norm i zasad dotyczących transportu długich ładunków jest niezbędne dla każdego profesjonalisty w branży transportowej.

Pytanie 16

Na podstawie zamieszczonego cennika oblicz koszt przewozu 34 paletowych jednostek ładunkowych (pjł) jednym środkiem transportu na odległość 210 kilometrów, jeżeli jedna pjł waży 500 kilogramów.

Ładowność pojazdu	Cennik [zł/km]
pojazd o ładowności do 3,5 tony	2,50
pojazd o ładowności do 7,5 tony	3,00
pojazd o ładowności do 12,0 ton	3,50
pojazd o ładowności do 24,0 ton	4,00

A. 525,00 zł

B. 840,00 zł

C. 630,00 zł

D. 735,00 zł

Żeby dobrze policzyć koszt przewozu 34 palet na trasie 210 kilometrów, najpierw musimy znać całkowitą masę ładunku. W tym przypadku, jedna paleta waży 500 kg, więc łączna masa to 34 razy 500 kg, co daje 17000 kg. Potem, w zależności od tej masy, musimy znaleźć odpowiednią stawkę z cennika – ona zależy od rodzaju transportu i masy. Jeśli stawka za kilometr wynosi 4 zł, to koszt przewozu wynosi 210 km razy 4 zł, co daje 840 zł. Takie obliczenia są normalną częścią pracy w logistyce, bo pomagają zaplanować wydatki i dobrze zarządzać budżetem. Z mojego doświadczenia, znajomość stawek i umiejętność ich użycia to kluczowe umiejętności dla tych, którzy pracują w transporcie, bo dzięki temu można lepiej kontrolować koszty i działać sprawniej.

Pytanie 17

Osoba obsługująca suwnicę nabrzeżową odpowiada za realizację zadań związanych

A. z przeładunkiem na terenie składowym

B. z rozładunkiem transportowych jednostek z kontenerowca

C. z przenoszeniem towarów do zamkniętego magazynu

D. z rozładunkiem wagonów węglarek na bocznicy kolejowej

Prawidłowe zrozumienie roli operatora suwnicy nabrzeżowej jest kluczowe w kontekście efektywności procesów logistycznych. Rozładunek jednostek transportowych z kontenerowców to podstawowe zadanie, które różni się od innych operacji, takich jak przenoszenie ładunków do magazynów zamkniętych czy rozładunek wagonów węglarek. W przypadku przenoszenia ładunków do magazynów zamkniętych, operatorzy często muszą zmagać się z dodatkowym wyzwaniem związanym z ograniczoną przestrzenią, co nie jest typowe dla operacji realizowanych na nabrzeżu. Z kolei rozładunek wagonów węglarek na bocznicach kolejowych jest całkowicie odrębnym procesem, który wymaga innego rodzaju sprzętu i umiejętności, ponieważ wiąże się z innymi systemami transportu lądowego. W kontekście przeładunku na placach składowych, operatorzy suwnic nabrzeżowych nie są odpowiedzialni za te operacje, ponieważ są one zazwyczaj realizowane przez inne urządzenia, takie jak wózki widłowe. Zrozumienie tych różnic jest fundamentalne dla właściwego zarządzania procesami logistycznymi w portach morskich. Typowym błędem jest mylenie funkcji i zakresu odpowiedzialności poszczególnych ról w łańcuchu dostaw, co może prowadzić do nieefektywności i błędów w organizacji pracy. Kluczowe jest, aby operatorzy byli świadomi specyfiki swojej pracy i odpowiedzialności, co przekłada się na bezpieczeństwo oraz efektywność operacyjną.

Pytanie 18

Dobierz optymalną naczepę podkontenerową do transportu kontenera 40 ft o wymiarach (dł. x szer. x wys.): 12,2 x 2,4 x 2,6 m i masie własnej 3 000 kg, w którym umieszczono 23 t ładunku?

Parametry naczepy: − długość: 9 379 mm − masa własna: 3 100 kg − maksymalna ładowność: 18,5 t	Parametry naczepy: − długość: 10 816 mm − masa własna: 3 800 kg − maksymalna ładowność: 24,0 t
A.	B.
Parametry naczepy: − długość: 12 382 mm − masa własna: 4 100 kg − maksymalna ładowność: 27,0 t	Parametry naczepy: − długość: 11 060 mm − masa własna: 5 400 kg − maksymalna ładowność: 36,5 t
C.	D.

A. A.

B. B.

C. D.

D. C.

Wybór innej naczepy oprócz C może prowadzić do różnych problemów związanych z ładownością i wymiarami. Naczepy A, B i D mogą nie mieć wystarczającej ładowności do transportu kontenera 40 ft z 23 t ładunku, co może skutkować przekroczeniem dopuszczalnej masy całkowitej, a tym samym naruszeniem przepisów transportowych. Przykładowo, naczepa z mniejszą ładownością niż 26 t wprowadza ryzyko prawne oraz finansowe, co może prowadzić do kar za nadmierne obciążenie drogi. Ponadto, niewłaściwe wymiary naczepy mogą skutkować brakiem stabilności podczas transportu, co zwiększa ryzyko wypadków. W branży transportowej konieczne jest dostosowanie sprzętu do specyfikacji ładunku, a nie tylko jego masy, ale także wymiarów. Zastosowanie naczep, które nie są dostosowane do transportu kontenerów, może prowadzić do uszkodzeń ładunku oraz naczepy, a także nieefektywnego wykorzystania floty transportowej. Kluczowe jest stosowanie naczep, które są projektowane z myślą o określonych typach ładunków, co z kolei przyczynia się do optymalizacji kosztów transportu i bezpieczeństwa operacji.

Pytanie 19

Jednostką ładunkową w systemie pakietowym jest

A. karton z opakowaniami pojedynczymi

B. kontener z pudełkami

C. paleta z ładunkiem mocowanym pasami

D. dłużyca zabezpieczona jarzmami

Wybór kontenera ze skrzyniami jako jednostki ładunkowej to nie do końca trafne podejście, bo kontenery to jednak coś innego, zamykają się na różne ładunki, a nie są pakietowe. Służą do transportu sporych ilości towaru, a nie mniejszych przesyłek. Z drugiej strony, dłużyca zabezpieczona jarzmami to już konkretnie to, czego szukamy, bo idealnie nadaje się do transportu długich materiałów. Karton z opakowaniami jednostkowymi też nie za bardzo pasuje, bo to często tylko część większej całości, a nie samodzielna jednostka. Paleta z ładunkiem zabezpieczonym pasami może być jednostką, ale też nie do końca w tym sensie, który nas interesuje w logistyce, gdzie najważniejsza jest łatwość w załadunku i rozładunku. Właściwe zrozumienie klasyfikacji jednostek ładunkowych to klucz do efektywności operacji transportowych i bezpieczeństwa. No i pamiętaj, że dobre zabezpieczenie i odpowiednią jednostkę trzeba dobrać zgodnie ze standardami, bo to może uratować nas przed różnymi problemami, jak uszkodzenia towarów czy straty finansowe.

Pytanie 20

Tabela przedstawia informacje o naczepach należących do przedsiębiorstwa. Które dwie naczepy nadają się do przewozu 33 palet o wymiarach 1200 mm/800 mm, których nie można piętrzyć?

Naczepa	Długość, mm	Szerokość, mm	Wysokość, mm
1	13 620	2 490	2 750
2	13 620	2 480	2 800
3	7 200	2 450	2 450
4	7 200	2 450	2 500

A. 2 i 3

B. 1 i 3

C. 2 i 4

D. 1 i 2

Wybór naczep 1 i 2 jako odpowiedzi jest poprawny ze względu na ich zdolność do pomieszczenia 33 palet o wymiarach 1200 mm x 800 mm, które nie mogą być piętrzone. Zgodnie z zasadami transportu, w przypadku palet, których nie można układać jedna na drugą, istotne jest, aby naczepa miała odpowiednią powierzchnię, umożliwiającą ich swobodne ułożenie. Naczepy 1 i 2 są zaprojektowane z wystarczającą powierzchnią załadunkową, co sprawia, że są zgodne z normami transportowymi. Przykładowo, w logistyce transportowej standardowe naczepy do przewozu palet mają wymiary dostosowane do standardów, takich jak ISO, co zapewnia efektywność w transporcie. Zastosowanie naczep 1 i 2 w tym przypadku nie tylko spełnia wymogi wymiarowe, ale także pozwala na optymalne wykorzystanie przestrzeni ładunkowej, co przekłada się na redukcję kosztów transportu oraz zwiększenie efektywności operacyjnej.

Pytanie 21

Z przedstawionego fragmentu ustawy Prawo o ruchu drogowym wynika, że maksymalna odległość, na jaką ładunek może wystawać z przodu pojazdu powinna być

6. Ładunek wystający poza płaszczyzny obrysu pojazdu może być na nim umieszczony tylko przy zachowaniu następujących warunków:

1) ładunek wystający poza boczne płaszczyzny obrysu pojazdu może być umieszczony tylko w taki sposób, aby całkowita szerokość pojazdu z ładunkiem nie przekraczała 2,55 m, a przy szerokości pojazdu 2,55 m nie przekraczała 3 m, jednak pod warunkiem umieszczenia ładunku tak, aby z jednej strony nie wystawał na odległość większą niż 23 cm;

2) ładunek nie może wystawać z tyłu pojazdu na odległość większą niż 2 m od tylnej płaszczyzny obrysu pojazdu lub zespołu pojazdów; w przypadku przyczepy kłonicowej odległość tę liczy się od osi przyczepy;

3) ładunek nie może wystawać z przodu pojazdu na odległość większą niż 0,5 m od przedniej płaszczyzny obrysu i większą niż 1,5 m od siedzenia dla kierującego.

A. nie większa niż 2 m od osi przyczepy.

B. większa niż 0,5 m od przedniej płaszczyzny obrysu pojazdu.

C. większa niż 1,5 m od siedzenia dla kierującego.

D. nie większa niż 1,5 m od siedzenia dla kierującego.

Wybrane odpowiedzi, które nie spełniają wymogów ustawy, nie uwzględniają kluczowych zasad dotyczących bezpieczeństwa drogowego. Odpowiedzi sugerujące, że ładunek może wystawać na odległość większą niż 1,5 m od siedzenia kierującego, są niezgodne z przepisami, co może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji na drodze. Ustawodawca wprowadził te ograniczenia, aby ograniczyć ryzyko związane z transportem ładunków, które mogą wpływać na stabilność i kontrolę pojazdu. Wystawienie ładunku na zbyt dużą odległość może prowadzić do ograniczenia pola widzenia kierowcy, a także zwiększać ryzyko przewrócenia się ładunku w trakcie jazdy, co z kolei stwarza zagrożenie dla innych uczestników ruchu. Odpowiedzi wskazujące na 2 m od osi przyczepy czy większą odległość niż 0,5 m od przedniej płaszczyzny obrysu pojazdu również są błędne, ponieważ nie respektują zasad dotyczących bezpiecznego przewozu i mogą prowadzić do poważnych konsekwencji. Dlatego tak istotne jest, aby kierowcy i osoby zajmujące się transportem towarów znały i przestrzegały przepisów oraz stosowały się do obowiązujących standardów, co może znacznie zwiększyć bezpieczeństwo na drogach.

Pytanie 22

System, który ma zdolność rekonstrukcji historii transportu towarów w sieciach zaopatrzenia, zintegrowany z zapisami wskaźników określających te towary i stosowany w celu zapewnienia ich ochrony, to

A. traceability

B. cargo tracking

C. Global Positioning System

D. Electronic Data Interchange

Cargo tracking, czyli śledzenie przesyłek, to proces koncentrujący się na lokalizacji towarów w czasie rzeczywistym podczas transportu. Mimo iż cargo tracking może dostarczać informacji na temat aktualnego miejsca przebywania towarów, nie zapewnia pełnej historii ich przepływu oraz źródła pochodzenia. W przeciwieństwie do traceability, które obejmuje całościowe śledzenie towaru na każdym etapie jego życia, cargo tracking jest ograniczone do fazy transportu. Global Positioning System (GPS) to technologia umożliwiająca określanie lokalizacji obiektów na podstawie sygnałów satelitarnych, jednak sama w sobie nie dostarcza informacji o historii towaru ani o jego bezpieczeństwie. Electronic Data Interchange (EDI) to proces wymiany dokumentów biznesowych w formie elektronicznej, co może wspierać procesy w łańcuchu dostaw, ale także nie odnosi się bezpośrednio do śledzenia pochodzenia i historii towarów. Błąd w myśleniu polega na pomyleniu różnych koncepcji i ograniczeniu się do jednego aspektu zarządzania łańcuchem dostaw, co prowadzi do uproszczonego postrzegania problematyki. W kontekście bezpieczeństwa i jakości towarów, traceability odgrywa kluczową rolę, ponieważ umożliwia dokładne monitorowanie wszelkich kontrowersji oraz zapewnia transparentność w procesie dostaw.

Pytanie 23

Oblicz, ile maksymalnie sztuk ładunku o długości 3 ldm (metr ładowny) można załadować na naczepę o wymiarach (długość x szerokość): 13,6 m x 2,48 m, jeżeli 1 ldm = 1m długości x 2,45 m szerokości pojazdu?

A. 1 szt.

B. 2 szt.

C. 4 szt.

D. 3 szt.

W odpowiedzi 4 wskazano, że na naczepie o wymiarach 13,6 m długości i 2,48 m szerokości można umieścić 4 sztuki ładunku o długości 3 ldm (1 ldm = 1 m długości x 2,45 m szerokości). W pierwszym etapie obliczeń ustalamy, ile metrów ładunków zmieści się na długości naczepy. Długość naczepy wynosi 13,6 m, co pozwala na umieszczenie maksymalnie 4 sztuk ładunku (13,6 m / 3 m = 4,53). Praktycznie oznacza to, że można umieścić 4 jednostki długości 3 metrów, ponieważ nie możemy umieścić cząstkowej jednostki ładunku. Następnie obliczamy szerokość: 4 sztuki ładunku o szerokości 2,45 m zajmą 9,8 m, co mieści się w dostępnej szerokości naczepy (2,48 m). W praktyce oznacza to, że takie obliczenia pozwalają na optymalizację załadunku i efektywne wykorzystanie przestrzeni ładunkowej w transporcie, co jest kluczowe w branży logistycznej, aby zminimalizować koszty transportu i zwiększyć efektywność. Zgodnie z dobrymi praktykami, zawsze należy dokonywać takich obliczeń przed załadunkiem, aby uniknąć potencjalnych problemów podczas transportu.

Pytanie 24

Oblicz całkowitą masę 15 paletowych jednostek ładunkowych (pjł), gdzie każda z nich zawiera 16 kartonów, przy założeniu, że masa brutto jednego kartonu wynosi 45 kg, a masa samej palety to 25 kg?

A. 10 800 kg

B. 18 000 kg

C. 16 800 kg

D. 11 175 kg

Obliczanie całkowitej masy 15 palet z ładunkami jest ważne i jest trochę matematyki. Na początku musimy wiedzieć, ile waży jeden karton i sama paleta. Wiemy, że jeden karton ma masę brutto 45 kg. Na jednej palecie jest 16 takich kartonów, więc jak to pomnożymy, to dostaniemy masę kartonów na jednej palecie, czyli 16 razy 45 kg, co daje 720 kg. Nie zapominajmy, że do tego trzeba dodać wagę samej palety, która wynosi 25 kg. Tak więc cała masa załadowanej palety to 720 kg + 25 kg, czyli razem 745 kg. W końcu, mając 15 takich palet, musimy pomnożyć 15 przez 745 kg, co daje nam 11 175 kg. Wiesz, że takie obliczenia są super ważne w logistyce, bo pomagają planować transport i miejsce w magazynach. Dobrze zrozumieć te rzeczy, bo skuteczne zarządzanie łańcuchem dostaw może naprawdę pomóc w obniżeniu kosztów transportu. W logistyce obliczenia masy to kluczowa sprawa, żeby uniknąć problemów z przeciążeniem i uszkodzeniem towarów.

Pytanie 25

Do firmy transportowej wpłynęło zamówienie na przewiezienie 272 paletowych jednostek ładunkowych (pjł). Przedsiębiorstwo dysponuje naczepami, z których każda w jednej warstwie może pomieścić 34 pjł, a ich wysokość pozwala na piętrzenie ładunku w dwóch warstwach. Oblicz, ile minimum naczep jest koniecznych do zrealizowania tego zamówienia?

A. 4 naczepy

B. 3 naczepy

C. 2 naczepy

D. 5 naczep

Odpowiedź cztery naczepy jest prawidłowa, ponieważ aby obliczyć minimalną liczbę naczep potrzebnych do przewozu 272 paletowych jednostek ładunkowych (pjł), należy wziąć pod uwagę zarówno pojemność naczep, jak i możliwość piętrzenia ładunku. Każda naczepa pomieści 34 pjł w jednej warstwie, co oznacza, że w dwóch warstwach można przewieźć łącznie 68 pjł. Aby określić liczbę naczep, dzielimy całkowitą liczbę pjł przez liczbę pjł, którą można przewieźć w jednej naczepie: 272 pjł / 68 pjł/naczepę = 4 naczepy. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi, które zalecają maksymalne wykorzystanie dostępnej przestrzeni ładunkowej, co wpływa na efektywność kosztową transportu. W praktyce, przedsiębiorstwa transportowe dążą do optymalizacji tras i wykorzystania naczep, co pozwala na zmniejszenie kosztów operacyjnych oraz zwiększenie satysfakcji klientów przez terminowe dostarczanie towarów.

Pytanie 26

Harmonogram pracy kierowcy obejmuje

A. spis działań wykonywanych przez kierowcę, czas ich trwania oraz kolejność ich realizacji

B. spis działań z czasem ich realizacji oraz listę urządzeń, które będą wykorzystywane do tych działań

C. wykaz godzinowy zadań realizowanych przez podwykonawców w trakcie transportu

D. wykaz godzinowy działań podejmowanych przy załadunku towaru

Harmonogram czasu pracy kierowcy jest kluczowym dokumentem, który odzwierciedla zarówno zadania wykonywane przez kierowcę, jak i czas ich trwania oraz kolejność realizacji. Odpowiedź nr 4 jest poprawna, ponieważ dokładnie opisuje te elementy. W praktyce, harmonogram ten pomaga w optymalizacji procesów transportowych, umożliwiając efektywne zarządzanie czasem pracy kierowcy oraz przestrzeganie przepisów prawa dotyczących czasu pracy i odpoczynku, takich jak rozporządzenie WE 561/2006. Przykładem zastosowania harmonogramu może być planowanie tras, które uwzględnia czas potrzebny na odpoczynki oraz załadunek, co pozwala na uniknięcie przekroczeń dozwolonego czasu pracy. Również stosowanie technologii, takich jak systemy GPS i oprogramowanie do zarządzania flotą, może wspierać kierowców w przestrzeganiu ustalonych harmonogramów, co zwiększa bezpieczeństwo i efektywność transportu. Warto również zauważyć, że dokumentacja harmonogramu czasu pracy kierowców jest istotna dla kontroli drogowych oraz audytów wewnętrznych, co podkreśla znaczenie jego rzetelnego prowadzenia.

Pytanie 27

Firma transportowa otrzymała zlecenie przewozu mleka od producentów do przetwórni. W celu realizacji zlecenia, powinna zastosować naczepę przedstawioną na zdjęciu

A. D.

B. B.

C. C.

D. A.

Odpowiedź C jest prawidłowa, ponieważ naczepa odpowiednia do transportu mleka powinna spełniać określone normy sanitarno-epidemiologiczne oraz techniczne. W przypadku transportu produktów mlecznych niezwykle istotne jest, aby naczepa była przystosowana do utrzymywania odpowiedniej temperatury, co przeciwdziała rozwojowi bakterii i gwarantuje zachowanie jakości produktu. Dobrym przykładem są naczepy izotermiczne, które pozwalają na transport w kontrolowanej temperaturze, co jest kluczowe dla mleka. Praktyczne zastosowanie tego typu naczep znajduje się w przemyśle spożywczym, gdzie spełniają one normy HACCP, zapewniając bezpieczeństwo żywności. Dodatkowo, odpowiednie materiały, z jakich wykonane są naczepy, muszą być łatwe do czyszczenia i odporne na działanie substancji chemicznych, aby nie wpływać negatywnie na jakość przewożonego mleka. Wybór właściwej naczepy ma zatem kluczowe znaczenie dla zachowania standardów jakości oraz bezpieczeństwa w transporcie produktów spożywczych.

Pytanie 28

Jakie rozwiązania nie są odpowiednie do transportu ładunków ponadgabarytowych i ciężkich?

A. nadwozia wymienne

B. kontenery platformy

C. przyczepy niskopodwoziowe

D. naczepy teleskopowe

Przyczepy niskopodwoziowe, kontenery platformy oraz naczepy teleskopowe to urządzenia zaprojektowane specjalnie do transportu ładunków ponadgabarytowych i ciężkich, co sprawia, że wybór nadwozi wymiennych jako opcji transportu może prowadzić do wielu błędów logistycznych. Przyczepy niskopodwoziowe mają obniżoną platformę, co umożliwia przewożenie dużych maszyn, takich jak dźwigi czy koparki, które wymagają niskiego środka ciężkości oraz dużej powierzchni. Kontenery platformy natomiast są idealne do transportu szerokich i ciężkich ładunków, takich jak nieprzetworzone materiały budowlane czy elementy infrastrukturalne, ponieważ ich konstrukcja pozwala na łatwe załadunek i rozładunek. Naczepy teleskopowe oferują dodatkową elastyczność, umożliwiając regulację długości oraz wysokości, co pozwala na transport ładunków o różnych wymiarach. Wybór niewłaściwego środka transportu prowadzi nie tylko do ryzyka uszkodzenia ładunku, ale także do naruszenia norm prawnych dotyczących transportu drogowego, co może skutkować poważnymi karami finansowymi. Często błędne jest przekonanie, że wszystkie nadwozia mogą pełnić tę samą rolę, co prowadzi do niedoszacowania specyficznych wymagań związanych z przewozem dużych obiektów. Dlatego kluczowe jest posługiwanie się odpowiednimi narzędziami transportowymi, które są zgodne z normami i dobrymi praktykami branżowymi, aby zapewnić nieprzerwaną i bezpieczną operację transportu.

Pytanie 29

Nadwozia typu silos są wykorzystywane do transportu

A. benzyne

B. węgla

C. gazu

D. cementu

Chociaż gaz, węgiel i benzyna to materiały, które można przewozić na różne sposoby, no to nie nadają się do transportu w silosach. Gaz najczęściej transportuje się w zbiornikach ciśnieniowych, bo to jest inny rodzaj transportu niż materiały sypkie. Węgiel zazwyczaj jeździ w otwartych wagonach kolejowych czy ciężarówkach, co ułatwia ich załadunek i rozładunek. A benzyna, jako ciecz, to już wymaga cystern, które są specjalnie przystosowane do przewozu paliw, spełniających rygorystyczne normy, żeby uniknąć jakichkolwiek wycieków czy eksplozji. Często zdarza się pomylić silosy z innymi rodzajami transportu, co prowadzi do nieporozumień co do ich roli. Silosy są stworzone z myślą o przewozie materiałów sypkich, takich jak cement, co jest kluczowe w ich działaniu. Ważne, żeby zdać sobie sprawę z tych różnic, bo to pomoże unikać kiepskich praktyk w transporcie i trzymać się branżowych regulacji.

Pytanie 30

Jakie działania wchodzą w skład procesu transportowego?

A. podpisanie umowy dotyczącej transportu

B. określenie trasy transportu

C. rozliczenie wykonanej usługi transportowej

D. zabezpieczenie ładunku na czas przewozu

Zabezpieczenie ładunku na czas przewozu jest kluczowym elementem procesu transportowego. Obejmuje ono różnorodne techniki i metody, które mają na celu zapewnienie, że ładunek dotrze do miejsca przeznaczenia w nienaruszonym stanie. Przykłady obejmują użycie odpowiednich materiałów opakowaniowych, takich jak folie stretch, taśmy, palety, oraz technik mocowania, które minimalizują ruch ładunku w trakcie transportu. W branży transportowej stosuje się procedury, które opierają się na standardach takich jak ISO 9001, które promują efektywność oraz bezpieczeństwo procesów. Zgodnie z praktykami branżowymi, właściwe zabezpieczenie ładunku nie tylko chroni towar przed uszkodzeniem, ale również minimalizuje ryzyko wypadków w trakcie transportu, co może prowadzić do strat finansowych, opóźnień, a nawet odpowiedzialności prawnej. Dlatego umiejętność zabezpieczania ładunku jest niezwykle istotna dla zapewnienia skuteczności i bezpieczeństwa całego procesu transportowego.

Pytanie 31

Zgodnie z przedstawionym fragmentem ustawy, ładunek wystający poza płaszczyznę obrysu pojazdu o szerokości 2,55 m nie może wystawać z jednej strony boku pojazdu na odległość większą niż

Fragment ustawy Prawo o ruchu drogowym
Art. 61.
1. Ładunek nie może powodować przekroczenia dopuszczalnej masy całkowitej lub dopuszczalnej ładowności pojazdu. (...)
3. Ładunek umieszczony na pojeździe powinien być zabezpieczony przed zmianą położenia lub wywoływaniem nadmiernego hałasu. Nie może on mieć odrażającego wyglądu lub wydzielać odrażającej woni.
4. Urządzenia służące do mocowania ładunku powinny być zabezpieczone przed rozluźnieniem się, swobodnym zwisaniem lub spadnięciem podczas jazdy.
5. Ładunek sypki może być umieszczony tylko w szczelnej skrzyni ładunkowej, zabezpieczonej dodatkowo odpowiednimi zasłonami uniemożliwiającymi wysypywanie się ładunku na drogę.
6. Ładunek wystający poza płaszczyzny obrysu pojazdu może być na nim umieszczony tylko przy zachowaniu następujących warunków:
1) ładunek wystający poza boczne płaszczyzny obrysu pojazdu może być umieszczony tylko w taki sposób, aby całkowita szerokość pojazdu z ładunkiem nie przekraczała 2,55 m, a przy szerokości pojazdu 2,55 m nie przekraczała 3 m, jednak pod warunkiem umieszczenia ładunku tak, aby z jednej strony nie wystawał na odległość większą niż 23 cm;
2) ładunek nie może wystawać z tyłu pojazdu na odległość większą niż 2 m od tylnej płaszczyzny obrysu pojazdu lub zespołu pojazdów; w przypadku przyczepy kłonicowej odległość tę liczy się od osi przyczepy;
3) ładunek nie może wystawać z przodu pojazdu na odległość większą niż 0,5 m od przedniej płaszczyzny obrysu i większą niż 1,5 m od siedzenia dla kierującego.

A. 0,50 m

B. 3,00 m

C. 1,50 m

D. 0,23 m

Wybór odpowiedzi 0,50 m, 3,00 m lub 1,50 m wskazuje na brak zrozumienia kluczowych przepisów dotyczących szerokości pojazdów i dopuszczalnych wymiarów ładunków w ruchu drogowym. Odpowiedzi te sugerują, że można zignorować regulacje dotyczące szerokości pojazdów, co w praktyce jest błędnym podejściem. Przepisy Prawa o ruchu drogowym jasno określają, że ładunki muszą być bezpiecznie przymocowane i nie mogą wystawać w sposób, który narusza bezpieczeństwo na drodze. W przypadku odpowiedzi 0,50 m, można by pomyśleć, że nieznaczne zwiększenie dopuszczalnego wystawania ładunku nie wpłynie na bezpieczeństwo. Jednakże, z perspektywy praktyki, zwiększenie tej odległości może prowadzić do znacznego ryzyka, szczególnie w wąskich ulicach czy w pobliżu innych pojazdów. Wybranie 3,00 m czy 1,50 m pokazuje całkowite pominięcie standardowych praktyk związanych z transportem, takich jak dbałość o odpowiednie oznaczenie ładunku, czy też korzystanie z pojazdów przystosowanych do przewozu materiałów o większych wymiarach. Ignorowanie tych zasad prowadzi nie tylko do potencjalnych zagrożeń, ale także do naruszeń przepisów, co może skutkować poważnymi konsekwencjami prawnymi. Kluczowe jest zrozumienie, iż zasady te mają na celu minimalizację ryzyka i ochronę wszystkich uczestników ruchu drogowego.

Pytanie 32

Na ilustracji jest przedstawiony kod

A. dwuwymiarowy.

B. EAN–13

C. EAN–8

D. alfanumeryczny.

Poprawna odpowiedź to "dwuwymiarowy". Na ilustracji widoczny jest kod dwuwymiarowy (2D), który charakteryzuje się innym sposobem reprezentacji danych niż kody jednowymiarowe. Kody dwuwymiarowe, takie jak QR kody czy Data Matrix, są w stanie pomieścić znacznie więcej informacji na mniejszej powierzchni, ponieważ dane są kodowane zarówno w poziomie, jak i w pionie. Standardy takie jak ISO/IEC 18004 określają zasady tworzenia i odczytu kodów QR, co podkreśla ich powszechne zastosowanie w marketingu, logistyce oraz mobilnych aplikacjach. Kody te umożliwiają szybkie skanowanie i przekierowywanie użytkowników do stron internetowych, co czyni je nieocenionym narzędziem w strategiach reklamowych. Warto również zauważyć, że kody dwuwymiarowe są bardziej odporne na uszkodzenia, co zwiększa ich praktyczność w codziennym użytkowaniu. Zrozumienie różnicy między kodami 1D a 2D jest kluczowe dla właściwego ich zastosowania w różnych branżach.

Pytanie 33

Który typ kodu kreskowego jest używany do identyfikacji opakowań zbiorczych produktów?

A. ITF-14

B. UPC-A

C. EAN-8

D. EAN-13

Wybór EAN-13, EAN-8 albo UPC-A do oznaczania opakowań zbiorczych to trochę chybiony pomysł. Każdy z tych kodów ma swoje konkretne przeznaczenie. EAN-13, na przykład, to 13-cyfrowy kod, który najczęściej spotykamy przy pojedynczych produktach w sklepach. Jego głównym zadaniem jest identyfikacja towarów przy kasie, a nie zajmowanie się dużymi opakowaniami. Z kolei EAN-8 to skrócona wersja, mająca tylko 8 cyfr, co sprawia, że nadaje się raczej do mniejszych produktów, a nie do większych paczek. UPC-A to amerykański odpowiednik EAN i również odnosi się do pojedynczych produktów. Mieszanie tych kodów z ITF-14 może naprawdę wprowadzić zamieszanie w logistyce i obrocie towarami, bo nie są one przystosowane do identyfikacji zbiorczych opakowań. To może prowadzić do błędów w magazynowaniu i dystrybucji. Każdy z tych kodów ma swoje miejsce, ale używanie niewłaściwego do dużych opakowań może spowodować spore problemy.

Pytanie 34

Nadwozie samochodowe o konstrukcji cysterna klasyfikuje się jako nadwozie

A. uniwersalne

B. kłonicowe

C. specjalizowane

D. furgonowe

Nadwozie samochodowe typu cysterna jest klasyfikowane jako nadwozie specjalizowane, ponieważ zostało zaprojektowane z myślą o transportowaniu cieczy, takich jak paliwa, chemikalia czy inne substancje płynne. W przeciwieństwie do nadwozi uniwersalnych, które mogą mieć szerokie zastosowanie w różnych typach transportu, nadwozia specjalizowane są projektowane z konkretnymi wymaganiami technicznymi, które zapewniają bezpieczeństwo i efektywność przewozu określonych ładunków. Na przykład, cysterny są wyposażone w systemy zabezpieczeń, które minimalizują ryzyko wycieków, a ich konstrukcja pozwala na efektywne rozładunek oraz załadunek. W branży transportowej, stosowanie nadwozi specjalizowanych, takich jak cysterny, jest zgodne z normami bezpieczeństwa i regulacjami prawnymi, które wymagają spełnienia szczególnych standardów dotyczących transportu substancji niebezpiecznych. Dzięki temu, operatorzy transportowi mogą nie tylko efektywnie realizować przewozy, ale także dbać o bezpieczeństwo publiczne oraz ochronę środowiska.

Pytanie 35

Aby uniemożliwić toczenie się ładunku o kształcie walca, konieczne jest użycie

A. klina

B. maty antypoślizgowej

C. napinacza

D. drążka rozporowego

Klin to jeden z najskuteczniejszych sposobów na zablokowanie ładunku w kształcie walca przed toczeniem. Jest to narzędzie mechaniczne, które działa na zasadzie wprowadzenia siły rozporowej w kierunku przeciwnym do ruchu obiektu. Kliny są powszechnie stosowane w różnych zastosowaniach przemysłowych, takich jak budownictwo, transport i magazynowanie, aby zabezpieczyć materiały przed niekontrolowanym przemieszczaniem się. Przykładem zastosowania klina jest stabilizacja ciężkich maszyn lub urządzeń podczas transportu, gdzie ich nieodpowiednie zabezpieczenie może prowadzić do poważnych wypadków. W standardach branżowych, takich jak PN-EN 12100, podkreśla się znaczenie stosowania odpowiednich środków zabezpieczających ładunki, co obejmuje również stosowanie klinów. Kliny są łatwe w użyciu i nie wymagają skomplikowanego sprzętu, co czyni je idealnym rozwiązaniem w wielu sytuacjach. Zastosowanie klina w połączeniu z innymi metodami blokowania, jak taśmy lub maty, zapewnia dodatkowy poziom bezpieczeństwa, co jest zgodne z najlepszymi praktykami ochrony zdrowia i bezpieczeństwa pracy.

Pytanie 36

Który system transmisji danych jest wykorzystywany do automatycznego rejestrowania jednostek logistycznych opuszczających magazyn i załadowanych do środków transportu, przy użyciu fal radiowych?

A. GSM

B. GPS

C. RFID

D. EDI

RFID, czyli Radio-Frequency Identification, to technologia, która umożliwia automatyczną identyfikację obiektów przy użyciu fal radiowych. W systemie RFID jednostki logistyczne są oznaczane tagami, które zawierają unikalne identyfikatory. Te tagi są odczytywane przez czytniki RFID zamontowane w strategicznych lokalizacjach, takich jak wyjścia z magazynów. Dzięki temu proces rejestracji jednostek logistycznych opuszczających magazyn jest szybki i precyzyjny, co przyczynia się do efektywności łańcucha dostaw. Przykłady zastosowania RFID obejmują zarządzanie zapasami w magazynach, śledzenie przesyłek w czasie rzeczywistym oraz automatyczne rozliczanie towarów przy załadunku do środków transportu. Technologie RFID są zgodne z międzynarodowymi standardami, takimi jak EPCglobal, co zapewnia interoperacyjność między różnymi systemami i producentami. Stosowanie RFID w logistyce pozwala na ograniczenie błędów ludzkich, zwiększa dokładność danych oraz umożliwia efektywne planowanie i optymalizację procesów logistycznych.

Pytanie 37

Jednostką ładunkową w kontenerze o objętości 1 TEU jest kontener

A. o długości 40 ft

B. o szerokości 20 ft

C. o długości 20 ft

D. o szerokości 40 ft

Odpowiedź "o długości 20 ft" jest prawidłowa, ponieważ standardowa jednostka ładunkowa o objętości 1 TEU (Twenty-foot Equivalent Unit) odpowiada kontenerowi o długości 20 stóp. Kontenery te są powszechnie stosowane w transporcie morskim i stanowią podstawę dla określania pojemności statków oraz infrastruktury terminalowej. Zdefiniowanie jednostki TEU jest kluczowe dla operacji logistycznych, gdyż pozwala na łatwe porównywanie różnych wielkości kontenerów. W praktyce, kiedy mówimy o jednostkach TEU, odnosi się to do zdolności załadunkowej statków i terminali, co jest istotne w zarządzaniu łańcuchem dostaw. Warto zwrócić uwagę, że kontenery o długości 40 stóp, które odpowiadają 2 TEU, również są popularne, jednak nie są one miarą 1 TEU. Zrozumienie tych standardów jest niezbędne dla efektywnego zarządzania transportem i logistyką.

Pytanie 38

Nadawca przesyłki wskazał osiem kryteriów, które powinny zostać spełnione podczas transportu urządzeń AGD. Firma transportowa, która przyjęła to zamówienie, nie zrealizowała czterech z tych warunków. W jakim zakresie wymagania postawione przez klienta zostały spełnione?

A. 70%

B. 40%

C. 80%

D. 50%

Odpowiedź 50% jest prawidłowa, ponieważ nadawca towaru określił osiem wymagań dotyczących przewozu sprzętu AGD, a przedsiębiorstwo transportowe nie dotrzymało czterech z nich. W związku z tym, spełnione zostały tylko cztery wymagania, co stanowi dokładnie 50% wszystkich wymagań. Takie podejście jest zgodne z zasadami zarządzania jakością, które zakładają, że ocena poziomu realizacji wymagań powinna być dokładnie obliczona na podstawie liczby spełnionych i niespełnionych warunków. W praktyce, w branży transportowej jest to niezwykle ważne, ponieważ niewłaściwe realizowanie warunków przewozu może prowadzić do uszkodzenia towaru, co w efekcie wpływa na reputację firmy oraz wiąże się z dodatkowymi kosztami naprawy lub rekompensaty. Dobre praktyki w obszarze logistyki i transportu sugerują, aby przed przyjęciem zlecenia przedsiębiorstwo dokładnie analizowało wymagania klienta oraz regularnie monitorowało zgodność ze standardami przewozu, co pozwala na minimalizację ryzyk związanych z ewentualnymi reklamacjami.

Pytanie 39

Do zestawów drogowych należy załadunek 127,8 t ładunku w formie pakietowych jednostek ładunkowych. Masa brutto jednego pakietu wynosi 3 550 kg. Transport będzie przeprowadzany wózkiem, który jednorazowo przemieszcza jedną pakietową jednostkę ładunkową. Czas trwania jednego cyklu pracy wózka to 3,5 minuty. O której godzinie najpóźniej powinien rozpocząć się załadunek zestawów drogowych, aby cały ładunek był załadowany do godziny 9:00?

A. O godzinie 6:59

B. O godzinie 6:54

C. O godzinie 7:06

D. O godzinie 6:50

Odpowiedź o godzinie 6:54 jest prawidłowa, ponieważ aby obliczyć czas rozpoczęcia załadunku, należy najpierw określić całkowitą liczbę pakietów, które muszą zostać załadowane. Masa brutto jednego pakietu wynosi 3 550 kg, a całkowity ładunek to 127,8 t, co oznacza, że 127,8 t = 127800 kg. Dzieląc 127800 kg przez 3550 kg, otrzymujemy około 36 pakietów. Każdy cykl załadunku trwa 3,5 minuty, co przekłada się na 36 pakietów x 3,5 min = 126 minut. 126 minut to 2 godziny i 6 minut. Aby załadunek zakończył się o 9:00, należy rozpocząć go najpóźniej o 9:00 - 2 godziny 6 minut = 6:54. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w logistyce oraz zarządzaniu łańcuchem dostaw, gdzie precyzyjne planowanie i obliczenia czasowe są kluczowe dla efektywności operacyjnej.

Pytanie 40

Który kontener należy zastosować do przewozu ładunku sypkiego o objętości 60 m3, aby uzyskać najmniejszą stratę sztauerską?

	kontener	wymiary wewnętrzne
A.	20'	5,87 x 2,33 x 2,2 m
B.	30'	8,9 x 2,33 x 2,2 m
C.	40'	12 x 2,33 x 2,2 m
D.	40' HC	12 x 2,33 x 2,5 m

A. C.

B. B.

C. A.

D. D.

Wybór kontenera do transportu ładunków sypkich wymaga precyzyjnego podejścia, a niektóre z odpowiedzi mogą prowadzić do poważnych błędów w obliczeniach. W przypadku, gdy kontener ma mniejszą objętość niż ładunek, skutkuje to niewystarczającą przestrzenią do przetransportowania wszystkich materiałów, co prowadzi do strat w czasie i dodatkowych kosztów związanych z koniecznością zorganizowania dodatkowego transportu. Często mylnie sądzone jest, że wybór kontenera o dużej objętości zawsze jest korzystny, ponieważ w rzeczywistości za duży kontener może prowadzić do nieefektywności, związanej z niepełnym wykorzystaniem dostępnej przestrzeni. Tego typu błędy myślowe wynikają z braku zrozumienia podstawowych zasad logistyki i ekonomiki transportu. Zgodnie z najlepszymi praktykami w branży, unika się strat sztauerskich poprzez wybór kontenerów o objętości zbliżonej do objętości ładunku, co sprawia, że kontener C jest właściwym rozwiązaniem. Użycie kontenerów o niewłaściwych wymiarach może wpływać na czas transportu, zwiększać ryzyko uszkodzenia ładunku oraz generować dodatkowe koszty, co jest sprzeczne z zasadami efektywnego zarządzania logistyką.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej