Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik handlowiec
  • Kwalifikacja: HAN.02 - Prowadzenie działań handlowych
  • Data rozpoczęcia: 25 października 2025 10:42
  • Data zakończenia: 25 października 2025 11:02

Egzamin niezdany

Wynik: 11/40 punktów (27,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Należności od klienta za sprzedane towary, udokumentowane dowodem księgowym WB, powinny być zapisane na kontach

A. Kasa po stronie Wn, Rozrachunki z klientami po stronie Ma
B. Rachunek bieżący po stronie Wn, Rozrachunki z klientami po stronie Ma
C. Rachunek bieżący po stronie Wn, Rozrachunki z dostawcami po stronie Ma
D. Rozrachunki z klientami po stronie Wn, Rachunek bieżący po stronie Ma
Wszystkie niepoprawne odpowiedzi zawierają istotne błędy w rozumieniu zasad księgowości oraz ewidencji transakcji. W przypadku pierwszej z błędnych opcji, niewłaściwe przypisanie konta 'Kasa' po stronie Wn sugeruje, że wpływ gotówki z tytułu sprzedaży nie jest odnotowywany na rachunku bankowym, co jest niezgodne z praktykami rachunkowości. W rzeczywistości, wpływy od odbiorców powinny być rejestrowane na koncie, które faktycznie odzwierciedla, dokąd trafiają pieniądze – zazwyczaj na rachunek bieżący. Druga błędna odpowiedź, która sugeruje, że 'Rachunek bieżący' powinien być księgowany po stronie Wn z 'Rozrachunkami z odbiorcami' po stronie Ma, jest logicznie sprzeczna, ponieważ prawidłowa ewidencja wymaga, aby to rozrachunki z odbiorcami, jako element aktywów, zostały zredukowane na stronie Ma, a nie Wn. Opinia, że 'Rozrachunki z odbiorcami' są księgowane po stronie Wn, prowadzi do błędnych wniosków o wzroście należności, co jest niezgodne z rzeczywistością. Ostatnia odpowiedź, która sugeruje zapisanie 'Rozrachunków z dostawcami', jest absolutnie nieadekwatna, ponieważ dotyczy zobowiązań, a nie należności. Takie nieporozumienia mogą prowadzić do poważnych konsekwencji finansowych i podatkowych, dlatego istotne jest, aby dobrze rozumieć różnice między tymi kategoriami oraz umiejętnie stosować zasady ewidencji zgodnie z międzynarodowymi standardami rachunkowości.
Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 4

Określenie wielkości stanów magazynowych, terminów oraz częstotliwości dostaw materiałów jest częścią planowania

A. finansów
B. wydatków
C. zaopatrzenia
D. promocji
Wybór odpowiedzi związanej z kosztami, finansami czy marketingiem w kontekście ustalania zapasów i dostaw jest błędny, ponieważ te obszary nie zajmują się bezpośrednio zarządzaniem materiałami. Koszty są istotne, jednak są one wynikiem decyzji podejmowanych w procesie zaopatrzenia. Skupienie się na kosztach bez zrozumienia procesów zaopatrzenia może prowadzić do nieefektywności, jak nadmierne zapasy lub opóźnienia w realizacji zamówień. Z kolei planowanie finansowe koncentruje się na prognozowaniu przychodów i wydatków, a nie na konkretnej logistyce dostaw. Marketing z kolei zajmuje się promocją i sprzedażą produktów, a nie ich nabywaniem i dostarczaniem, dlatego nie można go w tym kontekście uznać za właściwy obszar odpowiedzialności. Prawidłowe podejście do zaopatrzenia wymaga zrozumienia synergii między tymi dziedzinami, ale kluczowym elementem pozostaje zarządzanie zapasami i relacjami z dostawcami. Ignorowanie tej zasady może prowadzić do błędnych decyzji strategicznych oraz wzrostu kosztów operacyjnych.
Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 6

Oblicz wartość netto za 1 kilogram czekoladowych pralinek, które są sprzedawane w opakowaniach o wadze 20 dag w cenie 7,38 zł brutto za opakowanie, przy stawce VAT wynoszącej 23%

A. 30,00 zł
B. 369,00 zł
C. 36,90 zł
D. 300,00 zł
Patrząc na błędne odpowiedzi, widzę, że większość z nich wynika z niepoprawnych obliczeń związanych z VAT-em i zamianą masy opakowania na kilogramy. Na przykład odpowiedzi mówiące o cenach takich jak 369,00 zł czy 300,00 zł pokazują, że coś poszło nie tak z rozumieniem jednostek i przeliczania cen. Główny błąd to pominięcie, że trzeba najpierw zmienić cenę brutto na netto. W tym przypadku brak podzielenia przez 1,23, co jest istotne, bo VAT jest w tym zawarty, powoduje wyższe wartości. Dodatkowo, jeśli nie rozumiesz, jak ilości opakowań mają się do kilogramów, to łatwo o pomyłkę. Właściwe przeliczenie ilości opakowań w kilogramie jest kluczowe, bo 1 kilogram to 1000 gramów, a każde opakowanie waży 200 gramów. Stąd 1000 g podzielone przez 200 g to 5 opakowań. Ważne, żeby przy obliczeniach zawsze dokładnie patrzeć na jednostki miary i podatki, bo to może wpłynąć na wyniki. Tego typu błędy mogą prowadzić do źle oszacowanych kosztów, co w praktyce może znaczyć dużo dla firmy.
Pytanie 7

Analiza, która umożliwia ocenę atutów oraz słabości firmy, to

A. analiza portfelowa
B. analiza portfolio
C. analiza SWOT
D. analiza pięciu sił Portera
Analiza SWOT to naprawdę ważne narzędzie w strategii firm, które pozwala spojrzeć na mocne i słabe strony danej organizacji. Nazwa pochodzi z angielskiego i dotyczy czterech elementów: mocnych stron, słabych stron, możliwości i zagrożeń. Dzięki temu przedsiębiorstwa mogą lepiej zrozumieć, co mają dobrego, a co wypadałoby poprawić. Przykładowo, firma produkująca elektronikę mogłaby uważać swoje nowoczesne technologie za mocną stronę, ale mogłaby też zauważyć, że wysokie koszty produkcji to ich słaby punkt. Robiąc taką analizę, firmy mogą też przewidywać, co może im pomóc w przyszłości albo co może stanowić zagrożenie, jak np. nowe przepisy prawne czy konkurencja. To narzędzie jest naprawdę przydatne w zarządzaniu i pomoże podejmować lepsze decyzje w firmach.
Pytanie 8

Dokument, którego fragment zamieszczono to

§ 1. Dostawca zobowiązuje się do dostarczenia Odbiorcy następujących towarów:
1)................................... w ilości........................... po cenie ............... za ................... w terminach...................................
2)................................... w ilości........................... po cenie ............... za ................... w terminach...................................
3)................................... w ilości........................... po cenie ............... za ................... w terminach...................................
§ 2. Towar dostarczony będzie przez Dostawcę na ryzyko i koszt.................................... do ........................................
A. oferta.
B. zamówienie.
C. umowa zlecenia.
D. umowa dostawy.
Umowa dostawy to formalny dokument regulujący zasady sprzedaży towarów pomiędzy dostawcą a odbiorcą. W kontekście fragmentu, zawiera on kluczowe elementy, takie jak określenie ilości towaru, ceny oraz warunków dostawy, co jest zgodne z definicją umowy dostawy. Przykładowo, w branży logistycznej bardzo ważne jest, aby umowa dostawy precyzyjnie określała warunki, takie jak termin dostawy i odpowiedzialność za ewentualne uszkodzenia towaru podczas transportu. W standardach ISO 9001, które dotyczą zarządzania jakością, podkreśla się znaczenie jasnych zapisów w umowach dostawczych, aby uniknąć późniejszych sporów. Takie dokumenty powinny również zawierać klauzule dotyczące ryzyk i kosztów, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa obydwu stron oraz stabilności współpracy. W związku z tym, umowa dostawy jest niezbędnym narzędziem w efektywnym zarządzaniu łańcuchem dostaw.
Pytanie 9

Jaką metodę sprzedaży powinien wybrać sprzedawca luksusowych produktów, gdy planuje oferować wyższy poziom obsługi klientów, którzy oczekują fachowego doradztwa?

A. Wysyłkową
B. Tradycyjną
C. Samoobsługową
D. Komisową
Sprzedaż komisowa w przypadku ekskluzywnych towarów to raczej kiepski wybór, bo to właśnie brak bezpośredniego zaangażowania sprzedawcy może sprawić, że klienci będą się czuli niedoinformowani. Często potrzebują oni nie tylko informacji na temat produktu, ale także chcą zbudować jakąś więź z marką i sprzedawcą. Wysyłkowa forma sprzedaży, opierająca się na zakupach w internecie, też nie zaspokaja tych oczekiwań, bo brakuje tam osobistego doradztwa. Zresztą, ci, którzy preferują samoobsługę, lekką ręką mogą przeoczyć potrzebę wsparcia emocjonalnego i informacyjnego. W kontekście luksusu budowanie zaufania i dostosowana obsługa to kluczowe sprawy, a niestety przy tych modelach to może zginąć gdzieś w tłumie. Ludzie często mają mylne wyobrażenie na temat różnych form sprzedaży, nie dostrzegając, że w świecie ekskluzywnych produktów liczy się nie tylko sama transakcja, ale też całe doświadczenie zakupowe.
Pytanie 10

Kupujący zgłosił w dniu 31.11.2014 r. wadliwość towaru zakupionego w dniu 05.10.2014 r. i wydanego 10.10.2014 r. W którym terminie najpóźniej, zgodnie z przytoczonymi przepisami, wystawca karty gwarancyjnej jest zobowiązany do usunięcia wady fizycznej rzeczy, jeżeli w dokumencie gwarancyjnym nie określono tego terminu?

Fragment Ustawy Kodeks cywilny
(…)
Art. 577
§ 1. W wypadku gdy kupujący otrzymał od sprzedawcy dokument gwarancyjny co do jakości rzeczy sprzedanej, poczytuje się w razie wątpliwości, że wystawca dokumentu (gwarant) jest obowiązany do usunięcia wady fizycznej rzeczy lub do dostarczenia rzeczy wolnej od wad, jeżeli wady te ujawnią się w ciągu terminu określonego w gwarancji.
§ 2. Jeżeli w gwarancji nie zastrzeżono innego terminu, termin wynosi jeden rok licząc od dnia, kiedy rzecz została kupującemu wydana.
(…)
A. Do 31.11.2015 r.
B. Do 05.10.2015 r.
C. Do 31.12.2015 r.
D. Do 10.10.2015 r.
Odpowiedź "Do 10.10.2015 r." jest poprawna, ponieważ zgodnie z Kodeksem cywilnym, jeżeli w dokumencie gwarancyjnym nie podano innego terminu, termin na usunięcie wady fizycznej to jeden rok od daty wydania towaru. W analizowanym przypadku, towar został wydany 10.10.2014 r., co oznacza, że dodatkowy rok na usunięcie wady upływa 10.10.2015 r. Jest to kluczowe zrozumienie w kontekście ochrony praw konsumenta, które ma na celu zapewnienie, że klienci mają prawo do korzystania z produktów wolnych od wad przez określony czas. Przykładowo, jeśli po zakupie klient zauważyłby wadę, ma prawo oczekiwać, że sprzedawca lub producent podejmie działania w celu jej usunięcia w wyznaczonym terminie. Zastosowanie tego przepisu w praktyce podkreśla znaczenie jasnych i przejrzystych warunków gwarancyjnych, co jest dobrą praktyką w branży handlowej. Zrozumienie tych zasad jest istotne dla każdego, kto zajmuje się sprzedażą produktów oraz dla konsumentów, którzy chcą znać swoje prawa.
Pytanie 11

Jakie narzędzia promocji powinien wykorzystać sklep spożywczy, aby skłonić klientów indywidualnych do większych zakupów?

A. Premie za sprzedaż, zawody, szkolenia wyjazdowe.
B. Próbki produktów, kupony rabatowe, konkursy
C. Wsparcie finansowe, gratisowe artykuły, wycieczki.
D. Kupony rabatowe, próbki produktów, szkolenie dla pracowników.
Wybór odpowiedzi "Próbki towarów, kupony rabatowe, konkursy" jest zgodny z najlepszymi praktykami marketingu detalicznego, zwłaszcza w kontekście sklepów spożywczych. Próbki towarów umożliwiają klientom bezpośrednie doświadczenie produktów, co może skutkować zwiększeniem ich zainteresowania i chęcią zakupu. Badania pokazują, że klienci często decydują się na zakup produktów, które mieli okazję wypróbować. Kupony rabatowe z kolei są skutecznym narzędziem zachęcającym do większych zakupów, oferując klientom konkretne korzyści finansowe, co może zwiększyć ich lojalność oraz częstotliwość zakupów. Konkursy, z punktu widzenia zaangażowania, stają się atrakcyjnym sposobem na przyciągnięcie klientów, a także na promowanie marki. Takie działania wspierają nie tylko sprzedaż, ale również budują pozytywny wizerunek sklepu w oczach klientów. Warto zauważyć, że połączenie tych trzech strategii może znacząco zwiększyć efektywność promocji i jest zgodne z trendami w marketingu, które kładą nacisk na doświadczenie klienta oraz interakcje, co w dłuższej perspektywie przekłada się na wzrost sprzedaży.
Pytanie 12

Oblicz cenę netto sprzedaży spodni, jeśli koszt jednostkowy wyrobu gotowego wynosi 60,00 zł, a marża zysku wynosi 20% kosztu jednostkowego.

A. 72,00 zł
B. 40,00 zł
C. 80,00 zł
D. 75,00 zł
Ceny sprzedaży mogą sprawiać kłopoty, jeśli nie mamy na uwadze wszystkich aspektów związanych z narzutem i kosztami. W przypadku, gdy koszt wyrobu wynosi 60 zł, a narzut to 20%, złe podejścia mogą prowadzić do pomyłek. Na przykład, jeśli wybierzesz 80 zł jako cenę netto, to jest to spowodowane błędnym założeniem, że narzut dodaje się inaczej niż powinien. Prawda jest taka, że narzut liczymy na podstawie kosztu, a nie dodajemy go tak po prostu. Odpowiedź 75 zł też nie jest prawidłowa, bo może sugerować, że nie rozumiesz zasad obliczeń. Jak już wybierzesz 40 zł, to w ogóle się nie liczy, bo w ogóle nie uwzględnia kosztu produkcji, a tylko dzieli go na 1,5, co jest bez sensu. Ważne, żebyś dobrze obliczył narzut i dodał go do kosztów, żeby mieć jasną cenę sprzedaży. To naprawdę jest istotne w każdej branży.
Pytanie 13

Jakiego dokumentu potrzebuje nabywca towaru, aby uzyskać informacje na temat oferowanych przez dostawcę produktów, ich cen oraz warunków płatności i dostawy?

A. List intencyjny
B. Propozycję handlową
C. Umowę przedwstępną
D. Zapytanie ofertowe
Zapytanie ofertowe to kluczowy dokument, który nabywca towaru sporządza, aby uzyskać szczegółowe informacje na temat dostępnych artykułów, ich cen oraz warunków płatności i dostawy. Wysyłając zapytanie ofertowe, nabywca może precyzyjnie określić swoje potrzeby, co pozwala dostawcom na przygotowanie konkretnych ofert odpowiadających wymaganiom klienta. Z perspektywy praktycznej, zapytanie ofertowe powinno zawierać informacje na temat rodzaju towarów, ilości, terminu dostawy oraz preferencji dotyczących płatności. Taki dokument nie tylko ułatwia komunikację między stronami, ale również pozwala na porównanie ofert od różnych dostawców, co jest zgodne z dobrą praktyką zakupową. Przykładowo, w branży budowlanej, inwestorzy często korzystają z zapytań ofertowych, aby zgromadzić oferty od różnych dostawców materiałów budowlanych, co umożliwia im dokonanie świadomego wyboru na podstawie ceny i jakości produktów.
Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

Zgodnie z przytoczonym przepisem ustawy, okresy przechowywania dowodów księgowych ustala się od początku

Fragment ustawy o rachunkowości
(…)
Art. 74.
1.Zatwierdzone roczne sprawozdania finansowe (…) podlegają przechowywaniu przez okres co najmniej 5 lat, licząc od początku roku następującego po roku obrotowym, w którym zatwierdzono sprawozdanie finansowe.
2.Pozostałe zbiory przechowuje się co najmniej przez okres:
1)księgi rachunkowe - 5 lat;
2)karty wynagrodzeń pracowników bądź ich odpowiedniki - przez okres wymaganego dostępu do tych informacji, wynikający z przepisów emerytalnych, rentowych oraz podatkowych, nie krócej jednak niż 5 lat;
3)dowody księgowe dotyczące wpływów ze sprzedaży detalicznej - do dnia zatwierdzenia sprawozdania finansowego za dany rok obrotowy, nie krócej jednak niż do dnia rozliczenia osób, którym powierzono składniki aktywów objęte sprzedażą detaliczną;
4)dowody księgowe dotyczące środków trwałych w budowie, pożyczek, kredytów oraz umów handlowych, roszczeń dochodzonych w postępowaniu cywilnym lub objętych postępowaniem karnym albo podatkowym – przez 5 lat od początku roku następującego po roku obrotowym, w którym operacje, transakcje i postępowanie zostały ostatecznie zakończone, spłacone, rozliczone lub przedawnione;
5)dokumentację przyjętego sposobu prowadzenia rachunkowości - przez okres nie krótszy od 5 lat od upływu jej ważności;
6)dokumenty dotyczące rekojmi i reklamacji - 1 rok po terminie upływu rękojmi lub rozliczeniu reklamacji;
7)dokumenty inwentaryzacyjne - 5 lat;
8)pozostałe dowody księgowe i sprawozdania, których obowiązek sporządzenia wynika z ustawy - 5 lat.
3.Okresy przechowywania ustalone w ust. 2 oblicza się od początku roku następującego po roku obrotowym, którego dane zbiory dotyczą.
(…)
A. miesiąca oraz dnia, w którym został wystawiony dowód księgowy.
B. miesiąca, w którym został wystawiony dowód księgowy.
C. roku, w którym został wystawiony dowód księgowy.
D. roku następującego po roku obrotowym, którego dowody dotyczą.
Wybór roku, w którym został wystawiony dowód księgowy jako okresu przechowywania jest nieprawidłowy, ponieważ nie uwzględnia on istotnego kontekstu, jakim jest rok obrotowy, którego te dokumenty dotyczą. Podejście to prowadzi do nieporozumień w zakresie zasadności i długości przechowywania dowodów księgowych. W praktyce, wynika to z błędnego założenia, że każdy dokument powinien być archiwizowany od momentu jego powstania. Jednakże, zgodnie z regulacjami prawnymi, istotne jest, aby okres przechowywania był zgodny z czasem, w którym dane są aktywnie wykorzystywane do celów księgowych i audytowych. Podobne nieporozumienia mogą wynikać z mylenia pojęć dotyczących różnych terminów archiwizacji, co prowadzi do nadmiernego przechowywania dokumentów oraz nieefektywnego zarządzania przestrzenią biurową. Odpowiedzi, które sugerują miesiąc lub dzień przechowywania, również nie są zgodne z przepisami, gdyż nie uwzględniają one całego roku obrotowego, co jest kluczowe dla pełnego zrozumienia cyklu księgowego. W kontekście przepisów, decyzja o długości przechowywania dokumentów powinna być oparta na zrozumieniu całego cyklu życia dokumentów finansowych oraz ich znaczenia dla działalności organizacji. Właściwe podejście do archiwizacji nie tylko chroni przed konsekwencjami prawnymi, ale także wspiera zaawansowane praktyki w zakresie zarządzania dokumentacją.
Pytanie 16

W sytuacji, gdy 14-dniowy termin na rozpatrzenie reklamacji towaru nie zostanie zachowany, uważa się, że

A. reklamacja staje się zasadna
B. konsument powinien złożyć reklamację ponownie
C. reklamacja jest nieważna
D. sprzedawca ma prawo odmówić zrealizowania żądania konsumenta, jeśli wada powstała z jego przyczyny
Wybór odpowiedzi, że sprzedawca może odmówić spełnienia żądania konsumenta, jeżeli wada towaru powstała z jego winy, jest błędny, ponieważ w sytuacji, gdy reklamacja nie jest rozpatrzona w terminie, prawo przyjmuje, że reklamacja jest zasadna niezależnie od przyczyn powstania wady. Konsument nie jest zobowiązany do ponowienia zgłoszenia reklamacyjnego, ponieważ brak odpowiedzi sprzedawcy w wyznaczonym terminie skutkuje domniemaniem uznania roszczenia. Stwierdzenie, że reklamacja jest bezzasadna, także jest nieprawidłowe, ponieważ każdy konsument ma prawo do zgłoszenia reklamacji, a jej zasadność powinna być oceniana na podstawie przepisów prawa, a nie subiektywnych odczuć sprzedawcy. Z kolei myślenie, że reklamacja staje się zasadna tylko po jej ponownym zgłoszeniu, prowadzi do nieporozumień co do praw konsumentów. Ważne jest, aby sprzedawcy rozumieli, że ich obowiązkiem jest reagowanie na reklamacje w terminie, a brak reakcji skutkuje automatycznym uznaniem roszczenia bez względu na okoliczności.
Pytanie 17

Jeśli obrót debetowy aktywnego konta wynosi 1 000,00 zł, a obrót kredytowy to 800,00 zł, to jakie jest saldo końcowe?

A. debetowe wynosi 200,00 zł
B. debetowe wynosi 1 800,00 zł
C. kredytowe wynosi 800,00 zł
D. kredytowe wynosi 1 000,00 zł
Obliczenia dotyczące salda konta aktywnego są kluczowe dla prawidłowego zarządzania finansami. W przypadku pierwszej niepoprawnej odpowiedzi, która wskazuje, że saldo kredytowe wynosi 800,00 zł, należy zauważyć, że saldo kredytowe odnosi się do całkowitych wpływów na konto, a nie do różnicy między obrotami debetowymi a kredytowymi. W tym kontekście, tak rozumiane saldo nie oddaje rzeczywistego stanu konta. Kolejna odpowiedź, która sugeruje, że saldo kredytowe wynosi 1 000,00 zł, również jest myląca, gdyż całkowity obrót debetowy nie jest równy saldu kredytowemu. Użytkownicy często mylą pojęcia salda kredytowego i debetowego, co prowadzi do nieprawidłowych konkluzji. Ostatnia błędna odpowiedź, wskazująca na saldo debetowe wynoszące 1 800,00 zł, jest całkowitym nieporozumieniem, jako że suma ta nie uwzględnia ani obrotu kredytowego, ani nie odnosi się do prawidłowego sposobu obliczania salda. W praktyce, błędy takie mogą prowadzić do poważnych konsekwencji finansowych, dlatego ważne jest, aby zrozumieć różnice między obrotami i saldami oraz stosować się do dobrych praktyk rachunkowości, które podkreślają znaczenie precyzyjnego obliczania i klasyfikowania przepływów finansowych.
Pytanie 18

Który styl negocjacji zastosował handlowiec w opisanej sytuacji?

Handlowiec wynegocjował obniżkę ceny, po jakiej będzie dokonywał zakupu towarów, ale zrezygnował z darmowego transportu. Osiągnięte przez strony negocjacji porozumienie nie zaspokoiło zatem w pełni oczekiwań i potrzeb żadnego z negocjatorów, a jedynie zapewniło podtrzymanie poprawnych relacji.
A. Unikanie.
B. Kompromis.
C. Dostosowanie.
D. Dominacja
Wybór odpowiedzi Dostosowanie, Dominacja czy Unikanie demonstruje typowe błędy w zrozumieniu różnych stylów negocjacji. Dostosowanie zakłada, że jedna strona rezygnuje ze swoich własnych interesów na rzecz drugiej. W opisanym przypadku handlowiec nie wykazał się pełnym dostosowaniem, gdyż obniżka ceny była uzależniona od innej ustępstwa, co wyklucza ten styl. Dominacja natomiast koncentruje się na osiągnięciu maksimum korzyści dla jednej strony bez uwzględnienia potrzeb drugiej. Tego rodzaju podejście może prowadzić do konfliktów i utraty relacji, co w długoterminowym horyzoncie nie przynosi korzyści. Unikanie, jako strategia, polega na ignorowaniu konfliktu, co nie sprzyja rozwiązywaniu problemów. Nieprzyjmowanie decyzji ani nieangażowanie się w negocjacje prowadzi do stagnacji i może skutkować utratą możliwości. Właściwe podejście do negocjacji wymaga zrozumienia, że nie zawsze należy stosować strategię zdominowaną przez jedną stronę ani unikać konfrontacji. Kluczem jest umiejętność negocjacji opartej na kompromisie, co umożliwia obu stronom osiągnięcie zadowalającego rezultatu i zachowanie zdrowych relacji biznesowych.
Pytanie 19

W wyniku inwentaryzacji w sklepie, na podstawie arkusza z natury ustalono, że wartość towarów wynosi 198 000,00 zł, podczas gdy stan księgowy to 200 000,00 zł. Dopuszczalna wartość limitu niedoboru wynosi 4 000,00 zł. Jaką różnicę inwentaryzacyjną powinno się odnotować w protokole z przeprowadzonej inwentaryzacji?

A. Niedobór o wartości 4 000,00 zł niemieszczący się w limicie ubytków
B. Niedobór o wartości 2 000,00 zł niemieszczący się w limicie ubytków
C. Niedobór o wartości 4 000,00 zł mieszczący się w limicie ubytków
D. Niedobór o wartości 2 000,00 zł mieszczący się w limicie ubytków
Wybór tej odpowiedzi z niedoborem 4 000 zł jest błędny, zwłaszcza że mamy inne dane. Kluczowy błąd to chyba niezrozumienie zasad, jak ustalamy różnice w inwentaryzacji i jak działają limity. Kiedy stan księgowy to 200 000 zł, a faktyczny to 198 000 zł, to różnica wynosi 2 000 zł, a nie 4 000 zł. Mówić, że niedobór 4 000 zł mieści się w limicie, to błąd, bo przekracza to dozwoloną wartość i wymagałoby dodatkowych wyjaśnień. Poza tym wybieranie wartości, które nie zgadzają się z limitami, prowadzi do zamieszania w ewidencji i raportowaniu. Przepisy mówią, że firmy powinny ściśle przestrzegać norm, żeby uniknąć problemów, które mogą wpływać na księgi i finanse. Rozumienie limitów niedoborów jest kluczowe, żeby dobrze przejść audyty i mieć porządek w zarządzaniu zapasami.
Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 21

W sytuacji, gdy dostawca ma obowiązek dostarczenia towarów do kontrahenta na własny koszt, realizacja dostawy następuje na zasadach

A. loco magazyn dostawcy
B. franco stacja załadowania
C. loco stacja załadowania
D. franco magazyn odbiorcy
Odpowiedzi związane z terminami "loco magazyn dostawcy", "loco stacja załadowania" oraz "franco stacja załadowania" nie są odpowiednie w kontekście omawianego pytania o zasady realizacji dostawy. Terminy "loco" oznaczają, że to odbiorca ponosi koszty transportu do wskazanego miejsca, co w praktyce przekłada się na dodatkowe obciążenia finansowe dla niego. W przypadku "loco magazyn dostawcy" odbiorca odpowiada za transport towarów z magazynu dostawcy do swojego miejsca, co narusza zasadę, że dostawca powinien ponosić koszty dostawy w sytuacji, gdy jest to ustalone w umowie. Z kolei "loco stacja załadowania" sugeruje, że dostawca dostarcza towar do miejsca załadunku, ale ryzyko i koszty transportu przechodzą na odbiorcę w tym momencie, co również jest sprzeczne z zasadą ustaloną w pytaniu. Odpowiedź "franco stacja załadowania" z kolei odnosi się do sytuacji, w której dostawca dostarcza towar na stację załadowania, ale nie obejmuje to kosztów transportu do miejsca docelowego, co ponownie stawia odbiorcę w niekorzystnej sytuacji. Ostatecznie każde z tych podejść nie oddaje zasadności odpowiedzialności dostawcy za koszty transportu do kontrahenta, co jest kluczowe w kontekście tego pytania.
Pytanie 22

Ile lat od końca roku kalendarzowego, w którym minął termin uiszczenia podatku, należy przechowywać faktury zakupu?

A. 20 lat
B. 5 lat
C. 15 lat
D. 10 lat
Odpowiedź dotycząca przechowywania faktur przez okres 5 lat jest zgodna z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego w Polsce. Zgodnie z art. 86b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy zobowiązani są do przechowywania faktur przez okres 5 lat licząc od końca roku, w którym upłynął termin płatności podatku. Przechowywanie dokumentów przez ten czas jest istotne, ponieważ umożliwia organom skarbowym weryfikację złożonych deklaracji oraz kontrolę poprawności rozliczeń. W praktyce oznacza to, że przedsiębiorcy muszą dbać o prawidłowe archiwizowanie dokumentów, co może obejmować zarówno tradycyjne formy, jak i nowoczesne systemy elektroniczne. Dobre praktyki w zakresie zarządzania dokumentacją sugerują, aby korzystać z elektronicznych systemów archiwizacji, które pozwalają na szybki dostęp do faktur oraz ich zabezpieczenie przed utratą. Dodatkowo, warto pamiętać, że w przypadku transakcji międzynarodowych okres przechowywania dokumentów może być wydłużony, co wymaga od przedsiębiorców szczególnej uwagi w zakresie zarządzania dokumentacją.
Pytanie 23

Która klasyfikacja została stworzona w celach podatkowych?

A. Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU)
B. Polska Klasyfikacja Działalności (PKD)
C. Klasyfikacja Budżetowa (KB)
D. Klasyfikacja Środków Trwałych (KŚR)
Wybierając klasyfikację do celów podatkowych, trzeba być ostrożnym i nie opierać się na klasyfikacjach, które nie są bezpośrednio związane z obliczeniami podatkowymi. KŚR, czyli Klasyfikacja Środków Trwałych, dotyczy głównie trwałych zasobów firm, jak maszyny czy nieruchomości, a nie wyrobów i usług. Używa się jej głównie do ewidencji i amortyzacji, więc nie ma tu większego sensu dla podatków. PKD, czyli Polska Klasyfikacja Działalności, także nie jest tym, czego szukasz, bo koncentruje się na działalności gospodarczej, a nie na konkretnych produktach czy usługach. Choć jest przydatna przy rejestracji działalności, nie wpływa bezpośrednio na stawki VAT. Z kolei Klasyfikacja Budżetowa dotyczy zarządzania finansami publicznymi, a nie działalności gospodarczej, więc nie ma tu zastosowania. Ignorowanie tych różnic między klasyfikacjami i ich rolą może prowadzić do błędnych decyzji podatkowych i kłopotów z rozliczeniami, co może skończyć się karami lub zaległościami podatkowymi.
Pytanie 24

Dokumentem, który definiuje zasady długoterminowej współpracy pomiędzy firmami oraz skutki rozwiązania tej współpracy, jest

A. zapytanie ofertowe
B. list intencyjny
C. faktura sprzedaży
D. umowa handlowa

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Umowa handlowa jest dokumentem regulującym długoterminowe współdziałanie jednostek handlowych, określającym nie tylko warunki współpracy, ale również konsekwencje ewentualnego zerwania tej współpracy. W praktyce, umowa ta może obejmować szereg istotnych elementów, takich jak warunki płatności, dostawy, standardy jakości, a także klauzule dotyczące rozwiązania umowy. Dobry przykładem zastosowania umowy handlowej jest współpraca między producentem a dystrybutorem, gdzie obie strony zobowiązują się do określonych działań, a ich niewykonanie może prowadzić do zwrotu towarów, kar finansowych czy nawet postępowania sądowego. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, umowy handlowe powinny być klarowne i szczegółowe, aby zminimalizować ryzyko nieporozumień. Warto również pamiętać, że umowa handlowa może być przedmiotem negocjacji i dostosowywana do zmieniających się warunków rynkowych, co czyni ją elastycznym narzędziem w zarządzaniu relacjami handlowymi.
Pytanie 25

Która z wymienionych transakcji kupna-sprzedaży odnosi się do sprzedaży konsumenckiej?

A. Nabywca kupuje towar w związku z prowadzonymi przez siebie działaniami hobbystycznymi
B. Przedmiotem transakcji jest samochód typu furgon przeznaczony do działalności kurierskiej
C. Przedmiotem transakcji jest nieruchomość nabyta w celu wynajmu
D. Nabywca kupuje towar w związku z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą
Wszystkie inne odpowiedzi dotyczą sytuacji sprzedaży, które są związane z działalnością gospodarczą lub zarobkową. W pierwszym przypadku kupujący nabywa towar w związku z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą, co klasyfikuje tę transakcję jako sprzedaż B2B, gdzie obowiązują inne zasady niż w przypadku sprzedaży konsumenckiej. W takim modelu transakcji nie stosuje się ochrony konsumenckiej, a obie strony są traktowane w sposób równy, co zmienia obowiązki i prawa dotyczące reklamacji i zwrotów. W sytuacji, gdy kupujący nabywa towar do działań hobbistycznych, może się wydawać, że transakcja jest konsumencka, ale w praktyce, gdy dany towar jest kupowany z zamiarem wykorzystania go do działalności zarobkowej, zmienia to status transakcji. Przykład sprzedaży samochodu typu furgon do prowadzenia działalności kurierskiej jednoznacznie wskazuje, że kupujący jest zaangażowany w działalność komercyjną, także w kontekście sprzedaży nieruchomości zakupionej w celu wynajmu. Tego typu transakcje również nie są klasyfikowane jako sprzedaż konsumencka. Typowym błędem myślowym jest mylenie zakupu dla celów osobistych z zakupem dla celów działalności gospodarczej, co prowadzi do niewłaściwej interpretacji przepisów prawa. W obszarze prawa ochrony konsumentów kluczowym jest zrozumienie granicy między tymi dwiema formami sprzedaży, aby móc odpowiednio korzystać z przysługujących praw oraz obowiązków.
Pytanie 26

Jakie produkty powinny znajdować się na dolnych półkach regałów w hurtowni?

A. Najtańsze.
B. Najcięższe.
C. Najlżejsze.
D. Najdroższe.
Odpowiedź "Najcięższe" jest prawidłowa, ponieważ w magazynach hurtowni stosuje się zasady ergonomii i bezpieczeństwa, które nakładają obowiązek przechowywania najcięższych towarów na najniższych półkach regałów. Dzięki temu minimalizuje się ryzyko urazów dla pracowników podczas transportu i manipulacji. Przykładem może być przechowywanie dużych worków z cementem lub metalowych części, które są trudne do podniesienia z wyższych poziomów. Przechowywanie ciężkich towarów na najniższych półkach ułatwia ich załadunek i rozładunek, a także zmniejsza ryzyko przewrócenia się regałów, co mogłoby prowadzić do poważnych wypadków. Standardy magazynowe, takie jak OSHA (Occupational Safety and Health Administration), podkreślają znaczenie odpowiedniego zarządzania ciężkimi materiałami w celu ochrony zdrowia i bezpieczeństwa pracowników. W praktyce, magazynierzy powinni stosować się do zasady „ciężkie na dole, lekkie na górze”, co nie tylko zwiększa efektywność pracy, ale także przyczynia się do lepszego zarządzania przestrzenią magazynową.
Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 29

Aby skorygować błędnie wprowadzoną kwotę w dokumencie Polecenie księgowania, który został sporządzony ręcznie przed zakończeniem miesiąca, należy

A. wykonać storno czerwone
B. skreślić pomyłkę, wpisać właściwą kwotę, datę oraz złożyć podpis
C. wystawić dokument korygujący i zniszczyć oryginał
D. wykonać storno czarne
Odpowiedź polegająca na skreśleniu błędu, wpisaniu poprawnej kwoty, daty i złożeniu podpisu jest zgodna z zasadami korygowania dokumentów w obiegu. Praktyka ta jest uzasadniona, ponieważ pozwala na bezpośrednią modyfikację już istniejącego dokumentu, co jest zalecane w przypadku, gdy zmiana dotyczy błędów formalnych, a nie merytorycznych. W sytuacji, gdy dokument nie został jeszcze zamknięty, takie podejście jest akceptowane, o ile wszystkie zmiany są jednoznaczne i czytelne. Dobrą praktyką jest również odpowiednie udokumentowanie wprowadzonej korekty, co może obejmować dodanie notatki wyjaśniającej przyczynę zmiany. Tego rodzaju działania są zgodne z wymogami ustawodawstwa dotyczącego rachunkowości oraz wewnętrznych procedur firmy, co wpływa na przejrzystość oraz rzetelność dokumentacji finansowej. W codziennej praktyce księgowej, takie podejście minimalizuje ryzyko nieporozumień i błędów w późniejszych etapach obiegu dokumentów.
Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 31

Która hurtownia uzyskała największą rentowność sprzedaży netto, zgodnie z danymi przedstawionymi w tabeli?

Tabela. Przychody i zyski hurtowni
HurtowniaZysk netto w złPrzychody ze sprzedaży towarów w zł
1.28 000820 000
2.33 000600 000
3.36 000360 000
4.40 000500 000
A. Hurtownia 3.
B. Hurtownia 2.
C. Hurtownia 1.
D. Hurtownia 4.
Wybór innej hurtowni niż Hurtownia 3 może wynikać z nieprawidłowej analizy danych lub interpretacji wskaźników finansowych. Niezrozumienie, jak oblicza się rentowność sprzedaży netto, może prowadzić do błędnych wniosków. Rentowność sprzedaży netto oblicza się jako stosunek zysku netto do przychodów ze sprzedaży, a następnie mnoży przez 100%, co daje wynik procentowy. Wybierając Hurtownię 4, Hurtownię 2 lub Hurtownię 1, można popełnić typowy błąd polegający na nieuwzględnieniu wszystkich danych z tabeli, które jasno wskazują, że Hurtownia 3 ma najwyższą wartość wskaźnika. Często osoby odpowiadające na podobne pytania mogą skupić się na wyłącznie zysku netto lub przychodach, nie biorąc pod uwagę, że kluczowym elementem jest ich relacja. Takie pominięcie może prowadzić do błędnej oceny efektywności danej hurtowni. Ponadto, może wystąpić tendencja do porównywania hurtowni na podstawie ich całkowitych przychodów bez uwzględnienia ich rentowności, co nie odzwierciedla rzeczywistej sytuacji finansowej firmy. W praktyce, aby uniknąć takich błędów, warto zawsze analizować wskaźniki finansowe w kontekście branży oraz standardów rynkowych, co pozwoli na dokładniejszą ocenę sytuacji i podejmowanie lepszych decyzji biznesowych.
Pytanie 32

Na podstawie informacji zamieszczonych w tabeli ustal, ile sztuk obuwia hurtownia powinna zamówić w czerwcu, jeżeli zapotrzebowanie na buty w maju wynosiło 500 sztuk, a poziom planowanego poziomu zapasu początkowego i końcowego nie ulegnie zmianie.

Tabela. Przyrost zapotrzebowania na obuwie względem poprzedniego miesiąca
MiesiącMarzecKwiecieńMajCzerwiec
Przyrost zapotrzebowania10%-10%20%10%
A. 600 szt.
B. 510 szt.
C. 550 szt.
D. 660 szt.
Niepoprawne odpowiedzi mogą wynikać z kilku typowych błędów w obliczeniach oraz zrozumieniu zasad planowania zapasów. Na przykład, odpowiedzi takie jak 510 sztuk mogą sugerować, że osoba obliczająca zapotrzebowanie nie uwzględniła właściwego procentowego wzrostu zapotrzebowania, co prowadzi do niedoszacowania ilości zamówienia. Inna odpowiedź, taka jak 600 sztuk, może być rezultatem mylnego założenia, że zapotrzebowanie wzrasta w inny sposób, na przykład przyjmując zbyt dużą wartość wzrostu procentowego lub nie uwzględniając potrzebnego zapasu do produkcji. Niezrozumienie procesu prognozowania popytu oraz nieprawidłowe przyjęcie wartości bazowych często prowadzi do błędnych wniosków. W praktyce, kluczowe jest nie tylko poprawne zrozumienie procentowych zmian, ale także umiejętność analizy wzorców sprzedaży oraz trendów w celu podejmowania bardziej trafnych decyzji zakupowych. Warto również zwrócić uwagę na rolę danych historycznych w prognozowaniu zapotrzebowania, co może znacząco poprawić dokładność przyszłych prognoz i zminimalizować ryzyko błędnych zamówień.
Pytanie 33

Aby obliczyć wynagrodzenie pracownika w systemie czasowo-premiowym, należy uwzględnić stawkę godzinową wynoszącą 10 zł oraz regulaminową premię w wysokości 200 zł. Jeśli pracownik przepracował w miesiącu 180 godzin w ramach ustalonej normy czasu pracy, to jego wynagrodzenie brutto będzie wynosić

A. 1 800 zł
B. 2 000 zł
C. 2 200 zł
D. 1 600 zł
Analiza błędnych odpowiedzi na to pytanie wskazuje na szereg typowych nieporozumień związanych z zasadami wynagradzania. W przypadku podania wynagrodzenia wynoszącego 2200 zł, można zauważyć, że respondent mógł pomylić łączną kwotę wynagrodzenia z potencjalną kwotą, która mogłaby wynikać z niepoprawnego dodania premii do wynagrodzenia za godziny. W rzeczywistości, wyliczając wynagrodzenie, należy najpierw pomnożyć stawkę godzinową przez ilość godzin, a następnie dodać premii, co w tym przypadku powinno dać 2000 zł, a nie 2200 zł. Odpowiedź 1800 zł jest także błędna, ponieważ nie uwzględnia premii regulaminowej. Właściwe podejście do obliczeń wymaga sumowania wszystkich elementów wynagrodzenia i zrozumienia, że każda część jest istotna dla końcowego rezultatu. Kolejny błąd to podanie wynagrodzenia w wysokości 1600 zł, co sugeruje, że osoba mogła błędnie zinterpretować kwotę wynagrodzenia za godziny lub zignorować premię. Ważne jest, aby zwracać uwagę na każdy składnik wynagrodzenia, ponieważ ich pominięcie prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Zrozumienie tych zależności jest kluczowe dla prawidłowego obliczania wynagrodzeń i może mieć długofalowy wpływ na planowanie budżetu firmy oraz zadowolenie pracowników.
Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 35

Dokumenty magazynowe archiwizowane są w archiwum pod symbolem kategorii archiwalnej?

A. B10
B. B5
C. B2
D. B3
Wybór innych opcji, takich jak B10, B3, czy B2, nie odzwierciedla rzeczywistych standardów klasyfikacji dokumentów archiwalnych. Oznaczenia te są często mylone z innymi klasyfikacjami, co może prowadzić do poważnych konsekwencji w obszarze zarządzania dokumentacją. Na przykład, B10 może sugerować, że dokumenty są przechowywane w innej kategorii, która nie dotyczy dowodów magazynowych, co z kolei mogłoby prowadzić do ich niewłaściwego przechowywania lub utraty. Z kolei B3 oraz B2 mogą być interpretowane jako symbole dla innego typu dokumentów, takich jak dokumenty operacyjne czy finansowe, które nie mają zastosowania w kontekście archiwizacji dowodów. Typowe błędy w takim myśleniu wynikają z braku zrozumienia, że każdy symbol ma ściśle określoną definicję i zastosowanie w systemie archiwizacji. Osoby pracujące w dokumentacji muszą znać zasady klasyfikacji oraz ich zastosowanie, aby poprawnie zarządzać dokumentami i uniknąć problemów związanych z ich późniejszym odnalezieniem. Dlatego kluczowe jest, aby zrozumieć znaczenie każdego symbolu oraz jego praktyczne implikacje w codziennej pracy z dokumentami.
Pytanie 36

Nadmiar wilgoci w magazynie mebli prowadzi do

A. płowienia tkanin tapicerki
B. pękania elementów drewnianych
C. kurczenia się tkanin tapicerki
D. rozwarstwiania się elementów sklejanych
Wilgoć w magazynach mebli może wpływać na różne elementy, jednak niektóre z podanych odpowiedzi nie są właściwe w kontekście nadmiaru wilgoci. Kurczenie się tkanin tapicerki jest zjawiskiem związanym głównie z niską wilgotnością oraz zmianami temperatury, co prowadzi do utraty elastyczności włókien. Z kolei płowienie tkanin tapicerki, choć może być efektem działania promieniowania UV oraz wysokiej temperatury, nie jest bezpośrednio związane z nadmiarem wilgoci. Pękanie elementów drewnianych jest zjawiskiem, które również nie występuje na skutek nadmiaru wilgoci; zwykle jest to efekt niskiej wilgotności, gdzie drewno traci wodę i kurczy się, co prowadzi do pęknięć. Takie błędne wnioski mogą wynikać z niepełnego zrozumienia mechanizmów zachodzących w materiałach; na przykład, pękanie drewna jest często mylone z jego rozwarstwianiem, podczas gdy są to różne procesy. Warto zaznaczyć, że w przemyśle meblarskim standardy dotyczące warunków przechowywania i transportu mebli są ściśle określone, a ich przestrzeganie jest kluczowe dla zachowania jakości i trwałości produktów. Właściwe monitorowanie i zarządzanie wilgotnością w magazynach powinno opierać się na wiedzy o właściwościach materiałów i ich reakcji na zmiany środowiskowe.
Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 38

Która z reklam nie jest przejawem nieuczciwej konkurencji zgodnie z przytoczonymi przepisami?

Fragment ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji
(...)
Art. 16. 1. Czynem nieuczciwej konkurencji w zakresie reklamy jest w szczególności:
1) reklama sprzeczna z przepisami prawa, dobrymi obyczajami lub uchybiająca
godności człowieka;
2) reklama wprowadzająca klienta w błąd i mogąca przez to wpłynąć na jego decyzję co do nabycia towaru lub
usługi;
3) reklama odwołująca się do uczuć klientów przez wywoływanie lęku, wykorzystywanie przesądów lub
łatwowierności dzieci;
4) wypowiedź, która, zachęcając do nabywania towarów lub usług, sprawia wrażenie neutralnej informacji;
5) reklama, która stanowi istotną ingerencję w sferę prywatności, w szczególności przez uciążliwe dla klientów
nagabywanie w miejscach publicznych, przesyłanie na koszt klienta niezamówionych towarów lub nadużywanie
technicznych środków przekazu informacji.
6) (uchylony).
(...)
A. Uciążliwa.
B. Ukryta.
C. Porównawcza.
D. Nierzeczowa.
Wybór odpowiedzi związanych z reklamami uciążliwymi, ukrytymi czy nierzeczowymi wynika z niepełnej znajomości przepisów dotyczących nieuczciwej konkurencji. Reklama uciążliwa może stwarzać sytuacje, w których konsument jest zmuszony do zapoznania się z niepożądanym przekazem, co narusza jego prawa jako użytkownika. Przykłady to telefony marketingowe czy nachalne reklamy w internecie. Reklama ukryta z kolei odnosi się do sytuacji, gdy produkt jest promowany bez ujawnienia, że jest to forma reklamy, co wprowadza konsumentów w błąd co do charakteru informacji, które otrzymują. Tego typu działania są szczególnie niebezpieczne, ponieważ mogą wpłynąć na zaufanie do marki oraz całego rynku. Reklama nierzeczowa, która nie odnosi się do rzeczywistych cech produktów lub usług, również łamie zasady uczciwej konkurencji, wprowadzając w błąd potencjalnych nabywców. Kluczowe jest zrozumienie, że wszelkie formy promocji powinny być oparte na rzetelnych informacjach, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży marketingowej. Zastosowanie nieuczciwych technik reklamowych nie tylko narusza prawo, ale także może prowadzić do utraty reputacji i zaufania konsumentów.
Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 40

Urządzenie chłodnicze o wartości początkowej 9 000,00 zł jest amortyzowane w sposób liniowy z roczną stawką amortyzacyjną wynoszącą 10%. Jaką wartość bieżącą będzie miało to urządzenie po dwóch latach eksploatacji?

A. 7 200,00 zł
B. 8 100,00 zł
C. 9 000,00 zł
D. 1 800,00 zł
Wartość bieżąca urządzenia chłodniczego po dwóch latach eksploatacji nie może wynosić 8 100,00 zł, 9 000,00 zł ani 1 800,00 zł, ponieważ każda z tych odpowiedzi opiera się na błędnych kalkulacjach dotyczących amortyzacji. W przypadku odpowiedzi 8 100,00 zł, można zauważyć, że ktoś mógł zinterpretować roczną amortyzację jako 10% wartości początkowej, co daje 900,00 zł, traktując to jako koszt w odcinkach. Jednakże, amortyzacja liniowa nie działa w ten sposób; trzeba uwzględnić całkowitą wartość odpisów rocznych. Jeśli ktoś wybrał 9 000,00 zł, to jest to wartość początkowa, która nie zmienia się w czasie eksploatacji, co jest nieprawidłowe w kontekście amortyzacji, ponieważ każda inwestycja w aktywa trwałe doświadcza utraty wartości. Odpowiedź 1 800,00 zł wskazuje na zrozumienie jednego roku amortyzacji, jednak nie uwzględnia pełnego okresu dwóch lat, co prowadzi do znacznego zaniżenia wartości bieżącej. Aby prawidłowo obliczyć wartość bieżącą, należy zawsze uwzględniać całość amortyzacji w danym okresie, a najlepsze praktyki w rachunkowości wymagają dokładnego śledzenia i dokumentowania wszystkich odpisów, co pozwala na rzetelne przedstawienie sytuacji finansowej firmy. Właściwe obliczenia amortyzacji są kluczowe dla podejmowania decyzji inwestycyjnych oraz planowania budżetu.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej