Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik architektury krajobrazu
Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
Data rozpoczęcia: 21 października 2025 19:46
Data zakończenia: 21 października 2025 20:08

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aby zwalczyć przędziorka chmielowca zauważonego na roślinach, powinno się użyć środków ochrony roślin z kategorii

A. fungicydów

B. moluskocydów

C. insektycydów

D. akarycydów

Przędziorek chmielowiec (Tetranychus urticae) to szkodnik, który poważnie zagraża plonom wielu roślin, w tym chmielu i innych uprawach warzywnych oraz owocowych. Aby skutecznie z nim walczyć, należy zastosować akarycydy, które są specjalistycznymi środkami ochrony roślin przeznaczonymi do zwalczania akaroz (czyli chorób powodowanych przez roztocza). Akarycydy działają na różne stadia rozwojowe przędziorków, zapewniając ich skuteczne eliminowanie. Przykłady akarycydów to abamektyna, fenpyrazyt, czy spinosad, które są szeroko stosowane w praktyce rolniczej. Ważne jest, aby stosować akarycydy zgodnie z zaleceniami producenta i w odpowiednich fazach rozwoju roślin, co zwiększa ich efektywność. Dobrą praktyką jest również monitorowanie populacji szkodników oraz wprowadzenie środków profilaktycznych, takich jak stosowanie roślin towarzyszących czy naturalnych wrogów przędziorków, co może ograniczyć ich występowanie w przyszłości.

Pytanie 2

W szkółce roślin dekoracyjnych o ograniczonym budżecie, bez wpływu na jakość upraw, można zrezygnować z

A. systematycznego podlewania

B. nawożenia nawozem o całosezonowym działaniu

C. przycinania młodych krzewów

D. systematycznego odchwaszczania

Nawożenie nawozem o całosezonowym działaniu jest kluczowym elementem w produkcji roślin ozdobnych, jednak w sytuacji ograniczonych możliwości finansowych można je czasowo odsunąć na bok, nie wpływając na jakość końcowego produktu. Nawozy całosezonowe, takie jak granulaty o kontrolowanym uwalnianiu, zapewniają roślinom stały dostęp do składników odżywczych przez dłuższy czas. Ich zawartość azotu, fosforu i potasu jest dostosowana do potrzeb roślin w różnych fazach ich wzrostu. Przy odpowiednim planowaniu, rośliny mogą przetrwać okres bez nawożenia, zwłaszcza jeśli ziemia, w której są sadzone, ma już odpowiednie parametry odżywcze. W praktyce, przeprowadzenie analizy gleby przed sezonem wegetacyjnym pozwala na zidentyfikowanie zasobów składników odżywczych, co z kolei umożliwia optymalizację kosztów w zakresie nawożenia. Dobrą praktyką w szkółkach jest również stosowanie kompostu lub innych organicznych materiałów, które mogą wzbogacić glebę o niezbędne składniki bez znacznych nakładów finansowych.

Pytanie 3

Obficie rozwinięty system korzeniowy roślin rocznych osiąga się poprzez

A. przesadzanie

B. uszczykiwanie

C. pikowanie

D. hartowanie

Hartowanie to proces, który polega na stopniowym przyzwyczajaniu młodych roślin do warunków panujących na zewnątrz. Mimo że hartowanie jest ważnym etapem przygotowania roślin do sadzenia w gruncie, nie wpływa bezpośrednio na rozwój systemu korzeniowego. Z kolei przesadzanie to termin, który bywa mylony z pikowaniem, jednak w kontekście roślin jednorocznych, jest to bardziej ogólny proces przenoszenia roślin do nowego środowiska, co niekoniecznie przyczynia się do optymalizacji ich korzeni. Uszczykiwanie odnosi się do usuwania wierzchołków pędów w celu pobudzenia rozkrzewienia roślin, co także nie ma bezpośredniego wpływu na system korzeniowy. Typowym błędem w myśleniu jest utożsamianie wszystkich tych zabiegów z poprawą kondycji roślin - podczas gdy każdy z nich ma swoje specyficzne cele i zastosowanie. W rzeczywistości, aby poprawić rozwój systemu korzeniowego, kluczowe jest właśnie pikowanie, które efektywnie wspomaga młode rośliny w osiąganiu silniejszych i bardziej rozwiniętych korzeni, co z kolei przekłada się na ich lepszą kondycję ogólną.

Pytanie 4

Na glebach o dużym zanieczyszczeniu nie należy stosować

A. brony talerzowej

B. orki przedzimowej

C. kultywatora

D. włókowania

Wybór kultywatora na gleby silnie zaperzone może być mylący, ponieważ często postrzegany jest jako rozwiązanie do poprawy struktury gleby. Kultywatory są narzędziami, które rozbijają zbitą glebę i poprawiają jej napowietrzenie, jednak na glebach silnie zaperzonych ich stosowanie może prowadzić do jeszcze większego zaciągania zanieczyszczeń organicznych na powierzchnię. Włókowanie, z kolei, ma na celu spulchnienie wierzchniej warstwy gleby, co w teorii może wydawać się korzystne, ale również może nie zaspokajać potrzeb gleby, która wymaga bardziej delikatnego podejścia. Odpowiedzią na problem gleb zaperzonych nie jest intensywna obróbka, lecz dbałość o ich zdrowie i równowagę biologiczną. Zastosowanie orki przedzimowej również może być wadliwe, ponieważ głębokie oranie może prowadzić do dalszego pogłębiania problemów związanych z zaperzeniem oraz uszkodzeń struktury gleby. Zamiast tego, bardziej odpowiednie są metody ochrony gleby, takie jak stosowanie nawozów organicznych oraz wprowadzenie roślin okrywowych, które zwiększają bioróżnorodność i poprawiają kondycję gleby. Warto zatem podejść do tematu z większą rozwagą i uwzględnić specyfikę gleby przy wyborze metod uprawy.

Pytanie 5

Katalog Nakładów Rzeczowych nr 2-21 nie jest używany przy obliczaniu nakładów

A. na obsadzenie kwietników

B. na wykonanie trawników

C. na sadzenie krzewów

D. na wykonanie instalacji elektrycznej

Pojęcia związane z wykonywaniem trawników, sadzeniem krzewów oraz obsadzaniem kwietników są związane z pracami z zakresu architektury krajobrazu, które koncentrują się na estetyce i funkcjonalności przestrzeni zielonych. Katalog Nakładów Rzeczowych nr 2-21 nie ma zastosowania w tych obszarach, ponieważ jest ukierunkowany na prace budowlane i instalacyjne, a nie na prace związane z nasadzeniami. W przypadku trawników, nakłady obejmują przede wszystkim koszty związane z przygotowaniem terenu, zakupem nasion, nawozów oraz ewentualnymi kosztami nawadniania. Podobnie w przypadku krzewów i kwietników, kluczowe są koszty materiałów roślinnych oraz ich pielęgnacji. Użycie katalogu, który nie odnosi się do konkretnych prac ogrodniczych, może prowadzić do błędnych obliczeń i wyceny przedsięwzięcia. W praktyce, często popełnianym błędem jest stosowanie jednego katalogu do zróżnicowanych prac, co skutkuje brakiem odpowiedniego odwzorowania rzeczywistych kosztów i potrzeb materiałowych. Dlatego tak ważne jest dobieranie odpowiednich narzędzi i katalogów do specyfiki realizowanego projektu, co zapewni jego pomyślną realizację oraz właściwe zarządzanie budżetem.

Pytanie 6

Sadzenie cebul kwiatowych w koszykach z plastiku zabezpiecza je przed

A. drutowcami

B. skorkami

C. pędrakami

D. nornicami

Rozważając odpowiedzi, które nie dotyczą nornic, można zauważyć, że skorki, drutowce i pędraki to inne typy szkodników, które mogą wpływać na zdrowie cebul kwiatowych. Skorki, choć mogą powodować pewne uszkodzenia roślin, nie są głównymi zagrożeniami dla cebul w ziemi. Ich obecność często jest ograniczona do powierzchni gleby, gdzie mogą żerować na liściach i łodygach, a nie na korzeniach cebul. Drutowce, które są larwami chrabąszczy, mogą uszkadzać korzenie, ale nie są skutecznie eliminowane przez stosowanie koszyków. Bezpośrednie sadzenie cebul w ziemi, bez dodatkowej osłony, może zwiększać ryzyko ich ataku, zwłaszcza w glebach o dużej wilgotności. Pędraki, z drugiej strony, są również szkodnikami, które żyją w glebie i żerują na korzeniach, jednak ich kontrola wymaga innych metod, takich jak stosowanie środków ochrony roślin lub wprowadzenie naturalnych drapieżników. Typowym błędem przy wyborze metody ochrony cebul jest założenie, że każda forma osłony, w tym koszyki, jednocześnie chroni przed wszystkimi rodzajami szkodników. Należy zawsze analizować specyfikę zagrożeń w danym ogrodzie i stosować zróżnicowane metody ochrony, aby skutecznie zabezpieczyć cebule przed różnorodnymi szkodnikami.

Pytanie 7

Element architektury ogrodowej, stanowiący ścianę do wspierania pnączy, składający się z szeregu drewnianych słupków, drewnianej kraty pomiędzy nimi oraz belki łączącej, to

A. pergola.

B. bramka.

C. trejaż.

D. mur.

Trejaż to element architektury ogrodowej, który ma na celu wspieranie pnączy, umożliwiając im wzrost w pionie. Jest on zbudowany z drewnianych słupków, które tworzą konstrukcję nośną, a także z drewnianej kraty umieszczonej pomiędzy słupkami, która służy do rozpinania roślinnych pnączy. Trejaże wykorzystywane są nie tylko w ogrodach przydomowych, ale także w przestrzeniach publicznych, takich jak parki czy ogrody botaniczne. Przykładem ich zastosowania mogą być trejaże w ogrodach różanych, w których rośliny takie jak róże pnące wykorzystują strukturę trejażu do osiągnięcia większej ekspozycji na słońce oraz lepszej wentylacji. Dobrze zaprojektowany trejaż nie tylko wspiera rośliny, ale również pełni funkcję dekoracyjną, wprowadzając element estetyczny do ogrodu. W projektowaniu trejaży warto kierować się zasadami harmonii i proporcji, aby zapewnić ich trwałość i funkcjonalność przez wiele lat.

Pytanie 8

Przeplotnia stanowi typowy element wystroju

A. placów zabaw dla dzieci

B. zadrzewień osłonowych

C. terenu rekreacyjnego

D. ogrodów przydomowych

Zadrzewienia izolacyjne, tereny wycieczkowe oraz ogrody przydomowe to przestrzenie, które pełnią zupełnie inną rolę i nie są typowym miejscem dla przeplotni. Zadrzewienia izolacyjne są projektowane w celu zapewnienia prywatności oraz ochrony przed hałasem i wiatrem, a ich funkcja koncentruje się na tworzeniu stref komfortu dla mieszkańców. Przeplotnia nie ma zastosowania w tych kontekstach, ponieważ jej konstrukcja oraz funkcjonalność są dedykowane aktywności fizycznej dzieci, a nie ochronie czy estetyce przestrzeni. Tereny wycieczkowe, z kolei, są zazwyczaj obszarami rekreacyjnymi, które niekoncentrują się na dostarczeniu elementów typowych dla placów zabaw, takich jak przeplotnie. W kontekście ogrodów przydomowych można spotkać różne formy zagospodarowania przestrzeni, jednak ich głównym celem jest estetyka i funkcje użytkowe, a nie zapewnianie miejsca do zabawy dla dzieci. Dlatego projektując te tereny, można skupić się na roślinności, która będzie sprzyjać relaksowi i wypoczynkowi, co jest w sprzeczności z funkcjonalnością przeplotni. Typowym błędem myślowym prowadzącym do wyboru nieodpowiednich odpowiedzi jest mylenie przeplotni z innymi elementami krajobrazu, które mają inne zastosowanie i cele. Kluczowe jest zrozumienie różnicy między przestrzeniami zabawowymi a innymi formami zagospodarowania terenów, co pozwoli uniknąć tego typu pomyłek w przyszłości.

Pytanie 9

Podczas projektowania terenów zielonych na obszarach wilgotnych nie powinno się brać pod uwagę

A. kaliny koralowej (Viburnum opulus) i derenia rozłogowego (Cornus sericea)

B. jesionu wyniosłego (Fraxinus excelsior) i wierzby iwy (Salix caprea)

C. jabłoni purpurowej (Maluspurpurea) i berberysu pospolitego (Berberis vulgaris)

D. brzozy omszonej (Betula pubescens) i czeremchy pospolitej (Prunus padus)

Jabłoń purpurowa (Malus purpurea) i berberys pospolity (Berberis vulgaris) są roślinami, które nie powinny być uwzględniane w projektowaniu terenów zieleni na stanowiskach wilgotnych. Jabłoń purpurowa, mimo że jest atrakcyjna wizualnie, ma swoje preferencje glebowe, które nie obejmują bardzo wilgotnych warunków. Nie toleruje długotrwałego zalewania, co czyni ją niewłaściwym wyborem. Berberys pospolity z kolei, preferuje gleby dobrze przepuszczalne i może być wrażliwy na nadmiar wilgoci, co wpływa na jego zdrowotność i wzrost. W dobrych praktykach projektowania terenów zieleni, kluczowe jest dostosowywanie wyboru roślin do warunków siedliskowych, co zapewnia ich prawidłowy rozwój oraz estetykę przestrzeni. Wybierając rośliny do wilgotnych stanowisk, warto kierować się gatunkami, które naturalnie występują w takich warunkach, jak np. wierzby, jesiony czy kaliny, które dobrze znoszą wysoką wilgotność i mogą wspierać lokalną bioróżnorodność.

Pytanie 10

Jakie rośliny można wykorzystać do wypełnienia szczelin między kamiennymi płytami w nawierzchni ogrodowej ścieżki?

A. serduszkę okazałą (Dicentra spectabilis)

B. karmnik ościsty (Sagina subulata)

C. płomyk wiechowaty (Phlox paniculata)

D. rudbekię błyskotliwą (Rudbeckiafidgidd)

Rudbekia błyskotliwa (Rudbeckia fulgida) to roślina, która, choć piękna i atrakcyjna, nie jest odpowiednia do obsadzania szczelin pomiędzy płytami kamiennymi. Jej większy wzrost oraz wymagania dotyczące przestrzeni mogą prowadzić do niepożądanych skutków, jak np. wyganianie się poza wyznaczone obszary. Roślina ta preferuje pełne nasłonecznienie i dobrze zdrenowane gleby, co w przypadku wąskich szczelin może nie być łatwe do osiągnięcia. Wybór płomyka wiechowatego (Phlox paniculata) również nie jest trafiony, ponieważ jest to roślina o znacznie większych wymaganiach przestrzennych oraz wodnych. Oprócz tego, jej wysokość i rozłożystość sprawiają, że łatwo może przysłonić inne rośliny, co prowadzi do konkurencji o światło i składniki odżywcze. Serduszka okazała (Dicentra spectabilis) to roślina, która wymaga wilgotnego podłoża oraz ochrony przed słońcem, co nie odpowiada warunkom panującym w szczelinach pomiędzy płytami. Często myśląc o obsadzaniu takich miejsc, ogrodnicy mogą błędnie sądzić, że każdy rodzaj rośliny będzie się tam dobrze rozwijał, co jest nieprawidłowe. Kluczowe jest, aby dostosować wybór roślin do specyficznych warunków, w jakich mają one rosnąć, co podkreśla znaczenie umiejętności oraz wiedzy w dziedzinie ogrodnictwa.

Pytanie 11

Jakie konstrukcje budowlane umożliwiają płazom przejście na drugą stronę autostrady?

A. Estakady drogowe

B. Wiadukty drogowe nad autostradą

C. Rowy melioracyjne

D. Wydzielone przepusty pod autostradą

Wydzielone przepusty pod autostradą to konstrukcje zaprojektowane w celu umożliwienia zwierzętom, w tym płazom, bezpiecznego przemieszczania się przez drogi. Przepusty te są zazwyczaj umieszczane w miejscach o dużym natężeniu ruchu, gdzie naturalne korytarze ekologiczne zostały przerwane przez infrastrukturę drogową. Dzięki takim rozwiązaniom, które są zgodne z zasadami ochrony środowiska, jak i z wytycznymi dotyczącymi budowy dróg, płazy mogą uniknąć niebezpieczeństwa związane z ruchem drogowym. Przykłady zastosowania takich przepustów obejmują regiony, gdzie występują wędrówki godowe płazów, co czyni je kluczowymi dla ich przetrwania. Wydzielone przepusty są często projektowane z zastosowaniem naturalnych materiałów i roślinności, co zachęca do korzystania z nich przez zwierzęta. W kontekście zrównoważonego rozwoju oraz bioróżnorodności, takie rozwiązania są nie tylko korzystne dla płazów, ale również wpływają pozytywnie na cały ekosystem.

Pytanie 12

Bardzo wiekowe drzewa oraz krzewy o niskiej żywotności potrzebują przycinania

A. formującego koronę

B. zwiększającego kwitnienie

C. poprawiającego bezpieczeństwo

D. odmładzającego

Odpowiedź odmładzającego cięcia jest prawidłowa, ponieważ w przypadku bardzo starych drzew i krzewów o słabej żywotności, celem jest przywrócenie im energii i zdolności do wzrostu. Cięcie odmładzające polega na usuwaniu starych, chorych lub uszkodzonych gałęzi, co umożliwia lepszy dostęp światła i powietrza do wnętrza korony, a także stymuluje produkcję nowych pędów. Takie zabiegi mogą znacząco poprawić ogólną kondycję rośliny oraz zwiększyć jej odporność na choroby i szkodniki. Praktycznym zastosowaniem tego rodzaju cięcia może być odnawianie starych krzewów owocowych, takich jak porzeczki czy maliny, które po odpowiednim cięciu mogą znowu obficie owocować. Zgodnie z dobrymi praktykami w arborystyce, najlepiej wykonywać cięcie odmładzające wczesną wiosną lub późną jesienią, kiedy rośliny są w stanie spoczynku, co minimalizuje stres i wspiera regenerację.

Pytanie 13

Plan budowy zakłada stworzenie sezonowego kwietnika na gruncie, który będzie obsadzony roślinami rabatowymi. Jakie narzędzia są niezbędne do jego założenia?

A. Widły amerykańskie, sekator, siewnik punktowy, łopatka

B. Szpadel, grabie, sznurek z kołkami, łopatka

C. Widły amerykańskie, pielnik, sznurek z kołkami, grabie

D. Szpadel, pielnik, znacznik, grabie

Odpowiedź dotycząca zestawu narzędzi, który obejmuje szpadel, grabie, sznurek z kołkami oraz łopatkę, jest prawidłowa i odzwierciedla standardowe praktyki w zakresie zakładania kwietników sezonowych. Szpadel jest niezbędny do wykopania i przygotowania ziemi, co jest kluczowe przed zasadzeniem roślin. Grabie pomagają w wyrównywaniu terenu oraz usuwaniu większych kamieni czy korzeni, co również jest istotne dla zdrowia roślin. Sznurek z kołkami umożliwia precyzyjne wyznaczenie kształtu kwietnika oraz rozplanowanie przestrzeni, co jest ważne dla zachowania estetyki i równowagi w aranżacji. Łopatka, z kolei, jest niezwykle przydatna przy sadzeniu roślin, zwłaszcza tych o mniejszych korzeniach, oraz w przypadku konieczności precyzyjnego podcinania roślin. Stosowanie tych narzędzi zgodnie z dobrymi praktykami ogrodniczymi zapewnia trwałość i estetykę zakładanych rabat, co wpływa na ich długofalową atrakcyjność. Efektywna organizacja pracy oraz właściwe wykorzystanie narzędzi przyczyniają się do sukcesu całego projektu budowlanego.

Pytanie 14

Kwiatowe łąki o dekoracyjnym charakterze należy kosić po zakończeniu kwitnienia?

A. 1-2 razy w sezonie

B. 1-2 razy na kwartał

C. 3-4 razy w ciągu sezonu

D. 3-4 razy na kwartał

Łąki kwietne o charakterze dekoracyjnym wymagają staranności w pielęgnacji, a koszenie po kwitnieniu jest kluczowe dla ich zdrowia i estetyki. Odpowiedź 1-2 razy w sezonie jest poprawna, ponieważ pozwala zachować równowagę między bioróżnorodnością a estetyką. Koszenie w odpowiednich momentach sprzyja regeneracji roślin, a także utrzymaniu różnorodności gatunkowej, co jest istotne w kontekście ekosystemów. Przykładem właściwej praktyki jest koszenie wczesnym latem, po zakończeniu kwitnienia, co pozwala nasionom zrzucić swoje ziarna, a następnie roślinom regenerować się na nowo. Dodatkowo, koszenie w tym czasie sprzyja tworzeniu naturalnych siedlisk dla owadów zapylających, co jest istotne dla zachowania zdrowia całego ekosystemu. Standardy dotyczące pielęgnacji łąk kwietnych zalecają również unikanie intensywnego nawożenia, aby nie zdominowały przestrzeni gatunki inwazyjne. Dlatego regularne, umiarkowane koszenie po kwitnieniu jest kluczowym elementem dbania o łąki kwietne, które są cennym elementem krajobrazu.

Pytanie 15

Wskaż właściwy porządek działań związanych z sadzeniem narcyzów?

A. Nawożenie, przekopanie gleby, wyrównanie powierzchni, sadzenie cebul we wrześniu, przykrycie gleby torfem

B. Przekopanie gleby, nawożenie, sadzenie cebul w sierpniu, wyrównanie powierzchni, przykrycie gleby liśćmi

C. Nawożenie, przekopanie gleby, wyrównanie powierzchni, sadzenie cebul w październiku, przykrycie gleby folią

D. Przekopanie gleby, nawożenie, sadzenie cebul w marcu, wyrównanie powierzchni, przykrycie gleby kompostem

Sadzenie narcyzów wymaga prawidłowego harmonogramu prac, co zapewnia ich zdrowy rozwój i piękne kwitnienie. Odpowiedź wskazuje na właściwą sekwencję działań, zaczynając od nawożenia, co jest kluczowe dla dostarczenia roślinom niezbędnych składników odżywczych. Następnie, przekopanie gleby pozwala na poprawę struktury, co sprzyja lepszemu wchłanianiu wody i składników pokarmowych. Wyrównanie powierzchni gleby jest niezbędne, aby uniknąć zbierania się wody w zagłębieniach, co mogłoby prowadzić do gnicia cebul. Sadzenie cebul we wrześniu to optymalny czas, ponieważ pozwala roślinom na zakorzenienie się przed zimą. Przykrycie gleby torfem działa jako izolator, chroniąc cebule przed mrozem oraz zabezpieczając wilgoć. Takie działania są zgodne z najlepszymi praktykami ogrodniczymi, które zalecają dbałość o glebę oraz odpowiednie terminy sadzenia w celu zapewnienia zdrowego wzrostu narcyzów.

Pytanie 16

Jakie rozmnażanie zapewnia materiał roślinny, który jest wolny od patogenów i szkodników, a jednocześnie posiada cechy identyczne do roślin matecznych?

A. przez odkłady powietrzne

B. z siewu nasion

C. przez rozłogi i odrosty korzeniowe

D. metodą in vitro

Rozmnażanie roślin metodą in vitro to naprawdę ciekawa technika. Dzięki niej można uzyskać zdrowe rośliny, które są identyczne genetycznie z roślinami, z których pochodzą. W laboratoriach, w kontrolowanych warunkach, komórki roślinne rosną w specjalnych pożywkach. To pomaga zminimalizować ryzyko różnych zanieczyszczeń. Przykładem mogą być sadzonki orchidei, które powstają dzięki tej metodzie. Używając in vitro, możemy produkować lepsze materiały roślinne, co jest ważne, zwłaszcza w szkółkarstwie. Co więcej, ta metoda jest zgodna z dobrymi praktykami w ogrodnictwie i spełnia wymagania prawne. Z mojego doświadczenia, to na pewno sposób, który ma przyszłość w nowoczesnym ogrodnictwie.

Pytanie 17

Pracownik przeprowadzając zabieg ochrony roślin w szklarni powinien być wyposażony w odzież roboczą oraz

A. kask i buty gumowe

B. gumowe rękawice i maskę ochronną

C. kask i rękawice ochronne

D. fartuch ochronny i skórzane obuwie

Odpowiedź "gumowe rękawice i maskę ochronną" jest właściwa, ponieważ przy wykonywaniu zabiegów ochrony roślin w szklarni, robotnik jest narażony na kontakt z substancjami chemicznymi, takimi jak pestycydy czy fungicydy. Gumowe rękawice zapewniają ochronę dłoni przed substancjami chemicznymi, minimalizując ryzyko ich wchłonięcia przez skórę. Ponadto, stosowanie maski ochronnej jest kluczowe dla ochrony dróg oddechowych przed wdychaniem szkodliwych oparów i pyłów, które mogą być obecne w powietrzu w trakcie aplikacji środków ochrony roślin. Zgodnie z normami BHP oraz standardami ochrony zdrowia, stosowanie odpowiednich środków ochrony indywidualnej (ŚOI) jest obowiązkowe w pracy z substancjami chemicznymi. Przykładem mogą być zalecenia zawarte w regulacjach krajowych i unijnych dotyczących stosowania agrochemikaliów, które podkreślają konieczność zapewnienia bezpieczeństwa pracownikom podczas wykonywania zabiegów w szklarni.

Pytanie 18

Szersza odległość sadzenia roślin w kwietniku sprawia wrażenie

A. zmniejszenia obszaru kwietnika

B. skrócenia obszaru kwietnika

C. zwiększenia obszaru kwietnika

D. wydłużenia obszaru kwietnika

Odpowiedź wskazująca na zwiększenie powierzchni kwietnika jest poprawna, ponieważ większa rozstawa sadzenia roślin wpływa na postrzeganą przestronność i wielkość obszaru. Większa odległość między roślinami pozwala na lepsze wyeksponowanie każdej z nich, co sprawia, że przestrzeń wydaje się większa i bardziej otwarta. W praktyce, projektanci ogrodów często stosują technikę większego rozstawu, aby stworzyć wrażenie większej powierzchni oraz uniknąć efektu zagracenia. Zasada ta jest zgodna z dobrymi praktykami w aranżacji przestrzeni zieleni, które wskazują na znaczenie przestrzeni i proporcji w projektowaniu. Dodatkowo, odpowiedni rozstaw może sprzyjać lepszemu wzrostowi roślin poprzez zapewnienie im większej ilości światła i powietrza. Z tego powodu, umiejętność stosowania większej rozstwy sadzenia jest kluczowa dla osiągnięcia estetycznych i funkcjonalnych efektów w projektowaniu kwietników.

Pytanie 19

Jakie gatunki roślin można zalecić do sadzenia w pojemniku w eleganckim, zacienionym holu?

A. Nolina wygięta (Nolina recurrata), agawa amerykańska (Agave americana)

B. Grubosz jajowaty (Crassula ovata), juka gwatemalska (Yucca elephantipes)

C. Difenbachia pstra (Dieffenbachia picta), dracena obrzeżona (Dracaena marginata)

D. Ananas (Ananas bracteatus), kalanchoe Blossfelda (Kalanchoe blossfeldiana)

Difenbachia pstra i dracena obrzeżona to super wybór do holi, gdzie nie ma za dużo światła. Obie te rośliny świetnie radzą sobie w takich warunkach, co jest fajne, bo nie każda roślina lubi ciemne miejsca. Difenbachia, z tymi swoimi zielono-białymi liśćmi, nie tylko ładnie wygląda, ale też pomaga w oczyszczaniu powietrza – co jest teraz na czasie. Natomiast dracena obrzeżona ma długie, wąskie liście, które nadają elegancji. Obie rośliny są proste w pielęgnacji, co jest ważne, szczególnie w biurze czy w miejscach publicznych. Pamiętaj tylko o odpowiednim podlewaniu i czyszczeniu liści, a będą rosły jak marzenie!

Pytanie 20

Jakie krzewy rekomenduje się do zakupu w celu utworzenia żywopłotów ochronnych?

A. Berberysy, głogi, ogniki

B. Ligustry, tawuły, wierzby

C. Irgi, derenie, leszczyny

D. Jaśminowce, pęcherznice, lilaki

Berberysy, głogi i ogniki to rośliny, które doskonale nadają się do tworzenia żywopłotów obronnych ze względu na swoje właściwości. Berberys (Berberis) jest krzewem kolczastym, co stanowi naturalną barierę, zniechęcającą potencjalnych intruzów. Dodatkowo, berberysy charakteryzują się gęstym pokrojem, co zwiększa ich efektywność jako żywopłoty. Głóg (Crataegus) również posiada kolce i rośnie w formie gęstych krzewów, a jego owoce przyciągają ptaki, co dodatkowo wspiera bioróżnorodność w ogrodzie. Ognik (Pyracantha) oprócz kolców, oferuje także dekoracyjne owoce, które są jadalne dla ptaków i dodają atrakcyjności wizualnej. Przy projektowaniu żywopłotu obronnego warto pamiętać o zasadach sadzenia roślin w odpowiednich odstępach oraz o pielęgnacji, aby rośliny mogły się dobrze rozwijać i efektywnie pełnić swoją funkcję. Te krzewy są często rekomendowane przez ekspertów z zakresu architektury krajobrazu jako elementy zwiększające bezpieczeństwo posesji oraz poprawiające estetykę otoczenia.

Pytanie 21

Która z wymienionych roślin nie jest hodowana w tunelach foliowych?

A. Frezja

B. Róża

C. Nasturcja

D. Goździk

Nasturcja (Tropaeolum majus) to roślina, która nie jest typowo uprawiana pod folią, ponieważ jest to roślina jednoroczna, charakteryzująca się dużą odpornością na zmienne warunki atmosferyczne. Uprawa roślin pod folią, jak ma to miejsce w przypadku róż, frezji czy goździków, ma na celu stworzenie optymalnych warunków mikroklimatycznych, które sprzyjają lepszemu wzrostowi i rozwojowi. W przypadku roślin wymagających takiej ochrony, jak róże, korzysta się z tuneli foliowych, które zapewniają odpowiednią temperaturę oraz wilgotność, co jest niezbędne do uzyskania wysokiej jakości kwiatów. Nasturcja, z kolei, doskonale radzi sobie w warunkach naturalnych i często jest uprawiana w ogrodach bez stosowania dodatkowych osłon. Jej wszechstronność sprawia, że jest popularna nie tylko ze względu na walory ozdobne, ale także jadalne. Liście oraz kwiaty nasturcji są wykorzystywane w kuchni, co wzbogaca dietę o cenne składniki odżywcze. Praktyka uprawy nasturcji w naturalnych warunkach jest zgodna z ekologicznymi trendami w ogrodnictwie, które promują bioróżnorodność oraz zrównoważony rozwój.

Pytanie 22

Jaką minimalną szerokość powinna mieć brama na drodze pożarowej w osiedlu?

A. 3,5 m

B. 4,5 m

C. 1,2 m

D. 2,5 m

Minimalna szerokość bramy na osiedlowej drodze pożarowej to 3,5 metra, co jest zgodne z przepisami budowlanymi i normami ochrony przeciwpożarowej. Taka szerokość pozwala na swobodne przejazdy wozów strażackich i innych służb ratunkowych, co jest mega ważne w kryzysowych sytuacjach, gdzie czas ma znaczenie. Można to zobaczyć w projektach urbanistycznych, które biorą pod uwagę nie tylko bezpieczeństwo pożarowe, ale też komfort dla mieszkańców. Umożliwia to też łatwiejszy dojazd do budynków w sytuacjach ewakuacyjnych oraz transport sprzętu gaśniczego. Zwykle przyjmuje się, że odpowiednia szerokość dróg pożarowych powinna spełniać normę PN-EN 13501-1, co jest istotne dla zapewnienia dostępności, a to z kolei wpływa na efektywność w akcjach ratunkowych. Dobre praktyki mówią też, że warto projektować te drogi z pewnymi marginesami bezpieczeństwa, więc ta szerokość to tak naprawdę standard w budownictwie mieszkaniowym i komercyjnym.

Pytanie 23

Zadrzewienia wzdłuż dróg są stosowane głównie w celu

A. organizowania krajobrazu.

B. ochrony przed wiatrem.

C. wzbogacania pejzażu.

D. ochrony niewielkiej fauny.

Zadrzewienia przydrożne stanowią istotny element ochrony przeciwwietrznej. Ich głównym celem jest ochrona dróg oraz okolicznych terenów przed szkodliwym działaniem wiatru, co jest szczególnie ważne w obszarach otwartych, gdzie siła wiatru może powodować niebezpieczne sytuacje, takie jak osuwiska, zrywanie gałęzi czy utrudnienia w ruchu drogowym. Zadrzewienia te skutecznie redukują prędkość wiatru, tworząc osłonę, która chroni zarówno pojazdy, jak i pieszych. Przykłady zastosowań to nasadzenia na obszarach wiejskich, gdzie zadrzewienia są wykorzystywane wzdłuż dróg krajowych, a także w rejonach przemysłowych, gdzie ochrona budynków przed wiatrem ma kluczowe znaczenie. W praktykach zarządzania przestrzenią, zadrzewienia są również zalecane w standardach ochrony środowiska, które podkreślają znaczenie bioróżnorodności oraz zachowania naturalnych barier dla poprawy jakości życia mieszkańców. Oprócz aspektów ochronnych, zadrzewienia wpływają pozytywnie na mikroklimat, co jest istotne w kontekście zmian klimatycznych.

Pytanie 24

Który z opisanych działań jest kluczowy w pielęgnacji żywopłotu formowanego z irgi błyszczącej (Cotoneaster lucidus)?

A. Ochrona na zimę

B. Przycinanie 2-3 razy w ciągu roku

C. Obfite nawadnianie w jesieni

D. Przycinanie 4-5 razy w ciągu roku

Cięcie 2-3 razy w roku jest kluczowe w pielęgnacji żywopłotu formowanego z irgi błyszczącej (Cotoneaster lucidus), ponieważ pozwala na utrzymanie pożądanej formy rośliny oraz stymuluje jej wzrost. Regularne przycinanie sprzyja gęstości krzewu, co z kolei wpływa na jego walory estetyczne oraz funkcjonalność jako żywopłotu. Dobrą praktyką jest cięcie wczesną wiosną, tuż przed rozpoczęciem wegetacji, oraz ponowne przycinanie latem, aby skorygować ewentualne niepożądane kształty czy nadmiar wzrostu. Przycinanie wpływa także na zdrowotność roślin, redukując ryzyko chorób oraz ataków szkodników, które mogą się pojawić w gęsto uformowanym żywopłocie. Przykładem może być stosowanie techniki cięcia formującego, która polega na stopniowym kształtowaniu krzewu w pożądany sposób, co w efekcie przyczynia się do uzyskania zwartych i estetycznych linii. Warto również zauważyć, że irga błyszcząca dobrze reaguje na cięcie, co czyni tę metodę niezbędną dla zachowania zdrowia i urody rośliny.

Pytanie 25

Wykonywanie analiz funkcjonalno-przestrzennych ma na celu

A. ocenę warunków siedliskowych dla roślin

B. zapewnienie rozwiązań programowych i przestrzennych dla określonego obszaru

C. przygotowanie zaleceń dotyczących pielęgnacji dla istniejącego drzewostanu

D. zgromadzenie informacji niezbędnych do oceny stanu zdrowotnego drzewostanu

Przeprowadzanie analiz funkcjonalno-przestrzennych jest kluczowym elementem planowania i zarządzania przestrzenią, szczególnie w kontekście rozwoju terenów. Celem tych analiz jest opracowanie rozwiązań, które uwzględniają zarówno aspekty ekologiczne, jak i społeczne otoczenia. Przykładem może być projektowanie infrastruktury miejskiej, gdzie uwzględnia się nie tylko funkcjonalność budynków, ale też ich wpływ na lokalną faunę i florę. W standardach branżowych, takich jak ISO 14001 dotyczących zarządzania środowiskiem, podkreśla się konieczność zintegrowanego podejścia do analizy funkcjonalno-przestrzennej, co pozwala na zminimalizowanie negatywnego wpływu na środowisko. Wiedza z zakresu GIS (Geographic Information Systems) jest również nieoceniona w tym procesie, umożliwiając wizualizację danych przestrzennych i ich analizę, co wspiera podejmowanie świadomych decyzji. W praktyce, wdrożenie takich rozwiązań sprzyja tworzeniu zrównoważonego rozwoju, co jest zgodne z aktualnymi trendami i wymaganiami prawnymi w zakresie ochrony środowiska.

Pytanie 26

Gdy dojdzie do przewrócenia się auta transportującego środki ochrony roślin oraz zniszczenia wielu pojedynczych opakowań, co należy zrobić niezwłocznie?

A. lokalne władze, policję i straż pożarną

B. dystrybutora środków chemicznych

C. straż miejską

D. pogotowie ratunkowe

W przypadku wywrócenia się samochodu z ładunkiem środków ochrony roślin, kluczowym działaniem jest niezwłoczne powiadomienie lokalnych władz, policji i straży pożarnej. Takie zgłoszenie ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa nie tylko osób znajdujących się w pobliżu zdarzenia, ale także ochrony środowiska przed potencjalnym zagrożeniem wynikającym z rozbicia opakowań jednostkowych. Lokalne władze mają odpowiednie zasoby i procedury, aby skutecznie zarządzać sytuacją kryzysową, a policja oraz straż pożarna są przeszkolone w reagowaniu na incydenty związane z niebezpiecznymi substancjami chemicznymi. Przykładowo, w sytuacji awaryjnej straż pożarna może podjąć działania zmierzające do zabezpieczenia terenu oraz neutralizacji substancji, a policja może zorganizować ewakuację mieszkańców z zagrożonego obszaru. Przestrzeganie tych protokołów jest zgodne z normami zarządzania kryzysowego oraz ochrony środowiska, co jest kluczowe dla minimalizacji skutków tego typu incydentów.

Pytanie 27

Symbol C20 w dokumentacji szkółkarskiej wskazuje, że roślina jest sprzedawana

A. w doniczce kwadratowej o boku 20 cm

B. w doniczce okrągłej o średnicy 20 cm

C. w pojemniku o objętości 20 l

D. w pojemniku o masie 20 kg

Wybór odpowiedzi, które sugerują, że C20 oznacza doniczkę o określonym kształcie lub masie, jest błędny z kilku powodów. Pierwsza niepoprawna koncepcja związana z doniczką okrągłą o średnicy 20 cm, ignoruje fakt, że oznaczenia szkółkarskie odnoszą się głównie do objętości, a nie wymiarów średnicy. W praktyce, donice o różnych kształtach mogą mieć tę samą pojemność, dlatego samo podanie średnicy nie jest wystarczające do określenia rzeczywistej objętości pojemnika. Podobnie, koncepcja doniczki kwadratowej o boku 20 cm również jest myląca, gdyż nie uwzględnia pojemności, która w przypadku doniczek kwadratowych mogłaby się różnić w zależności od głębokości. Z kolei odniesienie do masy 20 kg jest całkowicie nieadekwatne, ponieważ masa pojemnika zależy od wielu czynników, w tym rodzaju użytego materiału, wilgotności gleby oraz samej rośliny. W praktyce, błędne rozumienie oznaczeń pojemnościowych prowadzi do problemów w zakresie planowania przestrzeni w ogrodnictwie oraz niezadowolenia z jakości roślin. Dla profesjonalistów w branży szkółkarskiej znajomość właściwej terminologii i oznaczeń jest niezbędna, aby efektywnie zarządzać produkcją i sprzedażą roślin, a także zapewnić ich odpowiedni rozwój.

Pytanie 28

Jaką grupę roślin można zalecić do wykorzystania na rabacie bylinowej usytuowanej w cienistym miejscu?

A. Aster krzaczasty (Aster dumosus), jeżówka purpurowa (Echinacea purpurea), malwa różowa (Althea rosea)

B. Czyściec wełnisty (Stachys byzantina), rogownica kutnerowata (Cerastium tomentosum), karmik ościsty (Sagina subulatd)

C. Dąbrówka rozłogowa (Ajuga reptans), konwalia majowa (Convallaria majalis), fiołek wonny (Viola odorata)

D. Szałwia błyszcząca (Salvia splendens), paciorecznik ogrodowy (Canna generalis), aksamitka rozpierzchła (Tagetes patula)

Dąbrówka rozłogowa, konwalia majowa i fiołek wonny to super rośliny do robienia rabat w cieniu. Te gatunki dobrze znoszą cień i wilgoć, co jest mega ważne w takich miejscach. Dąbrówka rozłogowa jest niską byliną i rośnie dość szybko, tworząc gęste dywany, co skutecznie tłumi chwasty. Konwalia majowa ma piękny zapach i też preferuje cień oraz wilgoć, a jej zapach przyciąga pszczoły i inne zapylacze. Fiołek wonny jest śliczny i odporny na chłody, więc idealnie nadaje się do wiosennych kompozycji. W praktyce, przy tworzeniu rabat w cieniu, warto wybierać rośliny o podobnych wymaganiach co do gleby i światła, bo to pomaga im się rozwijać i dobrze wyglądać. Też dobrym pomysłem jest używanie mulczu, żeby gleba była wilgotna, bo w cieniu wysychanie trwa dłużej.

Pytanie 29

Czym nie jest konserwacja zabytku?

A. działanie mające na celu zachowanie zabytku w stanie, w którym substancja zabytkowa nie ulega degradacji i możliwe jest docenienie jej wartości.

B. odzyskanie brakującej części zabytku.

C. przystosowanie zabytku do nowych warunków użytkowania.

D. działanie mające na celu przywrócenie zabytku do formy najlepiej ukazującej jego wartości.

Działania mające na celu doprowadzenie zabytku do postaci najlepiej ukazującej jego walory, przywracanie brakujących części oraz dbałość o to, aby substancja zabytkowa nie ulegała niszczeniu, są kluczowymi elementami konserwacji. W praktyce, podejścia te są często mylone z przystosowaniem obiektu do nowych funkcji. Zmiana sposobu użytkowania zabytku może prowadzić do jego nieodwracalnej degradacji, jeśli nie jest przeprowadzana z zachowaniem zasad konserwatorskich. Typowym błędem jest przyjmowanie, że zmiany mogą być dokonywane bez dokładnej analizy wpływu na zabytkową substancję. Takie podejście może skutkować ingerencją w oryginalne elementy zabytku, co narusza zasady ochrony dziedzictwa kulturowego. W kontekście konserwacji, ważne jest przestrzeganie międzynarodowych standardów, takich jak zasady zawarte w Karcie Weneckiej, które podkreślają konieczność minimalizowania interwencji oraz dążenie do zachowania autentyczności obiektów. Zachowanie substancji zabytkowej w odpowiednim stanie to fundament każdej prawidłowej konserwacji, co sprawia, że zmiana przeznaczenia powinna być traktowana z największą ostrożnością i starannością.

Pytanie 30

Jak powinno się umiejscowić rośliny, aby osiągnąć efekt głębi przestrzennej?

A. Na pierwszym planie rośliny o ciepłych kolorach, a w tle w zimnej kolorystyce

B. Na pierwszym planie rośliny w zimnych kolorach, a w tle w ciepłych barwach

C. Rośliny średniej wysokości na pierwszym planie, a w tle niższe

D. Wyższe rośliny na pierwszym planie, a z tyłu niższe

Poprawna odpowiedź to umiejscowienie roślin o ciepłych barwach na pierwszym planie oraz roślin o zimnej kolorystyce w tle. To podejście wynika z zasad kompozycji przestrzennej, gdzie ciepłe kolory, takie jak czerwienie, pomarańcze czy żółcie, przyciągają uwagę i wydają się bliższe widzowi, podczas gdy zimne kolory, jak błękity czy zielenie, sprawiają wrażenie większej odległości. Przykładem może być ogród, w którym na pierwszym planie sadzimy kwiaty o intensywnych barwach, takie jak nasturcje, a w tle może być łan lawendy. Taki układ tworzy iluzję głębi, co sprawia, że przestrzeń wydaje się bardziej dynamiczna i atrakcyjna. Jest to zgodne z zasadami projektowania krajobrazu, które zalecają stosowanie kontrastów kolorystycznych, aby zwiększyć wizualne zainteresowanie. Dodatkowo, zastosowanie tej techniki w profesjonalnych projektach ogrodowych podkreśla wysoki standard estetyczny oraz dbałość o detale.

Pytanie 31

W którym wierszu tabeli podano grupę roślin stosowanych do obsadzenia promenady?

A.	wierzba biała Salix alba	oliwnik wąskolistny Elaeagnus angustifolia	hortensja drzewkowata Hydrangea arborescens
B.	cyprysik groszkowy Chamaecyparis pisifera	robinia biała Robinia pseudoacacia	rozchodnik okazały Sedum spectabile
C.	perukowiec podolski Cotinus coggygria	leszczyna pospolita „Contorta" Corylus avellana „Contorta"	kokornak wielkolistny Aristolochia macrophylla
D.	lipa srebrzysta Tilia tomentosa	jesion pensylwański Fraxinus pennsylvanica	kasztanowiec czerwony Aesculus x carnea

A. B.

B. D.

C. C.

D. A.

Wybór odpowiedzi spośród A, B lub C może wydawać się kuszący, jednak żadna z tych opcji nie odnosi się do roślin, które są odpowiednie do obsadzania promenad. Wiele osób może przyjąć, że różne gatunki roślin mogą być stosowane zamiennie, jednak w rzeczywistości wymogi dotyczące obsadzania przestrzeni publicznych są bardzo specyficzne. Na przykład, niektóre z drzew wymienionych w tych odpowiedziach mogą nie posiadać odpowiednich cech, takich jak trwałość, odporność na zmienne warunki atmosferyczne oraz zdolność do radzenia sobie z ograniczonymi warunkami glebowymi. Dodatkowo, osoby udzielające odpowiedzi mogą nie dostrzegać, jak istotne jest stosowanie drzew, które nie tylko spełniają funkcję estetyczną, ale również przyczyniają się do poprawy mikroklimatu w miastach. Również, nieodpowiedni dobór roślin może prowadzić do problemów związanych z inwazją, patogenami czy osłabieniem lokalnego ekosystemu. W kontekście dobrej praktyki w architekturze krajobrazu, kluczowe jest, aby wybierać gatunki, które są przystosowane do danych warunków i mają pozytywny wpływ na otoczenie. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do poważnych błędów w projektowaniu przestrzeni publicznych.

Pytanie 32

Nie powinno się sadzić roślin z nagim systemem korzeniowym

A. roślin wodnych

B. róż rabatowych

C. krzewów owocowych

D. roślin iglastych

Sadzenie róż rabatowych czy krzewów owocowych z nagim systemem korzeniowym też może sprawiać problemy, chociaż nie aż tak jak u roślin iglastych. Róże rabatowe mogą być sadzone wczesną wiosną, kiedy są w spoczynku, ale ogólnie lepiej im z korzeniami. Odpowiednie podlewanie i pielęgnacja mogą pomóc im się przyzwyczaić. Co do krzewów owocowych, jak maliny czy porzeczki, to one też mogą się udać bez korzeni, ale musisz zwracać uwagę na wilgotność gleby, bo mogą mieć ciężko z wodą. Rośliny wodne to już inna bajka, można je sadzić bez korzeni, ale trzeba pamiętać o głębokości wody. Nie można traktować wszystkich roślin tak samo, bo każda ma swoje wymagania. Dlatego warto wiedzieć, czego każda roślina potrzebuje, żeby nie tracić czasu i pieniędzy. Na pewno dobrze jest zbadać wymagania gleby i wilgotności przed sadzeniem, to powinno być standardem przy każdej uprawie.

Pytanie 33

Jakie gatunki bylin są odpowiednie do sadzenia w miejscach z cieniem?

A. miodunka (Pulmonaria) i floks (Phlox)

B. konwalia (Convallaria) i barwinek (Vinca)

C. rozchodnik (Sedum) oraz rojnik (Sempervivum)

D. niecierpek (Impatiens) oraz begonia (Begonia)

Inne wskazane gatunki nie są w pełni przystosowane do warunków zacienionych. Niecierpek (Impatiens) i begonia (Begonia) zazwyczaj preferują miejsca o dużym nasłonecznieniu, chociaż mogą tolerować lekkie zacienienie, ich rozwój i kwitnienie są znacznie słabsze w głębokim cieniu. Rośliny te wymagają odpowiednich warunków świetlnych, aby prawidłowo rozwijać swoje kwiaty oraz liście, co może prowadzić do dezorientacji, gdy sadzimy je w zbyt ciemnych lokalizacjach. Z kolei miodunka (Pulmonaria) i floks (Phlox) to rośliny, które mogą również tolerować pewne zacienienie, lecz preferują bardziej rozproszone światło i mogą nie osiągać swojego pełnego potencjału w głębokim cieniu, co często skutkuje słabszym wzrostem oraz mniejszą ilością kwiatów. Rozchodnik (Sedum) oraz rojnik (Sempervivum) to rośliny sukulentowe, które są przystosowane do warunków suchych i słonecznych. Ich niski wzrost oraz zdolności do przechowywania wody sprawiają, że najlepiej radzą sobie w pełnym słońcu i na dobrze przepuszczalnych glebach, a ich obecność w zacienionych miejscach prowadziłaby do problemów z gnicie korzeni oraz ogólnym słabym zdrowiem roślin. Wybierając rośliny do ogrodów zacienionych, należy więc kierować się ich naturalnymi preferencjami świetlnymi, aby zapewnić im optymalne warunki do wzrostu.

Pytanie 34

Podaj właściwą sekwencję działań technologicznych związanych z użyźnianiem gleby obornikiem na terenie, gdzie występują chwasty?

A. Rozłożenie obornika, usunięcie chwastów, przekopanie podłoża

B. Usunięcie chwastów, rozłożenie obornika, przekopanie podłoża

C. Usunięcie chwastów, przekopanie podłoża, rozłożenie obornika

D. Rozłożenie obornika, przekopanie podłoża, usunięcie chwastów

Wybór niepoprawnej kolejności działań przy użyźnianiu gleby może prowadzić do nieefektywnego wzrostu roślin oraz obniżenia jakości upraw. W przypadku, gdy najpierw rozłożony zostaje obornik, a następnie usunięte chwasty, następuje ryzyko, że chwasty będą korzystać z dodatnich składników odżywczych dostarczonych przez obornik, co prowadzi do ich intensywnego wzrostu. Chwasty, jako rośliny konkurencyjne, mogą w końcu zdominować uprawę, co skutkuje zmniejszeniem plonów. Z kolei przekopanie podłoża przed usunięciem chwastów może prowadzić do ich rozprzestrzenienia, ponieważ wiele chwastów ma zdolność do regeneracji z fragmentów korzeni po ich przekopaniu. Przekopanie podłoża na początku może również spowodować, że wzmożona aktywność mikroorganizmów w glebie, które rozkładają obornik, zostanie zaburzona. Właściwa sekwencja działań jest kluczowa dla zapewnienia, że proces użyźniania gleby będzie skuteczny. Ważnym błędem myślowym jest przekonanie, że najpierw należy zastosować obornik, co może wynikać z błędnego zrozumienia ról poszczególnych elementów w procesie uprawy. Aby uzyskać optymalne wyniki, kluczowe jest przestrzeganie ustalonych standardów i praktyk, które skupiają się na sekwencji działań dostosowanej do warunków konkretnego pola oraz rodzaju uprawy.

Pytanie 35

Na barokowych parterach haftowych ornament może stanowić niski strzyżony

A. bukszpan wieczniezielony (Buxus sempervirens)

B. pięciornik krzewiasty (Potentilla fruticosa)

C. ligustr pospolity (Ligustrum vulgare)

D. berberys Thunberga (Berberis thunbergii)

Ligustr pospolity (Ligustrum vulgare), berberys Thunberga (Berberis thunbergii) oraz pięciornik krzewiasty (Potentilla fruticosa) nie są odpowiednimi roślinami do tworzenia barokowych ornamentów haftowych. Ligustr, mimo swojej gęstości i możliwości formowania, jest rośliną liściastą, która traci liście na zimę, co sprawia, że nie może zapewnić całorocznej dekoracyjności, co jest istotnym elementem w barokowych założeniach ogrodowych. Berberys Thunberga, chociaż atrakcyjny dzięki barwnym liściom, ma tendencję do rozrastania się w szerokości, co utrudnia uzyskanie ścisłych form wymaganych w stylu barokowym. Dodatkowo, jego ciernie mogą stanowić problem w kontekście użytkowym ogrodu, co kłóci się z duchem barokowej harmonii i elegancji. Pięciornik krzewiasty, z kolei, charakteryzuje się bardziej naturalistycznym stylem wzrostu i nie jest adaptowany do precyzyjnych form strzyżenia. W kontekście błędnych wyborów, można zauważyć powszechny problem z niewłaściwym doborem roślin do stylu ogrodowego, co prowadzi do estetycznych i funkcjonalnych niezgodności. Zrozumienie specyfiki stylu barokowego oraz odpowiednich roślin do jego realizacji jest kluczowe dla osiągnięcia zamierzonych efektów w projektowaniu ogrodów. W każdym przypadku, wybór roślin powinien opierać się na ich właściwościach, takich jak pokrój, zimotrwałość oraz zdolność do formowania, co pozwala na stworzenie zharmonizowanej i eleganckiej przestrzeni ogrodowej.

Pytanie 36

Jakiego zabiegu nie powinno się wykonywać przy sadzeniu róż w sezonie jesiennym?

A. Zasypywania gleby

B. Usuwania chwastów

C. Podlewania

D. Przycinania pędów

Przycinanie pędów róż w okresie jesiennym jest niewłaściwą praktyką, ponieważ może osłabić rośliny przed zimą. Właściwe przycinanie róż powinno być przeprowadzane wiosną, gdy zaczynają się pojawiać nowe pędy. Jesienią, zmiany temperatury mogą spowodować, że przycięte pędy nie będą miały wystarczająco czasu, aby się zagoić przed nadejściem mrozów. Przykładowo, zamiast przycinania, warto skupić się na przygotowaniu róż do zimy poprzez nawadnianie i ściółkowanie gleby, co zapewni im odpowiednią wilgotność i ochronę przed mrozem. Zgodnie z dobrymi praktykami ogrodniczymi, różom należy zapewnić odpowiednią opiekę w okresie jesiennym, aby mogły bezpiecznie przejść przez zimę i zakwitnąć wiosną. Dbałość o te aspekty wpływa na ich zdrowie i obfitość kwitnienia w przyszłym sezonie.

Pytanie 37

Jakiej rośliny należy unikać przy projektowaniu placów zabaw dla dzieci?

A. Kosaćca niskiego (Iris pumilla)

B. Funkii sinej (Hosta glauca)

C. Tawuły japońskiej (Spirea japonica)

D. Cisa pospolitego (Taxus baccata)

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Cis pospolity (Taxus baccata) jest rośliną, której należy unikać w projektowaniu terenów zabaw dla dzieci z kilku kluczowych powodów. Po pierwsze, cis jest rośliną trującą. Wszystkie części rośliny, z wyjątkiem mięsistej osnówki nasion, zawierają toksyczne alkaloidy, które mogą być niebezpieczne, jeśli zostaną przypadkowo spożyte przez dzieci. Nawet niewielka ilość może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, takich jak zawroty głowy, duszności, a w ekstremalnych przypadkach, nawet do śmierci. Ponadto, cis ma tendencję do tworzenia gęstych, ciemnych zarośli, które mogą stanowić zagrożenie, ponieważ ograniczają widoczność na placu zabaw, co może prowadzić do ułatwienia niebezpiecznych sytuacji. W kontekście norm i standardów dotyczących projektowania przestrzeni dla dzieci, takich jak PN-EN 1176, rośliny trujące są kategorycznie odradzane w przestrzeniach przeznaczonych dla dzieci. Zastosowanie bezpiecznych i przyjaznych roślin może również wpłynąć na doświadczenie zabawy, a także na edukację ekologiczną najmłodszych.

Pytanie 38

Pergolę można wykorzystać

A. w ogrodzie skalnym

B. jako osłonę widokową

C. nad fragmentem ścieżki spacerowej

D. jako część wyposażenia placu zabaw dla dzieci

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Pergola to struktura architektoniczna, która ma wiele zastosowań, a jej główną funkcją jest zapewnienie zacienienia oraz estetycznego uzupełnienia przestrzeni ogrodowej. Umiejscowienie pergoli nad częścią trasy spacerowej nie tylko chroni przed nadmiernym nasłonecznieniem, ale także tworzy przytulną atmosferę, sprzyjającą relaksowi i odpoczynkowi. Dobrze zaprojektowana pergola może być doskonałym miejscem do odpoczynku, a także do organizowania spotkań towarzyskich. W praktyce, pergola nad trasą spacerową może być osłonięta roślinnością, co zwiększa jej walory estetyczne i funkcjonalne. Zastosowanie pergoli w przestrzeniach publicznych i prywatnych zgodne jest z zasadami projektowania krajobrazu, które kładą nacisk na harmonijną integrację budowli z otoczeniem. Dobrą praktyką jest stosowanie materiałów odpornych na działanie czynników atmosferycznych, co przyczyni się do długowieczności konstrukcji oraz jej estetycznego wyglądu przez wiele lat.

Pytanie 39

Powszechnie akceptowaną zasadą przy sadzeniu cebul i bulw jest umieszczanie ich na głębokości odpowiadającej

A. trzem wysokościom bulwy lub cebuli

B. czterem wysokościom bulwy lub cebuli

C. jednej wysokości bulwy lub cebuli

D. dwóm wysokościom bulwy lub cebuli

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Sadzenie bulw i cebul na głębokości trzech wysokości bulwy lub cebuli to naprawdę dobra praktyka w ogrodnictwie. Taka głębokość sprzyja temu, żeby rośliny mogły lepiej rosnąć, a korzenie się rozwijały. Poza tym, zmniejsza ryzyko przemarznięcia. Jak się je sadzi na tej głębokości, to mają większe szanse na wykorzystanie wilgoci z ziemi, co jest mega ważne. Przykłady to chociażby tulipany czy czosnek – sadzone zgodnie z tą zasadą, rosną silniej i zdrowiej. Z mojego doświadczenia, warto też sprawdzić, jaką mamy glebę. Na lekkiej, piaszczystej glebie można je sadzić trochę płycej, ale w gliniastej lepiej trzymać się tej głębokości, żeby nie zgnili. To wszystko pomaga korzeniom się rozwijać, co na koniec przekłada się na lepsze plony.

Pytanie 40

Cegła szamotowa służy do produkcji

A. nawierzchni parkingowych

B. okładzin elewacyjnych na ścianach

C. nawierzchni dla pieszych

D. okładzin termicznych w kominkach

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Cegła szamotowa jest materiałem ogniotrwałym, doskonałym do zastosowań w wysokotemperaturowych warunkach, takich jak kominki czy piece. Jej struktura chemiczna, zawierająca dużą ilość tlenku glinu, sprawia, że jest w stanie wytrzymać ekstremalne temperatury, co czyni ją idealnym wyborem do okładzin termicznych w kominkach. Cegła szamotowa nie tylko charakteryzuje się wysoką odpornością na ogień, ale także na szoki termiczne, co jest istotne w kontekście użytkowania kominków, gdzie temperatury mogą gwałtownie się zmieniać. Dodatkowo, cegła ta wykazuje doskonałe właściwości izolacyjne, co pozwala na efektywne prowadzenie ciepła i utrzymanie wysokiej temperatury wewnątrz kominka. W praktyce, cegły szamotowe są często używane do budowy palenisk, wkładów kominkowych oraz pieców chlebowych, gdzie ich odporność na wysoką temperaturę jest kluczowa. Zgodnie z normami dotyczącymi materiałów budowlanych, stosowanie cegły szamotowej w takich zastosowaniach jest zalecane dla zapewnienia trwałości i efektywności energetycznej konstrukcji.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej