Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik teleinformatyk
Kwalifikacja: INF.08 - Eksploatacja i konfiguracja oraz administrowanie sieciami rozległymi
Data rozpoczęcia: 15 grudnia 2025 11:34
Data zakończenia: 15 grudnia 2025 11:43

Egzamin niezdany

Wynik: 19/40 punktów (47,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Router otrzymał pakiet danych skierowany do hosta z adresem IP 131.104.14.6. Jeśli maska podsieci wynosi 255.255.255.0, to pakiet ten trafi do podsieci

A. 131.0.0.0

B. 131.104.14.0

C. 131 104.14.255

D. 131.104.0.0

Odpowiedź 131.104.14.0 jest poprawna, ponieważ maska podsieci 255.255.255.0, znana również jako /24, ogranicza zakres adresów IP do ostatnich ośmiu bitów, co oznacza, że pierwsze trzy oktety (131.104.14) definiują podsieć, a ostatni oktet (0) może przyjmować wartości od 0 do 255. W rezultacie adres IP 131.104.14.6 należy do podsieci 131.104.14.0, co potwierdza, że pakiet zostanie dostarczony do właściwego segmentu sieci. W praktyce, taka struktura adresacji jest powszechnie stosowana w lokalnych sieciach komputerowych oraz w większych architekturach sieciowych, takich jak VLAN. Używanie maski /24 jest standardem w wielu organizacjach, pozwalając na efektywne zarządzanie adresami IP oraz minimalizację konfliktów. Wiedza na temat maskowania podsieci jest fundamentalna w projektowaniu sieci i administracji, gdyż pozwala na optymalne wykorzystanie zasobów adresowych oraz zapewnia poprawne kierowanie pakietów w sieci.

Pytanie 2

Aby zbadać zakres przenoszenia analogowej linii abonenckiej, konieczne jest wykorzystanie generatora, który pozwala na regulację częstotliwości w przedziale

A. 20 Hz + 3 400 Hz

B. 500 Hz + 20 000 Hz

C. 500 Hz + 2 400 Hz

D. 20 Hz + 2 000 Hz

Prawidłowa odpowiedź, czyli zakres częstotliwości od 20 Hz do 3 400 Hz, jest zgodna z wymaganiami dotyczącymi analizy pasma przenoszenia analogowej pętli abonenckiej. Pasmo to obejmuje częstotliwości, które są istotne dla typowego przekazu głosowego w sieci telefonicznej. Wartości te są także zgodne z normami ITU-T, które definiują granice pasma przenoszenia dla typowych usług telekomunikacyjnych. Analiza w tym zakresie pozwala na ocenę jakości sygnału oraz identyfikację potencjalnych problemów, takich jak zniekształcenia czy szumy. Praktyczne zastosowanie takich pomiarów występuje w procesie diagnozowania problemów z jakością połączeń głosowych oraz w testach systemów telekomunikacyjnych, co umożliwia operatorom dostarczanie lepszej jakości usług. Ponadto, znajomość tego zakresu częstotliwości jest kluczowa dla inżynierów zajmujących się projektowaniem i optymalizacją sieci telekomunikacyjnych, aby zapewnić prawidłowe działanie usług głosowych oraz ich zgodność ze standardami branżowymi.

Pytanie 3

Który z parametrów przypadających na jednostkę długości przewodu jest oznaczony literą G na schemacie zastępczym linii długiej?

A. Upływność jednostkowa.

B. Pojemność jednostkowa.

C. Rezystancja jednostkowa.

D. indukcyjność jednostkowa.

Niepoprawne odpowiedzi, takie jak rezystancja jednostkowa, pojemność jednostkowa oraz indukcyjność jednostkowa, wynikają z powszechnego nieporozumienia dotyczącego podstawowych pojęć w teorii obwodów elektrycznych. Rezystancja jednostkowa odnosi się do zdolności przewodu do opierania się przepływowi prądu, co jest przeciwieństwem upływności jednostkowej. Pojemność jednostkowa z kolei dotyczy zdolności przewodu do gromadzenia ładunku elektrycznego, a nie przewodzenia prądu, co czyni ją nieodpowiednią w kontekście zapytania. Indukcyjność jednostkowa odnosi się do zdolności przewodu do generowania napięcia w odpowiedzi na zmiany prądu, co również nie jest związane z upływnością. Często występującym błędem jest mylenie tych terminów przez osoby, które nie mają solidnych podstaw w teorii obwodów. Zrozumienie różnic między nimi jest kluczowe dla prawidłowego projektowania systemów elektrycznych oraz ich efektywnego użytkowania. W sytuacjach, gdy zrozumienie upływności jednostkowej jest kluczowe, jak w przypadku długich linii przesyłowych, niewłaściwe zrozumienie tych pojęć może prowadzić do poważnych problemów z bezpieczeństwem oraz efektywnością energetyczną. Dlatego ważne jest, aby dokładnie zaznajomić się z każdym z tych parametrów i ich zastosowaniem w praktyce.

Pytanie 4

Jakie są domyślne interwały czasowe dla aktualizacji tras w protokole RIP (Routing Information Protocol)?

A. 270 s

B. 90 s

C. 170 s

D. 30 s

W protokole RIP (Routing Information Protocol) aktualizacja tras odbywa się co 30 sekund, co jest zgodne z domyślną konfiguracją protokołu. Tak częste aktualizacje są zaprojektowane, aby zapewnić, że wszystkie urządzenia w sieci mają aktualne informacje o dostępnych trasach. Dzięki temu możliwe jest szybsze reagowanie na zmiany w topologii sieci, co jest kluczowe w dynamicznych środowiskach. Jeśli na przykład w sieci dojdzie do awarii lub zmiany w ścieżkach, urządzenia mogą szybko zaktualizować swoje tablice routingu, zapewniając ciągłość działania aplikacji i usług. Warto zaznaczyć, że w praktycznych zastosowaniach, takich jak sieci lokalne czy rozległe, stosowanie RIP jest często ograniczone do mniejszych sieci ze względu na jego ograniczenia w skalowalności oraz czas reakcji. Standardy, takie jak RFC 1058, precyzują zasady działania RIP, a dobrą praktyką jest monitorowanie i optymalizacja interwałów aktualizacji, aby zminimalizować obciążenie sieci oraz poprawić wydajność routingu.

Pytanie 5

Jakie urządzenie pomiarowe umożliwia zidentyfikowanie uszkodzenia światłowodu?

A. Miernik mocy światłowodowej

B. Tester okablowania strukturalnego

C. Oscyloskop dwu-kanalowy

D. Reflektometr OTDR

Reflektometr OTDR (Optical Time Domain Reflectometer) jest zaawansowanym urządzeniem pomiarowym, które służy do analizy i lokalizacji uszkodzeń w światłowodach. Działa na zasadzie wysyłania impulsów światła przez włókno optyczne i monitorowania odzwierciedlonego sygnału, co pozwala na dokładne określenie miejsca, w którym występują straty sygnału. Dzięki tej technologii, specjalista może szybko i efektywnie zlokalizować miejsca uszkodzeń, takie jak pęknięcia, zagięcia czy zanieczyszczenia połączeń. Reflektometr OTDR jest standardem w branży telekomunikacyjnej, szczególnie w procesie instalacji oraz konserwacji sieci światłowodowych, gdzie precyzyjne pomiary są kluczowe dla zapewnienia niezawodności i jakości usług. Przykładem zastosowania OTDR jest diagnoza sieci FTTH (Fiber To The Home), gdzie szybkość reakcji na awarie jest niezbędna dla zadowolenia klientów. Analizując wyniki pomiarów, inżynierowie mogą nie tylko znaleźć uszkodzenia, ale także ocenić jakość całego włókna, co jest istotne przy planowaniu przyszłych rozbudów sieci. W kontekście norm branżowych, OTDR jest zgodny z wymaganiami ITU-T G.657 i IEC 61300-3-35, co gwarantuje wysoką jakość pomiarów oraz ich wiarygodność.

Pytanie 6

Jakie polecenie jest używane w systemach operacyjnych unix do ustalenia ścieżki do określonego hosta w sieci Internet?

A. traceroute

B. windump

C. ping

D. tracert

Odpowiedź 'ping' jest właściwa, gdyż jest to podstawowe polecenie w systemach UNIX, które służy do sprawdzania dostępności hosta w sieci oraz mierzenia czasu reakcji. Ping działa na zasadzie wysyłania pakietów ICMP Echo Request do docelowego hosta i oczekiwania na odpowiedź w postaci pakietów ICMP Echo Reply. Jest to niezwykle przydatne narzędzie do diagnozowania problemów z łącznością oraz do oceny opóźnień w sieci. Na przykład, administrator sieci może użyć polecenia 'ping www.example.com', aby sprawdzić, czy strona jest dostępna oraz jak szybko odpowiada. W praktyce, narzędzie to jest powszechnie stosowane w procedurach utrzymania sieci oraz przy rozwiązywaniu problemów, co czyni je niezbędnym w codziennej pracy specjalistów IT. Dodatkowo, standard ICMP, na którym opiera się ping, jest kluczowym elementem protokołów internetowych, a jego dobre zrozumienie jest niezbędne dla efektywnego zarządzania siecią.

Pytanie 7

Jak określane są oprogramowania, które nie wymagają instalacji?

A. Firewall

B. Portable

C. Benchmark

D. Sniffer

Odpowiedzi, takie jak "Benchmark", "Sniffer" i "Firewall", nie są właściwym określeniem dla programów, które nie wymagają instalacji, ponieważ odnoszą się one do zupełnie innych kategorii aplikacji oraz funkcji. Benchmarki to narzędzia służące do oceny wydajności sprzętu lub oprogramowania, a ich działanie zazwyczaj polega na przeprowadzaniu testów, które wymagają zainstalowania ich na systemie. Często są używane w kontekście testowania efektywności różnych komponentów komputera. Sniffery to programy do analizy ruchu sieciowego, których celem jest przechwytywanie danych przesyłanych przez sieć, co jest kluczowe w kontekście bezpieczeństwa IT. Z kolei firewalle są rozwiązaniami ochrony sieci, które monitorują i kontrolują ruch przychodzący i wychodzący, zabezpieczając system przed nieautoryzowanym dostępem. Mylenie tych terminów z aplikacjami portable wynika z braku zrozumienia specyfiki ich zastosowania. Warto zaznaczyć, że nie wszystkie programy muszą być zainstalowane, aby funkcjonować, ale te wymienione w odpowiedziach są przeznaczone do konkretnych zadań, które wymagają pełnej integracji z systemem operacyjnym, co jest przeciwieństwem idei programów portable. W branży IT kluczowe jest rozróżnianie tych terminów, aby efektywnie stosować odpowiednie narzędzia w praktycznych zastosowaniach.

Pytanie 8

Jaką technologię stosuje się do automatycznej identyfikacji i instalacji urządzeń?

A. HAL

B. NMI

C. AGP

D. PnP

HAL (Hardware Abstraction Layer) to warstwa abstrakcji sprzętowej, która umożliwia systemowi operacyjnemu interakcję z różnorodnym sprzętem, ale nie zajmuje się automatyczną identyfikacją i instalacją urządzeń. HAL odgrywa kluczową rolę w zapewnieniu, że system operacyjny może działać na różnych platformach sprzętowych, ale jego funkcjonalność nie obejmuje automatyzacji procesów instalacyjnych. NMI (Non-Maskable Interrupt) to sygnał przerywający, który jest używany do zarządzania krytycznymi sytuacjami w systemie, jednak nie ma związku z automatycznym rozpoznawaniem urządzeń. Z kolei AGP (Accelerated Graphics Port) to interfejs do podłączania kart graficznych, który nie odnosi się do procesu identyfikacji i instalacji, lecz do komunikacji i transferu danych między kartą graficzną a płytą główną. Często mylone jest z PnP, gdyż oba terminy związane są z obsługą urządzeń, jednak ich funkcje są bardzo różne. Typowym błędem jest mylenie skrótów i ich zastosowań, co prowadzi do nieporozumień w zakresie technologii informatycznych. Właściwe zrozumienie tych technologii jest kluczowe dla efektywnego zarządzania systemami komputerowymi i urządzeniami peryferyjnymi.

Pytanie 9

Jaki zapis nie stanowi adresu IPv6?

A. 2003:dba:0000:0000:0000:0000:1535:43cd

B. 2003:0dba:::::1535:43cd

C. 2003:0dba:0000:0000:0000:0000:1535:43cd

D. 2003:dba::1535:43cd

Odpowiedź 2003:0dba:::::1535:43cd jest niepoprawnym adresem IPv6, ponieważ zawiera zbyt wiele zastępczych dwukrotnych dwukropków (':::::'). W standardzie IPv6, który jest określony w dokumencie RFC 5952, stosowanie podwójnego dwukropka jest dozwolone wyłącznie raz w adresie, aby zastąpić sekwencję zer. W tym przypadku, zbyt wiele podwójnych dwukropków sprawia, że adres staje się niejednoznaczny i nieprawidłowy. Aby poprawnie zdefiniować adres IPv6, należy zastosować zasady skracania, które obejmują eliminację wiodących zer oraz zastosowanie podwójnego dwukropka do zastąpienia ciągów zer. Przykładowo, adres 2003:dba:0:0:0:0:1535:43cd można skrócić do 2003:dba::1535:43cd. Użycie takich narzędzi i technik jest nie tylko zgodne z normami, ale również ułatwia zarządzanie i rozumienie adresów w sieciach komputerowych.

Pytanie 10

Numeracja DDI (Direct Dial-In) w telefonicznych centralach z linią ISDN polega na tym, że wewnętrzny numer telefonu jest

A. jednocześnie końcówką numeru miejskiego, a dla każdego użytkownika centrali istnieje wspólny numer miejski

B. jednocześnie końcówką numeru miejskiego, a każdy użytkownik wewnętrzny centrali telefonicznej ma przypisany swój własny numer miejski

C. przypisany do wszystkich użytkowników, a dzięki wybieraniu tonowemu centrala nawiązuje połączenie z numerem wewnętrznym

D. przypisany jednocześnie do kilku użytkowników wewnętrznych centrali telefonicznej

Wszystkie inne odpowiedzi sugerują błędne podejścia do zagadnienia numeracji DDI w kontekście central telefonicznych. Wybór numeru przypisanego do wszystkich abonentów, jak wskazuje jedna z odpowiedzi, jest mylący, ponieważ w systemach DDI każdy użytkownik powinien mieć swój unikalny numer, co umożliwia bezpośrednie łączenie się z nim. Takie podejście z jedną wspólną linią miejską nie tylko ogranicza możliwości dzwonienia, ale również wprowadza nieefektywność w zarządzaniu połączeniami. Kolejnym błędnym założeniem jest, że numer wewnętrzny może być przypisany do kilku abonentów jednocześnie. To prowadzi do chaosu w komunikacji, ponieważ nie ma jasności, do kogo dzwoniący się łączy. W przypadku, gdyby kilka osób dzieliło ten sam numer, stwarzałoby to nieporozumienia i mogłoby prowadzić do straty połączeń. Zgodnie z najlepszymi praktykami w branży telekomunikacyjnej, efektywne systemy telekomunikacyjne wykorzystują indywidualne numery DDI dla każdej linii, co zapewnia przejrzystość i efektywność w zarządzaniu komunikacją. Takie podejście nie tylko zwiększa produktywność, ale także pozwala na lepsze monitorowanie i analizę połączeń, co jest kluczowe dla rozwoju organizacji.

Pytanie 11

Co oznacza komunikat w kodzie tekstowym Keybord is locked out – Unlock the key w procesie POST BIOS-u marki Phoenix?

A. Należy odblokować zamknięcie klawiatury

B. Błąd dotyczący sterownika klawiatury

C. BIOS ma trudności z obsługą klawiatury

D. Błąd związany ze sterownikiem DMA

Kod tekstowy 'Keybord is locked out – Unlock the key' w BIOS POST firmy Phoenix wskazuje, że klawiatura została zablokowana i wymaga odblokowania, aby umożliwić dalszą interakcję z systemem. Tego typu komunikat zazwyczaj pojawia się, gdy klawiatura została wyłączona z powodu niewłaściwego użycia, na przykład po wielokrotnym naciśnięciu klawiszy w krótkim czasie, co może być interpretowane jako nieautoryzowane próby dostępu. Aby odblokować klawiaturę, należy nacisnąć odpowiedni klawisz, zwykle jest to klawisz 'Enter' lub inny funkcjonalny klawisz, co przywróci pełną funkcjonalność. W praktyce, znajomość takich komunikatów jest istotna dla techników zajmujących się wsparciem komputerowym, gdyż pozwala na szybką diagnostykę i usunięcie problemów związanych z obsługą sprzętu. W ramach najlepszych praktyk, użytkownicy powinni unikać nadmiernego naciskania klawiszy podczas uruchamiania systemu, aby zapobiec blokowaniu klawiatury w BIOS.

Pytanie 12

Która z poniższych anten nie zalicza się do grupy anten prostoliniowych (linearnych)?

A. dipolowa

B. Yagi-Uda

C. paraboliczna

D. ramowa

Wszystkie wymienione w odpowiedziach anteny, z wyjątkiem anteny parabolicznej, można klasyfikować jako anteny prostoliniowe. Antena Yagi-Uda, będąca jedną z najbardziej popularnych anten kierunkowych, składa się z kilku elementów, w tym dipola i reflektorów, które są umiejscowione w linii prostej. Jej projekt jest optymalizowany do pracy w określonym paśmie częstotliwości, co czyni ją efektywną w zastosowaniach telekomunikacyjnych oraz radiowych. Podobnie, antena dipolowa, podstawowy typ anteny, również należy do grupy anten prostoliniowych, bowiem składa się z dwóch równych ramion ułożonych w linii. Anteny ramowe, chociaż mogą mieć różne kształty, również mogą być klasyfikowane jako anteny prostoliniowe w niektórych konfiguracjach. Kluczowym błędem w myśleniu jest założenie, że każdy typ anteny może być traktowany według tych samych zasad. Anteny paraboliczne różnią się od prostoliniowych, ponieważ ich działanie polega na wykorzystaniu geometrii reflektora do skupiania fal elektromagnetycznych, co znacznie zwiększa efektywność odbioru sygnału. W praktyce, wybór anteny odpowiedniego typu powinien być oparty na konkretnych wymaganiach aplikacji oraz warunkach otoczenia, co podkreśla znaczenie zrozumienia różnic pomiędzy rodzajami anten i ich zastosowaniami.

Pytanie 13

Jedynym protokołem trasowania, który korzysta z protokołu TCP jako metody transportowej, przesyłając pakiety na porcie 179, jest

A. EIGRP

B. BGP

C. OSPFv2

D. RIPv2

EIGRP (Enhanced Interior Gateway Routing Protocol) jest protokołem routingu opracowanym przez Cisco, który działa na zasadzie protokołu wewnętrznego i nie wykorzystuje TCP jako mechanizmu transportowego. Zamiast tego, EIGRP używa własnego protokołu transportowego, co sprawia, że jest bardziej zbliżony do protokołów takich jak OSPF (Open Shortest Path First) czy RIPv2, które również nie polegają na TCP. EIGRP jest często stosowany w sieciach lokalnych oraz w rozległych sieciach, ale jego działanie różni się od BGP, zwłaszcza w kontekście wymiany informacji między różnymi systemami autonomicznymi. OSPFv2 natomiast jest protokołem routingu typu link-state, który również nie korzysta z TCP. Zamiast tego, OSPF używa UDP do wymiany informacji o stanie łączy, co czyni go innym podejściem do zarządzania trasami w sieci. RIPv2 (Routing Information Protocol version 2) jest klasycznym protokołem wewnętrznym, który działa na zasadzie wymiany tablic routingu oraz nie wykorzystuje TCP. Liczne błędne koncepcje, które mogą prowadzić do pomyłki, opierają się na błędnym założeniu, że wszystkie protokoły routingu operują na tym samym poziomie transportowym, co nie jest prawdą. Każdy protokół ma swoje specyficzne cechy operacyjne oraz zastosowania, co wymaga dogłębnej analizy w kontekście ich implementacji w praktycznych scenariuszach sieciowych. Dlatego znajomość różnic w protokołach jest kluczowa dla skutecznego zarządzania sieciami.

Pytanie 14

Jaką techniką komutacji nazywamy metodę, w której droga transmisyjna jest zestawiana i rezerwowana na cały okres trwania połączenia?

A. komórek

B. ramek

C. kanałów

D. pakietów

Techniki komutacji pakietów, ramek oraz komórek nie opierają się na rezerwacji zasobów na czas trwania połączenia, co odróżnia je od komutacji kanałów. Komutacja pakietów, stosowana w sieciach IP, dzieli przesyłane dane na pakiety, które są przesyłane niezależnie i mogą korzystać z różnych ścieżek w sieci. Taki sposób transmisji jest bardziej elastyczny, ale może prowadzić do zmienności w jakości usług, co nie jest akceptowalne w przypadku aplikacji wymagających stałych parametrów jakości. Komutacja ramek, która wykorzystuje ramki jako podstawowy jednostkowy element przesyłania danych, również nie zapewnia rezerwacji zasobów na czas trwania połączenia. Wreszcie, komutacja komórek, stosowana w technologiach takich jak ATM, przypomina komutację pakietów, ale z mniejszymi jednostkami danych - komórkami. Jednak w żadnym z tych podejść nie ma dedykowanej rezerwacji pasma na czas trwania komunikacji, co może prowadzić do opóźnień i zmienności w jakości transmisji. Niezrozumienie różnic pomiędzy tymi technikami a komutacją kanałów może prowadzić do mylnych wniosków o ich zastosowaniu w sytuacjach, gdzie konieczne jest zapewnienie stałej jakości połączeń.

Pytanie 15

Termin software odnosi się do

A. złośliwe oprogramowanie

B. typ licencji

C. oprogramowanie

D. rodzaj pamięci

Wybór odpowiedzi dotyczącej rodzaju licencji, typu pamięci czy wirusa komputerowego wskazuje na nieporozumienia dotyczące terminologii informatycznej. Licencje oprogramowania są regulacjami prawnymi, które określają zasady użytkowania danego oprogramowania, a zrozumienie ich jest kluczowe dla przestrzegania praw autorskich. W kontekście software'u, licencje takie jak GPL czy MIT określają, w jaki sposób można modyfikować i dystrybuować oprogramowanie. Typ pamięci odnosi się do fizycznych i logicznych sposobów przechowywania danych w systemach komputerowych, takich jak RAM, ROM czy pamięci SSD, co jest zupełnie inną koncepcją niż oprogramowanie. W przypadku wirusów komputerowych, mówimy o szkodliwym oprogramowaniu, które jest zaprojektowane w celu zakłócania działania systemu lub kradzieży danych. Oprogramowanie i wirusy to dwie przeciwstawne koncepcje; wirus jest rodzajem oprogramowania, ale jego działanie jest destrukcyjne. Użycie terminologii bez zrozumienia jej kontekstu prowadzi do błędnych wniosków i może wpłynąć na zdolność do efektywnego korzystania z technologii. Ważne jest, aby posiadać solidną wiedzę na temat tych różnorodnych zagadnień, aby móc skutecznie poruszać się w obszarze technologii informacyjnej.

Pytanie 16

Jak nazywa się zależność współczynnika załamania medium od częstotliwości fali świetlnej?

A. tłumieniem

B. dyfrakcją

C. interferencją

D. dyspersją

Dyspersja to zjawisko, w którym współczynnik załamania światła w danym ośrodku zmienia się w zależności od częstotliwości fali świetlnej. Oznacza to, że różne kolory światła (o różnych długościach fal) są załamywane w różny sposób, co prowadzi do rozdzielenia białego światła na jego składniki. Przykładem dyspersji jest rozszczepienie światła w pryzmacie, gdzie różne kolory wychodzą na zewnątrz pod różnymi kątami. Dyspersja jest kluczowym zjawiskiem w optyce, istotnym dla wielu aplikacji, w tym w technologii soczewek, spektroskopii oraz telekomunikacji, gdzie różne długości fal mogą być używane do przesyłania informacji. Zrozumienie dyspersji jest także ważne w kontekście badań nad nowymi materiałami optycznymi, które mają na celu osiągnięcie lepszych właściwości załamania dla określonych zastosowań. W standardach optyki, takich jak ISO 10110, dyspersja jest definiowana i mierzone są jej efekty, co pozwala na optymalizację projektów optycznych.

Pytanie 17

Która z komercyjnych licencji jest przeznaczona dla większych przedsiębiorstw, instytucji edukacyjnych, takich jak szkoły i uniwersytety, oraz organów rządowych?

A. Licencja OEM

B. Licencja zbiorowa

C. Licencja publiczna

D. Licencja dla osoby fizycznej

Licencja grupowa to model licencjonowania oprogramowania, który jest szczególnie dedykowany dla większych organizacji, takich jak firmy, szkoły oraz uczelnie wyższe, a także instytucje rządowe. Tego rodzaju licencje umożliwiają zakup jednego zestawu licencji, które mogą być używane przez większą liczbę użytkowników, co jest bardziej opłacalne niż zakup pojedynczych licencji. Na przykład, w przypadku uczelni wyższych, licencja grupowa pozwala na zainstalowanie oprogramowania na wielu komputerach w różnych laboratoriach i salach wykładowych, co zwiększa dostępność zasobów edukacyjnych. Licencje grupowe często oferują również dodatkowe wsparcie techniczne oraz aktualizacje, co jest istotne w środowiskach edukacyjnych i komercyjnych, gdzie czas przestoju może prowadzić do strat finansowych. Przykładowo, wiele firm korzysta z licencji grupowych dla oprogramowania biurowego, co pozwala na łatwe zarządzanie i aktualizowanie oprogramowania dla wszystkich pracowników. To podejście wpisuje się w dobre praktyki zarządzania IT, takie jak centralizacja zakupu licencji i zapewnienie zgodności z regulacjami prawnymi.

Pytanie 18

Najskuteczniejszym sposobem ochrony komputera przed złośliwym oprogramowaniem jest

A. skaner antywirusowy

B. licencjonowany system operacyjny

C. zapora sieciowa FireWall

D. hasło do konta użytkownika

Zabezpieczanie komputera przed złośliwym oprogramowaniem to złożony proces, w którym różne metody ochrony pełnią uzupełniające się role. Zapora sieciowa (FireWall) jest skutecznym narzędziem, ale jej funkcją jest kontrolowanie ruchu sieciowego, co nie zastępuje działania skanera antywirusowego. Chociaż zapora może blokować nieautoryzowane połączenia, nie jest w stanie wykryć i usunąć już zainstalowanego złośliwego oprogramowania. Hasło do konta użytkownika jest istotne dla ochrony dostępu do systemu, jednak nie chroni przed samym złośliwym oprogramowaniem, które może zainfekować komputer niezależnie od tego, czy konto jest zabezpieczone hasłem. Licencjonowany system operacyjny ma swoje zalety, takie jak regularne aktualizacje i wsparcie techniczne, lecz sam w sobie nie zapewnia pełnej ochrony przed wirusami i innymi zagrożeniami. W praktyce, nie można polegać wyłącznie na jednym rozwiązaniu; skuteczna ochrona wymaga kombinacji różnych metod. Błędem jest myślenie, że wystarczy jedna z wymienionych opcji, aby zapewnić bezpieczeństwo systemu. Aby w pełni zabezpieczyć komputer, konieczne jest wdrożenie wielowarstwowego podejścia do bezpieczeństwa, które obejmuje zarówno zapory, skanery antywirusowe, jak i odpowiednie praktyki użytkowników.

Pytanie 19

Dla jakiej długości fali tłumienność światłowodu osiąga najniższą wartość?

A. 950 nm

B. 850 nm

C. 1 310 nm

D. 1 550 nm

Fala o długości 1550 nm charakteryzuje się najmniejszą tłumiennością w światłowodach, co czyni ją najbardziej optymalną dla długodystansowych transmisji. W tej długości fali, straty sygnału są minimalne, co pozwala na osiągnięcie większych odległości bez potrzeby stosowania dodatkowych wzmacniaczy. W praktyce, światłowody pracujące w zakresie 1550 nm są szeroko stosowane w sieciach telekomunikacyjnych oraz w systemach komunikacji optycznej. Zastosowanie tej długości fali jest zgodne z normami ITU-T G.652 i G.655, które definiują właściwości światłowodów jednomodowych. Dodatkowo, w kontekście praktycznym, fale te są również używane w systemach FTTH (Fiber To The Home), co znacząco poprawia jakość połączeń internetowych oraz zwiększa przepustowość sieci. Dzięki temu, operatorzy mogą świadczyć usługi o wyższej jakości, co jest kluczowe w dzisiejszym świecie, gdzie zapotrzebowanie na szybki internet stale rośnie.

Pytanie 20

Protokół SNMP opisuje

A. zarządzanie jedynie komputerami znajdującymi się w sieci

B. zdalne monitorowanie oraz zarządzanie siecią z podłączonymi do niej urządzeniami

C. zdalne monitorowanie i zarządzanie wyłącznie komputerami obecnymi w sieci

D. zarządzanie jedynie routerami, które są w sieci

Protokół SNMP (Simple Network Management Protocol) jest kluczowym standardem w zarządzaniu sieciami, który umożliwia zdalne monitorowanie i zarządzanie różnorodnymi urządzeniami sieciowymi, takimi jak routery, przełączniki, drukarki oraz serwery. Dzięki SNMP administratorzy sieci mogą zbierać dane o wydajności, monitorować stan urządzeń oraz konfigurować je zdalnie, co znacząco zwiększa efektywność zarządzania infrastrukturą IT. Przykładem zastosowania SNMP może być sytuacja, gdy administrator otrzymuje powiadomienie o wysokim obciążeniu procesora na serwerze. Dzięki SNMP może on szybko zidentyfikować przyczynę problemu i podjąć odpowiednie działania, takie jak optymalizacja zasobów lub wprowadzenie dodatkowego obciążenia na inny serwer. Protokół ten opiera się na modelu klient-serwer i stosuje strukturalne dane w formacie MIB (Management Information Base), co pozwala na łatwe rozszerzanie i dostosowywanie do specyficznych potrzeb organizacji. SNMP jest szeroko stosowany w praktykach branżowych, jako kluczowy element strategii zarządzania infrastrukturą IT w dużych organizacjach.

Pytanie 21

Modulacja amplitudy impulsowej jest określana skrótem

A. AM (Amplitude Modulation)

B. FM (Frequency Modulation)

C. FSK (Frequency Shift Keying)

D. PAM (Pulse Amplitude Modulation)

Impulsowa modulacja amplitudy, znana również jako PAM (Pulse Amplitude Modulation), to technika, w której amplituda impulsu jest modulowana w zależności od sygnału informacyjnego. Jest to kluczowa metoda w telekomunikacji, wykorzystywana do przesyłania danych w różnych formatach, np. w systemach transmisji cyfrowej. PAM jest stosunkowo prostą techniką, którą można zrealizować zarówno w formie prostokątnych impulsów, jak i bardziej złożonych waveletów. W praktyce znajduje zastosowanie w takich dziedzinach jak audio i wideo, gdzie sygnały analogowe są konwertowane na postać cyfrową. Wysoka jakość przesyłania danych przy niskim poziomie zakłóceń czyni PAM popularnym wyborem w standardach komunikacyjnych, takich jak HDMI czy USB. Przykładem zastosowania PAM w praktyce są komunikacje optyczne, gdzie impulsy świetlne modulowane amplitudowo przekazują informacje na dużych odległościach z minimalnymi stratami sygnału. Zastosowanie PAM jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają wykorzystanie odpowiednich standardów modulacji w zależności od wymagań systemowych.

Pytanie 22

Jaką klasę ruchową w sieciach ATM przydziela się aplikacjom korzystającym z czasu rzeczywistego?

A. ABR

B. UBR

C. nrt-VBR

D. rt-VBR

Wybór błędnych klas ruchowych do aplikacji czasu rzeczywistego może prowadzić do nieodpowiedniego zarządzania jakością usług, co z kolei wpływa na stabilność i płynność transmisji. Klasa nrt-VBR (non-real-time Variable Bit Rate) jest przeznaczona dla aplikacji, które nie wymagają natychmiastowego dostarczenia danych. Oferuje ona większą elastyczność w zakresie zarządzania pasmem, ale przy tym nie gwarantuje niskich opóźnień, co czyni ją nieodpowiednią dla aplikacji czasu rzeczywistego. Z kolei UBR (Unspecified Bit Rate) nie zapewnia żadnych gwarancji odnośnie do jakości usług, co może prowadzić do utraty pakietów i znacznych opóźnień, szczególnie w zatłoczonych sieciach. ABR (Available Bit Rate) z kolei, mimo że pozwala na pewne dostosowywanie przepływności, nie jest wystarczająco przewidywalny dla aplikacji, które wymagają stałego i niskiego opóźnienia. Przy wyborze odpowiedniej klasy ruchowej kluczowe jest zrozumienie wymagań aplikacji i związanych z nimi standardów branżowych. W praktyce, błędne wnioski wynikają często z mylnego przekonania, że wszystkie rodzaje ruchu można stosować zamiennie, co jest zdecydowanie fałszywe w kontekście aplikacji wymagających wysokiej jakości usług.

Pytanie 23

Funkcja w centralach telefonicznych PBX, która umożliwia zewnętrznemu abonentowi dzwoniącemu odsłuchanie automatycznego komunikatu głosowego z informacją o dostępnych numerach wewnętrznych do wybrania za pomocą systemu DTMF, to

A. DISA (Direct Inward System Access)

B. DDI (Direct Dial-In)

C. MSN (Multiple Subscriber Number)

D. DRPD (Distinctive Ring Pattern Detection)

DISA, czyli Direct Inward System Access, to usługa, która umożliwia zewnętrznym abonentom dzwoniącym do centrali telefonicznej PBX, uzyskanie dostępu do określonych funkcji systemu poprzez interaktywne menu głosowe. Użytkownicy mogą wybierać numery wewnętrzne przy użyciu tonów DTMF (Dual-Tone Multi-Frequency), co zapewnia wygodę i szybkość kontaktu. Przykładem zastosowania DISA może być duża firma, która ma wiele działów – klienci mogą dzwonić na centralny numer i za pomocą zapowiedzi głosowej szybko połączyć się z odpowiednim działem. DISA jest szczególnie cenna w kontekście zdalnej pracy oraz obsługi klienta, gdyż pozwala na efektywne kierowanie połączeń bez potrzeby angażowania operatorów. Dzięki tej funkcji organizacje mogą również monitorować połączenia, co pomaga w analizie efektywności komunikacji i optymalizacji procesów. DISA jest zgodna z najlepszymi praktykami zarządzania komunikacją w przedsiębiorstwie, ułatwiając zapewnienie płynności i dostępności usług telefonicznych.

Pytanie 24

Jaką maksymalną liczbę hostów można przydzielić w sieci z prefiksem /26?

A. 26 hostów

B. 254 hosty

C. 510 hostów

D. 62 hosty

Odpowiedź 62 hosty jest prawidłowa, ponieważ w sieci z prefiksem /26 dostępnych jest 64 adresów IP. Prefiks /26 oznacza, że 26 bitów jest używanych do identyfikacji sieci, co pozostawia 6 bitów dla hostów (32 - 26 = 6). Liczba dostępnych adresów dla hostów oblicza się jako 2^6 = 64. Należy jednak uwzględnić, że jeden adres jest zarezerwowany dla identyfikacji sieci, a drugi dla rozgłoszenia (broadcast), co oznacza, że można zaadresować 62 hosty. Taka konfiguracja jest powszechnie stosowana w małych sieciach, takich jak sieci lokalne (LAN), gdzie liczba urządzeń jest ograniczona. Przykładowo, w biurze z 62 komputerami, sieć /26 pozwala na efektywne przydzielanie adresów IP bez marnotrawienia zasobów. Warto pamiętać, że zgodnie z najlepszymi praktykami, planowanie adresacji IP powinno uwzględniać przyszły rozwój sieci, aby uniknąć potrzeby migracji do większego prefiksu.

Pytanie 25

Jakie protokoły routingu są wykorzystywane do zarządzania ruchem pomiędzy systemami autonomicznymi AS (Autonomous System)?

A. RIPv1

B. RIPv2

C. BGP

D. OSPF

BGP, czyli Border Gateway Protocol, to tak naprawdę mega ważny protokół do routingu, który pozwala na wymianę informacji o trasach pomiędzy systemami autonomicznymi. Można by powiedzieć, że to taki zewnętrzny protokół, bo działa między różnymi sieciami, które mogą mieć zupełnie inne zasady. Jest on super skalowalny, co oznacza, że świetnie radzi sobie z dużymi i skomplikowanymi sieciami, dlatego wszyscy go używają w Internecie. Typowy przykład to sytuacja, gdzie dostawcy usług internetowych korzystają z BGP, żeby wymieniać informacje o trasach do różnych miejsc w sieci. Co więcej, BGP wspiera różne mechanizmy, jak polityka routingu czy filtracja tras, co daje dużą kontrolę administratorom nad kierowaniem ruchu. Żeby dobrze skonfigurować BGP, trzeba znać kilka rzeczy, jak prefiksy czy metryki, więc przy jego wdrożeniu trzeba się wykazać większą wiedzą niż przy innych protokołach.

Pytanie 26

Który z poniższych adresów jest adresem niepublicznym?

A. 191.168.0.0/24

B. 193.168.0.0/24

C. 192.168.0.0/24

D. 194.168.0.0/24

Adresy 191.168.0.0/24, 193.168.0.0/24 oraz 194.168.0.0/24 nie są adresami prywatnymi, co wynika z przynależności do zakresu adresów publicznych. Adresy publiczne są routowane w Internecie i mogą być używane do bezpośredniej komunikacji między urządzeniami w różnych sieciach. Często pojawia się mylne przekonanie, że wszystkie adresy, które zaczynają się od liczby 192, są prywatne, co jest nieprawdziwe. Choć adresy 192.168.x.x są rzeczywiście adresami prywatnymi, inne zakresy 192.x.x.x są zarezerwowane dla adresów publicznych. Podobnie mylnie interpretuje się zakresy adresowe, co prowadzi do błędów w konfiguracji sieci. Niezrozumienie różnicy między adresami prywatnymi a publicznymi może skutkować próbami używania adresów publicznych w lokalnych sieciach, co nie tylko zwiększa ryzyko konfliktów adresowych, ale także czyni urządzenia w sieci lokalnej bardziej podatnymi na ataki z zewnątrz. W sieciach korporacyjnych i domowych, kluczowym aspektem jest używanie odpowiednich adresów IP oraz właściwe skonfigurowanie NAT, aby zapewnić zarówno bezpieczeństwo, jak i prawidłowe funkcjonowanie komunikacji sieciowej.

Pytanie 27

Jaką instytucję reprezentuje skrót ITU-T?

A. Międzynarodowy Związek Telekomunikacyjny – Sektor Normalizacji Telekomunikacji

B. Międzynarodowy Związek Telekomunikacyjny – Członkowie Sektorowi

C. Międzynarodowy Związek Telekomunikacyjny – Sektor Radiokomunikacji

D. Międzynarodowy Związek Telekomunikacyjny – Sektor Rozwoju Telekomunikacji

Wybór odpowiedzi związanych z innymi sektorami Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego wskazuje na niepełne zrozumienie struktury tej instytucji. Sektor Radiokomunikacji, który także jest częścią ITU, koncentruje się na regulacji i zarządzaniu zasobami radiowymi, co jest kluczowe dla rozwoju technologii bezprzewodowych, natomiast Sektor Rozwoju Telekomunikacji zajmuje się wspieraniem krajów rozwijających się w budowie i modernizacji ich systemów telekomunikacyjnych. Z kolei odpowiedź mówiąca o członkach sektorowych nie odnosi się do konkretnego sektora, a raczej do sposobu organizacji i zaangażowania w działalność ITU, co również nie jest zgodne z pytaniem o skrót ITU-T. Problemy z poprawnym zrozumieniem tego zagadnienia mogą wynikać z powierzchownej wiedzy na temat roli poszczególnych sektorów w strukturze ITU. Należy pamiętać, że każdy z sektorów podlega określonym zadaniom i ma wyraźnie zdefiniowany zakres odpowiedzialności, co jest kluczowe dla zrozumienia ich funkcji w globalnym systemie telekomunikacyjnym. W myśleniu o standardyzacji technologii, istotne jest rozróżnienie działań związanych z normowaniem, regulacją oraz wspieraniem rozwoju, co może prowadzić do nieporozumień w kontekście pytania o ITU-T.

Pytanie 28

Zestaw urządzeń składający się z łącznicy, przełącznicy oraz urządzeń pomiarowych i zasilających, to

A. przełącznik sieciowy

B. centrala telefoniczna

C. ruter sieciowy

D. koncentrator sieciowy

Centrala telefoniczna to złożony zespół urządzeń, który pełni kluczową rolę w systemach telekomunikacyjnych. Zawiera łącznice, które umożliwiają połączenia między różnymi liniami telefonicznymi, przełącznice, które kierują sygnałami do odpowiednich odbiorców, oraz urządzenia badawcze i zasilające, które zapewniają stabilność oraz funkcjonalność całego systemu. Przykładem zastosowania centrali telefonicznej mogą być systemy PBX (Private Branch Exchange), które służą do zarządzania wewnętrznymi połączeniami w firmach. Warto również zauważyć, że nowoczesne centrale telefoniczne mogą integrować się z Internetem, co pozwala na korzystanie z VoIP (Voice over Internet Protocol), znacznie obniżając koszty komunikacji. W kontekście standardów branżowych, centrale telefoniczne muszą spełniać wymagania określone w normach ITU-T, co zapewnia ich interoperacyjność oraz bezpieczeństwo przesyłanych danych. Z tego powodu zrozumienie funkcji centrali telefonicznej jest niezbędne dla profesjonalistów w dziedzinie telekomunikacji.

Pytanie 29

Jaką maksymalną wartość tłumienności światłowodu jednomodowego dla długości fali 1310 nm podaje norma G.652.C?

A. 1,0 dB/km

B. 0,1 dB/km

C. 0,4 dB/km

D. 2,0 dB/km

Wybór 0,1 dB/km to jednak nie jest to, co szukaliśmy. Taka wartość nie ma sensu, bo światłowody jednomodowe według standardu G.652.C nie mają tak niskich strat. Tłumienność na poziomie 0,1 dB/km sugerowałaby, że straty są praktycznie zerowe, co jest niemożliwe z racji ograniczeń fizycznych materiałów oraz technologii produkcji. Z kolei odpowiedź 2,0 dB/km to już przesada - to znacznie za dużo i pokazuje, że nie do końca rozumiesz, jak działają systemy optyczne. Taka wysoka wartość tłumienności byłaby nie do zaakceptowania w telekomunikacji, bo prowadziłoby to do poważnych problemów z sygnałem. Odpowiedź 1,0 dB/km, mimo że lepsza od 2,0 dB/km, to wciąż za dużo dla światłowodów zgodnych z normą G.652.C. Często zdarzają się błędy w analizie takich danych, gdy nie zwracamy uwagi na specyfikacje techniczne. W projektowaniu sieci telekomunikacyjnych powinno się zrozumieć, jakie komponenty są potrzebne, żeby mieć pewność, że wszystko działa sprawnie i niezawodnie.

Pytanie 30

Jaka jest wartość różnicy między G_i - zyskiem anteny wyrażonym w dBi, a G_d - zyskiem tej samej anteny wyrażonym w dBd?

G_i [dBi] - G_d [dBd] =?

A. 4,15

B. 1,15

C. 3,15

D. 2,15

W przypadku wybrania niepoprawnej odpowiedzi, warto zastanowić się nad źródłem nieporozumień dotyczących różnicy między zyskiem anteny w dBi i dBd. Często mylone są te dwa pojęcia, co prowadzi do błędnych wniosków. Zysk w dBi odnosi się do wydajności anteny w porównaniu z teoretycznym promiennikiem izotropowym, który rozprasza energię równomiernie we wszystkich kierunkach. Z kolei zysk w dBd bierze pod uwagę wydajność anteny w odniesieniu do dipola półfalowego, który jest bardziej praktycznym odniesieniem w rzeczywistych zastosowaniach. Wartością odniesienia dla dipola półfalowego jest właśnie 2,15 dB, co oznacza, że dBi będzie zawsze wyższe o tę wartość. Wybór nieprawidłowej odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia tych definicji lub z braku uważności przy analizie właściwości anten. Zastosowanie tej wiedzy jest kluczowe w projektowaniu i ocenie systemów komunikacyjnych, gdzie precyzyjne określenie zysku antenowego może mieć istotny wpływ na jakość i zasięg sygnału. Dlatego warto wrócić do podstaw i uważnie przyjrzeć się, jak definiujemy oraz mierzymy zyski anten, aby uniknąć podobnych błędów w przyszłości.

Pytanie 31

Aby zrealizować telekomunikacyjną sieć abonencką w budynku wielorodzinnym, konieczne jest użycie kabla

A. YDY 8x1x0.5

B. XzTKMX 5x2x0.5

C. YTKSY 10x2x0.5

D. YTDY 8x1x0.5

Wybór odpowiedzi innych niż YTKSY 10x2x0.5 opiera się na niepoprawnych założeniach dotyczących właściwości kabli oraz ich zastosowań w sieciach telekomunikacyjnych. Odpowiedź YTDY 8x1x0.5, mimo że jest stosunkowo popularnym kablem, nie jest optymalnym wyborem ze względu na mniejszą liczbę żył, co może ograniczać możliwości przesyłania danych. Kabel XzTKMX 5x2x0.5, chociaż przez niektórych może być postrzegany jako wystarczający, nie zapewnia odpowiedniego poziomu ekranowania potrzebnego w gęsto zabudowanych obszarach miejskich, gdzie zakłócenia sygnałowe są powszechne. Wreszcie, YDY 8x1x0.5 również nie spełnia wymagań związanych z ochroną przed zakłóceniami i oferuje tylko jedną parę żył, co jest niewystarczające w kontekście współczesnych potrzeb telekomunikacyjnych. W przypadku telekomunikacyjnych sieci abonenckich, kluczowe jest, aby kabel miał odpowiednią liczbę żył oraz właściwe ekranowanie, co zapewni stabilny i niezawodny przesył sygnałów. Niewłaściwy wybór kabla może prowadzić do problemów z jakością sygnału, co w efekcie wpłynie na doświadczenia użytkowników końcowych oraz na niezawodność całej sieci.

Pytanie 32

Jakie dwa typy telefonów można podłączyć do magistrali S/T w centrali telefonicznej i w jaki sposób?

A. POTS równolegle

B. POTS szeregowo

C. ISDN szeregowo

D. ISDN równolegle

Odpowiedź 'ISDN równolegle' jest poprawna, ponieważ w architekturze centrali telefonicznej ISDN (Integrated Services Digital Network) pozwala na podłączenie wielu urządzeń w konfiguracji równoległej, co umożliwia jednoczesne korzystanie z wielu linii telefonicznych. Podłączenie równoległe oznacza, że wiele telefonów ISDN może funkcjonować na tej samej magistrali S/T, co zwiększa elastyczność i efektywność komunikacyjną w organizacji. W praktyce, każde urządzenie podłączone równolegle do magistrali może niezależnie inicjować i odbierać połączenia, co jest kluczowe dla firm operujących na dużą skalę. Ponadto, konfiguracja równoległa jest zgodna z normami ETSI, które promują efektywne wykorzystanie zasobów telekomunikacyjnych. Znajomość standardów ISDN oraz umiejętność ich wdrażania w rzeczywistych warunkach jest niezbędna dla specjalistów w dziedzinie telekomunikacji.

Pytanie 33

Najskuteczniejszym sposobem zabezpieczenia danych przesyłanych w sieci Wi-Fi jest szyfrowanie w standardzie

A. WPA

B. 64-bit WEP

C. 128-bit WEP

D. WPA2

WPA2 (Wi-Fi Protected Access 2) jest uważany za jedno z najbezpieczniejszych zabezpieczeń dla sieci Wi-Fi. Oferuje znacznie bardziej zaawansowane mechanizmy szyfrowania niż jego poprzednicy, takie jak WEP (Wired Equivalent Privacy) i WPA. WPA2 wykorzystuje algorytm AES (Advanced Encryption Standard), który jest standardem szyfrowania zatwierdzonym przez rząd USA i powszechnie stosowanym w branży. W praktyce oznacza to, że dane przesyłane w sieci Wi-Fi są dobrze zabezpieczone przed przechwyceniem przez nieautoryzowane osoby. Przykładem zastosowania WPA2 jest większość nowoczesnych routerów Wi-Fi, które domyślnie oferują ten standard, zapewniając użytkownikom wysoki poziom ochrony. Warto również zaznaczyć, że stosowanie WPA2 w połączeniu z silnym hasłem znacznie zwiększa bezpieczeństwo sieci. Dobrą praktyką jest także regularna aktualizacja oprogramowania routera, co może wprowadzać poprawki bezpieczeństwa i nowe funkcje, które dodatkowo wzmacniają zabezpieczenia sieci Wi-Fi.

Pytanie 34

Wartość rezystancji jednostkowej, symetrycznej pary linii długiej przedstawionej w formie schematu zastępczego, zależy m.in. od

A. pojemności pomiędzy przewodami

B. stanu izolacji przewodów

C. średnicy przewodów

D. typy izolacji przewodów

Wybór odpowiedzi związanych ze stanem izolacji żył, pojemnością między żyłami czy rodzajem izolacji żył wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące zagadnień związanych z rezystancją jednostkową. Izolacja żył jest istotna z punktu widzenia bezpieczeństwa i ograniczenia strat prądowych, jednak nie wpływa bezpośrednio na rezystancję jednostkową, która odnosi się głównie do właściwości przewodzących materiału. Stan izolacji może być kluczowy dla trwałości i niezawodności linii, a także dla minimalizacji ryzyka zwarć. Pojemność między żyłami jest istotnym parametrem w kontekście przesyłania sygnałów wysokoczęstotliwościowych oraz w kontekście współczesnych linii transmisyjnych, ale nie ma wpływu na rezystancję jednostkową. Izolacja wpływa na wytrzymałość elektryczną oraz odporność na czynniki zewnętrzne, co jest ważne, lecz nie decyduje o rezystancji przewodników. Rodzaj izolacji żył jest kluczowy dla aplikacji w określonych środowiskach, ale jego wpływ na rezystancję jednostkową jest marginalny. Ważne jest zrozumienie, że właściwości elektryczne przewodników, w tym rezystancja, są ściśle związane z geometrią przewodników i ich materiałami, a nie z ich izolacją. Dlatego przy projektowaniu i analizie układów elektrycznych należy skupić się na właściwościach przewodników, ich średnicy oraz rodzaju użytych materiałów przewodzących.

Pytanie 35

Gdy podczas instalacji sterownika do drukarki sieciowej odpowiedni model nie występuje na liście kreatora dodawania sprzętu, co należy zrobić?

A. wybrać z dostępnych modeli drukarkę innego producenta, która jest najbardziej zbliżona do posiadanej

B. przeprowadzić ponowną instalację systemu operacyjnego

C. określić źródło z odpowiednimi sterownikami drukarki sieciowej

D. zmienić wersję systemu operacyjnego

Wskazanie źródła zawierającego właściwe sterowniki drukarki sieciowej jest najlepszym rozwiązaniem w przypadku, gdy model urządzenia nie jest dostępny na liście kreatora dodawania sprzętu. Współczesne systemy operacyjne często wykorzystują repozytoria lub bazy danych dostawców, gdzie można znaleźć odpowiednie sterowniki dla różnorodnych urządzeń. Znalezienie i pobranie najnowszych sterowników bezpośrednio ze strony producenta drukarki jest kluczowym krokiem, który zapewnia kompatybilność i stabilność działania urządzenia. Przykładami dobrych praktyk są regularne aktualizacje sterowników oraz korzystanie z zabezpieczonych źródeł, co zmniejsza ryzyko instalacji wirusów lub niezgodnych sterowników. Ważne jest również, aby przed rozpoczęciem instalacji upewnić się, że system operacyjny jest zgodny z wymaganiami technicznymi drukarki, co może obejmować architekturę systemu oraz jego wersję. Warto zaznaczyć, że prawidłowe sterowniki wpływają na jakość wydruku oraz wydajność urządzenia, dlatego ich wybór jest kluczowy.

Pytanie 36

Która z wymienionych metod komutacji polega na nawiązywaniu fizycznego łącza pomiędzy dwiema lub większą liczbą stacji końcowych, które jest dostępne wyłącznie dla nich, aż do momentu rozłączenia?

A. Komutacja kanałów

B. Komutacja wiadomości

C. Komutacja ATM

D. Komutacja pakietów

Komutacja pakietów, ATM i komutacja wiadomości to różne metody przesyłania danych, które nie odpowiadają na pytanie dotyczące tworzenia dedykowanych połączeń. Komutacja pakietów dzieli dane na małe pakiety, które są przesyłane niezależnie przez sieć. Każdy pakiet może podróżować różnymi trasami, co zwiększa efektywność wykorzystania pasma, ale nie gwarantuje dedykowanego połączenia. Takie podejście jest powszechnie stosowane w sieciach komputerowych, takich jak Internet, gdzie szybkość transmisji i elastyczność są kluczowe. Komutacja ATM (Asynchronous Transfer Mode) łączy funkcje komutacji pakietów i kanałów, ale także nie zapewnia stałego połączenia dla użytkowników. Zamiast tego, ATM przesyła dane w komórkach o stałej wielkości, co optymalizuje przepustowość, ale wciąż nie gwarantuje wydzielonego łącza. Z kolei komutacja wiadomości opiera się na wysyłaniu całych komunikatów, co może prowadzić do opóźnień, ponieważ wiadomości muszą zostać w pełni odebrane przed ich przetworzeniem. To z kolei nie odpowiada na wymóg ustanowienia stałego, dedykowanego połączenia. Objawem typowego błędu myślowego w tym kontekście jest mylenie pojęcia dedykowanego połączenia z różnymi metodami przesyłania danych, które są bardziej elastyczne, ale niekoniecznie odpowiednie dla zastosowań wymagających nieprzerwanego łącza.

Pytanie 37

Zespół Liniowy Abonencki nie pełni funkcji

A. odbierania i nadawania sygnalizacji wybierczej

B. kodowania oraz filtracji sygnałów

C. wysyłania prądów dzwonienia

D. rozdziału kierunków transmisji

Choć odpowiedzi dotyczące kodowania i filtracji sygnałów, wysyłania prądów dzwonienia oraz rozdzielenia kierunków transmisji mogą wydawać się uzasadnione, każda z tych funkcji jest ściśle związana z rolą Abonenckiego Zespołu Liniowego w systemach telekomunikacyjnych. Kodowanie i filtracja sygnałów to kluczowe procesy, które zapewniają, że sygnały przesyłane w sieciach telekomunikacyjnych są jasne i zrozumiałe. AZL stosuje różne techniki kodowania, aby zmniejszyć szumy oraz zniekształcenia sygnałów, co jest niezbędne do utrzymania jakości połączeń. Wysyłanie prądów dzwonienia jest istotnym elementem pracy AZL, ponieważ umożliwia on sygnalizowanie do abonenta, że nadchodzi połączenie. Z kolei rozdzielenie kierunków transmisji jest ważne dla efektywnej komunikacji, pozwalając na jednoczesne prowadzenie wielu połączeń. Typowy błąd myślowy, prowadzący do fałszywego wniosku, polega na myleniu funkcji zarządzania sygnalizacją z innymi rolami technicznymi w telekomunikacji. Kluczowe jest zrozumienie, że AZL, mimo że realizuje ważne funkcje, nie jest odpowiedzialny za generowanie sygnałów wybierczych, co jest domeną bardziej zaawansowanych systemów i urządzeń. W związku z tym, zrozumienie tego podziału ról jest niezbędne dla skutecznego zarządzania i projektowania systemów telekomunikacyjnych.

Pytanie 38

Narzędzie diskmgmt.msc w systemie MMC (Microsoft Management Console) pozwala na

A. zarządzanie kontami użytkowników

B. weryfikację sterowników zainstalowanych na dysku

C. przeglądanie zdarzeń systemu Windows

D. zarządzanie partycjami oraz woluminami prostymi

Wybór niewłaściwych odpowiedzi wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące funkcji narzędzi systemowych w Windows. Przykładowo, przegląd zdarzeń systemu Windows jest realizowany za pomocą Podglądu zdarzeń (Event Viewer), a nie diskmgmt.msc. To narzędzie służy do monitorowania i analizy logów systemowych, co jest kluczowe w diagnostyce problemów z wydajnością i bezpieczeństwem systemu. Kolejną niepoprawną opcją jest sprawdzenie zainstalowanych na dysku sterowników, co odbywa się głównie w menedżerze urządzeń (Device Manager), a nie w diskmgmt.msc. Menedżer urządzeń pozwala na zarządzanie sterownikami i urządzeniami sprzętowymi, co jest kluczowe dla utrzymania odpowiedniej funkcjonalności systemu. Wreszcie, zarządzanie użytkownikami można zrealizować poprzez narzędzie do zarządzania kontami użytkowników, a nie przez diskmgmt.msc, które skupia się na zarządzaniu dyskami. Ogólnie rzecz biorąc, zrozumienie różnicy między tymi narzędziami jest kluczowe dla efektywnego zarządzania systemem operacyjnym i rozwiązywania problemów. Przykładowe nieporozumienia mogą wynikać z mylnego przekonania, że jedno narzędzie obsługuje wiele funkcji, co prowadzi do błędnych praktyk w administracji systemami.

Pytanie 39

Jaką rozdzielczość ma przetwornik A/C, który konwertuje próbkę sygnału na jedną z 1024 wartości liczbowych?

A. 12 bitów

B. 10 bitów

C. 6 bitów

D. 8 bitów

Hmm, tu niestety coś poszło nie tak. Odpowiedzi 6 bitów i 8 bitów są za małe. Przetwornik 6-bitowy potrafi pokazać tylko 64 wartości, a 8-bitowy to zaledwie 256. Więc to nie ma szans na 1024 stany! Odpowiedź 12 bitów jest teoretycznie lepsza, bo rzeczywiście daje 4096 wartości, ale pytanie dotyczyło 10 bitów, więc też się nie zgadza. Główny błąd to pomylenie liczby bitów z ilością reprezentowanych wartości. Ważne jest, żeby rozumieć, jak te rozdzielczości wpływają na dokładność pomiaru, bo to klucz do dobrania odpowiednich przetworników w projektach.

Pytanie 40

Jaki sygnał w dowolnym momencie czasu charakteryzuje się precyzyjną zależnością matematyczną, a jego wykres powstaje na podstawie dokładnej analizy każdego momentu czasowego ze względu na jego nieprzerwaną zmienność?

A. Deterministyczny okresowy

B. Stacjonarny losowy

C. Niestacjonarny losowy

D. Deterministyczny nieokresowy

Wszystkie pozostałe odpowiedzi opierają się na nieprawidłowych założeniach dotyczących natury sygnałów. Sygnał losowy niestacjonarny, na przykład, jest zdefiniowany przez jego losowy charakter, co oznacza, że jego wartości są trudne do przewidzenia i nie mają stałej struktury w czasie. Taki sygnał jest zazwyczaj używany w kontekście statystyki i modeli probabilistycznych, co nie jest zgodne z opisanym pytaniem. Losowe sygnały stacjonarne są bardziej przewidywalne, ale również nie są deterministyczne, co jasno wyklucza je z analizy w kontekście ścisłej zależności matematycznej. Z kolei sygnał deterministyczny okresowy charakteryzuje się cyklicznością i regularnością, co również nie odpowiada definicji sygnału nieokresowego. Typowym błędem myślowym jest mylenie charakterystyki sygnału z jego przewidywalnością. Deterministyczne sygnały muszą być przewidywalne w każdym momencie, podczas gdy losowe sygnały zachowują element niepewności. W praktyce, zrozumienie różnicy między tymi typami sygnałów jest kluczowe w dziedzinach takich jak inżynieria sygnałów czy systemy dynamiczne, gdzie różne metody analizy i kontrolowania sygnałów mają różne implikacje praktyczne, w tym w zastosowaniach w telekomunikacji czy systemach informatycznych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej